Bevilacqua kampioen: Van Est reed
race niet uit
de
De Australiër Patterson won
poursuite-amateurs
Harris snelste sprinter der wereld
Het incident had een precedent
R
De uiVreldw iele rka mp i oensch cippen
J
mmm.
Schorsing voor Van
Est
Binda protesteert
Bij overrijden had Van Est de beste
kansen gehad
ADIO
programma
Pronk en De Best in
stayers-finale
WOENSDAG 16 AUGUSTUS 1950
PAGINA 3
Door Martin W. Duyzings
LUIK, Dinsdagavond.
In een wilde heksenketel van afkeurend gefluit en gejoel, dat het
Shysterisch gejuich der hees-gebrulde Italiaanse supporters over
stemde, reed vanavond Antonio Bevilacqua, grauw van woede, de
twee ronden, die hem nog van het wereldkampioenschap achter
volging scheidden. Zijn tegenstander, Wim van Est, was toen al,
zonder te luisteren naar al het kabaal dat de Italiaan in deze laatste
ronden vergezelde, op weg naar het rennerskwartier, het ach zo
wijze, en acht zo deftige Ö.C.I.-bestuur in wanhoop achterlatend met
dat, wat in de historie der wereldkampioenschappen ongetwijfeld
Wel bekend zal blijven als „Het Schandaal van Rocour".
Twee en een halve ronde voor het einde der finale in het achtervol-
gingstournooi, toen een furieus rijdende Bevilacqua méér dan veer
tig meter voorsprong genomen had op een Van Est, die vooral in
de eerste kilometers wat moeite had gehad om zijn grote versnelling
(27 x 8) rond te krijgen en toen de Italiaan zijn wereldkampioen
schap practisch al veroverd had, knalde aan de overkant van de baan
plotseling een der extra-lichte, slechts 90 grammen wegende bandjes
van Wim van Est, stak de man uit St. Willibrord zijn hand omhoog,
stopte men de race en dook men ijverig in het U.C.I.-reglement om
te zien wat er nu gebeuren moest.
Wat er gebeuren moest was, dat reglementair, deze finale van de
eerste tot de laatste meter overgereden zou moeten worden; in
tegenstelling tot de gebruikelijke manier, waarop men de race ver
volgt in precies dezelfde positie als waarin men haar stopte.
FANGIO WINT TE PESCARA
WÈMi
VAN VLIET WERD OVER-
TUIGEND GESLAGEN
^REIDKAMPIOENSCHAPPEN WIEIRENNEM
t
Sensationele finale in de achter
volging profs
De tweede en beslissende rit om liet wereldkampioenschap sprint beroeps-
renners: ondanks een vertwijfelde krachtsinspanning van onze landgenoot
Arie van Vliet, gaat de Engelsman Reginald Harris met enige decimeters
voorsprong over de eindstreep, ivaardonr hij het wereldkampioenschap op
zijn naam brengt.
Jat hli onder de gegeven omstandigheden
oen kon: hij stuurde Wim van Est van
e aan en liet Bevilacqua zijn laatste
ion en op Z'n eenj.je ryden: een wereld-
kampioens^p veroverend_ dat hjj
.ij a lekke bandje van Van Est
Hik no erdiende, doch dat hem vermoede-
gen zaTwÏÏToofn1^8 ogenblik beZor_
vneri -O- Bevilacqua moet. even
experts, verbazend °Verig6 ItaliaanSe
dat zijn wereldkam SeWete"
ke bandje aan ^P1°enschap na dat lek-
den draadje vrolijk blJZ°nder °nVelhg 21J"
Bevilacqua moet '*b£\ngGlcn hmg' °ok
i—i—.,- de rest der Itali-
Fsf in eenTreeSd hebben. dat Wim
Va" Weede poursuite gevaar
eer zou zijn dan de eerst
hij zijn achterstand van -? waarln
V nndo Vljf meter na de
eerste ronde, geleidelijk
groeien tot ongeveer 45 met Zlen aa"
meter en waarin
hij zonder twijfel de meerderheid van de
sterke en vinnige Italiaan had moeten er
kennen.
•Want Bavilacqua had inderdaad knan
gereden. Hy had zijn enorme gearing (51
bü 15!_en m_et hetzelfde verzet reed des-
den moeten stellen met de tweede en der
de plaats, welke laatste door Messin van
de Fransman Andrieux gewonnen werd.
Surprises
poursuite-tournooi
stellig het boeiendste van alles wat men
ons sedert Vrijdagochtend in een ware
SVartoavl„of,n wl„elersPort te bezichtigen
rindlnd °t 0311 t0e V3n de elle
opwindende surprise naar de andere ge-
gaan.
b'j de amateurs, toen wij
ïlvart finTi .g dan eindelijk aan de
achtste fiiai waren. Het restant der
achtste finales, dat wij vroeg in de
surorisp* v. at§ewerkt, had ons deze
wrieht Do Brit Cart"
Inrfpn«er^ ^enemarken's tweede man,
de naliaa'nZM cnige moeite geslagen,
met pon ??.<:sslna had een üruguces
weznnHo,. n„iJ e nederlaag naar huis toe
Wereldkampioen 1949 Knud
Caccavn" t3,d de ongelukkige Argentijn
mpte,.r v.-- op enkele onbeduidende
pi. yba ingelopen zonder zich maar
vino;~ t? k te forceren: de kleine,
ai ge Beig Glorieux, die in zijn serie
wac i Ul's'ekend prestatie had geleverd,
I,'j e ,s'er^ gebleken voor onze Neder-
r Willekes, die na een snelle start
dio n voorsprong genomen had. doch
a twee ronden later kansloos naar
hfa worstelde: de Italiaan Gandini
aa met de Zwitser Reiser niet de minste
ha i gekad cn de Fransman Giudici
nad ook de tweede Argentijn zonder veel
omhaal laten zien, dat ze ginds in het
land van senor Peron nog altijd rond
lopen in de kleuterschool van de wieler
sport.
