Zullen Duitsers Nederlandse
militaire missie vervangen?
Zonderlinge geluiden uit
Indonesië
Adenauer staat voor een zwaar
verkiezings) j aar
Na het dieptepunt der laatste
maanden
Het vraagstuk der Belgische
waterwegen
Koning Boudewijn zag 't leven
van de allerarmsten
Urenlang bezoek incognito aan
de sloppen van Brussel
Mr Van Eeghen benoemd tot Comman
deur in de Orde van Oranje Nassau
Aanhoudend koud
weer
Scherpe politiek tegen Nederland?
„Leerdam" te koop
aangeboden
Arnhem bekroont
John Grosman
Restauratie van
Schaepmans geboorte
huis
De Kon. Familie in
Sankt Anton
achterstallige
BETALINGEN AAN INDISCHE
GEREPATRIEERDEN
Schacht opent tweede
bank
Belgisch Limburg wil Caubergkanaal en
kanaal Veulo—Ruhr
van Ternaaien
Stop
moet weg
Met de bestelwagen van
Abbé Froidure
PAGINA
WOENSDAG 31 DECEMBER 1952
H. A. L. kocht Panamees
victory-schip aan
Het boze Nederland
Veel vrienden van de Eesliof
Skitochten in het bergland
Commissie deed voorstellen tot
herstel van geleden schade
MAN IN KANAAL GELO
PEN EN VERDRONKEN
Karlsruhe niet uitgespeeld
Vervroegde verkiezingen?
Een nieuwe coalitie gezocht
Hartelijk afscheid van de Amsterdamse
Kamer va?r Koophandel
,,D'n Keunink" herkend!
Mensonwaardige krotten
-
Ministeriële hulde
OMWIKKELD FRL1T UIT
LIMBURG
Het blad „Merdeka" voorspelt binnenkort aanzienlijke wijzigingen in
de buitenlandse politiek van de Indonesische regering. Deze wijzigingen
zouden verband houden niet besprekingen, die de minister van buiten
landse zaken, de heer Mukarto in Bonn met Adenauer en in Washington
met Aclieson heeft gevoerd. Duitsland zou een grotere plaats gaan innemen
in de opbouw van Indonesië. De rol van Duitsland zou daarbij waar
schijnlijk niet beperkt worden tot bet economische terrein, doch wellicht
zou de Nederlandse militaire missie vervangen worden door Duitse militaire
instructeurs. Ook zou Indonesië in Moskou een ambassade openen. In
Djakarta wilde men van officiële zijde deze berichten noch bevestigen
noch ontkennen.
Het blad doet in een hoofdartikel een
redeloze en volkomen ongemotiveerde
aanval op Nederland, welke herinnert aan
de zo pas in Indonesië zelf nog als dom
en onjuist gekwalificeerde methode
welke eindelijk tot het verleden scheen te
behoren om als er eens iets niet goed
ging Nederland tot zondebok te kiezen en
het met grof geschut te lijf te gaan.
Het schrijft, dat er tekenen zijn waar
te nemen, dat de Indonesische regering
bezig is een nieuwe politiek ten aanzien
van Nederland voor te bereiden, die ge
richt zal zijn tegen de economische belan
gen van Nederland in Indonesië.
,De verwaande houding van de Neder
landse regering betreffende West-Irian
kan men in Indonesië schijnbaar niet uit
de gedachten bannen, zodat men zich ge
noodzaakt voelt maatregelen te treffen
om dat kleine land op de juiste plaats te
zetten. Om dit doel te bereiken dienen
stappen te worden genomen, waarvan het
effect zwaar op Nederland zal drukken,
zoals het verminderen van het bordje rpst
voor de Nederlanders in Indonesië aldus
„Merdeka", dat verder o.a. zegt, dat voor
al na de October-affaire het duidelijk is,
dat de Nederlandse regering zoveel moge
lijk voordeel wil trekken uit de verwarde
situatie in Indonesië.
„Wij kunnën zonder ons gezicht te ver
liezen tegenover andere volkeren de toe
stand niet laten voortbestaan, dat het
kleine Nederland het grote Indonesië voor
de gek kan houden, zonder dat het een
klap in het gezicht \.\igt", aldus het blad.
Volgens „Merdekheeft Indonesië Ne
derland te veel vertrouwen geschonken.
De Nederlandse militaire missie zou vol
gens het blad voor de Nederlandse regering
met gemak dienst kunnen doen als een
inlichtingenbron over Indonesië.
Het artikel vervolgt dan met te zeggen,
dat de verhouding tussen Indonesië en
Nederland de mogelijkheid openlaat zo
scherp mogelijke maatregelen tegen de
Nederlandse economische belangen in In
donesië te treffen en de Nederlanders n
donesië te treffen en de Nederlanders in
het land te verlaten.
