y.O.C. lijdt haar eerste cricket
Emma weer le klas
nederlaag
Volgens Zweeds recept: een 4—1
nederlaag
Het begon met een
tegen Ter louw
Lenstra deed bij 3-0 achterstand
de hatelijke nul verdwijnen
strafschop
goede tijd van
Dordtenaren waren aanzienlijk beter dan
Neptunus, dat degradeert: 2—1
Critiek op de leiding
Neptunus en Zeeburgia
degraderen
k HH HfcAl Xfc* g*f»8i ITgfeRj
MAANDAG 12 JUNI 1950
PAGINA 3
FANNY BLANKERS-KOEN
WINT IN GLAS WGO W
FOEKJE DIJXEMA
KAMPONG UIT OP 41
De toer vau het Nederlands elftal naar Scandinavië heeft wel een
bedroevend resultaat voor ons voetbal opgeleverd. Na het 41 -échec
in Stockholm tegen Zweden moest de oranje-ploeg gisteren in Hel
sinki tegen Finland, een derde-rangs-mogendheid op voetbalgebied,
een smadelijke nederlaag met dezelfde cijfers slikken, üe Zweden
hadden met grotere cijfers kunnen winnen en de Finnen zouden
met kleiner verschil hebben gezegevierd als scheidsrechter Eklind
niet zulke domme dingen had gedaan, maar wat niet uit te wissen is:
beide nederlagen waren volkomen verdiend en het Nederlandse voet
hal staat nu toch wel onderaan op de internationale ranglijst, het
kleine Luxemburg niet meegerekend.
V oetbalmoe
Prestige-verlies
Lenstra de beste
Abe beeft bet zelf gezien
'jinma en
D.W.V eerste klasser
NED. BONDSELFTAL TEGEN
KOPENHAGEN
VAN VLIET EN HIJZELEN-
DOORN WINNEN IN LUIK
DE HONKBALCOMPETITIE
-VV'
Finland verslaat onmachtig
Nederland
Tijdens atletiekwedstrijden te Glas
gow won Zaterdag Fanny Blankers-Koen
een wedstrijd' over 220 yards in de tijd
van 25.4 sec. Haar voorsprong op de
tweede aankomende. Sheila Burns, be
droeg tien yards.
Ze won eveneens het nummer 80 yards
horden en wel in 11.5 sec., waarmee ze
haar naaste tegenstandster miss Slhives
20 yards achter zich liet.
Bij de Zaterdag in Zwaagwesteinde ge
houden wedstrijd heeft Foekje Diliema
(Vitesse Leeuwarden) de 100 yards ge
wonnen in 11-1 sec- en werd zij eerste
in het kogelstoten met 9.91% meter.
Tweemaal in twee weken heeft Emma in het Feijenoord-stadion zijn
meerderheid over Neptnnus getoond. De eerste maal met 10, waardoor
deze beslissingswedstrijd nodig bleek. De tweede maal, en dat was dan in
die beslissingsmatch van gisteren, met 21, waardoor Emma het eerste
klasserschap heroverde en Neptunus in zijn gouden jubileum-jaar naar de
tweede klasse moest degraderen.
Maar welk verschil tussen die twee W. v. d. Gijp na een half uur niet te-
wedstrijden. Toen een voortdurend aan-1 recht wegens buitenspel zou zijn afge-
vallend Neptunus en een in de verde- j keurd. Nu bleef er nog een klein kansje
Spelmoment van een Nederlandse
aanval op het Franse doel tijdens
de dames-interland handbal te
Den Haag.
De Finse doelverdedigrr icon ditmaal de „schoonheidsprijs" verleden jaar was dat Jan van Srhijndel)
Laaksonen verdiende deze onderscheiding welwant meermalen stond hij een Nederlands doelpunt in de teeg.
Ook in deze situatie brengt hij door goed uitlopen op fraaie wijze redding (Met excüus voor slechte Tele-foto)
Aar. wie de schuld te geven? Aan de
spelers? Aan de officials? Aan het sys
teem? Aan de gehele constellatie in de
Nederlandse voetbalwereld?
