Rusland bleef achterlopen en
vandaar Malenkovs „New Look"
Douwe
Egberts
t abate
Belgische Senaat bekrachtigt
E.D.G.-verdrag
Sprookjesboeken van Andersen
Kinderen uit 44 landen leefden
zich uit met de tekenstift
TRAGIEK der Sovjet-kampen
WERELDSTAALPRODUCTIE OP
ONGEKENDE HOOGTE
AANHOUDEND KOUD WEER
/Zaterdagse
mijmeringen
Observator
Nog vier landen moeten volgen
Interessante en unieke
expositie in „Arti"
„Houdt de dief!"
Harry Prikker
Het is nu bijna twintig jaar geleden, dat een
reis naar Sovjet-Rusland ons o.a. naar Mos
kou voerde, waar we het grootste gedeelte
van onze tijd verbleven. Reeds aan de Pools-
Russiscbe grens viel bet ons op, boe weinig
er eigenlijk in Rusland veranderd was. Toen
maals, omstreeks 1935, maakte bet Kremlin
veel propaganda en lokte de lntourist talrijke
toeristen naar de enkele gebieden, die voor
vreemdelingen waren opengesteld. Het Sov-
jet-Russisclie reisbureau had tot taak, devie
zen te werven en sympathie in 't buitenland
te kweken. Er werd aan zijn werkzaamheid
spoedig een einde gemaakt, omdat de propa
ganda een verkeerde uitwerking bad. Over
het algemeen waren de toeristen nuchter
genoeg, om in te zien, dat hun slechts wat
voorgespiegeld werd. Wanneer men reeds
direct bij aankomst op het station van Mos
kou zijn pas in de handen van de een of
andere functionaris ziet verdwijnen en hoort
dat deze in het hotel bewaard zal worden,
tot men weer vertrekt, denkt men 't zijne...
Voor het maken van tochten buiten Moskou
bad men zijn pas nodig en bovendien nog
een extra-visum
TWEE MAAL ZO GROOT ALS
VOOR DE OORLOG
o
De „vijf' van Brussel
Indianen-bedevaart
Dat is werk
Maar van dit bericht ook
Nieuw Paasvuur
En morgen?
24 TERDAG 13 MAART 1954
PAGTNA 3
De meeste toeristen verbaasden zich bovendien niet over de wonderen
van het arbeidersparadijs, omdat die voor ben heel gewone zaken waren.
begrepen spoedig, dat de enkelewink els met mooie dingen of delica
tessen slechts voor eukele uitverkorenen en voor de buitenlanders met
kostbare deviezen waren en de enige voldoening, die hun van bun dure
reis overbleef, was wel, dat ze in het beruchte, lange tijd zo stijf gesloten
geweest zijnde Sovjet-Rusland waren geweest en het Kremlin en Lenins
tombe hadden aanschouwd.
Wat ons betreft, aan die Pools-Russi-
sche grens viel het ons op, dat onze ba
gage door een magere, ondervoede kruier
werd opgenomen. De trein werd bewaakt
door grote en kennelijk goed gevoede
soldaten en in die trein waren verschil
lende klassen. Deze eerste ervaring was
voldoende, om ons de later telkens sterker
Wordende overtuiging bij te brengen, dat
®r in wezen weinig veranderd was. De
hiaatschappelijke gelijkheid viel ver te
ïoeken en de best geklede mensen in
Moskou waren de soldaten, maar vooral
de officieren en hun vrouwen en kinde
ren.
Ofschoon we tot dusver Sovjet-Rusland
biet meer hebben gezien alhoewel we
in de Sovjet-Russische sector van Ber
lijn hebben rondgezworven en daar, wat
Welstand betrof, een hemelsbreed verschil
aantroffen met West Berlijn kunnen
We niet aan de indruk ontkomen, dat er
nog steeds weinig in Sovjet-Rusland is
veranderd. We willen de berichten dat
het levenspeil gestegen is, gaarne gelo
ven, Waarom niet? Alleen, steeg het in
verhouding met dat der West Europese
landen en speciaal dank zij de cemmu-
nistische structuur van de Sovjet-Russi
sche maatschappij? Merkwaardig, doch
onder al die zo mooi klinkende berich
ten trof ons een mededeling, welke aan
twintig jaar geleden herinnerde.
