West-Duitsland: zeer grote belangen bij
aansluiting op kanalenstelsel der
Westelijke buurlanden
AKEN NIET GEÏNTERESSEERD voor „VENLO- RUHRORT"
II armonie-orkest Oranj e-N assau
mijnen vrijgesproken
Goede vooruitzichten voor de
Nederlandse textielindustrie
VUURWERK IN CAIRO
Gloeilampjes
Limburg en de Zondagsrust
Benelux-handel in verse zeevis
Brieven van Onderweg
Export naar België breidt zich steeds uit
DE KWESTIE DER WATERWEGEN (3)
Isolement van Aken
Sovjet-Unie zou „roebel-
willen vormen
Uitgebrande „Empire
Windrush" gezonken
Soldaat gedood door
kogel uit eigen geweer
Negen-en-vijftigste
Russische veto
Kerkraadse harmonie kreeg 7 gulden boete
Ambtenaar O.M. in
hoger beroep
Henri Gheon postlmum
bekroond
Slagroom in chocolade
bekertjes
President Heuss tekent
E.V.G.-verdrag
EcWfflond
k vis*
Concrete mogelijkheden
Praag
Hun vaarweg blijft dan even
lang, doch tegenover de grotere
snelheid, welke zij door het ver
mijden van de tegenstroom kunnen
ontwikkelen, staat dan het feit, dat
zij vier sluizen moeten passeren.
Langs nieuw mijngehied
Naar analogie van E.B.U.
Kostbaar project
Het „Vent-Debout"
En hoewel met name tijdens de
jongste jaarvergadering van de
Akense Handelskammer met op
vallende waardering over dit Vent-
Debout-kanaal werd gesproken,
krijgt men niettemin de indruk, dat
men in Duitsland over het alge
meen een andere oplossing, waar
bij ook Nederland betrokken is,
prefereert en dat men er de voor
keur aan geeft, deze oplossing te
zoeken in de sfeer, die in 1869
reeds Von Treitschke zeggen deed:
„Was wir wollen ist gerecht und
redlich: ein treues freundnachbar-
liches Verhaltnis, also dasz uns
unser Strom (de Rijn!), den Hollan-
dern ihr weites Hinterland zu
schrankenlosem Verkehre offen
stehe". (H. Von Treitschke: „Histo
rische und politische Aufsatze",
1886).
„Innerlijke dranggeen
argument
„Verschoonbare rechtsdwaling"
VOLLEDIGE LIBERALISATIE
OPGESCHORT TOT 1 MAART
1956
Duisliai
XretU
Md nehen
Gl&oc
tsra
Keer
Hs astricht
s
't
„BOEREN WILLYKOCHl
PARTIJ GOLDEN RINGEN
Afkomstig van diefstal te
Oudenbosch
Verschillende opvattingen
Jeanne écoute", een
onbekend werk
Mag niet meer door melkhande
laren worden verkocht
Indonesië belangrijkste
exportmarkt
Confectie
Tricot-industrie
PAGINA 3
DINSDAG 30 MAART 1954
O -3 5.
7,o men de bewogen geschiedenis van liet Moerdijkkanaal, dat nog
steeds een onderwerp van onderhandelingen en discussies vormt méér
dan een kwarteeuw nadat het voor het eerst officieel ter sprake werd
gebracht, een zaak kan noemen, die op de eerste plaats België en
Nederland regardeert, zo is het niettemin evident, dat ook Duitsland
steeds rechtstreekse en zijdelingse belangen heeft gehad bij een snel
lere verbinding tussen Rijn en Schelde.
In de jaren 19251927 heeft men ook in Duitsland het debat rond
liet Moerdijkkanaal, zoals het zich in Nederland en België ontwikkelde,
zowel in scheepvaart- als handelskringen niet zonder belangstelling ge
volgd, ook al omdat, zoals wij in een vorige beschouwing reeds zagen,
het Moerdijkkanaalplan voor het eerst door België op de vredesconfe
rentie was ter sprake gebracht. Vanzelf zag men in Duitsland de Bel
gischNederlandse waterwegenkwestie in een andere sfeer dan nu, nu
men ook in Bonn naar een verenigd Europa streeft.
Terwijl bet nu, in 1954 in West-Duitsland uitsluitend economische
belangen zijn, waarover men wil waken, slaat men daar ook heden
ten dage de besprekingen tussen België en Nederland aangaande de
kwestie der waterwegen met bijzondere belangstelling gade, en ook in
Limburg is men er zich terdege van bewust, dat het „graven van een
Maas-Rijn-kanaal in hoge mate zal afhangen van de medewerking van
de Duitse regering".
Alvorens nu nader in te gaan op de
plannen voor een Schelde-Maas-Rijn-
verbinding, waarover wij in een vorige
publicatie reeds spraken, is het nuttig
allereerst na te gaan, welke wensen -er
in dit verband in West-Duitsland leven.