Tranen en ellende
Geen verrassingen dus in de achtste
finales. Maar in de kwart-finales had
men vervolgens van dik hout planken
gezaagd. Andrieux, de Fransman, die er
precies dezelfde stijl op nahoudt als zijn
landgenoot, de beroepsrenner Mateoli,
die het Dinsdagmiddag de grote Italiaan
Bevilacqua gedurende enige ronden nog
even moeilijk zou maken, had het eigen
wijze Londenaartje Cartwright zó zorg
vuldig tot poeder gemalen, dat er in het
Engelse vak op de eretribune door enige,
anders zo onverstoorbare ladies, zó maar,
open en bloot, bittere tranen van spijt en
schaamte werden gestort; Messina, de
Italiaan, die bij zijn vertrek uit Milaan
had staan zweren, dat men
Italië slechts over zijn stoffelijk-overschot
het wereldkampioenschap zou kunnen
ontnemen, had zich in zijn rit tegen
Glorieux, de man die Willekes deed
sneuvelen, zó leeg moeten rijden, dat hij
in de allerlaatste ronde slechts dank zij
het gebruik van zijn kostbaarste reserves
de paar schamele meters voorsprong
behield, welke hij in de tweede helft van
de race had weten te veroveren. Slechts
zijn landgenoot Gandini had het tegen
de Fransman Giudici. die in zijn rit
tegen de Argentijn Sals kennelijk boven
zijn krachten was gegaan, gemakkelijk
gehad.
Doch de_ pijn om deze nederlaag was
m het altijd zo kwetsbare Franse kamp
een geducht stuk minder dan de ellende
welke de wereldkampioen 1949 Anderson
in de uitvoerige Deense supportersfamilie
veroorzaakte, toen hij, tegen alle ver.
wachting in, zijn kwartfinale verloor
tegen die andere ex-wereldkampioen
Patterson. Het was al me( al een merk-
Luik, Dinsdagavond
De Nederlandse Wielren Unie
zal, naar men verwacht, te zijner
tijd protesteren tegen de manie.-,
waarop het U.C.I.-bestuur van
daag zijn eigen reglement heelt
afgebroken. Hoewel men Bevi
lacqua het wereldkampioenschap,
dat hij vandaag gewonnen heeft,
uiteraard niet meer kan afnemen,
zal dit protest in ieder geval wel
tot gevolg hebben, dat het regle-
mentsartikel, dat de Italianen
vandaag omver protesteerden,
voorgoed uit het internationale
wedstrijdreglement verdwijnt.
Intussen schijnen enige U.C.I.-
bestuursleden van plan te zijn
Wim van Est. voor het staken
der vijandelijkheden te straffen
met een schorsing van niet min
der dan zes maanden- Max Kooi,
de Nederlandse ploegleider, heeit
deze opgewonden bestuursleden
echter laten weten, dat Van Est
de strijd staakte op last van de
sport commissie der Ned. Wielren
Unie, in Roeour vertegenwoor
digd door de heren Koot, Martin
en Stol en dat men dus met straf
maatregelen niet bij Van Est doch
slechts bij de Ned. Wielren Unie
terecht kan.
ideale omstandigheden, er dezelfde uit
stekende tijd uit te ryden.
Bevilacqua deed er in zijn kwartfinale
royaal vijf seconden langer over, toen
hij de Australiër Arnold zonder veel
moeite uitschakelde. Gillen, de Luxem
burger, die verleden jaar wel wat harder
fietste, had 6.39 nodig om de zich hard
nekkig verdedigende Deen Nillsen voor
de demifinale te wippen en de Fransman
Mateoli kwam er in een tamelijk over
bodige krachtexplosie tegen de Belg
Debeuckelaer nog het dichtste bij: 6.32.1.
Op dat ogenblik was practisch al beslist
tussen wie de zo sensationele finale ten
slotte zou gaan. Want dat Gillen in de
demifinale door onze Van Est verpletterd
zou worden en dat Bevilacqua de Frans
man Mateoli versloeg zoals hij maar
wilde, lag in de lijn der verwachtingen.
De Argentijnse autocoureur heeft de
Grote Prijs van Pescara (Italië) gewon
nen. De uitslag luidt:
1. Fangio (Arg.) met Alfa-Romeo,
412,800 K.M.. in 3 uur 2 min. 57,2 sec.
