Gods wereld is nergens zo boeiend
het net der bureaucraten
Natuurlijk* hebt U jaar in jaar uit
altijd trek in want
"Qifclilacs bevattentop-virginia's.
Regeringscrisis schept hoogst
gevaarlijke toestand in Italië
Eenheid der katholieken is de
enige redding
Oorzaak vergaan Rotterdamse
coaster R.P.S. onzeker
i
sss k zsxjz ssi
DE KERK VRAAGT EEN DAK...
APOSTOLAAT ONDER BUITEN
KERKELIJKE JEUGD
c
J
TUSSEN PAPOEA'S, MEREN EN MOERASSEN
Nog vijf Nederlanders
aangehouden
Schouwburg en bioscoop
verhogen hun prijzen
Sympathiebetuiging van Hervormden voor
initiatief van pater Jelsma
Gedrag van Nederlandse autoriteiten
„schandelijk", zegt inspecteur
Ook Rotterdamse reder
gelaakt
Dokterstarieven
verhoogd
Prinsessen wonnen
derde prijs
DONDERDAG 7 JANUARI 1954
PAGINA 5
IA I AGE kwam de morgen met een nieuwe
Dp orkaan die lieel de lange nacht rond het kleinste
Door MARTIN W. DUYZINGS
De eeuwige strijd....
De Trots Van Tage....
Verdacht van contact met
henden
Het internaat was de Trots Van
Tage. Het bestond uit niet meer
dan twee schamele Kapauku-hut-
ten, waarin zes-en-twintig Papoea
kinderen huiverend rond een hout
vuur hurkten, doch men kon
een ongekende wéélde aan de Wis
selmeren die hutten binnen
kruipen zonder dat men onmiddel
lijk besprongen werd door een le
ger van vinnig bijtende vlooien; en
iedere Zondagmorgen verdeelden
de zusters onder de kinderen een
paar stukken zeep, en men was in
Tage al zo ver, dat ze die zeep niet
jmeer opaten, doch dat ze er zich
echt mee wasten.
Doch als men de Jawé afvoer en
de prauw nu vederlicht werd mee
gesleurd op de sterke strooAn, dan
vergat men de ellende van dat
motortje. Daar schuurde de rivier
langs hoge, groene rotsen door een
brede bedding. In de lichte damp,
die boven het water hing, zag men
voor zich uit wat wilde eenden.
In het bos aan weerszijden hoor
de men het geroep van duizenden
vogels, en het was alsof in het licht
van de scherpe zon het water van
de rivier telkens weer anders
kleurde. Aan de linker-oever, hoog
op een rots, de boog en de pijlen
in de hand, stonden drie Papoea's
met rood-en-wit geverfde krijgers
gezichten. Hun groet voor de pater
kwam juichend haast over de
rivier. „God schiep een wonder
lijke wereld", zei de pater mijme
rend, „en nergens is Zijn wereld
wonderlijker en boeiender dan
hier".
Toen sloeg voor de zoveelste maal
die motor af
"The cream of the Virginia crop" werd ook
weer in 1953 door onze inkopers gekocht.
LOONSVERHOGING IN
PAPIERINDUSTRIE
Van 5 tot 8 procent
Ruwe lippen 7 PUR0L
(Telefonisch van onze correspondent)
ROME, Woensdagavond.
Italië bevindt zich in een regeringscrisis, die helaas met recht en
reden hoogst gevaarlijk moet worden genoemd. Over de voorgeschie
denis mogen we kort zijn. Het conflict tussen premier Pella en de
leidende figuren van zijn eigen partij, de Democrazia Cristiana, heeft
zich tenslotte dermate toegespitst, dat de premier geen andere uitweg
meer zag dan Wet openen van een volledige regeringscrisis. Oorzaken
van dit conflict waren op de eerste plaats een veel te vergaande inmen
ging van de partij in zuivere kabinetskwesties van regeringsbeleid, en
op de tweede plaats de eis van de partij om bij de door Pella voor
genomen kabinetswijziging de nieuwe ministers aan te wijzen, of beter
gezegd: om de premier rondweg voor te schrijven wie hij in zijn
regering diende op te nemen en wie niet; en aan wie hij bepaalde por
tefeuilles had te verlenen. Pella kwam hiertegen in verzet en stelde
op principiële basis de vraag aan de orde: in hoeverre kunnen en mo
gen politieke partijen zich mengen in beleidskwesties, tenzij binnen
het parlement? En, waar de partij van geen toegeven wilde weten en
bij haai' eisen volhardde, trok de premier de enig mogelijke conse
quentie en diende zijn ontslag in.
