Een hard verleden wreekt zich
Een moordenaar in Niemandsland
Veiligheidsdienst moet
leven in het volk
Minister Teulings verdedigt
Lanclbouw-Economisch Instituut
vierde tweede lustrum
Staatssecretaris Van
behandelt
Grinten
men
Achter vandaag eeuwen van feiten
Begroting Staatsmijnen aangenomen r
Chinees licht op de oorlog in Korea
Ontbinding I.G. Farben-
concern
Voor sigaretten vertelde Pfeil
alle bijzonderheden
„Papieren zaakjes" eisen te veel gekl
Een nieuwe visie op
gezinsgeluk
Prins Bernhard terug
J
De Woltersom-
organisaties
Na de sigaren nu de
sigaretten
J
Vrij DAG I DECEMBER 1950
PAGINA 3
LAGER KOERS CANADESE
DOLLAR
LORENZO DA BRINDISI
KERKLERAAR
POLITIEVRAAGSTUK
NOG NIET OPGELOST
Steun Wettig Gezag
EUROPESE KOLEN POSITIE
KoIencomniLsie der E.C.A.
brengt verslag uit
ASPECTEN VAN DE LAND
BOUWPOLITIEK
Waardering van de regering
Protest tegen winstmarge-
verlaging
„EERSTE NEDERLANDSCHE"
OVERSCHRIJDT MILLIARD
CREDIETPOLITIEK
Samenstelling S. E. R-
ENGELSE STRAALJAGER
MAAKTE NOODLANDING
RUBBERPRODUCTIECIJFERS
De uiterste bedachtzaamheid, waar
mede de Westerse diplomatie, zowel te
Lake Success, als te Washington, Lon
den en Parijs de nieuwe faze in het
Koreaanse conflict, ,,de nieuwe oorlog
tegemoet treedt, is ongetwijfeld een uiting
van het intense verlangen om een uitbrei
ding van de strijd tot China en tot het
êehele Verre Oosten te voorkomen- Zij is
echter ook een gevolg va.n de chaos van
raadsels, waarin men in het Pactfic-gebied
verstrikt is geraakt.
Bij e'en streven naar een oplossing van
het thans ginds ontstane probleem anders
dan met de scherpste wapenen zou men
gaarne weten, welke precies en op het
huidige ogenblik de betrekkingen tussen
Moskou en Peking zijn. In alle eerlijkheid
erken erkend, niemand wellicht zelfs
de rechtstreeks betrokkenen niet kan
zich daarvan een scherp afgebakend beeld
voor ogen stellen. Men herinnert zich ech
ter. dat Mólötöf'op het kominformcongres
ondubbelzinnig duidelijk heeft verklaard,
dat in'Korea zou bewezen worden, dat de
satellietstaten (en N.-Korea was er een
ven) niet en nooit in de steek zouden
vvordeh gelaten. En na Molotofs bezoek
aan Mao Tse Toeng heeft de laatste een
soortgelijk geluid laten horen, was het
synchronisatie of afspraak? Men weet het
niet.
Speelt Peking in de-kaart van Moskou,
of wil het alleen demonstreren, dat het,
als grootste rijk van de wereld met een
overweldigende toekomst zijn rol nu be
gint te spelen?
Het is goed, om de htv.dige situatie
werkelijk (e kunnen overzien, de jongste
gebeurtenissen even in Chinees licht te
beschouwen. En dan zien ze er toch wel
ietwat--anders uit dan wanneer men ze
uitsluitend door een Westerse bril bekijkt.
Hoeveel oorlogen zijn in het verleden met
uitgebroken, wijl men elkaar niet be
greep! En het gevaar is verre van denk
beeldig. dat het in de toekomst niet veel
beter zal worden.
C-hina dan heeft van het Westen niet
veel anders dan vernedering en ellende
beleefd. Eeuwenlang hebben de koloni
serende "Europese mogendheden China,
desnoods met geweld, tot concessies ge
dwongen, welke wel een zeer eenzijdig
profijt afwierpen. En na de boxer-op
stand, welke minstens evenzeer een op
vlamming van angst als van haat jegens
de vreémdelingen was. heeft het Westen,
zonder met de mentaliteit van de Ooster
ling opk maar enigermate rekening te
houder}. China en de Chinezen een eeks
vernederingen opgedrongen, welke nog
lang niet vergeten zijn. Mao Tse Toeng
heeft er in zijn geschriften en redevoerin
gen telkens weer op gezinspeeld.
Toen Japan in de jaren vóór de oorlog
China aanviel en gedeeltelijk overwel
digde., heeft het Westen het Hemelse Rijk
wel met woorden, echter practisch nooit
met daden geholpen. De gehele wereld
moest, in vuur en vlam staan, waardoor
China een uiterst belangrijke bondijenoot
van het Westen werd. vooraleer een meer
affectieve, maar toch verre van afdoenae
steun werd geboden. Achter de rug van
China om werd een deel va.n deszelfs
grondgebied verkwanseld, ,™e"
zen Amerika en Engeland niet licht zullen
vergeven. T
Na de nederlaag yan 'aaidf
China- de burgeroorlog, d-w.z de strijd
tussen de nationalisten van Tsjang Kal
Shek en de communisten van Mao Tse
Toeng in volle kracht op. Het Westen,
maar vooral de Verenigde Staten kozen,
natuurlijk zo iden we zeggen, de zijde
van Tsjang Kai Shek; Washington voerde
daarbij echter een politiek, welke slechts
een aaneenschakeling was van aarzelin
gen eé bijna onverklaarbare misgrepen.
Tsjang Kai Shek werd letterlijk wegge
vaagd' wat tevens een onmiskenbaar
echec "van de Amerikaanse politiek was.
Slechts het. eiland Formosa bleef in de
macht, van de nationalisten.
