RIDGWAY, SOLDAAT MET DE
SOLDATEN
Europa kan gerust zijn over benoeming
van nieuwe opperbevelhebber
„Gijzelaar in confectiepakje"
r
MINISTER WAARSCHUWT TEGEN
VRIJLATING VAN HUREN
H'
V
N
Generaal met „denkersgezicht
kan bogen op vele kwaliteiten
.Zaterdagse
mijmeringen
V.
J
MARI ANDRIESSEN
ZATERDAG 3 MEI 1952
Co neroal Rid^ay me, vrouu,en toontje ,e Tokio, De*
„Wacht even, son.
Moed, vastberadenheid en medeleven enige
van zijn karaktereigenschappen
President Truman heeft dan toch Eisenhowers advies in de wind
geslagen en niet Alfred M. Gruenther, maar Matthew B. Ridgway
tot opperbevelhebber van de strijdkrachten van de NATO benoemd.
Ridgway komt dus thans naar Europa en aldus zal het leger der
Europese verbondenen kennis maken met een figuur, waarvan kan
gezegd, worden, dat het die bijzonder nodig heeft. Want al is
Gruenther, die voor het overige stafchef blijft, een alleszins bekwaam
man, het kan niet ontkend worden, dat Ridgway een inspirerende
persoonlijkheid is, veel meer dan een militair in de getvone zin des
ivoords Hij is een aanvoerder, die zijn ondergeschikten van hoog tot
laag weet te bezielen en geen ogenblik aarzelt ongeschikte of tegen
werkende elementen op zijde te zetten, it ieeft ij in orea
bewezen en tevens in Japan.
Beter begrip
noodzakelijk
22 tegen 17
Niet alleen houwdegen
Tegenpool van MacArthur
deed ookVrStKVnieSv'h RidgTay
robotisering"'01 tegen da wat benoemt
hik Aandos Fp'1 Van teleXen en moei-
s generaal RideU'tstekend stylist' dat
Amerikaanse Rommel
In de voorste linies
generaal Ridgway. Geen
TJnrm?S1EKlJKERS
BLIJVEN THUIS
CATASTROPHALE GEVOL-
GEN VOOR BELEGGERS
PAGIN
Wat hij achterlaat
Observator
Tegenstelling met Fondi
Tegen het zere been
Huwelijk en echtscheiding
Ernstige toestanden
En morgen?
Harry Prikker.
Heel anders Ridgway. Hij toonde zich,
toen hij het bevel in Korea overgeno
men had, een generaal naar het hart van
wijlen de beroemde oorlogscorrespon
dent Ernie Pyle, de man, die op de
oorlogsverslaggever® zulk een grote
invloed heeft gehad, doordat velen hem
navolgden, echter vaak zonder zijn
talent te benaderen.
Ridgway moest een leger, dat een
lange en vernederende terugtocht van
de Mandsjoerijse grens tot bijna aan de
punt van Korea achter zich had, nieu
we energie geven. Zijn enthousiasme en
doorzettingsvermogen maakten van het
leger der Verenigde Naties in Korea
weer een factor, waarmede de commu
nisten rekening moesten houden. Er
deden direct verschillende anecdoten
over hem de ronde. Toen het Ameri
kaanse Achtste Leger voor de tweede
maal naar Seoel opmarcheerde, liep
Ridgway met z'n soldaten mee. Op een
gegeven ogenblik zag hij, een soldaat,
wiens schoenveter losgeraakt was. De
man, die een kist ammunitie droeg, on
dervond er veel hinder van dóch was
niet in staat zich te bukken en de veter
yast te maken. Ridgway ging naar hem
f°e en zei: wacht even, son, ik zal je
nelpen en bond de veter vast.