Communisten profiteren
Een derde punt van overweging vormt
de omstandigheid, dat de intriges, de per
voor particuliere patiënten
In ski-wedstrijd in Grindelwald
e wacht men op
eweer
TAGE (Centr. N.-Guinea), December.
stortbui.
der wisselmeren had gewoed,
verloor in kracht en woede, nu aarzelend en grauw en troosteloos de nieuwe dag kwam aan
sluipen van over het moeras. Doch het regende nog steeds, en nog altijd vrat de bandjir die dicht
bij de kleine missie-statie haar watermassa's ontlaadde in het meer,
gulzi<* en verraderlijk van haar oevers. Als men van de pastorie naar het
kleine, houten kerkje ging, zakte men tot de knieën weg in de modder,
en men behoefde niet véél verder te gaan om te kunnen zien, dat een
horde hongerige everzwijnen, waarvan het krioelt in deze streken, die
nacht de pagar, de omheining rond de statie opnieuw verwoest
had, en dat er van de magere, met eindeloze zorg aangelegde
nota-tuin van Broeder Faustinus Gooien niets anders meer over
gebleven was dan een platgetrapte, van voor tot achter om
gewoelde woestenij. Later, toen Broeder Faustinus terugkeerde
naar de missiepost, van de kleine, donkere hut verderop langs
het meer waar hij die nacht met een machteloze windbuks
wacht gehouden had, las men niet alléén de teleurstelling, doch
ook een wonderlijke, stille berusting in zijn vriendelijke, van
humor glinsterende ogen. Ginds, aan de uiterste grens van het
Pastoor Van Nunen was er pas. Hij
moest zijn parochie nog verkennen: men
zei, dat er twee duizend Kapauku's woon
den rond het Tage-meer doch de prauw,
waarmee hij verleden week voor het eerst
naar de overkant had willen roeien, bleek
zo lek als een zeef. Er lag voor de
pastorie een korte, dikke boomstam in de
modder. Men ging daar een nieuwe prauw
van maken. De Kapauku's deden dat met
liefde en pastoor Van Nunen betaalde
royaal met schelpen. Hij kwam uit Sydney,
dc jonge pastoor. Hij had daar aan de
universiteit een jaar lang ethnologie ge-
studeerd en zijn kleine kamer in de
pastorie lag tot aan het dak vol met
i boeken, doch hij wist nog altijd niet of
hij wel tijd zou overhouden voor die
boeken: er viel in het internaat-Tage zó
veel te doen. Het waren niet alléén die
zes-en-twintig Papoea-kinderen die zowaar
al de I.itanie van Alle Heiligen van buiten
kenden. Het was vooral: die dagelijkse,
eeuwig aanhoudende worsteling tegen
een koppige meedogenloze, onwillige na-1
tuur. Het was: de eeuwige strijd tegen het
moeras. Het was: het eindeloze gevecht
tegen de schaarste aan materialen. Pater
Keizer, de „technicus" aan het Tage-meer,
ontwierp naar ruwe schatting ieder jaar
wel duizend plannen. Daar experimenteer
de hij dan mee. Als hij ervoer en men
ervaart dat al gauw aan de Wisselmeren
dat een aluminium-dakbedekking (de
vrij uitgestrekte grondgebied waarop de missie zich hier aan I enige, die men per vliegtuig transporteren
11 '11 II Iron Q rln
het Tage-meer beroemen kan zoveel hectaren van mociner
eu moeras en dicht gegroeide jungle had hij die nacht
slechts een enkel everzwijn onder schot gehad. Men was er
machteloos tegen met een lading hagel, doch men joeg ze er
niettemin wel eens mee op de vlucht. Doch als Broeder
Faustinus het stukje tuin dat hij, zonder geschikt gereedschap
en met eindeloze moeite en geduld, aan het moeras en de
jungle ontroofd had, elders bewaakte, dan sloegen juist hier de
everzwijnen toe. Of omgekeerd. Het was alsof zij bet roken.
Bovendien begonnen de beesten al aardig te wennen aan die
windbuks. Er waren er, die er recht op inliepen. „Je zou", zei
Broeder Faustinus, terwijl hij in de pastorie met moeite zijn
modderlaarzen
heen"
uittrok, „je zou een g
gewéér moeten hebben, dan trekken ze op de duur wel ergens anders
Het geweer van Broeder Faustinus lag
jn Hollandia.
