Bevan: ,,'t wi ide paard" van labour
Attlee-teugel met briesend geluid
eworpen
a
Our: vrz
»F.
Coupe Fuseau
Productie moet met 25 pet
vergroot worden
V. Toussaint van Boelaere.
een fijnzinnig stylist
Maart roert nog even zijn staart
Duitse boeren tegen verlaging
invoerrecht op kaas
Kapotte ruit bij onderwijzer
waarschuwing van eeuwige rebel
Aandachtig beschouwer en beoordelaar
"Dan het culturele leven
Zaterdagse
mijmeringen
V.
J
Observator
Vijfjarenplan voor Europa
Vlaamse schrijvers en hoeken (XIII)
Kou blijft nog voortduren
Grote temperatuur
verschillen
Nalatenschap van
Mengelberg
Ruim een millioen
katholieken
Harry Prikker.
PAGINA 3
ATERPAG 29 MAART 1952
AU -4 I«K A"CUri" cZZZTvóor de t.be.r
Ik weiger
Met 57 volgelingen
De geest van Lloyd George-
In de mijn
Als van ouds de rebel
.J
Zwakkere wind op komst
Leven in dienst van de
schoonheid
F. V. TOUSSAINT v. BOELAERE.
Een leven in dienst der schoonheid.
Invloed
De kunst van het reizen
bracht anderhalve ton op
in Bisdom Den Bosch
Grote slag in Ne tol ork
Geven en overhouden
In sterker verband
vrrroRiNO Veronese, de secreta-
ris-generaal van het permanente bureau
voor Internationaal Lekenupostolaat te
Rome heeft in een rede aangekondigd,
dat zijn bureau de samenwerking met de
grote internationale katholieke organi
saties beoogt te versterken en te bevor
deren. Veronese, die sprak over de positie
der katholieken in het internationale le
ven, onderstreepte het belang van het
lekenapostolaat voor de verbreiding van
het geloof. HU sprak de hoop uit, dat na
de ervaringen van het congres voor Le
kenapostolaat, dat in 1951 te Rome werd
gehouden, meer van dergelijke interna
tionale bijeenkomsten georganiseerd zul
len worden.
Nog meer organisatie
En morgen?
Tariefconcessies van Torquay
echter onbevredigend
typ linnen Links van hpm Harold Wilson, rechts Ian Mikardo, Tom
Omdat hij stotterde, zonderde hij zich
van zijn kameraden af en zocht zijn
troost steeds meer in de boeken. Van de
Work Men's Library kwam hij terecht
bij vergaderingen van de mijnwerkers-
bond, Daar luisterde hij aandachtig toe,
maar durfde niets te zeggen. In de biblio
theek trof hij een onderwijzer, die hem
er toe bracht, de boeken met avonturen
verhalen ter zijde te leggen en Karl
Marx ter hand te nemen, maar ook Sha
kespeare. Heimelijk leerde hij hele blad
zijden van Shakespeare uit zijn hoofd,
tot hij ze zonder haperen luid kon op
zeggen. Daarna begon hij zich in politieke
debatten op de straathoeken te mengen
en ten slotte zag hij zich tot lid van een
mijnwerkersraad gekozen. Hij had het
stotteren overwonnen en hield hele rede,
voeringen.
>f&
De opstand van Aneurin Bevan, die door zijn am^F^'inevm'de
genoemd wordt, is lang niet alleen een muiterij tegen de UgB f er
Labour Party. Er zitten verschillende kanten aan. Douglas ny
uit Londen reeds op gewezen, dat door de jongste Engelse
Churchills conservatieve regering een zekere onrust on, -t„aVen VOor
arbeiders is ontstaan. Men vreest, dat de beperking van oe ^aatre^len>
de gezondheidsdienst het begin zal zijn van een aA*™ aen fjet is niet
welke de gehele sociale voorziening in gevaar zu en *e?jers verontrust,
in de eerste plaats de bewapening, welke de Engelse a ver,je(iigen
Ze erkennen volmondig, dat Engeland zich zal kunn* vnn (le export
en beseffen volkomen de noodzakelijkheid voor e t(, kunnen
levend land, om zijn belangen desnoo s gcuaP ecjlter een tendenz
beschermen. Dat dit geld kostbegrijpen ze Ze men
te bespeuren, om wat de arbeiders tot us economische toestand
voor stuk af te breken en kunnen^^ZAsTezorleid er reeds thans
van het land dusdanig s ec i je comm,misten hier en daar
onrust te zaaien.
