Nieuwe Schiedamsche Courant | 1952 | 15 november 1952 | pagina 6

i!

iM

b

Morg

en verkiezingen
in Griekenland

VOOROOttG

SINDBAD de ZEEMAN

4

El/O/Y

VIOUO

D

De camera op
buitenland

MALAN legt zich neer bij
rechterlijke beslissing

Particuliere kinderbescherming
vraagt weer onze steun

ONRUST IN AFRIKA

DE HEILIGEN van de WEEK

D

HET GRABBELTONNETJE

Geen stelsel evenredige vertegenwoordiging
maar eenvoudige meerderheid

t

Maar belooft revanche na verkiezingen

De zorg voor onze misdeelde jeugd

Plak één maand kinderpostzegels

Weer feest in Breda

EVEN AANDACHT VOOR

Aardrijkskunde-puzzle

P

ZATERDAG 15 NOVEMBER 1952

PAGINA 6

ft"

r

N

K.M.A. bestaat 125 jaar

PRIESTERJUBILEA OP
HAGEVELD

ZUID-HOLLAND WIL
KANKERBESTRIJDING

STEUNEN

■MHH

Nieuwe uil giften

1

X

2

X

3

X

4

X

5

X

6

X

7

X

8

X

9

X

10

X

CORRESPONDENTIEADRES:
POSTBUS HILVERSUM.

B
d<
k<

Tic
1)1
of
zo
e>
de
k\
Pe

m»

w;

00
sh
Ve
dr
zie

Ctl

gir
ae:
bo
ge«
ter
de
koi

t

Dij
M.'

din
.G'
Op
gra

*'0

1

Ij
ires
pne
sch
mei
geb
trel
Ma
LFi
ver
clu:
ver
nirr
een
due
naa
we?

Ti
Hol'
Iijk<
,den
scht
onlc
ond'
wed
de I

Di
Ekb
van
star
schc
nen
haat

Hi
van
„Be:
krijj

il f|

c

IE GRIEKEN zijn klaarblijkelijk niet
bang voor parlementsv^»Kiezkigen.
Om ons tot de laatste p-"«w jaar te
bepaien: op 5 Maart 1950 zij» naar ds
stembus gegaan, op 9 Septernswr 1951 gin
gen zij naar de stembus ««orgsn, 16
November 1952, gaan zij w»e»> kiezen. De
verkiezingen van 1951 hadwoa plaats on-
ci een systeem van ,.ve»^"erkte even-
ied'36 vertegenwoordiging* hetwelk die
r Tien welke meer dan procent van
'sm/sen op zich verenigden, op bij-
ere wijze begunstig»": met ais keer-
na tuur lijk. dat c- partijen, welke
a?p dit percentage kwamen, in ds
werden gedrukt -«elfs geheel wer-
vveggevaagd.

Dit stelsel had het voordeel, dat de
j |en naar concentratie zochten en het
d ri ervan was, het zwaar beproefde land
een sterke regering te geven; het eerste
is voor een aanmerkelijk deeh gelukt, het
tweede is mislukt. De Griekse volks
beweging van generaal Papagos, welke
een greep naar een flinke meerderheid
deed, bleef met 114 van de 258 afgevaar
digden onder de streep; de tegen hem .ver
bonden liberale partij van Sophokles,
Venizelos en de nationale progressieve
partij van generaal Piastiras kwamen met
tezamen 131 mandaten precies over de
helft maar deze meerderheid was zeker j
niet voldoende om tegen de verbeten
oppositie van generaal Papagos echte be-
windskracht te ontwikkelen. Vooral niet, 1
omdat de andere partijen practisch waren
verdwenen. De volkspartij van Tsaldaris,
die eens verreweg de sterkste partij in
het Griekse parlement was. was tot 2
zetels samengcschroippeld; de communis
ten brachten het daarentegen nog tot tien
afgevaardigden; de boerenpartij kreeg er
één; democratische socialisten en sociaal
democraten verdwenen uit het parlement.

De twee coalitie-partijen, wier enige
politiek eigenlijk de angst voor de Griek
se volksbeweging was, hebben het afge
lopen jaar in permanente onmin geleefd.
Tegenover hen stond Papagos, die alle
verzoeken om medewerking met een „alles
of niets" van de hand wees en maar steeds
op hetzelfde aambeeld hamerde: nieuwe
verkiezingen onder een zuiver meerder-
heidsstelsel. Hij heeft thans op beide pun
ten zijn zin gekregen: het Griekse volk
stemt morgen weer. En voor de door de
nieuwe kieswet vereiste afbakening der
districten is een neutrale regering aan het
bewind gebracht, het z.g. kabinet der
onomkoopbaren en onafhankelijken". Hun
werk heeft algemene instemming gevon
den. wat er wel op duidt, dat zij bij hun
Indeling geen enkele der partijen op
co-rupte wijze hebben bevoordeeld.
4 angezten morgen met een geheel nieuw
J\ systeem wordt gewerkt, is van de uit
slag weinig of niets te zeggen. De
Griekse leiders hebben zich dan ook in
hun verkiezingscampagne op dit punt
uiterst gereserveerd gehouden, alleen de
zestigjarige generaal Papagos heeft luide
verkondigd, dat hij een grote meerderheid
voor de Griekse volksbeweging verwacht
te. Kenners van Griekenland laten zich
in dit opzicht zeer voorzichtig uit. De op
gang, welke Papagos in 1951 maakte, is op
zich nog geen waarborg, dat zijn greep
op een brede massa hij behaalde veel
meer stemmen dan welke andere partij
00k gehandhaafd is gebleven. Sommi
gen beweren, dat dit wel het geval is, an
deren betwijfelen het ten sterkste, alle»n
de uitslag kan aantonen wie gelijk_ beeft.
In zijn nadeel is zeker, dat de militairen
ditmaal geen stemrecht meer hebben; in
het verleden, en ook in 1951, hebben zij de
uitslag sterk beïnvloed; en dat de vrouwen
pas in 1953 mogen stemmen.

