Ministers reizen en
Thans Frans-Italiaans
trekken
contact
Wondjoe bedreigd door
communisten
Van Indonesië NAAR INDIA
Personeelraad N. S. herdenkt
25-jarig bestaan
HOOGTEPUNT IN DE JONGE
FILMHISTORIE
r
'Alles voor betere verstandhouding
Besprekingen met
Tito
Strijd aan het centrale front opgelaaid
Mor J- G. van Schaik tachtig jaar
TRAGIEK OP SCHIPHOL
HET GEHEIM DER „VLIEGENDE
SCHOTELS" ONTHULD
V
Er ligt groots werk voor Nederlandse
afgestudeerden in landbouw
UITSTAPJE NAAR
HET OERWOUD
Vooraanstaande West-
Duitse communisten
gearresteerd
Witte kool naar
Amerika
Van Berlijn nit de
wereld rond
RernaHos' „Journal d'un Curé de Campagne"
door Robert Bresson verfilmd
ft
mm
rap
De radio en de stelt
V-
Studiemateriaal der Amerikaanse Marine
PAGINA
DINSDAG 13 FEBRUARI 195i
wil
Perkins: slechts toerist
mÈÈm-jm
m
MÜPH
BH
Ruim 50.000 Chinese en Noordkoreaanse communisten hebben
gisteren in de centrale frontsector een krachtig tegenoffensief
ingezet. Zij drongen de oprukkende V. N.-troepen terug, omsingelden
vooruitgeschoven eenheden en dreigen door te breken naar de
strategisch belangrijke stad Wondjoe.
De V.N.-troepen, die tot vijftien kilometer ten W- en N. W. van
Hoengsong waren gevorderd, moesten gisteravond, na de eerste
krachtige communistische aanvallen op de stad terugvallen. Nadat
zij des nachts aan de sterke druk weerstand hadden geboden, moesten
zij de stad, die ongeveer 20 km# ten N. van Wondjoe ligt, prijsgeven
,om een gunstiger verdedigingslinie te kunnen behouden".
Berto Pasuka in Den Haag
Bij illegaal oversteken van de
zone-grens
Niet over, doch nabij
38ste breedtegraad
Hoengsong viel na zware straatgevech
ten van man tegen man. De Chinezen
hadden de stad van drie kanten ingeslo
ten. De Amerikanen hebben artillerie en
voertuigen verloren, toen zij zich los-
vochten uit een Chinese val ten Noorden
van Hoengsong.
Belgische contingent gevormd
ssnragna
UITSTEKENDE SAMENWERKING
MET DIRECTIE
NOORSE KAPITEIN OVER
LEED IN VLIEGTUIG
Mooie en goede herinneringen
van dr ir Hupkes
ENGELANDS VLEES-
VOORZIENING
Onderhandelingen met Australië
Nog heel goed herinneren we ons de
tijd, dat een buitenlandse reis van een in
ambt zijnde minister een werkelijkesen
satie opriep. Het verkeer tussen de skaten
werd door de beroepsdiplomaten ooder-
hwdexi en alleen als de al]erbelf"g^y,^e
aangelegenheden op hethoogste^veau
moesten weiden geregeld, vetrok de
minister zelf naar het andere land.
Tegenwoordig echter zijn zulke „gesprek,
ken" aan de orde van de dag; reizen en
frakken is een officiële bezigheid gewor
den een onderdeel van de minïstei staak;
waarbij wii wel willen opmerken, dat het
vaak het meest vermoeiende part is, en
oök dikwijls weinig begerenswaardig.
Op het ogenblik trekt bijzonder de aan
dacht het bezoek, dat de. ^®b®e ï®!?161"
Pleven en de Franse minister van buiten-
lnad'se zaken Schuman
collega's De Gaspen en graaf Sforza bien-
gen Als de resultaten zo mooi zullen zijn
vf hei oo-d dat zij voor hun besprekin
gen hebben WtQeKb.zen: Sante^ k^gherita
in de Italiaanse Rlv,! lv,S^
Europa zich werkelijk over dit contact
mogen verheugen.
We behoeven niet heel ver m de ge
schiedenis terug te gaan om te consta
teren, da; in de jongste haiye eeuw de
Fran-s-Itaiiaanse relaties, meestal .onaan
genaam. vaak zeer gespannen waren. In
de eerste wereldoorlog stonden de twee
.landen belde in het- geallieerde kamp,
■maaar na de eerste nederlaag tan Duits
land in 1918 beleefde Home weinig ple
zier van zijn breuk met. h«* drievoudig
verbond; de beloften, welke het voor zijn
oorlofisdeelneming aan zU'd!e van
Frankrijk en Engeland had gekregen,
werden niet of nauwelijks gestand gedaan,
wat natuurlijk in Italië veel verbittering
uitlokte cn zo mede oorzaak was van de
opkomst en triomf van het fascisme.
