Schandaal, gegroeid uit overheidsblunders
lemma
Ons Succes-patroon
van deze week
Het huis vol geluk
r
ROTTERDAMSE GRAANMARKT
Hoogleraarsbenoe
ming te Nijmegen
Geheel Italië in opwinding over „de zaak-Montesi
Verderfelijke rol van de pers speelde
communisten in de kaart
Praag Iaat twee
Amerikanen vrij
V.N.-secretariaat
bestudeert Amerikaanse
„Atoompooï
Man na hondengevecht
doodgebleven
Londense havens takin g
duurt onverminderd
voort
Nieuwe campagne tegen
Kerk in Litauen
HOE BESTEL IK MIJN PATROON?
Gearresteerd met pistool
op zak
Nigeria heeft nieuwe
grondwet
ZATERDAG 2 OCTOBER 1934
PACTNA
Ongeremde sensatielust
Gevaar onderschat
De juiste proporties
I beurs voort mooei
MODESHOW
KALME MARKTEN, VOORAL
MAIS VERONACHTZAAMD
,'uC-w\.
Vier jaar geëist voor dertien
inbraken
SUBSIDIE WONINGVER
BETERING EN -SPLITSING
Mogelijkheid van zelfbestuur
CACAOMARKT
ONEVENWICHTIG
EN ONREGELMATIG
INVOER IN URUGUAY
ROMAN V AN L. HAUTESOURCE
Geautoriseerde vertaling
MARCELLE SCHLOMER
werd tot „hét schandaal van deze eeuw".
En dus.tot hét stokpaard van de com
munisten.
(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, Dinsdagavond.
Het schandaal, veroorzaakt door de dood van het Romeinse meisje Wilma Mon-
tesi. heeft dus éindelijk tot enkele concrete feiten geleid: Piero Piccioni is ge
arresteerd op beschuldiging van dood door schuld, Ugo Montagna wegens begun
stiging, (niet alleen van Piccioni, maar tevens van de ex-hoofdcommissaris van
politic van Rome, Pólito, die op zijn beurt is aangeklaagd wegens „misbruik van
zijn positie", omdat hij de onderzoekingen wei-bewust in banen zou hebben ge
leid. die Piccioni omzeilden). En m«4 deze arrestaties is in deze ellendige affaire
voorlopig een adempauze ingetreden
Er kan geen twijfel bestaan aan het feit, dat dit schandaal inderdaad de meest
opzienbarende zaak is. die sedert ruim een halve eeuw geheel Italië heeft bezig
gehouden Een vorige affaire van gelijke (nationale) afmetingen was het schan
daal rond de Banca Romana.
Voor een neutrale waarnemer is het
bijzonder moeilijk om een overzicht te
geven van de ontstellende ontwikkeling
van de zaak-Montesi. Immers, het onge
wone feit doet zich voor. dat het hier om
een „zaak" gaat, die in normale omstan
digheden nauwelijks d.e aandacht zou
hebben getrokken. In een wereldstad van
twee millioen inwoners verdween een
meisje, wier ontzielde lichaam na twee
dagen werd teruggevonden op een een
zaam stuk strand, op een afstand van on
geveer 60 K.M. van de hoofdstad. Haar
ouders, broer en zuster verklaren, dat het
meisje naar Ostia ging om een voetbad
te nemen in de Middellandse Zee, (die
om haar zeer hoog zout-gehalte als bij
zonder geneeskrachtig geldt; zij zou, aldus
haar familie aan een lichte uitslag aan
de enkels hebben geleden). De familie
verklaarde voorts van het begin af. dat
zij ervan overtuigd was. dat Wilma Mon-
tesi tengevolge van dit voetbad onwel
was geworden, flauw viel en door de
golven werd meegesleurd, om ten slotte
twee dagen later verdronken aan te
spoelen op bet eenzame stuk strand, 20
K.M. ten Zuiden van Ostia.
De politie concludeerde aanvankelijk in
gelijke zin. En tot tweemaal toe werd de
.zaak-Montesi" in het archief geborgen,
met als doodsoorzaak; „ongeluk".
Intussen begonnen vrijwel onmiddellijk
na de identificatie van het lijk geruchten
te circuleren in de Romeinse pers, als
zou „de zoon van een hooggeplaatst po
liticus" direct bij de tragische dood van
het meisje Montesi zijn betrokken. Bin
nen twee weken was de naam van Piero
Piccioni op aller lippen.
