r Klemmende vraag: men niet op de Uitblij ven IH waarom reageerde verkeerstoren? van radio-contact op Shannon te licht opgenomen Technische afwijking hij Triton instrumenten modelij 1< Reeds in de lucht i toestel defect Teruggekeerde bemanningsleden, in geleende kleren, vertellen over de ramp aartvin van Triton afgebroken aakte het Na de schrik even een sigaret Naastenliefde in daden. Schenk een heer een uur loon IiET DRAMA VAN DE „TRITON" Passagiers door verstikking om het leven gekomen OP SCHIPHOL: Ontroerende begroeting op Amster damse luchthaven Dinsdag 7 September 1954 DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN Sleepboot bij Cuxhaven kapseisde oederen vervoer duurder Stellige verklaring van deskundige passagier Minuten van intense spanning Nieuw Brits vleugelloos vliegtuig Stakingsdreiging in Amsterdamse haven Sneltrein Stockholm- Malmö ontspoord Miss Snyder greep in en voorkwam ontploffing WEERBERICHT Gisterenavond laat was op het Ierse vliegveld Shannon en daar niet alleen! nog steeds het onderwerp van gesprek: hoe is de vertraging bij de redding van de slachtoffers van het hier Zondag ochtend vroeg neergestorte K.L.M.-vliegtuig „Triton" te verklaren? En een andere zeer klemmende vraag wacht ook nog steeds op een afdoend antwoord: welke oorzaak heeft er toe geleid, dat de Nederlandse Super-Constellation, terwijl men in de cockpit dacht op voldoende hoogte te vliegen, plotseling in de modderbank van de rivier de Shannon terecht kwam? Twee vragen, waarop van verschillende zijden gisteren gepoogd is een verklaring te geven. De president-directeur van de K.L.M., de heer Aler, sprak bij zijn aan komst op Schiphol Maandag van een mogelijke technische afwijking bij de instrumenten, terwijl gisterenavond uit Shannon bericht werd, dat het dienstdoende personeel op de verkeerstoren van Shannon het uitblijven van radio-contact met de juist vertrokken „Triton" op Zondagmorgen zou hebben toegeschreven aan een uitvallen van de radio-insiallatie bij de K.L.M.-machine en daaraan toen verder maar niet veel aandacht had ge schonken. Intussen zijn nog verschillende treffende bijzon heden bekend geworden over de laatste ogen blikken, die verschillende geredden in de cabine doorbrachten, terwijl verder bij de lijkschouwing van de slachtoffers is komen vast te staan, dat zij niet door verdrinking, maar door verstikking om het leven zijn gekomen, hetgeen dan het gevolg zou zijn geweest van de zich ontwikkelende benzine-dampen in de cabine van het toestel. Vier bemanningsleden van de „Triton" zijn gisteren naar het vaderland teruggekeerd en op Schiphol door dankbare en diep-ontroerde familie leden op de hartelijkste wijze verwelkomd. En thans is ook gebleken, dat het niet de derde vlieger Johan Tieman was, die het eerste alarm, na een onvoorstelbaar-moeilijke moddertocht, op het vliegveld bracht, maar dat deze dappere, die door commodore Viruly op weg gestuurd was, de tweede piloot, Evert Webbink was. Love King Yoke: geen antivoord mm Koortsachtige reddingspogingen faalden Bij Spoorwegen (Van onze Amsterdamse redactie) Ruim twee uur nadat de heer I. A. Aler, president-directeur van de K.L.M., van Shannon uit op Schiphol was gearriveerd, landde op de Amsterdamse luchthaven een ander toestel, dat vier direct bij de ramp betrokkenen huistoe bracht. Het waren de bemanningsleden Evert Webbink, tweede vlieger, Johan Tieman, derde vlieger? Henri Oudshoorn, radio-telegrafist en Cornelis Kievits, tweede boordwerk tuigkundige. Commodore Viruly, eerste