Prestatie van onze Nederlandse
journaalfilmers
Moderne Nederlandse muziek
op Arnhems Festival
Loon en voedingsmiddelen
DE VERGISSING VAN
SUPERINTENDANT QUILD
oie ZONDAG verwacht
Voor de filmcamera
Kunst der lage Landen
Geen tekort aan eiwitten, kalk en vitamines!
GUY HAMILTON
ZATERDAG 3 TUN! 1950
MR. RANK HEFT WEER
KLAAGZANGEN AAN
PAGINA 4
TOSCANINIGEEN
VERMOEIDHEID
TWEEMAAL DOCTOR OP
EéN DAG
ARTS GAF VALSE ATTESTEN
HUMBUG OF WETENSCHAP?
fc- -
Maar majoor Daniel M. Angel heeft
aan de film een vermogen verdiend
De heeldreportage, welke „Neerlands
Nieuws" van Polygoon-Profilti deze
week heeft gegeven van het bezoek,
dat Koningin Juliana en Prins Bern-
hard aan Parijs hebben gebracht,-geeft
ons een gerede aanleiding nog eens te
wyzen op de uitstekende technische
prestaties van onze Nederlandse jour-
naalfilmers.
In een kort bestek van vijftien minuten
geven zij een levendige en waarheids
getrouwe indruk van het Koninklijk
Bezoek: de voorbereidingen, welke de
Franse Lichtstad trof voor de ontvangst
van de Koninklijke Gasten, de begroe
ting op het vliegveld Orly, de tocht naar
het Elysée onder de geestdriftige toejui
chingen van de licht ontvlambare Parij-
zc naars, de kranslegging bij het graf van
de Onbekende Soldaat, de ontvangst van
de nagelaten betrekkingen van Neder
landse en Franse oorlogsslachtoffers en
verzetsstrijders, de rit naar Versailles, de
boottocht op de Seine, het bezoek aan
de Opera, de rede van Koningin Juliana
tot de studenten en ten slotte het af
scheid van de Nederlandse kolonie in
Parijs en het vertrek van het vliegveld
Orly.
De verschillende opnamen van de meest
belangwekkende en karakteristieke mo
menten zijn met zorg en smaak gemon
teerd, al gaat het commentaar bij de
beelden wel eens verder dan de uitslui
tend toelichtende rol, welke het diende
te spelen.
Deze reportage heeft gedurende de ai-
gelopen week in meer dan 100 Neder
landse theaters gedraaid en zal bmnen
vier weken in zo goed als alle Nederland
se bioscopen zijn vertoond. Ook in Indo
nesië en in de West zal de film worden
vertoond. De copieën daarheen zijn ai
onderweg.
Aan de vervaardiging van dit uitste
kende en snelle filmverslag heeft Poly
goon-Profilti met een eigen opname-staf,
geluidsingenieurs en electricians in Parijs
onder hoogspanning gewerkt- Driemaal
per dag reisde een speciale luchtkoerier
met de belichte negatieven en geluids
banden naar Schiphol, vanwaar ze met
de meeste spoed naar Haarlem werden
overgebracht. Daar werden deze beelden
aangevuld met de opnamen, welke van de
Parijse correspondent werden ontvangen.
Het publiek weet de kwaliteiten van
deze reportage op prijs te stellen. In do
Cineacs te Amsterdam. Den Haag en
Rotterdam, waar de film in het dag
programma werd vertoond, was de be
langstelling bijzonder groot. In lange rij
en stonden de mensen er de hele dag door
hun beurt af te wachten om door middel
van het filmbeeld het bezoek van hun
beminde Koningin en Haar gemaal aan
de Franse hoofdstad mee te beleven,
a
Mr. .T. Arthur Rank. de Britse film
magnaat, heeft er rich weer eens over
beklaagd, dat de regering de filmindustrie
de das om doet met haar hoge vermake-
üjkheidsbelasting. „De dagbladlezers",
aldus mr. Rank, „worden herhaaldelijk
misleid en zijn daarom geneigd, de film
industrie als een erg vreemd bedrijf te
beschouwen. Als voorbeeld daarvan wil
ik de koppen voorlezen, welke een Lon-
dens avondblad boven een artikel plaat
ste. Ik lees daar: ,4» Britse films in pro-
I heeft bijna al haar personeel ontslagen „Kruiser Potemkin", die 25 jaar gele
en in verschillende delen van het land I den zoveel opzien verwekte in de gc-
Anna Neagle, die de hoofdrol speelt
in „Odette", een filmversie van
mevr. Odette ChurchilCs oorlogs-
avonturen als Britse agente in
Franlerijk en als gevangene van de
nasis.
ductie" met als onderkop: „Onnodig pes
simisme van mr. Rank".
De eenvoudige lezer zou misschien
denken, dat ik een erg pessimistisch
mens ben- Toch verwijt men mij voort
durend, dat ik te optimistisch ben. De
eenvoudige lezer zou menen, dat er in
de Britse studio's 39 grote films in pro
ductie zjjn. In feite zijn het er maar on
geveer negen. Als men er alle korte en
documentaire films bij optelt, komt men
misschien aan de 39. Een paar jaar ge
leden waren er 10.000 personen werk
zaam in de Britse filmindustrie. Thans
zijn het er neg maar 4100. Dat noem ik
de lezers misleiden."
En of mr. Rank al geen zorgen genoeg
aan zijn hoofd heeft, doen de Engelse
acteurs, die zijn aangesloten bü de Bri
tish Actor's Equity Association, de drie
voudige mr. J. Arthur Rank allerlei ver
wijten. Op de jaarvergadering van deze
organisatie, welke in het Wyndham's
Theatre in Londen is gehouden, verklaar
de een woordvoerder: „Mr. Rank, de bio
scoopeigenaar en Mr. Rank, de filmver
huurder, zijn zo hebzuchtig, dat de arme
Mr- Rank, de filmproducent, niet meer
in staat is, films te maken. Maar als Mr.
Ranlq de bioscoopeigenaar, Amerikaanse
films vertoont, kan hij reusachtige divi
denden uitkeren, de vermakelijkheids
belasting ten spijt."
Volgens deze woordvoerder was het
„dwaas" van Mr. Rank om de schuld van
de filmcrisis voor een deel te wijten aan
beperkende maatregelen van de vakorga
nisaties. „Intussenaldus de woord
voerder, „lopen wij aan de steurj. De re
gering trekt er zich geen steek van aan
en het publiek weet er niets van'.