Waarom zouden wij de schuld aan de
spelers geven? Zjj hebben over het alge
meen wel hun best gedaan en niettemin'
gefaald, want zij kunnen niet beter. Ne
derland heeft inderdaad op het ogenblik
geen betere voetballers. In vroegere ja-
ven kwam ons spel nog wel eens tot grote
hoogte door het enthousiasme en de wil
om het er tegen sterke tegenstanders zo
goed mogelijk af te brengen, maar ook
die, eigenschap kan ons Vertegenwoor
digend team dc laatste jaren niet meer
opbrengen. Men krijgt de indruk, dat de
spelers, stuk voor stuk. moe zijn, voet
balmoe. Lange seizoenen, kampioenswed
strijden, promotie-degradatie-ontmoetin
gen, beker-, vriendschappelijke wedstrij
den, oefenmatcbes tegen Leeds United,
Middlesex Wanders enz. enz., het pro
gramma van professionals is even zwaar
ais dat van de Nederlandse amateurs.
En mogen wij dat van de jongens eisen?
Heerst hier niet een verkeerd inzicht
bij de leiders van de bond, die zo gaarne
het zuivere amateurisme willen handha
ven en dat valt te begrijpen maar
niettemin willen bijblijven met andere
landen zonder de daarvoor nodige offers
aan tijd en training te brengen?
Wat moeten wij voorts denken van de
leiders van ons Nederlands voetbal, die
na de nederlaag tegen Zweden die
raak was er niet in zijn geslaagd de
spelers mentaal zo voor te bereiden dat
zij op verbeten wijze de Finnen met hoge
cijfers onder de voet liepen? Het resul
taat is een ongelooflijk prestigeverlies
van het Nederlandse voetbal in het bui
tenland. Nederland is nu een vierde klas
voetbalnatie, die in de toekomst wel
eerst een onderhandelaar naar het bui
tenland mag zenden om voeling te ne
men of men n0§ tegen het Nederlands
elftal wil spelen
Het heeft geen zin om over systeem
of over perspectief te praten. ln het
vertegenwoordigende spel, dat Neder
land in Stockholm en Helsinki heeft
gedemonstreerd, zit mets meer in. Het
lid van de keuzecommissie, v®^egh
was te Stockholm na J „}oe„e
wedstrijd van mening, dat onze l
na een uitgooier, steeds weer een klap
met de hamer kreeg. Die klaP t
Zweedse hoofdstad was hard en J
geweest, in Helsinki kreeg men n nog
één bij. Volkomen k.o. keert de or j
ploeg naar Nederland terug.
dat zijn leiders, trainers, vereni»1"»»
besturen en spelers zich ernstig zaï
moeten beraden hoe uit deze diepe pui
te komen.
Wat nog te zeggen over de wedstrijd
en de spelers?
De Finnen speelden een aardig vlot
spelletje, dat vooral in de eerste helft
in hoog tempo werd uitgevoerd, maar
een grote indruk maakten de gastheren
niet. En misschien waren zij zelf wel het
meeste verrast door het zwakke spel,
dat de oranjehemden toonden.
Individueel was Lenstra o.i. nog de
beste, al kreeg Kijvers te Helsinki de
gebruikelijke eer van „uitblinker der
gasten" te' zijn. Clavan was ijverig. Hof-
ma en Michels faalden volkomen. In de
middenlinie was Terlouw maar matig,
hij appelleerde veel, hetgeen hij beter
aan aanvoerder Stoflelen had kunnen
overlaten, die hard sjouwde en na afloop
volkomen terneergeslagen in een hoekje
van de kleedkamer zat. Hij begreep zo
goed. hoe smadelijk deze nederlaag eigen
lijk was. De beide achterspelers waren
zwak. in het bijzonder Potharst. Keeper
Kraak trachtte er nog zo veel mogelijk
van te maken, maar hij heeft geen kans
gezien de wedstrijd nog te redden door
het onmogelijke te doen.
