f
in
Een prachtig recreatiegebied
voor de Rotterdammers
De Nederlandse Bedevaart in
Lourdes
Film- en Bioscoopontwerp vindt
geen enthousiaste Kamer
DE KATHOLIEKE TRADITIE IN
DE VROUWENBEWEGING
Scheidsgerecht voor de
oorlogsschade
Niet'geloofsgenoten hebben er weinig
oog voor
Geschiedenis van het
postwezen
In de polikliniek van profdr. Leuret
Vele hden: onaannemelijk
DONDERDAG 6 JULI 1950
PAGINA 4
Veel en velerlei
In t museum
mmm
7
door minister Lieftinck
geïnstalleerd
ftm&i
7
Promotie te Nijmegen
DR. FUCHS WEER AAN HET
WERK?
EVERS LEGGEN HET
LOODJE
Taak en werkwijze
Ontwikkelingsstadium
r
«ja
Vluchtige ontmoetin
Krimpenerwaard
de
Het is een opmerkelijk verschijnsel, dat het merendeel der Nederlanders
z'in vacantie doorbrengt hetzij aan onze stranden, hetzij in de iluliviuiri-
provincies, waar de schaduwrijke en regenweren de hossen, aUmede de
heiden en stuifzanden op hen een grote aantrekkingskracht uitoefenen. Er
moet van deze geaccidenteerde en romantisch aandoende terreinen een
ongetwijfeld grote bekoring uitgaan. Daarentegen worden de lage gedeelten
van ons land, de watersportcentra uitgesloten, zo niet gemeden dan tpcli
uiterst weinig bezocht. Toch is de schoonheid ervan niet minder groot dan
die, welke de veel gefrequenteerde vaeautie-oorden kenmerkt. Het publiek
heeft ziel» echter nog niet vertrouwd gemaakt met de intimiteit van het
polderland. Het moet op het stuk van de waardering van dit landschapstype
nog worden opgevoed.
Er school dan ook veel lovenswaardigs
in het denkbeeld van de provinciale
V.V.V. Zuid-Holland om te trachten de
schoonheid van de weidegebieden nader
te brengen tot een deel der Nederlandse
bevolking: de streekcornmissie „De Krim
penerwaard" nodigde n.l. deze week een
paar dozijn Nederlandse publicisten uit
om, onder leiding van de burgemeesters,
die de bewindvoeders zijn in de gemeen
ten van genoemd landschap, deel te ne
men aan een auto-excursie, die het mo
gelijk maakte in contact te komerx met
boeiende détails van de mooie natuur-
ruimte. die besloten ligt binnen de zoom
van een drietal wateren: de tamelijk
smalle en zeer rustige Vlist met zijn
schilderachtige omboording, de Holland-
sche IJssel, waarvan de allure aanmerke
lijk grootser is en de Lek, die in dit op
zicht, als voortzetting van de Rijn, verre
de kroon spant.
Een auto is uit de aard van de zaak
een vervoermiddel, dat alleen de moge
lijkheid schept een vluchtige indruk te
krijgen van het geheel, maar de land
schapsverkenning volgens de sight
seeing-methode veroorloofde niettemin,
vooral wanneer men in dit opzicht enigs
zins geroutineerd is, een kennismaking
met, wat men zou kunnen noemen, het
algemeen voorkomen van De Waard, die
de mogelijkheden tot gulle bewondering
niet. uitsloot. Bovendien werd meermalen
gepauseerd, zodat tevens kansen werden
geboden zich een idee te vormen van de
„bouw" en de „geleding" van het land
schap, terwijl zodoende bepaalde type
rende bijzonderheden met betrekking tot
de tlora en fauna evenmin aan de aan
dacht behoefden te ontsnappen.
De vroegere schraallanden, niet be
meste percelen met een uiterst matige
hooi opbrengst, zijn thans vrijwel van
het toneel verdwenen en slechts enke
le zijn als natuunnonumentjes gereser
veerd, omdat zij botanisch belangrijk
zijn getuige o.a. de klokjesgentiaan,
die een der burgemeesters in ztfn
knoopsgat droeg wij denken hierbij
aan 't perceeltje bij de eendenkooi van
Berkouwer te Berkenwoude (Per-
kouw). Zü hebben nagenoeg alom
plaats gemaakt voor weelderige wei
den, waarin de koebeesten, glanzend en
welvarend, grazen. De zuivelbereiding
is dan ook een voorname bron van in
komsten en wat de boeren, of mis
schien nog vaker de boerinnen, op het
gebied van 't kaasmaken presteren, is
genoegzaam bekend. Tot ver over de
grenzen is de faam van de „Goudse"
kaas doorgedrongen.