De vraag doemde op, wie nu China als
grote -mogendheid met veto-recht in de
Veiligheidsraad zou vertegenwoordigen,
de machteloze Ts.iang met zijn eiland of
Mao met het gewendige continentale
China. Engeland, Frankrijk en ook Ne
derland erkenden Mao als de feitelijke
machthebber van Ctoina, maar de Ver
enigde Staten bleven achter Tsjang staan.
Men kan ov-er de juistheid van de ver
schillende standpunten twisten, maar tot
dusverre werd de de facto-situatie steeds
als de basis van de politieke verhoudingen
aangenomen. Dat Washington nu daar
mede tegen Mao brak, zit Peking, mede
om prestige-redenen, zeer hoog. En pres-
tige-kwesties wegen in de internationale
politiek zeej- zwaar.
De betrekkingen tussen het huidige
China van Mao Tse Toeng en het Westen,
dat voor Peking in de Verenigde Staten
is belichaamd, worden aldus beheerst door
de beruchte xenophpbie, door angst, door
wrokgevoelens en door prestige-overwe-
gin-gen. Dat die wrok gemakkelijk zou
overslaan in wraak, gevoelde ieder. En de
Koreaanse verwikkelingen boden daartoe
de gerede gelegenheid.
Zolang de Uno-troepen beneden de 33ste
breedtegraad bleven: zelfs zolang er over
een bufferzone langs de Chinese grens
werd gesproken, bleef de Chinese inter
ventie tot enkele duizenden „vrijwilli
gers" beperkt. Nauwelijks echter had de
door de Chinezen gehate MacArtlmr het
bevel tot het grote slot-offensief, tot aan
de grens, gegeven, of alle sentimenten
welke wij boven beschreven, kwamen in
volle actie; en met hen de Chinese legers,
bij honderdduizenden. Bovendien (toeval
lig of doelbewust?) samenvallend met de
intrede, voorlopig als „gast", van de com
munistische Chinese delegatie bij de be
sprekingen van de Veiligheidsraad over
Korea of Formosa, al naar men net
nemen wil. volgens Westerse of Oosterse
opvattingen.
Wij geloven, dat het heilzaam is. de ge
beurtenissen in het Verre PostfTn. °°k
even in het Chinese licht te zien. Natuur,
lijk heeft de tegenstander altijd in alles
ongelijk; dat schijnt vanzelf te spreken.
Achter de gebeurtenissen van gisteren,
vandaag en morgen staan echter eeuwen,
lange eeuwen vol feiten, welke wij licht
over het hoofd zien, maar welke ginds
vlees en bloed van Chinezen en andere
volken zijn.
Maar de Verenigde Naties hebben China
toch plechtige beloften gedaan! Inderdaad;
welke Oosterling echter gelooft de Wes
terling op zijn woord? Helaas, wij hebben
het er vaak naar gemaakt. Thans wreekt
het verleden z'ioh.^ Geve God, dat die
wraak niet te verschrikkelijk zij.
Geallieerden willen negen
afzonderlijke bedrijven
De geallieerden hebben de Westduitse
minister van economische zaken, Erhard,
medegedeeld, dat hun plannen tot ontbin
ding van het I. G. Farben-concern voor
zien in splitzing van deze onderneming in
négen afzonderlijke bedrijven en niet in
drie, zoals door de Duitse deskundigen is I
voorgesteld. De te vormen negen onder
nemingen zuilen de fabrieken te Ludwigs-
hafen, te Hoechst, Mainkur. de titan-
fabriek te Leverkusen, de Filrtiwerke te
Leverkusen, andere fabrieken te Lever
kusen, de fabrieken te Dormagen, Bott-
weil en Bobingen samengevoegd tot een
onderneming en de fabrieken te Huelsand
en die te Rheinfelden omvatten.
De reorganisatie, zoals die door de Duit
sers is voorgesteld, heeft geen kans om
door de geallieerden te worden aanvaard.
Naar verwachting zal men van Duitse
zijde nog wijzigingen in het geallieerde
plan voorstellen.
Aan beide zijden van bet IJzeren Gordijn, dat tussen
West- en Oost-Duitsland hangt, ligt een strook Nie
mandsland, waarin zich nauwelijks iemand, waagt.
Hier patrouilleren aan de ene kant de Sovjet-Russen,
op jacht naar vluchtelingen, terwijl aau de andere
kant de bezettingstroepen toezicht houden op wat
West-Duitsland binnenkomt en zoveel mogelijk trach-
teu de vluchtelingen van -schter het IJzeren Gordiju
te helpen en naar veilige'. plaatsen over te brengen.
Nadat gisteren de koers van de Cana
dese dollar met twee cents ryas verlaagd,
kondigt de Ned. Bank vandaiag opnieuw
een verlaging aan. Met ingang van 1 De
cember is de officiële notering vastge
steld op 3,61 Vs —3.63Vt (3,62Vs —3.64
's-GRAVENHAGE, 30 November 1950.
Bij de behandeling van de hoofdstukken vijf en zes van de begroting van
Binnenlandse Zaken heeft minister Teulings in zijn antwoord op de
redevoeringen van hedenavond gezegd, dat de kosten van de Binnenlandse
Veiligheids Dienst zijn gecontroleerd door een hoofdaccountant, een
effieiëncy-ambtenaar van de eerste rang. „Op diens rapport, zo wil ik wel
verklappen, heb ik geschreven: Wij moeten het doen of wij moeten het
niet doen. Maar als wij het doen, dan moeten wij het goed doen. Hierover
wil ik persoonlijk spreken met de minister van Financiën".
„En dat heb ik gedaan", z0 zeide minister Teulings, „en ik kan U
verzekeren dat ik dat geld niet zou hebben gekregen als minister Lieftinck
het hiermede niet eens was geweest."
