Royal Command Performance
in Engeland
MODEPRAATJE
Ons
De wraak der liefde
NIEUWE FILM VAN POWELL-
PRESSBURGER
Ni
J. S. Fletcher
Initiatief van Amerikaanse katholiek
C601
V
HOE BESTEL IK MIJN PATKOON?
Meer dan 20.000 in de
laatste bidtocht
SATERDAG 10 MAART 1951
PAGINA 4
„DE ONVINDBARE
PIMPERNEL"
EX-KNIL-GEZINNEN KRIJGEN
FLATGEBOUW IN LIMBURG
Vrouwen en meisjes maken
morgen Stille Omgang
ANDERHALF MILLIOEN
RADIOTOESTELLEN
Distributie steeds minder klanten
PURGACEEN tabletten
DOOR
hoofdstuk rx
..De Royal Command Performance In
Engeland waarover wij herhaaldelijk
hebben bericht is altijd een pracht
volle gebeurtenis. De koning en koningin
v oreren d°ze filmvoorstelling met hun
tegenwoordigheid; vooraanstaande film-
s erren reizen 7500 mijlen van Hollywood
om zich bij Hunne Majesteiten te voe
gen; kronen fonkelen, diamanten schit
teren, pa,reis glanzen.
Maar slechts weinig mensen zijn zich
ervan bewust, dat achter die pracht en
dat geschitter het goud glanst van een
eenvoudig verhaal van barmhartig,
held
Met deze inleiding zet pater Declan
Flynn, O.F.M.. in ..Focus", het orgaan
"an de Katholieke Film Actie in Enge
land, zijn herinneringen voort aan het
bezoek, dat l.y aan Hollywood heeft ge
bracht.
Pater Flynn verhaalt dan, hoe Mr Jo
seph Breen, een katholiek en administra
teur van het Johnston Office in Holly
wood, indertijd een bezoek heeft ge
bracht aan Engeland. Tijdens dit bezoek
vernam hij, dat de kas van het Onder
steuningsfonds der Britse filmindustrie
leeg was en dat velen, die op dit fonds
waren aangewezen, in moeilijkheden
verkeerden. Toen hij in Hollywood was
teruggekeerd, besloot hij zijn broeders
aan de overzijde van de Oceaan te hel.
pen en het gevolg was, dat elk jaar een
groep filmsterren uit Hollywood naar
Londen oversteekt, uitsluitend met het
doel de koning en koningin van Enge
land te helpen, fondsen te verkrijgen ten
behoeve van de enige instantie, die de
zieken, de armen en de behoeftigen der
Britse filmindustrie bijstaat.
..Het is prettig", aldus pater Flynn, „te
kunnen constateren, dat het initiatief tot
deze actie, die de christelijke barmhar
tigheid in practijk brengt en die de
•vriendschapsoanden tussen twee grote
naties versterkt, Is genomen door een
katholiek.
Mr Joseph Breen (iedereen in Hollyy-
xvood noemt hem „Joe") is dé soort man,
van wie men verwacht, dat hij een edel
moedige geest heeft Hij is breed ge
touwd. hij lacht gemakkelijk en hij bezit
een speciale gave om zijn gasten direct
op hun gemak te stellen. Toen ik op zijn
kantoor aankwam, vond ik hem achter
een heel stel telefoons verschanst, druk
bezig met eer, transatlantisch telefoon
gesprek over „The Mudlark", de film, die
op de laatste Royal Command Perfor
mance is vertoond. Zodra hij klaar was,
slak hij me een enorme hand toe en
heetteme wolkom. Het deed hem ge
noegen te horen, dat de Katholieke Film
Actie in Engeland (waaromtrent hij bui
tengewoon goed was ingelicht) een film
had gemaakt ..Pilgrimage to Fatima".
..Zou het niet reusachtig zijn", riep hij
uit, „als we deze boodschap van O. L.
Vrouw van Fatima in de commerciële
bioscopen vertoond konden krijgen
hebt u een copie van de film bij u? Ik
i a ze graag zien".
Ik antwoordde hem ,dat lik inderdaad
een copie bij me had. waarop hij op een
knopje drukte en bevel gaf, dat de huis-
tioscoop in gereedheid moest worden
gebracht
Hij sprak met warme waardering over
het werk van de Katholieke Film Actie
Marta Eggerth en Jan Kiepura, die
zullen optreden in ,JJer wonderful
lieeen Amerikaanse filmvisie van
PuccinCs opera „La Bohème"
in Engeland en toonde zich een groot be
wonderaar van „Focus", waarbij hij ech
ter opmerkte, dat hij het lang niet eens
was met alles, wat er in werd geschre
ven. „In elk geval", grinnikte hij, .heb
ben de jongens hier veel met uw blad
op". Hij drukte op een paar andere
knopjes. Vier struise jongemannen stap
ten binnen en gedurende een klein half
uur werd „Focus" besproken. „Wat we
vooral in uw recensenten waarderen",
merkte één hunner op, ,,is. dat ze echt
van de films blijken te houden; ze vitten
riet en ze zitn er ook de goede kanten
van. Zij zeggen, wat wil geloven".
