.Acteren liet belangrijkste
NAGERECHTEN in de winter
v.
NEMESIS
ITALIË MAAKT HONDERD FILMS
IN EEN JAAR
BRUNOTT
DE VORST NEEMT WEER AF
r
Revolntionnaire mening van Carrol Reed
Denk geregeld om een portie melk
J
ZATERDAG 21 JANUARI 1950
Voor de filmcamera
REGERINGSFONDS VOOR DE
PRODUCTIE
Vit verplichte stortingen voor de
invoer van buitenlandse films
James Mason, die Hollywood ver
kiest boven het Londen van
Mr. Rank.
Hjn
Joan Bennett is in ,,The Reckless
Moment" de tegenspeelster van
James Mason.
RECEPTEN VOOR VIER
PERSONEN
Zoet Macaronischoteltje
Appelkoekjes
PAGINA 1
Van WijlandA
inh 111 di gi ngsschi Ide r ij
Geëxposeerd in „Arti"
GOUDEN DAMES
H O RL O GES
MARIE FA ASSEN JUBILEERT
ALS „KNIERTJE"
Rijstebrij
door J. KILMENEY KEITH
c
Od het ogenblik is, zoals we inder
tijd hebben gemeld, een interdeparte
mentale commissie, welke door de re
gering is benoemd, druk bezig om het
vraagstuk van productiemiddelen en
-mogelijkheden in Nederland te bestu
deren. teneinde er aldus achter te ko
men, hoe de Nederlandse speelfilmin
dustrie nieuw leven kan worden inge
blazen.
Aangezien alles en heel in het bij
zonder regeringscommissies tijd eist,
zal het nog wel even duren, alvorens
de resultaten van dit onderzoek in een
lijvig rapport zijn vastgelegd. Intussen
is het wellicht niet ondienstig, er hier
even op te wijzen, hoe Italië zijn natio
nale filmindustrie financieel in het za
del heeft geholpen.
Kort geleden heeft de ondersecretaris
van het kabinet van de Italiaanse minis
ter-president medegedeeld, dat de Itali
aanse filmindustrie gedurende het jaar
1949 honderd nieuwe films op de markt
heeft gebracht. Een cijfer, dat sedert 1942
niet meer is bereikt.
De productie van een dergelijk respec
tabel aantal films is op de eerste plaats
mogelijk geworden door de wet van 26
Juli 1949, welke voor de invoer van een
buitenlandse film in Italië een verplichte
storting eist van twee-en-een-half milli-
oen Ures. Met behulp van deze stortin
gen wordt een fonds gevormd, waaruit
de Italiaanse filmindustrie naar behoefte
wordt gesubsidieerd.
Weliswaar kan niet worden ontkend,
dat Italië over ervaren filmproducenten
ea uiterst bekwame regisseurs beschikt,
zodat een directe subsidiëring van de
filmproductie er minder riskant is dan
in ons land, maar de prestaties van onze
documentaire filmers zijn er om te be
wijzen, dat ook Nederlanders in staat
zijn zich van het filmmedium te bedie
nen, indien ze slechts de kans er toe krij
gen. Die kans komt er echter nooit, als
onze regering niet een lonende productie
van speelfilms mogelijk maakt, of door
financiële bijstand de risico's van de pro
ducenten vermindert.
Wellicht dat de oplossing, welke men
in Italië voor dit probleem heeft gevon
den, in de een of andere vorm ook in
Nederland uitkomst kan brengen.
Roberto Rossellini, de Italiaanse film
regisseur, die reeds talrijke uitstekende
films als „Rome, Open Stad" en „Paisa'
op zijn naam heeft staan, zal binnenkort
beginnen met de opnamen voor een nieu
we fifa" over het leven van de H. Fran-
ciscus van Assisië. De film zal worden
gemaakt in de omgeving van het doa-p
Maaziana in de onmiddellijke nabijheid
van het meer van Bracciano ten Noorden
van Rome. Zij zal waarschijnlijk nog dit
jaar in roulatie worden gebracht onder
de titel'. „Franciscus, de Minstreel van
'van de kerkelijke autoriteiten heeft
Rossellini toestemming gekregen, een
Franciscaan de rol van de H. Franciscus
te laten spelen. Hij neeft zijn keuze la
ten vallen op een Franciscaner broeder
uit het klooster „Nocera Inferiore".
Ingrid Bergman zal in deze film de rol
van de H. Clara spelen.
Drie jaar geleden zeide de filmacteur
James Mason een paar onprettige dingen
ethisch" zijn. Maar wel zullen ze hun ge-
formulieren in te vullen dat u „on-
val voorleggen aan een speciale commis
sie en eventueel later ook aan het minis
terie van arbeid.
„We hebben een verantwoordelijke en
deskundige vakorganisatie", aldus ver
klaren ze. „We zullen des avonds onze
rok en onze zwarte das blijven dragen,
hoewel mr. Rank onze kleding- en witte
was-vergoeding ook al heeft verlaagd".
De directeuren van Rank's bioscopen,
die rok en gesteven frontjes dragen, krij
gen n.l. 6 tot 17 per week vergoe
ding daarvoor.
Met betrekking tot het invullen van
formulieren wisten ze te vertellen: ..Iede
re week krijgen we van het hoofdkan
toor formulieren in te vullen. Rode for
mulieren, gele formulieren, blauwe for
mulieren, groene formulieren onge
veer 63 verschillende soorten. De mede
deling omtrent onze salarisverlaging kre
gen we gelijk met die formulieren. In een
open enveloppe nog wel. Er was een
64ste formulier bij, waarop we moesten
bevestigen, dat we de mededeling had
den ontvangen".
De voorzitter van de Bond van Bios
coopdirecteuren, mr. Henry Kerr, heeft
verklaard: „We kunnen ons de gedach-
tengang van mr. Rank indenken we
weten, dat de zaken slecht gaan maar
dat is niet de schuld van de directeuren."
aan het adres van zijn vroegere baas, mr.
Rank („Hij is het ergste, wat de Britse
filmindustrie had kunnen overkomen")
en stapte daarna op de boot naar Ame
rika.
