r
Klemmende vraag:
men niet op de
Uitblij ven
IH
waarom reageerde
verkeerstoren?
van radio-contact op Shannon te
licht opgenomen
Technische afwijking hij Triton
instrumenten modelij 1<
Reeds in de lucht i
toestel defect
Teruggekeerde bemanningsleden, in
geleende kleren, vertellen over de ramp
aartvin van Triton afgebroken
aakte het
Na de schrik even een sigaret
Naastenliefde in
daden. Schenk een
heer een uur loon
IiET DRAMA VAN DE „TRITON"
Passagiers door verstikking om het
leven gekomen
OP SCHIPHOL:
Ontroerende begroeting op Amster
damse luchthaven
Dinsdag 7 September 1954
DAGBLAD VOOR SCHIEDAM EN
Sleepboot bij Cuxhaven
kapseisde
oederen vervoer
duurder
Stellige verklaring van deskundige passagier
Minuten van intense
spanning
Nieuw Brits vleugelloos
vliegtuig
Stakingsdreiging in
Amsterdamse haven
Sneltrein Stockholm-
Malmö ontspoord
Miss Snyder greep in en voorkwam
ontploffing
WEERBERICHT
Gisterenavond laat was op het Ierse vliegveld
Shannon en daar niet alleen! nog steeds het
onderwerp van gesprek: hoe is de vertraging bij
de redding van de slachtoffers van het hier Zondag
ochtend vroeg neergestorte K.L.M.-vliegtuig
„Triton" te verklaren? En een andere zeer
klemmende vraag wacht ook nog steeds op een
afdoend antwoord: welke oorzaak heeft er toe
geleid, dat de Nederlandse Super-Constellation,
terwijl men in de cockpit dacht op voldoende
hoogte te vliegen, plotseling in de modderbank van
de rivier de Shannon terecht kwam? Twee vragen,
waarop van verschillende zijden gisteren gepoogd
is een verklaring te geven. De president-directeur
van de K.L.M., de heer Aler, sprak bij zijn aan
komst op Schiphol Maandag van een mogelijke
technische afwijking bij de instrumenten, terwijl
gisterenavond uit Shannon bericht werd, dat het
dienstdoende personeel op de verkeerstoren van
Shannon het uitblijven van radio-contact met de
juist vertrokken „Triton" op Zondagmorgen zou
hebben toegeschreven aan een uitvallen van de
radio-insiallatie bij de K.L.M.-machine en daaraan
toen verder maar niet veel aandacht had ge
schonken.
Intussen zijn nog verschillende treffende bijzon
heden bekend geworden over de laatste ogen
blikken, die verschillende geredden in de cabine
doorbrachten, terwijl verder bij de lijkschouwing
van de slachtoffers is komen vast te staan, dat
zij niet door verdrinking, maar door verstikking
om het leven zijn gekomen, hetgeen dan het gevolg
zou zijn geweest van de zich ontwikkelende
benzine-dampen in de cabine van het toestel.
Vier bemanningsleden van de „Triton" zijn
gisteren naar het vaderland teruggekeerd en op
Schiphol door dankbare en diep-ontroerde familie
leden op de hartelijkste wijze verwelkomd. En
thans is ook gebleken, dat het niet de derde vlieger
Johan Tieman was, die het eerste alarm, na een
onvoorstelbaar-moeilijke moddertocht, op het
vliegveld bracht, maar dat deze dappere, die door
commodore Viruly op weg gestuurd was, de tweede
piloot, Evert Webbink was.
Love King Yoke: geen
antivoord
mm
Koortsachtige reddingspogingen
faalden
Bij Spoorwegen
(Van onze Amsterdamse redactie)
Ruim twee uur nadat de heer I. A. Aler, president-directeur van
de K.L.M., van Shannon uit op Schiphol was gearriveerd, landde op
de Amsterdamse luchthaven een ander toestel, dat vier direct bij de
ramp betrokkenen huistoe bracht. Het waren de bemanningsleden
Evert Webbink, tweede vlieger, Johan Tieman, derde vlieger? Henri
Oudshoorn, radio-telegrafist en Cornelis Kievits, tweede boordwerk
tuigkundige. Commodore Viruly, eerste vlieger Edward Parfitt en
eerste boordwerktuigkundige Henrik Rademaker, de andere leden
van de crew, waren nog in Shannon gebleven om zo nodig de com-
m--van onder2°ek bij haar werk terzijde te staan. Zeer vvaar-
sc njnlijk keren zij vandaag naar Nederland terug.