Een nummer, speciaal gewijd aan het
gezinsleven", zo werd het °Zulke ^eenl
den ter recensie aangeboden. Zm ^en
voudige woorden zeggen zo
in werkelijkheid gaat het om ee"
pakkend initiatief, uitgegaan van ne
..Centraal Bureau Derde Orde te o
men. „„mi
Een initiatief, dat in moderne vorm
ons een boeiend antwoord geeft op veie
vragen, die bij ons Jiijzen en die culmi
neren in deze ene vraag: hoe kunnen W«
werkelijk iets moois, iets gelukkigs ma
ken van ons leven in. met en door bet
cc. zin?
Wij christenen, weten maar al te goed
maar ook. helaas ook maar al tc vaak
alleen in theorie dat het geheim van
alle gezinsgeluk, evenals van alle mense
lijk geluk, in eeuwenoude waarheden ver-
tinkpyH ligt-
Fn daarom was het zulk een uitsteken
de en met veel succes tot werkelijkheid
semaakte gedachte van de leiding van
he^D O-orgaan „De roep van Fi ancis-
cus" om voor de praktijk van t moderne
leven in een speciaal gezl"s""Vj^er
de concrete geheimen te
ons bestaan in. met en d°01 hef ge n te
brengen op een niveau van b°g®re -
doening, waarvan velen zeUS noa
eens gedroomd hebben.
Wie dit keurig-verzorgde dubbclnum
mer (Nov.- en Dec.-af4evering werden
tot één geheel verwerkt) leest en be
studeert. zal met ons kunnen getuigen,
voor mij geeft dit een nieuwe visie °P
gezinsgeluk.
Naar de „Osservatore Romano" meldt,
is er in de iongste vergadering van de
H. Congregatie der Riten rte^frt"ss,ïeefd
over het verlenen van de titel van .kerk-
leraar aan Lorenzo da Brindisi. belijder,
generale minister van de orde aer Min
derbroeders Capucijnen.
De H. Laurentius van Brindisi weid^ge
boren te Brindisi uit een Venetiaanse
familie op 22 Juli 1559. In het laar lo75
trad hij toe tot de orde der Capucijne
Hij onderscheidde zich weldra dooi zu"
welsprekendheid. Wegens zijn kennis van
de Oosterse talen werd hij door
Clemens VIII naar Rome geroepen voor
de verspreiding van het geloof onder de
Joden aldaar. In de orde der Capucijnen
vervulde hij verschillende belangrijke
functies waaronder die van superior-
generaal (16021605). Door paus Paulus
V werd hij naar Duitsland en Spanje ge
zonden. In Spanje om daar Philips III op
dè hoogte te brengen van de onrecht-
vaardigheden die diens vice-koning in
Napels, de hertog van Ossuna, daar be
dreef In Duitsland was hij werkzaam om
de eenheid tussen de katholieke vorsten
aldaar te bevorderen
Lorenzo da Brindis stiêrf te Lissabon
op 22 Juli 1619. Hij is in 1783 ^hgver-
klaard en in 1881 door paus Leo XIII
heiligverklaard. Van zijn werkeni vn
proken en tractaten over de H. Schrift,
alsmede zijn geschriften, °-8- £en
Luther, zijn door de orde der Capucij
nen in Padua de eerste vier delen
ge geve»,
Voor critiek op de B. V. D. zeide
minister Teulings volledig open te staan,
„dat is mijn plicht." De schaduwzijde
aan deze dienst is het element van rechts
onzekerheid, maar dit is tevens onver
mijdelijk aan deze dienst verbonden. Dit
is tevens, aldus de minister, een zware
verantwoordelijkheid. Daarom sta ik open
voor alle klachten. Zendt deze echter niet
schriftelijk, zo zeide hij tot de Kamer,
maar kom persoonlijk. Steeds houd ik
de B. V. D.-leiding haar zware verant
woordelijkheid voor. Ik kan hier echter
niet van alles tekst en uitleg geven. Ik
kan dat wel doen in vertrouwde sfeer en
dat heb ik ook gedaan bij het mondeling
overleg met de Kamer.
Tegen een commissie in de trant van de
rlefensiecommissie had de minister geen
bezwaar. Maar, zo zeide bji, dit kan niet
alleen een B. V. D.-commissic ztjn, daar
moeten ook de diensten van andere
departementen onder vallen en dus zal
de regering hierover moeten beslissen.
Geen ondemocratische,
gezindheid
De bezwaren tegen de B.V.D. vond de
minister sterk gechargeerd, daar de
B.V.D. geen enkele executieve bevoegd
heid heeft. In de loop van het jaar heeft
zich een gunstige verhouding ontwikkeld
tot de justitiële autoriteiten. Het aan
bieden van een manifest aan een vakver
eniging was in hoge mate ontactisch,
maar dit getuigde nog niet van een onde
mocratische gezindheid.
De minister zegde toe de klacht dat
B.V.D.-personeel niet zou mogen omgaan
met leden van de P.v.d.A. zeker te zullen
onderzoeken. De B.V.D. werkt, aldus
zette de minister nog uiteen, allereerst
■net inlichtingen, die zij meestal van de
politie krijgt.
Zij heeft deze inlichtingen te coör
dineren en moet dan trachten verder
inlichtingen te krijgen. Vervolgens
heeft zjj de zorgen voor de veiligheid
van overheidstaken en van de vitale
bedrijven. En ten derde voor de veilig
heid van de internationale verbindin
gen. Het speet hem zeer dat. de heer
Welter (K.N.P.) op een zo lichtvaart
dige wijze over het nut. en het doe] van
deze instelling had gesproken welke zo
hoog nodig was voor ons land.