Thans vertoont mr. Rank, om te laten
zien, dat hij James Mason geen kwaad
hart toedraagt, diens derde Hollywood-
filrn in één van zijn bioscopen in het
Londense West End. Het betreft hier
„The Reckless Moment", waarin James
Mason de bekende ster Joan Bennett als
tegenspeelster heeft.
Een medewerker van een veel gelezen
Londens dagblad heeft Mason twee vra
gen gesteld, waarop de Engelse acteur
zo welwillend was in het kort te ant
woorden. Op de vraag: „Bent u van me
ning, dat de door u in Hollywood ge
maakte films de moeite waard zijn?"
luidde het antwoord: „Ik heb ze met ge
noegen gemaakt". Op de vraag „Hebben
die films uw positie verbeterd?" ant
woordde hij:' „Mijn salaris is verhoogd".
Hoewel Masoji zijn huis in Hollywood
met een zwembad heeft kunnen uitrus
ten en meer dan f 300.000,per film
heeft verdiend, betwijfelt de Engelse
journalist toch, of Mason een kas-succes
is geweest voor de Amerikaanse produ
centen. In Amerika hebben noah „Caught"
noch „Madame Bovary", Mason's eerste
Hollywood-films, veel opgang gemaakt
Hij krijgt meer aanbiedingen van de pro
ducenten dan rijen bioscoopbezoekers
voor de cassa.
Hoe het ook zy, het bevalt Mason op
perbest in Amerika. Tegenover de Ame
rikaanse journalist Earl Wildon heeft hij
tenminste verklaard: „Ik vind Hollywood
een prettiger plaats om te wonen dan
Engeland en een betere plaats om er
films te maken. In Engeland hebben
massa's filmmensen een dolk in-hun rug".
Die uitlating van mr. Mason moge mis
schien overdreven zijn, in elk geval voe
len de directeuren van Rank's Odeon- en
Gaumont-bioscopen, van wier salarisver
laging wij verleden week melding hebben
gemaakt, zich alles behalve gesticht over
de maatregelen van hun werkgever. Maar
ze blijven beleefd en netjes. Daarom zul
len ze niet in staking gaan dat zou
„onconstitutioneel" zijn. Ze zullen dé
mensen niet onnodig lang voor de bios
copen in de rij laten staan dat zou „in
strijd zijn met hun beroepseer". Ze zul
len niet ophouden hun wekelijkse serie
Elmo Lincoln, de eerste Tarzan van de
film, heeft een klein rolletje in „Tar-
zan's Magic Fountain", de nieuwste Tar-
zan-film, welke op het ogenblik in het
Londense West End wordt vertoond en
waarin Lex Barker (Alexander Crich-
low) de titelrol speelt.
Lex Barker is de tiende in de Tarzan-
dynastie van de film. Zijn voorgangers
waren: Eimo Lincoln, Gene Polar, T.
Dempsey Tabier. James H. Pierce, Frank
Merrill, Bruce Bennett, Glenn Morris,
Johnny Weissmuller en Buster Crabbe.
Elmo Lincoln, die nu 59 jaar is en
wiens naam zelfs niet op de lijst van
medewerkers voorkomt, heeft zo zijn
eigen mening over de ontwikkeling van
Tarzan. Een mening, die niet bijster gun
stig is. „Tarzan praat tegenwoordig en
de liefdeshistorietjes maken de zaak er
niet beter op", beweert hij.
Vanessa Brown en Denise Darcel, twee
jonge actrices, die in de allernieuwste,
nog niet voltooide Tarzan-film „Tarzan
en the Slave Girl" een rol spelen, heb
ben waarschijnlijk al evenmin een gun-
tig oordeel over dit genre films. Op de
dag, dat de opnamen zouden beginnen,
arriveerden zij om 7 uur 's morgens in
de studio en ondergingen een uitgebreide
behandeling in de make-up-afdeling, die
tot 9 uur duurde.
Intussen was de volgorde van de scè
nes gewijzigd en toen de beide jongeda
mes keurig gekapt en opgemaakt in de
studio verschenen, hoorden ze tot haar
verbazing regisseur Lee Sholem comman
deren: „Maak ze flink smerig en haal d'r
haar in de war. In de scène, die we eerst,
gaan draaien, moeten ze ér hongerig, vuil
en moe uitzien
Alleen in het ballet is 6e vrouw op
haar best omdat ze al haar vrouwe
lijke gratie en charme kan tentoonsprei
den zonder een woord te zeggen"
Moira Shearer, de danseres uit de bal
letfilm „De Rode Schoentjes".
De Russen vertonen meer èn meer nei-
ng om het voorbeeld van wijlen Herr
Joseph Goebbels na te volgen en de eer
voor alle buitengewone prestaties en uit-
vindingeiPvoor hun land op te eisen.
Tot onze innige voldoening kunnen we
onze lezers thans op gezag van het tijd
schrift „Voejetskoje Iskoessivo" medede
len, dat Rusland ook het vaderland is
van de film. Volgens genoemd tijdschrift
zijn alle technische uitvindingen, welke
hebben geleid tot de huidige ontwikke
ling van de film. te danken aan Rüssi-
scho geleerden. Het blad beweert o.a.,
dat de films en de stroom in drie fasen
zijn uitgevonden door de Russen en dat
het de Russische geleerden Maximovitsj
en Prokoendi waren, die in 1914 de eer
ste kleurfilm hebben gemaakt. De eerste
geluidsfilm met normale vertoningsduur
„Ik acht bij een film het acteren het
belangrijkste, daarna liet scenario", al
dus de opzienbarende mening van dc
Engelse filmregisseur Carról Reed, met
wie wij gistermorgen 'n onderhoud had
den Reed is van mening, dat, de beste
regisseur zelf de story schrijft. De tech
nische zijde van de film, het camera
werk en het entten zijn dingen, die men
volgers hem kan aanleren. Reed is de
44-jarige regisseur van. enige zeer goede
werd ook al in de Russische studio's ver
vaardigd.
Anton Karas, die de cither-muriek (het
Harry Lime-Thema) componeerde, welke
dient als begeleiding van Carol Keeas
film „The Third Man" en welke in Lon
den een ware citherage ontketende, heen
voor, de film een nieuwe eitherbegelei-
ding gecomponeerd, welke zonder meer
Tweede Thema zal heten.
