Lahure bedwong Zuid-Nederland
Stug verdedigende Luxemburgers kregen in snelle
uitvallen een vreemde en onverdiende 0-3 zege
Weer vier experimenten
in voorlopig Oranje-elftal
D.W.S. bedwong ook Haarlem
Roodbroeken scoorden snel 2-0
maar verzuimden dóór te gaan
Van der Tuijn kreeg 'n ovatie
m
mi
K
m
iiSlfllf
Hun keeper doodde alle schutters-élan
Falende Smeets: ramp voor Saris
Bij Lou Boeljon was
,liet decor" in orde
-J
En D.W.S. bleef met 2-3 toch ongeslagen
Haarlem scoorde snel
Zijn „Bakhuys-goaF' gaf glans aan Onafhankelijkheidsbeker
-J
Jan Klaassens komt er!
EDO had aan één doel
punt genoeg
■KAANDAG 12 NOVEMBER 1951
PAGINA S
kiSi;iö
HÉ
WKÊm
Sommetjes bedriegen
De wedstrijd van Lahure
Variant op de grendel
Tivee tegen één
Klaassens blonk uit
WEG MET DIE AFVALSTOFFEN DIE
UW INGEWANDEN VERSTOPPEN
TESTCRICKET
Weinig winstpunten
H
D.W.S in tegen-aanval
LUXEMBURGERS ZAGEN 'N
STUKJE OETELDONK
Ensched. Boys verloren onder
protest
NOORDELIJKE CRACKS
RODE DUIVELS GAAN IN
CENTRALE TRAINING
Het eerste van de drie Luxemburgse doelpunten. Saris verslagen.
(Van onze verslaggever)
DE VLIERT, Zondag.
Een moe gestreden Zuid-Nederlands elftal had zijn inspiratie
reeds verloren en was al een paar minuten bezig zijn doffe
berusting in een verbijsterend snel aftakelend spelpeil te eta
leren, toen het 8 minuten voor het einde de genadeslag kreeg
bovendien. Rechtsbinnen Bruijninckx had in vertwijfeling het
Rebaar van een moedeloos capitulerend man gemaakt bij de
Zoveelste onmogelijk geachte safe van de Niedercorn-keeper
b'diure die de creme van Brabants scherpschutters alle élan
bad ontnomen het gebaar van tegen die man is niet te
8<,oren...." en prompt op deze capitulatie van onze aanval
vcrloor ook onze defensie haar laatste greintje optimisme. Aan
voerder ihct van dér Sluijs werd plotseling slordig bij een on-
todig terugspeelballetje, Saris kon de overtuiging niet meer
öpLrengen om met een sprintje die bal toch nog te gaan halen,
Luxemburg's ruchtsbuiten Muller wrong zich er tussen en
kreeg de kans om voor de derde maal het leer achter de wer
keloos en lijdzaam toeziende Saris te laten dansen. En daar
mee was deze teleurstellende strijd 8 minuten voor het einc e
reeds kant en klaar beslist: 0-3 voor de Luxemburgers. Maar
het was een zeer vreemde en stellig ook onverdiende zege,
die dan ook helemaal niet de indruk heeft gewettigd, dat Luxemburg ons op voetbal-
gebied boven het hoofd zou zijn gegroeid.
iets minder waard is dan de Oranje-
ploeg. Er zijn met name betere backs
dan Van der Sluijs, betere stoppers dan
Smeets, betere midvnors dan Fransen
en betere binnenspelers dan Bruij
ninckx
VAN MELIS,
weer geblesseerd
Die indruk zou men kunnen krijgen,
als men'ook nu een rekensommetje zou
gaan maken, nu dat ook de derde van
een in combinatie gebrachte trits uitsla
gen bekend is: het Oranje-elftal speelt
tegen Finland gelijk, Luxemburg ver
slaat Finland met 30. Luxemburg ver
slaat ook het Zuid-Nederlands elftal (dat
niét zo bar veel zwakker dan het Oranje-
elftal is) met 0—3, ergo Luxemburg is
ook sterker dan onze nationale Oranje-
Ploeg.