„Sympathie is een gevoel, dat de Neder
landers niet kennen, omdat zij de goodwill,
die wij tonen slechts als zwakheid zullen
beschouwen". Het blad besluit, dat Indo
nesië niet kan voortgaan „gentlemanlike
tegen Nederland op te treden" en stelt de
regering voor zo scherp mogelijke maat
regelen tegen Nederland te nemen.
Het 8.815 brt. metende s.s. „Leerdam"
van de HollandAmerika Ljjn is in Londen
te koop aangeboden. Het had in ons land
geen certificaat van zeewaardigheid meer
gekregen, doch indien er een koper op
daagt, wat tot nu toe niet het geval is, kan
het schip na een survey wel weer een
certificaat krijgen. Ook kan een eventuele
koper tot slopen besluiten, doch wat het
lot van de „Leerdam" zal zijn, moet wor
den afgewacht.
De „Leerdam" zal worden vervangen
door het door de Holland—Amerika Lijn
aangekochte Panamese victoryschip „Has
san". Thans ligt dit schip voor het aan
brengen van de nodige voorzieningen bij
de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij.
Verwacht wordt, dat het schip, dat
„Appingedyk" zal worden genoemd, over
ongeveer vier weken in de lijndienst zal
worden opgenomen.
De culturele prijs der gemeente Arn
hem voor 1952 is toegekend aan de Arn
hemse beeldhouwer John Grosman. De
jury kenschetste in het door haar uitge
brachte rapport de heer Grosman als een
„sterke figuur in de beeldhouwkunst", ter
wijl ook op bouwkundig gebied zijn sa
menwerking met architecten tot uitsteken
de resultaten heeft geleid. Hij is talent
vol, veelzijdig en veelbelovend. Zijn wer
ken zowel in brons als in steen, getuigen
van een kunstenaarschap. De uitreiking
van de prijs zal Vrijdag 9 Januari a.s. in
het stadhuis te Arnhem geschieden.
Door de gladheid, en de mist is
gistermorgen op de Rijksweg Am
sterdamDen Haag, tussen de
Kruisweg en de Vijfhuizerweg
een zware oplegger bij het afrem
men over de kop geslagen. Per
soonlijke ongelukken kwamen niet
voor. Het rerkeer van Amster
dam naar Den Haag ondervond
plm. li uur vertraging.
Overzicht na het ongeval.
Rijks Geneeskundige Dienst. De werk
zaamheden van de Rijks Geneeskundige
Dienst worden met ingang van 1 Januari
1953 overgedragen aan de zorg van het
hoofd van het departement van Binnen
landse Zaken.
Zaterdag 27 December is, na het passe
ren der stichtingsacte van het Dr Schaep-
manfonds, op 11 December jl. voor notaris
Staverman te Tubbergen, de eerste offi
ciële vergadering van dit fonds gehouden-
De voorzitter, de heer A. Platvoet, te En-
schede, installeerde het definitieve be
stuur. Dit wordt gevormd door de heren
A. Platvoet, Enschedé, voorzitter, G. Uit
zetter, Enschedé, vice-voorzitter, J. H.
Linnemeijer, Oldenzaal, secretaris, A. v.
Horst, Leiden, penningmeester, B. Boer
stal pr„ Enschedé, lid, Broeder Christiaan
F.S.C., Roermond, lid.
Op deze vergadering werd een concept-
huishoudelijk reglement besproken en m
principe aangenomen. Ook werden be
sproken de acties voor het op korte ter
mijn bijeenbrengen van het vereiste kapi
taal voor de Stichting „De Eeshof" tot
restauratie van „De Eeshof", het geboorte
huis van mgr dr Schaep™an. De Eeshof
v°rmt in zijn huidige staat een ergernis
voor elke ingezetene en bezoeker van Tub
bergen. De Stichting „De Eeshof wil het
huis restaureren (het oorspronkelijke aan
zien der havezathe zal bewaard blijven)
en er een charitatief-sociale bestemming
aan geven, de grote pionier waardig* Zoals
gemeld wil men er een tehuis voor mis
deelde jongens in vestigen.
Reeds velen gaven een bijdrage voor
genoemd doel. Bij sommige overschrijvin
gen waren bijschriften, die getuigen van
dankbaarheid jegens dr Schaepman of
waardering van de bestemming, die aan
ziin geboortehuis gegeven zal worden.
Het fonds staat pas aan het begin; het
is er nog lang niet. Maar gezien deze re
acties en de vele bijdragen, die het reeds
ontving, is het comité stellig overtuigd, dat
het nodige startkapitaal binnen afzien
bare tijd bijeenkomt.