Onder Mussolim is de verstandhouding
tussen Rome en Parijs radicaal slecht ge
weest Ofschoon het Italiaanse volk zeker
geen 'sympathie ^or Hitier en diens
nazisme koesterde, werd het in de oorlog
van Duitsland meegesleurd; en ook van
de tweede wereldoorlog beleefde het niets
dan desillusies. Het verslagen Italië
schaarde zich wel na de moord op Mus
solini aan de zijde van zijn overwinnaars,
die het tot dan toe bestreden had; maar
het werd nooit als een volwaardige bond
genoot beschouwd, en het vredesverdrag
bevatte genoeg hardheden om Italië te
doen voelen, dat het eens de medestrij
dende bondgenoot van Hitler was gewees t.
Toch bleek na 1945 al heel spoedig, da
er in de Frans-Italiaanse relaties eelL;id,g
andering ten goede was ingetreden,
landen voelden sterk aan, dat bun P vol_
en positie in het totale wereld'bee^ zjj
komen was .gewijzigd; en dat w
nog enige- zeggenschap
honden hM absoluut noodzakelijk
over een Frans-Italiaanse tol- en econo
mische unie gesproken, welke dan weel
een eenheid met de Benelux zou vormen.
Van al deze plannen is tot dusverre wei
nig gerealiseerd; maar daarom zijn ze
zeker nog niet opgegeven.
Intussen is er een andere factor in net
spel gekomen: Duitsland, en we zouden
ons heel sterk moeten vergissen, als op
de driedaagse bijeenkomst van ban
Mangharita (van 12 tot 14 Februari) bet
Duitse probleem niet de eerste plaats d j
de besprekingen zou innemen. Aani
ding daartoe kunnen zijn de agenda-pun
ten over het Scbumanplan en het Euro
pese leger; maar zelfs als die ™«t im
name werden genoemd, zou Dal t:
automatisch in het centrum van net 8
sprek hebben gestaan, ook al wijl RJ
gaarne de opvattingen kent van
dat niet aan de eventuele vicrmogend-
hedenoonferentie kan die
Men weet ook, dat graaf Sforza, die
een van de vurigste voorveohte^f- w n.
federalistisch Europa is, d®.
lijking van zijn idee
een zeer concrete toenaa^ms
Frankrijk, Italië en West-D miütair
wel op politiek, economischi en militeir
gebied Met Pleven en sper
zijn eigen minister-president Do Gaspen
zijn eigen msnwr.^""^traliteit geen
is h ij van menmg, iaatste instantie
zaak is, waarover men m
zelf beslist, Itef de tegenstander,
"beS^ ^eer en hoe hij de
neutrale ad aar vallen. En uit deze over-
tidging vtoeit dan weer de noodzaak voort
om als men geen weerloze prooi wil wor
den e^ds feans. op het meest actuele
ogenblik, zelf de keuae te doen; de plaats
te bepalen, waar men zal staan; en zien
effectief op alle eventualiteiten voor te
bereiden.
In dit complex zal zich zeker een nuan
ce in de opvattingen van de twee landen
voordoen. Men krijgt soms de heel sterxe
indruk, dat Frankrijk het liefst Engeland
buiten de Westeuropese gemeenschap
zou houden en met Londen de betrek
kingen vooral via het Atlantische Pact zou
willen laten lopen. De Italianen denken
er over het algemeen anders over. Niet
alleen willen zij geen politiek tegen En
geland voeren, zij zijn integendeel voor
standers van een zo nauw mogelijk sa
mengaan met Engeland, al ware het
slechts om een tegenwicht tegenover een
toekomstig Duits overwicht te verkrijgen.
Natuurlijk zijn en blijven er Frans-
Italiaanse tegenstellingen. Maar de sfeer
der betrekkingen is goed, is bijna voor
treffelijk te noemen. En die sfeer is van
van het hoogste belang; overwegingen
in de gevoelsorde spelen in de internatio
nale politiek een niet de onderschatten
rol.
De Amerikaanse onderminister van
.buitenlandse zaken, belast met Europese
aangelegenheden, George Perkins, is
Maandag te Belgrado aangekomen voor
besprekingen met maarschalk Tito eri
zijn minister van buitenlandse zaken,
Edvard Kardelj.
Perkins verklaarde in antwoord op een
vraag, dat bij „slechts een toerist" was
in Joego-Slavië.
