Bevin draagt zijn portefeuille
over aan Morrison
zes jaar in de branding van
een veel bewogen tijd
Jan de Hartog zoekt magische
formule
IVie vermoordde gravin
Zaroudska?
KARAS EN ZIJN CITHER
Heldhaftige strijd
Nederlanders
m
van de
Korea
Mgr dr A. Hanssen
Vicaris-Generaal
DE
HEILIGE VAN DE MAARTSE
VIOOLTJES
Een verdachte stuurde zijn vinger
afdrukken aan rechters
m
Vrijwilligers (tweemaal teruggeslagen)
heroverden heuvel 325
De nachtelijke
Paasviering
Ned. vliegers in Ulster
komen terug
Inval in Hilversumse
fabriek
De legende, van Santa Fitta
m
Eerste optreden te Rotterdam een succes
Teruggekeerd uit de hel'
Chinese aanval
Het simpele bericht
SATERDAG 10 MAART 1951
PAGINA 9
Van boerenknechtje tot
vakverenigingsleider
In ChurchilVs oorlogskabinet,
De nieuwe minister
Ook Morrison 's eeri autodidact. Hij
werd in een arbeiderswijk ven Londen
geboren en was achtereenvolgens bood
schappenjongen wlnkelbed'ende en
telefonist. Op V .jarige leeftijd werd hij
secretaris van de afdeling Londen van
de Labourpartij tn de iabourreger ng
van 1929 tot '31 was hij mmister van
Mgr Letnmens draagt gedeelte
van zijn werkzaamheden over
Fabrieksgeheimen verraden
Het feest van 12 Maart
De klokken roepen met blijde galmen
12 Maart de gelovigen op lot het jaar
lijkse feest van Santa Fina. Van heinde
en ver komen zij aangelopen, boeren met
beslikte laarzen, oude vrouwtjes, een
bonte doek om het hoofd geknoopt. Als
een schoon sprookje is San a Fina voor
hen in de jeugd geweest en het is hun
teerste herinnering gebleven. Op de arm
van hun moeder omhoog getild, aan
schouwden zU als eerste wonder in hun
leven het wassen kopje van Santa Fina
door een tijdgenoot vervaardigd, datop
haar sterfdag behoedzaam in processie
de kerk wordt rondgedragen.
DE DOOD VAN EEN RAT"
RIJ NEDERLANDSE COMEDIE
Vizioen
ROTTERDAMS TONEEL
De nieuwe acteurs reeds zo goed
als zeker geëngageerd
Naar wij vernemen, is het thans zo
goed als zeker, dat behoudens goed
keuring van het bestuur der Rotterdam
se Kunststichting en van de wethouder
Ko van Dijk en Ellen de Thomars als
acteurs en Flits van Dijk als regisseur
en acteur, deel zullen gaan uitmaken van
het Rotterdams Toneel.
EX-KAMPBEWAKER KEERDE
TERUG
Ex-schoonvader overleed
van schrik
I<o?Lnn« nS-Arnerikar,Gn en twee Zuid"
De terugtocht
C
lu dc bisdommen Den Bosch en
Roermond toegestaan
BELG. KONINGIN-MOEDER
bij Naardense Matlbaus-Passion
van
Tc Lontlen is officieel bekend gemaakt, dat Ernst Bevin is afgetreden
als minister van buitenlandse zaken. Tot zijn opvolger is benoemd Herbert
Morrison, de strateeg van de Britse Labourpartij en plaatsvervangende pre
mier. Bevin zal in liet kabinet blijven als geheimzegelbewaarder. Morrison's
functie als voorzitter van de kroonraad wordt overgenomen door Lord
Adisgon; als leider van liet Lagerhuis krijgt Morrison de minister van bin
nenlandse zaken, Cbnter Ede, tot opvolger. Verdere wijzigingen in bet
kabinet liggen niet in bet voornemen. De nieuwe benoemingen worden pas
\an kracht na een vergadering van de Kroonraad, die waarschijnlijk begin
volgende week wordt gehouden.
een
°P een
Het aftreden van Bevin - juis.op
zijn 70ste verjaardag maait een ein
de aan wekenlange ipeculaUes en a*n de
Strijd, die in parlementaire kringen rond
zijn figuur gevoerd werd. Zijn gezondhe.d
liet de' laatste tijd veel te wensen over en
dit was enkele malen oorzaak van Iang-
d'irige afwezigheid. Zowel in het Lager-
als Hogerhuis werd er op aangedrongen,
dat de in de huidige crisis-situatie zo be
langrijke portefeuille van buitenlandse
Zaken in handen zou zijn van iemand, die
geheel tegen de zware taak was opgewas
sen. Morrison is slechts zeven jaar jonger
dan Bevin. Men vei wacht nie dat 'tjn
heleid veel zal afwijken van dat van zijn
voorganger.
Bevin werd op 9 Maart 18" als zoon
van een boerenknecht geboren Op vier
jarige leeftijd werd hij wees en nog voor
hij de lagere school geheel had doorlopen,
werkte htJ op het land. Op 13 farige leef-
tUd liep de jongen, die een rusteloze
natuur en scherpe geest bleek te bezitten,
weg en werd te Bristol knechtje in
restaurant en later chauffeur
vrachtauto.
Weldra onderscheidde hij z'rh in het
vakverenigingswerk en op 30-|arlge leef
tijd werd hij secretaris van een bond van
havenarbeiders. Langzaam maar zeker
begon toen zijn opgang. Hij was een harde
werker en zijn gezag in de arbeiders-
wereld steeg met de dag. Als voorz'tter
v"an de grote social 1stiscne vakbond Tra-
de8 Union Congress' begon hij invloed
e krijgen in de buitenlandse politiek.