Daarbij blijkt, dat het streven aldaar er
op de eerste plaats op gericht is, het kolen-
en industriegebied van en rond Aken een
verbinding met de Maas en de Rijn te
geven. Dit gebied heeft jarenlang reeds
te lijden gehad onder een isolement, dat
er toe bijdroeg, dat een deel der indu
striële bedrijven naar elders trok en dat
voorgenomen vestiging van andere indu
strieën nimmer heeft plaats gevonden. Hoe
groot het vervoer te water zou zijn, dat
dit kolen- en industriebekken zou kunnen
opleveren, valt moeilijk te schatten. In
een verre van recente doch uitvoerige en
gedegen studie, getiteld „Der Aaehen-
Rheinkanal als wirksamster und vorteil-
halfster Weg zur Behebung der Verkers-
notlage des Aachener Gebietes", versche
nen in de „Denkschrift der Industrie- und
Handelskammer Stolberg" (1926), werd dit
vervoer op 6.000.000 ton per jaar geschat,
de helft daarvan kolen. In een, onlangs te
Keulen verschenen, publicatie van de hand
van Dipl. Volkswirt H. Gaspers en getiteld
„Der Rhein-Maas-Schelde-Kanal", kwam
de deskundige schrijver echter tot een
veel lagere raming. Hij schatte het ver
voer te vlrater voor dit Akense kolen- en
industriebekken op 2.500.000 ton per jaar
en berekende tevens, dat voor dit gebied
het tot stand komen van een Rijn-Maas-
Schelde-kanaal een besparing aan vracht
kosten van drie tot vier D-mark per ton
zou betekenen, hetgeen bij het door Gas
pers gestelde tonnen-totaal dan zou neer
komen op een besparing van 7 -
10.000.000 D-Mark per jaar-
Hoe sterk ook in West-Duitsland de
kwestie van een betere verbinding tussen
Maas cn Run op het ogenblik de aandacht
heeft, bleek pas nog tijdens de jaarverga
dcring van de Kamer van Koophandel te
Aken, een vergadering, die door vier leden
van de Duitse Bondsdag en door twee
leden van de Landdag werd Ingewoond,
en tijdens dewelke Akcn's Oberbiirgcr-
meister, dr Hermann Heusch, onder meer
verklaarde, dat de noodzaak van een spoe
dige aansluiting met het kanalennet der
in het Westen gelegen gebieden groeit
naarmate de intensivering tiei- handels-
bctrekkingen van het Wormbekken met
de afzetgebieden in Luxemburg, Belgic en
Frankrijk in snel tempo voortgang vindt.
Pleitende uiteraard op de eerste plaats
Den Hang
Duits goud hebben twee Nederlandse
koks weten los te krijgen. Dat bereik
ten de heren W. E. L. te Mey en S.
Coenraads, respectievelijk directeur en
chef-kok van een bekend restaurant in
Rijswijk door op een internationale
tentoonstelling van kokswerk in Ham
burg met een gouden medaille er van
door te gaan. Ze hadden die eerlijk vaart
verdiend door de bekroning van hun
inzending „Koud Buffet".
Shreveport (V-S.)
Vijf jaar geleden had een handels-
reiziger een reuze-idee. Niet voor de
verkoop, want hij kocht toen namelijk
iets. Zijn keus was gevallen op een
grafsteen die hij meteen maar van een
inschrift liet voorzien. „J. L. Hopcroft,
geboren 24 October 1866, overleden 2.1
Maart 1954". De steen heeft zijn be
stemming gekregen. Want de dood van
de koper heeft plaats gehad. De steen
houwer hoefde niet veel aan het op
schrift te veranderen, want de handels
reiziger ging 24 Maart 1954 dood. Neen.
het is niet wat U mogelijk zou kunnen
denken: déze dood van een handelsrei
ziger had een volkomen natuurlijke
oorzaak.
Het is al weer een tijdlang rustig ge
weest in de hoek van de harde werkers
achter het IJzeren Gordijn. Maar een
Tsjecho-Slowaakse ploeg mijnwerkers
heeft er zich weer eens voorgespannen
tot meerdere eer en glorie van de
volksdemocratische republiek natuur
lijk en slaagde er in. zegt Radio-
Prang om in 25 dagen mijngangen over
een totale lengte van 510 meter te hou
wen. Hoe groot de ploeg was. heeft men
niet gemeld, evenmin iets over de bo
demgesteldheid. Maar vooruit, we heb
ben in Praag weer een nieuw wereld
record.
voor de belangen van dit Wormbekken,
zeidc dr Heusch voorts, dat men in de
Westduitse republiek voor een nieuwe
Schclde-Rjjnverbinding via een kanaal
V e n 1 o-Ruhror t, weinig belangstelling
heeft, waarbij overigens valt op te mer
ken, dat men over dit punt in het gebied
rond Ruhrort uiteraard wel anders denkt.
In Limburg hadden de Samenwerkende
Kamers van Koophandel in 1953 in eerste
instantie aan de verbinding Venlo-Ruhrort
de voorkeur gegeven. Rekening houdende
met de „practische voorwaarden tot reali
sering op korte termijn van een betere
Maas-Rijnverbinding", waren zij tot de
slotsom gekomen, dat het graven van een
kanaal van Venlo naar Ruhrort binnen
het bereik der concrete mogelijkheden lag.
