Het Koninklijk bezoek aan Engeland
Guildhall vol kleur en glans van
romantische gewaden
Feestbanket met 730 gasten
Bij landgenoten in Austin Friars
De Koningin over de
erfenis der wereld in
zweet, bloed en tranen
Donderdag 23 November 1950
DAÓ&LAD VOOR SCHIEDAM EN OMSTREKEN
SS "SfSKS SZSSSort ZSKS& Ï5 -
5;
Politiek menu
J
WEERBERICHT
Nadat H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Bernhard in de ochtend ten
paleize de High Commissioners of the Commonwealth Countries en de
ambassadeur van de Ierse republiek hadden ontvangen en nadat zij de chefs
de mission van het corps diplomatique in de Bow Room hadden begroet,
klonk om twaalf uur opnieuw het vurig trappelen der tientallen paarde-
hoeven door de grijze stad, waar al het verkeer langs de route reeds enkele
te voren was stilgelegd. v -
GEMEENTERAADSVER
GADERING IN GUILDHALL
Geschenken voor Engelse
Kon. Familie.
KONINGIN ELISABETH
EN „HAPPINESS".
TOASTS
J
STAATSIEBANKET IN
CLARIDGE
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
De verwachting, geldig van heden.- tot mor
genavond, luidt:
Wisselende bewolking met in de Westelijke
provincies enkele verspreide buien, elders al
thans nog tot in de middag overwegend droog
weer. Meest matige wind uit Zuidelijke richtin
gen. Wetndg verandering in temperatuur.
Vrijdag 24 November: Zon op 8.14 uur, onder
16.39 uur; Maan op 15.57 uur, onder 8.27 uur.
door Londens
Grootse ontvangst
gemeenteraad
van de Alder-
kregen daar naargelang hun populariteit
een applaus van minder belangrijke gas
ten, die aan weerszijden van de midden
Owtcortevrd door manschappen van de Household Cava Iry verlaat het rijtuig, waarin Koningin Juliana en Prins
Bernhard geseten zijn, Buckingham Palace voor de rit naar Guild hall.
(Tan oase special* verslaggever)
LONDEN, Woensdagavond
In het overdrukke programma van het Koninklijke bezoek waren vandaag
twee hoogtepunten: de ontvangst in de Guildhall en 't banket in Olaridge s.
ter gevolgd door de Koningin en Prins
Bernthard. Voor de (Juildihall stond een
erewacht - van de Honourable Artillery
Company. „Gentlemen of the Honourable
Artillery Company, present arms" klonk
het commando en de erewacht van deze
vrijwiMiiers in gewoon uniform presen
teerde het geweer.
Het Wilhelmus
De commandant van deze erewacht, die
het voortreffelijk deed, ofschoon de leden
diezelfde middag weer als burgers op
hun kantoren zouden zitten, meldde zich
bij Hare Majesteit, vroeg hem de eer te
willen bewijzen de heren van de ere
wacht te inspecteren.
Het Wien Neer lands Bloed
Toen het was even voor half één
klonk door de hallen der Guildhall het
schetteren der trompetten, die de hoge
eregasten aankondigden. Het geroezemoes
in de bibliotheek verstilde, de trompet
ters bliezen een nieuw signaal en dan
schreed- de processie naar binnen.
Toen verscheen de Lord Mayor met
rechts naast zich onze charmant glim
lachende Koningin, die net als ieder
een, haar ogen uitkeek naar al die re-
naissance-pracht der costuums. Het ap
plaus zwol aan, terwijl zij voortschreed
door het middenpad, gekleed in een
grijs-blauwe zijden japon, een hoed van
dezelfde kleur, gegarneerd met een
bruine turquoise veer, terwijl een bruin
handtasje en bruine suè'de schoenen haar
toilet completeerden.
Toen allen gezeten waren klonk het
„Order, order", dat om- stilte vroeg, waar
na de zitting van de .gemeenteraad ge
opend werd en de korte grijs-wollen
pruik van de town clerk opdook (er is
ook een hiërarchie in pruiken en hoe
hoger de functie hoe meer rijen krul
len) en' de resolutie werd voorgelezen
om de hotge gasten een Address aan te
bieden, waarna de Recorder, die een
veel grotere pruik had, het adres van
welkom voorlas en het daarna m een
eikenhouten koker (het hout ervan was
afkomstig van de tijdens de oorlog ver
nielde eeuwenoude zoldering van de
Guildhall) aanbood.
