Hollandse vrachtvaarders... per autoKERSTSPEL IN MEXICO
I Naar een nieuwe
Interessante ontwikkeling
naar oud voorbeeld
Interview met de man die over
GENERAAL WALKER IN KOREA
OMGEKOMEN
Vijf jaar lang astroloog in Engeland
om Hitler van de wijs te brengen
Zaterdagse
mijmeringen
Leider van vele gevaarlijke operaties
verongelukte
Pauselijke opdrachten aan De Wohl
Hét Moerdijkkanaal, oude twistappel tussen Nederland en België,
i- weer actueel géworden. Ondanks de Benelux-gedachte blijken er
in ons land nog zeer ernstige bezwaren tegen te bestaan en acht men
het eigenlijk overbodig. De Rotterdamse gemeenteraad heeft nog
dezer dagen een motie in deze geest aangenomen. Het probleem van
de binnenscheepvaart blijft echter bestaan. Aan dit probleem is de
Rijnvaart verbonden, waarover zo pas tussen de voornaamste betrok
ken landen, Nederlanad inbegrepen, weder een overeenkomst inzake
bepaalde vrachttarieven is bereikt. Anderzijds is er heden ten dage
zoiets als het vervoer te land door middel van vrachtauto's. Het is
nog slechts betrekkelijk weinig bekend, dat Nederland een heel be
langrijk aandeel heeft in het internationale truckvervoer. Niet min
der dan mee duizend Nederlandse chauffeurs besturen Nederlandse
vrachtauto's op de wegen van een groot deel van Europa, En het
ziet er naar uit, dat binnen afzienbare tijd deze Nederlandse chauf-
leurs. na van Rotterdam per landingsboot naar Tilbury aan de
Theems te zijn vervoerd, door lieel Engeland, Schotland en Wales
zullen gaan rijden. Het Nederlandse vrachtvervoer per as, over
koepeld door de NlWO-organisatie, welker directeur, de heer
Colette, zich eeu uitstekend organisator toont en een der talrjjke,
verdienstelijke handelsdiplomaten is, die Nederland thans meer dan
ooit nodig heeft zet de traditie voort, in deze eeuw van de motor,
van de Hollandse vrachtvaarders.
Nauwere samenwerking
in West-Europa
Wat de Hanze was
Ven tijke Hanze-hoopman,
hel beroemde schilderij van
Holbein de Jongere.
naar
Hans
ZATERDAG 23 DECEMBER 1950
PAGINA S
(ten.
GKWIffCïW
SOt 5 WA PP
I STAVOREN
'STtÊNWUK
^•VOLLSNHOVS
(NKMUtttM
ölENEMUIPex
<J«AW-:0(tSmMA£6ei-T
UWITS^ OMMfcN—
•aimelo
«v'SSCn»
|X>fcVEHT6R
APEiDOOlN
•RECHT
ARNHEM
HUISSS'
•■eOA
ANT WfcP.Pt"
stromend, in de Noordzee uitmondt, dus
van Dordrecht te. Hoek van Holland, aan
weerskanten vaD de grote rivier. Men
ziet dit in de kringen der onmiddellijke
belanghebbenden beel duidelijk in en ook
in Den Haag is men reeds tot de conclusie
gekomen, dat het zaak is dal Nederland
zich ter dege en bijtijds laat gelden op
een gcb'ed, waar het eigenlijk heel oude
rechten en niet minder oude tradities
heef-
Het is daarom met grote instemming,
dat we de woorden begroeten van Mr.
Oyevaar, directeur generaal voor de
Scheepvaart, voor de vereniging „De
Amsterdamse Haven" gesproken. Deze
woorden gelden in even grote mate voor
Rotterdam en zijn havenschap als voor
Amsterdam. We zouden willen zeggen,
zelfs mèèr, omdat Rotterdam immers bei
natuurlijke centrum is van wat Mr
Oyevaar als ..de waterkant" aanduicit en
waarmede hij het gebied van West-
Europa bedoelt, dat zich uitstrekt van
Antwerpen tot Liibeck, van de Schelde
tot de Trave. Hiervoor wil Mr. Oyevaar
een moderne Hanze gesticht zien.
Mr. Oyevaar stelde wederom voor. een
moderne Hanze-bond op te richten. En
zulks, om tot een nauwere samenwerking
te komen en daardoor een moordende
onderlinge concurrentie te voorkomen
Rotterdam en Amsterdam hebben thans
nog niet de helft van het transJover-
voer, waarop ze in 1939 konden bogen.