Er werd op de deur geklopt. De opera
teur was klaar om de film „Pilgrimage
to Fatima" te vertonen. In een kie n
bioscoopzaaltje, waar alle films wornen
gedraaid en gekeurd, alvorens ze voor
openbare vertoning worden vrijgegeven,
zat ik tussen mr Been en andere voor
staande vertegenwoordigers van hot
Johnston Office en zag de film voor de j
tiende maaL Toen ik het mij bekenR
verhaal zich weer voor mijn ogen zag
ontwikkelen, vroeg ik mezelf af, wat
deze, die zo goed met alle mogelijke
filmkwesties op de hoogte waren, wei
van onze eerste poging zouden zeggen.
Hun reacties waren eerlijk, vriendelijk
en welwillend. Mr Breen verklaarde, dat
hij waardering had voor de film, maai
dat ze naar zijn mening niet in aanmer
king kwam voor vertoning in commer
ciële theaters; volgens hem zouden de
genen, die zich bezig hielden met de ver
toning van 16 mm-films belangstelling
voor de film hebben".
Hollywood schijnt weer eens op com
munistische invloeden te worden onder
zocht. De commissie tegen on-Ameri-
kaanse Activiteit uit het huis van afge
vaardigden heeft tenminste twee verte
genwoordigers naar het Mekka van de
film gezonden met de volmacht om 20
personen te ondervragen, onder wie spe
lers, schrijvers en producenten.
Eén van hun eerste slachtoffers was
Howard da Silva, die de bittere barman
speelde in de film „Lost Weekend" Sa
men met Gale Sondergaard, die voor
haar spel een Oscar kreeg, heeft hij
bevel gekregen voor de commissie te ver
schijnen. Zei Howard: „Ze willen me het
zwijgen opleggen".
De Amerikaanss komiek Bob Hope zal
tegen het midden van de volgende maand
naar Europa komen en van 23 April of
optreden in het Londense Palladium voor
't hoogste honorarium, dat dit beroemde
variété-theater doit aan een enkele ac
teur heeft betaald: 7.500 f75.000) per
week.
Als zijn Londense contract is afgelopen,
zal Bob Hope voor de Amerikaanse troe
pen in Engeland en West-Duitsland op
treden en wel geheel gratis.
Van het éne uierste in het andera.
De Amerikanen hebben besloten Puc
cini's opera „Bohème" te laten verfilmen
door de bekende Italiaanse regisseur
Carmine Gallone. maker van operafilms
alys „La Traviata" en „Het geheimzin
nige leven van doctor Faust"
„La Bohème" onderging daartoe e#".
volledige „filmbewerking" en 'kreeg zelfs
een nieuwe naam: „Her wonderful lie".
In Nederland zal deze filmversie van
Puccini's schepping, gezongen door Maria
Eggerth. Jan Kiepura en vele andere
prominente krachten als Janis Carter.
Constance Dowllng, Marc Platt en Ster
ling Holloway onder de titel „Artisten-
tragedie" worden uitgebracht.
Maar of al die veranderingen ook ver
beteringen zullen zijn
Mickey Mouse zal binnenkort op het
witte doek terugkeren. V/alt Disney, z'jr
meester en geestelijke vader, heeft be
kend gemaakt, iat Mickey, na vijftien
jaren lang bijna geheel op non-activiteit
te zijn gesteld, weer In een serie teken
films za! optreden.
Jan de Hartog verloochent de aard met,
die uit al zijn werken spreekt. Hij voeit
zich wonderwel thuis in zijn woonark,
die in de Seine te Parijs ligt. Op deze
„schuit" is hü schipper naast God en
naast de zeer charmante en voortreffelijk
Nederlands sprekende kapiteinse, die een
dochter is van de bekende Engelse schrij
ver Priestley.
De rest van de bemanning bestaat uit
twee koppen, die eigenlijk nog maar kop
jes zijn en tegen wie zelf? de schipper
niet altijd is opgewassen, --oc-al niet als
hij het erg druk heeft En di uk heelt de
Hartog het de laatste maand, n gehad
met de verfilming van ziin toneelstuk
„Schipper naast God", die in de Joinville-
studio's Is gereedgekomen. De regie
werd weliswaar geveerd door Louis
Daquin, maar Jan de Hartop is bij
iedere opname tegenwoordig geweest en
heeft waar nodig -verbeteringen
aangebracht.
De vertolker van de titelrol heeft zich
zó in de persoon van .Tc ris ingeleefd dat
men moeilijk kan geloven, dat achter
deze ruige zeebonk dc charmante, ge
soigneerde Pierre Brasseur verborgen
gaat.
Het Franse publiek, dat res maanden
avond aan avond de zaal vulde van de
schouwburg, waar de Hartog's toneelstuk
„Schipper naast God" ond.r de titel
„Maïtre après Dieu" liep, schijnt zeer
enthousiast over de film te zijn.
Er Worden elk jaar heel wat filmon-
derscheldingen uitgereikt. Behalve de
Academy of Motion Picture Arts and
Sciences, die de beroemde Oscars ver
leent, is ook het Syndicaat van Filmtech
nici zich met deze liefhebberij gaan be
zighouden.
Over het jaar 1950 werden door dit
syndicaat een serie onderscheidingen toe
gekend. De prijs voor „de meeiiykst te
fotograferen ster" ging uaar het 1.80 gro
te konijn „Harvey" in degejitknamige
film, die. naar het ook in ons land be
kende toneelstuk is gemaakt. De reden:
Harvey blijft de hele film door onzich-
baar.
