Ned. regering stelt ontwerp van
Benei nx-parlement op
Communisten verdoezelen hun
ware bedoelingen
0
RUMOER over IRAN'S OLIE
De gevaren van de grote stad
„Schoonschip met de V.N.-staf
I
^opasta
ER IS GEEN CONSTITUTIONEEL
CONFLICT"
NG-
SLAGEN
t
Wedstrijd voor
componisten
Amendement-Zandt liep op dood spoor
Minister Luns gelooft in
de Benelux
Gesprek onder vier ogen met Ollenliauer
Jeugd aan
bod
Scliip zinkt in haven
van San Francisco
De zaak-„Rose Mary"'
voor Adense rechter
Vijf Ambonezen voor
Officier van Justitie
N.V. A. DAALMEYER schiedam
Het jubile der Katli.
Econom. Hogeschool
P.T.T. bespaart per jaar
een millioen
Bestrijding runder-
liorzel in nieuwe banen
Duitse smokkelaars
blijven actief
Dreigement
van Wiley
m
'RUDAG 12 DECEMBER 1952
PAG INE
Herziening U.N.O.-Handvest
Tunis en Unesco
Benelux
Geen juiste proporties
Indonesië vergist zich
Zelfbeschikkingsrecht
Europese integratie
Ds Zandt kreeg geen steun
Andere naam voor
Noord-Oostpolder?
helding en gezag
Henk van der Maze
Lof voor V. S.
Prijzen van O., K. en W.
De relletjes in Lunetten
Grote hoeveelheid wapens en
munitie gevonden
j,Bureau Zedenpolitie film van Aage Wiltrup
DONNELLY NAAR V. S.
VERTROKKEN
Koffie en sigarettenvoor
de douane
JAPAN VERKOOPT WALVIS
TRAAN AAN DUITSLAND
Geen bestaan voor wereld zonder
christelijke beginselen
's-GRAVENlIAGE, Donderdag.
Drie ministers hebben hedenmiddag geantwoord op de algemene be
schouwingen, welke bij de behandeling van de begroting van Buitenlandse
Zaken waren gehouden. Minister Luns bad daarbij eigenlijk bet leeuwen
deel, daar de verdeling van dc stof aldus wag gemaakt, dat minister Bcyen
de Europese aangelegenheden zou behandelen en minister Luns de zaken
buiten Europa, dat wil zeggen, Azië, Indonesië en dc Benelux. Over
Indonesië zou minister Beyen echter ook bet een en ander in bet midden
brengen en dat deed bij ook, inzover bet de algemeen politieke lijn be
trof. Minister Kernkamp, die door zijn reis naar de West geen deel bad
gehad aan dc voorbereiding van de Memorie van Antwoord, sprak heel in
bet kort over Nieuw-Guinca. Tezamen en in vereniging hadden dc ministers
meer dan drie en een half uur nodig om op dc algemene beschouwingen
te antwoorden.
Zowel minister Beyen, die vooral de
kwestie van de Europese integratie op
uitstekende wijze behandelde, als de heer
Luns begonnen met de principiële beschou-
wingen over het christelijk karskter _dei
Westelijke vrije wereld. De heer Beijen
beaamde mej. Klompé, dat de Westelijke
wereld niet zou kunnen bestaan noch
groeien bij verzaking der christelijke be
ginselen. Deze waren zelfs het kernpunt
van de strijd in de wereld. Minister Luns
verklaarde daarna het begrip christelijke
beginselen nader door deze te omschrijven
als de zedelijke normen van de natuurlijke
orde en de Goddelijke openbanng.
Daar sloot zijn zeer uitvoerig betoog
ver de houding van de Sovjet-Ume tegen
over de wereld zeer nauw aan. De tegen
stelling tussen de Sovjets en de christe
lijke beschaving van het Westen was het
die de wereld beheerste. Daarom waren
voor ons de betrekingen met Amerika van
overwegende betekenis om aldus onze
christelijke waarden veilig te stellen. Geen
enkel volk immers kon zich in deze tijd
afzijdig houden van de problemen, waar
het ging om vrijheid of slavernij. Minister
Luns zette nauwkeurig uiteen ,dat de
communisten alles wat voor ons reel®
waarde had verdoezelen door een C1S
spraakgebruik en valse dialectiek, Z1J Y"
bergen hun wat e bedoelingen ondei demo
cratische leuzen. Zelfs woorden als vrede
cn vrijheid hebben in hun mond geen
andere betekenis dan wereldoverheersing
en knechtschap. Hij koesterde dan ook
géén enkele illusie van een wijziging
ten got«le op een betrekkelijk korte ter
mijn. Tn het Westen was dan geen een
heid, daar was niets aan te doeh, maar
de eenheid van het Sovjetblok was een
uniformiteit in de slechtste zin. waarin
zelfs de gedachten moesten worden gelijk
geschakeld. Daar kwam het in ronde
woorden op neer.
