r
Verkeer bij Nederland-Finland
werd vlot geregeld
Terlouw faalde, defensie zwak
Technisch betere Finnen braken
door Nederlands overwicht heen
r>
Waarschuwend fluitconcert
TELEURSTELLEND GELIJK SPEL TEGEN FINNEN
De drie debutanten (en ook Terlouw!) faalden
Geen uitblinker
r
Helsinki" in
gevaar
V
t
Zo vielen de goals
V=
-J
Van Melis: blauw oog
Finse ploeg Woensdag
in Olympisch Stadion
-J
K
-J
Hun enige schutter buitte kansen uit
MAANDAG 29 OCTOBER 1951
PAGINA
door MARTIN W. DUYZINGS
Feijenoordstadion, Zaterdagmiddag
Twee simpele, onbeduidende minuten vóór de koele Schotse referee Mitchel, die onge
twijfeld te beleefd is om ons te melden hoe stierlijk hij zich deze middag wel verveeld
heeft het einde floot van een wedstrijd waarin het Nederlandse elftal het trouwe
legioen op de stampvolle tribunes door een wijde poel van grauwe teleurstellingen
had gesleurd, deponeerde Van der Tuyn de allerlaatste vaderlandse hoekschop opeens
wonderlijk zuiver op het voorhoofd van mid voor Van Melis, perste de Eindho venaar
nog eenmaal alles wat hem aan energie en aanvalsvuur nog restte in de nijdige zwaai
waarmee hij de bal onder de Finse doellat mikte, dook doelman Laaksonen verrast
onder deze kopbal door; en vierde het legioen in een uitbarsting van schorre geest
drift aldus toch nog de gelijkmaker nadat geen tien minuten tevoren ons complete
elftal druk doende was geweest in een algemene begrafenisstemming met man en muis
ten onder te gaan.
Want tien minuten tevoren hadden de Finnen dapper, doch koel en simpel en met
een gemak alsof zij nog nimmer van wijlen de roemvolle dagen van ons Nederlandse
voetbal vernomen hadden een 24 voorsprong veroverd op een vaderlandse defen
sie, die de hemel mocht prijzen, dat zij vandaag niet geplaatst werd tegen een vijande
lijke aanval die over, bijvoorbeeld, de doortastendheid van lieden als onze Zuiderburen
Mermans en Lemberechts beschikte.
Uit de oude doos
Terlouw faalde
De
Sombere balans
redding
Van Melis top-scorer
Geen excuus
Alleen Van Melis in
normale doen
Tele lijders aan Rhenmattsehe
Pijn zitten zichzelf in de weg.
En hun pijn maakt xe ook tot plaag
van hun omgeving.
Aantal auto's kleiner dan anders
rtf
Slechts drie punten
Finnen waren beter
Finland scoort
Sombere rust: 2-
Te zware penalty
Slechts 1 schutter
A&r* i.
li!
)rani e-team aan rand van debacle
Er dreigde toen al tien minuten lang
een drama.
Nog vóór Biesbrouck met een biessure
het veld verliet en hij door de H.BS.'er
Kuneman vervangen werd, was het Ne
derlandse elftal zonder veel aanleiding
eigenlijk in elkaar gezakt tot een suk
kelend en ploeterend gezelschap, dat de
indruk maakte alsof het mét alle ge
leerdheden omtrent de stopperspliilerij
welke men er de laatste zes jaar met zo
veel nadruk heeft ingehamerd, ook de
rest van het moderne voetbal-a.b.c. glad
weg vergeten had.
Zonder veel aanleiding?
De Finse voorhoede had ons onthaald
op een soms virtuoos doch nimmer be
paald efficient tik-tak-spelletje: het
langzamerhand al in het vergeetboek ge
raakte short-passing afgewisseld-niet-
nummertjes-pingelwerk, dat in vroeger
jaren het slechtste wapen was om er een
Nederlandse defensie mee te bestrjjdden.
Wie zich nog herinnerde hoe, destijds in
Düsseldorf, Bertus Caldenhoven en Wil-
ders zelfs het technisch zo volmaakte
short-passing van de toen zo sterKe Duit
se ploeg nuchter en radicaal aan t.araen
schopten, of wie nog enige vriendelijke
memoires bewaarde aan de zo beroemde
matcli tegen het voor-oorlogse Oosten
rijkse Wunderteam wiens dartele fanta
sie en ongeëvenaarde techniek te pletter
liep op 'n paar Nederlandse backs die
gewoon maar onbezorgd en koel op z'n
Hollands recht-op-en-neer stonden te
voetballen, hij mocht zich koestoren in de
hoop, dat ook de gewijzigde Nederlandse
achterhoede anno 1951 wel in staat zou
zijn, deze vijf weinig doortastende Finnen
te bedwingen.