Wie denken mocht, dat de rebel
Bevan dankbaar van deze onrust ge
bruik zou maken, om de Engelse
arbeiders in een meer linkse richting
te sturen, vergist zich in de persoon
lijkheid en het streven van deze
gewiekste arbeidersleider, wiens
vijanden hem een demagoog noemen,
maar wiens dynamische karakter
hem vierkant tegenover mensen als
Attlee en Morrison stelt: koele,
berekende figuren, wier manier van
optreden bij de massa weinig be
zieling wekt. Aneurin Bevan staat
ongetwijfeld sterk links. Hij is een
overtuigd Marxist, maar tevens een
warm voorstander van een gematigde
koers, de koers waardoor de Engelse
Labour Party zich van socialistische
partijen in tal van landen van
Europa onderscheidt. (Zoals bekend,
inspireert de Partij van de Arbeid
hier te lande zich sterk op de Labour
Party)
Toen communistische elementen in het
kolengebied van South Walcs een massa-
demonstratie tegen de «ge™,, organi
seerden en Bevan verzochten, hieraan
deel te nemen, luidde zijn an nemen
en krachtig: ïk weiger deel'te
aan een campagne, door de c
ten opgezet, een campagne, *£e*£front
dreiging vormt voor het. eennc
der vakbonden.
Maar Bevan is er van overtulgdl üm
de leiding van de Labour Party, m
weinig kleurrijke figuren als Attlee,
Morison en Norman Philips, de partij
secretaris, op den duur niet in staat zal
blijken, de massa geestdriftig te houden.
Bovendien acht hij haar in haar optre
den tegen Churchills conservatieve re
gering te zwak en te weifelend. Telkens
blijkt dat Attlee tegen de sluwe vos
Churchill niet opgewassen is, zoals in
het felle debat rond de verplichtingen
omtrent Korea en de productie van de
atoombom, welke door de socialistische
regering in het geheim ter hand geno
men werd. Honderden milüoenen ponden
zijn er aan ten koste gelegd zonder dat
Attlee zelfs de leden van het partijbe
stuur hierover inlichtte. Zijn beroep op
de noodzakelijkheid van geheimhouding
werd door Bevan als zwak gekwalifi
ceerd.
Velen menen, dat Bevan er om te
doen is, de plaats van Clement Attlee
in te nemen. Onder zijn leiding zou de
Labour Party dan een periode van grote
agressiviteit tegemoet gaan.
Dat het hierbij op velerlei terrein
toch tot conflicten zal kunnen
komen, geeft eveneens reden tot de
vrees, dat er gevaar zal ontstaan voor
de thans bestaande heilzame samen
werking tussen werkgevers en
arbeiders, zoals die gedurende en na
de oorlog in een gemeenschappelijk
overleg gegroeid is.
Met 57 volgelingen heeft Bevan in het
parlement de partijleiding in de steek
gelaten. Het meest verbazingwekkende
was hier wel, dat hij zoveel socialistische
parlementsleden achter zich kreeg. Ver
zet tegen de partijleiding is voor hen im
mers altijd een waagstuk, omdat ze
grote kans lopen, te warden uitgestoten
of zich bij nieuwe verkiezingen de steun
van de partij te zien onthouden. Het was
inmiddels juist dit grote getal achter de
rebel Bevan, waardoor het partijbestuur
er toe gebracht werd, ditmaal geen di
recte disciplinaire maatregelen te nemen
en alleen voor de toekomst maatregelen
tegen nieuwe rebellie af te kondigen.
Toen hij nog slechts kort in de
politiek was en zijn krachten mat
met niemand minder dan Lloyd
George, merkte iemand op, dat deze
wel een geest moest zien. En wel de
geest van de.jonge Lloyd George.
Aneurin Bevan is uit Wales ge
boortig en evenals Lloyd George
ging hij als jongen de mijnput in.
Terwijl Lloyd George leeuwenmanen
cultiveerde, werkt Bevan met een
grote, weelderige haarlok, dankbaar
onderwerp voor caricaturisten.