Zijn vader is voormalig partijsecretaris
van de Democrazia Cristiana, vele malen
oudminister, topfiguur onder de leidende
katholieke politici, algemeen geacht en
absoluut onbesproken.
Van het allereerste begin van deze
„zaak" zijn er fouten gemaakt, die nu
het gehele land in gloeiende opwinding
verkeert en er een complete (zij het
kunstmatige) crisistoestand is geschapen
tot stomme verbazing en diepe versla
genheid mo^i leiden. Althans voor die
waarnemersT^lie nog in staat zijn om
nuchter en onbevooroordeeld de concrete
feiten te beschouwen.
Men kan onmogelPk ontkomen aan de
indruk, dat hier lA. dijk iedereen ge
faald heeft; van de pds-ie tot de regering,
van de rechterlijke macht tot de pers.
Vooral deze laatste heeft een onwaardige,
ongehoorde en schier ongelooflijke rol ge
speeld. Geen middel werd ontzien, geen
geld gespaard, om maar sensatie te
„maken". De meest stuitende, schande
lijke. scabreuze verhalen werden (en
wórden) gepubliceerd, met de ziek-ma-
kende lafheid van de omwegen-der-leu
gen: „hij zóu hebben gezegd.... vervol
gens zóu er zijn gebeurd...." En de pu
Hierin schuilt de fout, begaan door alle
betrokkenen. En vooral door de pers. Men
beeft het gevaar niet voorzien. Men heeft
de gevolgen onderschat. En vandaag nog.
nu de crisis een zorgwekkend feit is ge
worden, verschuilt de pers zich achter
„haar plichten", de politie achter haar
„beperkte middelen", de regering achter
haar „onvermogen om het terrein van de
rechtsprekende macht te betreden". En
deze laatste achter „de bijna volmaakte
solidariteit van alle betrokkenen.
Maar er zijn enkele feiten, die voor waar de pplitie van elke_ grote stad dage
zichzelf spreken. Daar is op de eerste
in de koers der regering enigerlei wijzi
ging. Een debat was dus volstrekt niet
noodzakelijk en (hangende het proces)
beslist ongewenst. Niettemin accepteerde
de regering de uitdaging der commu
nisten.
(Zij behaalde een overwinning zowel in
de Senaat als in de Kamer Maar de
communisten die een ideale propa-
ganda-kans wisten uit te buiten, zijn
moreel gesproken de overwinnaars).
Maar „dé Zaak" gaat voort. En de pers
blijft schrijven. En langzaam maar zeker
raakt iedereen gecompromitteerd: rege
ring. politie, Carabinieri, politici.... En
intussen stijgt de spanning, die volmaakt
overeenstemt met de sfeer rond een in
terland-wedstrijd of een Uiver-vlucht: zal
hij het halen, ja of nee? Is hij schuldig
of onschuldig? Werd zij vermoord of was
het een ongeluk?
Wij zouden willen besluiten met een
vreemd-klinkende opmerking. Laten we
eens trachten nuchter te blijven; het gaat
hier om een meisje, wier privé-leven op
zijn zachtst gezegd reden geeft tot twij
fels. Zij werd waarschijnlijk vermoord; of
stierf in ieder geval niet bepaald een
„natuurlijke" dood. En achter deze trieste
dood gaan enige heren schuil, die beslist
geen „heren" zijn. Daar komen nog en-
enkele bijzonderheden bij. waarvan wij
alleen de verdovende middelen willen
noemen.
Onze opmerking, beter nog: onze vraag
luidt; betreft het hier nu niet een „zaak",
Een woordvoerder van het Amerikaanse
ministerie van buitenlandse zaken heeft
te Washington medegedeeld, dat de Ame
rikaanse ambassadeur te Praag door het
Tsjechosiowaakse ministerie van buiten
landse zaken ervan op de hoogte gesleid,
dat twee Amerikaanse mil'airen, een lui
tenant en een soldaat, die 17 September
j.l. de Tsjechosiowaakse grens nabij de
grensplaats Esiarw, hadden overschreden,
op vrije.voeten zullen worder gesteld.
