Nieuws uit STAD en OMTREK
Het Museumplein herbergt
een kattenbak
«Nlil
KJN.V.B. AFD. ROTTERDAM
Over zelfrespect en Vreemdelingen
verkeer
De camera op t
buitenland
Boerderij uitgebrand
(|||y Heeft voor U
de juiste: Vulpen
PAGINA 2
DINSDAG 16 OCTOBER 1951
SCHEEPVAARTBEWEGING
NIEUWE WATERWEG
PASSAGIERSSCHEPEN
NED. VRACHTENMARKT
>r>ri 'f rÉÉlÉw IÏ?*
WEER VERKEERS-
MAATREGELEN VAN
GEMEENTEWEGE
PASSAGE SCHIEDAM
Bewoners nog op tijd gered
Een motorrijder, die Maandagavond
tegen half elf door Castenray (L.) reed.
zag rookwolken opstijgen uit een nieuwe
boerderij. De man trachtte de bewoners
te waarschuwen, maar dezen waren reeds
naar bed en gaven geen antwoord. Eerst
nadat de motorrijder een horretje had
ingedrukt en zo het huis was binnenge
gaan, kon hij de bewoners het jonge
echtpaar W. en twee kinderen
wekken. Zij stelden zich in veiligheid,
terwijl de vlammen al snel om zich heen
grepen. De boerderij, die na de oorlog
grotendeels was herbouwd, brandde ge
heel uit. Wel slaagden buurtbewoners er
in de varkens, de pluimveestapel en een
deel van het meubilair te redden, maar
de kostbare landbouwmachines werden
door het vuur vernield.
hangen voor 'n zeer aanmerkelijk deel af
van de doeleinden, welke door de inter
nationale politiek worden nagestreefd.
Integreert men derhalve de legers v&n
een aantal staten tot een onverbrekelijke
eenheid, dan wordt als eerste voor
waarde verondersteld, dat de buitenland
se politiek van de bij het militaire proces
betrokken staten, geïntegreerd wordt. De
Franse minister van buitenlandse zaken,
Schurnan, heeft dit zó zuiver ingezien,
dat hij onlangs in Ottawa, na de confe
rentie van de Atlantische Raad, een plan
tot coördinatie van die politiek heeft
aangekondigd. Maar in Frankrijk zelf is
dit initiatief allesbehalve vriendelijk ont
vangen.
Een Europees leger zou dus vereisen
een geïntegreerde buitenlandse politiek
van de deelnemende landen: Frankrijk,
Duitsland, Italië, Nederland. België en
Luxemburg. Met naast de Europese
opperbevelhebber een Europese minister
van buitenlandse zaken (in beide geval
len zou men zich, hoewiel moeilijk, een
ministercomité ad hoe kunnen denken).
Maar ook zou men moeten hebben een
supra-nationaal parlement, waaraan, zo
als in onze democratische wereld past, de
zo juist genoemde autoriteiten verant
woording zijn verschuldigd.
Het valt te begrijpen, dat de gecompli
ceerdheid van het probleem een klein
land als het onze, aarzelend tegenover
het Franse project doet staan. Aanvan
kelijk zal Frankrijk pogen zijn buiten
landse politiek, welke helaas! weinig
constructief, maar bovenal een angst-
politiek is, aan de staten van het Euro
pese. leger pogen op te dringen- Nog
kritieker wordt de situatie als een straks
herbewapend, zich van zijn sterke positie
overbewust West-Duitsland zijn politiek
gaat doorzetten en bijv. de „herovering"
van het achter de Oder-Neisse grens ge
legen Duitse, nu door Polen bezette ge
bied gaat eisen. Alle deelgenoten worden
dan meegesleurd in een politiek, welke
niet de hunne is of zelfs hun goedkeuring
niet heeft. De sterkste macht zal steeds
de zwakkeren overheersen.
Ook in het Noordatlantische leger slui
meren natuurlijk soortgelijke gevaren.
Zij hebben echter niet dat klein-Europese
temperament, dat elke waarachtige
samenwerking dreigt te verstikken. Bij
d-e grootse allures van de Atlantic com
munity verzinken onze vaak kleingees
tige geschillen in het niet.
