Een gemeenschap zonder grenzen
Kom er bij staan
V
De wereld
priester
heeft
nodig
de
een
Zonder consequenties is
geloof waardeloos
WAAROM?
Gedrang op het plein
iigiisii
TENZIJ
GEBED
Verbijsterende
getallen
Geen
uitstel
«r
Wie zal Ik zenden?
Ilier ben ik9 zend mij
r
Ik hoorde de stem van de Heer:
zeide
Wat doe je voor Mij
Wel zorg voor onszelf
Niet los van de
anderen
Adhaesie uit alle
geestelijke
hoeken
V..
J
ZATERDAG 12 JUNI 1954
PAGINA 7
lil
!i
■H
Men zou zich kunnen afvra
gen waarom deze pagina geheel
in het teken van het plan Plein
Azië staat. Wat heeft dit plan
te maken met deze pagina, met
jonge mensen? Zijn er geen
onderwerpen te vinden die meer
en duidelijker iets te maken
hebben met jonge mensen? Ver
loving en huwelijk, woningnood
en kindertal, onze politieke
keuze en de lange diensttijd, et,c.
etc. Je zult weinig jonge mensen
tegenkomen, die nu net ernstig
liepen na te denken over Azië,
die met Azië „in hun 'maag"
zaten. En toch staat het er alle
maal, op deze pagina.
V-
OP WEG NAAR HET
MILLIOEN
Stervend in Azië
3.500.000 zuigelingen
Bedreigd door hongerdood in India:
10.000.000 mensen
Honger, ziekte, gebrek over heel de
wereld: 500.000.000 kinderen
Ondervoed en ziek over heel de
wereld: 1800.000.000 mensen
1. Uw adhaesie-betuigingen naar
PLEIN AZIE, DEN HAAG.
2. Uw geldelijke bijdrage naar Giro
100.200 t.n.v. Plein Azië, Den
Haag.
Uw ACTIEVE bijdrage door het
nemen van 'n initiatief ter plaatse,
in overleg en samenwerking met
anderen.
Anderen aansporen tot het zenden
van adhaeslebetuigingen en giften.
3.
W
'!v
DE NOOD IS GEDOEMD ÏE BLIJVEN
Er wonen ongeveer 2400 millioen
mensen op de wereld. De helft van
deze mensen, 1200 millioen, woont in
Azië. Deze Aziaten eten tienmaal
slechter en minder dan wij en gaan
gemiddeld vóór hun dertigste jaai
dood. Elk jaar worden er 14 millioen
Aziatische kinderen geboren. Een vier
de deel van deze kinderen, 31/s millioen,
wordt nog geen 1 jaar; de helft, 7 mil
lioen, wordt nog geen 15 jaar. Dat be
tekent, dat in 15 jaar tijd in Azië 105
millioen kinderen sterven door honger
en gebrek.
Er zijn jaren, dat alleen in India 10
millioen mensen sterven van honger.
Per jaar sterven in heel Azië 5 millioen
mensen aan malaria en tuberculose.
In Azië woont de helft van de we
reldbevolking. Een lijdende, hongeren
de cn door de dood bedreigde wereld
helft, waar opstand en oorlog aan de
orde van de dag zijn. Er vallen de laat
ste jaren millioenen doden in Azië in
allerlei bloedige gevechten. De wapens
komen uit het Westen. Hiermede wordt
geen politiek standpunt toegelicht of
voorbereid en geen debat ingeluid over
het probleem van bewapening of ont
wapening. Niet Uw politiek oordeel
over de nood-situatie in Azië wordt
hier gevraagd, maar Uw menselijk
oordeel. Het oordeel van Uw geweten.
Wij wijzen erop, dat onze wereld kapot
dreigt te gaan aan verschrikkelijke
wanverhoudingen- En dat ieder, die
vrede wil, zijn ogen moet openen voor
alle feiten, die de vrede bedreigen. En
vooral, dat ieder, die rechtvaardigheid
en naastenliefde wil, daden moet stel
len.
In verschillende organen van de
U.N.O. ként men de feiten en stélt men
daden. Er zijn fondsen en commissies.