Diplomatieke waarnemers veronder
stellen echter, dat hij met de Joegosla
vische leiders zal spreken over de positie
van hun land „in geval van een Russische
aanval in het komende jaar of later en
over hetgeen het Westen naar aanleiding
hiervan zou doen"
De. eerste lentedag van het jaar bevolkte niet alleen de caf-terrassen in de
stad en aan het strand, maar ook de moeders trokken er blijgemoed op uit
om baby misschien voor het eerst vaji de buitenlucht te laten genieten
maar de lezamen met
ÏÏSSwta*». die Lu soortgelijke omstan
digheden verkeren. Er is dan ook druk
LÖ
(Van
onze Utrechtse redacteur).
is
Over de negromuziek en de negrodans
hooi w-at geschreven en de film heeft
heel wat g tamelijk vertrouwd
ons meteen en ander gelegenheid
gemaakt .et oerwoud te ma-
een uitstapje naa. wt k,m-. jn eigen
ken, waar deze primitieve zin dat
sfeer leeft, en daarom he1eft je;_
een negerballet onder voortreffelijke iei_
ding van Berto Pasuka ons m
genheid stelt, deze typische I p(;
kunst van nabij te ziep. Men z0
kunst kunnen noemen op smalle o
want muzikaal gehoord is de gronds g
wel zeer smal. Een aantal trommen
verschillend formaat en met, verscmi-
lende resonance, een teitaar. die al mei
zo primitief meer is, een piano, die er
volstrekt niet bijhoort, zie daar alles.
Het obsederend karakter Van de ver
schillende rituele en sociale dansen wordt
juist door deze rhythmische muziek
sterk in de hand gewerkt en voor Wes
terse oren is het nogal eenzelvig. Maar
toch kan men een grote verscheidenheid
van uitdrukking er in beluisteren en de
climaxen zijn vaak formidabel.
Er worden drie balletten gedanst,
waarvan vóór de pauze „De Profeeten
..Het Bloed". Beider inhoud is op het ri
tuele afgestemd; het. ballet „Bloed' wel
het sterkste. De gebaren zijn beperkt
van tekening en schema., maar ook hier
weer op smalle bests. grote verscheiden
heid De groep, die niet talrijk is, is uit
stekend geselecteerd en de solodansers
doen voortreffelijk werk, vooral natuur-
jammer, dat men het
baHet „Cabaret 1920" heeft menem te
moeten brengen, want dit heeft
maken me* de negerdanskunst, doch oe
wijst alleen, hoe op de primitieve g
stam de mentaliteit werd geent, waarover
wij liever het zwijgen bewaren. Er is
alle reden om tegen dit zij het paro-
disch uitgewerkte cabaretballet ern
stig bezwaar te maken. Het gehele op
treden zou er stellig bu winnen, indien
men dit programmanummer wilde schrap-
P<Het Afrikaanse orkest vervulde zijn
rhythmische taak uitstekend en enkele
nummers zuivere jazzmuziek vielen na-
tuurLijk ?eer in de smaak De vertoning
voor een uitverkocht huis oogstte veel
waardering. - K
Mcr J- G- van Schalk. proost van bet
het Metropolitaan Kapittel en geestelijk
adviseur van de K.A.B., mocht gisteren
hH de viering van zijn 80ste verjaardag
in het St. Jozefgesticht te Amersfoort,
waar hij de laatste jaren verblijf houdt,
zeer veel belangstelling ondervinden.
In de loop van de morgen kwam Z. Em.
Johannes Kardinaal de Jong de jubilaris
zijn gelukwensen aanbieden, terwijl later
op de dag een deputatie van de K.A.B.
met de heer A. C. de Bruijn aan het hoofd
haar opwachting maakte.
Voorts kwamen feliciteren de president
van het seminarie Rijsenburg. de hoog
eerwaarde heer G. C. Hartmann; deken
Smit van Amersfoort; deken Wiegerink
van Utrecht; deken Weijenborg van
Hengelo; pastoor Schartman, oud-kapelaan
van de St. Martinusparochie te Utrecht
waar mgr Van Schaik zoveel jaren pas
toor is .geweest en vele geestelijken uit
Utrecht en Amersfoort.
De Pauselijke Internuntius mgr Giobbe
had een telegrafische gelukwens gezon
den, terwijl er verder telegrammen waren
ingekomen van de plebaan van de kathe
draal, de hoogeerwaarde heer J v. Q.
Burg; prof W. Bronkhorst, hoogleraar te
Utrecht; van het Klein-seminarie te Apel
doorn,. vele katholieke vakorganisaties en
instellingen van de K.A.B., o.a. van dr
Hirdes. directeur van het sanatorium
„Berg en Bosch" te Bilthoven; het be
stuur van het St. Bonifacius-lyceum te
Utrecht, waarvan mgr Van Schaik een
der oprichters is geweest en van de
parochianen van Harderwijk, over wie de
80-jarige eveneens het herdersambt heeft
uitgeoefend.
Te Helmstedt, op de grens van de
Britse en de Sovjetrussische zóne van
Duitsland, zijn Zondag acht vooraan
staande Westduitse communisten gear
resteerd, toen zij, van uit de Oost zóne,
trachtten de grens op illegale wijze over
te steken. aldus heeft de Westduitse
grenscontróledienst Maandagavond me
degedeeld.