Niet alleen de Britse filmindustrie ver
keert in de grootste moeilijkheden. Ook
de Zweedse industrie heeft de hulp van
de staat nodig om het hoofd boven water
te houden. De Zweedse minister van
financien heeft vijf deskundigen aange
wezen, die moeten uitmaken, hoe die
hulp kan worden geboden, zonder de on
afhankelijkheid van de filmmaatschap
pijen in gevaar te brengen. De Zweedse
film levert gemiddeld een verlies van
100.000 kronen op. Slechts op 37 filths per
jaar wordt winst gemaakt.
Een grote Zweedse filmmaatschappij
worden zelfs de bioscopen gesloten. De
theaters behoren namelijk voor het me
rendeel aan de filmmaatschappijen-
Volgens de producenten zit de grootste
moeilijkheid, ook hier, in de hoge ver
makelijkheidsbelasting en de stijgende
kosten.
Ondanks alie treurzangen, zijn er toch
nog mensen, die aan de film iets weten
te verdienen. In de directiekamer van
een Londense bank hoorde dezer dagen
een vroegere legerofficier, dat zijn kapi
taal voor het eerst tot 300.000 pond ster
ling was aangegroeid. Zes jaar geleden
zat diezelfde officier met een paar on
bruikbare tienen in een rolstoel. Zijn
enige gron van inkomsten was een arm
zalig legerpensioen en de toekomst zag
er allesbehalve rooskleurig voor hem uit.
Thans heeft majoor Daniël M. Angel eèn
contract gesloten met Douglas Fairbanks
jr. en Yolande Donlan om d «hoofdrollen
te spelen in een nieuwe Britse film.
Dit betekent, dat een merkwaardige
jongeman zijn intrede heeft gedaan in
de wereld van de filmindustrie. Want
Angel is een invalide. In 1942 kwam hij
uit de jungle in Birma om een spoed
operatie aan zijn blindedarm te onder
gaan. Toen hij bijkwam stonden de dok
ters te wachten, om hem zo voorzichtig
mogelijk mee te delen, dat hij zijn blinde
darm kwijt was, maar dat hij kinder
verlamming had gekregen. Na twee jaar
plat op bed of in een rolstoel, stuurden ze
hem terug naar Engeland, waar de spe
cialisten hem vertelden, dat hij nooit
meer zou kunnen lopen. Hij verloor alle
levensmoed, maar op een goede dag vroeg
Bud Flanagan van de Crazy Gang hem
te logeren- Kort na zijn aankomst moest
Bud even weg en vrijwel onmiddellijk na
zijn vertrek begon de telefoon te rinke
len, terwijl Danny Angel hulpeloos op
een divan lag
„Voor mij was dit het belangrijkste
telefoongesprek van mijn leven", vertel
de hij later. „Ik kwam overeind en be
reikte deels kruipend, deels wankelend,
de telefoon, voordat ze afbelden. Toen ik
de boodschap had aangenomen, merkte
ik tot mijn stomme verbazing, dat ik op
mijn beide benen stond en ik zei tot
mezelf: „Danny, jongen, laat de dokters
naar de maan lopen, ja zult je benen
weer gebruiken".^^^H^^^^^HH^H
Van zijn pensioen en zijn gratificatie
kocht hij zich een camera. Hij schreef
een brief aan de Engelse koning en vroeg
hem toestemming, de koninklijke stallen
te filmen. Het resultaat was een docu
mentair filmpje, getiteld: „All the King's
Horses" (De Paarden van de Koning),
dat hij met een winst van 5.000 pond aan
de bioscopen verkocht. Hij stak het geld
in een tweede film en begon nu in volle
ernst films te produceren. In de volgende
drie jaar maakte hij drie documentaires
(„Alle the King's Men", „King's Music'1
en „Olympic Preview"), waaraan hij bij
na 9000 pond per stuk verdiende. Daarna
vervaardigde hij een „thriller", getiteld
„Murder at the Windmill", welke hem
een winst van 30.000 pond opleverde. Nu
gaat hij 100.000 pond steken in zijn nieu
we film.
Danny Angel die nu 39 jaar is, twijfelt
geen ogenblik meer aan zichzelf. Hij is
nog steeds invalide en cr is geen hoop
op beterschap, maar' daardoor laat hij
zich niet ontmoedigen. Hij rijdt zijn eigen
auto- Zijn verbittering en zijn wanhoop
zijn verdwenen, sinds hij dat ene tele
foontje beantwoordde.
Louis Bochemont, de promotor van de
filmserie „March of Time", aan wie we
als producent enige van de meest
merkwaardige films uit de Amerikaanse
naturalistische school hebben te dan
ken, gaat de film „Slaapzaal 7" produ
ceren, een drama, dat zich afspeelt
binnen de muren van een federale ge
vangenis.
In de Russische bioscopen zal binnen
kort een geluidsversie worden vertoond
van de klassiek geworden stomme film
hele wereld.
De Moskouse studio's „Mosfilm" heb
ben onder leiding van de regisseur Ka-
zakof de laatste hand gelegd aan deze
geluidsversle.
Aanstaande Dinsdag zal -het Britse zal
het Britse koningspaar in de Plaza Ci-
neama te Londen de wereldpremière bij
wonen van een nieuwe film. Dit is de
eerste maal (mét uitzondering van de
Royal Command Performances), dat de
koning en koningin van Engeland sinds
de galapremière van de film „Hamlet"
in het openbaar een film gaan zien.
De film, die zij wensen te zien, is
Odette" van Herbert Wileox. Het is de
filmversie van Mevr. Odette Churchill's
befaamde oorlogsavonturen als Britse
agente in Frankrijk en als gevangene
van de nazis in een Duits concentra
tiekamp. De rol van Odette in de film
wordt gespeeld door Anna Neagle.
De 83-jarige Toscanini heeft een nieuw
contract van 10 jaar met het orkest van
de „National Broadcasting Company"
getekend voor het wekelijkse concert
vooi de Amerikaanse omroep. Dit orkest
werd 12 jaar geleden speciaal voor Tos
canini opgericht voor een wekelijkse uit
zending. Het trad in deze 12 jaar slechts
weinig in het openbaar of buiten New
York op. Vrijdag is echter de eerste tour
nee van zes weken geëindigd, waarin 21
concerten in 20 steden werden gegeven
en ruim 14.000 kilometer werd afgelegd.
In het Oosten van ons land is een
kostelijk initiatief genomen. „Het daghet
in het Oosten" is misschien nog wat
optimistisch gezegd, maar in ieder geval
geeft het eerste concert van de Stichting
„Sonsbeek '49" dat gezegde toch wel
gelijk.