Tot „onhandelbaarste ster" werd
Francis geproclameerd, de beroemde
sprekende ezel, die een camera omver
wierp en een muur uit zijn kleed^tal"
schopte gedurende de opnamen voor de
film „Francis goes to the Races".
Een opmerkzame toeschouwer zal in
een scène van de muzikale fiimcomedie
„The Milkman", welke Dlrm-nkort hier
te lande in vertoning komt, )n een groep
je melkboeren, die een wagen laden,
James Stewart ontdekken.
James Stewart heeft namelijk van een
uurtje, dat hij tussen de opnan en voor de
film „Harvey" vrt) had. gebruik gemaakt
om een wit jasje aan te trekken, een
uniformpet op te zetten en zicb te men
gen tussen de figuranten-melkboeren,
terwijl Donald O'Connor tn Jimmy Du
rante op de voorgrond e«n scène speel
den.
Juist op het ogenblik, dat Durante een
komisch antwoord moest geven liet de
gratis figurant een fles melk op de ste
nen vloer vallen, waardoor de scène to
taal werd bedorven.
Toen Durante in de ordeverstoorder
James Stewart herkende, barstte hij uit:
..Omdat in jouw film een konijn met de
eer gaat strijken hoef je dat nog niet op
mij te wreken".
Als gasten van het communistische
blad „L'Unita" hebben te Rome vertoefd
de bekende Russische teg'sseuv Vseve-
lod Poedowkin en de in Sovjet Rusland
thans bijzonder populaire fllruacteui Ni-
colai Tsjerkassov. Ze hebben oa aange
zeten aan een diner, waarbij 'ds genodig
den verschenen de Italiaanse regisseurs
Alessandro Blasetti en Giuseppe de San-
tis. De Sovjet-Russen kwamen uit India,
waar ze vertoefd hebben ir. verband met
de opnamen voor een film, welke
Poedowkin zal regisseren en waarin
Tsjerkassov de hoofdrol moet spelen.
Te Rome hebben ze nog een zekere Gino
Pontecorvo opgezocht een broer van
prof. Pontecorvo, die t,e Hartwej] in het
Engelse laboratorium voor atoom-ener
gie werkte en het vorig iaar via Italië
plots op geheimzinnige wijze naar Sovjet-
Rusland verdween.
Tussen zijn optreden voor de filmcame
ra's en zijn spel in een Londens theater
des avonds heeft Robert Morley ook nog
tijd gevonden om een nieuw toneelstuk
te schrijven. Het is bestemd voor zijn
schoonmoeder: Gladys Cooper.
„Het is niet gemakkelijk", aldus Mor
ley, „om het een schoonmoeder naar i»e
zin te maken, alleen maar door een to
neelstuk te schrijven en tot haar te zeg
gen: „Daar kunt u nu een rol in spelen".
Da „gemiddelde" schoonmoeder kan het
niet en zou het niet eens willen ook"
Hoe Morley verder over schoon
moeders denkt? „Ik heb er niet de minste
ervaring met andere schoonmoeders.
Maar met deze kan ik best opschieten".
Charles Chaplin, die een scenario van
zijn zwager Eugène O'Neill, de Nobel
prijswinnaar voor literatuur heeft wil
len verfilmen, voelt zich beledigd door
het verbod van de Hollywoodse autori
teiten. In deze film zou het negerpro
bleem in de Veren-gde Staten Worden be
handeld.
Thans heeft Chaplin, naar we in de
Belgische „Soir" lezen, een nieuw plan,
namelijk de verfilming van „Tartuffe".
Mocht Chaplin daarbij in Amer.ka de
zelfde tegenstand ondervinden als Mo
lière indertijd in Parijs, dan zou Chaplin,
naar het blad meldt, voornemens zijn de
film in Europa te maken hetzij to Lon
den, hetzij in Frankrijk.
Michael Powell en Emeric Pressbur-
ger, de bekende Engelse filmregisseurs,
die zich ip een eigen productiegroep.
The Archers, hebben verenigd, hebben
eerst bij Arthur Rank, thans bij Alexan
der Korda naam gemaakt met hun origi
nele en bijzonder verzorgde filmwerken
als „Matter of life and death", „Black
Narcissus" en „Red Shoes".
In „The elusive Pimpernel" hebben zij
hun vereende krachten geprobeerd op
een avontuurlijk en nogal populair ge
geven, dat eigenlijk beneden het niveau
Poedowkin rechtsmet Gino
Pontecorvo tijdens hun bezoek aan
Rome.
Voor het voorjaar en onder
een mantelcostuum is deze een
voudige, elegante blouse. Bij
dit model is een korte en een
lange mouw en de hals kan
naar verkiezing open of dicht
gedragen worden. De blouse
valt voor en achter iets ruim
onder het schouderstuk uit
De korte mouw is met een
vatte omslag afgewerkt, de
lange met een dubbel manchet,
evenals een heren-overhemd-
De manchet, kraag en zak,
worden aan de buitenkant
enige malen doorgestikt.
