R A
1
m
Ons Succes-patroon
van deze week
Plaatst elke dag kaas op 't menu
Belangrij ke voedselbestanddëlen
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Vrouwen
ROMAN VAN CHARLES GARVICE
PAGINA A
ZATERDAG 16 JANUARI 1954
Een Koningin reist om de wereld". Nieuwe film van Rank \W
Filmmaatschappij. Glvnis Johns heeft het druk. Twee
filmrollen en een toneelrol. 300.000, per jaar.
Yvonne de Carlo: kunstenares, niet alleen maar ster. Dat
doet een Guinness-film. Opnieuw een werk van Graham
Greene voor de film. Clouzot gaat film maken over de
menselijke solidariteit. Ondanks grenzen, talen en bureau
cratie. „Gejaagd door-de wind" eindelijk op het witte doek
in Nederland?
Prei met kaassous
Macaroni met tomatenpuree
en kaas
Kaasbroodjes
Geautoriseerde vertaling door F. van eisen
(Van onze filmredacteur)
De Rank Filmmaatschappij, die verleden
jaar met overweldigend succes de
film „Een Koningin wordt gekroond"
ln vertoning bracht, heeft de makers van
deze film opdracht gegeven om onder lei
ding van Castleton Knight een film in
kleuren te vervaardigen over de reis van
koningin Elizabeth.
Onder de titel „Een koningin reist om
de wereld" zal deze hoofdfilm, die gelijk
tijdig in verschillende steden haar pre
mière zal beleven, een volledige reportage
geven van de reis van koningin Elizabeth
en haar echtgenoot tot in de uiterste hoe
ken van het Britse gemenebest.
Onder het negatieve filmmateriaal, dat
op ieder uur van de dag in de laboratoria
van de J. Arthur Rank Organisatie in
Londen binnenkomt, bevonden zich o.a. de
beelden van een krijgsdans, uitgevoerd
door duizenden Maori's als eerbetoon aan
koningin Elizabeth. „Nimmer zal de wereld
een dergelijk schouwspel nog eens te zien
krijgen", verklaarde Castleton Knight,
toen hij deze opnamen had gezien.
Glynis Johns, die in de
Rank-film „Personal Af
fair" de rol speelt van
een zeventienjarig meisje,
dat verliefd wordt op haar
Latijnse leraar, is verleden
maanddertig jaar gewor
den, al zullen degenen, die
haar nieuwste film hebben
gezien, dat maar moeilijk
kunnen geloven. Vrijwel ge
lijkertijd werd ze uitgekozen
voor twee filmrollen, die haar
de volgende paar maanden
een bedrag van 20.000
200.000) zullen opbrengen.
In de eerste film, getiteld
„The Seekers", zal ze Jack
Hawkins-tot tegenspeler heb
ben. De tweede, „The Beach
comber", wordt een nieuwe
filmversie van „The Vessel of
Wrath" naar een verhaal van
Somerset Maugham. In deze
film speelt Glynis <\e dochter
van de zendeling, die ten
slotte trouwt met Ginger Ted,
gespeeld door Robert New
ton.
Bovendien besloot ze op
uitnodiging van Sir Laurence
Olivier terug te keren op het
toneel haar échte eerste
liefde in Ro.ald Miller's
stuk „Waiting for Gilliane",
dat in de lente van dit jaar
op de markt komt,
In „Personal Affair" heeft Glynis maar
een betrekkelijk klein rolletje, waarmee de
meeste ..sterren" niet tevreden zouden
zijn geweest. Glynis denkt daar echter
anders over: „Het is een kleine rol, maar
ik doe het graag en dat is belangrijk voor
een actrice". Een uitlating, die karakteris
tiek is voor dit blonde meisje met de
trouwhartige ogen, de „geamputeerde"
stem en het jongensfiguurtje.
Toch kan ze, hoe schrander ze ook is, ln
huilen uitbarsten tijdens een twist met
haar kapster of een driftbui krijgen, die
dappere mannen ijlings de vlucht doet
nemen.
Toen Jean Simmons naar Hollywood
vertrok en Margaret Lockwood naar het
toneel terugkeerde, kreeg Glynis de be
langrijke rollen aangeboden. Thans is ze
één van de voornaamste vrouwelijke ster
ren in de Britse filmstudio's.
De toneel- en filmwereld beschouwt haar
nog steeds als een baby, maar haar zaken-
instinct is even goed ontwikkeld als dat
van een man. Toen ze naam had gemaakt
op het toneel en men haar 100.000 bood
voor een filmrol, weigerde ze. Volgens
Glynis Johns, die reeds Glynis Johns heeft druk werk sinds haar succes
vóór de oorlog haar film- „Gertie" op Broadway.
debuut maakte in „South Ri
ding" onder regie van Victor
Saville en die thans een inkomen heeft
van f 300.000 per jaar. is druk bezet ge
weest sinds haar succes in „Gertie" op
Broadway, ongeveer anderhalf jaar ge
leden. Sedertdien is zij opgetreden in de
films „The Sword and the Rose", „Rob
Roy" die voor de jaarlijkse Royal Film
Performance in Londen werd gekozen
„Personal Affair" en „The Weak and the
Wicked".
haar was dat teveel. Ze wilde het wèl voor
50.000 doen. Maar toen ze vond, dat ze
het verdiende rond de tijd, dat ze in
„State Secret" optrad vroeg ze méér
en kreeg het ook.
