DOLORES: top-mannequin in
Engeland
U wordt er heus niet te dik van!
Ons
ROMANBIJVOEGSEL
De Boeren-Baron
ONS SUCCES-PATROON
VAN DEZE
Granaten en zijde
Maar Prinses Margaret werd liaar ontrouw j
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Melkeen product voor iedereen
ZATERDAG 23 FEBRUARI 1952
l'AGUNA t
„Extra s" en vakbeweging. Menselijke „achtergrond
„Miserabelste en meest onbevredigende van alle
beroepen. Van 105 naar 4000 dollars per jaar.
Eén woord: een kans om te worden „ontdekt Grade
Fields is getrouwd. „Het is gebeurd. Ik ben ver-
schrikkelijk gelukkig". Film en Sovjet-propaganda.
Amusementsfilms eenvoudig verschrikkelijk. Politiek-
culturele lijn. Regeringshulp aan de Franse film.
Strengere selectie op de Biënnale van Venetië. hog
erger dan de film?
Vijf millioen pond
DOROTHY, HARTNELL'S
MANNEQUIN
'n Tikkeltje zenuwachtig
In Hollywood heeft het er op sociaal
gtbied voor de vele duizenden, die op
enigerlei wüze bij de filmproductie
waren betrokken, niet altijd zo roos
kleurig uitgezien als thans.
In het bijzonder geldt dit voor
het grootste deel van het vrijwel on
bekende leger der figuranten, die door
lopend moeten klaar staan om op elk
gewenst tijdstip op te treden. Dank
*y de vakbeweging, het „Screen Extras
Guild", is er de laatste jaren echter
heel wat verbeterd aan de arbeidsvoor
waarden van deze zogen, „extras".
De salarissen van de figuranten-acteurs,
dansers, zwemmers en schaatsenrijders,
die als „achtergrond" in bepaalde ge
deelten van een film onmisbaar zijn,
maar die meestal slechts enkele secon
den op het witte doek verschijnen en
hoogst zelden een „sprekende" rol krij
gen, waren nog pas enkele jaren geleden
verre van hoog. In vergelijking met de
bedragen, die de grote sterren te incas
seren kregen, waren ze zelfs schandalig
laag. Bovendien werken de figuranten
op een veel ongeregelder basis dan men
in andere beroepen pleegt te doen, om
dat zij sterk afhankelijk zijn van de
vraag naar bepaalde filmscenario's.
Thans zijn zij echter georganiseerd
in een sterke vakbeweging, het „Screen
Extras Guild", dat is aangesloten bij de
.American Federation of Labor" (AFL)
en dat de belangen van deze moeilijk
onder te brengen groep mensen behar
tigt.
Het gevolg daarvan is, dat vele „ex
tra's" op het ogenblik een inkomen ge
nieten van tussen de 2000 en 4000 dol
lars per jaar en sommige zelfs meer.
Vijftien jaar geleder}, toen het figu-
rantenwerk bij „insiders" nog bekend
stond als „het miserabelste en meest on
bevredigende aller menselijke beroepen",
was de toestand heel anders. In 1936
bijvoorbeeld moest het in Hollywood
voor extra's beschikbare werk worden
verdeeld over 23.000 mensen. Gevolg:
iedere figurant had slechts ongeveer
twaalf dagen per jaar werk en verdien
de in die tijd gemiddeld niet meer dan
105 dollars.
In 1940 was, dank zij het „Screen
Actors Guild" (een voorloper van het in
1945 opgerichte „Screen Extras Guild")
dit jaarlijkse inkomen gestegen tot 361
dollars. De oprichting van het laatste
gilde betekende een aanzienlijke verbe
tering ten goede. Het eerste contract,
dat door bemiddeling van deze vakver
eniging met verscheidene werkgevers
tot stand kwam, had dusdanige salaris
verhogingen tot gevolg, dat alleen al met
terugwerkende kracht meer dan een
millioen dollars aan de leden moest
worden uitbetaald.
Dank zij de goede samenwerking tus
sen het gilde en de werkgevers is het
op het ogenblik voor amateurs onmo
gelijk, zich door het stellen van concur
rerende voorwaarden van de beschikbare
rollen meester te maken.
Voor een werkdag van acht uur ont
vangen de extra's 15 50 dollar. Dansers
zwemmers en schaatsers krijgen meer
dan 22 dollar per dag en het salaris van
andere „geschoolde" figuranten kan
naar gelang de capaciteiten van de
werknemer de 50 dollar per dag be
reiken.
Als een extra het geluk heeft, dat hij
met één enkel woord aan de dialoog mag
deelnemen waardoor hij bovendien
een goede kans maakt om te worden
„ontdekt" heeft dat onmiddellijk sa
larisverhoging tot gevolg.
Het „Screen Extras Guild" wordt ge
leid door een commissie, bestaande uit
33 bestuurders, die jaarlijks door de
vierduizend leden van het gilde worden
gekozen. In deze commissie hebben o.a.
een neger, een Indiaan, een Mexicaan,
een Hawaiiaan, een Filippino en een
Chinees zitting.
De secretaris is het enige lid, dat voor
zijn werk wordt gehonoreerd.
Gracie Fields en Boris Alperovici zijn
getrouwd- Een half uur nadat zij van
een driedaags bezoek aan het vasteland
op Capri waren teruggekeerd, zegende
Maandag j.l. pastoor Luigi Lembo hun
huwelijk in en stak Boris voor het
hoofdaltaar van de San Stefane-kerk de
huwelijksring aan de vinger van Gra
de's linkerhand. Het was een korte, zeer
eenvoudige plechtigheid, die niet veel
langer dan een minuut of vijf in beslag
nam.
