Het Britse Gemenebest nadert
„the point of no return
Genève: Krachtproef voor
Commonwealth-idee
Coöp. Centrale Boerenleenbank
Juana Geuer Kreeg een pop
SPOKT-SPEL-SPANNIN
De slapende
Boeddha
5 doktoren
het misbruik van
laxeermiddelen
Om ee?i huis in New-York
ROND DE RONDE
WRIGLEY
waarschuwen tegen
Vijfentwintigduizendste emigrante per KLM
Weiter gewicht-titel voor
Frits van Kempen
N. W. B. vierdaagse in
Apeldoorn gaat door
Turpin verloor
Europese titel aan Mitri
Van der Zande eerste in
„Dwars door Berlijn"
PAGfNA 4
Terughoudendheid
INDONESISCHE STUDENTEN
VERLATEN NEDERLAND
Geen sprake van onvrien
delijkheid
OMZETTEN WEDEROM
GESTEGEN
B. M. R.
CAFE IN DE AS GELEGD
EINDHOVENSE RAAD
AANVAARDDE
„MASTERPLAN"
Ruiltransacties met Philips
Jury gaf eerst onbeslist
NEPTUNUS—V.U.C. OP 23 MEI
OP HET SPARTA-TERREIN
m m i
500 deelnemers verwacht
Succes aan twee kanten',
maar nu verder
VERDRONKEN
Blijf optimist
Beh°"d Uw s(raiend
en frisse mond.
DOOR
F. J. A. L. CORDENS
LUETGEHETMAN EUROPEES
KAMPIOEN BANDSTOTEN
DE „BRIELSE EENDAAGSE"
OP 29 MEI
(Van onze correspondent)
LONDEN, Mei 1934.
Het Britse Gemenebest maakt een zware tijd door, zwaarder dan het
zo op liet oog lijkt. De wereldreis van Koningin Elizabeth is een over
weldigend succes geworden, het pond-sterling heeft zich naast de dollar
als handelsvaluta een eigen plaats veroverd; het Gemenebest heeft zijn
eigen atoombom, de welvaart is vrijwel hersteld na de beproevingen van
de oorlog, de operatie die van liet Imperium een Gemenbest maakte,
in gang gezet met het Statuut van Westminster in 1931, is goeddeels
voltooid. Maaj- de gang der wereldgebeurtenissen stelt de hechtheid van
dit wonderlijk bouwsel van Brits politiek vernuft zwaar op de proef.
Nu pas zal gaan blijken of het Imperium in zijn nieuwe gedaante: liet
Gemenebest, bestand is tegen het geweld der wereldgeschiedenis. Er
staat voor Engeland veel op het spel in Genève.
Chester Wilmot verhaalt in zijn bock
„The Struggle for Europe", hoe Churchill
eens in 1943 tegen President Roosevelt ge
zegd heeft: „Ik geloof, President, dat u
een eind wilt maken aan het Britse Im
perium" (p. 635, Engelse uitgave). Gedu
rende heel de oorlog heeft de Britse impe
riale idee de Amerikanen, welker poli
tiek schibboleth ligt uitgedrukt in het
woord „onafhankelijkheid", danig dwars
gezeten. Wilmot verklaart, hoe deze con
troverse in de staatkundige concepties
der beide volken van Angelsaksische
stam van diepgaande invloed is geweest
op het verloop van de oorlog en de ont
wikkeling der na-oorlogse geo-politieke
situatie. Deze controverse beheerst ook
voor een groot gedeelte het laatste boek
van Churchill's Memoires, „Triomf en
Tragedie", dat zojuist verschenen is.
Nog altijd speelt deze tegenstelling in
het bondgenootschap tussen Groot-Brit-
tannië en de Verenigde Staten een rol
van uitermate grote betekenis, veel gro
ter dan over het algemeen wel wordt
beseft. Al hebben de Amerikanen in de
laatste jaren in dit opzicht veel geleerd,
het valt hun nog altijd moeilijk de impe-
riale gedachtengang der Britten ten einde
toe te volgen. Ook zij streven imperiale
doeleinden na, zij het eigenlijk nog on
bewust, want zij worden ertoe gedwon
gen door de noodzaak een wereldwijde
verdedigingsring op te bouwen rondom
hun eigen territorium.
Nog altijd spelen de Amerikanen ver
stoppertje met zichzelf door hartstoch
telijk te geloven, dat hiin wereldpolitiek
gegrond is op de idee, dat elk volk recht
heeft op onafhankelijkheid. Zij mogen
dan wereldpolitiek bedrijven, dit doen
zij niet door overheersing, doch door het
sluiten van vrijwillige bondgenootschap
pen met zelfstandige staten: Turkije is
er een voorbeeld van, en Spanje, en West-
Europa, en Pakistan, en Irak. Amerika
past in zijn wereldpolitiek de directe me
thode toe. Engeland, wijs geworden door
een eeuwenlange ervaring, doet het wat
omzichtiger, naar het Amerikaanse idee
wat tè omzichtig, op het „ouderwetse" af.
Maar juist deze „ouderwetse" inslag in
zaken van wereldpolitiek maakt Engeland
ietwat terughoudend aan de conferen
tietafel. Want de „Grote Vier" zijn niet
Rusland, Amerika, Frankrijk en Groot-
Brittannië, maar Rusland, Amerika, de
Franse Unie en het Britse Gemenebest.
En ais Eden spreekt in Genève is hij
niet de stem van Engeland, maar van
het Britse Gemenebest. En het vereist
politieke muziekkennis en jarenlange
oefening om die stem niets vals te doen
klinken in het Gemenebestelijk koor.
Engeland is voorzichtig, want het
wordt zich steeds meer bewust, dat In-
do-China de beitel kan worden in de
muur van zijn Gemenebest, zo zorgvul
dig opgemetseld en opnieuw bepleisterd.
Engeland weet, dat Indo-China, naar de
woorden van President Eisenhower, „de
kurk in de fles van het Verre Oosten"
is, en dat die kurk op de fles gehou
den moet worden, koste wat het kost, an
ders wordt heel het Oosten door het
Communisme overspoeld. Maar terzijde
van de flessehals liggen India, Pakistan,
Ceylon, Burma, Indonesië, en deze vijf
hebben juist op 28 April een conferentie
op Ceylon geopend, om in intiem ver
band de situatie in hun omgeving te
bespreken. En kortgeleden is in Lahore
de „Commonwealth-conferentie" beëin
digd, waar Engeland de temperatuur van
het Gemenebest heeft kunnen opnemen.