Toen Winston Cnurchill in 1940 zijn
uorlogskabinet vormde koos hij Bevin
die eerder a! twee maal teve-geefs had
gepoogd een zetel in het Lagerhuis te
bemachtigen voor de portefeuille vari
arbeid, omdat hij begreep, van welke
grote waarde het vertrouwen dat de ar
beiders in Bevin hadden, in oorlogstijd
Was. Bevin's benoeming bleek een succes
te zijn. Hij wist niet minder dan 25
millioen van de 46 millioen tellende be
volking te mobilise'-en in de verschillen
de takken van nationale diens'en.
in 1945, toen de macht In handen van
Labour kwam. werd Bevin minister van
buitenlandse zaken volgens sommigen tot
zijn eigen verbazing want hij had geen
speciale ondervinding van buitenlandse
politiek.
In een van de meest bewagrn en ge
vaarlijkste tüden d'e de wereinveschitde-
uis gekend beeft, kreeg hij iwsUssingen
te nemen van vérstrekkende betek nis.
Hij begon met de onderhandelingen te
Potsdam, die voorlopig over bGtlo'v*
Duitsland zouden beslissen; verder vielen
'n zijn ambtsperiode het pact van
<m het Atlantisch pact, dc Marshall-hu P
en enkele conferenties der .eiote vier
Hij na onafgebroken was er internationale
spanning.
Bevin's buitenlandse politiek werd min
°f meer bij voortduring gedeund door
Winston Chur thill's oppositie.
e aftredende minister is altijd een
a?» Vt?iUdige' ietwat hoekige naar gebleven,
aie zijn provinciaal accent nool' helemaal
heeft afgeleerd. Een enkele maal viel hij
eens uit de diplomatieke toon zoals toen
hij de Amerikanen .geldschieters" noem
de en Geo'-ges Lidault als ..aardig
et'eltje" betitelde Doch zelfs zijn critici
waren het ef over eens. dat hij flair be
zat om met mensen om te gaan en de wil
van de massa der Britten te vertolken.
vervoer, in de oorlogscoal'tie van '940
minister van bevoorrading.
Morrison is een kraentige en geziene
figuur. Als leider van het Lagerhuis heeft
hij zich door zijn kennis van zaken en
gevatheid een reputatie verwonen. Door
knede vechters als Winston Chorchill zijn
zeer op hun hoede voor hem In buiten
landse zaken heeft hij echter nog weinig
irvaring.
Zijn benoeming heeft tn regeringskrin
gen enige verrassing gewekt omdat zijn
diensten als hoofd- organisatoi van de
Labourpartij van grote betekenis zijn,
vooral nu de conservatieven zeker zijn
van hun overwinning bij een n'euwe ver
kiezing. Het staat nog niei vast, of
Morrison het partij-apparaat kan blijven
zsturen.
Het Nederlandse escadrille, dat sedert
Januari in Eglington In Noord-Ierland
was gestationneerd voor oefeningen met
de Britse marine, zal de volgende week
naar Nederland terugkeren.
Het; grondpersoneel keert Woensdag
terug en de twaalf „Flrefly"-jagers Don
derdag.
De boycotcommissie van de Vereni
ging tegen verdeling van Eire heeft. Vrij
dag medegedeeld, dat zU haar boycot
van Nederlandse goederen uit protest
tegen de aanwezigheid van de Neder
landse vliegers in Noord-Ierland zal
beëindigen.
Naar wij vernemen, heeft mgr dr G.
Leinmens, bisschop van Roermond, aan
zijn geestelijkheid medegedeeld, dat hij
in verband met zijn gezondheid een ge
deelte van zijn werkzaamheden lieeft
toevertrouwd aan mgr dr A. Hanssen,
bisschop-coadjutor van Roermond, en
wel de katholieke actie, de jeugd en
jongerenbeweging, de sociale en sociaal-
charitatieve kwesties en de huwelijks-
aangelegenheden. Met liet oog hierop,
heeft mgr Hemmens zijn Coadjutor mede
benoemd tot Vicaris-Generaal.
(Van onze correspondent)
In een Hilversums fabrieksbedrljf, ge
vestigd aan de Groest., is gisteren een in
val gedaan door de Justitie, welke inval
werd uitgevoerd door een aantal politie
mannen en ambtenaren van het parket,
die onmiddellijk met een uitgebreid on
derzoek begonnen. Naar men ons mede
deelde was de inval niet tegen het be
drijf gericht, doch tegen een der perso
neelsleden, die ervan wordt verdacht be
langrijke geheimen van een andere fa
briek In zijn bezit to hebben. Het onder
zoek, dat naar men verwacht geruime
tijd in beslag zal nemen, wordt geleid
door de Officier van Justitie te Amster
dam, rar Hartsuyker, De in- en uitgan
gen van de fabriek werden onmiddellijk
na de overval afgesloten.
In San Gimignano, het oude stadje in Toscane, waar de middeleeuwse
vestingtorens nog stug omhoogrijzen, getuigen van ruw geweld, wapen
gekletter en bloedige partijhaat, ontstond als een schoon gedicht, dc
ontroerende legende van Santa Fina, het vijftienjarige „zoete maagdelijn",
dat in 1253 gestorven is.
