Geloof a
veel
Is
steun in
gevaar en
tijden van
n
lijde
Bevrij ding tij dens 'n „W eekend
in de Archipel''
Interessante resultaten van
Amerikaanse speurtocht
H. Vader schenkt rozenkrans als
prijs Gedachteniskerk
Prof. Oort maakt belangrijke gegevens over
structuur melkweg bekend
O wallend sterke roman van J
P. J. Risseeuw
2a terdag
mijmeringen
Een geladen zwijgen
K.R.O. gaat programma
geheel vernieuwen
gieus rev
De „Osservatore Romano", het dagblad van het Vaticaan, dat intussen een verspreiding
over heel de wereld heeft, geeft geregeld berichten over de viering van het Maria-Jaar in
alle delen van de wereld, bij letterlijk alle volken der aarde, in de basilieken en kathedralen
van de Oude Wereld, in de schamele missiekapelletjes van de uithoeken van Azië, Afrika
en Zuid Amerika, op eeuwenoude universiteiten en in gammele missieschooltjes. Dit
Maria-Jaar is bedoeld als een streven, om de geloofsbeleving der Katholieken te ver
diepen. De Paus en de bisschoppen verwachten er veel heil van als het culmineert in een
Welk een goed inzicht ten aanzien van wat er in de zielen der
mensen leeft, de Paus met de instelling van het Maria-Jaar
demonstreerde, menen wij zij het met enige vrijmoedigheid
bevestigd te zien in het merkwaardige feit, dat het grote New-Yorkse
dagblad „The New York Times", een orgaan met wereldgezag, dezer
dagen niet minder dan twee pagina's wijdde aan wat we zouden
kunnen omschrijven als „de staat van de godsdienst" in de wereld
Het Amerikaanse blad heeft in de wereld een merkwaardige
rehgieuze opleving menen te bespeuren, een versterking van dc
kerkgenootschappen, zowel innerlijk als uiterlijk en zulks recht
tegen de toch allengs om zich heen grijpende ontkerstening in.
Observato
MOTELPLANNEN IN BREDA
ERHARD: EINDE E. B. U.
NABIJ
Z. Amerika uit isolement
verlossen
p van landgenoten
Er is nog meer
Kitawala in Congo
Hoofddoek of blinddoek
En morgen?
ZATERDAG 24 APRIL 1954
PAGINA 3
Naast
ontkerstening
godsdienstgroei
Interieur van de Allerheiligenkerk te Frankfurt a. M., een der drie nieuwe kerken aldaar uit de laatste jaren
riële overwegingen gebaseerd en niet
in het minst de schrik voor A en H-bom,
velen naar de stut en de steun van een
godsdienstige overtuiging doet zoeken en
ook velen tot een beter beleven van de
door hen beleden godsdienst brengt.
De Verenigde Staten tellen thans naar
schatting 54 millioen Protestanten, bijna
dertig-en-een-halt millioen katholieken en
5 millioen Joden.
Er zijn reeds krachten werkzaam,
na een periode van weifeling en slap-
keid^ waardoor de gelovigen van
allerlei gezindten tot nadenken en
bezinning worden gestemd en tevens
lot een intense propagandistische
actie. Na dc overwinning op de
autoritaire staten, welke een mili
taire en politieke was, is het alsof het
mensdom zich geestelijk aaneen
schaart, om dc anti-godsdienstige
tendenzen er van te bekampen,
welke zich nog overal in hun ge
volgen doen gelden. Daarbij komt
een zeer besliste, afwerende houding
tot uitdrukking tegenover de nieuwe
totalitaire en autoritaire macht, ge
naamd Sovjet-Rusland, wier anti
godsdienstige houding overbekend
is.
Het is deze verheugende situatie, welke
,The New York Times" aanleiding gat toi
het instellen van een wereldomvattende
enquête. Uiteraard begon het blad met een
nadere beschouwing van de situatie in de
Verenigde Staten. Reeds hier valt te con
stateren, hoezeer het Pauselijke initiatief
een vooruitzien en doorzien is van een
veelomvattende, geestelijke beweging,
het mensdom in spirituele beroe
ping brengt.