Vijf Finse dribbelaars, vijf vcslaafden
aan het korte driehoeks-spelletje dat
door de Engelse voetbalgeleerden eu hun
continentale volgelingen al lang is afge
schreven als zijnde niet meer thnis ho
rend in ons modern en uitsluitend op ef
ficiency gericht voetbal, werkten onze
defensie kennelijk zo zwaar op de zenu
wen, dat Terlouw en de zijnen er hun
hoofd bij verloren en wij op ons hart
mochten kloppen, dat wy vandaag toe
vallig „maar" de Finnen en niet de Bel
gen op visite hadden.
Het begon met Rinus Terlouw.
Welk een belangrijke rol de Spnrta-
spil gedurende de laatste jaren wel til
ons nationale elftal heeft géspeela, is
nimmer so duidelijk gebleken ais juist
vandaag nu bij de slechtste wed
strijd van zijn internationale carrière
speelde. Hoe sterk men het Nederlandse
elftal wel vertrouwd heeft gemaakt met
de rots-in-de-branding-idee achter ons
staat altijd nog Terlouw en pas als se
langs Terlouw komenhebben ze kans
op een doelpunt!") ontdekte men pas
vandaag, nu Terlouw nog slechts een
flauwe schaduw tvas van de man die
eens sèlfs Mermans schaakmat wist te
zetten. Terlouw had zijn derde fout nog
niet goed en wel gemaakt, of het ver
oorzaakte in de gehele ploeg sèlfs in
onze voorhoede die deze wedstrijd ge
start was met enige uitstekende aanval
len die ons dicht bij een doelpunt brach
ten een depressie die mèt het aantal
blunders van de Sparta-man bleef aan
groeien totdat zij tenslotte leidde tot die
dramatische tien minuten van dc tweede
helft toen de Finnen ons gehele elftal
*van het gebruikelijke kastje naar dc be
ruchte muur zonden, toen zij, temidden
van de vele fouten onzer verdediginger
zonder enige moeite een 2voorsprong
uitschopten en ons team zo van de kook
brachten, dat het publiek, wreed als het
nu eenmaal kan zijn, voor ons spel nog
slechts wat sarcasme en een fluitconcert
over had.
Het is zoals destijds het zo irriteren
de „tien-tien"-gebrul van de Belgische
supporters vermoedelijk dit fluitcon
cert geweest, dat ons tenslotte toch nog
Zo nam Nederland nog de leiding ook. Links Van Melis die de stand op 21
heeft gebracht. Verder naar rechts: Myntti, Laaksonen, Martin.
van een bittere nederlaag neett gered.
Want dit fluitconcert zweepte or.ze ploeg
duidelijk op tot een laatste wanhoops
offensief dat met twee doelpunten werd
beloond en dat ons de schande van een
debacle (want ook de kleinste thuis
nederlaag op eigen terrein tegen de Fin
nen zou een debacle zijn geweest) be
hoedde.
Daar, in dat laatste wanhoopsoffensief,
waarin vooral Van Melis met zoveel vuur
en zoveel risico's storm liep op het Finse
doel. dat hij het (evenais Abe Lenstra)
tenslotte nog betaalde met een blessure,
vond men eindelijk nog iets terug van
het Oranje-team dat het legioen op de
tribunes zo dikwijls tot. geestdriit bracht',
de dash en de strijdlust die ons vroeger
ook over sterkere tegenstanders deed
zegevieren.
Daar ook, in dit laatste offensief, sloeg
het sarcasme van de tribunes eindelijk
om in een orkaan van aanmoedigingen
die meehielp ons team weg te zuigen uit
het naargeestige voetbal-moeras waarin
het dreigde te verstikken.
Doch nadat de vreugde over de twee
Van Melis-doelpunten die ons tenslotte
toch nog van een debacle redden, bekoeld
was, zal ook het legioen wel de balans
2
Deed Lehtovirta met
Finse goals zijn naam
schutter eer aan, onze
Noud van Melis was
van de 4
van scherp-
middenvoor
hem met 3
doelpunten toch nog de baas. En
het merkwaardige is, dat \'an Melis
alle 3 die voltreffers plaatste met
kopballen De in totaal 8 goals
werden als volgt gescoord:
Na 25 minuten Lehtovirta 01.