Van zijn jeugd af aan was Bevan een
rebel! Hij kwam uit een gezin van der
tien kinderen, waarvan er vijf jong stier
ven Alle jongens moesten reeds vroeg
aan het werk, net als vader, in de kolen
mijnen. Immers, behalve voor het gezm,
moest er nog gezorgd worden voor twee
invalide bloedverwanten, door moeder
Bevan in huis genomen. „Nyrin" was
niet vaak in het woninkje van vier ka
mers met houten vloeren, waarop zand
in,plaats van een vloerkleed lag. Hij zat
veel in de bibliotheek. Een bleke, zenuw
achtige jongen, die stotterde, bovendien
moeite genoeg had, als linkshandige, om
zijn rechterhand te gebruiken. Deson
danks kwam hij al op zijn twaalfde jaar
door het schoolexamen, waardoor hij
automatisch geschikt werd bevonden, om
naar de mijn gestuurd te worden, een
jaar eerder dan normaal. Aangezien hij
dit allesbehalve waardeerde, gooide hij
bij de schoolmeester, die hem zulke
goede cijfers gegeven had, een ruit in..
En pas toen hij dertien was, ging hij
met Zijn br0€r Billie mee onder de
grond. Het ergerde hem, dat in de trein
van zijn woonplaats naar de kolenmijn
de mijnwerkers apart zaten. Zijn kame
raden lachten er om of het liet hun on
verschillig Maar „Nyrin" vond het een
grof schandaal, dat hij, die kolen dolf,
waarmede het mensdom zich verwarmen
kon, niét met andere mensen in eenzelf
de spoorrijtuig mocht zitten.
In de mijn werkte hij behoorlijk, maar
deed alleen datgene, waarvoor hij be
taald werd, de anderen hiertoe eveneens
aanzettend. Waarom zouden wij zwe
ten, om de magen van de kapitalisten te
vullen? zei hij altijd. Hij kon niet onbe
zorgd zijn, zoals de anderen en rustig
ergens een glas bier gaan drinken, om
de zorgen en de lasten van zich af te
schudden. In zijn vrije tijd trok hij door
de valleien en over de bergen van Wales
en sprak er vergaderingen van de mijn-
werkersbond toe
Hij werd aangetast door nystagmus,
een mijnwerkersziekte. Op grond
hiervan weigerde hij zich in 1914
voor de militaire dienst aan te mel
den. Het was typerend voor Bevan,
de rebel, dat hij pas een desbetref
fende doktersverklaring liet uit
schrijven, toen hij door de politie als
dienstweigeraar gearresteerd was en
zich voor de rechter te verantwoor
den had. „Ik ben geen principieel
dienstweigeraar en zal het nooit
worden. Maar ik wil mijn eigen strijd
strijden, wanneer het mij schikt en
op een slagveld, dat ik uitgekozen
heb", zei hij tot de rechter.
Toetl hij te Tredegar, de stad van zijn
inwoning terugkwam, heerste er grote
onrust onder de mijnwerkers. De mijn
eigenaren hadden velen uitgesloten. Hij
zelf stond op de zwarte lijst en kon ner
gens werk vinden. Bevan wijdde zich nu
geheel aan het vakbondswerk en het slot
was, dat hij in 1928 naar het parlement
werd afgevaardigd. Reeds een jaar daar
na had hij zijn eerste conflict met de
leiding van de Independent Labour
Party, waartoe hij behoorde. Weer een
jaar later weigerde hij de eed van trouw
aan die partij en trad tot de meer gema
tigde Labour Party toe
Ook daarin onderscheidde hij zich door
zijn sterk persoonlijke opvattingen en
onafhankelijk optreden. Hij trad toe tot
het Popular Front of the Left, dus tot
de linkse socialisten. Hierom werd hij,
dat was in 1939, uit de partij gezet, doch
kort daarna weer toegelaten. Tijdens de
oorlog verzette hij zich menigmaal tegen
de politiek van zijn socialistische colle
ga's. In 1944 stond hij recht tegenover
Bevin, toenmaals minister voor arbeid,
die stakingen tijdens de oorlog als on
wettig had verklaard. Zijn populariteit
steeg allengs en hij werd in het partij
bestuur gekozen. Zijn pijlen richtte hij
na-dien in het bijzonder op Churchill, de
'oorlogspremier.
