BobR ichardswon po Isstok
Nieuwe Olympische records aan
de lopende band
r
Fanny kreeg penicilline-injecties
Harde Russen kansloos
Ook de Britten klopten Pakistan
MAAR**-
Onbillijk systeem wipte Triton
Marjorie Jackson: de vliegende
onderwijzeres
Onbedreigd winnares op de
honderd meter
altijd wint
WOENSDAG 23 JULI 1952
PAGINA 4
Anoufriev aan Zatopek's hand won
5 km-serie; maar Schade liep sneller
MARJORIE JACKSON,
Tussen hemel en aarde
Vrijwilligers vóór$
DRINKT
geregeld
ook in huis
het natuurlijke, de
spijsvertering bevor
derende bronwater
uit de Belgische
Ardennen.
Overal verkrijgbaar
Kans op „antwoord" aan Maria Sander
Zuid-Slavië regeerde in tempo en brio
Juist besluit
Ivanov voorkwam debacle
En veroverden bronzen hockey-medailie
VIRGINIA
CRICKET IN ENGELAND
ROEI-KAMPIOENSCHAPPEN
VAN NEDERLAND
Zwakkere ploegen wèl in de finale
Leiding NederlandIndia
Kwart-finales
Fanny afwezig Géén Wilhelmus
Saat uit de strijd
Van Mesdag exit
Onze zeilers
Adembenemende strijd op meer
dan vier meter hoogte
Door MARTIN W. DUYZINGS.
HELSINKI, Dinsdagavond.
Naar Bob Richards staarden vijftig-duizend doodstille mensen.
De derde Olympische dag liep naar zijn einde.
De grote klok naast het oranje-gloeiende score-hord wees kwart voor acht
en de avond viel koel, als speurde men er de naderende herfst reeds in,
over Helsinki en het stadion.
Maar nog steeds torsten de hoge tribunes vele tienduizenden: geboeid,
geroerd en gevangen door het moordende gevecht, dat
r Vf A.f' J Bob Richards, de kleine 27-jarige Amerikaan, met zijn
polsstok nu al meer dan vijf uur lang koppig en ver-
beten leverde tegen de steeds hoger klimmende lat.
Men had hen verwend vanmiddag, de toeschouwers-aller-landen. Ze
hadden Meivin Whitfield, de altijd zo koele Amerikaanse crack, eindelijk
zien exploderen, toen hij voor de tweede maal in zijn carrière de gouden
plak der 800 meters won. Ze hadden de algemene teleurstelling gedeeld
toen twee Olympische sterren, onze Fanny Blankers en de gisteren zo
teleurgestelde Jamaicaan, Herhert McKenley, vandaag niet op de sintels
verschenen. Ze hadden met stijgende geestdrift gezien, hoe de crême-de-la-
crême van de wereldathletiek vandaag, de alles behalve gunstige tempera
tuur ten spijt, in een dolle jacht op records de ene voormalige Olympische
topprestatie na de andere onder hun spikes vergruizelden.
Ze hadden met opgetrokken wenkbrauwen ervaren, dat Emil Zatopck
in een overdreven demonstratie van volks-democratische kameraadschap
zonder enige camouflage een ordinair combientje maakte met broedertje-
Anoufriev uit Moskou, die, dank zij de onderdanige medewerking van de
Olympische kampioen, een der 5000 meter series op zijn naam mocht
schrijven.
Doch alles was, in deze middag vol gebeurtenissen, tenslotte vervaagd en
weggevreten in het vuur van het gevecht, waarin drie Amerikanen, drie
Russen, een kleine, eenzame Japanner en een koele, nergens voor terug
deinzende Zweed elkaar vijf uur achtereen te lijf waren gegaan, totdat,
klein en gespannen en met nauwelijks in toom gehouden zenuwen, ten
slotte alleen Bob Richards eenzaam in de arena overbleef.
Fanny's waardige opvolgster.
Op de 4.55 meter lag de lat.
Slechts de lange, jonge Don Laz en
zijn landgenoot Bob Richards hadden
ieder pas in de derde sprong, de altijd
kritieke 4.50 meter-grens overleefd. Het
uit 1936 stammende Olympische record
van de Amerikaan Meadows, tot stand
gekomen in een duel JapanAmerika,
dat nog altijd geldt als het meest mee
slepende, ooit tijdens de moderne spelen
vertoond, was toen al lang ter ziele.