Oost-Europa is in belangrijke mate uil
gevallen hoewel h er het vervoer per
as een deel van de vervoerstaak op zich
genomen heeft en de omvang van het
vervoer in West Europa is te klein
Hierin kan verbetering komen, wan
neer de nauwere samenwerking in West-
Europa er eenmaal is, maar het zal zaak
zijn, zich er op voor te bereiden er. een
apparaat te ontwerpen, in staat, aan alle
moeilijkheden het hoofd te bieden en alle
mogelijkheden uit te bu ten.
Daarom een moderne Hanze-bond. Mr
Oyevaar heeft hiertoe reeds eerder en
wel te Hamburg het voorstel gedaan, om
dat Hamburg en de andere Noord-Duitée
havens in dezelfde moeilijkheden verke
ren als die van Nederland en ook Ant
werpen en Gent.
j op internationale grondslag, met de
Noord-Duitse havensteden.
We zullen^ ons hier niet verdiepen in
het ontstaan van, de Duitse Hanze, maar
wel even aanstippen, dat de Nederlanders
een belangrijk aandeel hebben gehad in
'de openlegging en kolonisatie van het
langs Noordzee en Oostzee liggende Duit
se kustgebied Hollandse en Vlaamse ko
lonisten zijn in groepen naar Noord-
Duitsland getrokken, om daar moerassen
droog .te leggen, groud te ontginnen en
uiteraard waren ze bijzonder actiel ,n de
ontwikkeling van het handelsverkeer En
al zijn de schippers en handelaars van
Hollands opkdménde handelssteden vaak
slaags geraakt met die van Liibeck en
andere Hanzesteden en is er menige
kleine zeeslag met de pitt ge koggesche
pen geleverd, in grote lijnen ontstond er
een samenwerking welke het aanzijn gaf
aan een grote, internationale georiën
teerde handelsmacht
Feitelijk vervulde heel ruim geno
men de Hanze in de latere Middel
eeuwen en nog lang daarna de functie,
welke thans een West-Europese federatie
zou moeten gaan vervullen Hansa. waar
van Hanze afkomstig is, stamt van het
oud-Germaanse woord „hansa" af, dat
gemeenschap betekent'. Die gemeenscnap
werd toen in geringe proporties gedacht,
maar kwam in de grond op hetzelfde
neer, wat we nu met Benelux en e«n vrij
handelend West-Europa bedoelen
De eerste gemeenschappen van de
Hansa ontstonden te Londen en te Visby
in Zweden, waar de Noord-Duitse hande
laars zich aaneensloten. Hun organisatie
breidde zich over heel West-Europa uit
tot diep in Polen en Rusland toe en
tegen het einde van de veertiende eeuw
was ze zo machtig als een wereldmogend-
heid Door allerlei omstandigheden nam
de macht van de Duitse Hansa ten slotte
af en traden Engeland en de Verenigde
Nederlanden meer op de voorgrond .Maar
talrijke Nederlandse steden zijn eeuwen
lang lid van de Hanze geweest en ef door
tot grote bloei gekomen: Deventer.
Zutph.en, Harderwijk,^Elburg, Groningen.
Nijmegen, Zwolle, Stavoren, Kampen.
Arnhem, Roermond en enkele toenmaals
kleinere steden, als Doesburg, Venlo en
BoLsward. De Noordelijke waren meer op
Liibeck georiënteerd, de andere op Keu
len, dat ook een belangrijke Hanzestad is
geweest
Elk dezer Nederlandse handelssteden
had kleinere steden onder haar vleuge
len, zo bv. Nijmegen, Tiel en Zalt-Bonv
mei, terwijl in Apeldoorn, dat zelf geen
lid van de Hanze was, de Hanze-steden
menigmaal vergaderd hebben Daarnaast
hadden sleden als Amsterdam, Utrecht
en Dordrecht nauwe relaties met dc
Hanze en het staat vast, dat ze veie bur
gers aan de steden van de opkomende
Duitse Hanze hebben afgestaan, om daar
het hunne tot de econom.sche ontwikke
ling bij te dragen.