Wat de genodigden, tussen koffietafel
en diner door, te zien kregen, was veel
en velerlei. Wij kunnen slechts het een
en ander aanstippen. Ons eerste bezoek
gold de steenbakkerij te Gouderak, een
oud bedrijf, dat al van de 14de of 15de
eeuw moet dateren. De jaarlijkse produc
tie bedraagt thans 4% millioen IJssel-
steentjes, die hoofdzakelijk voor binnen
muren en schoorstenen worden gebrukt.
Met Friese turven weet men ze in 36 da
gen tijds „gaar" te krijgen. Ze worden
vervaardigd van aanslibselklei, vroeger
werden ze z.g. „handgebaggerd", tegen
woordig wordt de klei met baggerma
chines op de wal gegooid. De gele kleur
der stenen schijnt verband te houden met
het feit, dat het slib vrij veel zand bevat.
Onvermeld mag evenmin blijven, dat in
de polder Veerstalblok bij Gouderak en
kele moerassige gedeelten voorkomen,
waarvan de flora dermate belangrijk
wordt geacht, dat het Zuid-Hollands
Landschap het de moeite waard vond
ze als natuurmonument voor het nage
slacht intact te houden.
Een der eendenkooien van Perkouw (die
niet werd bezocht) noemde ik al; wel
namen wij, nadat wij het terrein per
schouw hadden bereikt, een kijkje in de
kooi van Verstoep, die de naam „Nooit
gedacht" draagt. Die kooien zijn inrichtin
gen, waarin eendachtigen, vooral de ge
wone wilde eend, in een steeds nauwer
Een diepe indruk maakt ook het land
schap langs de Vliet, maar wanneer men
de schoonheid daarvan tot zieh wil laten
doordringen, stappe men op een zomer
dag op de fiets of wandele men, manmoe
diger nog van Haastrecht naar Schoon
hoven, het stedeke aan de Lek, waar de
oude Veerpont herinneringen wekt aan
het verleden, evenals het vijftiend'eeuwse
stadhuis. Wonderlijk was het te beden
ken, dat, terwijl het carillon zijn klanken
sprenkelde boven de stad der zilver
industrie, wij, vertoevend in de secre
tarie van 't gerestaureerde gemeentehuis,
ons bevapden in een ruimte, die eens
dienst deed als schutterskazerne.
Een kort verblijf in een door Monu
mentenzorg gerestaureerde 17de eeuwse
boerderij te Bovenberg, gemeente Berg
ambacht, volgde nog en toen duurde het
niet lang, of wij stapten in het interes
sante dijkdorp Lekkerkerk op de boot, dié
ons naar Rotterdam voerde. De reis langs
de rivier met links en rechts de opspitsen-
de torens, maar ook de kranen en verdere
tekenen van levendig industrieel bedrijf
ook dit is een bron van schoonheid
was een feestelijk gebeuren. Nauwelijks
behoeft het betoog, dat de fraaie reeks
Kinderdijkse molens, waarvan bet behoud
een dringende aesthetische noodzaak is,
op de deelnemers aan de excursie een
diepe indruk maakte.
Voortreffelijke gastheren leidden ons
een dag lang door een voortreffelijk land,
aan welks schoonheid men in een beknopt
verslag niet volledig recht kan laten
wedervaren. Wel kan echter worden ge
noteerd, dat de Krimpenerwaard met zijn
weiden, wateren, boerderijen en kerken,
zijn flora en fauna, voor een stad als
Rotterdam een rijk en fijn verstrooiïngs
gebied kan betekenen.
RINKE TOLMAN.
wordende pijp worden gelokt; het is de
kooihond, die het gevogelte ter verderve
voert; er.is n.l. een rietscjherm-systeem
opgebouwd, waarvoor eu waarachter het
hondje beurtelings verschijnt en verdwijnt.