(gemiddelde snelheid 135,378 K.M. per
uur); 2. Rosier (Fr.) met Talbot. 3 uur
3 min. 9 sec.; 3. Fagioli (Italië) met Alfa-
Romeo, 3 uur 3 min, 15 sec.; 4. Etancelin
(Fr.) met Talbot, op een ronde; 5. Le-
vegh Fr.met Talbot, op een ronde; 6.
Filippis (It.) met Maserati, op twee
ronden.
destijds weigerde om in de Tour de
France te starten, omdat hij zich met alle
zorgvuldigheid Wenste voor te bereiden
op dit poursuite-tournooi, startte op de
koele, stijlvolle, zelfverzekerde manier
van de man, voor wie een overwinning
op een zekere heer Van Est uit St. VVille-
brord niet anders is dan een ietwat ver
velende, doch noodzakelijke ïormaiiteit
om het tenslotte tot het hoofdnummer,
de finale tegen de gevreesde Bevilacqua
te brengen. Doch Herr Hugo Kobiet. hoog
cn blond en een voorbeeld van stiil en
souplesse, was in deze achtervolging nog
geen anderhalve kilometer ver, of hij
had al ontdekt dat de stevige, blonde
boerenzoon uit St. tViüebrord ook niet
bepaald alleen maar voor zyn genoegen
naar Luik was komen afzakken.
Het werd een boeiend gevecht, een
gevecht van haast onuitputtelijke macht
tegen de souplesse> dje ;n jjet jongSte
verleden zulke opmerkelijke overwin
ningen had geboekt. Na 3L kilometer
lagen beide rivalen nog steeds gelijk:
een zwoegende Van Est en een toen
nog rustig voortglijdende Kobiet. Doch
een halve kilometer verderop brak er
plotseling iets in deze zo goed geoliede
Zwitser^ kilometer-machine. De Zwit_
sert 1 Van zijn stijl. Hij hing
wat schever in het zadel dan gewoonlijk
C" h,Lf A=de maa* «aa'' d® overkant
ïraï?i IfL t VVaar tachtig kilo oer-
Hollandse gezondheid maar rustig bleef
doormalen in
De huldiging der winnaars in het nummer sprint voor amateurs te Luik.
Van rechts naar links: Verdeun Frankrijkwereldkampioen; Even
Frankrijkdie tweede werd en Hijzelendoorn Nederlanddie de derde
plaats bezette.
dodelijke tempo.
nog altijd hetzelfde,
Het was dit, niet zo héél erg logische
en bovendien niet al te scherp geformu
leerde reglementartikel, dat plotseling
alles wat er aan Italiaanse officials, jour
nalisten, soigneurs en lanterfanters, dat
ook in Rocour in grote mate op de been
was, plotseling in een lawine van protes
ten deed uitbarsten. Het was één ogen
blik alsof wij nog altijd in de Tour de
France en in St. Gaudens waren!
Alfredo Binda hoogst persoonlijk de
clameerde het bewuste reglementsartikel
ten overstaan van de wedstrijdcommissa
rissen en meldde verder, dat in dit arti
kel een komma verkeerd is geplaatst en
dat het Italiaanse volk dus vurig wenste,
dat men er zich niet aan stoorde. De in
ternationale wedstrijdcommissarissen die,
omdat zij zich in meerderheid van de
Franse taal bedienen, een in het Frans
gesteld reglementsartikel toevallig iets
nauwkeuriger interpreteren dan Signer
Alfredo Binda, die zijn Franse woorden
schat voornamelijk in de rennerskwartie
ren heeft vergaard, vonden echter dat die
komma wel degelijk op de juiste plaats
stond en zij beslisten terecht dat
men zich aan 't reglement te houden had
en dat de race in hemelsnaam maar over
moest, of de heer Bevilacqua en het Ita
liaanse volk dat prettig vonden of niet.
L .C.I. capituleerde
Signor Binda en het Italiaanse volk
Vonden het blijkbaar helemaal niet pret
tig! Ge leest daarover elders nog het een
en ander, doch ge zult U, sedert St.. Gau
dens, ook zonder deze nadere details, wel
kunnen voorstellen, hoe het U.C.I.-bestuur,
da,t het toch al zo vervelend vindt om
tussen de banketten, de ontvangsten en de
cocktail-parties telkens w.eer naar de
wielerbaan van Rocour te moeten, zich
voelde, toen de Italianen, schreeuwend,
pleitend, dreigend en gesticulerend, op
monsieur Joinard afstoven om hemzo
ongeveer te verzoeken het reglements-
artikei dan maar even te willen wijzigen.
Ge kunt U verder wel voorstellen, dat het
U.C.I.-bestuur daar geen ogenblik over
gedacht zou hebben als de wieg van de
heer Bevilacqua, laat ons zeggen, in Ko
penhagen of in Zuidlaren zou hebben ge
staan.
Nu echter hield het U.C.I.-bestuur een
spoedvergadering op het middenterrein.
Verwierp het in een handomdraaien zijn
«"gen reglement en de beslissing der wed-
•trijdcommissarissen, besliste het dat er
"van de finale alleen maar de ontbreken
de royale twee ronden gereden moeaten
Worden en voorkwam het daarmee in
•"der geval, dat de Italianen vanavond om
Veertien minuten over negen de trein
■aar huis genomen hebben.