Het lag er al maanden. Hier, in Tage,
waar alles wat men opbouwde onmiddel
lijk weer verwoest werd door de ever
zwijnen (en waar voor het overige de
Papoea's de nota's wel uit de missie-tuinen
roofden als de everzwijnen bijgeval eens
verstek lieten gaan), verwachtte men won
deren van dat éne armzalige geweer waar
mee Broeder Faustinus een kudde hon
gerige wilde zwijnen te lijf wilde gaan,
doch in Hollandia was het geweer, on
middellijk nadat het uit Holland ge
arriveerd was, blijven hangen in het blijk
baar onuitwarbare net der bureaucratie,
een merkwaardige Westerse kwaal die
onze Westerse beschaving blijkbaar tot in
de verste uithoeken der aarde, tot in hei
stenen tijdperk der Papoea's toe, verge
zelt. Er was iets met het registratie-num
mer van dat geweer, zeiden ae ti n.
Douane-autoriteiten ginds in Hollanai
had twintig jaar in China gezeten. Net
zo lang, totdat hij vluchten moést, omdat
de communisten hem naar het leven ston
den. Hö kon daar uren van vertellen
Het groeide daar in Tage niettemin, het
nimmer arriverende geweet van broeder
Faustinus en al die everzwijnen ten spijt.
Slechts twee jaar nadat destijds.wijlen
pater Nauen er een bescheiden pastorie
bouwde hij bouwde haar zonder er één
spijker aan te verspillen, eenvoudig om
dat in die dagen een spijker aan de Wissel
meren tot de practisch onverkrijgbare
luxe-artikelen behoorde vond men er
nu al een complex gebouwen in de regen
en de modder: de kleine kerk; het zusters
huis van de Limburgse lekenzusters
Gerards, Holla en Penners; de pastorie
waarin de jonge Tilburgse pastoor Van
Nunen en de Maastrichtse pater Geminta-
nus Keizer iedere avond om tien uur naar
bracht, er op den duur in slagen kon.
genoeg voedsel uit het moeras te putten
Als men er niét in slaagde, op den duur
„self-supporting" te worden, daar aan het
Tage-Meer, mislukte het experiment van
zelf. Wat er aan voedsel-, kleding- en
andere voorraden met die ene wekelijkse
Catalina voor de missie naar de Wissel
meren kwam voor het hele gebied 1, en
elke spijker, elk pakje tabak ging van die
200 kilogrammen af was nu al vol
maakt onvoldoende. Broeder Faustinus
vocht nog altijd koppig tegen het moeras.
Elke nota die niét door de Papoea's werd
weggeroofd of niét door de everzwijnen
werd weggevreten, noemde hij winst. Zij
rekte het leven van het internaat opnieuw
met enige kostbare seconden.
Wat er precies aan mankeerde, wist geen j het radi0_station Sydney en de beschaafde
mens. Wat het er bovendien in feite toe i werejt3 luisterden, hun oren gedrukt tegen
doet, welk nummer er staat op de loop 1 iujdSpreker van de enige radio die onze
van een geweer waarmee een Francisca- migsje in hee! het gebied van de Wissel-
ner broeder helemaal aan de Wisselmeren
alleen maar een paar everzwijnen uit zijn
tuinen schieten wil, wisten alleen de
H.H. Douane-autoriteiten. In ieder geval
lag het geweer nog altijd bij de douane
in Hollandia. In April had broeder Fausti
nus er om gevraagd.
Nu in December, was het nog altijd niet
,'Riak laat staan naar de Wisselmeren
naar Bia broeder Faustinus met
verzonden. Mat ore ,bert Va„ (Icr
assistentie van broeder
was overgeplaatst, na maandenlang P oe
teren opbouwde,
teren opdouwuc, verwoestten
zwijnen in cén enkele nacht.
geweer over vijf jaar nog niet hier is
broeder Faustinus droog, „dan zal |K.toe»
schrijven. Alleen maar voor de statistiek
Hij kwam uit Heerlen, een kleine, stevige
man met een breedvoerige baard. Zun
humor was nog altijd niet verdronken in
modder en dc moerassen rond net
de
Tage-Meer. Bovendien had hij van zijn
leven wel andere dingen meegemaakt. Hij
Van de zijde van het Nederlandse hoge
commissariaat vernam Aneta
cisteren dat op officiële en officieuze ver
zoeken om inlichtingen over de recente
arrestaties van vijf Nederlanders in Ban
dung, nog geen antwoorden zgn binnen
gekomen. Behalve deze vUf blijken ook
aangehouden te zijn dc Nederlanders
Ichmidt, Kerseboom. Kaïn, Doornik en
Mollema.