,..Pe gewone soldaat houdt van derge
lijke verhalen. Het deed de soldaten
n Korea ook goed Ridgway steeds te
zien rondlopen in het gewone standaard-
{fodel schoenen. Ze kregen hierdoor
net gevoel, dat de generaal een der
minnen was. En dit gevoel werd ver
kerkt, telkens als hij in de frontlinies
ren ^e^one soldaten of lagere officie-
over nlak' H9 praatte dan niet alleen
ook stra?h°-nU1ke dingen, maar besprak
en mem glsche en tactische problemen
het ee,ml,man in Korea 'heeft daarna
mando metSem-egen' dat he,t °PPerc°m;
gehouden of op'nie ,rekeI?ini
volgd. een raadgeving
klassieken. Men zegt, dat hij het gezicht van
Een man als Matthew Ridgway
heeft de NATO eigenlijk brood
nodig. Want tot dusver is de NATO
feitelijk meer een constructie ge
bleken dan 'n levende werkelijkheid.
Speciaal bij de volken van West-
Europa is de gedachte aan een nauwe
samenwerking op elk gebied nog niet
levendig. In verschillende landen zijn
verenigingen gevormd, om de idee
van de NATO, dus van een samen
werkend West-Europa dieper in het
volk te verankeren en dit te doen
beseffen, dat het om heel wat meer
gaat dan het leveren van soldaten.
Het zal in belangrijke mate de geest
zi jn, waarmede de troepen van West-
f-uropa bezield worden, waardoor
een agressie uit het Oosten weer
staan zal kunnen worden.
Eisenhower heeft er bij zijn afscheids
bezoeken nadrukkelijk op gewezen, dat
er voor West-Europa nog geen onmid
dellijke veiligheid bereikt is. Het gaat
nog slechts om een begin. Indien Rus-
iind's stoomwals zou gaan rollen, op
dit ogenblik, zou West-Europa's verde
diging nog te zwak blijken. De NATO
beschikt thans in theorie over 50 divi
sies. maar 29 daarvan zjjn Griekse en
Turkse, die zich op de uiterste Zuid
flank bevinden, terwijl vier Italiaanse
divisies in Italië staan. Om het hart
van Europa te verdedigen, zijn in wer
kelijkheid slechts I7,. divisies beschik
baar, terwijl de Noordelijke flank (Noor
wegen en Denemarken) niet over een
noemenswaardige bezetting beschikt.
Daar zullen voornamelijk zee- en lucht
macht verdedigend moeten optreden.
Maareen jaar geleden
in het hart van Europa nog sieicms
zeven werkelijk strijdbare divisies
de 17 in West-Duitsiand geconcentreer
de divisies zouden de eerste aanval van
de 22 in Oost-Pruisen gestationneeiae
Sovjet-Russische divisies kunnen op
vangen. Natuurlijk, zoals Eisenhowei
terecht opmerkte, Sovjet Rusland teen
een reserve van 153 divisies, plus yd
divisies van de satellietstaten, terwijl
West-Europa practisch nog geen re
serves in het strijdperk kan voeren.
Maarwat West-Europa heeft, 1S
van goed gehalte, het moreel is uitste
kend en rond de waardevolle kern kan
nu een groter geheel opgebouwd wor
den.
Dit zal de taak van Matthew B.
Ridgway worden. Er is van hem ge
zegd, dat hij een vechtgeneraal is.
Maar toch, men zou hem onrecht
doen, indien men hem slechts als een
houwdegen zag. Oorlogscorrespon
denten op Korea, die met hem in
contact kwamen, hebben verbaasd
gestaan, toen ze inplaats van een
typische militair een man ont-
moetten met het gezicht van een
denker. Een lang, smal gezicht. Het
is Ridgway's grote, athletische ge
stalte. waardoor hij menigmaal de
indruk wekt van een vechtjas van
de oude stempel, voor wie alleen
soldaten en kanonnen bestaan. In
Korea droeg ook zijn zware uitrus
ting er toe bij, om de aanvankelijke,
lerkeerde indruk te versterken, ter
wijl het feit, dat hij steeds, volgens
gewoonte der parachutisten, twee
handgranaten in
zijn koppelriem
droeg, hem tot een houwdegen leken
te bestempelen.