Dp verdediging van het bestaan van
de U.N.O. kwam hierop neer, dat de
heer Luns het standpunt van mej.
Klompé onderschreef, dat als morgen de
U.N.O. zou worden opgeheven, overmor
gen naar een andere vorm van interna
tionale samenwerking zou moeten wor
den gezocht. Het Handvest moest wor
den vernieuwd en de Nederlandse rege
ring bezon zich wat zij zou kunnen doen
bij deze herziening, die in .1955i aan de
orde zou komen. De Sovjet-obstiuctie
liet hier volgens de minister geen enkele
illusie toe, maar het stemde toch tot
verheugenis, dat bij de laatste stemming
over het voorstel van India, betreffende
de oorlog in Korea, vijf landen van de
Kominformgroep hadden gestaan tegen
over 54 andere landen. Dit had duide
lijker dan wat ook gedemonstreerd dat
de Sovjet Unie daar geen vrede wenste.
Korea vond hij het meest essentiële
probleem, een mislukt Korea zou de
wereldopinie omtrent een georganiseer
de vorm van samenwerking in de wereld
in het hart treffen. Het was duidelijk,
dat het de bedoeling van de Sovjets was
het Westen te treffen in het Oosten,
waarbij van nationale stromingen dank
baar gebruik werd gemaakt.
Japan in deze Azië-bespreking be
trekkend, zei minister Luns, dat de
Nederlandse regering opnieuw bij Ja
pan zou aandringen tot nakoming van
de gedane beloften in San Francisco
van vergoeding aan ex-krijgsgevange
nen en burger-geïnterneerden.
Dat Nederland zich inzake dc kwestie
van Tunis van stemmen had onthouden
moest niet worden gezien als een bewijs,
dat men van Nederlandse zijd® hiermee
zou hebben uitgesproken, dat Nederland
dc Verenigde Naties bevoegd zou heb
ben verklaard tot een oordeel over deze
kwestie. Het zich onthouden van stem
ming over de toelating van Spanje tot de
Unesco was een gevolg van het feit, dat
de delegatie dc opdracht had gekregen
naar bevindingen van zaken te handelen.
Dat wilde zeggen, dat dc regering het
helemaal niet erg zou hebben gevonden,
als de Nederlandse woordvoerder zou heb
ben voorgestemd.
Deze verdediging was maar zeer zwak.
Het is juist bij deze begrotings-behandeling
uitgesproken en met name door de heer
Weiter dat wij er beter aan zouden
doen ons achter landen als Frankrijk en
het Britse Gemenebest te scharen. Wat
bereiken wij met zulk een afzijdige hou
ding tegenover landen, die wij in de Wes
telijke defensie nodig hebben?
Van de Benelux toonde minister Luns
zich een enthousiast voorstander. De rege
ring, zo zeide hij, was voor een Benelux-
parlement geporteerd. België ging daar
mee in principe accoord, Luxemburg had
de zaak nog in studie. Een ontwerp daar
toe werd nu door de Ned. regering opge
steld en zij zou een spoedig overleg hier
over bevorderen.
„Ik geloof in de Benelux", zo zei de
heer Luns, „en ik zal alles doen om deze
uit te bouwen en te verwezenlijken".
Voor het antwoord van de heer Luns
over de z.g. kerkvervolging in Spanje
konden wij niet zoveel waardering heb
ben. Hij stelde het voor. alsof daar kerk
vervolgingen plaats hadden door te zeg
gen, dat hij tegen iedere geloofsvervol
ging was en dat het niet mogelijk was
gebleken daartegen een collectieve actie
te ondernemen. Zo juist nog gisteren
had Prins Bernhard in een perscon
ferentie verklaard, dat er van een kerk
vervolging in Columbia en ook daér-
over hadden onze protestantse broeders
gesproken eigenlijk geen sprake was,
dat dit zuiver incidentele gevallen be
trof. In Spanje is dit evenzeer het geval
en het had ons meer bevredigd, indien
de minister eerst deze zaak tot haar juis
te proporties had teruggebracht.
Voor Indonesië bepleitte hij een tole
rante politiek ook al kon de liefde dan
niet van één kant komen. Hierover had
minister Beyen ook gesproken. Men had
zekere passages in de Memorie van Ant
woord, zo zei deze, te zachtzinnig en te
liefelijk gevonden. Bij alle bittere teleur
stelling moest men toch begrip hebben
voor de moeilijkheden van de ander.
Wij waren teleurgesteldIndonesië had
geen begrip voor wat wij voor dat land
hebben gedaan en nog kunnen doen.
Voor Indonesië is de verkregen onafhan
kelijkheid niet het verwachte paradijs
geworden; als men Nederland daarvan
echter de schuld geeft, begaat men on
recht. Indonesië is voor ons van belang,
maar Indonesië heeft ons evenzeer no
dig. Daar ziet men echter de onafhan
kelijkheid als een onafhankelijkheid van
de samenwerking met Nederland. We
weten, aldus minister Beyen, hoe groot
deze vergissing is. Maar er is hier begrip
voor de Indonesische moeilijkheden en
de wens tot samenwerking.