Nu hoeven we nog slechts te wachten
tot de „Voejetskoje Iskoessivo" meldt, dat
Rusland het vaderland van Anton Karas
is.
Het voorlichtingsbureau van de voe
dingsraad meldt:
Bezorgt het y wel eens hoofdbrekens
om nagerechten op tafel te brengen, die
bij onze wintermaaltijden passen? Over
het algemeen is het n.l, met het oog op
de gewenste variatie, wel aan te raden
om eens iets „toe" te geven. Dit kan dan
als aanvulling van de hoofdschotel dienst
doen.
Hebben wij in de zomer het liefst een
frisse en licht verteerbare toespijs, bij het
winterseizoen passen vooral de warme en
meer voedzame nagerechten.
Hierin zijn vele mogelijkheden: pap,
warme puddingen en gebakken gerech
ten bijv. kennen we in tientallen varia
ties. We willen U in de eerste plaats aan
raden om geregeld melk in Uw nagerech
ten te verwerken. Melk Is niet alleen
voor kinderen maar ook voor volwasse
nen uitstekend. Ook wanneer volwasse
nen een nagerecht versmaden terwille
van dc slanke lijn. zullen zij er goed
aan doen, toch hun dagelijkse portie melk
te nuttigen. Het zijn immers de bindmid
delen en de suiker, niet de melk, die dik
maken.
Verder vragen wij aandacht voor het
fruit. Om elke dag na het eten fruit te
gebruiken zal helaas voor velen te kost
baar zijn. Profiteer echter in ieder geval
zoveel mogelijk van dit waardevolle voe
dingsmiddel!
1 liter melk, 150 g. margarine, 75 g. (2/3
kopje) suiker, 100 g. krenten en rozijnen,
wat boter of margarine, geraspte citroen
schil, zout, paneermeel naar verkiezing
1 ei.
De melk aan de kook brengen. Intus
sen de macaroni in kokend water strooi
en, heel even laten koken en afgieten.
Hierdoor voorkomt m#n. dat naderhand
de melk schift. De macaroni vervolgens
opzetten met de kokende melk en
1 uur koken, tot zij zeer zacht en gebon
den is. Het laatste half uur de gewassen
krenten en rozijnen meekoken en wat
geraspte citroenschil. Indien men een ei
wil gebruiken, de dooier even roeren met
een deel van de suiker en met de pap
vermengen, wanneer deze gaar is. (De
rest van) de suiker en een klontje boter
of margarine door de pap roeren. Tot slot
eventueel het eiwit stijfkloppen en voor
zichtig door de pap scheppen. Nu de
macaroni in een vuurvast schoteltje over
doen en zo opdienen, of er een bruin
korstje op laten komen, door er paneer
meel over te strooien en het phn. 15 mi
nuten in een hete oven met bovenwarmte
te plaatsen.
200 g. (bijna 3 kopjes) zelfrijzend bak
meel, bijna V* liter melk, iets zout, 2 gro
te of 3 kleine zure appelen, wat boter of
margarine of olie.
De appelen schillen, van klokhuizen
ontdoen en in kleine stukjes snijden. Het
meel met het zout en de melk vermen
gen en ea- een glad beslag van kloppen.
De appelen er door roeren. Wat boter,
margarine of olie in de koekenpan heet
laten worden en op enige afstand van el
kaar een paar lepels van het beslag in de
pan leggen. De koekjes op een niet te fel
vuur aan weerszijden bruin en gaar bak
ken. De koekjes geven met suiker.
films: Odd man out
third man. Het is een bescheiden, ge
zonde. schrandere man.
Zijn mening is merkwaardig, temeer
daar men Reed graag als voorbeeld van
een grote-filmmaker stelt. Zijn nieuwe
film. .The third man" is daar weer een
voorbeeld van. Hij vertelde ons aardige
bijzonderheden over het ontstaan van
deze nieuwe rolprent. Alexander Korda
vond het aardig een film te maken over
het bezette Wenen. ..Tk voelde daar ook
veel voor en wij besloten Greene voor
drie weken naar Wenen te zenden, waar
na Greene in enkele weken de story, die
zestig pagina's omvatte, schreef Samen
zijn wij toen weer drie weken naar We
nen gegaan om bet scenario te schrij
ven". De zeer gemengde bezetting koos
Reed, omdat hij daarvan meer levendig
heid verwachtte.
„Er is zeer veel verschil tussen het
acteren van Engelsen, Amerikanen en
Oostenrijkers". En hoe kwam u aan de
Cithermuziek?
Reed vertelt ons: „Tegenover de studio
in Wenen was een kleine Weinstube,
waar wij wel eens zaten. Daar speelde
Anton Karas op zjjn cither en dat was
een openbaring voor me. Opeens wist
ik het: dit was de vondst. Deze muziek
i zal het verleden suggereren en het ka
rakter van de film verklanken. Wij
spraken met Karas en namen hem mee
naar Londen. Op twee liedjes na, heeft
hij de muziek voor de film gemaakt, hij
werkte hard en kwam op tijd klaar. Ik
weet zelf niets van muziek af. maar ik
vind het prachtig.
Carrol Reed vertelde verder, dat nij
geen bepaalde plannen heeft. Er staat
wel het een en ander op stapel.
Weer in samenwerking met Greene?
„Dat denk ik niet, Greene werkt mo
menteel aan een i-oman".
Waarom was in „The fallen idol
story zo bewerkt?
„Dat heeft Greene zelf gedaan, liy
vond de story voor een film met bevre-
i digend. Greene is eigenlijk
rrhnn maar Hal ia VOÖF lïlii lUzot
The fallen
geen film-
man, maar dat is voor mij juist goed^
The fallen idol. The Overigens is Reed over
Idol zeer t.e spreken. Hij vertelde ons
aardige bijzonderheden over het optre
den van Bobby Henrey. die acteerde zon
der te acteren. Men liet hem bepaalde
dingen doen. zonder dat dc jongen eigen
lijk besefte, wat hij deed.
En de verfilming van The heart of the
matter?