ïn de Verenigde Staten zijn de
leidende figuren der kerkgenoot
schappen het er over eens, dat wat ze
aanduiden als de georganiseerde
godsdienst nog nimmer zo sterk is
geweest als heden ten dage. De ver
heugende spirituele factoren zijn ten
eerste bet feit, dat 95 pet der gehele
bevolking zich tot ecn godsdienst be
kent cu tot een kerkgenootschap be
hoort ten tweede een groots bouw-
plan voor nieuwe kerken, volle semi-
naries en zendingscholen en de steeds
groeiende belangstelling der leken
voor religieuze activiteiten en het
Werk van de Kerken, waarin ze een
allengs toenemend, daadwerkelijk
aandeel nemen.
het °Ca mener> de geestelijke leiders van
schuwe??lkaanse volk te moeten waar"
althans in 1 een al te groot optimisme,
een on^iSdemn?6 dU betrekking heeft °P
grote srhaai »e geestelijke herleving op
slechts een lanJ?aar hun mening zal.er
groei plaats vhfde^0' lnmiddels gestadige
eeliike groei en ze achten een der-
j'i.iigezonder en heilzamer dan
plotselinge uithamm/ *n be™er dan
tenevansellsmo ,,V?gen van het z.g. ten-
.vitwlen en ze achten "een der
ezon
arst:
de" Amerfka^se e^ngeljlf tT"
in Engeland heeft zal
reSeTrntusseVnndJfenUmnen^«ellen
stellen, dat de latente* mj?' voorhet'S-
voor6hetVcOmmun"smeW!-0vra1a0kg' 0de ^tl-
i Wat het Protestantisme betreft, zo con
stateerde „The New York Times", dit
heeft verschillende zwakke zijden. Het be
zit °-a. weinig invloed in arbeiderskringen
en inzake het brandende negervraagstuk
is door de Protestantse kerkgenootschap
pen zo goed als niets ter verbetering ge
daan.
Aangaande het Katholicisme stelt het
blad vast. dat de Katholieke Kerk in de
Verenigde Staten als een bolwerk van de
Katholieke Kerk in heel de wereld kan
worden beschouwd. Het geestelijke leven
bloeit als nooit te voren. Blijkens rappor
ten hierover, uitgebracht na de Vastentijd,
is het bijwonen der Vastenmeditaties en
dat van retraites en missies op record
hoogte geweest en de belangstelling voor
de plechtigheden van het Maria-jaar heeft
die voor alle andere gebeurtenissen in
vorige jaren verre overtroffen. Speciaal in
het Oosten, dus in het gebied, waarin de
millioenenstedtki ais New York, Chicago,
Philadelphia etc. liggen, viel een grote
toeneming van de bevolking der katho
lieke scholen waar te nemen. (Het bijzon
der onderwijs wordt in de Verenigde Sta
ten, gelijk men weet, niet gesubsidieerd,
zodat de katholieken alle lasten er van zelf
moeten dragen).
Het blad haalt een mededeling van pater
Hughes aan. directeur voor missies en re
traites van de provincie New York van de
Jezuietenorde, waarin wordt medegedeeld,
dat het aantal hiervan sinds de Tweede
Wereldoorlog, speciaal wat weekendretrai
tes betreft, elk jaar aanzienlijk is toegeno
men. In 1953 woonden meer dan 60.000 per
sonen de oefeningen in de retraitehuizen
der Jezuieten in <je staat New York en een
gedeelte van de staat New Jersey bij.
Tenslotte haalt het Amerikaanse blad
nog aan, dat ook in het Amerikaanse Jo
dendom 'n sterke religieuze opleving valt
te bespeuren. Dit jaar wordt het derde
eeuwfeest van de stichting van de eerste
Joodse gemeente herdacht en dan zullen
de drie groeperingen, de orthodoxe, de re
formistische en de conservatieve bijeen
komen. De reformistische is bezig, tot tal
rijke eertijds verworpen, oude rituele
practijken terug te keren is. En dan vangt
het blad zijn overzicht van de situatie in
de wereld aan. Het is uiteraard ondoenlijk,
de inhoud van de twee dicht bedrukte pa
gina's geheel weer te geven. Maar het
overzicht bestaat uit korte schetsen over
de verschillende landen, waar een onder
zoek werd ingesteld. We doen er een
enkele greep uit.