De zaken zagen er voor het Westen
niet onverdeeld gunstig uit. Bitter was
de critiek, die vooral Pakistan heeft uit
gebracht op Frankrijk en Nederland in
zake hun beleid in het Verre Oosten, zij
het in verleden of heden. De Pakistanse
Minister van Buitenlandse Zaken, Sir
Zafrullah Khan, hield ter conferentie
een rede, waarin hij zijn toehoorders, on
der wie vele Britten, waarschuwde, dat
elk Aziatisch volk, dat geplaatst wordt
voor de keus tussen afhankelijkheid van
het Westen en onafhankelijkheid door
communistische hulp, zonder aarzeling
die communistische hulp zou aanvaar
den, welke consequenties dit ook heeft.
Hij bracht een gebeurtenis in herinne
ring, die indertijd niet bekend is ge
worden: een Nederlandse diplomaat
vroeg he mtijdens de politiële actie in
Indonesië, toen Pakistan reageerde door
het vliegveld van Karachi voor de K.L.M.
te sluiten, aan Sir Zafrullah: „Maar wij
hebben u toch niets gedaan?" En de
Pakistani antwoordde: „Wat gij een
Aziatisch volk aandoet, dat doet gij ons
aan!".
Tijdens de Ceylonese conference heeft
het plan voor Vrede in het Verre Oosten,
dat is opgemaakt door Pandit Nehroe,
een belangrijk onderwerp van bespre
king uitgemaakt. Nehroe wil een be
standslijn in Indo-China, op basis van de
status quo, met officiële erkenning van
Ho Chi Minh's Gouvernement in de door
hem bezette gebieden, onafhankelijkheid
voor de rest van Indo-China, en een in
terim-periode voor vijf jaar, gedurende
welke tijd de bestandsvoorwaarden ge
garandeerd zullen worden door de vijf
mogendheden, die thans te Colombo ver
gaderd zijn.
Dit alles weet Engeland, zoals Amerika
dit weet. Maar Amerika heeft geen Ge
menebest te verliezen. Engeland wel.
Amerika kan rechtstreeks verdragen
sluiten, en wapenhulp verlenen aan le
den van het Britse Gemenebest, zoals het
gedaan heeft met Pakistan, zoals Ameri
ka ook, als 't dat zou willen, rechtstreeks
tussen beide kan komen in Indo-China,
zonder zich al te veel aan India gelegen
te laten liggen.
De grote moeilijkheid voor Engeland
is deze, dat Amerika het Verre Oosten an
ders benadert dan Engeland. Amerika
staat onbevangener dan Engeland, met
zijn koloniaal verleden, tegenover de Oos
terse mentaliteit: het heeft immers zélf
een onafhankelijkheidsstrijd gestreden,
en is, zo meent het, vrij van imperiale
smetten. Amerika wil Azië slechts „hel
pen" tegen communistische agressie, want
omdat het Communisme een doodsvijand
is van de Verenigde Staten, is liet dit ook,
denkt Uncle Sam, van geheel Azië. Maar
de Aziatische volken zijn er nog niet zo
erg van overtuigd dat het Communis
me in al zijn verschijningsvormen ver
keerd is. Zij zijn veel meer bevreesd
door het „kolonialisme", zelfs voor het
woord alleen al.
Kort geleden had ik een gesprek met
een hooggeplaatst Indonesisch diplomaat
(hij heeft thans Engeland verlaten), en
herhaaldelijk sprak hij over de „metro-
politaanse mogendheden". Ik vroeg
hem wat hij daarmee bedoelde, en ver
legen lachend antwoordde hij: „O, ik
spreek liever niet over de „koloniale mo
gendheden", want ik houd niet van dat
woord".
Deze diepgewortelde vrees kent En
geland maar al te goed; en het beseft
daarom dat het Westen met uitermate
voorzichtigheid in het Oosten moet optre
den, wil het niet weer opnieuw verdacht
worden van „metropolitaanse" aspiraties.
Waar Amerika ook in het Verre Oosten,
voor zover dit niet onder communistische
invlopd geraakt is, de stuwkracht is ge
worden, daar is Engeland thans de rem,
die deze stuwkracht weerhoudt van al
te voortvarende doortastendheid. Hoewel
niet minder vastberaden in zijn verzets
wil tegen de communistische agressie,
is het toch voorzichtiger, men zou haast
zeggen „wijzer". Het lijntje tussen Oost
en West is zo dun, het zou eens kunnen
breken. Er moet een werkformule ge
vonden worden voor de beide uitersten:
Oosters geduld en Westerse haast. Van
daar dat Churchill in het Lagerhuis
kon zeggen: „Dien Bien Phu is erg, maar
we moeten de proporties niet uit het
oog verliezen".
Zo wordt het Britse Gemenebest op
de proef gesteld. In Afrika in het verband
van de onderschikking, in Azië in dat van
de nevenschikking der Rijksdelen aan de
Britse souvereiniteit. Maar het zwaar
tepunt van de krachtproef ligt op dit mo
ment toch in het Verre Oosten. Daar
heeft Engeland „the point of no return"
bereikt, het beslissende punt, vanwaar
geen terugkeer mogelijk is. Nu zal moe
ten blijken of de nieuwe conceptie van
het Gemenebest levensvatbaarheid bezit,
of dat het Oosten zijn eigen weg gaat, los
van het Westen, los van Engeland. En de
tweesprong ligt in Genève.
Naar aanleiding van het bericht uit Dja
karta over het overbrengen van Indonesi
sche „dienstverbandstudenten" in Neder
land naar andere landen weet het Indone
sische hoge commissariaat in Den Haag
nog mede te delen, dat de Indonesische re
gering inderdaad hetplan heeft de stu
denten van deze groep in Nederland, die
daarvoor in aanmerking komen, naar an
dere landen te zenden ten einde een zo
gelijkmatig mogelijke spreiding te be
werkstelligen van studerende Indonesiërs
in het buitenland. In totaal studeren on
geveer 2.000 Indonesiërs in het buitenland,
waarvan 1550 dus bijna 80"/» in Ne
derland. Het aantal Indonesische studen
ten, dat de Nederlandse taal beheerst,
neemt echter hoe langer hoe meer af, zo
dat ook hierdoor de mogelijkheid van stu
die in ons land kleiner wordt.
De door de Indonesische regering voor
genomen spreiding zal eerst haar beslag
krijgen na het cursusjaar 19531954. In
principe zal, naar wij vernemen, bij iedere
overbrenging naar een ander land zoveel
mogelijk rekening worden gehouden met
de wensen en de omstandigheden van de
betrokken studenten.