Zware karwei
Op bruine sloffen
De tweede boordwerktuigkundige Kie
vits was de enige die op bruine sloffen
zich direct na de landing naar huls be
gaf Zijn collega Johan Tieman een heel
jonge derde vlieger, die nog maar pas bij
de K.L M. de lucht mee ingaat, scheen
nog ontdaan. Omringd door zijn familie
gaf ook hij verslag van de gebeurtenissen
„Het was een erg nare ervaring, het
ging allemaal zo ontzettend snel. (k daeht
wel even, dat het einde gekomen was"
Met Viruly was hij driemaal de cabine in
gegaan. „Maar je kon er eigenlijk geen
twee seconden binnen zijn, zo afgrijselijk
verstikkend was de benzinedamp. We heb
ben tenslotte nog gepoogd een mannelijke
passagier te helpen, maar we moesten
helaas terug, het was niet meer om uil
te houden. Ik was pas om een uur of
negen terug op het vliegveld Shannon, dat
toch zo dicht bij lag
Heldhaftige stewardess
„Ik hoopte, dat het een snel.
einde zou zijn
Kan verticaal stijgen
Postzakken geborgen
Telegram van Koninklijk Paar
-\
De weerverwaehting van het K.N.M.I., geldig
van vanavond tot morgenavond, luidt:
Komende nacht opklaringen en plaatselijk
mist, weinig wind en lagere minimumtempera
turen. Morgen toenemende bewolking met
plaatselijk enige regen en tot matig of vrij
krachtig toenemende Zuidelijke wind. Onge
veer dezelfde middagtemperaturen.
Woensdag 8 September: Zon op 6.02 uur, onder
19.13 uur. Maan op 17.03 uur, onder 0.18 uur.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Een gelukkige vrouw omhelst haar
Man, (2e vliegerEvert Webbink,
bij zijn terugkeer op Schiphol.
l wee gelukkige figuren spoeden zich
l'uisnanrts. Johan Tieman (3e
vlieger) cn zijn vrouw
j^rnelis Kievits (2e boordwerktuig-
l'*irligckan zich zijn geluk, weer
ij zijn vrouw te zijn, nog niet
geheel realiseren.
Henry Oudshoorn (radiotelegrafist)
tverd verwelkomd door zijn schoon
zuster. Zijn vrouw wacht op hem in
New York,
vol, dat Webbink eerst tien minuten later
arriveerde, nadat de Amerikaanse piloot
gemeld had, dat het ernst was.
Hoe zat liet eigenlijk die Zondag
nacht op de verkeerstoren in Shannon in
elkaar? Van alle kanten stelde men daar
over vragen ook de Ierse en Engelse
bladen wezen met grote koppen op het
lange uitblijven van de reddingspogingen
en gisteravond leek er een klein licht
puntje te komen in deze, toch wel wat
trieste affaire. Want uit Shannon werd
toen bericht, dat het dienstdoende perso
neel op de verkeerstoren wel degelijk had
bemerkt, dat het radio-contact met de
„Triton" niet tot stand kon worden ge
bracht. Maar het voor de leek en mis
schien ook voor insiders wel wat wonder
lijke was, dat niemand zich daarover on
gerust maakte. Het was nogal druk op
het vliegveld: vliegtuigen moesten wor
den „binnengesproken" en toen er weer
een ogenblikje rust was, riep men maar
weer eens naar „Love Kink Yoke", LKV,
de roepletters van het Nederlandse toestel.
Wéér geen antwoord, geen taal of teken.
Maar iemand op de verkeerstoren kwam
op het idee, dat de „Triton" mogelijk .,op
de sleutel" zat, hetgeen in marconisten
kringen betekent, dat de „Triton" haar
mededelingen in morse-seinen zou uitzen
den en dat geschiedt op een andere golf
lengte. Of men op deze veronderstelling
onmiddellijk een onderzoek op die anders
golflengte heeft ingesteld, was gisteravond
op Shannon niet te achterhalen.