In het nadeel van Papagos werkt vol
gens velen ook het feit, dat zijn volks
beweging in het afgelopen jaar meer cn
meer een georganiseerde partij is gewor
den; en partijen hebben in Griekenland
steeds een zeer fluctuerende aanhang ge
had. In een nog jong verleden omzweefde
Papagos het aureool der mythe; thans
schijnt men in hem nog slechts een dei-
vele partijleiders te zien. Voor hem pleit,
dat hij nog niet met regeringsverantwoor
delijkheid belast is geweest. De liberalen
van Venizelos zijn, zoals men zegt, „ver
bruikt"; de partij van Piastiras, die eerst
in 1951 aan het bewind is gaan deelnemen,
heeft ook geen schone lei meer; alleen Pa
pagos kan de schuld van alles op anderen
werpen en hij heeft dit spel meesterlijk
gespeeld.

Een vraag, welke de gehele Westerse
wereld met bezorgdheid moet vervullen
is, hoeveel zetels de communisten in het
nieuwe parlement zullen veroveren. Men
weet niet goed, of zij door de het vorig
jaar toegepaste methode bevoor- of be
nadeeld zijn. De partij is nog steeds ver-

regering VenizelosPiastiras heeft tegen
zich, dat zij om tactische redenen som.--
wat al te welwillend voor de communis
ten is geweest. Papagos heeft daarom zijn
kracht gezocht in de strijd tegen het com
munisme en ongetwijfeld heeft hij daarbij
de niet te onderschatten steun gehad van
de Amerikanen, die, nadat zij Grieken
land een financiële hulp van meer dan
twee en een half milliard dollar hebben
verleend, de laatste tijd voor dit land
heel wat minder vrijgevig zijn geworden,
I omdat zij de regering niet geheel ver-
j trov.Wden.

i Zou Papagos een overwinning behalen,
boden, maar de ann»,»„Bers vinden een dan staat ongetwijfeld het let van de
toevlucht in de unie der linkse republi-I T

keinen. Zeker is, dat de Moskouse propa-1Gnekse monarchie °P het sPel- Hbt 15
ganda zeer fel is geweest, ondergronds en I voldoende bekend, dat Papagos een ge

in de merkwaardigerwijze niet met de
partij verboden communistische pers;
maar het Griekse volk herinnert zich nog

de b**edige strijd, welke het Griekse
legt„ onder bevel van generaal Papagos

zworen vijand zo al niet van de monar
chie dan toch in elk geval van de huidige
koning, Paul I is; hij heeft zelfs een bit
tere campagne tegen de koning ontketend,
wijl deze hem niet na de overwinning
op de communisten grote dictatoriale vol
machten, wilde geven. De koning zelf heeft
nooit een uitgesproken houding tegen
Papagos aangenomen, maar toch vreest
I men, dat bij een zege van Prfpagos de con-
I stitutionele kwestie zal worden opgewor-
!pen. De kroon heeft overigens in Grie

tegen de uit het*Noorden binnendringende jkenland nooit heel stevig op de hoofden
communisten heeft moeten voeren. De van de koningen van dit land geslaan.

•vmmm

rpIJDENS de roemrijke regering van Haroen-al-Rascliid, omstreeks het
J- jaar 800, leefde er in het verre Bagdad een arme drommel, die Hindbad
heette. Op zekere dag, moe van het lopen en dwalen, zette hij zich neer
in de schaduw van een dcflig huis. Er stonden dienaren op wacht. Zij
zeiden tegen Hindbad, dat Sindbad er woonde. „Allah!" aldus klonk
luide nu diens gebed „wat heeft Sindbad gedaan 0111 zo prachtig te
wonen? En wat heb ik misdaan, om er zo naar aan toe te zijn?"

Ile Zuid-Afrikaanse premier Malan zal
de uitspraak van het hoogste rechtscollege
van de Unie, het Hof van Appèl te Bloem
fontein niet trotseren. De nietigheid van
de wet op het parlementaire hof heeft hij
aanvaard.

Daarmee komt deze creatie van Malan te
vervallen en daarmee vervalt eveneens
de door dit hof gesanctionneerde wet,
welke de kleurlingen van de Kaap op een
aparte kiezerslijst plaatste. De kiezers
kleurlingen van de Kaap staan bij de
komende verkiezingen, in April a.s. weer
op de gewone lijst.

Maar: tijdens de rede, welke Malan
gisteren te Odendaalsrus hield en waar
in hij het bovenstaande mededeelde,
verklaarde hij eveneens, dat hij bij de
komende verkiezingen aan het volk een
duidelijk mandaat zou vragen om de
souvereiniteit van het parlement buiten
twijfel te stellen. Hoe hij dit precies zou
doen zou hij nog nader bekend maken.
T.a.v. de onlusten veroorzaakt door de
zwarte bevolking merkte Malan op, dat
het de eerste plicht der regering is cm
orde en rust te handhaven. De bevolking
kon op dit punt gerust zijn. Hij vergeleek
de relletjes met de ongeregeldheden in
Kenya, welke volgens de gouverneur van
dat gebied volgens een van buiten komend
plan werden georganiseerd. Het merk

waardige is, volgens Malan, dat de onlus
ten in de Unie zich voordoen in die gebie
den, waar de toestanden der zwarte be
volking het gunstigst zijn. De omstandig
heid, dat in deze gebieden de oppositie
partij de sterkste partij is, toonde volgens
hem aan, dat het verzet der negers niet
gaat tegen de regering, maar tegen de
blanken als zodanig.