Daarna begaf het pas getrouwde paar
zich naar Gracie's villa, waar zij naar
de telefoon rende om haar vrienden op
te bellen: „Het is gebeurd. Ik bij ver
schrikkelijk gelukkig".
De wittebroodsweken brengen ze door
in een driekamer-woning in de nabij
heid van de villa zonder telefoon
En dan? Het enige zekere is, dat Gra
cie begin April naar Engeland gaat om
daar voor de filmcamera's op te treden.
Maar er is ook sprake van een bezoek
aan Amerika zonder Boris, die als
vluchteling uit Bessarabië nog steeds
geen paspoort heeft.
In Oost-Duitsland hebben de Sovjets
geprobeerd, de mensen ook door middel
van de film voor het communisme te
winnen, ongetwijfeld Lenin's woorden
gedachtig, die heeft gezegd: „de film is
voor ons een heel belangrijke kunst
uiting". Ze hebben echter, als we een
vluchteling uit de Russische zone mogen
geloven, volkomen gefaald.
Volgens deze zegsman hebben de Rus
sische films op de eerste plaats al geen
succes, omdat ze als amusementsfilms
worden aangediend, maar in werkelijk
heid druipen van de politieke propagan
da en bovendien bijzonder zwaar op de
hand zijn- Hij had woorden van lof voor
enkele sprookjesfilms, die hij .uitstekend
noemde. De culturele films zijn goed.
de documentaires buitengewoon slecht
en de amusementsfilms eenvoudig ver
schrikkelijk.
Het vorige jaar hebben de bioscoop
exploitanten in de Sovjet-zone de ver
zenen tegen de prikkels geslagen. Toen
protesteerden o.a. negentig ondernemers
in de Sovjet-sector van Berlijn tegen de
bestaande filmcontracten, die hun voor
schreven, zestig procent Russische tegen
veertig procent Duitse films te vertonen.
Van Amerikaanse films of films van
andere nationaliteit was eenvoudig geen
sprake. De exploitanten betoogden, ,dat
deze politiek hun zaken met de onder
gang bedreigde.
Het gevolg was, dat de betrokkenen
werden „gewaarschuwd", omdat ze blijk
hadden gegeven niet <3\e juiste ideolo
gische houding te bezitten en van de
politiek-culturele lijn af te wijken.
De communisten lopen nu met plan
nen rond om de bioscopen te onteigenen,
maar alleen al voor Oost-Berlijn zouden
daarmee enorme bedragan zijn gemoeid,
die niet beschikbaar zijn. Overigens heb
ben ze al 25 bioscopen in handen.
Men hoopt in filmkringen in Oast-
Duitaland dit jaar een congres te kun
nen Toeleggen, waarop man zal aandrin
gen op verhoging van het percentage te
vertonen Duitse films, terwijl men te
vens zal proberen te bereiken, dat de
Sovjets gemakkelijker „verteerbare"
films zullen gaan maken.
De Franse regering heeft maatregelen
aangekondigd om de Franse filmindus
trie te helpen, de ernstige crisis te boven
te komen, waarin ze thans verkeert.
Het plan, waaraan pas uitvoering zal
worden gegeven, als de resultaten be
kend zijn van het werk der Commissie
voor cinematografie van de nationale
vergadering, ziet er aldus uit:
1. Reorganisatie van de filmindustrie
door: hergroepering van de filmdistribu
tie langs reglementaire weg, aandeel van
producenten, artisten en technici in de
recettes, verbetering van het peil der
te vertonen films, soepelheid bij het
vaststellen van de prijzen der entreebil
jetten, verlichting van de belastingen en
maatregelen om het geknoei met de
recettes onmogelijk te maken.
2 Wijziging van de wet op de steun
aan de filmindustrie.
jaar een strengere selectie worden toe
gepast, waarbij meer zal worden gelet
op kwaliteit dan op kwantiteit.
De landen, die aan dit festijn deelne
men, zullen naar gelang van hun pro
ductie, één tot vier films mogen -inzen
den.
Ook zullen films kunnen worden inge
zonden, die reeds op andere Festivals
zijn vertoond, mits -deze niet in Italië
zijn gehouden.
Artistieke of technische films, die niet
aan de gestelde etsen voldoen, worden
geweerd evenals rolprenten, die de na
tionale gevoelens kwetsen. Politieke
censuur zal echter niet worden uitge
oefend.
Voor de tweede maal zal dit jaar tij
dens de Biennaie pen tentoonstelling
worden gehouden van fihntijdschriften
en boeken over de film.
Op de Biennaie van Venetië zal dit
Buddy Baer, de menselijke mammoet,
die voor een scène in de film „The Big
Sky" met een roeiboot het Jackson-meer
in Wyoming moest oversteken, verloor
daarbij zijn evenwicht en tuimelde over
boord. Toen de 250 pond wegende Baer
op de kant krabbelde, riep Kirk Douglas,
een van de andere spelers: „Wring hem
eerst boven het meer uit de water
spiegel is een stuk gezakt!"
Nog erger dan de film?