Wat de waardering van het buitenland
betrof, welkte door de heer Goedhart (P
v d A-i in.twijfel werd getrokken, las
de minister enkele zeer waarderende
dankbetuigingen- voor. die de B.V.D. uit
het buitenland had ontvangen over haar
rapporten.
Het politievraagstuk besprekend, zei
minister Teulings dat het rapport-Lange-
Meyer de beslissing van de regering niet
bepaald had vergemakkelijkt. De regering
moest zich in een rustige sfeer op dit
probleem bezinnen, daar het doorweven
is met gevoelscomplexen en aprioristische
opvattingen. Dit vraagt tijd om te groeien,
met het doorhakken van knopen komt
men er bepaald niet.
Over het instituut „Steun Wettig Ge
zag", zeI minister Teulings dat er niet
voldoende vaart in zat. Willen wij daarin
vaart krijgen, dan moeten wij daarover
in het publiek niet al te veel praten. De
regering wil aan dat instituut inhoud ge
ven; het is beter over de moeilijkheden
nu niet meer te spreken. Er wordt ten
slotte door de regering aan gewerkt.
Tot iover Luidde vanavond het antwoord
van minister Teulings aan de vele Kamer
leden. die harde woorden over de ver
dediging hadden Se^egd.
Het was de heer Maenen (K-V.P:) die,
hoewel niet enthousiast, een zeer reële
beschouwing gegeven had over de nood
zaak van de B.V.D. Hij geloofde namelijk
niet, dat de verhouding van de B.V.D. tot
de procureurs-generaal zoveel was ver
beterd. Maar, zo zeide hij, de ge
varen, welke ons bedreigen, laten ons
geen andere keus. De vijfde colonne
vormt de bittere noodzaak voor het' be
staan van een B.V.D. Er is wat de B-V.D.
betreft, gesproken over Gestapo-methoden
en aantasting van de rechtsstaat. Die
„aantasting van de rechtsstaat' is steeds
liet geliefkoosde onderwerp geweest van
NSB-ers en communisten. En wat de
Gestapo betreft, deze had reeds een voor
loper gehad in de Gepoe. De communisten
zijn dan ook wel de iaatsten, die zich over
dè B.V.D. moeten beklagen.
legen ondermijning van dc staat. Door
deze lieden aan ope.ibare schande prils te
geven, bestrijdt men dit gevaar het best.
De B.V.D. was een gevaar voor de demo
cratie. Geruchten over afgeluisterde tele
foongesprekken van Kamerleden al
waren deze dan ook onjuist wekken
toch bij het volk het gevoel van onbe
haaglijkheid, dat de telefoon niet meer
veilig was. Alsof roddelpraatjes over een
zaak, die zaak daardoor overbodig zou
maken.
Bovendien waarschuwde spr. tegen de
oplopende kosten: ƒ811.000 in 1949.
r 1.128.000 in 1950. 2.328.800 voor 1952.
Tegen de mening van de minister in,
vond de heer Ritmeester (VVD) de uit
voering van de burgerlijke verdediging
niet alleen maar te laat, maar veel te
laat. De gemeenten hebben wel degelijk
behoefte aan een nieuwe luchtbescher-
mingswet. Hij bepleitte een snelle op
bouw van de burgerlijke verdediging, een
zeer krachtige uitbreiding van de Natio
nale Reserve met overleg, met de voor
malige Landstorm en tevens vroeg hij
de minister te overwegen de burgerlijke
dienstplicht in te voeren.
De groei van ..Steun, Wettig Gezag"
was teleurstellend (Beernink C.H.t. Het
zou aanbeveling verdienen door film en
een uitgebreide perscampagne de aan
dacht op dit. instituut te vestigen. De
burgerlijke verdediging staat nog in de
kinderschoenen, de bevolking is nog niet
in die geest opgevoed. De heer Beer
nink betwijfelde of wij het zonder bur
gerlijke dienstplicht zouden kunnen
doen, ook al acht de minister dit een
ultimum. remedium.
De bezwaren van de heer Goedhart
hadden zich vooral gericht tegen de lei
ding van de B.V.D. Hij had geen vertrou
wen dat de top betrouwbaar-democratisch
is.
Hij eiste het hoofd van de leider van
de B.V.D. Het handhaven van deze
functionaris achtte hij fout. Hebben
wij in ons land niet voldoende aan één
figuur Van 't Sant?
Latent conflict
Hjj haalde het geval aan van een
leraar, over wie een geheim rapport
circuleerde, waarin werd gezegd, dat
deze geheim lid was van de C.P.N. Dit
rapport was naar de B.V.D. gezonden.
Hoe kan zulk een man zich daartegen
verweren? Als de minister de zaak al
te licht opnam, lag bier voor de
P.v.d.A. een latent conflict met de mi
nister.
Dan was er nog de heer Gortzak (CPN)
die tegen de B.V.D. fulmineerde, al had
hij, zoals de heer Maenen reeds had be
toogd, daartoe ook het minste recht.
Morgen zal de minister, die vanavond
om elf uur met zijn in het begin van dit
artikel vermelde antwoord begon, zijn
rede voortzetten.
Gisteravond omstreeks half negen arri
veerde Prins Bernhard in zijn eigen
Dakota, de PH-PBA. óp het vliegveld
Schiphol. De Prins heeft, zoals bekend,
de gecombineerde NederlandsBritse
vlootmanoeuvres bij Malta bijgewoond.
De kolencommissie van de Economi
sche Commissie voor Europa is Zaterdag,
na drie dagen te hebben vergaderd, uit
eengegaan. In een officiële mededeling,
die na afloop van de bijeenkomst werd
uitgegeven, wordt gezegd, dat de com
missie besloot, om op'l December weder
om bijeen te komen en de toestand ver
der te bestuderen in het licht van nieuwe
inlichtingen, die op dat ogenblik be
schikbaar zullen zijn.