Dit wekt de nieuwsgierigheid van de vo
gels, die willen weten, waar het vreemde
beest blijft en zo zwemmen zij geleidelijk
de dood tegemoet. Vroeger overschreed
het aantal van deze vanginrichtingen het
dozijn: thans zijn er nag maar een paar
overgebleven. In het koojbos. dat zich
tegen hot lage land duidelijk aftekent,
nestelen zifh niet alleen de „staleenden"
in tientallen korven, maar- deze worden
ook meermalen .betrokken door de toren
valken, ransuilen en holenctuiven. Kool-
bos, waar luide de spotvogel en de tuin-
fluiter zongen, wordt tevens, gekenmerkt
door een rijke vegetatie van varens.
Boven de. belendende weidep klaagden
de grutto's, waarvan de jonge tussen de
hoge grassen liepen en boven de zee van
de grashalmen beoefenden de sjerlijke
zwarte sterns de insectenjacht.
Wie zwarte stern zegt, zegt tevens
krabbenscheer, een waterplant, die in de
Krimpenerwaard in 't laatst van Juni
overvloedig bloeit mep blanke bloemen.
Sommige sloten en weteringen, die bij
duizenden in 't landschap blinken en die
het woondoroein vormen v*n velerffande
vissen, waren met die krabbenscheren,
waarop de zwarte stern gaarne haar eie
ren legt, vplgegroeid. rriaar ook met de
gratis te bewonderen van duizenden gele
plompen en zuiverwttta waterlelies, terwijl
zwambloem en kattestaart zorgden voor
een hehoorlijke ombanrding. Inmiddels
rezen dg kale jankers hoog uit boVen de
overige weidevegetatie.
Ook het museum van (le „Stichting
Bisdom Van Viiqt", dat men in het Haas
trechtse moet zoeken, werd in een ijl
tempo, Ame'rikaanser dan Amerikaans,
bezocht, maar de vluchtige beschouwing
van het familiebezit, meubelen, tapijten,
schilderijen, porcelain, kladeren en wat
niet al, aesthetisch en historisch van be
lang, deed bij menigeen het verlangen
opkomen naderhand alles nog eens rus
tiger te bekijken. Als gids daarbij kan
grote diensten bewijzen een publicatie
van jonkvrouwe dr C. H. de Jonge, ver
krijgbaar in genoemd museum.
Het scheidsgerecht voor de oorlogsscha
de is gisteren door de minister van Finan
ciën geïnstalleerd. De eerste kamer daar
van staat onder voorzitterschap van prof. j
rnr. Ph- Houwipg, hoogleraar aan de Ned.
Economische Hogeschool te Rotterdam.
Mr. D. Geurzen, oud-president van het
hoge gerechtshof te Batavia, is voorzitter
van de Tweede Kamer.
In zijn installatierede gaf prof. Lief
tinck een korte uiteenzetting van het
ontstaan van het scheidsgerecht. De rege
ring heeft tegenmoet willen komen aan de
wens van de Tweede Kamer een beroeps
orgaan in te voeren, dat administratief on
afhankelijk is. Het beroep op de minister
blijft gehandhaafd, doch daarna is een
hoger beroep op het scheidsgerecht mo
gelijk. Dit hoger beroep zal worden open
gesteld voor allen, die van de bestaande
beroepsmogelijkheid gebruik hebben ge
maakt, ook al is hun zaak inmiddels reeds
geheel afgewikkeld- Wie echter eenmaal
in een beslissing heeft berust, kan daar-1
op niet terug komen. Een en ander is
neergelegd in de Wet op de materiële
oorlogsschaden.
De minister besloot zijn rede met een
enkel woord omtrent de moeilijke taak,
welke het scheidsgerecht wacht, er op
wijzende, dat het oorlogsschaderecht in
Nederland een geheel nieuw recht is.
In zijn antwoordrede zeide prof. Hou
wing, dat hij als een belangrijk onder
deel van de verantwoordelijke taak be
schouwde het wekken van vertrouwen bij
de belanghebbenden. De administratieve
rechtspraak is, naar hij meende, niet al
leen recht doen, maar ook en veel meer
aan de belanghebbenden het besef geven,
dat hun recht wordt gedaan.