Het begint met Hongarije. De door het
communisme tegen de Katholieke Kerk
genomen maatregelen worden breedvoerig
opgesomd. Ondanks deze maatregelen en
het feit, dat het riskant is, er zijn kind te
laten dopen of in de kerk te trouwen,
worden de godsdienstoefeningen druk be
zocht. De mensen gaan naar ver van hun
woning gelegen kerken, in welker omge
ving men hen niet kent. Het dopen en
trouwen geschiedt meestal „clandestien".
Ook in Polen is de godsdienst „onder
gronds" gedreven, hoewel de openlijke
onderdrukking er' minder groot is dan in
de andere sateilietlanden van Sovjet-
Rusland. Het religieuze leven bloeit er,
merkwaardig genoeg meer nog in de
steden dan op het platteland. Geen enkel
lid van de communistische partij en geen
enkele belangrijke functionaris kan het
zich er echter veroorloven, naar de kerk
te gaan. Het aantal communicanten is van
1945 tot 1950 sterk gestegen. De jeugd
blijkt minder vatbaar voor communis
tische propaganda dan gevreesd werd.
In Joego-Slavië moet zelfs het anti
godsdienstige en overtuigd communis
tische regiem van Tito toegeven, dat het
godsdienstige leven bloeit. Dit geldt ook
voor de Mohammedaanse inwoners. Men
vreest echter de gevolgen van het atheïs
tische onderricht op de scholen.
Wat Turkije betreft, daar laat het
indertijd door Kemal Pasja uitgebannen
Mohammedanisme zich zowel politiek als
cultureel steeds meer gelden. Na de
Tweede Wereldoorlog herleefde het twin
tig jaar lang vervolgde godsdienstige
leven. Honderdduizenden moeten thans
hun gebeden op straat opzeggen, omdat er
in de moskeeën geen plaats voor hen is.
Griekenland rapporteerde een behoorlijk
kerkbezoek en nagenoeg geen afval. De
seminaries zijn goed bezet. De helft van de
candidaten moet zowaar afgewezen
worden.
In de Arabische landen valt eveneens
een sterke godsdienstige opleving te con
stateren. Deze vindt voor het overige
voornamelijk onder het gewone volk
plaats. Helaas heerst er onder de ont
wikkelden en intellectuelen een sterke,
liberale stroming, die aan de winnende
hand is. Dit is ook'in het Mohammedaanse
Pakistan het geval.
Het Hindoese India biedt een zeer op
wekkend beeld. Daar neemt het aantal
pelgrims naar de heilige plaatsen steeds
toe. Er zijn echter geen cijfers beschik
baar, ook niet over het bezoek aan de
tempels. Alle religieuze rnanifestaties
worden door grote mensenmassa's bijge
woond.
Zuid Oost Azië, Indonesië inbegrepen,
biedt aldus „The New York Times",
eveneens een beeld van religieuze opie-
ving. Wat het Mohammedanisme betreft,
dit speculeert sterk op de nationalistische
gevoelens. In Thailand. Vietnam en ook in
Indonesië is het Boedhisme op een soort
innerlijke zuivering uit. Algemeen valt
een grote belangstelling voor de religie
te bespeuren waaraan de oorlog niet
vreemd is. DP mensen worden er door tot
nadenken gestemd en zoeken een toe-
vlucht. 1
In Japan is de religieuze activiteit sterk
toegenomen. Maar nog eens, het is ondoen
lijk, hier de toestand in elk land te be
spreken. We stippen daarom nog slechts
aan, dat volgens „The New York T»Tes
de godsdienstigheid gedurende de laatste
jaren sterk vooruitgegaan is in West-
Duitsland de reeds genoemde landen,
Groot Brittannië, Ierland, Israël en Polen,
alhoewel voor dit laatste land geen
cijfers beschikbaar zijn.