vlieger Edward Parfitt en eerste boordwerktuigkundige Henrik Rademaker, de andere leden van de crew, waren nog in Shannon gebleven om zo nodig de com- m--van onder2°ek bij haar werk terzijde te staan. Zeer vvaar- sc njnlijk keren zij vandaag naar Nederland terug. Zware karwei Op bruine sloffen De tweede boordwerktuigkundige Kie vits was de enige die op bruine sloffen zich direct na de landing naar huls be gaf Zijn collega Johan Tieman een heel jonge derde vlieger, die nog maar pas bij de K.L M. de lucht mee ingaat, scheen nog ontdaan. Omringd door zijn familie gaf ook hij verslag van de gebeurtenissen „Het was een erg nare ervaring, het ging allemaal zo ontzettend snel. (k daeht wel even, dat het einde gekomen was" Met Viruly was hij driemaal de cabine in gegaan. „Maar je kon er eigenlijk geen twee seconden binnen zijn, zo afgrijselijk verstikkend was de benzinedamp. We heb ben tenslotte nog gepoogd een mannelijke passagier te helpen, maar we moesten helaas terug, het was niet meer om uil te houden. Ik was pas om een uur of negen terug op het vliegveld Shannon, dat toch zo dicht bij lag Heldhaftige stewardess „Ik hoopte, dat het een snel. einde zou zijn Kan verticaal stijgen Postzakken geborgen Telegram van Koninklijk Paar -\ De weerverwaehting van het K.N.M.I., geldig van vanavond tot morgenavond, luidt: Komende nacht opklaringen en plaatselijk mist, weinig wind en lagere minimumtempera turen. Morgen toenemende bewolking met plaatselijk enige regen en tot matig of vrij krachtig toenemende Zuidelijke wind. Onge veer dezelfde middagtemperaturen. Woensdag 8 September: Zon op 6.02 uur, onder 19.13 uur. Maan op 17.03 uur, onder 0.18 uur. NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Een gelukkige vrouw omhelst haar Man, (2e vliegerEvert Webbink, bij zijn terugkeer op Schiphol. l wee gelukkige figuren spoeden zich l'uisnanrts. Johan Tieman (3e vlieger) cn zijn vrouw j^rnelis Kievits (2e boordwerktuig- l'*irligckan zich zijn geluk, weer ij zijn vrouw te zijn, nog niet geheel realiseren. Henry Oudshoorn (radiotelegrafist) tverd verwelkomd door zijn schoon zuster. Zijn vrouw wacht op hem in New York, vol, dat Webbink eerst tien minuten later arriveerde, nadat de Amerikaanse piloot gemeld had, dat het ernst was. Hoe zat liet eigenlijk die Zondag nacht op de verkeerstoren in Shannon in elkaar? Van alle kanten stelde men daar over vragen ook de Ierse en Engelse bladen wezen met grote koppen op het lange uitblijven van de reddingspogingen en gisteravond leek er een klein licht puntje te komen in deze, toch wel wat trieste affaire. Want uit Shannon werd toen bericht, dat het dienstdoende perso neel op de verkeerstoren wel degelijk had bemerkt, dat het radio-contact met de „Triton" niet tot stand kon worden ge bracht. Maar het voor de leek en mis schien ook voor insiders wel wat wonder lijke was, dat niemand zich daarover on gerust maakte. Het was nogal druk op het vliegveld: vliegtuigen moesten wor den „binnengesproken" en toen er weer een ogenblikje rust was, riep men maar weer eens naar „Love Kink Yoke", LKV, de roepletters van het Nederlandse toestel. Wéér geen antwoord, geen taal of teken. Maar iemand op de verkeerstoren kwam op het idee, dat de „Triton" mogelijk .,op de sleutel" zat, hetgeen in marconisten kringen betekent, dat de „Triton" haar mededelingen in morse-seinen zou uitzen den en dat geschiedt op een andere golf lengte. Of men op deze veronderstelling onmiddellijk een onderzoek op die anders golflengte heeft ingesteld, was gisteravond