De vacantie van H. M. de Koningin in
Sankt Anton voltrekt zich onder gunstige
weersomstandigheden. Hoewel de zon niet
voortdurend schijnt, heeft het sinds de
aankomst van de vorstin niet gesneeuwd
en geregeld maakten de Koningin, de
prinsessen en haar gezelschap skitochten
in de omgeving. Vooral de drie prinsessen
ondernemen grote tochten. v,„„„
De Koningin werkt s morgens in haar
kamer in het hotel en wanneer haar da
gelijkse plichten volbracht zijn, bindt ook
tij 'de ski's onder. H. M. is gisteren met
een deel van het gezelschap de oergen in
getrokken en hoog boven in de sneeuw
werden de lunchpakketten aangesproken.
Later op de dag heeft de Koningin een
bezoek afgelegd bij oude vrienden, die een
deel van het jaar in een villa in bankt
Anton doorbrengen.
Wij vernemen, dat de commissie Achter
stallige Betalingen met haar verslag is ge
reed gekomen en dit te bevoegder plaatse
hï'.U»SSSi. werd ingesteld bij be-
sluit van de staatssecretaris voor Umeza-
ken en Overzeese "indelen d-d. 4 Decem
ber 1951 om een onderzoek in te stenen
naar de schaden, die door Indische sere-
patrieërden werden geleden °nd®r m
als gevolg van het feit, dat door de Indo
nesische regering na de souvereimteits-
ovevdracht de rehabilitatieregehngen voor
Indische oorlogsslachtoffers met weiden
uitgevoerd. Tevens werd aan de geleden
materiële oorlogsschade aandacht gewijd
op grond van de destijds in de Tweede
Kamer aangenomen motie-De Graaf..
De commissie, die uit vijf ambtelijke en
vijf niet-ambtel'jke leden bestond, heeft
na een jaar intensieve arbeid de omvang
rijke stof geordend en voorstellen gedaan
om tot een herstel van de geleden schade
te geraken.
De 26-jarige arbeider A. van S„ wo
nende in de Hoefstraat te Tilburg, is in
de nacht van Maandtg op Dinsdag bij
de brug van het Moleneind over het Wil-
helminakanaal te water geraakt en ver
dronken De man is waarschijnlijk door
de duisternis misleid. Hoewel een voor
bijganger nog pogingen in het werk stelde
de drenkeling te redden, slaagde hij
daarin niet. Later in de nacht is het stof
felijk overschot opgehaald.
Dr Schacht, de vroegere financiële ad
viseur van Hitier, heeft tezamen met een
voormalig directeur van de Reichsbank,
Waldemar Ludwig, een bank geopend te
Aumuehle nabij Hamburg. Het bedrijf
draagt de naam „Bankhaus Schacht und
Ludwig" en is stille vennoot in het bank
bedrijf „Schacht und Co", dat te Dussel-
dorf werd opgericht en op 2 Januari a.s.
zal openen.
Zoals bekend, heeft de senaat van Ham
burg er zich tegen verzet, dat Schacht in
de stad Hamburg een bank zou openen.
Hoofdingenieur A. Hellemans, de nieu
we directeur van de Staatsmijnen, die
dr ir Ch. Th. Groothoff per 1 April 1953
zal opvolgen.
BONN, eind December.
De. grauwe Kerst, die zich over de zetel van de Bondsregering heeft uit
gespreid, weerspiegelt de stemming, waarin de politieke heren van Bonn het
nieuwe jaar tegemoet treden. Er hangen diclite nevels over de overstroomde
oevers van de Rijn, dicht als het gordijn dat voor de gebeurtenissen in 1953
is gespannen. Als een Kersthymne in de soldatenbarakken in Korea heeft
een hooggestemd jaaroverzicht van de christelijke partij geklonken: vol
jubel, maar zonder uitzicht op een aardse vrede.
De Belgisch—Limburgse Economische
Raad heeft een brochure uitgegeven over
„Het verkeer in Limburg". De raad on
derschrijft daarin de oplossing, welke
wordt aanbevolen door de bijzondere
commissie voor de waterwegen en volgens
welke dc Stop van Ternaaien moet wor
den opgeheven, doch vraagt zich af op
weike wijze dit moet geschieden. Bel
gisch Limburg ziet de kwestie niet op
gewestelijk plan, zo wordt betoogd, doch
internationaal, omdat de opheffing van
deze stop tenslotte een schakel is in een
geheel.
Was het er alleen om te doen de door
vaart van het Albertkanaal naar het Ju-
lianakanaal mogelijk te maken, dan zou
Limburg niet het minste bezwaar kunnen
aanvoeren tegen het Zuidelijke traject met
een sluis op Belgisch grondgebied tegen
over Ternaaien en afdalend in de geka
naliseerde Maas, doch Maastricht is niet
alleen het knooppunt van waterwegen in
de richting Zuid—Noord, de stop bij
Maastricht is ook een stop in de water
verbinding West—Oost en meer bijzonder
in de Oostelijk gerichte Schelde—Rijnver.
binding, die in het scheidingstractaat van
1839 in het vooruitzicht werd gesteld.