Landschap langs de Vlist
In 1948, bij gelegenheid van het regeringsjubileum van koningin
Wilhehnina, verschenen er twee lijvige boeken over de Nederlandse
vrouwenbeweging. Verleden jaar kwam over hetzelfde onderwerp een
klein boekje „In Vogelvlucht" van de pers, geschreven door de journaliste
M. C. Bouwmeester. De eerste twee boeken hebben wij destijds besproken.
Over het derde hebben wij gezwegen. Toch was dit derde geenszins het
slechtste van de drie. Het bezondigde zich weliswaar aan de verouderde
dwaling dat het concilie te Macon, zich ernstig zou hebben beziggehouden
met de vraag of vrouwen wel een ziel hebben, maar het gaf een ongemeen
helder en beknopt overzicht van de Nederlandsë vrouwenbeweging. Het
manifesteerde vooral een niet alledaags inzicht in het verschil tussen de
beweging der burgervrouwen en die der arbeidsters.
Toch onthielden wij dit boekje de
aanbeveling, die het op zichzelf ver
diende, omdat wij de mening waren toe
gedaan, dat het katholieke vrouwen niet
veel te zeggen had. Het is waar, dat opk
de katholieke vrouwen van Nederland
profiteren van de verworvenheden, die
,.de" vrouwenbeweging de hare mag
noemen. Maar „de" vrouwenbeweging
N»
«A -«fc'
ijT%8®v- 7- -
,.y-»
Veer poort te Schoonhoven
wortelt niet in het initiatief van de ka
tholieke vrouw. Maar zelfs indien dit
feit niet zijn alleszins begrijpelijke re
denen had in een verschil van levens
beschouwing en in de sociale positie van
het katholieke volksdeel, dan zou het
nog geen bewijs zijn voor de sociale „on
volwaardigheid" van de katholieke
vrouw. Want de katholieke vrouw kan
terugzien op een eigen traditie, die
ouder is dan het begin van de „emanci
patie", en die in de hervormde landen
gewelddadig werd afgebroken, Zij kan
zich met gerechtvaardigde fierheid ont
houden van bewondering voor wat „de"
vrouwenbeweging presteerde, omdat de
vrouwenbeweging pas kon geboren wor
den- en noodzakelijk was, toen die tra
ditie gebroken was.
Als er geen Hervorming was geweest
in Engeland en Ditsland, cjafi zou de
vrouw daar noeit beroofd zijn van de
kans om haar vervulling te vinden in
de naastenliefde. Dan zouden de „goede
werken" nooit in discrediet zijn geraakt.
Dan had de vrouw in het tijdperk van
de machine ook 'buiten het huwelijk een
roeping kunnen vinden. Dan zouden er
vrouwelijke kloosterlingen zijn geweest
om zich bezig te houden met het on
derwijs aan meisjes en het verplegen
van zieken.
Alle vrouwen, die in dit Heilige Jaar
tot dusverre werden zalig of heilig ver
kiaard. vervulden onder de mensen een
taak, die in de hervormde landen slechts
vervuld kon worden, toen de vrouwen
beweging zich er had weten door te zet
ten. In Spanje stichtte Maria Desolata
Torres y Costa een congregatie, waar
van de leden zieh bezig hielden met het
thuie verplegen van arme zieken en Vin-
centia Maria López Vicuna trok zich het
lot van arme dienstmeisjes aan. In Ita
lië stichtte Paula Elisabeth Cerioli een
congregatie, wier taak het onderwijs was,
terwijl Bartholomea Capitanio en Vin-
cenza Gerosa een instituut op haar naam
j hebben staan, dat zich niet alleen in
Italië en India, maar ook in Noord-Ame-
rika wijdt aan de verzorging van zieken
en wezen en aan onderwijs. En mgr. An
tonio Maria Gianelli stichtte een vrou
welijke congregatie van onderwijzeres
sen en ziekenverpleegsters, waarvoor hij
dus onder de vrouwen belangstelling
vond. In Frankrijk grondvestte Emilie
j de Rodat haar congregatie van de H.
Familie, die onderwijs gaf aan arme
meisjes en die ook vele andere vormen
van caritas beoefende.