Toen schijnt er toch wel enige ongerust
heid op de verkeerstoren te zijn gekomen
en opnieuw riep men de „Triton" op. Het
gebeurde verschillende malen, misschien
zelfs vele malen (zoals wij gisteren al kon
den melden, had piloot Peetoom, die met
de „Dr Ir Damme" boven de Atlantische
Oceaan op weg was naar Shannon- deze
oproepen gehoord en zich al met zorg af
gevraagd, wat er toch aan de hand kon
zijn) en toen men tenslotte opnieuw moest,
constateren: de „Triton" antwoordt niet
schijnt men zonder meer maar de conclu
sie getrokken te hebben: het toestel geeft
geen antwoord, dus dan is de radio-instal
latie aan boord van het toestel defect
en gaf men geen groot alarm, waarschuw-
"J-v1 niet al'e Posten en Sing men
j misschien wat scherp over
tot de dagelijkse orde' van de dingen, die
op een verkeerstoren moeten geschieden
Men bewaart er het stilzwijgen over,
wanneer men op Shannon vraagt of
toen voor de tweede maal geen enkel
contact met de „Triton" mogelijk bleek
men zich niet onmiddellijk hevig on
gerust had gemaakt. Men zegt alleen, dat
het geven van alarm was uitgebleven,
omdat aanvankelijk niemand zich ook
maar enigszins ongerust maakte.
Heeft men - nadat men eigenlijk a,
zoveel tijd verloren had laten gaan
tenslotte maar geen alarm meer gemaakt
en er maar het beste van gehoopt?
Maar dat men het niet vertrouwde op
het vlie&vëlrï» bleek duidelijk aan het ver-
zoek dat men van de verkeerstoren deed
aan een vertrekkend Amerikaans toestel,
hetgeen we in een deel onzer edities gis
teren reeds berichtten, om goed uit te
kijken omdat men meende een zwakke
lichtpijl te hebben waargenomen De Ame-
rikaanse piloot van het Trans World A:r-
lines-toestel deed wat hem gevraagd werd,
ontdekte toen de kleine reddingbootjes
van de ..Triton" en seinde dit onmiddellijk
door naar Shannon. En toen was het al
ongeveer kwart voor zes in de ochten.
want dit Amerikaanse toestel vertrok om
twintig minuten vóór zes, dus twee uur
na het neerstorten van de „Triton
En in al die tijd had men geen contact
gekregen met het Nederlandse toestel en
men wist dat dit contact al onmogclflk
was geweest vfjj kort na het vertrek.
En nog is het niet eens zeker, dat op
dat ogenblik de verkeerstoren alles in rep
en roer zette. Want eerst de aankomst van
de tweede vlieger, Evert Webbink, bemod-
derd en uitgeput, in het stationsgebouw
oracht eindelijk het grote alarm. En nog
steeds staat niet met zekerheid vast of
deze vlieger werkelijk op hetzelfde mo
ment binnen kwam strompelen, toen ook
de verkeerstoren eindelijk besloot er iets
aan te gaan doen. Want sommigen houden
Dat is het wat velen thans nog bezig
houdt en al mag er dan eindelijk het
lichtpunt zijn, dat men althans weet,
dat op de verkeerstoren aanvankelijk
actie is uitgebleven, omdat men daar
gemakshalve aannam, dat de radio-
installatie van de „Triton" defect was,
deze wetenschap roept a)|een nog maar
een aantal nieuwe, thans hoogst ern
stige vragen op, waarop een onderzoe
kingscommissie zeker een meer afdoend
antwoord zal wiuen hebben dan thans
te achterhalen was.
>,Hct zou kunnen zjjn", zo verklaarde de
President-directeur van de K-L.M., de heer
Aler, toen hfl gisterenmiddag op Schiphol
arriveerde, „dat de instrumenten van de
..Triton" bij de start een andere stand
aanwezen dan met de werkelijkheid over
een kwam. Men weet niet hoe dat geko
men kan zjjn, maar het moet zó zijn, dat
de techniek de bemanning een verkeerd
beeld heeft gegeven over de toestand".