De gearresteerden zouden ervan ver
dacht worden bet?'ek^1"!ie" et benden, al-
den, of in contact te staan met
dus wordt van welingelichtezpd t ds
men. Officieel kunnen echter no„ s
geen inlichtingen worden verkregen.
Het hoofdbestuur van de süchting
Patria" de organisatie, die de ..C0"!?11/;'
tot behartiging der belangen van Neder
landers in Indonesië" in Nederland ver
tegenwoordigt acht het niet waarschijn
lijk, dat de veronderstelling, als zouden
deze Nederlanders contact hebben gehad
met benden in Indonesië, juist is, het be
stuur meent dit te kunnen zeggen gezien
de activiteit, die de gearresteerden als
bestuursleden van genoemde commissie
aan de dag hebben gelegd ter behartiging
van de nog in Indonesië verblijvende Ne
derlanders. Deze acti.viteit' aldus het be
stuur van „Pr0 Patrja"- was zeer beslist
niet gericht tegen de regering der re
publiek Indonesia^
(Van onze Amsterdamse redactie)
Naar verwacht wordt, zud®nhjoSConen
ven van de schouwburgen en b"»scop1?"
eerlang een verhoging ondergaan ve
verhoging der entreeprijzen voor ae
schouwburgen zal alleen in de grote
sleden. Amsterdam. Den Haag en Rotter
dam een feit worden. De bedoeling is, dat
de goedkoopje rangen het oude prijspeil
zullen behouden, terwijl de middelste en
duurste rangen met resp 25 en 50 cent
verhoogd zullen worden. In Rotterdam
gaat de schouwburg Zaterdag a.s. tot
deze verhoging over terwijl daar ter
slede ook enkele bioscopen de entreebil
jetten duurder maakten De Nederlandse
Bioscoopbond heeft inzake d,eze prijsver
hoging nog geen standpunt ingenomen,
doch zal binnenkort °R vergadering
van de plaatselijke afdelingen van zijn
Wen nWmene en bindende richtlijnen
geven Gnaanzien van het nieuwe prijs
peil. dat wordt gemotiveerd met de sterk
toegenomen sociale lasten - oge
vermakelijkheidsbelasting, yaoral ook
ziet men zich tot deze veGumhuren der
gen, omdat de nieuwe fiimhuren der
Amerikaanse productiemaatschappijen
aanzienlijk gestegen zijn.
meren rijk is; het huisje der twee broe
ders, enhet internaat.
Het internaat was een experiment en
men wist nog altijd niet goed of het wel
slagen zou. Men mag aan de Wisselmeren
niet al te gauw naar tastbare resultaten
vragen. Het succes van het internaat hing
op de eerste plaats wel af van het ant
woord op de vraag of broeder Faustinus,
die destijds in China zelf een stuk dorre
woestijn min of meer te bloei had ge-
Doch de pootaardappcls die zijn broer
in Heerlen hem had toegestuurd broeder
Faustinus had er meer dan vijftien gulden
invoerrechten voor moeten betalen, en »!s
hij ooit nog eens in Hollandia kwam, dan
zou hij daarover nog wel eens met de
H.H. Douane-autoriteiten willen praten
waren reeds weggerot in de drassige,
armoedige grond; en van de koi'ficstruiken
die hij verleden jaar had geplant, waren
er nog slechts drie in leven en de
experts van de Nederlandse landbouw-
commissie die enkele maanden geleden
ook Tage hadden bezocht hadden aan
gaande de mogelijkheden die de grond
daar bood, alleen maar hun schouders
opgehaald
kan, de enige bovendien die tegen de
tropische regens bestand blijkt) uit de be
scheiden middelen waarmee onze missie in
Nieuw-Guinea helaas werken moet, een
voudig niet te betalen is, ontwerpt hij een
gloednieuwe Tage-dakbedekking.
En als het experiment mislukt, als ook
dit dak na drie weken lekt als een mandje,
begint pater Keizer onverdroten opnieuw.