Het patroon is verkrijgbaar
In maat: 38 40 42 44
46 48 a 0,7a
Benodigde stof voor lange
mouw 2.00 tot 2.50. Voor korte
mouw 1.60 tot 2.10 meter: van
90 can, breed.
rr»rr'
Sd dezeEaRanfG£L ^^^gde^bedraf aan geidle^pos^egels en
ATELIER CROON - BEATRIJSSTRAAT 4 - ROTTERDAM
,?e duideliik naam - adres - woonplaats - nummer
m r, afbeelding) en maat van het gewenste model.
wordtSsnwaardlfoos °P ®®n briefkaart- wan* wat meer geplakt
patr?n,el3 ^u^irïe" ook per Siro worden besteld en betaald, n.L op giro
nummer 2 7 1 2 9 1 eveneens ten name van Atelier Croon te Rotterdam.
Cyril Cusak als Cliauvelin in „De
onvindbare Pimpernel" van Michael
Powell en Emeric Pressburger.
van hun vroegere onderwerpen ligt,
maar dat zij op hun eigen wijze naar
zich toe hebben getrokken en zodoende
hebben gehaald binnen de sfeer, waar
zij zich pas goed thuisvoelen.
De Rode Pimpernel, held van talrijke
romans door Baronesse Orczy. is vroeger
ai eens op het witte doek verschenen in
de gedaante van Leslie Howard, wie, als
het ware de rol op het lijf geschreven
scheen. Maar in deze nieuwe, en ge
kleurde, versie is het accent minder op de
onverschrokken Engelsman, die de Franse
adel van de guillotine redde, gevallen dan
wei op de schilderachtige kant van het
historische gegeven en op de figuur van
Chauveiin, de grote tegenspeler van Sir
Percy Blakeny.
Telkens weer blijkt uit de film, dat haar
makers liever verblijven bij de mooie
landschappen, de historische costuums, de
indrukwekkende kastelen en de schilder
achtige feesten dan bij het avontuur en de
gecompliceerde verwikkeling. Zo ontstono
er een werk, dat uitmunt door prachMge
beelden en kleurige composities, maar
minder sterk is, vooral in de eerste helft,
in zijn exposé en de introductie van de
voornaamste tegenspelers.
Eenmaal op gang krijgen Powell en
Pressburger een vastere greep op het
eigenlijke drama en dit leidt tot een
Het Rijk Heeft aar een SDtaidae t'-ma
opdracht gegeven tot het va Douwen <<an
het vroegere co'lege van de Abdij van
Lilbosch oij Echt üit het vr -egere tol-
iege «aj thans een flaigebei» groe.en
dat wordt oesteuid vooi ex KNlL-mili-
tairen en hun gezinnen. De fla. krijgt een
capaciteit voor *4 gezinnen het coiege
heeft In de laatste jaren o a Duitsers.
Polen en Bananen geheroergd
boeiende tweede helft, waarin Blakeny en
Chauveiin elkaar met wisselend succes Be
strijden tot de beslissende scène in het
klooster van St. Michel, vóór de Franse
kust.
Alles bij elkaar, een onderhoudende
film. verzorgd en vol afwisseling, maar m
haar geheel beneden het niveau dat haar
makers gewoonlijk bereikten. David Niven
is een Pimpernel, die niet in staat is de
rol van Leslie Howard te doen vergeten,
maar Cyril Cusack is een listige Chau.-
velin, die de spanning er in weet te hou
den en die er toe bijdraagt, dat The elu
sive Pimpernel tot het einde avontuurlijk
amusement van het goede soort blijft.
C. B.
(Van onze Amsterdamse redacttie)
Vannacht trekt dc Stille Omgang voor
de laatste keer dit jaar door Amsterdam.
Ongeveer 21.000 mannen zullen dan de
bidtocht weer maken.
De groepen komen weer van heinde en
ver: Rotterdam, Maastricht, Friesland,
Waalwijk, Eindhoven en Helmond. De
Luchtstrijdkrachten formeren een aparte
afdeling in dit legioen van biddende man
nen met 600 man. terwijl ook verschillende
rijwielbonden o.a. uit Alkmaar en Hoorn
zullen komen. En dan komen de Amster
dammers zelf deze nacht aan de beurt:
bijna uit alle parochies; vorige week zijn
er,reeds enige parochies aan de beurt ge
weest.
Volgens goed 'gebruik zullen dan over
dag de vrouwen en meisjes uit Amster
dam op eigen gelegenheid de Stille Om
gang gaan maken: nog stiller en vooral
nog onopvallender dan de mannen: want
zij zullen verloren lopen tussen de massa
die overdag op straat zal zijn.
Het aantal aangegeven radio-ontvang
toestellen in Nederland bedroeg op 1
Maart jj. 1.512.480 tegen 1-500.071 op 1
februari. Op 1 Februari waren er 484.000
aangeslotenen op het rljksradiodistribu-
lienet tegen 485.568 op 1 Januari.
Advertentie
Een gezond uiterlijk houdt nauw
verband met een goede stoelgang
waarborgen U 'n gezonde regelmaat
aaHHaaUHBMHNEUMHI
Gisteren is in het Amsterdams R.A.I.
gebouw een huishoudbeurs geopend.
Een stand, die voor zichzelf spreekt
en welke ook direct grote belang
stelling van de zijde der dames trok.
t ROMANBIJVOEGSEL
KORTE INHOUD VAN HET VOOR
AFGAANDE
Paguita Tress wordt gewond door 'n
revolverschot, wanneer zij tussenbeide
wil komen als zij meent, dat haar broer
Darreli bij het kaart spelen bedrogen
wordt. Zij vertelt dr Hextall. de arts. die
haar behandelt, dat zy vreest dat Kes-
teven, een „vriend" van Darreli, haar
broer al diens geld afhandig zal maken.