Beide militairen waren van spionnage
beschuldigd. Het is nog niet duidelijk of
de Tsjechosiowaakse autoriteiten deze be
schuldiging al dan niet hebben gehand
haafd.
plaats minister Piccioni. Hij aanvaardde
de portefeuille van buitenlandse zaken
tijdens de formatie van het kabinet-
Scelba, toen het schandaal rond zijn zoon
reeds in volle gang was. En hij nam dezer
dagen ontslag namelijk aan de voor
avond van de arrestatie van diezelfde
zoon terwijl de gehele internationale
politieke situatie een „vaste koers" ver
eist. (Men denke slechts aan de reis van
minister Eden en aan de conferentie van
Londen). De vraag doet zich dus voor:
ófwel Piccioni had in Maart j.l. geen
minister moeten worden ófwel hij had
minister moeten blijven, (en daarmede
de kracht van de rechtspraak in Italië
aantonen, die zelfs de zoon van een mi
nister niet ontzietDaarmede zou hij
de communisten hun sterkste wapen uit
handen hebben genomen).
De regering heeft tenslotte toegestemd
in een parlementair debat inzake de „a'f-
faire-Montesi". Aanleiding vormde het
heengaan van minister Piccioni. Maar de
(tweede) vraag luidt: was dit debat
nodig, nuttig of zelfs maar gewenst? En
het antwoord luidt, (althans voor dié
neutrale waarnemers, die met toenemen
de bezorgdheid de ontwikkeling volgen)
beslist ontkennend. De minister van bui
tenlandse zaken, Attilio Piccioni. trad af
„om strikt persoonlijke redenen". Zijn
vervanging door een liberaal bracht nóch
in de samenstelling van het kabinet, nóch
lijks mee te maken heeft? Gaat het hier
nu eigenlijk niet om een „milieu",waar
van elke rechercheur U alle details kan
vertellen of hij nu werkzaam is in
Amsterdam, Nice, Parijs, Rome of zelfs
I"
De secretaris-generaal van de V. N„
Dag Hammarskjold, heeft een studie
groep uit leden van het secretariaat in
gesteld om de bijzondere verantwoorde
lijkheden, die de V. N. kunnen krijgen in
verband met de Amerikaanse voorstellen
voor het gebruik van atoomenergie voor
vreedzame doeleinden, te bestuderen.
Dez studiegroep zal vooral richtlijnen
aan het algemene secretariaat moeten ver
schaffen voor het bijeenroepen van een
internationale wetenschappelijke confe
rentie en de betrekkingen moeten be
schouwen, die de Verenigde Naties en
een speciaal agentschap, gespecialiseerd
in de kwestie van atoomenergie voor
vreedzame doeleinden, kunnen onder
houden.
Hammarskjold heeft dr Ralph Bunch,
de Amerikaanse Nobelprijswinnaar voor
(Advertentie)
in een fatsoenlijk Hollands provinciestad- de vrede, belast met de leiding van deze
i*,? an-lisr,» wrtnrrlNi' oplrM' hier nu ....r.,-,.o;:1 o
je? Met andere woorden: geldt hier nu
niet -het bekende, afdoende, al-oude
Franse woord „trop de bruit pour une
ommelett-e''?
Helaas! Vanwege het lawaai, de toe
loop. het gedrang en het geroddel, is de
ommelette mislukt. En werd het tot een
nare eier-struif. Waarbij tevens bleek,
dat de eieren bedorven waren. En de pan
vuil!
groen, waarin eveneens zijn voornaamste
politieke en juridische raadgevers zitting
hebben.
EN HUISH0UDIN6
j Orkest - Cadeeu-uitreiking!
Hersengymnastiek - Filmtest
4 x daags 2. 2.30, 8 tn 9.30 uur
130 ATTRACTIEVE STANDS
MAANDAGMORGEN
11 UUR in de bioscoop
zaal LEZING door J. J.
Backer Dirkf over „Ménd
en tandverzorging van
kleuters, Schooltandver-
zor ging".
's Morgens tot 12 uur
gratis kopje kolfie
SPORTDEMONSTRAT1ES
Maandagmiddag Judo
Maandagavond Tafeltennis
Maandag 4 Oct uitreiking
van een groot aantal waar
devolle geschenken, o a
ZUNDAPP EIcona electr
NAAIMACHINE, RUTON
STOFZUIGER en MARTINI
REGENMANTEL
üeopend van 10-17 19-23 uur
Zandag gesloten
Toegangsprijs I 1Kinderen I 0.60 j
Modeshow I 0.26
Het bestuur dei Sint Radboudstieli-
ling heeft prof. dr Hugo Moser te
Stuttgart benoemd tot gewoon hoog
leraar in dc faculteit der letteren en
wijsbegeerte aan de R.K. Univer
siteit te Nijmegen voor het geven
van onderwijs in de Duitse taalkunde.
