Inbreker per auto met chauffeur
naar zijn werkterrein
Franco steunt de houding van
Spaans-Marokkanen
Raab: Oostenrijk wenst
geen enkel militair
verbond
Vier jaar tegen mees ter-inbreker
is voor elkaar
Koele betogingen tegen
Scelba
PAGW# 3
Wenk van Moskou
Samenstelling Partijbestuur
rheumatische
Eeuwenoud Hekbeeld van
Rotterdams scliip
VERLICHTE EEUW
HERDENKINGSDAGEN
VOOR PRIESTERS
Over Dogmaverklaring der
Onbevlekte Ontvangenis
Terwijl minister Figl zich gereed
maakte om naar Berlijn te gaan, gaf
bondskanselier Raab nog een nadere j
uiteenzetting van het Oostenrijkse stand-1
punt. „Ons volk weigert eens en voor al I
zich aan te sluiten bij welk militair
bondgenootschap ook", aldus Raab, in 'n
vraaggesprek met het blad „Oesterreichi-
sche Nachrichten". Oostenrijk is geen
militaire factor en de Oostenrijkers heb
ben genoeg ervaringen in twee wereld
oorlogen opgedaan, zo betoogde Raab. Dit
standpunt zal zelfs niet worden gewij
zigd, indien de conferentie van Berlijn
voor Oostenrijk geen gunstig resultaat
heeft, aldus de bondskanselier.
Raab zeide ook, dat Oostenrijk de rol
van bemiddelaar tussen Oost en West
zou kunnen spelen, doch alleen indien
het vrij en souverein is.
Volgens het voorlichtingsorgaan „Ohne
Zensur" zou de Sovjet-ambassadeur en
hoge commissaris Ilitsjef de Oostenrijk
se kanselier Raab te kennen hebben ge
geven, dat zijn regering een toetreden
van Oostenrijk tot de Raad van Europa
'als een „onvriendelijk gebaar" tegen
over de Sovjet-Unie zou beschouwen.
De socialistenleider Bruno Pitterman
heeft op deze toetreding in het bijzonder
aangedrongen. Hij heeft de commissie
voor Europese zaken van de Oostenrijk
se Nationale Vergadering een motie doen
aannemen, waarin de Oostenrijkse rege
ring werd uitgenodigd deze zaak te be
studeren, Pitterman meent, dat het voor
beeld van Zweden heeft aangetoond, dat
neutraliteit niet onverenigbaar is met
toetreding tot de Raad van Europa.
de antwoorden de suggestie gevonden de
leiders van de sociale organisaties
ambtshalve in het Partijbestuur zitting
te doen nemen.
Een opmerkelijk idee in dezen is het
volgende:
De in de Partij bestaande standencom
missies zouden overkoepeld kunnen wor
den door een raad, waarin deze stan
dencommissies samenwerken.
De commissies zouden dan als techni
sche en studie-commissies kunnen dienst
doen, terwijl de rapporten en adviezen
van deze commissies onderling in de
overkoepelende raad behandeling vinden
en al of niet worden aangenomen. Deze
opbouw zóu tot de volgende voordelen
leiden:
1. Het opnemen van vertegenwoordi
gers der standengroeperingen in het
Partijbestuur wordt minder noodzake
lijk;
Uit deze enquête, welke onder 100 werk
groepen der K.V.P. tezamen 1500 leden tel
lend over de politieke eenheid der katho
lieken is gehouden, blijkt, dat 15 pet van
mening is, dat elk lid der K.V.P. met ieder
punt van het Beginselprogramma volledig
dient in te stemmen, terwijl 10 pet deze
vraag ontkennend beantwoordt. De overige
groepen hebben het niet bij een eenvoudig
ja of neen gelaten, maar sommen voor
waarden op, waarvan volgens hen de be
antwoording afhankelijk is.
De meest voorkomende voorwaarde is,
dat, het beginselprogram alleen dan op'
ieder punt, do volledige instemming van
een partijlid behoeft te hebben, wanneer
dit program alleen bevat die katholieke
beginselen omtrent staats- en maat
schappijleer, waaraan iedere katholiek
zonder twijfel gebonden is. Volgens hen
is de huidige redactie van het Beginsel
program te breed uitgeschreven met het
gevolg, dat het punten bevat, waarover
men als katholiek van mening zou kun
nen verschillen.