Toen d-e Labour Party aan de macht
kwam, voorspelde men algemeen aan
Bevan een belangrijke rol. Maar Attlee
benoemde hem tot veler verbazing tot
minister voor de volksgezondheid, ter
wijl Bevan te kennen had gegeven, veel
voor buitenlandse zaken te voelen. Toch
besloot hij, zich geheel op de sociale her
vormingen te werpen, waarop hij trou
wens zijn carrière gebouwd had. Des
ondanks bleek hij een steeds lastiger
wordend lid van het Labour-kabinet. Hij
was het, die de nationalisering van de
staalindustrie doorzette, ofschoon Mor
rison daarvoor in zijn hart weinig' voel
de Toen o.a. de eerste bezuinigingen in
zake de gezondheidsdienst werden toe
gepast, nam Bevan zijn ontslag en werd
hij weer als van ouds de rebel.
Aneurin Bevan telt onder zijn aan
hangers en toegewijde volgelingen figu
ren als Harold Wilson, John Freeman,
Tom Driberg en Barbara Castle, stuk
voor stuk belangrijke persoonlijkheden
in de Labour Party. Nu hij ook in het
parlement zulk een -grote aanhang blijkt
te hebben, vreest men in labourkringen,
dat hij zal pogen, een Vierde Partij te
vormen of anders naar links zal ai-
zwaaien. De gematigde elementen als-
mede de vakbondleiders, zijn met ge-
porteerd voor Bevans explosieve op
treden, omdat ze vrezen, dat hij ondanks
zijn goede bedoelingen geesten zal op
wekken, die hij niet meer zal kunnen
bezweren.
Men doet inmiddels alle moeite, om
hem in de partij te houden. Zopas is hij,
samen met twee volgelingen, in het uit
voerend comité opgenomen, na een uit
voerige bespreking over het buitenland
se beleid. Morrison werd er buiten ge
houden Aldus neemt Bevan thans een
heel bijzondere positie in. Zijn aanhan
gers stellen zich op het standpunt, dat
hij het niet tot een breuk of een Vierde
Partij zal laten komen. Hij gelooft, lang
zaam maar zeker zijn doel te kunnen
bereiken. Er gaat voor de massa der so
cialistische kiezers een grote aantrek
kingskracht van hem uit, die Attlee noch
Morrison bezitten. Velen zien in hem een
tweede Mac Donald.
De tijd zal leren, in hoeverre
Aneurin Bevan er in slaagt, een
positie te verwerven, waardoor hij
eerlang op het internationale podium
zal kunnen verschijnen. De conser
vatieven, met Churchill vooraan, be
schouwen hem als de man, die de
Labour Party uiteen zal doen vallen.
Het is echter heel goed mogelijk, dat
Bevan een dam zal kunnen opwerpen
tegen de communistische infiltratie
en tegelijkertijd de Labour Party als
(Van onze mode-medewerkster).
ELK seizoen worden voor de toonaan
gevende Parijse coiffeurs kapsels ont
worpen, die speciaal op de nieuwe
mode zijn afgestemd. Het sweater-sil
houet van Dior en de Torero-lijn van
Fath inspireerden de kappers ditmaal tot
de „Coupe Fuseau", waarbij de zijpartij
van het haar sterk naar achteren wijkt
en die een vloeiende lijn aan de coiffure
geeH.
In welke variaties dit nieuwe Parijse
voorjaarskapsel is toe te passen, toonde
de bekend Franse mode-tekenaar mon
sieur Valentin ons in de salon van de
coiffeur Martin Leijger te Den Haag.
Aan de hand van zijn schetsen demon
streerde deze teken-virtuoos, hoe deze
kapsels geheel zijn aangepast aan de fa
cetten van de huidige mode, niet alleen
van de kleding, maar ook van de hoeden.
Bij de fuseau-coiffures wordt het haar
in de halspartij tot dichtbij de kruin ge
kapt, wat harmonieert met de vóór op
het hoofd gedragen amandelvormige
hoedjes, die momenteel toonaangevend
zijn. Dat er steeds een grote wisselwer
king tussen de stijl van kleding en kap
sels heeft bestaan, demonstreerde de heer
Valentin ons aan de hand van enkele
geestige schetsen, die herinneringen op
riepen aan de balletkapsels van 1950 en de
golvende haardracht uit het jaar 1941.
De coiffures met een kuif en de opgesto
ken haren, die door een vlecht bij de
kruin bijeengehouden werden, schetste
hij vlot als voorbeelden van de kapkunst
uit de eerste na-oorlogse jaren.
Door de heer Leijger werden enige
Nederlandse versies van deze nieuwe
Franse kapsels gedemonstreerd, waarbij
bleek, dat deze zeer goed hier te lande
te dragen te zijn.