De gearresteerden bestaan uit drie le
den van de bondsdag, twee afgevaardig
den naar de provinciale parlementen en
drie hoge partijfunctionarissen. Zij be
hoorden tot een groep van vijf en dertig
personen, die de grens wilden overste
ken. Zeventien van hen wisten te ont
snappen.
De grensdienst verklaard!-, dat men
vermoedde, dat de gearresteerden een
bijeenkomst in Oost-Duitsland hadden
bijgewoond.
Dezer dagen is de Wageningse hoogle
raar, prof. dr ir C. H. Edelman in ons
land' teruggekeerd na een verblijf van
ruim vier weken in India. Als vertegen
woordiger van de Nederlandse regering
heeft hij o.m. enkele belangrijke congres
sen te Calcutta en Bangalore bijgewoond.
In een gesprek over zijn ervaringen
verklaarde hfj, dat Nederland veel en
groots werk in India zou kunnen verrich
ten, waarmede op de allereerste plaats
India zelf belangrijk zou worden gediend.
Hoewel de Nederlanders een groot aan
deel zouden kunnen hebben in de ontwik
keling van dit Aziatische land, heeft India
slechts bij geruchte vernomen van de Ne
derlandse ervaring in b.v. het droogleggen
van lage gronden. Dit is het gevolg van
het feit. dat ons land zich nooit bijzonder
heeft ingespannen propaganda te maken
in het buitenland voor zijn wetenschap
pelijke en technische prestaties.
Het landbouwonderzoek staat volgens
prof. Edelman, die veel Indiase landbouw
hogescholen bezocht, op redelijk hoog peil
Men beschikt er over talrijke nieuwe me
thoden om de landbouw te verbeteren. In
de practijk heeft dit alles echter weinig
waarde, aangezien er geen traditie bestaat
op het gebied van de landbouwvoorlich
ting De landbouwkundigen zijn niet in
tel onderzoek en onderwijs worden geleid
door chemici, botanici, physici, etc. De
enorme ervaring, die de Nederlanders in
Indonesië hebben verkregen ten aanzien
van de landbouwvoorlichting, zou hier
dan ook slechts ten goede aangewend
kunnen worden.
De chronische voedselnood in India is
zeer verergerd door de enorme volks
verhuizingen van en naar Pakistan, waar
door grote gebieden braak kwamen te lig
gen en wel zeer snel door het onkrmd
overwoekerd werden. Hoe eerder dit land
weer in cultuur gebracht kan worden
hoe beter, doch op een snelle uitbreiding
van het cultuurland kan onder de huidige
omstandigheden niet worden gerekend.
De voedselnood kan alleen opgeheven
worden, aldus prof. Edelman, door ver
hoogde productie van het bestaande cul
tuurland.
Bemesting van het land is een primaire
eis. De koemest wordt in de dorpen ech
ter als brandstof gebruikt. Kon men mid
delen vinden om steenkool, waaraan In
dia rijk is, naar de dorpen te vervoeren,
dan kwam de mest voor de landbouw vrij.
Kunstmest heeft op de uitgeputte gronden
een fantastische uitwerking. Met beschei
den gebruik daarvan op slechts een deel
van de beteelde oppervlakte zou, naar de
mening van de hoogleraar, de voedsel
nood in India tot het verleden behoren.
Zijn er voor buitenlanders weinig kan
sen voor aanstelling in overheidsdienst, in
het particuliere bedrijfsleven: suikerfa
brieken, rubber-, thee-, en koffieplantages
zijn die er weL Op de congressen heeft
prof. Edelman veel contact gehad met ver
tegenwoordigers van de landen om de In
dische Oceaan en met hen heeft hij de
mogelijkheden voor in Nederland afge
studeerden besproken.
In Amerikaanse legerkringen te Tokio
zegt men, dat het nog te vroeg is om
te kunnen zeggen of de communistische
aanval in de centrale frontsector het
begin is van een algemeen offensief.
De mogelijkheid bestaat, dat de com
munisten alleen het front willen „recht
trekken".
Ook in de Westelijke frontsector, rond
De Zuld-Koreanen blijken voorbarig
te zijn geweest met hun berichten over
grote successen aan 't Oostelijk front.
Het hoofdkwartier van het 8ste leger
heeft nl. 't bericht tegengesproken, dat
de Zuidkoreaanse kapitool-divisie aan
de Oostkust de 38ste breedtegraad zou
hebben overschreden en de stad Jang-
jang, 8 km ten Noorden van de breedte,
graad, zou hebben veroverd. Wel zijn
de Zuidelijken vlak bij de 38ste breed
tegraad geweest, doch zij werden ge
dwongen terug te trekken.