De overwegingen welke daarbij golden,
waren velerlei. Op de eerste plaats zagen
wij in een vorige beschouwing reeds, dat
zuiver technisch gesproken dit kanaal de
minste moeilijkheden biedt en dat het
daarnaast, aan weerszijden begrensd door
een sluis, een lengte van slechts 38 k.m.
zou hebben. Verwacht werd bovendien,
dat dit kanaal gunstige mogelijkheden
bood in verband met de ontginning der
Feelmi.invelden. Zouden de Noordelijke
kanalen in de Belgische Kempen en de
daarop corresponderende Nederlandse ka
nalen worden gemoderniseerd, dan zou
via Venlo-Ruhrort ook dit gebied een
betere verbinding krijgen met de Rijn
Voorts verwachtte men, dat er op den
duur in het „Niederrheinische" kolen-
gebied, dat door het kanaal wordt door
sneden, een nieuw grondstoffen- en
industriecentrum zal ontstaan. Tenslotte
heeft men er op gewezen, dat het kanaal
bij stremming van de vaart door laag
water op de beneden-Rijn tussen Lobith
en Ruhrort een uitwijkmogelijkheid biedt
en dat schepen met een klein motorver
mogen, die van Rotterdam stroomopwaarts
varen, dan in ieder geval van Weurt af
de tegenstroom kunnen vermijden.
Intussen heeft men in West-Duitsland
in het algemeen en in Aken in het bij
zonder, blijkens recente publicaties én
uitlatingen, meer belangstelling voor het
Born-Neuss-kanaal, dat het Akense in
dustrie- en kolenbekken in ieder geval
veel dichter bij groot vaarwater brengt.
Zoals wij in een vorig artikel reeds aan
gaven, heeft men voor dit kanaal Born-
Neuss, twee verschillende tracé's ontwik
keld: a. via Vlodrop, b. via Geilenkirchen
Het eerstgenoemde tracé, dat van de
„Limburgse plannen" in feite pas op de
derde plaats komt, biedt de mogelijk
heid via een verbindingskanaal van
Linne (aan de Maas) door het dal van de
Roer ook het gebied van Weert en Roer
mond een directe verbinding met de Rijn
te geven, waarbij dan tegenover een
extra uitgave, welke op een bedrag van
20-000.000 a 25.000.000 wordt geraamd,
staat dat dit kanaal de noodzaak om te
zijner tijd de sluiten van het Juliana-
kanaal te verdubbelen voor onbepaalde
tijd zal opheffen, omdat men de scheep-
dan reeds een uitwijkmogelijkheid
via Vlodrop kan bieden. Belangrijk aan
dit tracé is uiteraard, dat het het nieuwe
mijngebied in Midden-Limburg onmiddel
lijk raakt; belangrijk is voorts, dat hel
zoals wij reeds eerder zagen, de enige
mogelijkheid biedt om Maas en Rijn met
elkander te verbinden door middel van
een kanaal, dat slechts één sluis behoeft,
zo men tenminste wil overgaan tot een
dan noodzakelijke, sterke insnijding van
het terrein. Vbor het vervoer tussen de
Rijn en het gebied van Sambre en Maas
bezuiden Sittard zou dit Born-Vlodrop-
Neuss-tracé een winst van meer dan 150
k.m. betekenen, hetgeen dan neerkomt op
een onkostenbesparing van 70 cent per
ton. Met evenveel nadruk heeft men er op
gewezen, dat deze nieuwe vaarweg ook de
scheepvaart tussen Schelde en Rijn voor
delen zou kunnen bieden, vooropgesteld
dat intussen ook het Cabergkanaal, de
verbinding van het Albertkanaal met het
Julianakanaal ten Noorden van Maas
tricht, werkelijkheid geworden is. Voor
de scheepvaart tussen Antwerpen en
Ruhrort zou deze winst slechts weinig be
tekenen, doch voor de vaart naar plaatsen
bezuiden Neuss wordt deze winst aan
zienlijk geacht, „zelfs", zo zegt het rap
port van de Limburgse Commissie voor
de Waterwegen, „zelfs ten opzichte van
de route via een Moerdijkkanaal".
Portsmouth
Honderd gulden boete kreeg de Brit
se matroos Thomas Evans. Toch was
het feit, waarvoor hij terecht stond,
nogal ernstig. Hij had namelijk de
stuurinrichting van zijn schip, een hulp
sleepboot van de marine, onklaar ge
maakt. Daardoor vertraagde hij het
vertrek van het schip. En weet U waar
om? Thomas was bang, dat door een
vroeger vertrek zijn trouwplannen in
de war zouden lopen. Nu kost het hem
die boete plus nog f 200 wegens de ver
oorzaakte schade.
B tissual
Morgen wordt de heer P. Stuyven-
berg 102 jaar. Maar zegt U maar gerust
..Ome Piet", zo kent iedere Bussummer
hem. Dat Bussum over zo'n oudste in
woner beschikt, is eigenlijk maar een
toevalligheid want negentig jaar lang'
heeft ..Ome Piet" in Kesteren door-
"ebracht. Hij stamt uit een sterk ge
slicht. want zijn vader werd 93 jaar en
7-iin züsje" telt 92 lentes. En dan te
weten, dat Ome Piet" op 53-jarige
leeftijd geen werk meer kon doen we
gens de wankele toestand van zijn ge
zondheid!
Een van de belangrijkste resultaten
van de zojuist geëindigde bijeenkomst
van de economische Commissie voor
Europa van de Ver. Naties (E C.E.) is de
mogelijkheid, dat de Sowjet-Unie een
„roebelgebied" zal vormen, dat de Sow
jet-Unie en Oost-Europa zal omvatten,
met het doei de handel tussen Oost en
West te vereenvoudigen en uit te brei
den.