Om door geen stoffelijke begeerten verre van God te worden gehouden
en om beter de smart te begrijpen, bad zij, zelf te. mogen lijden. Haar gebed
werd verhoord en i ijf lange jaren lag zij, gekweld door pijnen op een
plank uitgestrekt, totdat haar broze lichaam had uitgegleden.
r»o erote torenklok begon van zelf te j in het leven tekort schoot, dat hen naar de
i iV.„ (Mn haar «leitje ten hemel Kerk terugbracht, maar het is opnieuw
luiden, 7 |,et veld staakten :fanta Fi'ia v»n hun jeugd, die hen lokt met
steeg; do hoeren oi haar s(eeds gerede troost En alg h8Br
hnn arbeid een W tl*?> .V ne I weer zien, dat fijne wassen kopje, dan voe-
iep zij hoe zij opnieuw door een tere kracht
worden geleid, die hen ruwe kerel» leerde
vlMii^er'hemgheld" was uitgedoofd.
De wolken schoven voor de zon, ulsof
ook de natuur om haar heengaan treur
de, maar uit de besmeurde, door mui
zen aangevreten plank bloeiden geu
rige bloemen op, gelijk nu nog op 12
Maart, de sterfdag van de Heilige,
schuchter tussen de grijze stenen van
de ruige torens, als eerste lenteboden
na de gure winter, de lichtgele violen
van Santa Fina ontluiken.
Later als volwassen mannen schaamden
die boerenkerels zich een weinig voor hun
verering. Het leven zelf hield hen in zijn
greep, overmoedig waren zij en vaak op
standig maar allengs sleet hun oproerigheid,
naarmate hun koppen verweerd, hun han-
den vereelt en hun ruggen gebogen werden
door de zware arbeid Zaehtkens groeide
het verlangen weer opgenomen te worden
ln de vrede en vreugde van de Kerk. Veel
leed is er in hun lange leven geschied, veel
armoede werd er geleden, vele wensen niet
verhoord. Ue oorlog raasde over het vre-
rtlee land. Het is niet meer de verwachting
om het wonder, dat geschieden zal en waar-
gehoorzamen. berusten en vertrouwen.
Van alles hebben de gelovigen in de
bundeltjes meegebracht om te laten aan
raken door het wassen kopje, dat ontdaan
van kroon en sluier onwezenlijk op de
balustrade van de kansel staat. Rozen
kransen, sieraden, sinaasappelen, gele
viooltjes. En die aanraking is als een ze
gening. Jongens zijn op de torens geklom
men en hebben de bloemen geplukt, die
na gezegend te zijn, verdord en verdroogd
nog lange tijd bewaard blijven bij het
Mariabeeld. De Podesta in zijn ambtsge
waad heeft zijn aardse waardigheid ver
geten en ook hij houdt, in deemoedige er
kenning voor 'n hoger gezag, een toefje
gele viooltjes in zijn hand geklemd.
De oude tandeloze vrouwen knielen
voor het graf, waarin het Maagdeke rust.
Al haar zorgen en verdriet hebben zij
afgelegd en in de kaarsen, die met stille
vlammen een gouden gloed omhoog zen
den, voorvoelen zij de straling van het
eeuwige licht. Verzonken in gebed, zien
zij zelfs de blanke fresco's van Ghirlan-
daio niet, die zo zuiver en bezield het
leven van Santé Fina verhalen.
*9*
Detail van een der Fresco's in de S. Gimignano voorstellende de begrafenis
Sanla Fina.
Het conflict tussen wetenschap en ge,
loof is dan slechts een conflict als de
■Wetenschapsbeoefenaar zich willens en
Wetens van alle religie distancieert. De
Agnostici hebben hun" theorie niet
Overleefd en de vlucht van de
'Xituuryetenschappen heft niet kun-
'en verhinderen, dat de religie een
ir&cht is, dat het leven zijn zui geeft
ö'/en de rodekunst. De psyclio-analyse
d ecn surrogaat-religie geweest, maar
J-'e verheven functie is een even waan-
r-nig toedichtsel als de formule voor
vierkante cirkel.
(0, ah de Hartog heeft ïm zijn ..De
ri °d van een rat" een periode waarin
Positivisten en agnostici het scepter
u a®iden getransponeerd ln een la-
w 6 periode enkele decennia later.
tPaar|n de psycho-analyst, „als gees-
wetenschappelijke experimentator
l n methode entte op de resulta-
van biologische waarheden, waar
in hechts twee driften worden herkend.
0 destructiedrift brengt de angst voor
f,'; dood met zich en nu heeft Jan de
•nog -gepoogd de formule, magische
hj. nni^e te vinden om deze angst te
yWveren.
j. j} het huis van professor Wouterson
tan,. 6611 meisje, dat verkeert in het
*a«te stadium van tuberculose. Zü
Daar ligt zij op de plank gestrekt; ach
ter haar zit haar trouwe voedster Beldia
en ondersteunt met haar hand het kranke
hoofd. Santa Fina heeft een vizioen: Sint
Gregorius, gedragen door engelen, zweeft
het open raam binnen en voorspelt haar,
dat zij op 12 Maart sterven zal. Stil en
gelaten ligt zü, het hoofdje omsloten door
een gouden stralenkrans, de handen aan
eengesloten in gebed, bereid om heen te
gaan.
