Gravin Van de Lo hotel
zonder rekening te betalen
Winstpunt voor
Demonische drift der
>emng
Zilveren" Alex Wunnink viert
drievoudig jubilé
Zijn theater Carré: geen subsidie
toch winst
Maans- en Zonsverduistering
het Westen
..Geen separatisme in Friesland
Zware brand in oud Amsterdam
Reclame
D
„Nicht van Koningin Juliana"
De camera op t
buitenland
Nederlandse avonturierster in Cairo
Worden aalmoezenier
en veldprediker
bewapend?
Bossche Middenstand
halve eeuw zelfstandig
Betekenis van het Arabisch verset
De „baas" jubileert
i lens gaat voor de zaak
II en 25 Februari
Dank van de Pau*
aan de Belgische
katholieken
Ministers verklaren:
Beel, Rutten en Mulderije hielden „hearings
Geen onredelijke eisen
Pakhuis op Prinseneiland laaide
in de nacht
Maakt
ZATERDAG 9 FEBRUARI 1952
ND C—S
PAGINA 6
Interview
Als Ghandi!
SCANDINAVISCHE PULP
EN PAPIERPRIJZEN
Besprekingen op regeringsniveau
niet noodzakelijk geacht
GRONINGSE ARBEIDERS
NAAR LONDEN
„ONS LEGER" EERT
KOREAVRIJWILLIGERS
KOSTBAAR HAPJE
EUROPESE KOLEN-
PRODUCTIE STIJGENDE
A'DAMSE GRAANMARKT
Tiveede Cor Ruys
Nederlandse operette
EUROPESE LANDBOUW-
INTEGRATIE
Felicitaties van de jeugd
Geen kloof
PRODUCTIE VER. MAJANG-
LANDEN
PERUVIAANSE SCHULD
REGELING
thans te volgen. Ei
(Van onze correspondent ALFRED VAN SPRANG)
CAIRO, Februari 1952.
Een jong en blond Nederlands meisje, dat'de mondaine wereld van Cairo
voor zich had weten te winnen door zich uit te geven voor een nicht van
Hare Majesteit de Koningin is nu als een armlastige patiënte door een
overheidsziekenliuis aan de Egyptische vreemdelingenpolitie overgedragen.
Het begon allehiaal zo mooi. Een paar
maanden geleden is Magdalena van de
Loo met een toestel van de Air France
uit Parijs in Cairo aangekomen. Daar
heeft ze haar intrede genomen in het
Carlton Hotel, waar ze zich heeft laten
inschrijven alsg ravin Van de Loo: Ne
derlandse van geboorte, maar nu door
haar huwelijk Amerikaanse van nationa
liteit. Hoewel ze helemaal geen bagage,
bij zich had was het hotel dermate onder
de indruk van haar antecedenten, dat
men daar niets van gezegd heeft. Vooral
niet toen ze liet doorschemeren, dat ze
een familielid van de koningin van Ne
derland was. Er was volgens haar veel
bagage onderweg met de boot.
Een poosje later verscheen er in een
van de Egyptische bladen het volgende
interview onder de ontroerende kop:
„Acht kogels in het lichaam van Holland-
ge gravin". Verleden week is Cairo's so
ciety met een nieuwe en knappe aan
winst verrijkt, die de winter in Egypte
komt doorbrengen en een boek daarover
wil schrijven. Deze nieuwe verschijning
draagt de naam van Gravin van de Loo,
nicht van koningin Juliana van Holland.
De gravin is slank en gracieus en draagt
altijd donkere kleren en een donkere bril.
Zij is een kunstenares, die zeven talen
beheerst. Haar lichaam draagt de sporen
va» acht kogels welke op haar afgevuurd
zijn gedurende haar deelneming aan het
ondergrondse verzet tegen de Duitsers.
Zij danst goed, houdt van de Egyptena-
ren en bestudeert de Koran in het Frans.
Verleden week heeft zij een mooi huis ge
huurd en dat ingericht met prachtig
meubilair, dat voor een bedrag van vijf
tigduizend gulden verzekerd is".
De gravin beschikte maar over één toi
let, maar niettemin bleek ze veel vrien
den te hebben en dikwijls uit te gmn. Op
een morgen bleef ze echter in bed en liet
een dokter komen. Daarna moest er elke
dag en dikwijls ook 's nachts een dokter
voor haar gehaald worden. Men wist niet
wat er aan de hand was, maar wel merk
te men, dat ze niets at en dronk behalve
nu en dan wat water en sinaasappelsap.
Soms was ze halve dagen buiten bewust
zijn.
De portier van het Carlton Hotel gaat
er echt voor zitten als ik hem vraag of hi;j
iets weet over een Nederlandse gast, die
zich uitgegeven heeft voor een gravin.
„En ofzegt hij.
„En geloofde u, dat het werkelijk een
gravin was
„Het stond in haar paspoort..:..."
.,En heeft ze ook verteld een nicht van
de koningin te zijn
ja
ïn het begin heeft men er niet aan
getwijfeld. Later toen ze daar maar we
kenlang ziek in bed lag zonder dat er
iemand naar haar kwam kijken en ook
de rekeningen niet betaald werden is men
wat minder zeker geworden.
„Het leek wel een familielid van Ghan
divoegt een andere employé eraan
toe.