Het boekje van M. C. Bouwmeester
was niet de enige aanleiding tot het
schrijven van dit artikel. Wij werden er
onlangs opnieuw toe aangezet, toen bet
vrouwentijdschrift Iris een artikel wijd
de aan de Heldring-gestichten, die on
geveer honderd jaar geleden geboren
werden. Wij zijn niet blind voor de ver
dienste daarvan. Wij begrijpen ook wel,
dat er in dit hervormde land van 100
jaar geleden heldenmoed nodig was om
iets dergelijks te beginnen. Maar wij
moeten als katholieke vrouwen goed er
van doordrongen zijn, dat wij het recht
hebben, dat initiatief niet zo verschrik
kelijk belangrijk te vinden en in ieder
geval het baanbrekende ervan beperkt te
zien tot een door de Hervorming ver
overd gebied. In dezelfde tijd dat Hel
dring werkte, opende de Goede Herder
ir. Leiderdorp zijn eerste klooster, dat
ongeveer dezelfde taak haë als de Hel
dring-gestichten Maar de Goede Herder
behoefde geen traditie te vestigen. De
Goede Herder kwam uit Fiankrijk, waar
Jean Eudes en mère Mjrie de sainte
Euphrasie Pelletier dit wert deden, voor
dat Ds. Heldring waarschi.nlijk van ze
gehoord had. Bovendien was dit aposto
laat sinds eeuwen niet meer nieuw in
de Moederkerk.
Ten slotte werden wij to: het schrij
ven van dit pleidooi aangezet door het
kortelings verschenen boek van C. H.
Vernède: „De Ziekenverplegng", dat bij
al zijn waardering voor wat de katho
lieken deden, blijk geeft vin dezelfde
culturele bijziendheid, die vij nagenoeg
steeds aantreffen in geschriiten over de
Nederlandse vrouwenbeweging. De
schrijfster noemt Florence Nightingale
een pionierster en wij zulltfi de laatste
zijn om deze vrouw onze bewondering
te onthouden. Wij menen éectots er op
te mogen wijzen, dat het wtrk van Flo
rence Nightingale alleen in de hervorm
de en niet in de katholieke landen nood
zakelijk was. Uit haar co'respondentie
blijkt duidelijk, hoe goed :ij zelf wist,
dat zij in een katholiek lanï geen baan-
breekster had behoeven te :ijn. IN TE.
Woensdagmiddag had te Nijmegen in
de aula major van de R. K. Universi
teit een opmerkelijke promotie plaats.
De heer E. A. B. J. ten Brink van de
historische afdeling bij het hoofdbestuur
der P.T.T. doctoreerde op een proef
schrift over „De geschiedenis van het
postwezen van 1785—1810". Er bestond
voor deze promotie bijzonder veel be
langstelling o.m. uit P.T.T.-kringen, wel
ker directeur-generaal zich liet verte
genwoordigen door dr. Grutzmer, secreta
ris in algemene dienst bij het hoofdbe
stuur. Promotor was prof. dr. L. G. J.
Verberne.
Tot de opponenten van dr. Ten Bjrink
behoorden de hoogleraren Rogier .en
Michels. Nadat prof. Verberne het „cum
laude" had bekend gemaakt een zeer
verdiende onderscheiding huldigde hij
de weldadige arbeidzaamheid van de
jonge doctor, die eerst in Juli '48 als
officier uit Indonesië repatrieerde en
binnen twee jaar tijds een proefschrift
schreef over een specialisme in de ge
schiedschrijving, dat eigenlijk volmaakt
onontgonnen gebied is. Naar de woorden
van prof. dr. Rogier beschikt de promo
vendus over een „bovenmenselijke, ja
onmenselijke detailkennis".
De receptie, die dr. Ten Brink na zijn
promotie in de senaatskamer hield, werd
zeer druk bezocht.
De Noorse regering heeft mej. dr. J.
A. N. Posthumus te 's-Gravenhage de me
daille van verdienste wegens bevordering
van de kennis van Noorwegen hier te
lande, toegekend.
Vele zijn de gunsten, op voorbede van de H. Maagd van Lourdes
ontvangen. De talrijke ex-voto' s leveren er een overtuigend bewijs van.
om dan dit genadeoord verder te ver»
geten, doch het tegendeel is gebeurd.
Zijn boek is vergeten en deze veelbete
kenende woorden die er letterliik in
voorkomen, hebben wU in dit vertrek
aan d evergetelheid willen ontrukken.
(Van onze speciale verslaggever).
Wij bevinden ons in de onderzoekka-
mcr van prof. dr. Fr. Leuret, hoog
leraar aan de medische faculteit van
Bordeaux, die sedert Januari 1947 aan
het hoofd van het Bureau des Consta-
tations te Lourdes staat. Onder 't por
tret van mgr. Théas van Tarbes en
Lourdes was een kaartje waarop de
bewering van Zola: „II n'y a P8® de be
sogne plus hérolque que d'établlr Ia
plus petite de vérits" staat gedrukt, 't Is
anders gelopen dan Zola had verwacht,
zegt prof, Leuret op ironische toon. De
atheïstische schrijver durft te voor
spellen dat iedereen het boek zal lezen
dat hij tegen Lourdes geschreven had.