Dat doe ik zeker niet. want ik oen
niet katholiek. Ik - ir.d het een pra-htig
boek maat ik geloof, dat een niet-kriho-
Liek er niet kan uithalen, wat er i:. zit.
Donderdag werd bij de maatschappij
„Arti et amicitiae" te Amsterdam een
groepententoonstelling geopend. Tot de
inzendingen behoren schilderwerken van
Filarski, Knip, Sluijters junior, Sorella
en Gerard van Wijland. Er is bovendien
beeldhouwerk van Barend Jordens en er
zijn tekeningen en aquarellen van Piet
Spijker.
Het middelpunt va-n dc expositie is
zonder twijfel het schilderij voorstellende
de inhuldiging van H.M. Koningin Juli
ana van Gerard van Wijland, dat zoals
men weet, is vervaardigd als antwoord
op de open brief die Charles Eyck in
diverse kranten en tijdschriften heeft
doen publiceren, naar aanleiding van de
critiek, die geleverd is op zijn kronings-
schilderij.
Het is de eerste maal, dat Wijland zijn
werk voor het publiek exposeert.
Advertentie.
N.BINNENWEG 195 R'OAM
Marie Faassen, de opvolgster van
Esther de Boer van Rijk als Kniertje
viert 17 Februari haar 60-jarig toneei-
jubileum. Het feit aal worden herdacht
met een opvoering van ,.Op Hoop van
Zegen" door het Ned. Volkstoneel in de
Stadsschouwburg in Amsterdam.
(Van onze weerkundige medewerker)
1 liter melk, 125 g. dtt kopje) rijst, wat
zout, (wat geraspte citroenschil).
De rijst goed wassen. De melk aan de
kook brengen met wat zout en de rijst
hierin strooien. Onder af en toe (doch
niet te vaak) roeren de pap op een zeer
zacht vuur goed gaar koken. De kooktijd
is tenminste 1 uur: de pap moet zeer dik
en gebonden worden. Wil men er een
smaakje aan geven, dan kan tevens wat
geraspte citroenschil meegekookt wor
den.
De fijstebrij geven met gewone suiker,
bruine basterdsuiker of stroop.
Het komt nogal eens voor, dat juist
op het ogenblik, dat het ijs een pret
tige dikte begint te krijgen, de drei
gementen van de naderende dooi
beginnen los te barsten, waardoor
de schaatsliefhebbers dan in diepe
rouw worden gedompeld. Zo is het
vandaag weer. Het enorme gebied
van hoge druk ie vooral in de buurt
van de Oostzee in betekenis afgeno
men; vanmorgen was cr nog een
kern van overgebleven, die zich dicht
I bij Schotland bevond. Dit had tot
gevolg, dat de Oostelijke stroming
over Duitsland sterk afnam en dai.
in Scandinavië de vorst op heel wat
plaatsen reeds verdween. Want om
die hoge druk beweegt zich een be
trekkelijk warme stroming, waarmee
de lucht om de Britse eilanden heen
naar hef, Noordzeegebied wordt over
gebracht. Deze lucht komt bij ons
dus uit het Noorden. Vanmorgen om
7 uur had deze stroming Groningen
bereikt, waar de temperatuur dan
ook reeds van -6 tot -2 graden was op
gelopen. Elders in het land vroor het
toen nog 68 gr., behalve aan de
kust, waar bet kwik tussen 2 en 5
gr. beneden nul stond. De koude laag
is bovendien helemaal niet dik; van
nacht was de temperatuur te De Bilt
•6 gr. aan de grond, maar op 600
meter hoogte vroor het bijna niet.
De aangevoerde lucht is ook tame
lijk vochtig, zodat vanmorgen tal van
wolkenvelden ons land binnendrin
gen, om daarmee een domper op het
zonnige weer van de laatste dagen te
zetten. Kans op sneeuw is er editer
bijna niet. Hoogstens kunnen er en
kele vlokjes uit deze wolken vallen.
Al komt het einde van de vorst dan
weer in zicht, twee etmalen achter
elkaar heeft het hele land in de
vorst gezeten. In de Bilt was het
sedert 27 December 1943 niet meer
gebeurd, dat het een hele dag vroor.
Verwacht moet worden, dat het kwik
vandaag in de Noordelijke provincies
wel eens boven nul komt en dat dit
morgen ook in het Zuiden zal gebeu
ren. In de komende nacht zal het in
de Zuidelijke provincies nog vriezen,
hoewel niinder dan in da afgelopen
nacht, terwijl In het Noorden bijna
geen vorst meer zal voorkomen.
I Ons Romanhij voegsel
KORTE INHOUD VAN HET VOOR
AFGAANDE:
Sir John Ryman nodigt in zijn huis
een paar families uik om de verloving
van zijn pupil, Eva Chauncey, met Fe
lix Mountain 'n jonge dokter uit Lon
den te vieren. Zij ontmoet daar o.a.
haar neef Michaël, die op Eva ver
liefd is-
Als iedereen naar bed is, bespreekt
sir John met Pilkington, zijn zaken-
compagnon, een belangrijke transactie
Later wordt hij dood op 'n stoel in de
bibliotheek gevonden met een Afri
kaans mes, dat hij in zijn collectie be-
wi|rde, in zijn hart.
Ofschoon er geen sporen van in
braak zijn te bespeuren, wordt een
belangrijk docunv - irmist, zonder
welke de transactie niet kan door
gaan. Inspecteur Cartwright vindt op
rafel een visitekaartje van de moor
denaar waarop staat Nemesis Londen-
Hij vraagt aan Pilkington, wat de in
houd van het gestolen document was.
De verschillende aanwezigen worden
ondervraagd.
In de kamer van een der gasten, Dale,
worden verbrande documenten gevon
den. En een zakdoek en 'n paar hand
schoenen, eveneens verbrand.
Drewitt bespreekt de stand van za
ken met inspecteur Cartwright-
Het bericht komt binnen, dat een
beruchte gevangene William Ruther-
ford. uit de gevangenis is ontsnapt.
Men vermoedt, dat deze man in ver
band staat met de dood op Sir John
Ryman.