Deze hoop is gebaseerd op het feit, dat
de Sowjet-Unie met nadruk gewezen
heeft op het belang van het sluiten van
langlopende multilaterale handels- en
betalingsovereenkomsten tussen Oost en
West. Men meent, dat wat de Russen
voor ogen staat de vorming is van een
soort Oostelijke Europese Betalings Unie,
gelijkend op de Westelijke E.B.U., via
welke schulden, ontstaan met het Wes
ten, afgewikkeld zouden kunnen wor
den. Bovendien zouden de in de Sowjet-
Unie verdiende roebbels gebruikt kun
nen worden voor aankopen in andere
landen.
Naar vernomen wordt zullen de lang
lopende en multilaterale handels- en be
talingsovereenkomsten de basis vormen
van de besprekingen, die op 20 April a.s.
te Genève beginnen over de handel tus
sen Oost en West.
Intussen ligt er dan in West-Duitsland
een zogenaamd „WestlandkanaV'-plan
dat tussen Geilenkirchen en Neuss werd
geprojecteerd en dat op de eerste plaats
beoogt, het Wormbekken een goede ver
binding met de Rijn te bezorgen. Het is
dit Westlandkanaal-plan dat herme
tisch aansluit op het tweede „Limburg
se" tracé voor een Boru-Neuss-verbin-
ding, het tracé via Geilenkirchen. Het is
daarom ook, dat men in Duitsland voor
dit tracéde meeste belangstelling koes
tert, een belangstelling, die uiteraard
vooral in het bekken van Aken leeft. Zo
als bekend, zou men van Geilenkirchen
nit ten overvloede nog een steekkanaal
kunnen aanleggen, dat tot vlak bij Aken
doordringt, terwijl een andere oplossing
ligt in het aanleggen van een grote over
slaghaven te Geilenkirchen, waardoor
men eveneens in staat zou zijn het
Akense bekken te helpen aan goedkoop
massa-transport zowel naar Rijn als
naar Maas en via Caberg- en Albertka
naal naar de Schelde). Het gaat hier ech
ter om 'n kostbaar project ff 170.000.000,
en de raming is genoemd, te zijn aan de
lage kant!), terwijl het van zuiver Lim
burgs standpunt bezien uiteraard wel
minder interessant is, aangezien het, in
tegenstelling ook tot het Venlo-Ruhrort-
tracé, de nieuwe mijnvelden in Midden-
Limburg en de Peel niet raakt.
Daar staat tegenover, dat dit kanaal in
de buurt van SchinveldBrunssum veel
transport zou kunnen opnemen. Het gaat
daarbij niet alleen om aanvoer van mijn-
hout en afvoer van klei, doch bovendien
om een jaarlijkse hoeveelheid van 100.000
ton zilverzand, die nu met vrachtwagens
van Brunssum uit naar de overslaggele
genheden aan het Juliana-kanaal moet
worden vervoerd. Hoewel Limburg oor
spronkelijk om practische, technische re
denen het meest voor het Venlo-Ruhrort-
kanaal voelde, kwam later het accent
veel meer op dit tracé Born-Geilenkirchen
-Neuss te liggen en zeker indien de Duit
se regering er toe zou overgaan, te be
sluiten tot het aanleggen van het West-
landkanal Neuss-Geilenkirchen, ziet men
in brede kringen in Limburg wel de
noodzakelijkheid om, in samenwerking
tussen België Nederland en West-Duits
land. deze verbinding dan door te trek
ken naar Born.
Op de achtergrond van deze speculaties
rond een verbinding tussen Born, Gei
lenkirchen en Neuss speelt intussen nog
steeds het. door zijn technisch zo ge
waagde opzet in ieder geval tot de ver
beelding sprekende „Vent-Dcbout"-plan,
dat bij het tot stand brengen van een
verbinding tussen Maas en Rijn de pro
vincie Limburg geheel vermijden wil
en dat via Visé, Moresnet en Aken even
eens zou kunnen aansluiten op het Duitse
Westlandkanal-plan.
Het is met dit Vent-Debout-kanaal
een merkwaardige geschiedenis. Terwijl
men ook, om niet te zeggen juist in krin
gen van technici twijfelt aan de uitvoer
baarheid en dus aan de practische waar
de van dit project, duikt het vooral de
laatste tijd zowel in Luik als in West-
Duitsland telkens weer op en meer dan
eens kreeg men de indruk, dat de waar
de van dit plan voor sommige belang
hebbenden voornamelijk gelegen is in
het feit, dat liet op de weegschaal der
niet altijd geheel parallel lopende belan
gen voortdurend een stille dreiging vormt,
waarmee men hoopt, zo nodig enige con
cessies te kunnen afdwingen.