Hij bakt pannen uit wat klei, die hij
ergens in de jungle vindt. Of hij ontwerpt
een zaagmachine, waarnaar de Kapauku's
met onverholen bewondering staan te
kijken. En als hij na maanden eindelijk
een pleister-mengsel samenstelt waarmee
men de „muren" van de kerk, het zusters
huis en de pastorie egaal kan dichtsmeren,
zodat men de wanden niet meer met kran
ten behoeft te beplakken, teneinde de
gebouwen althans enigermate tochtvrij te
maken, dan loopt diezelfde avond pater
Keizer alweer rond met een ander plan:
„Zou de waterval in de rivier niet te
benutten zijn voor een kleine electrische
centrale, de éérste aan de Wisselmeren,?...".
„Als je duizend plannen maakt", zei
pater Keizer, „kun je er bij nader inzien
tenminste 998 van verscheuren".
Hij zei dat zonder wrok. Men schrikt
al lang niet meer van wat teleurstellingen,
daar aan de Wisselmeren. Die morgen
waren wij in de prauw de Jawé afgevaren,
tot aan de kampong Wotai, waar het
moeras begint, dat het Tage-Meer van de
Jawé scheldt. Wij voeren met de prauw
van Enarotali, de oude prauw die men
daar niet ten onrechte de „onderzeeër"
noemt. De éne buitenboordmotor van de
missie, die het scheepje voortdreef over
het Paniai-Meer en dan over de Jawé,
had zijn dagelijkse kuren. De tocht die
normaal niet langer dan een uur duurt,
kostte ons veel meer. Telkens weer stierf
het geluid van de motor weg over de
watervlakte. Dan goochelde de pater mi
nuten lang weer met de vlotter, of schroef
de hij de bougie er uit en vroeg de
vreemdeling zich af hoe lang het nog zou
duren vóór zelfs pater Seesink, die ginds
in Enarotali nu al jaren met dat oude
motortje woekerde, het ding voor goed
zou afschrijven, als zijnde oud-roest en
volmaakt overleden,
Pater Keizer en de verslaggever op de Jawé in de „onderzeeër
TAGE, December.
Het feit, dat de Wisselmeren vol
maakt geïsoleerd liggen en dat zij
slechts per vliegboot (éénmaal per
week en alleen dan wanneer de
weersomstandigheden het toelaten)
te bereiken zijn, vormt wel de groot
ste handicap waarmee daar niet al
leen het bestuur, doch ook de missie
te worstelen hebben. De transport
capaciteit van de Marine-Catalina is
betrekkelijk klein. Het missie-gebied
aan de Wisselmeren kan slechts reke
nen op twee honderd kilogram per
week. Van die twee honderd kilogram
moet men zes missie-posten (waar
onder twee met internaten) bedienen
met voedsel, kleding (in het moeras
verslijt men een paar schoenen per
veertien dagen), bouwmaterialen en
wat dies meer zij. Het transport per
Catalina is bovendien bijzonder duur.
Het betekent, dat alle voedsel, alle
kleding en alle materialen die men
aan de Wisselmeren „naar boven
brengt" nog veel duurder zijn dan
ginds aan de kust. Men zou aan het
Tage-meer graag een kerkje bouwen.
Een simpel Godshuis, met een zelf
getimmerd altaar en een dak dat niet
eeuwig lekt, zodat niet na een half
jaar heel het interieur reeds weg
gerot blijkt van het vocht.
Men zou er een dak van aluminium-
platen moeten hebben: de enige goede
dakbedekking die per Catalina te ver
voeren is. Het zou de missie weken
achtereen een groot deel van die
wekelijkse twee honderd kilogram
men kosten, en men zou er al die
weken wat blikjes cornedbeaf voor
moeten laten. Doch dèt heeft men er
graag voor over. Alleen het geld ont
breekt. De kerk vraagt 250 alumi-
niumplaten. Zij kosten aan de Wissel
meren Fis. 12.50 per stuk
In zijn wekelijkse rubriek „God en Zijn
wereld" heeft pater S. Jelsma M.S.C.