Dr. Hans Bethe, een vooraanstaande
atoom-physicus, die destijds het weten
schappelijk werk aan de atoombom te
Los Alamos coördineerde, verklaarde
Woensdag te Seattle, dat het „heel goed
mogelijk" was, dat Klaus Fuchs, de Brit
se atoomgeleerde, die tot 14 jaar gevan
genisstraf werd veroordeeld wegens het
mededeleij van atoomgeheimen aan 4e
Sovjet-Unie, in de toekomst zou kunnen
deelnemen aan atoomonderzoekingen
voor de Westerse democratieën. Volgens
dr. Berthe zou er geen gevaar meer zijn,
daar Fuchs volkomen berouwvol scheen.
De everzwijnen zijn de laatste tijd in
Noord-Limburg heel erg tierig. Naar de
zin van de boeren veel te erg, want de
beesten richten aan de te velde staande
gewassen zeer ernstige schade aan. Het
zal de betrokkenen daarom niet minder
goed doen dan de jager zelf, dat de heer
Th. Arts in Ottersum er de laatste dagen
in is geslaagd twee van die knapen neer
te leggen. De ene woog 132, de andere
182 pond.
De omvangrijke werkzaamheden aan de haven en industrieterreinen aan
de Zuidzijde van Deventer vorderen gestadig. De foto geeft een duidelijk
beeld van de situatie. Rechts de in aanbouw zijnde sluis, die een lengte zal
krijgen van 105 meter en 12 meter breed zal worden. Door deze sluis zal
de nieuwe haven toegankelijk worden van de IJssel uit voor schepen van
2000 ton. (Luchtopname A.N.P.-foto)
De hoogleraar die als een zeer be
kwaam medicus bekend staat, licht ons
uitvoerig over zijn werk ii». Sedert hij
deze taak van zijn voorganger heeft
overgenomen, tracht hij elk medisch on
derzoek dat in zijn polikliniek wordt ver
richt, zo wetenschappelijk mogelijk in t«
stellen. Men verwijt hem soms dat hij al
te critisch te werk gaat, maar dit heeft
de goede naam van het Bureau allerminst
geschaad. Integendeel; ongelovige artsen
hebben door zijn strikt wetenschappelij
ke werkwijze de overtuiging gekregen
dat onze mededelingen en publicatie*
ook betrouwbaar zijn!
De zieken die naar Lourdes worden
gebracht, brengen allen een volledig in
gevulde status mee, waarop diagnoses,
complicaties, die zich eventueel hebben
voorgedaan, resultaten van bloedonder
zoek, röntgenfoto's enz. vermeld staan.
Het voornaamste onderzoek is dus reeds
door huisartsen en specialisten gedaan.
Sommige dossiers worden in Parijs nog
maals doorgenomen, waar men nauw
keurig nagaat of ze goed dan wel ver
keerd opgenomen zijn. Op drukke nagel*
onderzoeken wij op ons bureau wel 15
tot 18 personen per dag. Het Bureau des
Constatations doet niets anders dan gene
zingen vaststellen. Dit is zijn taak. Het
constateert alleen feiten. Met het mira
culeuze karakter der genezingen be
moeien wij ons niet. Dat wordt door de
Kerk uitgemaakt, die vooral op het ex
ceptionele karakter dat een plotselinge
genezing vertoont, de nadruk legt. Want
dagelijks gebeuren er wonderen, waaraan
wij gewoon zijn geraakt. De wezenlijke
verandering van brood en wijn in het
H. Lichaam en Bloed van Christus bijv.,
welke tijdens het H Misoffer onder de
Consecratie plaatsvindt, is een geweldig
wonder. Het feit dat wij dagelijks gezond!
en wel ons werk kunnen doen, is een
wonder en heeft St. Augustinus niet be
weerd, dat het feitelijk een veel groter
wonder is dat er steeds zoveel nieuwa
mensen geboren worden dan dat een
dode bij hoge uitzondering tot het leven
terugkeert? x
Hoe groot is het aantal wonderen,
waarvan de Kerk officieel bevestigd
heeft dat zij te Lourdes zijn gebeurd,
Sedert O. L. Vrouw aan Bernadette
verschenen ia, zijn er ongeveer 11.000
genezingen geconstateerd, waaronder
zich 39 echte wonderen bevinden. Sedert
ik hier werkzaam ben, werden er vier
miraculeuze genezingen vastgesteld. Dit
vind ik veel.