Over de uitlatingen aan het adres der
Militaire Missie in Indonesië was de
regering allerminst gesticht, vooral niet,
omdat de leden der Missie zich daarte
gen niet konden verdedigen. De regering
wilde niet de militaire missie direct naar
huis roepen, maar liever in overleg tre
den met het gebeurde.
Laten wij er meteen aan toevoegen,
dat minister Beyen ook de gezamenlijke
verantwoording der beide ministers ver
dedigde en ook een woord van verweer
vond tegen het feit, dat hij partijloos
was. Hij was Nederlands en hij zou de
Nederlandse gedachte vertolken.
Ook over het zelfbeschikkingsrecht
had minister Luns nog gesproken. Hij
hoopte op een ontwikkeling, waarin dc
Ambonezen zich thuis zouden voelen en
daarover het scheppen van deze sfeer
zou de regering met de Indonesische
regering willen praten.
Wat Nieuw-Guinea betreft, zeide hjj
duidelijk, dat een internationalisatie van
dit gebied niet werd beoogd, wel inter
nationale samenwerking.
Aangaande de oorlogsslachtoffers wacht
te hij het rapport over het rehabilitatie-
vraagstuk af, daarna wilde hij er gaarne
met de Kamer verder over praten.
Ook zat hij te wachten op het rapport
van de commissie over de achterstallige
betalingen voor de Indische Nederlan
ders. In dit rapport, dat hij nog dit jaar
verwachtte, werd ook het punt betref
fende de vergoeding van materiële oor
logsschade behandeld.
Minister Beyen behandelde verder de
Europese integratie- Het nieuws, dat hij
vertelde, was, dat er een memorandum
was ingezonden aan dc ministers van de
Kolen- cn Staalgemeenschap, waarin het
Nederlandse standpunt ten aanzien van
dc verhouding van politieke cn econo
mische integratie werd behandeld met
het verzoek dit nog in Januari a.s- op de
agenda te plaatsen. Maar, zo zeide hij
erbij, het Nederlandse standpunt te dezer
zake was vrij geïsoleerd-
Wat die Europese integratie verder be
treft bepleitte minister Beyen een losser
verband, wat mogelijk was gebleken door
de supra-nationale organen. Samenwer
king op het terrein van kolen en staal
achtte hij ook niet voldoende, hoe belang
rijk dat ook was, dat gebied was te eng.
Hij bepleitte een integratie op economisch
gebied op breder gebied vooraf. Enkel
politieke integratie had volgens hem, even
als de keer Blaisse had betoogd, geen zin.
Maar de regering had geen behoefte aan
uitbreiding nu nog van de bevoegdheden
van de EDG en de KSG.
De integratie op onderwijsgebied nam
de minister met vele excuses terug. De
integratie op Landbouwgebied was al ver
gevorderd en dat zal wel het plan-Mans-
holt betreffen. Wat de economische inte
gratie betreft voerde de minister de
Kamer op een heel ver spoor door te ver
klaren, dat prof. Zijlstra hierover zijn
gedachten liet gaan en de interdeparte
mentale commissie onder zijn voorzitter
schap hierover plannen aan 't uitbroeden
was. En om die economische integratie
gaat het nu juist
Des avonds werden replieken gehouden.
Daarbij werd de heer Van Ryckevorsel
(KVP) gelegenheid gegeven tot een gehar
nast pleidooi voor de Ambonezen.
Bij de artikelsgewijze behandeling
van deze begroting kwam dan het
amendement van ds Zandt ter sprake
over de opheffing van het gezantschap
bij het Vaticaan. Ds Zandt kreeg nog
gelegenheid zijn amendement toe te
lichten en hjj herinnerde daarbij aan
het amendement van ds Kersten van
10 November 1925 waarbij hij niet de
argumenten wilde herhalen die toen en
later reeds meermalen zijn gebruikt.
Deze argumenten waren nu wel uitge
put, zo vond hij.
Het ging er dus om de öegrotrngspos-
ten van 12.800 voor de gezant en
103.000 voor verblijfkosten te schrap
pen, waardoor het gezantschap bij het
Vaticaan zou worden opgeheven. De
bedoeling die hierachter stak was vol
gens ds Zandt te voorkomen dat deze
post zou betekenen een erkenning van
de geestelijke macht van de Paus, Hier
tegen had de Hervorming zich altijd ge
keerd. Tot een verdere behandeling
van dit amendement kwam het echter
niet. daar het amendement slechts on
dertekend was door de indiener en zijn
partijgenoot Van Dis. Toen de voorzit
ter vroeg of meer leden dit amende
ment wensten te ondertekenen bleek
hiervoor geen belangstelling te be
staan, zodat het voorstel niet voldoende
werd ondersteund en dus verder geen
onderwerp van beraadslaging kon uit
maken. Hiermede was dus de hele
kwestie van de baan.