Van Est in staking
Max Koot, de Nederlandse chef d'équi-
deed vervolgens het enige verstandige
Gander cn "het waslnderd'ad n$ grtpp^
voor de Italianen, dat een lekke banf
van zijn tegenstander hem stuitte in ziin
opmars naar een were^kampioenschap
Maar als hij, straks wanneer hy zijn
fiets aan de kapstok gehangen heeft, n0B
eens in een eerlijke bui terugZjet, dan Zal
hy misschien wel willen erkennen, dat
hy In een tweede poursuite, met opnieuw
vijf kilometer vol weergaloos beulenwerk
tegen de onverwoestbaar sterke Neder
lander gesneuveld zou zynais m
niet, ter wille van de Italanen, Zó maar
op een middenterrein, een reglement had
veranderd, dat ongeveer zo oud is als het
poursuite-nummer zelf
Patterson toch kampioen
Zo eindigde dan de strijd om het we
reldkampioenschap in een cacophonie van
applaus en fluitconcerten m frappante
tegenstelling ttot de finale der amateurs,
waarin de ex-sprintwereldkampioen
Patterson de Italianen ook al op de ze_
nuwen had uitgewerkt door de Italiaanse
favoriet Gandini na een spannnende
race met groot vertoon van meerderheid
te slaan. De ex-sprinter, die in zyn achter
volging nog een tandje meer draaide dan
Van Est en die daarbij geen ogenblik zijn
stijl verloor, veroverde dus toch voor Aus
tralië een wereldkampioenschap, terwijl
de Italianen, die niet minder dan twee
favorieten in de baan hadden, zich tevre-
WIM VAN EST
Geeft tvereldkampioenschap
waardige poursuite. Een achtervolger
van het langzamerhand uitstervende tvoe
dat het meer van kracht dan van sou
plesse moet hebben, tegen de sterke,
soepel pedalerende Australiër, die in 1949
het sprintnummer op zyn naam geschre
ven had.
En de sprinter won!
De Deense kruideniersslager-huisschil
der zat twee ronden voor het einde al
vergeefs naar zijn laatste reservekrachten
te zoeken en hoewel hij zich zó volkomen
leeg reed, dat hij een half uur later het
Noord-Atlantisch Pact nog altijd niet van
een portie smöTebrod kon onderscheiden
bleek Patterson juist in die laatste, beslis
sende meters de sterkste.
Het was dezelfde stijlvolle en onbe
wogen Patterson, die Dinsdagmiddag in
een boeiende en ongemeen spannende
halve finale ook favoriet nummer twee,
de Italiaan Messina, de pijnlijkste neder
laag van heel zijn toch al niet onbewogen
carrière bezorgde. De Italiaan vond bet
tegenwindje, dat hij op het noordelyke
rechte eind van de baan ontmoette,
kennelijk niet bijzonder prettig.. Het
haalde hem telkens weer uit de cadans
en hoewel de paar duizend Italianen op
de tribunes een geloei ten beste gaven,
dat ons aan de betere dagen van wijlen
de heer Mussolini herinnerde, kon Mes
sina de vijftien meter voorsprong, welke
hij in de twee eerste kilometers veroverd
had, niet houden en verloor hij na een
meeslepend duel met bijna 20 meter.
Hoe ongenadig het in deze poursuite
was toegegaan bleek wel uit de tijd:
6.12 voor Patterson, terwijl de tweede
Italiaan, de latere finalist Gandini
„slechts" 5.13,1 noteerde, toen hij in de
al even spannende andere helft der
demifinale ook de laatste Fransman
Andrieux voor de eindstrijd wipte.
En bjj de profs had onze Wim van Est
voor de sensatie der sensaties gezorgd
door in zyn kwartfinale de befaamde
Zwitser Hugo Kobiet te verslaan na een
stryd, die onder het nog altyd koele
Luikse publiek eindeiyk een enorme golf
van geestdrift had losgeslagen. Niet
zonder reden overigens. De Zwitser, die
Kobiet reed er om! Hy gaf wellicht
méér dan hij ooit te voren in een
achtervolging gegeven had en hy
maakte het tot <je voorlaatste ronde
toe, onze BrabanyPr inderdaad niet
gemakkelijk. Doch hij verloor niette
min. Hy verloor met meer dan tien
meter. Doch vermoedelijk heeft de man
met de chronometer hem wel over zyn
verbazing heengeholpen; 6.30 voor Van
Est en er zijn er, buiten Fausto Coppi
en Bevilacqua maar weinigen, die in
staat zyn onder dezelfde, lang niet
LUIK, Maandagavond.
Er wapperde een Union Jack, deze
middag aan de lange mast op het mid
denterrein van het Stade de Rocour.
Dat was, toen Reginald Harris, uit
Manchester voor de ere-tribune en ten
overstaan van de verzamelde fotogra
fen een inderdaad niet onverdienste,
ïyke blonde fee stond te omhelzen, met
méér warmte dan hij, de man met het
wonderlijke en haast irriterende zelf
vertrouwen, tevoren in heel dit sprint-
tournooi om de wereldtitel had ver
toond. Dat was toen de blonde Brit.
voor de derde maal in zijn carrière,
door Achille Joinard in het regenboog
shirt gewurmd was en hy, met de half
verlegen glimlach die hij maar niet
af kan leren, zyn ereronde gereden
had. Met daarachter, op eerbiedige af
stand, een sombere, nog na-hygende
Arie van Vliet en een Jan Derksen,
wien het gelukkig niet meer aan te
zien was, dat hij, vroeg die Maandag
ochtend, in zyn demi-finale tegen de
zelfde Reginald Harris vermoedelijk
de minste intelligente sprintrace van
sedert de vorige wereldoorlog gereden
had.