Richards en Laz waren, met de Zweed
Lundberg en de over een perfecte tech
niek beschikkende blonde Rus Deni-
senko, met een sprong van 4.40 meter
op de Olympische recordlijst gegaan
nadat ze, twintig centimeters lager al,
de teleurstellende Yank Mattos, de
kleine, dappere Japanner Sawada, de
Fin Olenius en de Russen Brazhnik en
Knjazev van zich af hadden geschud.
Op 4.50 meter struikelden ook Lund
berg en Denisenko. De spanning bleek
hun tenslotte te groot; de last der steeds
stijgende vermoeidheid na een wed
strijd, die hen uren al had bezig gehou
den had hun de veerkracht ontnomen.
Doch de strijd om de gouden plak
ging door:
Vijf centimeter hóger ging opnieuw
de lat en in hun derde sprong haalden
Laz en Richards het beiden.
Het scorc-bord wees 4.50 aan. Tot
tweemaal toe hadden Laz en Richards de
lat afgesprongen en Laz wapende zich
voor zijn allerlaatste kans. Het duurde
eindeloze minuten, waarin héél het sta
dion een rimpelloze stilte ademloos be
waarde. Laz rende tot tweemaal toe
naar de hoog boven hem uit zwevende
lat, doch hield dan abrupt in. Hij dren
telde enkele seconden besluiteloos heen
en weer, legde de polsstok dan even
naast zich in het gras alsof zijn lange
vingers het gewicht van het bamboe
niet eens meer konden dragen, greep
dan opeens de stok en rende
Slechts even raakte hü de lat, doch
ze zwiepte gierend omlaag en terwijl de
blonde Amerikaan met een vertwijfeld
gebaar het zaagsel, het zand en de
teleurstelling van zich afschudde, stond
Bob Richards al, bewegingloos, gereed
voor zijn aanloop.
Hij wachtte slechts drie seconden;
tóen stortte hij, elke spier gespannen,
iedere zenuw tot het uiterste geladen,
naar voren en haalde het! Hij veerde
uit de zandbak op alsof men hem af
geschoten had, rende juichend en
zwaaiend in het rond, werd niet
alleen door zijn teamgenoot Laz, doch
óók door de Rus Denisenkb hardhan
dig omarmd en liet daarna, in een
overmoedige bui, de lat nog even op
4.60 leggen
Doch zóveel had hij niet. Zijn reser
ves waren uitgeput. Hij had ze verbruikt
in die laatste 4,55 meter meester-sprong,
waarin hij niet alleen liet Olympisch
goud, doch ook het Olympisch record
veroverde vóór zijn landgenoot Don Laz
(4.50 meter), de Zweed Lundberg en de
Rus Denisenko (beiden 4.40 meter).
Orkaan voor Whitfield
Het was stellig het boeiendste num
mer van deze dag, pok al had dan Mei
Whitfield, ruim een uur te voren, een
orkaan van geestdrift op de tribunes
veroorzaakt toen hij, precies als in Lon
den, vóór precies dezelfde tegenstander
als in Londen en met precies dezelfde
tijd als in Londen! in de finale 800
meters eindelijk zijn topvorm had ge
toond.
Hij, de lopende rekenmachine, die
zeidén een-tiende van een seconde snel
ler loopt dan hij per se noodzakelijk
acht, móest wel met zijn topvorm op de
sintels komen, want zowel zijn oude
Londense rivaal, de donkere Jamaicaan
Arthur Wint, als de stugge Deen Niel
sen en de niet aflatende Duitse houw
degen Ulzheimer, hadden uit de series
en de demi-finales een koppige hoop
geput, dat Whitfield in de achter ons
liggende jaren tóch wel wat geleden
had en dat er mogelijk voor zijn snelste
concurrenten toch nog een kansje was.
Daarom nam Wint direct na de start
met zóveel haast de leid'ng, dat Whit
field na 200 meter zowaar nog in laat
ste positie lag. Daarom verhoogde Wint
nog het tempo, toen Whitfield na 400 m.
al achter Ulzheimer tot de derde plaats
was opgerukt.
Whitfield móest aanvallen! Hij
stelde dit uit totdat hij nog slechts 200
meter te lopen had. Toen kwam hij:
onweerstaanbaar, met lange, driftige
passen Bij het uitkomen van de bocht
had hij dezelfde Wint. die vergeefs
trachtte terug te komen en die over
die 800 meter 0.1 seconde sneller zou
zijn dan destijds in Londen, al ver
slagen.