En de kolonisten, waarvan we teeds
gewaagden hadden in hun rijen vele
boeren uit ons vaderland Bekend is het
Middeleeuwse liedje, dat duidelijk aan
geeft, welke rol de bewoners van onze
lage landen in de vru'cj>tbaarmaking en
organisatie van het aan de Slaven ont
rukte Noord Duitse gebied, tot ver voor
bij Dantzig en van de z.g. Baltischc sta
ten gespeeld hebben:
Near Oostland wyllen wy ryden,
Naer Oostland wyllen wy mee,
AIover de 'groene 'heiden,
Al over de heiden,
Daer is er een betere stee.
De geschiedenis van de Hanze is
eeu uiterst bloeiende en tevens-zeer
leerzame. Ook hier werd de samen
werking pas bereikt na veel onder
ling krakeel. Elk lustorieboek van
de Duitse Hansa bevat een hoofd
stuk, gewijd aan de strijd, die aan
vankelijk tegen de concurrerende
Hollandse eu Zeeuwse vrachtvaar
ders gevoerd moest worden. De
Zeeuwse admiraal Frans van Borse-
len, uit onze vaderlandse geschiede
nis welbekend, heeft de Hanzeaten
herhaaldelijk van katoen gegeven.
Op de duur echter kwam een gezonde
samenwerking tot stand en hiervan heb
ben talrijke Hollandse en Zeeuwse han
delssteden, o.a Brielle en Middelburg,
Delft, Monnikendam, Edam, Purmerend,
Veere evenals Amsterdam flink geprofi
teerd. Rotterdam kwam pas naar voren,
toen de Hanze reeds veel aan betekenis
had verloren en de Hollandse steden ge
heel haar eigen weg gingen, sterk door 't
krachtige staatsbestuur der Zever, Pro
vinciën, waartegenover de Duitse Hanze
steden achteruitgingen door de verwarde
binnenlandse toestand en het zwakke
staastbestuur in Duitsland.
Het was in 1615 voor de laatste maal,
dat Nederlandse steden afgevaardigden
naar een bijeenkomst van de Hanze stuur
den. Nadien werden de banden voorlopig
niet helemaal verbroken maar Holland
had zijn eigen weg gezocht en gevcuden,
verder, dan de Duitse Hansa zicli 'ooit
gewaagd had: naar Indië en Amerika
De mensen hebben steeds de behoefte gevoeld het gebeuren van die Kerstnacht, schoner dan de dagen, zoals
Vondel hem dichterlijk noemde, voor ogen te zien en hem zo echt mogelijk mee te leven. Tot in de verste
uithoeken van de aarde en in kleine dorpen worden Kerstspelen opgevoerd, welke soms een traditie van eeuwen
zijn. Zo voert het dorp San Blus in \Texico elk jaar een Kerstspel op, dat wat grootsheid en praal van uitvoe
ring betreft, wel niet met b.v. de. Passiespelen van Ober ammergau kan wedijveren, maar daartegenover een bij
zondere bekoring bezit door de oprechte eenvoud en kin derlijke ontroering, waarmede de simpele mensen van
het land het oude spel opvoeren, geheel in een natuurlij ke omgeving, dus precies, zoals Sint Franciscus dit heeft
gedaan. Men ziet hier de eerste scene uit het spel in dit zo goed als onbekende Mexicaanse dorp. Er xijit
geen decors voor gemaakt en de os en de ezel zijn bij een boer geleend
Maar binnenscheepvaart, Rijnvaart en
vrachtvervoer per as, ze staan, de spoor
wegen inbegrepen, nog aan het begin
van een intensief vervoerssysteem, dat
zal moeten dienen, om de industrialisatie
van de landen van West-Europa te ver
gemakkelijken en te stimuleren.
Hier openen zich nieuwe, belang
rijke perspectieven. De cosmopoliti-
sche Nederlanders met hun talen
kennis en commercieel inzicht, mits
gaders organisatietalenten, zijn als
liet ware voorbestemd, juist in het
vervoer, het internationale transport
systeem, een belangrijke rol te spe
len. De perspectieven zijn in ver
schillende opzichten verheugend. Ze
geven aan, dat nu Indonesië allengs
vermoedelijk een steeds minder be
langrijke rol in onze volkshuishou
ding zal spelen, er elders nog moge
lijkheden liggen.
Dat in deze mogelijkheden ons natuur
lijke achterland, Duitsland, een belang
rijke rol speelt, is wel duidelijk, zeker
voor een eder, die woont in het gebied,
waar de Rijn door de lage landen
Deze moderne Hanze-bond zou
niets anders zijn dan een herleving
van een situatie, die ons, Nederlan
ders, eeuwen geleden heel vertrouwd
is geweest De oude Hanzebomd was
een handelsgemeenschap tussen Ne
derlandse, Vlaamse en Duitse steden.