Aan het begin van de middagvergade
ring had, zoals gemeld, nog even minis
ter Kernkamp gesproken die alleen ge
zegd had dat over de kwestie Nieuw-
Guinea hij nog gelegenheid zou hebben
met de Kamer van gedachten te wisse
len en vervolgens gesproken had over
het in bewaring stellen op Nieuw-Guinea
van enkele figuren uit de Zuid-Moluk-
ken. Deze inbewaringstelling motiveerde
hij iuet de mededeling, dat deze mensen
in Niew-Guinea politieke acties hadden
bedreven, wat verboden was, om welke
reden zjj in hun bewegingsvrijheid waren
beperkt.
Het wetsontwerp tot goedkeuring van
het cultureel verdrag tussen Nederland
en de Unie van Zuid-Afrika werd na am
pele bespreking vervolgens z.h.st. aan
genomen. Voorts werden na bespreking
aangenomen de begroting van het Zui-
derzeefonds de Kamer kreeg de be
lofte dat nagegaan zal worden of er aan
leiding is de Noord-Oostpolder een an
dere naam te geven het Scheepvaart
fonds en het Staatsvissershavenbedrijf te
IJmuiden.
De heer Schilthuis die een gedeelte
van de vergadering als voorzitter had
geleid, werd voor de laatste onderwerpen
vervangen door de heer Burger, die.
in wandelcostuuni op de voorzitterszetcl
plaats nam.
Morgen begint de Kamer aan de begro
ting van Onderwijs. F. S.
55
o
ER IS gedurende de laatste maanden
weer veel geschreven en gesproken
over de jeugd zowel ten aanzien
van de werkgelegenheid in de nabije toe
komst als voor wal betreft haar geeste
lijke Sterkte in verband met de veront
rustende geloofsafval en ontkerkelijking.
Wii voor ons zijn van mening, dat men
nooit moet. overdrijven noch met grote
ledenlijsten noch met. kleine getallen ge-
organiseerden. Geen hoera om het eerste
cijfer, noch droefenis vanwege het lage
percentage want, do laatste groep ka
meer waard zijn dan dc eerste.
Elk tijdperk eist zijn eigen aanpassing.
Dus niet zonder meer vastzitten aan
oude of verouderde methoden, maar met
moderne omstandigheden rekening hou-
den.
Door te star conservatisme hebben ook
onze groeperingen velen vervreemd.
Natuurlijk er kunnen gevaren zijn van
onderscheiden aard, maar men moet de
jeugd vrijheid kunnen en durven gunnen
en 'tegelijk de teugels in handen weten
te houden. De jongeren worden gaarne
vertrouwd, men moet ze ook arbeid dur
ven overlaten. De resultaten zullen
heus meevallen en... men kweekt inte
resse, die op bevel of onder dwang alleen
moeilijk kan worden opgebracht.
De meeste ouderen zijn hun eigen tijd
vergeten. Middelen om jeugd te binden
zijn talloos vele, ondanks de weeklacht,
dat er met de jongeren niets is te begin
nen. We hebben aan deze kwestie en
kele maanden geleden nog verscheidene
Gongslagen gewijd.
Jeugd groot brengen is echter geen
kwestie van haar in bepaalde hokken
drijven Elke aanleg is anders. Elke aard
heeft zo zijn eigen methode van uit
groeien. Steunen, helpen richting geven,
aandacht vestigen zijn hulpmiddelen.
Leiding met. gezag, geschraagd door een
uitstekend voorbeeld brengt de jongeren
al automatisch een eind op het goede
spoor.
Huilebalkende vaders en moeders, als
mede kankerende ouders, omdat er niets
voor hun kinderen is en wordt klaar ge
maakt. brengen het niet ver.
THUIS zal en moet het centrum der
herinneringen blijven. Organisaties mo
gen nog zo aantrekkelijk zijn, of iets
s 'hoons bieden, de mannen en vrouwen
van over 15, 25 jaar moeten vooral
inreken over de heerlijke tij» in de.kring
\on het. gezin.
Men beginne bij het begin. Thuis. Maar
,;it, dat vraagt offers van de ouders zelf.
Ha nog al heel wat offervaardigheid.
Men kan ook eigenlijk gemakkelijker
r»,t-rn voor de opvoeding laten op-
haaien ~'"t waar?
Dc socialistische oppositie heeft gisteren
een scherpe aanval gedaan op dc handel
wijze van de bondsregering en speciaal
van dr Adenauer inzake de behandeling
van dc Wcstduitsc verdragen met het
Westen door het constitutionele Hof te
Karlsruhe.
In de Bondsdag hield de plaatsvervan
gende partijleider Meilies een onverwach
te interpellatie, waarin hij de regering
ervan beschuldigde de Bondsdag niet te
hebben ingelicht over wat in Bonn en
Karlsruhe was voorgevallen. Hij beschul
digde rechtstreeks dr Adenauer president
Heuss in de. politieke maalstroom te heb
ben meegesleurd, door hem te pressen zijn
verzoek om een advies van het Hof in te
trekken. De regering, concludeerde Mei-
lies, heeft zich schuldig gemaakt aan het
veroorzaken van een constitutioneel con
flict.