Vindt ze het erg, dat ze dertig is gewor
den? „Ik ben er blij om", luidde haar ant
woord. „Nu hoef ik niet langer te zeggen,
dat ik 29 ben. Niemand geloofde me trou
wens".
IE zou hebben durven dromen, dat
een film, waarin ik optreed, ooit nog
eens in de „Art House"-bioscopen
van New York zou worden vertoond?"
riep Yvonne de Carlo onlangs uit tijdens
een onderhoud met de Londense pers.
Yvonne de Carlo, die zich gewoonlijk
met de film-sheiks occupeert, is een „Art
House"-actrice geworden, dank zij de film
,The Captain's Paradise", die ze onder
regie van Anthony Kimmins met Alec
Guinness heeft gemaakt. „Art Houses
zijn kleine bioscopen in Amerika, waar
Engelse en andere buitenlandse films wor
den vertoond. Het artistieke niveau van
deze films, is zeer hoog.
„Zie je" vervolgde Miss de Carlo, „ik ben
nu een Kunstenares. Niet alleen maar een
ster. Dat doet een Guinness-film".
Yvonne de Carlo bevindt zich op het
ogenblik in Engeland, waar ze met David
Niven optreedt in de film „O'Leary
Night". Ze keek in een spiegel en zei: „Als
kunstenares maak ik me alleen nog maar
zorgen over m'n spel, niet over m'n fi
guur". Maar ze glimlachte, toen ze dat zei.
In overeenstemming met haar nieuwe
status logeert Yvonne de Carlo in een
chique hotel: het Ritz. „Verbeeld je! Ik in
het Ritz met al die maharadja's! Het is zo
duur, dat mijn tante en ik onze fles jene
ver wegstoppen, als er een kellner bin
nenkomt, uit vrees dat we kurkegeld moe
ten betalen"
OPNIEUW zal er een film worden ge
maakt naar een werk van Graham
Greene en wel „The Stranger's Hand'
Voor deze film, waarin Alida Valli en
Trevor Howard de hoofdrollen spelen,
heeft Greene niet alleen zelf het scenario
geschreven, maar zal hij tevens optreden
als medeproducent.
Tot nog toe zijn de volgende werken
van Graham Greene verfilmd: „Brighton
Rock", „The Power and the Glory",„Mi-
nistry of Fear", „The Third Man", „The
Fallen Idol", „This gun for hire", „The
Man within" en „The Heart of the Mat
ter".
Twee vooraanstaande Franse regisseurs
zullen dit jaar weer een film maken. Mar
cel Carné zal onder de titel „L'Air de
Paris" een film vervaardigen, die in bok
serskringen speelt, met Jean Gabin, Ar
letty en Roland Lesaffre in de hoofdrollen
Henri Georges Clouzot is bezig met de
voorbereidingen voor een kleurenfilm die
bijna geheel buiten de studio's in de
meest verschillende landen zal worden
opgenomen. Clouzot heeft meer dan een
jaar lang naar een geschikt onderwerp
gezocht, dat hij tenslotte heeft gevonden
in „Ne quittez pas l'écoute" (Blijf aan het
toestel), een oorspronkelijk scenario van
Jasques Rémy, dat onder de titel „La Mer
et le Ciel" (Hemel en zee) zal worden
verfilmd.
Het verhaal, dat verder is uitgewerkt
door Clouzot zelf, diens broer Jeam Clou
zot en Jacques Rémy, vertelt v-an een
vissersvaartuig in het barre Noorden,
welks bemanning krijgt te lijden van een
epidemie. De mannen vragen radiografisch
om hulp, maar alleen hun signalen op de
kortegolf worden opgevangen door ama
teurs, die de boodschap doorzenden naar
het Instituut Pasteur in Parijs. Dan is er
een nieuwe reeks radioboodschappen
nodig om het serum aan boord van het
naar het Zuiden varende schip te brengen-
Het hoofdthema van de film is de men
selijke solidariteit: de levens van verschei
dene mensen worden gered door de in
spanning van anderen, die via Afrika,
Italië, Frankrijk, Duitsland en Noorwegen
een radioboodschap doorzenden en er voor
zorgen, dat een serum komt, waar 't nodig
is, ondanks grenzen, talen en bureaucratie.
„Overledenen interesseren me niet" heeft
Clouzot verklaard. „We moeten getuigen
van de tijd, waarin wij leven. Ik wil met
deze film uitdrukking geven aan mijn ge
loof in een verenigd Europa. In het aange
zicht van het leed komt de menselijke so
lidariteit boven en overwint alle grenzen".
Deze grenzen hebben het werk van de
regisseur ernstig belemmerd. Er moest
toestemming worden verkregen om de film
Trevor Howard (links) en Alida Valli hier in de film „The Paradine
Case") zullen de hoofdrollen spelen in een film, die naar „The Stranger s
Hand" van Graham Greene wordt gemaakt.
te duur werden geacht, in vertoning zul
len komen. Tot deze films behoort ook
„Gejaagd door de wind", die reeds vóór
de oorlog door de inmiddels overleden re
gisseur Victor Fleming naar de befaamde
roman van Margaret Mitchell werd ver
vaardigd en waarvan tot op heden alleen
ter gelegenheid van het Holland Festival
in 1950 in Amsterdam een liefdadigheids
voorstelling is gegeven.