Maar het zjjn inmiddels heel men
selijke kwaliteiten, waardoor Matthew
B. Ridgway zich onderscheidt. Hij'is in
de eerste plaats een aanvoerder die
volkomen met zijn soldaten meeleeft
Aldus vormde hïJ een scherpe tegen
stelling met MacArthur. MacArthur
trad op als een soort godheid, ongenaak
baar en kort aangebonden. H® was de
grote overwinnaar van de Pacific en
liet dit terdege merken, als hij voor het
front van de troep stond. Wanneer hii
met gewone soldaten sprak, leek dit
eerder het vervullen van een verve
lend karweitje, dat er nu eenmaal bij
behoort, dan werkelijke belangstelling
voor de man, die ten slotte het zware
en beslissende werk doet.
generaal, die achter zijn bureau blijft
zitten en alleen naar zijn naaste,
vertrouwde medewerkers luistert. Dit
toonde hij reeds in de afgelopen
oorlog. Als commandant van de
82ste divisie op Sicilië zette hij
midden in de strijd een bataljons
commandant af, die in het hoofd
kwartier was gebleven, inplaats van
zich aan het hoofd van zijn man
schappen te stellen. Tijdens de slag
in de Ardennen, Hitiers laatste
poging, om het offensief der ge
allieerden te breken, in de winter
van 1944, stuurde hij een divisie-
commandant naar Parijs terug, om
dat deze rustig jn een goed ver
warmde commandopost was blijven
zitten, terwijl zijn soldaten kou
leden. En later, tijdens de grote op
mars naar Duitsland, werd
Ridgway in een dagorder vermeld,
omdat hij hij het forceren van de
o\ ei gang van een rivier zich aan het
100 van zijn troepen had gesteld,
nadat die door een Duitse tegem
aan\a een ogenblik in verwarring
waren gebracht.
als de man, di°rea AA" ach «Preken
als zijn soidatèn u--Z?Idf nS1C0 n5m
genloos tegen e£-H.V tradff- meedo"
hield grote «éh„ ^atl&e officieren op,
aantal hoofdoffi°&ak ®na StUJT-de ncen
b™{tenieifet achter zijn bu^u
van bureaucratie^enfeverstafringanHb
ën moet n ets heÏÏ. het IegAr geageerd
en moei meis nebben van te ver door
gevoerde mechanisatie, van ingewik-
Tr'p n rin0,?1 blijft de mens, dus G.
'Vf'. "Je doodgewone infanterist, die
altijd het spits moet afbijten, de belang-
rijkste factor m een leger.
^0 _Amerikaanse Rommel, zo heeft
men Ridgway wel eens genoemd, van
wege. zUn tactiek, om door zjjn per
soonlijk voorbeeld zijn soldaten te be
geesteren. Ook in Korea toonde hij
zich niet bang voor vijandelijke kogels
en granaten en in zjjn privé vliegtuig
„Hi Penny (zo genoemd naar zijn
vrouw) verscheen hij .overal, waar men
hem" het mmst verwachtte. Terwijl al
gemeen werd aangenomen, dat de troe
pen der Verenigde Naties Korea zou
den ontruimen, verklaarde Ridgway,
gekomen te zijn, om er te blijven en hij
hield woord.
Toen de toestand dit mogelijk maak
te, ging hij na MaeArthurs vertrek naar
Japan, om daar in het Amerikaanse
hoofdkwartier grote schoonmaak te
houden. Hij is heel nauwgezet in het
kiezen van zijn naaste medewerkers en
algemeen wordt verwacht, dat hij een
had
had
opge-
Zo
Uit een publicatie van n v> vt r
blijkt,, dat de televisie sterk^vCT-
anderingen heeft gebracht in <L
gewoonten van het Engelse volk
Statistisch heeft men klfnnseen
stellen, dat 61 pet van de 5>/2 mji
lioen bezitters van televisietoe^e
len op Zaterdagavond thuis bij het
apparaat blijft en zich met Jnie^
anders bezig houden. Deze cijfers
waren voor de radio veel lager, en
wel 31 pet. Ook is bewezen, dat de
helft der jongens en meisjes, die
gewoonlijk bioscoop-en danszalen
bezoeken, nu thuis blijven om naar
de televisie te kijken Een ander
geaeven is, dat de zin, tot lezen in
de gezinnen, die televisie-ontvang
toestellen hebben, aanzienlijk is af
genomen.