Dezer dagen was ergens in New York
een troep kleine jongens, gehuld in cow-
boy-costuums, op straat aan het spelen,
waarbij ze dreigend met r wolvers naar
elkaar zwaaiden en bovendien onophou
delijk neurieden. Toen een voorbijgan
ger aan de jochies vroeg, waarom ze dat
deden, antwoordde één hunner: „O, dat
is de achtergrondmuziek net als bij de
Wild West-films op de televisie, snapt u".
In „Hans Christian
Andersen", de muzika
le film in technicolor,
die naar het leven van
de beroemde Deense
sprookjesverteller
wordt gemaakt en
waarin, zoals bekend,
Danny Kaye de titel
rol zal spelen, zal ook
Farley Granger optre
den. Het is de eerst®
maal, dat Granger een
rol in een „musical"
te vertolken krijgt.
(Van eer» bijzondere medewerkster)
De Engelsen beweren, dat ze de beroemdste mannequin ter wereld is.
Eet wel; dat beweren de Engelsen. Ze reist over de hele aardbol,
drapeert toiletten om zich heen, die door een koningin van Egypte,
een keizerin van Iran of door de gade van de een of andere maharadjah
voor de een of andere feestelijkheid worden nitgekoznn.
Ze heeft verder steeds pertinent en een tikje hooghartig geweigerd in
Amerikaanse dienst te treden, al verdienen mannequins in New-York per
show méér, dan zij in een hele week hij de Londense firma Hartnell het
hare mag noemen.
Maar aan het Huis Hartnell is ze verknocht; diens huis heeft standing,
vindt ze. En bovendien en bovenal: dat huis is Engels en Dorothy
Stephenson is ook Engels. Engels in hart en nieren, al zou U haar met heur
razenzwarte lokken en donkere ogen ongetwijfeld voor een Zuiderlinge
verslijten en al vinden U en ik dan dat de naam Dolores, die ze zich in
plaats van Dorothy heeft aangemeten, nogal Spaans of Mexicaans aandoet.
FABLEY
«BANGER
In het korruende voorjaar zullen zeer
veel blouses gedragen worden. Met een
blouse onder rnantelcostuums, bij sport,
op kantoor en in het werk, kortom bij
elke gelegenheid ziet het jonge meisje
en ook de iets oudere dame, er altijd
aardig uit. Vooral als er in dit opzicht
voor wat variatie wordt gezorgd. Boven
dien zijn de blopses gemakkelijk en vlug
zelf te maken, ien er gaan maar kleine
lapjes stof in.
Bijgaand leuk model is verkrijgbaar in
maat 38, 42, 46 éi 0.50.
Er is 1,10 tot I>25 Mtr. stof van 90 cM.
breed voor nodijg en voor de galon of
-het kantje 1,75 li 2,00 Mtr.
Het is met 'n aa ngekpipte mouw, met 'n
omslag, waar eesrt galonnetje uitkomt.
Voor midden uit -de hals naar de zijnaad
loopt een naad, waar ook een randje
uitkamt, Een eenvoudige garnering,
practisch in de was en toch voldoet het
buitengewoon. De punthals is met een
strik gegarneerd.
Het modehuis Hartnell ligt in Londen's
fameuze luxe-wijk Maifair. Daar laat de
aristocratie voor zover deze het zich
dan veroorloven kan zich kleden en
deze meent, dat Hartnell in één adem
genoemd kan worden met Parijse be
roemdheden als Fath, Dior, Balenciaga
e.a. Norman Hartnell is dan ook een
knappe ontwerper, wiens smaak, hoewel
op traditie gegrondvest, toch de man van
fantasie en orginele distinctie verraadt.
Hij ontwerpt de japonnen voor Konin
gin-Moeder Elisabeth, voor Prinses Mar-
garet-Rose en ook voor de nieuwe Ko
ningin Elizabeth II. Rijn modellen, vooral
die, welke hij voor het huwelijk van de
toenmalige Prinses Elizabeth ontwierp
en wier trouwjapon toen een sensatie in
de vrouwelijke wereld werd, geven de
toon aan voor honderdduizenden vrou
wen en meisjes in het gehele Britse
koninkrijk en zelfs in de gehele Engels
sprekende wereld, de Verenigde Staten
inbegrepen.
C 706
Plak aan. de adfeszijde van een briefkaart, naast en buiten de frankeerzegel
het verschuldigde bedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste patroon.
Plak nooit meer dan f 1op een kaart, wat meer geplakt wordt 15
waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Afgehaald elke dag van 8 tot 12 en van 2 tot 5 uur. Behalve 's Zaterdags.
Zestien jaar is Dolores in dienst bij
Hartnell en in die tijd toonde zij voor
een waarde van twee millioen pond
aan toiletten (waaraan dan nog voor
de kleinigheid van 3 millioen pond aan
juwelen was bevestigd). De afstand,
die deze mannequin al lopend (indien
U tenminste het deinen van een Dolores
lopen wilt noemen) op shows heeft
afgelegd is ook niet mis, namelijk £>50
mijl. Er zü bij aangemerkt dat dit niet
al te veel luxe schoentjes heeft gekost,
daar het meestal ging over of liever
in vingerdikke tapijten of lopers.