De 50-jarige C. H. te Maastricht, is Vrij
dagmiddag omstreeks vijf uur in de gang
van zijn woning onwel geworden en vrij
wel onmiddellijk daarna overleden
Toen de heer H. gistermiddag met zijn
hond naar buiten ging. ontstond een vecht
partij tussen dit óier en een grote herders
hond van een der buurtbewoners. De heer
H, beurde zijn hond op. waarna de her
dershond hem enkele malen onjver liep.
Toen de heer H, zijn woning wilde binnen
gaan, zakte hij in elkaar en overleed ter
plaatse.
(Bericht van A. Bosman, Graanmakeiaar)
De consumptie bier te lande heeft zich
deze week weinig geroerd. Vooral door
aanzeggingen van eerder gekocht goed
kon men zich goed redden en men keek
verder even de kat uit de boom. Duits
land hield zich voorlopig stil, zodat het
blieke opinie, de massa, werd dermate wachten is op verdere invoervergun-
gehypnotiseerd en raakte in een zodanige ningen.
opwinding, dat letterlijk het schuim van
de natie in actie kwam. Typen van het
laagste allooi, mannen en vrouwen van
de meest, verachtelijke soort, kwamen
zich melden. Niet bij de politie, (en dit
is al typerend), maar bij de pers. En de
bladen vooral de fameuze week-bladen
boden vermogens voor de onthullingen,
de dagboeken, de mémoides van mensen,
die.... met deze gehele zaak niets had
den uit te staan, maar die het heerlijk
vonden hun naam op de voorpagina's te
zien.
Zo werd deze zaak uit haar „verband
gerukt. En wat een op-zich-zelf-genomen
verdachte en zeer trieste affaire was,
Nu de oogsten in vele Europese landen
voor een groot gedeelte in de voersector
terecht zullen moeten komen immers
alleen Frankrijk heeft al meer dan 1 mil
lioen ton voertarwe onder lê brengen
vormt dit een groot probleem voor de
andere soorten.
Mais was zowel van Noord, als Zuid-
Amerika slechts met concessies onder te
brengen. Hier wreekt zich, dat enige ex
porteurs hebben gemeend Am. mals on
verkocht te moeten afladen, terwijl an
derzijds enige Plata-shippers op aflading
wat maïs meenden te moeten spuien
gerst was deze week plotseling kippengerst.
Noord-Amerika drukkend, doch na enige
dagen hield het aanbod op ep kon men
betere prijzen maken. Ook N.-Afr haver
werd op lagere basis verhandeld. Irak vond
steun door het ontbreken van aanbod uit
Syrië, wqlk land moeilijkheden bij de ver-
lading van eerder afgesloten contracten
schijnt té ondervinden.
Argentinië bleef met rogge, gerst en
haver nieuwe oogst aan Je markt, doch
trots kleine prijsverlagingen w'lde men
er hier niet in stappen. Koeken zijn. of-
Schoon voor een enkel postje disp goed
een prachtprijs wordt gemaakt, iets kal
mer gestemd waarbij soyameel uit de
Ver. Staten de leiding had
Inlandse granen vonden deze week wei
nig exportvraag. Rogge is lager te koop.
vooral spoedige levering, verre versche
ping ontwikkelt een premie Haver ten
slotte iets lager, waarbij voor goede kip-
penhaver toch.wel een behoorlijke prijs
te maken is. Zomergerst onveranderd,
doch ook hierin valt weinig moois te be
wonderen Nu de laatste boot Austr gerst
gelost is en ook spoedig een einde zal
komen aan de 2-rijige gerst van Noord-
Amerika is er wel behoefte aan een goede
Vrijdag hebben meer dan 10.000 arbei
ders in de Londense haven gestaakt. Het
werk lag stil op 120 schepen.
Twee verschillende stakingen één
in de reparatie-dokken en werven langs
dc Theems en één bij het laden en lossen
van schepen blijven de internationale
scheepvaart belemmeren.