Het eerste Belgische contingent voor
Korea is thans gevormd. Het is een ba
taljon ter sterkte van ongeveer zeven-
Seoel nam Maandag de tegenstand der honderd man. Men verwacht, dat het
communisten plotseling toe De troepen eind April zal vertrekken. De Belgen
der verbondenen moesten hier onder willen thans een tweede contingent vor-
zware vijandelijke druk terugtrekken op men, welks leden als reserves voor d»
de Zuidelijke oever van de Han. [eerste eenheid moeten dienen.
(Van onze Utrechtse redacteur).
Gisteren is te Utrecht het feit herdacht,
dat voor 25 jaar de Personeelraad van de
Ned. Spoorwegen, de „cnlminatie van bet
georganiseerd overleg", zoals de president
directeur van de N.S., tr F. Q. den Hol-
Er
De eerste buitenlandse luchthaven, die
de Duitse vliegers Bertram en Wundsham-
mer na de start uit Berlijn voor hun vlucht
om de wereld hebben aangedaan, is Schip-
h°b
Voor elk van de burgemeesters der
steden, die zij op hun reis bezoeken, heb
ben de vliegers een schrijven meegekregen
de burgemeester van West-Berlijn,
Ernst Reuter.
Burgemeester Reuter gaf de wereldlucht-
reiziaers tevens voor de volkeren der
tanden waar zij neerstrijken de volgende
lanaeu, de Vnje wereld" mee van
zijn enkele lichtpuntjes ontstaan
voor de tuinders uit de Langedijk en
omgeving als gevolg van de export van
witte kool naar de Ver. Staten. In dit
land zou n.l. vrij veel groente bevroren
zijn. Er wordt gehoopt, dat deze trans
actie Van enige omvang zal zijn, daar
er nog grote voorraden witte kool aan
wezig zijn.
Met Oostenrijk is een compensatie
transactie afgesloten, zodat er ook naar
dit gebied groente geëxporteerd wordt.
De export naar Duitsland heeft nog maar
weinig te betekenen.
De Noorse kapitein Reinius uit Oslo Is
op Schiphol overleden enige minuten na
dat hij aan boord was gegaan van hel
vliegtuig, dat hem van Amsterdam naar
Oslo zou brengen.
De kapitein was reeds ziek geworden
In Antwerpen. Hij en zijn vrouw wilden
echter zo spoedig mogelijk naar N°°r-
wegen terug reizen Een Belgische dokter
die geconsulteerd werd gaf een attest
af, dat de zieke per vliegtuig vervoerd
kon worden. De reis naar Amsterdam
werd per auto gemaakt. Op Schiphol werd
hij op een brancard gelegd en het vlieg
tuig binnengebracht onder hoede van de
medische dienst op de luchthaven. Men
zag echter reeds spoedig, dat de patiënt
onder geen omstandigheid de luchtreis
kon aanvaarden en maakte reeds aanstal
ten om hem weer uit het vliegtuig te
brengen toen zijn toestand plotseling veel
slechter werd. Hij overleed nog in het
toestel Zijn vrouw was in zijn laatste
ogenblikken aan zijn zijde. Er bevonden
zich op dat moment nog geen andere pas
sagiers in het vliegtuig
Mevr. Reinius heeft de vlucht naar
Oslo daarop alleen aanvaard om de fami
lieleden. die op het vliegveld Fornobu bu
Oslo stonden te wachten van de droe
vige tijding in kennis te stellen.
Het stoffelijk overschot wordt per vlieg
tuig naar de Noorse hoofdstad overge
bracht.
nu tic eerste vlucht om dc wereld na
1ST9 door Duitse piloten maak ik gaarne
t li van de gelegenheid de groeten
van de vr«e stad Beriü* te ze„dc» aan
dc vrije wereld
van z
Gedurende de jaren
strHdToin onafhankelijkheid en
zijn sti u dcrdrukking en ge-
vrijheid en tegeni® vo,k ondcrvon_
weid heeft het Be.rlijn-
den wat het beteke»
zijn ons bewust, dat »U lkered in de
stand van allei slfcces had-
wereld deze strijd n e m(,t SUcces
den kunnen voeren en ni„ .„„i-ti,...,™
zullen kunnen voortzetten. De
die gedurende de tijd van dc blokkade
met zoveel succes werd onderhouden
door onze Amerikaanse, Britse en
vrienden, was een zichtbaar syiph001
van de Berljjnse verwantschap n
vrijheidslievende volkeren der wereld--
Ik hoop, dat deze vlucht, die 111 B
lijn" begint en een symbolische herbal»^
(Van onze Parijse correspondent).