Tamelijk lang, met een gezicht dat je
in alle landen ter wereld kan ontmoeten
(zegt ze zelf), met haar olijfkleurige
huid, ziet ze er wat mysterieus uit. Haar
handen zijn niet bepaald mooi, maar des
ondanks heeft ze de „handigheid" van
een actrice in het West End. Als kind
wilde ze kunstenares worden, begon als
decoratrice, maar zwaaide later over
naar het modevak. Dat was nu drie en
twintig jaar geleden. Haar eerste baan
als mannequin was een mislukking: de
CQiifectie-fabrikant, die haar engageerde,
stuurde haar al gauw weet heen: ze zou
het wél nóóit leren, meende hij. Via
enkele andere betrekkingen kwam ze
tenslotte bü Hartnell, die haar niet be
paald een mislukking vond.
In burger
In de oorlog werkte zein een mu
nitiefabriek, maar daarna ontving Nor
man Hartnell haar weer met, grote
vreugde. Hij had juist een nieuwe col
lectie samengesteld en de aankweek van
mannequins had gedurende de oorlog
niet zoveel belangstelling getrokken als
het klaarstomen van vaardige munitie
arbeidsters!
„Ik ben altüd wel een beetje zenuw
achtig, wanneer ik model moet staan
voor de leden van de koninklijke fami
lie", zei ze in een interview, maar ze
zal er vermoedelijk wel aan wennen.
Want Norman Hartnell heeft alle leden
van de Royalty tot klant, ook de om
haar goede smaak en charme bekende
Hertogin van Kent, de vroegere prinses
Marina van Griekenland.
Het leven van een mannequin gaat
echter niet louter over rozen en zachte
tapijten. Prinses Margaret-Rose heeft
haar een diepe teleurstelling bezorgd,
toen deze 1>Ü een bezoek aan I'arjjs haar
toiletjes ging hestellen bü Christian
Dior, waarbij prinses Ghislaine de Boys-
son als model diende. Maar wat wilt U?
Ghislaine hoeft precies dezelfde maat
als Prinses Margaret met een lengte van
1.61 meter en een taille van 52 c.m..
Zegt U nu niet dadelijk: „dat is niets
voor mü, ik ben geen kind meer", of
,,ik Jioud niet van melk. Zelfs al mom
pelt U: „ik hen al dik genoeg", clan nóg
zult U in de volgende „lofzang" iets naar
Uw gading vinden!
Want welke bezwaren ook tegen dit
wondermiddel mogen bestaan, er zjin al
tijd wel manieren om die te omzeilen.
Bent U bang voor vellen, dan neemt
U gepasteuriseerde melk. Houdt U niet
van de smaak van melk, dan maakt U
er chocolademelk, koffie of een andere
meljcdrank van. U verwerkt ze in soepen,
groéntesausjes, stamppotten, in pap, vla
of pudding, of U gebruikt ze in de vorm
van yoghurt of karnemelk.
Hoé U ze ook 'nuttigt, melk doet jets
voor Uw gezondheid. Dat is niet maar
een bewering van studeerkamer- of la-
bnratoriumgeleerden, die ontdekt hebben
dat bjjna alle voor ons nodige voedings
stoffen in melk voorkomen vooral
eiwit, kalkzouten en de viamines A, B en
D neen, het is ook al in vele gevallen
in de praktijk gebleken!
Verschillende ontdekkingsreizigers ver-
lellen bjjv. dat. het bp ltrachtjge volks
stammen dikwijls opvalt, welk een grote
plaats melk in hun voeding inneemt. Zo
bericht de onderzoeker MacCay, dat her-
dersstammen in India, die melk drinken,
gezonder zijn dgn, en in glle opzichten
uitblinken boven hun buren, wier voe
ding louter plantaardig js. En, om wat
dichter bü huis te komen, hebt U ge
hoord van hét Haagse srhoolkinder-on-
derzoek m 1949 en 1950, waarbij o.m.
werd nagegaan of het gebruik van
sehoolmelk (viermaal per week li liter)
invloed had op lengte en gewicht van
Advertentie.
TjpsriAT
MÊ VERKRIJGBAAR S0 M JR. JHT
GOUD-BONBONNIÈRES CAMÉE PASTILLES en TJOKLAT HOPJES
Verkrijgbaar bij banketbakkers en chocolaterieën
de kinderen? Zelfs deze kleine hoeveel
heid bleek verschil te maken: de melk-
drinkende jongens en meisjes ontwikkel r
den zich voorspoediger; zij werden niet
bolrond, maar wel flinker en steviger
dart de anderen. Zou dat niets voor Uw
kinderen zijn? En wat Uzelf betreft: al
voelt U zich altijd volkomen gezond, zou
het niet heter kunnen? Het is het pro
beren waard!
Tenminste een halve liter, of beter nog
94 liter melk per dag per persoon is in
het algemeen aan te bevelen voor vol
wassenen en kinderen. Aanstaande en
jonge moeders hebben ongeveer een hele
liter per dag nodig. Van deze porties
melk zal in normale omstandigheden
niemand, mits hij zich ook verder niet
overdadig voedt, dik worden; snoepjes,
koekjes e.d. zijp in dat opzipht veel ge
vaarlijker! Wie werkelijk moét verma
geren, neme, althans voor een deei, kar
nemelk inplaals van melk. Al mist hü
daardoor behalve het vet ook pog fie
vitamines A en D van de nielk, de be
langrijke stoffen eiwil. kalkzouten en
vitamine B kan deze frjszure drank hem
wèl verschaffen.
Melk en karpemelk zijp wel de goed
koopste voedingsmiddelen, die ons eiwit
van hoge waarde leveren. Daar kunnen
we gebruik van maken wanneer er geen
vlees vis of ei bij de warme maaltijd is.