Met nadruk werd van Indonesische zijde
verzekerd, dat deze maatregel gebaseerd
zal zijn op overwegingen van doeltreffend
heid en niet wordt genomen, omdat de In
donesische regering het standpunt in
neemt. dat de studie in Nederland als zo
danig ongewenst wordt geacht.
Zoals reeds is gemeld zijn enige tijd ge
leden twee hoofdambtenaren van het In
donesische ministerie van onderwijs naar
ons land gekomen om de benodigde gege
vens voor deze maatregel te verzamelen.
De studenten waren reeds eerder van het
besluit van de Indonesische regering op de
hoogte gesteld-
In het verslag van de Coöp. Centrale
Boerenleenbank te Eindhoven over 1953
wordt gemeld, dat de omzet op de ver
schillende rekeningen, die b(j de boeren
leenbanken worden gehouden wederom
een stijging te zien gaven t.o.v. het voor
afgaande jaar. De reeds eerder geconsta
teerde ontwikkeling, dat de omzet op
lopende rekening sneller toeneemt dan de
omzet op spaarrekening, was wederom
merkbaar.
De cijfers die op de omzetten betrekking
hebben luiden als volgt <in 1.000):
spaargelden, ingelegd 274.615 (273.945),
terugbetalingen 244,769 (249.370). Lopende
rekeningen: tegoed geschreven 1.073.813
(972.621), afgeschreven 1.067.661 (950.359)
Dinsdag 1 Mei
Uitzending vanuit Eng. Transit Camp tr
Hoek van Holland. Golflengte 31 meter.
22.00 Bij Invitation
22.30 Tijd voor Bernard
23.00 Sportverslagen
23.15 Verzoekplaten
00.30 Sluiting
WOENSDAG 5 MEI [954
HILVERSUM I 1402 M.). 7.00 N C.R.V. 16.00
24.00 Nationaal Progr. 7.00 Nws. 7.13 Gram. 7,o0
Gewijde muz. 7.45 Een woord voor de dag.
8.00 Nws. 8.15 Gram. 8.30 „Tot uw dienst". 8.35
Gram. 9.00 V. d. zieken. 9.30 V. d. huisvr. 9.35
Waterst. 9.40 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00
Hoorsp. 12.00 Instr. trio. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Gram. 12.37 Herv. kerkd. 12.50
Klokgelui. 12.00 Nws. 13.15 „Met Pit op pad".
13.20 Meisjeskoor. 13.45 Gram. 14.00 V. d.
jeugd. 15.20 Instr. septet. 15.40 Gram. Nationaal
progr.: 16.00 V. d. kind. 17.00 Operaconc. 17.35
V. d. jeugd. 17.55 „Elf droppings". 18.00 Nws.
18.15 Toespr. door Z.Exc. Dr W. Drees. 18.25
Gram. 18.40 Voordr. 19.00 Instr.sext. en toespr.
door Z.Exc. mr F. J. F M. van Thiel. 19.30
Bijeenkomst ter herdenking van de bevrijding.
20 30 Nws. 20.37 „Elf droppings". 22.15 Metro-
pole ork. Intermezzo: Voordr. 23.00 Nws. 23.15—
24.00 Gram.
HILVERSUM II. 1298 M.l. 7.00 V.A.R.A. 10.00
VPRO 10 20 V.A.R.A. 16.0024.00 Nationaal
programma. 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym.
7.30 Gram. 8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.30 Orgel,
8 50 V d. huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram.
10.00 Caus. 10.05 Morgenwijding. 10.20 V. o.
vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Promenade-ork. 12.rö
Land- en tuinb.meded. 12.33 V. h. platteland.
12.38 Lioiite muz. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstel
lingsagenda. 13.18 Dansmuz. 13.45 Caus. 14.C0
V. d. kind. 13.30 V. d. zieken. Nationaal progr.:
16.0024.00 Zie Hilversum I.
Engeland, BBC Hnme Service. 330 M.
12.00 Gram. 12.30 V. d. boeren. 12.55 Weerber.
13.00 Nws. 13.10 Ooggetuigeverslagen. 13.30 uans-
muz. 14.00 V. d. scholen. 15.00 Gram. 15.10 Race-
rep. 15.25 Pianorecital. 16.00 Vespers. 16.4a Cau^
17 00 V. d. kind. 17.55 Weerber. 18.00 Nws. 18.15
Caus. 18.25 Sport. 18.30 Gevar.progr. 19.30 Caus.
20.00 Ork. conc. 21.00 Nws. 21.15 Ork. conc. 21.5a
Caus. 22.25 Gram. 22.45 Pari. overz. 23.00-23.08
Nws.
Engeland, BBC Light Trogr. 1500 en 247 M.
12.00 Amus. muz. 12.45 Orkestconc. 13.45 V. d.
kleuters. 14.00 V. d. vrouw. 15.00 Orkestconc.
15.45 Amus. muz. 16.15 Mrs. Dele's Dagb. 16.30
Orkestconc. 17.30 Gevar. muz. 18.00 Fanfare-ork.
18 45 Hoorsp. 19.00 Nws. 19.25 Sport. 19.30 Gevar.
progr. 20.13 Vioolrecital. 20.30 Hoorsp. 22.00 Nws.
22.15 Rep. 22.35 Revue-ork. 23.05 Voordr. 23.20
Muz. v. h. Continent. 23.5024.00 Nws.
NWDR. 309 M.
12 00 Gevar. muz. 13.00 Nws. 13.10 Omr. ork.
16.00 Dansm. 17.00 Nws. 17.45 Ork. conc. 19.00
Nws. 20.00 „Tausendundeine Nacht", operette.
21.45 Nws. 21.15 Ork. conc. 24.00 Nws. 0.30 Piano
recital.
Frankrijk, Nationaal Programma. 347 M.
12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.20 Gram. 14.05 Nws.
18.30 Amerikaanse uitz. 19.00 Gram. 20.02 Ork.
conc. 20.32 Hoorsp. 22.45 Harpspel. 23.00 Gram.
23.45—24.00 Nws.
Brussel 324 en 484 M.
824 M.
11.45 Filmmuz. 12.30 Weerber. 12.34 Gram.
12.50 Koersen. 12.55 Gram. 13.00 Nws. 13.1o
Gram. 14.00 Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00 Idem.
16.05 Ork. conc. 17.00 Nws. 17.10 Vlaamse liede
ren. 17.30 Voodr. 17.45 Vlaamse liederen. 17.50
Boekbespr. 18.00 Balletmuz. 18.30 V. d. sold.
