Vermomd in burgercolbert
Ger de Roos op talentenjacht
Rotterdam
MEER DAN EEN DUBBELTJE
Melkauto's rijden
„illegaal"
„Veluwse bussen lijken
op bokslokalen"
O.-Duitsland onteigent
weer kerkelijk bezit
Stad van Hawaiian-muziek
„Zo iets heb ik nog nooit beleefd"
PAGINA 5
WOENSDAG 29 APRIL 1953
Op tijd doen
Oranjewijzigde koers
KAPITEIN C. C. GOEDEWAAGEN
geen schuld
Te laat om te seinen
In late avonduren
Passagiers worden lastig gevallen
was uiteindelijk de oorzaak van deze
aanvaring.
Deze met talrijke voorbeelden van naar
zijn mening gelijke gevallen geadstrueer
de verdediging, werd gevolgd door een
repliek van de inspecteur-generaal, die
o.m. het argument ontzenuwde, als zou
de „Ruys" eerder de bakboordmanoeuvre
hebben moeten maken. „Juist door dèt
te doen, zou kapitein Goedewaagen ge
zondigd hebben tegen artikel 21.
Na een nieuwe repliek van baron Van
der Feltz, was het woord aan de raads
man van kapitein Goedewaagen, mr G. J.
Lyklama a Nijeholt, die begon met te
zeggen, dat hij zich van een oordeel over
de kapitein van de „Oranje" onthouden
zou, en bovendien geen opmerkingen
over de koersschrijver kon plaatsen aan
gezien de wederpartij weinig „fair" ge
weest was met het verstrekken van de
gegevens in deze.
Zijn betoog kwam hierop neer, dat een
gezagvoerder datgene wat hij moet doen
op tijd moet doen en niet op een manier,
dat een ander schip daarvan schrikt.
„Dit was ditmaal gebeurd, maar de ge
volgen van manoeuvres, die de „Ruys"
eens hadden moeten demonstreren „wat
varen was", waren dan ook niet uitge
bleven
Waarna te kwart over zeven de voor
zitter zich in de benauwd warme zaal
van zijn zetel verhief en aankondigde
later op de dag uitspraak te zullen doen.
De twee eenzamen, door een jarenlang
leven op de brug waarschijnlijk gewoon
aan deze eenzaamheid, stonden stijf op
uit hun stoelen, liepen langzaam op de
deur toe.
Enkelen schudden de zwaar gebouwde
kapitein Goedewaagen, die morgen weer
varen zou, de hand.
De kleine, grijze kapitein Hemmes leek
iets ouder.
Andermaal zouden zij weer, uiteinde
lijk geheel alleen, beslissingen moeten
nemen, waarvan misschien honderden
mensenlevens en het behoud van kapi
tale schepen afhingen.
De Kootwjjkse veehouders op de Ve-
luwe zitten met een moeilijk probleem.
Ze moeten volgens de wettelijke voor
schriften hun melk leveren aan de zui
velfabriek, maar volgens andere bepa
lingen is dit echter onmogelijk. De weg
tussen Kootwijk en Nieuw Milligen
de Heetweg is namelijk opeens tot
B-weg gedegradeerd en daarmede ver
boden geworden voor de man die met
zijn vrachtauto de melkbussen placht op
te halen.
Het is met de melk in Kootwijk altijd
een rare geschiedenis geweest; jarenlang
tot zelfs na de oorlog, leverden de boe
ren hun melk uitsluitend aan de bevol
king van het kleine Kootwijk, totdat de
Heetweg werd verhard. Toen Iconden
melkauto's het dorp binnenrijden en
werden de veehouders verplicht hun
melk aan de fabriek af te leveren. Deze
maatregel ontketende heel wat protes
ten. maar men schikte zich tenslotte.
De veehouders vragen zich nu af, waar
ze met hun melk naar toe moeten. De
ene instantie verbiedt hun aan de bur
gerij te leveren en een andere instantie
ontneemt hun de mogelijkheid om aan
de fabriek te leveren. Er zijn al reques-
ten verzonden aan het gemeentebestuur
en aan het ministerie van Landbouw en
in afwachting van een Salomonsoordeel
rijdt de melkauto illegale ritten
„Geen plaatsen meer voor Oranje-
Ruvs" luidde het laconieke bordje aan de
trap 'van de Amsterdamse Koopmans
beurs. Binnen vonden de talrijke belang
stellenden, directies van scheepvaartmaat
schappijen, scheepvaartexperts, vertegen
woordigers van verzekeringsmaatschap
pijen, leden van de gezagvoerders-vereni
ging en journalisten met moeite een
plaats. Er waren talloze figuren, die ken
nelijk alleen maar „vermomd" waren in
een burgercolbert of zelfs, oud en ge-
Pensionneerd, in hun hele houding nog
Verrieden, dat ze hun halve leven een
brug onder de voeten hadden gehad.