Metro Goldwyn Mayer, die deze film
importeert, hpeft verder de vertoning aan
gekondigd van „Quo Vadis?", „Julius Cae
sar" „Scaramouche", „The Great Caruso'
in verschillende landen op te nemen, zelfs
in Oost-Berlijn. Bovendien moesten me
teorologische stations en radiodiensten
medewerking verlenen. Het kostte heel
wat werk, voorbereiding en diplomatie,
eer Clouzot kreeg, wat hij verlangde.
„We hopen", aldus de regisseur „het sce
nario eind Februari klaar te hebben. Dan
zullen de goede plaatsen voor de opnamen
moeten worden gevonden. Ik zal waar
schijnlijk niet vóór Juni van dit jaar met
filmen kunnen beginnen. Naar gelang de
actie het eist, zal ik scènes in verschillende
landen verfilmen. De kleur zal mij in staat
stellen, beter de juiste sfeer te treffen van en „The Merry Widow
Afrika af tot het hoge Noorden toe".
„La Mer et le Cièl" zal hoogstwaar
schijnlijk volgens 't Cinema Scope-systeem
worden vervaardigd. Dit zal afhangen van
de voorwaarden, die aan de toepassing
ervan zullen worden verbonden.
„De uitgebreidheid van het onderwerp
leent zich bijzonder goed vor het gebruik
van deze nieuwe techniek", aldus besloot
Clouzot. „De moeilijkheden zullen worden
opgelost, naar gelang ze zich aan ons
voordoen".
Na het overweldigende succes van zijn
film „Le Salaire de la peur"- mag worden
verwacht, dat deze grootscheepse onder
neming van Clouzot met de grootste be
langstelling zal worden gevolgd.
Tenslotte zal de Amerikaanse regisseur
Joseph L. Mankiewicz een romantische
historie verfilmen aan de Italiaanse Ri
viera met Humphrey Bogart en Ava
Gardner in de titelrol van „La comtesse
aux pieds nus" (De gravin met de blote
voeten), terwijl Henri Verneuil voor de
vijfde maal Fernandel zal regisseren in
de film „Le mouton a cinq pattes" (Het
schaap met vijf poten) naar een oorspron
kelijk scenario van Albert Valentin.
De Nederlandse kaas is wijd en zijd be
roemd en gewaardeerd; zij wordt zelfs
in het buitenland nagemaakt. En geen
wonder. Onze boerinnen en kaasmakers
weten een goed en smakelijk product te
bereiden. Is het niet zo, dat ieder de kaas
van zijn smaak kan vinden: zij, die van
jong en zacht houden en zij die aan pit
tig, zelfs scherp de voorkeur geven, de
liefhebbers van de ronde Edammer 40
en zij die de platte volvette Goudse het
meest waarderen.
Zoals u weet geven de stempels v.v„
40+, 20+ en dergelijke een idee van het
vetgehalte van de kaas. Het stempel op
de boven- en onderzijde van de kaas licht
ons in over de streek waar hij gemaakt
wordt. Let u maar eens op de provincie-
letters op de onderste rij.
Wat de waarde van de kaas betreft: vol
vette kaas bestaat vanzelfsprekend met
alleen uit vet, maar bevat daarnaast bui
tengewoon belangrijke bestanddelen, zo
als eiwitten, kalkzouten, vitamines. Dit
geldt ook voor de 40+ en de magerder
soorten Eet daarom veel kaas. Laat kaas
dagelijks op uw tafel verschijnen: aan
het ontbijt, bij de andere broodmaaltijden
of in de warme maaltijd. Een boterham
met kaas is heus geen overbodige luxe.
Van de tijd en het geld die u aan een
warm kaasgerecht besteedt zult u vast
geen spijt hebben, nóch wat voedzaam
heid, nóch wat smaak en prijs betreft.
Vooral voor kaasgerechten geldt dat de
kookster „naar smaak" moet werken. De
ene soort kaas heeft immers veel meer
smaak dan de andere. En van de smaak
hangt de hoeveelheid af. Gebruik daar
om niet Ineens de gehele in een recept
opgegeven hoeveelheid kaas. Soms zult u
met minder kunnen volstaan, hoewel het
NA DE BIJLEGGING van het conflict
tussen de Nederlandse Bioscoopbond
en een aantal grote Amerikaanse
filmmaatschappijen, waarvan wij enige tijd
geleden melding maakten, mag worden
verwacht, dat verscheidene films, die tot
nog toe door het Nederlandse filmbedrijf
nu
Yvonne de Carlo: „Ik ben
Kunstenares en niet alleen maar ster
1
ver-
C 757
Als »le dagen wat kouder zijn,
langen we weer naar een warme japon. Dit
eenvoudige model is zeer cliie door zijn
elegante scliulpgarnering, die met knopen
worden vastgezet.
De pochet voldoet altijd heel goed,
vooral als we het in een afstekende kleur
nemen. De rok heeft voor en achter een
plooi, en geeft daardoor wat ruimte. De
leuke opstaande kraag maakt de japon
sierlijk, hoewel de kraag ook platliggend
gedragen kan worden.
O
Dit model is verkrijgbaar in de maat
33, 40, 44, 48 a 0.85.