Andere groepen onderstrepen, dat in
de Partijraad van December 1945 de KVP
uitdrukkelijk werd opengesteld voor
niet-katholieken, welke het werkpro
gram om zijn innerlijke redelijkheid
wensen te aanvaarden.
Mag men -gan deze niet-katholieke
partijleden eisen, dat zij het beginselpro
gram, bij de opstelling waarvan de KVP
aanvaardt de uitspraken van het Kerke
lijk Leergezag omtrent de natuurlijke
zedewet en de Goddelijke Openbaring,
op ieder punt volledig onderschrijven
Wat het werkprogram betreft, is daar
entegen 75 pet van mening dat dit niet
op ieder punt de volledige instemming
van elk lid der Partij behoeft te hebben.
Verschil van mening moet pas dan uit
gesloten verklaard worden wanneer een
punt van het werkprogram een bindende
interpretatie vormt van het beginselpro
gram.
De volksvertegenwoordiger gekozen op
een lijst der K.V.P. wil men doorgaans
wel sterker aan het program binden dan
een gewoon lid der Partij.
Een meerderheid 56 pet is verder
van oordeel, dat de K.V.P. het algemeen
belang van het hele Nederlandse volk te
dienen heeft.'Allerlei speciale belangen
dienen ondergcordend te zijn aan het al
gemeen belang.
T.a.v. de samenstelling van het Partij
bestuur geeft 70 pet te kennen, dat het een
afspiegeling moet zijn van alle sociale en
regionale groeperingen in ons katholieke
volksdeel.
Hoewel doorgaans het standpunt wordt
ingenomen, dat de sociale organisaties
nis zodanig niet bij de verkiezingen mo
gen worden betrokken, wordt toch onder
pijnen
meer dan 314 eeuw in Japan wordt be
waard, eerst in de Japanse tempel Ryu-ho
te Azuma-masa en later in het Keizerlijk
Museum te Tokio, is een geschiedenis op
zich.
Een pater uit Rome vond op een mis
sie-tentoonstelling in 1926, in de Italiaanse
hoofdstad gehouden, een foto van een in
Japan bewaard beeld. Hij was zo getrof
fen door de frappante gelijkenis met Eras
mus, dat hij een reproductie van deze foto
maakte en deze zond naar het Maritiem
Museum te Rotterdam. De toenmalige di
recteur, de heer J. W. van Nouhuys, wist
na een onderzoek van enkele maanden,
waarbij zelfs Spaanse bronnen werden ge
raadpleegd. met zekerheid vast te stellen,
dat dit beeld inderdaad Erasmus moest
voorstellen.
Het bleek, <iat dit fraaie houten beeld
als hekwerk had dienst gedaan op het
schip „De Liefde", dat voordien Erasmus
was genoemd en dat op 27 Juni 1598 te
zamen met de schepen „De Gheloove",
„De Hope", „De Trouwe" en „De Blyde
Bootschap" vanuit de Rotterdamse haven
uitvoer naar Japan.
Na een zeer moeilijke reis via de Straat
Magelhaen, wist van deze vloot van vijf
schepen alleen ,De Liefde" op 19 April
1600 Bunga in Japan te bereiken. Er wa
ren nog slechts 24 overlevenden aan
boord, waarvan er slechts 6 op hun benen
konden staan. Alhoewel de Japanners zich
niet vijandig tegenover de schepelingen
gedroegen, namen ze toch alles wat te
krijgen was mee naar huis, ook het hek
beeld, dat daar de naam kreeg van Ho-
landa Ebisu, wat „Hollandse barbaar" be
tekent. „De Liefde" is kort daarna bij
Oedaga aan de grond gelopen en vergaan.
Het beeld, dat aanvankelijk aan de fa
milie Makino, grootgrondbezitters, heeft
behoord, werd later aan de tempel van
Azuma-masa geschonken en kreeg ten
slotte een plaats in het Keizerlijk Museum
te Tokio.
Dit beeld, waarvan de maker niet ge
droomd zal hebben, dat het in de 20ste
eeuw nog eens zal terugkeren, zal deze
keer de reis per vliegtuig maken in 214
dag, hetgeen wel wat korter is dan de
eerste reis, die 653 dagen in beslag nam.