Algemeen
over eens,
is
cn uitbreiding is van de luchtbrug,
hare zal bijdragen tot het scheppen van
sterkere en nauwere relaties tussen Ber
lijn en de vrije wereld. In deze groet
wens tk de vlucht succes toe en zend ik
mijn beste groeten aan allen die zich
één met ons voelen in onze strijd".
men het
er over eens, dat de
I'ranse filmer Robert
Bresson het vermaarde
hoek van Georges Ber
il anos .„Journal d'un Curé
de Campagne" zodanig
op de filmband heeft
vastgelegd, dat van een
hoogtepunt in de nog
jonge historie van de
zevende kunst kan wor
den gesproken.
Reeds voordat zij in
vertoning kwam, ver
wierf deze film de „Prix-
Dellucde meest waar-
devolle prijs, waarmee
Frankrijk de artistieke
Baipetrie als de dokier en Claude Laydu als de rector
van Ambricourt in Robert Bresson s verfilming van oe
priesterroman .Journal cl' un Curé de Campagne van
Georges Bernanos.
figuren leidt dit tot ongewone en soms
hinderlijke spanningen. Maar voor de
priesterfiguur heeft hij een jonge Belg
gevonden, wie het is gelukt de rector van
Ambricourt tot in zijn abnormaliteiten tot
leven te wekken. Want deze dorpsrector,
dit zij vooropgesteld, kan niet worden be
schouwd als het model van de katholieke
priester. Hij is zwak, erfelijk belast, kort
om bij is een „uitzonderlijk geval".
In een dorp van Artesle, waar de gods
dienst is teloor gegaan, komt deze jonge
man, zwak van lichaam, maar vol jeug
dige geestdrift en vertrouwen, iri botsing
met alles, wat een priester slechts aan
tegenstand kan ontmoeten bij een bevol
king die in een film als „Le Corbesu
van Clouzot, Indertijd zo prachtig werd
geschilderd. Tot zelfs de kinderen spotten
met hem en op „het kasteel" is,.meb.,ver.j
ontrust over de nieuwigheden, die hij wil
Invoeren om tot de harten der bevolking
door te dringen. Mèt de dag voelt hu zich
eenzamer en bekruipt hein meer de angst
van de dreigende mislukking. In vol-
strekte armoe'de en in een licnsnielijkG
conditie, waardoor hij slechts in wijn ge
doopt brood kan verdragen, strijdt hij
tegen de ontmoediging en de wanhoop.
Maar hij bezwijkt niet. ondanks alle strik
ken, die hem worden gespannen. Steeds
groter wordt de tegenwerking, die hij on
dervindt. Hij ontvangt bezoek van de
pastoor van Torcy, die hem namens Mon
seigneur komt waarschuwen en tenslotte
vertrekt hij naar Rijssel om een dokter
te raadplegen, die niet beter weet te doen
dan hem op weinig humane wijze mede
delen, dat hij wegens vergevorderde
maagkanker ten dode is opgeschreven. Hij
zoekt een seminarievriend op, die zijn
geloof blijkt te hebben verloren en sterft
daar, na nog de troost te hebben ge
smaakt, de genade de ziel van zijn vriend
te zien beroeren.
Opzettelijk hebben we de inhoud van
deze film summier weergegeven, want die
is zo rijk, dat alle samenvatting tekort
zou schieten.
Het ts mogelijk, dat menige situatie ln
de film de toeschouwer buiten Frankrijk
lander in zijn toespraak zet, tot stand
kwam.
In een buitengewone raadsvergadering
de 477ste vergadering van bet jubile
rende orgaan zfln de voorzitter, de
heer G. Joustra en het lid, de heer F. P.
A. Landskroon, die al die tijd deel van de
Personeelraad uitmaken gehuldigd, waar
na des middags een drukbezochte receptie
is gehouden.
Namens de minister van Verkeer en
Waterstaat, die verhinderd was zelf aan
wezig te zijn en een telegram had ge
stuurd voerde de heer H van Galen Last
directeur-generaal voor het Verkeer, het
woord Spr. prees de Personeelraad erom
dat deze steeds een weg wist te vinden
om de belangen van het bedrijf en het
personeel te behartigen en zag in het feit.
dat de regering nooit rechtstreeks contact
met de raad behoefde te hebben, omdat
de minister slechts de genomen besluiten
had te sanctionneren. een bewijs van dé
uitstekende samenwerking.
ir F. Q. den Hollander beschouwde de
vergaderingen met de Personeelraad als
de hoogste werkzaamheden van de
directie, reden waarom zij °°k het
directielid drs D. J. Wansink was aan
wezig deze middag niet wilde ont
breken.
In 1904 bleven brieven van
organisaties ongeopend
De heer Joustra had spr reeds leren
kennen, toen hij als jongeman bij de Hol
landse IJzeren Spoorwegmij in dienst was
en spr1 heeft voor zijn strijdlust steeds
bewondering gehad. In de jaren 1916-
1917 bestond er echter een grote kloof
tussen het personeel en de directie en
de oud-president-directeur der N. S.. dr
tr W. Hupkes, herinnerde eraan, dat in
1994 brieven, die van de organisaties bij
de directie inkwamen, zelfs ongeopend
bleven.