Wat Nederland aangaat, de opbouw
van zijn handelsvloot en ook van zijn
latere oorlogsvloot, die 't Hollandse
gezag over heel de wereld deed eer
biedigen, was in belangrijke mate «le
vrucht van een nauwe samenwerking
Een typisch „koggeschip uit de Hanzetijd, dat zowel handels- als oorlogs
schip was.
Luitenant-generaal Walton H.
Walker, de bevelhebber van liet
Amerikaanse achtste leger in Korea,
is hij een ongeluk inct zijn jeep om
liet leven gekomen. Vele soldaten
waren er ooggetuigen van hoe hun
commandant uit de auto op de
modderige weg werd geslingerd en
door het voertuig werd overreden..
Het ongeluk gebeurde op ongeveer
8 km. ten Noorden van de Zuid-
koreaanse hoofdstad Seoel.
De seneraal was 61 jaar oud. Hij werd
op 3 December 1889 in Belton (Texas!
°eboren Na zijn studies en militaire op
hidine doorliep hij alle rangen en pre
cies 30 iaar na het begin van zijn carrière
werd hij benoemd tot Eeneraal-majoor.
In de iweede wereldoorlog was hij
aanvankelijk bevelhebber van het Ame-
Ikaanse pantsercorps, later van het
twintigste coros Hij was in 1°43 tot 45
•n Europa, vocht in Normandië en nam
later deel aan de strijd op Duits grond
gebied Hij voerde het twintigste leger
aan toen dat Metz bevrijdde.
In April 1945 werd hij tot lt.-generaal
benoemd. Van 1946—'48 was hij bevelheb
ber van het Amerikaanse vijfde leger in
Europa en daarna ging hij naar Japan
om zich aan het hoofd van het Achtste
leger te stellen.
Toen het achtste leger naar Korea
werd overgebracht om de Zuidelijken
te helpen tegen de oprukkende Noor
delijke troepen, werd de generaal met
de operaties belast. Hij leidde de eerste
tactische terugtocht, daarna de zegen-
vierende opmars, om daarna wederom te
worden gedwongen tot een terugtocht,
die nog groter problemen bood dan de
eerste.
Advertentie
deze eerste particuliere audiëntie bjj de
Paus me deed, is met geen pen te be
schrijven.
Ik heb o.rn. gesproken met Churchill,
met Ghandi en Hitier, dat was interes
sant zonder meer. Vóór ik de. H. Vader
zag, had ik me er op voorbereid een
eerbiedwaardige, indrukwekkende fi
guur te zien. Maar toen Z. H. tegen
over me stond, gebeurde er iets in me.
Ik voelde iets, dat ik nog nooit ge
voeld had: de liefde in haar schoonste
vorm, die uitstraalde van bet gelaat
van een mens! Dat was een realiteit,
niet iets ingebeelds.
De H. Vader reikte me de hand en zei
toen: „Wat zou u ervan dpnken, een ro
man over het leven van St. Thomas te
schrijven?" Ik kon niet antwoorden, doch
wierp me op de knieën en kuste Zijn
ring".
Louis de Wohl zwijgt even. Hjj staart
voor zich uit, alsof hij dit korte maar
„DE MEERDERE ZIJN betekent dienen,
en de macht tot bevelen houdt geen on
beperkte macht in, doch betekent integen
deel gehoorzamen aan de eeuwige wetten
van waarheid en recht". Deze woorden
sprak de H. Vader tijdens een audiëntie,
die Hij verleende aan 400 Italiaanse rege
ringsautoriteiten en parlementsleden. Hij
zeide verder: „Al degenen, die in onze
dagen geroepen zijn om een werkzaam
aandeel te hebben in de wetgeving, nemen
daardoor een plicht op zich. waarvan dik
wijls leven of doodtevredenheid of ver
bittering, voorspoed of verval van ontel
bare mensen afhangen. Van het ogenblik
af, dat zij hun biljetten in de stembussen
laten vallen, vertrouwen duizenden kie
zers hun lot aan u toe. Voor de duur van
uw bestuur hangt hun geluk of ongeluk,
hun economisch, sociaal en geestelijk wel
zijn min of meer beslissend af van uw
voorof tegenstemmen der wetsvoorstel
len".