Een ongeveer een meter hoog houten
hekbeeld uit het einde der 16e eeuw, voor
stellende Erasmus, zal in April met de
K.L.M. van Tokio naar Nederland wor
den vervoerd, waar het in het Historisch
Museum te Rotterdam zal worden ten
toongesteld tezamen met andere oude af
beeldingen van deze grote Nederlandse
humanist.
De ontdekking van dit beeld, dat reeds
Te Florence, Milaan, Bologna, Ferrara,
Genua, Modena, Padua, Treviso en ver
schillende andere Italiaanse steden heb
ben Dinsdag in industriële bedrijven ver
gaderingen en onderbrekingen van 't werk
plaats gevonden, ten teken van protest te
gen de aanwijzing van Mario Scelba tot
kabinetsformateur. De manifestaties zpn
georganiseerd door de vakverenigingen
onder communistische leiding. Deze vak
verenigingen sturen het er op aan, dat
dergelijke betogingen in het gehele land
zullen worden gehouden.
Wij „doen' aan dierenbescherming. Zo
heet het. Brave goedwillende dieren
vrienden staan op hoogtijdagen en op
kermissen met kraampjes langs de kant.
Ge kunt er oliebollen eten, ten bate van
het dier. Prachtig, in één woord! Maar in
„Vondst in het zoeklicht" van gisteren
kon men lezen, dat in een Engels dorpje
twee honden ter dood veroordeeld wer
den, omdat ze een stel kalkoenen voor
eeuwig het zwijgen oplegden. O. zo. Ze
hebben hun verdiende loon, misdadige
beesten. Hoe durfden ze? Wisten ze niet,
dat het volgens artikel zus en zo verboden
is. kalkoenen de strot af te bijten? Nee
hoor, to hell met ze.
Wat zegt U? Ligt het in hun aard?
Och kom. Het luieren ligt de mensen in
de aard, maar daar kan de schoorsteen
niet van roken De beestjes komen er nog
goed af. Ze krijgen niet eens de strop, ze
worden alleen maar vergast. Wanneer
Pietersen of Jansen nou eens dat gevo
gelte de nek om hadden gedraaid, w&ren
zij dan ook vergast geworden? Verlichte
eeuw, vindt U niet? Zo rijk aan begrip
voor het dier en zo arm aan mensen van
het kaliber dr Poftielje,
Naar aanleiding van de wensen van de
H- Vader, uitgedrukt in de encycliek „Ful-
gens Corona", heeft zich een klein comité
gevormd van enige seculiere en reguliere
priesters, welk comité zich ten doel stelt
herdenkingsdagen van de Dogmaverkla
ring der Onbevlekte Ontvangenis te orga
niseren voor priesters. Voorzitter van het
comité is prof. mag. dr C. H. J. M. Friet-
hoff O.P. Deze studiedagen, die uit naam
van het gehele Nederlandse Episcopaat
door Z. Hoogw. Exc. mgr B. Alfrink ten
zeerste worden aanbevolen, worden ge
houden van 2123 April a.s. in de abdij
van Berne te HeeswQk (N.-B-).
Bernadette Soubirous, aan wie de
H. Maagd op 11 Februari 1858 voor de
eerste maal te Lourdes verscheen, als
Zuster Marie Bernard.
wetenschap niet verholpen kunnen wor
den, de artsen en verpleegsters op de
lange zalen van het hospitaal, de stapels
dossiers van het „Bureau des Constata-
tions", waarin de diagnosen beschreven
staan van allerlei ziekten, dat alles be
paalt het eigen cachet, dat Lourdes bezit.
Maar het is niet de enige karakteristiek,
want de genade, die door de zuivere han
den van Maria naar de zielen vloeit,
stroomt daar niet minder overvloedig dan
het water uit de rots, met het bruisend
geweld van de Gave, doch onttrokken aan
bestreden. De inheemse Marokkaanse
leiders hebben echter het gezag van de
nieuwe sultan niet erkend).
De rechten van het Marokkaanse volk
worden, zo betoogde Franco, gewaarborgd
door internationale verdragen en door de
ridderlijke geest en het eergevoel, die de
beschermende landen bezielen.
Spanje zal, zo verklaarde Franco, de
eenheid van Frans en Spaans Marokko
vastberaden verdedigen De Spaanse staats
leider verklaarde, dat de Spanjaarden er
zeker van zijn, dat de kracht van de rede
uiteindelijk het onverstand van het ge
weld zal overwinnen.