■vfe Schiedam. Moet intussen het oude
vervallen? Het zou al te dwaas zijn om
de enkele mensen, die de dagelijkse lei
ding van onze stad in handen hebben met
elke noodkreet lastig te vallen, maar mag
van de leiding van de verschillende dién
sten en van het ondergeschikte perso
neel niet gevraagd worden, dat zij oog
hebben voor wat Schiedam mooi en af
schuw voor wat Schiedam nog lelijker
kan maken.
Bij een beschoiMving van de begroting
1950 hebben wij gezegd, dat het de taak
van de raadsleden is om tegenover het
advies van de deskundigheid het oordeel
over het algemeen belang te stellen. Zo
zouden wij ons kunnen voorstellen, dat
het geld voor bepaalde werkzaamheden
in de buitenwijken en met name in het
Sterrebos wat verminderd werd om daar
door de werkzaamheden, als het schoon
houden en op peil brengen van de bin
nenplaats van het Museum beter te kun
nen verrichten.
Want nu treft men er niet alleen het
verval van de ouderdom aan, maar ook
de verwaarlozing van deze tijd. Dat de
gehele voorgevel van de Aula, dat de
gehele linkervleugel gerestaureerd moet
worden, weet iedereen. Maar als dat nog
een paar jaar kan duren, moet dan in
tussen van het Museumplein een katten
bak gemaakt worden? Moet dan het on
kruid tot manshoogte opschieten? Moet
dan de linkervlev.gel door een jeugdbe
weging zo volledig en onbehoorlijk wor
den uitgewoond, dat dit gedrag in strijd
komt met vrijwel elk punt van de wet,
die deze beweging nog boven de normale
fatsoensnormen aanhangt? Het wil ons
voorkomen, dat de ongeorganiseerde
jeugd, die soms wel eens de asfaltjeugd
wordt genoemd, in het Doelen Clubhuis
behoorlijker speelt en werkt dan de ge
organiseerde troepen, die van ramen in
plaats van de deuren gebruik maken om
binnen te komen.
Ook hier staan de Schiedamse bestuur-
deren weer voor een dilemma. Aan het
verschaffen van jeugdrecreatie is vroeger
niet gedacht: men begrijpt, dat de jeugd
toch een gelegenheid tot samenkomst en
spel moet hebben. Zij is van hort naar
hgar rezonden. Men moest dus uiteinde
lijk toestemmen in het gebruik van een
gebouw, dat wel oo de laatste plaats in
aanmerking kwam. Maar het zelfverwijt,
dat men zich om het verzuim van vroe
gere bestuurderen moet maken, behoeft
nog niet in te houden, dat men daardoor
zijn verantwoordelijkheid voor het his
torische cultuurbezit in het archief legt.
Die verantwoordelijkheid blijft onverkort
van kracht
Zegt men: „De zielen van de jeugd van
tegenwoordig zijn ons meer waard, omdat
zij levend zijn. dan een dood oud ge
bouw", dan is dat zeer vlot opgemerkt,
maar dan vergeet rren, dat de ziel van
het cultuur-historisch waardevolle van
even groot belang is als het toegeven aan
de ongebreidelde vernielzucht van een
jeu.ed. die nergens gelegenheid krii?t haar
Sturm und Drang" uit te leven. Wie aan
deze jeugd geen waardering en geen res
pect voor het goede wat de voorbije tij
den opleverden, bijbrengt, loopt grote
kans zelf tevergeefs te werken, omdat zij
ook geen eerbied zal hebben voor die din
gen, die wij nu waardevol achten. En het
gaat er bepaald op lijken, dat deze voor
spelling werkelijkheid wordt.
Schiedam heeft een urgentieplan, dat
voorlopig niet door zal gaan, omdat er
niet geïnvesteerd kan worden. Als men
nu wat vrije tijd ever heeft, zou er mis
schien een heel klein miniatuur-ur.gentie-
plannetje op te maken zijn voor het Mu
seumplein, dat wel uitgevoerd kan wor
den, omdat er alleen wat arbeidsloon aan
een „wieder" en aan een „veger" in gaat
zitten.