Hextall besluit Paquita te heipen en
wendt zich tot een oude schoolvriend,
de advocaat John Smith, die zich uit
liefhebberij met criminele zaken bezig
houdt. Deze belooft hem alle mogelijke
steun.
6).
Juist, ik wou verder gaan. Ongetwy-
feld zal je begrepen hebben, dat dit een
ernstige geschiedenis kan worden, en
ieder, die er mee te maken heeft, moet zijn j
ogen wyd open houden, om de jongelui,
bij wie je in betrekking bent, te helpen.'
Begrijp je dat?
Zeker dokter, ik begryp het volko-,
men. Ik zal mijn best doen. dokter Hextall,
vertrouw maar op myi
Wel, ik heb zo juist op Lynne Court
iets gehoord, dat me ongerust maakt, ver
volgde Hextall. Het kan wel geen be-'
tekenis hebben..,, maar het kan ook wel
vcei beduiden. Ik zal het je vertellen.j
En hij vertelde de knecht, wat de jon-,
geil had gezien. Toen de naam van juf-1
f: „uw Broek werd genoemd, schitterden
c'.o ogen van Fowler en hy glimlachte veel
betekenend.
Juist dokter, verklaarde hy. Dat'
verbaast mij niet. Ik heb wel meer gezien,1
da ue gouvernante en Kesteven stilletjes
samen praatten. In zo'n groot huis, dokter,)
v.aar een ontelbaar aantal hoeken en nis
sen zijn en waar je op alle tyden rond-i
loopt voor boodschappen en zo zie
je vaak vreemde dingen. O Ja paar
verbaas ik me niets meer over. -Maar het'
bewyst dat Kesteven in het geheim hier
is geweest sinds hy en mynheer Tress uit
Queen Anne Street weggingen.
Klaarblijkeiyk stemde Hextall too.
Wel, zei hü na een ogenblik stilte.
Ik weet je niets anders meer te ver
tellen Fowler. Zet je ogen open. let zo
veel mogelijk op alles en telegrafeer me
als er iets büzonders gebeurt en je denkt
mij nodig te kunnen hebben. Ik zal ervoor
zotgen, dat je er geen schade bü lijdt.
In orde dokter, vertrouw maar op mij,
antwoordde Fowler. Als er iets ver
keerd gaat, zal ik het u onmiddellük Zaten
weten.
Hextall knikte, ging naar zijn auto te
rug en vervolgde zyn reis. Meer dan eens
voor hy Londen bereikte, stond hy op het
punt om de chauffeur te gelasten terug
te keren naar Lynne Court. Hy zou ge
makkelijk een voorwendsel voor zyn te
rugkeer kunnen geven en dan zou hy er
zyn als Darreli Tress e nzijn vriend des
avonds thuiskwamen, zo als hy biykbaar
van plan waren te doen. Maar hy was
bang te veel drukte te maken en Keste-
ven's achterdocht te wekken; bovendien
had Paquita een behooriyke lyfwacht.
Eindeiyk ging hy naar huis, zich afvra
gend wat de volgende verwikkeling zou
zyn in de geheimzinnige geschiedenis,
waarin hij zo plotseling een rol moest
spelen. Hij zou biy zyn geweest als hy
van gedachten had kunnen wisselen met
John Smith. Maar Smith was noch thuis,
noch in de club en hy hoorde niets van
hem.
Die nacht werd Hextall door een patiënt
tot drie uur uit zijn bed gehouden; dus
sliept hij dientengevolge wat langer. Hy
werd wakker omdat hij stemmen hoorde
buiten zyn slaapkamerdeur. Er werd
luid geklopt, de deur ging open en John
Smith stapte binnen. In zyn hand had
Smith twee telegrammen.
Je dienstbode pakte dit juist aan,
toen ik voor kwam ryden, zei hij op zijn
gewone, kort-afgebeten toon, terwyi hy
een geel-bruine enveloppe aan Hextall
gaf.
Daarom heb Ik het maar meege
bracht. Lees het maarik geloof dat ik
wel weet wat erin staat.
Hextall scheurde half-slaperig de enve
loppe open en las. Het telegram was om
acht uur in een dorp afgegeven en hei
luidde:
„Kesteven werd op het terrein hier
hedenmorgen vroeg doodgeschoten ge
vonden.
Fowler"
Hextall schoof het telegram naar Smith
wet een gesmoorde uitroep van verbazing
Maar Smith scheen er weinig belang in te
stellen.
Natuuriyic van Fowler, zei hij; Juist
Doodgeschoten? Best.maar hoe? Kijk
nu eens naar mijn telegram, Hextall. Dat
is van zuster Palliser. Zy is nauwkeurigei
in haar bericht Kijk!
iiij gooide hem het tweede telegram toe
en Hextall, die nu klaar wakker was,
vloog de inhoud in een oogwenk door.
„Kesteven werd vannacht vermoord
in het bosje van Lynne Court"
HOOFDSTUK VTII.
Moord.