Iets over half elf verhieven de aan
wezigen zich, toen de Raad voor de
Scheepvaart, onder voorzittersschap van
bir. J. Offerhaus, professor in het Han
dels- en Zeerecht aan de Amsterdamse
Universiteit, de zaal betrad voor de slot-
Scte van dit drama.
Na de botsing hadden de betrokken par
tijen zoals normaal, reeds een buitenge
wone scheepsverklaring afgelegd (in de
eerste haven die zij aanliepen), de inspec
teur van de Scheepvaart in de respectieve
thuishavens had deze bestudeerd, de zaaa
Was daarna doorgegeven aan de i"spe*~
teur-generaal voor de Scheepvaart, en
deze had de zaak verwezen naar de Kaxd
Voor de Scheepvaart, ter onderzoek, ter
lering en indien de bevindingen dit zou
den wettigen, ter.,, correctie van de
«chuldig bevonden partij.
Als eerste werd gehoord de 56-jarige ge
zagvoerder van de „Oranje", de heer H.
Hemmes, die met een enigszins hese
*t«m, spelend met zijn bril, vertelde hoe
hij vlak voor middernacht op de brug ge
komen was, in verband met de nadering
Van het tegenliggend, uit Indonesië op
thuisreis zijnde, passagiersschip „Willem
ituys".
Het was een mooie maannacht, helder
zicht, Oostenwind, windkracht 2. De
„Oranje" liep haar volle 21,2 mijl op uit
reis naar Djakarta.
Van kapitein Hemmes kwam, zoals hij
volmondig toegaf, de beslissing om de
koers van de „Oranje" zodanig te wijzi
gen, dat de „Oranje" en de „Ruys", die
elkaar anders op een mijl of zes zouden
zijn gepasseerd, op een afstand van pl.m.
2 mijl voorbij zouden varen, bakboord aan
bakboord (of „rood op rood" met de
resp. linkerzijden naar elkaar toe). Hij
ham daartoe zelf het commando over,
stuurde het schip een bakboordkoers (naar
links).
Voorzitter: „Is het niet gevaarlijk om
Zo dicht bij een ander schip te passeren?"
Hemmes: „Het was niet mgn bedoeling
om zó dicht te komenwij doen dit
niet alleen voor de passagiers, maar ook
Voor ons zelf
Men had de „Ruys", waarmee reeds op
grote afstand door middel van een morse
lamp naamseinen gewisseld waren, toen
3 streken over bakboord in de peiling, had
bovendien nog een ander schip ontdekt,
dat in dezelfde richting als de „Ruys"
voer, spoedig door dit schip werd inge
haald, en dat volgens kapitein Hemmes
verder bij de beslissingen, welke hij nam,
geen enkele rol speelde.
dwars op de koers van de „Ruys"). Nog
nooit, beweerde hij, had hij een dergelijke
manoeuvre van de „Oranje" meegemaakt.
Voorzitter: „Toen u zag, dat de „Oranje"
bij u wilde komen, hebt u toen nog een
tegemoetkomende beweging gemaakt?"
Goedewaagen: „Inderdaad.de mee-
liggende vrachtboot was toen gepasseerd,
en we zijn toen van 329° geleidelijk naar
309° gezwenkt.Ik was in de veronder
stelling dat we elkaar bakboord aan bak
boord zouden passeren.
Voorzitter: „Volgens uw stuurman is er
op de brug enige aarzeling geweest. U
hebt gezegd: „Ja wat wil je nou eigen
lijk?" (doelend op de „Oranje")
Goedewaagen: „Dat heb ik gezegd
mijn tweede stuurman heeft oen geant
woord: „Hij zal op het laatste moment
nog wel stuurboord overgaan. In mijn
38-jarige ervaring heb ik nooit een schip
zo zien draaien als de „Oranje". Dat schip
kon die stuurboord-manoeuvre nooit meer
halen. Ik heb toen half bakboord gegeven,
later „hard over bakboord". Ik gaf dat
voor de „Oranje" sterk stuurboord uit zou
gaan. Ik meende dat de „Oranje" voor mij
zou over gaan.