Een der variaties op het nieuwe
Parijse kapsel in fuseau-slijl naar
een tekening van rnr Valentin.
grote volkspartij zal weten te hand
haven. Maar dan moet Attlee het
veld ruimen. Bevan heeft in zijn
critiek op de partijleiding ook het
z.g. Schaduwkabinet betrokken, dat
bestaat uit persoonlijkheden, waar
van verwacht wordt, dat ze bij een
toekomstige overwinning van de
labours in de regering zullen worden
opgenomen. Gaat Attlee er toe over,
hem een belangrijke plaats in dit
schaduwkabinet in te ruimen, dan
zullen we binnen afzienbare tijd wel
meer over de woelige rebel Aneurin
Bevan horen.
De raad van de Organisatie voor Euro
pese economische Samenwerking heeft
een uit vijf punten bestaand plan goed
gekeurd tot vergroting in de komende
vijf jaren van de Europese industriële en
agrarische productie met 25 procent.
De vijf punten, welke in het rapport
worden genoemd, zijn:
1) Vergroting van de totale electrici-
teitsproductie van West-Europa van
250 milliard kilowatts in 1951 tot
minstens ongeveer 350 milliard in 1956.
2) Vergroting in de tijd van vijf jaar
van de totale productie van ruw staal
van ongeveer 56 millioen ton in 1951
Aneurin Bevan, de rebel uit Wales,
leider van de oppositie in de
Labour Partij.
Het K.N.M.I. deelt mede:
He koude lucht uit Rusland, die in de
vlSelopen dagen ongehinderd Europa kon
v'bnenstromen, is boven Frankrijk in
tiiVsing gekomen met een zeer warme
Noord-Afrika afkomstige stroming,
gj? gevolg hiervan komen er nu buiten
vormen grote temperatuurtegenstellingen
Pact,,Scandinavië vroor het de afgelopen
lana weer 12 tot 15 graden en in Enge-
daai'. Nederland en Noord-Duftsland
he. het kwik tot 2 3 graden onder
teMespunt. In Zuid-Afrika daaren-
ond "meldden sommige stations na zons-
p, ™®r£ang nog een temperatuur van 20
Zei» n en in ItaI'ë was het gistermiddag
s zomerswarm. De kroon spanden
liii?nvVe' e"kele stations aan de Noorde-
rani1 van de Sahara, waar gister-
„n „S maximum temperaturen van 36
37 graden werden gemeten.
w d j Golf van Biscaye, dus in de zóne
de koude en warme lucht elkaar
ben ontmoet, ligt thans een depressie,
waarvan de fronten over Frankrijk naar
het Noorden bewegen. Het eerste front
wordt voorafgegaan door een omvangrijke
neerslagzöne. Ver voor het front uit valt
de neerslag m de vorm van sneeuw,
dichter bij het front komt regen voor.
De sneeuwzone, die zich snel naar het
Noorden verplaatste, bereikte omstreeks
middernacht Maastricht. Om 7 uur van
morgen sneeuwde het vrijwel overal ten
Zuiden van de lijn RijnLek.
De combinatie van Oosterstorm met
sneeuwval maakte het weer toen buiten
gewoon onaangenaam. Na het passeren
van het eerste front, hetgeen in de loop
van de dag wordt verwacht, neemt de
neerslag-activiteit In belangrijke mate
af en ook de wind wordt aanzienlijk
zwakker. We blijven evenwel in de
koude lucht. Deze koude lucht kan pas
verdwijnen, wanneer een tweede front,
dat heel langzaam beweegt en vanmor
gen nog in midden Frankrijk werd aan
getroffen, ons zou bereiken.
Het is hoogst onwaarschijnlijk, dat dit
morgen al zal gebeuren. We moeten daar
om ook morgen op aanhouden vaat koud
I weer rekenen.
De schrijver roussaint van Boelaere heeft gedurende een halve eeuw
het Vlaamse eu turele leven aandachtig gevolgd. Hij was een uiterst fijn-
I zinnig man, die zeer hoge maatstaven aanlegde en van geen marchanderen
weten wilde. Menig heilig huisje heeft hij aangevallen, fel soms en sar-
castisch, maar evenzeer heeft hij verschillende miskende kunstenaars naar
voren gebracht. (Jok het hij niet na te waarschuwen, als een talentvolle
schrijver of dichter een verkeerde richting dreigde in te slaan of gevaar
liep het slachtoffer te worden van zijn eigen virtuositeit. En als men de ver
zamelde opstellen van loussaint leest, moet men enkele malen vaststellen
dat zulk een waarschuwing een voorspelling blijkt te zijn geweest.