Hij won tenslotte in zijn eigen Olym
pische recordtijd 1.49,2 vóór Wint
(1-49,4) en Ulzheimer (1 49,7), die zich
zó „restlos" leeggelopen had, dat hij
voorbij de finish met een zweefduik
tegen de sintels vloog. Nielsen met
1.49,7. Webster (1.50,2) en Steiner
(1.50,6) bezetten de volgende plaatsen.
En vervolgens zochten we dan in
drie series (die door het uitvallen van
Wim Slijkhuis helaas aan belangrijk
heid en spanning verloren), naar
veertien vrijwilligers, die bereid zijn
zich straks in de finale der 5000 me
ter door Emil Zatopek de Onverwoest
bare, ten overstaan van 70.000 glim
lachende toeschouwers ter slachtbank
te laten voeren.
Emil Zatopek-zèlf vond deze series
kennelijk slechts een kinderachtige ver
toning en daar gedroeg hij zich naar!
Hjj verscheen in de derde serie in de
baan met twee duidelijk waarneembare
bedoelingen: a. zich zelf zovéél moge
lijk te sparen voor de finale en b. de
Rus, Andrei Anoufriev, koste wat kost,
aan een overwinning in die serie en
automatisch aan een plaats in de finale
te helpen.
Vermoedelijk had de Tsjech vanmid
dag een paar volkscommissarissen op
de thee gehadHij speelde het stuk bot,
dom en dilettanterig. Do Rus spurtte
onmiddellijk van start, terwijl Zatopck
in de achterhoede van het veld glim
lachend bleef toezien, hoe kameraad
Andrei bezig was veertig kostbare me
ters voorsprong te veroveren, l'as toen,
reeds na anderhalve kilometer, bleek,
dat de nijdig zwoegende Anoufriev met
deze voorsprong ver boven zijn stand
leefde en dat hij hem, na een paar
tussenspurtje van de Noor Stokken
al spoedig verspeelde, kwam Zatopck
met duizelingwekkend gemak naar
voren en regelde dat even.
Hjj regelde het zó, dat het kopgroep-
je door tussenstijdse verhogingen van
het tempo voortdurend kleiner werd,
waarna hjj telkens weer wachtte om
de hevig hijgende Anoufriev op te ha
len. In de voorlaatste bocht verdien
de hij vervolgens de meeste hoogach
ting van Vadertje Stalin door de Rus
voorbij te laten gaan. Hij duwde hem
letterlijk naar voren, waarna hij zich
verder met veel misbaar nuttig maak
te door de snel hijspuntende Zweed
Albertsson te bewaken. Als tegenspres-
tatie gaf hü de Zweed op de finish
lijn de tweede plaats cadeau, nadat
Andrei Anoufriev het blijspel gewon
nen had in 14.23.6. Albertson noteer
de 14.26.0, Zatopek idem, de Australiër
Perry werd vierde in 14.27.0 en de
rossige Brit Chataway plaatste zich
met 14.27.8 eveneens in de finale.
De tijd van deze serie was overdre
ven matig, vergeleken met de 14.19.0
waarmee de Franse Algerijn Mimoun
na een kapitale eindsprint de eerste
serie gewonnen had vóór de Fin
Taipale (14.22.8), Gaston Reiff, de
Olvmpische winnaar van 1948, die met
14.23.8 het kennelijk op z'n gemak
deed, de Zweed Andersson (14,25.0)
en de Engelsman Pirie (14.26.2).
Doch de houding en de prestatie
van Zatopek staken wel bijzonder
ongunstig af tegen de manier, waar
op de Duitser Herbert Schade, zon
der veel tegenstand en oorverdovend
aangemoedigd door de van dag tot
dag blijkbaar nog groeiende Duitse
kolonie, in de tweede serie het Olym
pische record van Gaston Reiff (14.17.6)
met niet minder dan 2.2 seconde ver
beterd had.
De Duitser nam onmiddellijk de lei
ding en had na tw^e ronden de rest
van de concurrentie al van zich afge
schud. Hij liep maar eenvoudig rustig
zijn eigen, stugge, tempo, wist na vier
kilometer al, dat hij vandaag op de
Olympische recordlijst zou gaan en gaf
goedmoedig de Brit Parker de gele
genheid om in de laatste ronde met __een
woedende spurt nog wat dichterbij te
komen. Het nieuwe record voor Scha
de luidt 14.15.4; Parker had er 14.18.2
voor nodig, de Hongaar Béres werd
derde in 14.19.6, de Belg Theys bereik
te de finale in 14.22.2 en ook de Fin
Tuomaalaa behoorde met 14.26.8 nog
royaal tot de vijftien uitverkorenen.