We konden deze uitspraak van de heer
Aler, die nog steeds zeer onder de indruk
bleek van de vliegramp in Ierland, reeds
in een deel onzer edities melden. Verder
zeide de heer Aler nog, dat de bemanning
dacht, dat het toestel klom, hoewel dit in
werkelijkheid niet het geval was.
Waarom kwam de verkeerstoren niet in
onmiddellijke actie? Dat was een van de
onvermijdelijke vragen, die de heer Aler
onder ogen moest zien in zijn vraagge
sprek met de journalisten. Hij zei: „Dat
uitblijven is niet vertaalbaar in termen;
hier is iets niet in orde".
De heer Aler, die op het ogenblik van
de ramp in een hotel in Dublin verbleef.
kreeg van een Engelse journalist de mede-
g ing, dat alle inzittenden gered waren.
Ook hierdoor ontstond de verwarring
de eerste uren.
Het keren van het getij heeft Maandag
avond de hoop. dat een man en een vijf
jarige jongen nog uit een gezonken sleep
boot gered konden worden, de bodem in
geslagen.
De 160-ton metende Hamburgse sleep
boot „Fair Play" was gekapseisd en ge
zonken na een botsing met het 22.000 ton
metende passagiersschip „Italia" even
buiten Cuxhaven.
Een reddingsploeg werkte onder kunst
licht koortsachtig voort en trachtte de
sleepboot in ondiep water te brengen, in
de veronderstelling, dat de in de boot
aanwezige lucht de man en de jongen in
leven zou houdon. Door het keren van het
tij kantelde echter de boot en de lucht
ontsnapte.
Elf leden van de bemanning, drie vrou
wen en een vijfjarig meisje hadden zich
weten te redden vóór de sleepboot zonk.
Gistermiddag is de president-directeur van de K.L.M., de heer I. A. Aler op
Schiphol aangekomen waar hij verwelkomd werd door zijn vrouie en de perschef
van de K.L.M. de heer R. Vogels (rechts).
Met ingang van 1 October aanstaande
zullen de tarieven voor het vervoer van
stukgoed per spoor verzonden als vracht-
goed. snelgoed of expressegoed, worden
verhoogd.
Voor stukgoed met een gewicht van
1 t/m 30 kg zal een tariefsverhoging van
gelden; de tarieven vooi het vervoer
van stukgoed van 31 t/m 100 kg zullen met
12% en die voor het vervoer van stukgoed
van meer dan 100 kg met 20% worden
verhoogd.
De behandeling van stukgoed vereist
zeer veel menselijke arbeid en kost dus
veel loon. De lonen nu zijn sinds de in
voering van de huidige tarieven op 15
Augustus 1951 zoveel gestegen, dat het
volgens de spoorwegen niet langer moge-
lijk is, deze tarieven te handhaven.
„Voor Nederland en de K.L.M. met
zijn veertienduizend hardwerkende men
sen zijn de ongelukken met de „Willem
Bontekoe" en de „Triton" zware slagen
Ons medeleven gaat in de eerste plaats
uit naar de omgekomenen en hun nabe
staanden: de K.L.M., die iedere dag vijf
maal rond de wereld vliegt, komt ook
deze slag weer te boven", zo besloot de
president-directeur van de K.L.M-
Naar wij vernemen is men van plan de
..Triton'' te bergen en zo mogelijk het
wrak over de modderbank heen naar de
wal te slepen. De Bloemendaalse Aanne
mingsmaatschappij Van Hattum en Blan
kevoort, die in de Shannonrivier een groo;
taggerwerk uitvoert, heeft haar in Ierland
aanwezige materiaal hiervoor reeds ter be
schikking van de K.L.M. gesteld.
Het ziet er naar uit, dat de verklaring,
die de president-directeur der K.L.M., de
heer I. A. Aler, Zondagmiddag in Shan
non omstreeks 4 uur tegenover de pers
heeft afgelegd, niet in haar geheel onbe
streden zal bljjven.