Voorzitter: „Kapitein Hemmes b^veert
eerder met draaien te zijn begonnen".
Goedewaagen: „Dat moet ik hem helaas
tegensprekenik kan me niet aan de
De Zutphense politierechter veroor
deelde E. uit Deventer tot een gevange
nisstraf voor de tijd van twee maanden,
met bevel tot onmiddellijke gevangen
neming, omdat hjj in Twello een mede
passagier in een autobus had lastig geval
len. „De automarkt te Apeldoorn is een
bron van ellenden die veel misdaad met
ileh meebrengt" zei de officier van Ju
stitie tijdens de behandeling van deze
zaak en terecht, want er gaat de laatste
tijd geen week voorbij of in Zutpben
worden strafzaken behandeld, die ver
band houden met dit Apeldoornse insti
tuut-
Zo gebeurt hot herhaaldelijk dat Dims-
dagsavonds buspassagiers worden lastig
gevallen door lieden, die bij hun bezoek
aan de automarkt te diep in het glas heb
ben gekeken. Tot deze categorie behoort
blijkbaar ook deze E. De man was zelf
niiet ter zitting verschenen, maar een
politieman vertelde hoe het feit zich
heeft toegedragen. Toen de wachtmeester
instapte, zat achter in de bus een groepje
vervelende lieden, die steeds vervelender
werden. Toen het optreden van deze lie
den al te ergerlijk werd. beslot»: de
wachtmeester in burger in Twello te
stoppen om geüniformeerde collega's ter
assistentie te roepen.
Tijdens het uitstappen stompte E. de
verbalisant naar het oog. Door snel rea
geren kon deze voorkomen, dat zijn oog
werd getroffen. Hij liep echter een hoofd
wond op.
De officier van Justitie zei in zijn
requisitoir, dat in dat geval poging tot
zware mishandeling is ten laste gelegd,
omdat dan onmiddellijke gevaagene-
ming mogelijk is.
Dit feit is te ernstiger, omdat de bussen
fcn de late avonduren steeds meer op
bokslokalen gaan lijken. De V.A.D.-bus
sen genieten in dit opzicht zelfs een
zekere mate van beruchtheid, aldus de
officier.
Spr. vorderde tenslotte een gevangenis,
straf voor de tijd van twee maanden, met
bevel tot onmiddellijke gevangenne
ming.
De politierechter veroordeelde E. con
form deze eis.
De communistische autoriteiten van
Oost-Duitsland hebben bevel gegeven, dat
een R.K. tehuis voor ouden van dagen
vóór Donderdag a.s. ontruimd moet wor
den. Herhaalde protesten van kerkelijke
zijde hebben niets geholpen, doch bleven
zelfs onbeantwoord. Het tehuis zon de
negende katholieke instelling zijn, welker
bezittingen sinds het begin van dit jaar
onteigend werden. De bisschop van Ber
lijn heeft opdracht gegeven tot verzet
tegen de ontruiming.
Van bevoegde zijde wordt vernomen,
dat de Protestantse Kerk in Oost-Duits
land haar jeugdgroepen zal handhaven,
ondanks de felle actie van het Oostduitse
ministerie van binnenlandse zaken, waar
van wij gisteren melding maakten. Men
verwacht echter, dat de groepen officieel
zullen worden verboden, zodra de rode
machthebbers een „wettelijke grond" zou
den hebben gevonden.
De Evangelische bisschop dr Otto Dibe-
lius heeft in een open brief gezegd, dat
de aanval op de kerkelijke jeugdbeweging
een aanval op de Protestantse Kerk zelf
betekent. De Oostduitse grondwet, aldus
de bisschop, geeft aan de „Junge Ge-
meinde" het recht van vergaderen en van
het bespreken van alle vraagstukken, dis
het menselijke leven betreffen.
Er hing géén bordje met „stilte, opname".
Maar de spanning, waarmee gisteren in het Groothandelsgebouw te Rot
terdam de microfoons werden toegezongen en toegespeeld, was geen halve
toon lager dan die in Hilversumse studio's tijdens een rechtstreekse uit
zending.