men
Het is niet onwaarschijnlijk, dat
op wat langere termijn een belangrijk
verlaging van de bouwkosten kan ver
wachten. Als men nu de huren ai
vrijlaten, zouden de beleggingsmaatschan"
pijen dan een belangrijk verlies lijden
Daarvoor passen ze terecht zo verklad
de minister In 't Veld gisteren te Schede"
ningen in een redevoering, dic hij uit"
sprak op „Productiviteitsdag" v00f t
bouwbedrijf. We moeten streven naar 'n
huurpeil zo vervolgde de bewindsman
dat zich ook in een verre toekomst
naar alle waarschijnlijkheid zal kunnen
handhaven. We moeten cen ljjn zien te
vinden die een zo groot mogelijke stabili
teit in het z» conjunctuurgevoelige bouw
bedrijf waarborgt.
De minister meende ernstig te moeten
waarschuwen tegen het vrijlaten van de
huren. Hij betwijfelde of de vrijheid, ge
geven in de zg. ..Vrije Sector", uitsluitend
plezierige resultaten heeft opgeleverd De
markt begint daar al overvoerd te raken.
Uit beleggerskringen hoort men zelfs al:
Spaar voor ons voor het vrijlaten van
de huren, dat wordt een catastrophe".
Antwoordende op de in de v g 8
uitgesproken wens naar me'er J d
voor het bedrijfsleven, zei de minis er,
dat het vaak van het bedrijfsleven zelf
afhangt of de overheid die vrijheid
geven.
In de meeste sectoren van het bouw
bedrijf, aldus de heer In 't Veld, heet
m_n van mijn departement niet veel lasi.
Vele voorschriften moet men eerder op
rekening van de gemeentelijke dan van
de rijksoverheid schrijven. Laat men zien
eens verstaan met de Vereniging van
Nederlandsche Gemeenten, dat zal zeker
van nut kunnen zijn.
Na minister In 't Veld sprak de voor
zitter van de Internationale Federatie
van Ondernemers in het Bouwbedrijf, de
heer Frankignoul uit België, die vertelde
dat ook de internationale organen op het
gebied van de bouwnijverheid besloten
hebben studie te maken van de factoren,
die de productiviteit kunnen bevorderen
Tot slot sprak nog de minister zonder
portefeuille, prof. dr A. Albregts, die ver
heugd zeide te zijn, het bouwbedrijf te
kunnen rangschikken onder de bedrijfs
takken, die hun speciale aandacht geven
aan de productiviteitsbevordering. Van
groot belang achtte spr. het bevorderen
van da continuïteit van het bouwen.
aantal van zjjn vertrouwensmannen
meer naar Europa zal nemen. De Shape,
zoals het oppercommando van de NATO
heet, zal dus in zjjn bezetting hoogst
waarschijnlijk belangrijke veranderin
gen ondergaan.
De samenwerking met bet Pentagon
zal door Ridgway's benoeming nog
versterkt, worden. Immers, hij is een
goed vriend van Marshall en van ge-
nerall Bradley, de chef der gezamen
lijke Amerikaanse staven en cen klas
genoot van generaal Collins, de staf
chef van het Amerikaanse leger.