19.00 Nws. 19.40 Volkszang. 20.10 Gram. 20.15
Ork.conc. 21.05 Gram. 21.20 Ork.conc. 22.00 Nws.
22.15 Jazzmuz. 22.45 Gram. 22.5523.00 Nws.
484 M.
12.00 Gram. 13.00 Nws. 13.15, 14.00 en 15.00
Gram. 17.00 Nws. 17.15 Gram. 17.20 Zang en
piano. 17.55, 18.50, 19.15 en 19.28 Gram. 19.30
Nws. 20.00 Ork.conc. 21.30 Muz. uit Azië. 22.00
Nws. 22.15 Relais. 22.55 Nws.
EngrUnd. BBC European Serv. Uitz voor Ned.
22.0022.30 Nws. „The Carpenters' Company",
caus. Vrijbuiters Radiodagboek, lop 224 en 75
m.).
Televisie
N.T.S. Nationaal progr.: 20.15—21.30 1. Film-
act. 2. Weerber. 3. 1945—1954, cabaretprogr.
Advertentie)
Als u geregeld laxeermiddelen slikt, ts er nu
een manier om ervan af te komen. 83 van de 10U
personen lukte hetiukunt het ook. En wel zo:
Drink in de loop van elke dag enkele glazen
wateren bepaal een vast uur voor uw stoelgang.
Neemdele week elke avond twee Carter's Le-
verpilletjes. 2e Week - elke avond één. 3e Week
- om de andere avond één. Daarna niets meer,
want Carter s Leverpilletjes stellen uw inge
wanden ln staat weer op eigen kracht te
werken, zonder laxeermiddelen.
Wanneer zorgen, vermoeidheid of te veel eten
het tempo van uw ingewanden tijdelijk vertra
gen, neem dan tijdelijk Carter's Leverpilletjes
om u weer op gang te helpen. Zo raakt u uw ver
stopping kwijt en vervalt u niet in de laxeer
middelen-gewoonte. Haal direct Carter s Le
verpilletjes, f 1.20 per flacon. 67
Voorschotten: afgelost 19.344 (14.019)'
verstrekt 45.517 135.339). De boerenleen
banken deden niet mee aan de in 1953 Dij
sommige spaarinstellingen opkomende
neiging om met hogere spaarrentetarieven
a.h.w. in concurrentie te treden. De omzet
in het rek. crt. verkeer nam toe tot 2.1
(1.9) milliard.
Aan credieten en voorschotten samen
stond per uit. Dcc. 1953 bij de aangeslo
ten boerenleenbanken uit f 191-8 (162 S)
millioen. Van dit totaal stond f 150 (123.91
millioen uit 'n de vorm van vaste in re
gelmatige termijnen af te lossen voor
schotten en f 41.8 (38.9) millioen als cre-
diet in lopende rekening. De betrekke
lijk krachtige stijging van de uitstaande
voorschotten en credieten met een bedrag
van f 29 (15.4) millioen is opmerkelijk
voor een jaar, dat overigens gekenmerkt
werd door een grote geldruimte.
Evenals in 1952 had ook in 1953 een stij
ging i'an de tegoeden van de boerenleen
banken bij de Centrale Bank plaats; dit
ondanks een toeneming van de eigen uit
zettingen der boerenleenbanken met de
genoemde f 29 millioen. De tegoeden van
de boerenleenbanken bij de Centrale Bank
gaven een stijging te zien met f 24.3 min
tot f 490.433.000 (466.083.000).
De bedrijfsresultaten werden ongunstig
beïnvloed door de dalende rentestand op
de geldmarkt. De W. en V. rekening wijst
een bruto winst aan van f 2.704.134
(3 339.471). Onkosten vergen f 1.480.837
(1.210.630). Na o.m. afschrijvingen en re
serveringen resteert een saldo winst van
f 109.713 (71.905), waaruit een onveranderd
dividend van 6 pet wordt voorgesteld.
In Odoorn (Dr.) is het café Dijkstra af
gebrand. Het gezin van de caféhouder ont
dekte pas, dat er brand was, toen de vlam
men al uit het dak sloegen. Het vuur was
op de bovenverdieping, waarschijnlijk door
kortsluiting ontstaan. De stormachtige,
wind blies de vlammen met grote kracht
door het gebouw. De bewoners konden
niets redden dan een kistje met geld en
een paar stoelen uit het café. Binnen de
minuut, nadat ieder het huis had verlaten
stortte het plafond neer en in veertig mi
nuten was de brand uitgewoed; niets
brandbaars was er toen meer over. Niet
alleen het woonhuis en de gelagkamer zijn
verbrand maar ook een betrekkelijk nieu
we toneelzaal met een groot aantal stoe
waaronder tachtig gehuurde.
(Van onze Amsterdamse redactie)
Verrast, guitig lachend en eigenlijk niet
beseffend, wat er nu precies aan de hand
was, greep de zesjarige Juana Geuer, een
parmantig meiske in een rood truitje met
grijs overgooiertje en een bonte strik in
het haar. de met rood-wit-blauwe lintjes
versierde doos en een luid oh-geroep
weerklonk, toen zij er een mooie pop in
Nederlandse klederdracht uit haalde.
Juana was namelijk de 25000ste emi
grante. die Nederland met de K.L.M. door
de lucht verlaat. Haar ouders, haar twee
broertjes José en Wim en ook de andere
64 emigranten, die gisteravond om half
tien van Schiphol met de DC 6 „Jan van
Riebeek" naar Montreal vertrokken, wa
ren onkundig van het feit, dat Juana het
25ste duizental vol maakte. En iedereen
in de intercontinentale wachtkamer van
Schiphol spitste dan ook het oor, toen
mr dr J. P. G. Schmitz. hoofd van het be
drijf „Emigratievluchten" der KLM na
het diner, dat de emigranten voor hun
vertrek was aangeboden, aankondigde, dat
de gelukkige zich onder het gezelschap be
vond.
„Ben jij even een bofferd". zei papa en
hij zette zijn dochtertje op een stoel,
waarop de aanwezigen onder handgeklap
het meisje toejuichten.
Geheel niet, verlegen door de belang
stelling poseerde Juana, tongetje uit de
mond en een hand tussen het viltje van
haar overgooiertje, voor de fotografen en
zo aanvallig lachte ze steeds, dat de heer
Schmitz niet kon nalaten te zeggen: „Nou,
jij kent het vak, zeg".
Natturlijk moesten ook piloot J. Pool
en de beide stewardessen eraan geloven
en met het meisje op de knie werden ze
vereeuwigd.
Juana is het oudste dochtertje van het
echtpaar GeuerFermeij, dat in de Co-
meniuslaan 41 in Bussum heeft gewoond.