Bij de Finnen kreeg keeper Laaksonen
de prijs van „beste speler der gastheren".
Zwakke plekken waren niet in het elftal
te vinden, al maakten Beijar en Vaihela
geen sterke indruk. Midvoor Asikainen
is een handige sjouwer, een goed techni
cus. maar niet snel. Rrtkoenen. dc rechts
binnen. was de motor in de voorhoede,
die een voortreffelijke partij voetbal
heeft gespeeld.
Over scheidsrechter Eklind valt niet
veel goeds te /.eggen. Het aantal fouten I
dat hij maakte, was legio. Hij volgde
slecht, stond de spelers soms in de weg,
kortom, geen gelukkige greep van de j
K.N.V.B. om deze scheidsrechter uit de
begaan. Aangezien dit binnen het straf
schopgebied was gebeurd, moest hij een
penalty geven.
En die laatste goal?
Ik was mei een der grensrechters in
overleg getreden over de tijd: Er waren
nog 40 seconden te spelen- Niettemin
hield ik een oogje in het zeil. M. i. was
er van buitenspel geen sprake en was dit
vierde doelpunt beslist goed. Voor de ze
kerheid, omdat ik er nog al ver af stond,
heb ik dc andere grensrechter gevraagd,
of hij gevlagd had. Dat had de laatste
niet gedaan, zodat ik het doelpunt moest
toekennen.
Dé samenstelling van dc elftallen was
als volgt:
Finland: doel: Laaksonen; achter: Mar
tin en Mvntti midden: Veikko Asikainen,
Pvlkkonen en Beijar: vóór: Vaihela, Ryt-
konén, Yro Asikainen, Stplpe en Lehto
virta!
Nederland; doel: Kraak; achter: Pot
harst en Huybregts; midden; Van der
Hoeven, Terlouw en Stoffelen; vóór: Cla
van Rijvers, Miehels. Lenslra en Hofma.
Scheidsrechter: de Zweed Eklind.
voordrachtslijst te kiezen.
Een gedrukte stemming heerste er in i
de Nederlandse kleedkamer. Die neder
laag in Stockholm was nog te verwerken,
de Zweden speelden voortreffelijk, maar
nu dezelfde nederlaag tegen de Finnen,
die klap was veel harder. Die verdoofde
en uit die verdoving kwam men pas lang
zaam bij.
Vooral aanvoerder Stoffelen was steek
onder de indruk.
Abe Lenstra schudde het hoofd. Dat
schot, hé, als dat niet tegen de onderkant
van de lat was terechtgekomen, maar er
in was gegaan, dat zou de keer van de
wedstrijd zijn geweest. Want zij (de Fin
nen) stonden op breken. En dat schot,
waarvoor Terlouw appelleerde, in de
tweede helft, dat was raak. Ik stond met
mijn neus bij de doellijn. Daar stonden
drie Finnen op. En de bal stuitte tegen
een voet van een van die Finnen op en
die voet van die man stond een meter
achter de doellijn. Dus heeft die bal ge
zeten!
En Brunt, de secretaris van de Bond,
gelooft Abe, want de Fries is niet iemand,
die zo maar iets beweert.
Over de scheidsrechter raakt men niet
uitgepraat. Hij heeft de spelers het ge
noegen in de wedstrijd vergald. Eerst die
II im Snijders rijdt zijn crerondc als
winnaar van de Benelux-wielerronde
voor amateurs.