Cadeautje voor Harris
Tóch Harris dus 1 Met overduidelijke
meerderheid nog wel 1 Op deze laatste,
zonnige dag van het grote sprinttour-
nooi, was de Brit in alle vroegte „mid
den .in de nacht" 1 zei Arie van Vliet
zijn triomphtocht naar zijn derde we
reldkampioenschap begonnen met een
verpletterende nederlaag voor Jan Derk
sen. Het was voor Nederland een by-
zonder pynlijk ontwaken. Niet zozeer om
dat Harris onze landgenoot volkomen
volgens de verwachtingen in twee ritten
uit de demi-finale reed, doch veel méér
omdat Jan Derksen de Brit vooral de
eerste manche op een presenteêrblaadje
cadeau gaf. Men had dat waarlijk niet
verwacht. Zelfs Derksen had, voor de
start, nerveus rond de duiventil van de
tydwaarnemers gedrenteld met het hei
lige voornemen, het de grote favoriet zo
lastig mogelijk te maken, en toen Harris
onmiddellijk na het startschot de kop
nam, was Derksen hem op twee lengten
een ronde lang zó gesppannen en zó ge
concentreerd blijven volgen, dat zelfs de
Engelse kampioen die, naar het heet.
LUIK, Dinsdagavond. 1 tijdens de wereldkampioenschappen meer
„Een wandelend vat vergif!dan eens in praktijk is gebracht. Toen in
Het was niet de eerste de beste expert, 1946 in Zürich de Fransman Piel wel vyf
die het zei, toen Bevilacqua, met koortsig I maaI ln verloren positie, met materiaal
glinsterende ogen en haast paarse lip
pen, als in trance, naar de start ging voor
de finale van het poursuite-tournooi.
Was Bevilacqua voor deze rit gedro-
gueerd? Men weet dat niet. Men weet zo
iets nóóit met zekerheid. Doch 't leek er
wel op. En met 't reglement in de haiul
mocht Nederland daarop gokken. Want
het pilletje, het middeltje en het spuitje,
waarvan sommige renners zich bedienen
„les champions du laboratoire", noemt
men hen in Frankrijk werken uiter
aard niet eeuwig. Het is meestal vak
kundig getimed en het veroorzaakt door
gaans onmiddellijk, nadat het uitgewerkt
is, een allesbehalve vrolyke reactie.
Was het wonder, dat Nederland by een
tweede poursuite vast en zeker op een
wereldkampioenschap rekende? Niet al
leen was Wim van Est stellig beter tegen
negen kilometers achtervolging opgewas
sen dan de Italiaan, niet alleen bestond
de doping welke Wim van Est voor de
race genomen had, uit niets anders dan
een doodgewoon stuk worst, doch boven
dien mocht men aannemen, dat de Itali
aan, als hy inderdaad iets opwekkends
genomen had, daarvan in de tweede pour
suite de terugslag zou krygen.
Precedent
Vermoedelijk besefte de Italiaanse ko
lonie dat ook onmiddellijk. Vandaar haar
wilde protesten. Als zij z0 zeker van de
Italiaanse kansen was geweest als zij het
achteraf wil doen voorkomen, dan had
zy vermoedelijk minder bezwaar gemaakt
tegen een reglementsartikel, dat welis
waar niet logisch is, maar dat toch ook
defect van zijn fiets moest, reden wij die
finale, met de zegen van 't UCI-bestuur,
ook vyf maal van de eerste meter af op
nieuw.
Nu de Italianen in het spel waren, ver
gat. de UCI maar liever het (Franse) ge-
val-Piel en de (Franse) voorzitter Joi
nard stapte op Wim van Est af en vroeg
hem (in het Frans, waarvan de Willi-
brorder precies drie woorden verstaat),
of bij het toch maar niet beter vond in
strijd met 't reglement alleen maar de
twee resterende ronden te rijden. Geluk
kig waren op dat ogenblik juist twee Ne
derlandse journalisten in dé buurt, die de
redeevoering van Achille Joinard voor
Van Est vertaalden en nadat deze diplo
matieke stap aldus mislukte, voerde men
op het middenterrein dan de beruchte
reglementswijziging op.
Wij waren intussen meer dan twintig
minuten verder. Al die tijd had Wim van
Est rustig tegenover de eretribune zitten
wachten op de dingen die komen gingen
doch aan de overkant van de baan had
men, met massages en kruiken en kruik
jes, Bevilacqua intussen gesoigneerd alsof
hij nog 100 in plaats van 1 kilomter te
ry'den had.
De Italiaan had het allemaal niet meer
nodig. Hij kreeg zyn twee laatste ronden
van Van Est cadeau, doch zelden heeft er
een man met een ongezonder gelaats
uitdrukking na de huldiging voor de mi
crofoon van Radio Roma gestaan.