Toen werd in Moskou het eerste café
geopend, geheel in strijd met de gelden
de communistische theorieën. Deze „ka
pitalistische instelling", „Moskwa" gehe
ten, was met stalen meubelen gemeubi
leerd. Een sensatie voor Moskou....
Thans lezen we, dat er in de Sovjet-Rus
sische hoofdstad - speciale winkels ge
opend worden, waarin de vrouwen zich
allerlei soorten schoonheidsmiddelen
kunnen aanschaffen.
Dergelijke winkels zijn in de rest van
de wereld normale verschijnselen, zoals
in 1936 ook de café's waren, toen ieder
een in Moskou over het nieuwe café
„Moskwa" sprak. Ook heden ten dage ziet
het Sovjet-Russische volk zich in zijn z.g.
arbeidsparadijs nieuwe snufjes voorge
zet, welke elders de gewoonste zaak van
do wereld zijn. Maar het behoort tot
Malenkovs z.g. „New Look", waarmede
hij vooral de vrouwen van alles en nog
Wat heeft beloofd. Het zal niet lang meer
duren, of de Sovjet-Russische vrouw za)
zich net zo kunnen kleden als de vrou
wen in andere landen, aldus luidt de be
lofte in „het land der beloften
Daarom is er ook een specifiek Sovjet-
Russische mode gelanceerd.
Het blijft inmiddels de vraag, hoe de
„New Look" voor de rest van het land
wordt uitgevoerd. Men is uiteraard met
de hoofdstad begonnen. Maar hoe zal het
op het platteland gaan, waar de arbei
dersvrouwen nog steeds blootvoets de
zwaarste mannenarbeid verrichten: ste
nen sjouwen, bij de wegenaanleg wer
ken etc.? In een soort gonjezakken?
Intussen, de „New Look" voor de vrou
wen is slechts een onderdeel van de grote
campagne, door het slimme Kremlin ont
ketend, om de rest van de wereld de
indruk te geven, dat Sovjet-Rusland
toch eigenlijk nog zo kwaad niet is en de
beste bedoelingen heeft. Men weet het.
Sovjet-Rusland zendt zijn kunstenaars
natuurlijk onder geleide naar het bui
tenland. Het wendt zich wederom vooral
tot de kunstenaars en intellectuelen en
het inspireert zich op Molotovs stelling,
dat tweedracht zaaien toch altijd nog
goedkoper is dan oorlogvoeren. Het wil
de geestelijke vastbeslotenheid der Nato-
landen ondermijnen en deze aldus ver
zwakken.
Het is daarom zaak, dat wij hier in
West Europa nooit vergeten, wat
Sovjet.Ruslands ware bedoelinge»
zijn. En geen moment mag uit her
oog worden verloren, hoezeer de
verhoging van het welvaartspeil in
het arbeidersparadijs, hoe gering ook,
in belangrijke mate het resultaat is
van meedogenloze methoden, waar
door Sovjet-Rusland de grootste sla-
venhoudende staat ter wereld is.
Heel goed is 't, om juist nu, ondanks
alle propagandistische berichten,
meer nog, als tegenstelling daarmede
het nieuws weer te geven, dat uit
Sovjet-Rusland teruggekeerde Itali
aanse krijgsgevangenen, die daar in
monsterprocessen tot dwangarbeid,
lees slavenwerk veroordeeld waren,
blijken te- hebben meegebracht. Een
tweetal hunner is het gelukt, de hel
der slavenkampen in de Poolcirkel
te overleven. Ze hebben in Italië hun
wedervaren verteld en naar de Itali-
De Britse ijzer- en staalfedcratie heeft
bekend gemaakt, dat de wereldproductie
van staal in 1953 de ongekend grote om
vang van 330 millioen ton heeft bereikt.