Zoals zo veel voetbal-rekensommetjes
komt namelijk ook dit Bartjens-product
oiet uit Er is namelijk met die 03
van vandaag iets niet in orde.. Het had
namelijk gezien de verhouding in het
Ve'd 30 voor Zuid-Nederland moeten
zijn En al hebben de Luxemburgers
overeenkomstig hun verwachtingen dan
Wderdaad weer eens aan het langste eind
Setrokken, bij de vanmiddag gebleken
Wérkelijke krachtsverhoudingen is er nu
reeds alle aanleiding om te mogen aan
zeilen dat met enig geluk de eerstvol
gende return-match een ruime revanche
Vopr Zuid-Nederland zal kunnen opleve-
l'en en dat er voor een eventuele ontmoe
ting van ons Oranje-elftal met deze man-
ne'i van het Groot-Hertogdom helemaal
ëeen kou aan de lucht is
Dat mag dan bij de eerste oogopslag
een vreemde conclusie na een rake
nederlaag lijken, maar feit is toch, dat
vanmiddag Zuid-Nerlerland méér dan
driekwart van de speeltijd een supe
rieur veldoverwicht heeft gehad èn
dat dit elftal bovendien toch nog wel
(Van onze
verslaggever)
°P ^Pan9en Ml
Rotterdam en Zondag i„ De VUert
te Den Bosch en men constateert
daar een aantal regie-f0uten
vièn tóch wel dient te.
die
Verbeteren
als men aan bepaalde wedstrijden
een bepaald décor wil verlenen.
Terlouw verzuimde Zaterdag als
aanvoerder van de Rotterdamse
„thuis"-ploeg zijn mannen te laten
opstellen voor de ere-tribune en
het volkslied en ging liever balle
tje trappen. Men kon het de "gas
ten"-aanvoerder De Jong met
kwalijk nemen, dat hij het voor
beeld volgde.
Maar de dirigent van de Rotter
damse politie-harmonie Herman
dad „nam" het niet en ging bij d,e
toss interpelleren. Er moest echter
een „hoge hoed" van de Commis
sie voor de Gouden Onafhankelijk-
heidsbeker plechtstatig over het
veld komen schrijden alvorens een
halsstarrige Terlouw bereid was
om mét De Jong en scheidsrechter
Aussum de twee kickende ploegen
naar de ere-tribune te roepen.
Plèchtig kon het Wilhelmus toen
niet meer klinken
En Zondag tvas men zo vrien
delijk om de vaandeldragers van
Het 's-Hertogenbosch Muziek
korps precies tussen de ere-tribune
en de aldus gemaskeerdeLuxem
burgse .elf te laten plaats nemen,
waarna de mannen uit het Groot-
Hertogdom nog alle aanleiding
kregen om met de ogen te knip
peren bij een klein watervalletje
van tempo-fouten in de vertolking
die meergenoemd muziekkorps
van hun volkslied, weggaf en die
.zelfs door de bevalligheid van hun
5-jarige miniatuur-tambour-maitre
niet konden worden goedgemaakt.
Waar is de tijd dat een Lou
Boeljon er voor zorgde, dat zulke
regie-fouten en décor-mislukkin
gen in de kiem gesmoord werden?
Eén man is er, die het in nuchtere
oals uitdrukken van het betere Zuid-
Nederlandse veldspe; in de weg heeft
gestaan: de kleine Luxemburgse doel
man Lahure. die deze dagen in het
vriendelijke Niedercorn stellig als een
held geëerd zal worden, een tengere
zwarte jonge met stekelige donkere ogen
in een vinnig-attent gezicht en met een
formidabel kat-achtig keeperstdlent. Het
was steeds weer: Lahure. Lahure.
.Lahure stopt een flitsend schot van
Frans en. Lahure grabbelt een hoge kogel
van Klaassens uit de hoek. Lahure slaat
een schuiver van Bennaars via de paal
corner, Lahure vangt een scherpe voorzet
van Crrlier uit de luc'it. enzovoorts, enzo
voorts".
Eigenlijk was het een ééntonige wed
strijd. Achter elkaar hebben wij zowel
van Franssen als van Carlier en Van
Overbeek. maar ook van Bennaars en
Bruijninckx en niet minder van de kant-
halves Klaarsens en Huijbregts welgeteld
achttien schoten en kopballen genoteerd
die alle rijp voor et" doelpunt waren,
doch waarop Lahure steeds weer de on
gelooflijkste reddingen verrichtte. Dan
rekenen wij nog niet eens de vele voor
zetten die hij door gced uitlopen onder
schepte en evenmin do schoten die niet
zó levensgevaarlijk waren maar waarop
toch menige andere keeper zich nog ver
keken zou hebben.
En zelfs nadat Franssen hem in de
heupzwaai had genomen, Carlier hem
op zijn hand was gaan staan en Ben
naars hem midden i> de rug was ge
sprongen, bleef deze Lahore onpasseer-
baar. Dit was ongetwijfeld „zijn" wed
strijd.