De delegaties kwamen overeen met
haar regeringen opnieuw een onderzoek
in te stellen naar dé minimale behoeften
aan vaste brandstoffen in het begin van
het volgend jaar.
i Naar vernomen wordt besloot de com
missie om de eerder door dé delegaties
aangegeven behoeften kolen en cokes op
drastische wijze te verminderen. De com
missie zal, wanneer zij weer bijeenkomt.
daar in dit Niemandsland
wagens zich telkens weer
verdachte individuen: smok
kelaars en verklikkers, agen
ten van de communistische
terreurorganen in, Oost-Duits
land, die proberen, uit Oost
Europa gevluchte mensen op
te vangen en weder aan de
communisten over te leve
ren.
En hier houden zich ook
deserteurs op en allerlei lie
den van verdacht allooi. Da
gelijks proberen tientallen
mensen het veilige Westen
te bereiken. Voor talrijke
avonturiers zijn ze niets dan
een welkome prooi. Ze wor
den soms van het laatste be
roofd, dat ze bezitten, r.a in
hun angst en ellende dank
baar de hulp van zich als
gidsen voordoende schavui
ten te hebben aanvaard.
In dit Niemandsland is de
moordenaar van Brunswijk
zijn sinistere activiteit be
gonnen, nadat hij als hulp
politieagent in de Russische
zone voor het eerst een man
had neergeschoten, die zich
aan plundering scnuldig
maakte
Rudolf Pfeil, die deze
maand voor het gerechtshof
van Brunswijk terecht heeft
gestaan, samen met twee me
deplichtigen, Karl Hoffmann
en Konrad Schüszier wier
taak het was,.- hem zijn
slachtoffers toe te voeren, is
evenals zij tot levenslange
tuchthuisstraf veroordeeld.
Hij kon geen zwaardere straf
krijgen, aangezien de dood
straf in Duitsland Is afga-
schaft.
Een dikke, ogenschijnlijk
goedmoedige kerel, deze
Rudolf Pfeil. keurig in de
kleren, welbespraakt. Men
zou het hem geen ogenblik
aanzien, dat hem niet min
der dan tien moorden ten
laste konden worden gelegd,
voornamelijk op weerloze
vrouwen en dat hij in een
cynisch, in de gevangenis
bijgehouden dagboek neer
schreef nogtwintig moorden
op zijn gewetgn te heb
ben. Karl Hoffmann, die
naar zijn eigen verklaring
geen vlieg dood zou kunnen
slaan, ziet er uit als de baar
lijke Landru.
In 1947 werd Rudolf Pfeil
gearresteerd wegens moord
en beroving. Zijn slachtoffer
was een man. Hij kreeg
twaalf jaar tuchthuisstraf.
Kort nadien liet hij de rech
ter van instructie weten, dat
hij talrijke misdaden op zijn
volge zijn aanwijzingen en
kele, in een put geworpen
lijken vond, reden genoeg,
om hem verder te geloven.
De 26-jarige mooraenaar
schepte er eeD zeker beha
gen in, te beschrijven, hoé
hij zijn slachtoffers met ijze
ren staven of een bijl had
doodgeslagen. „Totmacher"
noemde hij zich trots, moor
denaar in ruste
Tijdens de langdurige
rechtszitting, welke gehou
den werd, nadat de politie
besloot, Pfeil voor niet meer
dan tien moorden verant
woordelijk te stellen, .heeft
hij één keer gehuild en één
keer gelachen.
Hij huilde,-toen een getui
ge uit zijn geboortedorp in
Saksen, bij de grens van
Tsjecho Slowakije, bijzonder
heden mededeelde over zijn
jeugd. Zijn vader was een
dronkaard en als negen-jarig
kind moest Rudolf hem vaak
uit de kroeg naar huis bren
gen. Zijn moeder, die door
de vader telkens mishandeld
werd, hield Rudolf altijd ne
hand boven het hoofd. Ou
school was hij lui, maar
daarbuiten bijzonder handig.
Elf jaar oud ging hij smok
kelen en zo uitgeslapen was
hij daarin, dat hij spoedig
kostwinner voor het hele ge
zin werd. Maar tenslotte Lep
hij weg, om de -wereld in te
gaan. Aanvankelijk werd hij
matroos op een de Oder en
Elbe bevarend schip. Ook nu
geweten had. die tot dusver verdlende hij goed geld met
nog met konden worden op- ^oj^eien. Hjj wilde echter
gehelderd. Toen de rechter
van instructie hem verhoor
de. verklaarde hij, slechts te
zullen spreken, indien hij si
garetten kreeg.
En hij kreeg sigaretten,
want de dossiers van de po
litie herbergden tal van
klachten en beschuldigingen,
soms aan het adres van, ken
nelijk onschuldigen en te
recht wenste de politie
'klaarheid. Vandaar, dat ze
Rudólf Pfeil' sigaretten gaf.
En voor elke pakje sigaretten
bekende Pfeil een moord,
dusdanig hunkerde hij er
naar. Stuk voor stuk werden
de door hem verstrekte ge
gevens onderzocht. Terwijl
men aanvankelijk zijn ver
klaringen in twijfel trok,
was het feit, dat men inge-
verder de wereld in, toog
naar Hamburg en monsterde
daar op. een schip, dat naar
Brazilië voer. Toen dit schip
in Rio de Janeiro lag, brak
de oorlog uit. De kapitein
slaagde er in, de Engelse
blokkade te breken en - het
naar Hamburg terug te bren
gen.
Het werd toen troepen
schip en Rudolf Pfeil maakte
er de oorlog op mee,voor
namelijk in de Noordelijke
wateren. Nadat het schip tot
zinken was gebracht, werd
Pfeil op schepen in de Oost
zee geplaatst Ook hier ont
snapte hij herhaaldelijk ter
nauwernood aan de dood.