De voorzitter onderbrak na deze aanval
de zitting om de Bondskanselier de gele
genheid te geven te pareren. Toen de zit
ting hervat was kreeg dr Adenauer onmid
dellijk het woord. Hij verklaarde: „Er is
geen constitutioneel conflict, en er is er
ook geen geweest!". Het Hof van Karls
ruhe heeft door te verklaren, dat zijn
later aan de bondspresident te verstrekken
advies bindende kracht zou hebben voor
de eventueel door een der beide kamers
van het Hof te nemen beslissingen gehan
deld op een wijze welke niet door de
grondwet gesteund wordt. Hij verzeker
de. dat president Heuss geheel op eigen
initiatief zijn beslissing genomen had.
„Noch ik, noch het kabinet verzochten
hem zijn verzoek in te trekken".
Na deze verklaring werd de zitting op
nieuw onderbroken, ditmaal om de oppo
sitie tijd te geven Adenauer's verklaring
te bestuderen. Het hierna volgend debat
leverde echter geen nieuwe gezichtspun
ten op Meilies bestreed de bewering van
Adenauer, dat de handelswijze van het
Hof niet door de grondwettelijke beugel
kon, en zeide verder, dat de socialisten
niet met zoveel woorden hadden beweerd,
dat Adenauer Heuss om intrekking van
zijn verzoek had gevraagd. Maar het was
intussen toch maar een feit, dat de bonds
kanselier tot tweemaal toe Heuss aan zijn
presidentiële eed had herinnerd.
De Bondsdag ging vervolgens over tol
de orde van de dag. Het was de laatste
zitting voor het thans begonnen zesweekse
Kerstreces.
Gisteravond kwam, een dag na bonds
president Heuss, de socialistische partij
leider Ollenhauer voor de radio. Hij hieid
een gematigde rede en wijdde het voor
naamste deel van zijn betoog aan een ver
dediging van de wenselijkheid, dat het
constitutionele Hof toch in ieder geval een
verheven instituut moest blijven, dat ver
boven de partijstrijd verheven moest zijn.
Hij hield een lofrede op het Amerikaanse
systeem, waarin het federal Court presi
dent, Congress en bevolking eerbiedig
doet buigen voor zijn beslissingen. De
Amerikaanse constitutie bleef 175 jaar on
aangevochten, zei hij, maar hier zien we
dat reeds na vier jaar met de constitutie
een fatale weg wordt ingeslagen. Hij bond
iedereen op het hart eerbied te hebben
voor de grondwet, want dat was het vei
ligste bolwerk der vrijheid.
Na al deze schermutselingen nam dc
onuitputtcljj'ke dr Adenauer een nieuw
initiatief. Hij zond een uitnodiging aan
zjjn opponent Ollenhauer voor een onder
houd onder vier ogen! Het resultaat van
deze stap is nog niet bekend.
In de baai van San Francisco, vlak bij
de Golden Gate-brug, is het Noorse
vrachtschip „Fernstrèam" (4980 ton) na
een aanvaring met dc Amerikaanse
„Hawaiian Rancher" (8353 t0n) vrijwel
onmiddellijk gezonken. Alle opvarenden
van de „Fernstream" (12 passagiers, waar
onder drie kinderen, en een bemanning
van 42 koppen) wisten in alle kalmte in
sloepen het snel zinkende schip te ver
laten. De „Hawaiian Rancher" werd
slechts licht beschadigd.
Op het ogenblik van de botsing tvas het
mistig. De „Fernstream" had zojuist de
haven van San Francisco verlaten op weg
naar het Verre Oosten,, de „Hawaiian
Rancher" kwam de haven binnen.
De „Fernstream" is geheel onder tvatcr
verdwenen, maar er is geen gevaar, dat
het wrak de doorvaart ter plaatse zal
blokkeren.
Bij de behandeling te Aden van de zaak
van de Anglo-Iranian tegen de eigenaars
van de tankboot „Rose Mary" die inder
tijd de eerste lading olieproducten uit de
genationaliseerde Perzische olievelden
heeft vervoerd doch voor zijn eindbe
stemming te hebben bereikt te Aden bin
nenliep, verklaarde de procureur-ge
neraal Sir Hartley Shawcross, die thans
als advocaat van de Anglo-Iranian op
treedt, dat er geen sprake van is geweest,
dat R.A.F.-vliegtuigen de tanker opdracht
zouden hebben gegeven koers te zetten
naar Aden. Hij verwees naar radiobood
schappen, uitgezonden door de gezagvoer
der van de „Rose Mary", waaruit bleek
dat hij voornemens was, overeenkomstig
de hem door zijn rederij verstrekte op-
De minister van O., K. en W. heeft voor
Nederlandse componisten een compositie-
wedstrijd uitgeschreven voor een werk
voor één instrument (bij voorkeur piano
of orgel) zonder begeleiding, of voor één
zangstem zonder begeleiding. De duur van
het werk mag niet meer dan tien minuten
zijn. Er worden prijzen uitgeloofd van
750, 500 en 250.