op Shannon niet te achterhalen. Toen schijnt er toch wel enige ongerust heid op de verkeerstoren te zijn gekomen en opnieuw riep men de „Triton" op. Het gebeurde verschillende malen, misschien zelfs vele malen (zoals wij gisteren al kon den melden, had piloot Peetoom, die met de „Dr Ir Damme" boven de Atlantische Oceaan op weg was naar Shannon- deze oproepen gehoord en zich al met zorg af gevraagd, wat er toch aan de hand kon zijn) en toen men tenslotte opnieuw moest, constateren: de „Triton" antwoordt niet schijnt men zonder meer maar de conclu sie getrokken te hebben: het toestel geeft geen antwoord, dus dan is de radio-instal latie aan boord van het toestel defect en gaf men geen groot alarm, waarschuw- "J-v1 niet al'e Posten en Sing men j misschien wat scherp over tot de dagelijkse orde' van de dingen, die op een verkeerstoren moeten geschieden Men bewaart er het stilzwijgen over, wanneer men op Shannon vraagt of toen voor de tweede maal geen enkel contact met de „Triton" mogelijk bleek men zich niet onmiddellijk hevig on gerust had gemaakt. Men zegt alleen, dat het geven van alarm was uitgebleven, omdat aanvankelijk niemand zich ook maar enigszins ongerust maakte. Heeft men - nadat men eigenlijk a, zoveel tijd verloren had laten gaan tenslotte maar geen alarm meer gemaakt en er maar het beste van gehoopt? Maar dat men het niet vertrouwde op het vlie&vëlrï» bleek duidelijk aan het ver- zoek dat men van de verkeerstoren deed aan een vertrekkend Amerikaans toestel, hetgeen we in een deel onzer edities gis teren reeds berichtten, om goed uit te kijken omdat men meende een zwakke lichtpijl te hebben waargenomen De Ame- rikaanse piloot van het Trans World A:r- lines-toestel deed wat hem gevraagd werd, ontdekte toen de kleine reddingbootjes van de ..Triton" en seinde dit onmiddellijk door naar Shannon. En toen was het al ongeveer kwart voor zes in de ochten. want dit Amerikaanse toestel vertrok om twintig minuten vóór zes, dus twee uur na het neerstorten van de „Triton En in al die tijd had men geen contact gekregen met het Nederlandse toestel en men wist dat dit contact al onmogclflk was geweest vfjj kort na het vertrek. En nog is het niet eens zeker, dat op dat ogenblik de verkeerstoren alles in rep en roer zette. Want eerst de aankomst van de tweede vlieger, Evert Webbink, bemod- derd en uitgeput, in het stationsgebouw oracht eindelijk het grote alarm. En nog steeds staat niet met zekerheid vast of deze vlieger werkelijk op hetzelfde mo ment binnen kwam strompelen, toen ook de verkeerstoren eindelijk besloot er iets aan te gaan doen. Want sommigen houden Dat is het wat velen thans nog bezig houdt en al mag er dan eindelijk het lichtpunt zijn, dat men althans weet, dat op de verkeerstoren aanvankelijk actie is uitgebleven, omdat men daar gemakshalve aannam, dat de radio- installatie van de „Triton" defect was, deze wetenschap roept a)|een nog maar een aantal nieuwe, thans hoogst ern stige vragen op, waarop een onderzoe kingscommissie zeker een meer afdoend antwoord zal wiuen hebben dan thans te achterhalen was. >,Hct zou kunnen zjjn", zo verklaarde de President-directeur van de K-L.M., de heer Aler, toen hfl gisterenmiddag op Schiphol arriveerde, „dat de instrumenten van de ..Triton" bij de start een andere stand aanwezen dan met de werkelijkheid over een kwam. Men weet niet hoe dat geko men kan zjjn, maar het moet zó zijn, dat de techniek de bemanning een verkeerd beeld heeft gegeven over de toestand". We konden deze uitspraak van de