Het openingsconcert in Musis Sacrum
gaf al dadelijk een programma, dat het
con-certbezoekend publiek blijkbaar af
schrikte. Wat ook in het Westen het
geval zou geweest zijn, wanneer men
„vergast" zou worden op een soortgelijk
programma.
Vermeuiens Passacailie et Cortège
stamt uit 1930 en werd destijds ge
componeerd voor een lustrumspel van de
Leidse studenten, genaamd „De vliegende
Hollander". Op de Kagerplaasen werd
het via gramofoon ten gehore gebracht,
doch mislukte technisch jammerlijk.
Feitelijk was dit dus de eerste behoor
lijke uitvoering De bouw van het werk
is oersoliöe, de fantasie rijk en de
climaxen zijn grandioos genoeg Vooral
het Cortège is boeiend in een prachtig
stuwende climax naar een slot vol zon
lichte klank, sterk en bewust.
In Henri Zagwijns Harpconcert kan
men zich ©rover verba-en dat de 70-jange
componist zijn tijdstromingen zo goed
aanvoelt, maar men bespeurt ook terdege
dat de romanticus in hem niet onderging,
al stak die dan ook nog zo handig in
(door dr. C. den Har log)
Nu de kosten van het levensonderhoud
hoog zijn, is het van veel belang, welke
voedingsmiddelen wij kiezen. Door een
goede keuze kan immers dikwijls voor
komen worden, dat onze gezondheid be
nadeeld wordt.
In de eerste plaats komen die levens
middelen in aanmerking, die in verhou
ding tot hun voedingswaarde het laagst
in prijs zijn. Doch deze zullen, omdat zü
niet alle voedingsstoffen In voldoende
hoeveelheid bevatten, aangevuld moeten
worden met enige duurdere voedingsmid
delen.
Men kan de voedingswaarde van een
levensmiddel op verschillende wijze uit
drukken. Eén manier is, de voedingsmid
delen te vergelijken als bron van warmte
of energie. Doch het is niet deze z.g. ver-
brandingswaarde, die in de eerste plaats
de waarde van een levensmiddel voor on
ze voeding bepaalt. Het gaat er vooral
om, dat alle nodige voedingsstoffen in
voldoende hoeveelheid en in goede onder
linge verhouding in de voeding voorko
men.
Onze voeding behoeft, om aan deze eis
te voldoen, niet persé kostbaar te zijn.
Wèl moet men er op letten, dat de voe
ding voldoende rijk is aan eiwitten, zou
ten (zoals kalk en fosfor) en vitamines,
de z.g. „beschermende" stoffen. Deze stof
fen komen in de eerste plaats in de duur
dere levensmiddelen voor. Eiwitten bijv.
vindt men vooral in vlees, vis, kaas en
eieren.
Melk werd hierbij opzettelijk niet ge
noemd, daar deze onder de eiwitrijke voe
dingsmiddelen wel 'n afzonderlijke plaats
verdient. Melk is n.l. In vergelijking met
andere zeer goede dierlijke voedingsmid
delen goedkoper en bevat eiwitten van
wel bijzonder hoge waarde! Het melk-
eiwit kan de andere eiwitten, die voor
ons lichaam van geringe waarde zfln, bijv.
de eiwitten uit brood en peulvruchten,
uitstekend aanvullen. Om tteze reden is
het beter, melk of melkproducten zoals
yoghurt, by de maaltijden te gebruiken,
dan tussen de maaltijden.
Melkyoghurt staat in voedingswaarde
gelijk aan gestandaardiseerde melk. Kar
nemelk mist 't vet en daarmede de vita
mines A en D van de melk. Aan alle an
dere bestanddelen is het echter even rijk
als melk. Yoghurt en karnemelk ziln nog
lichter verteerbaar dan melk; om die re.
den "worden zij dikwijls voor ziekenvoe-
ding aanbevolen.
Van de levensmiddelen met dierlijk ei
wit is melk verreweg de goedkoopste. 6
dl. melk bevat ongeveer evenveel eiwit
als 100 gr vlees of vis (zonder graten).
Behalve aan eiwitten is melk boven
dien rijk aan kalkzouten: een halve liter
melk levert ongeveer de helft van de
hoeveelheid kalk, die wij dagelijks nodig
hebben (voor de andere helft zorgen de
groenten).
Van de vitamines in melk zijn vooral
vitamine A en D (dezelfde, waaraan le
vertraan zo rijk is) van belang. Vooral
aan vitamine A is onze voeding dikwijls
te arm, alleen daarom zou het al aan
beveling verdienen, geregeld melk te
drinken! Melk is voorts onze voornaam
ste bron van vitamine B2.
Maar zoals hierboven bleek ook
aan de behoeften van vele mensen aan
eiwit en voor het lichaam gemakkelijk
opneembare kalk komt melk tegemoet.
We moeton de melk daarom behalve als
vitaminerijk voedsel vooral leren zien en
waarderen als onze goedkoopste bron
van dierlijk eiwit en de ruggegraat van
onze kalkvoeding!
een modern muziektechnisch gewaad. De
reminiscenties aan Rimsky en Debussy
zijn nogai hoorbaar. Margot Broeders
speelde de harppartij, die goed geschre
ven is uitstekend en muzikaal gevoelvol.
Pijper's toneelmuziek bij het Tempest
van Shakespeare werd door Piet Tiggers
tot een Suite verwerkt od Roos Boelstna
zong het zestal liederen die de hoofd
schotel van dit typisch muzikaal menu
uitmaken. Men kent Pijper's schrijfwijze
van liederen, die duidelijk en zonder
problemen is, wat men van zijn orkestraal
aandeel niet kan zeggen De zeer grillige
orkestrale invallen zijn onmogelijk te
volgen in een uitsteeksel als dit en moet
men wel grotendeels voor kennisgeving
aannemen Geraffineerd is het natuurlijk
wel en inventief zeer merkwaardig. De
alt zong met fraaie behandeling van
haar partij
De symphonic in _vier delen van de
onlangs, overleden Koos van de Griend
is een zeer nerveus geladen werk Zelden
hebben wij. zulk ien obstinate thematiek
gehoord, zulk een ziedende musiceerdrift
die alias ondersteboven loopt wat haar
in de weg ireedt. Is het eerste deel reeds
van een tomeloze vaart het Scherzo be
landt hier en daar in het triviale, omdat
de componist zijn eigen schema onder de
voet loopt.