9)'
Verdenkt U Rutherford in 't geheel
niet? vroeg Cartwright nieuwsgierig-
Neen, antwoordde de andere, ronduit
gezegd, nesrn- Ik kan onmogelijk inzien,
hoe hij kon weten, dat Pilkington hier
was, of dat het contract die nacht zou
getekend worden, of hij dan ook al iets
van de overeenkomst wist of niet. Ik
zou zeggen, dat het een toevallige sa
menloop is en dat betekent niet, dat
ik hem niet graag weer zo spoedig mo
gelijk zou opgesloten zien.. Hij heeft een
m-edikant reeds half dood geslagen en
men weet niet, wat hij nog meer zal
uitvoeren, als hij nog langer in vrijheid
blijft.
Cartwright wilde nog wat vragen,
toen de bel van de telefoon ging. Het
bleek Waterloo te zijn; ofschoon nie
mand kon zeggen, dat hij een predikant
zonder hoed had gezien, toonde toch het
onderzoek van de kaartjes aan, dat er
slechts een enkel kaartje van Studding-
ton naar Waterloo was afgegeven, zodat
Rutherford, indien hij het ten minste
geweest v/as, nu reeds verschillende
uren vrij in Lbndén Rondliep.
HOOFDSTUK VII.
De namiddag was voor de gasten erg
schokkend geweest. Het lijk van John
Ryman was uit de bibliotheek verwij
derd en lag nu op een praalbed in de
kamer, die eens een achtervolgde vorst
<ot schuilplaats gediend had- De tegen
woordigheid van de detective en zijn
collega werkten als een afschrikkend
hem een kalmerend middel geven en lijk kan beseffen is betrokken in de
hem aanbevelen het overige deelte van grootste coup manqué. die my ooit in
de dag op zijn kamer door te brengen, mijn leven is voorgekomen.
Maar toch bleef hij zich in zijn bed j Mountain voelde zijn sympathie ver
draaien en omgooien. minderen, toen de andere van geld ver-
Mijn God. Mountain, riep hij uit: lies sprak.
middel op de gemoederen van het ge
zelschap. Want thans kon zelfs de
meest gevoelige van hen die bijzondere
indruk niet van zich af zetten, dat
Streathfeild Manor zijn overleden eige
naar en diens gasten met wel heel geringe
welwillendheid beschouwde. Felix Moun
tain had een levendiger verbeelding dan
de anderen en was zich daarom het beste
bewust van deze vreemde geestelijke
spanning. Het was echter Edith England,
die de gedachte zeer karakteristiek in
woorden uitte, de gedachte, die in ieders
geest was, nog nauwelijks concreet in
die van haar echtgenoot, een bepaalde
overtuiging voor de jonge dokter.
Ik denk, dat het allemaal dit vre-
selqk huis is, verklaarde zij; „het schijnt
op een of andere wijze te leven, in af
wachting, dat het ons allen zal verplet
teren".
Mountain had een plotselinge visie op
deze eerbiedwaardige muren, die hunne
trotse houding hi beetje verminderden en
die de sluipende, kruipende gestalte, die
zich als 'n dief op de trap bewoog, gade
sloegen; de grote portretten in de grote
zaal moesten hem hebben zien voorbij
gaan. terwijl het hele huis in afwach
tende houding uitzag naar de misdaad,
die zou bedreven worden- Hij beefde,
ondanks zich zelf, toen hij tot het be
sef van deze ongeziene getuigen kwam.
Inderdaad scheen het huis in dit onze
ker namiddaglicht meer te leven, dan al
de mannen en vrouwen, die zich door
de vertrekken bewogen, wier stemmen
insHncmatig bedaard, zeer klein en on-
betekend klonken tegenover deze ge
duchte en onschendbare waardigheid-
Mrs. England gaf luide, met weife
lende stem, uiting aan hare nieuwsgie
righeid, of het passend was een wande
ling te doen, om die hevige neerslach
tigheid, dat onaangenaam gevoel van
gade geslagen en enigszins verdacht te
worden, van zich af t.e schudden.
Dale was zwaarmoedig en met zijn
eigen zaken bezig.
Als mr. Drewitt ons slechts wilde
zeggen of hü iemand verdenkt, weeklaag
de Luey Devereux, die de hele dag
enorm zenuwachtig was geweest. „Weet
u of zij enig spoor bij het onderzoek
van het huis gevonden hebben?"
Maar niemand scheen iets te weten,
Kort voor de thee. waarin de helft van
het gezelschap verklaarde geen trek t?
hebben raakte zij overstuur en de medi
sche hulp van Mountain werd ingeroe
pen, om haar te kalmeren. Nauwelijks
was d-it geschied, of de kleine rode ma
joor klopte hem oo de arm en zeide stil:
Ik wou. dokter, dat u eens naar
Pilkington keek. De vent is zo wit als
een geest en ziet er uit. alsof hij elk
ogen-blik een toeval kan krijgen.
De inspanning en de volslagen misluk
king van zijn plannen en diplomatie,
waarvoor hij weken en maanden in de
w-eer was geweest, had-demi Pilkington
vernietigd, tenminste tijdelijk. Mountain
zou gezworen hebben, dat hij door een
geheime vrees gekweld werd, wier aard
hij niet kon c£ wilde openbaar maken.
De dokter kon niets anders d-oen, dan
dit dit maakt mij dood. Heeft d-e po
Iitie enig idee? Het is toch eigenlijk te
gek, dat een man in zijn eigen huis kan
vermoord worden, terwyl elke deur en
elk venster gesloten is, en achttien uur
later, of beter twaalf uur later, nog geen
spoor van de moordenaar ontdekt is.
Indien zy een spoor hebben en
gewoonlijk hebben zij er een (van de
politie wordt gewoonlijk kwaad gespro
ken, maar in het algemeen belang doet
zy haar werk vrij goed) zullen zij het
ons toch niet willen zeggen.
Waarom, niet? vroeg de andere knor
rig; wij hebben toch zeker wel het recht
om het te weten?
Dat hangt helemaal af van h-et soort
van spoor. Het zou misschien niet ver
standig zy'n als wij het allen wisten.
Weer was een hevige vrees oorzaak dat
de mam in het bed de grijze ogen wyd
open sperde.