En eigenlijk was hij ook de enige die
in de Luxemburgse ploeg imponeerde,
dezelfde ploeg Om spil Spartz en de
Franse prof Letsch na, vervangen door
resn. Bettingen en Pahm) die een week
ge'eden de Finnen met 30 had ver
slagen
Het was geen groot voetbal, wat deze
Luxemburgers ten beste gaven. Zij speel
den met een zogenaamde Zwitserse grem
del-defensie, de kanthslves bij de vijan
delijke buitenspelers. maar met een
variant maakten zij van hun spil een
semi-jjermanente stopper, zodat zij vijf
verdedigers plus een keeper voor hun
uoei concentreerden. De aanval werd dan
t"no aan ziJn lot overgelaten, de bezet-
nri? o3n het middenveld gaf kennelijk
ii->rr,,,«+n Z0I"£en. Geen wonder dat de
rip 7ni!five ^laassens (de beste man in
breaks op" dn?erla"dse P1**' en Hu«-
r on middenveld heer en meester
legden voor het" rusti? de basis konden
genoten gedurln^f'^jft dat °nze la"d-
f-a„ de sp e e lt ij ^fern ensure erd en™
Hoezeer dan ook a3n zijn lot overge
laten. die aanval van de T iiwLwSE™
presteerde het dan toch maar om a foL
treffers te plaatsen! Men dee™ dat in
enkele overrompelende uitvallen en dank
zij enige Presentjes van onze verdedi
ging. Technisch behoorlijk maar niet
groots muntten de Luotemburgers uit do"
de zuiverheid van hun harde lange pas
ses. Om beurten stuurde de aanval een
..deputatie" van twee man naar achter
om de bal op te halen iet. ook en passant
even de reeds vijf man sterke defensie te
assisteren en daardoor wisselden
deze aanvallers vjoitdurend van plaats
en taak. Dank zij dit wisselen konden zij
dit slopende karwei tot het einde volhou
den en wel zó goed uitvoeren dat er de 3
goals uit voortkwamen.
Wanneer het de beurt van de om
vangrijke midvoor Gales was om zich
terug te trekken, ging stopper Smeets
(tè jong voor voetbal op dit niveau en
bovendien niet bereid om zijn minder
fraaie competitie-reputatie op het punt
van sportiviteit in een „ambassadeurs-
match" te vergetenbraaf volgens
het hoekje van de man-dekking prompt
met hem mee, zonder te merken dat
intussen een andere aanvaller naar de
vrijgekomen middrm norplaats was ge
slopen. Daarom ook moesten Bakers en
v an der Sluijs herhaaldelijk in het mid
den bijspringen, waardoor zij de dek
king van hun buitenspelers lieten varen.
En zo ontstond er bij wel bijna elke
Luxemburgse uitval gevaar.
Saris was al eens een keer verslagen
toen rechtsbinnen Niirenberg langs
Smeets was geglipt maar de paal bracht
toen nog redding, Bakers moest een
harde kogel van linksbuiten Dahm op
<Öe doellijn met zijn lichaam afweren,
weer moest Saris in het geweer voor
een verraderlik schot van rechtsbuiten
Müller, maar na 33 minuten was hij
tóch kansloos, toen midvoor Gales hele
maal los van Smeets een voorzet van
Müller snel afwerkte, waarna hij nog
van geluk mocht spreken bij een schot
van linksbinnen Revenig op de lat.
Van Melis viel uit
Dat was dus bij de rust 01. En verder
had die eerste helft ons de tegenslag ge
bracht dat Van Melis moest uitvallen.
Na 25 minuten was hij by een poging om
een overigens door Lahure weer meester
lijk onderschepte voorzet van Klaassens
in te koppen in volle vaart tegen de paal
gesmakt; men vreesde aanvankelijk voor
een paar gebroken of gekneusde ribben,
maar gelukkig beperkte het letsel zich
tot een knieblessure, wat niet wegnam,
dat verder spelen uitgesloten was, zodat
de R.B.C.'er Bruijninckx hem als rechts
binnen kwam vervangen en Franssen
op de middenvoor-plaats ging opereren.
Overigens had Van Melis in die 25 minu
ten niet zóveel bijzonders laten zien
een tegenslag blééf het.
Na een snel afgedamde serie Luxem
burgse aanvallen vertoonde de tweede
helft aldra weer hetzelfde beeld: steeds
weer Zuid-Nederland in de aanval.
Maar géén doelpunten, wel steeds weer
Lahure; en de goals aan de andere kant.
Toen na 11 minuten Smeets weer in
geen velden of wegen te bekennen was,
moesten Bakers en Van der Sluijs
samen naar het midden Ijlen om de een
zaam doorgestoten rechtsbinnen Niiren
berg te stuiten.
Het werd een gevecht van twee tegen
één op een vierkante meter in een nie
mandsland; en het mag onze beide backs
zwaar worden aangerekend, dat zij zich
door die eenling lieten beetnemen. Hij
tructe hen beiden uit positie en gaf toen
Saris geen kans.