Overal, waar het communisme dreigt,
valt tegelijkertijd een religieuze opleving
waar te nemen. Zo er hier en daar min
der belangstelling voor het toetreden tot
religieuze orden is, dan vloeit dit volgens
het blad in belangrijke make voort uit t
andere dan zuiver godsdienstige redenen.
Hier en daar. zoals in Canada, worden
bij de katholieken vele roepingen min
stens vertraagd, doordat jongens in grote
gezinnen al vroeg de taak van het kost
winnerschap wordt opgelegd.
Wat „The New York Times" aan details
mededeelt, moet natuurlijk heel ruim ge
nomen worden. Ten aanzien van de
Katholieke Kerk hebben we het alleszins
gerechtvaardigde vermoeden, dat de Pro
paganda Fide heel wat meer gegevens ter
beschikking staan, waarvan we wellicht te
zijner tijd publicatie kunnen verwachten.
Laten we nog even aanstippen, dat in Sov
jet-Rusland kerken en kathedralen her
opend, weer ingericht en vernieuwd wor
den. Zulks is natuurlijk ten dele het
resultaat van Malenkov's „New Look",
maar het zijn de Russische gelovigen,
door wie de kosten worden opgebracht,
hetgeen wel iets zegt. na zoveel jaren
atheistische propaganda.
Ten slotte: „The New York Times"
maakt ook enkele interessante op
merkingen over ons vaderland, zeg
gend, dat de Protestanten er het
groeiend aantal Katholieken met be
zorgdheid gadeslaan. Katholieken
zowel als Protestanten zien evenwel
beiden de grote afval vol bekommer
nis aan. In de grote steden geeft
50 pet zich op als niet tot een kerk
genootschap behorend, locli namen
de onderzoekers van het blad ook ten
onzent een sterke religieuze opleving
waar, vooral bij de middenstand. In
het algemeen is het 'l Protestantisme,
dat terrein verliest.
De luchtfoto geeft 'n beeld van de nieuwe St. Albertus-kerk in Saarbriicken.
Rechts de koepelachtige „kroon" over het hoofdaltaar, links de vrijstaande
toren met doopkapel. Op de voorgrond de pastorie en hei jeugdhuis.
Op de heden gehouden vergadering van
de Kon. Ned. Akademie van Wetenschap
pen heeft de Leidse sterrenkundige prof dr
J. H. Oort belangrijke gegevens over de
structuur van het melkwegstelsel bekend
gemaakt.
0 Prof. Oort deed dit in een voordracht
over de .Rotatie van het melkwegstelsel",
die hij mede namens de heren K. K, Kwee,
C. A. Muller en G. Westerhout uitsprak.
De zon bevindt zich aldus prof. Oort
in het buitengedeelte van een enorm
stelsel van sterren. Dit sterrenstelsel, het
z.g. melkwegstelsel heeft de vorm van een
zeer platte schijf- Vele <jer afzonderlijke
sterren en ook de ijle gaswolken, die de
ruimte tussen de sterren vullen, beschrij
ven om het centrum van dit stelsel banen
die bijna cirkelvormig zijn en ten naaste
bij in hetzelfde ylak, het meikwegvlak,
liggen. Waarnemingen met ee'n in het
zendstation der P-T.T. te Kootwijk opge
stelde 7'/2-meter radarspiegel hebben het
mogelijk gemaakt de baansnelheden der
gaswolken te meten.
De uit de radiometingen verkregen re
sultaten voor het verloop van de rotatie
snelheid met de afstand tot het centrum
zijn van het grootste belang voor de in
terpretatie van het tot nu toe nog geheel
onbegrepen verschijnsel van de spiraal
vormige structuur van ons sterrenstelsel.
Bovendien tonen zij, dat het interstel
laire gas in het binnenste gedeelte van
dit stelsel zich in een geheel andere toe
stand bevindt dan in de meer naar bui
ten gelegen gedeelten, zoals wij die in de
omgeving van de zon waarnemen, terwijl
in onze omgeving de interstellaire ma
terie grotendeels in vrij compacte, dis
crete wolken geconcentreerd is, schijnt
in het centrale deel van het melkweg
stelsel het gas een min of meer continue
massa te vormen met heftige inwendige
bewegingen.