Hare Majesteit dankte voor de woor
den van welkom, nam daarna een blau
we cassette en overhandigde de Lord
Mayor het grootkruis-in de Orde van
Oranje-Nassau.
Hierna werd voorgesteld de toespra
ken in de notulen op te nemen en aari de
leden ter kennisneming toe te sturen.
„AU, all", de gemeenteraad heft de
hand: het voorstel is met algemene stem
men 'aangenomen, waarna Hdre Majesteit
met verschillende autoriteiten kennis
maakt.
In de Art Gallery: wachtten de hoge
Talrijke geschenken heeft het Neder
landse Koninklijke Paar meegenomen
naar Engeland. Behalve de meter hoge
pullen van Delfts aardewerk, die ten ge
schenke zijn gegeven aan het Engelse
Koningspaar, schonken Koningin Juliana
en Prins Bernhard aan Koningin Mary
een antieke Louis Seize-commode met
Chinese lakpanden. De versieringen op
de commode zijn aangebracht met goud
lak, roodiak en satijnhout. De commode
is een stuk Nederlands werk. Prinses Eli
zabeth kreeg een stel zilveren fazanten,
die bedoeld zijn als tafelfragmenten en
Prinses Margaret een bijou.
Voor de kleine Prins Charles was mee
gebracht een speelgoedpaard op wielen,
vervaardigd van pluizige wol en voorzien
van 'n leren hoofdstel, zadel en stijgbeugel.
Een kleiner paard in dezelfde uitvoering
kreeg het jongste prinsesje.
Het geschenk aan Koningin Mary be
tekent een welkome aanvulling van de
uitgebreide verzameling Chinees gelakte
V 3 T/rtninrrin in Ha 1 r\r»rt
Vol belangstelling volgde Prinses Elizabeth het voorbijtrekken van de stoet,
uitgebreide verzamel 5-»-—toe» Koningin Juliana en Prins Bernhard zich oensdag naar GuMhnll
stukken, die de oude Koningin m de loop £)e kleine Prins Charles genoot ook van het bijzondere schouuspet
der jaren heeft verzameld. I oegaven.
De bomen van St. James Park waren gloeiende de rode gowns
jrwart geëtst tegen de gf^dtauwe sluiers men (de wethouders), de mantels van de ter van gezondheid in een gewoon blauw
van de late, peipzende henst;i^toen^ de sheriffs, die in plaats van een bontgarne- costUum waarmee hij ook, naar men mij
vier open staatsiekoetsen, de f ot: ring een gouden ambtsketen hadden; daar vertelde, op receptie gaat bij de koning);
auto's en de joyeuse eregarde te paard stond verder de Recorder (de secretaris.') daar was de First Lord van de Adrni-
van de Household Cavalry uit.eden, de rnet een gr«ze pruik. Da^ar warende ge- ra,iity, de staatssecretaris^ van Oorlog, de
auto's en
Mali af
I meenteraadsleden in blauwe mantels, fameuze Sir Hartley Shawoross; daa:
-.1 u*rti om jVeneens met sabelbont gevoerd en allen waren feden van His Majesty's Hou-
De geste van Prinses Ei'7ab*, - dragend een stok. Daar waren de lakeien sedoid de maarschalken Montgomery,
naar buiten te komen voor het zien in paars fluweel en goud en witte kou- SUm -
eren van de équipage ?,.onder hun kuitbroeken.
en Slessor Daar waren professoren,
tweejarige Prins Charles stond enthou om aan de Lorei kw"» =tt.n en de dragers
siast te springen toen het rijtuig voor- worden voorgesteld Zij liepen allen, zware gouden epauletten en ae Q£aS«rs
bijreed. De Korrngin en He Prins wuif- sommigen zeer waardig anderen met n van de Mace en het zwaard de bioho-
den ook na^0nEgTn Ma die zii *>ort «ngedwongTffilach die al hal- W want inmiddels waïen bm e d
Dinsdag tengevolge van haar verkoud- verwege verstarde tot een grijns, de GmddhaU de Hertog en de
beid met hadden kunnen bezoeken. lanSe ®idden6ang van de Library door. G-Iouoester -gearriveerd, tien minuten la
Via de grijze poorten van Admlrality
Arch bereikten zij het weidse Trafalgar
Square, waar Nelson hoog in de grijze
nevelige lucht stond, de leeuwen goed
moedig rustend op hun voetstukken tus
sen de fameuze tamme duiven, die hier
dagelijks door honderden Londenaars ge
voed worden roet sandwich-kruimels bij
het ruisen van de twee grote fonteinen.
