De rol van de acteur in de film
TÉ
Wees niet zo conservatief
MODEPRAATJE
i
J
Ons
De wraak der liefde
Kunt U niet slapen
J. S. Fletcher
Weer traangas
Probeer eens dit Februari-Menu
Gastvrouwen voor
Schiphol
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
ZATERDAG 3 FEBRUARI 1951
PAGINA 4
„PLASTISCH MATERIAAL'
Nieuwe incidenten bij concert
onder P. v. Kempen
SHM
(T
C592
Hutspot niet erwten
Rodekool-sla
HOGE VELUWE NIET
IN GEVAAR
EEN FABRIEK MET EEN
CARILLON
„ORMONDE" MORGEN IN
DE HAVEN
DOOR
Sprekende poppen en dieren de
meest populaire, televisie-acteurs
Tenzij hij volkomen opgaat in zijn eigen
rol ten koste van zijn collega's, heeft hij
een bijna voneiig inzicht in de ontwik
keling en het verloop van het stuk als de
regisseur. De filmacteur is daarvan
I slechts in theorie op de hoogte, aangezien
Naar aan'nding van de opmerk,ng, hy rol nooit van het begin tot het
die we verleden week einde kan doorspelen, tenzij in zijn ver
ten ©ver «e zeer bescheiden bijdrage, I beelding) o£ aan de conferentietafel. Als
die de acteurs en actrices leveren tothj: daar wordt toegelaten, hetgeen wel
de waarde van een film als zodanig, i licht nimmer hat geval zal zijn! De film-
ontvingen we een aantal brieven van
lezers, die vroegen, of er werkelijk zo
veel verschil is tossen het toneelspel
en het spelen voor de filmcamera en
waarin dit verschil nu wel bestaat.
Er bestaat Ind-erdaad een groot en zelfs
principieel verschil tussen toneel- en
filmspel, een verschil, dat reeds bij de
toeschouwer zelf begint. In de schouw
burg ziet en hoort de toesohouwer het
gebeuren, dat zich., vod? hem op het to
neel afspeelt, onveranderlijk van hetzelf
de punt uit. Wil een acteur de nadruk
leggen op een gebaar of een door hem
gebezigde uitdrukking, dan is hij ver
plicht, de aandacht van zijn auditorium
daarop te vestigen door een opvallende
plaats op het toneel in te nemen, door
een wijziging van stem, door een bij
zondere houding, een bepaalde beweging
oi een pauze. Wat hij ook doet, hij moet
zich zó gedragen, dat het zelfs door de
meest verwijderde en minder opmerk
zame leden van zijn auditorium wordt
waargenomen. Zijn houding en dictie,
zelfs zijn gefluister, moeten om dezelfde
reden worden overdreven.
In een film is dat niet nodig. De regis
seur, of zo men dit woord liever wil: de
filmmaker, laat éénvoudig een close-ap.
een opname van nabij, zien van het de
tail, waarop hij de aandacht wenst te
vestigen. De bioscoopbezoeker, gezien als
toeschouwer, is niet, zoals in de schouw,
burg. aan zijn plaats gebonden. Doóf de
beeldwisseling en door de camera-lnstei-
ling, waarvan de regisseur in zijn film
gebruik maakt wordt hy actieve tóe-
scaouwer. die zich door de handeling be
weegt, waarheen de regisseur hem ver
kiest te leiden.
Dit principiële verschil tussen toneel
en film houdt in, dat er aanzienlijke ver
schillen bestaan tussen de speltechniek
op het toneel en die voor de filmcamera
De overdrijving, waarvan de toneelac
teur zich moet bedienen, is voór de film
totaal overbodig, integendeel, omdat de
filmcamera hem zo dicht kan naderen en
een sterk vergroot beeld kan geven van
het kleinste detail, worden beheersing eii
zelfs soberheid noodzakelijk, Alles, wat
doeltreffend en zelfs noodzakelijk is op
het toneel: het brede gebaar, de grime,
de bijzondere dictie, wordt vals en be
lachelijk op het witte doek, omdat het
onnodig is. Als de filmcritiek spreekt van
„onodige toneelmatigheid" van het spel
van een filmacteur Wil dat nóg niet Zeg
gen, dat dit spel op zich verkeerd is of
beneden peil. Het wil alleen zeggen, dat
de filmcriticus het onaangename gevoel
krijgt van iets, dat overbodig is, alsof
een man probeert een open deur in ti
trappen. Waar een toneelacteur het dóói
hem gesproken wóórd illustreert en ac
centueert met houding, gebaar en mi
miek, Spéélt de filmacteur met zijn hele
persoon. De trilling Van een ooglid, het
kleinste gebaar van de hand, een even
trekken met de schouders, kan van véél
meer betekenis zijn dan een Vloed van
woorden.
Dan zijn er nog de omstandigheden,
waaronder een filmacteur moet Werken
De toneelspeler heeft voldoening van Z'.m
werk, de filmacteur niet. De eerste ziet
zijn werk geleidelijk groeien. Hij begint
bij het begin en eindigt met het einde.
acteur moet zijn rol in tientallen korte
fragmenten spelen en dit in een volgorde,
die wordt bepaald door economie, stu
dieruimte en technische overwegingen
Na te zijn overleden, begint hij weer vro
lijk te leven. Na zijn huwelijk, moet hij
zijn meisje het hof gaan maken, omdat
de studioruimte, die tot kerk diende, voor
een anaere film moet worden gebruikt.