Op de andere muurschildering rust zij
op de baar, zo zacht en vredig zijn haar
trekken, dat het is, alsof zij sluimert. Drie
wonderen zijn na haar dood geschied;
een blinde kust haar voeten en kan weer
zien; Santa Fina heeft de verlamde hand
van haar oude voedster aangeraakt en
haar genezen, zoals zij ook in haar leven
ongelukkigen en zieken vertroosting en
enezing wist te brengen. De grote toren-
lok begint van zelf te luiden
De kroon wordt weer op het wassen
kopje gezet; de geestelijke daalt voorzich
tig met zijn kostbare iast van de kansel-
trap; de processie hervat haar gang. Nog
eenmaal zien allen het fijne meisjeskopje
van nabij, voordat het gesluierd weer in
de mi& van de kapel verdwijnt.
Ook over San Gimignano raasde het
oorlogsgeweld, bommenwerpers ronkten
boven het stadje. Het stadhuis van welks
balkon Dante eens de bevolking heeft toe
gesproken, bleef ongerept, de kapel van
Santa Fina door Benedetto da Maiano
schoon als een schrijn ontworpen, werd
licht getroffen, maar de torens hielden
stand cn op de stugge steen bloeien ieder
jaar, als wonder der herrijzenis, de gele
violen van Santa Fina.
ln Mei 1947 werden in het stadje Diano Marina aan de Italiaanse Rivièra
een zekere gravin Helène Zaroudska en haar dienstbode vermoord. Deze
zaak zou niet zo de aandacht getrokken hebben, indien er niet een Engelse
onderwijzer bij betrokken was, een zekere Douglas Smith, die tijdens de
oorlog als sergant in Frankrijk diende en na zijn demobilisatie nog enkele
jaren in Zuid-Frankrijk en langs de Italiaanse Rivièra rondzwierf.
De rechtbank te San Remo kreeg lot j
taak, deze zaak uit te zoeken en aan het j
licht te -brengen, wie de dubbele moord j
konden hebben bedreven. Als beklaagden
staan daar terecht vier mannen, van wie j
met zekerheid vaststaat, dat ze direct of j
indirect iets met het noodlottige einde van
de gravin en haar dienstbode hebben uit j
te staan, alhoewel hun de moorden niet
ten laste kunnen worden gelegd. Eén de-1
zer vier mannen Is een voormalige par- j
tisaan, die er van beschuldigd wordt, ten j
onrechte een kolonels-uniform en talrijke
decoraties gedragen te hebben, daarvan
misbruik makend. Men heeft kunnen vast- j
stellen, dat deze pseoido-kolonel en de j
drie anderen geruime tijd hebben samen
gewerkt met Douglas Smith en een zekere
Scopi uit Monaco. Ze hebben dit tweetal
geholpen, de gravin kort voor haar dood
te ontvoeren en te intimideren, zodat ze
gedeelten van de haar toebehorende schat
afstond.
Maar Douglas Smith heeft uit Engeland
het ene na het andere verontwaardigde
telegram naar de rechtbank te San Remo
gezonden, waarin hij alle schuld van zich
afwerpt en het eenvoudig 'belachelijk
noemt, dat hij in deze hoogst merkwaar
dige affaire betrokken wordt, Volgens
hem is Scopi de man, die de gravin en
haar dienstbode na. een lange reeks van
afpersingen gedood heeft.
Wat deze Scopi betreft, hij is voort
vluchtig. Maar hij heeft toch de moeite
genomen, aan de rechters te San Remo
een lange brief te schrijven, waarta hij
de hele zaak ridiculiseert. Nadat hij i»
de kranten gelezen had, dat de politie
in de kamer, waar de gravm het laa.st
woonde, tevergeefs naar vingerafdrukken
gezocht had, stuurde hij de zijne naar de
commissaris van politie, natuurlijk zo, dat
deze zijn verblijfplaats niet kon acnter-
hdHet is een hoogst merkwaardige affaire,
deze moord op gravin Zaroudska en haar
dienstbode. De dienstbode is intussen niets
meer dan het onschuldige slachtoffer van
een noodlottige toevalligheid, nl. dat ze
een betrekking bij de gravin had aan
genomen Ze stond helemaal buiten de
eigenlijke kwestie, waarom deze zaak zo
merkwaardig is.
Gravin Zaroudska zèli was een hoogst
merkwaardige vrouw. Men weet niet, of
ben verdiend, die gravin en die chauffeur.
En toen de Duitsers Frankrijk moesten
ontruimen, werd zelfs gefluisterd, dat het
echtpaar de goudschat van de Vichy-
regering had weten te bemachtigen.
In ieder geval is het zeker, dat het
tweetal er in slaagde naar Italië te
ontkomen. Maar daar verdween Mel
chiorri en men weet nog steeds niet of
hij nog leeft of onder de handen van zijn
achtervolgers gevallen is. Talrijke lieden,
die op de een of andere manier de lucht
hadden gekregen, waar het echtpaar zich
heen begeven had, zaten er als wolven
achteraan. En ieder wilde zijn deel van
de schat hebben.
Gravin Zaroudska verborg zich nu
leens in het ene. dan weer in het andere
stadje aan de Italiaanse Riviera, slee:
in angst levend, te zullen worden ver
raden. De dienstbode zorgde voor haar,
deed de inkopen en de gravin waagdr
zidh slechts af en toe buiten
kamertjes, welke haar tegen hoge prijzen
verhuurd werden.
Herhaaldelijk heeft ze personen, the
haar tenslotte ontdekten, met een aan:m
kostbaarheden afgescheept. De een dee
zich voor als politieman, de ander a,s
iemand, die dank zij zijn relaties haav
besehermen kon.