Vijand van ongeduld
Matthew B. Ridgway is een voor
zichtig man. Oorlogscorrespondenten
hebben van het begin af aan ge
probeerd, hem omtrent zijn politieke
opvattingen uit te horen, maar hij
wist hen steeds met een kluitje in
het riet te sturen. „Ongeduld", zo
heeft hij eens gezegd, „is een der
mindere aangename eigenschappen
van het jonge Amerikaanse volk". In
Korea heeft hij geduldig zijn kans
afgewacht. In tegenstelling met
MacArthur i9 hij niet op sensationele
veroveringen uit geweest. Hij verkoos
het, de vijand door zijn overmacht
aan artillerie en vliegtuigen zo groot
mogelijke verliezen aan mensen en
materiaal toe te brengen. Het ver
overen van stukken land en gebom
bardeerde steden interesseerde hem
niet.
Van het voorbereidende werk, door
Eisenhower en Gruenther verricht, zal
hij ongetwijfeld dankbaar gebruik' ma
ken, om zijn eigen inzichten omtrent de
verdediging van West-Europa te ver
wezenlijken. Toen h® naar Korea ge
stuurd werd, om de daar gesneuvelde
generaal vValker te vervangen, kwam
hij er eveneens met een uitgewerkt plan,
zelfs zonder dat hij het gevechtster
rein uit eigen aanschouwing kende.
Volgens de thans in uitvoering
zijnde plannen van de NATO zal
Ridgway zo snel mogelijk de be
schikking krijgen over 50 divisies
(ongerekend de Griekse en Turkse)
en over 4000 gevechtsvliegtuigen. De
helft van deze divisies zal inmiddels
slechts als reserve kunnen worden
beschouwd, maar kan in een maand
gemobiliseerd worden.
Aldus zal Ridgway, beter dan thans
nog Eisenhower, jn staat zjjn, de eerste
Sovjet-Russische stoot op te vangen, in
het onverhoopte geval, dat die komen
mocht. Deze macht zal het hem moge-
Ujjk maken, een barricade op te wer
pen. Indien Sovjet-Rusland een werke
lijk grote aanval op West-Europa zou
willen ontketenen, zjjn de in Oost Prui
sen ter beschikking staande divisies,
alsmede die der satellietlanden. niet
voldoende. Er zouden dus eventueel
grootse voorbereidingen moeten wor
den gemaakt en het mag worden aan
genomen, dat Ridgway's inlichtingen
dienst daarvan gauw genoeg de lucht
zou krjjgen. Een inwendige reorgani
satie in de Noord Atlantische Raad,
waardoor de afgevaardigden perma
nente vertegenwoordiger met meer
zeggingskracht geworden zijn, zal Ridg
way bovendien in een betere positie
dan Eisenhower plaatsen.
Wat h.jj in Korea achterlaat? Ein
deloze onderhandelingen en een leger,
dat zich verveelt, waarvan de soldaten
behalve de dood slechts gevangenne
ming door de communisten vrezen. Oe
troepen van de Verenigde Naties liggen
Een van de meer dan honderdduizend krijgsgevangenen, door generaal
Ridgway gemaakt: een zes-jarige Noordkoreaanse jongen, die door de
communisten als ordonnans tcerd gebruikt.
nu op talrijke plaatsen in het gezicht
van de vijand. Menigmaal schiet een
schildwacht alleen, omdat de onzeker
heid hem zenuwachtig maakt. De com-
muniqué's over de eindeloze onderhan
delingen interesseren de soldaat nau
welijks. Wel hoort hij telkens weer
nieuwe geruchten over betere verster
kingen van de vijand, zwaarder mate
riaal, dat wordt aangevoerd en nieuwe
versterkingen, die komen opdagen. Toch
hoopt ook hij, dat de onderhandelin
gen ten slotte tot een goed einde zul
len worden gevoerd.