Maar alle U.N.O.-organen tesamen
kunnen hun opdracht tot leniging van
de verbijsterende nood niet uitvoeren,
tenzij het volk en de volkeren achter
deze opdracht staan.
Dat laatste is het wat ontbreekt. De
hulp van de U.N.O. schiet te kort, om
dat de openbare mening bewegingloos
is en zonder daadkracht t.a.v. de hon
ger, de ziekte, het gebrek en de ellen
de van de millioenen in Azië. Het
Westen eet er geen boterham minder
om. De nood is gedoemd te blijven-
Ja er is een „tenzij". Wij doen enige
ernstige voorstellen, die uit ons eigen
geweten naar boven zijn gekomen en
die wij wereldkundig moeten maken.
Wij stellen Voor duidelijk te pro
testeren tegen onze onverschilligheid
en berusting. Dit protest zal o.a. be-
PLEIN 1954 is de naam van een blad.getwijfeld aangebroken, nu men met een
-r-, i tm *.-• -i ,1 „nam \7ïin rlp acti-i uitermate positieve actie te voorschijn is
viteit°van een aantal katholieken, die in gekomen: de actie „Plein Azië". Wat dat
van patev s. Jelsma «"-h-
samenwerking niet
in contact en gesprek proberen te komen
niet buitenkerkelijken.
Ruim 200 katholieke jongeren werken
aan deze opzet mee. Het werkterrein
voor de activiteit is Den Haag en om
geving, ofschoon met name het blad ook
daarbuiten vele abonné's en belangstel
lenden heeft getrokken. Met een groep
van negen vormt pater Jelsma de
Ibraintrust». In deze „braintrust" wor-
den de plannen gemaakt, de gespie
avonden met buitenkerkelijken voorbe
reid. bet blad van nummer tot nummer
„gemaakt", de propaganda uitgekiend,
de taken verdeeld. Elke eerste Maandag
avond van de maand houden de tien in
restaurant Boschlust de vrije gesprek-
avond met buitenkerkelijken. Om de
veertien dagen spreekt pater Jelsma des
Zaterdagsmiddags om 4 uur op het Plein
in Den Haag voor iedereen, die wil luis
teren. Gesprek-avonden en „Pleinpre
ken" worden in het blad „Plein 1954
aangekondigd, welk blad normaliter in
een oplaag van 20.000 door medewerking
van 100 colporteurs en colportrices
wordt verspreid. Daarbij worden onder concrete en daadwerkelijke activiteit
katholieken en niet-katholieken steun-1 van „piejn 1954" aan onze lezers voor-
abonnementen en abonnementen gewon- jeggen jn kranten heeft men reeds
nen. Een administratieveploegverzet de v£ffl
Vip! nodiee schrijf- cn adiesseeiweiK en j
houdt het kaartsysteem van jonge niet- j ;.plem 1954" tezamen hun „Hem Azië
practiserende katholieken bij.
voor een actie is leest U vandaag op
deze bladzijde. Waarom nu juist déze
mensen met een dergelijke actie zijn
gestart, waarbij op mensen van alle ge
zindten en buiten alle gezindten een
ernstig beroep wordt gedaan, kan wor
den verklaard uit hun drang tot ont
moeting. Men ontmoet de anderen im
mers niet alleen maar in gesprek, doch
ook en soms nog beter in de daad.
In een daad, die gedragen kan worden
door het geweten van ieder ernstig
mens. Een daad b.v. van rechtvaardig
heid en barmhartigheid. Samen een ge
wetensdaad stellen, is een zeer vrucht
bare vorm van contact. Het voorkomt,
dat men van elkander vervreemdt en
dat men sterker gaat letten op de tegen"
stellingen van geloof en levensovertui
ging, dan op de roeping tot eenheid met
elkander, een roeping, waarin de chris
ten gelooft en die voor hem niet te ont
komen apostolische consequenties met
zich meebrengt.
o o
o
Hiermee is meteen een antwoord ge
geven op de vraag, waarom wij deze
staan in woorden. Woorden van zoveel
mogelijk mensen als maar mogelijk is.
Woorden, die in diepe ernst worden
uitgesproken en die door duizenden
worden gehoord en overgenomen.