DE protestantse schrijver
P. J. Risseeuw heeft
zich met romans als „Ge
leend goed" en dc emi
granten-trilogie „Landver
huizers" 'n zeer grote kring
van lezers verworven. En
dat is geen wonder, want
zijn boeken kenmerken zicli
door een goede, gezonde in
houd, vol afwisseling en zijn
boeiend verteld. Van ^Ge
leend goed" verscheen zo
juist bij Bosch Kenning
te Baarn een nieuwe, zeer
goedkope druk en dit was
e< n welkome aanleiding 0111
Westlandse familie
leus te lezen,
is een brokje on.
vervalst leven - niet niooic,
romantischer gemaakt,
maar ook niet ontluisterd
Het verhaal speelt zich af ia
het tijdsbestek van kort voor
dc eerste wereldoorlog tot
aan de dreiging van de
tweede. Het vertelt het wel
en wee van een heel gezin - Risseeuw kent het familiegeluk
van een hele gemeenschap zelfs; liet zijn eenvoudige mensen, met wie wij
van harte medeleven.
De nieuwe roman van Risseeuw, eveneens bij Bosch Keuning ver
schenen, is van geheel andere aard. V ij zien er een nieuwe en belangrijke
ontwikkeling in het werk van deze begaafde auteur in en aarzelen daarom
niet voor deze roman, die de titel draagt „Weekend in cle Archipel", ook
in katholieke kring met klein de aandacht te vragen.
deze
roman no
Bit hoek
ve
of
DIT nieuwe boek is veel genconcen-
treerder dan de vroegere romans
van Risseeuw. Het is gaver en knap
per van opzet en uitwerking, en tóch
schijnt het minder gecompliceerd. Dit
is te danken aan een zinvolle, over
zichtelijke compositie, waarin elk on
nodig detail is geweerd, en aan het zui
vere, onopgesmukte proza dat Risseeuw
bezigt. In „Geleend goed" wordt breed
uit verteld, onderhoudend en gul; in
„Weekend in de Archipel" worden de
belangrijkste feiten juist verzwegen of
slechts heel kies aangeduid. Voor het
zeggen van de teerste en diepste din
gen benut de schrijver een geladen zwij
gen.
Is „Weekend m de Archipel" een be
heerst boek, dit wil beslist niet zeg
gen dat het koud en zakelijk is. Integen
deel het is een met het hart geschre
ven liefdesverhaal van grote ontroerings
kracht. Zelden wordt in een liefdesroman
(„Haagse roman" is de ondertitel) zo
weinig over de liefde gesproken en zo
intens en echt aan de liefde geleden als
in „Weekend in de Archipel". Het hoofd
motief is een liefdesconflict tussen een
jonge man en jonge vrouw, maar het
is zo algemeen menselijk in zijn wezen
en ontwikkeling, dat men er zich moei
lijk persoonlijk aan onttrekken kan.
De sfeer van de Archipel
RISSEEUW heeft trouwens een bij
zonder boeiende en aanvaardbare
aanleiding tot het conflict en de ont
knoping, die een bevrijding is, gevonden.
Gerben van Beusekom is in de oorlogs
winter ondergedoken geweest in de „Ar
chipel" dit is de bekende Haagse
buurt met straatnamen, ontleend aan
ons vroegere Oost-Indië. Een merk
waardige buurt, die nog altijd iets van
haar geheel eigen karakter heeft be
waard. Wij zijn er Risseeuw dankbaar
voor, dat hij deze bijzondere sfeer heeft
weergegeven en vastgelegd met wei
nig woorden, zo onopzettelijk en echt.
Het trof ons, dat hy hierbij de naam
van Hélène Swarth noemde, die hier
geruime tyd gewoond heeft; in de laat
ste jaren van haar leven bracht ze de
winters door in de Borneostraat en daar,
in die stille voorkamer, vertelde ze ons
bij onze wekelijkse bezoeken dikwijls
herinneringen aan de „Archipel" van
vroeger. En ze citeerde dan wel regeis
uit haar gedichten, die er betrekking
op hadden. Deze sfeer nu vonden we
terug in de nieuwe roman van Risseeuw.