Waren Albert- en Julianakanaal niet ge
graven, dan kon de Oostelijke Schelde
Rijnverbinding worden aanbevolen via de
historische route AntwerpenHerenthals
Bocht—OltVenlo—Ruhr.
De beide grote waterwegen op Belgisch
en Nederlands grondgebied en hun eco
nomische functie om van dienst te zijn
voor de mingebieden van Belgisch en
Nederlands Limburg, maken het echter
noodzakelij de conceptie van een Oos
telijk gerichte Schelde—Rijnverbinding
aan de bestaande toestand aan te pas
sen. Limburg verdedigt daarom princi
pieel en hardnekkig, zo heet het verder
in de brochure, het Caubergkanaal ten
Noorden van Maastricht als verbinding
lussen het Albert- en Julianakanaal en
terzelfdertijd een waterverbinding tus
sen Maas en Rijn over Nederlands en
Duits grondgebied. Een kort kanaal
VenloRuhr (40 km. met één sluis), acht
men hier de gemakkelijkste oplossing.
Een dergelijke Noordelijke verbinding
zou ook aan Luikse kringen, die zo snel
mogelijk een verbinding tussen Albertka
naal en Julianakanaal tot stand wensen
te brengen, volledig voldoening schenken.
De geringe omweg van 6 km. wordt im
mers gecompenseerd door het feit, dat de
schepen niet over de open Maas behoe
ven te varen en de hinderlijke bruggen
i Maastricht vermijden.
Tot besluit zegt deze Belgische brochure,
dat het Noordelijke tracé, gekoppeld aan
een Maas—Rijnverbinding, een gelukkige
verzoening zou tot stand brengen tussen
de belangen van Luik, Belgisch en Ne
derlands Limburg, Antwerpen, Rotterdam
en de havens van het Ruhrgebied. Tevens
zou Aken op deze waterverbinding kun
nen worden aangesloten.
In fèite heeft dr Adenauer zojuist de
zwaarste maand doorworsteld van zjjn nu
bijna vierjarig regiem. De trouw, die zijn
volgelingen in de Bondsdag hem bewezen
hebben by de tweede lezing van „de ver
dragen", is slechts een heel klein tegen
wicht tegen de zware troeven, die de op
positie in de weegschaal der Europese
politiek heeft gegooid.
Wanneer de geplaagde kanselier de ge
volgen had voorzien van de tactische
kronkelingen, waartoe hij eind November
zijn toevlucht nam een gerechtelijk dood
vonnis over zijn verdragen te ontlopen,
dan zou hij zich vermoedelijk nog wel
eens bedacht hebben. De vruchten, die hij
geplukt heeft van de spionnage, die zijn
medewerkers in het staatsgerechtshof
hebbben verricht, zijn wel bijzonder zuur.
Een heilloze strijd tussen regering en
hoogste gerecht eindigde voorlopig in een
weinig overtuigend Kerst-bestand. De in
tegriteit van de bondspresident heeft een
deuk gekregen. De minister van justitie
is welhaast gevallen wegens belediging
van zijn eigen gerecht. Het buitenland is
voor het eerst geconfronteerd met een
Duitse regering, die het vervullen van
haar beloften niet meer in eigen hand
schijnt te hebben. Het is geschrokken van
de methoden, waartoe men in Bonn toe
vlucht heeft moeten nemen, en van de
revisie-eisen, dlè 'tot' dusverre het enige
zijn, wat dr Adenauer op het stuk der
verdragen met zekerheid heeft aan te bie
den. De Bondsraad, het college der fede
rale voogden over de bondsrepubliek, is
in het harnas gejaagd en aan het complot
teren geslagen- In Audenauer's partij en
in zijn coalitie gist het onbegrip voor die
capriolen, waarin de kanselier en zijn
raadgevers hen hebben getrokken.
En wat staat er tegenover deze welge
vulde debetzjjde van de balans der laat
ste maand? Niets anders dan dat de be
slissing van het gerecht over de grond-
wetteiykheid der verdragen verder is op
geschort.
Het wordt eind Januari vooraleer het
gerecht erover zal gaan beslissen of zij
aan het verlangen van de regeringspar
tijen zal voldoen om een bindende uit
spraak te geven nog voordat de Bondsdag
zal hebben geratificeerd.
Voor zulk een uitspraak gedaan zal
worden, zullen er zeer zeker nog wel een
paar maanden moeten verstrijken. En
dan nog is er geen enkele garantie, dat
de opposanten de gehele procedure niet
weer opnieuw zullen kunnen openen met
als uiteindelijk gevolg een beslissing door
het voltallige rechtercollege, welke uit
spraak door de regering zozeer wordt ge
vreesd.