Tenslotte verschenen Scopi en Smith
ten tonele. Er valt niet aan te twijfelen,
dat de Engelse onderwijzer en ex-
sergeant nauw in contact met haar is
geweest. En ook Scopi is herhaaldelijk
in haar gezelschap gesignaleerd. De
gravin moet echter steeds standvastig
geweigerd hebben, hen te laten mede
delen, in de buit of hun iets van haai
eigen bezit uit de goede tijd aan effecten
en obligaties over te dragen.
Een foto van gravin Zaroudska, zo
als deze in haar paspoort voorkwam,
waarin ze haar geboortedatum met
tien jaar vervroegd had.
ze zestig of zeventig was, aangezien ze de
geboortedatum in haar paspoort vervalste.
Ook omtrent haar geboorteplaats en
staatsburgerschap tast uien in het duister.
Ze woonde echter jarenlang aan de
Riviera, stand als rijk bekend en trouwde
er met de voormalige, tsaristische gene
raal Polotzoff. Het is niet bekend, waar
en wanneer deze gestorven is, maar om
streeks 1930 moet de gravin opnieuw ge
trouwd zijn met een zekere Melchiorri,
een chauffeur, Fransman van geboorte.
Algemeen wordt aangenomen, dat gravin
Zaroudska in Rusland geboren was en na
de bolsjewistische revolutie met een groot
deel van haar fortuin wist te ontsnappen.
Men tast in het duister ten aanzien van
de vraag waarom gravin Zaroudska de
chauffeur Melchiorri trouwde. Maar het
is uitgekomen, dat ze tijdens de oorlog
met hem in het door de Duitsers bezette
Frankrijk opdook. Het tweetal wist zich
goede relaties met de nazi's, te verwerven
en profiteerde daarvan flink, zodat het
aanzienlijke sommen bijeenzamelde. Vol
gens sommigen zouden ze millioenen heb-
Tenslotte hebben ze een ontvoering op
touw gezet, teneinde de gravin schrik
aan te jagen en te dwingen, afstand te
doen van haar millioenen. waarvan een
deel van zulk een verdachte afkomst
was. En bij deze ontvoering hebben de
vier mannen, die zich thans te San Remo
te verantwoorden hebben, een rol ge
speeld. Ze worden inmiddels zoals gezegd
niet beschuldigd van de moord op de
gravin. Wèl is het de bedoeling van de
rechtbank, te proberen uit te maken, wie
nu gravin Zaroudska en haar dienstbode
vermoord heeft en zich van haar bezit
meester maakte. Want na de ontvoering
werden in een kamer te Diano Marina
de lijken gevonden en Smith en Scopi
worden als de aanstichters of de bedrij
vers van de moord beschouwd. Intussen.
Smith beschuldigt in zijn telegrammen
Scopi, die nergens te vinden is
Maar de millioenen van gravin Za
roudska zijn verdwenen. Toen een werk
man in de kamer, waar ze het. laatst
woonde, een kachelpijp moest repareren
en deze uit de kachel nam, vielen er en
kele kostbaarheden op de grond, die in
de pijp verborgen hadden gezeten.
Dat is alles, wat er overgebleven is
van de rijkdommen van gravin Zarouds
ka, die als jonge vrouw uit het bolsche-
wistisrihe Rusland vluchtte....
De Groninger L. O., oud 36 jaar, die
bjj verstek het vorige jaar tot 20 jaar
gevangenisstraf veroordeeld werd, we
gens zijn misdragingen in bezettingstijd
-~ hij was kampbewaker in diverse
Duitse nazi-kampen dook plotseling
in Groningen op en veroorzaakte veei
deining Tegen het eind van de oorlog
was hij naar Zweden uitgeweken en
had zich in Stockholm gevestigd. Giste
ren verscheen hij ln de Ruiterstraat,
waar zijn gewezen schoonvader woont.
Toen de oude baas, de 77-jarlge J, H.
hem zag, schrok hij zodanig, dat hij ter
plaatse overleed.
De politie deed kort nadien een inval
en arresteerde de vroegere kampbewa
ker. Zijn papieren werden ingehouden.
Binnenkort zal hij opnieuw gedagvaard
worden.
Het lijdt geen twijfel, dat er bij vele
Nederlanders een zekere achterdocht be
staat tegen filmmedewerkers, die terend
op de in films vergaarde roem rondrei
zen maken om hun kunst of hun persoon
„in natura" te tonen. Wie wel eens film
sterren heeft zien poseren temidden van
de tulpenbollen of de Marker jeugd, kan
deze achterdocht begrijpen.
Anton Karas, de man die „The Third
Man" met zijn muziek beroemd heeft ge
maakt, slaagde er door zijn eenvoudige
optreden in elke scepsis omtrent dó
echtheid van zijn kunst weg te nemen.
Tezamen met enkele kunstenaars van de
Franse radio-omroep maakt hij door Ne
derland een tournée, die gisteravond ln
de Rotterdamse Schouwburg geopend
werd.
Het was bepaald een verrassing, dat de
AAN HET FRONT IN KOREA. Februari.