heer Aler, die nog steeds zeer onder de indruk bleek van de vliegramp in Ierland, reeds in een deel onzer edities melden. Verder zeide de heer Aler nog, dat de bemanning dacht, dat het toestel klom, hoewel dit in werkelijkheid niet het geval was. Waarom kwam de verkeerstoren niet in onmiddellijke actie? Dat was een van de onvermijdelijke vragen, die de heer Aler onder ogen moest zien in zijn vraagge sprek met de journalisten. Hij zei: „Dat uitblijven is niet vertaalbaar in termen; hier is iets niet in orde". De heer Aler, die op het ogenblik van de ramp in een hotel in Dublin verbleef. kreeg van een Engelse journalist de mede- g ing, dat alle inzittenden gered waren. Ook hierdoor ontstond de verwarring de eerste uren. Het keren van het getij heeft Maandag avond de hoop. dat een man en een vijf jarige jongen nog uit een gezonken sleep boot gered konden worden, de bodem in geslagen. De 160-ton metende Hamburgse sleep boot „Fair Play" was gekapseisd en ge zonken na een botsing met het 22.000 ton metende passagiersschip „Italia" even buiten Cuxhaven. Een reddingsploeg werkte onder kunst licht koortsachtig voort en trachtte de sleepboot in ondiep water te brengen, in de veronderstelling, dat de in de boot aanwezige lucht de man en de jongen in leven zou houdon. Door het keren van het tij kantelde echter de boot en de lucht ontsnapte. Elf leden van de bemanning, drie vrou wen en een vijfjarig meisje hadden zich weten te redden vóór de sleepboot zonk. Gistermiddag is de president-directeur van de K.L.M., de heer I. A. Aler op Schiphol aangekomen waar hij verwelkomd werd door zijn vrouie en de perschef van de K.L.M. de heer R. Vogels (rechts). Met ingang van 1 October aanstaande zullen de tarieven voor het vervoer van stukgoed per spoor verzonden als vracht- goed. snelgoed of expressegoed, worden verhoogd. Voor stukgoed met een gewicht van 1 t/m 30 kg zal een tariefsverhoging van gelden; de tarieven vooi het vervoer van stukgoed van 31 t/m 100 kg zullen met 12% en die voor het vervoer van stukgoed van meer dan 100 kg met 20% worden verhoogd. De behandeling van stukgoed vereist zeer veel menselijke arbeid en kost dus veel loon. De lonen nu zijn sinds de in voering van de huidige tarieven op 15 Augustus 1951 zoveel gestegen, dat het volgens de spoorwegen niet langer moge- lijk is, deze tarieven te handhaven. „Voor Nederland en de K.L.M. met zijn veertienduizend hardwerkende men sen zijn de ongelukken met de „Willem Bontekoe" en de „Triton" zware slagen Ons medeleven gaat in de eerste plaats uit naar de omgekomenen en hun nabe staanden: de K.L.M., die iedere dag vijf maal rond de wereld vliegt, komt ook deze slag weer te boven", zo besloot de president-directeur van de K.L.M- Naar wij vernemen is men van plan de ..Triton'' te bergen en zo mogelijk het wrak over de modderbank heen naar de wal te slepen. De Bloemendaalse Aanne mingsmaatschappij Van Hattum en Blan kevoort, die in de Shannonrivier een groo; taggerwerk uitvoert, heeft haar in Ierland aanwezige materiaal hiervoor reeds ter be schikking van de K.L.M. gesteld. Het ziet er naar uit, dat de verklaring, die de president-directeur der K.L.M., de heer I. A. Aler, Zondagmiddag in Shan non omstreeks 4 uur tegenover de pers heeft afgelegd, niet in haar geheel onbe streden zal bljjven. Op een persconferentie deelde de heer Aler Zondagmiddag mee, dat de start van in het toestel volgens de bemanning normaal was verlopen. Hjj voegde er aan toe, dat de machine met de normale snelheid om hoog ging en dat al