De heer Geuer is in 1939 op 22-jarige leef
tijd met zijn vader, een glazenier, naar
Bolivia gegaan waar hij als technicus op
een textielfabriek een goed stuk brood
verdiende. Zij verloofde, Elsje., had hij ook
willen laten overkomen, maar dat werd
door de oorlog verhinderd en pas na de
bevrijding kon het tweetal in Bolivia in
het huwelijksbootje stappen.
Juana en José, die nu vijf jaar is, aan
schouwden in den vreemde het levens
licht. Een paar jaar geleden keerde het
gezin naar Nederland terug om nu op
nieuw, met een „man" vermeerderd, wanl
intussen heeft Juana een tweede broertje
gekregen, naar Canada te emigreren. De
37-jarige heer Geuer begint in Ottawa,
waar een huis voor het gezin klaar staat,
als chauffeur, doch hij hoopt over twee
maanden een betrekking als technisch te
kenaar bij een fabriek van schoolmeube-
len te krijgen.
Van de 25.000 Nederlanders, die tot nu
toe per KLM zijn geëmigreerd, vertrok
meer dan de helft naar Canada n.l 13.463.
naar Australië 874 en ruim 1000 naar an
dere landen.
Bij deze vliegende emigranten bevinden
zich ook z.g „gesubsidieerde" emigranten.
De heer Schnitz vertelde ons nog, dat
de KLM ook aan „tegengestelde" emigra
tie doet. Op haar retourvlucht van Dja
karta van Australië uit zal z'i Rh op 14
Mei a.s. voor de zevende maal sinds 1950
naar Hongkong gaan om vandaar vluch
telingen uit rood-China, die in kampen
hebben gezeten naar andere bestemmin
gen te brengen. Dit geschiedt in opdracht
van de I.C.E.M.. de International Com
mittee for European Migration, een orgaan
dat een onderdeel is van de vluchtelingen
zorg der Verenigde Naties.
Tijdens deze zevende vlucht, welke als
een sympathiek gebaar door de Ned. rege
ring aan de I.C.E.M. wordt aangeboden,
zullen 50 a 60 vluchtelingen naar verschil
lende oorden worden gebracht, n.l. Cyprus,
Athene. Napels en Genève. terwijl op
Schiphol op 17 Mei de dan nog enig
overgebleven passagier, een Nederlander,
zal debarkeren.
IN NEW YORK, in het bekende Green
wich Village, het Montmartre van de
millioenenstad aan de Hudson, stond
een huis.
Een flink gebouw. Een van de grootste
schrijvers der Verenigde Staten woonde
er. Mark Twain.
Mark Twain was een typische Midwest
ern. een groot Amerikaan en een schrij
ver, wiens oeuvre tot de wereldliteratuur
gerekend wordt, zeer zeker door de Ame
rikanen. Hij woonde lang in het cosmo-
politische New York.
Nu was er een huizenspeculant, die het
huis kocht om het af te breken, teneinde
er een hoge woonflat voor in de plaats
te zetten.
Groot was de verontwaardiging onder
de kunstenaars, journalisten en bohé
miens. die de bevolking van Greenwich
Village vormen.
Ze ontketenden een felle protestactie.
De journalisten werkten bijzonder hard
mede. Want Mark Twain is óók journalist
geweest.
En de New Yorkse bladen publiceerden
tal van protestartikelen. Ze betoogden,
dat millioenen Amerikanen naar het bui
tenland reizen en met open mond staan
voor en in de huizen, waar beroemde
mannen van de Oude Wereld gewoond
hebben. Het zou een schande zijn, indien
ze niet alles deden, om het huis, waar hun
eigen grote schrijver eens woonde, voor
ondergang te behoeden.
De huizenspeculant liet zioh overhalen
het huis tegen een vergoeding van 160.000
dollar aan een te stichten stichting over
te doen.
Het leek de New Yorkse pers een peule
schilletje, dit bedrag bijeen te brengen.
Er werden inschrijvingen geopend.
Maar na twee weken was er in totaal zeg
ge en schrijve 15 dollar bijeen. Hierbij
bevond zich 75 cent van een jongen, die
zijn spaarpot geledigd had, omdat hij
Mark Twains. boeken zo mooi vond.
De burgemeester van New York had
het bestaan, net te doen, alsof hij hele
maal niet min of meer bedektelijk was
uitgenodigd, de lijst met een behoorlijk
aantal dollars te openen, overeenkomstig
zijn standing als hoofd van de stad, waar
Amerika's culturele leven in zo belang
rijke mate geconcentreerd is.
Hij deed net als de andere Amerikanen.
Of Mark Twain is dat huis gewoond heeft,
liet hem koud.
Indien het nu zijn geboortehuis was ge
weest.
Maar hiermede kan de onverschillig
heid der Amerikanen voor het huis, waar
in Mark Twain woonde, niet helemaal
verontschuldigd worden.
Een feit is, dat Mark Twain hen niet zo
heel veel meer schelen kan. Het is hen
om het even, of in dat huis een „Tom
Sawyer" en een „Huckleberry Finn" ge
schreven en dus geboren zijn.
Want ze lezen die boeken niet meer.
De huizspeculant heeft de slopers aan
het werk gezet.
Gisterenavond heeft dc gemeenteraad
van Eindhoven na urenlange discussies
zonder hoofdelijke stemming aangenomen
het zg. „masterplan", omvattende het
aanvaarden in beginsel van een reeks
grond- en andere transacties met de N.V.
Philips, teneinde een vlottere realisering
van het stads- en wederopbouwplan mo
gelijk te maken.
Uit de raad kwam o.m. de vraag naar
voren, welke kosten voor de gemeente
zullen voortvloeien uit de vervanging, ten
behoeve van de doorbraak van de Emma-
singel, van Philipsgebouwen door gebou
wen van gelijke indeling, outillage, om
vang en constructie. Wethouder mr F. van
Kemenade verklaarde namens B. en W.,
dat hij hierop het antwoord niet kon ge
ven. Alleen kon hij zeggen, dat het aantal
kubieke meters inhoud der te vervangen
gebouwen in totaal 40.000 bedraagt. Voorts
ze hij, dat de kosten op de wederopbouw-
rekening komen en dus niet geheel door
de gbmeente behoeven te worden gedragen.
Na een gevecht over 12 ronden van drie
minuten tegen Teun Brommer is Frits v.
Kempen uitgeroepen tot kampioen van
Nederland in het weltcrgewicht. Deze uit
slag, alhoewel ons inziens volkomen juist,
was de oorzaak van veel deining onder
het publick hetgeen ook begrijpelijk was
omdat eerst de uitspraak „onbeslist" was
gegeven.