Plak aan de adreszjjde van een briefkaart, naast en buiten het frankeerzegel
het verschuldigdebedrag aan geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON, BEATRIJSSTRAAT 4> ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam, adres, woonplaats en maat
en nummer van het gewenste model.
Plak nooit meer dan 1 aan postzegels op een kaart, wat meer geplakt
wordt is waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummer 271291.
Bestellingen onder rembours worden niet uitgevoerd.
Patronen worden niet geruild.
ook wel eens voor kan komen, dat u wat
extra moet nemen.
Kaas kan bijna bij alle groentesoorten
worden gebruikt. Uitzonderingen zijn de
zoete groenten zoals worteltjes en winter
peen en de zure, zoals bieten en rode knol.
Toch zijn er velen, die genieten van zuur
kool met een kaassaus.
Hoe passen we kaas in de maaltijd toe?
We kunnen haar als apart gerecht opdie
nen, mengen door stamppot van andijvie,
spinazie, kool of koolraap. (We rekenen
hiervoor een hoeveelheid van ongeveer
100 gram per kg. aardappelen) of door een
macaroni- of rijstgerecht. Ook een kaas
saus doet het bij groenten als lof. schorse
neren, spruitjes, knolselderij, prei goed.
1 Kg. dikke prei, 5 dl kooknat en melk,
40 gram (3 eetlepels) bloem, ongeveer 100
gram geraspte belegen kaas, zout, peper,
boter of margarine.
Van de prei de harde, donkergroene
delen en het stronkje wegsnijden. De prei
een a tweemaal doorsnijden en goed was
sen. Dé prei opzetten met een bodempje
kokend water en zout en in een gesloten
pan vlug gaar koken in ongeveer 20 mi
nuten. De prei uit de pan nemen en laten
uitlekken. Het kooknat met melk aanvul
len tot 5 dl en aan de kook brengen. De
bloem met koude melk aanmengen tot een
glad papje. Dit onder roeren in de koken
de vloeistof schenken. De saus even laten
doorkoken. Van het vuur af de geraspte
kaas en een paar klontjes boter of mar
garine er door roeren. De saus op smaak
afmaken met zout of peper.
In een „vuurvaste" schaal een laagje
saus schenken, hierop prei leggen en zo
de schaal vullen met afwisselend groente
en saus; als laatste laag saus nemen. Het
gerecht in enkele minuten door en door
warm laten worden en dan direct opdie
nen.
500 gram marcaroni, een kleine ul, twee
eetlepels tomatenpuree, een klontje boter
of margarine, 200 gram geraspte kaas,
zout, kruidnagel, laurierblad.
De macaroni opzetten met ruim kokend
water met zout en desgewenst een kruid
nagel en laurierblad. De macaroni gaar
koken in ongeveer 20 minuten, afgieten en
met koudwater vlug afspoelen. De spece
rijen verwijderen. De kaas door de maca
roni mengen.
De ui schoonmaken, snipperen en in
boter of margarine lichtbruin bakken. De
tomatenpuree en een weinig water toevoe
gen, zodat een dikke saus ontstaat. De
macaroni erdoor scheppen en vlug door
en door verwarmen.
Wordt dit gerecht als hoofdschotel ge
bruikt, dan kunnen ter completering dop
erwten, boontjes of een sla van groene
groenten worden gegeven.
4 Sneden oud brood, ongeveer 150 gram
(kostloze) kaas in vier plakken gesneden,
50 gram ontbijtspek, 2 eetlepels boter
of margarine.
Het spek zachtjes croquant bakken en
uit de pan nemen. De sneden brood aan
één kant lichtbruin bakken, zonodig on
der toevoeging van boter of margarine.
Het brood keren en beleggen met de kaas.
De tweede kant nu langzaam in ongeveer
5 minuten bruin bakken met een deksel
op de pan. Zorgen dat het deksel niet op
de kaas ligt. Wanneer de kaas gesmolten
is, het spek over de broodjes verdelen en
deze warm opdienen.
Vrouwen hebben vaak moeilijke en
pijnlijke tijden. Zij kunnen deze aan
merkelijk verlichten door het gebruik
van Togal, de grote pijnverdrijver. Togal
is onschadelijk voor hart, nieren en maag.
Bij apoth. en drogist f 0.95, f 2.40 en f 8.88
KLEIN NEST
Neen, neen, zei hij boos op^ zichzelf.
Waarom moest hij haar met z'n eigen don
ker voorgevoel verontrusten? Ik dacht er
alleen maar over na, dat men nooit z'n ge
luk meer waardeert, dan wanneer het
voorbij is.
Zoals bijvoorbeeld onze wandelingen
in het Victoriapark, hè?
O, mochten die dagen nog eens weder
keren, riep hij enthousiast.
Men kan nooit weten, zei ze dromerig
Misschien trekken wij weer weg en ont
moeten wij u weer in Engeland. Kijk, nu
zijn we bij ons huisje, en zij wees hem
naar het huizencomplex achter de muur.
Ik heb Maria dat is mijn oude min
geleerd, hoe zij Engelse thee moet zetten
en daar krijgt u nu een proefje van. Dat
zal u en mij doen denken aan uw lieve
moeder, mijnheer Daan!