„Hoedat
,.In de kamer droeg ze bijna geen kle
ren en eten en drinken deed ze ook
niet
Tenslotte is men in het hotel ongerust
geworden over de gang van zaken. Er
kwam geen verbetering in haar toestand,
integendeel, sommige nachten liet ze
twee, drie keer een dokter roepen. Toen
ze weer een nacht buiten bewustzijn was
heeft men haar naar een ziekenhuis laten
overbrengen.
het derde ziekenhuis in een week waar
ze verblijf houdt. Het laatste heeft haar
wegens niet betaling van de rekening
naar hier laten overbrengen.
„Hoe heet uvraag ik.
„Van de Looantwoordt ze met
een eigenaardige stem en blik, die het
gebruik van verdovende middelen ernstig
doen vermoeden.
„Bent u gravin
Even weifelt ze.
„Jazegt ze zacht.
„En u bent een nicht van de konin
gin
Dat brengt haar in de war. Er komt
een blos op haar magere en bleke gezicht.
Een direct antwoord blijft uit. Als ik op
merk, dat ik dat in een Egyptische krant
gelezen heb kijkt ze onzeker en stamelt,
dat ze wel iets met de koninklijke familie
te maken heeft.
„Verafhelp ik haar.
„Jaom een hoekje of hoe zeg je
dat in het HollandsEn ze veront
schuldigt zich voor het vergeten van het
Nederlands. Langzamerhand komt er een
verward en tegenstrijdig verhaal over
haar huwelijk met een Egyptenaar met
een Amerikaans paspoort, die haar bij het
begin van de ongeregeldheden in Cairo in
de steek gelaten heeft. Andere ongeloof
waardigheden over geld op een bank en
vrienden in Cairo en haar leven in Parijs
en dreigementen om zich van het leven
te beroven volgen.
Gravin Magdalena van de Loo, nicht
van Koningin Juliana, is niets anders dan
een fantasierijke avonturierster, die op
de een of andere manier in Cairo terecht
gekomen is en daar volkomen aan de
grond geraakt is. Het luxeleven en de
vele vrienden zijn verdwenen. Het aureool
is weggevallen. Het is nu een beklagens
waardig meisje, dat overgeleverd is aan
de barmhartigheid van de autoriteiten
en uiteindelijk via het Nederlandse ge
zantschap naar Nederland opgestuurd zal
moeten worden. In een kil en oud politie
bureau in Cairo beleeft ze nu zwak en
ontredderd het laatste en trieste bedrijf
van het zo vrolijk en veelbelovend be
gonnen sprookje van een invloedrijke
'gravin.
(Nadruk verboden)
Zoals bekend hebben verschillende
Europese landen, om Nederland, gepro
testeerd 'tegen het hoge peil der Scandi
navische prijzen en tegen de exportbelas
ting, die Zweden en Noorwegen op pulp,
cellulose en papier heffen. Het Scandina
vische standpunt is, da't deze heffing niet
beschouwd moet worden als een export
belasting, doch als een maatregel ter be
scherming van de nationale economie
tegen inflationistische invloeden. Van
Scandinavische zijde wordt voorts be
toogd, dat de prijzen sedert medio 1951
niet zijn gestegen.
De uitvoerende commissie der O.E.E.S.
heeftt besloten, dat de aangelegenheid op
de agenda van de volgende week te hou
den bijeenkomst van de raad der O-E.E-S.
zal worden geplaatst. Men verwacht ech
ter niet, dat het tot een behandeling van
de kwestie zal komen.
Zowel van Noorse en Zweedse zijde als
van de zijde der Europese landen, die
deze producten importeren, is te kennen
gegeven, dat men deze zaak langs de nor
male weg van onderhandelingen tussen
koper en verkoper wenst te regelen. Mul
tilaterale besprekingen op regeringsni
veau worden niet noodzakelijk geacht.
„Het is volkomen onjuist, dat op het
ogenblik overwogen zou worden de leger-
predikanten in geval van oorlog te be
wapenen", Aldus verklaarde desgevraagd
de hoofdlegerpredikant kolonel ds De
Kluis. Een dergelijke mededeling zou on
langs op een vergadering van C.H.-jon-
geren te Kampen zijn gedaan. Ds De
Kluis ontkende ook, dat de Nederlandse
veldprediker in Korea, ds Meerburg, réeds
wapenen zou dragen.
Volgens de nieuwe conventie van Ge-
nève mogen non-combattanten als dok
ters, legerpredikanten en aalmoezeniers
in bepaalde gevallen wapens dragen zon
der dat zij, als zij gevangen genomen
zouden worden als franctireurs be
schouwd zouden worden.
Deze bepaling laat de mogelijkheid dus
open veldpredikers en aalmoezeniers te
bewapenen. Voordat men echter daartoe
zou overgaan, zou deze kwestie eerst aan
de Kerken en de minister van Oorlog
moeten worden voorgelegd, zo verklaarde
ds De Kluis.
Wat de aalmoezeniers betreft, heeft de
hoofdleger-aalmoezenier dit probleem in
studie gegeven. Het gaat hier voorname
lijk om de vraag, of het gewenst zou zijn
aalmoezeniers te bewapenen in die ge
vallen, waar sprake zou kunnen zijn van
bedreiging door wilde dieren, sluipmoor
denaars e.d.
De Katholieke Middenstandsbond te
's Hertogenbosch, de oudste diocesane
middenstandsorganisatie in Nederland,
heeft bij gelegenheid van zijn gouden
jubileum, dat a.s. Maandag met passende
luister zal worden gevierd, onder de titel
..Een halve Eeuw Zelfstandige Midden
stand in het bisdom 's Hertogenbosch" een
zeer fraai gedenkboek het licht doen zien.