Door een dichte haag van belangstel
lenden, die reeds enkele uren hadden
staan wachten, zwenkte de stoet de
vreemd-lege Strand op anders een
der drukste verkeersaders van het West
end bereikte Fleetstreet, het journa
listieke centrum van Londen, waar haast
al de kantoren der grote kranten zijn en
in de verte doemde reeds het grijs-blau-
we silhouet van de immense koepel van
de St. Paul's Cathedral op. waar rondom
nog overal de gapende ruïne-ruimten zijn
van de Blitz.
de mayor ontvangt
De stoet passeerde Temple Bar, de
grens tussen de City of Westminster en
ïie eigenlijke City of Londen, waar de
Engelse koning altijd „verlof moet vra
ten om te mogen passeien en symbolisch
xlln zwaard „aflegt'r ien,torfn leidde het
koninklijke escorte de hoge gasten via
Cheapside en Kingstreet Mar het hart
-, ,n de City waar, ingeklemd 'ossen al de
fi -ote Engelse bankgebouwen, deze prach.
age vijJ; iende-eeuwse Gllde"? LA
•-en bijna wit-verweerde met de
Vorksteen lager steeds grijze«lUhall het
te bijna zwart wordend: Gulfv,van
legislatieve centrum, het raadhu
de city, waar de Lord Mayor en i
meenteraad zitting houden. j™
Inmiddels waren daar reeds honaer
gasten in de bibliotheek getuigen van
uiter kleurige en zeker niet zakeiija
20 euw-plechtigheid.
Op een podium stond de Right Honou
rable, de Lord Mayor of London, Denys
LoviVon, gehuld in een wijde gown, een
zwierige mantel van diep-blauw, ver
sierd met blinkende gouden opstiksels er-
kanten jabots. Naast hem stond zijn echt
genote, de Lady Mayoress en zij werd
aan weerszijden geflankeerd door de
d racer van hot zwaard en de
Hre^ev van de zwaar-vergulde mace
't -cpferi Deze dragers waren beiden
•Vv-n-eens gehuld in wijde, kleurige man
gels De zwaarddrager droeg een muts
van bruin bont, de mace-drager had een
to'rU grjjs-woliea pruik op- Rondom ben
gemeenteraad aanbood, een aanvang zou
nemen.
ten, die aan weerszijueu van ue nuuucu- -— „.„i u
gang zaten. De meesten waren vergezeld gasten met hun gastheer
van hun dames en deze dames liepen ogenblik af, dat _^^anket,^hetwelk^de
koel en waardig spitsroeden tussen de
mode-commentaar aan weerszijden.
In een galerij speelde een discreet
strijkje; de hoogste gasten werden naar
de Mayor geleid door een aantal ge
meenteraadsleden, dat groeide met de
belangrijkheid van de gast. Mr. en mrs.
Attlee kregen er zes mee.
Daar waren te midden van deze
„distinguished guests" niet minder dan
negen leden van het zittende kabinet
(onder wie Ane-urin Be van, de minis-
Koningin Elisabeth verliet Woens
dagavond hotel Claridge's na het
diner, dat het Koninklijk Paar had
aangeboden, met in de hand een der
rode rozen, die dienden als tafelver
siering. De Engelse Koningin was
vol bewondering voor deze roos,
enaamd „Happiness", die Koningin
uliana had uitgekozen. Toen Ko
ningin Elisabeth aankwam bij
Middle Temple Hall voor de rege
ringsreceptie, had zij de rode trek-
roos nog steeds in de hand. Tot
Koningin Juliana zei de Engelse
Vorstin dat zij de Nederlandse li
vreien, die iets kleurrijker zijn dan
de Engelse, bijzonder had kunnen
waarderen.'
De bloemen, die gisteravond in
Claridge's prijkten zijn vanochtend
vroeg over enige Londense zieken
huizen verdeeld.