De beer Den Hollander wees er voorts
op. dat het werk van de Personeelraad
niet altijd gemakkelijk is geweest, betgeen
Ballett itègret,
£en onderdeel uit een scène van Marktdag
en technische prestaties van zijn cineasten kan belonen. Nu dc film in
Parijs wordt vertoond, verdringt het publiek zicli om dit zeer uitzonderlijke
werk te zien, met name de lezers van Bernanos, die dit echter doen met
een zekere beklemming, omdat het karakter van zijn roman doet veronder
stellen dat geen verfilming ervan mogelijk is zonder dal de geest van
het boek geweld wordt aangedaan.
immers maar zelden. dat[ Niettemin heeft Robert Bresson het
iittomir werk niet bij de verfilming werk. van Bernanos met zeldzame ge- ongelofelijk zal lijken. Maar het gaat in
„„rra/lon en bii de „rector van Am- trouwheid gevolgd, waarbij hij slechts be- deze film om het ongeziene, om de ge-
u^ooort" waren de moeilijkheden al bij- schikte over de dagboektekstn en zijn moedstoestanden. om de zielestnjd en in
?y „rnn, omdat slechts het grote camera. Alle expresslnnnisme door miJdel dit opzicht is Bresson er in geslaagd, aan
„a„ nornanos er in heeft kunnen van gebaar en woord vermijdend, heeft zijn beelden een expressievermogen te ge
floor, om reeks korte dagboeknotities te Bresson daarbij uitsluitend gebruik ge- ven, dat aan het talent van Bernanos be
S,mm'ne»ii tot een aangrijpende pries- maakt van de middelen welke zijn me- antwoordt. Het ls de grote waarde van
torrnman Bovendien heeft Bernanos alle dium hem bood. Jn bijna angstige span- deze film, dat zii het publiek confron
nitorliikheden in zijn werk vermeden en ving observeert hij met zijn camera zijn teert met het bovennatuurlijke,
zich geheel verdiept in de innerlijke roer- personages en hun gelaatsuitdrukkingen
wlen van ziin personages. en dwingt als hei ware de toeschouwer
fihriel Marcel heeft niet ten onrechte. )an wezens-zelf Bernanos' gedachten
in „Journal d'un Curé de Campagne" Ber- af te iezen_
nanos' meesterwerk gezien. Welk, om
roering en welke •spanningen deze uitzon-
derliike schrijver in zijn andere werk ook
heeft weten op te wekken, in de tragische
geschiedenis van de jonge pnester heeft
het talent van Bernanos zich volledig ont-
plooid, zonder dat hij gebruik maakte van
de dialoog, welk element nagenoeg geheel
I in zijn roman ontbreekt»
Het gebeurde Zaterdagavond in
een perceel aan de Herman Coster-
straat te Den Haag Buurman boven
en buurman beneden luisterden
beiden naar de radio. Op een ge
geven ogenblik klopte buurman
beneden bij buurman boven aan.
„Buurman, zet je radio wat zach
ter". Buurman boven dacht daar
niet aan. De aanhouder wint.' wist
buurman beneden. Hij hakte dus
fluks een gat in het plafond, stak
er een stelt doorheen en probeerde
op deze wijze buurman boven uit
zijn stoel te porren. Buurman
boven bleek echter geen bewonde
raar van de vindingrijkheid van
zijn benedenbuurman. Hij riep de
politie Een agent stelde orde op de
zaken en nam voor alle zekerheid
de stelt maar mee Een verbolgen
huisbaas heeft tegen buurman be
neden een aanklacht ingediend
wegens vernieling.
wel goed was, omdat dit tot strijd leidde
en hieruit veel goeds is voortgekomen.
Spr. herinnerde ook aan het werk vaa
wijlen de heer P Moltmaker en diens
medewerkers, betreurde het, dat er nog
altijd zijn, die zich buiten het georgani
seerd overleg plaatsen en prees de orga
nisaties vooral ook daarom dat zij steeds
zoveel aandacht aan de opleidjng en
Instructie van het personeel hebben ge
schonken.
Dr ir W. Hupkes had mooie en goede
herinneringen aan de oprichters en me
moreerde met veel waardering 't vroegere
directie-lid de heer Van Maanen, die het
vertrouwen van het personeel wist te
winnen, de heer P Moltmaker en diens
opvolger als voorzitter van de Personeel
raad, de heer Van Braambeek.