Wat de practische waardh van dit pro
ject aangaat, wezen wij in een vorig
artikel reeds op de enorme technische
moeilijkheden en de daaraan evenredige
onkosten, waarvoor men bij de ver
wezenlijking van dit kanaal zou wor
den geplaatst. Bovendien verwacht men
dat bij het graven van het Vent-Debout-
kanaal slechts 25 pet van de jaarlijkse
lasten voor afschrijving, exploitatie en
onderhoud door de baten zou worden
gedekt. Stelt men, zich houdende aan de
normen welke ir G. P. Nijhoff aanlegde
bij het opmaken van het verslag der Bel
gisch-Nederlandse Bijzondere Commissie
voor de Waterwegen en de Havenpro
blemen, het oponthoud voor de scheep
vaart bij een sluis op 45 minuten en bij
een hefinstallatie op 1% uur, neerko
mende op een „virtuele" route-verlenging
van respect. 5 K.M. per sluis en van 7
tot 8 K.M. per hefinstallatie, dan is het
duidelijk, dat een kanaal, waarin zeker
vier of vijf liften méér nodig zouden
zijn dan in het kanaal Born-Geilenkir-
chen-Neuss voor de grote verkeers
stroom tussen Schelde en Rijn weinig
aantrekkelijkheden biedt.
De brand aan boord van het Britse troe
pentransportschip „Empire Windrush", dat
in de Middellandse Zee ter hoogte van
Algiers ronddreef, is Maandagochtend ge
doofd. De Britse torpedobootjager „Sara-
tes", is er daarna in geslaagd het uitge
brande vaartuig op sleeptouw te nemen.
Het transport ging op weg naar Gibraltar,
doch op ongeveer 50 mijl ten N.W. van
Algiers is de „Empire Windrush" gezon
ken.
De Britse minister van vervoer, Len
nox Boyd, heeft bevil gegeven een onder
zoek in te stellen naar de brand op de
„Empire Windrush", die aan vier perso
nen leden van de bemanning het
leven kostte. De minister heeft Maandag
middag in het Lagerhuis dit onderzoek
aangekondigd.
Zaterdagmiddag hoorden soldaten bij
een militair object in de buurt van
Deventer een schot. Zij snelden op het
geluid af en vonden tot hun schrik bij
een greppel de 20-jarige dienstplichtige
soldaat A. P. J, Leenen uit Boxtel zwaar
gewond op de grond liggen. Hij was door
een schot in het hoofd getroffen, dat af
komstig was uit 's mans geweer.
L. is terstond naar het St. Joseph
Ziekenhuis in Deventer overgebracht,
waar hem het H. Oliesel is toegediend,
's Nachts is de jongeman gestorven.
Omtrent de toedracht van het gebeur
de valt nog niets te zeggen, daar niemand
getuige is geweest van het ongeluk.
De Sovjet-Unie heeft Maandag In de
Veiligheidsraad haar veto uitgesproken
over een Nieuwzeelandse resolutie, die
Egypte verzoekt om opheffing van de be
lemmering der scheepvaart op Israël door
het Suezkanaal. De resolutie had de steun
van Engeland, de Ver. Staten en Frankrijk
De Sovjet-Unie heeft thans voor de 59ste
keer haar veto uitgesproken in de Veilig
heidsraad.
(Van onze correspondent)
De Auw Harmonie „St Caecilia" te
Kerkrade, die op Zondag 7 Februari j.I.
„illegaal" een serenade bracht aan een
gouden bruidspaar te Holz is strafbaar
bevonden door de kantonrechter te Heer
len. Zoals men weet, moest deze harmo
nie zich op 17 Maart j.I. samen met het
harmonieorkest van de Oranje Nassau-
mijnen verantwoorden wegens overtre
ding van de Zondagswet. Maandag deed
de kantonrechter schriftelijk uitspraak
in deze beide zaken.
De voorzitter van de Auw Harmonie,
de heer F. Ploum. kreeg twee boeten op
gelegd, een van f 6.— subs. 3 dagen hech
tenis voor het op Zondag zonder nood
zaak 200 meter ver hoorbaar gerucht
verwekken vóór 13.00 uur (dit gebeurde,
toen de harmonie naar de woning van
het jubilerende paar trok) en een boete
van f 1.subs. 1 dag hechtenis voor het
verwekken van niet noodzakelijk gerucht
(de serenade) na 13.00 uur).
fc
Dat de Kerkraadse muzikanten zich
innerlijk gedrongen hadden gevoeld de
meer dan 100 jaar oude tradities van
hun corps inzake het brengen van sere
nades voorrang te geven boven de jonge
Zondagswet, kon de kantonrechter niet
als excuus aanvaarden. Eerstens niet om
dat innerlijke drang geen overmacht in
de zin van de wet oplevert en tweeden s
niet omdat de Kerkradenaren, als zij
toestemming hadden gevraagd aan hun
burgemeester, legaal hadden kunnen bla
zen, althans na 13.00 uur.
De muzikanten van de Oranje Nassau-
mijnen waren op Zondag 14 Februari
In aansluiting op hetgeen wjj gisteren
m.b.t. de Benelux-ministerconferentie te
Brussel berichtten, kunnen wij nog meiden,
dat t.a-v. de wederzijdse invoer van verse
zeevis beneden 40 cm is overeengekomen,
dat de vrijmaking van het handelsverkeer
tot 1 Maart 1956 wordt opgeschort.
Een overgangsregeling met halfjaarlijks
te vergroten contingenten zal aan de libe
ralisatie vooraf gaan, te beginnen met 80
ton over de periode van 1 April tot 1 Juni
1954 en 125 ton voor de periode van 1 Juni
tot 1 September 1954. Hierna zal het kwar
taalcontingent ieder jaar met 50 ton wor
den verhoogd. Inde periode van 1 Septem-
ber 1955 tot 1 Maart 1956 zal het contin
gent echter 250 ton bedragen.