De drie lijvige delen „Litterair Scheeps
journaal" (uitg. A. Manteau te Brussel),
waarin de oogst van vele jaren is verza
meld zijn onmisbaar voor een ieder die
een goed beeld wil krijgen van de ont
wikkeling van het culturele leven in
Vlaanderen. De bundels bevatten niet al
leen critieken. maar ook diepgaande
essavs reisbeschrijvingen, overpeinzingen
en ontboezemingen. Men leert er niet
alleen de beoordelaar uit kennen, maar
ook de mens Toussaint van Boelaere.
Een man van eruditie, ongetwijfeld,
en van een kunstzinnigheid die wel van
biizonder voornaam gehalte was. Als
ooit iemand zijn leven lang in dienst van
de schoonheid heeft gestaan, dan was
het wel deze schrijver. Bijna alle be-
lanariike Vlaamse romans en verzen
bundels die tussen de eerste en de
tweede oorlog in Vlaanderen verschenen
«r^ndt men in deze bundels bespro
ken! Toussaint duidde er haast feUoos
de betekenis van aan of onthulde op ge
nadeloze wijze de gebreken.
Aan de mening van het publiek liet hij
zich niets gelegen liggen en als de Zon
dagskinderen" van de literatuur of schil
derkunst het verdiend hadden^ kregen zij
ongezouten de waarheid te horen. Tenmin
ste: wat Toussaint voor de waarheid hield
want natuurlijk had ook hij zij a persoon
lijke voorkeuren, terwijl anderen weinig
goed bij hem konden doen. Maar als deze
laatsten eens een bijzondere prestatie le-
verden, dan konden zij niettemin rekenen
op de 'eerlijkheid van hun beoordelaar.
Het is uitermate boeiend de artikelen
over zo'n auteur uit de drie bundels bijeen
te zoeken en achter elkaar te lezen. Men
ziet dan, dat Toussaint niet van zfln be
zwaren afstapte, maar dat hij wel (en
gaarne) bereid was om te bewonderen
wat te bewonderen was.
Verschillende jonge schrijvers (als Wil
lem Putman en Gerard Walschap) heeft
Toussaint van hun eerste optreden af ge
volgd. Zelf al een man op leeftijd, bleef
hij openstaan voor alle nieuwe stromin
gen en het kan niet anders of de ontwik
keling van de Vlaamse literatuur tussen
de beide wereldoorlogen heeft de invloed
van Toussaint ondergaan, al zal deze on
aanwijsbaar blijven.
Maar ook op de Vlaamse schilderkunst
heeft Toussaint van Boelaere in meer of
mindere mate invloed uitgeoefend. Geen
belangrijke tentoonstelling ontsnapte aan
zijn aandacht geen jonge veelbelovende
figuur, die niet mocht rekenen op een
krachtig pleidooi van deze fijnproever.
Toussaint was niet katholiek en uiter
aard kreeg hij voornamelijk de voort
brengselen van katholieke auteurs te be
oordelen. Maar men kan van hem hetzelf
de zeggen als wat hij zeide in een lofrede
op Jules Persijn, de zo tragisch om het
leven gekomen katholieke criticus en ge
leerde, in wie hij prees dat deze streng
principieel maar niet onverdragelijk was.
Pers(jn, aldus Toussaint, zou geen schit
terende heidense tempel afbreken om er
een kerk voor in de plaats te zetten,
maar hij zou naist die tempel een zo mooi
mogelijke kerk laten bouwen. Toussaint,
hoewel elders blijk gevend van een hei
dense geest wist het werkelijk schone in
de katholieke literatuur en schilderkunst
alleszins te waarderen. Getuige daarvan
is onder meer het diepgaande artikel over
de priesterdichter Cyriel Verschaeve.
Toussaint was niet wat men noemt een
„kamergeleerde". Hij verstond de kunst
van het reizen en als een ervaren journa
list wist hij zijn ogen en oren goed de kost
te geven. Maar de stukken, die hij over
deze reizen schreef, waren méér dan een
dagsvliegen. Verzorgd als al zijn werk,
gaven zijn reportages een boeiende be
schrijving van het natuur- en steden
schoon, van de bevolking en haar levens
wijze maar ook van de belangrijke
kwesties, die de gemoederen bezig hiel-^
den of welke haar schaduwen over het
bezochte land wierpen. Men leze bijvoor
beeld „In Tsjechoslowakije voor de slag
(Juli 1938).