Na 33 minuten Lenstra 11-
Na 41 minuten Van Melis 21.
Na 44 minuten Lehtovirta 22.
Na 57 minuten Rythkonen 23
Na 65 minuten Vaihela 24
Na 79 minuten Van Melis 34.
Na 88 minuten Van Melis 44.
vandeze wedstrijd hebben opgemaakt.
Een sombere balans:
a. Onze voorhoede had de grootste
moeite om vier doelpunten te fokken
tegen een Finse achterhoede waarin
doelman Laaksonen weinig fouten maak
te en die vinniger streed dan de Finse
voorhoede, doch Waarin eigenlijk de
blonde sopperspil Pylkonen een speler
van het allerhoogste plan bleek.
b. Het eerste doelpunt voor Nederland
kwam pas uit een penalty nadat referee
Mitchel de Finnen wel iets te zwaar had
gestraft toen 4 an der Tuin in een duel
met linksback Myntti aan de Fin bleef
hükcn»
c. Mitchel onthield de Finnen slechts
enkele minuten later een geheide straf
schop toen Terlouw de beste iran uit de
Finse voorhoede, Rytkonen, van een
doelpunt beroofde door hem in ons straf
schopgebied te haken op een manier die
geen ruimte liet voor enig misverstand.
d. Het derde doelpunt waarmee Van
Melis ons wanhoopsoffensief aan bet
slot van de wedstrijd inluidde, geurde bij
zonder sterk naar buitenspel.
e. Drie van (1e Finse doelpunten ko
men op rekening van onze falende defen-
f. Men vergete niet, dat de Finnen in
deze wedstrijd sterk gehandicapt waren
door het feit, dat men ginds in het hoge
Noorden op kleinere velden speelt.
Dat alles!
En wanneer men dan bovendien onze
spelers individueel aan een critische be
schouwing zou onderwerpen, zou men
nog wel somberder dingen ontdekken.
Drie falende debutanten, Bijvoorbeeld.
En een Terlouw die waarschijnlijk zyn
voorlaatste interland heeft gespeeld. En
een linksbuiten die in een internationale
wedstrijd zijn clubvorm maar niet_ kan
halen. Een een rechtsbuiten die uitste
kende momenten (de reddende corner
bijvoorbeeld) afwisselde met uiferst slor
dig en mat spel. En een Kraak die, in
zijn beste vorm, zeiler twee Finse doel
punten had weten te voorkomen
Men zou aan dit alles volledigheids
halve nog moeten toevoegen, dat de Fin
nen ons bovendien overtroffen in indivi
duele techniek en in uithoudingsvermo
gen.
En men dient tenslotte niet te verge
ten, dat wij voor dit teleurstellende ge
lijke spel geen enkel excuus meer kun
nen aanvoeren. Zelfs niet het excuus van
ons amateurisme. Want ook de f innen
zyn amateurs en wat zy vandaag in hel
Feyenoord-stadion bewezen is, dat dc te
ruggang van ons spelpeil zeker niet, uit
sluitend toe te schrijven is aan het feil,
dat wy onze spelers nog niet (open en
bloot) met vergoedingen overstelpen,
doch dat in de periode waarin men de
Nederlandse voetbalwereld overdonderde
j met wijsheden omtrent de moderne voet-
j bal-techniek-, en taktiek, wij juist op dit
terrein kennelijk niet de juiste weg be
wandeld hebben!
Feijenoordstadion, Zaterdag
Van de spelers van het Nederlands elftal
was eigenlijk alleen Naud van Melis m
normale doen. Hij demonstreerde zijn ge
wone spel: met de fouten die daar aan
kleven, doch ook met de vele uitstekende
dingen die de Eindhovenaar ongetwijfeld
recht geven op de midvoorplaats. Van
Melis was de enige die in de tweede helft
aan de algemene depressie ontkwam; hij
was het ook die met twee kopballen het
gelijke spel nog uit het vuur sleepte.
De overige spelers:
ABE LENSTRA: is als linksbinnen ken
nelijk meer op zijn gemak, had geen geluk
met zijn schoten, had ook ditmaal weinig
verdiensten als verbindingsspeler en
speelde wel eens betere interlands.