Hij geraakte aan de drank
verslaafd en keerde, geeste
lijk deerlijk gehavend, naar
Duitsland terug, waar hij zo
als gezegd in Brunswijk te
recht kwam en daar aanvan
kelijk als hulpagent werkte.
Rudolf Pfeil huilde lang en
stil. toen er gesproken werd
over zijn kinderjaren. Hij
lachte kort en hard, nadat
hem voor de voeten gewor
pen was, een medegevangene
tot het afleggen van beken
tenissen te hebben aangezet,
zodat deze eveneens sigaret
ten zou kunnen krijgen. Hij
had zich de bijzonderheden
van enkele moorden uit
krantenberichten herinnerd
en die aan zijn medegevan
gene verteld. En hij vond het
een prachtige grap
De moordenaar van Bruns
wijk had zijn hoofdkwartier
in een verlaten bunker er
gens in Niemandsland. Her
haaldelijk meenden in de
omgeving wonende mensen
er des nachts doodsgeschrei
gehoord te hebben, maar ze
hadden het niet aangedurfd,
naar buiten te gaan en een
onderzoek in te stellen.
Slechts een van zijn slacht
offers slaagde er in, aan zijn
moordlust te ontkomen en ze
was een der zeven en zestig
getuigen.
Verschillende psychiaters
brachten een rapport uit.
Een hunner kwam intussen
tot de conclusie, dat Rudolf
Pfeil volkomen verantwoor
delijk voor zijn ward aden
kon worden gesteld, die hij
in koelen bloede bedreef.
Levenslang hoorde deze
man tegen zich uitspreken
en hij bleef onbewogen. Tij
dens de hele zitting haf hij
met kennelijk welbehagen
over zijn misdaden uitge
weid. En deze man was thuis
een voorbeeldig echtgenoot,
die zijn vrouw en zijn zoon
tje met geschenken over
laadde, welke vaak aan zijn
slachtoffers ontstolen waren.
Zo bracht hij eens voor het
jongetje een pop mee, enigs
zins tot verbazing van zijn
vrouw. De pop had hij ge
stolen van een vrouw, die
clandestien over de grens
was gekomen en zich. aan
hem had toevertrouwd, om
veilig bij de Amerikanen ts
komen. De pop had toebe
hoord 88n haar dochtertje,
dat, kort voor haar vlucht
uit de hel der Russische
zone, gestorven was.
Tijdens de landbouw-eeonomische dag.
die gisteren ter gelegenheid van het
10-jarig bestaan van het Landbouw-eco-
nomisch Instituut in Esplanade in
Utrecht was georganiseerd, werd in een
viertal voordrachten en In discussies na
der ingegaan op de doeleinden en de so
ciale en bedrijfseconomische aspecten
van de landbouwpolitiek. Deze bijeen
komst werd gepresideerd door de voor
zitter van het L.E.I.. prof. dr. ir. G. Min-
derhoud en o.m. bijgewoond door minis
ter Mansholt, de directeur-generaal van
de Landbouw, ir. Staf en de voorzitter
van de Sociaal-Economische Raad, prof.
dr. F. de Vries.
Vier sprekers voerden achtereenvol
gens het woord over de doelstelling wan
de huidige landbouwpolitiek, Zq zei de
H "D Louwes, voorzitter van de
de LönèboUw, dat de
heer
Stichting
31, w iiiuic^r zij "™r i'yvruBvuivi uiivu^ui^ 1 jAAitoaf
er voor dienen te zorgen, dat geen enkel landbouw zijn nationale-taak zo doelLef-
Europecs land onnodige moeilijkheden fend mogelijk moet kunnien >lbrengen.
ondervindt door kolengebrek. Daarvoor moet men een beloning on,van-
's-GRAVENHAGE, 30 November 19p0
Staatssecretaris Van fier Grinten beeft hedenmiddag in de tweede Kamer
bij dc behandeling van de begroting van Econ. Zakeu onder voorzitterschap
van de' beer Terpstra (A.R-L vooral de aandacht gewijd aan de midden- I
standsprol)lemen. Hij noemde de belangstelling voor «leze problemen in de
Kamer verheugend, daar toch de helft van ons nationaal inkomen over .de
toonbank wordt verhandeld. De middenstand mag echter geen distrjbuant
voor de Staat worden. Dat de regering niet constructief tegenover de mid-
denstandsbelangen zou staan, ontkende hij, de regering handelt in dit op
zicht niet .spectaculair. De interne organisatie van de middenstand moet
goed zijn, de regering kan alleen maar stimuleren. Dat de slagers niet in
weelde baden, lag niet aau dc overbezetting, tuaar aan de hoge vleesprij-
zen. Een uitbreiding van bet Economisch Instituut voor dc Middenstand
achtte hij wenselijk, maar dan moest ook het bedrijfsleven voor de helft
in de kosten bijdragen en deze niet geheel laten dragen door de centrale
overheid.
De Staatssecretaris van Econo
mische Zaken, mr W. C. L. van der
Grinten,, heeft gisteren tn de Twee
de Kamer bij de voortgezette be
handeling van de begroting voor
Economische Zaken medegedeeld,
dat bij de S.E.R. ter fine van advies
voorstellen aanhangig zijn gemaakt
voor de opheffing van de organisa-
ties-Woltersom. De gelden, die zul
len overblijven na opheffing van
deze organisaties, dtenen. aldus mr
Van der Grinten, aan de gehele
bedrijfstak ten goede te komen.
gen en levensomstandigheden kunnen
scheppen, wélke rechtvaardig en juist
l'De directeur van het jubilerende Insti
tuut, prof. dr J. Horring, vroeg de aan
dacht voor „strategische factoren voor de
prijspolitiek ln de landbouw".