En terwijl Schade nog druk doende
was zijn nieuwe record te construeren
stond Sim Iness. de wat onhandige, ver
legen Amerikaanse reus, die tijdens het
discuswerpen een ander record tot
driemaal toe omvergeworpen had, nog
altijd op het middenveld naar het
Olympische goud te staren, dat men
hem die middag in een zijner enorme
vuisten had gelegd.
Adolfo Consolini, de Italiaanse mas
todont, die sedert zijn overwinning
in Londen zich een voornaam em-
Advertentle
SPI
(Speciale berichtgeving)
HELSINKI, Dinsdagavond.
Hetzij ze wint, hetzij ze verliest,
zelfs als ze zich terugtrekt, altijd is
Fanny BlankersKoen „frontpage-
news" voor de internationale sport
pers. En er ging een golf van teleur
stelling door heel de Olympische
athletiek-wereld, toen bekend werd,
dat Fanny niet in de deini-finale 100
meter zou starten. Ze voelde zich al
enkele dagen niet in de beste con
ditie, had na haar tweede serie, waar
in ze tweede was geworden, geklaagd
over duizeligheid, bleek last van
een karbonkel en daardoor opgezette
lympheklieren te hebben en leed aan
koorts. „Niet starten", besliste toen
onmiddellijk haar man en coach Jan
Blankers.
Het was voor iedereen duidelijk en
verklaarbaar. Behalve voor de Duitse
athlete Maria Sander-Domagalla, die er
na die tweede serie ook al het eerst by
was geweest om Fanny te vertellen
dat ze verslagen was (en niet zonder
leedvermaak) en die nu onverholen en
met een schouder-ophalen liet blijken
van dat ziek-zljn niets te geloven, 't Was
geen chic gebaar van de Duitse
En intussen nam de Utrechtse dokter
Hingst, coach van Triton's roeiploeg,
(Speciale berichtgeving)
TAMPERE, Dinsdagavond.
De Russische voetballers, van wie zo'n grote roep was uitgegaan (ook al be
schouwde men Hongarije als de éérste Oost-Europese favoriet), uitgeschakeld in
de overgespeelde wedstrijd van de eerste ronde in liet Olympisch voetbal-tournooi.
I Zuid-Slavié hield ditmaal, ten aanschouwen van ruim 29.000 toeschouwers in Tam
pere, de teugels strak in handen. Het overkwam dc mannen uit liet land van Titn,
die in de eerste wedstrijd een 51. voorsprong verloren hadden zién gaan tot een
55 gelijk spel, deze avond niét dat zij zich te vroeg overwinnaars waanden. Ook
bij een 31 voorsprong bleven zij nu op volle kracht dóórgaan en sloten elke kans
op een nieuwe Russische eindstoot uit.
de patiente in onderzoek en diende
haar enige penicilline-inspuitingen toe
teneinde de infectie te bedwingen (ge
vreesd was ook voor een darm-infec
tie). Dinsdagavond laat voelde Fanny
zich weer goed, maar dr Hingst zal
pas Woensdagochtend beslissen of zij
in de wedstrijden op de 80 meter hor
den mag starten, waartoe koortsvrij-
zijn voorwaarde is.
Het was juist gezien van Jan Blan
kers, om zijn vrouw voor de verdere
races over 100 meter een startver
bod op te leggen. Fanny had zich in
die twee eerste series tóch al gefor
ceerd, had toen al eigenlijk niet mo
gen lopen. Verder deelnemen zou
funest geweest zijn, zowel voor haar
lichamelijke constitutie als voor haar
mentale instelling. De titel op de 100
meter zou zij niet hebben kunnen be
halen, want alleen in haar allerbeste
topvorm zou zij kans hebben gehad
tegen de Australische Marjorie Jack
son, die een waardige opvolgster i
geworden. En Fanny zou zich dermate
geforceerd hebben, dat haar conditie
logischerwijs nog slechter was gewor
den.
Dat zou haar én de vorm en het
zelfvertrouwen hebben ontnomen voor
de 80 meter horden, waarop zij méér
dan op de 100 meter de grote favo
riete is. En het zou dramatisch zijn
geweest, als zij ook in haar horden-
specialiteit zou zijn verslagen (om dan
van de 200 meter en de estafette maar
te zwijgen). Want een dergelijk af
scheid van haar schitterende loopbaan
zou onze top-athlete zeker niet ver-
diend hebben.