Sindbad hoorde de vraag cn gelastte
Hindbad binnen te brengen. „Broeder!"
zei hü „Ge denkt, zeker, dat ik mijn
rijkdom zonder arbeid heb verkregen?
Ja? Goed, dan zal ik U vertellen, wat
ik allemaal gedaan heb in mijn leven!"

Sindbad's eerste reis.

„Nadat ik mijn vaderlijk erfdeel gro
tendeels had verkwist, pakte ik de rest
bijeen en scheepte mij in. We kregen een
smal eiland in zicht, dat juist boven het
watervlak uitstak. We landden en wilden
al 'n vuur aanleggen, toen het eiland zich
bewoog. We zaten op de rug van een
walvis. Ik klampte mij vast aan 'n stuk
drijfhout en zwalkte 'n dag en 'n nacht
op zee. Toen wierp 'n golf me tegen de
wal van 'n echt eiland. Daar graasden
paarden van 'n buitengewone schoonheid.
Het waren paarden van de Koning en
de oppassers leidden mij naar Zijne Ma
jesteit. Ik mocht blijven en de Vorst be
wees mij veel genade.

Eens, terwijl ik aan de haven stond,
landde er 'n schip. Het was hetzelfde
schip, waarmede ik uitvoer. De kapitein
herkende me nauwelijks, want hij wist
niet beter, of ik was dood. Mijn eigen
dommen waren nog aan boord. Ik over
laadde mijn koninklijke gastheer met ge
schenken. De rest ruilde ik tegen waar
devolle goederen uit zijn magazijnen.
Thuis verkocht ik die en richtte mij echt
gezellig in. Ik wilde de genoegens van
het leven gaan smaken na dit avontuur.

Tweede reis.

Maar het nietsdoen begon mij al gauw
te verveten en ik scheepte mij opnieuw
in. Wij de'cten '11 eiland aan, waar ik in
slaap viel. Toen ik wakker werd, was de
schuit stilletjes weggevaren. Ik klom in
de top van 'n hoge boom. Ergens zag ik
'n witte bal liggen. Ik er heen! Die bal
was het ei van 'n vogel. Daar kwam het
dier al aanvliegen ook, om zijn ei buiten
mijn bereik te brengen. Ik klampte mij
vast aan een poot en zo sleepte hij mij
de lucht in. Tenslotte kwamen we in een
diep ravijn terecht. Het zat vol slangen
en ik liep op diamanten. Overal lagen
diamanten verspreid. Plotseling rolde er
'n stuk vlees voor m'n voeten. Het was
neergegooid door schatgravers en kwam
boven op de edele stenen terecht. De be
doeling was, dat de roofvogels dat vlees,
waaraan de juwelen kleefden, naar hun
nest zouden brengen. Daar konden de
kooplui het hun afnemen. Iic vulde mijn
kleren met diamanten en klampte mij
aan 'n roofvogel vast, die mij uit het.
ravijn verloste. Hij vloog mij naar zijn
nest, en daar werd ik door de schatgra
vers bevrijd. Samen met hen scheepte ik
mij weer in. Van mijn aldus verworven
rijkdommen deelde ik uit onder de armen
van Bagdad.

Derde reis.

Weer koog ik zee; weer leden we bijna
schipbreuk! Harige dwergen van zeker
eiland klommen aan boord en dwongen
ons met hen mee te gaan. We kwamen
bij het paleis van een afschuwelijke
kerel, die maar over één oog beschikte.
Hel. gloeide en zat midden in z'n voor
hoofd. Onze kapitein leek hem vet ge
noog 0111 te braden en dal gebeurde dan
ook prompt. Ons vond hij zeker nog te
mager. Wü bleven ongedeerd. Bouwden
vlotten om te vluchten en staken de gru
welijke reus z'n oog uit. Met de grootste
moeite kwamen wij buiten zijn bereik,
want hij liep ons na, maar kon ons niet
krijgen. Zo naderden we een ander eiland
en daar brachten we de nacht door. 'n
Reusachtige slang viel ons aan, en maak
te zich meester van 'n kameraad. We
klommen in 'n boom, en daar haalde hij
weer één van ons weg. De volgende
morgen rende ik uit al mijn macht naar
zee. Een voorbijvarend schip pikte me
op. Laat het nu nog de goederen bewaard
hebben, die ik bij de uitreis had rneege-
nomen. De kapitein schonk ze mij terug.
Wij wendden de steven. Na 'n lange reis

kwam ik weer in Bagdad aan en hield
uitdeling onder de armen.

Vierde reis.

Nogmaals koos ik zee: rijk beladen met
goederen was mijn schip. Weer leden we
schipbreuk en vielen in handen van wil
den. Ze behandelden ons goed en gaven
ons volop eten. Ik voor mij at echter
madr heel weinig en waarschuwde mijn
maats zich wat in te tomen. Maar die
aten maar door en zo werden zij door
deze menseneters opgepeuzeld.

Na enkele dagen slaagde ik er in te
vluchten. Ik bereikte de zeekust en
daar trof ik blanken aan; ik was toen
precies 'n week bij de zwarten weg. De
blanken namen mij mee naar hun Ko
ning en deze behandelde mij opperbest.
Ik leerde hem 'n zadel t.e leggen op de
rug van z'n rijpaard. I?at vond hij zo
mooi, dat hij mij verzocht bij hem te
blijven en te trouwen met. een der hof
dames. Ik kon dat niet weigeren, maar
wie schelst mijn schrik, toen de vrouw
stierf. Nu moest ik mede begraven wor
den. Dat was daar de zede. Ik werd in
een rotsgraf gelegd, 'n Steen sloot het
graf af. Na enige tijd stond ik op en zag
ergens 'n lichtje. Ik bewoog mij in de
richting van dat sterretje-der-hoop! Ge
lukkig kwam ik in 'n gang terecht, die
bij het strand uitkwam. Daar werd ik ge.
zien door de bemanning van een voorbij
varend schip. Ze pikten mij op en ik
kwam weer levend en gezond te Bagdad
aan.