Inderdaad viel het niet mee tussen de
twee te kiezen. Want Frits van Kempen
en Teun Brommer zijn in dezelfde school
groot gebracht en ze kennen eikaars
strijdwijze door en door. Deswege namen
ze grote voorzichtigheid in acht, met het
gevolg dat de partij een enigszins vlakke
vertoning werd. Met dat al leed het geen
twijfel of Van Kempen had het gevecht ge
leid, hij was vrijwel constant in de aanval
geweest en dit alleen reeds had. bij ove
rigens vrij gelijk opgaande strijd, de door
slag moeten geven. De jury oordeelde
echter in eerste instantie „onbeslist",
waarna men tot de ontdekking kwam dat
in deze strijd om de vacante titel toch een
winnaar diende te worden aangewezen.
En dit werd dan in tweede aanleg Frits
van Kempen. Maar een goede beurt heeft
de boksrechtspraak bij deze partij toch
niet gemaakt. Als een kampioen zijn titel
verdedigt is een uitspraak „onbeslist" zeer
wel mogelijk, hij behoudt dan zijn titel.
Gaat het evenwel om een vacante titel
dan moet een winnaar worden aangewe
zen. en indien dit tijdig bedacht was zou
het rumoer onder het publiek zijn voor
komen.
Na besprekingen tussen de beide clubs
is besloten, dat de beslissingswedstrijd
NeptunusV.U.C. voor de bezetting van
de laatste plaats in de 2e klas B van het
K.N.V.B.-district West II (en de daaraan
verbonden automatische degradatie naar
de 3e klas) gespeeld zal worden op. Zon
dag 23 Mei te 2 uur op het Sparta-terrein
te Rotterdam.
Bij een gelijk spel wordt 2 X 7li mi
nuut en indien nodig daarna nóg eens
een kwartier verlengd. Valt dan nog geen
beslissing, dan wordt de tweede beslis
singswedstrijd op het H.B.S.-terrein te
Den Haag gespeeld.
Zeepost. Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De data, waarop de
corrcvspondentie uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan tussen haakjes achter de naam van
het schip vermeld.
Indonesië: m.s. „Oranje" (12 Mei): Ned. Nw
Guinea: m.s. „Japara" (13 Mei); Ned. Antillen:
m.s. „Willemstad" (11 Mei); Suriname: s.s.
..Cottica" (8 Mei); Unie van Zuid-Afrika en
Z.W.-Afrika: m.s. „Stirling Castle (8 Mei»;
Canada: s.s. „Nieuw Amsterdam" <8 Mei), s.s.
„Ryndam" (12 Mei), s.s. „American Jurist" 13
Mei)Zuid-Amerika, Argentinië en Chili: s.s.
Cordoba" (8 Mei): Brazilië en Uruguay: m*5.
„Alhena" (12 Mei); Australië: via Engeland
(8 Mei); Nieuw-Zeeland: via Engeland (8 Mei)
Inlichtingen betreffende de verzendingsdata
van postpakketen geven de postkantoren.
Op een door de Nederlandse Wandel
sport Bond-te Utrecht belegde persbij
eenkomst zijn bij monde van de voorzit
ter van het uitvoerend comité, de heer P.
Deenekamp, enige mededelingen gedaan
over de vierdaagse wandeltochten, die
van 27 tot en met 30 Juli a.s. in Apel
doorn door de N.W.B. worden gehouden.
Gezegd werd dat het definitief doorgaan
van deze vierdaagse een gevolg is van de
uitgeoefende aandrang der leden van de
bond op het hoofdbestuur. Als eerste doel
wordt gesteld, de deelnemers te laten ge
nieten van de wandelsport, reden waar
om dan ook gesproken wordt van vier
daagse wandeltochten, en niet van mar
sen. Er is meer keus in de afstanden, die,
zo werd medegedeeld, over het algemeen
korter zijn dan tot nu toe bij vierdaagsen
het geval was. Voorts is er gelegenheid,
wanneer men niet gebonden wenst te zijn
aan een volgens leeftijd voorgeschreven
z.g. „prestatie afstand" in te schrijven
voor een toeristische klasse. De dagelijks
te wandelen afstand, voor personen van
14 tot en met 75 jaar, is in deze klasse ge
steld op 30 km.
De bij de Nijmeegse Vierdaagsen be
haalde herinneringskruisen "ellen niet
mee voor de Apeldoornse wandeltochten,
de Apeldoornse kruisen dienen be
schouwd te worden als een herinnering
aan de tochten en niet, naar de heer
Denekamp verklaarde, als een beloning
voor een prestatie. De V.V.V. te Apel
doorn heeft vijfduizend bedden beschik
baar, doch de N.W.B. verwacht voor deze
eerste vierdaagse niet meer dan vijfhon
derd deelnemers.
Randolph Turpin, de Europese kam
pioen middengewicht, verloor te Rome
zijn titel tijdens een gevecht tegen de
Italiaan Tiberio Mitri op sensationele
wijze. De strijd was bepaald op 15 ron
den. Maar de 25.000 toeschouwers zagen
een snel einde, toen Turpin in de eerste
minuut van het gevecht reeds tegen
de grond ging door een harde linkse hoek
van zijn tegenstander.
Onlangs kwam Turpin uit tegen de
Zweed Olie Bengtson en reeds in dat ge
vecht, dat Turpin overigens op punten
won, bleek zijn vorm niet bepaald schit
terend te zijn.'
Mitri, de leeuw van Triest, werd storm
achtig toegejuicht, toen hij tot Europees
kampioen werd uitgeroepen. Vijf jaar
geleden was de Italiaan de titel kwijt
geraakt.
Toen Turpin de slag op zijn kaak kreeg
en als een blok op het canvas viel, pro
beerde hij bij „acht" weer op te staan,
maar de Spaanse scheidsrechter was
van oordeel, dat Turpin niet in staat was
om verder te boksen.
(Van onze speciale verslaggever)
AMSTERDAM, Zondag.
De Ronde van Nederland 195/, is voor
bij. Een week lang heeft de kleurrijke
karavaan waarin de chauffeur van
onze wagen, oud-wielrenner, met grote
vaardigheid ons steeds xbeer in het
middelpunt van de strijd reed, zodat wij
in onze verslagen inderdaad elke phase
van betekenis in het gevecht van nabij
en van kilometer tot kilometer konden
volgen door de mooiste en afwisse-
lenidste streken van ons land gekoerst,
van uiterst Noord tot uiterst Zuid en
van de Oostgrens tot de Westkust. En
daarbij is uit de overweldigende belang
stelling allerwegen wel gebleken, dat dit
grote wieler-evènement inderdaad bij het
Nederlandse volk lééft en dat het onge
twijfeld als een van onze grootste natio
nale sportgebeurtenissen zijn bestaans
recht heeft.