En nadat, naarmate de strijd verstreek
en Lahure meer en meer onpasseerbaar
bleek, niet alleen Franssen en zijn man
nen maar zelfs Klaassens en Hupbregts
de schouders hadden laten hangen, kwam
dan 8 minuten voor het einde nog de
genadeslag van dat beschamende derde
doelpunt. Het éók voor de 30.000
toeschouwers in deze nieuwe arena van
Den Bosch een triest slot
Afgezien dan van het feit dat zij niet
scoren konden, hebben in de Zuid-Neder
landse voorhoede
de buitenspelers v.
4i Overbeek en Car-
lier ê°ed voldaan
JÉNMpi§ (de B.V.V.'er zag
zeer onfortuinlijk
enige, misschien
zelfs voor Lahure
onhoudbare scho
ten rakelings over
de lat en in het zij
net belanden en
muntte verder,
evenals de VVV'er
uit door goede
voorzetten), terwijl
ook Bruininckx
en Bennaars niet
slecht waren en
Franssen als links-
Linnen beter beviel
dan als midvoor.
In de middenlinie
was Klaassens zo-
II Wel verdedigend
VAN OVBFMBEj£K, als aanvallend (en
schietend!) de gro-
best te man (met La-
onfortuinldk hure en dg voor_
treffelijke Belgische scheidsrechter Astein
dong hij naar het predikaat „ster van het
velden had ook Huijbregts perio
den van goed spel. De backs Bakers en
Van der Sluijs waren ongetwijfeld zwaar
gehandicapt door het falen van stopper
Smeets, maar dan nog zaten er te veel
Advertentie
en die de geregelde werking van verschil
lende levensfuncties verlammen. Kom de
natuur te hulp en „ontlast" Uw ingewan
den met behulp van Laxeer-Akkertjes.
De daarin aanwezige melkzuurfermenten
bestrijden de gistingsprocessen, die vaak
in onze ingewanden optreden en dan de
oorzaak zijn van trage darmwerking.
Neem eens per week één of twee Laxeer-
Akkertjes. Zij doen hun werk zacht en
zeker, zonder kramp of gewenning.
foutjes in hun spel. En Saris tenslotte liet
zelfs bp het weinige werk dat hü kreeg
nog een paar steken vallen en had aan
het laatste doelpunt voor ten minste de
helft schuld.
Er moet zeker een sterker Zuid-
Nederlands elftal op de been gebracht
kunnen worden dan de ploeg die van
middag al zo'n groot overwicht op de
Luxemburgers kon demonstreren. Ster
ker mèt een v. Melis in de volle speel-
tpd, met een v. Roessel en een Van den
Langenberg ook, met een Mertens en
misschien zelfs nog wel met een Van
Bun.
Maar zeker is er géén reden om te
vrezen, dat Luxemburg voor het heden
daagse Nederlandse voetbal te sterk zou
zb'n geworden
De lang verbeide en als wereldkam
pioenschap beschouwde testserie tussen
Australië en West Indië, beide tot op
heden na de oorlog ongeslagen, is dan te
Brisbane begonnen met een vrij zwakke
start der West Indiërs.
Hun eerste dag bracht vóór de thee
157 runs op voor 7 wicktjs en de staart
heeft het nog knap er af gebracht door
het totaal nog tot 216 op te voeren.
De Aussies antwoordden met 16/0 en
toen begon de grote strijd tussen de kop-
wickets der Aussies tegen de combinatie
Valentine—Ramadhin, de spinners die in
Engeland onweerstaanbaar bleken.
Het voorlopig Nederlands elftal dat Woensdag 14 November a.s.
in het Olympisch Stadion te Amsterdam tegen de Engelse tweede
divisie-club Brentford zal uitkomen is als volgt samengesteld:
Doel: Kraak (Stormvogels)
Achter: Odenthal (Haarlem) en Schijvenaar (EDO)
Midden: Wiertz (DWS.I, Terlouw (Sparta) en Klaassens (VW)
.Voor: Van de Bogert (DOS), Lenstra (Heerenveen), Van Melis
(Eindhoven), Bennaars (Dosko) en Van Overbeek (BW).
Reserves: Landman (Sparta) en alle spelers die aan de centrale
elftaltraining deelnemen.