Het Andante quasi marcia funèbre
begint wel karaktervol, maar verliest
alras het spoor en loopt muurvast in het
zand van een tomeloze fantasie. Het laat
ste deel dat in Rondovorm heet geschre
ven te zijn en hei ook inderdaad is.
wordt een regelrechte heksensabbath.
omdat de componist zijn gloeiend hete
thema's alle tegelijk en door elkaar in de
ketel werpt. Het wo.dt een geweld-
orkaan die haast met is te doorstaan.
Jammer dat Van de Griend zo vroeg
stierf want zijn talent is onmiskenbaar,
hoe wild het ook zu.
Jan Out dirigeerde bet goed getrainde
Gelderse Orkest kundig en geestdriftig.
Burgemeester Matser sprak bij het be
gin van het xestival een openingswoord.
J. K.
Dc ambassadeur van Australië te Mos
kou, die thans te Canberra vertoeft, zal
niet naar de sovjet-hoofdstad terugkeren,
omdat de uitgaven voor deze ambassade
zeer groot zijn en nog verhoogd zijn door
de herwaardering van de roebel.
Dinsdag a.s. zal zich aan de rijksuniver
siteit te Utrecht het zeldzame feit voor
doen van een dubbele promotie. Des na
middags te 3 uur zal namelijk de heer A,
Stolk, wonende te Rotterdam, zijn proef
schrift „Histo-endocrinologische analyse
van de graviditeitsverschijnselen bij de
cyprinodontide iebistes reticulatus" ver
dedigen ter verkrijging van de graad van
doctor in de wis- en natuurkunde. Daar
na zal hij te 4 uur met de verdediging
van zijn dissertatie „Enige gevallen van
gezwellen en ontstekingen bi) poikilo-
therrne vertebraten" de graad van doc
tor in de geneeskunde verkrijgen.
Het Amsterdamse gerechtshof behan
delde Donderdag dc zaak tegen de 57-j.
Utrechtse arts W. G. Wegens het valse
lijk invullen van attesten voor aanstaan
de moeders was deze arts door de recht
bank te Utrecht veroordeeld tot twee
maanden voorwaarlijk en een geldboete
van 1500.
Het hof, dat gisteren uitspraak zou
doen, wees een interlocutair vonnis. Het
achtte een psychiatrisch onderzoek van
verdachte noodzakelijk. De stukken wer
den daartoe in handen gesteld van de
rechter-comralssaris te Utrecht.
Advertentie
Bestaat er werkelijk een crème, die
rimpels wegneemt? Inderdaad!
In het leven van iedere vrouw komt een
moment, waarop zij ontdekt, dat haar
gelaatshuid minder elastisch gaat worden,
doffer en in rimpels trekt.
„Is daar nu niets tegen te doen?" is da
vraag, die talloze vrouwen zich stellen.
Speciaal op het gebied van huidverzor
ging heeft de wetenschap grote vorde
ringen gemaakt. Men ontdekte welk een
belangrijke invloed hormonen hebben op
de toestand der huid.
Vroeger werden crème:; en poeders
hoofdzakelijk samengesteld om schoon-
heidsfouten te bedekken, thans
geneest en voorkomt men ze!
De nieuwe Pro-skin anti-rimpelcrème
gebruikt U als nachtcrème met d-u-b-
b-e-l-e functie: ter verwijdering en voor
koming van rimpels en voor een jeug
dige, soepele huid.
Pro-skin is geen wondermiddel, dat direct
helpt na één nacht. Maar wanneer U elke
avond enige minuten met Pro-skin aan
Uw uiterlijk besteedt, zullen spiegel en
bewonderende blikken U vertellen welk
een succes U hebt!
(Van onze weerkundige mede
werker.)
Het weer is de laatste dagen be
langrijk verbeterd. De depressies,
diie het weer met 'Pinksteren heb
ben bepaald, zijn uit onze naaste
omgeving verdwenen en nu zijn de
van ons land zijn de barometers
gebieden van hoge druk de belang
rijkste factor. Vooral tem Noorden
flink gestegen, zodat daar een ge
bied van hoge druk is ontstaan,
waarvan het centrum zidh vanmor
gen naar Oost-Europa had ver
plaatst. Dit heeft tot gevolg gehad,
dat de wind eerst naar het Noor
den en later naar het Oosten is
gedraaid, zodat warme en zeer
droge liudht uit Oost Europa kon
worden aangevoerd. Gisteren steeg
de temperatuur op vele plaatsen
tot 23 gr. en in Zuid Limburg tot
26 gr. ook op Terschelling was het
lekker, want daar wees de thermo
meter nog 19 gr. aan.
Zoals gewoonlijk bij een derge
lijke situatie, hebben zich boven
Frankrijk enkele onweersstoringen
ontwikkeld. Deze drongen lang
zaam naar het Noorden op cn van
morgen waren de wolkenbanken,
die met zo'n storing verband hou
den, tot ons land doorgedrongen.
Aangezien echter het gebied van
hoge druk zich vanmorgen opnieuw
begon uit te breiden en ook boven
Frankrijk de atmosfeer rustiger
geworden is, ziet het er naar uit,
dat het voorlopig niet tot buien zal
komen, maar dat het warme en
overwegend zonnige weer de over
hand zal houden, zodat de eerste
Zondag in Zomermaand zich zo
mert laa t aanzien.
c
Ons Romanbijvoegsel
Korte inhoud van het voorafgaande!
Guy Heward, een jonge notaris, gaat
naar het afgelegen landhuis van de schat
rijke mr. Bould, die op sterven ligt. HU
wordt ontvangen door een griezel van n
butler, Paul Dyson, en maakt daarna
kennis met de zeer aantrekkelijke secre
taresse, miss Warr, en dokter Forrester.
Als Heward de kamer van mr. Bould be
treedt, blijkt de millionair te zijn ver-
moord. Even later wordt op de stoep het
lijk van een man gevonden.
Superintendant Quild van Scotland
Yard herkent deze man als Jimmy Burke,
een van de handigste juwelendieven, die
Engeland ooit gekend heeft. Burke
pas uit de gevangenis ontslagen en Quild
vas hem gevolgd om te weten te k°men
wie de opdrachtgever was geweest, die
tien jaar geleden door Burke het kost-
bare juweel het Hart van Sheherazade
had laten stelen.
Quild hoort van de butler, dat mm
Bould een schatkamer had ingericht. De
sleutel van deze kamer had de man aiuja
aan een ketting om de hals. Als de super
intendant echter op de dode naar deze
sleutel gaat zoeken, blijkt het kettinkje
wel aanwezig, doch de sjeutel verdwenen.