Tenslotte enkele opmerkingen over de
schrijfwijze van Toussaint van Boelaere.
Hij schreef een heel zuiver Nederlands,
fraai en verzorgd zonder enige opzette
lijkheid. Men heeft hem wel eens een
..sierkunstenaar" genoemd, maar dat was
hij toch niet: zijn stijl is tot op de huidige
dag levend gebleven en hij zal dat blij
ven omdat hij de normale, ongeforceerde
uitdrukkingswijze was van een hoogst
persoonlijk en fijnzinnig schrijver.
tot minstens ongeveer 70 millioen ton.
3) Vergroting van de totale agrarische
productie met 17 procent ten opzichte
van dé omvang van verleden jaar.
4) Bespoediging van het tempo van de
huizenbouw tot ongeveer 2 millioen
woningen in 1956.
5) Opheffing gedurende de komende
vijf jaar van beperkende bepalingen for
maliteiten en andere hinderpalen voor
de vrije beweging van arbeiders tussen
de aangesloten landen.
Een afzonderlijk rapport, dat reeds
eerder werd goedgekeurd, wil de kolen-
productie tegen het einde van 1953 met
7 tot 10 procent ten opzichte van die
van 1951 verhoogd hebben en stelt maat
regelen voor die het mogelijk moeten
maken dat Europa in 1956 geen kolen
meer zal behoeven in te voeren.
De bij Mak van Waay in de afgelopen
vier dagen gehouden veiling van de na
latenschap van dr Willem Mengelberg
heeft bijna anderhalve ton opgebracht.
Het hoogste bedrag, dat werd neergeteld
was 12000 voor een schilderij van Vin
cent van Gogh. Een van de Zwitserse
schilderijen achter glas ging van de hand
voor i000. Veel van deze schilderijen
verhuizen naar Zwitserse musea, jnaar
dat van Jan van der Heijden blijft in
Nederland. Het Boheemse glaswerk ging
over het algemeen voor hoge bedragen
van de hand.
Volgens de laatste statistische gegevens
telde het bisdom 's-Hertogenbosch op 1
Januari 1952 1.010.590 Katholieken, ver
deeld als volgt: 996.357 leken, 9.632 zus
ters, 2285 broeders, 1509 reguliere pries
ters en 807 saeculiere priesters.
Het aantal niet-Katholieken, dat op 1
Januari 1952 binnen de grenzen van het
bisdom woonde, kan geschat worden op
ruim 175.000.
VIJFTIENDUIZEND vrijwilligers zijn
begonnen met de jaarlijkse grote lie)-
dadigheidsactie in het aartsbisdom A eio
York. Zij hebben zich ten doel gesteld
een bedrag bijeen te brengen, dat de
twee millioen dollar overschrijdt. Op
Zondag Laetare heeft de aartsbisschop
van New York, kardinaal Spellman, de
actie geopend met een pontif icale H. Mis
in de' St Patrick kathedraal. Vertegen
woordigers van de Katholieke organisa
ties voor liefdadigheid en van de 187
liefdadigheidsinstellingen en onderafde
lingen in het aartsbisdom woonden deze
H. Mis bij. De actie onder de katholieken
van New York wordt voor de SSste maal
gehouden. Ieder jaar bewegen de op
brengsten zich in stijgende lijn.
Dat is toch wel weer even aanpakken.
Driemaal hoera voor de New-Yorkeezen.
DE BEKENDE Amerikaanse radio-
priester, mgr Fulton J. Sheen, directeur
van de Pauselijke Missiegenootschappen
in de V.S., preekte. Hij noemde vijf eisen,
waaraan de liefdadigheid, die, zoals hij
zeide, heden ten dage veel te veel ver
watert en verwereldlijkt, moet voldoen.
De liefdadigheid moet geboren worden
uit medelijden. Men mag zijn edelmoedig
heid niet afmeten naar wat men geeft,
maar naar wat men overhoudt. Geven
zonder zichzelf weg te schenken heeft
geen zin. De rijken hebben de armen
meer nodig dan de armen de rijken. Lief
dadigheid die niet beoefend wordt in de
naam van God, geeft geen verdiensten
voor de hemel.