Het boek is samengesteld onder leiding
van de directeur van het bureau der jubi
lerende bond, dr N. H. L. van den Heuvel.
Zo fraai het gedenkboek is naar ds
vorm, zo belangwekkend is het naar zijn
inhoud. Tal van prominente figuren, o.m.
minister Albregts, dr J. Janssens, de gees
telijk adviseur van de Bossche Bond, de
voorzitter der KVP de heer J. Andriessen,
prof. Romme, Bernard Verhoeven, dr W.
de Kort, prof. dr Th. Thurlings, dr A
Lucas, belichten erin de middenstand in
zijn verschillende aspecten en relaties.
Tevens bevat het een artikel ter ge
dachtenis van dr Jules van Beurden O.
Praem, een beschouwing gewijd aan de
emancipatie van de Brabantse Middenstand
terwijl het besloten wordt met een in
teressante terugblik in het verleden.
(Van onze correspondent).
Door het sterk gestegen werkloosheids
probleem in de provincie Groningen
wordt op alle mogelijke manieren uit
gekeken naar werkgelegenheid buiten
deze provincie. De belangstelling voor
de mijnen in Limburg is groot en ook
emigreren vele Groningse ingezetenen
naar Australië en Canada. Thans is
eveneens een bemiddeling ontstaan van
fabrieksarbeiders naar Engeland. De
eerste groep zal op 2 Maart a.s. naar een
naaimachinefabriek in de nabijheid van
Londen vertrekken.
E AFSCHEIDSARTIKELEN, welke
de wereldpers aan de te Parijs ge
houden zesde zitting van de Algemene
vergadering van de Verenigde Naties
wijdt, zijn in zeer sombere toon gehouden.
Soms meent men de doodsklok te horen
luiden en lijkt, het artikel eer een graf"
rede dan een slotbeschouwing over drie
eindeloze maanden van woorden, woorden,
woorden, welke in de meeste gevallen
slechts een herhaling waren van hetgeen
de spreker zelf of andere voor hem reeds
ettelijke malen hadden herhaald; en welke
bovendien soms ontaardden in scheldpar
tijen, die van de traditionele plechtstatig
heid van de diplomatie niets meer heel
lieten.
We hebben van de stichting van de Vol
kenbond af heel wat beschouwingen aan
de zo en zoveelste zitting eerst van dit
internationale organisme, na de tweede
wereldoorlog van zijn opvolger de Ver
enigde Naties mogen wijden. Nooit echter
In een van de kamers van het zieken
huis heb ik de pseudo-gravin gesproken.
Ze lag er op een brancard in een grijze
mantel gekleed en een blauw koffertje
van de Air France aan het voeteneind.
Een groep doktoren en verpleegsters
staat nieuwsgierig om haar heen. Het is
De Koninklijke Nederlandse Vereni
ging „Ons Leger" heeft aan alle leden
van het Nederl. Detachement Verenig
de naties de medaille van de vereniging
toegekend. Dit deelde de voorzitter van
„Ons Leger", gen. maj. (b.d) K. E.
Oudendijk gisteravond mee op een be
groetingsavond in de Haagse Dierentuin,
die de Korea vrijwilligers werd aangebo
den door de sectie Welzijnsverzorging
van het ministerie van Oorlog in samen
werking met „Ons Leger".
Op deze avond, die door ruim 300 vrij
willigers werd bezocht, waren o.m. aan
wezig de staatssecretaris -van oorlog en
■de gouverneur der residentie. Voor de
pauze musiceerde de Kon. Mil. Kapel,
na de pauze volgde een cabaretprogram
ma. De avond werd besloten met een bal.
E«« richtingaanwijzer Is géén
Leugens stafhij vertelt alleen, wat u graag
wilt doen op den weg hij geeft u geen
bijzonderen voorrang Ook als u „het pijltje"
hebt uitgestoken, moet u blijven opletten,
of gij uw richtingverandering wel veilig
kunt volvoeren I (Enlaat het ding
daarna niet noodeloos uitstaan U dat is
onuitstaanbaar en geviirlijk I)
„Ben lunchen", luidde het keurig-netta
bordje aan bet loket van de kassier Mar
tin Olsen, die in dienst is van een bank
in het New Yorkse Brooklyn.
Maar het lunchuurtje duurde wel heel
erg lang. Geen wonder overigens, want
toen de bazen van de 37-jarige Martin
Olsen eens gingen onderzoeken, wat er
eigenlijk aan de hand was, kwamen zij
tot de ontdekking, dat hun beambte
blijkbaar had gemeend, dat zijn lunch
hem precies 38.224 en 6 cents 136.512,55)
zou kosten.
Dat was tenminste het bedrag, dat aan
de kas ontbrak.
De hele politiemacht van New York ts
nu op zoek naar een man, die aan een
zeer copieuze lunch bezig is.
was het zo moeilijk iets positiefs te zeg
gen over de belangrijkste taak, welke de
Uno heeft: het bevorderen van vrede en
veiligheid in de wereld, dan thans, na de
enerzijds zeer bewogen, anderzijds echtei
toch effectloze Parijse bijeenkomst. Het
slotwoord van de Russische gedelegeerde
Malik, dat de derde wereldoorlog eigen
lijk al begonnen is, wierp dan nog een
vreemde schaduw over de laatste zitting,
waarin gemeenlijk meer optimistische
klanken worden gehoord. Zelfs, zelfs dit
maal.