Zaterdag j.l. in ons blad mededeling ge
daan van een nieuw apostolaat onder de
buitenkerkelijke jeugd, voor wie op zijn
initiatief in Den Haag nieuwe ontmoe
tingsmogelijkheden zijn geschapen. Iedere
laatste Zondag van de maand wordt er in
de Hofstad om elf uur 's morgens een
jongerendienst gehouden voor hen, die
„zich aan geen kerk gebonden achten"
Tijdens deze samenkomst wordt welis
waar geen H. Mis opgedragen' zodat prak
tiserende Katholieken deze diensten ge
woonlijk niet zullen bijwonen, maar wel
wordt er door pater Jelsma een confe
rentie gehouden. Gewijde muziek zal deze
conferenties omlijsten.
Min of meer in aansluiting op deze maan
delijkse kerkdienst, vindt iedere eerste
Maandag van de maand onder leiding van
een speciaal daartoe gevormd team een
gesprekavond plaats, eveneens uitsluitend
bestemd voor buitenkerkelijke jongeren.
Over een van te voren aangekondigd on
derwerp het thema voor de eerste bij
éénkomst in begin Februari luidt b.v-
„Zijn Christenen dan betere mensen?"
wordt door een lid van het katholieke
team een uiterst korte inleiding gehouden,
waarin deze zijn standpunt als Katholiek
concreet en zakelijk uiteenzet. Daarna
kunnen de aanwezige jongeren in een vrij
en open gesprek hun gedachten uitwisse
len. Het is niet de bedoeling, dat hier ge-
loofsverdediging wordt beoefend; men
praat slechts met elkaar van mens tot
mens. Het spreekt van zelf, dat dit initia
tief zich nog in een uiterst experimenteel
stadium bevindt. Het beperkt zich tot Den
Haag, maar zal wellicht indien het zijn
deugdelijkheid heeft bewezen ook tot
andere steden worden uitgebreid.
De St Willibrord Vereniging, het Katho
liek Nederlands overkoepelende orgaan
voor binnenlands apostolaat, heeft voor
lopig haar instemming met de nieuwe
actie betuigd.
Opmerkelijk is, dat ook de Nederlandse
Hervormden in Den Haag het nieuwe
apostolaat met sympathie en instemming
hebben begroet. Tijdens een nachtdienst
voor buitenkerkelijken met Kerstmis,
waarin werd voorgegaan door de Haagse
predikant voor buitenkerkelijken, ds P-
Lugtigbeid. smeekte deze predikant in het
openbaar Gods Zegen over de persoon en
het werk van de stuwer van dit nieuwe
Katholieke apostolaat- Pater Jelsma, af.
Tijdens een bijeenkomst in Wormer van
personeel van de papierfabriek Van Gel
der Zonen is medegedeeld, dat besprekin
gen tussen de uniebonden enerzijds en de
ver. van Ned. papierfabrikanten ander
zijds tot resultaat hebben gehad een loons
verhoging voor werknemers in de papier
industrie (ook voor arbeiders in de tech
nische afdelingen) van 5 tot 8 pet. Het
College van Rijksbemiddelaars heeft er
zijn goedkeuring aan gegeven.
Deze regeringscrisis vgrmt zodoende een
schoolvoorbeeld voor een zogenaamde
„extra-parlementaire" crisis. En dit is de
eerste reden, waarom de situatie vrijwel
hopeloos is en ln gelijke mate ook gevaar
lijk. De tweede reden ligt ve®l dieper,
deze regeringscrisis, die dus ais zoaantg
het gehele landsbeste] raakt (en schaadt)
is in wezen niets anders dan een crisis
binnen 's lands grootste partij, de Demo
crazia Christiana.
Wij willen en mogen op dit moment deze
crisis niet ontleden en wij mogen zeker
niet (nu al) de verantwoordelijkheid en d
persoonlijke, zeer zware schuld aanklagen
van enkele politici, die tot enige maanden
geleden een internationale faam bezaten
van politiek inzicht, onzelfzuchtigheid en
(bovenal) eerlijkheid. Wij moeten op dit
ogenblik alleen melden zoals we reeds
deden in onze brief, die verscheen in de
editie van Zaterdag jl dat er in de af
gelopen weken zodanig is geïntrigeerd, dat
iedere objectieve waarnemer, die thans de
gevolgen ervan moet beoordelen- zich bit
ter gestemd voelt. Er blijkt dus in de
kringen van de leidende figuren der groot
ste politieke partij in Italië een bedenke
lijk gebrek te bestaan aan de drie hierbo
ven gesignaleerde deugden
Wat nu de nieuw geschapen situatie be
treft, moet men voorop stellen, dat voor
spellen meer dan ooit gevaarlijk en trou
wens onbegonnen werk is- De president
van de republiek begint morgen, Donder
dag, zijn beraadslaging met politici, die
hiertoe op grond van de traditie geroepen
zijn. Deze gesprekken zullen niet voor Za
terdag a.s. zijn beëindigd en het wordt in
brede kring zeer in twijfel getrokken, >f
het staatshoofd dan inderdaad in staat zal
zijn, een kabinetsformateur aan te wijzen.