En Maria Sander-Domagalla (die overi
gens öök wel weet wat hardlopen is en
die ook op de 80 meter horden uit
komt) mag weten, dat Fanny geen
enkele tegenstandster uit vrees Voor
een nederlaag ontloopt. En het is te
hopen, dat Fanny, tegen haar wil in
bed gehouden, op dat horden-nummer
weer in goede conditie is. Dan zal
Maria wel wat gewaar worden
MEL WHITFIELD,
voor de tweede maal Olympisch
kampioen op de 800 meter.
De Russen namen ditmaal het initia
tief en hadden ook al snel succes, toen
midvoor-aanvoerder Bobiov (kenbaar
aan een witte band om zijn arm) de
score van korte afstand opende na zich
fraai vrijgelopen te hebben. De Zuid-
slaven hadden enige tijd nodig om zich
over deze tegenslag neen te zetten,
maar toen zij eenmaal het offensief
hadden overgenomen, bleken hun grote
capaciteiten: hoger tempo en strakker
samenspel. Het werd een belegering
voor het Russische doel, waar keeper
Ivanov zich met een serie fantastische
HELSINKI, Dinsdagavond
In een aantrekkelijke en snelle wed
strijd heeft het liockey-elftal van
Groot-Brittannië de wedstrijd om dc
derde plaats tegen
Pakistan met 2—1
gewonnen. De Brit
ten hebben heel
hard voor deze zege
moeten vechten
maar de bronzen medailles zi.in on
tegenzeggelijk terecht gekomen bij het
elftal, dat er het meeste recht op had.
Het korte schuifspel van Pakistan
was een kolfje naar de hand van de
stevige en stickvaste achterhoede van
Groot-Brittannië, en toen Pakistan van
speelwijze veranderde, was het te laat
om nog een gelijk spel of meer uit het
vuur te slepen.
Aanvankelijk speelde de strijd zich af
op het middenveld, waar de tengere en
lichte Pakistani menig duel verloren.
Langs de grond trachtten zij de bal met
korte tikken in de Britse cirkel te wer
ken, maar het spel ging te veel in de
breedte en gevaarlijk waren hun aan
vallen allerminst.
Het enthousiaste Britse spel had meer
succes. Nadat enkele strafcorners niets
hadden opgeleverd, kwam het eerste
doelpunt uit een lange hoekslag, waar
uit linksbinnen Conroy hard en hoog
met de omgekeerde stick insloeg. Enkele
minuten na rust werd het 20 uit een
doorbraak van Fletcher.
TRIUMPH
bonpoint aangemeten heeft, had al
op ietwat hardhandige manier wet
Sim Iness kennis gemaakt, toen hij
nog maar vijf minuten in de arena
was. Want Iness nam onbewogen de
schijf en verbrijzelde Consoli's Olym
pische record met zijn allereerste
worp van 53.47 meter. Zowel Con
solini als de Amerikaanse wereld
recordhouder Dillon (die overigens
met zijn eerste worp 42.47 meter
haalde!) stonden daar kennelijk even
van te kijken. Ze werden }}''K wat
onzekerder, toen Iness met zijn twee
de worp zijn eigen record opnieuw
verbeterde: 54.60 meter. En zij ge
loofden niet meer in Sim's spreek
woordelijke verlegenheid, toen hij ook
dat record in de derde worp opnieuw
brak en hjj met 55.03 meter meteen
zjjn gouden medaille veroverde.
Consolini verwerkte al die klappen
nog het best. Zijn tweede worp leverde
hem 53.70 meter op plus de tweede
plaats, waarna wereldrecordhouder
James Dillon pas in zijn vierde beurt
(53.28 meter) het derde trapje op het
ereschavot toch nog voor Amerika
veroverde.
In de county werden de volgende resul
taten bereikt: Worcester 280 en 28/0 wint
van Warwick 155 en 129. Dit is de tweede
overwinning van Worcester op de buur
Warwickshire, Jenkins nam in de twee
wedstrijden 19 wickets voor 203 runs.
Sussex 222 en 267/9 verliest van
Northamps 330 en 183/4.
Lancashire 471/7 en wint van Kent 191
en 217.
Notts 333 en 181 verliest van Yorkshire
492 en 3314.
Lecester 302 en 32 verliest van Derby
shire 234 en 219/8.
Hampshire 240 en 135/3 wint van Glou
cester 256 en 115.
Glamorgan 217 en 151 verliest van Essex
293 en 86/9.
Middlesex 192 en 219 verliest van Surrey
283 en 130/1.
Op de Bosbaan te Amsterdam werden
met een zeer slechte bezetting de Ne
derlandss roei-kampioenschappen zonder
cracks! gehouden.