Toch heeft ook deze Assembleé haar
bijzondere karakteristieken gehad. Daar
onder zouden we niet gaarne de tegenstel
ling West-Oost willen rekenen; deze toch
is het meest normale gegeven in de inter
nationale wereld geworden; zij beheerst
(of verlamt) sinds 1945 elke activiteit,
doordringt elk probleem groot of klein en
kan derhalve niet als een speciaal ken
merk van de zesde zitting worden be
schouwd.
Maandagmiddag is Alex Wunnink naar huis gestuurd met de opdracht, dat hij
Zaterdagavond maar eens terug moest komen om te kijken n<iar programma,
dat ter gelegenheid van zijn zilveren directoraat van het echt-Amsterdamse theater
Carré zijn Toste geboortedag en het feit, dat hij jS jaar in het theaterbedrijf werk
zaam'is, zal worden uitgevoerd. Diezelfde avond troffen wy kern weer in het
theater aam ,.Ik had nor enkele stukken te tekenen", go luidde zijn excuus. Hier
door is Alex Wunnink ten voeten uitgetekend. Een man, die ^Vn vak,
voor zijn stad en die steeds weer poogt om het publiek naar CarréAe lokken.
wZnfnk is de sirene van de Amstel, maar hij stort ^gene.dwzijn lokstem
hoorde, niet in het verderf. Wunnink geeft programma's die inslaan en waarbij
men zich niet bekocht voelt:
Graag gaat Alex Wunnink vissen in de
Wieringermeer', daar rijden geen trams
en weinig auto's. „Maar als ik niet twee
maal per week mijn Kalverstraatje heb
gelopen, ben ik niet gelukkig". Ras
echte Amsterdammer met een groot hart,
Is hfj een vader voor zjjn negentig man
personeel. Z(j weten, dat zij een goede
„baas" aan hem hebben. Zelden gaat er
iemand b(j hem weg met een „nee".
Gelukkig kan Carré zich de weelde ver
oorloven om wat men pleegt te noemen, een
goed te doen. Wunnink staat klaar om te
helpen en daarom heerst er zo'n bjjzondei
goede sfeer in het theater.
Richard Schoonheim, directeur van de van
Was 1950 met zijn twee totale maans
verduisteringen een rijk eclipsenjaar, 1951
heeft voor leken op dit gebied niets op
merkelijks te zien gegeven. Het jaar 1952
echter belooft weer iets, dat de moeite
waard is om te vermelden, in afwachting
1953, waarin we weer een totale
te Rotterdam gevestigde Centrale Steen- j verduistering te zien krijgen.
s:ool Handel Mij. die Donderdagavond per
vliegtuig uit New York, via Londen, naar
Nederland is teruggekeerd, heeft voor zijn
vertrek medegedeeld een contract te heb
ben afgesloten voor de levering, in het
eerste kwartaal van 1952, van 500.000 ton
Amerikaanse steenkool aan Nederland.
„Ik heb voor de rest van het jaar niets
gekocht, zulks in verband met de stijging
der Europese steenkoolproductie. De ver
wachting bestond, dat de Europese lan
den dit jaar dertig millioen ton steenkool
zouden moeten invoeren. Ik voorzie, dat
het er niet meer dan vijftien millioen
zullen worden", zeide hij.
AMSTERDAM, 9 Februari: Door de re
gering werd met ingang van 3 Februari
de subsidie op buitenlandse voedergra-
nen verlaagd met 7 pr 100 kg, zodat de
verkoopprijs voor mais gesteld is op
39,75 voor gerst op 36,75, haver 34,75
Sorghum, Spelt enz. op 36.75. 't Gevolg
•hiervan waB, dat er levendige handel
ontstond in binnenlandse haver, daar de
prijzen hiervoor beneden die van ïmport-
haver lagen. Van het contingent import-
haver kon practisch niets worden ge
plaatst.
De prijzen voorgrondstoffentoewijzm-
gen liepen door de subsidieverlaging
sterk in prijs terug, terwijl de omzetten
in vrije buitenlandse granen zeer gering
waren. De prijzen voor inlandse granen
stegen onder invloed van de prijsverho
ging voor buitenlandse granen. Gronin
gen noteerde voor zomergerst 2,50, voor
wintergerst f 2.25, voor haver f 3,50 en
voor rogge f 1.50 hoger. In binnenlandse
haver 55/56 kg. kwamen meerdere zaken
tot stand. Directe levering werd gelaten
voor 33.50, Maart levering voor 34,
terwijl levering April te koop was bij
ƒ34,75. Maalhaver trok zeer goede be
langstelling, doch werd practisch niet
geoffreerd. Inlandse rogge werd gedaan
voor 36,25, met verder verkopers. Zo
mergerst was aan de markt voor 40,50.
Van hetgeen in de nacht van 10 op 11
Februari met onze maand gebeurt, geeft
het bijgaande figuurtje I een denkbeeld.
Z stelt het stralende zonsoppervlak voor
en A is de aartle, die een lange kegel
vormige schaduw achter zich werpt. Daar
deze ruim 3% maal zo lang is als onze
afstand tot de maan, zal deze laatste op
haar tocht om de aarde gemakkelijk in
de aardschaduw kunnen komen. Als de
maanbaan loodrecht op het vlak van te
kening staat, kan de maan in een stand
B passeren. We hebben dan volle maan,
de zon schijnt als het ware over de aarde
heen. verlicht de maan en de aarde vangt
het door de maan teruggekaatste licht
op. Maar de maan kan ook op de hoogte
C door de schaduwkegel gaan. Ze ont
vangt dan geen licht en we zien een to
tale maansverduistering.