Enin het grote gevangenkamp op
het eiland Koje langs de kust van
Zuid Korea wachten over de honderd
twintig duizend krijgsgevangenen ge
laten af, wat er over hen beslist zal
worden. Men weet het. 53.000 weigeren,
naar Noord-Korea of China terug te ke
ren. Onder die ruim honderd duizend
bevinden zich drie duizend jongens onder
de zeventien jaar. Ze werden door de
communisten gerecruteerd. deden dienst
als ordonnansen en verrichtten spion
nenwerk. De jongste is zes jaar oud
Omdat hij een uniform droeg, werd hij
naar het krjjgssgevangenkamp overge
bracht. Maar daar leren de Noord-
Koreaanse en Chinese jongens lezen en
schrijven. Vier en twintig procent van
de Noord Koreanen en zestig procent
van de Chinezen zijn analphabeet. Wat
de jongens betreft, die kopen voor hun
zakgeld speelgoedVoor de mees
ten hunner was de oorlog een avon
tuur, dat nog niet eens zo slecht afliep.
Ze hebben het beter dan vele jongens
in Zuid-Korea
ET was geen gemakke
lijke opgave van Mari
Andriessen aan de voor
avond van bevrijdingsdag een
vraaggesprek los te krijgen
over oorlogs- en verzetsmo-
numenten. De Haarlemse
beeldhouwer is nogal wars
van publiciteit en te oprecht
om voor zijn werk propagan
da te maken met andere mid
delen dan die beelden zelf.
Maar als- we dan eindelijk
na herhaalde telefoonge
sprekken over en weer op 'n
witte bank in een lentetuin
de kans krjjgen onze bedoe
lingen te verduidelijken,
geeft hij zich gewonnen want
WÜ zijn niet gekomen om
Andriessens eigen kunst te
bespreken, maar iets te ho
ren over de monumenten die
aan oorlog en verzet herin
neren in het algemeen. Het
gesprek loopt dan al gauw
op rolletjes.
Andriessen mist gelukkig
de hebbelijkheid zijn per
soonlijke kijk tot een alge
meen verbindende wet te
verklaren en daarom kan hij
ronduit zeggen, hoe hij te
genover de beeldhouwkunst
en de oorlogsmonumenten
staat zonder anderen te kort
te doen. ,Wij hebben z° mid
den in dé oorlog en het ver
zet gezeten, dat het mij niet
gemakkelijk valt over die
dingen in symbolen te spre
ken. Vandaar dat mijn na
oorlogse werken, zoals ,,De
man voor het vuurpeloton"
en het grote gedenkteken
voor Enschedé sterk realis
tisch aandoen".
WERKELIJKHEID
Ik tracht meer de werke
lijkheid, die iedere burger
aanspreekt weer te geven,
dan de pure schoonheid van
de vorm te bereiken. Mooie
vrouwen die in een wei-ge
drapeerd gewaad zjjn neerge
vallen, maar de toorts der
vrjjheid nog opgeheven hou
den. zjjn uit beeldhouwkun-
dig oogpunt wel aantrekke
lijk. maar je loopt het ge
vaar je enkel te verlustigen
in al die prachtige vormen en
het schrijnende onderwerp
helemaal te vergeten.
Ik ben nn zelf bezig aan
zo'n werkstuk voor Naald
wijk. Het komt op 'n buiten
gewoon gunstig terrein en
mag daarom wel wat monu-
mentaler zjjn dan verschil
lende andere dingen die ik
gemaakt heb. Maar het blijft
een moeilijke opgave je niet
helemaal in de uiterlijke
schoonheid te verliezen".
DE BOEREN UIT
PUTTEN.
A DIT BLIJK van zelf
kennis en bescheiden
heid vinden wij het tijd
worden om eens te spreken
over de indruk, die zijn
monumenten op het grote
publiek in Nederland hebben
gemaakt en Andriessen glun
dert op.
„Ja", zegt hij, „die boeren
uit Putten, die een gedenk
teken voor de weggevoerde
dorpsgenoten wilden bestel
len, waren verstandiger dan
ik. In mijn atelier stapten ze
dadelijk op de drie concen
tratiekamp-figuren voor het
Enschedese gedenkteken af
kunstbroeders. Het gedenk-
tekentje, dat Paul Grégoire
voor Loosdrecht maakte,
vindt hij heel mooi.