veel te zware straf. Penalty. Waqrom.'zéi
Kraak Zo erg was het niet, wat. Terlouw
deed. Toen dat tweede doelpunt: buitën-
spel. Althans zo denken de meeste oranje-
hemden er over. Vervolgens dat niet toe
kennen van het Nederlandse doelpunt,
toen het leder een meter over de doellijn
was. En vervolgens die blunder aan het
slot, die conferentie tussen scheidsrechter
en grensrechter, „ergens in Helsinki", zei
een der Nederlandse spelers. Waarop Abe
invalt: als die Eklind op die manier in
1) fluit, wordt hij prompt gehangen,
wij hebben de heer Eklind gevraagd of
de strafschop tegen Terlouw niet een te
zware straf voor het vergrijp is geweest,
waarop hij verklaarde, dat het hier een
strijd om de bal tussen twee spelers was
geweest, waarbij Terlouw een „foul" had
Gisteren zijn de laatste beslissingen in
de promotie-competities der tweede klasse
gevallen. In het Feijenoord-stadion speel
den Neptunus en Emma tegen elkaar en
het ging er op of er onder. De Dordtse
club won deze extra kamp met 21 en
promoveert naar de eerste klasse ten
koste van de Rotterdammers.
In West I faalde Zeeburgia. dat slechts
één punt nodig had om het vege lijf te
bergen in de finale volkomen. DWV. dat
op eigen terrein met 4—2 van Zeeburgia
verloren had, nam gisteren revanche en
Het heeft H.C.C. Ij betrekkelijk wei
nig moeite gekost van V.O.C. te winnen,
wa.nt nadat de Rotterdammers voor 113
uitgegooid waren, dank zij goed bowlen
van .1. J. v. d. Luur (7overschreed
H:C.C. II het totaal van V.O.C. voor
slechts vier wickets. Waarna H.C.C. II
de zaak iets te luchthartig opnam en
uit was voor 149.
Voor V.O.C. nam A Terwiel de eerste
vier tickets en ving no. 5 en 6 uit. Voor
H.C.C. II was A. Schuur met een prima
43 topscorer; op hem volgde J. v.. d. Luur
met een harde 36 (3 4) V.O.C. deed
8 vangen, het 2r<mdfieiden was echter
minder goed.
Kampong stelde wel zeer teleur door
zich door Haarlem voor slechts 41 runs
te laten uitgooien, waarbij A. Harmsen
4 voor 15 en P- Maas 4 voor 9 bowlden.
Voor Haarlem werd M Maas met een
goede, zij niet geheel kansloze, 61 top
scorer. Later maakte Th. Grupping nog
een harde 34 (4 X 4, 1 x 6). Toen met
de theepauze gestopt werd, had Haarlem
139 runs gescoord en bet won derhalve
met 96 runs. A. deWaard met 439 no
teerde zeer behoorlijke cijfers voor Kam-
P°n£' j
A.C.C. (197) had weinig of geen moeite
van een volledig Rood en Wit te winnen,
dat voor 76 uitgegooid werd. (Sanders
4—30. Van Weelde 4—39) Daarvóór had
A.C.C, 197 gescoord, waarvan W. v. Weelde I
62 (1 x 6. 6 X 4). D. de Baare 32 en J.
Bregman een harde 34 naf ouf
Sparta verliest I
V.V.V. begon met tegen, Sparta 179 runs
te scoren, waarvan-C. j siagler een zeer
fraaie 66 (3 X X 4). Het veldwerk'
van Sparta was dit keer niet zo bijzondér I
geweest. Sparta antwoordde met 162. Dit
maal was L. de Brujjn me^ 37 topscorer
en hij had nog bijna de overwinning voor
Het Nederlandse Bondselftal, dat Zon-
dag a.s op de Olympische Dag te Amster
dam tegen Kopenhagen zal spelen, is als 1
volgt samengesteld:
Dool: Kraak (Stormvogels); achter:
Huybregts (BVV) en De Jong (ADO); 1
midden: Weenin k i j Braban tiaTerlouw
(Sparta) en Verbeek (Sparta); vóór! Ver-1
"rjRsi 1 Rijvers (NAC), Langelaan
(HBS), Lenstra (Heerenveen) en Hofma
(Heerenveen).
reserves zijn aangewezen: Saris (Bi
VV), Merfens (Willem II). Bauman (AD
O) en Steenbergen (Feijenoord).