Op een persconferentie deelde de heer
Aler Zondagmiddag mee, dat de start van
in het toestel volgens de bemanning normaal
was verlopen. Hjj voegde er aan toe, dat
de machine met de normale snelheid om
hoog ging en dat al gauw de snelheid 320
km. per uur was.
Over de bereikte hoogte bestond volgens
de heer Aler bij de bemanning verschil
van mening. Daarna vervolgde de heer
Aler letterlijk; „Zonder dat ze een be
langrijke ongeregeldheid merkten trok de
„Triton" de lucht in". Hij lichtte deze zin
nog toe met de woorden: „Ze voelden niet
meer dan het normale gestamp, dat zich
bij het opstijgen altijd voordoet".
Drie kilometer verder raakte de machi
ne „geheel onverwacht de oppervlakte
van het water". Zij gleed nog door en
kwam met een betrekkelijk zwakke schok
op de met slechts weinig water bedekte
zandbank.
Volgens de heer Aler had deze wonder
baarlijke landing de bemanning volkomen
verrast.
sta C ®uPer-Constallations dragen aan de
art drie verticale vinnen. Zoals ieder-
Trit"U kan zien is de rec,,tse vin van dc
ied verdwenen. Bovendien vraagt
Tri?reen zich af hoe het komt dat do
richt" in de rivier met de neus ln de
Ing van het vliegveld ligt.
bo»e5,ftaat vrijwel vast, dat de machine
kwam zi;i in de modder tot stilstand
'Poet hom? zwaai van een halve cirkel
in een a gemaakt en daardoor precies
Positie i'n de vliegrichting tegengestelde
is se^us achterstevoren, tot stilstand
dieP in^6n' Het tQestel heeft zich vrij
Positie i, .m°dder gedrukt, want in zijn
- - in de at„„i,n twee dagen
geen wijziging
Pbdanks a, afgelopen
"Pks de sterke stroom g.
gekomen. Het water kan de machine dus
niet deze reuzenzwaai hebben doen maken.
Vreemd is het echter, dat geen der in
zittenden zich kan herinneren het rechts
omkeert van de machine te hebben ge
voeld. De commissie van onderzoek zal
zich met dit afbreken van de staartvin
bezig houden. Ons ontbreken inlichtingen
over de vraag of de vin in de lucht, dan
wel tijdens een eventuele zwaai van de
machine na de eerste aanraking met het
wateroppervlak, ls afgebroken. Het is
trouwens zeer twijfelachtig of iemand
daarover al iets weet.
In deskundige kringen op Shannon
wordt met vrij grote zekerheid aange
nomen, dat de machine na de start
minstens tot 80 meter en hoogstens tot 300
meter is gestegen.
b
De belangstelling op Schiphol voor de
terugkomst van de vier leden van het
qockpit-personecl was uiteraard eroot
Het liep net tegen vijf uur, het ogenblik
dat ook voor een groot aantal vliegveld
mensen de dagtaak er op zit en het spreekt
van zelf, dat velen van hen de aankomst
van deze „jongens", met wie zij zich toch
verbonden gevoelen, wilden meemaken
Vooral voor de op Schiphol aanwezige
familieleden van de terugkei enden waren
de laatste minuten voordat de naamloze
Convair dezelfde die Zondagochtend als
extra-toestel met de commissie van onder
zoek en journalisten naar Shannon was
gevlogen het platform was opgetaxied,
haast ondraaglijk door de intense spanning.
Ontroerend was de begroeting. Met tranen
in de ogen en zich niet schamend voor
de emotie die zich van hen meester maak
te, stormden de familieleden o.w echtge
noten, verloofden, moeders en vaders naar
voren om hun man, verloofde of kind te
omhelzen en aan de borst te drukken,
dankbaar, dat zij die vreselijke ramp had
den mogen overleven.
De vier K.L.M.-ers, allen in geleende
burgerkleren, hadden de afgelopen nacht
in het hotel op het Shannonvliegveld ge
slapen en voelden zich nu weer fit na de
doorstane ellende. Tweede vlieger Evert
Webbink, een nog jonge man, die zich
1600 meter door de modder had voortge
sleept, vertelde, arm in arm met zijn dol
gelukkige nog betraande vrouw, dat het
een zware karwei geweest was, die hij
nimmer zou vergeten.