We leren Van Beusekom kennen als hij,
met vrouw en dochtertje woonachtig in
Amsterdam, op reis is naar Den Haag
om daar, samen met vrienden, een oude
dame, Tante Trees, te gaan fêteren ter
gelegenheid van haar tachtigste verjaar
dag. Maar er is nog een andere reden,
die de jonge Van Beusekom naar Den
Haag drijft: hij wil er Moud Lankamp
ontmoeten, die hem als onderduiker
verzorgd heeft en meer voor hem is ge
weest dan alleen een toegewijde vrien
din.
Innerlijk conflict
ER is iets onuitgesprokens tussen de
twee en men voelt, dat het innerlijke
conflict, waarvan ons de ware om
vang en omstandigheden pas heel lang
zaam worden onthuld, onafwendbaar
naar een ontknoping leidt. Dat gebeurt
inderdaad. Slechts enkele zinnen worden
er gewisseld, maar zij zijn voor beiden
als een bevrijding. Dit is geen goedkope
schijnoplossing voor een probleem, dat de
schrijver zeer waardig en tegelijk met
de grootste oprechtheid stelt het is
een innerlijk zwaarbevochten over
winning niet eens, maar toestand van te
vreden en dankbare rust.
Er lopen twee verhalen door elkaar
heen. In het ene noteert Gerben van
Beusekom zijn ontmoetingen en bele
venissen (en vooral zijn innerlijke reac
ties daarop) als hij tijdens het be
wuste Pinksterweekend weer in de
„Archipel" komt, waar hij sinds het
einde van de oorlog niet meer is ge
weest. Hij is niet vergezeld van zijn
vrouw: het tekort in zijn leven laat
zich raden, maar het is niet onherstelbaar.
Telkens dwalen zijn gedachten af naar
de maanden, dat hij hier leefde, in de
nabijheid van Maud. En dan gaat de
schrijver over op het tweede verhaal,
dat op het eerste correspondeert. Ger
ben haalt herinneringen op uit zijn on
derduiktijd herinneringen aan voor
vallen, die op de een of andere, s0"1®
nauwelijks naspeurbare wijze met net
conflict in verband staan. Telkens gaat
hij, op een essentieel moment, in ge
dachten acht jaar terug en zoi groeit
het verhaal tot een logisch en gaal ge-
hggj
Gerben en Maud, de h?dfd2erSx?"e_";
worden scherp gekarakteriseerd. En zo
wordt ons de grote tragiek van deze
liefde duidelijk: het is niet zo, dat hun
verschillen in karakter en aanleg een
gelukkig huwelijk in de weg zouden
staan. Men voelt, dat de koelheid en af-
weer van Maud voortkomen uit een be-
wonderenswaardigc zeifbeheeising, doch
dat er een grote warmte achter schuil
gaat De grote kloof tussen hen is die
van het geloof; Maud is niet gelovig
en zij ziet in, dat dit een beletsel is
Ook Gerben weet de kloof onoverbrug
baar en daarop vinden beiden tenslottt
rust in hun besluit. Niet dan na veel piji
en strijd rekenen zij in dit Pinkster
weekend definitief af met het verleden.
Naast Gerben en Maud komen nog
verscheidene andere figuren naar vo
ren, die in de verhouding tussen de
twee een min of meer ingrijpende rol
speelden en die aan het verhaal kleur
en afwisseling geven. Al met al is
„Weekend in de Archipel" een roman,
die door zijn inhoud zowel als vorm be
wondering afdwingt. Het boek is ver
zorgd uitgegeven, ma->r het had een
waardiger stofomslag verdiend!
R.
De belangrijkheid van de actie, die de
Katholieke Nationale Bond voor E.II.B.O.
voert ten behoeve van de Gedachteniskerk
op de Grebbe werd Vrijdagavond op zeer
duidelijke wijze geaccentueerd door het
telegram dat de voorzitter gisteravond uit
Rome ontving, meldende dat de H. Vader
voor deze actie een rozenkrans, door hem
zelf gewyd, ter beschikking stelt.