Woorden, die de openbare mening in
beweging zetten en die terecht komen
bij de voor de onderontwikkelde gebie
den verantwoordelijke instanties en bij
de regering.
Daarom: zendt ons Uw adhaesie-
betuiging. Adres: Plein Azie, Den
Haag.
Ons protest dient te worden on
derstreept met een daad. Een conciete
practische daad, die niet beoogt met
één slag heel de Aziatische nood weg
te vagen, maar die wel een demon
stratie is van' wat wij willen en van
de ernst, waarmee wij het willen. Wij
zijn bezig een fonds te vormen van
1.000.000, bestemd voor het Kinder
noodfonds van de U.N.O., om met dit
geld door honger en dood bedreigde
Aziatische kinderen te helpen.
Wij nodigen iedereen, die mens is,
dringend uit tot de voltooiing van dat
millioen bij te dragen. Giro 100200,
Plein Azië.
Met dat protest cn dit millioen
zijn we er natuurlijk niet. Er resten
nóg drie belangrijke punten, t.w.:
1. We moeten onze huidige wel
vaart verminderen ten behoeve van
de noodlijdenden in Azië.
2. We mogen en willen in dc toe
komst geen welvaartsvergroting aan
vaarden, als niet eerst een rechtvaar
dige spreiding van de welvaart in de
wereld een feit is.
3. We zorgen, dat onze verontrus
ting, ons initiatief en onze klemmende
gewetensvragen ook over de lands
grenzen komen.
Om met name punt 1 meteen maar
aan te pakken, werpen wij, na overleg
met deskundigen, deze vraag in de
openbare discussie: „Kan Europa nu
werkelijk in Amerika geen voedsel-
overschotten kopen en deze distri
bueren in Azië?"
De technische moeilijkheden worden
door ons niet onderschat. Dat alleen
goed-uitgewerkte plannen op langere
termijn Azië definitief kunnen helpen,
is ons bekend. Maar; dit jaar nog ster
ven 10 millioen mensen van honger.
Over hel plan Plein Azië is de laatste
weken meer geschreven, ook op andere
plaatsen, ook in andere kranten, ook
in weekbladen. Men heeft er zeker al
aandacht aan kunnen besteden, men
kan reeds enigszins op de hoogte zijn
en toch menen we er goed aan te doen
er op déze pagina op terug te komen.
Immers deze pagina wil meer zijn dan
een „nieuwspagina". Nieuws kun je
overal vandaan halen, uitvoeriger en
frequenter.
Boven deze pagina staat „mensen
van morgen, wereld in wording". Dat
het grootste gedeelte van onze lezers
behoort tot <Je mensen van morgen,
d.w.z. nu nog jong is, doch over enige
jaren de leidende posities zal innemen
'is duidelijk zonder meer, maar er staat
ook: „wereld in wording". Er staat
heel beslist niet „Ik in wording". Zo
iets zou er ook kunnen staan, want
inderdaad is het duidelijk, dat ieder
van ons zich aan het ontwikkelen is,
tot volwassenheid komt, tot „de man-
nenmaat van Christus". Maar er is aan
ons bestaan nog een ander facet. We
hebben niet alleen te slagen als enke
ling, we hebben ook te slagen als deel
van de gemeenschap. Niet dat dit twee
gescheiden zaken zijn, niet dat men
gedurende enige uren per dag aan
dacht besteedt aan eigen ontwikkeling
Heer, wat moet ik U antwoor
den, als Gij mij stelt voor de
vraag van Uw oordeel? Wat heb
ik gedaan voor de geringsten,
voor de armsten? Waar zijn
m ij n zorg en m ij n aandacht?
Waar is mijn geweten? Waar
zijt Gij in mij?
Koning van vrede en gerechtig
heid, van verzadigden en hon-
gerigen, van Europa en Azië,
van mij en heel de wereld: geef
mij schijn-rechtvaardige en
schijnverzadigde honger en
dorst naar gerechtigheid.