De uitslagen luiden: Vier met stuur
man: 1. Willem 3 (6.59.2), 2- De Laak
(7.02.0)
Skif: 1. De Delftsche Sport (7.38.4),
2. De Amstel (7.46.0), 3. Viking (7.48.6).
Twee iriet stuurman: 1. Het Spaarne
(8.00.2), 2. Njord (8.11.6), 3. Willem 3
(8.16.2).
Dubbel twee: 1. Het Spaarne-Triton
(7.04.0), 2. Willem 3 (7.09.0).
Acht: 1. Njord 16.11.8), 2. Laga (6.17.6),-
3- Willem 3 (6.20-6), 4- Nereus (6.22.8).
Dames dubbel vier: 1. Dfe Vliet (3.44.4),
2. Willem 3 (3.50.2).
Dames skif: 1. Nautilus (3.56.4), 2, De
Maas (4.05.4), 3, Viking (4.07-4).
Dames acht: 1. De Vliet (3-27.0), 2. Het
Spaarne (3.31.2).
HELSINKI, Dinsdag.
Gécn Nederlandse roeiers in óe
finales. Ook de Triton-twee en de
skiffeur Van Mesdag werden uitge
schakeld. De ongestuurde twee van
Triton helaas op een onbevredigende
manier.
Triton ondervoud in de tweede her
kansing de terugslag van de zware
race van gisteren, waarin Iiunze en
Binnendijk zich tegen de sterke En
gelse ploeg tot jlet uiterste hadden
gegeven. Dit heeft zich later op twee
manieren gewroken.
Ten eerste was de ploeg minder fit
dan gisteren maar vooral bleek ten
tweede, óat Triton mei een minder
goede tijd m die race vandaag in de
derde herkansingsheat zou zijn geplaatst
met aanzienlijk betere kansen. Immers,
De leiders van Pakistan keken nog
donkerder dan anders, maar de spelers
hadden geen boze gezichten nodig. Zij
hadden zelf wel gezien, dat het zo niet
ging en zij begonnen er nu een stevig
schepje op te gooien terwijl zij het
shortpassing vervingen door meer open
spel met verrassend lange passes naar
de vleugels. Maar weer was de opzet
van de aanvallen te breed en de fel op
de bal zittende Britten konden de nu
steeds groter wordende druk weerstaan.
Toch zou het einde nog onder grote
spanning komen, want bij een aanval
van rechts glipte midvoor Mallick tus
sen Midgley en Carnill door en in de
volgende seconde was de uitstekende
doelman Dadds geslagen.
Eén minuut voor het einde stond heel
Groot-Brittannië stijf van schrik. Een
keihard schot uit een strafcorner werd
door aanvoerder Niaz hard tegen de
kruising van de lat geschoten.
Verder kwam Pakistan niet. Voor het;
eerst viel een Aziatische ploeg buiten
de prijzen. Met bronswinnaar Groot-
Brittannië èn met Nederland is het
Europese hockey in opmars
De jury du terrain van het Olympisch
hockeytornooi heeft als scheidsrechters
voor de finale tussen Nederland en India,
welke Donderdag 24 Juli wordt gespeeld,
aangewezen de Britse arbiters Ingledew
en Allan.
saves grootmeesterlijk weerde maar
desondanks twee maal moest vissen,
eerst op een onhoudbare kogel van
Mitic, later toen Bobek een wegens
hard spel toegekende penalty ongenadig
inknalde.
De Zuidslaven imponeerden door
hun directe spel: zonder talmen werd
de bal van man tot man gespeeld, zij
't met ingewikkeld short-passing vol
moeilijke figuren maar getuigend van
een perfect positie- en ruimte-gevoel,
dan wel met lange haarzuivere passes
waarbij zij hun grotere loopsnelheid
uitbuitten. Met dit spel: vol fantasie
en brio, bleven zij ook na de rust
domineren, al werd de phenomenale
Russische keeper Ivanov nog maar
één keer gepasseerd, toen zijn back
een schot van Kajkovski van richting
veranderde.
Russen werden hard
De Russen gingen toen over tot zeer
hard spel en de Engelse scheidsrech
ter Ellis deelde niet alleen legio vrije
schoppen maar ook een aantal waar
schuwingen tegen de mannen van het
Rode Leger uit.
In weerwil van enige furieuze laatste
stormlopen slaagden de Russen, wier
weliswaar technisch zeer knappe maar
stereotiep korte spel een te machinale
indruk maakte en waarin de goalgetter-
midvoor Bobrov bij tekort aan tempo
door de Zuidslavische verdediging vol
ledig werd bedwongen, er niet meer in
om de nederlaag te ontlopen.