„Men kan hier Koreaanse vlaggen kopen, waarop allerlei namen voorkomen van
plaatsen, waar de V.N.-legers gevochten hebben. Talrijk zijn de namen, want talrijk
zijn de plaatsen, waar de verbonden legers streden. Dwars over die Koreaanse vlag
staat: „Returned from hell". Ik geloof, dat iedere Nederlandse soldaat, die Hoeng-
song haalt meegemaakt en de dagen daarna, zo'n vlag verdient,
ue namen Hoengsong en Manjong, en „Returned from hell" zijn onverbrekelijk
met elkaar verbonden. Ge kunt er V in het vaderland geen voorstelling van maken,
j ?e onaJoebroken gevechtsperiode van 12 tot en met 15 Februari door
de Nederlandse vrijwilligers is gepresteerdHier hebben de Nederlandse soldateh
een prestatie geleverd, die haar weerga in de geschiedenis der Nederlandse strijd
krachten niet gevonden heeft.
leidt aan hallucinaties, di<e haarden
obsederende angst voor de d
gen. Een assistent van de Plof ',iat
verliefd maar kan niet voorko
zij een voorwerpwordt van wetensenap
pelijk geëxperimenteer van 11 P.
hoogleraren. Slechts een majoor van
Dege.r des Heils een bekende ''guur
in de werken van Jan de Hartog
haar de zielerust, die zij zoekt. D_eze
simpele ziel, die veertig jaar liefdadig
heid heeft beoefend, waardoor zijn liefde
verstikt dreigde te worden, heeft de
sleutels voor de formule, die de doods
angst kan verdrijven.
Onder regie van Johan de Meester
heeft de Nederlandse Comedie' in de
Kléine Komedie in Amsterdam gisteren
ce première geglven van dit Neder
landse ton*lispel, dat relde voor de
Engelse televisie was uitgezonden. El-
len Vogel gaf het' getourmenteerde
meisje uitstekend gestalte. Voor haar
creatie kan men grote bewondering
hebben. De hoogleraren waren Philippe
ee la Ghapell*, Johan Fiolet en Ank
van der Moer. De eerste was carica-
turaal. de laatste soms hardmeedogen-
-oos. Fons Rademakers was de liefheb
bende doctor, impulsief, menselijk en
begrijpend; Ton Lutz een rustige majoor
Maus. De rol van de huishoudster
(Tcunke Hauer). is door de auteur he
iaas uit de toon gehouden. Een goed
opvoering van een spannend stuk-
BU.
Het was bekend, dat de vijand in de
aanval was en dat er doorbraken waren
hier en daar. Onze zoveelste „move" was
reeds in voorbereiding: reeds was een
groep kwartiermakers naar onze nieuwe
legeringsplaats gegaan oin maatregelen
te treffen in verband met de ligging, het
winnen van inlichtingen omtrent de om
geving, enz. In zekere zin is dat een groot
geluk geweest. Want zodoende ontkwa
men twee leidende figuren zeker aan de
strijd: de waarnemende commandant, ma-
3°or W. D H. Eekhout en de kapt T. de
Haan. hoofd van de inlichtingensectie.
Ge zult inmiddels vernomen hebben wat
er gebeurde; de vijand, gekleed in het
der Zuid-Koreaanse soldaten, op
,;"choentieS en met Amerikaanse
iTvo0 kLVi? na zijn doorbraak, waarbij
het Nedev,^lme^ten werdG« afgesneden
in si! detachement aan. Reeds
in de eeiste ogenblikken sneuvelde de
invoerder yan het detachement Mtf-kol.
Ouden, vele officieren van
de het hifn» gPT°tnd in dG duisternis
W8S net oijne niet t© zien wie vriend of
vijand was.
Meer dan drie uren duurde de strijd
Meer dan drie uren, waarin het schieten
niet van de lucht was, waarin met hand
granaten en bajonet gewerkt moest wor
den. Met levensgevaar voor zichzelf na
men ongedeerden hun gewonde kame
raden mee. tot op het laatste ogenblik
bleef de telefoonman op zijn post. tot
het laatste ogenblik, toen de gewonde
kapitein Tack door de telefoon de order
tot terugtrekken gaf.
Toen was het afgelopen. Onder dekking
van enkele tanks en luchtafweergeschut
trokken de laatste soldaten uit Hoengsong.
Wederom ging het Nederlandse detache
ment, nu bij stukken en brokken, „de
weg terug", de 18 mijlen lange weg naar
Wondjoe. Dramatisch is die terugtocht ge
weest van die paar honderd Nederlandse
soldaten, die alleen nog bij zich hadden
wat ze aan hadden. Gewonden werden op
enkele overgebleven jeeps vervoerd- de
rest, ook de lichtere gewonden moesten
lopen. Voor de tweede keer kwam men
in Wondjoe aan. waar tegen de morgen
het grootste gedeelte van het detachement
weer bijeen kwam, vuil, moe en hongerig,
sommigen zonder wapens, de verbinding
zonder telefoon, zonder centrale. Verschei
dene pelotons misten mensen, die gewond
ot gedood moesten zijn.
Rust had men cn de vorige dag én de
gehele nacht niet gehad. Sommigen gin
gen op de grond liggen slapen, ondanks
tic kou, ondanks de hardbevroren bodem.
Naar nieuwe stellingen
Toen kwam het bericht: vóór vanmid
dag moet het detachement nieuwe stellin
gen betrokken hebben, zes kilometer Wes
telijk van Wondjoe. Geen rust, geen tijd
voor reorganisatie, nauwelijks de tijd om
wat te eten. Onmiddellijk na aankomst
werd de vijand wederom gesignaleerd.
Verkregen inlichtingen wezen uit, dat een
Chinees cavalerie-regiment zick in onze
richting bewoog.