BIESBROUCK: viel helaas uit na een
uur voetbal waarin hij als verbindingsman
uitstekende dingen had gedaan, doch
waarin hij de linkshalf-Biesbrouck niiet
kon doen vergeten.
GROENEVELD: slechts de helft van de
Groeneveld zoals men hem in zijn eigen
club aan de slag kan zien.
VAN DER TUYN: een behoorlijke eerste
helft, een uiterst matige tweede! Doch een
briljant genomen corner die Van Melis
de kans op de gelijkmaker practised
cadeau gaf.
WIERTZ: geen ontdekking! In het offen
sief beter dan in het defensief.
VAN SCHIJNDEL: na een veelbeloven
de start een nuttige doch niet briljante
partij voetbal.
TERLOUW: geen rots-in-de-branding
meer.
ODENTHAL en BAKERS: matig en niet
opgewassen tegen de Finse vleugelspelers.
KRAAK: twee houdbare doelpunten in
het Nederlandse net en kennelijk spelend
zonder zijn oude zelfvertrouwen.
Van Melis, die kort voor het einde van
de wedstrijd tegen Finland met keeper
Laaksonen in botsing was gekomen, is
Zaterdagavond per ziekenauto naar
Eindhoven overgebracht. Men vreesde
namelijk, dat hij een hersenschudding
had opgelopen. Na het onderzoek is ech
ter gebleken, dat deze veronderstelling
onjuist was geweest. Met een stevig
blauw oog is de Eindhovenaar er af ge
komen.
Feyenoordstadion. Zaterdag.
Het fluitconcert van de tribunes
dat in de tweede helft van de wed
strijd tegen de Finnen over het Ne
derlands elftal ging toen het dreigde
ten onder te gaan in een onbeschrij
felijke depressie, moet de KNV3-
bestuurders op de er.e-tribune wel
duidelijk gemaakt hebben, dat het
■legioen der supporters druk bezig is,
zijn optimismezijn geduld en zijn
vertrouwen in de toekomst van het
nationale elftal te verliezen
Het is zeker nog niet zo. dat de
KNVB gevaar loopt, dat onze vol
gende interland tegen de Belgen
slechts voor een half gevuld sta
dion gespeeld zal moeten worden,
doch het is wél zo. dat het publiek
kennelijk tot de overtuiging raakt,
dat het te weinig waar krijgt voor
zijn geld. Wij hebben het nu niet op
dé eerste plaats over de mate van
voetbaltechniek, welke de KNVB het
legioen der supporters tegenwoordig
nog slechts te bieden heeft. Wij heb
ben het voornamelijk over het gebrek
aan sfeer, dat onze steeds achteruit
hollende prestaties geschapen heb
ben Er zijn jaren geweest, dat het
legioen ook aan een verloren wed
strijd zijn hart had kunnen ophalen.
Die jaren zijn kennelijk voor bit.
Slechts in de laatste tien minuten
van de wedstrijd, toen ons team on
verwacht toch nog een draw for
ceerde, schonk het eindelijk de tri
bunes reden tot juichenDoch nok
dit wanhoopsoffensief kon de herin
nering niet wegnemen aan die naar
geestige periode in de tweede helft
toen elf Oranje-jongens alle fouten
en alle zwakheden demonstreer den
waaraan ons vaderlandse voetbal
tegenwoordig lijdt.
Een waarschuwing!
En het griezelige is, dat de keuze-
corrrmissie van de KNVB nauwelijks
in staat zal zijn, ons met nieuwe wij
zigingen in het team betere perspec
tieven te bieden voor de wedstrijd
tegen de Belgen, die ons in Novem
ber a.s. wacht. Want waar vindt men
de ideale opvolger van Terlouw? En
moet men, ter versterking van de
halflinie. Biesbrouck na één enkele
proefneming weer ontrukken aan de
voorhoede, die de medewerking vm
de RCH-speler best gebruiken kan
Of moet men weer terug naar een
back-linie SchijvenaarDe Jong na
dat men deze linie reeds afgeschre
ven had als zijnde niet sterk genoeg?
De Keuze-commissie staat voor
enorme problemen. En men helpt
haar uiteraard niet met afbrekende
critiekMen helpt haar slechts in
dien men haar gelegenheid geeft,
rustig te bouwen aan een nieuw Ne
derlands elftal zonder dat men haar,
zoals nu, dwingt, een team te kiezen
dat met enig kunst- en vliegwerk in
elkaar getimmerd is omdat wij toch
wel graag een interland tegen de
Finnen (en de Belgen', en de Zwe
den!) willen spelen en.winnen.