Sparta binnengehaald. Kort voor tijd ging
hij als laatste man uit en had Sparta zeer
eervol met 17 runs verloren. Alders 531,
Pelser 452): L. Borrani (33) en A. H.
v. d. Linde (30) lieten eveneens goed bat
ten zien. Het veldwerk van V.V.V. viel te
loven.
Hattrick van De Beus
V.R.A. verloor met 4 wickets van
H.C.C. I in een wedstrijd met lage tota
len (86 tegen 93 voor 6). V.R.A. verloor
drie batsmen door run-outs en n.b. door
eigen schuld! Voor H.C.C. I bowlde A.
de Beus 520. w.o. een hattrick! Een
mooi succes voor deze veteraan.
H.C.C. I liet aan bat eveneens weinig
fraais zien. Nadat W. H. Gallois voor 29
uit was, trad een collapse in en stond het
plotseling op 53 voor 6. Doch C. Bakker
(28 n. 0.) en H. Rietdijk 1 (n. o.) scoorden
hierna de nog ontbrekende runs. Een wed
strijd. met uitzondering van de hattrick
van De Beus. zonder hoogtepunten. Het
veldwerk beider partijen stond echter op
een zeer behoorlijk peil, het batten was
bedroevend slecht!
diging gedrongen Emma; totdat Neptu
nus de tactische fout maakte van op een
draw te gaan spelen, zijn aanval remde
en het accent legde op de defensie, met
het gevolg dat Emma in het laatste kwar
tier eindelijk los kon komen en de enige
goal scoorde. Nu een onafgebroken aan
vallend Emma, dat vijf kwartier het ini
tiatief had en de toon aangaf en daarin
twee doelpunten fabriceerde, waarop in
het laatste kwartier eindelijk Neptunus
los kon komen maar slechts éénmaal
scoorde.
In snelheid en techniek was Emma
duidelijk de meerdere. Ook in de eerste
helft. Maar dat kwam toen nog niet in
doelpunten tot uitdrukking. Voortreffe
lijk gesteund door hun kanthalves Rou-
bos en Smid trok het kwartet-v. d.
Gijp: Janus Freek. Cor .en Wim, knap ge
assisteerd door linksbuiten F. v. Wel-
senis. keer op keer ten aanval, en de
hechte Neptunus-verdediging moest tegen
de muur. Het was in laatste instantie
steeds weer aan keeper Zondervan te
danken, dat de score tot de rust 00
bleef.
Ook 11a de hervatting bleek het Dordt
se defensie-trio Veldhuisv. d. Starre
v d. Koogh baas te blijven. En ander
maal trok Emma ten aanval, in voor
treffelijke combinaties die een sluitend
ploegverband te zien gaven. Reeds spoe
dig hadden de Dordtenaren succes. Een
d.oor rechtsbuiten J. v. d. Gijp afgemeten
voor het doel geplaatste vrije schop
werd door zijn broer midvoor C. hoog
opspringend hard in de touwen gekopt.
En toen was het hek van de dam.
Everse, Hoogendoorn en Mink moesten
bukken onder het wervelend geweld van
de Dordtse aanvallen. Nog stond Zonder
van pal.
Tot die flitsende ren van.J. v. d. Gijp.
Door heel de Neptunus-verdediging heen.
En toen moest ook Zondervan capitule
ren: Janus bracht de stand op 2—0. Dat
was na 25 minuten. De strijd zou al met
een zijn beslecht, als het doelpunt van
voor Neptunus.
■Want het hoge tempo van Emma ging
zich wreken. De Dordtenaren zakten af
er. moesten terrein prijs geven. Al wst
Neptunus heette ging naar voren. De
juiste tactiek. Zelfs Everse liep storm „p
de roodblauwe veste, waarin Schilten nu
voor her eerst druk werk kreeg. Maar
hij verzette het prima. Toch liep Nep
tunus tot 21 in, toen A. Luijten met
een snel afgevuurd hard schot de roos
trof. Zou Neptunus toch nog gelijk ma
ken? Neen. Emma trok zich in eigen straf
schopgebied samen en gaf geen kans
meer weg.