Men heeft dus Kraak en Terlouw een nieuwe kans willen geven (maar
Landman heeft het, ofschoon geen lid van de Ned. Elftal Club zijnde, intus
sen al tot eerste reserve gebracht) en verder is in de defensie Bakers gewipt
en verschuift Odenthal naar rechts om plaats te maken voor de terugkeer
van zijn oud-clubgenoot Schijvenaar. Verder heeft in de middenlinie Bies-
brouck last van een blessure, zodat men maar moet gissen of bij zijn herstel
de gehandhaafde Wiertz of de in plaats van Van Schijndel gekozen en inder
daad meer „compleet" lijkende Klaassens (tóch een V.V.V-er in het Oranje
team?) weer aan de kant zal moeten. In de voorhoede krijgen Lenstra en
Van Melis niet minder dan drie nieuwe gezichten naast zich; de „lichtwed-
strijd-vondst" Van de Bogert op rechts en een geheel nieuwe linker wing
gevormd door de tweede-klassers Bennaars en Van Overbeek, waarvoor
dan resp. Van der Tuijn, Kuneman en Groeneveld het veld hebben moeten
ruimen. Overigens is dit nog maar een voorlopig Nederlands elftal, waarvan
nog lang niet vaststaat of het tegen de Belgen wel ongewijzigd m het veld
zal worden gelaten-
(Van onze verslaggevers)
HAARLEM, Zondagmiddag.
Het zat" er voor de Haarlemmers allemaal zo veelbelovend uit, toen de
voor de bezetting van de eerste plaats in de A-afdeling zo belangrijke wed
strijd Haarlem-D.W.S. nauwelijks een kwartier oud was. De twee sterren
onder de roodbroeken, Roozen en Groeneveld, hadden elk al op fameuze
wijze een doelpunt gescoord; en de meest optimistische Amsterdammer
moet toen geconcludeerd hebben, dat de bovenste plaats voor D.W.S. ver
loren was.
De Haarlemmers hadden liun tanden laten zien, maar daarbij echter ver
geten, dat zij met hun flitsend spel een fanatieke houding van de tegen
partij hadden uitgelokt. En zo kon het gebeuren, dat de hardwerkende
Amsterdammers het initiatief overnamen, terwijl Haarlem te vroeg op zijn
prille lauweren ging rusten.
Direct na de aftrap zaten de Haarlem
mers als katten op de bal en het geloei
op de overvolle tribunes was niet van de
lucht bij dit volbloed vaderlandse partijtje
voetbal: fris en ferm en vooral opportu
nistisch.
Na tien minuten kreeg Roozen de bal
toegespeeld, toen hij met zijn rug naar
het DWS-doel stond; hij draaide 180 gr.
op zijn rechtervoet, nam de bal mee op
zijn linkerwreef en schoot onhoudbaar in
van de rand van het strafschopgebied.
Vijf minuten later verrichtte linksbuiten
Groeneveld een minstens even frappante
prestatie. Tientallen meters van het doel
schoot hij uit een grote kluwe spelers
precies onder in het befaamde hoekje.
Haarlem bleef gevaarlijk, al waren de
spelcombinaties minder brillant dan te
voren; de DWS-defensie en .middenlinie
was nu ingespeeld op Haarlem's aanvals-
spel, kreeg er steeds meer vat op en gaf
uiteindelijk geen krimp meer. Een kwar
tier voor rust ging het enthousiasme van
De jonge, maarphysiek
sterke en technisch
knappe V. V. V.-half
Klaassens schijnt de
reeds twee jaar gele
den gegeven belofte nu
te gaan inlossen. In
Den Bosch was hij de
beste man in het elftal
van Z.-Nederland. En
dezelfde avond werd
hij gekozen in 't voor
lopig Ned. elftal. Bij
een gelukkig debuut
kan hij voor lange tijd
een onzer „vaste" in
ternationaals worden.
(Van onze verslaggever)
SPANGEN, Zaterdag.
Van ruim 20.000 paar handen klaterde vanmiddag in een
bijna vol Sparta-stadion een applaus, dat minuten lang aan
hield tot het een ontoombare ovatie was geworden. En lang
daarna murmelde het stadion er nóg over. Keeper Jacobs (van
Liraburgia, die de niet op het appèl verschenen Van Raalte
verving) bekommerde zich niét om de bal die achter hem in
de touwen lag. Éérst zocht hij de hand van de door opgetogen
kornuiten omstuwde Cock van der Tuijn voor een eerlijk en
spontaan compliment aan de speler, die hem zojuist gepas
seerd had niet de mooiste kopbal welke Jacobs in heel zijn
carrière ooit tegen zich zag scoren. Helaas was de sportieve
Limburger de enige tegenstander die dit gebaar kon opbren
genVan der Tuijn's triomf was er niet minder om!