Uit sportief oogpunt heeft deze zesde
Ronde van Nederland al haar vijf
voorgangers overtroffen: in spanning en
strijd en in het niveau waarop deze strijd
werd gevoerd,
In onze beschouwing bij de laatste
etappe hebben wij daar reeds op gewezen.
Maar wij willen toch ook niet nalaten
te roemen hoe uitstekend georganiseerd
en voortreffelijk geleid deze zesde Ronde
van Nederland is geweest, willen wij een
woord, van lof daarvoor aan de directeur
van de Ronde: de heer O. van Erp. aan
de technische wedstrijdleidingJef Meijs,
Dirk Zijp en Arie Zwartepoorte, aan zijn
overige naaste medewerkers W. van
Steenbergen jr.. Th. Hendriks cn H. ,T.
Eggink en aan manager Jef van de
Vijver niet onthouden.
En na deze twee zo succesrijke
kanten van heel de affaire, die de Ronde
van Nederland is, zouden wij willen
wensen, dat voor het volgend jaar
want cr mag niet opnieuw een hiaat
ontstaan 'ook de financiële basis van
de organisatie dermate stevig zal
worden gelegd, dat dan zonder de vijf
uitzonderingen van dit jaar inderdaad
alle Nederlandse wegrenners van naam
en betekenis kunnen worden gecontrac
teerd. En ook: dat dan de buitenlandse
ploegen zodanig sterk kunnen worden
samengesteld, dat de mogelijkheid om
ran dë Ronde van Nederland een der
grote Europese etappen-wedstrijden te
'maken, werkelijkheid wordt.
GERARD PATTIJN.
Uit het kanaal MaastrichtLuik is
nabij de Belgische grens het stoffelijk
overschot van de 33-jarige J. F. V. uit
Vaals opgehaald. De man, die chauffeur
van beroep was, is waarschijnlijk uit de
richting Klein Ternaaien in België ge
komen en vermoedelijk door de duister
nis misleid, te water geraakt.
h6lpt U over dle "«Igheid heen
«nieur
Sen 9ulle hch
49
Haastig voltooide Alfred zijn toilet en
we volgden onze geleider.
De zaal, waar we heen gebracht wer
den, was stemmig gemeubeld; het leek
een vergaderzaal te zijn.
De begum zat in een grote zetel voor
een tafel; rechts en links van haar had
een priester van de tempel plaats ge
nomen; de ene was zeer oud, die aan
haar linkerzijde buitengewóón jong.
Naast de oude priester zat een Hindoe
met achtenswaardig uiterlijk, die ik nog
nooit had gezien, en Chowandra werd
verzocht naast de jonge priester te gaan
zitten. Vóór de tafel stonden twee ze
tels voor ons.
Onze eerbiedige buiging werd door de
prinses koelbeleefd beantwoord en met
een handbeweging nodigde zij ons plaats
te nemen.
Ik behoef niet te zeggen, begon de
vorstin, waarom u hier ontboden bent.
U hebt u ingedrongen in geheimen, die
slechts aan zeer weinigen van ons volk
zijn bekend, in geheimen, waaromtrent
steeds de diepste stilzwijgendheid wordt
in acht genomen en die niet dan in ge
val van hoge noodzakelijkheid aan an
deren worden meegedeeld. Die mede
deling geschiedt slechts, wanneer de
aangewezen personen beproefd zijn in
hun trouw aan de Dharma, de oude
wet van ons volk. en voldoende waar
borgen geven, dat ons geheim bij hen
in alle opzichten veilig is. Zelfs de
landsvorst zou van ons geheim onkun
dig blijven, indien vermoed kon wor
den, dat onedele drijfveren als hebzucht
en eigenbaat hem tot misbruik van dat
geheim zouden kunnen verleiden.
Als vrienden en -geëerde gasten van
ons volk bent u hier ontvangen. Dit
geeft u een zekere verantwoordelijkheid.
Maar ook, omdat u als vrienden en
gasten hier bent gekomen, hebben wij
gemeend, u in de gelegenheid te moeten
stellen uw daden te verantwoorden.
Wij bogen en de vergadering knikte
instemmend.
Toen begon de oude priester te spre
ken in de iandstaal, maar de vorstin viel
hem in de rede: Onze gasten verstaan
de taal van ons volk niet; zij zijn hier
gekomen om zich te rechtvaardigen en
onze vragen te beantwoorden. Het lijkt
mij billijk, dat zij onze mening en be
doelingen begrijpen, en dat zij niet alleen
in hun taal worden toegesproken, maar
dat wij ons ook van hun taal bij dit
onderzoek bedienen. Dit geeft hun de
grootste waarborg voor onze onpartij
digheid. Zijn de aanwezigen het met
mij eens?
De oude priester betuigde, het er niet
mee eens te zijn; zijn buurman wel en zei
heel duidelijk:
Yes.
De jonge priester maakte een reserve: hij
vond het passend, dat ai ie vragen en uit
eenzettingen, voor zover die tot het onder
zoek behoorden, in de Engelse taal werden
gesteld en voorgedragen. Maar hij vond,
dat opmerkingen en wenken omtrent de
houding en de antwoorden van de beschul
digden gerust in de landstaal mochten ge
schieden.
Chowandra was onvoorwaardelijk van
hetzelfde gevoelen als de prinses.
Toen vroeg Alfred verlof een woord te
zeggen.
Zo even, begon hij boos, gebruikte die
jonge priester het woord: beschuldigen.
Mag ik Uwe Hoogheid verzoeken dat
woord terug te laten nemen. Het woord
beschuldigde onderstelt schuld: het plich-
tig zijn aan iets, dat op zichzelf slecht is of
dat indruist tegen de wet. Ons wordt ten
laste gelegd, dat wij uw geheimen ontdekt
hebben. Dat mag misschien onaangenaam
zijn, maar dat feit op zichzelf is geen mis
daad. Alleen de beweegredenen en de om
standigheden, die er ons toe brachten
kunnen dat feit tot een misdaad stempelen
Doch daaromtrent zullen wij ons verant
woorden en dat kunnen wij ook. Want wij
hebben geen ogenblik vergeten, dat wij
hier vrienden en gasten zijn, zoals Uwe
Hoogheid de goedheid had, ons te noemen.