Ik weet niet of het Uw dagelijks werk
is banketten bij te wonen. Uw versh
gever die aan een der tafels zat wei.
loodrecht op de hoofdtafel stonden,
keek in ieder geval zijn ogen uit. toen
deze grote, hoge hall, waarin ongeveer
850 mensen kunnen banketteren en
de hall was practisch voi zich ge
vuld had met de gasten. Andermaal
verschenen de trompetters in nun
goud-bestikté livrei op de drempel en
klonk de felle, zilveren klank nunner
instrumenten: dezelfde processie trok
binnen, begeleid door het appiaus van
de 730 gasten, die in totaal aanzaten.
De Koningin werd door de Lord Mayor
naar de hoge, vergulde zetel ge'.eiü, be
kleed met rood fluweel, waarna hij zelf
links van haar plaats nam. Deze beide
erezetels, waarop practisch alle gekroon
de hoofden reeds hebben aangezeien t in
clusief Ka.ser Bill, zei me een der boden)
waren geplaatst onder een eikenhouten,
fraai besneden baldakijn, waar de mace
en het zwaard kruiselings werden opge
hangen Tussen een rijkdom van grote
gouden' schalen en gouden bokalen hin
gen de eeuwenoude vaandels der gilaen.
Het was enigszins vreemd om bi] dl oeze
luister van uniformen, toiletten en de
rijkdom der prachtige, oude ambtsgewa
den, de wanden zo grijs, koud en kaal
verweerd te zien (op de muren zelfs nog
de sporen van de grote brand var, Lon
den in de zeventiende eeuw). Men nad
deze muren later gecamoufleerd met een
rijke gothische bet mmering, maar mei
het beroemde plafond kwam ook deze
muurbedekking naar beneden bij het
bombardement van December 1940.
De tafels (tien tafels aan weerszoden
van de grote hoefijzer-vormige hoofd tafel
en zes binnen in dit hoefijzer loouiecht
op de korte zijde waaraan de eregasten
zaten) waren versierd met bloemstukken
van rode en witte anjers en dahlia s en
vergulde tafelversieringen.
Opnieuw de trompetten; het geroeze
moes stierf snel weg
De Toastmaster, te midden van ïakeien
en footmen en polit.eagenten. die onbe
weeglijk op wacht stonden, verb iet zijn
zeer luide stem: Moge het U believen,
Uwe Majesteit, Uwe Koninklijke Hoog
heden. Uwe Excellenties, Uwe Hooghe
den, Mylords, dames en heren, salte te
verzoeken „to say grace", waarna de
Chaplain to the Lord Mayor het tafe.ge-
ed uitsprak.
Jnmiddellijk daarop verspreidde zich
lange rij kellners, die aan de overkan.
inNiet gelid hadden staan wachten, begon
boven op de galerij het strijkje weer en
nippend aan de Sherry Domecq, de eerste
van de rij wijnen, opende iedereen het
voortreffelijk verzorgde cahier, dat in
kleurendruk met de wapens van de Cor
poration of Londen het Je Maintiendrai
op de omslag voerde, bevattend: vele na
men en data, een korte geschiedenis van
Guildhall, het muziekprogramma van het
Royal Artillery Orchestra (onder ieidmg
van een luitenant-kolonel), het menu. de
toasts en de namen van de commissie
van ontvangst.
Naast dit menu lag een minder omvang
rijk drukwerk, mededelend dat de koffie
na de speeches zou geserveerd worden:
dat er na de toasts gerookt mocht wor
den, waarvoor prompt iedere gast een
witte kartonnen schuifdoos geoffreerd
werd (met lus om ze te openen) versierd
met het wapen van de stad, bevattend:
twee havanna-sigaren, een lichte en een
donkere, alsmede twee sigaretten, een
Virginia en een Turkse alsmede een
boekje lucifers in een roodleren etui met
het wapen van de stad in gouddruk er op.
Hare Majesteit was gezeten tussen de
Lord Mayor en de Duke of Gloucester.
Naast dezen waren mrs. en mr. Attlee
geplaatst, terwijl aan de andere kant van
de Lord Mayor Prins Bernhard de
echtgenote van de Lord Mayor als ta
feldame had.
Na de Lobster Dumas, Suprème de
Volaille Maréchal de Braes Celier, Cro
quette Potatoes en de Gateaux St. Ho-
noré, de Orange Jellies en de Maids of
Honour, klonken andermaal de trompet
ten, flitsten alle schijnwerpers aan, wer
den de televisiecamera's ingesteld en
kondigde de toastmaster de toasts aan.