Uitvoerig bleef spr. stil staan bij de
moeilijke jaren tijdens en kort na de oor
log. toen hij directeur was en het perso
neel zo uitmuntend zijn medewerking
verleende bij de voorbereiding van de
staking en daarna mat heel veel ijver
weer aan het werk toog. Verheugd was
spr. daarom over de' aanwezigheid van
generaal-majoor J Kok. een van de voor
mannen van de Illegaliteit, met wie steeds
contact werd onderhouden. Hulde bracht
spr. ook aan de nagedachtenis van de heer
F. Timmermans de vorige secretaris van
de Personeelraad.
In zijn dankwoord zei de heer Joustra
o.a.. dat de verdere ontwikkeling mee
brengt dat medezeggenschap niet wordt
stop gezet en de 25-jarige Personeelraad
een zegen voor het personeel, de Spoor
wegen en de gemeenschap ts geweest
„Wij zfln het nog niet helemaal eens",
aldus de heer Jonstra, zich daarbii
speciaal tot ir Den Hollander richtend,
„maar wü hebben respect voor uw veel
zijdige leiding en daarbii moet een equiva
lente spoorwegvakbeweging aanwezig
blijven" Ook prees spr. het in de heer
Den Hollander e» de verdere directie, dat
zij zich niet op het standpunt stelden, dat
tussen het sociale en economische een
scherpe scheidingslijn getrokken moest
worden.
Tot de aanwezige gasten behoorden ver
der de heer G. F. H. Giesberger, oud
directeur van de N.S., de secretaris van
de directie, mr A. W. Lazonder; de burge
meester van Utrecht en verscheidene ver
tegenwoordigers van de personeels-orga-
nisaties.
De Australische minister voor de Han
del heeft Zaterdag naar Reuter uit Mel
bourne verneemt, medegedeeld, dat Aus
tralië en Engeland vrijwel gereed zijn ge
komen met onderhandelingen over een
overeenkomst voor vleesleveranties voor
de tijd van 15 jaar.
De voornaamste punten van de over
eenkomst zijn, dat Engeland de gehele
Australische surplus-productie van rund
vlees, lamsvlees er schapenvlees van de
komende 15 jaar zal kopen, en dat de Aus
tralische vleesproductie zal worden ver
hoogd.
De prijzen moeten nog m detail worden
geregeld. Er za] een minimumprijs zijn
voor rundvlees voor 6 jaar en voor lams-
en schapenvlees voor 4 jaar. De prijzen
zullen ieder jaar worden herzien, doch
zij zullen nooit beneden het minimum
niveau mogen dalen.
Voor deze film, waarin het vooral aan
komt op het gelaat en de ogen als de
spiegels van de ziel, beeft Bresson geen
beroep willen doen op beroepsspelers, die
reeds als „sterren" aar, zijn film een ze
kere aantrekkelijkheid voor het publiek
zouden verlenen. Dal is niet zonder ge
vaar geweest en bij sommige van zijn
Wij hebben de eerste vertoning van de
film meegemaakt in een boulevardbio
scoop voor een uiterst gemengd publiek
En dit publiek, dat de beelden met adem
loze spanning en diepe ontroering had ge
volgd, hebben we stil en nadenkend zien
weggaan.
De film „Monsieur Vincent" heeft in
dertijd ontzaglijk veel goed gedaan. Sinds-
Vliegende schotels bestaan, doch het
zijn niets anders dan reusachtige, van
plastic vervaardigde ballonnen die worden
gebruikt voor de studie van kosmische
stralen", schrijft dr Urmer Lidell, hoofd
van de afdeling ter bestudering van kern
splitsing van het bureau van onderzoek
der Amerikaanse marine, in het tijdschrift
„Look". „De Ballonnen' vervolgde hij,
"worden met instrumenten losgelaten, op
dat wij te weten kunnen komen wat er
zou gebeuren, indien kosmische stralen
In de atmosfeer atomen treffen. Zii kun-
dFên^ hebben we de toeschouwers niet zo nen tot een hoogte van ongeveer 30.000
bewogen gezien als bij dit nieuwste werk m stijgen. Soms worden zij door dc wind
van Robert Bresson. met 'n snelheid van 320 km. p. uur voort-
de
het
thans uit
gejaagd In de schemering verlir
dan schuin vallende zonnestra pn i
derste gedeelte van de ballonnen, waar
door het Uikt alsof het schotels zijn
De balonnen. waaraan Lidell
naam „hemelhaken" geet
eerst in 1947 gebruikt. Het
wetenschappelijk °"sp?. ,'.,7
noodzakelijk geheimhoud.ng te betrachten
over het gebruik dezer ballonnen, die door
de volksmond „vliegende schotels" wer
den genoemd. Het verschijnsel, dat de
wereld nu reeds jaren in spanning heeft
gehouden, en waarvoor de meest phantas
tische verklaringen werden K"—•-
schijnt thans dus opgelost.
beproefd