U meent het kan iemand van ons
zijn en zij zijn bang om te waarschuwen
wie het dan toch moge zyn?'
Juist-.
Dan kunnen zij misschien toch op
het. spoor van de kerel zy-n, voor zover
wij weten?
Weer stemde Mountain in.
Als zij het maar zijn, mompelde
Pilkington: als zij het maar zijn
Hy kon niet méér verschrikt zijn,
wanneer- hij het zelf gedaan had, dacht
Mountain. Wat zou het zijn, als de politie
Pilkington reeds uitgepikt had en de
laatste zulks wist? Maar was dat
mogelyk? De hele zaak was fantastisch
en doelloos. Drewitt kon zich niet schul
dig maken aan zulke stommiteit.
Zijn patiënt sprak weer.
Indien zij hem werkelyk vinden.
maar zelfs dan, is het te laat. Het is mijn
ondergang, mijn absolute ondergang, zeg
ik U. Na al deze weken! En het einde
van alles. Juist als het vóór hem het
einde was van alles.
Er is nooit een einde, zeide de dok
ter kalm: U vindt altijd een andere
hoek. die U om kunt slaan.
En als het een blinde laan is? Gy
jonge mannen- gelooft in zulke dingen
niet, ik weet dat wel, maar gij zult dat
wel eens ontdekken.
Zelfs een blinde laan heeft een muur
aan het andere eind, die doorgebroken
kan worden of waar men over klimt.
En als geen van beide mogelijk is?
Men wordt minder vlug, als men ouder
wordt.
Breek hem steen voor steen af,
tot er een opening is, groot genoeg om
er door heen te kruipen Er is altijd een
weg aan de andere kant.
Pilkington was geleidelijk kalm ge
worden en keek hem nieuwsgierig aan.
Een vreemde jonge man, dacht hij,
maar hij had een raar leven doorgemaakt,
drie jaren oorlog en gevangenschap en
dan nog vyf in een van de meest be
ruchte wijken van Londen.
Maar dan werd Mountain weer de
dokter
Wat baat het mij te zeggen, dat ik
niet moet tobben? vroeg Pilkington op
gewonden. Niet alleen is mijn oudste
vriend in zijn eigen huis gemeen ver
moord. maar de firma en wij waren
t^tser op de naam, dan U waarschijn
Waarschijnlijk scljeelt hem niets
anders, dan dat hy bevreesd is, dat, wat
dan ook Ryman gedood heeft, hem zal
uitkiezen als zyn volgend slachtoffer,
dacht hij, toen hij naar beneden ging en
Eva ontmoette, die in de grote zaal op
hem wachtte.
Sterft hij ook? vroeg zij vol angst,
voor dat hij kon spreken.
Hij? Geen kwestie van. Hy is te zeer
geschokt Morgen zal. hij wel beter zijn.
Ik hoop toch niet, dat ziek wordt. Is
er iets gebeurd?
Neen. Maar ik heb iets vergeten.
De geheime gang. Wij zouden ze van
morgen gaan zoeken. Dat verklaart mis
schien alles.
Waarachtig! Ik sta verbaasd. Het
klinkt voor mij als 'n sprookje. Toch....
Er moet een of andere verklaring
zyn, drong zy ongeduldig aan. Als het
niemand van ons is, moet het iemand zijn
die in de bibliotheek wist te komen of
in huis voor dat doel langs een weg,
dien wij niet kennen. Help je me?
Natuurlyk- Heb je het boek?
Neen Het is in de bibliotheek en ik
kan 't niet over mij verkrijgen er bmnen
te treden. Maar ik kan het my toch wel
herinneren. Het zevende »leif yan de
dikste boom. Wat wij moeten trachten te
ontdekken is het .woord hat ontbreekt.
De grote eik. vele eeuwen oud, stond
aan het uiteinde van het parkyongeveer
een halve mijl van het huis. Hier waren
de bomen, in tegenstelling met het
overige van de tuin, gering in getal
Alleen dicht bij de eik was een laan van
lorkebomen, die in hun groei achterlijk
waren in vergelyking met die machtige
stam en die grote wijd uitgespreide tak.
ken. Zelfs de zon kon niet in die laan
doordringen; zy was donker en onheil
spellend, alsof geen vriendelijke ster ooit
getracht had door deze takken te gluren,
of de maan haar zilveren kleed op die
vreugdeloze grond gepoogd had uit te
spreiden. Er groeide hier geen gras zoals
elders in het park, maai' de bodem was
dik bezet met wortelen, terwyl klimop en
egelantier er over heen groeiden en zich
om de stammen van de lorkebomen kron.
keiden en een gelegenheid boden om een
ongeluk te krijgen, als men tenminste
niet voorzichtig was.
Het ziet er niet erg hoopvol uit,
mompelde de man twyfelend, maar Eva
stampte ongeduldig met haar voet
Als er eens een geheime gang ge
weest is, bestaat hy ook nu nog, rede
neerde zy, en veronderstel jij dan dat
de eerste verrader hem kon vinden? Nu,
hoe moeten wy beginnen? Denk je zeven
schreden?
Maar haar metgezel stond absoluut sul-
Zo'n gissing heeft niet veel waarde,
zeide hij, het is meer een kwestie van ge
zond verstand. Al zyn het zeven schreden,
dan blijft nog de vraag in welke richting.
Iemand, die erg veel haast heeft, zou niet
veel tijd hebben voor mathemathische be
rekeningen. Het moet een gemakkelijk te
vinden plek zijn, als men maar wist, hoe
te beginnen
Maar dat weten wy niet. Ik zal een
cirkel trekken van zeven schreden rond
om de boom en die onderzoeken- Het zal
toch wel niet zolang duren. Overal groeit
gras behalve waar de lorkebomen staan.
Juist, riep Felix uit die blijkbaar niet
aan het idee van zijn verloofde gedacht
had, je bent er, Evey. Dat beperkt het
terrein.