Hextall gooide Smith de telegrammen
weer toe en sprong uit bed. Zijn hersens
trachtten het probleem uit te werxen,
dat hun door dit merkwaardige nieuws
werd voorgezet Tenslotte nam hij een
besluit
Ik moet onmiddellijk naar Lynne
Court gaan! zei hij, toen hij zich begon
aan te kleden: Dat staat vast.
En je wenk? vroeg Smith: Vergeet
dat niet.
Ik weet het Gelukkig kan ik hulp
kragen; een collega vlak bij Goeie he
mel Smith! wat een wonderiyke ge
sehiedems. Zuster Palliser weet toch ze
ker wel wat ze telegrafeert?
Als zuster Palliser zegt dat Keste
ven vermoord is lan is hy vermoord,
antwoordde Smith: Zy heeft dat zo ge
telegrafeerd om me niet in onzekerheid
te laten of het soms zelfmoord of een
ongeluk was. Zij is een verstandige
vrouw die in enkele minuten de dingen
overziet. Het allereerst moeten we nu
trachten na te gaan, wie Kesteven ver
moordde. Luister eens, ik ga met je mee.
Goed, graag! riep Hextall uit, die
zich haastte, met aankleden: Dat zal een
opluch' ng voor me zijn
Styler gaat ook mee hij wacht
buiten in de auto. En daar wc niet heb
ben ontbeten, zal ik naar beneden gaan
en je personeel vertellen, dat we Vlucn-
tig met jou rullen ombijten. We moeten
zo snel mogelijk in Lynne Court zien te
komen.
Toen hij alleen was, kwam bij Hextall
plotseling een herinnering op. die hem
beurtelings heet en koud deed worden
van angst. Hij herinnerde zich Paqu.ta's
woorden woorden, die schijnbaar in
volle ernst gesproken werden toen ze in
een gemakkelijke stoel gezeten, haar
zorgen aan hem vertelde.
Ik ben dikwijls in de verleiding ge
weest hem dood te schieten, Ik zou het
eans hebben kunnen doen en niemand
zou het ooit geweten hebben!
Was het mogeiyk. dat er de vorige
avond iets gebeurd was, dat het meisje
wanhopig bad gemakt en da* ze in haar
wanhoop de man had vermoord, die de
oorzaak was van zoveel ellende. Het kon
zim. Maar het was een feit, dat Hextall
haar goed verzorgd en bewaakt had
achtergelaten; het scheen onmogeiyk
dat zij iets zou hebben gedaan zonder
voorkennis van de twee vrouwen, die
haa- verpleegden. Hij las de telegram
men onnieuw.
Op het terrein doodgeschoten ge
vonden. zei Fowler: vermoord in het
bosje van Lynne Court, zei zuster Pal
liser, nauwkeuriger omschreven. Dat
was buiten, een eind voodby het nuis. I
Hextall voelde zich hierna weer vrolij
ker. Hy kon niet geloven, dat Paquua
's nachts aain de verpleegsters zou zijn
ontsnapt om in het park te gaan wan-
delen. Toch lag de angst als een zware
last op hem. toen hy naar Lynne Couit
reed en hij moest zichzelf wei bekennen,
dat hy ongetwijfeld hals over kop ver
heid op haar was geworden.
Geen van drieën sprak veel onderweg,
totdat zij Lynne Court in zicht kregen.
Toen zij het dorp doorreden ran de voet
van de heuvel, liet Smith de auto stil
houden.
Kijk eens, zei hij tegen Hextall;
Styler en ik gaan niet met je naar hst
huis op het ogenblik. Ik ker. dit dorp,
er is hier een heel goede herberg. Daar
gaan we heen en wachten de dingen af,
die komen zullen. Ga naai „Het Wapen
van Lynne" vervolgde hij tot de chauf
feur: Daar zullen we blijven
Voor de herberg zagen zij. Fowler die
met een inspecteur van politie sprak
Toen hy Hextall zag, kwam hy haastig
naar de auto toe en opende het portier.
Ik ben bly, dat u er bent, dokter,
zei hy: Ik heb u juist een tweede teie-
gram gezonden, van juffrouw Tress. Zij
wou graag, dat u kwam.
Gaat het goed met haar? vroeg Hex
tall.
Heel goed, dokter. Natuurlijk is ze
geschrokken. Ik heb juist een telegram
verzonden van mijnheer Tress aan zijn
advocaten. Hy vraagt of een van hen
wil komen en een detective meebrengen.
Maar zoals ik ai tegen de inspecteur zei:
er zullen wel heel wat detectives nodig
zijn om dit zaakje op te knappen.
Hextall, zei Smith: ik geloof dat >ve
beter doen naar binnen te gaan en eens
te horen, wat Fowler te vertellen heeft.
Misschien wil de inspecteur meegaan?
Toen zij met hun vijven in een zy-
vertrek zaten, begon Smith: Als je ons
r.u eens enkele feiten geeft van hetgeen
er gebeurd is, Fowler? Ik denk, dat je
dat wel kunt.
Fowler, die enige woorden had gewis
seld.met Styler, zag Smith met belang-
stelling cn ontzag aan.
Ja. ik weet, wat er gebeurd Is, mijn
heer. Maar er steekt heal wat achter!
Geef ons alsjeblieft de feiten, zei
Smith.