Zo won Emma met 21. Een uitgela
ten schare supporters kwam het veld
op, omhing zijn spelers met kransen en
droeg hen in triomf naar de kleedka
mers terug. Emma wederom eerste
klasser. En Neptunus sloot haar 50 ja
ren bestaan af met degradatie naar de
tweede klas. Tja, zo gaat dat.
Op de baan van Rocour te Luik zij»
Zondagmiddag sprintwedstrijden gehou
den welke een tweevoudig Nederlands
succes opleverden: Hygelendoorn won bij
de amateurs door in de finale Gosselin
Jr. te kloppen en Van Vliet was ditmaal
te snel voor Harris»en Astolfi.
Uitslag sprint profs.: le serie: 1 Ven
Vliet, 2 Scherens, 3 Nihant, 200 meter
122 sec.; 2e serie: 1 Astolfi, 2 Gosseliiv
3 Pauwels, 11.8 sec 3e serie: 1. Harris,
2 Derksen. 3 Gerardin. 11.6 sec.; finale:
1. Van Vliet, 2 Harris op 5 cm., 3 Astol
fi, 11.6 sec.
De dames-handbalwedstrijd Nederland-
Frankrijk, Zondag in 's-Gravenhage ge
speeld, is door de Ned. dames met 63
gewonnen.
le Klas: VVGA—EDO 15—7, BI. Wit—Scho
ten 2—o, sc iiaal-iem—O WO 2—5, HHC—Ajax
7—1.
Overgangsklasse A: DWS-'TIW 9—3. Water
graafsmeer—Catchers (V—9, ABC—Spartaan
H--6, Ajax 2—DOS 5—11; overg.kl. B: HCK—
HHC 2 12a ,TSBB—Celeritas 10—9, Sparta—
sc Haarlem 2 4—6, HFC Haarlem—RCH 7—17
Met een blik vol ontsteltenis ogen keeper Zondervan en spil Mink de bal na: 21 voor Emma en de knielend:
juichende C. v. d. Gijp weet dat zijn club nu promoveren zal.
Niet meer dan een goede 16.000 toeschouwers waren in het stadion van
Helsinki getuigen van deze Nederlandse debacle. Zc zagen hoe de Finse
linksachter Mvntti na 17 minuten uit een strafschop tegen Terlouw zijn
land de leiding gaf; dat middenvoor Asikainen na een half uur de voor
sprong vergrootte en rechtsbuiten Rytkonen een minuut voor rust dc stand
tt op 3-0 bracht. In de 24e minuut van dc tweede helft sextorde linksbinnen
zegevierde met 5—3. Wat tot gevolg heeft T -»T t j
dat DWV zijn stadgenoot uit de eerste Lenstra het Nederlandse tegenpunt en m dc laatste minuut werd net door
klasse verdringt.
DWV 4 3 0 1 6 15—7
Zeeburgia 4 2 1 1 5 98
OSV .4 0 1 3 1 1—10
Midvoor Michels bracht vele kansen om zeep. Zo ook in dit spelmoment.
Wel plaatst hij de. bal langs keeper Laaksonen, maar ook langs de verkeerde,
kant van de paal. (Met excuus als boveii, want ook dit is een Tele-foto).
rechtsbuiten Vaihela 4-1 voor Finland, dat daarmee keurig revanche nam
voor de het vorig jaar op hetzelfde terrein geleden 4-0 nederlaag.
In het met zon overgoten witte sta
dion, waarin een prachtige groene gras
mat lag, ontwikkelden de Finnen een
vlot aantrekkelijk spel niet aardige com
binaties in de breedte en in dc lengte,
welke door het matte spel van de beide
Nederlandse achterspelers, in het bijzon
der van Potharst, weldra zeer gevaarlijk
bleken te zijn. Wij noteerden een schot
van de snelle technisch voortreffelijke
Finse linksbuiten Lehtovirta, dat juist
naast ging, waarna aan de andere kant
een kopbal van Abe na goed aangeven
van zijn clubgenoot Hofma juist in han
den van de doelverdediger terecht kwam.