Dan kan een flink bord tkarnemelkse)
pap ervoor zorgen dat. het gezin op die
dag toch geen tekort aan eiwit hebben
zal. Wel moet dan daarngast ook de ge
wone dagelijkse halve liter, melk per
persqon gebruikt worden.
Yoghurt heeft dezelfde voedingswaar
de als melk, doch is nog wgt Jiehter ver
teerbaar.
Bent U mot 51 deze mogelijkheden om
van de voedingswaarde van melk en
melkproducten te genieten niet tevre
den, dan kunt U nog Uw toevlucht ne
men tot de kaas. Maar we waarschuwen
U, dat. dot wat meer kost; een binkje
kaar van 35 g. weegt in voedingswaarde
ongeveer tegen 14 1. melk op. Wellicht
kunt U die twee combineren: met enkele
kopjes chocola of koffie met veel melk
en daarbij kaas als bropdbellegging,
werkt U ook in de goede richting!
11)
Wat wilt u daarmee zeggen? Heeft
u knechts?
Natuurlijk heb ik knechts, maar ik
werk zelf ook hard mee. Ik ploeg en hooi
en zaai, ik zou best kunnen melken,
maar dat doet mijn nicht Jane Beck.
Verwondert het u nu nog, dat ik er
schrik voor had, een jonge dame uit de
grote wereld te ontmoeten?
Lady Anna, die wat verder aan tafel
zat, keek onder haar gesprek eens, hoe
Roger 't maakte en zag, hoe geanimeerd
hij met zijn tafeldame zat te praten.
Zij kunnen goed met elkaar op
schieten dacht zij. Dan keek zij naar Bet
ty ,die tussen de majoor en Piers Mon
tagu in zat. Al zaten zij schijnbaar vro
lijk te praten, toch zag Betty er bleek
uit. In haar hart was lady Anna boos.
Hoe kon Roger zich laten inpalmen door
zc'n popje als Rita? Haar Betty was toch
veel knapper en flinker en had tienmaal
zoveel verstand en inzicht. Dan lachte
zij om zichzelf; Roger Beck, zo arm, zo
vreemd, zo eigenzinnig. Dat was toch
niets voor haar Betty.
Toen Betty de volgende avond bezig
was met haar toilet, schrok zij van een
tikje op de deur.
Wie is daar? riep zij scherp.
Ik. Dick. Ik zag licht onder je deur.
Kom binnen, zei Betty.
Dick kwam binnen, zijn houding ver
raadde onderdrukte opwinding.
Het is al laat, ik heb veel te lang
met Sylvia zitten kletsen. Wat is er.
Dick? Ik heb slaap.
Dick ging zitten, stak een sigarette aan
er. lachte.
Die arme oude Roger heeft het te
pakken, riep hij uit. Nog nooit zo iets
gezien. Finaal te pakken.
Ja. het lilgt er dik op. zei Betty met
een voorgewende geeuw.
Hij is niet van haar weg te slaan.
Je hoeft mij niet uit mijn slaap te
houden, om me dat te zeggen, dat zie ik
heus zelf wel.
O, doe niet zo vervelend, Betty. Als
ik het niemanc kan vertellen, 'barst ik.
Hij begon te lachen, dat hij schudde.
De oude jongen is onbetaalbaar.
Je moest meer met hem meevoe
len. zei Bctty. Hoe dikwijls ben je zelf
verliefd?
Ja ik ben chronisch, bekende Dick.
Maar niet zo hevig. Roger wordt woest,
als ik mijn bevliegingen met de zijne
vergelijk.
Heb je er hem dan mee geplaagd?
vroeg Betty en schudde het haar uit haar
ogen.
Goden! Hij wou het niet hebben.
Iemand, ik geloof Herbert, begon er mee,
zei, dat hij niet zo helemaal beslag moest
leggen op de dollar-prinses en dat hij
óók wel eens een keertje met haar had
willen dansen, maar Roger werd ineens
giftig, erg giftig. Herbert trok dadelijk
terug natuurlijk, hij weet, dat Roger
mijn neef is en dat we geen herrie wil
len hebben. Maar je moest Roger eens
zeggen, dat hij niet zo hard van stapel
loopt. Van jou neemt hij het wel aan.
Heb jij hem wat gezegd?
Nou, toen de anderen naar bed wa
ren. wou ik hem de les lezen. Maar ik
kreeg geen kans. Hij werd bleek en zei
niets. Keek me aan, of hii me op wou
eten. Toen ben ik maar gauw weg ge
gaan!
Betty borstelde haar dik haar en zei:
Ze is niet afkerig van hem, geloof ik.
Neen, dat niet, zei Diek en stond
geeuwend op. Neem jij hem maar eens
onder handen en zeg, dat -hij het niet
forceren moet. Nacht, Betty.
Wel te rusten, zei Betty en ging
ook naar bed, maar kon de slaap niet
vatten, hoewel zij zich een poosje gele
den vreselijk moe had gevoeld.
Nu moet ik Roger helpen, zei zij bij
zichzelf. Ik had nooit gedacht, dat hij zo
gauw vuur zou vatten.
De volgende middag deqd zich de ge
legenheid voor, omdat zij allermal lie
ver in de tuin bleven zitten dan te gaan
wandelen. Zij hield Roger, die op weg
naar de tuin was met een stapel kus
sens, tegen,
Kom eens even hier, Roger, zeide
zij. en liet hem in haar eigen zitkamertje.
Ik moet nu weg, zei hij. Ik breng
deze kussens naar juffrouw de la Rive.