Vijfde reis.

Voor de vijfde reis rustte ik zelf 'n
schip uit; ik werd m'n eigen kapitein.
Tevens nam ik goederen voor andere
kooplieden mee. We deden een onbekend
eiland aan, waar we weer zo'n reus
achtig gi vonden. We braken het open;
er zat een 'bijna voltooid kuiken in. We
braadden het en wilden wegzeilen. Plot
seling verduisterden twee vogels, groot
als wolken, de lucht: de ouders van het
kuiken Ze kwamen om hun kind te
wreken. Met moeite bereikten w'e ""s
schip. Een vogel liet een rotsblok va,!®rk
dat. een zodanig diep gat m de zee sloeg
als we nog nooit gezien hadden, de Bo
dem werd zichtbaar. De andere mikte
op ons vaartuig, dat kapseisde; met grote
moeite redde ik mij op 'n plank en be
reikte 'n eiland, het. eiland van de „uucte
man der zee" naar ik pas later ver
nam.

Inderdaad ontmoette ik n grusaard.
Hij sprong op m'n schouders en knelde
m'n hals tussen z'n magere benen. Bijna
was ik gestikt. Hij was niet af te schud
den. Het, gelukte me m'n vracht, kwijt
te raken, toen ik uit druiven wijn had

gemaakt. Dronken tuimelde hij. na grote
slokken te hebben genomen, tegen de
grond! Ik begaf me naar de kust en werd
ontdekt door schepelingen. We voeren
naar een stad, waar de huizen allemaal
van steen waren. Trokken een woud in,
vol met apen. We schreeuwden en sloe
gen onze stokken tegen de bomen, waar
op de dieren met cocos-noten antwoord
den. We vulden er onze zakken mee en
ruilden ze in tegen kostbare specerijen
en parels op 'n ander eiland. Het gelukt»
mij bovendien talrijke grote parels op t#
duiken, die ik, met de specerijen, te Bag.
dad verkocht. Een tiende van mijb winst
ging naar de armen.

Zesde reis.

Nadat ik over land, Indië had bereikt,
scheepte ik mij daar in. Ons schip kwam,
helaas, in een maalstroom terecht, die
het meesleurde naar een eiland. Daar
stond een berg, samengesteld uit de al
lerkostbaarste juwelen. Ik vulde er myn
zakken mee. Nog kostbaarder was de
amber, die vissen aan het strand uit
spuwdén. Tot mijn verwondering was 't
hier de omgekeerde wereld: 'n rivier
liep uit zee het eiland binnen. Ik maakte
een vlot en begaf mij, met m'n schatten
te water. Het werd helemaal donker om
mij heen. De onderaardse tocht duurde
enkele dagen. Toen landde ik in het Rijk
van de Indische grootkoning Serendib.
Men bracht, mü voor zijn troon en ik be
wees hem hulde. Met diepe aandacht
luisterde hij naar m'n verhaal. Hp stelde
mij een brief ter hand voor Haroen-al-
Raschid. Beladen met schatten van de
uitgelezenste soort verliet ik zijn gebied,
waar geen rechters wonen, want niemand
heeft te klagen. Te Bagdad aangekomen,
bezocht ik onze Vorst en raakte niet uit
verteld over Serendib's paleis, welks dak
uit honderdduizend robijnen bestaat.
Haroen-al-Raschid wist werkelijk met
wat hij allemaal hoorde

Laatste reis.

Op zekere dag moest ik bij Haroen-al-
Raschid komen. Hij droeg mij op met zijn
tegengeschenken naar Serendib te reizen.
Daar vielen de kostbaarheden zeer in de
smaak. Ik scheepte mij weer naar mijn
vaderland in. Zeerovers maakten zich
meester van het schip: wij werden als
staaf verkocht. Mijn meester verschafte
mij pi.il en boog en zond mij op de olifan-
tenjacht; de slachttanden van kostbaar
ivoor verkocht hij. Na 'n paar maanden
kreeg 'n oude olifant me te pakken. Hij
slingerde mij op z'n schouders en zette me
pas 'n hele tijd later af. Waar was ik?
Op de olifanten-begraafplaats, want het
lag er vol botten en slagtanden. Juist
alsof ze zeggen wilden: haal hier je ivoor
en laat ons met rust. Ik ging het gauw
aan mijn meester vertellen. We laadden
zoveel ivoor op als we maar konden, de
ene dag na de andere, 'n Schip vol kost
baar elpenbeen kreeg ik cadeau, met m'n
vrijheid, dat was nog 't mooiste. En zo

kwam ik te Bagdad terug".

Hindbad werd portier.

De eigenlijke inwoners van Afrika be
ginnen zich te roeren. In de Afrikaanse
Unie vormden alle niet-blanken 'n front
tegen de blanken; dat is: tien millioen
tegen twee-en-'n-half millioen. De blan
ken 21 pet en de rest der bevolking dus
79 pet.

bij de
wordt

zo- m
zin -h

de ik
heer
kléiir
jes:
Tot

les v
iets 1
mi'ge
cle- gi
komt

aan 1
ncigc
een o

besch
dat d
ben
wijs
Son.js

1

voel,
stond
uit m
dat' h
hand(
der c
weet

Ton
diend

er bij
achte.

waar
zelf e
te ma

I
laten
maar
Hoe I

1
werkt
ste ui
practi
gestel
Ik ha
er de
nog n
werkt
les ge
Ik nie
of dr
Maar
tegen

(Van. onze correspondent!.