Nadat dit werk met goedkeuring' van
de Willibrordvereniging en van de deken
van Den Haag, alsmede met volledige
instemming van de bisschop was aange
vangen, heeft het zo sterk om zich heen
gegrepen, dat wij alle lezers van deze
pagina er in concreto over menen te
moeten inlichten. In concreto: d.w.z. niet
door middel van beschouwing en uiteen
zetting van allerlei doelstellingen en be
ginselen. Maar door a.h.w. een snapshot
van dit werk te geven, een actie-opname
van een typisch moment.
o o
o
Zulk een typisch moment in dit werk
van contact met buitenkerkelijken is on-
hebben gebouwd en hoe zij in het
tweede nummer van hun blad alle Ne
derlanders, ja zelfs alle West-Euro
peanen, uitnodigen met hen op dat
nieuwe Plein te gaan staan. De jonge
ren, met name de katholieke jongeren,
mogen niet ontbreken. Wij hebben hen
vaker gewezen op concrete vormen van
apostolaat. Ditmaal trekken we er de
hele pagina voor uit, om hen gedetail
leerd kennis te doen maken met het
geen Pater Jelsma en de zijnen in num
mer 2 van „Plein 1954" voorstellen. In
de hoop, dat allen, die dit lezen, niet
alleen ernstig zullen lézen, maar ook
aan het eigen geweten ernstig de vraag
i zullen stellen: wat kan ik doen?
Zaterdag na Pinksteren -
daag zijn in de verschillende
Bisdommen weer vele i0IJ®e
mensen tot priester gewijd. Up
deze wijze willen wij hen allen
gelukwensen. Morgen zullen zij
in hun parochiekerken hun
eerste plechtige H. Mis opdragen.
En het is nog alles goed en mooi.
Straks zullen ze hun plaats in
nemen in de verschillende paro
chies. En de beoordeling zal be
ginnen. Langzaam zullen ze op
een heel andere manier dan van
uit de boeken en vanuit de klas
kamers van het seminarie de we
reld van vandaag leren kennen.
Die ontmoeting zal velen niet ge
makkelijk zijn.
De moderne wereld heeft een
merkwaardig grote aandacht voor
de figuur van de priester. In vele
Isaïas 6-3.
toneelstukken wordt hij opge
voerd; in vele romans trachten
de schrijvers het mysterie te ana
lyseren. Maar het mysterie ont
snapt aan de meest geraffineerde
psychologische waarneming.
Mogen de pas-gewijde priesters
het geheim, dat deze morgen over
hen kwam, ongerept bewaren,
heel hun moeilijke leven door.
Het Bisdom Breda heeft een
speciale gebedsactie aanbevolen.
Maar elke katholiek moet van
daag en morgen en mogen we
het vragen? heel speciaal in
het gezin bidden voor deze pries
ters èn voor de jonge mensen, die
misschien aarzelen, te zeer beïn-
vloed door de geest van deze tijd,
om eenvoudig en oprecht te zeg-
„Hier ben ik, Heer, zend
gen:
mij
P.W.
„Beheers de aarde", zo klonk in het be- I van de mens: dat hij in zijn grootheids-
gin de opdracht van God aan de mens. En waan, God uitsloot uit zijn leven. De aarde
als er een opdracht is geweest, die de was de mens Sel}oeg en zelf voelde hij
mens vervuld heeft, is het deze. We heb- zich als een God. Men kan echter zo maar
ben de wereld aan ons onderworpen. Niets niet bet belangrijkste geheim van de mens
hebben we aan het toeval overgelaten. De
krachten van de natuur hebben we syste
matisch ontdekt en aan ons ondergeschikt
gemaakt. De techniek overheerst en be
heerst het dagelijkse leven. Inderdaad,
niets hebben we aan het toeval overgela
ten, want de techniek, die de mens macht
gegeven heeft over de natuur, heeft hem
ook de macht gegeven over de medemens.
En ook deze werd volkomen uitgebuit. Hij
wordt veelal alleen maar gewaardeerd
om zijn nut voor de maatschappij Zijn
lichamelijke krachten en uithoudingsver
mogen worden getest. Zijn psycisch leven
wordt onder de loupe genomen, opdat we
de juiste man op de juiste plaats krijgen.