De gebeurtenis, die zich in de nacht van
Zondag op Maandag zal afspelen ligt juist
tussen B en C in. In de stand D gaat de
maan maar gedeeltelijk door de schaduw,
hetgeen wij waarnemen als een donkere
hap uit de overigens verlichte maan. De
tijd waarop dit gebeurt is vrij onplezierig.
Zaterdagnacht om 1.03 uur komt de
maan in de schaduw en blijft daarin tot
2.15 uur. Het hoogtepunt van deze ge
deeltelijke eclips vals om 9 minuten over
half twee.
Aardiger dan deze maansverduistering
is de gedeeltelijke zonsbedekking op 25
Februari: Ze komt tot stand, doordat de
maan tussen zon en aarde treedt en dan
met haar schaduw de aarde aanraakt. Nu
is de schaduw van de maan ongeveer
even lang als de afstand tot de aarde. Als
de onderlinge afstand van de hemellicha
men gunstig is. zal de top van deze kegel
de aarde bereiken en op die plaats is er
een zonsverduistering, of beter gezegd
een zonsbedekking, omdat aan de zon zelf
geen licht onttrokken wordt en ze dus
nok eigenlijk niet verduisterd wordt.
reikt. Aan het aardoppervlak in B is deze
kegel slechts 150 km. in doorsnede en zou
als de aarde stil stond, een cirkel vormen
met genoemde diameter. Daar de aarde
zich echter beweegt, wordt deze vlek uit
gerekt tot een band en iedereen, die bin
nen deze band woont, ziet zich eüikele
ogenblikken het zonlicht onttrokken. Op
25 Februari zal deze streep o.a. lopen
over de Soedan, de Rode Zee kruisen en
langs de Zuidoost punt van de Kaspische
Zee naar het Noorden trekken.
In streken rondom deze lijn zal een
gedeeltelijke zonsbedekking te zien zijn.
Als in het figuurtje B een punt is, dat
een volledige eclips beleeft, dan zal een
punt A, buiten de eigenlijke schaduwke
gel gelegen, de zon zien voor zover deze
boven de gezichtslijn CD ligt. Dus het
grote stuk DE van de zonneschijf zal ver
licht zijn, terwijl het stuk DF in het
donker blijft. Dit donkere gedeelte doet
zich ook voor als een zwarte hap met
cirkelvormige bovenkant.
Daar een groot deel van de zonneschijf
onbedekt blijft, zal de zwarte hap met
onbeschermde ogen niet goed te zien zijn.
Kijken we echter door een glaasje, dat
aan een kant met roet bedekt is, of door
een bedorven donkere fotografische plaat
dan zal als er tenminste geen wolken
zijn! het verschijnsel zich behoorlijk
vertonen.
De tijd waarop het plaats vindt is erg
Fi«uur II geeft een idee van de situatie, gunstig. Om 9.46 uur begint het, om zijn
De stralende zon Z werpt een schaduw j hoogtepunt te bereiken om 10.22 en te
achter d° maan M, d;° d= aar-rU A b°- An/Hcrpn "«-•
Met een verwonderlijke rust praat Wun
nink over zijn theater. Wie denkt te doen
te hebben met een man, die door het
afwisselende, steeds spannende leven in
het theater zenuw-patiënt is geworden
vergist zich. Waarom zich overbodig druk
maken? Goed voorbereiden en met beleid
de zaken voeren, dan zal het er niet op
aankomen of iets twee minuten langer
duurt. De mens gaat voor de zaak en
alleen met rust kan je je redden. Dit is
de levensphilosophie van de 75-jarige
directeur van Carré en hij is er met deze
opvatting wel bij gevaren
Alleen als Wunnink telefoneert, is hij
en al mimiek en grimas. Wat Cot
Ruys op het toneel met de telefoon doet
presteert Wunnink in het dagelijkse leven
Wunnink aan te horen is een „nummer"
een komisch nummer, maar nooit ten
koste van degene, die aan de andere kant
van de lijn staat.
Met een onverstoorbare kalmte gaat de
directeur van Carré om met artisten. Of
schoon dit dikwijls moeilijker is dan
leeuwen-temmen. Gelukkig zorgen deze
lieden er voor dat hun nummer goed
wordt gebracht. Want niet alleen de
directie van het theater staat naar hen
te kijken, maar ook de impresario's en
dat is belangrijker dan het publiek. Want
eerzuchtig is iedere artist, die zich zelf
respecteert.
Goede prestaties worden altijd beloond
door het publiek. De werkelijk grote
artisten zijn gemeengoed voor de massa
Zo kwam men b.v. altijd plaatsen halen
voor Buziau, Trucy Speyck en niet voor
dat of dat gezelschap I
Wunnink heeft de Italiaanse opera naar
ons land gehaald. En met succes. Hjj heeft
weer plannen op dit gebied, maar een
geheimzinnige glimlach transformeert hem
in een sfinx en dan kan niemand een
woord meer uit hem trekken. Nauw laat
h(j los, dat h(j binnenkort een Neder
landse operette van een Nederlandse com
ponist met een Nederlands gegeven zal
laten opvoeren.