's Avonds luistert Heward een interes
sant gesprek tussen de butler en de se
cretaresse af. die beiden in dienst van mr.
Bould zijn getreden om „iets te stelen;
maar een ander is hem voor geweest. La
ter komt miM Warr de hulp van Heward
inroepen; ze is bang, want er liep vlak
onder haar raam iemand in de tuin. De
man verdwijnt, doch even later zien ze
een ander, 't Blijkt de butler te zijn, die
een hevige slag op 't hoofd heeft gekre
gen, naar hij zegt van een wraakzuchtige
chauffeur, die hij enkele dagen geleden
wegens dronkenschap ontslagen had.
Quild heeft intussen de kamers van de
butler onderzocht en vond daar de ver
dwenen sleutels.
6).
Maar dan dan moet Dyson mijn
heer Bould vermoord hebben!, fluisterde
Katherine. Hoe verschrikkelijk!
Ik heb de butler 'an begin af aan
verdacht, constateerde Heward met na
druk. Zodra ik hier een voet in huis had,
vertrouwde 'k nem al niet. Dat fluisteren
van hem is comedie 'k heb hem er twee
maal op betrapt, dat hij t vergat, vol te
houden Hij zag de super aan, alsof hij
«en complimentje verwachtte. Maar
Quild's blik staarde in de verte. Wie was
feitelijk beter in de gelegenheid dan
Dyson, om de moord en de diefstal te
plegen? Herinnert u zich nog juffrouw
Warr, dat wij hem op de gang tegenkwa
men, toen wij naaT de kamer gingen, waar
wc de heer Bould dood zouden vinden?
Katherine knikte en trok diepe rimpels
in 't voorhoofd. - Maar waarom deed
hij 't?
Quild keek haar opmerkzaam aan.
Eerst zegt u, dat hij het deed, en
Ml vraagt u waarom?
Met een ruk wendde hij zich van de
jonge vrouw af. Wat mij betreft, zei hij
tot Guy, ik verkeer nog in twijfel. We
kunnen aannemen, dat Dyson de sleutels
staL Maar 'k heb nog geen antwoord
voor de vraag, of mijnheer Bould leef
de, toen hij t deed, dan wel, of de oude
baas al dood was. Dat maakt natuurlijk
voor Dyson een belangrijk verschil. In
elk geval 'k verzoek u beiden drin
gend, aan niemand te zeggen, dat ik de
sleutels gevonden heb. 'tMoet voorlopig
onder ons drieën blijven,
Maar U begrijpt wel, dat Dyson ze
heel gauw zal m'-ssen, begon Guy. Doch
die super viel hem in de rede.
Best mogelijk, zei hij. Maar daarmee
weet hij nog niet, wie ze nu heeft.
Waar is de politic-agent gebleven,
die gisteravond op Lonely Moor kwam?
vroeg Heward na een pauze. Weer naar
Langport terug"
Neen, die is niet teruggegaan, mijn
heer Howard, antwoordde de super lang
zaam. Hij slaapt nog als een roos in de
arm toel op juffrouw Warr's kantoortje.
Guy lachte, 't Was allerbespottelijkst,
dat een politieman, die opdracht had om
te waken, rustig zat te slapen in een huis,
waar zich zulke ernstige dingen afspeel
de. Hij zei de super dan ook ronduit, hoe
hij er over dacht Quild schudde t hoofd.
Ik geloof onvoorwaardelijk, mijn
heer Heward, dat u een uiterst nauwgezet
man bent, waar 't de vervulling van uw
plicht betreft. Toch verwed ik er nmn
pensioen onder, dat ook u 't zoudt moe
ten afleggen tegen zo'n stevige dosis
veronal.
Veronal? herhaalde Guy ongelovig-
U wilt toch niet beweren, dat de man een
slaapmiddel ingegeven is? Dat hij ver
doofd werd?
Dat beweer ik inderdaad, mijnheer
Heward. Iemand had er belang bij, hem
voor een tijdje van de baan te helpen,
om zodoende de handen vrij te hebben.
Dyson, mompelde juffrouw Warr.
Opnieuw vestigde superintendant Quild
de blik strak op haar.
Xk vond een hoeveelheid: veronal in
een lade van uw bureautje, juffrouw
Warr Een hoeveelheid, groot genoeg, om
iedereen op Lonely Moor rustig tot over
morgen te d-oen dutten. Hebt u last van
slapeloosheid?
Ik heb nooit last van slapeloosheid,
superintendant Quild, cn tot heden ken
'k veronal alleen bij naam.
Heward had een uitroep met kunnen
weerhouden, toen de super Katherine
Warr z> openlijk van zijn verdenking
deed binken. Zijn eerste gedochte was,
dat zij oomiddeilijk door de mand zou
vallen. In plaats daarvan gaf zij Quild
zulk een onbevangen antwoord! En even
onbevangen was de blik, waarmede zij
hem aanzag.
Dan houden we 't er voorlopig op,
dat iemand de veronal in uw bureaulade
stopte met de duidelijk vooropgezette
bedoeling, u in moeilijkheden te bren
gen. In elk geval staat vast dat Robbins,
de politieman uit Langport, zijn liefelijke
dremen te danken heeft aan de dosis ve
ronal. die hij in zijn onschuld rot zich
nam. Dat is óók al weer een van die
dingen, dis ik later wel zal uitvissen,
Quild zweeg even, onderwijl een neus
vleugel masserend. Hij glimlachte wel
willend tegen Katherine Warr. Neen, ik
zou iedereen, die beweert, dat u aan sla
peloosheid lijdt, een lasteraar noemen.
U neemt het veel tragischer op dan
ik, super-intendant Quild.
Zijn glimlach bleef. Het wordt zo ge
makkelijk over het hoofd gezien en toch
is het verbazingwekkend hoeveel werk
één mens op één dag kon verzetten, fi
losofeerde de super. U bijvoorbeeld, juf
frouw Warr. Op een tijdstip, dat ieder
ander rustig in zijn mandje ligt, wordt
u nog genoodzaakt, audiëntie te verle
nen aan een niet direct sympathiek but
ler. En dat niet alleen. Een vermoede
lijk verzuim, overdag gepleegd, kwelt u
zó, dat u midden in de nacht uw kan
toortje een grote beurt g^at geven. Prij
zenswaardig! Zelfs het onwelluidend ge
snork van Robbies kon u daarvan niet
afschrikken.