Met ingang van 1 Maart 1956 zal de
wederzijdse invoer van verse zeevis be
neden 40 cm worden geliberaliseerd,
zodat dan volledige liberalisatie van het
handelsverkeer een feit zal zijn. (Het
handelsverkeer in verse zeevis groter
dan 40 cm werd reeds op 1 Maart 1952
geliberaliseerd).
Ten aanzien van de invoer van garnalen
uit Nederland in de Belgisch-Luxemburgse
Unie is voor gepelde garnalen voor de
periode van 1 Maart 1954 tot 1 Maart 1955
een contingent van 200 ton vastgesteld.
Voor ongepelde garnalen is voor dezelfde
periode een contingent vastgesteld van 400
ton, met dien verstande, dat als de markt
ontwikkeling daartoe aanleiding geeft, het
contingent in onderlinge overeenstemming
met 100 ton kan worden verhoogd.
Op 1 Maart 1955 wordt zoals reeds
was overeengekomen de wederzijds
I invoer van garnalen geliberaliseerd.
Dezelfde hoeveelheden verse zeevis be
neden 40 cm en verse garnalen mogen ge
durende de bovengenoemde perioden uit
België in Nederland worden ingevoerd.
4
AKC a
Een 53-jarige Amsterdamse vertegen
woordiger met negen veroordelingen op
/.ijn strafblad, die bjj zijn kennissen en dr
j Justitie bekend staan ais de runner „boe
ren Willy", had op 14 Februari j.I. in een
café op het Rembrandtsplein in Amster
dam van een hem onbekende man 87 gou
den ringen gekocht, die afkomstig waren
van een juweliersdiefstal te Oudenbosch
Gisteren stond de man terecht voor de
Amsterdamse politierechter. Hij gaf on
onmiddellijk toe te hebben begrepen dal
het een koop ..met een luchtje" was; d;
orijskaartjes hingen n.l nog aan de rin
gen .Boeren Willy" was via een kellner
ook een runner, met de onbekende, de
dief, in contact gekomen Verdachte die
ongeneeslijk ziek is, gaf toe. dat hij als
runner optreedt voor landgenoten, die
Amsterdamse nachthuizen willen bezoe
ken.
De officier van Justitie, die het bepaald
ongewenst achtte dat de hoofdstad een
afzetgebied voor gestolen goederer"
1 wordt, eiste 4 maanden met aftrek. Na
het pleidooi van de raadsman, die de
lichamelijke gesteltenis van zijn cliënt In
het geding oracht. werd „boeren Willy"
veroordeeld tot 1 maand met aftrek en 2
maanden voorwaardelijk. De goudsmid
heeft alle ringen teruggekregen. De
kellner kreeg voor zijn bemiddeling 14
dagen gevangenisstraf.
met muziek naar de St Pancratiuskerk te
Heerlen getogen om daar 'n ter gelegen
heid van het 40-jarig jubileum van hun
corps op te dragen Hoogmi-s bij te wonen.
De Heerlense politie had hier toestem
ming voor gegeven, zelfs werd het corps
officieel geëscorteerd door verkeerspoli
tie. Achteraf werden de muzikanten toch
nog geverbaliseerd op last van het Open
baar Ministerie. De kantonrechter vond
hen niet schuldig op grond van het feit.
dat het orkest zich had laten leiden door
een autoriteit, die men als gezaghebbend
mocht beschouwen. Er was hier sprake
van een verschoonbare rechtsdwaling in
een nog nieuwe materie.
Behalve het zonder noodzaak verwek
ken van gerucht was het orkest ook het
houden van een optocht ten laste gelegd.
Ook hiervoor was het naar het oordeel
van de kantonrechter niet strafbaar, daar
de kerkgang van de muzikanten geen
optocht was in de zin van de Zondags
wet.
Aangaande het verweer van mr M. van
Oppen uit Heerlen, die indertijd het
corps van de Oranje Nassaumjjnen ver
dedigde in dier voege dat niet-hinderlijk
geluid niet als strafbaar zou kunnen
worden beschouwd op Zondag, merkte de
kantonrechter in zijn uitspraak op: „Wij
mogen niet uit het oog verliezen, dat
juist in verband met de strekking van
de Zondagswet, n.l. het beschermen van
de Zondagsviering en het verzekeren
van de openbare rust op Zondag, ook
geluid, dat op zichzelf of voor bepaalde
personen niet hinderlijk ja zelfs aange
naam klinkt, toch voor anderen storend
kan werken in verband met de verschil
lende opvattingen, die in ons land heer
sen ten aanzien van de Zondagsviering
en de verschillende wijzen, waarop in
ons land het Christendom wordt be
leefd".
De ambtenaar van het O.M. is inmid
dels in beroep gegaan tegen de vrij
spraak van het harmonieorkest.
Aan een onuitgegeven werk van Henri
Gheon: „Jeanne écoute...", is de eerste
prijs toegekend van het concours van stuk
ken met uitsluitend vrouwelijke rollen,
georganiseerd door de katholieke federatie
voor het Franse amateurtoneel.
De jury bestond uit de dames Germaine
Acremant, Paule Henry-Bordeaux, Gisèle
Casadesus, Danieie Delorme. Er werd geen
andere prijs toegekend. „Jeanne écou
te zal worden opgevoerd in Blois, in
het openluchttheater van de Notre Dame
de la Trinité op 9 Mei.
