M
VIRGINIA
Militair gewetensonderzoek
Minder beloftenmeer
reële plannen
Inrichting behouden
400 Blouses
05O Rokken
O50 Pullovers
met bont
HIGH
CLASS
DE EERSTE PAAL!
le VERKOOPSTERS
Moeder pe
toen kwam er weer
met reputatie/
De camera op 't
buitenland
BET5IE ENGERS
I
VRIJDAG 12 DECEMBER 1952
WTN Z
VERTELT: EN
'N NllEUW EN 13ETER MERK
N GOED MERK
EN "DAT VOOR:
FAGIIMA
Van grote betekenis
Metamorfose
MEVR. DE BEAUFORT
BEGRAVEN
Kransen van Koningin en Prins
Gouverneur opent Dinsdag het nieuwe
gebouwencomplex
Van P.A. naar P.I.
Geen dorpsgekken meer
PRINS BERNHARD BIJ GALA-
PREMIcRE „GELUIDS
BARRIÈRE"
AANWINST VOOR DE V. N. S.
Feestelijke „PAAIT-aanbiediiagen
KORTINGEN VAN m TOT 30 0/0
op onze complete collecties
Telefoon 27759
Rsrtcrdofr.
'L W. Kruiskade 35 Tel 30361
Kat. Lagedijk
Hoek Dorpsweg Tel 74130
Rotterdam
AMSTERDAM- DEN HAAG ROTTERDAM ARNHEM EINDHOVEN HEERLEN
r
Al deze factoren hebben het tekort aan
bedden nog nijpender gemaakt. Bovendien
dient men er rekening mee te houden dat
het aantal geestelijke afwijkingen toe-
noemt naarmate het bevolkings aantal
groter wordt.
„Op een landelijk tekort van 12.000
bedden betekent deze uitbreiding niet veei
meer dan een druppel op een gloeiende
plaat", zo verklaarde ons dr Mesker, de
medisch-direeteur. „Niettemin is de
nieuwe inrichting van grote betekenis".
Allereerst voor de Maastrichtenaren zelf,
die in dit soort van gevallen het doel
matigst in hun vertrouwd stedelijk milieu
verpleegd worden, maar ook voor dc pro
vincie Limburg, die er een psychiatrische
inrichting bij krijgt, welker outillage
aan hoog gestelde eisen voldoet, vooral
wat de laboratoria, electrochoc-behande-
ling en röntgenafdeling betreft. We willen
er een kliniek van maken, waar natuur
lijk meer bedverpleging wordt voorge
schreven dan in een gesticht, omdat voor
de verbetering van langdurige geestelijk»
stoornissen de arbeidstherapie de aange
wezen methode is.
MAANDAG A.S. komen in Parijs de
delegaties van de landen van de
Noordatlantische verdragsorgamsa-
tic bijeen voorja eigenlijk voor een
gewetensonderzoek. Zij. zullen nl. dc vraag
moeten beantwoorden, wat er verwezen
lijkt. is van de „plannen", welke op de
Nato-conferentie van Februari jl. zijn ge
maakt: vijftig divisies en -vierduizend
vliegtuigen op de laatste dag van het jaar
1952. Alle regeringen hebben een rapport
moeten indienen over hetgeen zij hebben
gepresteerd en voorts zal een blik in dc
toekomst worden geworpen.
Of men echter weer met een scherp af
gebakend schema voor de volgende jaren
voor de dag zal komen, moet op zijn minst
genomen twijfelachtig worden geacht. Na
tuurlijk zal men niet aan een overigens
ietwat in de lucht hangende statistische
analyse van de mogelijkheden op politiek,
financieel, economisch en militaire gebie.l
kunnen ontkomen, maar anderzijds schuilt
ar een heel grote waarheid in de opmer
king van de „Monde"", dat de Ndto-con-
Eerentie ditmaal haar best zal moeten doen
ie bewijzen, dat „het realistischer is min
der omvangrijke plannen te maken, maar
beter zijn beloften te houden' Toch zijn
de leidende figuren niet ontevreden
over hetgeen in het afgelopen jaar is be
reikt. Vele landen hebben hun quotum ge
haald, de meeste andere zijn er vlak bij;
en we hebben dit jaar in Nato-verband
de winst gekregen van de Griekse en
Turkse divisies, welke vooral op het zo
strategische punt van het Midden-Oosten
niet onderschat mogen worden.