Gedurende de afgelopen week zijn in de
Nieuwe Waterweg aangekomen 303* scnepen
met een inhoud van 472.323 netto -eg. ton
tegen 301 schepen met 530.709 netto reg. ton
in de overeenkomstige week van 1950.
Hiervan waren bestemd voor Rotterdam
met inbegrip van Pernis en Vondelingen
plaat 250. Schiedam 6. Vlaardingen 17, H. van
Holand 15, Maassluis 2, Dordrecht 8, 7wijn-
drecht 1, Capella a. d. IJssel 0 en overige
havens 4.
Groote Beer, Djakarta naar Amsterdam,
15 Oct. op 150 mijl 2. W. van Dondrahead.
Niew Amsterdam vertrekt 16 Oct. van New
York naar Rotterdam
Noordam 15 Oct. té N. York.
Oranjestad, W.-ïndië naar Amsterdam, 15
Oct op 840 mij] N. O. van Barbados.
Sibajak Rotterdam naar Djakarta, passeer
de 15 Oct. Finisterre.
Veendam, N. York naar Rotterdam, 15 Oct.
op 160 mijl N. O. van Kaap Race
Volendam, Quebec naar Rotterdam, pas
seerde 15 Oct. Belle Isle.
Zuiderkruis 16 Oct. te Djakarta.
13 October voorm.: 100 ton erwten Schie»
dam; 100 ton kali Axel; 150 ton id. Bred«|
350 ton kolen Arnhem; 100 ton cellulose
Maastricht; 480 ton suiiker Adam: 125 ton
rijst Zwijndrecht; SO ton kalk IJtnuiden; 200
ton kolen Maarssen; 540 ton mais MaasheeS;
Totaal 48 reizen. 4 vletreizen.
15 October voorm.: 255 ton hout Leerdam;
120 ton kolen Renkum; 105 ton tin Amnem;
261 ton grint Leeuwarden: 245 ton pyriet
Budel; 135 ton kali Lemmer; 100 ton kolen
Tilburg; 500 ton id. Delft; 243 ton stukg.
Adam; 200 ton kali Veghel.
Het ondubbelzinnige bewijs van de verkommering van ons cultuurbezit.
De trappen van de Aula van het Stedelijk Museum leiden naar een
katten-slaapplaats.
S_ v voor, rlat een geïllustreerd blad van plan zou zijn een reportage
over Schiedam te komen maken. Het denkbeeld is niet absurd, want
verscheidene malen hebben oude Nederlandse steden onderwerp uit
gemaakt van foto-verslagen.
Stel U voor, dat de foto-journalist enkele markante oude gebouwen en
hun omgeving zou willen vastleggen. Hij zou dan bij navraag zeker ook
naar het Stedelijk Museum verwezen worden, omdat dit een gebouw van
respectabele omvang en van enige monumentaliteit is.
Stel U voor, dat bij gisterenmorgen op pad zou zijn gegaan. Hij had dan,
zoals wij, met ongelovig gezicht staan kijken, boe twee middenstanders van
de Hoogstraat op eigen boutje bezig waren het Museumplein aan te vegen.
Hij zou gemeend hebben, dat men hier nog met een deel van de
productieslag uit de oorlogsjaren te dóen had, omdat er bieten op het plein
te zien waren. Had hij de burgerzin van de heren Daniels en Hozemana al
geprezen, bij zou toch ook gevraagd hebben, of men in Schiedam ook nog
over een Getnoentereinigingsdienst beschikte;
Dat er een Plantsoendienst zou zijn, moet hem als pertinente misleiding
zijn voorgekomen, want als die er was, zou men het onkruid zeker-
georganiseer der hebben doen opschieten.
Wel z'ou hij ontroerd zijn door de liefde I deze winkeliers voorstelden om het aan-
voor de dieren, welke men in Schiedam gelegde intact te laien, kregen zij de wind
aan de dag legt, want tegen dc deuren van vafrvö'rén. Het, moest direct worden ge-
de zij-ingang van cns Stedelijk Museum sloopt. En ga nu de chaos eens zien!!!
zou hij een flink pak stro hebben aan- Schiedam doet aan V.V.V. Er worden
getroffen, waarin oak'oze katten uit de parken aangelegd en hele tuindorpen
Hoogstraatbuutft een warm onderdak vin- worden beplant. Men laat werklozen het
den en van tijd tot tijd door omwo- Sterrebos en het Volkspark opknappen.