Men mag zo iets natuurlijk niet hard
op zeggen: maar vermoedelijk maakte
het drankje, dat men hem tijdens
de geforceerde pauze had verstrekt, hem
wel een beetje duizelig
AMATEURS 19 Aug
PROFESSIONALS 20Aug
Bps® la*
Pikkebusc
#0ude Krusaft
HET AF TE LEGGEN PARCOURS
AMATEURS
11km
20km.
9,5km.
«£3-c=3l1km.
eezez 27,5km.
20 km.
7x«™77km.
professionals
22km.
20 km
a5km
Mkm
275km
20km
77 km
Nwjwterfa
s=22 275 km.
#Ploeg$tert
CARTO-SOI2BI
IbM 284km
175km
geen half dozijn zenuwen in heel zijn
lichaam zitten heeft, er een beetje on
rustig van werd. Het was alsof Derksen
dat merkte. Het was alsof opeens zyn
zelfvertrouwen groeide. Kon hy die Brit
met zyn enorme tempo en zijn waanzin
nige demarrage dan toch aan?.. Derk
sen prepareerde zich op de stryd die
komen ging, ginds vóór de laatste bocht
waar Harris meestal toeslaatzonder erg
veel fantasie en in steeds weer dezelfde,
opwindende demonstratie van onver,
woestbaar geloof in zijn krachten en zijn
goed gesternte. Jawel!Derksen pre
pareerde zich 1 Hij trok zijn broekje nog
eens recht, hij veegde rijn handen nog
eens droog en toen hy daarmee gereed
was, zat hij, in de voorlaatste bocht, qp
vijf lengten. Het was daar, dat Harris
plotseling omlaag dook en hy zeven,
acht lengten genomen had voor Derksen
eindelijk van de verrassing bekomen was,
Toen was die eerste manche meteen be
slist,
Harris won „op één been", zoals dat
in vakjargon zo sierlijk heet: en in feite
plaatste hij zich toen reeds in de eind
strijd. De tweede rit was nog slechts een
formaliteit, Derksen, nerveus en onze
ker en kennelijk nog onder de indruk
van zijn zware nederlaag, bleef de Brit
nu weliswaar dichter op de hielen, maar
werd toch nog even verrast toen Harris,
nu op zijn bekende manier, op 220 M.
binnendoor kwam. Het werd een nor
male rit met een normale Nederlandse
nederlaag, doch zy verzachtte de bittere
pil van de blunder uit de eerste manche
maar nauwelijks. De enige man die er,
buiten Jan Derksen, nog nadeel van on
dervond, was de Fransman „Toto" Gé-
rardin. die in de stryd om de derde en
de vierde plaatas door de Amsterdam
mer, die alleen maar revanche op zich
zelf zat te nemen, in twee ritten met
huid en haar verslonden werd.
De finale
Bet was liet tweede Nederlandse pak
slaag dat de correcte Paryzenaar deze
Maandag te verdragen kreeg. Des mor
gens, Ln de andere helft der demi-finale,
had ook een zelfbewuste Van Vliet, die
toen zijn zenuwen nog zonder moeite
baas kon, de Fransman in twee ritten
verslagen op alle manieren welke men
slechts hebben wilde: een klassieke
sprint in de eerste manche, waarbij de
Woerdenaar in de laatste bocht een aan
val van Gérardin keurig opving; en een
verrassende demarrage met een lange
sprint over meer dan 350 M.. waarbij de
oude rot geen kans kreeg, een zijner tac.
tische spelletjes te spelen. Het was, ge
woon. een hardrijdery naar de finish, en
op het gebied der pure harddraverijen
blijft onze Nederlandse kampioen nog
altijd zélfs by Reginald Harris, slechts
heel weinig achter.
Doch in een race, waarin Slies op
het spel staat, is de jongere Harris
ook dit seizoen heer en meester. Hij
bewees dat in de beide ritten der fi
nale. Terwyl Van Vliet voor de start
moeite had, zijn nervositeit te verber
gen, permitteerde Harris zich nog een
vriendelijke armzwaai naar de blonde
maagd op de tribune, die in zenuw
achtigheid onze nationale kampioen
duidelijk met een lengte of drie had
kunnen slaan; en ging hy vervolgens
zo onbewogen achter Van Vliet aan,
alsof het een van de wekelykse ont
moetingen-met-een-vaste-gage, inplaats
van de beslissende stryd om een we
reldkampioenschap gold.
200 meter in 11.3 sec.