Er zijn waarnemers, die menen dat de
president de veiligste weg zal kiezen en
het ontslag van de regering-Pella zal
weigeren met de boodschap, dat de pre
mier zich eerst maar aan het parlement
moet presenteren en daar, in welke
vorm ook, een vertrouwensvotum moet
uitlokken. Deze weg zou het grote voor
deel bieden, dat de huidige crisis een
normale, „parlementaire" crisis zou
worden- met als gevolg, dat het staats
hoofd een stevig houvast krijgt aan ie
hand van de uitslag der stemming, die
in zulk een geval niet geheim mag zijn
Maar wat president Enaudi ook zal be
slissen, één ding ts duidelijk: dat deze re
geringscrisis zeer moeilijk zal zijn op te
lossen. Een tweede punt, dat tot nadenken
stemt, is het feit dat deze crisis een ge
volg is van een zodanige verdeeldheid bin
nen de Democrazia Cristiana, dat er in
zekere kringen zelfs al gerekend wordt
met de mogelijkheid van een scheuring
binnen deze partij. Waarmede het lot van
de jonge democratie ln dit na-oorlogse, na-
fascistische Italië welhaast bezegeld zou
zijn
soonlijke geschillen en „Streberei" van de
leidende christen-democraten een vrijwel
ideaal aambeeld vormen voor de lood
zware propaganda-hamer van de commu
nisten. De gebeurtenissen van de laatste
weken hebben zelfs de burgerlijke publie
ke opinie afkerig gemaakt. Men kan zich
dus voorstellen, hoe de onwetende massa
reageert op dc communistische propagan
da, die haar afgezaagde verhalen, ver
dachtmakingen en hetze thans gemakke
lijk kan „bewijzen" met -,feiten", die, ze
ker in critiekloze kringen van meelopers,
een indrukwekkende bevestiging schijnen
van wat reeds jaren werd aangeklaagd als
de „clericale intriges, katholieke jakhal-
zerij en Vaticaans-Amerikaanse samen
zwering".
Dat de leiders van de Democrazia Cris
tiana niet hebben voorzien, waartoe hun
houding en optreden onvermijdelijk moest
leiden, en dat zij zuiver persoonlijke kwes
ties en persoonlijke eerzucht voorrang
verleenden boven het zodanig bedreigde
landsbelang, valt niet gemakkelijk te ver
geven. Want de enigen, absoluut de enigen,
die van deze crisis zullen profiteren, zijn
de communisten.
Deze crisip kwam voortijdig en heeft, in
deze vorm althans, geen zin en geen re
den. Met andere woorden, zij had gemak
kelijk voorkomen kunnen worden, maar zij
werd geforceerd ondanks de uiterst pre
caire toestand, waarin Italië zich bevindt.
Opnieuw zal het land dus gedurende ge
ruime tijd zonder regering zijn. En op
nieuw hebben de communistische vakbon
den hun ganse apparaat gemobiliseerd
Opnieuw zijn stakingen afgekondigd en de
sociale onrust neemt hand over hand toe
Maar wat thans het grote verschil uit
maakt is het feit, dat de massa, dus de
publieke opinie, zich teleurgesteld voelt
Zij wendde zich reeds eerder af van de
middenpartijen. Zij, de massa, stelde haar
hoop op de Democrazia Cristiana en zij
voelt zich thans, na de val van de zeer po
pulaire Pella, zeer ontredderd.
Er is nog één kans om de toestand te
redden: namelijk dat de katholieke partij
zich opnieuw aaneensluit en zich de drin
gende vermaning herinnert van de H. Va
der in diens jongste Paasrede: Eenheid!
Ondanks alle persoonlijke kwesties en ge
schillen: Eenheid! Omdat het hogere goed
van het „algemeen welzijn" dit eist. Met
name, omdat de vijand slechts bouwt op de
verdeeldheid van zijn tegenstanders.