Nieuwe aanval
De aloude tactiek der Chinezen was ook
nu echter weer toegepast: onder dekking
van de duisternis waren zii des nachts
tot vlak bij onze dunne linie opgetrokken
en bij het aanbreken van de dag, toen ne
vel en mist het zicht belemmerden, begon
een nieuwe aanval. In minder dan geen
tijd zat de vijand tussen de schuttersput-
ten, in minder dan geen tijd '-nalden weer
de schoten en barstten weer de handgra
naten. De compagnie vocht als een leeuw,
maar vermocht niet de vijand, die we
derom in massale aantallen kwam op-
dremmen, tegen te houden...-
Vliegtuigen, mortieren en artillerie
kwamen in actie: het baatte niet. Enkele
honderden meters terug werd opnieuw
stelling gekozen, op een andere heuvelrug
en hier werd de aanval voorlopig tot staan
gebracht. „Heuvel 325" ïs de naam, waar
mee de plaats aangeduid wordt, waar op
een hoge heuvel het Nederlands detache
ment haar tot nu toe zwaarste opdracht
volvoerde: het houden van die heuvel.
Eigen troep beschoten
Dramatisch is het begin van de strijd
Op Zaterdag 17 Februari verscheen
in de bladen het volgende bericht:
„Amerikaanse en Nederlandse
manschappen hebben Vrijdag ten
Noorden en Noord-Westen van
Wondjoe aanvallen gedaan, twee
belangrijke heuvels bezet en
hevige tegenaanvallen afgesla
gen".
De eerste luitenant W. Dussel
schreef naar aanleiding van deze
gevechten het hiernaast gepubli
ceerde verhaal.
hier: terwijl een compagnie Amerikanen
tezamen met een compagnie Nederlan
ders rond en halverwege de heuvel ligt
wordt ondersteuning uit de lucht aan
gevraagd, welke prompt gegeven wordt.
Vliegtuigen komen laag over en zaaien
dood en verderf met hun mitrailleurs en
napalm-bommen. De eerste keer gaat
alles goed, niaar biï de tweede keer
worden onze eigen troepen beschoten en
gebombardeerd. Een gesneuvelde cn een
tiental gewonden bij onze compagnie is
hiervan het gevolg.
Maar dat is niet alles. Deze morele
klap doet de weerstand ineenstorten. De
toch al dodelijk vermoeide compagnie
kan dit niet doorstaan. Onder het af
geven van mortiervuur trekt een van
haar pelotons terug, de gewonden mee
slepend. De anderen b I Ij v e n op de heu
vel, want deze moet behonden worden.
Sommige dapperen hebben een gewonde
naar beneden gedragen en zijn toen weer
naar boven gegaan om er méér te halen.
De hoeveelheid weerbare mannen daar
boven was miniem
„ÏP ij mogen niet wijken
Zwaar was toen de opdracht van majoor
Eekhout: „Er moeten mensen naar boven.
Wij mogen niet wijken, anders ligt de
vallei open. Lichtgewonden kwamen zich
weer vrijwillig melden om te redden, wat
te redden was, met de practische zeker
heid het toch niet te kunnen houden. En
zo ging de nacht in, de nacht met zijn
dubbele spanning.
Door ds verliezen van die avond en
door de grote morele en geestelijke ver
moeidheid was overeengekomen, dat de
verdediging van de top van de heuvel 325
door een nevenliggend Amerikaans batal
jon zou geschieden, maar om even na
tweeën kwamen de eerste Amerikanen
naar beneden: de vijand was erin geslaagd
onze wapenbroeders terug te drijven....
De samengeraapte pelotons van het Ne
derlandse detachement kregen opdracht
de heuvel te hernemen, in samenwerking
met de Amerikaanse compagnie, die de
rechterflank verdedigde. Meter voor me
ter vorderde men. Meter voor meter kwa
men er via de radio berichten door. Nog
honderd-vijf-en-zeventig meter, nog hon
derd meter, nog vijftig meter.... maar
het bleek onmogelijk.
Onze nu meer dan dodelijk vermoeide
mannen vielen weer terugTevergeefs
echter. Opnieuw werd de bijna onmense
lijke opdracht gegeven: dood of levend,
maar die heuveltop moet vrijgemaakt
worden. Het bestaan van de hele tweede
divisie hangt ervan af...
Men ging weer, Dit keer behalve met
mortier- ook met artilleriesteun. Weer
klonken do berichten door de radio: 175
meter, 100 meter, 50 meter.35 meter.
de mortieren gingen rakelings over onze
aanvallers heen. Maar nog gaf de fana
tieke tegenstander, ingegraven in bijna
onbereikbare schutlersputten, geen kamp.
De hel van vuur mocht niet baten hen
uit de stellingen te verdrijven, integendeel
zij noodzaakten de onzen voor de tweede
keer terug te trekken.
Toen gaf majoor Eekhout voor de der-
ds keer zijn opdracht, zijn moeilijks.e,
die hij ooit in zijn leven heeft gegeven:
Ga opnieuw. Ga in godsnaam opnieuw
ën probeei het. Wij kun n n niet wij
ken. Er hangt alles, maar dan ook alles
van af.
Voor de derde keer
En onder dekking van brisant, mortier,
fosforgranaten, alsmede van artillerie ging
het toen voor die derde keer naar boven.
In deze hel gingen de laatste moedigen
weer, een handje vol mensen, waarbij
lichtgewonden, onder aanvoering van nog
drie officieren. Eigenlijk was er niemand,
die geloofde dat men zou slagen. Eigen
lijk was er niemand, die dacht nog een
van deze dapperen terug te zullen zien.
Als men in zo'n stadium gekomen is vecht
men zich namelijk dood. Dan gooit de
soldaat het wapen neer en grijpt de ba
jonet. Dan weet niemand meer wat hij
doet. Dan gaat het om het eigen leven.