Dat was weer eeli van die treffende
Pauselijke uitspraken. Wat een plichten-
serie voor gekozenen en wat een waar
schuwing aan het kiezerscorps om goed
uit te kijken aan wie men zijn stem geeft.
DE „PRAWDA" van 1912 was het leg
gen van het fundament (volgens Stalin)
voor de overwinning van het bolsjewis
me. Aldus „De Waarheid". Begrijpt men
nu ook van hoeveel belang het is om
een krachtige katholieke pers te hand
haven?
IN DE GEVANGENISKAMPEN pon
communistisch Hongarije valt een jterke
religieuze heropleving" te constateren,
aldu$ de woorden van een universiteits
student, die aan de „Catholic Herald" zijn
ervaringen vertelde, nadat hij uit een
interneringskamp bij Boedapest was ont
snapt. Er was bloeiend geestelijk leven
onder de gevangenen, van wie velen, die
voordien niet geloofden of niet practiseer-
den, zich bekeerden. Waarom moeten bij
velen toch eerst de nood en ellende zo
hoog komen, voor hun de ogen opengaan.
HET INTERNATIONAAL Wolsecreta
riaat heeft een vergelijking gepubliceerd
van de prijzen, die een schapenhouder in
de Kaapprovincie van Zuld-Afrika heeft
ontvangen voor zijn wol sinds 1932. Voor
de wol afkomstig van stamboekschapen
ontving de schapenhouder in 1932 60 ct.
■per kg, in 1949 f 7,80 per kg en in 1950
f 17,30 per kg. Tegen een dergelijke stij
ging kan geetl enkele loon-politiek het
volhouden.
DE TSJECHOSLO WAAKSE voorlich
tingsdienst van het leger verzorgt radio
uitzendingen. door middel waarvan een
voorlichtingsofficier aan de manschappen
vertelt, hoe zij hun taak als soldaat die
nen op te vatten. Zelfs op het gebied van
de liefdesbrieven wist de officier nog
„goede raad" te geven. In een der laatste
uitzendingen zeide hij daarover o.m. het
volgende:
„De brieven, die je als burger hebt On
beslissende moment weer voor zich ziet. schreven, zijn niet goed nu je een sol-
''e Nederlandse. Hanzesteden omstreeks 1500. De zwarte, omlijnde, toaren
'°enmaals „groot", de. kleinere zwarte „middelbaar" en de kleine zwarte
leinDie met een ring aangegeven waren weliswaar, zoals Amsterdam
Brielle, geen lid van de Hanze maar onderhielden er toch nauwe
betrekkingen mede.
Een zware, korte man komt op ons toe.
Joviaal reikt hij ons (je hand eu met
prettige, klankrijke stem zegt hij: „Louis
de Wohl, how do you do?". Hij heeft
een vriendelijke kop, die eerder aan een
welgedane Vlaming dan aan 'n Engels
man doet denken.
„We zullen het ons maar gemakkelijk
maken", zegt hij na de kennismaking, die
eerder iets vriendschappelijks dan iets
officieels heeft. En nauwelijks hebben wij
plaats genomen, of hij opent het bruine
leren kistje, dat hij in de linkerhand had
en dat we voor een fototoeste' hadden
gehouden, ,,'n Eigaar?'', presenteert hij
en als we bekennen alleen sigaretten te
roken, trekt hij een misprijzend gezicht.
En natuurlijk volgen' er anecdotes, die
zeer in het voordeel van de sigarenroker
zijn Hij vertelt ze heel geestig, „typisch
Engels", menen we, om pas later te mer
ken, dat De Wohl slechts kort Engels
man is.
Dat komt op de proppen als hij ons
vraagt in welke taal we het gesprek
willen voeren. Engels? Duits? Frans of
Italiaans is ook goed, desnoods Spaans,
of als het niet inders kan Arabisch.
Heel ongewoon voor een Engelsman, al
is hij wat voor De Wohl zeker geldt
nog zo bereisd.
„Ik ben ook geen Engelsman van ge
boorte", vertelt de schrijver: „maar een
Hongaar. Ik heb 't Engels net als u op
school moeten leren. In 1935 heb ik 't
continent verlaten. Waarom? Wel, omdat
Httler een te grote mond ging krijgen.
Dte eerste jaren tn Engeland waren nogal
moeilijk, vooral, toen ei oorlog dreigde
en iedere vreemdeling verdacht werd van
spionnage, helemaal als hij 'n beetje
intelligent was".