Variété-programma's brengt hij niet
meer, omdat gedecreteerd is, dat vijftig
procent van de nummers van Nederlandse
makelij moet zijn. En dan zou hij ver
vallen in oü-bakken koek, in prestaties,
die al in de verschillende bioscopen zijn
vertoond. Als de Amsterdammer zich be
kocht voelt, is hij niet mals met zijn
critiek. En voor deze critiek heeft Wun
nink oren. Niet altijd voor de woorden
van de critici, want die zijn vaak wreed
volgens hem. Ze vergeten dat alles maar
mensenwerk is. Toen Wunnink weken
lang met Johan de Meester en Susan aan
een operette had gewerkt, las hij de vol
gende ochtend in één van de dagbladen
dat in het derde bedrijf de coulisse wat
scheef stond
Alex Wunnink streefde er naar steeds
het beste van het beste te geven. Daar
in schuilt het geheim rond Carré, het
enige theater in Nederland, dat zonder
subsidie toch met winst werkt. Geen
subsidie, maar wel duizenden aan ver
makelijkheidsbelasting. vertelt Wun
nink. Gelukkig heeft hij ten departe-
mente, vooral bij dr N. Vroom, st®®"9
een goed gehoor en trots merkt de jubi
laris op. dat minister Rutten ere-voor-
zitter is van het huldigingscomité.
Zaterdagavond wordt hij in de bloemetjes
gezet met een programma, waarvoor
menigeen een nachtje „Amstelen" heeft
overgehad om kaartjes te kopen. ,Ze
a I" w.—l-'-
Van Russisch, standpunt gezien kan
men intussen zeer goed een andere uit
lating van Malik begrijpen: „niet de
moeite waard geweest". Hoogstwaar
schijnlijk is dat zelfs voor de Russische
propaganda waar; deze is. gelukkig
overigens, weinig doeltreffend geweest.
Om effectief te zijn moet propaganda de
aandacht trekken en ten minste een
schijn van waarheid kunnen wekken.
Daarin is de Russische delegatie in het
geheel niet geslaagd, wat natuurlijk een
winstpunt voor het Westen is.
Daarnaast moeten de Russen het als
uiterst pijnlijk ervaren, dat zij, afgezien
dan van de volkomen aan hen onderwor
pen satellietlanden, die geen eigen be
staan meer voeren, steeds de gehele
wereld tegenover zich voelen. Het gevolg
is, dat de Russen nu en dan suggeren
of zij het ook van plan zijn, is een an
dere zaak dat zij wel eens de Ver
enigde Naties de rug konden toekeren.
Dit zou betreurenswaardig zijn en herin
neren aan de geste van Hitler, die aldus
het grote internationale contact ver
brak; maar aan de werkelijke toestand
zou het bitter weinig veranderen; want
van een doeltreffende organisatie van
de verenigde, voor één doel samenwer
kende naties is al lang geen sprake meer.
Bovenal door de schuld van de Sovjet-
Unie.
en heeft de Dinsdag j.l. geëindigde
zitting van de Algemene Verga
dering van de Verenigde Naties
hier en daar de Assemblée van de ontwa
pening genoemd. Inderdaad is er heel
veel over deze aangelegenheid gepraat;
zelfs is ter zake door de instelling van
een ontwapeningscommissie, welke het
probleem aan een grondig onderzoek
moet onderwerpen, een niet oninteres
sante stap vooruit gezet. Grote verwach
tingen van dit nieuwe orgaan koestert
echter niemand. Men heeft te veel er
varingen met de ontwapeningscommis
sies en -conferenties van de vooroorlogse
Volkenbond opgedaan om zich aan veel
illusies over te geven. We leven helaas!
veeleer in een tijd van een bijna gren
zenloze herbewapening. We kunnen
ons indenken, dat als de twee blokken
even sterk zijn, het ogenblik kan aan
breken. dat men over een gelijktijdige,
wederzijdse, evenredige, scherp gecontro
leerde beperking van de bewapening gaat
praten, en dan zelfs met enige kans op
succes. Op het ogenblik verkeren we
echter nog in de periode, dat beide par
tijen elk sterker willen blijven of wor
den dan de ander. En het schijnt dat
de economie nog steeds geen grenzen
stelt aan deze demonische drift; dat
moment moet echter komen en dan, dan
pas, staat men voor de onverbiddelijke
keuze tussen het doen uitbarsten van
een gewapend conflict als laatste kans
om de tegenstander te verslaan en de
ontwapening, welke de economische in
eenstorting moet voorkomen. Maar in
Parijs zijn het nog slechts woorden zon
der veel diepgang en achtergrond ge
weest.
VEEL ingrijpender is een ander ver
schijnsel, dat zich op deze zitting
heeft geopenbaard. Men spreekt
over de Assembleé van het Arabische
verzet. We geloven, dat deze omschrij-
ving veel te nauw is genomen. Zeker,
de Arabische wereld heeft veel van zich
doen spreken; maar als men de debatten
en vooral de stemmingen wat nader be-
schouwd, komt men gemakkelijk tot de
conclusie, dat een derde wereld (met te
verwarren met de beruchte derde weg)
zich heeft vertoond: de wereld van alle
volken, die anti-kolonialistische neigin-
gen hebben; de wereld van die volken,
die in het verleden, vaak een tamelijk
ver verleden, of nog i'n de nauwelijks
achter ons liggende jaren koloniën zijn
geweest en onder Europese heerschappij
hebben gestaan.
Het merkwaardige was. dat bijna
voortdurend bij de stemming de Arabi
sche ende Zuid-Amerikaanse staten
tezamen één front tegen enerzijds de
voor of tegen stemmende Westerse en
anderzijds de tegen of voor stemmende
communistische groep vormden. Ideolo
gische verwantschap tussen de Arabi
sche liga en de Zuid-Amerikaanse lan
den of communistische neigingen dier
volken bestaan niet; het enige wat
hen bindt is de herinnering aan of de
nog aanwezigheid van iets, wat op kolo
niale overheersing wijst.