Het economisch stelsel wordt zo in elkaar
gezet, dat we van iedereen n®I meest mo-
gelijke profijt hebben. Er blijft in de mo
derne samenleving weinig mysterieus van
de mens over. Hij wordt in statistieken ge
zet en is een kracht als de andere. Zijn
geheim is verdwenen. Daar kan de mo
derne maatschappij tenslotte ook geen re
kening mee houden. En toch ondanks alle
techniek, als kennis omtrent de mens. alle
studie over economie en sociologie, medi
cijnen en psychologie klopt er iets niet
klopt er zelfs veel niet in de wereld. Geen
mooie praaties en lange tijdschriftartike
len kunnen dit verdoezelen. We zijn er
niet gelukkiger op geworden ondanks een
merkwaardige economische opbloei.
Zou het misschien hieraan liggen, dat
we wel dit ene gebod van God: „onder
werpt de aarde" ernstig hebben genomen
maar vergeten hebben, dat de mens zich
op de eerste plaats zelf te onderwerpen
heelt aan God? Dit was de eerste zonde
veronachtzamen zonder de mens aan te
tasten in zijn diepste verhoudingen. Daar
om is het kii en koud in onze technische
wereld, en worden onze diepste verlan
gens niet bevredigd. Vandaar die onrust
die er overal heerst. Vandaar ook juist
in deze technische tijd dat er zovee,
aantrekkingskracht uitgaat van de pries
ter, de vertegenwoordiger van God. Die
in de berekeningen geen plaats meer in
neemt. In boek en film komt de priester
figuur naar voren en men tracht verschil
lende aspecten van deze merkwaardige fi
guur te laten uitkomen. We worden er
door geboeid en we weten niet waarom.
Hij behoort niet tot deze wereld. Zijn be
roep is er niet een naast de andere. Hij is
er niet op de eerste plaats voor het nut,
noch voor de economische opbloei. Zelfs
is hij er niet om de mens in zijn biolo
gische verschijningsvorm te kennen en te
leren kennen. Zuiver technisch gesproken
is hij onnuttig een parasiet. Toch ziet de
mens hem zo niet. Hij breekt de wereld,
die in zich gesloten is, open naar God.
Hij is de ievende getuige van de bood
schap, dat de mens meer is dan zijn functie
in de maatschappij. Hij is de levende ver
loochening van een aards paradijs en de
getuige van het toekomstige. En dat niet
alleen: hij weet, dat de diepste oorzaaa
van alle kwalen, waaraan de maatschappij
lijdt, niet de economische sociale facto
ren zijn, maar de afgeslotenheid van God,
de zonde.
Welnu zijn taak is het: de wereld uit
de zonde te verlossen en zo te redden.
Daarom is hij onvervangbaar en heeft de
wereld voor alles de priester nodig.
H. B.
en groei en daarnaast enkele uren aan
de zorgen voor de gemeenschap. Het
gaat samen, is geheel met elkaar ver
weven. Het een kan niet buiten het
ander. Men kan geen goed individu
lijn en een slecht gemeenschapsmens.
Men kan geen goed gemeenschapsmens
zijn en een slecht individu. Het is er
mee als met de liefde voor God en onze
medemensen. Wij zouden eigenlijk in
één woord beide facetten moeten ver
staan., de strekking hiervan tot uit
drukking brengen.
Wie nu zichzelf van tijd tot tijd be
schouwt. objectief en eerlijk, metende
met de maatstaven van God, zal ont
dekken dat de zorg voor onszelf het
vrijwel voortdurend wint van de zorg
voor de anderen. Wij vechten het meest
voor onszelf. Neen. ik heb niet het oog
naastenliefde. Al het andere is lapwerk
praat van het vlees, mensen-metho
diek.
Dit geloof alléén is waardeloos als
er geen consequenties uit getrokken
worden. In dat geval de theorie
kennende, maar de daden achterwege
latende laden we de grootste zonden
op ons, dodelijke zonden, waarmee we
onszelf buiten de gemeenschap plaat
sen.
Er zijn nu talrijke zaken waar onze
liefde in daden vruchtbaar kan zijn,
maar ook hier zal de liefde, de echte
liefde zich er niet van afmaken, met
't allereenvoudigste genoegen te nemen
(je moeder thee op bed brengen of zo,
wat zeer aanbevelenswaardig is. maar
nu niet direct datgene, waarmee de
gemeenschap gered is).