De eerste dronk werd uitgebracht op
Het behoeven niet altijd grote
politieke vertogen te zijn, welke tot
de Europese eenheid aansporen.
Het menu van het staatsie-banket
in Claridge's opende namelijk met:
Medaillon de StraszSourg
Verder volgden er:
Tortue clair
Déliees de sole Walewska
Poularde Montmorency
Bombe Camargo
Friandise»
Fruits
Woensdag bezochten H. M. Koningin
Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard
Guildhall, waar zij werden ontvangen
door'de Hertog en de Hertogin van
Gloucester. De vorstelijke bezoekers
werden toegesproken door de Lord
Mayor, Denys Lotvson. Koningin
Juliana in gesprek met de Hertogin
van Gloucester, de Lord Mayor en
diens echtgenote geheel rechts
de toespraak van de Lord Mayor aan
H.M. Koningin Juliana gewijd.
De rede van Koningin Juliana weid
onderbroken door vele malen „hear
„hear" en door telkens ópklaletend ap
plaus. Toen zij opstond, zwol het applaus
aan tot een ovatie.
Zij. stond daas, in het felle licht der
televisie-schijnwerpers, een beetje een
zaam toch wel, met honderden paren
ogen op zich' gericht, maar de collega
van de „Times" naast mij, noemde haar
Engels „beautiful" en haar toespraak
xoortreffelijk, en prachtig van allegorie.
Even later klonken voor het laatst
de trompetten, echoden terug van de
hoge muren, die reIds zoveel kleur en
staatsie hadden gezien en zoveel ge
kroonde hoofden, maar wellicht nog zel
den zoveel ongedwongen charme; een
charme, die niet gedrukt scheen on
danks de zware en tegelijk eervolle taak
hier eregast te mogen zijn. Het ge
kroonde hoofd boog om te danken in
een kort gebed, dat de chaplain uit
sprak.
c „Isn't life wonderful?", zei iemand naast
„The King" terwijl het* Engelse vo'lks-imij, terwijl wij dit haast middeleeuw s
lied werd gespeeld. De tweede werd na I vorstenbanket verlieten.
Buiten, niet ver van Guildhall, in een
koud troosteloos gapend ruïnegat tussen
hoge huizen, wachtten 1500 mensen, allen
Nederlanders.
Hier op Austin Friars stond vroeger de
Nederlandse Hervormde kerk. Er was
thans niets meer dan een gapend gat,
maar enkele maanden geleden legde prin
ses Irene hier de eerste steen voor een
nieuwe kerk.
Hoorngeschal kondigde de komst aan van
het Koninklijk Paar. dat per auto de
kleine afstand van Guildhall door het
labyrinth van straten, dat naar Austin
Friars leidt, had afgelegd. De echo van
de welkomstkreten weerkaatste tegen de
omliggende gebouwen, die de Hervormde
kerk eens omzoomden en door de hagen
landgenoten, die zich getooid hadden met
oranje en rood-wit-blauwe strikken en
i vlaggetjes kwamen Koningin Juliana en
Prins Bernhard en hun gevolg, waarin
ich ook mr. Stikker bevond, het terrein
op.
De stem van een Nederlander, die
kennelijk beducht was er later, geen
kans meer voor te krijgen, schaldl over
het terrein: „Doe de groeten aan de
prinsesjes". De glimlach, waarmee de
Koningin deze „boodschap" in ontvangst
nam, mocht wel een garantie genoemd
worden voor het overbrengen van deze
onprotocollaire spontane groet.
Het kerkbestuur heette het Koninklijk
Paar welkom, dat.werd onderstreept door
de eindeloze toejuichingen der landge
noten,. Een blijde glimlach kwam op het
gelaat van de Koningin, toen ds. van
Apeldoorn haar de hamer toonde, waar
mee prinses Irene de eerste steen voor
de nieuwe kerk op zo energieke wijze
had ingemetseld. Toen nam jhr. Th. Röell,
de voorzitter van de vereniging „Neer-
landia" het woord.
„Vele malen heeft hier het Wilhelmus
geklonken", zo zei hij, „maar nimmer
heeft het zo sterk het karakter van een
welkomstlied gedragen als vandaag het
geval was.