Ons werk bevindt zich nog in het sta
dium van ontwikkeling. Wij trachten de
technische uitrusting onzer polikliniek
steeds verder uit te breiden en te perfec-
tionneren, doch wij zijn er van overtuigd,
dat wij nog lang niet bereikt hebben wat
Wit wensen. Het betreft een moeilijke op
gave want wij ontvangen van Lourdes
geen'subsidie en zijn op financieel gebied
geheel afhankelijk van de bijdragen, die
de bij de l'Association Médicale Interna
tionale de Lourdes aangesloten artsen
worden gestuurd. Hoe meer medici lid
van onze organisatie worden, des te ver
der kan ons werk zich uitbreiden.
Wanneer Nederland ons vorig jaar het
kostbare Röntgenapparaat van Philips
niet ten geschenke had gegeven, zou dit
hier voorlopig niet gekomen zijn. Dit
toestel was toen het eerste, dat op Franse
bodem in gebruik genomen werd. Be
langstellenden uit medische kringen zijn
komen kijken en waren er vol bewonde
ring voor. Nadien zijn er ln diverse zie
kenhuizen en klinieken van ons land
meerdere van deze toestellen aangeschaft.
Het ont.werp-Film- en Bioscoopwet
heeft in de afdelingen val de Tweede
Kamer nu niet bepaald eer enthousiaste
ontvangst gevonden.
Waren vele leden overHigd van de
noodzaak ener nieuwe reglling, op een
dreifal punten ontmoette dize wetsvoor-
dracht. bjj hen ernstige bedenkingen.
In de eerste plaats was iet hun opge
vallen, dat de wet ook vim toepassing
zal zijn bij filmvertoning^ in besloten
gezelschappen van meer dal 25 personen.
Dit is, vergeleken bij de iestaande toe
stand een ingrijpende veitndering, die,
naar hun mening te ver gïat en die h.i.
een ongemotiveerde afwiking inhoud1',
van wat de commissie-Sa $en ten deze
heeft voorgesteld.
Voorts hadden zij bezw^r tegen het
feit, dat bij de nakeuring in een film
zal kunnen worden geknipi Dit zal aan
leiding geven tot een verfarrende ver
scheidenheid van versies van dezelfde
film in onderscheiden ged^hen van ons
land-
In de derde plaats worl'-, terwijl bij
de keuring van films naes hun mening
terecht wordt uitgegaan fan negatieve
criteria, kennelijk een pos"ef criterium
ingevoerd in art. 10, lip 1 $lb. a. De daar
gebruikte formulering „beAaldelijk voor
kinderen beneden de leeftjjl yan veertien
jaren" houdt toch een ge^hiktheldsveF-
klarlng en dus een positief vorm in. Zij
achtten dit bedenkelijk IVfer gevoelden
deze leden voor het stand1 tut van de
commissie-Sassen, die een Ügemeen ver
bod voor het bezoeken van films door
kinderen zou willen invoeren. Met toe
passing van de artikelen 19. 20 en 21
van het voorstel zou men dan aan
vrije organisaties kunnen overlaten om
speciale kindervoorstellingen te organi
seren of films naar positieve normen
voor kinderen te keuren.
Verschillende andere leden sloten zich'
bij deze laatste opmerking aan en dron
gen eveneens aan op overneming van
het voorstel der commissie-Sassen.
Deze leden achtten 't wetsontwerp on
aannemelijk op de volgende gronden:
1. De praktische opheffing van het
recht, om films te vertonen in een beslo
ten gezelschap is onaanvaardbaar.
2. Het voorgestelde vergunningsstelsel
voor alle plaatsen, waar films zullen
worden vertoond, vormt een hoogst on
gewenste en ongemotiveerde belemme
ring voor culturele uitingen door middel
van de film en voor alle verenigingen,
die zich van de film willen bedienen voor
positieve culturele arbeid in de ruimste
zin van het. woord.
3. De voorgestelde uitbreiding van de
nakeuring moet ten dele om principiële,
ten dele om praktische redenen worden
verworpen.
4. Het wetsontwerp plaatst de film en
de bioscoop in 'n uitzonderingspositie, die
zakelijk niet gemotiveerd kan worden en
die principieel een aantasting van de
geestelijke vrijheid vormt.