Zo won Zuidslavië met 3—1. En ter
wijl de mannen vgn het Rode Leger (de
kern van de Russische ploeg) met han
gende hoofden het veld verlieten, onge
twijfeld met weinig florissante gedach
ten aan hun ontvangstt door vadertje
Stalin, braken de weinige Zuidslavische
toeschouwers door het politie-cordon
heen en droegen zij hun triomferende
spelers op de schouders naar de kleed
kamers.
Het volledig programma van de bij
loting vastgestelde kwarteindstrijden
van het Olympisch voetbaltournooi
luidt:
23 Juli: Helsinki: OostenrijkZweden
24 Juli Helsinki: BraziliëDuitsland.
24 Juli Kotka: TurkijeHongarije.
25 Juli: Helsinki: DenemarkenZuid
slavië.
Er klonk vandaag géén Wilhelmus in Helsinki s Olympische stadion.
Er rees géén Nederlandse vlag omhoog tegen dc, van dreigende regen
loodgrijze, Finse lucht, toen de snelste sprintsters ter wereld in de honderd
meter-finale door de finish waren gegaan.
Het Olympische goud, waarop wij eergisteren rekenden cn waarop wij
gisteren, ondanks alles, nog steeds hoopten, was voor de kleine, magere
Australische Marjorie Jackson; cn zelfs het zilver en het hrons van een
sprintnummer, waarin we jaren achtereen de toon aangaven, was ditmaal
niet voor Nederland.
Fanny Blankers, enkele weken geleden nog in staat om een nieuw
wereldrecord te lopen, had ziek en geplaagd door een infectie haar
Olympische titel, die gisteren wel dreigend stond te wankelen, in de halve
finale niet eens verdedigd en toen het publiek dat, vlak voor de start,
ontdekte, ging er hoorbaar een golf van teleurstelling over de volgepakte
tribunes.
Het was voor de Nederlandse kolonie
een even grote teleurstelling. Niet alleen
omdat wjj nu Slijkhuis nog steeds met
zijn Achillespezen sukkelt tóch al
naargeestig weinig kans op enig Olym
pisch goud maken, doch vooral ook, om
dat men vanavond al in het buitenlandse
kamp rondleurde met de veronderstel
ling, dat onze wereldrecordhoudster een
nederlaag wenste te ontlopen.
In ieder geval ontnam dit plotselinge
uitvallen van Nederland's grote favoriete
helaas iets aan de glans van het Olym
pische goud, waarmee Marjorie Jackson
vanmiddag stil en gelukkig stond te
pronken.
De Australische had geen enkele re
den om een duel te ontlopen, want op
nieuw won zij haar demi-finale onbe
dreigd en met royale voorsprong en
opnieuw egaliseerde zij met 11.5 secon
de zowel het Olympische als het nog
altijd geldende wereldrecord.
Haar landgenote Cripps en de donkere
Amerikaanse Mae Faggs haalden met
haar de finale, waarna in de andere halve
finale de Zuid-Afrikaanse Daphne Hasen-
jager met de Australische Shirley Strick
land 11.9 seconde noteerden en zij de
Duitse favoriete Maria Sander op de
derde plaats lieten.
Het was in deze demi-finale dat Ne
derland een tweede teleurstelling te slik
ken kreeg. Puck Brouwer, op de binnen
baan, had een bijzonder slechte start, had
daarna wel tien meter nodig om haar
balans te vinden, ging op het rechte eind
weliswaar nog een Russin voorbij, maar
bracht het toch niet verder dan een vier
de plaats, hetgeen voor haar het einde
van dit honderd meter-avontuur bete
kende.
Ook voor Theo Saat kwam vanmiddag
in de kwart-finale der 200 meter een eind
aan de Olympische Spelen. De jonge
Hagenaar had zich in betere conditie
dan tijdens de demi-finale der honderd
meter met succes en met een tijd van
22 seconden door zijn serie heengeslagen,
daarbij de Duitser Zandt (22.1) en de
Venezolaan Leiva (22.3) achter zich la
tend.