Het eerst noodzakelijk is, dat de
mensen doodgewoon te eten hebben.
Steeds meer mensen bespeuren iets
in zichzelf van apostolaat. Vele men
sen willen wel iets, iets goeds, iets
doen voor God, maar laten we dat dan
ook doen zoals God zelf, zoals Christus
het deed: EERST TE ETEN GEVEN.
Zolang er aan de tafel der mensheid
1.800.000.000 mensen sterven van hon
ger en gebrek is alle boven-natuurlijk
gepraat onwerkelijk en onwezenlijk
gezwam, doodgewoon gezwam, al rui
ken onze gesprekken naar de wierook
en het kaarsvet. EERST TE ETEN
GEVEN. Niet „Heer, Heer" roepen,
maar de werken doen die Christus zou
doen
Welnu, we schrijven: „wereld in
wording", maar dan moeten we er
ook eerst voor zorgen dat de wereld
op minderwaardige methodes. Daar
over spreek ik niet. Ook zonder te
denken aar. ellebogenwerk en ruggen-
klimmerij kunnen we vaststellen, dat
we voortdurend zorgzaam zijn voor
onszelf. We zoeken een baan, we stu
deren om verder te komen, we azen
op promotie, op loonsverhoging, op
allerlei ioonronden en vacantie-toesla-
gen, we zien met spanning uit naar
het resultaat dat onze bond in deze
bereikt. We zoeken een goede vrouw,
een goede man. We zoeken een huis.
We zorgen voor een goede vacantie en
we zijn geen materialisten, o neen
we zorgen voor ons zgn. geestelijke
leven. We bidden op z'n tijd, we gaan
naar de kerk, we gaan zelfs naar de
kerk als het niet direct moet. Wij heb
ben ons daar nl. in verdiept en weten
iets van de betekenis ervan. We hou
den onze ziel zoveel mogelijk vrij van
grote zonden, we werken ernstig om
in de hemel te komen. Dat is niet zo
maar iets, maar een bewust streven
van zgn, geloofsbewuste jongeren in
deze tijd.
Ik mag daar geen woord kwaad van
zeggen, omdat dit allemaal goed en
gewild is, maar zoals boven reeds werd
opgemerkt men kan niet slagen los van
de ander. Ook indien men perse alleen
aan ziehzelf zou denken is deze me
thode nog foutief. Ons welslagen bluft
evenzeer in handen liggen van de ge
meenschap waartoe we behoren. En
wat zeer belangrqk is: er zijn
grenzen aan deze gemeenschap. We
kunnen ons niet beperken tot onze fa
milie, vrienden cn kennissen. We
kunnen ons niet beperken tot dc ge
loofsgenoten We kunnen ons met
beperken tot dc sympathieke mensen.
We kunnen ons niet beperken tot de
mensen, die het met ons eens zijn. We
kunnen ons niet beperken tot de men
sen, die met ons dc staat der Neder
landen vormen. We kunnen ons niet
beperken tot de mensen, die onze taal
spreken. We kunnen ons niet beperken
tot de mensen in Europa, ,ia, zelfs kun
nen we ons niet beperken tot de leven
den. Wij zijn verbonden met alle
mensen, die leven, geleefd hebben en
zullen leven, omdat wjj allemaal samen
het ene lichaam vormen van Christus,
waarvan Hg het Hoofd is en de Geest
de ziel. Onze plaats in dc gemeenschap
is pas in beginsel gezond, indien we
zouden kunnen zeggen, dat we „met de
hartelijke liefde van Jesus Christus
verlangen naar alle mensen Dat is
Zij moeten kunnen leven. Daarop moet
onze eerste zorg geconcentreerd zijn,
zoals dat ook door Christus gedaan
wordt. Lees bv. eens Joh. 6. Christus
wil iets zeggen over de Eucharistie,
heel duidelijk en uitvoerig en Hij ziet
de menigte. Nu zou je misschien ver
wachten dat Christus zou zeggen: Stel
len we ons in Gods tegenwoordigheid*!
Of: Laten we bidden Of vermanen tot
Stilte omdaf het nu volgende van zeer
veel gewicht is en zeer verheven, maar
dat nu juist doet Christus persé niet.