In de dertiende minuut gebeurde er iets
wat achteraf gezien waarschijnlijk van
zeer grote invloed is geweest op het re
sultaat van deze ontmoeting. Teriouw gaf
midvoor Asikainen een duwtje in de rug.
waarvoor Eklind terecht een vrije trap
toekende. De vrije schop kon juist buiten
het strafschopgebied worden genomen. De
oranjehemden vormden het bekende
muurtje, maar de Finnen bleken tactisch
heel wat in hun mars te hebben, want
de intelligente Lehtovirta. die de vrije
trap wilde nemen, gaf een „hakje" naai
de achter hem staande Martin, die een
schot loste, dat juist over de lat vloog.
Een minuut later schoot Michels, in vrije
positie staande hoog over.
Finland neemt, de leiding
Terlouw wist. toen midvoor Asikai
nen trachtte door te breken en de bal
inderdaad had vrijgemaakt, niet beter
te doen, dan de Fin op ongeoorloofde
wijze ten val te brengen, binnen het
strafschopgebiedDe scheidsrechter,
die enkele minuten tevoren reeds een
vrije schop tegen onze spil had uitge
deeld, wees naar de witte stip: straf
schop! De achterspeler Myntti schoot
rustig en laag langs Kraak (l—O).
In plaats dat dit doelpunt de oranje
hemden wakker geschud had, bleven onze
spelers een spel demonstreren, dat com
binatorisch niet onaardig in elkaar zat,
maar zonder vaart breedtespel fan
tasie werd uitgevoerd. De Finse achter
hoede, die zeker geen sterke indruk maak
te, kreeg daardoor voortdurend gelegen
heid zich tijdig te herstellen. Niettemin
werden midvoor Michels nog enkele
prachtige kansen om de gelijkmaker te
scoren, aangeboden, maar zijn schoten
vlogen over of langs doel.
Intussen bleek Lehtovirta een speler
van goede klasse te zijn, al werd het hem
soms zeer gemakkelijk gemaakt door het
hopeloos zwakke spel van Potharst, die
menigmaal de bal maar over de zijlijn
trapte al had hij er veel nuttiger dingen
mee kunnen doen. Men kreeg overigens
duidelijk de indruk, dat onze landgenoten
de Finnen volkomen onderschatten, iets,
waarvoor in het geheel geen reden be
stond. want hadden zij niet onlangs de
Denen te Kopenhagen met 21 geslagen?
f oorsprong wordt vergroot
Na. een half uur wist Finland de voor
sprong te vergroten. Midvoor'Asikainen
kreeg de bal van zijn snelle linksbuiten
toegespeeld, Potharst, die als een be
ginneling speelde, werd door Asikainen
verrast, Terlouw stak de handen om
hoog om aan te geven dat de Fin bui
tenspel stond, waarbij hij echter ver
gat, dat Huybregts nog enkele meters
dichter bij het doel stond dan Asikai
nen. Kraak moest uit zijn doel lopen en
de harde schuiver verdween langs onze
doelman in het net (20).
Onze verdediging bleek zo lek als een
zeef te zijn. De toch werkelijk niet zo
schitterend spelende gastheren liepen
rechts en links door onze verdediging
heen, waarbij Terlouw voortdurend, zon
der reden trouwens, appelleerde voor bui
tenspel. Tien minuten voor rust blunder
de Potharst wederom, maar een doelpunt
ontstond er niet door, want Asikainen
trapte juist tegen de uitgelopen Kraak
aan.
Maar dit was uitstel van executie,
want zonder dat de oranjehemden nog
maar een moment gevaarlijk waren ge
weest doelman Laaksonen had één
goed gericht schot te verwerken gekre
gen maar dit was bij het terugspelen
afkomstig geweest van zijn spil Pylk-
konen wilde de scheidsrechter het
fluitje al aan de mond brengen als sig
naal van het einde der eerste, helft, toen
een fraaie aanval van Asikainen bij de
rechtsbinnen Rytkonen belandde, die
onhoudbaar voor Kraak het derde doel
punt produceerde (3—0).