Daan kon niet spreken. Hij volgde haar
door de gang en naar boven. Dan deed zij
een deur open en riep:
Peppino hier is hij!
De heer Landon zat aan jijn bureau te
schrijven en kwam hem met uitgestrekte
handen tegemoet.
Welkom mijnheer Daan, zei hij vrien
delijk en drukte hem hartelijk de hand.
Ik wil het niet voor u verbloemen, dat uw
aanwezigheid in Gradovitch mij bekend
was; trouwens ik weet meer van uw werk
kring hier en uw succes, dan u waarschijn
lijk vermoedt. Ik zou dan ook zeker niet
verzuimd hebben u te bezoeken; doch om
standigheden hebben mij belet, dat voor
nemen ten uitvoer te brengen. Ik heb van
mijn dochter een en ander nieuws betref
fende uw familie vernomen en het ver
heugt mij, dat uw lieve moeder het goed
maakt. U wilt zeker wel zo vriendelijk
zijn mijn beleefde groeten te doen, wan
neer u haar schrijft, niet waar?
Daan beloofde het en bedankte mijnheer
Landon voor zijn vriendelijke belangstel
ling.
U ziet er buitengewoon goed uit, mijn
heer Norton. Misschien iets magerder; ja
beslist iets magerder, maar absoluut „fit",
zoals de Engelsen zeggen. En bevalt het
werk u?
Buitengewoon, zei Daan eenvoudig.
Dat is goed, zeer goed. Geen werk kan
succes hebben, als men er niet met hart
en ziel in is. De heer Landon zuchtte en
het kwam Daan voor, alsof de man over
werkt was.
U ziet ons in heel andere kleding,
mijnheer Daan. Wij hebben de voet op va
derlandse bodem gezet tenminste bijna;
wij zijn nu binnenkort thuis, hoop ik. Maar
gaat u toch zitten!
Het was er zeer gezellig. De gastheer
was als van ouds, buitengewoon vrien
delijk en hartelijk en toch voelde Daan,
dat hij in zeker opzicht veranderd was.
Zijn zachtvloeiend geluid had een nieuwe
klank en zijn oude waardige optreden was
ernstiger geworden, had iets van nederbui-
gende minzaamheid, iets beschermends
gekregen.
Met de, volgens Engels recept toebereide
en opgediende thee kwam ook Stella bin
nen en onder het gebruik van de geurige
drank en bijbehorende cakes plus geroos
terd brood, ontspon zich een gesprek, dat
hoofdzakelijk door de heer Landon werd
gaande gehouden en waarin hij hun aan
genaam verblijf in Selby Gardens in her
innering bracht en voor de zoveelste maal
zijn erkentelijkheid uitsprak voor de grote
dienst, die Daan hem op zekere avond in
Stepney had bewezen.
Toen de oude dienstbode de theetafel
had opgeruimd en Stella met haar was
verdwenen, had er plotseling een veran
dering in de houding van mijnheer Landon
plaats. Hij stond op en liep een paar maal
met gebogen hoofd en saamgeknepen
wenkbrauwen de kamer op en neer, alsof
hij in gedachten verdiept^ was; op een
gegeven ogenblik bleef hij staan en zei
plotseling:
Ik had er een bedoeling mee, toen
ik u vroeg, of uw werk u beviel, mijnheer
Daan. Het is een groot werk, zoals ik met
eigen ogen heb gezien, maar indien het
u niet zou bevallenHij zweeg plotse
ling en fronste het voorhoofd, alsof hij
het niet met zichzelf eens was, of hij
verder zou spreken, of niet. Eindelijk zei
hij: Er is heel wat water onder de brug
mijn brug, bedoel ik doorgestroomd,
sedert wij uit Engeland vertrokken. U
zult wel verondersteld hebben dat, toen
wij de eer en het genoegen hadden onder
uw vriendelijk dak te wonen, Fortuna ons
niet tegenlachte. Helaas was haar hou
ding eer ongunstig dan het omgekeerde.
Maar voor hen, die weten te wachten,
doet zij de kansen keren. Mijnheer Daan,
voor ons is nu die kans gekeerd. Ik ver
trouw, dat binnenkort de droevige jaren
van wachten geduld en volharding, zul
len beloond worden. Ik kan niet in bijzon
derheden treden, maar laat het u niet ver
wonderen, indien ik op zekere dag
spoediger dan iemand op 't ogenblik ver
wacht ik een positie zal bekleden ge
heel verschillend met die, waarin u mij tot
nu toe heeft gekend. Indien die dag mocht
aanbreken, laat ik u dan de plechtige ver
zekering geven, dat ik van de gelegenheid
zal gebruik maken, u te belonen en wel
met iets meer tastbaars dan woorden; om
een ereschuld te voldoen, die echter nooit
naar waarde is te delgen.
Daan bloosde en de ander, die de plotse
linge kleur op Daans gelaat zag, haastte
zich met een afwerend gebaar er aan toe
te voegen:
U, zo min als ik, dacht aan een gelde
lijke vereffening; natuurlijk niet, maar er
zijn andere middelen, andere wegen.
Ik verlang absoluut geen beloning,
mijnheer, zei Daan met een zweempje van
verontwaardiging.