Er kwam een blos op de wangen van de
vorstin; de jonge priester keek ons aan als
een fret, en toen kwam er een glimlachje
om zijn dunne lippen.
Ik neem mijn woorden terug, zei hij.
De vorstin scheen er mee ingenomen.
Wij hebben ons voorgesteld, hernam
zij, om eerst de feiten vast te stellen van
uw binnendringen in onze geheimen en
om daarna over te gaan tot het onder
zoeken van de beweegredenen. Mijnheer
Rollo uit Holand, wil u ons meedelen wat
er gebeurd is en wat u gedaan hebt. sinds
u eergisteravond met mr Keening uw
woning verliet?
Eergisteravond Dan was ik meer dan
vier en twintig uur bewusteloos geweest
Daar zou ik nog op terug moeten komen,
maar dat was van later zorg. en uitvoerig
beantwoordde ik de vraag van de vorstin
en vertelde mijn wedervaren in de gangen
en de zalen van de tempelberg.
De enige, die zich over mijn verhaal
verwonderde, was Alfred, want voor hem
was alles nog nieuw. Slechts éénmaal had
hij mij van ter zijde aangezien, maar ove
rigens bleef hij bewegingloos naar de
grond staren.
Toen kwam de beurt aan hem.
Mijn verhaal kan zeer kort zijn, begon
hij. Nadat ik gevallen was en bemerkte,
dat ik van de pijn aan mijn voet niet kon
lopen, drong ik er bij mijn vriend op aan,
dat hij alleen het onderzoek ten einde zou
brengen In het donker bleef ik op zijn
terugkomst wachten en hield mijn revol
ver gereed, voor 't geval er onraad mocht
komen. Al geruime tijd was ik ongerust
over zijn lang wegblijven, toen ik uit de
verte een licht zag naderen. Het was ech
ter het licht van een fakkel en niet van
mijn electrisclïe lantaren; spoedig daarop
zag ik een priester langzaam naderen Ik
wist nu, dat we ontdekt waren. Toen ik in
het schijnsel van zijn fakkel kwam, bleef
hij staan en zei in het Engels:
Uw vriend stuurt me hierheen, om u
te halen.
Ik vermoedde dat hij onwaarheid sprak
en dat mijn vriend in een valstrik geraakt
was, maar de man, die mij aansprak, was
ongewapend en weerloos, en ik zou het
misdadig hebben gevonden, tegenover hem
van mijn wapen gebruik te maken.
Waar is mijn vriend vroeg ik.
Hij wacht in de zaal achter de tempel,
zei hij.
Ik trachtte op te staan, maar mijn voet
veroorzaakte mij ondraaglijke pijn; en ik
vertelde de priester, dat ik mijn voet had
verzwikt.
Dan zal ik u uw schoen helpen uit
trekken, zei hij. U kunt onmogelijk de weg
terug, die u gekomen bent. De weg. die wij
nu nemen, is wel iets langer, msar gemak
kelijk begaanbaar.
Hij kwam naderbij en ik stak mijn re
volver weg. Daarop trok hij miin schoen
uit en wreef mijn enkel; toen hij me over
eind geholpen had. liet hij me stevig op
zijn schouder leunen en zo een paar passen
doen Opeens sloeg hij zijn mantel over
mijn hoofd; ik trachtte mij nog te ver
weren, maar tevergeefs, en in minder dan
geen tijd was ik bewusteloos. Wat er ver
der met me gebeurd is, hoop ik van u te
vernemen.
Hij zweeg en ook de raad bewaarde een
poos het stilzwijgen. Ik zag de oude pries
ter glimlachen.
(Wordt vervolg ti
Janus van der Zande heeft op bijzonder
fraaie wijze de traditionele wedstrijd
„Dwars door Berlijn", die ging over 26 ki
lometer en voor de 26e maai werd gehou
den, gewonnen in 1 uur 25 min. en 46,8
sec.
Van der Zande en Hans Vollbach (Bayer
Leverkusen) liepen tot 14 km. tezamen,
maar daarna verhoogde onze landgenoot
het tempo, dat de Duitser met meer kon
volgen. Hij moest de kleine Janus laten
gaan. Steeds meer vergrootte Van der
Zande zijn voorsprong en toen hij in 1 uur
25 min. 46,8 sec, door de finish ging, had
hij ruim 600 meter voorsprong op Vollbach,
die een tijd van 1 uur 28 min. 16 sec. liet
afdrukken.
De uitslag luidt: 1 Janus van der Zande
(Nederland) tijd i uur 25 mm. 46,8 sec.; 2
Hans Vollbach (Bayer Leverkusen) 1 uur
28 min. 16 sec.; 3. Weber (Polizei Berlin)
1 uur 29 min. 2 sec.; 4 Agather (Noord-
Oost Berlijn) 1 uur 29 min. 55 sec.; 5 Brecht
(OSC Berlijn).
Het Europees biljartkampioenschap
bandstoten, dat te Saarbruecken is ge
houden, is gewonnen door de Duitser
Luetgehetman. Hij won hlle partijen. Op
de tweede plaats eindigde zijn landgenoot
Tiedtke, die slechts zijn partij tegen de
nieuwe kampioen verloren zag gaan, De
titelhouder Domingo (Spanje1 eindigde
op de vierde plaats achter de Belg René
Vingerhoedt.
Tijdens dit tournooi heeft de Duitser
Luetgehetman tevens nog het Europese
record voor het hoogste gemiddelde in
één partij verbeterd. In zijn partij tegen
de Zwitser Nussberger werd door Luet
gehetman gewonnen met 150 punten in
16 beurten, met een gemiddelde van 9.37.
Het oude record voor het hoogste ge
middelde in één partij stond sedert
Maart 1954 °P naam van de Spanjaard
Domingo.
Op Zaterdag 29 Mei zal voor de 6e ach
tereenvolgende maal de „Brielse Een
daagse" worden gehouden. Voor de 30 km.
zal een medaille worden uitgereikt, voor
zien van een nog nader te bepalen Brielse
voorstelling. Voor de 20 en 10 kilometer
zal de medaille enigszins anders, maar
ongeveer in dezelfde geest zijn. Öok de
groepsprijzen zullen niet uit de bekende
vaantjes bestaan, maar iets specifieks,
waardoor de inschrijvingen voor de ver
schillende verenigingen aantrekkelijk
blijft.
Deelnemers aan de mars kunnen thans
inschrijfformulieren aanvragen bij 't kan
toor van de Ned. Handel Mij, Voorstraat
9 te Brielle. alwaar tevens het inleggeld
voldaan kan worden.