Een der eersten, die de juiste plaats
van de acteur in de film poogde te be
palen, was de Russische filmer en schrij
ver V. I. Pudovkin. die hem niet meer
waarde toekent dan als plastisch mate
riaal". „Ik beweer", aldus schreef hij
in zijn boek „Filmtechniek", dat een ob
ject, gefotografeerd uit een gegeven hoek
en op het witte doek getoond aan de
toeschouwers, een dood voorwerp is, zelfs
al heeft het zich voor de camera bewo
gen. De eigen beweging van een object
voor de camera is nog geen beweging op
het doek. Het is niet meer dan de grond
stof vóór de latere schepping door de
montage van de beweging, die wordt
tot stand gebracht door de samenvoeging
van verschiller.de filmstroken. Slechts
wanneer hét object wordt samengebraent
met een aantal afzónderiyke objecten,
slechts als hét een onderdeel Is van een
synthese van verschillende beelden,
wordt het begiftigd mét filmiek leven".
Al ls deze Verklaring van Pudovkin
principieel juist en al gebruikten en ge
bruiken vele filmers voor hun films n iet-
acteurs een der sprekendste voorbeel
den van de laatste tijd is de film „Fiet
sendieven". waarin een fabrieksarbeider
de hoofdrol kreeg -- daarom Wil dat nog
niet zeggen, dat aan het spel van een ac
teur in dé film gêen enkele waarde mag
worden toegekend. Er zijn tal van ac
teurs, die bij hun spel de soberheid be
trachten, die even doeltreffend en aah-
trekkelijk ls als dat van de niet-acteurs
en die er daarenboven een kracht een
concentratie en een passie in Weten te
leggen, welke vér boven de macht van
hun ongeoefende rivaal uitgaan. Men
denke sleohts aan acteurs als Spenen
Tracy, Robert Dortat, Bernard Milles.
Irene Dunne ên Orson Welles. Maar, nog
maals, hun spel bepaalt nooit de waarde
van een film. Die waarde hangt uitslui
tend af van de kunde, dé fantasie en bét
artistieke vermogen van de filmmaker.
Hoezeer de waarde van de „sterren-'
heden ten dage is gedevalueerd moge
biyken uit de merkwaardige manier,
waarop sommige flims worden aangekon
digd. De Reclame, die mededelingen doet
over een Engelse filth, Wêlké momenteel
ergens in Italië wordt gemaakt, heeft
aan dè dagbladen de volgende rolbezet
ting toegezonden: „In de hoofdrollen een
ézel en uitsluitend Italiaanse acteurs",.
Regisseur Frank Launder is voor zijn
eerstvolgende film óp zoek naar een
„schóónheid zonder hersens". Waarmee
hij waarschijnlijk niet véél moeite zal
hebben,
Tenslotte ls er, naar we in een Engels
dagblad lezen, in Engeland een Wild
Wêst-fllm in rótilatie gekomen met de
volgende naam ais voornaamste ster
boven de titel: „Locomotief 21". Daar
onder, in veel kleinere letters, komen de
namen van de acteurs.
In de filmwereld is hét niet onopge
merkt gebleven, dat poppen verreweg
het meest populair zijn bij de grote
concurrente, de televisie en dat dieren
wat dat betreft op de 2de plaats komen.
In Amerika is een pop, die Mortimer
Snerd heet, een nationale figuur gewor
den en in Engeland zijn de televisiekij
kers, die hooglopende ruzie krijgen over
de verdiensten van televisiesterren als
de Braden» of Richard Hearne. eenparig
verrukt, als ze Muffin de Muilezel, Mr
Turnip, of Archie Andrews allemaal
sprekende poppen te zien krijgen.
Wat de dieren aangaat, behoeft er hele
maal geen twijfel te bestaan. Als de te
levisiecamera's in beide landen op be
zoek gaan in de een of andere diergaar
de, verdringen de moeders eenvoudig
haar spruiten van het toestel om beter
te kunnen zien.
De Hollywood-producenten, die heus
niet naar „Negen heit de klok" hoeven
te luisteren, om goocheme jongens te
worden, trekken daaruit een lesje. „Wat
TV kan, kunnen wij ook wel", redene
ren ze. „Waarom enorme onkosten ma
ken om nieuwe menselijke sterren te
vinden en op te kweken die boven
dien nog een mislukking kunnen worden
als je betere resultaten kan bere ken
met poppen van hout-stof-en-lijm of een
levend hoopje bont?"
Het is beslist géén toeval, dat het
grootste internationale filmsucces van
he; ogenblik „King Solomon's Mines
(Koning Salomon's Mynen) heet, die alle
cassa-records in New York en Londen
heeft gebroken. Want hoewel er in
.Salomon" menselijke sterren meespe
len, twijfelen de mannen, die de film
hebben gemaakt, ér geen ogenblik aan,
Waarom de meeste mensen er naar ko
men kijken om het grote aantal bui
tengewoon góede opnamen van d eren.
Dusgaat Hollywood films maken,
waarin sprekende póppen en dieren van
het TV-type d ëtserren zullen zijn. Na
tuuriyk dénken de heren er niet aan,
Muffin dé Muilézel of Mortimer Snerd
precies na te maken. De film-poppen
zullen aan de „eisen van het bijzondere
medium" zoals dat heet worden
aangepast. Men is bijvoorbeeld van plan
om de aantrekkelijkheden van de spre
kende pop en hét dier te combineren in
een serie speelfilms van normale verto-
ningsduur over Franci»-de muilezel in
de film van dezelfde naam. die op het
ogenblik nog in de kleinêrê plaatsen
van ons land circuleert Één aap, Sidney
geheten, is eveneens bestemd om „ster'
te worden. Hij zal niet alleen praten
maar ook êén vrouw én kinderen héb
ben. Derhalve een soort films als de
vroegere Andy Hardy-serie met Mickey
Rooney (als hét aapje?) In de hoofdrol
Fr is nog 'n andere var'atie op t Holly
woodse „sprëkéndê«poppen"-thema ge
piand". De stem van Heien Traubei, een
corpulente opera-ster, zal worden „ge
ent", op net lichaam van èen jong, knap
sterretje.