(Van onze correspondent)
Op het ogenblik zijn er vele melkhau-
delaren, die een z.g. slagroom-klop-appa-
raat hebben aangeschaft en daarmede
chocolade-bekertjes vullen, welke dan
worden verkocht. In verband hiermede
werd gisteren door de Economische poli
tierechter te Arnhem een interressante
principiële zaak behandeld tegen de melk
handelaar G. uit Oosterbeek.
Vastgesteld werd, dat melkhandelaren
deze slagroom alleen mogen verkopen in
papieren bakjes. Geschiedt deze. verkoop
in chocolade-bekertjes of tussen wafels,
dan worden deze beschouwd als banket-
bakkers-producten- In verband met een en
'ander werd de Oosterbeekse melkhande
laar veroordeeld tot de principiële boete
van 1,— plus 1 dag stillegging van de
zaak om hem in de gelegenheid te stellen
in hoger beroep te gaan.
President Heuss van West-Duitsland
heeft gisteren de wetten getekend, die de
bekrachtiging inhouden van het E.D.G.-
verdrag en de conventies van Bonn.
Krachtens het E.D.G.-verdrag zal West-
Duitsland een half millioen man bijdragen
tot een Europees leger. In ruil daarvoor
geven de conventies van Bonn West-
Duitsland een nagenoeg volledige souve-
reiniteit als de verdragen door alle deel
genoten zijn geratificeerd.
De conventies van Bonn behoeven al
leen nog een bekrachtiging door Frank
rijk. De twee andere ondertekenaars,
Amerika en Engeland, hebben haar reeds
geratificeerd.
Hei fanaal Geilenkirchen, op dit kaartje met strepen aangegeven, past,
naar het zich laat aanzien beter in de West-Duitse kanaalplannen dan het
tracé VenloRuhrort en het tracé BonnVlodrop, op de kaart met
punten iveergegeven.
Aan de vooravond van de Voorjaars-
beurs heeft zoals gebruikelijk, de voor
zitter van de stichting „Nederlandse
Textieljaarbeurs" de heer P. Fentener
van Vlissingen uit Helmond, enkele be
schouwingen gegeven over onze huidige
textielsituatie. Hij zeide dat het algj-
lopen jaar zich heeft gekenmerkt door
verdere ontwikkeling en consolidatie
op de binnen- en buitenlandse markt.
De prijzen waren door de grotere en
intensievere concurrentie niet bevre
digend. Mede daardoor was 1953 niet
toereikend om door voldoende inves
teringen de continuiteit van de pro
ductie op langere termijn te waarbor
gen.
De heer Fentener van Vlissingen voeg
de hieraan toe dat het jaar 1954 zich goed
laat aanzien, hetgeen n.m. blijkt uit het
feit, dal de levertijden voor courante goe
deren reeds vier a vijf maanden zijn. De
Nederlandse textielindustrie moet, hoewel
de binnenlandse omzetten van de confec-
tieindustrie vorig jaar weer belangrijk
gestegen zijn, naar middelen zoeken om
de afzet te vergroten. Daarbij zal in de
eerste plaats gelet moeten worden op de
inkomensbesteding en dus ook op de
prijzen.
Over de export zeide de heer Fentener
van Vlissingen. dat de uitvoer naar Bel
gië zowel van garens als van stoffen en
kleding zich steeds uitbreidt. Ook de
garfenexport naar Duitsland geeft een
stijgende lijn te zien. De uitvoer naar
Scandinavië geeft in Zweden, na een da
ling in 1952 een aantrekking in 1953 te
zien, terwijl die van Noorwegen een
kleine stijging in de garens en een daling
in de stoffen vertoont. De export naar
Denemarken bevindt zich in gestadig op
gaande lijn. Wel wordt de buitenlandse,
speciaal de Duitse, concurrentie op de
markt steeds meer voelbaar, zodat de Ne
derlandse textielindustriëlen grote aan
dacht aan deze buitenlandse mark» moe
ten blijven besteden.
Ofschoon op de Amerikaanse markten
de Nederlandse textiel steeds meer wordt
gevraagd, kan men over de uitvoer naar
de dollarlanden nog niet tevreden zijn.
De Nederlandse export van katoenen
manufacturen in de wereldhandel ver
toont een opgaande lijn. De uitvoer naar
Indonesië, welke in 1952 18.5 pet. van de
totale export bedroeg, zal naar een voor
zichtige raming in 1953 bij een gedaalde
totaalexport ongeveer op hetzelfde per
centage uitkomen. Het grote wereldver-
bruik van katoen is o.a. door het herstel
van de West-Europese textielindustrie
wederom aangetrokken.
Na Indonesië is België in 1953 de be
langrijkste exportmarkt geweest, waar
heen bjjna 10 pet. van de totale weefsel
export is gegaan.
Voor het gehele jaar 1953 liggen onze
exporten naar Engeland nog aanzienlijk
beneden het niveau van de exporten in
1952, als gevolg van de in het eerste
kwartaal 1952 opgenomen importbeper-
kende maatregelen. Ook 't handelsverkeer
met Frankrijk staat sterk onder de druk
van de daar genomen invoerbelemmerende
maatregelen. Als gevolg van een verbete
ring van de Zweedse binnenlandse markt
werd de export daarheen- belangrijk uit
gebreid. Over het algemeen kan men zeg
gen. dat de relaties met de Scandinavische
landen sterker zijn geworden.