Het werd in die eerste manche een
boeiende sprint, waarin de beide gro
te rivalen alles gaven wat zij maar te
geven hadden. Van Vliet nam de kop,
wachtte geduldig op 't ogenblik waar
op Harris vóór de laatste bocht bin
nendoor zou gaan en werd kennelijk
zelfs niet gedijrende een fractie van
een seconde verrast toen de Brit op
270 M. met alle felheid demarreerde.
Heel even leek bet alsof de Woerde
naar deze demarrage tot de laatste
centimeter toe zou kunnen beantwoor
den. Doch Van Vliet vreesde Harris'
beruchte slot-explosie op het laatste
rechte eind. Met het oog daarop gaf
hij zijn gunstige positie prys en liet
zich in de bocht wat omhoog gaan om
daardoor volledig gelanceerd naar de
eindstreep te kunnen gieren. Helaas;
het mocht niet helpen. De Brit had
geen handigheidjes in de laatste bocht
nodig om er niettemin een laatste 200
M, van 11.4 sec. uit te draaien en hoe
wel Van Vliet, alles gevend, nog naast
de wereldkamppioen kwam, moest hij
toch met een half wiel diens superio
riteit erkennen,
Het was Van Vliet, die in de tweede
manche, alles of niets spelend, op 230
M. de aanval opende. Hij kwam daar
handig buitenom in plaats van omlaag
te duiken. Doch ook al werd Harris nu
heel even verrast, zijn demarrage reikte
ver genoeg om onze landgenoot onmid
dellijk op te vangen, hem in de laatste
bocht, waar Van Vliet opnieuw even
omhoog ging, naast zich te houden en
hem in het laatste rechte eind met 11,3
sec.! over de laatste 200 M. en een kwart
wiel te slaan. En daarmee had het stuk
dan gespeeld. De titel ging opnieuw naar
Engeland. Nedejland heeft zyn leidende
positie in de sprinterswereld voorlopig
verspeeld.
Franse finale
Want ook al sloeg Hijzelendoorn Maan
dag ditmaal zonder nonchalance en
zonder zijn gemoedelyke glimlach in
twee ritten de snelle, doch niet van in
telligentie krom lopende Italiaan Sacchi,
zodat hy voor Nederland althans de der
de plaats in het sprinttournooi verover
de, de Amsterdammer is stellig nog niet
rijp voor de beroeps-sprint. De Fransen
Verdeun en Even, die er een zuiver-
Franse finale van maakten en die drie
ritten nodig hadden om Verdeun in het
regenboogshirt te helpen en Even in een
typisch-Franse huilbui te doen uitbar
sten, zijn stellig reeds verder gevorderd
op de weg die uiteindelijk misschien
n5ar de sprinters-elite in de prof-
wereld leidt.
Voorlopig echter zal pok de nieuwe
amateur-wereldkampioen Verdeun nog
een brok leerschool moeten doorstaan,
vóór hij straks Harris en onze beide Ne
derlanders ernstig zal kunnen bedreigen!
„De sprint", zei vanmiddag de eerste
sprint-wereldkampioen aller tyden, de
Belg Protin, die voor de finale, v. Vliet
Harris het startschot loste, „de sprint
lydt zwaar aan bloed-armoede en hij is,
op sterven na, al dood".
Het begint er langzamerhand wel een
beetje op te lijken 1
Luik, Dinsdagavond.
In een nogal wild gereden herkansing,
waarin vooral de Belgische veteraan
Meuleman, opgejaagd door een eindelijk
eens met toeschouwers bijna gevuld sta-
ciion, te keer ging als in zijn beste dagen
moest onze landgenoot Cor Bakker al na
bijna 20 kilometer bij een der aanvallen
van de vurige Belg van zijn rol, verloor
hij in een ommezien een ronde, en liep
hij verder verloren tussen de by voor
baat kanslozen: de Zwitser Diggelmann,
de Italiaan Martino en het koppige Frans-
mannetje Lemoine. dat nog altijd maar
niet geloven wil, dat het zijn beste tyd
al vyftien jaar geleden heeft overleefd.
Het was de sterk rijdende Zwitser Hei-
mann, die deze repechage met verbluf
fende meerderheid won vóór een andeie
Belgische veteraan Michaux, die in de
laatste 20 kilometer 'n leeggereden Meu
leman nog voorbij was gegaan, Mdat hy
voor de zoveelste maal een plaats in de
eindstrijd achter de motoren veroverde-
Bakker kwam in deze herkansing geen
enkele maal tot een aanval ^an formaat
en hii eindigde, ontmoedigd, als zesde met
800 meters achterstand op de zegevieren-
d DaaVmee' bleef dan het aantal Neder
landers, dat Woensdagavond aan de eind
strijd der stayers zal deelnemen, beperkt
tot Jan Pronk en Cor de Best. die er
Maandagavond, na een sterke en rustige
wedstrijd van Pronk en enige gedurfde
charges van De Best (die zijn gangma
ker De Graaff later een boete van niet
minder dan 10.000 Franse francs ople
verden), in geslaagd waren achter de
zeer sterk rijdende Fransman Seres, res
pectievelijk de tweede en de derde plaats
in hun serie te bezetten, daarbij de Belg
Meuleman, de Fransman Lemoine, de
Italiaan Martino en de Zwitser Diggel
mann achter zich latend.
Pronk en De Best gaan stellig niet to
taal kansloos de finale binnen. Ze krijgen
het daar aan de stok met Lesueur, Frosio,
Besson, Seres, Heimann en Michaux.
DONDERDAG 17 AUGUSTUS.
HILVERSUM I (402 M.) 7.00 AVRO. 7.50
VPRO, 8.00—24.00 AVRO.