De op voordracht van de voorlopige
raad voor de kunst ingestelde „commis
sie van advies voor het toekennen van
prijzen cn het verlenen van opdrachten
aan Ned. componisten in 1952", zal de mi
nister adviseren over de toekenning van
deze prijzen. De commissie kan adviseren
één of meer prijzen niet toe te kennen.
De commissie bestaat uit de heren prof.
dr A. A. Smijers, voorzitter; H. And Les
sen en dr Anth. van der Horst, leden èn
B. Wagemans, secretaris, (adres: departe
ment van O., K. en W., afd. kunsten, bu
reau muziek en dans).
Gegadigden dienen hun compositie, die
niet eerder gepubliceerd en niet in het
openbaar uitgevoerd mag zijn, in te zen
den anoniem en voorzien van een motto.
De termijn van inzending sluit 1 Juli 1953.
Alle inzendingen worden na het bekend
worden van de uitslag van de wedstrijd
teruggezonden. Het ligt in de bedoeling
het materiaal, nodig voor de uitvoering
van de bekroonde composities, op rijks
kosten te doen vervaardigen bij de stich
ting Donemus te Amsterdam.
In het Ambonese woonoord „Lunetten"
te Vught zijn 32 aanhoudingen verricht,
niet 27 zoals wij eerder berichtten. Vijf van
de gearresteerden zullen voor de officier
van Justitie te 's Hertogenbosch worden
geleid, verdacht van mishandeling, op
ruiing, vernieling en het onbevoegd voor
handen hebben van munitie en trotyl. Het
onderzoek naar de recente ongeregeldhe
den staat onder leiding van de officier
van Justitie, mr J. baron van Imhoff. De
versterkte politie heeft een onderzoek in
gesteld in het tiental barakken, waar de
aanhangers van de CRAMS (Commissie
Rechtspositie Ambonese Militairen en
Schepelingen) zijn gehuisvest.
Ondanks de per 15 September verleden
jaar door de burgemeester van Vught uit
gevaardigde verordening, waarbij verbó
den werd wapens voorhanden te hebben
in het woonoord, is een grote hoeveelheid
slag- en steekwapens, munitie, handgra
naten en trotyl gevonden. 1
Door ziekte is prof. dr M. J. H. Cobben-
hagen verhinderd Zaterdag zijn rede over
„25 jaar Katholiek Economisch Hoger On
derwijs" ter gelegenheid van de Tilburgse
Hogeschooldag uit te spreken. In zijn
plaats zal het aangekondigde onderwerp
behandeld worden door prof. dr F. J. M.
v. d. Ven.
Dc commissaris van dc zedenpolitie te Kopenhagen tracht een meisje er van
te overtuigen, dat zij beter naar huis kan terugkeren dan 's nachts in
kroegen rond te hangen. Beeld uit de film Bureau Zedenpolitie".
In de Scandinavische landen heeft de
filmindustrie een zekere voorkeur gede
monstreerd voor films met een sociale in
slag, waarbij het jeugdprobleem in het
brandpunt van de l'ilmlcnzen stond.
Aage Wiltrup heeft thans een film ge
maakt, waarin de sociale kant van het
probleem van het plattelandsmeisje, dat
naar Kopenhagen komt, wordt belicht en
waarbp vooral wordt "ewezen op de mo
rele gevaren, die de metropool biedt. Hij
heeft dit gedaan in de vorm van een semi-
documentaire film. Een bepaald geval
wordt uit de dossiers van het Bureau Ze
denpolitie gelicht en daaromheen wordt de
paedagogische taak van de zedenpolitie
te Kopenhagen getoond en dit doet Wil
trup op een uitstekende wijze.
Men kan zeggen, dat het trieste ver
haal van het onervaren meisje, dat in de
grote stad in handen van gewetenloze
schurken komt, bekend en universeel is.
In zoverre is deze Deense film dan ook
niet vermeldenswaard. Maar de wijze,
waarop hier de taak van de zedenpolitie
wordt gefilmd, met name hoe de figuur
van de commissaris van de zedenpolitie
is getekend, werpt een nieuw licht op dit
probleem. Ook in de criminologie is men
meer aandacht ;jaan besteden aan de psy
chologie. Men weet, dat er omstandigheden'
zijn, waaronder als het ware een gunstig
klimaat wordt geschapen om de ontvanke
lijkheid voor het immorele te voeden en
te kweken lat misdaden. Méér nog dan
bij andere misdrijven kan men zeggen, dat
de misdaden, waarmee de zedenpolitie in
aanraking komt, nooit een enkel on los
staand geval zijn. Het hele complex va t
delicten maakt juist het probleem voor
deze gespecialiseerde tak van de politie
zo uiterst moeilijk. En het is juist hier
een trieste waarheid, dat degenen, die
reeds na enkele bittere ervaringen aan de
rand van de afgrond staan en slechts een
wanhoopsdaad als redding zien, nog eens
extra door de inferieure elementen in
onze maatschappij worden misbruikt.