De KNVB zou zijn keuze-commis
sie vermoedelijk het meest van dienst
zijn als hij het Nederlandse voetbal
voor 'n jaar of wat verloste van in
terlands, waaraan niet alleen voor
het publiek doch ook voor de spelers
langzamerhand weinig genoegen
meer te beleven is. Dan zouden tech
nische-, en keuze-commissie via
oefen-, en selectie-wedstrijden gele
genheid krijgen, rustig en zonder
telkens geïrriteerd te worden door
teleurstellende uitslagen, kunnen
bouwen aan een nieuw Nederlands
elftal, dat mogelijk in staat zou zijn
tenminste gelijke tred te houden met
onze Finse collega-amateurs.
Of heeft wellicht de penningmees
ter van de KNVB (de enige, die in
iedere interland nog aan zijn trek
komt) bezwaren
Het Finse elftal, dat Woensdagavond In
het Olympisch Stadion te Amsterdam een
lichtwedstrijd tegen de Nederlandse
bondsploeg zal spelen, is als volgt samen
gesteld:
Koivunen; Martin en Myntti; Vainio,
Lindman en Suojanen; Vaihela, Pertti
Vanhanen, Mauri Vanhanen, Pelkonen en
Stolpe.
Van dit elftal hebben de beide achter
spelers Martin en Myntti en voorts Vaihe
la, Pelkonen (maar als midvoor) en Stolpe
(Advertentie) _,_j
Maar waarom zoudt ge bij de pakken
neerzitten? Er is toch Kruschen Salts! De
zes minerale zouten van Kruschen geven
Uw bloedzuiverende organen, met name
Uw lever, nieren en ingewanden, juist
datgene aan verjongende energie, nodig
om alle aansporing op de bloedsomloop
te ontwikkelen, waardoor voorkomen
- .wordt dat pijnverwekkende zuren en
ook meegespeeld in de wedstrijd tegen I andere onzuiverheden zich gaan vastzet-
ten en zo oorzaak worden van Uw pijn en
ongemak. Kruschen bracht vele tiendui
zenden lijders aan rheumatische pijnen
over de hele wereld uitkomst. Ook voor
U verlichting van Uw pijn op korte ter
mijn.
het Nederlands elftal te Rotterdam.
In het Bondselftal zal een wijziging
moeten worden aangebracht, aangezien de
Wageninger Van der Weerd last van
angina heeft; ook in de competitiewed
strijd tegen Sneek heeft hij niet kunnen
spelen.
(Van onze verslaggever)
Het aantal auto's is Zaterdagmiddag bij
de wedstrijd Nederland-Finland beneden
de verwachting gebleven. En mede daar
door kon het verkeersprobleem, sinds de
oorlog inhaerent aan een voetbal-inter
land geworden door het aanzienlijk ge
stegen aantal automobilisten, soepel wor
den opgelost. Een gunstige omstandig
heid was daarbij uiteraard ook, dat men
gen last van spitsuren had. Toen om nan
3, dus pas een uur voor de aanvang van
de wedstrijd, de grote stroom begon os
te komen, was men het spitsverkeer
lang en breed kwijt.
Toch was het door de korte spanne tijds
nog nodig om op een gegeven moment et
verkeer van Zuid naar Noord via d® Tu -
nel stop te zetten en beide Tunnelbuizen
voor het Stadion-verkeer open te
tegelijkertijd dirigeerde men wn grot er-
aantal auto's over de bruggen. En hoewel
Noud van Melis, nadat hij met drie
doelpunten het gelijke spel bewerkt
"d, onder de goede zorgen van Jaap
van der Leek bij het verlaten van het.
veld, gekweld door de gevolgen van
de oogwond die hij in de laatste
minuten nog opliep.
Toen Jaap van der Leek, de
bondsoefenmeester van de KNVB,
tijdens de jongste training van het
Nederlands elftal meldde, dat ons
nationale voetbalteam slechts naar
de Olympische Spelen te Helsinki
zal worden afgevaardigd als het
tenminste vier winstpunten weet te
halen uit de vier interlands van dit
seizoen, zal hij er vermoedelijk wel
op gerekend hebben dat wij twee
dezer pnnten alvast wel op de Fin
nen zouden veroveren.