Daarvan ben ik ten volle overtuigd,
antwoordde z'n gastheer met een lichte
buiging, maar u zult mij toch niet het ge
noegen willen ontzeggen, mijnheer Daan,
u een bewijs van erkentelijkheid belo
ning is een hatelijk, en in dit geval een on
mogelijk woord laten wij zeggen een
bewijs van erkentelijkheid te tonen. Het
is niet onwaarschijnlijk, dat ik binnen
kort over enige macht en invloed beschik
en indien zulks het geval is, zult u toch
niet weigeren mij te veroorloven, u in de
door u gekozen loopbaan behulpzaam te
zijn? U is zeer sterk, mijnheer Daan, u be
zit, zoals ik heb gezien, een grote mate
van zelfvertrouwen, maar u is jong en
geen verstandig mens zal de behulpzame
hand van een vriend weigeren.
Ik ben u zeer dankbaar, mijnheer, zei
Daan, die zich allesbehalve dankbaar ge
stemd voelde.
Indien u niet zo geheel en al in uw
werk opging, zou ik u gevraagd hebben,
deel te nemen aan een eh onderne
ming, waarbij ik betrokken ben; het zou
voor mij een eer en genoegen zijn u een
post van vertrouwen en verantwoordelijk-
heid aan te bieden, die u daar ben ik
heilig van overtuigd, zeer zeker met grote
bekwaamheid zou vervullen. Het zou een
zeer eervolle, ik mag wgl zeggen, een ho
ge positie zijn. Doch wij zullen daar niet
bij stilstaan; laat ik er mede volstaan, dat
ik andere middelen zal beramen, om u
vooruit te helpen.
Het is buitengewoon vriendelijk van
u, mijnheer, zei Daan, maar ik hoop, dat u
er niet door beledigd is of denkt, dat ik
ondankbaar ben, indien ik zeg, dat de
dienst, die
Het was gelukkig, dat de heer Landon
hem in de rede viel, want Daan, die geen
redenaarstalent bezat, begon jammerlijk te
stoUeren^at dat weet ik Ik mag
zonder zelfoverschatting zeggen, dat ik een
tamelijk goed mensenkenner ben, mijnheer
Daan en neem mij niet kwalijk, maar ik
heb uw woorden reeds lang doorzien.
De stap van Stella werd hoorbaar op de
trap en zij kwam zingend naar boven.
U wilt ongetwijfeld dit vertrouwelijk
onderhoud wel als zodanig blijven be
schouwen, niet waar mijnheer Daan, zei
mijnheer Landon vlug, terwijl z'n stem de
oude innemende zachtvloeiende toon weer
aannam. De Barishna ik bedoel mijn
dochter weet niets betreffende mijn
plannen. Het is een voorrecht van de vrou
wen, om onbekend te blijven met onze
strijd, onze angsten en gevaren.... Ik heb
zo juist mijnheer Daan gelukgewenst met
het welslagen van z'n werk, Stella, zei hij
met 'n glimlachje, toen zij binnen kwam.
Vindt u het geen prachtwerk, Peppi
no? Maar wij wisten het wel, dat mijnheer
Daan eens een groot man zou worden, niet
waar Peppino? Wij hebben er dikwijls
over gesproken. En nu het werkelijkheid is
geworden, voelen wij ons echt trots.
De „grot man" voelde zich onbehaag
lijk. Hij stond op om afscheid te nemen
Mijnheer Landon schudde hem hartelijk
de hand en zei:
Wij zullen elkaar nog wel eens zien,
hoop ik, mijnheer Daan. Een veelbeteke
nend glimlachje vergezelde dit vriendelijk
afscheid.
Stella begeleidde Daan naar beneden.
Vindt u, dat vader er goed uitziet?
vroeg zij, toen zij op het binnenpleintje
waren.
Heel goed, best zelfs, antwoordde
Daan gemeend. Hij is vol goede moed, dat
de zaak, die hij onder handen heeft, nu
eindelijk met succes bekroond zal worden.
—O, dat hoop ik van harte voor hem,
zei ze enigszins bezorgd.
En ook om uwentwille, zei Daan gre
tig-
Och voor mij komt het er met op aan.
Ik ben nu heel gelukkig en tevreden, ver
klaarde zij met een vrolijk lachje. Want,
voegde zij er dadelijk bij, ik voel me zo
gelukkig, nu er een oud vriend in de buurt
is.
Als u mij daarmede bedoelt zei Daan
zonder dralen, dan heeft u gelijk en kunt
u te allen tijde over mij beschikken, in
geval u mij nodig mocht hebben.
Als het nodig is, zal ik u heus on
middellijk laten rvepen, beweerde zij op
vertrouwelijke toon.
Hij ging door de tuindeur naar buiten,
doch keerde zich om mot een soort on
verschilligheid, die veel te aanstellerig
was om waar te zijn en zei:
U moet zich niet de hele dag in huis
opsluiten; veel verse lucht en beweging
moet u nemen.
Zij lachte ^net een betoverend blosje:
Morgenavond ben ik op hetzelfde uur
op de afgesproken plaats. Zo maakt im
mers het dienstmeisje ook haar afspraak
met de knecht, niet waar? Zij begon te
blozen toen zij de betekenis van haar eigen
woorden inzag, doch Daan antwoordde
heel ernstig:
O ja, spreken die zo mét elkaar af?