Breda treft nu reeds voorbereidingen in
verband met de viering van het 125-jarig
bestaan van de K.M.A. De cadetten zulten
een afzonderlijk feest vieren, terwijl voor
de Bredanaars festiviteiten zijn geprojec
teerd van 22 Juli t/m 8 Augustus van her
volgende jaar. t

De militaire autoriteiten zullen con ac
opnemen met het gemeentebestuur, om
het Valkenberg-park wederom als leer
centrum in te richten. Een stichting „1-5
jaar K.M.A.", waarin ook zitting heeD
het dagelijks bestuur van „Breda-Oranje-
6tad" zal de plannen nader uitwerken.

De jubelende zang in de feestelijke ka
pel van Hageveld bij het priesterjubileum
van do zeereerw. heren H. van Duin en
H. Nederstigt bood een schel contrast met
het loeien van de sirenes in de kapel van
Warmond, toen daar de neomisten twaalf
cn een half jaar geleden in de Meidagen
door hun bisschop de handen werden op
gelegd.

Nadat in de morgenuren de zeereerw.
hoer Van Duin de communiteitsmis voor
de studenten gelezen had. werd de plech
tige Hoogmis opgedragen door de zeer
eerw. heer Nederstigt, met assistentie van
zijn jubilaris-klasgenoot en van de zeer
eerw. heer Va» Ingen, eveneens een jaar
genoot. Onder leiding van de zeeree w.
h "er Straathof werd de Mis gezongen van
O 'ondus Lassus.

Na de receptie van de studenten, die op-
listerd werd door ben orkest onder lei-
van de zeereerw. heer Deroy en de
"ola-cantorum, gedirigeerd 1oor de

«reerw .heer Straathof, werden in de
r middag fragmenten uit het leven van
."msus, bewerkt naar een hoorspel van Do
rothy Saycrs, ten tonele gebracht onder
regie van de zeereerw. heer v. d. Poel. Met
een plechtig lof werden de feestelijkheden
oesloten.

met het eigen gezin. Het contact
externe behandeling begonnen,
voortgezet. Het huisbezoek van het inter
naat uit zorgt voor het levend contact
tussen inrichting, kind en gezin, houdt dc
ouders hun verantwoordelijkheid voor
ogen, beïnvloedt hen op tactische wijze,
en helpt mede een opvoedingsplan te ont
werpen. dat gezin en kind beiden omvat.
Een veeljarige ervaring heeft hier bewe
zen, dat met dc eigen ouders op den duur
wel degelijk samenwerking te verkrijgen
is.

zy'n de ouders weer in siaat zelf de ver-
antwoordelgkheid voor de opvoeding van

hun kind te dragen, dan gaat het naar zijn
oorspronkelijke milieu terug. Voor dc
zwakken staat dan nog de nazorg gereed,
die voortzet, wat de voorzorg aanving cn
de internaatszorg aan mogciykhedcn
schiep.

Van 17 November af zullen dc kinder
postzegels weer aan alle postkantoren j
verkrijgbaar zijn. Tevens, zal van die dag j
af een rijdend postkantoor van de Stjch-
ting Voor het Kind en van de P.T.l. zelf j
door ons land trekken. Het rijdend post- j
kantoor van de P.T.T. wordt Maandag a.s.
te Amsterdam geopend door de voorzitter
der Nationale Federatie de Nederlandse
Bond tot Kinderbescherming mr J. Over-
water en mevr. d'Ailly.

De leuze, waaronder dc kinderpostze-
gelactie dit jaar start, luidt: Plak één
maand kinderpostzegels. In Zwitserland is
deze leuze reeds werkeiykheid. Laat ons
land niet achterbleven.

Stellen wjj de particuliere kinderbe
scherming in staat om haar schone en be-
langrykc taak voor het misdeelde kind op
de pacdagogisehc cn sociaal meest ver
antwoorde wëze te vervullen.

Maandag a.s. begint wederom een actie,
welke zich terecht over een elk jaar
opnieuw groeiende belangstelling van ons
ganse volk mag verheugen.

Zy vestigt onze aandacht weer op het
ryk-gevarieerde en -geschakeerde werk,
dat particuliere krachten dag in dag uit
verrichten voor onze misdeelde jeugd, dc
zwakke, lichamelijke gebrekkige en gees
telijk onvolwaardige kinderen cn de ver
waarloosde of met verwaarlozing bedreig
de voogdijkinderen.

U zult reeds geraden hebben, dat wy de
kinderpostzegel-actie bedoelen.

Ook dit jaar heeft de Stichting „Voor
het Kind" dc pers langs enige instellingen
van kinderbescherming geleid. Steeds
weer wordt men getroffen door het clan,
het enthousiasme, de overgave, waarmee
dit sociale werk verricht wordt door
spontaan uit ons volksleven opgekomen in
stellingen.

Een bijzonder indrukwekkend voorbeeld
van zelfverloochening, christelijke chari-
tas in dienst van het misdeelde kind is
Huize „Assisië" te Udenhout, internaat
voor onmaatschappelijk zwakzinnigen, de
biele, imbeciele en idiote kinderen.

Met hemels geduld trachten hier een
veertig-tal Franciscanerbroeders, bijge
staan door 25 leken-verplegers deze
kinderen voorzover in hen het menselijk
verstand niet geheel verduisterd is, ze
kere elementaire dingen bij te brengen.

De genezingskansen zijn zeer gering, zo
vertelde de geneesheer-directeur, dr L.

Bijl, die met een bewonderenswaardig
esprit over dit vrij uitzicht-loze werk
spvak.

Met de toeneming der bevolking groeit een combinatie van deze n.l. postfris cn gebruikt.
ook het aantal onvolwaardigen. En hoe ge-

IJver de manier waarop een postzegel moet worden afgestempeld, zijn

^E komende week stelt ons veel
heiligen voor, Paus en Bischop,
soldaat en Vorstin, ja zelfs 'n
kind, Barulas, dat gemarteld werd om
wille van Christus.