Na de lunch besprak prof. dr. E. W.
Hofstee, de sociale aspecten van de
landbouwpolitiek. Hij meende dat, hoe
wel het departement van Landbouw na
de oorlog zijn bemoeiingen met de
sociale problemen ten plattelande heeft
gestaakt., de door dit departement te
voeren politiek zeer belangrijke sociale
aspecten behoudt.
Minder snelle reactie
Prof. dr. ir. G. Minderhoud belichtte de
bedrijfseconomische aspecten van de land
bouwpolitiek. Doordat de boerenstand
minder snel reageert op uitwendige om
standigheden, dan een puitenstaander zou
verwachten, is het, aldus spr te verkla
ren dat ingrijpende veranderingen in de
bedrijfsvoering slechts dan zullen worden
aangebracht', als de betrokkenen ervan
overtuigd zijn, dat die'Wijzigingen alles
zins voordel'ig zijn.
Spr. .achtte hoge pachten nuttig, omdat
zij niet slechts .de pachters prikkelen tot
activiteit, maar-ook de eigenaren de lust
en mogelijkheid geven- hun hoeven be-,
hoorlijk te onderhoudena Spr. pleitte ten
slotte voor een'zekere leeftijdsgrens voor
pachters, b.v. 65 jaar. Dan zouden jonge
boeren, ook eerder de kans. krijgen zelf
standig te worden. -
In de loop van de bijéénkomst voerde
ook minister Mansholt nog het woord. Hij
betoogde dat het L. E. I. zowel voor de
georganiseerde landbouw als voor de
landbouw in bet, algemeen als een der
meest onmisbare instellingen kan worden
beschouwd. Hjj sprak dan ook namens de
regering zijn grote waardering uit, vooral
voor de verantwoorde wijze, waarop de
gegevens worden verzameld.
(Van" onze Amsterdamse redactie)
Waren vorig jaar de sigaren de zorgen
kinderen van de tabaksde taillisten, op het
ogenblik blijken de sigaretten weer spe
ciale moeilijkheden te veroorzaken. Dit
houdt verband met de aanstaande prijs
verhoging van de sigaretten, die waar
schijnlijk op 9 Dec. a.s. zal worden door
gevoerd.
De goedkoopste mërkeït gaan dan 60
cent per pakje kosten, de middengroep
komt op 80—85 cent terwijl de „dure'
sigaretten van één gulden per twintig
stuks met twintig cent per pakje in prijs
zullen worden verhoogd. Deze verhogin
gen zijn een gevolg van de nog steeds
stijgende tabaksprijzen en van een verho
ging van de omzetbelasting die voor de
sigaretten beneden de 90 ct. op 3 pet. blijft
gehandhaafd, maar voor de duurdere mer
ken van 3 pet. op 6 pet.: zal worden
gebracht.
Om de verkoopprijzen echter zo laag
mogelijk te houden dreigen de winstmar
ges voor de sigarenwinkeliers te worden
ingekrompen, waartegen de tabaksdetail-
listen in liet geweer zijn gekomen. In
plaats van winstmarge verlaging menen
zij juist rechten te mogen doen gelden
op winstmargeverhoging, o.a. ook omdat
zjj door verhoging van de kleinhandels
prijzen van de sigaretten een daling van
hun'omzet vrezen. Dit was ook de teneur
van de twee telegrammen die de georgani
seerde en ongeorganiseerde sigarenwinke
liers van Amsterdam en omgeving gister
avond tijdens een protestvergaderipg in
Amsterdam hebben verstuurd naar het be
stuur van de Vakgroep Sigarettenindustrie
en naar het Departement van Econ. Zaken.
In het jaarverslag over 1949 van de
„Eerste Nederlandse" te 's-Gravenhage
werd medegedeeld, dat ten tijd e van de
verschijning daarvan, hét verzekerde be
stand bij de „Eerste Nederlandse" en de
N.V. Algemene Levensverzekeringbank
tezamen het milliard ruim had over
schreden. Thans bericht de directie, dat
op 1 December het bij de „Eerste Neder-
landsche" afzonderlijk verzekerde bedrag
deze belangrijke mijlpaal eveneens heeft
bereikt.
uit-
Agressievh rede
De heer Welter (K.N.P.) hield een zeer
agressieve rede tejeen de B.V.D. HU noem
de „openbaarheid" het sterkste wapen
Over de crediétpolitiek sprekend, zeide
de staatssecretaris, dat deze aanvragen
commercieel moesten worden beoordeeld.
Deze eredieten werden verleend door de
Middenstandsbank en dat waren eredie
ten, die voor normale aanvragen bij de
banken niet tn aanmerking kwamen. Maar
ook dan moest er een reële zekerheid zijn.
dat de onderneming credietwaardig is.
Overigens hadden ook mensen uit het be
drijfsleven via de Raad van Toezicht op
de Middenstandsbank over de eredieten te
oordelen.
Voor vèstigingscredieten gold dezelfde
maatstaf. Ook' hier moest zekerheid zijn
van terugbetaling en dat was juist bij
nieuwe vestigingen moeilijk vast te
stellen.
Bij de bespreking van het behoefte
element in de vestigingswetgeving, waar
over de heer Schilthuis (P. v. d. A.) had
gesproken, zeide de heer Van der Grin
ten, dat te. hoge bezetting in één bedrijfs
tak' allerminst was bewezen. Bovendien
staat de regeung niet afwijzend tegenover
het behoefte-element, de nieuwe vesti
gingswet zal dat bewijzen. Tot zolang kon
het debat hierover beter worden uitge
steld.