Achter dit alles steekt een ernstige
reden, waarover we verleden Wêek rêeds
hebben geschreven: acteurs en actrices
van het Garbo-kaliber, die op éigen
houtje een hele bioscoop plachten te
vullen, zijn steeds moeilijker te vinden
En er is een onuitputtelijke voorraad aan
poppen en dieren, terwijl men niet zo'n
massa geld verspeelt, als ze de zaal niet
mochten vullen....
e
Over dieren in de film gesproken
Weet u, dat de kat door Hollywood in
een kwaad dagliéht Wordt gesteld en dat
hjj altijd de schurk is Van de film? Dat
zegt tenminste de New York Cat Club'
in een verontwaardigde resolutie, waar
in met klem wordt geëist, dat Hollywood
de katten voortaan zal afbeelden als
„vrienden van de méns, loyaal jegens
hun tehuis én eigenaars".
De leden van de club zijn heel in het
bijzonder teleurgesteld over een teken
film, waarin Tom de Kat wordt getoond,
die Jerry de Muis mishandelt.
Gisteravond zette de „Union interna,
tionale des amis du bel canto" haar
Verdi-herdenking voort met een opera-
concert in het Gebouw voor K. en W.
te 's-Gravenhage.
Ook by dit concert, dat wederom on
der leiding van Paul van Kempen stond.
zijn de Incidenten niet uitgebleven. j
Voor het concert een aanvang nam,
bliezen twee personen op een fluitje en
twee anderen riepen iets de zaal in. Zij
werden onmiddellijk door de aanwezige
rchercheurs gegrepen en naar het politie
bureau overgebracht.
Dit tafereel herhaalde zich nog een
enkele maal tydens het eerste deel van
het concert en bij het begin van het
tweede gedeelte. De bezoekers keerden
zich tegen deze demonstranten en de
politie zorgde, dat zU werden verwy.
derd.
Bovendien werd reeds in de aanvang in
de zaal met een buisje met traangas ge
gooid. De uitwerking hiervan werd ech
ter door tn de zaal aanwezige recher
cheurs met behulp van zeepsop (dat
klaar stond) gelocaliseerd.
In het geheel werden 0 personen tU-
dens het concert, dat precies op tyd be
gon en verder zonder stoornis verliep,
gearresteerd.
In het eerste deel van het concert
brachten de solisten aria's uit opera's van
Verdi ten gehore. Na de pauze werden
fragmenten gegeven uit de „Aïda". De
vrywel uitverkochte zaal bracht aan het
einde van het concert de uitvoerenden
stormachtige o*'aties, waarby men zeer
speciaal de dirigent Paul van Kempen,
huldigde. De solisten ontvingen bloemen
en de dirigent een bouquet en een grote
krans.
Op Schiphol was het gisteren examendag voor grondstewardessenAllen
slaagden, maar de beste drie kregen van de voorzitter der examencommissie,
oud-gezagvoerder Steensma, een bloemcorsage opgespeld.
Zestien tiptop in blauw geklede „ground-
hostesses". ofwel stewardessen op de be
gane grond, stonden gisteren in een der
zalen van de afdeling Operations van de
K.L.M. op Schiphol tegenover een half
dozijn K.L.M.-ers, die als examencommis
sie hebben gefungeerd ter beoordeling
van de geschiktheid dezer meisjes voor
haar veelzijdig beroep.
Hef was voor de eerste maal in ge
schiedenis van de K. L. M., dat een der
gelijk examen werd afgenomen. Alle
exarnenregels waren punctueel ln acht
genomen, tot het diploma en het punten-
lijstje toe. waarop cijfers voor „toerisme
in Nederland", „vliegtuigtechniek". „ser
vice organisatie", „geschiedenis van het
K.L.M.-luchtverkeer" en „kinderverzor.
ging" voorkwamen. De kennis van de
vracht die de K.L.M. vervoert, bieek nog
het zwakste te zijn, want verder dan
„apen en bloemen" kwamen de meeste
meisjes bij deze vraag niet.
Maar de heer C. G. Steensma, in het
dagelijkse leven hoofd operations van de
K.L.M. doch voor deze gelegenheid hoofd
van de examencommissie, was meer dan
tevreden met de resultaten van dit eer
ste examen. „De meisjes hebben ten volle
aan de hoge verwachtingen, die men van
haar koesterde, voldaan" zei hy. En om
te bewijzen, dat dit geen lege woorden
zijn, deelde hU mede, dat alle behaalde
cijfers boven het gemiddelde liggen met
6 als minimum en 8+ als hoogste.
Over een jaar kunnen de meisjes, na
een aanvullende cursus, bij gebleken ge
schiktheid „luchtstewardess" worden.
Nog is het winter. Betekent dit, dat
wy haast dag in, dag uit kool moeten
eten, wanneer wy onze voeding niet te
duur willen maken? Met het hier volgen
de menu voor een hele week hopen wy U
te overtuigen, dat er nog andere moge-
ïykheden zyn.
Hutspot behoeft niet beslist met klap
stuk gekookt te worden: ook met groene
erwten is ze smakeiyk en voedzaam. In
de groentensoep van Woensdag kunnen
Sober maar elegant, ls het model van nevenstaand
japonnetje, Dé mode was het afgelopen en is ook
in het komende Seizoen zeer druk. Stroken, strik
ken, overrokken en volants alles zeer bewerkelijk
en druk, en allemaal dingen die veel Stof vragen.