Helaas: de wedstrijd tegen dc
Finnen heeft ons slechts één punt
rijker, doch vele illusies armer ge
maakt. Men kan immers zonder
enige overdrijving zeggen: als ons
nationale elftal zich in de twee
wedstrijden tegen de Belgen en de
thuis-match tegen de Zweden niet
weet te verheffen hoven het arme
tierige peil waarop het Zaterdag in
het Feijenoordstadion herhaaldelijk
stond, dan mogen wij al bijzonder
dankbaar zijn als wij het thuis
tegen de Belgen en de Zweden tot
een draw brengen en dan zijn wij
in het Deurne-stadion stellig kans
loos. Dat zou dan betekenen, dat
ons elftal slechts drie punten weet
te vergaren, waarna we dan meteen
ook onze Olympische voctbalillusies
voor de eerstvolgende vier jaar
weer kunnen begraven.
(Van onze verslaggever)
FEIJEN00RD-S1ADION, Zaterdagavond
Een kwartier voor liet einde staken de 67.000 lmn misnoegen niet langer
onder hun tribunebanken en moest het Oranje-elftal gedogen dat het door
zijn eigen publiek werd uitgefloten. Het maakte het er dan ook naar. Het
was in die periode de poverste vertoning, die wij zelfs de 72 van de
vorige herfst in Deurne meegerekend sinds de oorlog van het Nederlands
elftal zagen. En tegen déze onmacht had het de schijn alsof de Finnen zich
zelfs de weelde van een partijtje demonstratie-voethal gingen veroorloven.
Dat heeft dan waarschijnlijk ons elftal gered. Want het kreeg de kans om
zich tegen de niet meer zó fel spelende Finnen te herstellen en in de 10
laatste spannende minuten er tóch nog een overigens zeer fortuinlijk en
zeker niet volledig verdiend 44 gelijk spel uit te slepen.
Het was een kwartier voor het einde
dan 24 en de Suomi-mannen schenen
regelrecht naar een ruime en verdien
de overwinning heen te wandelen. Van
?e j*ftrap hadden zy getoond, individueel
technisch beter dan 41 onze landge
noten te zyn en ook het snelle korte
aanvalsspel beter te verstaan. Zy had
ji ln hun verdediging maar weinig
we£gegeven en in de aanval
UftJÜÏ tekortkomingen een
f xLF'. Titeit getoond. Het had
het Nederlands elftal met de rug tegen
de muur gedrukt en vooral was dit
Fmse team erin geslaagd om de Oranje-
hemden het geloof in eigen kracht te
ontnemen. Waarschijnlijk hebben de
Finnen zich te snel van de overwinning
zeker gevoeld; dat kóstte hun die over-
winning dan ook.
De kans op eon Finse zege zat er al
onmiddellijk in. Want Terlouw beging al
heel gauw tweemaal achtereen een blun
der van formaat en Kraak bleek al even
min in zijn beste vorm te steken. Ge
lukkig toonden de Finnen zich in die
eerste minuten slechte schutters; alleen
de linksbinnen Lehtovirta deed zijn naam
van kanonnier eer aan maar toén was
Kraak tweemaal paraat, evenals op een
hsrde kogel v3D rechtsbinnen Rythkonen
(de beste speler van het veld
Afos leidde de snndncht v nn net on—
zekere gedoe van Terlouw en Bakers af
met een fraaie dribbel die echter op
Pylkonen bleef steken. Van Schijndel en
Biesbrouck maakten twee fraaie openin
gen, waar overigens niemand in ging,
Lenstra en Van Melis liepen zich in een
solo-rush vast. En toen kwam de eerste
scoringskans: Lenstra was naar rechts
uitgeweken, zette de bal fijn voor en
Biesbrouck's hoge kopbal vloog maar
rakelings over de lat. Dat leidde een
periode van Nederlands overwicht in,
waarin Van Schijndel zijn voorhoede goed
stuwde. Biesbrouck een door de verbluf
fend snel reagerende doelman Laaksonen
omhoog gestompte voorzet van Van Melis
weer over kopte. Twee schitterende saves
van Laaksonen voorkwamen doelpunten
van Biesbrouck uit een pass van Van
Schijndel en van Abe met een ineens in
de vlucht keihard ingeschoten voorzet
van Van Melis. Ook Van der Tuijn nam
zijn aandeel in deze Nederlandse aan-
valsserie. maar Abe reageerde te traag
op zijn voorzet; alleen van Groeneveld
viel in deze periode van overwicht niets
goeds te melden.