In een interview, dat de permanente ver
tegenwoordiger van Frankrijk bij de At
lantische Raad, Hervé Alphand, dezer dr-
gen te Parijs verleende, verklaarde hij, dat
er ee«i wezenlijke vooruitgang in de Wes
terse bewapening is gemaakt, maar dat
er nog steeds een wanverhouding tussen
de sterkte van de strijdmachten van het
Westen en het Oosten bestaat. Of deze
schatting, welke men zo vaak leest, met
de realiteit overeenkomt, wordt de laatste
tijd wel eens betwijfeld, zo ook nog bij de
jongste debatten in onze Tweede Kaniot
over de begroting van buitenlandse za
ken. Voor de juiste waardering van dc
wederzijdse sterkte, mag men niet zien
naar het overwicht van één der twee par
tijen op een bepaald gebied alleen; men
moet de volledige bewapening in al haar
onderdelen als één groot, voor de eind
overwinning beslissend geheel zien. En
dan is de overtuiging van menige beoor
delaar, dat als geheel het Westtn nu reeds
sterker is dan het Oosten; en dat de mili
taire krachtsinspanning van beide par
tijen er op is gericht hetzij dit overwicht
te handhaven, hetzij tot een evenwicht
van krachten te komen.
Uit deze fatale bewapeningswedloop kan
men alleen geraken door een universele
beperking en verlaging van de bewape
ning volgens vaste normen. Slaagt men er-
niet in over deze aangelegenheid tot
brede en loyale overeenstemming te ko
men, dan zal dc financiële en economische
druk van de zelf-verdediging steeds
zwaarder worden; met alle gevaren, wel
ke daaraan op de duur automatisch zijn
verbonden.
MET ACTIEVE en reserve divisies al
leen komt men er echter niet, zelfs
niet als deze, wat op het ogenblik
zeker nog niet het geval is, van alle mo
derne uitrusting zijn voorzien. Het ideaal
zou zijn, dat achter deze divisies een wer
kelijk politieke eenheid stond, maar daar
van zijn we helaas nog verre. Er is een
zekere politieke band, welke zich op het
militaire niveau uitbreidt; de aanval op
een der statenleden van de Nato moet
door alle andere staten van dit bondge
nootschappelijk systeem als een aanval
op zich zelf dus als een casus belli worden
beschouwd. Generaal Ridgway, de opper
bevelhebber van de Noord-atlantische
strijdmacht in Europa, heeft dit aldus uit
gedrukt, dat elke voetbreed terrein van
de Nato-landen door allen zal worden
verdedigd. En we geloven, dat dit in ge
val van nood inderdaad de werkelijke
situatie zal zijn, eenvoudig al, omdat een
aanval nooit op cén. maar altijd op allen
tegelijk zal worden ondernomen; een an
dere tactiek zou de aanvaller noodlottig
worden.
De Noord-Atlantische strijdmacht is
echter geen eenheid in die zin, dat het
een aaneengesloten front vormt. Veeleer
bestaat het uit verschillende kernen, wel
ke slechts in een bewegings-oorlog ge-
coördineerd kunnen worden. In een moei
lijke positie verkeert de Zuid-Oostkern,
het sterkst lijkt de Westelijke, met tussen
hen in het Joego-Slavisehe leger van
maarschalk Tito. En nu blijft het een toch
wel penibele vraag of dit laatste, als het
tegen de Slavische en communistisch-'
broeders zou moeten vechten, wel geheel
en al betrouwbaar zou zijn. Aan Tito zeif
en zijn naaste omgeving behoeft men niet
te twijfelen, maar over het leger weet
men weinig of niets.
Te hopen is, dat in Parus ook over
Duitsland zal worden gesproken, Niet
tegenstaande het ontmoedigende „schouw
spel, dat Bonn dezer dagen biedt, blijft
het een feit, dat het gehele Westen niet
kan worden verdedigd, als West-Duitsland
niet in de verdediging wordt ingeschakeld
Over deze realiteit zijn allen het eens,
maar men schrikt voor de consequenties
van zijn overtuiging terug. Duitsland
maakt het zijn partners ongetwijfeld niet
gemakkelijk; maar de harde werkelijk
heid zal dwingen, wil men op de duur
een toch steeds labiel overwicht niet ver
spelen.