„De oorzaak van het vergaan van liet
motorschip RPS op 7 Januari van het
vorige jaar 60 mjjl Z.Z.M'. van Ouessant is
niet met zekerheid vast te stellen. Ik neem
echter aan, dat een spanning in de gelaste
scheepshuid een lasnaad heeft doen lostrii-
len, waardoor het schip lek is geslagen",
Aldus uitte de inspecteur van de Raad
voor de Scheepvaart, de heer J. Metz, gis
termiddag zjjn mening over de scheeps-
rtmp, waarbij de RPS verloren ging, ter
wijl de bemanning van tien koppen en de
kapitein F. H. van der M. uit Rotterdam
na een nacht lang in een reddingsloep te
hebben rondgezworven door een Frans vis
sersvaartuig konden worden gered.
Het schip was met vrij goed weer uil
Spanje vertro-kken met een lading vloei-
spaat aan boord. Later kwam er een flinke
wind opzetten en het schip begon slecht
te reageren. Het slingerde en maakte slag
zij. Op 60 mijl buiten de kust moest toen
vaart worden geminderd en de stuurman
rapporteerde, dat er twee meter water in
het ruim stond. De slagzij bedroeg reeds
25 graden over bakboord. Er werd ge
pompt, maar de kapitein zag de ernst van
de situatie en liet een boot strijken. Vijf
minuten nadat de mannen en de kapitein
van boord waren, zonk het schip, zonder
over te slaan. Vuurpijlen en lucifers waren
nat geworden, zodat de bemanning hulpe
loos met de kokende zee moest worstelen
Tegen de ochtend pikte een Franse traw
ler de schipbreukelingen op.
Met behulp van de Nederlandse consul
te Orleans, reisde men over Parijs met de
trein naar Nederland terug. De kapitein
die aan boord van het zinkende schip ge
wond was geraakt, bezat scheepspapieren
cn een verklaring van de consul. Zowel b|j
aankomst te Roosendaal als bjj het D.P.-
station te Rotterdam, maakte de Neder
landse marechaussee echter bezwaren, om
dat men de mannen, zonder paspoort, als
vreemdelingen beschouwde De voorzitter
van de Raad voor de Scheepvaart, mr A.
Dirkzwager, noemde dit gedrag van de
Nederlandse autoriteiten „schandelijk".
In tegenstelling tot de gastvrijheid van
de Franse redders, laakte de voorzitter
ook de houding van de Rotterdamse rederij
van het schip (de Rotterdamsche Kust-
vaardercen'. Tie) die niet voor een ont
vangst van de mannen van de RPS had
gezorgd.
De inspecteur sprak zijn waardering uit
over de nautische bekwaamheid van de
kapitein en het gedrag van de bemanning.
Hij sloot zich bij de critiek van de voorzit
ter aan.
De raad zal schriftelijk uitspraak doen.
(Van onze Amsterdamse redactie)
De huisartsen hebben het besluit ge
nomen om met ingang van 1 Januari j.l.
de tarieven voor de behandeling van par
ticuliere patiënten, die in geen enkel op
zicht verzekerd zijn, te verhogt Tot dit
besluit zijn zij gekomen, omdat de her
ziening van de tarieven geen gelijke tred
heeft gehouden met de gestegen beroeps
kosten. De nieuwe richtlijnen zijn regio
naal verschillend en kunnen met soepel
heid worden toegepast, maar het zal in
het algemeen hierop neerkomen, dat
voor particulieren, die een inkomen
hebben tot f 5300 voortaan zal worden
berekend een tarief van 2.50 bij een
consult op het spreekuur en 3.00 bij
consult bil de patiënt aan huis. Deze
bedragen zul,en verhoogd worden met
0.50 voor de inkomens van 5300 tot
7.000. Bover de 7.000 zal een vrije
salarisschaal werden aangenomen met
dien verstande, dat deze moet worden
gezien als een advies, dat echter niet bin
dend is, zodat de artsen hier geheel vrij
zijn in hun eigen tarief.
De prinsessen Beatrix en Irene hebben
in Grindelwald de derde prijs gewonnen
in een ski-wedstrijd voor hotelgasten. Het
was een teamwedstrijd en de prinsessen
vormden met Trix Früh, de dochter van
de eigenaar van hotel Adler, een team.
De winnende ploeg, bestaande uit drie
heren, maakte een totaaltijd van 11 min.
41 sec.; de prinsessen met haar teamge
note noteerden 13 min. 22 sec.