Voor feestelijke gelegehheden is dat natUUrUjk wel
mooi, maar in onze dageiyksê werkzaamheden
kunnen wij daaraan toch niet altijd meédoen, alleen
al Omdat het veel te veel tyd gaat kosten, en even
eens Veel geld, wat ln de tegenwoordige tyd Ook
Wel éeh punt is dat gewicht ln dè schaal legt.
Een eenvoudig japonnetje als bijgaande afbeel
ding, vait dan ook zeer zeker in de smaak. Het is
gemakkelijk en practisch, vraagt niét al te veel
Stóf ên men ziet er toch elegant mee uit.
Hét rokje is klokkend, van achteren Uit èen baan
en van voren uit twee. Opzij in de voorbaan valt
een zak aan weerskanten wat ook altyd erg prac-
tisch is. De zak is afgewerkt met een klep. Het
lijfje is geheel glad, sluit voor met knopen en kan
ópen óf dicht gedragen wórden. Bijzónder elegant
staat dè hoog opstaande dubbele kraag, en voor
afwerking wordt er eén flinke grote taftzijdeh
strik op gedragen.
Het drie-kwart mouwtje ls met èen manchet
afgewerkt.
Het patróón is verkrijgbaar tn maat 36, 88, 40, 42,
44, 48 en 48 0.75. Benodigde stof van 2 tot 2.50 m
van 130 cm breed.
Plak aan de ADRESZIJDE van een briefkaart naast en behalve dè
FRANKEERZEGEL het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en
zend deze aan:
ATELIER CROON BEATRUSSTRAAT i ROTTERDAM
Schrijf aan de andere zUde duidelijk naam - adres - woonplaats - nummer
(Btaat onder de afbeelding) en maat van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1.— op een briefkaart, want wat meer geplakt
wordt is waardeloos.
De patronen kunneil ook per giro worden besteld en betaald, n.l. op giro
nummer 2 7 1 2 9 1 eveneens ten name van Atelier Croon te Rotterdam.
wat poulet en/of gehakt verwerkt worden
noodzakelijk is dit echter niet en
flink wat verse groenten van het seizoen.
Wist U, dat van rauwe rodekool zo'n
smakeiyke sla gemaakt kan worden, die
vooral by gebakken vis (byv. bokking)
heel goed past? De kool is zo lichter ver
teerbaar dan wanneer ze gekookt Is. Men
heeft dan slechts 100 g per persoon nodig.
By de rijst van Zaterdag kan kaas de
plaats van vlees innemen: ln blokjes ge
sneden jonge (Of korstloze) of geraspte
oude kaas, plm. 50 g per persoon, kan op
het laatst door de warme ryst worden
geroerd.
Zondag: vermieellïsoep aardappelen,
vlees, gesmoord witlof (chocoladevla)
Maandag: aardappelen, rest vlees en
jus, witte kool.
Dinsdag: hutspot met groene erwten
appel.
Woensdag: groentensoep pannekoe-
ken, met melk en ei bereid.
Donderdag: rest groentensoep aard
appelen, gehakt, zoete appeltjes.
Vrijdag: aardappelen, vis, rodekoólsla
(havermoutpap).
Zaterdag: ry'st met kerrie, uien en
kaas. veldsla of andyviesla of een
appel toe.
Recepten voor 4 personen.
250 g (ruim 1% kopje) erwten, 250
g uien, m a 2 kg aardappelen, 1 kg win
terpeen, 40 g (ruim 2Vu eetlepel) mar
garine of vet. zout, melk.
De erwten wassen, weken en in het
weekwater gaarkoken. Desgewenst kan
mén hierbij gebruik maken van een
hooikist of kranten. De aardappelen
schillen, wassen en in stukken snydeti, de
wortelen schoonmaken, wassen en klein
snyden, de uien schillen, zonodig wassen
en in vieren snijden en alle bestandde
len in weinig kokend water met wat zout
gaarkoken. Kooktijd 20 ft 30 minuten.
Aardappelen, uien en wortelen even
doóreen stampen. De gaargekookte erw
ten. de melk en dé margarine óf het vét
er dóór mengen ên zö nódig wat êtwtett-
water toevoegen.
De stamppot nog even door en dóór
warm laten worden. Ook kan men de
margarine bruin braden, alvorens deze
toe te voegen.
kg rode kool, 1 grote zure appel, sla
saus of slaolie en azijn of citroensap, zout.
De kool zeer fün snyden of schaven. De
appel raspen. Kool en appel vermengen
met slasaus of slaolie en azyn óf citroen
sap. Zo nodig wat zout toevoegen.
De mini stier van Onderwijs heeft mr.
H. J. Reinink, secretaris-generaal van dit
departement benoemd im het dageflijks
bestuur van de stichting „De Hoge Ve-
luwe". De stichting Kröli'.erMüller heeft
als lid van het dagelijks bestuur mr C. v.
Eeghen uit Amsterdam aangewezen.
Naar aanleiding van geruchten als zou
het bestuur van de Hoge Veluwe vooir
grote moeilijkheden zyn komen té staan,
doordat de indertijd verstrekte hypotheek
is ópgézesd, verneemt het A.N.P. van be
voegde zijde, dot er inderdaad enkele
financiële zaïken, die haar oorsprong
hoofdzakeiyk in de bezettingstijd vinden,
nog te regel* zijn. Van moeilijkheden,
die het bestaan van het nationale park tn
gevaar zouden brengen te echter geen
sprake.
Het is werkelijk voor Nederland een
novum, dat boven een fabriekscomplex
een toren ryst, waarin een volledig klok
kenspel is aangebracht. Dit is hét géval
in Gendringen, waar op Zaterdag 10
Februari a.s. des morgens half elf door
de Staatsecretaris van Economische Za
ken mr. W. van der Grinten, de officiële
opening zal -orden verricht van hét da-
mesconfectiebedryf H. Bérghaus.