In deze onvoordelige positie staat de
regering-Adenauer voor een nieuw jaar,
dat beginnen zal met nieuwe onverkwik
kelijke woordgevechten in de Bondsdag en
dat straks de dertig millioen kiezers ter
stembus zal roepen.
De snelle nadering van het einde der
eerste parlementaire periode der Bonds
republiek heeft de socialistische eis „geen
verdragen zonder nieuwe verkiezingen"
meer kracht bijgezet. Dat de socialisten
in deze onverzettelijk zijn heeft de kanse
lier reeds moeten ondervinden, toen hij in
de dagen vóór Kerstmis onder de druk
van zijn misère hoofse buigingen naar de
oppositie begon te maken. Hoe een beza
digde natuur de burgerlijke leider der so
cialisten, de Maagdenburgse metselaars-
zoon Erich Ollenhauer, ook moge hebben,
niemand verwacht van hem een radicale
koerswijziging, die zijn volgelingen in het
gezicht der verkiezingen voor raadselen
zou plaatsen. De socialisten hebben dank
zij de juridische knopen, waarin zij Aden
auer verstrikt hebben, meer wind in hun
zeilen gekregen dan zij zelf ooit hebben
durven vermoeden. Bakzeil halen is
van hen in deze omstandigheden niet te
verwachten.
De regering staat nu voor de ernstige
dreiging, dat de verdragen zonder de me
dewerking van de socialisten niet te ver-
wezeniqken zullen biyken. Wordt die
dreiging waarheid, dan rest er wel geen
andere uitweg dan vervroegde verkiezin
gen, die een nieuwe basis voor het be
wind zouden moeten leggen.
Dat nieuwe bewind zou dan een herzie
ning der verdragen nog vóór de ratifica
tie vragen, dezelfde revisie, die de hui
dige regeringsmeerderheid denkt na de
aanvaarding te kunnen doorzetten. De
zaken liggen echter niet zo, dat de socia
listen principieel de herwapening van zich
afwijzen. Zij hebben steeds zorgvuldig
afstand bewaard van de religieuze, com
munistische en nationalistische „Ohne
Mich'-profeten. Wat zij wensen is een ho
gere prijs voor hun soldaten voornamelijk
in de vorm van een grotere armslag voor
een Duitse regering om de Duitse eenheid
na te streven. Eerst souverein zijn en pas
dan op gelijke basis praten over een ge
meenschappelijke verdediging, dat is hun
recept, hoe onwelkom het voor de Weste
lijke partners ook moge klinken.
Dr Adenauer, die meent toch reeds het
onderste uit de Franse kan te hebben ge
haald, is ervan overtuigd, dat op die basis
niet meer te praten valt en dat de ver
dragen dood zouden zijn, wanneer de
socialisten hun zinnen zouden kunnen
doorzetten- Vandaar dat hij met aïle
macht blijft strijden om de verdragsbuit
binnen te halen vooraleer de verkiezingen
alles zouden kunnen veranderen. Hij wi;
liever de verkiezing van Juli naar Sep
tember verschuiven dan het volk reeds in
het voorjaar raadplegen.
Er is zoveel politieke hartstocht over
het thema uitgegoten, dat men inderdaad
zijn hart vast houdt bij de gedachte, dat
men tot een verkiezing zou komen, die het
karakter van een volksstemming over het
Europese leger zou hebben.
Onafhankeiyk van de vraag wanneer er
gestemd zal moeten worden dringt zich
nu toch in de Bondsrepubliek de oude
vraag op de voorgrond of een regerings
coalitie tussen de beide grote partyen, de
christeiyke en de socialistische, niet heil
zamer zou zyn dan de steeds verder naar
rechts giydende huidige constellatie.
Verantwoordelijke politici geraken er
steeds meer van overtuigd, dat het raad
zaam zou zijn de socialisten in de regering
te betrekken indien het straks zover
mocht komen dat er inderdaad bewapend
zou moeten worden. De nationalistische
zangers, die steeds meer het koor der
beide rechtse regeringspartijen gaan be
heersen, hebben velen hier klaarblijkelijk
tot nadenken gestemd.
Onlangs hebben zich nu de negen re
geringshoofden der Duitse staten weer
eens om de tafel geschaard, vier socia
listen en vijf aanhangers der regerings
partijen. Hun doel is kennelijk geweest
het pad naar een „grote coalitie" ta
effenen.
Er zijn zelfs al namen genoemd van
would-be leiders van een brede coalitie.
In het christelijke kamp wordt de Beierse
ministerpresident Ehard als de kansrijk
ste beschouwd. Hij regeert in München
ook tesamen met de socialisten.