Met 'n twinkeling in de ogen voegt hij
hieraan toe: „Misschien klinkt 't gek,
maar ze zagen ook mij daar voor aan. En
tochliëp ik enkele maanden later in
een militair buitenmodelletje rond, in de
rang van majoor nog wel Ik die nog
nooit van m'n leven ook maar 'n uur
«oldaat geweest was".
Wat daar achter zat?
,,'n Heel zonderling verhaal", antwoordt
De Wohl: „Ik wist, dat Hitier bijgelovig
was en zich door een bekende Zwitserse
astroloog liet voorlichten. Het^ stond zo
vast als een huls, dat hij zich bij zekere
beslissingen liet beïnvloeden door wat er
„in de sterren stond geschreven" Ik had
In miin jonge jaren wel eens gelief
hebberd in astrologie en kwam nu op
het volgende denkbeeld:
Als wij een nauwkeurige horoscoop
van Hitier trekken, dan moet die gelijk
zijn aan die van de Zwitser en dus
bestaat er dan kans, dat we ongeveer
weten welke adviezen de Fuehrer van
zijn astroloog zal ontvangen. Op die
manier kunnen we zijn beslissingen en
plannen berekenen en hem allicht eens
'n slag voor zfln".
„Inderdaad een vernuftig Idee. Maar...
gelooft u dan aan astrologie?".
Louis de Wohl lacht hartelijk: „Daar
ging het. toch immers niet om? Als de
heer Hitler er maar vast genoeg in ge
loofde, dan was alles dik in órde. En
zonder twijfel deed hij dat. Enfin, ik
opperde het fantastische plan, steeds bij
hogere Britse autoriteiten, tenslotte bij
Lord Halifax. Men zag er iets in en zo
werd ik dus officiële Britse sterren
wichelaar".
„En heeft nw werk resultaat gehad?".
„Ongetwijfeld', antwoord! de schrijver
prompt: „Ik zou bepaalde feiten kunnen
noemen maar bewijst het feit, dat de
regering mij vijf jaar lang dit werk Het
doen, niet genoeg? Zou er geen enkel
resultaat zijn bereikt, dan zou zij na
enkele maanden die dure salarispost van
majoor De Wohl toch wel van de mili
taire begroting hebben geschrapt I"
We hebben enkele dagen geleden
Louis de Wohl al aan u voorgesteld als
de schrijver van de prachtige, grootse
historische roman „Het stille licht" (Z.
H. Uitg. Mij 's-Gravenhage). Natuurlijk
willen wij graag iets weten over het
ontstaan van dit boek, dat in Engeland,
de V.S.' en- in' Scandinavië groot opzien
Louis de Wohl
(onbegrijpelijkerwijs zónder sigaar!)
heeft gebaard en in tienduizenden exem
plaren is verspreid.
„Er waren van mi) al heel wat amuse
mentsromans verschenen, wel een stuk
of twintig, de meeste nogal avontuurlijk.
Na de oorlog wilde ik weer aan de siag,
doch ik kon maar geen goed onderwerp
vinden. Daar ben ik romanschrijver èn
Katholiek, en ik .weet niet eens wat ik
doen moet", dacht ik. „Maar al spoedig
werd mi) de weg gewezen.
In April 1948 zou ik samen met een,
Dominicaans pater in Zwitserland in re
traite gaan, Én het vliegtuig las ik een
der werken van Thomas van Aquino. Ik
voelde me geschokt door deze kristalhei-
deze wijsheid! Welk een rijpheid en in
zicht! In het klooster, waar ik verbleef,
kwam het gesprek ook telkens op de
grote geleerde en toen ik kort daarop
in Rome kwam, was het niet anders. Ik
blééf in de sfeer van St. Thomas".
En na een korte aarzeling vertelt Louis
de Wohl, wat tenslotte de doorslag heeft
gegeven: alles scheen er op te duiden,
dat hij eer boek over St. Thomas schrij
ven moest, het was als een hem inner
lijk gestelde opdracht: doch het was de
Heilige Vader, die deze bevestigde.
„Ik had al heel wat beroemdheden
ontmoet", vertelt De Wohl, diep onder
de indruk bij de herinnering, „maar wat
En langzaam en met zachte stem ver
volgt hij: „Natuurlijk ben ik direct aan
de slag gegaan. Eerst moest ik langdu
rige studies maken, dat zult u begrijpen.