De symboliek van de plechtige inge-
bruik stelling van het bedrijf, waarin 350
arbeiders te werk kunnen Wórden ge
steld, bestaat uit het inschakelen van een
carillon van elf klókken, dat door het
personeel wordt aangeboden. Hiermede
rijgt Oost-Gelderland in Gendringen zyn
eiste carillon en Nederland zH
klokkenspel op één fabrieksgefc
ouw.
Hot tiroepeftschip „Ormonde" Wórdt
Zondagmorgen met repatriërende militai
ren uit Indonesië voor Hoek van Holland
verwacht. De SBSmepS dér opvarenden
zal, onvoorziene omstandigheden voorbe
houden diie morgen te 10 uuir lal die ha Ven
Van Rotterdam begiimen.
Advartentle
door rhéumatiek, spit, ischias, hoofd- en
zenuwpynen. neemt dan geregeld TogaL
Togai verdrijft snel en afdoende die py-
nen en U slaapt weer rustig de gehete
nacht door. Toga! baat waar andere mid
delen falen. Toga! zuivert de nieren en is
Onschadelijk voof hart en maag By apo
theek en drogist f 0.83. f 2.08 en f 7.94.
ROMANBIJVOEGSEL
HOOFDSTUK 1
Een boodschap om twee Uuf 's-nachts
Toevallig was er iets niet in orde met
Hextall's huissleutel of met het slot,
waarin hy de sleutel trachtte te stekén.
Daar hy een jöngeman was met een goed
geoefend geduld, besteedde hy vyf mi
nuten om te trachten een en ander weer
in orde te brengen; het was al twee uur
in de nacht en hy wilde niet bellen en
't hele huis wakker te maken. Terwijl hy
daar op de stoep stond en onwillekeurig
naar links en rechts keek langs de lich
ten en schaduwen van Wimpole Street,
schoot hem eensklaps door het hoofd dat
het toch wel zonderling was, dat dit hem
moest overkomen op de eerste avond
sinds zes maanden, welke hy zich had
gegund uit te gaan. Sommige mengen
zouden misschien zeggen, dat het niet zo
bijzonder vreemd is, als iemand, na een
avond „uit", Zyn sleutel niet meer in het
slot kan krijgen, maar niemand die Hex-
tall kende, zou op deze gedachten ge
komen zyn. Z\jn ontspanning had bestaan
in het bywonen van het jaarlijks diner
van een vereniging van geleerden, waar
van hy lid was; na het einde van dat
diner was hij met een oude studiemakker
meegegaan naar diens huis om een pijp
te roken en wat te pralen en ze hadden
samen een nieuwe medische theorie be
sproken. Zo was het heel laat geworden.
Hij was nu moe en erg slaperig en ge
neigd allerlei Verwensingen te uiten aan
het adres van dat bijzondere, gepaten
teerde slot een Amerikaanse uitvin
ding dat pas aan de deur was beves
tigd. Toen een kerkklok in de buurt tWéê
uur sloeg, gaf hy Zijn pogingen óp en
bc'de. Op dat ogenblik kwam eén maft
hy „end de hoek ontrennen.
Hextall's huis was een hoekhuis en
Werd beschenen door een lantaarn. Hy
onderscheidde de hygende in het licht
■en keek hem nieuwsgierig aan. Hij was
een forse man, gekleed in avondcostuum;
zijn gelaat was breed en dik en spierwit
van angst of opwinding. Hij droeg geen
hoed; langs het hoge, kaie voorhoofd
zag Hextal! grote zweetdruppels rollen.
De &an hief een grove hand op en
veegde zijn voorhoofd af, terwyl hy in
zichzelf mompelde. Toen zag hy plotse
ling Hextall, die half verborgen stond
in de schaduw van zyn huisdeur. Hy
keek scherp naar Hextall's rijzige gestal
te en haastig gleden zyn ogen langs het
buis, toen hti naderbij kwam. En Hextall
die éeft scherp opmerker was, klassifl-
ceerde de man onmiddellijk als een but
ler of een vertrouwd kamerdienaar.
Neemt my niet kwaiyk, mynheer,
hygde de man.: Bent u dokter?
ja, antwoordde Hextall.
- Kurlt u niet met my meegaan, mijn
heer? Hel is dichtby. Ikik zoek een
dokter. Dadelijk alstublieft, mijnheer'
Ging U naar een bepaalde dokter?
Wie is uw huisdokter? vroeg Hextall.
Wé hébben géén huisdokter, nóóit
nodig gehad, gaf de man ten antwoord.:
Ik zal blij zyn als u mee wilt gaan, liefst
dadelijk. Het is net om de hoek een
van de nieuwe étages in Queen Anrte
Street. bij mijnheer Tress, dokter.
Ik ga mee zodra mijn bediende
Opendoet, antwoordde Hextall.: Wat is
er gebeurd, vertel me dat intussen even.
De man keek zenuwachtig de verlaten
straat af, alsof hij vreesde de lichten en
schaduwen te móéten wantrouwen. Hij
veegde opnieuw over zyn voorhoofd, toen
hij dichter by dó jonge dokter kwam
Èen ongeluk dokter geschoten
revolver ging af, zei hij zachtjes.: .En
en 't is een dame.
Een dame, herhaalde Hextall.
De zuster van rtnynhèèr TreSs, dok
ter. Eert jong meisje.
Juist ging (1e deur open en Hextall
wenkte de man hem te volgen. Hij liep
dóór dé hal naar zijn spreekkamer,
draaide het licht aan en nam eer. tas
op, die klaar stond en die hy by spoed
gevallen gébruikte; Hij dêed haar Open
en keek de irthoud na. De boodschapper
trachtte op adent té kómen en keêk de
dokter aan.
Waar is dat jonge metsjê gewond?"