Het EERSTE, wat Hij zegt als Hij de
menigte ziet is'. Waar zullen we brood
kopen zodat ze kunnen eten
Geen verhaal over Gods goedheid,
over genade, over de Drie-eenheid of
over welk gedegen onderwerp dan ook.
maar eerst: Die mensen moeten eten.
Zij moeten gevoed worden.
„worden" kan, dat de mensen te eten
hebben. Daarom: als wij onze idealen
en goede bedoelingen op goede grond
willen opbouwen en verwezenlijken
behoeven we niet ver te kijken, maar
zullen we net als Christus aan elkaar
vragen: Waar zullen we brood kopen
zodat ze kunnen eten
En Andreas zou nü zeggen: O.a. in
Amerika
Bijgaande 'artikelen werken deze ge
dachten verder uit. Wie zich volgeling
van Christus wil noemen zal behalve
zijn doopbriefje ook in daden bewijzen
moeten overleggen.
Tussen de 1.800.000.000 mensen die
sterven van honger en gebrek staat
Jesus Christus, de Zoon van God. en
Hij vraagt jou persoonlijk: Wat doe je
voor Mij
Maandag vóór Pinksteren konden
we zeggen, dat de actie „Plein Azië"
was gestart. Hoe zou zij aanslaan? Wat
zouden de resultaten zijn?
Voor zover nodig met begeleidende
brief en met vertaalde teksten was het
blad, waarin de actie werd uiteenge
zet, gezonden aan alle pers-organen
in Nederland en aan de voornaamste
pers-organen in de overige West-
Europese landen; verder aan alle in
vloedrijke organisaties, instanties en
personen, aan alle Nederlandse gees
telijke en politieke leiders, aan alle
Westeuropese en Aziatische staats
hoofden en aan alle Nederlandse ge
zanten.
We schrijven deze regels Dinsdag na
Pinksteren. En zonder tot een volledig
overzicht in staat te zijn, kunnen we op
dit moment vaststellen:
1. De adhaesie-betuigingen met de
actie moeten met duizenden worden
geteld. Zij komen van dominé's en pas
toors, van organisaties en scholen, van
politici en hoogleraren, van arbeiders
en zakenlieden, van humanisten en
vrijdenkers, van jeugd-groepen en ge-
pensionneerden. Uit een selectie van
deze adhaesie-betuigingen wordt nu
een klein comité samengesteld, de
geestelijke richtingen in Nederland
vertegenwoordigend, om samen met
ons de verantwoordelijkheid voor deze
actie te dragen en het verdere verloop
ervan te bepalen.
2. Gironummer 100200 heeft het
druk. Het heeft weinig zin een bedrag
te noemen, want de stroom is nog geen
dag dunner geworden. Het gemiddelde
bedrag, dat tot dusver (8 Juni) per dag
binnenkwam, is ruim f 1000.
3. De pers heeft uitgebreid aan
dacht aan de actie besteed, in dag- en
weekbladen. Fedde Schurer h' eft met
„De Friese Koerier" de actie regionaal
voor Friesland overgenomen.
4. Verschillende nationale organi
saties hebben exemplaren van het
Azië-nummer van „Plein 1954" be
steld cn aan hun districten en afde
lingen met stimulerend schrijven ver
zonden.
5. Er wordt overwogen kinderen
van de lagere scholen op een aange
paste wijze in de actie in te schakelen,
aansluitend bij de bestemming van het
millioen: de noodlijdende kinderen in
Azië.
6. In verschillende plaatsen gaat
men over tot huis-aan-huis versprei
ding van ons Azië-nummer en neemt
men de actie plaatselijk over: propa
ganda, organiseren van een middag of
avond, contact met de plaatselijke pers.
7. De eerste Plein-preek, die Zater
dagmiddag vóór Pinksteren werd ge
houden over de nood in Azië, werd
door naar schatting ruim duizend
mensen in opvallende aandacht beluis
terd. De tweede Plein-preek houdt
Pater Jelsma Zaterdagmiddag 19 Juni
a.s. om 4 uur op Het Plein in Den Haag,
vóór het gebouw van de Hoge Raad.
Onderwerp: „Onze grootste leugen".