Op school hadden wij eens gespro
ken over de uitnodiging der H. Kerk,
de Heiligen na te volgen. Zeker, wij
mogen ook Hun bijstand inroepen.
Maar de eerste wijze zo hadden
wij gezegd van Heiligenverering is:
hun navolging. „Weest mijn navolgers
gelijk ik 't ben van Christus!" heeft
de H. Paulus geschreven. Best! Enkele
dagen later kwam de „Meelmuls"
zo werd hij genoemd met grbte
knollen in z'n kousen en uitgebreide
vlekken op z'n trui de school binnen.
„Wil je wel eens gauw maken, dat die
vlekken uit je kleren komen. En dat
die knollen in je kousen worden ge
stopt!" mopperden we.

„Maar" antwoordde de Meelmuis
„meester, ik moet toch de Heiligen

navolgen? Ik volg de heilige Benedic-
tus Labre na!"

St. Benoit Labre was een bedelaar,
die in zijn tijd cn op zijn wijze zijn
tijdgenoten duidelijk maakte, dat al
hun voze luxe en ijdele tolletjes voor
God van weinig betekenis zijn. De
Meelmuis volgde hem niet na, maar
hij aapte hem na en dat is nu juist de
bedoeling niet.

De Heilige pastoor van Ars liep ook
in armoedige kleren, maar: de flar
den hingen er niet bij, ze waren pro
per en bij tijden, gebruikte deze Hei
lige zelfs eau de cologne.

St. Benoit Labre is niet heilig ver
klaard om z'n haveloze kleding, maar
ondanks z'n haveloze kleding. Een
Martelaar moeten we navolgen om
zijn geloofskracht; een Maagd wegens
haar reinheid; 'n kluizenaar wegens
zijn versterving; 'n monnik wegens
zijn onthechting. Dat is iets anders
dan: nabootsen!

In deze streken woont nagenoeg de helft
der gehele blanke bevolking van Afrika,
die totaal 'n 5, 5 'i millioen beloopt. Zou
het, wat niet te hopen is, hard tegen
hard gaan, dan ziet het er voor de blan
ken niet bepaald gezellig uit, want dan
zouden tegenover één blanke 'n kleine
veertig zwarten komen te staan.

Wij denken wel eens, dat bijna geheel
het „Zwarte Werelddeel" al voor de H.
Kerk gewonnen is. Nu, daar zal nog heel
wat water door Congo, Niger en Zambesi
moeten stromen eer het zo ver is. Katho
lieken en Protestanten vormen 'n ge
ringe minderheid vergeleken bij de Mo
hammedanen. Over de honderd millioen
oorspronkelijke inwoners hebben zelfs
met geen dezer drie godsdiensten iets van
doen. Er ligt dus nog terrein senm; open

voor onze bewonderenswaardige mis
sionarissen.

De Engelsen zijn vol zorg over de gang
van zaken in hun kolonie Kenia, ten Z.
van Ethiopië, aan de Oostkust. De Soudan
lijkt wel op weg naar een zekere zelf
standigheid. De heer Malan, in Zuid-
Afrika, vecht reeds jaren tegen de niet-
blanken.

Afrika is, naar het schijnt, hard op weg
een onafhankelijk werelddeel te worden.

niën nauw met de landen van het Ibe"pt.1
schiereiland waren verbonden, komen g -
rcgeld met uitgiften, welke elke ka
verzamelaar interesseren.

Zo kregen we dezer dagen °"der het
oog een emissie van Paragu y, u tbij

BIJ HET VERZAMELEN VAN POSTZEGELS kan men zich toeleggen
op uitsluitend ongebruikte zegels, op afgestempelde exemplaren of op

Ü1U3&1C V d" -* - t

het vijfde eeuwfeest "'frdHl ï,alJ 'v ™n

dc geboorte van Isabella de Katholieke,

de Spaanse voretindie bekend is om haar

krachtig oDtredcn tegen de Moien. maar
krachtig optreoe aan onldeMd

ook om de steun welkbiis. vcrleend(?

reizigers, o. ,zc uitgifte wel wat aan
Overigen want het geboortejaar van
Duitsland (Democratische Republiek), de late kam. Dc serie omvat vier waar-
j_ ,.:lj'Isabella is iw'; -

Dat

zegels, uitgegeven in het door

Ged. Staten van Zuid-Holland hebben
- de staten van deze provincie voorgesteld
aan de Nederlandse vereniging tot vern
aan het Koningin Wilhelminafonds /oor
de kankerbestrijding over 1953 en volgen
de jaren tot wederopzeggen een provin
ciale bijdrage te verlenen van /en halve
cent per inwoner der provincie en per
jaar, dit is ruim 12 mille.

compliceerder de maatschappij wordt, hoe
moeilijker het wordt om geestelijke onvol
waardigen, die thans 4 a 5 pet. van onze
bevolking uitmaken aan het werk te
krijgen, aldus dr Bijl. Het tempo ligt voor
hen te hoog.

Het ligt in de bedoeling in de toekomst
in samenwerking met de medische Facul
teit van Nijmegen het wetenschappelijk
onderzoek t.a.v. deze wel zeer misdeelde
kinderen te komen.

Aandacht voor kind
èn gezin

Natuurlijk werden op deze tocht ook
enige voogdij-instellingen bezocht.

In 's-Hertogenbosch is in 1945 onder lei
ding van mej. H. van Beurden aan de
v. d. Does de Willeboissingel een R.K.
Tehuis voor Werkende Meisjes geopend,
dat thans reeds met twee andere is ver
meerderd. Het eerste tehuis wordt nu
opvang- en selectiecentrum, de twee
andere zijn bestemd voor resp. debiele en
normale meisjes.