Maar tóen al leek het twijfelachtig, dat
Saat de kwart-finale zou overleven, want
ook al had de Jamaicaan Herbert Mc
Kenley nog altijd zwaar in de put na
zijn nederlaag op de honderd meter,
waaraan hij nog steeds niet geloven wil
zich demonstratief uit dit nummer te
rug getrcfkken, er waren nog altijd wel
enige lieden, die in staat zijn van die 200
meter straks een der topnummers van de
Olympische Spelen te makende Ameri
kaan Stanfield, die zijn serie in 21.8 sec.
won, de Rus Souhkarev, die er 21.9 sec.
voor nodig had, de Amerikaan Gathers,
die met 21.2 op een na de beste tijd van
deze dag maakte en de onvermijdelijke
McDonald Baily, de snelste in 21 sec. en
de altijd gevaarlijke Australiër Trelogar
(21.6).
In zijn kwart-finale trof Saat welis
waar de binnenbaan, doch voor het ove
rige mocht hij niet juichen. Gathers (21.4)
en de Indiër Pinto (21.6) waren nu een
maal sneller dan de dapper terugvech
tende Hagenaar, die met 21.7 op de derde
plaats kwam en daarmee helaas werd
uitgeschakeld.
Met Gathers en Pinto arriveerden de
Argentijn Bortnhoff, de Brit Stacey, de
Amerikanen Baker en Stanfield, de Cu
baan Fortun Chacon, de Jamaicaan Laing
de Tsjech Janecker en de Duitser Zandt
in de demi-finales.
nu won Frankrijk die derde heat In een
tijd die ruim 12 sec. slechter was dan
die welke Triton als no 3 in de tweede
heat noteerde.
Daarom zou men de wijze van roeien
zoals die gisteren gevolgd was, een
tactische fout kunnen noemen. Doch
aan de andere kant pleit deze indeling
niet voor het gevolgde systeem waarbij
minder snelle ploegen een betere kans
in de herkansing kregen.
Hoge golven
Van sterk ongunstige invloed was
ook, dat de sterke wind die op de
vrijwel onbeschutte baan van Mcilahti
door de eilandjes door blies, 't water
zeer woelig maakte, zodat de golven
nu en dan zó hoog opsprongen, dat
men in de lucht in plaats van in liet
wa'er sloeg. Ploegen die in eigen
land rustig water gewend zijn (o.a.
Nederland op zijn geroemde Bos
baan), werden hierdoor ernstig ge
handicapt; andere ploegen kwamen
echter hierdoor in hun element, zo
de Finnen, die nooit een grote roei-
natie zijn geweest maar nu goed
presteren.
Triton eindigde dan 3 lengtenrachter
winnaar België 7 min. 35 - sec. (Trhon's
tijd 7.44.7) en Argentinië werd in 7 41-
tweede. In de finale plaatsten zich
Zwitserland, Engeland, Amerika, België
en Frankrijk, dat de derde herkansing
in 7.51.1 won.... In twee-me*-
stuurman versloeg Duitsland zowel de
Tsjechen als de Russen en plaatste zich
aldus in de finale met Frankrijk, Italië.
Finland Denemarken.
Ook Rob van Mesdag was zeer door
het wilde water gehandicapt, lag in de
eerste heat van de tweede herkansing
al achter, haalde niet meer op (leek
ook minder in conditie dan gisteren,
toen hij de eerste herkansing zo fraai
won) en eindigde met 3V2 lengte in
7 min. 57.3 sec. als derde achter de
Australiër Wood 7.45.5 en de Zwitser
Meyer 7.48.3, maar nog ruim vóór de
Belg Steenacker 7.59.5. De Amerikaanse
favoriet Kelly werd opnieuw verslagen,
zij het met slechts 02 sec. verschil,
zodat een foto van de finish moest uit
wijzen, dat de Pool Kocerka in 7.41.8
gewonnen had. De Uruguees Risso, die
in Londen '48 Olympisch kampioen
werd, verloor eveneens en werd derde
achter de Zuidafrikaan Stephan en de
Saarlander Schuett.
In de vier-met-stuurman won Fin
land van Rusland en Frankrijk, schakel
de Zwitserland zowel Italië als Ar
gentinië uit. won Groot-Brittannië van
Noorwegen en Denemarken. En in de
vier-zonder-stuurman zorgde Finland
voor sensatie door Italië en Amerika te
kloppen, terwijl Groot-Brittannië in de
finale kwam door Rusland uit te
schakelen.
Op de derde dag van de zeilwedstrij
den behaalden de Nederlanders de vol
gende resultaten:
Draken: Van Duyl vierde; 1. Dene
marken; 2. Argentinië.
Star: Maas negende; 1. Amerika; 2
Italië.
Finnjollen: De Jong vijfde; 1. Den*
marken; 2. Noorwegen.
5.5 meter: De Vries Lentsch twaalf
de; 1. Zweden; 2. Noorwegen.