VZóèg Hextall machinaal.
ik geloof in de schouder, dokter
maar ik weet het niet zeker. In ieder
géval in arm of schouder," antwoordde
de man. „Ik was er natuurlijk niet bij."
Wie is er bij haar?" vroeg HeXtall.
Haar broer, mijnheer Tress," gaf de
ander enigzins verlegen ten antwoord.
En en een paar andere heren."
Geen Vrouw?"
Geen vrouw, dokter.
blijkelyk opgelucht en toen ze weer in
de stille straat waren, veegde hy opnieuw
ovér zijn voorhoofd.
Ik bén ervan ln de war, dokter,"
Zei hij verontschuldigend. „Het was een
schrik."
Vertel me maar liever hoe het ge
komen is," mérkte Hextall op.
Ik weet niet hóe hét kwam, dokter,"
antwoordde dé man. „Ik weet alleen
dat het gebeurde. Ik ben nog niet zolang
bij mijnheer Tress pas éen paar maan
den en ik weet niet zó veel van ze.
Ziet u, mijnheer is jong en erg rijk, hy
heeft een prachtig buiten in Surrey, het
heet Lynne Court en een paar maan
den geleden heeft hy deze étage gehuurd
Hij loopt om u de waarheid te Zeggen,
een beetje hard Van stapel, dokter. En
vanavond kwam zyn zuster, juffrouw
Paquita.
Paquita?" vroeg Hextall enigszins
verbaasd
Ik geloof, dat het buitenlanders zyn
ging de man voort. „Half Spaans, denk
ik. Zij kwam gisteravond van Lynne
Court en zei, dat ze bleef. Ik geloof niet,
dat mijnheer Tress het erg prettig vond,
maar hy ging met haar dinei'ên êft daar
na naar de schouwburg. Toen ze terug
kwamen,liepen er twee of drié vrienden
aan dat doen ze dikwyls 's-avónds
laat. Juffrouw Paquita ging om half éeft
naar bed, ik moest natuurlijk opblijven.
En ik zat in de provisiekamer te Soezen,
toen ik een schot hoorde. Dat wés éven
voor tweëen. Toert kwam mijnheer Kès-
teven by mij, dat is mynheer TfêsS'
beste vriend, cn vertélde dat ér een on
geluk was gebeurd en dat juffrouw Tress
zichzelf had geraakt en of Ik een dokter
wilde gaan halen."
Zichzelf geraakt?"
Dat zy hij. dokter, maar niet ge
vaarlijk. We zijn er."
Hij bracht Hextall om de hoek naar
een blok nieuw gebouwde etage-womn
«en en liep haastig met hem langs een
nachtportier, die hy veelbetekenend aan-
Boven aan de trap stond bij een ogen-
blik om adem te scheppen. Hij keek zyn
metgezel aan en zei half verontschuldi
gend;
Ze zijn allemaal een beetje, i
wéét wel, dokter. De heren bedoel ik.
ze hebben allemaal nogal wat gehad. Be
halve mijnheer Kesteven, die is nooit
zo. Maar ze zijn vah schrik misschien
ontnuchterd."
Hextall knikte zwijgend en volgde zyn
gids in een gedempt verlichte, ryk ge
meubileerde hal. In de eiken wand kwa
men verscheidene deuren uit. De bedien-
Hextall nam de tas op, waarin hij nog I de gooide een deur, die op een kier sfoml
enkele instrumenten had gedaan. i wijd open en de dokter stapte^ een nef-
't Hindert niéts! We kunnen bin
nen vijf minuten een verpleegster kry-
gen," zei hij. „Kom mee."
De man volgde hem naar bulten, klaar-
verlicht vertrek binnen. Hetgeen hij aan
schouwde, zou hem op een ander ogen
blik getroffen hebben als een half-thea-
trale enscenering- Wanneer inderdaad
een scherm was opgehaald om het toneel
dat hy voor zyn ogen Zag,, voor hem te
ontvouwen, zou hen gedacht hebben een
scene uit eeü toneelstuk te zi« n.
Een seconde lang bleef hij het toneel
aanstaren. Tussen hèftn en de rest van de
kamer stond, halfverlicht door de gloed
van zacht gekleurde lampen, een meisje.
Met één hand had zij een grote kast
vastgegrepen, in de andere hand hield zij
een revolver, waarmede zij op allesbe
halve aantrekkelijke wyze dreigde.
Zij was waarschijniyk achttien of twin
tig jaar oud en heel mooi, wonderlijk
mooi op een niet-Engelse manier Op dit
ogenblik viel dat wel buitengewoon op.
want zij Was zeer bléêk, wat nog geac
centueerd werd door het donkere haar.
dat in zware golven rondom hel sierlijk
hoofdje lag. Haar slanke, lenige gestalte
was gehuld ln cm avond' .ion en uit de
arm, die de kast vasthield, drupte bloed
Toen Hextall binnenkwam, zag zy heul
een ogenblik aan met boze, donkere
ogen; even gleden haar blikken over zijn
gestalte en richtten zich daarna weer op
de mannen, die ,jin de andere zijde van
de kamer stonden of iten achter een me»
a-oen kleed bedekte tafel, waarop enige
kaarten en andere voorwerpen bewezen,
dat iemahd de heren had gestoord by
het spelen van een welbekend kansspel.