Wel, heren, het ging zo: begon
Fowler: Ik kwam gisteravond ongeveer
zeven uur op Lynne Cou-1 aan om op Ie
thuiskomst van mynheer Tress te wach
ten. Ze kwamen met een auto uit Brigh
ton; van de chauffeur hoorde ik. dat ze
daai in Hotel Metrooole hadden gelo
geerd. En ze brachten mynheer Tickell
mee.
Wie is in vredesnaam mijnheer Tic
kell? vroeg Smith
Mijnheer Maurice TickelL Ik kan
u niet precies zeggen, wie hij is. Hij 's
wel eens bij mijnheer Tress geweest in
de woning in Queen Anna Street, maar
ik geloof niet, dat hij hier ooit is ge
weest.
De inspecteur viel hem to de rede.
Dat is zo. Ik heb het aan de butler
gevraagd. Het was de eerste keer dat
mijnheer Tickell op Lynne Court kwam.
Smith gaf Fowler een teken om verder
ti gaan.
Kijk eens heren, vervolgde Fowler
hoofdschuddend, mijnheer Tress scheen
nogal goed gedineerd te hebbenu
begrijpt me wel, nietwaar? Ik bracht
hem meteen naar bed. Hij is onder d»e
omstandigheden altijd heel handelbaar,
nooit ruzie-achtig of zo en toen ik zag,
dat hij sliep, ging ik aan de verpleeg
sters van juffrouw Tress vertellen, dat
hy terug was. Ik meende dat het beter
was, dat zij het wisten.
Hebben ze het haar verteld? vroeg
Hextall.
Ja. dokter, zuster Palliser vertelde
het haar. En ook, dat de heren Kesteven
en Tickell er waren; ik vond, dat ze
beter alles kon weten. Ik wachtte buiten,
terwyi zuster Palliser het haar vertelde
Zuster Palisser zei, dat zy heel kalm er
onder was, toen ze hoorde, dat naar
broer was gaan slapen. Toen ging ik naai
benede i. Mountain dat is de butl_r,
ziet u zei me, dat de andere twee
naar de biljartzaal waren gegaan en dat
hij ze whisky-soda en sandwiches haa
gebracht. Ik gihg eens kyken, om mezeir
te overtuigen van hetgeen ze deden. Ze
waren aan het potspelen.
Beiden nr-'ite"? vroeg Smith.
Fowler keek Hextall aan met een glim
lachje van verstandhouding.
Ik heb die twee nog nooit anders
gezien, antwoordde hy. Mr. Kesteven
was altijd te verstandig voor dergelyke
uitspattingen en Tickell heb ik ook nooit
veel zien drinken. Neen, ze amuseerden
zich met hun spel en aten ondertussen
hun sandwiches. En ze zaten nog in de
biljartzaal, toen Mountain de lichten 'Ju
ging doen. Ze speelden nu niet
maar zaten te praten en te roken. Myn
heer Kesteven zei, dat Mountain met op
hoefde te biyven, want dat hij zelf co
lichten wel uit zou doen. Dat was al va
ker gebeurd Kesteven hield van laai
opzitten, dat deed hij in Londen en op
Lynne Court. Mountain ging dus naai
bed. Toen hii om zes uur 's morgens op
stond, brandde het licht in de biljart
zaal nog steeds en een van de openslaan
de ramen aan de kant van het grasveld,
stond open.
Wijd open of op een kier? vroeg
Smith-
Het stond op een kier, mijnheer Tk
zag het zelf, omdat Mountain me erby
riep. Ik was vroeger opgestaan dan ge-
j Juist naar mynheei
Arhflren ?,6gaan om cen koP thee t«
drinken, toen Mountain my in de biljart-
J P. ®n het mij bet zien. Mountain
maakt zich over zulke dingen nogal
gauw zenuwachtig. Toen wy by het raam
stonden' maakt- een van de tuinlui ge-
oaren tegen ons van de andere kant van
hei grasveld, op de ho«k van het bosje
we zagen dat hy ergens opgewonden
over was. Hy kwam naar ons toe hollen
en wij gingen naar buiten hem tegemoet.
Hy woont in een van de huisjes aan de
rand van het park, juist even 1 uiten het
dorp en komt iedere morgen het bosje
door. om naar zyn werk te gaan. We
zagen, dat hij geschrokken was en toen
hij d.chtertlj kwam, riep hy: Jigt
iemand dood in het bosje. Het is mijn-
nt-ei Ke: ven u er bloed op zijn ge
zicht". Toen holden Mountain en ik mee
en y bracht er ons recht naar toe...
cen open plekje, waar een bank is. Kes
teven lag naast die bank en hij was in
derdaad dood. We zagen dadelijk dat hy
vermoord was.door de slapen gescho
ten. En dus namen we onze maatregelen.
Welke maatregelen? vroeg Smith.
Mountain stuurde de tuinman naar
de politie en naar de dorpsdokter. Hij
bleef by hot lyk en ik ging naar binnen
om h»t .1 mynheer Tickell te vertellen,
antwoordde Fowler.: Daar ik wist, dat
mijnheer Tress nog niet goed wakker kon
zyn, ging ik eerst naar de kamer van
mynheer Tickell. En hij was er niet!
De inspecteur van politie, die Fowieris
verhaal met instemming en opmerk
zaamheid had aangehoord, schudde W1
hoofd en glimlachte. Het was kla^arbhJke-
ïyk, dat hij zyn eigen conclusies haa ge
trokken uit hetgeen de bediende haa ver.
teid.