Reeds eerder is gemeld, dat aan de
Koningin, de Kardinaal en de Bisschoppen
een groot model steen, gelijkend op de
steentjes die Zondagmorgen door het ge
hele land aan de kerken zullen worden
verkocht, werd aangeboden, welke aan
bieding geschiedde door assistenten van
het bureau voor E.H.B.O., nadat een loting
onder het personeel was gehouden.
Bij deze loting bleek, dat, wanneer een
„Negen heit de klok" houdt op
met luiden
De K. R. O. werkt momenteel plannen
uit om het programma na het zomer
seizoen volledig te vernieuwen. Men is
o.a. voornemens het amusementspro
gramma op Zaterdagavond thans „Ne
gen Heit de Klok" te veranderen en
een Amerikaans tintje te geven. Na
Mei, als de Klok zal worden beëindigd,
zullen de luisteraars op de Zondag
avonden kennis kunnen maken met een
nieuw orkest, dat uit een bijzonder groot
aantal musici zal bestaan en zal wor
den geleid door Jurriaan Andriessen.
Dit orkest zal zich speciaal toeleggen
op het spelen van schlagers.
De verdere plannen zijn nog niet in een
definitief stadium. Men kan er echter
op rekenen, dat de programma-opzet
van de K.R.O. rigoureuze wijzigingen
zal ondergaan.
reis naar Rome gemaakt zou moeten wor
den, de jongste assistente van het bureau,
de 15-jarige Corry van Hemert uit Rotter
dam. deze zou maken. Een begunstiger van
de E.H.B.O., welke onbekend wenst te blij
ven, en die dit het eerst vernam, boekte
voor Corry van Hemert passage bij de
K.L.M., terwijl het hoofdbestuurslid van
de E.H.B.O. dr B. Schrader uit Oisterwijk,
bereid bleek de jonge assistente naar
Rome te vergezellen.
Hedenmorgen is men vertrokken en via
mgr dr Jos Damen za] de aanbieding aan
de H. Vader van de symbolische steen,
waaraan ook het unieke geheim is ver
bonden, Zondagmorgen plaats hebben.
Zondagavond worden beiden met de ro
zenkrans te 20.45 uur op Schiphol terug
verwacht. Maatregelen zijn genomen dat
de assistente en haar begeleider tijdens
de uitzending in de KRO-studio arriveren
en het laat zich aanzien, dat de reizigers
over de audiëntie bij de H. Vader en de
snelle reis veel aan de luisteraars te ver
tellen zullen hebben.
Deze vererende prijs zal op bijzondere
wijze onder de bezitters van de steentjes
worden toegewezen tijdens de KRO-uit-
zending.
(Van onze correspondent)
De reeds lange tijd in bespreking zijnde
plannen tot oprichting van een Motel te
Breda zijn thans rond. Het wachten is nog
slechts op de met Waterstaat lopende be
sprekingen over een uitweg op de Rijks
weg. Dit moderne soort hotel, dat aan door
gaande toeristen alle comfort biedt, zal
worden opgericht op de rotonde aan de
Rijsbergseweg, de invalspoort voor de uit
het Zuiden komende toeristen. Men ver
wacht, dat dit Motel begin 1955 voltooid
zal zijn.
De Westduitse minister van economi
sche zaken, I nul wig Erhartl, heeft giste
ren op zijn eerste persconferentie sedert
zijn terugkeer uit Z.-Amerika verklaard,
dat hij van mening is, dat het einde van
de Europese Betalingsunie en de intrede
van vrije valuta-convertibiliteit in W.-
Europa tamelijk nabij ziin. Vroeg of laat,
aldus Erhard zullen er drie grote valuta-
groeperingen in de Westelijke wereld
zijn: de dollar-area, de sterling-area en
het gebied van de vrij inwisselbare Euro
pese valuta.
Deze drie gebieden tezamen zullen
dan als een blok staan tegenover het
door Sovjet-Rusland gecontroleerde blok.
Geen land zou buiten een van beide blok
ken kunnen staan.
De minister verklaarde voorts, dat het
Westen zijn uiterste best zou doen. voor
Latijns Amerika de aansluiting b'i het
Westerse economische blok gemakkelij
ker te maken W.-Duitsland was bereid
Latijns Amerika te helpen middelen te
vinden om zijn geïsoleerde positie te
doorbreken.