„Grégoire werkt volgens
een heel andere opvatting
dan ik, maar nu moet u niet
denken, dat ik de mijne
beter vind. Ik kannu een
maal zelf niet zo gemakke
lijk in een sterk aesthetische
tn academische trant wer
ken, maar figuren als Gré
goire, Henk Wezelaar en
Radecker. zijn veel sterker
en vroegen net zo iets te
maken.
Maar om voor de Puttense
bevolking een nog makke
lijker verstaanbare taal te
spreken en ook al omdat het
beeld niet uit brons gegoten
maar in steen moest worden
gekapt, heb ik in duidelijke
en uitgewerkte vorm een
Puttense weduwe uitgebeeld.
Toen het stuk klaar was,
vonden mijn opdrachtgevers
het prachtig, maar ze liepen
toch weer naar de concen
tratiekamp-groep. Die von
den ze toch mooier".
Het gesprek wordt dan
hoe kan het anders bij een
bescheiden figuur als An
driessen omgebogen naar
de monumenten van zjjn
beïnvloed door Franse beeld
houwers als Despiau en leg
gen dan ook meer zin voor
louter schone vorm en mo
numentaliteit aan de dag".
„Ik zelf heb het gevoel,
dat ik de mensen meer be
reik met een. als u wilt,
expressionistischer vorm
geving, maar meent u niet,
dat ik het mezelf daarmee
erg gemakkelijk maak.
Naakten en figuren in Griek
se gewaden, die ver van de
alledaagsheid staan, hebben
altjjd wel iets moois. Maar
als ik een gjjzelaar met een
doodgewoon confectiepakje
niet precies de karakteris
tieke houding en uitdruk
king meegeef, wordt hjj een
burgermannetje^ die een
nieuw costuum past of op de
tram staat te wachten".
„Vooral collega's uit België
en Frankrijk zien duidelijk,
dat aan mijn opvatting het
gevaar zit, dat de sculptuur
wat litterair van aard zou
kunnen worden Maar Neder
land heeft nu eenmaal in de
eeuwen na de reformatie de
beeldhouwkunst gondig ver
waarloosd en we kunnen al
leen maar „ieder op zijn
manier" ons best doen de
sculptuur in ons land op
hoger peil te brengen".
KORTSTONDIGE
HAUSSE?
ANZELFSPREKEND
komt nu de toekomst
van de beeldhouwkunst
en haar beoefenaars ter
tafel. Mari Andriessen vindt
het verheugend, dat de be
vrijding aanleiding is gewor
den tot het ontstaan van zo
veel beeldhouwwerken. Maar
hij vreest toch wel, dat deze
hausse in Je vaderlandse
sculptuur gauw voorbij zal
zijn.
„Tot „beelden" komt het In
Nederland alleen als er een
historische gebeurtenis te
herdenken valt en dan
meestal nog tegen de minst
mogelijke kosten.
KENAU AAN HET
SPAARNE
Onlangs had ik een Deense
collega op bezoek, die vond,
dat er aan het Spaarne nu
maar eens een standbeeld
van Kenau Hasselaar moest
worden opgericht, liefst op
het pleintje voor het Waag
gebouw. Hij berekende, naar
zijn Deense opvattingen da:
zo'n beeld van ongeveer 2ü
M hoogte 25.000 zou moe
ten kosten. Ik heb hem het
hele plan maar afgeraden,
want zo veel wordt er in
Nederland nooit uitgetrok
ken voor een standbeeld van
bescheiden afmetingen, dat
bovendien niet strikt nodig
is".
„Maar het zou voor dc
beeldhouwkunst en de beeld
houwers wel wenselijk zjjn,
dat er bjj ons wat „Dccnser"
gedacht werd op dit punt.
Een goed stuk sculptuur eist
nu eenmaal ernstige studie
en ontstaat niet in enkele
maanden.
En waarom zou een beeld
houwer armoedzaaier moeten
zjjn. als hij. zoals zoveel van
onze talentvolle jongeren zjjn
taak ernstig opvat?