Heward had de super met open mond
aangestaard. Weer drong de vraag zich
aan hem op, of die man dan letterlijk
alles wist. Of hü de gave bezat, op ver
schillende plaatsen tegelijk te zijn. Guy
was benieuwd naar het antwoord, dat
juffrouw Warr op de nieuwe beschuldi
gingen van Quild geven zou, want dat
het beschuldigingen waren daaraan
twijfelde hij geen ogenblik. Maar juf
frouw Warr sprak niet. Er viel een druk
kende pauze, welke tenslotte door He
ward verbroken werd.
De verschillende gebeurtenissen zijn
zó snel op elkander gevolgd, dat ik nog
altijd vergeten heb, u een bijzonderheid
mee te delen. Het kan zijn, dat ze van
belang is. Kort vóór uw komst op Lonely
Moor had ïk Dyson verzocht, een zak
lantaarn voor me te halen. Het duurde
een poosje, vóór hü er een vond en toen
hü ze me bracht, waren zijn kleren nat
van de regen. Even daarna kwam u en
werd het lijk van Jimmy Burke gevon
den. Ik heb Dyson over een en ander
ondervraagd. Zijn antwoord was weer
een armzalige uitvlucht.
Quild fronste de wenkbrauwen. Ik had
liever gehad, mijnheer Heward, dat u
de butler niet zo openlijk had laten mer
ken, dat u hem verdacht. Heus, ik meen
Wat doet het er toe? vroeg Guy. U
hebt motieven genoeg, dunkt me, om
Paul Dyson in hechtenis te nemen.
Misschien wel, mijnheer Heward.
Toch ga ik er niet toe over nog niet
tenminste. Maar in één opzicht kan ik
u gerust stellen. Wat Dyson ook op zijn
kerfstok mag hebben niet de moord
op jimmy Burke.
Bent, u daar zo zeker van? Guy's
twijfel kwam duidelijk in zijn vraag tot
uiting.
Absoluut zeker, glimlachte Quild.
Vadermoordenaars behoren in ons land
gelukkig tot de hoge uitzonderingen.
Hewards mond viel open. Was Jimmy
Burke de vader van Paul Dyson?
Inderdaad. Quild keek naar buiten,
toen hij in de tuin voestappen hoorde.
Aha, daar komt de inspecteur uit
Langport met twee man! Ik zal het van
daag niet buiten assistentie kunnen
stellen. Hij wendde zich tot juffrouw
Warr: Wat uw zoekerij op 't kantoor
tje ook opgeleverd mag hebben de
toegang tot de schatkamer werd u er
niet door ontsloten.
Denkt u? vroeg zij hem uitdagend.
Ik wéét het, jufrouw Warr. Ziet
k had vóór de deur van de schatka-
Na deze woorden knikte de spreker
juffrouw Warr toe en verliet de kamer.
mer, van de muur tot aan 't raam van
uw kantoortje, een dunne zwarte draad
gespannen en toen ik daarstraks een
onderzoek instelde, was die draad nog
gaaf.
XV
Heward volgde Quild een paar mi
nuten later. Hij had Katherine willen
vragen, hem te vertellen, hoe de vork
precies in de steel zat, maar even na
't vertrek van de super verliet pok zij
hem met de korte verontschuldiging
dat zij, nu Dyson ongesteld was, voor
't ontbijt moest zorgen. Guy wandelde
de tuin door. Het was een grijze dag.
't Regende niet meer, maar de straffe
wind was te spoedig gaan liggen, zo
dat de tuinpaden nog poelen geleken.
Hij zocht voorzichtig de minst slechte
plekken uit en begaf zich naar de ga
rage. Zijn auto zat dik onder de mod
der en aangezien, door 't vertrek van
dat 't schoonmaken wel voor zijn reke
ning zou komen. Eerst moest hij de
wagen nog gebruiken, want nu de tele
foon defect was, zat er niets anders op
dan naar Langport te rijden en van
daar uit William Crampton in te lich
ten over de gewelddadige dood van hun
cliënt Marmaduke Bould.
Op de terugweg naar 't huis ontmoet
te hij de butler. Dyson zag bleek en
had verband nog om zijn hoofd, maar
overigens scheen hij geen nadelige ge
volgen van nachtelijk avontuur onder
vonden te hebben. Heward merkte
echter een verandering op in Dyson's
manier van doen; hij was waakzamer
dan ooit, en scheen op zijn hoede voor
allen en alles. Guy informeerde, hoe
't met hem ging.
Behalve wat hoofdpijn, voel 'k me
zo lekker als kip, mijnheer, antwoordde
de butler. Hij aarzelde even, als of hij
van plan was, nog iets te zeggen, maar
blijkbaar zag hij in, dat 't beter was
van niet Hij liep tenminste door.
Na het ontbijt zei superintendant
Quild: 'k Moet een paar gegevens in
Langport opsnorren. Hebt u lust, mee
te rijden, mijnheer Heward?
Guy stemde grif toe. Onderweg vroeg
hij de super, of deze er over dacht,
juffrouw Warr te arresteren naar aan
leiding van de veronal-kwestie. Quild
haalde de schouders op.
't Zijn achteraf bijkomstige om
standigheden, mijnheer Heward. 't Is
mogelijk, dat zij Robbins verdoofde,
omdat ik hem in haar kantoortje ge
plant had, met de opdracht, de toegang
naar de schatkamer in 't oog te hou
den. Ik had natuurlijk geen flauw ver
moeden, dat juffrouw Warr juist die
nacht in haar kantoortje wilde zijn. Het
dametje heeft zich niet eens de moeite
gegeven, de voorzichtigheid in acht te
nemen. Ik weet, dat zij voor thee zorgde
en de veronal is Robbins in zijn kop
thee toegediend. Dyson gaat in dit geval
vrij uit.
Maar juffrouw Warr is niet in de
schatkamer geweest. De draad, die u ge
spannen had, was tenmii. te intact ge
bleven, zoals u zei.
Dat is zo, knikte de super. Het is
een merkwaardige historie, mijnheer
Heward. Dyson zit ac ter hetzelfde aan
als juffrouw Warr en beiden zijn onder
valse vlag op Lonely Moor gekomen. Wie
Paul Dyson in werkelijkheid is, weten
we nu. Maar met dat juffertje ben ik
nog niet helemaal klaar. Ik heb natuur
lijk mijn vermoedens en ik geloof ook
wel, dat ze juist zullen blijken. Vóór er
twaalf uur verlopen zijn, weet ik haar ware
naam en daarmee is me tevens verklaard,
waarom ze op Lonely Moor kwam".