Het duurt maar een minuutje, Ro
ger en het is juist ever juffrouw de la
Riva, dat ik je spreken wil.
Roger kwam naar binnen, maar bleef
staan met een handvol kussens.
Zij deed de deur dicht.
Kijk eens hier, Roger, heb ik niet
beloofd, je altijd te helpen? Ik geloof,
dat nu mijn tijd daartoe wel gekomen is.
Hij keek haar aan, terwijl een vuur
rode blos hem naar de wangen steeg,
maar antwoordde gedwongen kalm:
Kijk eens hier, ik heb haar ontmoet
als je dat bedoelt. En zie niet inik
bedoel, dat ik dat toch zelf moet weten.
Ik moet mijn kans waarnemen. En hij
keek naar de kussens.
Roger, Roger, vermaande Betty met
opgeheven wijsvinger, als je te veel
haast maakt, kon je de zaak wel eens
heaerven.
Maar wat kan ik er aan doen. Bet
ty? De tijd is zo kort. Morgenvroeg moet
ik weer weg.
Betty lachte.
Je bent een rare vent, Roger. Moet
je absoluut morgen weer weg?
We zijn met de h&ver-oogst bezig,
herbaalde Betty, zonder te merken, dat
zij hem eigenlijk napraatte. En misschien
ben je ook met de levens-oogst bezig.
Waarschijnlijk kun je beter over je ge
voelens oordelen als je haar een pops
r.iet ziet. Trouwen is een ernstige zaak,
weet je dat wel? Je kent haar nog niet
halt en haar karakter is ook een punt
van overweging.
Roger's gezicht betrok.
Hoor eens, ik doe geen sombere
voorspellingen, ging zij voort, maar ik
denk aan jou. Bedenk maar eens goed.
hoe verschillend jullie omstandigheden
zijn.
Denk jij niet, zei Roger langzaam
en bedaard, dat, als twee voor elkaar
bestemde mensen elkaar ontmoeten, zij
't beid envoelen? En wat komt de rest
ei dan op aan? Je kunt je leven toch
aanpassen.
Toen Betty dat hoorde, gaf zij het op.
Roger die praatte van: zijn leven aan
passen!
Maar zet niet te veel op het spel
door overhaasting, drong zij nog aan.
En blijf nog 'n paar dagen. De knechts
kunpep toch wel zonder jou verder. En
al ging het een beetje scheef op Beek-
ford, dat zou toch niet hinderen, als je
Rita trouwt.
Weer trok er een wolk over Roger's
gezicht.
Dat is juist zo beroerd, dat zij zo
rijk is. mompelde hij. Maar daar kan
ik ook verder niets aan doen, ik zal het
een beetje langzamer aanleggen. Maar
denk je niet, dat zij net zo over mij
denkt als ik over haar?
Betty keek naar de flinke jonge kerel
met de nieuwe zachtere trek op het ge
laat, en haar stem was een beetje schor
topn zij antwoordde.
Dat kon heel goed zijn, Roger, en
ik wens je het allerbeste.
Toen was hij weg.
HOOFDSTUK XIII.
Maar toch mochten Betty's plannen
niet gelukken. De vader van Rita zou
haar 's Maandags in Marrogate ontmoe
ten en de volgende dag zouden zij naar
Londen gaan on} een autootje te zien, dat
speciaal voqr haar gebouwd was.
Het is een snoezig klein wagentje,
verfelde zij aan Betty, met glinsterende
ogen. Precies iets voor mij, met remmen
en alles op de juiste maat Ik snak er
ngar om het Paps te laten zien.
Blijft je vader dan in Engeland?
vroeg Betty.
Dat weet ik nog niet. Misschien gaan
we, als 't wagentje klaar is, er 'n toer
mee maken, om 't te proberen, of we
gaan naar Dieppe.
Geen van beide plannen scheen Roger
genoegen te doen, maar Rita voegde er
vlug aan toe:
Nu, Roger, kijk maar niet zo sip,
het is nog niet klaar.
Rita's houding stak Roger en hij nam
zich voor dat hij zijn plannen ook niet
zou veranderen.
Ik ga morgen terug, voor de haver,
kondigde hij aan.
De laatste avond had 'hij zich een
beetje afzijdig gehouden en Diok en de
anderen ook eens een dans gegund. Zijn
humeur verbeterde ineens, toen, later op
o'-e avond Rita een partner in de stéék
liet om met hem te praten. Betty zag
hen en het scheen haar toe, dat Rita een
weinig spijt had, dat haar plannen Ro
ger de pas afsneden. Klaarblijkelijk wil
de zij toch niets doen om ze te verande
ren, maar wenste van de andere kant
haar aanbidder beter te leren kennen.
Wat ben je nu morgen weer, boer
of kluizenaar? vroeg Rita.
Allebei, zei Roger, die al ontdooid
was. Meer boer dan kluizenaar, ik ga
maaien.
Met een zeis? vroeg zij, naar hoofd
schuip houdend, als een klein vogeltje.
Neen, zei hij met een maaimaphine
Ik rijd er zelf op, want het is een nieu
we en ik wil zien- of rij goed werkt.
Zoiets als ik. ik rijd in mijn nieuwe
auto, riep Bita. Dan doen we Dinsdag
hetzelfde.
En zul je dan aan me denken?
vroeg hij. Als ik boven op de maaimachi-
ne zjt en jij in je nieuwe wggentje rond
rijdt?