Het Tehuis beschikt over een keurcorps
van „mevrouwen", bij wie de meeste
meisjes in betrekking zijn. Bij de plaatsing
van meisjes in een gezin wordt in de eerste
plaats gelet op het belang van het kind.
Primair gaat het er om het kind te helpen.
Al is het een R.K. Tehuis, toch staat het
ook open voor kinderen van andere ge
zindten.

Het personeel bestaat uitsluitend uit
leken. Met de ouders wordt zoveel mogelijk
contact onderhouden. De meisjes mogen
ook geregeld naar huis. Het contact met de
ouders is zeer belangrijk, aldus mej. T.
van Beurden, die met een imponerende
flux de bouche en groot enthousiasme over
haar werk vertelde. Aan het gezin, waar
uit het kind komt, wordt nog te weinig
aandacht besteed, zo meende zij.

Bet was niet de enige keer, dat wij deze
gedachte tijdens onze excursie vernamen.
In Rotterdam bezochten wij een instelling
voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen, I
welke de gedachte dat gezin en kind bei-
den geholpen dienen te worden, tot een
beginsel harer activiteit heeft gemaakt.

Zoveel mogelijk worden de kinderen in
het eigen gezin gelaten en wordt corri
gerend opgetreden in het eigen milieu. Als
het niet anders kan, worden ze in het in
ternaat van de instelling opgenomen.

Opneming in het internaat, dat voor
ongeveer 40 pet der gevallen nodig is, be
tekent niet een doorsnyden van de band

zo nu cn dan de meningen verdeeld. Vandaar hier enkele gedachten over
dit onderwerp.

dat zulk een stempel de afbeelding van het
zegel niet meer geheel tot haar recht doet
komen, vooral wanneer veel drukinkt is
gebruikt. Ongetwijfeld wordt door een
zwaar stempel een zegel er niet mooier op,
doch met een beetje goede wil van de kant
van de postambtenaar behoeft zoiets tegen
woordig niet meer voor te komen. Post
stukken nl. waarop een licht en toch dui
delijk stempel verlangd wordt, kunnen
veelal aan het loket worden aangeboden.
Onze ervaring in dit opzicht is, dat de
Posterijen hier te lande en ook in het
buitenland hierbij volle medewerking ver
lenen.

Een ideaal stempel bevat de naam van
de plaats en de datum van afstempeling, al
of niet aangevuld met een cijfer, dat het
nummer van 't postkantoor of de instantie
der Posterijen aanduidt, die de stempel
plaatste. Nu behoeft de plaatsnaam niet
voluit op de afgestempelde zegel voor te
komen, maar de cijfers die de datum aan
geven, dienen volledig te zijn en duidelijk
leesbaar. Alleen dan ook kunnen de z.g.
na-afstempelingen worden vermeden.

Het komt nl. wel eens voor. dat iemand
langs een omweg een stempel tracht te
krijgen op een postzegel, die reeds tien
tallen jaren uit koers is. Is het b.v. in de
loop der jaren gebleken, dat een gebruikt
zegel hoger genoteerd staat dan een post
fris exemplaar, dan is het bij het plegen
van [raude verleidelijk de gom van de
ongebruikte zegel te verwijderen om
daarna iangs illegale weg te trachten een
poststempel daarop te doen plaatsen. Maar
zulk een stempel bepaalt zich dan meestal
alleen tot een gedeelte van een cirkeltje
in één der boeken. Zou nl. de datum wor
den meegedrukt, dan zou het bedrog aan
stonds aan het licht komen. Ook om dit
euvel tegen te gaan wordt een pleidooi
gevoerd voor het ideale stempel.

Dikwijls wordt het bezwaar geopperd,

I lUUHIW

v.

Maeterlinck en Conscience, op
nieuive zegels met Belg. schrijvers

Door aanbieding aan het loket wordt
tevens voorkomen, dat een afstempeling
machinaal plaats vindt, waarbij de zegels
wel eens een te veel krijgen van stempel-
vlaggen of van de tekst, waarvan de
machine-stempels voorzien zijn.

Dit alles wordt een andere kwestie, wan
neer men een stempel laat plaatsen op een
zegel, die zich bevindt op een brief, waarbij
het gehele poststuk een „èerste-dag-ertve-
loppe" vormt, een gelegenheidsuitgifte is
bij een tentoonstelling of wat dan ook. Dan
is 't niet nodig, dat datum en plaatsnaam op
het zegel leesbaar zijn; immers hel ligt niet
in de bedoeling de postzegel later afzon
derlijk in een album te plakken, doch zegel
en brief zulten een geheel blijven vormen.

België. De reeds aangekondigde wel
dadigheidszegels met een toeslag voor cul
turele doeleinden kwamen 3 November 1.1.
in omloop. Een buitengewoon mooie serie
met afbeeldingen van de volgende schrij
vers: August Vermeylen (1872—1945) 65 c.
30 c. violet, Karei v. d. Woestijne (1878
1929) 80 e. 40 c. groen, Charles de Coster
(18271879) 90 c. 45 c. grijs, Maurice
Maeterlinck (1862—1949) fr. 1,75 75 c. kar
mijnrood, Emiei Verhaeren (18551916)
fr. 4 fr. 2, blauw en Hendrik Conscience
(1812—1883) fr. 8 fr. 4 bruin.

Sovjet-Rusland bezette gedeelte van Duits
land merendeels van propagandistische
aard zijn voor het régime, dat daar de
scepter zwaait, valt te begrijpen. Een
loffelijke uitzondering hierop vormt een
tweetal zegels, dat op 18 October 1.1. ver
scheen, In een oplage van 2 millioen stuks
kwam een 25 Pf. (groen) van de pers ter
gelegenheid van het 450-jarig bestaan van
de universiteit te Halle-Wittenberg, tvet
op dit zegel werd afgebeeld. t

Voorts een zegel van 12 Pf. (b.lau,?La
een portret van F. L. Jahn. Vorige
was het een eeuw geleden, dat de.,
vater Jahn" overleed, die zoalT^in- rin
de tijd van Duitslands vevned g

Napoleon, de voorvechter

lichamelijke ontwikkeling van de jeugd en
de oprichter van talrijke turnveremgingen.
Beide „nieuwtjes" vindt men hierboven
afgebeeld.