Ook verschillende andere leden, die zich
hun eindoordeel over het voors'el wilden
voorbehouden, zagen vooralsnog de be
hoefte aan een nieuwe wettelijke regeling
niet in en spraken de hoop uit, dat de
regering de noodzakelijkheid daarvan als
nog nader zal aantonen. Zij gaven daarnu
als hun oordeel, dat zij zeer bepaaldelijk
bezwaren koesterden tegen een uitbiei-
ding van de nakeuring, waardoor de con
fessionele verdeeldheid van ons volk
uitdrukking zou komen.
Verscheidene leden uitten hun
bazing over het feit., dat in deze tu
wetsontwerp als het onderhavige,
strekking heeft het bioscoopbedri.i s
heel aan banden te leggen, word s -
diend. Deze leden vroegen z'cn di,
waarom b.v. het toneel enz. ook n
banden zou moeten worden Sb.
Waarom moet het bioscoopbedrijf, oat
het toch waarlijk al moeiUl* genoeg
heeft, op de door de regering orge-
stelde wijze bevoogd Worden.
Andere leden sloten zich hierby aan
Besloten gezelschappen
Vele leden waren van bÖ^deel, dat van
geestelijke vrijheid op het gemed van de
film alleen maar kan worden gesproken
wanneer althans in besloten gezelschap
een redelijke mogelijkheid bestaat om
kennis te nemen van aile uitingen van
cultuur en wanneer men niet verplicht is
deze laatste te onderweipen aan het feil
bare oordeel van door de overheid inge
stelde organen betrekking tot de
vraag wat voor ie der individueel goed
of slecht, wenselijk of onwenselijk is.
Wat het voorstel t.a.v, de omvang van
besloten gezelschappen bevat, werd door
een zeer groot aantal leden onaanvaard
baar geacht.
Vele leden hadden tegen de nakeuring
zoals die in de bestaande wet is vervat»
overwegende bewaren; a fortiori konden
zij zich niet verenigen met de uitbrei"
ding ervan in dit voorstel.
Verschillende leden merkten in dit
band op, dat de uitwerking van de Da"
jceuringsregeling in ieder geval demo
cratisch verantwoord moet zijn. Dit is naar
hun opvatting niet 't geval, wanneer deze
kan worden opgedragen aan lickarnen als
b.v. een particuliere filmkeuringsorgani
satie met een bepaalde kleur- Door de be
staande praktijk ten aanzien van de na
keuring komt ook de gemeentelijke auto
nomie niet meer tot haar reent. Immers, in
het Zuiden wordt door een aantal ge-
meenten de nakeuring gedelegeerd aan
®en bepaalde Room», K.amoUeke instel-
kbg. Dit was zeker f®1/1® bedoeling van
de wetgever. Het ware oeter geweest, als
men destijds de rn°?®Jikheid had geo
pend, dat bioscoopmrecties zich vrijwil
lig onder het van de in artikel
19 bedoelde ^57 konden stellen.
In plaats daarvs is het nu practisch zo,
dat langs een om K een richtingskeuring
wordt opgelegd-
Vele leden yyfwn ln verband niet
nalaten te wï) °P de uitstekende ver-
standhoudms- eike in de rijkscommis
sie voor de 1 keuring bestaat. Naar hun
mening A ®n ^ordt daarin op demo
cratische wijze een .uiste tolerantie be
tracht, w J Zoveel mogelijk rekening
wordt met de verscheidenheid
van nnfi,,,?1?* die in ons volk bestaat.
Vej®' leden waren van oordeel,
dat,Hk overdrfk °P d(' nakeu„ring schro-
m i wn>-Hri Ven moet worden geacht.
WeLlhkheM0ok 7i van oordeel, dat de
tot Van coupures by de „akeu-
r'bfrvan ^hillende versies zal leiden,
Tfnnen i3> de bezwaren moesten er-
k® ;n NyelJicht is een betere oplossing
fnden Wetsontwerp voorgesteld, te
5 ncia 1 door het invoeren van een pro-
ronnni«-nakeurinf! door nu£del van ee«
mineen waarin de verschillende sti*
n redelijk vertegenwoordigd zijn.
dijprngramm rfft
nadere ,°f mel? ook nir'
de 2 v Voorschriften
bijprogramma's.
r
^örschlllende zijden werd de vraag
bomen tot
trekking tot