Daarna heb ik de roman geschreven in
het Engels".
„En u heeft de H. Vader een exem
plaar van het hoek gegeven?"
„Natuurlijk", antwoordde De Wohl.
„U zult begrijpen hoe blij ik was, toen
Hij mijn werk prees. Ik heb Hem nog en
kele malen mogen bezoeken, waarbij Hij
steeds belangstelling toonde voor mün
werk en plannen".
„En welke zün die plannen?"
„Na het boek over St. Thomas heb ik
er een geschreven over de H. Helena,
die het ware kruis van Christus heeft ge
vonden. Dan een derde historische ro
man, ditmaal niet over een heilige, doch
over een heerser, Atilla. Beide boeken
worden in het Nederlands vertaald. Nu
zou ik een roman over SL Augustinus
willen schrijven".
„Dus uw voorkeur blijft uitgaan naar
heiligen
„Inderdaad!" roept de schrijver uit en
hi) vertelt uitvoerig en met jeugdig vuur
waarom,
Het is Intussen laat geworden en we
moeten hoe graag we nog een uurtje
met hem gepraat hadden afscheid
nemen.
„U blijft slechts één dag in Nederland,
nietwaar?"
„Ja", knikt De Wohl. „Vanmorgen ben
ik met een vliegtuig uit Londen geko
men en morgenochtend vertrek ik naai
de V. S. Maar ik blijf nog enkele dagen
op Nederlands grondgebied".
„U gaat dus met een Nederlands schip
naar New York?" begrijpen we.
„Inderdaad. Overigens ben ik ai een
paar keer in Nederland geweest. Ik heb
Amsterdam en Den Haag gezien en ik
voel me hier best thuis. De bïoembollen-
velden heb ik helaas nog niet kunnen
bewonderen. Misschien volgend Jaar!
Wellicht ontmoeten we elkaar dan weer",
Hij drukt ons ten afscheid de hand.
„Tot ziens! Enehwilt u nu
heus geen sigaar vraagt hij, terwij]
hij zelf zijn derde of vierde opsteekt......!!
dactt bent en deel uitmaakt van het volks-
democratische leger. Je moet aan je meis
je schrijven, hoe van jou een heel ander
en nieuw mens wordt gemaakt, die met
hart en ziel is toegewijd aan de opbouw
van een nieuw leger".
Wat het meisje betreft, schrijft de voor
lichtingsdienst voor: „Laat haar vertellen
over het thuisfront en over haar ervarin
gen als bestuurster van een tractor".
Mijmer, beste vriendenschaar. Geen ar
beid is de vrouw te zwaar.
WEST-DUITSLAND ZAL binnenkort
een nieuw volkslied krijgen.
De West-Duitse president Theodor
Heuss zou het nieuwe volkslied, waarin
Duitsland „het land van geloof, hoop en
liefde" wordt genoemd, op Öudejaars-
avonds officieel proclameren. Het heeft
een marstempo en bestaat uit drie cou
pletten van elk acht regels. Pogingen van
Adenauer en andere politieke leiders om
in de tekst het laatste vers van het tra
ditionele „Deutschland iiber alles" te be
houden, zijn mislukt. In dit vers wordt de
nadruk gelegd op „recht, eenheid en vrij
heid".
En nu maar luisteren over Keulen of
Hamburg naar het nieuwe lied van onze
toekomstige bondgenoten.
ALLE CANDIDATEN gekozen, jubelt
„De Waarheid" naar aanleiding van de
uitslag der in Sovjet-Rusland gehouden
stad-, dorps- en districtsverkiezingen. Ik
zal maar niet schrijven: dat wist ik al,,
want dan worden de luitjes nijdig De
percentages zijn ook enorm, 99 j8
99.43%. 99,42 99.97
In Kieff zelfs 99.99 't Is jammer, dat
communisten, althans de echte, geen
Kerstmis vieren Anders zouden ze be
halve razernij over K e r s t gratificaties
ook vreugde kunnen spuien over de 0e-
.ukkige afloop der verkiezingen.
MORGEN IS het weer Zondag. En
overmorgen en Dinsdag ook. Alie
epistels en evangelies worden in uw volle
attentie aanbevolen. Opdat ge trouw be
vonden wordt. Aldus St. Paulas in het
epistel van de 4de Zondag. Plezierige dag
en Zalig Kerstmis.