De Bondsregering zou de weg openen
voor grotere investeringen van Duitse
firma's in dit uitgestrekte gebied, waar
een bijzonder vriendschappelijke houding
tegenover de Duitsers viel waar te
nemen
In de ateliers voor Edelsmeed- en
Penningkunst v./h. Koninklijk Begeer,
heeft 'men met medewerking van de
K.L.M. een penning met beeldenaar van
dr Albert Plesman, naar een ontwerp
van J. Hekman vervaardigd. De tekst
op de keerzijde van de penning luidt:
Het luchtruim verbindt alle volkeren.
Dr Albert Plesman. grondlegger van de
Nederlandse Burgerluchtvaart.
1889—1953".
NEDERLANDERS in Ontario(Cana
da), bouwen onder leiding van pater
Grootscholten in hun vrije tijd een
ontvangst centrum voor hun landgenoten
in dit gebied. De bisschop van London
heeft bovendien een groot huis aange
kochtdat zal dienen als hoofdkwartier
voor de Nederlandse priestersdie werk
zaam zijn onder de Nederlandse en
Vlaamse immigranten.
Bravo, dat is goed werk. Gastvrijheid
en degelijkheid worden hier kranig hoog
gehouden.
IN ALBERTA bouwde de Nederlandse
pastoor Pelt van Edmonton een nieuwe
kerk voor zijn groeiende parochie, die
uitsluitend uit Nederlanders, bestaat.
Zes vrijwilligers helpen hem een vroe
gere boerderij tot een bescheiden kerk
annex ontvangstcentrum ombouwen.
Pastoor Pelt heeft zelf lang als zielzor
ger gepionierd, zodat hij de moeilijkhe
den van syn mensen goed begrijpt.
Inzicht in moeilijkheden is altijd een
voorwaarde bij hulp verlenen, inzicht
ontbreekt echter nogal eens: vandaar dat
veel arbeid ongedaan blijft.
ONLANGS verscheen een bericht
over de aanhouding van 150 inlanders te
Stanleystad in Belgisch Congo. Zij wor
den beschuldigd van lidmaatschap der
„Kitawala-secte". De Kitawala een po-
litico-religicuze secte is van protestantse
oorsprong. Deze secte beoogt de om
verwerping van elke bestaande orde.
Haar actie steunt op de niet-gecom-
mentarieerde Bijbel. De leiders der be
weging leggen elke Bijbelspreuk op hun
manier uit; zij baseren bijvoorbeeld hun
actie tegen dc blanken op het. Bijbelse:
„De laatsten zullen de eersten zijn".
Hun redenering komt neer op het vol
gende: de blanken hebben Christus ge
dood en nu komt voor ons de Zwarte
Verlosser.
Dat komt ervan, wanneer men op
eigen gelegenheid zonder het door God
aangegeven gezag gaat „bijbelen".
DE KITAWALA-fceue_<7i?i<7 is uit
Zuid-Afrika naar de Belgische Congo
gekomen; de eerste Kitawala vond men
reeds in 1923 te Elisabethstad. Oor
spronkelijk was de benaming Kitam-
bala (hoofddoek)zij werd later in Ki
tawala gewijzigd, wat heerschappij be
tekent. De hoofddoek is meestal het ken
teken van lidmaatschap bij deze secte.
Algemeen wordt aangenomen dat de
Kitawala talrijke aanhangers telt. die
deels uit onwetend fanatismedeels door
terroristische maatregelen gerecruteerd
worden. Hoe dan ook de groep bewijst
weer, dat het vrije onderzoek eeuwen
geleden reeds maar ook vandaag nog tot
vreemde houdingen kan leiden.
Morgen is het weer Zondag. Wenst ge
voor u ook het epistelwoord: „Vrede zij
u" offer dan flink op de offerschaal voor
de nieuwe kerken en twijfel niet aan
vergelding van uw goede daad. Luis
ter voorts naar het evangelie -der over
winning door het oeloof. Voor de rest
een schone Zondag met het blijde ge
laat van iemand, die een prijs van de
steentjesactie in de wacht heeft ge
sleept.