Tenslotte was er nog een kwestie over
de samenstelling van de S.E.R. Van chris
telijke zijde was de samenstelling van deze
Raad eenzijdig genoemd. De staatssecre
taris. vond.'echter een vertegenwoordiging
van 3 leden en 3 plaatsvervangende leden
van het Christelijk Nationaal Vakverbond
heel redelijk. Het ledental der organisatie
moest uiteindelijk maatgevend zijn én bo
vendien was deze samenstelling geschied
op advies van de Raad van Vakcentrales.
De heer Stapelkamp (AR) kwam hierop
bij de replieken nog eens terug. Van de
15 door de minister aangewezen leden
waren er te weinig van de Prot. Chr.
groep, die een vierde van de bevolking
uitmaakte. Het ledental mocht niet het
enige criterium zijn.
Mr. Van der Grinten antwoordde hier
nog eens op, dat 'n belangrijke geestesstro
ming recht had op vertegenwoordiging. De
Prot. Chr. werkgevers hadden met 4 pet
één zetel, dat was procentsgewijze heel wat
meer dan de beide andere met 80 pet.
Artikel 1, o.a .handelende over de sala
rissen, werd nog even aangehouden tot
na de begroting van Binnenlandse Zaken
vanwege de kwestie der topsalarissen.
Bcamhtenpensi oenfondsen
bij de staatsmijnen
Tenslotte werd nog afgehandeld de be
groting van de Staatsmijnen. Het be
langrijkste vraagstuk, dat hierbij naar
voren kwam, was de kwestie van het
beambtenpensloenfonds. Voor de rege
ring was dit een netelige kwestie, im
mers in 1945 had de toenmalige minister
van Sociale Zaken, onder wie de mijnen
toen ressorteerden, bepaalde toezeggin
gen gedaan, welke toezeggingen door de
regering in 1948 nog eens werden erkend.
Maar, zo zei men toen, eerst moeten de
beambtenorganisaties het maar eens zien
te worden met de directies en dan zal de
regering haar belofte van een bijdrage
in dat fonds wel gestand doen. En nu was
de regering op het hernieuwd verzoek
om een bijdrage voor dit fonds met een
weigerend antwoord gekomen.
Het was vooral de heer Maenen
(K.V.P.), die hierover ernstig ontstemd
wis,
Ook minister van den Brink noemde
dit besluit pijnlijk en teleurstellend. De
regeling, welke nu uiteindelijk is ge
maakt, zeide hij echter, reikt ver uit ho
ven hetgeen de regering heeft toegezegd.
De regering zou haar belofte slechts ge
stand hebben gedaan voor de zeer be
perkte financiële gevolgen, wellke zij op
het oog had. De huidige regeling gaat
echter veel verder.
En toen kwam de aap uit de mouw: de
bezuiniging van 100 a 150 niillioen, wel
ke minister Lieftinck had aangekondigd,
die konden niet alleen uit overheidsuit
gaven worden gehaaid en dan nog kon
de regering zich zo iets helemaal niet
veroorloven. Bovendien achlte spr. met
de hoge salarissen een regeling zonder
de steun van het Rijk zeer wel mogelijk.
De holen voorziening
Druk werd er gepraat over de kolen-
voorziening nu er in het buitenland van
een overschot in één slag een tekort, was
gekomen. De heer Maenen (K.V.P.) had
het streefkwantum geschat op 12 milli-
oen ton, maar daarmee was het plafond
der capaciteit dan ook zowat bereikt. Er
moesten meer mijnarbeiders komen en
dat kon alleen worden bereikt als men
de woorden van Nolens wilde herinneren:
goede huisvesting, eigen grond en goed j
beloond ook voor dagen van ziekte, in-
validiteit en ouderdom.
Hiermede was minister Van den Brink
het volkomen eens. Wat de kolenprodue-
tie betrof, achtte hjj de toestand niet ver
ontrustend; men kon rekenen op een
productie voor dertig jaar, als men de
concessies kon uitbreiden met Neuprich
en Nordstern zelfs voor vijftig jaar.
De begroting werd tenslotte z.h.st. aan
genomen.
Een Gloster-Meteor-straaljager van 'de
R.A.F. maakte gistermiddag, vermoedelijk
tengevolge van brandstofgebrek, een nood
landing even buiten de kom van het dorp
Linne, ten O. van de spoorlijn Roermond-
Maastricht. Het vliegtuig werd slechts beei
licht beschadigd.
Piloot Brown liet zijn vliegtuig een
keurige buiklanding maken. Het vliegtuig
zal waarschijnlijk gedemonteerd moeten
worden, omdat het van het land, waar
het terecht kwam, niet kan opstijgen.
De De]i-Batavia Rubber Mij. heeft ge
durende October j.l. geoogst 363.661 kg.
rubber tegen 342.025 kg. in September
In October 1949 beliep de oogst 458.597
kg. Gedurende demaanden Jan, t.m. Oct.
is geoogst 3.375.062 kg. rubber tegen
3.929.303 kg. in dezelfde periode van 1949.
Geo Wehry en Co. deelt mede, dat de
volgende ondernemingen hebben geoogst
resp. in Oct. 1950 en de maanden Jan.
tun. Oct.': Bajabang 23.900 kg. 208.450 kg.
rubber. Pasir Utjing 13.100 kg, 150.250
kg. rubber, Basilam 32.000 kg. 3,38.000 kg.
rubber, Bukit Lawang 13.100 kg., 194.000
kg. rubber. Sungei Musam 17.350 kg.,
247.250 kg. rubber.
Écu café op de A mstelveenseiceg in Amsterdam had gisteren een vreemde
gast aan de bar. Een paard wilde ook léel eens weten wat al die mensen
toch in een café doen. Het. stapte met. zijn baas naar binnen en gebruikte
een papje, flink voorzien van suiker. Van bier of sterke drank ivilde het
beest niets weten.