Nu, dan ben ik uw knecht, juffrouw Stel-
la- i,
Zij. keek hem na.... nu ja, elke vrouw
zal wel weten, hoe zij hem nakeek.
XIX
De volgende avond, nadat hij afscheid
van Stella had genomen, beklom Daan de
heuvel om naar zijn hut terug te keren.
Peinzend liep hij voort en overdacht alles
wat Stella hem had gezegd. Bij elke ont
moeting met haar voelde hij zijn liefde
voor haar vaster wortel schieten. Toch
scheen het hem een hopeloze liefde en
nu kwam hij tot de overtuiging, dat het
beter was.... voor hem in ieder geval, dat
hij Stella nooit meer zou zien. Er waren
ogenblikken, dat hij de hoop koesterde
haar te kunnen winnen. De veranderde
houding van haar vader en de zinspeling
op grote dingen welke ophanden waren,
hadden de slagboom welke altijd tussen
hem en Stella was geplaatst geweest, nog
hoger opgemaakt. Mijnheer Landon was
zeer vriendelijk geweest, doch Daan had
duidelijk gevoeld, dat hij door ieder woord,
dat zij had gezegd, willens of onwillens,
het verschil in positie duidelijk had laten
uitkomen. Ja, het was beter, indien hij
Stella nooit meer zag. Misschien ging ze
wel gauw weer op reis. Bij die gedachte
kromp zijn hart ineeh en hij beet het
mondstuk van zijn pijp zo hard, dat het
kraakte, als een hevig protest tegen zo'n
wreed besluit van het noodlot. Hij kwam
in zijn hut, zakte op een stoel, liet zijn
hoofd in zijn handen rusten en bleef zo
zitten peinzen, tot een klop op de deur
hem uit zijn mijmering wekte. Hij zag
Anderson in de deuropening staan.
Goede avond, mijnheer Anderson,,
kom binnen, zei Daan.
Anderson bleef op de drempel staan en
keek hem zwijgend aan.
Je zou me niet hartelijk welkom he
ten, Norton, als je wist, waarom ik hier
kom, zei hij nors.
O, neen? zei Daan welgemoed. Nu,
komt u in ieder geval dan toch maar
binnen.
Ik ben gekomen, om recht op de man
af met je te praten, zei Anderson, die
niet reageerde op de uitnodiging van
Daan om te gaan zitten.
Hoor eens, ik zal maar geen omwegen
gebruiken. Er is voor jou en mij geen
plaats hier op dit werk, Norton.
Hoe moet ik dat begrijpen? zei Daan,
terwijl hij zijn pijp aanstak en de tabaics-
kist naar Anderson schoof.
Dat hoef ik je niet te zeggen,je heb
mij laatst op die avond ten fk
van het werkvolk willen overtroeven. Ik
duld het van niemand, dat hij mij iets in
de weg legt, vooral niet in t publiek,
zoals jij toen hebt gedaan. Het is een won
der dat ik je niet neergeschoten heb, maar
tot 'je geluk had ik mijn revolver in mijn
hut laten liggen.
En bent u nu gekomen om mij dood
te schieten? vroeg Daan. Hij was op de
hoek van de tafel gaan zitten en rookte
kalm zijn pijp.
Dat staat te bezien; ik was die avond
dronken en daarvan heb jij profijt getrok
ken. Nu ben ik volkomen nuchter. Se
dert die avond ben ik voortdurend nuch
ter geweest, dat wil ik je even mededelen,
zei Anderson.
O ja, u is nuchter genoeg, zei Daan.
En verder?
Wat ik te zeggen heb is gauw genoeg
gebeurd. Een van ons beiden moet hier
weg, Norton. Deze plek is niet groot ge
noeg voor ons tweeën, zei Anderson met
strak getrokken lippen. Nu, wie zal het
zijn?
Daan zweeg een ogenblik en keek naar
zijn been, dat heen en weer slingerde; dan
zei hij heel kalm:
Geen van tweeën, hoop ik; mynneer
Anderson. U kunt niet gemist worden en
ik.... wel, ik heb mij aan mijn contract
met Green en Mountjoy te houden.
Goed! zei Anderson. Dan zullen wij
het uitvechten. Jij hebt je revolver daar
bij je, hier is de mijne.
Daan nam het wapen uit z'n achterzak
en wierp het op tafel.
Steek dat ding liever bij u, mijn
heer Anderson, zei hij, duelleren is reeas
lang uit de mode.
Hier niet, zei Anderson veelbeteke-
nend.
Misschien niet, bracht Daan kalm
in het midden, maar ik heb niet de min
ste neiging om doodgeschoten te wor
den. Dan veranderde hij plotseling van
houding. Hij stond op en legde z'n hand
op Andersons schouder en hield hem ste
vig vast.
Hoor eens, zei hij. U is een goed
mens, de bekwaamste man van dit grote
werk of van welk werk, dat ik ooit heb
gezien. U heeft slechts een gebrék. U
heeft er zelf over gesproken. Laat dat
na en alles is in orde. O, ik weet. hoe u
de mensen uitscheldt en sart, veel meer
dan nodig is, maar de whisky is er ver
antwoordelijk voor. De mensen weten
dat en zij weten ook, dat u bekwamer
voor het werk is dan iemand anders; zu
respecteren u om uw capaciteiten, maar
zij zouden van u houden als u non ei
voor in de gelegenheid stelde, wem-
lijk, mijnheer Anderson, dood de "ran
duivel in u anders doodt hy
Hij liet z'n hand van Andersons schou
der gliiden cn fiing weer op de hoer
van de tafel zitten. ,^ppkS0ILptY00r
een ogenblik doodsbleek met z n tan
den op z'n onderlip te bijten, dan sloeg
hij met z'n vuist op tafel en barstte
lOS!