De productie was 23 millioen ton of 11 pet
groter dan in 1952 en bpna tweemaal zo
groot als de gemiddelde jaarlijkse produc
tie van 1937/38. De grote stijging ten op
zichte van 1952 is meer toe te schrijven
aan het in 1952 in Amerika door stakin
gen veroorzaakte productieverlies van 17
millioen ton dan aan een toeneming van
de vraag in het afgelopen jaar.
Voor het eerst sedert het begin van 1950
vielen er in het afgelopen jaar tekenen
van staaloverschotten waar te nemen en
in vele landen gaf de productie in de
laatste maanden van het jaar een daling
te zien.
In de landen van de Europese Kolen- en
Staalgemeenschap daalde de productie als
gevolg van een vermindering van de vraag
met 5 pet in vergelijking met 1952.
Het is volgens de Britse ijzer- en staal-
federatie niet te verwachten, dat de
wereldproductie van staal in hetzelfde
tempo zal blijven stijgen als in het onmid
dellijke verleden is geschied.
De Oosteuropese landen, waar ruim een
tiende van de wereldbevolking woont, zul
len in 1958 bijna een kwart van de
wereldproductie van staal voor hun reke
ning nemen, vergeleken met iets meer dan
een vijfde in 1953. Het aandeel van Ame
rika in de wereldproductie zal waarschijn
lijk iets kleiner worden.
Er hebben in Sovjet-Rusland tussen
948 en 1950 twee grote slavenopstanden
jlaats gevonden, die in bloed en tranen
verden gesmoord. Op de massa in verzet
jekomen, tot de uiterste wanhoop gedre
ven slaven werden dagen en nachten ach
tereen door Sovjet-Russische piloten
bommen geworpen cn daarna richtten
leze uitvoerders van de bevelen van het
Kremlin hun mitrailleurs op de onge-
lukkigen, laag over de kampen vliegend,
waar het verzet het hevigst was
Ruim honderdvijftigduizend slaven
vonden ondanks ondervoeding, geeste
lijke uitputting en eindeloze kwellingen
in 1948 de moed, zich te weer te stellen
en te pogen, uit de slavenkampen te
ontsnappen. Ze werden hierbij gesteund
door Russische officieren, die zelf de
leiding van de opstand in handen namen
en kregen vele bewakers mede. Maar
verraad en het uitblijven van beloofde
buitenlandse hulp stelden de communis
tische machthebbers in staat, bijtijds ver
sterkingen naar het hoge Noorden te
zenden en de opstanden te bedwingen.
Maar laten we het sobere, doch be
klemmende verhaal van de twee terug
gekeerden volgen. Hun namen werden in
de Italiaanse pers bekendgemaakt. Ze
noemden ook de namen van de Russische
officieren, die wegens „sabotage" naar de
strafkampen gezonden waren. We behoe
ven die hier niet te herhalen, aangezien
ze voor ons weinig zeggen. De verklarin
gen van de twee Italianen zijn voor het
overige zoals gezegd terdege aan de fei
ten getoetst en het lijdt geen twijfel, dat
ze op waarheid berusten:
De opstanden vonden plaats in het
mijndistrict van Vorkuto, dat binnen de
Poolcirkel is gelegen en waar des win
ters een koude heerst tussen de dertig en
veertig graden onder nul en meer! Hier
groeit niets en een menselijk wezen zou
het er op de duur niet kunnen uithou
den. De communistische machthebbers
hebben er de kampen gebouwd, waar
heen de z.g. dwangarbeiders gezonden
worden.
In die kampen huizen dicht opeen
gepakt meer dan een millioen men.
sen van allerlei naties Duitsers, Polen
ex-bewoners van de Balkanlanden,
Spanjaarden, Italianen en ook vele
Russen. De „lagers" bestaan uit drie
rijen barakken, dje door dubbele
prikkeldraadversperringen ingesloten
zijn. Op de hoeken dezer versperrin
gen staan hoge wachttorens, waarop
zich met mitrailleurs bewapende
wachters bevinden. Tussen de ver
sperringen door lopen halfwilde
bloedhonden, die 't de ongelukkigen
in de „lagers" vrijwel onmogelijk
maken, een poging tot ontvluchting
te wagen.