Hextall's ogen lieten het meisje geen
ogenblik log. Vlak vóór haar, bij dc speel
tafel, stond een lange, gladgeschoren jon
gemaft met een scherp, slim gelaat, een
en al oplettendheid. Zijn gespannen aan
dacht verminderde zichtbaar toen Hex
tall binnenkwam. De man was niet on
knap en daar hij klaarblijkelijk niet ge
dronken had en volkomen wist wat hij
deed, besloot Hextall, dat dit de mijnheer
Kesteven was. over wie de butler had ge
sprokén. Ztjn ogen gleden var hem naar
de haard, waar een jongmens stond, dat
Hextall onmiddellyk herkende als een
broer van het meisje. De gelijkenis tus
sen beiden was opvallend. Hy „hing" ln
eèti luie stoel, zyn beften recht voor z i
uitgestrekt, dc handen diep in zyn broek
zakken gestoken, zyn mond hing open
cn zyn ogen kóken het rrtéifcje aan alsóf
zijn verwarde herséfts möêite dédèn óm
te begrijpen wat ar eigenlijk gebéurde
Ec.n lialf-opgeröókte Sigaar lag naast zijfi
voeten óp hét haardkleedje, óp het bra-
de. glanzend-witte overhemd zaten wijft-
vlék'-eii. "Maèling sloöt hy zijn ogen ên
té midden van de stilte die er in het Ver.
trek hing, begon hy te snurken.
Er waren nóg twêe andere heren in het
vertrek jonge mannen in avondcos
tuum, die fluisterend bij elkaar stonden
Hextall vermoedde dat het vreemdelin
gen waren, hoewel hij niet kon zeggen
tot welke nationaliteit ze behoorden Da
een trachtte blijkbaar de ander tot iets
over te halen en de andere luisterde met
nauw verholen boosheid. Deze laatste
had een donkere huid en sombere ogen
en hij keek over zijn schouder haar het
meisje, alsóf hij zich vtesêlyk veronge
lijkt gevoelde. En Hextall bemerkte nu.
dat het meisje speciaal die man bedreig
de.
Dit alles zagen de dokter en de butler
met één oogopslag, toen ze de kamer
binnenkwamen. Hextall was de toestand
ln èen ogenblik rftc ter. Zonder enige
aarzeling liep hij op het meisje toe en
stak zijn hand uit
Geef raij die revolver en Iaat mij
uw wond zien. zei hij bevelend.
Paquita Tress staarde hem een Ogen
blik aan, toén fronste zy naar voorhoofd
en veranderde haar positie een weinig.
Niet voordat die mannen het geld
terug geven, dat zy mijn broer afhandig
nebben gemaakt, antwoordde zij vastbe
sloten. Die man daar vooral hij is
een vals speler!
Dé lange man- die tegen de tafel leun
de wendde zyn hoofd om en zei fluiste
rend iets tegen degene met het boze ge
zicht. Toen stapte hij glimlachend op
Hextall toe.
Er is een klein klein verschil van
mening, zei hy op sussende tóón, terwyl
hij Hextall toeknikte. Juffrouw Tress
verbeeldt zich, dat er vals gespeeld werd
door de gasten van haar broer, en zy
kwam tussenbeiden, jammer genoeg met.
gewelddadige dreigementen. Voor haar
eigen bestwil trachtte ik haar de revol
ver af te nemen, in de worsteling, gin*;
deze af, en ik vrees, dat zij gewond is.
Maar ik heb de revolver, zei het
meisje met een tartend lachje. En tk
zal mijn woord houden. Let niet op hem
ging zij voort, terwijl zij zich tot Hextall
wendde en met een minachtend gebaar
naar de lahge man wees; hy is
Slecht als de anderen nóg erger. U'e
man daar achteraan komt hier niet va"
daan vöor hij dat geld weer op la*®
legt. Ik heb hem ónder schot. Wie an
jullie wie ook me durft aartrak-n
schiet ik neer!
De lange man keek de dokter aan,
glimlachte en haalde zijn schouders op
Tvèii hij zich om en trad op cie
mannen óp de achtergrond toe. nexiati
pr&béêrde weer het meisje te naderen.
Volg maar liever mijtt raa?> ÓP zei
hy kalm. Dit geeft toch mets en uw
Wond is misschien ernstiger aan u denkt.
Ik weet precies, wat voor Wond ik
heb, was haai- antwoord. - Als u tiet
graag wilt weten: ik heb een kogel ih
mijn schouder. Maar ^ns gezegd, blijft
geze4d en ik zal mijn dreigementen ten
uitvoer' brengen, als.. Kyk eens! vlei zij
aft, terwyl ze naar de Jonge man in de
armstoel wees. gelooft u oat ny in
«taai was om te spelen? Ze hebben vals
gèspe-'4.. allemaal!
De lange man kwam weer naar voren,
gevolgd door de anderen.
Juffrouw Tress overdrijft, zei de
lange kaim. Er is niet vals gespeeld.
Maar terwille van de vrede en om de
gemoederen lot rust te brengen zal deze
heet op tafel leggen.wat hij van mijnheer
Tress heeft gewonnen. Verder won nie
mand.. wy verloren allen. Geef het
terug, dan is de geschiedenis afgelopen,
wendde hy zich tot de woedende man,
vlug!
De man gromde en mopperde, maar
plotseling stak hy een hand in zyn zak,
haalc'e er een pak barkpapier uit, sm-wt
het op tafel en wendde zich vloekend
naar dé deur. Zijn metgezel volgde hen;
zwijgend ging de bediende Voor, gaf hun
hun hoeden en jassen én liet hen uit.
Een doodse stilte viel over de kamei*.
slechts onderbroken door hét snurken
van dé Jongeman.
Geef my nu die revolver, zei Hex
tall. Kom. -
Als enig antwoord liet Paquit® T
de revolver plotseling óp de Sr0 ,L
lèn ert zonk bewusteloos neer.