Dat de Amerikaanse regering na alle
moeilijkheden met het project voor het
Europese leger tenslotte bereid zou zijn
om terug te keren tot de oorspronkelijke
gedachte van een rechtstreekse bewape
ning van de Bondsrepubliek en haar toe
treding tot het Atlantische Pact wordt
hier door vele politici als een vaststaand
feit beschouwd. Daarom temeer vraagt
men zich hier af of de „Washington Post
niet een balletje heeft opgegooid toen zij
schreef, dat de Verenigde Staten in het
gezicht van de grondwettelijke bezwaren
der Duitse socialisten een heroriëntering
van hun Europese politiek zouden moeten
doorvoeren. In elk geval hebben sommi
gen hier daaruit al afgeleid, dat nu ook
van over de Oceaan een zachte drang zal
worden uitgeoefend om het bewind m
Bonn een bredere grondslag te geven.
Tijdens de buitengew one openbare ver-
Kadering van de Kamer van. Koophandel
voor Amsterdam ter gelegenheid van het
afscheid van de voorzitter, inr Chr. P. van
Eeghen heeft de Minister van Economi
sche Zaken, prof. dr J. Zyistra, medege
deeld. dat het H. M. de Koningin be
haagd heeft mr Van Eeghen te bevorde
ren tot Commandeur in de Orde van
Oranje Nassau.
Van de Kamer van Koophandel kreeg
mr Van Eeghen de gouden medaille, wel
ke hem werd uitgereikt door de onder
voorzitter, mr D. Delprat, nadat deze
tevoren namens de Kamer de scheidende
voorzitter de versierselen van het com
mandeurskruis had geschonken.
Het K.N.M.I. deelt mede:
In bijna geheel Europa zijn de tempe
raturen de laatste dagen langzaam ge
daald. Strenge vorst komt echter alleen
in Noord-Zweden en Rusland voor. In
Denemarken, Duitsland en Frankrijk
vriest het over het algemeen slechts
licht.
Boven Engeland bevindt zich een hoe
veelheid minder koude lucht, die gisteren
op weg was in de richting van ons land,
maar die door de ontwikkelingen van de
afgelopen nacht nu naar het Zuiden
wegstroomt,. Bij Schotland is namelijk 'n
diepe depressie verschenen, die zich langs
de Engelse Noordzeèkunst naar het Zui
den beweegt. Deze storing veroorzaakte
vanochtend in het Westen van het land
reeds sneeuw. De krachtige wind neemt
geleidelijk af en draait naar richtingen
tussen Noord en Oost, waarbij in de
kustgebieden tijdelijk Noordzeelucht kan
binnenstromen met temperaturen even
boven het vriespunt. Het koude weer
duurt echter voort. In het binnenland,
waar sneeuw is blijven liggen, is in een
van de komende nachten matige vorst
waarschijnlijk.
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, Donderdag.
Men zal er nog lang over spreken, in de typische maar ook armoedige
Marollenwijk der trotse lichtstad Brussel, over het bezoek dat de jonge
Koning der Belgen daar zes uren lang, in regen en wind en geheel incognito
heeft gebracht aan de armsten onder de armen.
Dat was niet zo maar een contact vanop
afstand, maar letterlijk van mens tot
mens. Er ging daar bovendien niet de
minste mise en scène mee gepaard, want
behoudens de koning, waren slechts twee
personen op de hoogte van deze tocht zon
der precedent dwars door de miserie van
de grootstad. Dat waren de minister van
Openbare Gezondheid, de Taeije, en een
geestelijke, de hier zeer bekende abbé
Froidure, een apostel onder de arme kin
deren, waarvan hij er elk jaar duizenden
naar vacantiekolonies zendt.
Met een schamel bestelwagentje, dat hy
zelf stuurde, was de abbé de koning in het
Paleis van Laeken gaan afhalen. Onder
weg pikten zü de minister op, die achterin
plaats nam.
Zo kwamen zij, geheel onopgemerkt, op
de kankerplek in het lichaam van Brussel,
een vlak bij het Justitiepaleis gelegen
complex krotwoningen, over een op
pervlakte van nagenoeg vier hectaren
verspreid en waar plusminus vijf-en-der
tig duizend mensen wonen.
De koning en zijn twee gezellen zijn
daar, onaangemeld en volkomen onver
wachts, in meer dan dertig huizen ge
gaan, om te zien hoe wraakroepend som
mige woontoestanden nog zijn.
De vorst, die in civiel was, droeg een
eenvoudige regenjas. Hij was blootshoofds
en in veel gevallen werd hij niet herkend.