gauw de snelheid 320 km. per uur was. Over de bereikte hoogte bestond volgens de heer Aler bij de bemanning verschil van mening. Daarna vervolgde de heer Aler letterlijk; „Zonder dat ze een be langrijke ongeregeldheid merkten trok de „Triton" de lucht in". Hij lichtte deze zin nog toe met de woorden: „Ze voelden niet meer dan het normale gestamp, dat zich bij het opstijgen altijd voordoet". Drie kilometer verder raakte de machi ne „geheel onverwacht de oppervlakte van het water". Zij gleed nog door en kwam met een betrekkelijk zwakke schok op de met slechts weinig water bedekte zandbank. Volgens de heer Aler had deze wonder baarlijke landing de bemanning volkomen verrast. sta C ®uPer-Constallations dragen aan de art drie verticale vinnen. Zoals ieder- Trit"U kan zien is de rec,,tse vin van dc ied verdwenen. Bovendien vraagt Tri?reen zich af hoe het komt dat do richt" in de rivier met de neus ln de Ing van het vliegveld ligt. bo»e5,ftaat vrijwel vast, dat de machine kwam zi;i in de modder tot stilstand 'Poet hom? zwaai van een halve cirkel in een a gemaakt en daardoor precies Positie i'n de vliegrichting tegengestelde is se^us achterstevoren, tot stilstand dieP in^6n' Het tQestel heeft zich vrij Positie i, .m°dder gedrukt, want in zijn - - in de at„„i,n twee dagen geen wijziging Pbdanks a, afgelopen "Pks de sterke stroom g. gekomen. Het water kan de machine dus niet deze reuzenzwaai hebben doen maken. Vreemd is het echter, dat geen der in zittenden zich kan herinneren het rechts omkeert van de machine te hebben ge voeld. De commissie van onderzoek zal zich met dit afbreken van de staartvin bezig houden. Ons ontbreken inlichtingen over de vraag of de vin in de lucht, dan wel tijdens een eventuele zwaai van de machine na de eerste aanraking met het wateroppervlak, ls afgebroken. Het is trouwens zeer twijfelachtig of iemand daarover al iets weet. In deskundige kringen op Shannon wordt met vrij grote zekerheid aange nomen, dat de machine na de start minstens tot 80 meter en hoogstens tot 300 meter is gestegen. b De belangstelling op Schiphol voor de terugkomst van de vier leden van het qockpit-personecl was uiteraard eroot Het liep net tegen vijf uur, het ogenblik dat ook voor een groot aantal vliegveld mensen de dagtaak er op zit en het spreekt van zelf, dat velen van hen de aankomst van deze „jongens", met wie zij zich toch verbonden gevoelen, wilden meemaken Vooral voor de op Schiphol aanwezige familieleden van de terugkei enden waren de laatste minuten voordat de naamloze Convair dezelfde die Zondagochtend als extra-toestel met de commissie van onder zoek en journalisten naar Shannon was gevlogen het platform was opgetaxied, haast ondraaglijk door de intense spanning. Ontroerend was de begroeting. Met tranen in de ogen en zich niet schamend voor de emotie die zich van hen meester maak te, stormden de familieleden o.w echtge noten, verloofden, moeders en vaders naar voren om hun man, verloofde of kind te omhelzen en aan de borst te drukken, dankbaar, dat zij die vreselijke ramp had den mogen overleven. De vier K.L.M.