HOOFDSTUK-H-
Een duivel in menwn«e<U*ntF
Bijna twee uur late/
met een collega, wiens hulp Jhad inge
roepen, uit de slaapkamer, aar hij zyn
patiënte had achtergelaten onder de zor-
g n van twee verplÊ^^-ls> die ny uit
een naburig tehuis had laten komen,
Hii "ina het vertrek binnen, waar de
bediende hem had heengebracht by zijn
kofnst. Het zag Swm 1 anders J„'
De ramen stonden wyd open en het eei-
ste ochtendglo*®6 van n voorjaarsmorgen
v i vergezeld döör eén aangenaam
briesie. De groene speeltafel was ver
dwenen; eYfn®]8 e6n tafeltje, waarop
flessen en kratten hadden gestaan D„
gehele kamers Scheen te zijn schoonge
maakt en het vertrek zag er nu waardig
uit.
Aan een tafeltje by een der ramen zat
de heer Kersteven, geschoren, Iris ge
wassen, keurig verzorgd in een prachtig
tweed costuum, dat zyn flinke gestalte
uitstekend past.Hy had een Verse bloem
in zijn knoopsgat, at eon broodje en nipte
aan een kopje geurige koffie. Welke
°rgie er deze nacht ook gevierd was, riet
was de beide dokters duidelijk, dat dteze
heer slechts de rol van toeschouwer had
gespeeld. Hy knikte met een mengeling
van beleefdheid en familiariteit, die Hex-
tall niet bepaald aanstond.
—Wel dokter? zei hij. He hoop, dat
het goed gaat rfiet uw^ patiënte! Geón ern*
stige wond toch, wel
De wond is niet ernstig, antwoordde
Hextall. Maar juffrouw Tress tftoöt
zich heel rustig houden tot zij in staat
is naar huis vervoerd te worden.
O, gaf Kesteven ten antwoord, ze
zal hiér ruEt genoeg hébben. Da twee
verpleegsters zullen natuurlijk wel goed
voor haar zórgen.
Ze moet 's nachts volstrekte rust
hebben, merkte HeXtall op.
Natuurlyk! U dénkt aafl.. hetgèen
vannacht zag, zei KasteVen glimlachend.
Jammer, dat juffrouw Tress Zich zo
Opwond Oh) niets. Er werd niet vals ge
speeld.. daar zóu ik een eind aan ge
maakt hebben. Er zit wat Zuid-Ameri
kaans bloed in. u begrijpt wel, dokter!
driftig, implusief en opgewonden.
Voor zover ik kon oordelen, merkte
Hextall droogjes op, was mijnheer
Tress niet in staat om.
Om te zorgen, dat hy niet bedrogen
werd, hè? viel Kesteven hem in de rede.
Dat is zoinderdaadmaar
hy was juist in elkaar gezakt toen u
ikwam.... vóór die tyd kon hy beet voor
zichzelf zorgen .En ïk was er ook nog.,
ik drink alleen bij maaltyden en dan
nofi niet Veel. Juffrouw Tress handelde
volgen® een verkeerde ingevingen
het was haar eigen schuld, dat zij ge
wónd werd. Als ïk geen moeite had ge
daan. haar die revolver af te nemen,
zoudt u by een d0(je man zyn garoepen
mplaats van bij een lichtgewonde
vrouw.
Hêxtall gaf geen antwoord. Hij wist
alet of Keeteven hier thuis hóórde. Maar
spoedig was zyn twyfêl hieromtrent op
gelost.
Ik deel deze woning met Tress op
het ogenblik, ging hij Vóórt. U kunt
ervan op aan, dat ik ervoor zal zorgen,
dat juffrouw Tress hief volkomen stilte
heeft, tótdat zy naar Lynne Court kan
gaan. Wanneer is dat mogelijk?
Binnen een paar dagen.... als alles
goed gaat., antwoordde Hextall. Ab
solute mst ls een eerste vereiste,
Het zal hier zo rustig zijn, als in
een huisje in een bos, zei Kesteven.
De patiënte zal met haar verpleegsters
de étage voor zich alleen hebben. Ik zal
Tress eeü paar dagen meenemen. Reken
op mij. Mag ik u intussen een kopje
koffie aanbieden?
Hextall bedankte cn ging met zyn Col
lega weg. Hl de hal kwamen zy de be
diende tegen, die Hextall zwijgend, maar
vragend aahzag.
Er is niets ernstigs aan do hand.
zei Hextall. Als juffrouw Tress rust
houdt, zal zij gauw beter zijn Ik heb
dit mynheer Kesteven nadrukkelijk ge
zegd en hij heeft my beloofd erop le
letten. Ik hoor. dat hij deze étage deelt
met mynheer Tress?
De bediende trók een gezicht. Hij zag
naar de deur van de kamer, waarin de
beide doktoren Kesteven met zyn koffie
alleen hadden gelaten.
Delen! mopperde hij, Jazo
zou men het kunnen noèmen.
Htj heeft in ieder geVal beloofd, dat
het hier stil Zóu zijn, zei Hextall. Kan
ik daar op rökenêh?
Ik twijfel er niet aan, dokter, of
het zal hier wel kalm zijn tótdat juf
frouw Tress naar Lynne Court terug kan
gaaft, antwoordde de bediende. Som-
mlgéfi van hen. zullen vannacht wel
batig Zijn geworden er zal ovêr ge
praat worden
Dé verpleegsters blijven, ging Hex
tall voort Kan er niémand bi) Juf
frouw Trèss kómenheeft zij gêen
zusters?
De knecht schudde het hoofd.
Voor zover ik weet, zijn ze niaar
met hun drieën, dokter, antwoordde hij,
gedempt sprekend, terwyl hij weer naar
de gesloten deur zag, waarachter Keste
ven zat. Mijnheer Tress, zyn zuster
en een broertje .Ik geloof niet, dat zij
familie in Engeland hebbenik heb
nooit over iemand horen spreken of
iemand gezien.
(Wordt vervolgd)