De Finnen doorbraken deze meerder
heid met een verrassend doelpunt. Zi>
slecht was tot nu toe hun schieten ge
weest. dat Kraak merendeels rustig
kon blijven toekijken. Dat deed hij óók
in de 25e minuut. En dit liep falikant
mis
Eindelijk was dan de linksbinnen
Lehtovirta in goede schietpositie ge
komen na een door de technisch uit
muntende Rythkonen listig terug ge
speelde vrjje trap van rechtshalf Asikai-
nen. Het boogballetje van de Finse
scherpschutter zeilde haarzuiver over
de verbluft toekijkende Kraak ln de
bovenhoek: 0X.
Bij de Nederlandse tegenaanvallen
schoof Groeneveld over, miste Van Schijn
del het doel ook met een paar meter en
kopte Abe een scherpe voorzet van Van
der Tuijn eveneens in de staantribune.
Het was echter toch in de 33e minuut dat
de lichte maar nochtans duidelijk waar
neembare Nederlandse veldmeerderheid
in een doelpunt werd uitgedrukt.
hoog in de verste hoek te jagen. Dat
was dan 22 en onmiddellijk na de
aftrap ging het Nederlands elftal in
grafstemming naar de kleedkamer.
Overigens op onbevredigende wijze. De
overtreding van linkshalf Beijar tegen
Van der Tuijn was heel wat minder zwaar
dan die waaraan een falende Terlouw
zich na zijn zoveelste fout tegen midvoor
Pelkonen had bezondigd. Nochtans gaf
de Schotse scheidsrechter Mitchel (die
overigens voortreffelijk en laconiek leid
de, afgezien van zijn kleurige paarse
toneeljas) een strafschop tegen de Finnen.
Een rijkelijk en o.i. tè zware straf. Maar
goed, Abe knalde die penalty feilloos in:
1—1.
Maar heel wat mooier was toch het
doelpunt, dat Van Melis na 41 minuten
scoorde. Eensklaps vloeide daar een
model-aanval van de Oranjers over het
veld, een combinatie waaraan al onze
vier potentiële voorhocdespelers deel
namen, van Biesbrouck naar Van der
Tuyn en vandaar naar Lenstra, die de
kans doelrijp maakte voor Van Melis:
2—1.
Het zat de Finnen kennelijk dwars. En
opnieuw traden de feilen in onze achter
hoede aan het licht. Er volgde géén straf
schop toen Terlouw de ongrijpbaar drib
belende Rythkonen onderuit haakte en
voor het overige hielden Rythkonen's
virtuose goocheltoeren altijd wel ergens
halt bij gebrek aan de durf tot schieten.
Opnieuw faalde Terlouw bij een mislukte
poging tot terugspelen, rechtsbuiten
Vaihela (te glad voor Odenthal) liet de
schietkans onbenut maar trok de bal
scherp voor en toen kon Kraak dan met
een machtige vuist zijn eerste heldendaad
van deze middag verrichten.
Maar tóch werd het 2—2. De Finnen
schoten kennelijk zo slecht en zo zelden,
omdaf zij zelf wel wisten dat hun aanval
eigenlijk maar één kanonnier telde: links
binnen Lehtovirta; en hij was het dan
ook. die met veelvuldig spel in de breedte
en verrassende switches maar ook op de
duur vastlopend short-passing steeds weer
in vuur-positie moest worden gebracht.
Het grapje ging meestal niet door. omdat
de Finnen doorgaans te veel tijd nodig
hadden om met hun overigens meer door
snelheid en zuiverheid dan door ingewik
kelde figuren verrassende combinaties
hun schutter te bereiken. Gelukkig voor
de lang niet solide Kraak kon er altijd
nog wel een Nederlands been binnen het
zestien-meter-gebied opluchting brengen.