Men moet in de film van Wiltrup dan
ook niet alleen het verhaal zien van een
meisje, dat van huis wegloopt, omdat de
boer bij wie zij in betrekking was, haar
lastig valt. Ook niet alleen maar het ver
haal, hoe zij in Kopenhagen in handen
komt van de man, die haar ongeluk wordt
cn voor wie zij een jaar in een verbete
ringsgesticht wordt opgesloten, waaruit zij
weet te ontsnappen om dan tenslotte meer
dood dan levend door de nolitie uit het
water te worden gehaald. Het is meer het
verhaal van de nog steeds bestaande drang
naar vrijheid in dc puberteit. En dit heeft,
de maker van de film goed begrepen. Hij
laat dan ook de commissaris van de ze
denpolitie niet verbaasd staan ris hij een
meisje, dat bij hem wordt gebracht omdat
zij vaak in nachtkroegen wordt gezien,
niet kan overhalen, naar huis terug te ke
ren. Juist op die leeftijd, waarop goede
raad zo goed kan zijn, wordt dit niet ge
accepteerd. Opbeuren, dat is de eerste
en voornaamste taak toch en de commi ;-
saris in de film „Bureau Zedenpolitie"
kwijt zich daarvan voortreffelijk. Treffend
is dan ook, dat hii tenslotte méér vader
dan politieman blijkt.
Het is begrijpelijk, dat deze filn door
verschillende instanties is aanbevolen. In
een inleiding worden verschillende woor-
.va" hoofden van de afdeling Zeden
politie in de verschillende hoofdsteden van
Europa gesproken. Voor Nederland is het
ex-commissaris H. Voordewind, die een
enkel woord spreekt, terwijl ook door de
R. K. Meisiesbescherming een aanbeveling
om deze film te zien, is gegeven. De Meis
jesbescherming werkt over het algemeen
goed in ons land, maar dat zij nog moet
werken is het bewijs, dat ook in ons land
helaas nog dingen gebeuren, die het be
staan van een Meisjesbescherming wetti
gen.
Bu,
dracht, de haven van Aden binnen te
lopen.
Toen de rederij weigerde de lading van
de „Rose Mary" ter beschikking van de
„Anglo-Iranian" te stellen, heeft deze
maatschappij, zoals bekend, onverwijld een
rechtsgeding aanhangig gemaakt, hetgeen
er toe leidde, dat de voorzitter van het
gerechtshof van Aden een voorlopig ver
bod op het verdere vervoer ervan legde.
Sir Hartley zeide, dat de Anglo-Iranian
in elk geval, ongeacht de haven, welke
het eerst door de „Rose Mary" zou wor
den aangedaan, een gerechtelijke uitspraak
over het eigendomsrecht op de lading van
de lankboot zou hebben uitgelokt.
„De oliemaatschappij is nog steeds be
reid besprekingen te voeren met de Pet-
zische regering over pogingen om tot een
regeling te komen, hetzij reci i
streekse onderhandelingen, hetzij door het
gehele oliegeschil aan een scheidsrechter
lijke uitspraak te onderwerpen, die zij on
voorwaardelijk als bindend willen aan
vaarden", verklaarde hij.
„Rond ccn millioen gulden per jaar
wordt cr op het ogenblik door ons be
drijf bespaard, door nieuw-ingevoerde
verbeteringen en liet volgen van moder
ne methoden. Oudere ambtenaren zouden
gezworen hebben, dat het niet anders
kon maar wij hebben ons de laatste jaren
afgevraagd: waarom niet?"
Dit verklaarde Donderdag op de Alge
mene vergadering van de Nationale Coö
peratieve aan- en verkoopvereniging voor
de landbouw „Centraal Bureau" de direc
teur-generaal van de P.T.T. de heer
Neher die het moderne doelmatigheids-
streven belichtte.
„Het kostenbesef" aldus de hr Neher,
„leeft in Nederland niet zo sterk als bij
voorbeeld in Amerika. Daar is het stre
ven om nieuwe methoden toe te passen
teneinde de kosten lager te maken ge
makkelijk uit te voeren. Zolang dit kos
tenbesef onvoldoende leeft is toepassing
van nieuwe methoden moeilijk. Men blijft
dan te vaak het spoor van de voorgangers
volgen".
De aftredende Amerikaanse hoge com
missaris in Duitsand, Walter Donnelly, is
Donderdag met zjjn gezin per vliegtuig uit
Dusseldorf naar New York vertrokken.
Hij verklaarde tegenover verslaggevers,
dat hij er bij de Amerikaanse reger ng op
zou aandringen zo spoedig mogeliik zijn
opvolger te benoemen en naar Duitsland
te zenden.