Dit verschijnsel is waarschijnlijk het
meest typische kenmerk van de jong
ste Uno-zitting. Op zich zelf versterkt het
de communistische invloed niet; wel ver
zwakt het de positie en het prestige van
het Westen. Wellicht is het een voorbij
gaand fenomeen, in elk geval heeft het
een schaduw te meer over de Parijse bij
eenkomst van de Verenigde Naties ge
worpen. En die was op zich al schemerig
genoeg.
Z. Om. kardinaal van Koeij mocht
van Z. H. de Paus een eigenhandig ge
schreven brief ontvangen, waarin de
H. Vader de katholieken van België
bedankt voor hun christeTjk medeleven
met de slachtoffers der overstromin
gen in de Po-vallei.
Niet alleen werd ingevolge het
initiatief van het doorluchtig episco
paat een bedrag van 150 millioen lire
naar het Vaticaan gestuurd, maar wer
den verder ook, voor een waarde van
6 millioen B. francs, kleren en levens
middelen voor de Italiaanse geteister-
den ingezameld.
Er waren niet minder dan tachtig grote
spoorwegwagons nodig om al deze goe
deren naar Italië te zenden.
~,De liefdadigheid van Onze zonen uit
België" zo schrijft de H. Vader o.a. „heeft
zulk een omvang bereikt en ons zo zeer
ontroerd, dat Wij er aan hechte hun
persoonlijk Onze vaderlijke erkentelijk
heid te betuigen. Kan iets Ons groter
troost bieden in een wereld waar zo
dikwijls, helaas, haat en geweld hoogty
vieren, dan te zien hoe deze christenen
uit eigen beweging, zonder zich om af
stand of nationaliteit te bekommeren,
hun beproefde broeders ter hulp z\jn ge
komen?".
Ondanks de reeds bereikte mooie re
sultaten, wordt de hulpactie voor de
slachtoffers van de overstroming
nog voortgezet.
hier
Het bezoek, dat minister Mansholt deze
week in Parijs heeft afgelegd, heeft ge
leid tot uitvoerige gedachten wisseling met
de Franse ministers Pflimlin en Laurens
over de integratie van de landbouw in.
Europa. Ondlanks het feit, dat het over
leg een informeel karakter droeg, kon
worden vastgesteld, dat het Franse en
Nederlandse standpunt elkaar nog didh-
iter waren genaderd dan voorheen reeds
is gebleken.
Verwacht mag worden dat de Franse
regering op R*>rte termijn haar nitnO<U-
ging aan de landen van de Raad var,
Europa met inbegrip van Oostenrijk, Por
tugal en Zwitserland zal effectueren, en
dat deze conferentie omstreeks Maarti
April van dit jaar Parijs zal worden
gehouden.
't Was een hele drukte op de receptie
gistermiddag in Carré. Zelfs zijn
lievelingshond kwam Alex Wunnink
een cadeautje brengen. De jongste
kleindochter zit bij de .baas" op
schoot.
„maar voor die en die en die
Misschien waar. maar toch zal iedereen
weten, dat „die en die en die" gekomen
zijn voor en eenmaal gebracht door Alex
Wunnink.
Enige uren onafgebroken heeft Wunnink
gisteren handen geschud, wensen en ge
schenken ontvange.i van honderden uit
alle kringen, meer in het bijzonder van
het culturele en vermaaksleven als
preludium op de huldiging, die hem Zater
dagavond wordt bereid.
De file van felicitanten werd e"'g®
minuten onderbroken voor een groep ki"'
deren van elk der scholen van
Eilanden" één leerling die ""Uwf
hoofdinspecteur van politie P. F®?
gekomen was om de jubilaris btl
tegenheid te bedanken voor wat u s
daan heeft en nog doet voor de 3
het algemeen en de jeugd va".f®Apr ni'
damse) „Eilanden" in het blonder. D,c
dank vertolkte het groepje 111
matie en met een door een der jongelui
gedirigeerd zangstukje.
recipieerde.
gehouden „hearings ?1J „tting heeft geopenbaard. Als gevolg hiervan is een
mee een ieder zijii eigen en samenhang der onderscheidene vraagstukken
dieper inzicht verktegej priese beweging in haar schakeringen leiden. Daarbij
en in de 'notievenwelKid^^^^ er yan araüstisch streven geen sprake is.
der .reuring nopens de besproken onderwerpen dient
overleg met G<
punten, naarms
s contact zal wo
n gering nog voort
lisati erapport in de zomerzitting van de Provinciale Staten van Friesland tegemoet
„'e "concrete puntenr naarmate de regering dit wenselijk
Ank met andere instanties contact zal worden opgenomen. Met veel belang
stelling wordTvan d® zUde der regering nog voorts ^behandeling yan het decentra-
gezien J VM
n„, verklaring werd gistermiddag op
«mPersconferentie in Leeuwarden afge-
leizd dooi' prof. Beel, minister van Bm-
"„landse Zaken, mede namens zijn col-
LJa's van Justitie, mr Mulderlje en van
0 K- prof. Rutten, met wie hij zich
1 Friesland persoonlijk op de hoogte had
gesteld van de verschillende vraagstuk
ken met betrekking tot de Friese aange
legenheden.