In de 45e minuut deed Lehtovirta
het echter helemaal alleen. Na hands
van Bakers legde h() de bal zelf behoed
zaam op de rand van het strafschop
gebied neer. Om toen onvervaard en
hard precies over het muurtje van
oranje en blauwe shirten heen de bal
Meer dan de corner-verhouding 2—2 j
zou doen vermoeden had het Neder
lands elftal in die eerste helft een veld
meerderheid gehad. Althans waren de
Oranje-aanvallers, gestuwd door de
twee kanthalves Wiertz en Van Schijn
del die nu béiden op de aanval speel
den en daarmee duidelijk aangaven
welk accen't er bij de aanduiding van
de speelwijze op deze ploeg was gelegd,
waarbij als curiosum wel vermeld mag
worden, dat Van Schijndel de verdedi
ging minder verwaarloosde dan Wiertz
en daarin ook meer succes had
meer en dichter bij het doel van Laak-
van de Finse shirts voor zich had zien
schemeren. Vooreerst door het te lang
durende breedtespel van de Finnen,
maar ook door de simpelheid waarmee
zij herhaaldelijk in de buitenspelval
liepen. En het was inderdaad weinig
bemoedigend om te zien hoe de Neder
landse aanval ondanks die meerderheid
zo weinig schietkansen had gekregen
tegen de Finse verdediging, die veel
meer op de solide spil Pylkonen en de
kanthalves Beijar en de geroutineerde
captain Asikainen dan op de twee wat
oudere en langzamere backs Martin en
Myntti dreef, hoe aan de andere kant
de Finse voorhoede met uitgesproken
slechts één schutter en een ongekun
steld daarop en eigenlijk vrij door
zichtige speelwijze tóch maar door die
ene schutter twee goals hadden kunnen
fabriceren. Het was dan ook werkelijk
niet in een hoera-stemming, dat men
aan de tweede helft begon.
(Verslag 2e helft op pag.
sonen geweest dan dat Kraak het blauw
Het grote moment. Tóch nog de gelijkmaker! Laaksonen en
Martin, Pylkonen en Asikainen, Lehtovirta en Myntti verdringen
zich voor het Finse doel, maar de reddende kopbal van A'oud van
Melis (nauwelijks zichtbaar in de Finse massa maar bepijld)
was niet meer te stuiten. In de wirwar van spelers ook hier en
daar wat Oranjemannen; op de voorgrond springend en juichend
niemand minder dan.... Terlouw. die zich niet langer kon be
dwingen en bij de laatste Oranjestormlopen mee was opgetrok.
ken tvoor het Finse doel.
er nog stagnatie ontstond, doordat in de
Tunnel-traverse bij het Droogleever For-
tuynplein een motorrijder kwam te val-
gehaald en ook weer een aantal wagens
len en per ziekenauto moest worden weg-
uit de Tunnel moest worden gesleept, ha i
men om kwart over 3, dus een kwartier
voor de wedstrijd-aanvang, al het Sta-
dionverkeer op de plaats van bestemming
gebracht.
Na de wedstrijd was men om half 7,
dus ruim een uur na het eindsignaal, af
weer „schoon"; om 7 uur konden alle
maatregelen in de gehele stad worden in
getrokken. Beide Tunnelbuizen waren
voor het van het Stadion in Noordelijke
richting gaande verkeer open gesteld en
ook over de bruggen kon men toen slechts
van Zuid naar Noord gaan; gezien het
stille uur voor het gewone verkeer (wat
dat betreft was het tijdstip van Zaterdag
middag half 6 tot half 7 eveneens zeer
gunstig) leverde het feit, dat gedurende
een periode na de afloop van de wed
strijd het verkeer van de Rechter naar
de Linker Maasoever geheel was stil ge
legd, geen bijzonder groot bezwaar op.
In totaal werden 6500 auto's voor het
Stadion geteld; zij kenden gemakkelijk en
snel over de diverse parkeerplaatsen
worden verdeeld. Er waren 2500 fietsers,
de trams hadden het bij de aanvoer niet
opvallend druk en menige bezoeker van
buiten de stad schijnt, aangelokt door het
fraaie weer, de tocht van de.door de extra
treinen zeer drukke stations naar de
arena fe voet te hebben afgelegd.
Hoewel tenslotte toch nog weer bij de
aan- en afvoer 25 auto's door pech in de
Tunnel kwamen stil te staan en met de
nodige strubbeling moesten worden weg
gesleept, is ook dit aatal minder dan het
vroeger wel sens geweest is. En dus kan
de Rotterdamse verkeerspolitie in alle
opzichten van een goed verlopen ver
keersregeling spreken.
Bij koppelwedstrijden te Gent werden
SchultePeters door de Australiërs
StromArnold en de Belgen Buysse
Ollivier over de 100 km. met een ronde
geslagen; j en 5 de Belgen Thijssen-
Tijtgat en MtathysMeerschaut.