-ers, allen in geleende burgerkleren, hadden de afgelopen nacht in het hotel op het Shannonvliegveld ge slapen en voelden zich nu weer fit na de doorstane ellende. Tweede vlieger Evert Webbink, een nog jonge man, die zich 1600 meter door de modder had voortge sleept, vertelde, arm in arm met zijn dol gelukkige nog betraande vrouw, dat het een zware karwei geweest was, die hij nimmer zou vergeten. De heer Oudshoorn, de oudste van het viertal, deed aan zijn familieleden onder het drinken van een kopje thee in het vertrekrestaurant het relaas van het ont zettend gebeuren. „Toen ik die Zondag ochtend het zonnetje zag opgaan was ik toch wel erg dankbaar, dat ik er het leven had afgebracht". Zijn vrouw kon al weer even lachen. „Wat heb Je daar een beeldig overhemd aan", zei ze en Oudshoorn vertelde, dat hij van de be manning van de Liftmaster ,,Dr ir Dam me". die Zondagochtend op Shannon was geland, kleren had gekregen. Het over hemd was echter drie maten te groot ge weest, maar hij had het kunnen ruilen met dat van een geredde passagier die een overhemd drie maten te klein had opgevist Toen de douane bescheiden tus senbeiden kwam en naar een paspoort vroeg, haalde Oudshoorn zijn schouders op. „Die is met de koffer verloren ge gaan". De douaneman begreep en ging heen en mevr. Oudshoorn lachte- „Wat geeft dat, jongen, jij bent er toch". Zonder iets af te willen doen aan de opofferingsgezindheid en de heldenmoed van de twee omgekomen stewards waren alle geredde passagiers vol lof geweest over de houding van de stewadess Helga Inge Löwenstein. die zich bijzonder schijnt te hebben onderscheiden door haar rus tige wijze van optreden, zo vertelde Tie man tot slot voor hij ln een auto met zijn familie naar zijn woonplaats Haarlem terugkeerde. Maar nog dezelfde avond werd door de K.L.M. officieel mededeling gedaan van de door de heer Viruly voor de commissie van onderzoek afgelegde verklaring. Daar uit werden althans voor de pers een groot aantal passages beschikbaar gesteld. Viruly nu verklaarde niet, dat het neerstorten van zijn machine hem volko men had verrast. Hjj zeide daarentegen, dat hjj luttele seconden voor de val de naald van de meter, waarop de snelheid van het stijgen wordt afgelezen, terug zag lopen. Hij trok toen het stuur naar zich toe om het toestel opnieuw naar boven te trekken, doch de naald bleef teruglopen, het omhoog sturen sorteerde geen effect meer en meteen daarop liep de machine in de modder vast. Nog gedetailleerder is de verklaring van een andere deskundige inzittende van de „Triton", die gisteravond op Shannon met grote zekerheid zeide: „Toen we nog in de lucht waren begon het toestel op een volkomen abnormale wijze hevig te tril len en kreeg een hevige klap. Ik ken de lucht. Ik heb zeer veel gevlogen. De wijze, waarop de „Triton" trilde en fibreerde. deed mij dé schrik om het hart slaan. Ik dacht: nu komt het einde. En ik hoopte, dat het een snel einde zou zijn. To*, mijn enorme opluchting gebeurde echter niets van dat al. Het toestel kreeg een flinke schok en kwam plotseling tot stilstand. Maar niet plotselinger, dan b.v. een tram of een auto,1 die heel hard remt". „Zou het niet mogelijk zijn, dat de eer ste hevige kiap, die U opgemerkt hebt, veroorzaakt is, doordat de machine toen reeds even het wateroppervlak raakte, op veerde en daarna doorgleed op de mod derbank?" „Uitgesloten. Ik durf er mjjn hand voor in het vuur te steken, dat het toe stel in de lucht zo abnormaal be gon te trillen. Ik heb in de dinghip ge hoord, dat een der leden van de beman ning in de cockpit zelfs van zijn stoel afgeslingerd werd. Het duurde daarna nog zeker 5 seconden voor we het wa ter raakten". Enige weken geleden heeft een experi menteel vliegtuig zonder vleugels, dat van een horizontale positie uit verticaal kan opstijgen zonder hulp van vleugels of hefschroeven, met succes een proefvlucht van tien minuten gemaakt, aldus een mededeling van de Britse minister van be