Uren lang. trok men van de ene krot
woning naar de andere, in stralen met
mooie oude namen en soms zeer schilder-
achting. Maar daar hadden de vreemde
bezoekers geen oog voor. Zij waren ge
komen, om alleen maar ellende te aan
schouwen. Het gure weer en de steeds
maar neerplassende regen, schiepen een
atmosfeer, waardig van da somberste
„roman noir". Zelfs wat licht vóór een
Mariabeeld in een verweerde nis, kon die
hallucinante stemming' niet milderen.
De eerste die het bezoek van de drie
mannen ontving, was een oude vrouw,
naaister van beroep. Het was er zindelijk,
want de mensen van de Marollen zijn
„arm maar proper", zoals zij het zelf met
een zekere trots zeggen.
Het vrouwtje kon maar niet begrijpen,
dat een koning nog tijd genoeg vohd om
zich voor sukkelaars van haar soort te in
teresseren. Zij weigerde een bankbiljet,
dat de bezoekers haar bij het vertrek in
de hand wilden stoppen, „omdat het beter
besteed zou zijn aan nóg groter sukkelaars
dan zij!" Hetzelfde gebeurde even later,;
bij een tijdelijk werkeloos arbeider, die
met zijn vrouw en vier kinderen in een
paar kamers woont: "Merci, mijnheer, ik
kan nog werken. Verderop is er groter
miserie dan hier bij mij".
Een paar Brusselse ..ketjes" hadden de
vorst herkend: „Mö, d'as or.ze Keunink!"
Het duurde niet lang. of heel de steeg
wist het. Men kwam rond de bezoekers
staan en iedereen wilde Boudewijn ver
welkomen: „Leve de Keunink!Dag,
menier de KeuninkDag, Zaïne ma-
jestaït".
Het bestelwagentje met de abbé aan het
stuur, de koning naast hem en de minis
ter achtein. trok dan maar weer een paar
stegen verder, waar het incognito kon her
vat worden, want wegens het zeer slechte
weer waren niet veel mensen op de been.
sen in een toestand die aan het on
gelooflijke grenst. Boudewijn bezocht er
een gezin dat vijftien kinderen heeft gehad
en waarvan er „maar" negen meer in
leven zijn, dat slechts één woon- en één
slaapkamer heeft. „Kamer", in dit geval
een weids woord, want eigenlijk huizen
die mensen daar in hokken. Op die slaap
kamer staan twee bedden en een soort
bak, voor elf personen! Hoe de moeder
het klaar speelde om aan die vertrekken
nog een aspect van zindelijkheid te geven
en de kinderen er naar omstandigheden
nog goed te doen voorkomen, is een raad
sel.
Er zijn daar ook „huizen", waar een
tiental gezinnen maar over één WC be
schikken, als men tenminste die naam mag
geven aan een gat in de vloer. Elders is
maar één kraan met lopend water, voor
zeventien gezinnen. En nergens is daar
electriciteit. Alle verlichting geschiedt
nog met gas, petroleum of.kaarsen!
Nu moet men niet denken, dat het alle
maal paupers zijn, die daar wonen. Er zijn
mensen die in deze stegen geboren en ge
togen zijn, zoals men hier zegt, en die haar
niet willen verlaten. Toen enkele jaren ge
leden de stad Brussel een onbewoonbaar
geworden wijk deed afbreken, kwam er al
gemeen protest van de zijde der bewoners!
In 'een door de souverein zo juist in de
Marollen bezochte steeg, warén onlangs
twee broers gestorven, zogenaamd van
honger en ellende. Haast geheel hun leven
lang, hadden zij zich gevoed met afval van
de markten of uit vuilnisbakken „omdat
zij toch zeu deudarus waren, die arreme
kapoebereers". Maar jawel, als die „ka-
joebereers" van hun mansarde naar Evere
het kerkhof van Brussel waren ver
huisd, vond men in hun matras een
„ponk" van een goede twintig duizend
frank....
Het was al lang avond, met bleek licht
van oude lantaarns in de steeg, toen de on
gewone koninklijke tocht in het rijk der
schamelen, eindigde. Soms moest de vorst
zich van een electrische lamp bedienen om
waterplassen te ontwijken. Een kilometer
verder, schitterde de grootstad in de he
vige gloed van haar lichtfeeërie
En terwijl duizenden luxe-auto's glan
zend langs de a giorno verlichte boule
vards reden, bracht het rammelend bestel
wagentje van abbé Froidure de koning
der Belgen, die de armsten van zijn on
derdanen had bezocht, naar Laeken terug,
waar Zijne Majesteit nog lang zal hebben
gedacht aan de donkere, etterende plek
in het lichaam van Brussel, welks laaien
de lichtgloed niet alles kan verbergen...