Heward vroeg naar bijzonderheden,
doch Quild bleef gesloten als een bus. De
super stopte aan net postkantoor en zette
er Guy af, met de belofte, dat hij hem
daar ook weer zou komen halen.
Guy vroeg verbinding met Londen.
William Crampton was op kantoor. Het
nieuws, dat de jongste firmant hem mee
deelde, bleek hem buitengewoon te
schokken.
Vreselijk! Ontzettend!, fluisterde hij
hees. Haast niet te geloven Marma
duke Bould vermoord! Arme, ouwe
Bould! Iemand, die geen vlieg kwaad kon
doen! Je zult op Lonely Moor moeten
blijven, Guy, tot het drama is opgelost.
Houd me nauwkeurig op de hoogte! Zo
als je weet, heeft Bould mij als execu
teur-testamentair aangewezen.
Het strookte geheel met Hewards plan
nen, want hij voelde er weinig voor, naar
Londen terug te keren, voordat de twee
moorden op Lonely Moor waren opge
lost. Hij antwoordde dus toestemmend.
Bij de ingang van het postkantoor trof hij
Quild aan. T„
Stap in, zei de super monter. We
gaan naar „De drie appelbomen". Ais ze
me niet bedot hebben, moeten ze daar
een biertje schenken om te zoenen. We
zullen de proef eens nemen".
Hij reed naar het bescheiden markt
plein, midden in het stadje. „De drie ap
pelbomen" was can behoorlijke herberg,
de voornaamste van Langport. Toen zy
binnenkwamen, was de gelagkamer zo
goed als Leeg. Aan de toonbank stonden
twee boeren, die op gedempte toon met
elkander spraken. Een stevige, roodha
rige vrouw was in het buffet bezig met
spoelen en drogen van glazen. In een
hoek achteraan zat een man met een
whiskey voor zich, 't hoofd over een krant
gebogen. Hij keek op, toen hij de voet
stappen van Quild en Heward hoorde.
Nauwelijks had hij de super gezien, of nu
stond zó haastig op, dat hij zijn glas van
tafel stootte. Het viel aan scherveni op
de grond. Maar vóór hij aan de deur was,
had Quild hem letterlijk in zijn armen
opgevangen, 't Gezicht van de super
straalde.
Heb ik van m'n leven!, riep hij uit
Wat is ons "wereldje toch klein! Dat
had ik niet kunnen dromen, dat ik jou
helemaal in Somersetshire ontmoeten zou!
De aangesprokene, een man met een
bleek ongezond gezicht, zag de super
giftig aan. Je vergist je, waarde heer!
Ik heb
Quild viel hem op bedroefde toon in
de rede Neen, zeg nu niet, dat Ik me
vergis! Dat is uitgesloten met zo'n goede
oude vriend! Laat me je aan de heer Guy
Heward voorstellen! Mijnheer Howard,
dat is nou die goede, oude Andy Haw.
kins, over wie ik het altijd maar heb!
Guy keek verbaasd. Dus die allesbe
halve aantrekkelijke, bleke man was
Andy Hawkins, de rechterhand van wij
len Jimmy Burke! De man, die Katheri
ne Warr zo aan het schrikken had ge
maakt, toen hij door een raam op Lone
ly Moor gluurde! Guy begreep meteen,
waarom de super cr zo op gebrand was.
het bier in „De drie appelbomen" te
proeven! Doch hoe had hij kunnen ra
den, er Andy Hwaklns te zullen aantret-
fen?dat ging Guy's verstand te oo-
VC— Ik begrijp waarachtig niet, waar jc
over kletst!, snauwde de b\ek„c„
bent cr glad naast! Ik heet geen I aw
k'~ Grote grutjes!, .deed Quild ver
schrikt. Hoe noem jij Je dan tegenwoor-
dl— '*Mijn naam is Sharp, Henry Sharp,
Ofschoon ik niet snap, wat jou mijn
naam aangaat! En laat me nu door!
Tjonge toch! De super klakte met
de tong. Hoe weet jij aan al die namen
te komen? Hoe hou je ze uit elkaar?
Iedere keer dat ik je ontmoet, heb je
weer een andere! Voor vandaag is het dus
Sharp, Henry Sharp? Je moet wel een
hoofd als een register hebben!
De man keek Heward aan. Het waren
onaangename ogen, lichtblauw, en ze
stonden hard als staal nu. Loopt uw
vriend bijgeval met molentjes?, vroeg
hij, op zijn voorhoofd wijzend. Vermoe
delijk een geestelijke afwijking om men.
sen, die hij nog nooit heeft ontmoet, zijn
goede oude vrienden te noemen?
Om de dooie dood niet!, zei Quild,
vóór Guy had kunnen antwoorden. Wees
verstandig, Andy, gn probeer mij niet
voor de mal te houden! Zoiets lukt jou
toch niet! Ik ben een van die koppige
kerels, die een kat een kat blijven noe
men, ook al zou de halve wereld volhou
den, dat het een kanariepiet is. Zo, dat
weet je. En nu, Andy, waar hangt je
kameraad Jimmy Burke uit?
De man rukte tevergeefs aan zijn arm.
Ik ken niemand, die Jimmy Burke
heet, zei hij woest.
Nu breekt m'n klomp! Heeft die
zijn naam óók al veranderd? Dat jullie
daar nooit mee in de war komen! Quild
keerde zich naar hei buffet. - Een
whisky voor deze meneer hier, juffrouw,
en de scherven betaal ik, want die heb
ben me nog altijd geluk gebracht Voor
mij een pint bier.... pardon, wat ge
bruikt u, mijnheer Heward?
Guy bestelde een glas sherry.
Je verspilt je goede geld, baas, zei
Hawkins. Ik drink nooit met lui, die ik
niet ken. Goeden dag!
Het enige resultaat was dat Quild's
hand zich nog steviger om de arm van
Hawkins sloot. Van zijn jovialiteit was
ineens niets meer te bespeuren.
Schei uit met die kunsten! beval hy.
Of heb je liever, dat ik je zondier meer
in arrest neem, onder beschuldiging van
moord?
Hawkins werd nog een tikje bleker om
de neus. Je kunt me niks maken,
super, zei hij, heel ./at minder zelf
bewust. Ik bewandel al jaren de rechte
weg.
Neen, zondaar! Quild lachte grim
mig. Dat heb ik gisteravond wel anders
gemerkt op Lonely MoorJe bocht bij
voorkeur de kronkelpaden in die tuin op!