„Mijn man en ik vonden het een groot
voorrecht op deze voorpost van Neder
land in dit bevriend land een ogenblik
met u tezamen te mogen zijn". Met hel
dere stem sprak de Koningin deze
den op deze „openluchtbijeenkomst die
de praal dier kleurrijke staaitsieritten een
ogenblik deed vergeten.
Onder een provisorische afdak onder
hield Hare Majesteit zich met een aantal
van de aanwezigen. Het was er alles zo
door en door Nederlands, ^dat men zich
niet kon voorstellen, dat dit nog Londen
was Tot besluit zongen allen „Waar de
blanke top der duinen".
Kortsluiting
Een uur later, om vyf uur, moesten
H.M. en Z.K.H. op de Nederlandse am
bassade een receptie bijwonen voor de
leden van de Ambassadestaf. Enkele mi
nuten echter na hun aankomst werd het
gehele gebouw plotseling in volkomen
duister gehuld. De stoppen waren doorge
slagen tengevolgen van overbelasting van
het net door de zee van licht waarin
de ambassade baadde.
De Koningin, de Prins en de oudere
;.;astcn zaten in het donker te wachten,
tuw|jl M« na da
om kaarsen te halen. In een andere ka
mer zaten de ambassadestaf en de N«s-
derlandse vertegenwoordigers van de or
ganisatie der Westelijke Unie en het
Noord-Atlantische Verdrag, die aan de
Koningin en de Prins zouden worden
voorgesteld, eveneens in het donker te
wachten.
Het leed was echter spoedig geleden en
toen kon de receptie doorgang vinden.
Nauwelijks daarvan terug op Bucking
ham Palace moesten de koninklijke gas
ten zich al weer gereed maken voor het
staatsiebanket, dat zij in Claridge's de
Koning en de Koningin van Engeland
aanboden.
Toen Hare Majesteit de Koningin van
avond te midden van een weelde van rose
en witte anjers in de hall van het hotel
Haar gasten opwachtte, was zij slechts
enkele meters verwijderd van de trap,
welke haar Koninklijke Moeder geduren
de de oorlog enkele malen zeer tegen
haar zin moest afgaan tijdens de ergste
nachten van de Blitz (Koningin Wilhel-
mina wilde niet in de schuilkelder).
Binnen in de ballroom, waar een over
weldigende rijkdom van rode rozen de
tafels sierde, tussen de verguld-zilveren
kandelabers, waren de lakeien van Het
Loo, het paleis Noordeinde en het paleis
Soestdtjk even te voren nog nerveus bezig
geweest de stoelen te richten (rode zit
tingen voor de heren, blauwe voor d«
dames); „Die nog iets naar binnen, dis
staan laten, die iets verder weg" comman
deerde een stem van een hogere ceremo-
niarius.
Onze Koningin kreeg een ovatie, even
luid als die welke het Engelse Konings
paar en de Prinsessen ten deel viel. H.M.
was gekleed in een blauwgroen avondtoi
let Van satijn met een struisveren cape,
Op het hoofd droeg zij een diamanten
tiara. Koningin Elizabeth droeg een
avondtoilet van groene tule geborduurd
met zilver en goud. De beide Koninklijke
Families spraken enkele minuten met
elkaar, alvorens de andere gasten werdea
voorgesteld.
Toen nam het diner een aanvang. Aai»
de rechterzijde van Koningin Juliana za
ten Koning George en Prinses Margaret,
aan haar linkerzijde de hertog van Glou
cester en de Princess Royal en premier
Attlee. Aan de rechterzijde van Prins
Bernhard, die tegenover de Koningin was
gezeten, zaten Koningin Elizabeth, d«
graaf van Athlone, de hertogin van Glou
cester en minister Stikker, aan de linker
zijde van de Prins Prinses Elizabeth, d«
hertog van Beaufort en Prinses Abc*
gravin van Athlone.
In een aangrenzende kamer musleeerd#
een septet uit de Marinierskapel, onder
leiding van Gijsbert Nieuwland.
De gehele avond bleef Claridge's, dat
door oranje schijnwerpers verlicht was.
de belangstelling van duizenden trekken.
Een receptie van de Engelse regering
in de Middle Temple Hall, welke om tien
uur begon en even na half een eindigde,
besloot deze zware en verraoekaftd*, mam
zeer kleurige dag.