De heer Oudshoorn, de oudste van het
viertal, deed aan zijn familieleden onder
het drinken van een kopje thee in het
vertrekrestaurant het relaas van het ont
zettend gebeuren. „Toen ik die Zondag
ochtend het zonnetje zag opgaan was ik
toch wel erg dankbaar, dat ik er het
leven had afgebracht". Zijn vrouw kon
al weer even lachen. „Wat heb Je daar
een beeldig overhemd aan", zei ze en
Oudshoorn vertelde, dat hij van de be
manning van de Liftmaster ,,Dr ir Dam
me". die Zondagochtend op Shannon was
geland, kleren had gekregen. Het over
hemd was echter drie maten te groot ge
weest, maar hij had het kunnen ruilen
met dat van een geredde passagier die
een overhemd drie maten te klein had
opgevist Toen de douane bescheiden tus
senbeiden kwam en naar een paspoort
vroeg, haalde Oudshoorn zijn schouders
op. „Die is met de koffer verloren ge
gaan". De douaneman begreep en ging
heen en mevr. Oudshoorn lachte- „Wat
geeft dat, jongen, jij bent er toch".
Zonder iets af te willen doen aan de
opofferingsgezindheid en de heldenmoed
van de twee omgekomen stewards waren
alle geredde passagiers vol lof geweest
over de houding van de stewadess Helga
Inge Löwenstein. die zich bijzonder schijnt
te hebben onderscheiden door haar rus
tige wijze van optreden, zo vertelde Tie
man tot slot voor hij ln een auto met zijn
familie naar zijn woonplaats Haarlem
terugkeerde.
Maar nog dezelfde avond werd door de
K.L.M. officieel mededeling gedaan van
de door de heer Viruly voor de commissie
van onderzoek afgelegde verklaring. Daar
uit werden althans voor de pers een groot
aantal passages beschikbaar gesteld.
Viruly nu verklaarde niet, dat het
neerstorten van zijn machine hem volko
men had verrast. Hjj zeide daarentegen,
dat hjj luttele seconden voor de val de
naald van de meter, waarop de snelheid
van het stijgen wordt afgelezen, terug zag
lopen. Hij trok toen het stuur naar zich
toe om het toestel opnieuw naar boven te
trekken, doch de naald bleef teruglopen,
het omhoog sturen sorteerde geen effect
meer en meteen daarop liep de machine
in de modder vast.
Nog gedetailleerder is de verklaring van
een andere deskundige inzittende van de
„Triton", die gisteravond op Shannon met
grote zekerheid zeide: „Toen we nog in
de lucht waren begon het toestel op een
volkomen abnormale wijze hevig te tril
len en kreeg een hevige klap. Ik ken de
lucht. Ik heb zeer veel gevlogen. De wijze,
waarop de „Triton" trilde en fibreerde.
deed mij dé schrik om het hart slaan. Ik
dacht: nu komt het einde. En ik hoopte,
dat het een snel einde zou zijn. To*, mijn
enorme opluchting gebeurde echter niets
van dat al. Het toestel kreeg een flinke
schok en kwam plotseling tot stilstand.
Maar niet plotselinger, dan b.v. een tram
of een auto,1 die heel hard remt".
„Zou het niet mogelijk zijn, dat de eer
ste hevige kiap, die U opgemerkt hebt,
veroorzaakt is, doordat de machine toen
reeds even het wateroppervlak raakte, op
veerde en daarna doorgleed op de mod
derbank?"
„Uitgesloten. Ik durf er mjjn hand
voor in het vuur te steken, dat het toe
stel in de lucht zo abnormaal be
gon te trillen. Ik heb in de dinghip ge
hoord, dat een der leden van de beman
ning in de cockpit zelfs van zijn stoel
afgeslingerd werd. Het duurde daarna
nog zeker 5 seconden voor we het wa
ter raakten".
Enige weken geleden heeft een experi
menteel vliegtuig zonder vleugels, dat
van een horizontale positie uit verticaal
kan opstijgen zonder hulp van vleugels of
hefschroeven, met succes een proefvlucht
van tien minuten gemaakt, aldus een
mededeling van de Britse minister van be
voorrading, Duncan Sandys.