In alle eenvoud en tegelijk onder zee*
grote belangstelling is Donderdagmiddag
het stoffelijk overschot van mevr. L. F.
de Beaufort, geboren baronesse van Har-
denbroek, in leven dame du palats van
H.M. de Koningin, later prinses Wilhel-
mina, naar haar laatste rustpiaats ge
dragen.
Nadat 's ochtends Koningin Juliana en
Prinses Wilhelmina ten paleize Het Loo,
waar de kis* stond opgebaard, afscheid
van de overledene hadden genompn, werd
des middags de baar door personeel van
het paleis naar buiten gedragëh, waarna
de stoet zich op weg begaf naar dé be
graafplaats Heidehof te Ugchelen. Paar
waren reeds vele tientallen leden van het
personeel van paleis Het Loo en de
koninklijke houtvesterijen alsmede al van
anderen, o.a. vertegenwoordigers van
voormalige verzetsorganisaties mevr-
de Beaufort had nl. destijds evenals haar
kinderen actief deelgenomen aan "e ver-
zet aanwezig om de overledene een
laatste vaarwel toe te roepen. Nadat qe
kist in de groeve was neergelaten en mei
talrijke bloemen gedekt o a. waren er
kransen van Koningin Juliana en I fins
Bernhard, van Prinses Wilhelmina, de
Nationale Federatieve Raad van he ver
zet en van de voormalige L.KF- werd
op wens van de overledene slech s een
kort woord gesproken.
(Van onze Limburgse redacteur)
Eens heeft het voortbestaan van de psychiatrische afdeling van het Maas
trichts ziekenhuis „Calvariënberg" aan een zijden draadje gehangen. Dat was
in het jaar 1917, toen de inspecteur van de Volksgezondheid van oordcel was dat
dc gebouwen zo verouderd waren, dat ze niet meer voldeden aan dc eisen die
aan dergelijke inrichtingen redelijkerwijze gesteld mogen worden. Daarin had de
man groot gelijk en men besloot min of meer de zaak te liquideren. Maar dc
tijdsomstandigheden het icas volop oorlog waren abnormaal en niemand
kon voorspellen wat er in de. naaste toekomst nog allemaal gebeuren Icon. „nog
maar even wachtenwas toen het verstandig advies van de inspecteur.
Enige jaren geleden heeft het Maas
trichtse ziekenhuis het oude „Calvariën
berg" verwisseld voor het gloednieuwe
„St. Annadal". De psychiatrische inrich
ting wordt thans ondergebracht in tiet
Zusterklooster dat na de verhuizing is vrij
gekomen. Daarvoor heeft het gebouw een
grondige metamorfose ondergaan. Slechis
de bakkerij is onveranderd gebleven. Ove
rigens is er zoveel aan gemetseld en ver
timmerd, dat van de oude toestand niet
veel meer te herkennen valt. De ruim»
en frisse zalen, brede gangen en het prac-
tisch ontworpen trappenhuis vormen het
bewijs dat deze verbouwing geslaagd is.
Het huiselijk karakter, dat aan deze in
stelling eigen was, wil men in het nieuwe
gebouw handhaven.
De inrichting biedt plaats aan 119
patiënten, die grotendeels tot het vrouwe
lijk geslacht behoren, want in de man-
ncnafdeling kunnen slechts 36 zieken op
genomen worden. Een typisch verschijnsel
des tqds! Volgens de doktoren valt dit
toe te schrijven aan de afleiding die de
mannen in het werk buitenshuis en hun
liefhebberijen vinden. Dc vrouwen daar
entegen worden psychisch gedrukt en ge
handicapt door allerlei zorgen, beslomme
ringen en besognes waarvoor zij zich in
het peperdure en uiterst gecompliceerde
naoorlogse leven nog steeds geplaatst zien.
Tijdens de bezetting, toen de mannen het
naar verhouding even zwaar te verduren
hadden, was het aantal patiënten van
beiderlei kunnen nagenoeg gelijk.
In het oude gebouw worden de ongeveer
60 dienstmeisjes gehuisvest. Het staat nog
niet vast wat er met de overige vertrek
ken gaat gebeuren. Het Burgerlijk Arm
bestuur hoopt dat daarin mettertijd een
organisatie gevestigd zal worden die zich
door sociaal werk voor de gemeenschap
verdienstelijk maakt.