Wat had je er uit te voeren?
Ikik.... Hawkins kwam niet
verder. Hij bevochtigde zij» üpPen WW
de punt van zijn tong.
Laat je raden, Andy en zit niet op
ieiiwe smoesjes te broeden! Dit, Is een
heel ernstige zaak -■ je kunt jezelf geen
groter dienst bewijzen, dan dioor de waar.
heid te zeggen.
De ander zweeg, daar de buixetjuffrouw
de consumpties bracht Quild betaalde
met een biljet van een half pond. Toen
hij het wisselgeld ontvangen had an de
vrouw rich 7crwij<tercte, zei Hawkins met
tegenzb Ik.... eh.... was op zoek
naaT Jimmy Burke.
Quild nam een fikte slok van zijn bier,
knikte. Hoe wist je, dat je Jimmy daar
kon virrten?
omdat hy een vertrouwelijk onder
houd met Gould wilde hebben. Jimmy
telefoneerde ine van Ingleham uit. Ik
moest, zijn bezoek aan Lonely Moor aan
kondigen.
Ach, deed Jij datzei Quild. Ik ben
van de veronderstelling uitgegaan, dat
Jimmy het zelf deed. Het maakt geen
verschil. Ga verder, Andy
Ik kreeg de boodschap, dat meneer
Bould te ziek was, om iemand te ontvan
gen. Maai Jimmy, die naar Langport ge
komen was, wilde van geen uitstel we
ten. Ik ging met hem mee tot in de huurt
van Lonely Moor. Daar zag ik een keet
staan er kroop er in, want ik had weinig
zin, tot op mijn hemd nat te worden Ik
wachtte en wachtte: wie terugkwam
geen Jimmy. Tenslotte maakte ik me on
gerust en 'k ging eens kijken. Toen 'k op
Lonely Moor door ion raam guurde.
werd ik »esnapt en 'k wist niet beter te
doen dan de spat er in te zetten.
Juist, Hawkins. Je ging naar Lang
port terug en rappe rteerde het Di k
Morris. Die kwam in da vroege morgen
poolshoogte nemen Marr toen was het al
gebeurd Ik bedoel de moord op de heer
Marmaduke Bould.
't Scheelde weinig, of Andy Hawkins
had ten tweede male -en glas gebroken.
Quild ving het bijtijds op.
Vennoordi! stamelde Hawkins. Da
schok, die die tijding hem gaf, was niet
voorgewend. Hij staarde de super ont
steld aan. Bould vermoordGisteravond!
En immy Burke was hem een be
zoek gaan brengen!
Neen, neen! protesteerde Hawkins
heftig. Dat staat helemaal niet met
elkaar in verband! Jimmy was geen
moordenaar, evenmin als ik! We hebben
onze handen nooit met bet bloed van een
medemens bezoedeld!
'k Zo bunnes zegge», Andy: éem
keer moet de eerste zijn Maar dat zeg
ik niet, omdat ik weet, dat j< in dit te-
val gelijk hebt. Neen, Jimmy was geen
moordenaar. En dat is liem ditmaal lelijk
opgebroken Want ik zal je nu met<en
de ivden maar vertellen, Andy, waarom
vond niet terugkwam en
immy gisteravond
nog altijd niet terug is. Jimmy komt nooit
meer terug. Iemand heeft hem op Lonely
Moor geworgd.
Had de mededeling van Bould's ge-
welddadigen dood Hawkins een groten
schok bezorgd 't betekende niets in
vergelijking met den verpletterenden in
druk, die de tijding van den moord op
Burke op hem maakte. Zijn gelaatskleur
werd van vaalbleek groen. Quild en He
ward hoorden zyn tanden klapperen.
Jimmy geworgd! hijgde hij. Wie....-,
wiekan dat gedaan hebbent
Jij was op dat tijdstip In de buurt
van Lonely Moor, Andy, zei do super
zachtjes.
Ik? Ik? Hawkins gilde 't uit Waar
om zou ik
Quild greep Andy's arm stevig beet.
De buffetjuffrouw en de boeren aan de
toonbank waren opmerkzaam gewor
den. Je kunt wel wat minder hard
schreeuwen! beval de super. Als mijn
heer Heward en ik 't maar horen, zijn
we allang tevreden.
Hawkins keek schichtig rond. Waarom
zou ik Jimmy Burke vermoord heb
ben! Jimmy Burke, die mijn beste vriend
was? Vier jaar heb 'k op hem gewacht
en nu hi) eindeiyk vry kwam, zou 'k hem
vermoorden?
Iemand moet hot ïn leder geval ge
daan hebben, Andy. En niemand ver
moordde ook Marmaduke Bould. Voor de
meeste mensen zou de zaak zo klaar als
een klontje zijn. Ze zanden redeneren: óf
jij vermoordde ze allebei, óf Burke ver
moordde Bould en daarna ruimde jij
Burke uit den weg. 't Klmkt nog zo gek
niet, hè?
Laat ze redeneren! antwoordde
Hawkins met moeilyk onderdrukte woe
de. Ik heb geen van beiden met een vin
ger aangeraakt! Je bent een te verstan
dig man, super, om aan 'n dergelijke re
denering enige waarde te kunnen hech
ten! Ik wist er geen woord van, dat die
twee dood waren, vóór je 't me mede
deelde!
De super was er voor zich van over
tuigd, dat Hawkins de waarheid sprak.
Zijn verontwaardiging was niet voorge
wend en vooral de tijding van den moord
op Jimmy Burke had hem geweldig aan
gegrepen. Maar Quild liet er hem nieta
van merken; hi1 staarde met half geslo
ten ogen in zijn bierpul, Toen hij een
tweede rondje besteld en afgerekend had,
zei hij:
Wat voor zaken had Burke met den
heer Bould?
XVI.
Hawkins aarzelde.
Wil je liever naar 't politiebureau
gebracht worden en 't den plaatselijken
inspecteur meedelen?
Neen, ik zal 't je vertellen, super,
antwoordde Hawkins snel. Wanneer ja
gezamenlijk een inbraak beraamt, maa£
je bent niet in de gelegenheid, haar
te voeren, dan kan geen politie ter we
reld je daar wat voor maken, wel? OoB
al is overigens je lei allesbehalve schoonT
Draai maar af, And, en als Ja na®
de volle waarheid zegt, zal 'k ja helpen
zoveel in mijn vermogen ligt.
(Wordt vervolgd)