De gevangenen moeten twaalf uur per
dag in de kolenmijnen werken. Het ver
blijf honderden meters in de grond wordt
door hen verkozen boven dat in de Pool-
temperatuur der barakken. Ze krijgen
als „beloning" voor hun zware werk per
dag een pond zwart brood, een kom
bloemkoolsoep, twaalf gram suiker een
stuk gedroogde vis en eens in de week
vijf gram vet. Het is dus goed werken in
het aroeidersparadijs
Toen de twee Italianen pas in
Deze ko.lone] Mihtejev werd de orga
nisator van de opstanden. Onder zijn
leiding wapenden in Augustus 1948
duizenden gevangenen zicli met pik
houwelen. die ze uit de mijnen had
den meegenomen, stokken en zware
stenen en gingen op de bewakers los,
waarvan een aantal, dank zij het
gezag van Mihtejev, gemene zaak met
hen maakten. Het wapenarsenaal viel
in handen der opstandelingen en die
begonnen hun „mars naar de vrij
heid". Ze bestormden andere kampen
en versloegen inderhaast gezonden
versterkingen, waarbij zeshonderd
hunner omkwamen. Het lukte hun
evenwel niet. de kust te bereiken en
door de vliegtuigen werden ze ge
dwongen, naar de kampen terug te
keren, waarbij ontelbare slachtoffers
vielen.
Er vielen geen zware straffen. Slechts
enkelen, die als de leiders werden be
schouwd, werden gefusilleerd. Men had
de arbeidskrachten te hard nodig! Van
de zeven Russische officieren sneuvelden
er vijf tijdens de gevechten. Tot de twee
overlevenden behoorde kolonel Mithejev.
wiens straf tot vijf en twintig jaar ver
hoogd werd. Desondanks poogde hij in
1950 onder de wanhopigen weer een op
stand te ontketenen. Hij zorgde, dat uit
in de mijnen aanwezige ontplofbare stof
fen bommen en granaten werden ge
maakt. Doch het plan werd door een
Ukrainische gevangene verraden. Kolonel
Boris Mithejev verdween spoorloos en de
gevangenen, die met hem gewerkt had
den, werden over andere kampen ver
spreid. Ook nu slechts enkele fusillades.
Maar de werktijden werden verlengd
Het is goed. zich hiervan rekenschap
te geven. Straks gaat, naar we hoorden,
het Kremlin Westeuropese sportjourna
listen uitnodigen, om Sovjet-Rusland te
bezoeken. In het kader van de verra
derlijke toenaderingspogingen
Deze Italiaanse krijgsgevangene werd met duizenden kameraden icegens
spionnagetot jarenlange slavenarbeid veroordeeld. Hij is nu in het
Lader van de nieuwe politiek: „Sovjct.Rusland is nog zo slecht niet"
vrijgelaten. Bij zijn terugkomst in Italië dacht hij, van vreugde te zullen
sterven. Hier omarmt hij zijn dochtertje, na zoveel jaren
Het K.N.M.I. deeldt mede:
Boven Scandinavië vormde zich de
laatste dagen een nieuw krachtig hoge-
drukgebied, dat zich tot op grote hoogte
in de atmosfeer uitstrekt en een grote
stabiliteit vertoont. Tegelijkertijd daalde
de luchtdruk boven het Westelijk deel
van de Middellandse Zee. De luchtdruk-
verschillen namen daardoor boven West-
Europa toe. Vrij krachtige Oostelijke win
den voerden koude, uit Rusland afkom
stige lucht over Polen en Duitsland naar
het Westen. In deze lucht komt veel be
wolking en plaatselijk mist voor waarbij
in Duitsland hier en daar z'elfs enige
sneeuw viel.