De ministers hebben hun besprekingen
gevoerd met 40 personen uit het Friese
openbare en culturele leven. Onder hen
bevonden zich de president van het Ge
rechtshof te Leeuwarden, mr R. P. Cle-
veringa, de president van de Leeuwarder
rechtbank, mr H. W. A. Schipperheijn, dr
W. Kok van de Friese Academie, de voor
zitters van alle Friese Statenfracties en
vertegenwoordigers van het bedrijfsleven.
Toen een van de journalisten op de
persconferentie vroeg, of de ministers de
indruk hadden gekregen, dat de eisen van
de Friezen zoals in verschillende bla
den en in bepaalde kringen wel eens ge
zegd is onredelijk zijn, antwoordde
minister Beel: „als ons dat gebleken was,
hadden we het gesprek niet voortgezet".
Opnieuw is vannacht een van de oude
pakhuizen op het Prinseneiland te Am
sterdam een prooi der vlammen gewor
den. Om goed twee uur ontdekte een
politie-agent op rijn surveillance vuur op
de eerste etage van het pakhuis der firma
C. Servaas Jr, Prinseneiland 11, waarin
vlas, houtwol, alpengras, zeegras, kapok,
wolraap en andere fel brandbare meubel-
fournituren waren opgeslagen.
In minimum van tijd was de brandweer
gewaarschuwd, maar toen die de zaak 'n
poosje had bekeken, bleek wel, dat de
brand uiterst gevaarlijk was en daarom
werd tegen kwart voor drie het alarm
„grote brand" gegeven. Toen concentreer
den zich elf voertuigen rondom het bran
dende pakhuis en bovendien werd de drij
vende motorspuit „Jan van der Heyden"
naar de Bickersgracht gedirigeerd, om als
„aanzuiger" te dienen. Het water, dat de
brandweer voor de zestien stralen, waar
mee zij tenslotte het vuur aangreep, nodig
had, moest namelijk van het open water
komen, hetgeen gelukkig rond het Prin
seneiland in voldoende mate aanwezig
De brandweer, die onder bevel stond
van de waarnemende commandant, com
mandeur D. Doets, slaagde er in de be
lendende percelen voor het overslaan van
brand te sparen. Hetgeen op zichzelf al
een prestatie was, want spoedig nadat de
brand ontdekt was, sloegen de vlammen
reeds door het dak. Het vuur moet dan
ook reeds geruime tijd, voordat het ont
dekt werd, aanwezig zijn geweest, zodat
het zich een weg naar de zolder kon ba
nen. Een fantastische vonkenregen woei
bij herhaling over het eiland.
Tegen kwart voor zes kon comman
deur Doets melden: „brand meester",
hetgeen echter geenszins betekende, dat
het werk van de brandweer hiermede
ten einde was. Nog urenlang stonden
enkele motorspuiten, een gereedschaps
wagen en een personenwagen, bij het
pakhuis, dat van binnen uitgebrand is.
Ook de drijvende motorspuit „Jan van
der Heyden" was nog lang ter plaatse j
om te helpen bij het nablusstngswerk.
De geneeskundige dienst heeit vier
brandweerlieden behandeld, die last had
den gekregen van de enorme rookont-
Toen de gebeurtenissen van 16 Novem
ber ter sprake werden gebracht, werd
gezegd, dat deze kwestie geheel buiten
de besprekingen is gehouden. De minis
ters hebben niet de indruk, dat er een
kloof is ontstaan.
Wat het Fries in de rechtzaal betrett
gaf minister Mulderlje te kennen, dat in
dit opzicht niet aan het Friese streven
tekort is gedaan.
Tenslotte werd de regionale omroep
nog ter sprake gebracht en van de zijde
van de journalisten werd gezegd, dat
deze omroep haar taak met kan vol
brengen, door de slechte ontvangst en
de korte zendtijd. Minister Rutten
merkte op, dat ook deze kwestie in de
afgelopen dagen uitvoerig is besproken.
De weg zal zijn, dat tussen de voor
standers in de betrokken provincies ste
vig contact wordt gelegd. De regering
wacht dan af en wenst niet praematuur
maatregelen te nemen.
De ministers, die Woensdagavond te
Leeuwarden arriveerden, zijn gistermid
dag om half vijf weer per trein vertrok
ken. Zij hadden Donderdag een bezoek
gebracht aan het koor van de Grote Kerk,
aan de provinciale bibliotheek en het
kanselarij gebouw. Minister Rutten heeft
voorts Vrijdagmiddag nog een kort be
zoek gebracht aan het Fries Museum.
De N.V. Mij. tot Exploitatie der Ver.
Majanglanden heeft per 31 December j.l.
totaal verkregen 9863 (jt. koffie. Zoals
bekend, loopt het boekjaar van de maat
schappij tot ultimo Maart. In de nog res
terende maanden van het thans lopende
boekjaar wordt echter nog weinig koffie
verwacht. In het boekjaar 1950/1951 is
totaal 12.672 qt. verkregen.
De rubberoogst in December bracht op
147.906 kg-, waarmede de productie van
Maart t'rn December is gestegen tot
1.233.362 kg. tegen 943.685 kg. in dezelfde
periode van het vorige boekjaar.
Door de Vereeniging voor den Effecten
handel (bedrijfsgroep effectenhandel)
wordt medegedeeld, dat de termijn, ge
durende welke toetreding 'tot het door de
regering der Republiek Peru gedane aan
bod t»t schuldregeling mogelijk is. is ver
lengd tot 31 December 1952.
A