De Amerikaanse marine heeft thans
de eerste zee-straaljagers in gebruik ge
nomen. We zien hier de Zeepijl de
nieuwe XF SY1 tijdens een proefvlucht
loskomen van het water in de baai van
San Diego. Het is 't eerste vliegtuig van
deze soort ter wereld. De Zeepijl
eeü jachtvliegtuig heeft geen hori
zontaal achterstuk, doch is uitgerust
met vertikale vin en roer, evenals de
vleugels in driehoeksvorm.
-?c w&xmmm-'
In de buurt der Visitandinnen. aldus ge
naamd naar een klooster dat door de
Franse revolutie met de grond gelijk
werd gemaakt, daalde de vorst de diepste
treden van de miserie af. In krotten zon
der rifiten, met deuren die niet meer slui-
ten en druipende dakgoten, wonen men-
J «SIMM
V
Voor deze vergadering bestond zeer
veel belangstelling. Onder de aanwezi
gen bevonden zich de Commissaris van
de Koningin in Noord-Holland, dr J-
Baron de Vos van Steenwjjk, de bur
gemeester van Amsterdam, mr A. d'Ailly,
dp secretaris-generaal voor de Midden
stand. dr W. Groeneveld Meijer, de oud
voorzitter van de K. v. K., dr E. Heldring
en familieleden van de scheidende voor
zitter.
In zijn afscheidsrede gaf mr Van Eeg
hen enige beschouwingen over bet bestel
der Kamers van Koophandel. Hij nam
daarbij „natuurlijk", die voor Amster
dam als uitgangspunt. Hij schetste de
groei van de hoofdstad als haven- on
handelsstad en memoreerde de oprich
ting van een Kamer van Koophandel te
Amsterdam in 1811 en de opneming van
de middenstand in die kamer in 1922.
Op 1 April 1942 maakten de Duitse
bezetters een eind aan deze instellingen.
Zij werden door provinciale lichamen
vervangen. Eerst op 1 Januari 1951 werd
de oorspronkelijke toestand hersteld.
Spreker vroeg vervolgens aandacht voor
enkele onderdelen der huidige wet op de
Kamers van Koophandel, namelijk het
artikel, dat de regeling van de verkiezing
der Kamers inhoudt en de slotbepaling,
die o.m. vaststelt, dat de wet met ingang
van 1 Januari 1959 vervalt. Mr Van
Eeghen zei over het laatste: „In 19j0
zal de wetgever toch kwalijk hebben kun
nen mënen, dat de Kamers, die ten dole
op een bestaan van langer dan een
eeuw kunnen bogen, over acht jaren als
oude plunje zouden kunnen worden op
geruimd".
Prof. Zijlstra bracht de dank van de
regering aan de scheidende voorzitter
over. Hij zei o.m.: „Een afscheid getuigt
meestal van een werkzaam leven. Het
uwe is tevens gekenmerkt door een war
me belangstelling voor Amsterdam en
ons gehele vaderland. U hebt steeds op
de bres gestaan, vooral als het gold de
belangen van handel en nijverheid te die
nen. Daarnaast staat uw maatschappe
lijk werk in de breedste zin des woords
Tenslotte dankte prof. Zfjlstra voor de
prettige samenwerking tussen deze Ka
mer en het ministerie van Economische
Zaken, „dank zij de persoon van de voor
zitter".
Mr D. Delprat, ondervoorzitter van de
Kamer, wenste mr Van Eeghen geluk
met diens hoge onderscheiding. „Wij
hebben u leren kennen als iemand, die
wars is van mooie redevoeringen en gro
te woorden, wars van ophef en uiterlijk
vertoon".
Op een receptie na afloop van de ver
gadering hebben vele vooraanstaande
personen uit alle geledingen van han
del nijverheid, scheepvaart, verkeer en
de 'financiële wereld van de gelegenheid
gebruik gemaakt de scheidende voorzit
ter de hand te drukken.
In de avonduren was mr Van Eeghen
gastheer aan een galadiner in het Am-
stel hotel, waarbij behalve alle leden
van. de Kamer o m. ook aanzaten de
Commissaris van de Koningin en burge-
meeste d'Ailly.
De grote overdekte markthal te Horst,
die sinds de bevrijding tot de ingebruik-
neming van de nieuwe kerk als noodkerk
i dienst heeft gedaan, is door de gemeenle
Horst voor onbepaalde t'jd verhuurd aan
de Coöp. Venlose Veiling. De veiling zal
het gebouw inrichten als sorteerplaats
i voor fruit, dat hier zal worden omwik
keld, zodat het Noordlimburgse product
binnenkort zoals de sinaasappels van
wikkels voorzien in de handel zal worden
gebracht. Bij dit werk zullen ongeveer 50
meisjes emp;ooi kunnen vinder. Verder
zal hel gebouw ook als opslagplaats dienst
doen.
v