Hy «taaide gespannen in die spelonk
van zware schaduw, waar de lorke
bomen hen dreigden, alsof ergens in
de woeste diepte een geheim, was ver
borgen, dat al te verschrikkelijk was
voor het begrip van de mens. De ogen
van Eva volgden zyn blik en zy rilde
een beetje, terwyl zy die onvriendelijk*
bomen en die plekjes van spookachtig
licht, die hen van elkaar scheidde,
nauwkeurig onderzocht. Het scheen als
of het helemaal in overeenstemming
met de eenzame plek zou geweest zijn.
indien de schare der van hun bezit
beroofde Ruperts uit de mistige stilte
te voorschyn getreden waren en hun
vorstendommen weer opgevorderd had
den.
Ik weet niet wat je bedoelt, mom
pelde nij.
Wel, men zou niet zeggen, dat
het ergens in hef. gras is; je zou er
nog geen boek in kunnen verstoppen,
terwijl er daar klimop genoeg is om
een dozijn valdeuren te verbergen en
daar juist moeten wy zoeken.
Zeven passen brengen ons er ver
buiten, wierp zy tegen.
Zyn geestdrift werd groter.
Wij weten niet Of het passen zijn.
Kyk eens hier. ging hij ijverig verder.
Wat ben ik toch dwaas. Het is natuur
lyk zo duideiyk als maar mogelijk is.
- W-at. is duidelijk, Felix? Haar
stem klonk enigszins vervelend.
Dat is de reden, natuurlyk. Is het
je niet opgevallen, dat het vreemd is,
dat er overal elders zoveel bomen zijn
en hier zo weinig? Ja, dat is de reden.
Zij hebben de grond met opzet vry ge
laten, opdat de betekenis van het raad
sel niet duister zou zyn. Kom mee, wy
moeten de zevende boom hebben.
Er is nietó, zeide Eva ontmoe
digd,toen zy in de duistere sombere
laan stil hielden. Alleen klimop.
De jonge dokter schudde het hoofd
Er is "meer dan Bpmop hier. Voel
maar. Hy stampte met zyn schoen op
de grond. Dat is geen aarde.
Gehoorzaam stiet zij haar voet door
de verwarde wortelen, maar ontmoet
te alleen iets zachts.
Ik weet niet waar je heen wilt,
zeide Zij.
Tot antwoord ging de dokter op zy n
knieën zitten en begon te wroeten. De
takken van het klimop waren daar hele
geslachten geweest en met de jaren
dikker geworden, waren zij moeilijker
uit elkaar te krijgen. Na enkele ogen
blikken richtte hij zich op en zocht
zyn mes in zyn zak.
Ik weet niet in hoeverre wy het
eigendom van een ander mogen plun
deren, maar nu hy dood is en nog
niemand het opgeëist heeft, zal ik het
maar wagen.
En het bleef toch een moeilijke taak
om er door heen te snyden. Zyn handen
waren bevuild en bebloed, toen hij ein
delijk de laatste tak wegsneed en het roes
weer in zijn zak stak. De grond, die nu
bloot lag, was met mos begroeid, dat een
donkere goud-bruine kleur had. Omdat de
zware hopen klimop zolang er boven op
gelegen hadden, was het hard en broos,
als men het aanraakte. Nog eens moest de
dokter zijn mes gebruiken maar toen hij
het mos had weggebracht, kwam een
bruinachtig stuk steen bloot, dat gelyk
met de grond lag.
Ha! riep Eva triomfantelyk uit, heb
je het?
Ik weet het niet, antwoordde haar
verloofde kortaf, terwijl hy de steep be
zag met twyfel in zyn ogen. Als het
werkelijk dat is, waarom ligt het dan
gelijk met de grond? Er moest metselwerk
omheen zitten Hoe krygt men er water
uit?
Omdat men niet wilde dat iemand
wist, waar het was, natuurlijk. Zij ver
waarloosde het laatste gedeelte van zijn
vraag-
Maar welke is de reden? Als het een
echte put was, zou er geen reden zijn om
hem te verbergen. In elke geval kan hy
niets te maken hebben met het gebeurde
van verleden nacht.
Waarom niet?
Omdat hij biykbaar lange tyd niet
geopend is, waarschynlijk in geen eeuwen.
Kijk eens naar al dat klimop en dat mos
Zy gaf geen antwoord en hy keek op
om een nieuwe stralende uitdrukking op
haar gelaat te zien.
Feli.x, ik weet daar niets van, maar
ik ben overtuigd, dat -wy op het, goede
spoor zijn. Kun je je niet herinneren, hoe
dat in het oude boek gezegd werd? Hoe
Sir Anthony „het geheim goed be
waarde?" Hoe slim om dat zo te zeggen!
Dat kon ook wel toeval zijn, wierp
hy tegen, maar zij ging verder.
Wie bet ook moge geweest zyn, hij
kon er natuurlijk langs deze weg niet uit
Ik zie dat wel in. Maar denk je niet, dat
het waarschijniyk met het huis in ver
binding staat en dat, wie ook de moor
denaar van Guardy moge zijn, hij het
geheim moet gekend hebben en daar ver
borgen moet zyn geweest? En misschien
is hfj er nu nog, Hy kon er aan deze kant
niet uit. en hij zou niet ui het huis
durven komen, terwyl de politie er is.
Zouden wy de steen niet kunnen weg
krygen?
Maar hy knielde daar slechts met ge
fronst voorhoofd.
Ik weet niet, of dat wel goed is.
Indien er iemand is, heeft hij waarschyn-
lyk wapens. Vergeet niet, dat wy er geen
hebben en iemand die reeds een moord
gepleegd heeft, zal ook niet bang zyn voor
een tweede. Ik geloof, dat het beter is als
wy alles zo laiten als het is. Dan zit hij
als een rat in de val.
Maar veronderstel eens, dat de
andere ingang op de vliering uitkomt- Hy
zou weg kunnen komen, zonder dat hero
in de duisternis iemand ziet.
Als al de deuren gesloten zijn?
Indien hy er werkelyk nog is, kan hy
noch een gast noch een bediende zyn,
omdat niemand vermist wordt.
Wie liet hem binnen? vroeg zy. Hij
of zij zullen hem ook wel weer uit laten.
Maar als wy dit einde van de gang
openen, jagen wy hem in de armen van
de detective-
Maar nog weifelde Felix.