F r a n k r ij k. Op 8 November 1.1. ver
scheen een 12 frs (groen) met de beeltenis
van de Franse arts
Laënnec. Geboren
te Quimper, heeft
deze geneesheer,
die leefde van 1781
tot 1826, zich be
kendheid verwor
ven als ontdekker
van de auscultatie.
In een van zijn
bekendste werken
legde hij de grond
slag voor de mo
derne diagnostiek
van hart en longen.
Vermelding ver
dient dat ongeveer
twee jaar geleden
een film werd gemaakt, van het leven van
Laënnec, die ook als een weldoener der
armen bekend stond.

P a r a g u a y. De bij Uitstek katholieke
landen vormen met hun uitgiften een be
langrijk gebied voor verzamelaars van
zegels met christelijke motieven. Spanje
cn Portugal b.v. nemen een vooraanstaande
plaats in. Doch ook de staten van Midden-

en Zuid-
Amerika,
waarvan

de meeste

Ij-

in vroegere

eeuwen

con

tact met

ontdek

kingsreizi

gers en

missiona

rissen of

H n nl i s. blauw' 2 G- sePia- 5 G- groen
en 10 G. lichtkarmijn; de laatste is hierbij

afgebeeld.

Spanje. Het feit dat het dit jaar 500
jaar is geleden, dat Ferdinand de Katho
lieke werd geboren, is behalve met de
reeds in onze rubriek aangekondigde uit
gifte van herinneringszegels in de kolo
niën, ook in Spanje zelf herdacht met een
emissie van vier zegels in Mei 1.1., terwijl
dezer dagen vijf luchtpostzegels het licbj
zagen, t.w. 60 c. (groen), 90 c (oranje), 1,30
Pesetas (karmijn), 1.90 P. (grijs) en 2,30 1
(blauw). De 60 c. vindt men hierboven ai-
gedrukt.

O

0

Omschrijving

1. Aanduiding van een Windstreek.

2. Rivier, die bij Amersfoort uit ver
schillende beken ontstaat.

3. Gemeente ten Z.O. van Grave. Denk
maar aan de Boerse Maas.

4. Ligt bij Winaldum in de buurt; V

5. Groot gebied van natuurmonumenten
„Onzalige Bossen", enz.

6. Bij Lichtenvoorde, met bekend R.K.
tehuis voor jongens.

7. Toegang tot het Marsdiep uit zee.

8. liedorp onder Losser ten O.

v. Oldcnzaal.

9. Meertje tussen de bossen op de
zandgrond (bij Oisterwijk).

10. Als 1.

Oplossing vorig raadsel. ARNEMUIDEN.
A Urk Mente Schelde Olde-
markt Termunten sluizen Roden
Eem N.

Er was eens een meisje, dal iedere dag
met de ganzen naar buiten ging, om ze
wat. te laten eten langs heg en steg. Zo n
meisje is een ganzenhoedstertje. Eigenlijk
heette ze Cornelia, maar haar ouders
noemden haar Helja.

Als Helja bij de ganzen was, lette ze
goed op. Want het waren geen gewone
ganzen. Het waren de ganzen van de
koning en dat is heus geen kleinigheid.
Thuis had Helja een heleboel broertjes
en zusjes. Hoeveel precies heb ik niet
kunnen onthouden, maar het waren er
veel. Gerard en Jaap cn Afra en Elsje
en Bunny en Tonia en ga maar door,
maar de kleinsten hadden geen naam.
Want toen die kwamen, was de litanie-
van-alle-heiligen net op. Ze werden de
Zwarte, de Blonde, de Bruine genoemd,
geloof ik.

Eens kWam Helja met groot nieuws
thuis: de zoon van de koning ging trou
wen, prins Karei- En zij en al de broer
tjes en zusjes mochten op de bruiloft
komen. Iedere avond als Helja thuis
kwam, hielp ze haar moeder nieuwe
kleertjes maken voor al dat grut. want
je begrijpt wel. er mocht niks aan man
keren. Ze haalde haar laatste centjes «it
haar spaarpot om wol te kepen. Sn
breien maar, breien ma»r, brtiflA tSgJPi

als kolo- tot diep in de nacht BW",

Eindelijk was alles klaar. De kinderen
zagen er keurig uit. Het konden wel
koningskinderen zijn. „En wat heb je nu
voor je zelf gebreid. Helja?" vroeg
moeder. „O, ik heb m'n oude jurk maar
een beetje opgeknapt, er zit geen vlekje
meer in- Ik trek 'm dadelijk aan, want
het wordt tijd".

Toen ze naar haar kamertje ging, had
den de elfjes een keurig japonnetje door
het open raam zo maar op haar bed ge
legd. Echt een beeldje. Omdat ze zo lief
voor anderen was geweest. Het blonk zo
mooi als manestralen.

Met z'n allen gingen ze naar het paleis.
Prins Karei en zijn vrouw vonden, dat
ze er zo keurig uitzagen. En zijn broer,
prins Otto, en zijn moeder, de koningin,
vonden dat óók.

Heb je 't al geraden? Helja mocht in
't paleis blijven, om daar te helpen. En ze
maakte, dat haar broertjes en zusjes, toen
ze groter waren, ook in dienst van Prln»
Karei en zijn vrouw kwamen.

Maar 't mooiste moet nog komen. Later
trouwde ze met Prins Otto. En het mooie
japonnetje, dat ze van de elfjes had ge
kregen, deed ze nooit weg.