7 00 Nws: 7.15 Gram.; 7.50 Dagopening; 8.00
Nws: 8.15 Gram.; 8.55 V. d. vrouw; 9.00
Gram. (9.30—9.35 Waterst.); 10.00 Morgenwij
ding: 10.15 Amusementsmuziek; 10.50 V. d.
kinderen: 11.0 Orgelconcert; 11.45 Tutnbouw-
praatje; 12.00 Chansons: 12.30 Meded.: 12.33
„In 't spionnetje"; 12.38 Gram.; 13 00 Nws;
13.15 Lichte muziek: 13.45 „U kunt het gelo
ven of niet"; 13.50 Gram.; 14.00 Cabaret-
liedles; 15.00 V. d. zieken; 16.00 Gevar.
progr.; 17.00 v. d. Jeugd: 17 50 Regeringsultz.;
18.00 Nws: 18.15 Sportpraatje; 18.30 Theater-
ork.: 19 00 „Hindeloopen". klankbeeld: 19.25
Accordeonork.; 20 00 Nws; 20.05 Actual.: 20.15
Radio Ph:lh ork.; 21.15 „Hallo, Kansas City",
hoorspel; 21.35 Dameskoor en solisten: 22.05
..Sprekende stenen?", causerie: 22.20 Metro-
pole-ork.23.00 Nws: 23.15 Zlgeunermuzlek;
23.25—24 00 Dansmuziek.
HILVERSUM II (298 M.) 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 1100 KRO, 14 00—24 00 NCRV,
7 00 Nws: 7.15 Ochtendgymn.: 7 30 Gram.;
7.45 Morgengebed en liturg, kalender: 8 00
Nws: 8 15 Gram.; 9 40 Lichte muziek; 10 00
Gram.: 10 15 Morgendienst: 10 45 Giam.: 1100
V. d. zieken. 11.45 Viool en plano: 12 00 An
gelus: 12.03 Lunehconc.; 12.5f Zonnewijzer;
13 00 Nws en kath nieuws: 13 20 Pianorecital;
13.45 Giam.. 14.00 Amusementsmuziek: 14 45
V. d vrouw: 15.30 Kamerkoor: 16 00 Bijbel
lezing; 16 45 Vocaal ensemble: 17 00 V d.
teugd: 17.30 Lichte muziek; 18 00 Gram 18 15
..Land- en tuinbouw", causerie: 18.30 V d.
strtldkr.: 19.00 Nws: 19.15 Voor postzegel
verzamelaars: 19 30 Gram: 19 40 Radiokrant;
20 00 Nieuws: 20 05 Gram.: 2100 Omroepotk.
en solist: 2145 Kamerkoor: 22 15 Buiten!,
overz 22.35 Gram 22 45 Avon Joverdenking;
|3.00 Nws; 23.15—24.00 Gramofoonmuziek.
RADIODISTRIBUTIE III: 7.00 VI. Br.
nws. 7.05 gram. 7.30 kron. 7.40 gym. 7.50
gram. 8.00 nws. 8.05 conc. 9.00 Eng. L. P.
nws. 9.10 v. d. huisvr. 10.00 Don. Thornp
(orgel). 10.30 Gardner en Ser. ork. 11.00
Eng. H. S. Calvert en Rumba or. 11.30
sol. conc. 32.00 VI. Brussel. Salonor. 12.30
Weerber. 12.40 gram. 13.00 nws. 13.15 or-
gelsp. en zang. 14.00 klass gram. 15.00
Omr. ork. m. coloratuursopr. 16 00
svmph. cas. pr. 17.00 nws. 17.30 Fr. Br
Ens. Heyne. 18.00 v. d. sold. 18.30 VI Br
v. d. sold. 19.00 nws. 19.30 Operakoren
19.50 Causerie. 20.00 verz. pr. 21.00 Eng
h ,Y,ariety Fan?are. 21.45 Variété pr.
22-00 VI Br. nws. 22.15 Fr. Br dansmuz.
2"-ó0 VI. Br. Mod. pianomuz. 23.00 nws..
23.0o—24.00 gram.
RADIODISTRIBUTIE IV: 7.00 Eng.
nw| J-15 gra. 7.50 Lift up your
hearts. 8.00 Fr. Br. nws. 8.10 conc. 9.00
VI Br. nws. 9.05 Cas. pr. 10.00 Lux. Le
Ménage en Muz. (VI.) 10.30 V.G.O. feuill.
10.45 verz. pr. 10.55 Lux. La Messe du
Manage de S.A.R. la Princesse Alix de
Luxembourg avec S. A. le Prince An-
toine de Ligne. 12.00 V.G.O. gram. 12.20
Klank en rhythme. 12.30 Eng. H.S. v. d.
arb. 13.00 nws. 13.10 Fr. Br. oude muz
13.25 v. d. toeristen. 13.30 oude muz. 15.00
symph. conc. 16.00 gevarieerd gram
16.45 Erig. L. P. Cardew octet. 1715
report, testmatch. 17.30 Contin. exchange
18.00 Kalundborg 1. muz. 18.20 Sorensen
en trio. 18.30 Eng. L. P. v. d. padv 19 00
Eng. H. S. gram. 19.30 Fr. Br Relais'v
d. BBC )3e pr.). Prom. conc. i. d Rovai
Albert Hall. 20.50 gev. gram. 22.00 Eng
L. P. nws. 22.15 report, testmatch 22 20
Nathan en ork. 23.00 Malcolm Mitchell
Trio 23.15 King Palmer Orch. 23 ^-
24.00 nws.