Gistermorgen begon deze lucht over
het Noorden van ons land te stromen. De
zon slaagde er daar op vele plaatsen niet
in de mist of laaghangende bewolking op
te lossen, zodat de maximumtemperatu
ren niet hoger werden dan 3 graden. In
'het overige deel van het land scheen de
zon volop en kon de temperatuur nog op
lopen tot omstreeks 11 graden. In de nacht
van Vrijdag op Zaterdag vloeide de
koude lucht echter verder naar het Zuid
westen over het land uit, zodat ook daar
de maximumtemperaturen een aanzien
lijke daling ondergaan. Verwacht mag
worden dat deze toestand met koude
Oostelijke winden verscheidene dagen
zal aanhouden.
Na de Belgische kamer, heeft gisteren
ook de Belgische senaat het wetsont
werp houdende goedkeuring van het
verdrag der E.D.G. met 125 tegen 40
stemmen bij 2 onthoudingen goedge
keurd. Een motie van de socialistische
senator Rollin om de stemming over
het wetsontwerp uit te stellen, werd
tevoren met 121 tegen 42 stemmen bij 4
onthoudingen verworpen.
De kamer heeft gisterenmiddag de
ontwerpverklaring betreffende herziening
van de grondwet goedgekeurd, hetgeen
automatisch de ontbinding der wetge
vende kamers betekent. Zoals hekend,
zullen 11 April a.s. in België nieuwe
verkiezingen worden gehouden.
Thans moeten nog Wcst-Duitsland, Lu
xemburg, Italië en Frankrijk het E.D.G.-
verdrag ratificeren. Nederland heeft dit
reeds gedaan.
De Westduitse „senaat" (de Bundes-
rat) zal 19 Maart beginnen met een
debat over de grondwetshervorming,
Welke de regering het recht geeft de
dienstplicht in te voeren. Het amen
dement, dat tevens bepaalt, dat er in
het E.D.G.-verdrag niets in strijd is met
de grondwet, werd 26 Februari door de
Bundestag goedgekeurd.
De Italiaanse premier, Scelba, heeft
medegedeeld dat hij spoedig een ratifica
tie-wetsontwerp zal indienen.
Luxemburg wil het wetsvoorstel tot
bekrachtiging van het E.D.G.-verdrag
behandelen vóórdat de kamer wordt ont
bonden met het oog op de verkiezingen
voor een constituante op 30 Mei.
Het Britse ministerie van buitenlandse
zeiken heeft medegedeeld, dat vertegen-
woordigers der vijf staten, die het ver
drag van Brussel hebben getekend
(Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland,
Belgie en Luxemburg) Maandag a.s. te
Londen zullen bijeenkomen, teneinde te
spreken over de op de komende Ge-
neefse conferentie over Korea cn Indo-
China te volgen tactiek.
De Geneefse bespreking over Korea zal
vermoedelijk door vertegenwoordigers
der vier eerstgenoemde mogendheden
worden bijgewoond, die over Indo-China
slechts door Britse en Franse vertegen
woordigers.
Het oorspronkelijke hoofddoel van het
verdrag van Brussel, namelijk het ne
men van gemeenschappelijke verdedi
gingsmaatregelen, wordt reeds sinds
lang vervuld door het Noord-Atlanti
sche verdrag. De vijf „Brusselse staten"
houden echter nog steeds op gezette tij
den bijeenkomsten ter bespreking van
hun buitenlandse politiek.