Hy was er niet, herhaalde Fowier
En zyn bed was nat j
ding merkte ik dadelijk op, moest ik we'
zien. Hij had zich gewass n en geschoren
voor hij heenging!
Gewassen en geschoren, riep Smitih
uit.: Midden in de nacht?
In de nacht, of s morgens «roeg,
mynheer, dat weet ik niet, antwoordde
Fowler.: UckeU had maar een
klein, koffertje by zich n dat lag open
in zlJn kamer. Zijn scheergeseedsch
lag op zijn toilettafel en hy had niet eens
mfv genomen het scheermes schoon
ÏJLw 1 zag dat alles met één oog-
?5Ïom 20 te zeggen en ik deed de
kamerdeur dicht en op slot....
ik noop, dat niemand er na die tijd
in is geweest? vroeg Smith.
lie inspecteur hield een sleutel op.
Neen mijnheer, merkte hij plechtig
op-: Daar heb ik voor gezorgd. Er is nie
- tnd in geweest sinds Fowler de deur
sloot.
Ga voort, Fowler, beval Smith.; Wat
deed je toen.
Ik riep de andere bedienden, myi.-
heer en we gingen naar het bosje terug
ik had besloten mijnheer Tress voorlopig
nog niet te wekken. Zuster Palliser
kwam juist toen ik voorbijging uit d>e
kamer van juffrouw Tress en ik vertelde
naar waer was gebeurd. Zy ging met
ons naar het bosje. We raakten het
lichaam niet aan en deden niets voor de
dokte, en de politie kwamen. :n toen
die kwamen, namen zy d« wacht van ons
over. En ik denk, besloot Fowler: dat de
inspecteur u de rest beter kan vertelien
dan ik-
De luisteraars wendden zich zwijgend
tot dc inspecteur, die zeer gewichtig be
gon:
Ik heb er niets op tegen om u te
vertellen hetgeen iederen reeds weet,
„.ren, merkte hij op.: Maar ik kan nu
natuurlijk nog niet zeggen welke myn
indrukken van de zaak zyn en wat ik er
uit afgeleid heb, al had ik er geen be
zwaar tegen deze met een eu„el woord
aan te duiden. We vonden het lichaam
juist zoals Fowler besohryft en de dok
ter, zei, dat de man al enige uren dood
was. Eerst dachten we aan zelfmoord,
maar we zag--- al spoedig dat dit n:°t
het geval kon zijn, omdat er geen wapen
by de dode lag.
Ik liet het lichaam wegbrengen en do
omgeving afzetten, terwyl ik er een
mannetje op wacht zette.. Toen onder
zochten de dokter en ik het lichaam. Hij
kan u vertellen wat hli vond en ik kan
zeggen, wat ik vond, nameiyk niets!
Niets, tenzy een zakdoek en een nagel
schaartje.
En? vroeg Smith bedaard. Wat
verder?
0e inspecteur scheen lichtelijk uit zijn
humeur re zijn, omdat zyn dramatische
aankondiging in het geheel geen uit
werking had.
7~ ^'ercier was er feitelijk niets, wat
'iet lichaam betreft antwoordde hij.
Daarop kwam echter een knecht het
h-euwtje brengen, dat een fiets, die aan
mijnheer Tress behoorde, verdwenen
Was. En toen begreep ik natuurlijk hoe
de zaken stonden. Allicht! En het resul
taat is, dat wij achter die mijnheer
Tickell aanzitten. Hij ia overal gesigna-
'eerd. Vanavond hebben wij hem wel.
O, zei Smith, terwijl hij opstond.
U denkt ö'Us dat Tickeli de moorde
naar R?
Zeker, antwoordde de inspecteur
koppig. We zullen hem laten hangen!
Smith knikte bedaard. Toen wenkje
hij Hextall en Styler om hem te volgen
en verliet de kamer.
De pot scheerzeep.
De advocaat ging naar buiten, naar de
dorpsstraat er. liep in de richting van de
poort van Lynne Court. Hij was blyk-
baar diep in gedachten verzonken en
geen van zijn metgezellen onderbrak zijn
overpeinzingm. tot fay zich plotseling tot
hen wendde.
Hextall, zei hy. We moéten het
allereerst zorgen vaste voet te krijgen
op Lynne Court Tress zal nu onderhand
wel nuchter zijn. Wij wandelen naar het
huis. Jy vraagt hem te spreken en ver
telt hem, dat je de geschiedenis hoorde
en bezorgd was voor de gezondheid van
zijn zuster. Je hebt je daarom gehaast
om by hen te komen en je hebt een
vriend meegebracht, die misschien van
nut kan zyn. Intussen moet jy, Styler..
maar kom eens even hier dan zal ik je
je instructies geven.
Hy nam de klerk apart en pleegde een
kort overleg met hem, waarop Styler
naar de herberg terugging. Smith voegde
zich weer by Hextall, samen liepen rie
twee snel door de dennebossen naar
Lynne Court.
Drarell Tress kwam ben haastig op het
terras tegemoet. Smith keek hem onder
zoekend aan en fluisterde toen tegen
Hextall:
Die jongen is dadelijk te doorzien.
(Wordt vervolgd)
v
ri Jri<
P
?Wsa
tere