Als je geen meisje was, zou het
anders zyn.
Ik ben zo sterk als een man, ant
woordde zy vlug, en als je my niet wil
helpen, haal ik Michaël. Zie je niet in,
dat wy hem ook van alle verdenking zui
veren, als wij dat kunnen bewyzen?
Zelfs als de moordenaar hier nog is,
moet de identiteit van de medeplichtige
nog ontdekt worden, herinnerde bij haar;
iemand heeft hem binnengelaten, zoals je
zoeven zeer juist hebt opgemerkt. Dale
moet nog altijd verklaren waarom hy
twee uur, nadat hy naar bed was gegaan,
nog in het huis rondsloop.
Eva werd weer bleek.
Ik had dat vergeten- Maar ik ben
overtuigd, dat hij onschuldig is. Maar de
detective wil dat niet geloven, natuurlijk.
Wij moeten hem van die blaam zuiveren,
Felix, jij en ik-
Als het je tot troost kan strekken,
wil ik je wel zeggen, dat hij het niet ge
daan heeft., zeide Feiix ernstig, maar hy
fronste het voorhoofd, terwijl hij sprak.
Zij gingen nog eens aan het werk. Het
duurde enige tijd om het mos te ver-
wyderen, dat de hele steen bedekte. Toen
hij bloot lag, bleek het, dat hy rond was,
groot genoeg om een man door te laten.
Hoe zullen wy hem nu wegkrij-
gen? vroeg Eva ongeduldig.
Ik weet het niet. Ik twyfel er toch
nog aan, of wij op het rechte spoor zyn.
Het zou voor een vluchtende van weinig
voordeel zyn, als hij aan de andere kant
van die steen was. Hy zou nooit in staat
zyn om hem op te lichten- En hoe deden
het de Ruperts van vroeger, altyd in de
veronderstelling, dat zij het van deze
kant wenste te doen? Zeg mij nu niet,
dat zij hem telkens uitgegraven hebben,
want er is geen spoor van een. handvat
Wacht eens een minuut. Er was hier eens
een handvat; hier zie je wat er nog van
over is, Zy maakten er een yzerer. ring
in vast natuurlijk, en daar was in dat
bloeiend tydperk geen kwestie van ver
korte arbeidstijd.
Weer verschenen plooien op zijn voor
hoofd. Een vluchteling zou er langs
deze weg nooit zyn uitgekomen.
Ik veronderstel dat het wel niet
nodig zal geweest zijn, hernam Eva. hij
zou slechts in de handen van zijn vijan
den gevallen zyn. Men is slechts een
halve mijl van huis- Ja, hoe moeilijker
dit ding is op te lichten, des te beter
was het voor hem. 4
Ja!, mompelde Mountain langzaam,
dat is zeer waar. De kwestie is echter
nu, hoe krygen wij hem weg? Wij we
ten niet hoe dik de steen is, en ais wij
hem regelmatig begonnen uit te graven,
dan zouden wij er nog dagen voor nodig
hebben. Zy gingen drie eeuwen gele
den niet luchtig over hun werk heen-
Het is ons geheim, onze triomf,
zeide het meisje met vuur- Het moge
niets betekenen, maar wy hebben het
ontdekt en wy zullen het voor ons hou
den. Nietwaar Felix? Beloof mij dat-
Ik beloof het. ofschoon, zoals ik
reeds gezegd heb, ik nog altijd geloof,
dat het ongerijmd is- Maar wij moeten
het nog eens worden omtrent sir Antho
ny. Hij komt hier helemaal niet binnen.
Zy bleven nog een tyd talmen, en
dachten na over het nieuwe vraagstuk,
waarvoor zij stonden. De duisternis viel
ia, maar geen bekoorlykheid van de
zachte Octoberdag lag over da vreemde
plek. De schaduwen bewogen zich tus
sen de bomen en in de kaal wordende
takken zong de wind onheilspellende
klaagliederen. Hy kwam dicht achter
hen, raakte hunne schouders en hunne
wangen aan, zodat het meisje rond-
titanide met de schelle kreet, alsof een
(tiet geziene hand op haar gelegd was.
De tuin evenals het stille verachtende,
wraakgierige huis, straalde die bijzondere
atmosfeer van een tegenstander uit.
Eva wist, dat de ogen waaruit het licht
reeds lang was verdwenen, haar gade
sloegen en lachten met hare ernstige,
nutteloze pogingen om de geheimen aan
hun doden te ontrukken. Zelfs de bo
men hadden daar hele geslachten ge
staan- En zij waren de enige jonge, de
enige nieuwe schepselen in liet gehele
treurige landschap.
Zy wende zich, half beschaamd, met
een vlugge beweging, naar haar ver
loofde-
Waarom veroorzaakt de duisternis
zo'n vrees- Felix? Er is 's avonds toch
niets meer dan overdag.
De nacht heeft duizend ogen zeide
hij.
„Dat het, stemde hy sidderend
in. Een volgend ogenblik zal ik gillen.
Dit huis haat ons Felix. Ik wilde dat
wij er uit waren. Het heeft Guardy ge
dood en het is op het punt ook ons ge
luk te bedreigen- Ik heb je dat gisteren
avond nog gezegd. Ik weet éen ding;
wy zullen hier nooit wonen.
Gij zult dat nooit, zong een spot
tende stem in haar oor, of was het
slechts de wind?
Neen, wij zullen hier niet blyven,
stemde Felix kalm toe. Hy scheen niets
gehoord te hebben, daarom was het
waarschijnlijk toch maar alleen de
wind.
Voel je het ook?
Ik wist van het eerste ogenblik,
dat ik het zag, dat er iets onvriende
lijks was. Het is onze schuld niet
de schuld eigenlijk van ons geslacht.
Je ziet het, wy hebben alles vernie
tigd wat het zyn schoonheid en zyn
grootsheid en zijn trots gaf. Wïj heb-
ben het verraden, wij hebben er een
Sebmiw van Sn0maaj{t) dat voor het
publiek te zien is; wy hebben zij*
waardigheid, zyn oudheid niet geëef*
biexiigd'; wij hebben het van onver*
vreemdbare rechtenberoofd.
("Wordt vervolgd*.