Met de langzame vorderingen van onze
aanvallers werd ook het gordijn van vuur
naar voren gelegd. Brisant en fosforgrana
ten vielen op en achter de neuvel. De ar
tillerie deed haar werk: zij vernietigde
de terugtrekkende Chinezen.
Op de heuvel
Want zij trokken terug. Na drie aan
vallen onzerzijds gaf zij zicb gewonnen.
Na drie, bijna hopeloos lijkende aanval
len, kon zij het niet meer houden. De
laatste tegenstand werd gebroken door
het moordende fosfor. En weer klonk
door de radio: nog vijftig meter, nog vijf
en dertig meternog tien meter
nog vijf meter... nog één Wij zijn op
de heuvel!!!
Op dat moment werd het licht. De mor
gen brak aan. Nog juist op tijd was het
Nederlandse detachement erin geslaagd
zijn opdracht te volbrengen. Wat er in die
mannen is omgegaan, kan niemand vertel
len, ook zijzelf niet. Zij waren te ver
moeid, te suf bijna om te denken.
Geschiedenis
Op dat moment dacht niemand, wilde
niemand denken, kon niemand denken.
Maar intussen was een stuk geschiedenis
geschreven in de historie der Verenigde
Naties Een handjevol Nederlanders heeft
Heuvel 325 behouden. Behouden voor een
lawine van communistische horden. Van
de hoogste tot de laagste rang heeft ieder
een alles geven.
Zijn moed en zijn dapperheid, en soms
zelfs zijn leven.
Vrijwillig voor ons, voor U en voor de
gehele wereld. Laten wij dit nooit ver
geten".
componist van het Harry Lime-thema
en de Café Mozart-wals nog iets anders
kan.
Karas* andere muziek wordt eveneens
gekenmerkt door herhalingen van, het
thema op een iets hogere toon, hetgeen
een fascinerende uitwerking heeft. Niet
weinig draagt echter het instrument bij
aan dit effect. Hoewel de cither een
verre afstammeling is van de antieke
kithara, heeft dit instrument een mo
dern geluid, dat het midden houdt tus
sen dat van de harp en van de Ha-
watlan-gultaar zonder het verhevene
van de eerste of het slepende van de
laatste. De cither wordt in de Oosten
rijkse Alpen nog gebruikt, voorname
lijk voor accompagnement bjj de zang.
Vandaar dat het rhythmisch element in
de accoordbegeleiding zo opvallend ie
en vooral aan Karas' walsen een on
vergelijkelijke Schwung verleent.
Bracht Karas alleen Weense muziek,
zijn medewerkers gaven muziek uit heel
Europa. Jacqueline Durand speelde De
bussy, Liszt en Chopin geacheveerd, soms
in een haast mannelijke toets. Haar s*>el
oogstte terecht veel bijval. Zij begeleidde
haar landgenoten. Jean Wetzel bestond
het onder meer een prélude van Debussy
en de Vuurdans van de Falla waarlijk
virtuoos te spelen op een mondharmoni
ca. In de lange registers van de Vuur
dans klonk de muziek echter enigermate
onzuiver. Uit een toegift „Begin the Be-
guine" bleek welke grote mogelijkheden
er in een mondharmonica zitten voor de
jazz.
De bas-bariton Lucien Lupi, die over
een warme diepe stem beschikt, zong lie
deren van Schubert en Brahms, een ne
gro-spiritual. Freddy Alberti, gekleed in
een charmante robe van lila en wit ge
streept, bespeelde Koning David's instru
ment met veel overtuiging en mimiek.
Een gedeelte van een Jazz-concert liet
duidelijk horen, dal de koninklijke harp
voor jazz alleszins geschikt is.
Twee dingen zijn opvallend in dit Ka-
ras-programma: ten eerste het hoge peil
van de muziek; ten tweede de charmante
voordracht van de musici, aan wie alle
pose vreemd is.
MgT VV. Mutsaerts, bisschop van
van 's-Hertogenbosch, heeft krachtens
de volmacht, verleend in het decreet
van de H. Congregatie der Riten van
9 Februari, zijn toestemming gegeven
voor de nachtelijke viering van de
Paas-Vigilie in de kerken en kapellen
van zijn bisdom.
De priesters kunnen van dit verlof ge
bruik maken, mits z-U kans zien een en
ander in de betrekkelijk korte tijd be
hoorlijk té regelen.
Naar bet K.N.P, nader verneemt, zou
ook de bisschop van Roermond hebben
toegestaan, dat in dit bisdom de plech
tigheden van Paas-Zaterdug in de nacht
worden gevierd. Ook hier wordt bet aan
de geestelijkheid overgelaten om te zien.
of het nog dit jaar kan worden verwe
zenlijkt.
Wat de bisdommen Utrecht, Haarlem
en Breda betreft is nog geen beslissing
bekend. Aanvankelijk lag het in de be
doeling dit jaar de plechtigheden nog
als gewoon in de morgenuren te houden,
omdat de tijd van voorbereiding te kort
was. Van vele ziiden echter schijnt er
zoveel animo te bestaan voor deze her
stelde nachtelijke viering van de Paas-
plechtigheden, dat men zich nog wil be
raden alvorens een beslissing te nemen.
Zeer waarschijnlijk zal H. M. koningin
Elizabeth van België op Goede Vrijdag
ae uitvoering van de Matthë.us_Passion
van J. S. Bach, die ieder jaar door de
Ned. Baohvereniging in de Grote Kerk
te Naarden wordt uitgevoerd, bijwonen.
Verleden jaar luisterde koningin Eliza
beth naar de Hohe Messe, die te Amster
dam werd gezongen.