Toen een paar mannen van de
Hamburgse verkeerspolitie dezer
dagen een „gestolen" wagen achter
volgden en de chauffeur tot stoppen
wisten te dwingen, waren zij stom
verbaasd te ontdekken, dat hun
eigen chef de autodief was. Het
hoofd der politie van de Hanzestad
had namelijk een tentoonstelling be
zocht, waar een autofabriek belang
stellenden aanbood zelf een proefrit
met haar nieuwste modellen te ma
ken. Hij was op het aanbod inge
gaan, doch per ongeluk ln een
soortgelijke wagen gestapt, die aan
een andere bezoeker behoorde
(Van onze Amsterdamse redactie)
De li-jarige Eduardo Marti uit Uruguay,
de 15-jarige Sypko Wijk uit Nederland, dc
10-jarige Brenda Blaber uit Engeland en
de 7-jarige Urushibara Kazuko uit Japan
zullen wel nimmer hebben gedroomd, dat
een door hen gemaakte tekening in kunst-
zalcu en musea tentoongesteld en door ve
le bezoekers bewonderd zou worden- Toch
is dat zo en niet alleen deze vier maar
liefst 4400 tekeningen van kinderen zwer
ven thans door de gehele wereld en trek
ken volle zalen. Dat is allemaal te dan
ken aan een initiatief van de Deense afde
ling van de International Union for Child
Welfare.
Deze schreef in 1950 een wedstrijd uit,
waarin kinderen werden uitgenodigd een
tekening te maken, geïnspireerd op tien
sprookjes van Andersen. Enthousiast werd
in 44 landen aan deze oproep gevolg ge
geven; in Denemarken b.v. namen er
17.000 kinderen aan deel, in Zweden 27.000
in Italië zelfs 40.000. Men schat, dat in to
taal wel een half millioen kinderen aan
het werk gingen en hun uiterste best de
den om zo goed mogelijk voor de dag te
komen. Ook in ons land liet de jeugd zich
niet onbetuigd, 6500 kunstwerkjes in aller
lei variëteiten: van pentekening, schetsjes
in olieverf, waterverf, plakkaatverf en
pastels, tot een enkele linoleumsnede en
kopergravure toe, werden ingeleverd. In
elk land werden de beste honderd produc
ten uitgekozen en naar Denemarken ge
stuurd. Daar hield men eerst een grote
tentoonstelling van de 4400 tekeningen
Vervolgens deelde men de collectie in vie
ren; twee er van gingen naar Amerika
een bleef in Denemarken en de vierde
ging een rondreis door de rest van de we
reld maken. Deze laatste collectie, ruim
1000 tekeningen dus, is nu via München en
Marokko in ons land aangekomen. Zij za)
van heden af tot en met Zondag 4 April
a.s. in „Arti et Amicitiae" op het Rokin in
Amsterdam zijn geëxposeerd. Daarna gaat
ze naar nog tien andere steden in ons
land, t.w- Almelo, Alkmaar, Den Haag
Hilversum Leiden, Schiedam, Urecht,
Zutphen, Zwolle en Zaandam.
De tentoonstelling, die onder de hoge be
scherming vanH.M. Koningin Juliana en
Z.K.H. Pnns Bernhard wordt gehouden
biedt een unieke gelegenheid tot het ma
ken van studies en vergelijkingen, omdat
hier materiaal uit zoveel landen is bijeen
gebracht, terwijl men tevens kan zien hoe
een kind, dat de vrije hand gelaten wordt
en de mogelijkheid van zelf-expressie be
nut, zich kan uiten. Bovendien ligt aan de
expositie een practisch-ideële gedachte ten
grondslag, namelijk de suggestie „Kinde
ren helpen elkaar".
De International Union for Child Wel
fare hoopt namelijk met de tentoonstelling
met alleen goodwill doch ook geldmidde
len voor het internationale kinderbescher-
mingswerk bijeen te brengen. In Neder
land deed „Pro Juventute" de wedstrijd
slagen en natuurlijk is het nu ook deze
vereniging, die thans de expositie heeft
georganiseerd. Zij hoopt, dat velen, wie de
zorg voor het kind ter harte gaat en na
tuurlijk ook de jeugd zelf, en masse naar
zu"en komen. Een dag voor de
sluiting van de expositie zal aan 100 Ne
derlandse kinderen, wier tekening be
kroond werd, een door de Deense afdeling
van de International Union for Child Wel
fare beschikbaar gestelde rijk gecalligra-
feerde oorkonde worden uitgereikt.