Onze confectie-industrie vertoont 'n vrij
wel onverdeeld gunstig beeld. Er is een
tendens merkbaar zich meer en meer te
begeven in de richting van wetenschap
pelijk verantwoorde productiviteitsbevor-
dering via productiviteitsvergelijking en
verbeterde productiemethoden. De export
is gestegen en werd niet geremd door de
lichte prijsstijging, maar het blijft een
harde strijd de exportmarkten uit te brei
den en te consolideren. De confectie vond
een gerede afzet in het binnenland en
vooral de export in damesmantels geeft
goede verwachtingen.
In de tricotindustrie werd in 1953 voor
ongeveer 40 millioen uitgevoerd. Uitge
zonderd de kousen en de sokken vertoont
de export een stijgende lijn. De voornaam
ste afnemer van tricol is België, daarna
Duitsland, Zweden en de Unie van Zuid-
Afrika. De tapijtindustrie, op deze beurs
sterker vertegenwoordigd dan voorheen,
heeft evenmin reden tot pessimisme. In
deze bedrijfstak zijn thans ongeveer 4500
mensen werkzaam.
CAIRO, Zondag.
Het is feest hier.
Koning Saud Ibn El
Saud van Saudi-Arabië
(plus negentien prinsen)
bracht een bezoek van
acht dagen aan de Egyp
tische hoofdstad. De hele
stad verkeerde daardoor
een beetje in een feest
stemming. Er stonden im
posante erepoorten van
Oosterse tapijten dwars
over de straten. Groene
Egyptisch" en Arabische
vlaggetjes hingen in slin
gers van lantaarnpaal tot
lantaarnpaal. En 's avonds
brandde de feestverlich
ting.
Het herinnerde eigenlijk
allemaal sterk aan die
vervlogen dagen toen
Egypte zelf nog een ko
ning had. Dat komt ook
omdat alles uit die tijd
nog in gebruik is. Het mo
numentale Abdin Paleis
bijvoorbeeld, dat nu Re
publikeins Paleis heet. En
de Koninklijke Lijfwacht,
die in Republikeinse Gar
de is omgedoopt. En de
vloot van glimmende Ca
dillacs, waarmee de gas
ten zich door de stad ver
plaatsen en waarvan al
leen het kroontje verwij
derd is.
Koning Saud zelf reed in
een zwarte Rolls Royce
(vorige eigenaar: Koning
Faroek). Op de treeplank
aan weerskanten stond
een Arabische lijfwacht in
een witte burnoes en met
een lang, Oosters zwaard
1 in een gouden schede. En
schietklaar over de schou
der een modern, Ameri
kaans machinegeweer.
Bommen
Het was overal feest.
De vertegenwoordigers
van de Oostduitse Repu
bliek (die hier al weken
lang een geweldige ten
toonstelling houden om de
zegeningen van het com
munisme te adverteren)
staken een fantastisch
vuurwerk op de oever van
de Nijl af. Er waren zo
veel mensen komen kij
ken, dat het verkeer uren
lang in de knoop heeft ge
zeten. En toen iedereen
met open monden van be
wondering naar een ge
kleurd lirhtportret van
generaal Naguib stond te
kijken, klonk er elders in
de stad een knal. die niet
op het programma stond:
een tijdbom in een Egyp
tische club. De ochtend
bladen schreven de andere
dag uitbundig over het
prachtige vuurwerk. Er
stond echter geen woord
over die bomontploffing
in de krant. En ook niet,
dat er op vijf andere
plaatsen (onder andere in
het Koebbeh paleis, waar
de eigendommen van ex-
koning Faroek geveild
worden) onontplofte bom
men ontdekt waren.
Er zitten weer overal in
de stad politie-agenten
met helmen op en stokken
en geweren op de schoot.
Er zijn ook weer versper
ringen in de buurt van
Cairo's broeinest van agi
tatie opgericht: de univer
siteit. De militaire wacht
voor het telegraafkantoor
'nuffeit ook weer voor
zichtig en in de tassen en
pakjes van degenen die
het telegraafkantoor bin
nen willen. En de bewa
king van het hoofdkwar
tier van de Revolution-
naire Raad is extra op zijn
quivive.
Commando's
Maar het leven gaat
verder.
Het is nu zomer hier. De
mensen dragen weer dun
ne gailabia's en ze zitlen
weer buiten voor de kof
fiehuizen te praten. Over
..papa" Naguib, over de
komende raadselachtige
verkiezingen over de hon-
ger-stakende vrouwen, die
zoiets ongehoords als
vrouwenkiesrecht eisen en
natuurlijk over die stijf
hoofdige Engelsen, die nog
steeds van alles wat er in
Egypte verkeerd gaat de
schuld krijgen En degenen
die iets meer willen dan
alleen maar op de Engel
sen schelden, zwoegen in
khaki-overalls gestoken
door de woestijn om zich
als commando's voor te
bereiden op het verdrij
ven van die tachtigdui
zend Britse militairen als
ze niet uit zichzelf die
strook Egyptisch grondge
bied langs het Suez-ka-
naal willen verlaten. Maar
zover is het nog niet.
ALFRED VAN SPRANG.