Hij verklaarde onder de indruk te zijn
van de houding der West-Rerlijnse be
volking en de wil van West-Duitsland om
zich aan de zijde van de vrije wereld te
scharen en deel te nemen aan de Europese
integratie.
Bjj de Tweede Kamer is een wetsont
werp „Voorschriften en bestrijding van
de runderhorzel" ingediend. De schade,
die deze vlieg en haar larve veroorzaakt,
is zeer aanzienlijk en reeds tientallen
jaren houdt men zich met het probleem
der bestrijding bezig.
Belanghebbenden in deze zjjn de vee
houders. de huidenhandel, de lederver-
werkende industrie, de veehandel, de
slagers, de vleesverwerkende industrie
en de zuivelindustrie.
Thans geschiedt de bestrijding voor
een belangrijk deel in georganiseerd ver
band. Desondanks was nog in 1947 van
bjjha 30 pet der in Nederland geslachte
runderen en vaarzen de huid beschadigd,
hetgeen een verlies van ruim 700.000
betekende.
Daar het runderhorzelbesluit met in
gang van 15 Febr. 1953 zal vervallen is
een nieuwe Nvettelijke regeling ontwor
pen. Deze sluit zich in grote trekken aan
bij het runderhorzelbesluit, doch wijkt er
van af daar, waar de inmiddels opge
dane ervaring zulks gewenst deed zijn.
De Akensc douane heeft gedurende de
maand November langs de Nederlands
Duitse en de Belgisch—Duitse grens in
totaal 450 smokkelaars aangehouden en
4300 kg. koffie en 19.000 sigaretten buit
gemaakt. Bovendien werden tien auto'?
en acht fietsen, waarmee smokkelarij
was bedreven, in beslag genomen.
Intussen begint in de statistiek over
December ook al aardig schot te komen.
Onder meer dank zjj het feit, dat de
Duitse douane deze week nabij de Ne
derlandse grens onder Kolhlscheid een
auto tot stand Nvist te brengen, die en
kele honderden kilo's koffie bleek te be
vatten. De inzittenden wisten echter te
ontkomen.
Dit laatste was niet weggelegd voor
drie voetgangers-smokkelaars, die aan dé
Nederlandse kant van de Duitse grens in
de gaten liepen. Twee van hen beide
Duitsers -werden bjj Bocholtz in hun
kraag gevat, toen zij daar samen vijf
tien kilo koffie illegaal naar hun vader
land wilden brengen. De derde -°en
Belg liep met een gelijk kwantum
koffie tegen de lamp bjj Vijlen.
Een Japanse walvis-ondern?ming
de Taiyo Gyogyo Comp. beslo
ten 12.500 ton walvistraan, die in Rot
terdam opgeslagen zijn. met West-Duits
land te ruilen voor Cubaanse ruwe sui
ker. De prijs voor de walvistraan ligt
iets beneden de 100.000 yen per ton. Ja
panse walvis-ondernemingen hopen nu.
dat de voorraden walvistraan in Japan
onder gelijke barter-overeenkomsten aan
Duitsland verkocht kunnen worden
Gedenkplaat père Dcrry. Te Parijs is
een gedenkplaat onthuld ter nagedachtenis
van Roger Derry, een Franse priester en
held van de Franse verzetsbeweging. Père
Derry werd door de nazi's, aangehouden
omdat hij het verzet had aangemoedigd, te
Keulen onthoofd. Toen hij zich naar het
schavot begaf, zong hij met luider stem
het „Te Deum".
Senator Wiley, republikeins lid van de
Amerikaanse delegatie bij de V. N. heeft
in New York verklaard, dat mogelijk
het Amerikaanse Congres geen gelden
meer voor de V. N. beschikbaar zullen
stellen, tenzij de organisatie voldoende
zekerheid verschaft tegen spionnage en
ondermijnende handelingen van personen
in dienst van de V. N.
De omstandigheid dat senator Wiley
als het nieuwe Congres in Januari bijeen
komt, waarschijnlijk voorzitter van de
invloedrijke senaatscommissie voor bui
tenlandse betrekkingen zal worden, geeft
aan zjjn verklaring bijzondere betekenis
H(j legde zjjn verklaring af op het hoofd
kwartier van de V. N. en liet uitkomen,
dat hij sprak als lid van de Amerikaan
se senaat en niet als lid van de Ameri
kaanse V. N.-delegatie.
Wiley zei ervan overtuigd te zijn, dat
de gemoedstoestand van het iiieuv. e
Congres en van het Amerikaanse volk
zo is, dat bij de behandeling der fondsen
voor de V. N. en haar neven-organisaties
door het Congres een clausule zal wor
den ingelast, welke het gebruik van
dergelijke fondsen verbiedt na een be
paalde datum, tenzij voldoende veilh*.
heidsmaatijegelen werden getroffen om
te verzekeren, dat de V. N. geen „b;,..is
voor spionnage en ondermijnende activi
teit zullen blijven".