Heiden met vis en melk gevoerd worden. Maar de punten, waarmee de vreemde-
Het is heus geen groot woord om ten ling het eerst in aanraking komt, ont-
ea-'zien van de verwaarlozing en de ver- bloemt" men, gooit 'men dicht en maakt
kzmmering van het Museumplein te spre- er een geitenweitje van, zoals op het Koe
ken van een grof schandaal. Wij hebben marktplein, en een van de architectonisch
voor alle zekerheid foto's als bewijs-[fraaiste hoekjes van de oude stad maakt
materiaal overgelegd, aangezien men wel- men tot een ontkenning van alle mooie
licht zou menen, da» wij overdrijven. woorden over culturele zorg.
Omdat zij het niet langer konden aan- Er zijn reeds vaak verwijtende woorden
zien. hebben .gisteren de twee reeds ge- gericht aan vroegere bestuurscolleges,
noemde heren en een portier van het Niet ten onrechte. Wij vragen ons af of
Monopó'.e Theater vegers, scheppen en men de verwaarlozing van dit oultuur-
harken genomen om het ergste vuil te bezit niet met evenveel recht verwijtend
verwijderen. Zij hadden toen een berg kan bejegenen.
papier, die zeker drie grote straatvuil- Let wel. wij weten hoe hard en hoe
emmers gevuld zal hebben, Maar toen rusteloos er wordt gewerkt voor het nieu-
was het onkruid nog steeds niet verdwe- -
nen. Toen was nog een van de aardigste PPffffT TJ"
•/lekjes uit de bloeitijd van Schiedam een -Sfr^1
mestvaalt, waarvoor niemand enige be-
lang tell'ng schijnt te koesteren. Hoe aar
dig zou dit binnenplein niet kunnen zijn. $k SBBk./-, aJg
Hoe zou het ten goede kunnen komen
aan het aspect van de Hoogstraat en dus Pil*
van geheel Schiedam ..".-jE.
Het is eens een ogenblik mooi geweest.
Dat was, toen er een fontein met vijver ,0 ,.r T
ws aangebracht door dezelfde winke- S'PPSlgi'
Kers van de Hoogstraat, die nu voor de
gemeente de vuile boel aanvegen. Toen 4fr
Bij raadsbesluit van 22 Juli 1938 werd
«astgesteld de Verkeersverordening voor
1 gemeente Schiedam, welke vernrde-
j ng inhield de overdracht van de raad
aan het college van de bevoegdheid tot
het nemen van wettelijke maatregelen
in het belang van de vrijheid van het
verkeer of de veiligheid op de wegen en
in het belang van de instandhouding en
bruikbaarheid van wegen.
Deze verordening verloor haar kracht
teen in 1941 ds Wegenverkeersregeling
werd ingevoerd, welke als bevoegde auto-
riteit voor het nemen van genoemde maat
regelen de burgemeester noemde (na 1945
Eu-cemeerder en Wethouders),
Deze regeling bleef van kracht tot 1
Januari 1951, de datum, waarop de We-
per verkeerswet en het Wegenverkeers
reglement in werking zijn getreden.
Artikel 3 van het reglement herstelt
veer de toestand van vóór 1941 door te
teoa'en dat de verkeersmaatregelen wor-
d"n penomen, gewijzigd en Ingetrokken
bij of krachtens besluit van de gemeon-
tcraad.
Aaneezien de regeling zoals deze was
n*8i?t.'egd In d' Verkeersverordening
7*rr bevred'eend heef' gewerkt zouden
P. en W ork rn-'er de n'euwe wetgeving
OH'*® verhoudingen willen zien be-
gtendlgd.
Met drie mensen is men enkele uren bezig geweest al het vuil en al het
papier bij elkaar te vegen, te harken en te scheppen, dat nu al weken op
het Museumplein ligt. De Hoogstraat-winkeliers hadden nog wel oog voor
het stedelijk schoon,
Wervelstorm In Japan. Een wervel
storm heeft op het zuidelijk deel van het
Japanse eiland Kipeajoe 5.000 gezinnen