Het was ongeveer halver
wege de tweede helft van
de weinig boeiende wedstrijd
om de Gouden Onafhanke
lijkheidsbeker, dat Van der
Tuijn een doelpunt scoorde
zö schitterend mooi als men
nog maar zelden (of nooit)
op onze velden ziet. De tijd
van de Bakhuys-klasse is
voorbij. Het was een doel
punt a la Bakhuysl, een
doelpunt zoals onze vooroor
logse West-Europa-midden-
voor er een scoorde in de
befaamde 9—3 zege op België
en waarop prompt zijn naam
met kapitale letters in de
wereldsportpers kwam. Zó'n
doelpunt scoorde vanmiddag
Cock van der Tuijn
Eigenlijk was de voorzet
van zjjn clubgenoot Jacques
Heüster te scherp en dan
ook zo op het blote oog
een zekere prooi voor
doelman Jacobs. Maar als
een bliksemflits dook daar
ineens Van der Tuijn op
en wierp een meter boven
de grond zijn gestrekte
lichaam horizontaal naar
de bal. Het was een snoek
sprong van zeker een me
ter of drie, prachtig ge
timed bovendien, want met
een harde dreun vloog de
kopbal flitsend langs de
verblufte Jacobs.
Om zö veel voetbal-schoon
heid kreeg het stadion even
een brok in de keel.... En
de ovatie voor Van der Tuyn
kwam reeht uit het gemoed.
Daarmee had Rotterdams
tweede „locale" internatio
naal dan toch nog voor een
spectaculair nummertje hoge
school-voetbal gezorgd. Het
was ook het enige....
Want voor het overige
speelden zowel het Rotter
dams elftal als de Bonds
ploeg maar een matig par
tijtje; weliswaar vertoonde
VAN DER WEERD
technisch knap,
maarte traag.
men bij vlagen een technisch
.na!P. sPelletje met mooie
individuele kunstjes, maar
het zette niet één zode aan
de dijk.
Terlouw bleef raadsel
Vooral de voorhoede van
het Bondselftal stelde teleur.
Midvoor Van den Langen
berg had zijn „beau jour"
niét, speelde een klasse min
der dan anderhalve week
geleden tegen de Finse B-
elf, had bovendien niet terug
van de rauwe manier waar
op Terlouw hem een paar
maal tegen de vloer werkte
en verloor daarbij kennelijk
de lust tot een serieus duel
met open vizier tegen de
Oranje-stopper. In ieder ge
val maakte hij het Terlouw
niet lastig.... en daardoor
kregen wij ook geen beeld
van de vorm waarin Rinus
op het ogenblik steekt. Maar
afgaande op enkele fouten
en overtredingen mag men
wel aannemen, dat hij inder
daad niet meer de oude is 1
Van de twee binnenspelers
viel Clavan op door de snel
heid en beweeglijkheid
waarmee hij steeds het mid
denveld afgraasde en voor
prima verbindingen zorgde,
maar ook door zijn besluite
loosheid bij het afgeven,
waardoor hij in de afwerking
tóch remmend werkte en
ontpopte de Groninger Lugt-
hart zich ook als een zeer
nuttige verbindingsspeler met
een nuchtere stijl en een
enorme werklustmaar
helaas zonder de brillante
surprises die op hoog niveau
meestal de doorslag geven.
Gebrek aan schot
Schieten konden deze bin
nenspelers evenmin als de
technisch zeer knappe en
zuiver langs de grond aan
gevende maar tè langzame
linksbuiten Van der Weerd
en de na een hoopvol be
gin in alle opzichten teleur
stellende rechtsbuiten Van
der Gijp. Zo kon deze
voorhoede met op papier
ten minste drie scherp
schutters (in de practijk
had Landman alleen last
van de bij vlagen flitsend
reagerende Van den Lan
genberg) het slechts tot één
doelpunt brengentoen
Clavan via de paal de
„eer" van de Bondsploeg
redde: 3—1.
Daarvóór had Jacques Heij-
ster (na een mooie combi
natie van hemzelf en de
rappe midvoor Van Ede) de
rust met 1—0 doen ingaan,
had Van Ede geprofiteerd
van de verwarring die na
een wat slordige uitworp van
Jacobs was ontstaan, had
Van der Tuijn zijn juweel
van een Bakhuys-doelpunt
gescoord. Merkwaardigerwijs
was deze 3—1 Rotterdamse
zege tegen de verhouding
van het veldspel in.
Want met Clavan en Lugt-
hart hadden de twee Bonds-
kanthalves Appel en Schaap
met enorm hard werken en
zij het niet groots maar zeer
nuttig en doelmatig spel op
het middenveld de basis ge
legd voor een ruim overwicht
van de Bondsploeg. Verder
stonden Mesman een soepele
en verkwikkend rustige en
De Jong een iets minder
solide back-partij te spelen,
met tussen zich in de zon
der meer nuttige maar niet
imponerende stopper Bak en
achter zich de soms specta
culair keepende Jacobs.