Ruststand 3-0
In de tweede helft kwamen de oranje
hemden in het veld met de wil de achter
stand in te halen. Men kon inderdaad hun
volhouden en hun vechten tegen eigen
onmacht bewonderen, maar daarmede wil
nog niet gezegd zijn, dat onze vertegen
woordigers ook goed voetbal speelden.
Het enige aantrekkelijke van de ontmoe
ting was, dat nu beide doelen om beurten
in gevaar verkeerden. Nu eens was het
Lehtovirta, die Kraak op de proef stelde
en dan weer was het Michels of Rijvers
die het doel der Finnen wel zochten,
maar de richting volkomen kwijt waren.
Na een kwartier de stand was nog
steeds 3—0 in het voordeel van Finland
kwam Vsrlegh naar de zijlijn om en
kele aanwijzingen te geven. Intussen was
Rijvers naar de rechtsbuitenplaats ver
huisd. Abe Lenstra kwam naast hem staan
en Clavan bezette de linksbinnenplaats
naast de zeer zwak spelende Hofma. Ook
bij de Finnen volgden enkele omzettin
gen.
Abe scoort tegen
Langzaam maar zeter werd de druk
op het Finse doel sterker; Terlouw stond
enkele malen over de helft. Maar het
schieten en het koppen waren zo slecht,
dat Laaksonen, die het wel druk had,
het toch niet bepaald moeilijk kreeg.
Toen er nog 20 minuten te spelen wa
ren, kreeg Lenstra met een kopbal van
Michels'het leder in vrije positie, een
hoog schot in de rechterhoek volgde en
de achterstand was verkleind (3—1).
De druk op het Finse doel werd. het
sprak welhaast vanzelf, na dit doelpunt
nog groter. Een kogel van Abe Lenstra
sloeg tegen de onderkant van de lat het
veld in, Waarschijnlijk het beslissende
ogenblik van de wedstrijd, want de Fin
nen moesten het tempo aanmerkelijk ver
lagen door de grote inspanning in de eer
ste helft en een tweede tegenpunt had on
ze tegenstanders een morele klap gege
ven, welke zij wellicht niet meer te bo
ven waren gekomen. Deze pech demora
liseerde de oranjehemden zo mogelijk
nog meer. Eensklaps was de fut er vol
komen uit, men bleef druk uitoefenen,
maar de harde onverzettelijke wil om de
wedstrijd toch nog uit het vuur te slepen,
ontstaan na het doelpunt van Lenstra, was
al weer verdwenen. De Finnen profiteer
den er van en wisten met enkele ge
vaarlijke snelle uitvallen opluchting voor
de achterhoede te brengen.
Incident als slot
En juist toen scheidsrechter Eklind een
kleine conferentie hield bij de zijlijn met
een zijner grensrechters over de"tijd be
landde een verre trap bij de Finse rechts-
b ui ten aiheia. Onze achterhoede stak de
handen omhoog wegens buitenspel, doch
Eklind was nog steeds in conferentie en
zag op dat ogenblik niet eens het gevaar,
dat er voor het Nederlandse doel dreigde.
En juist toen hij en de grensrechter tot
overeenstemming waren gekomen, zag hij
de bal in het Nederlandse doel verdwij
nen. Met een positief gebaar, van verre
afstand, wees hij naar het midden; doel
punt!
Een potsierlijk incident, dat algehele
verwarring veroorzaakte.
Alle oranjehemden, Kraak voorop, hol
den naar de andere kant van het terrein
om de Zweed op zijn fout attent te ma
ken. maar hij trok zijn beslissing niet in
(4 1).
Even later floot hij het einde en ver
dween hij in volle spurt naar de kleed
kamer, net of hij zich een beetje schaam
de voor zijn lang niet feilloze leiding.