Dit wachten heeft een hele lange tijd
geduurd. Zo lang zelfs dat van uitstel
afstel kwam. De psychiatrische afdeling
in Maastricht algemeen hekend als de
P.A. is blijven bestaan. Zij wordt over
gebracht naar een ander gebouwencom
plex, dat Dinsdag a.s. door mr dr F. Hou-
öen, commissaris der Koningin in Lim
burg, geopend zal worden. Voorjaan heet
de instelling niet meer P.A. maar P.I.,
want ze is een zelfstandige Psychiatrische
Inrichting geworden.
Een halve eeuw geleden heeft de rege
ring goed gevonden, dat in dit gesticht
ten hoogste 56 geesteszieken tegelijkertijd
verpleegd werden. Aan dit voorschrift kon
niet de hand worden gehouden, daar alle
krankzinnigengestichten met een schrij
nend tekort aan bedden hebben te kam
pen. In feite werden in het primitieve
gebouw meer dan honderd patiënten ge
huisvest. Noodgedwongen heeft de over
heid in deze overbezetting moeten berus
ten. Niettemin diende aan deze onge
wenste toestand zo spoedig mogelijk een
einde te komen.
Amsterdam heeft destijds zijn „Had-je-
me-maar" gehad en in Haarlem hebben
wij in onze jonge jaren een man gekend,
die algemeen bekend stond als „De barre
Winter". Wie zal de dorpen tellen waar
vroeger een of andere zonderling rond
liep, die als „malle Jantje" of „gekke
Truus" het mikpunt vormde van de
onbarmhartige plaagzucht van de jeugd?
Hadden dergelijke debiele of imbeciele
stakkers in onze tijd geleefd dan zou de
kans op hun bedenkelijke populariteit
vermoedelijk geringer zijn, want tegen-
woordig worden deze mensen bijtijds in
een of andere inrichting opgenomen en
verzorgd, wat zowel voor hen zelf als
voor de maatschappij verreweg het beste
is. Beter dan vroeger wordt tegenwoordig
beseft dat dergelijke beklagenswaardige
individuen zich in een sociale gemeen
schap niet kunnen handhaven en ook
moeilijk te handhaven zijn. Ze zijn vaste
gestichtbewoners geworden, meestal niet
uit eigen vrij wil.
Als noviteit wordt thans aan de Maas
trichtse Inrichting ook een aangewezen
of z.g. „open" afdeling verbonden, waar
patiënten zich op eigen verzoek door de
psychiater kunnen laten behandelen.
Lijders aan chronisch alcoholisme, mor-
finisme, cocaïnisme e.d. maken de laatste
jaren in dergelijke inrichtingen een ont
wenningskuur door,
Prins Bernhard heeft het voornemen te
kenen gegeven, op Vrijdag 13 December
a.s. de galapremière bij te wonen van de
Britse film „Geluidsbarrière" in het me-
tropole-Tuschinski theater te 's-Graven-
hage.
Deze premiere wordt, zoals gemeld
onder beschermheerschap van de Britse
ambassadeur sir Nevile Butler, gegeven
ten bate van het Van Weerden Poelman
fonds.
De N.V. Verenigde Nederlandse Scheep
vaartmaatschappij te 's Gravenhage heeft
van de „Howaldtswerke A. G." te Ham
burg overgenomen het op -deze werf ge
bouwde turbine-vrachtschip „Amerskerk",
metende circa 8600 bruto register ton. De
„Amerskerk" is met een turbine-installa
tie van 8500 p.k. uitgerust, die het schip
een snelheid geeft van 1712 knoop. Het
laadvermogen van het schip bedraagt 11430
ton; er kunnen 12 kajuitspassagiers en 24
emigranten vervoerd worden.
De „Amerskerk" vertrekt 23 December
van Rotterdam voor de eerste reis naar
Australië-
De eeralt' paal voor fle nieuwe zaken van onderstaande
firma's aan tie K. Hoogstraat brengt on9 weer eenslap
verder naar fle totale wederopbouw van Rotterdam.
vragen wegens uitbreiding
Alleen zij, die met het vak bekend zijn, gelieven te
reflecteren.
geeft de hoogste prijzen
voor net gedragen
Dames- en Herenkleding
Tel. 5093:!, lc JUddell.Str.23