Ger de Roos, de talentenjager van de K.R.O., had zijn val in de gedaante
van een „tape-recorder" op de tweede etage van het imposante gebouw
opgesteld en vele tientallen, die van mening waren, dat het licht van hun
vocale of instrumentale talenten reeds al te lang onder de korenmaat ver
borgen was gebleven, bleken maar al te gaarne bereid, zich. door deze
muzikale Nimrod te laten vangen.
Wat Ger <ie Roos betreft wordt het van jongelui, die na een aanvankelijk
jachtseizoen, dat hem van verleden jaar succes meenden, dat zij de hele wereld
September af naar 25 verschillende ste- aan hun voeten hadden, maar die hun
den van ons land voerde, in Rotterdam kans vergooiden, omdat zij zich niet wil-
gesloten. Vandaag en morgen houdt hij den inspannen, liggen voor het grijpen,
nog van des middags 4 uur tot 's avonds Niets is grilliger dan het publiek en niets
10 uur zitting om de prestaties van de is vergankelijker dan de roem, vooral op
ruim 200 vocalisten, instrumentalisten en het gebied van de lichte Muze. Daarvan
ensembles, die zich tot nog toe bij de weet Ger de Roos uit zijn langdurige prak-
K.R.O. hebben aangemeld, op de geduldige tijk mee te praten,
band vast te leggen en dan is de K.R.O.- ii
Talentenjacht officieel ten einde. Ieder Heeft een kans
Want geduldig is de geluidsband van Maar hij biedt de kans aan ieder, die
Ger de Roos. Even geduidig als het papier haar grijpt wij en jn Rotterdam is het
waarop u deze regels ziet afgedrukt. Het <je eerste de beste keer al raak. Een
grote verschil ts echter, dat die band de Hawaiian-ensemble uit Rotterdam-Zuid
geluiden kan reproduceren, die er via de draagt wat nerveus zijn instrumenten naar
microfoon in zijn ..gesneden zoals dat de microfoon De technicus van Ger de
in de vaktaal heet en dan beseft men pas Roos g<K,ft zj, aanwjjzingen: „Kalm aan
dat velen zich geroepen achten, maar dat maar Zach, (tot de bassist) en
weinigen zijn uitverkoren om zich in de za[rht sIaan (tot de guitarist), maar nor-
aether te doen horen. maal zingen". Hun eerste les in microfoon-
Eigenlijk een cursus Na een korte onderbreking om een
„Eigenlijk zou er een cursus moeten hetere opstelling rond de microfoon te
worden georganiseerd om de besten onder krngen, begint de geluidsband opnieuw te
de deelnemers verder op weg te helpen", draaien.
meende Ger de Roos, als wij hem vragen klinkt wel aardig luidt het oor-
naar de resultaten van zijn jacht, die hem, van Ger de Roos. Hij is nooit uit
buiten Rotterdam, een buit van 2331 aan- hundig in zijn loftuitingen, maar voegt er
meldingen heeft opgeleverd onmiddellijk aan toe: „Jullie komen op
Want degenen onder de deelnemers, die ®en Zaterdagmiddag voor d,e microfoon
menen, dat ze er al zijn. wanneer ze in maar ;le ™et g^ld hebben' Het ka" W6'
de gelegenheid worden gesteld om zich maan duren
via de microfoon niet alleen op de band, Met wisselend SUCCes
maar ook inssde aether te doen horen,
vergissen zich deerlijk. Willen zij ooit iets In bonte afwisseling en met even wisse-
bereiken, dan moeten ze hard studeren en lend succes treden ze achtereenvolgens
onophoudelijk oefenen. De voorbeelden voor de microfoon: vocalisten en instru-
KAPITEIN H. W. HEMMES
„Schuld ligt bij mijn collega"
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, Dinsdag.
Een eindeloze dag, waarop de
Raad voor de Scheepvaart zich scru
puleus speurend over de gebeurte
nissen van tien korte, enorm belang
rijke minuten boog, en duizenden
kompaskoersen in de benauwde
ruimte klonken (soms bijna onver
staanbaar, omdat de beide partijen
met de rug naar de „publieke tri
bune" zaten). Prof. mr 3. Offerhaus,
een oudere man met rose konen, een
dunne mond, die soms nauwelijks
zichtbaar de glimp van een glimlach
vertoonde, en koele onderzoekende
Ger ae Roos gaat zijn talentenjacht voor de K.R.Ö. officieel in Rotterdam be
sluiten. Drie jeugdige accordeonisten, die nauwelijks over hun instrumenten kunnen
heenkijkenvoor zijn microfoon in het Groothandelsgebouw.