Als ik het niet vergeet, zei Rita en
hij zonk weer in zijn sombere stemming
terug. Ik weet niet, of ik er wel aan
denken kan, ik moet veel met vader pra
ten. over jou. kluizenaar en boer, dat zal
hij interessant vinden. Ik zou toch je
machine wel eens willen zien, peinsde
ze verder, dan zou ik me je 'beter kun
nen voorstellen.
Wanneer zie ik je weer? zei Ro
ger hees gri weer schrok hij van 'haar
wat luchthartig antwoord.
—O. nog wel eens, ga je niet eens
naar Londen?
Alleen voor zaken, antwoordde hij.
Hij liet zich nu niet meer intimide
ren en toen Cuthfoert kwam om een dans,
liet hij haar zonder protest gaan. Toen
Roger Rita goede nacht zei, was dat
meteen hun vaarwej.
Ik ga morgenvroeg weg, voor jullie
op zijn, legde hij uit.
Hij meende, dat haar gezicht even be
trok en toen 'hij de volgende morgen
weg reed, heel vroeg, leek het hem, dat
een pqntje van haar gordijn bewoog.
Betty had toch gelijk, zei hij tot
zichzelf, toen hij de laan uitreed, ik ben
te hard van stapel gelopen, zij is bang
geworden. Maar ik houd haar vast, ze
geeft al een beetje op me.
Er kwamen al 'kleine plannetjes in Ro
ger's brein op, of hij niet eens naar Lon
den kon gaan, of hij Rita zou durven
Schrijven, of Betty hem niet nog eens
kon vragen op Hawkhurst, met de jacht
in het najaar. Zij had er al iets over los
gelaten.
Maar toen hij terug was op Be-ckford,
hleef hem niet veel tijd tot dromen over.
Allés was klaar voor de groje slpg. Toen
hij het erf opreed, was Tom juist bezig
de paarejen voor de nieuwe maaimachine
te spannen- Dadelijk was Roger weer he
lemaal boer
Ik heb al ontbeten! riep hij nicht
Jane toe. Ik kom zó, Tom, pas op, en hij
rende naar binnen.
Bijna dadelijk verscheen hij weer, in
zijn werkpak, en met veel gerinkel werd
de grote machine weg getrokken.
Grote grutten- sir Roger, maar dat
is een akkefietje! zei Abel, terwijl b(.i et
rend om liep. Dat had je grootpa moeten
zien. En hij maait en bindt tegelijk?
Ja, jong, zei Roger gemoedelijk.
Hij maait en bindt fijp.
Nou, sir John zou het maar wat
prachtig gevonden hebben- Ik ben pnj,
dqt u er bent, ik zou het alleen njet ge
durfd hebben, zei Tom. HUP, Bob- "up
Bles.
De paarden trokken aan en al spoe
dig stapten zij over de rand stoppels, die
van te voren rondom het gro koren
veld met de hand gemaaid was. uat be
gonnen de glinsterende sdnaien te wer
ken. De aren kpakten en met regelmati
ge tussenpozen verden de sc.joven op
zij geworpen. Tom 14®P er ademloos ach
teraan, met eindeloze m rileP®n van be
wondering. Roger had de handen ypj
en had geen tijd voor gemijmer, want
Bles was een beetje schichtig door het
daverende geklep van de machine. Hij
merkte dan ook niet. dat et op de hoek
van de o-prit een auto stil hield, enige
dames stapten pit, een paar kameniers
ep een chauffeur bleven m de auto.
Rita en Netta hadden stilletjes het
plan gemaakt om Roger eens in zjjn i10i
op te zoeken, en toen de auto Netta
kwam halen om haa1" "aai" tylis te bren
gen, zagen zij, dat het maar een kleine
omweg was om -ven langs Béckford te
rijden.
Onderweg was Rita een beetje stil
geweest en nu stonden beidie meisjes
aan de rand van het stoppelveld en ke
ken naar Rog-er. Het was een wol-
de warmte. Waar de machine gepasseerd
kenloze zomerdag en de lucht'trilde van
was, hing een fijne gouden stofwolk en
het staande koren leek een golvende
zee van goud. De zon sloeg neer op
Roger's hoofd en apen-gehangend wit
hemd. Zijn blonde haar woei in de wind
tot een krans om zijn bruin verbrand
gezicht. De nieuwe glanzende machine,
rood gelakt en van glinsterend staal en
de paarden met hun glimmend tuig le
verden een prachtige aanblik.
Weet je waar hij je aan denken
doet, riep Netta uit, apn Aipolla, de zoh-
negod in zijn vurige wagen.
Rita antwoordde niet en het andere
meisje merkte, dat zij mpt glanzende
ogen ep half-geopende lippen vpor zich
uitstaarde. Toen zei zij met iets drome
rigs in haar stem:
Ik weet het niet, bij--.-- bij lijkt
op nietswat ik ooit gezien heb.
Ineens zag Roger hen en hield de
paarden in. Tom kwam aanlopep en nam
oe teugels van hem over. Toen hij de
k'eine handjes van Rita in de zijne had,
kwam er een hfel nieuwe blik in zijp
ogen, iets wat zij er nog nimmer in ge
zien had.
Ik zal Abel sturen, ga jij maar
door, riep Roger Toni toe ep zij gingen
langzaam naar het huis. terwijl Netta
vrijwel alleen het wpord voerde.