-1 Zo heeft, voor de duivel nog nooit
iemand tegen mij durven spreken! Ik
zal je leren, grote kwajongen!
Hij haalde z'n revolver uit het ïou-
draal en hield 'm voor Daan z'n neus.
Daan bleef stil op de hoek van de
tafel zitten, behalve dat z'n been heen
en weer bleef slingeren. Rustig, doch
doordringend keek hij in de vlammende
ogen van Anderson.
Steek dat ding by U, mijnheer An
derson zei hij doodkalm. U is er de
man niet naar, om iemand, die ongewa
pend is neer te schieten. Kom, doe dat
ding weer in het foudraal en laten wij
samen een pijp roken.
Gedurende de fractie van een secon
de keek Daan langs de glimmende
loop van de revolver en vroeg zich
nieuwsgierig af, of dat voorwerp het
laatste was. wat hij in z'n leven zou
zien; dan liet Anderson het wapen om
laag zakken, liet zich op een kist^ zin
ken en rustte met z'n hoofd op z n ar
men. Enkele ogenblikken zweeg Daan;
dan stak hij z'n hand uit en legde m
op een arm van de zwijgende man.
Zo, nu is het goed, zei hij sussend.
Dit vervloekte klimsst speelt iemsncl
parten, indien men niet uiterst voor
zichtig is; het werkt op je zenuwen, ik
heb het zelf ook dikwijls te kwaad ge
had.
Onvast stond Anderson op. Zijn gelaat
vertoonde tegenstrijdige emoties; een
mengeling van schaamte en drift straal
de uit zijn ogen.
Neen! zei hij binnensmonds, alsof hy
tegen z'n eigen zwakheid en de invloed
van Daan worstelde. Je krijgt er my niet
onder' met die prsatjes behoef je bij mij
niet aan te komen, Norton! Als je niet
met de revolver wil duelleren, dan zal
ik 't op een andere manier met je uit
vechten. Een van ons moet de baas zijn
en ik zal je tonen wie dat is! Onder het
spreken had hij z'n jas losgeknoopt en
stond daar met zijn prachtige gestalte
van gerijpte kracht als een volgroeide
brede eik voor de jongeman.
Daan bleef nog een ogenblik zitten. Dan
stond hij, met een soort gelatenheid zijn
schouders ophalend van z n plaats op en
trok langzaam zijn jas uit.
Ais het dan moet! zei hy op een
toon en met een gebaar van weerzin
en spijt. Maar, Anderson, laten wij het
nu liever niet doen; u is nu ja u is
niet in zo'n goede conditie als gewoon
lijk, want u heeft daar aan de haven een
beroerde tijd achter de rug. En ik voel
mij verplicht te zeggen, dat ik een beet
je aan boksen hem gedaan. Laten wij
dus als redelijke mensen met elkaar pra
ten inplaats van, als een paar school
jongens te vechten.
Anderson echter schudde z n hoofd.
Het is je eigen schuld! zei hij. Ik
wil geen gebruik maken van een oneerlijk
voorrecht! Ik zal je tonen, of ik in goede
conditie ben, of niet. Jij of ik moet voort
aan leider van het werk zijn.
Maar beste Anderson, het werk kan
geen betere leider hebben dan u als u die
vervloekte whisky maar kon laten staan.
Terwijl hij sprak pareerde hij een hevige
slag, die Anderson hem wilde toebrengen
en het gevecht begon.
Daan wist, dat Anderson, ofschoon mo
gelijk niet, zoals men dat noemt, klaar
voor de strijd, sterk was als een stier en
dat hij, Daan, door een welgerichte slag
buiten gevecht gesteld zou worden. Om die
reden, stelde hij zich tevreden met pareren
en ontwijken. Nu en dan bracht hij z'n
tegenstander een lichte klap of stoot toe,
om hem te doen gevoelen, dat hij ook wel
tot iets in staat was. Ook had hij geen zin
om de volgende avond Stella met een
blauw oog of een gebroken neus te ont
moeten. Daan hield z n tegenstander nauw
lettend in 'toog en dekte z'n gelaat, ter
wijl hij Anderson op armlengte van zich
afhield.
Zonder twijfel had Anderson verwacht
door zijn vlugge, krachtige aanval, het
pareren van Daan te overtroeven en hem
plotseling de beslissende slag toe te dienen.
Het behendige pareren van Daan moest de
veel zwaardere en minder lenige Anderson
zeker verbitterd cn getergd hebben, want
kort daarna begon hij te hijgen en met
minder omzichtigheid te vechten. Dit was
juist, waar Daan op wachtte. Plotseling,
op een ogenblik, dat Anderson hem met
zijn linkerarm een slag wilde toebrengen,
deed Daan, die lenig en behendig was als
een beroepsbokser, een zijstap, hief zijn
arm op en gaf Anderson een vreselijke
slag, die hem op de grond deed tuimelen.
(wordt vervolgd)
I