Het vliegtuig is gebouwd door een Britse
firma in samenwerking met het ministerie
van bevoorrading.
Naar de bjj de E.V-C. aangesloten Alge
mene Bedrijfsbond Transport (A.B.T 1
mededeelt, is op een gisteravond te Am
sterdam gehouden vergadering van haven
arbeiders met vrjjwel algemene stemmen
besloten, om met ingang van Dinsdagmor
gen (hedenmorgen) 8 uur voor 24 uur in
staking te gaan ter ondersteuning van
looneisen
Deze looneisen, aldus een woordvoerder
van de A.B.T., die een verhoging van het
basis weekloon beogen zijn nog niet ge
formuleerd, doch zouden op een vanmor
gen in Believue te houden vergadering
voor havenarbeiders, nader moeten wor
den uitgewerkt en vastgesteld. In de Am
sterdamse haven zijn, volgens een opgave
van de A.B.T. ongeveer 6000 arbeiders
werkzaam, 2300 bij de S.H.B. (samenwer
kende havenbedrijven) en 3700 bij de ver
schillende scheepvaartmaatschappijen.
In Zuid-Zweden, bij Roervinck, is van
morgen de sneltrein van Stockholm naar
Maimö ontspoord en gedeeltelijk in een
moeras terecht gekomen. Zes personen
kwamen om het leven en ongeveer 50
personen werden gewond. De slaapwa
gens bleven op de rails.
Het toestel was plotseling neergekomen,
even een gekraak en dan stilte
Geschrokken keek men elkaar aan, ont
hutst, ontsteld, niet begrijpend wat er ge
beurde. Het water drong naar binnen, een
benzinedamp trok door de cabine en een
der passagiers, in een gewoontegebaar,
had een sigaret genomen, pakte zjjn aan
stekerHet was de Amerikaanse Miss
Snyder, die vastbesloten de man het appa
raat uit de hand griste.
„Daarmee heeft ze ons aller leven ge
red zei commodore Viruly en men mag
er ook niet aan denken, wat voor ver
schrikkelijke gevolgen een onvermjjde-
u" on^p'°T'n!> van de benzinedampen
gehad zou hebben vottr de thans nog ge
redde passagiers, indien Elizabeth Snyder
met zo vastbesloten en bjjdehand was ge
weest.
„Ik zat voor in het vliegtuig", zo ver
telde mej. Snyder gisterenmiddag, weer
bijgekomen van alle emoties, „en een van
de laatste dingen, die ik hoorde vóór we
de met benzinedamp gevulde cabine ver
lieten, was de kalme stem van de stewar
dess, Helga Loewenstein, die zei: „Weest
u maar gerust; we hebben een uitstekende
piloot en alles komt in orde". Misschien
waren het wel haar laatste woorden
de
zo
De Rotterdamse geredde passagier,
heeft F. de Brauwer, heeft zijn leven,
meent hij, te danken aan het feit, dat hij
er niet in slaagde zich in het toestel een
z.g. „sleepair" te reserveren. Nu zat hij
vlak bij de cockpit, op de tweede rij. De
sleepairstoelen bevinden zich achter in
het toestel en slechts een van de vijftien
passagiers, die hier hadden plaats geno
men. is uit de machine gekomen.
De P.T.T. heeft uit Shannon bericht ont
vangen, dat twintig van de zes en twintig
postzakken, die de verongelukte „Triton"
vervoerde, zijn geborgen. De post was af
komstig uit Nederland en Indonesië. De
geborgen poststukken zullen worden ge
droogd en daarna naar New-York worden
verzonden. Omtrent de overige zes post
zakken was vannacht nog niets naders
bekend.
H. M. Koningin Juliana en Z. K. H.
Prins Bernhard hebben het volgende tele
gram aan de directie van de K.L.M. ge
zonden: „Wij zijn diep getroffen dooi de
rampen van de „Willem Bontekoe" en de
„Triton", die Uw maatschappij heeft
ondergaan. Ons hartelijk medeleven richt
zich tot de nabestaanden van de passa
giers en de bemanningen, die hierbij het
leven lieten".