Rita merkte ihqt schilderachtige van
het buis ap, het mos op het dak. de ro
zen langs de -grijze muren, de koerende
duiven, die trots op de tuinmuur heen
en w«*r hepen. Tqeii zij de kleine ha]
waren doorgegaan en ip de huiskamer
s«ond, klapte zij in haar handen en
riep:
T~ Netta, is het niet enig. Het is een
echte boerderij.
Ik zal eens gaan zien, wat nicht Ja
ne voor jullie heeft, zei Roger. Jullie
moeten maar piet verbaasd zijn, als je
haar ziet. Toen zij jong was, was de
'amilie arm ep zij heeft dapfdoor Plet
Veel educatie, het arme sphaap. Maar
inch is zj.j een dame en helpt me goed...
voegde 'hij er bij, met een aarzelende
Mik op Rita.
Netta keek met grote venbazmg rond,
het was een heuse boerderij. Zelfs de
stolpen met de gemaakte 'bloemen ont
braken -niet.
De vroiiw, d'ie nu spoedig verscheen,
was opk volmaakt in de toon. Zij droeg
een verschoten katqenen japon ep een
wit schort. Zij schrok bij het zien van
ge bezoeksters.
O, jong, ik wist nipt. dgt je vql-k
had! riep zij Uit-
Roger stelde ze aan elkaar voor en
vroeg thee voor zijn gastpp.
Als ik bet msar.geweten had, zei
njcht Jane. Maar er js nog brood en bo
ter en een stukje kip. Ep het is nog wel
wasdag. Kijk eens, je h'eht je mouwen
nog niet omlaag gedaan, jarigen'en
ik ook nog niet
Roger sloeg haastig zijn hemdsmou-
wep neer.
Wat heb Jij 'n spieren- zei Nafta-
Ook Rita had dat goed gezien, maar
er niets van gezegd. Zij vond Roger een
ephte kerel.
Hoger had zijn toilet vervolmaakt door
een oude blazer aan te trekken, die hij
in Oxford dikwijls gedragen had. Netta
herkende dadelijk de kleuren.
Je was op hetzelfde college als
Dick en Hubert, niet Roger? vroeg zij.
Maar ruim een jaar, antwoordde
Roger. Ik ging weg, toen mijn groot
moeder stierf, omdat er niemand was
om toezicht te houden.
Netta glimlachte, dit was een wonder
lijke jongeman, half student, half boer.
Molly kwam met veel dirukte binnen
om de tafel te dekken, zij was quder ge
worden, maar no,g fris cn keurig, haar
japon kraakte van helderheid. Zij glim
lachte vriendelijk, terwijl zij het oude
züver hard neerzette.
Jullie zult wel honger hebben, zei
ze en keek Roger vragend aan.
Nee, honger niet, zei Roger, wel
goede trok.
Drinken ze bier? vroeg zij-
Nee,® thee. antwoordde hij vlug.
Vraag juffrouw Beek maar-
Best. zei Molly en verdween
Praat je altijd dialect met de be
dienden? vroeg Netta.
Ik verstapd er wei iets van, het is
Lancashire, niet, Hoger.' vroeg Rita.
Roger lachje.
Molly kwam terug met de eetwaren
cn prachtig 0dd parcejein, zoals Netta
qpmerkte.
Ga maar zitten, iklireng zo de thee,
noodde zij.
Roger ging even weg en onrn'ddellijk
stoof Molly binnen en zei;
En die me'djes binnen in de wagen,
motten die wat hebben en die man met
die hlaqwe jas?
Gelukkig kwam Roger terug en ®af
order, dat ook de chauffeur cn de ka
meniers iets moeste!} hebbed-
Hoeft niet, zei Netta, we gaan toch
zo weer weg.
q «pen. weerde Rita af- Ik wou zo
graag 'nog het huis en de tuin zien. Ik
hoef de trein van vier uur pas te halen.
Maar zou het niet lastig zijn? vroeg
Netta.
Helemaal niet ze'i Roger haastig.
Na de thee rookte NPfa een sigaret en
begon al spijt te krijgen van het toertje.
Roger woonde wei in een gat en zij had
Cqthbert toch maar liever. En pu zou zü
liet hele huis moeten door sjouwen, ter
wijl Roger toch alleen maar oqg en oor
voor flita had. Wat konden haar de var
kens en de kippen scheien? En de paden
waren zp nauw, dat je maar met zijn
tweeën k°n lópen, dus sleepte zij er
steeds achteraan.
Gaan jullie maar alleen, zei zij. Ik
zit hjer heeriijk. Én dat deed zij, zij zat
als eefi rode kat in het zonnefje. zoals
Rita opmerkte.
Eorfra de twee andere echter weg
waren, sprqng Netta op- rende naar de
keuken en vroeg juffrouw Beek om een
vel papier en een pen.
Ik zal even de sleutels aan Roger
yragen. dat} kun je aan z'n bureau- zit
ten, zei deze.
Zij kwam gauw terug met een bos
sleutels en ontsloot het antieke bureau
in een hoek van de kamer.
Roger iaat het nooit open, legde zij
pit. Bjr zitten van allerlei papieren in.
4e stamboom ook.
Een stamboom? vroeg Netta ver
veeld.
Ja, zo is er geen tweede in het land.
Wij Becks zjjn van de opeiste families.
Ik zou hem wel eens willen zien,
zei Netta.
O, Roger zal 'm wel 'ns laten zien
als hij terug komt. Ik mag er niet aan
komen.
(Wordt vervolgd)