Een wedstrijd en een tentoonstelling als
deze zijn eigenlijk een kolfje naar de hand
van de moderne jeugdzorg, welke steeds
meer op het praeventieve vlak gaat wer
ken, waarbij een goede vrijetijds beste
ding, speciaal in het gezin, van het groot
ste belang wordt geacht. De verveling Ln
het gezin speelt in de huidige maatschappij
een grote rol bij het opgroeien van de
jeugd en wat is er dan beter haar en ook
de ouders te wijzen op de mogelijkheid
van zelf-expressie. Ook de onderwijzers
moeten meer aandacht schenken aan de
„emotionele vorming" van de kinderen
want de juiste verzorging van de vrije
uitdrukking heeft op hen een sublimeren
de werking en kan veel moeilijkheden, die
de jeugd niet onder woorden weet te bren
gen en die zij blijft opkroppen, uit de weg
ruimen. De zelf-expressie moet dus ook
gezien worden als een therapie, die voor
komt, dat de jeugd op drift raakt.
Tekenen, boetseren, schilderen, alle
beeldende kunsten, vermogen de jeugd te
boeien en behalve dat zij haar schoonheid
schenken, bieden ze haar meer levenskan
sen en een zuiverder gemoed. De expositie
in „Arti", waar inderdaad veel schoons te
genieten valt, is daar het beste bewijs van.
EEN VAN de kleurrijkste pelgri
mages, die in dit Maria-J aar gehouden
sullen worden, is ongetwijfeld de India
nen-bede vaSrt in Canada einde Juni.
Vo„r meer dan 30 stammen is reeds deel
neming toegezegd voor de bedevaart
langs de voornaamste heiligdommen in
West-Canada: van de H.H. Martelaren
van Canada te Midland in Ontario tot
tenslotte langs het graf van de jonge
Indiaanse maagd Kateri Tekakwita in
het Indianenreservaat van Cauchna-
ivaga. Bij dc bedevaart is liet voor de
eerste maal, dat stammen uit alle delen
van het land, de Maleciten, de Iroquois,
de Hurons, de Montagezen, voorts de
Knikkerkop, de Sioux- en Zwartvoet-
Indianen ens., die vroeger voortdurend
in vijandschap met. elkaar leefden, zich
tezamen in gebed verenigen.
Deze Indianen geven een schitterend
voorbeeld. Hoe staat het met Uw Maria-
devotie in 195b? Het eerste kwartaal is
al weer een flink eind verstreken.
EEN GELDINZAMELING in het
kleine Brabantse dorp Rijkevoort, geor
ganiseerd door de pastoor en ten doel
hebbende de in de oorlog ernstig be
schadigde parochiekerk geheel tc doen
herbouicen, heeft tot resultaat gehad,
dat in korte tijd 27.000,bijeen kwam,
hetgeen gelijk staat met ongeveer hon
derdvijf tig gulden per gezin. Een bericht
om stil van te worden.
DE HANDEL in blanke slavinnen
neemt, voortdurend toe. Dit heeft, de
presidente van de Internationale Katho
lieke Meisjesbescherming, dr Morard, te
Gcnève verklaard tijdens de vierde ver
gadering van de Internationale Advies
commissie voor Vluchtelingenvraagstuk
ken. De huidige politieke situatie in
Europa werkt deze handel krachtig in de
hand, Volgens mevrouw Morard leveren
dc landen achter het IJzeren Gordijn
talrijke gevluchte meisjes en vrouwen
op, die in handen van de handelaars val
len en die dan voor de keuze worden
geplaatst, of terug te keren naar de
ellende van het communistisch regiem,
of zich te schikken in hun nieuwe lot.
Slechts een klein percentage van deze
slachtoffers kunnen nog worden gered,
aldus mevrouw Morard.
Wat moet er nog veel gebeuren, voor
vele mensen ivat echte vrede kunnen
vinden in deze aan scherven geslagen
wereld.