Nou met deze opsomming voor de
practijk kunnen we het voorlopig doen-
Tjonge, wat zullen velen boven nog raar
opkomen, als ze op liefdadigheidszin wor
den getest.
Natuurlijk elkaar de hand reiken en
nog meer overleg plegen. Niet alleen
Nederland, Frankrijk of Portugal moe
ten voor God worden gewonnen maar
alle landen.
IN SPANJE is opgericht de Vereniging
van Religieuze hulpkrachten by de zie
kenverpleging, die alle religieuze orden
en congregaties omvat, welke zich met
de ziekenverpleging bezig houden. Daar
onder vallen zowel zij, die in ziekenhui
zen en klinieken werken, als degenen, die
in de particuliere verpleging staan.
De vereniging stelt zich ten doel door
samenwerking der Congregaties en Or
den onderling de beroepsbelangen der be
trokkenen te behartigen op juridisch,
economisch en godsdienstig terrein. Bo
vendien zal de organisatie ernaar stre
ven de technische opleiding te verzorgen
en de specialisatie te bevorderen door
cursussen, conferenties, onderzoekingen
en publicaties. Ook zullen de sociale en
apostolische problemen worden bestu
deerd, welke met de uitoefening van het
beroep samenhangen.
Ook daar nu actie en bundeling van
krachten. Een eenling maakt hier zo wei
nig klaar.
MORGEN is het weer Zondag. Passie-
Zondag. Toon eens wat compassie met
de tegenwoordige en toekomstige bouw
pastoors. Ten bate ook van „de eeuwige
erfenis", die we volgens St Paulus in het
Epistel sullen ontvangen, afgekocht als
we zijn door Zijn dood. De tekst van het
Evangelie is tot op de dag van vandaag
actueel. Als Ik u de waarheid zeg, waar
om gelooft ge Mij dan nietDie uit God
is luistert naar Gods woord. Wij zijn uit
God, maar die uitverkiezing is ons vaak
weinig waard. Allons er is nog doen aan.
Voor de rest een gepaste Zondag met
een gelaat als van Abraham, die de dag
des Heren aanschouwde en zich verblijd
de.
Naar wij vernemen zal op de agenda
van de vergadering van de Westduitse
Bondsdag van Woensdag 2 April a.s.
het punt „verandering invoerrechten"
voorkomen.
Voorstanders in Duitsland van een
hoog invoertarief o.a. de Duitse boe-
renorganisaties, ageren momenteel te
gen een voorstel tot verlaging van het
invoerrecht op kaas. Uit in de Duitse
pers circulerende berichten blijkt, dat
men in West-Duitsland meent, dat de
kaasexporterende landen met de in
Torquay bereikte resultaten wat be
treft de Duitse invoerrechten tevre
den waren en nu opeens op de oor
spronkelijke afspraken willen terugko
men.
In kringen van Nederlandse kaas
exporteurs vernamen wij echter, dat de
Benelux te Torquay bij herhaling aan de
Duitse delegatie heeft te kennen gege
ven, dat zij met de door West-Duitsland
aangeboden concessies op het ontwerp-
tarief voor de nieuwe Duitse invoerrech
ten in hoge mate ontevreden was. Zo
danig ontevreden zelfs, dat ernstig over
wogen Is geen accoord met Duitsland
te sluiten.
Voorts werd op de besprekingen te
Torquay door een aantal landen, ook
door Duitsland, een door de Benelux
gesteld memorandum ondertekend, wa
in o.m. tot uitdrukking werd gebrac''-
dat de bilaterale tariefonderhandeliir n
geen voldoende bijdrage tot opheff'ng
van de verschillen in de Europese tari -
ven hebben opgeleverd. Duitsland heeft
met ondertekening van dit memoran
dum dus erkend, dat de te Torquay
bereikte resultaten onbevredigend ziin
geweest en dat andere, verder strekkende
maatregelen dienen te worden genomen.
Op grond hiervan acht men het in
kringen van de Nederlandse kaasexpor
teurs een scheve voorstelling van za
ken door Duitsland als zou thans ook ons
land op de aangegane tariefovereenkomst
voor kaas terugkomen. Immers met on
dertekening van het memorandum is
door Duitsland officieel het onbevredi
gende karakter van het Torquay-accoord
bekrachtigd. Het ligt dus volkomen in de
ljjn, dat de exporterende landen voort
gaan met alle middelen te trachten een
verlaging van die Westduitse tarieven te
verkrijgen, die voor hun export belem
merend zijn.