Bij de Rotterdammers de
monstreerde Landman onder
de lat weer zijn grote klasse
(al was hij een paar maal
niet klemvast), kreeg men
van Terlouw niet de zeker
heid dat hij weer in de grote
vorm van weleer is. speel
den. verder de hacks Tiebout
(die in kwaliteiten aan het
*-7
VAN DER TUYN
Backhuys-goal!
groeien is) en Bol, de kant-
halves Sonneveld en Kroon
(wij zien „lange Henny" lie
ver als spil) en de Hermes-
broers Heijster op de vleu
gels hun gewone spelletje
zonder op te vallen, zag men
linksbinnen Rijshouwer on
geveer nergens, was Van
Nieuwe kansen
Ede als midvoor pittig en
snel en zette Van der Tuijn
met zijn „beauty-goal" een
heel mooie kroon op overi
gens niet altijd feilloos
werk
Met het oog op de samen
stelling van ons eerstvolgen
de Oranje-elftal leerde deze
wedstrijd van de positieve
kant (mogelijke winst) ge
zien, dat Landman, De Jong
en Mesman een nieuwe kans
verdienen, dat het reserves
arsenaal met Appel, Schaap,
Lugthart en misschien Van
den Langenberg en Clavan
kan worden uitgebreid en
dat Van der Tuijn wel weer
gekozen zal worden; van de
negatieve kant, dat er betere
stoppers zijn dan Bak, dat
men desniettemin Terlouw
nog eens serieus moet testen
en in dit verband b.v. aan
Kroon mag denken, dat Van
der Weerd geen linksbuiten
is en Van der Gijp inter
nationale klasse mist. Be
paalde juichende perspectie
ven zijn .het al met al dus
niet
de Haarlemmers verflauwen en de DWS-
mannen, die al lang in het defensief ge
drongen waren, profiteerden van deze in
zinking.
Spoedig domineerden nu de gasten,
vooral door het actieve spel van de beide
vleugelspelers Bulder en Pitters. Bij de
verdediging van Haarlem schenen Oden
thal en De Voogd niets leuker te vinden,
dan voor de benen van de DWS-spelers te
gaan liggen, zodat na een half uur het
merendeel van de Amsterdammers hin
kend achter de bal aan rende.
Desniettemin benutte linksbuiten Bul
der plotseling een onoplettendheid van de
Haarlemse verdediging en met een zacht
schot bracht hij nieuwe spanning in de
strijd (21).
Vooral in de tweede helft was de
middenlinie van DWS uitstekend op dreef
en hoe Roozen ook pingelde en hoe
Groeneveld ook van links naar rechts
zwierf, het mocht niet meer baten.
Een half uur na de rust s
scoorde Koevoets de gelijk
maker op bijna soortgelijke
wijze als Bulder in het Haar- ll
lem-doel en toen begon het
pas goed.
Haarlem zette nu alles op
alles; DWS ging met vijf |i
man verdedigen en 't publiek
beleefde sensatie naar harte
lust. De verslagen roodbroe
ken moesten met lede ogen
toezien, dat de binnenspeler
Klein van grote afstand met
een hard schot een uit KOEVOETS,
de verdediging barstende gelijkmaker,
laaiende uitval van DWS be
kroonde. Daarna wist DWS in eigen doel
gebied van geen wijken meer. DWS bleef
dus ongeslagen en nam met 2 punten
voorsprong op Haarlem (dat te gauw op
zijn lauweren ging rusten) de kop in A.
Wij geloven niet. dat de Luxemburgse
spelers en officials het achteraf erg be
treurd hebben, dat, wegens onvoorziene
omstandigheden, de serenade die de Kon.
Harmonie 's-Hertogenbosch tijdens de
officiële ontvangst ten stadhuize zou bren
gen niet is kunnen doorgaan.
Nu in verband met het traditionele
Boerênbal (elf-elf-avond) in het Casino,
Prins Carnaval uit zijn winterpaleis in een
door duizenden gadegeslagen optocht naar
het Casino werd gebracht, hebben de
Oeteldonkers de Luxemburgers een onver
getelijke ontvangst bereid.
In een lange bonte rij trokken de meer
dan 20 gecostumeerde Carnavals-groepen,
ieder met hun eigen „meziekske", langs
het bordes van het stadhuis, waarop het
gezelschap zich bevond; en zelfs Z.K.H.
Prins Amadeiro XVI beklom de trappen
van het gemeentehuis, om, vergezeld van
zijn adjudanten, de hulde van het Oetel-
donkse volk over te komen brengen.
In de statige trouwkamer heeft burge
meester Loeff hierna het gezelschap in
tegenwoordigheid van tal van autoriteiten
o.w. Karei Lotsy. officieel ontvangen'
daarbij zijn vreugde uitsprekend over dé
komst van de Benelux-partners waarvan
hij hoopte dat het niet het laatste zou zijn.