Ik hoop van harte, dat u
vooral voor de jongeren en
hun kansen eens in uw blad
wilt pleiten".
Wat wij bij deze gaarne en
met .overtuiging doen.
MEN- KENT het verhaat, van pater
Fondi. Hij viel af en werd communist.
Merkwaardig is in dit verband een
ander geval. Aldo Cucchi, de Italiaanse
communistische afgevaardigde, die het
1 vorige jaar na een reis door Sovjet-
Rusland uit de partij trad, heeft syn
kinderen hun eerste H. Communie laten
doen en laten vormen. De tegenstelling
is wel frappant. Maar over dit geval zal
„De Waarheid" wel zwijgen.
TER GELEGENHEID van de 1 Mei
viering had mgr Gaudel. bisschop van
Toulon en Frégus, een schrijven gericht
tot zijn gelovigenwaarin hij de' arbei
ders zeide, dat hun vrijheid niet door
een bloedige revolutie kan worden ver
kregen, maar door een verandering te
bewerken in de geesten der werkgevers.
Wanneer de werkgevers de mens niet
langer als een machine en als windt -
object beschouwen, dan is de revolutie
volbracht.
Zo'n bisschoppelijke verklaring moet
toch wel wat zeggen voor leiders. Een
bisschop lanceert een dergelijke beschul
diging niet in een driftige bui.
HET BRAZILIAANSE parlement
heeft het voorstel van de afgevaardigde
Carneiro, om de onontbindbaarheid van
het huwelijk af te schaffen en de echt
scheiding toe te laten, met algemene
stemmen verworpen. Het voorstel was
enige maanden geleden ingediend, doch
fel door de Katholieke Actie van Bra
zilië bestreden op instigatie van het
episcopaat. Alberto Deotato heeft na
cen knappe redevoering het voorstel van
Carneiro onaanvaardbaar genoemd en
het gehele parlement met uitzondering
van de communisten meegekregen. Wie
icaren uwer tegen f De mensen van de
rode heilsorde.
IN HUN BRIEF, die in de herfst
van het vorig jaar is opgesteld en eerst
later is gepubliceerd, hebben de bis
schoppen van Brazilië erop aangedron
gen, dat de onontbindbaarheid van het
huwelijk erkend sou blijven en dat de
kerkelijke huwelijken door de Staat
zouden worden erkend.
In Brazilië is de toestand van de ge
zinnen vooral in de dichtbevolkte steden
ten hemel schreiend. Op het Internatio
nale Congres voor Vrouwelijke Jeugd
dat vorig jaar in Montevideo werd ge
houden, heeft de presidente verklaard,
aan te nemendat 75 van de huwe
lijken in Zuid-Amerika onwettig is.
Dit bedroevend verschijnsel vindt zijn
oorzaak in de sociale omstandigheden,
die in Zuid-Amerika veel te -loensen
overlaten. De lotien zijn laag, de hygiëne
en behuizing is zeer slecht. Het volk is
van nature buitengewoon gespitst op
materiële genoegens. Mannen en vrou
wen lopen maar van elkaar weg. Nog
werk genoeg om orde in een sociale
chaos te scheppen.
MORGEN is het weer Zondag. Eerste
Zondag van de maand. Dus eens een
beetje royaal voor de nieuwe Kerken.
Ook hierin voorbeeldig, aldus gevolg ge
vend aan de vermaning van St. Petrus,
in het epistel, opdat de heidenen God
zullen gaan verheerlijken om wille van
uw goede werken. Door goed te leven
moeten we het onverstand van kort
zichtige mensen tot zwijgen brengen.
Het St. Johannes-evangelie bezingt het
weerzien. Mogen we boven elkaar alle
maal weerzien! Voor de rest alvast een
zalige Zondag met een blij gelaat, dat
niemand ons kan ontnemen.
Een symbolisch werlt van Mnri
Andriessen. Bevrijdingsmonument te
Heemstede.