Het Nederlands Verbond der Verenigin
gen „Pro Juventute" houdt van 13
Maart tot en met b April a.s. in het
gebouw ,^Arti et Amicitiae" te Amster
dam een internationale tentoonstelling
van kindertekeningen naar sprookjes
van Andersen.
OP BELOKEN PASEN zullen de
Tochtgenoten van St Frans een gemeen
schappelijke weekend-toclit houden van
Utrecht naar Amersfoort als een spe
ciale Maria-bedevaart in verband met
het Maria-Jaar. De tochtgenoten zullen
s Zaterdagsavonds 2b April tc 17.30 uur
vanaf het station te Utrecht vertrekken.
j ^an een begin maken aan de
tocht door ongeveer een uur te lopen.
Daarna zal een vreugdevuur worden ge
houden. De volgende morgen wordt een
gcdialogeerde Heilige 3Iis opgedragen,
waarna de tocht wordt voortgezet naar
O.L. Vrouw ter Eem in Amersfoort. Er
zal tenslotte een open discussie worden
gehouden tussen jonge mensen over het
onderwerp: ,JHaria in de moderne
ivereld". Belangstellenden kunnen zich
wenden tot G. Bon, Biltstr. 29, Utrecht.
„C'est bon". Dat is goed, zullen vele
jongeren verklaren. Vandaag zijn de ma
nieren anders dan vroeger.
MORGEN IS het weer Zondag. Offers
voor dc nieuwe kerken, asjeblieft. Ge
weet toch om met St Paulus tc spreken
dat we onze levenswandel zo moeten in
richten, dat we steeds vooruit gaan. Hoe
meer kerken, hoe gemakkelijker alles zal
gaan Het evangelie verhaalt het glans-
wonder van de Thabor. Als we DAAR
eens bij hadden mogen zijn. We vergeten
te vaak de eeuwige Thabor. Voor de
rest een lichtende Zondag met het vreug
de-gezicht van iemand, die onbevreesd
Uod en de mens tegemoet kan cn durft
treden.
Gesmoorde opmars der vrijheid
Deze propagandistische foto van het
Dynamo-stadion te Moskou werd
j door het Kremlin de wereld in-
I gezonden. Ze geeft een hockeymatch
weer. Er werd niet bij verteld, da!
een gemiddelde zitplaats vijf roebel
kost ofwel bijna vijf gulden. In
middels fc-lo's van de slavenkampen
in liet Hoge Noorden worden mis
schien wel gemaakt, maar niet
rondgezonden
aansc
f,
pers vaststelde, konden de
eiten, welke tot dusver voor dp
wereld verborgen zijn gebleven, dank
',ij de huiveringwekkende afgeslotcn-
leid van liet hoge Noorden van Sov-
et-Rusland, aan de werkelijkheid
tetoctst worden.
dier slavenkampen waren aangekomen,
moesten de ..dwangarbeiders" zich op
hun weg naar dc mijnen achter elkander
voortbewegen. Hun handen waren daar
bij door kettingen rond de polsen samen
gebonden. Aangezien de enorm felle wind
soms hele colonnes van deze half ver- j
kleumde ongelukkigen tegen de grond
sloeg en hen in de spleten en holen van 1
het ijs drukte, waarin ze ellendig omkwa
men. werd spoedig bepaald, dat ze zich
dicht op elkander mochten voortbewegen
teneinde aldus een grotere kracht tegen
de Poolstorm te kunnen ontwikkelen en
warm te blijven. Er gingen te veel werk
krachten verloren
In 1948 kwam in het kamp, waarin een
der Italianen verblijf hield, een zevental
officieren van de militaire academie
..Frunze" te Moskou aan. Enkele maan
den tevoren waren ze nog geëerd als
helden van de oorlog tegen Hitler, i
Onder hen bevond zich kolonel Mihtejev.
Hij was tot tien jaar „dwangarbeid" ver- 1
oordeeld, omdat hij de ..Amerikaanse
auto's voor beter had verklaard dan de
Sovjet-Russische!.