voorrading, Duncan Sandys. Het vliegtuig is gebouwd door een Britse firma in samenwerking met het ministerie van bevoorrading. Naar de bjj de E.V-C. aangesloten Alge mene Bedrijfsbond Transport (A.B.T 1 mededeelt, is op een gisteravond te Am sterdam gehouden vergadering van haven arbeiders met vrjjwel algemene stemmen besloten, om met ingang van Dinsdagmor gen (hedenmorgen) 8 uur voor 24 uur in staking te gaan ter ondersteuning van looneisen Deze looneisen, aldus een woordvoerder van de A.B.T., die een verhoging van het basis weekloon beogen zijn nog niet ge formuleerd, doch zouden op een vanmor gen in Believue te houden vergadering voor havenarbeiders, nader moeten wor den uitgewerkt en vastgesteld. In de Am sterdamse haven zijn, volgens een opgave van de A.B.T. ongeveer 6000 arbeiders werkzaam, 2300 bij de S.H.B. (samenwer kende havenbedrijven) en 3700 bij de ver schillende scheepvaartmaatschappijen. In Zuid-Zweden, bij Roervinck, is van morgen de sneltrein van Stockholm naar Maimö ontspoord en gedeeltelijk in een moeras terecht gekomen. Zes personen kwamen om het leven en ongeveer 50 personen werden gewond. De slaapwa gens bleven op de rails. Het toestel was plotseling neergekomen, even een gekraak en dan stilte Geschrokken keek men elkaar aan, ont hutst, ontsteld, niet begrijpend wat er ge beurde. Het water drong naar binnen, een benzinedamp trok door de cabine en een der passagiers, in een gewoontegebaar, had een sigaret genomen, pakte zjjn aan stekerHet was de Amerikaanse Miss Snyder, die vastbesloten de man het appa raat uit de hand griste. „Daarmee heeft ze ons aller leven ge red zei commodore Viruly en men mag er ook niet aan denken, wat voor ver schrikkelijke gevolgen een onvermjjde- u" on^p'°T'n!> van de benzinedampen gehad zou hebben vottr de thans nog ge redde passagiers, indien Elizabeth Snyder met zo vastbesloten en bjjdehand was ge weest. „Ik zat voor in het vliegtuig", zo ver telde mej. Snyder gisterenmiddag, weer bijgekomen van alle emoties, „en een van de laatste dingen, die ik hoorde vóór we de met benzinedamp gevulde cabine ver lieten, was de kalme stem van de stewar dess, Helga Loewenstein, die zei: „Weest u maar gerust; we hebben een uitstekende piloot en alles komt in orde". Misschien waren het wel haar laatste woorden de zo De Rotterdamse geredde passagier, heeft F. de Brauwer, heeft zijn leven, meent hij, te danken aan het feit, dat hij er niet in slaagde zich in het toestel een z.g. „sleepair" te reserveren. Nu zat hij vlak bij de cockpit, op de tweede rij. De sleepairstoelen bevinden zich achter in het toestel en slechts een van de vijftien passagiers, die hier hadden plaats geno men. is uit de machine gekomen. De P.T.T. heeft uit Shannon bericht ont vangen, dat twintig van de zes en twintig postzakken, die de verongelukte „Triton" vervoerde, zijn geborgen. De post was af komstig uit Nederland en Indonesië. De geborgen poststukken zullen worden ge droogd en daarna naar New-York worden verzonden. Omtrent de overige zes post zakken was vannacht nog niets naders bekend. H. M. Koningin Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard hebben het volgende tele gram aan de directie van de K.L.M. ge zonden: „Wij zijn diep getroffen dooi de rampen van de „Willem Bontekoe" en de „Triton", die Uw maatschappij heeft ondergaan. Ons hartelijk medeleven richt zich tot de nabestaanden van de passa giers en de bemanningen, die hierbij het leven lieten".

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1954 | | pagina 1