ENSCHEDE, Zondag.
Dertien minuten na de aanvang werd
in de wedstrijd Enschedese Boys contra
E.D.O. het enige doelpunt gescoord. By
een aanval van de Haarlemmers ver
zuimde de Enschedese defensie in te gry*
pen en midvoor Molenkamp maakte daar
van dankbaar gebruik door met zijn
hoofd een afgemeten voorzet van rechts
binnen Verdam op het juiste moment te
treffen (01).
De Boys hebben daarna alles in 't werk
gesteld om gelijk te maken, maar tegen
de voortreffelijk spelende E.D.O.-defensie
met Henk Schijvenaar aan 't hoofd ver
mocht de groen-witte aanval slechts wei
nig in te brengen. Daarvoor schoten de
Enschedeërs te veel te kort in tempo.
Bovendien gaven ze blijk geen gevoel
voor improvisatie te hebben, een eigen
schap. waarmee de Haarlemse voorhoede
juist rijkelijk was bedeeld. In deze linie
werd tenminste vaak snel en zuiver ge
combineerd. terwijl de geraffineerde
switches de Boys-verdediging nogal eens
van de wijs brachten. Doelman Koster
moest in die gevallen redding brengen
en hij deed dit op uitstekende wijze.
Na de hervatting trok de thuisclub
hevig van leer. Aanval op aanval werd
opgebouwd en door de E.D.O.-defen
sie om zeep gebracht. Kort, voor het einde
was het eindelijk raak. Selderhuis Jr
knalde een indirecte vrye schop, geno
men door Snijders, keihard langs Koele-
meü. doch de scheidsrechter, de heer Van
der Spek annuleerde dit doelpunt en He:
de vrije trap overnemen. De tweede kec-
Iukte het niet De thuisclub heef'
later protest aangetekend tegen het niet
toekennen van deze goal. Het einde
kwam onder hevige spanning. Het over
wicht na de rust in aanmerking genom°-\
hadden de Enschedeërs wel een geliik
spel verdiend. Temeer daar zij met schie
ten erg ongeduldig waren
(Van onze correspondent.)
Voor de training voor de a.s. wedstrijd
van het Noordelijk elftal tegen Denemar
ken B op 9 December a.s. te Leeuwar
den zijn een aantal spelers gekozen die
gedurende enkele weken, Dinsdag a s' be-
ginnend, onder^ leiding van Karei Kauf-
man in Groningen zullen oefenen.
Het zyn: Roffel, Jeltema, Buist Kam-
meyer, Drewes en Pals (GVAV),'AppeL
Rozema, Lugthart (Be Quick), v. d. Lev
Hoekema (Leeuwarden)Bylinga (Frisia)
Huizing (Hoogezand). v. d. Werf (Zwar-
hi0wrrxr?St-Tra, fHeerenveen) en Wal
burg (WW), Ydema (Sneek).
tp.^°r/f,nav°nd wordt uit deze spelers
Noordelijk elftal gekozen, dat
teven dezer in Groningen
tegen het Oosten uitkomt.
jJni,verl3and met de voorbereiding voor
lfCH.imeü interland-wedstrijden tegen
„aeriand en Luxemburg heeft de keuze-
commissie van de Kon. Belg. Voetbal
Bond de volgende spelers uitgenodigd
aan enkele speciale trainingsbijeenkoms
ten deel te nemen: Boogaerts (Standard,
Luik), Coveliers (St. Niklaas), Meert
(Anderlecht), Segers (La Gantoise), Di-
nckx (Union St. Gilloise), Lefevra
(Olympic Charleroi), Matthys (Ander
lecht), Saeren (F. C. Luik), Vaillant (An
derlecht), Van Brandt (Lierse), Carra
(F. C. Luik), De Groot (Berchem Sport),
Maertens Antwerp F. C.)Mees (Antwerp
F. C.), Valet (Anderlecht), Van der
Auwera (Racing Mechelen), Van Dor-
mael Sporting Charleroi), Van de Kerk
hoven (Daring C. Brussel), Anoul (F. C.
Luik), Bensch (Beringen), Dries (Ber
chem Sport), Lemberechts (F. C. Meche
len), Mermans (Anderlecht), Moes (F. C.
Luik), Sermon (Anderlecht), Van Sieen
(Anderlecht), Van Pottelbergh (F. C.
Brugge), Van Steenlant (St. Niklaas),
Verbruggen (Antwerp F. C.), De Hert
(Berchem Sport).
De „big match' in de ecrste-klas-compelitie. Haarlem in de aanval op het
doel van D.W.S., waar onder het oog van Serlijn rechtsback Spel de be.l
wegkopt alvorens Jacob en Doeree gevaarlijk voor Richter kunnen worden.