Naar wordt bericht staakten 2200 ar-
biders Vrijdagavond in de z.g. „koninklij-
groep" van havens nl. de havens „Vic
toria". „Royal Albert" en ..King George
the Fifth" wegens het geschil over het
laden en lossen van schepen rne> voedsel
en graanladingcn uit de Verenigde Sta
ten, Australië en Nleuw-Zeeland. Er lagen
V7 schepen in de havenbassins Op het dek
van 22 hiervan lag Vrijdagmiddag het
werk stil, 's avonds werd er niet gewerkt
Het Zwitserse Persbureau Kipa meldt
uit Litauen een hernieuwde actie tegen de
Kerk. die alle overige in de schaduw zou
stellen. In Juli werd in de Litause hoofd
stad een bureau gevestigd, aldus Kipa,
onder de naam N.A.P., dat de atheïstische
propaganda heeft overgenomen van de
communistische jeugdorganisatie en van
de vereniging tot verspreiding van weten
schappelijke en politieke gegevens. D.t
bureau, dat zich nog steeds uitbreidt, ont
vangt zijn orders van de propaganda-
afdeling der Communistische Partij in
Moskou.
In elke stad en in elk dorp worden
steunpunten opgericht. Honderden instruc
teurs en agenten zijn reeds aangesteld. De
lagere rangen worden bezet door leden
van de communistische jeugdorganisatie.
De hogere functionarissen zijn nagenoeg
allen Russen. Het N.A.P. heeft verde-
overal wachtposten gevestigt, die vooral
tot taak hebben het kerkbezoek te regi
streren. Speciale mensen zijn aangesteld
om na te gaan of ook. leden van de com
munistische organisaties de kerk bezoeken,
De nieuwe campagne richt zich voorname
lijk legen het Vaticaan. Op bijeenkomsten
worden onderwerpen behandeld als „He:
Vaticaan in de 2e wereldoorlog," „De
samenwerking van het Vaticaan met Hit-
Ier", „Het Vaticaan als dienaar der reac
tie", „De schadelijkheid van het religieus
bijgeloof". Radio en pers moeten hierbij
hun medewerking verlenen. De nieuwe
campagne onderscheidt zich voornamelijk
hierin van de vorige, dat zij als voor
naamste doel heeft de Katholieken van
Litauen los te maken van de H. Stoel.
Hieraan voegt Kipa nog toe, dat reeds
vaststaat, dat op de z.g. derde kerkencon-
I ferentie te Moskou de vrije Katholieks
Voor een bakvis is liet altijd moei
lijk een geschikt jurkje te maken.
Het ene model is te kinderachtig, liet
andere weer te ouwelijk. Bijgaand
model van een jurkje is er juist
tussen in. Het model heeft een aan
geknipte mouw want onze meisjes
doen toch ook al gaarne met de mode
mee.
Dit leuke ruitjurkje heeft eel1
schuine voorbaan. De rok bezit aan
de voorbaan een plooi en is verder
klokkend. De hals is met een kraagje
de mouw met een manchetje afge
werkt.
Dit patroon is verkrijgbaar in maat
80, 90, 38 a 0,75.
Benodigde stof 2,503,00 cm. a
].3() cm. breed.
Plak aan de adresgijde van een briefkaart, naast en buiten het frankeer/.ege.
het verschuldigde bedrag «sn geldige postzegels en zend deze naar
ATELIER CROON BEATRI-ISSTRAAT 4, ROTTERDAM
Vermeld aan de andere zijde duidelijk uw naam adres, woonplaats en maat
en nummer van hét gewenste model.
Plak nooit meer dan f I.— aan postzegels op een kaart, wat meer geplakl
wot'dt is waardeloos.
Girostortingen eveneens ten name van Atelier Croon op nummn 27129!
Patronen worden niet geruild.
Bestellingen onder rembours worden niet Uitgevoerd.
cp vijftien schepeji. - -•
In de reparatiedokken en werven werd j Kerk van Litauen zal worden uitgeroepen
Vrijdag voor de elfde dag niet gewelkt.
Óp een massavergadering van Vrijdag
avond bevalen de leden van de vakbond
van stuwadoors en havenarbeiders hun
zeven duizend leden aan van Maandag af
te staken
Het besluit van Vrijdagavond heeft ten
doel de werkgevers te dwingen de unie
ir. andere zaken, dan het geschil nl. voor
waarden voor overwerk e.d., tegemoet te
komen.
Vier jaar niet aftrek en met voorwaar
delijke ter beschikkingstelling van de re
gering heeft de procureur-generaal bij liet
Amsterdamse gercchtsof gisteren geëist
tegen de 26-jarige beroepsinbreker C. van
de B. uit Delft, die in eerste instantie voor
een serie van dertien inbraken, die hij in
de afgelopen twee jaar had gepleegd, door
de rechtbank te Haarlem tot 5 jaar was
veroordeeld.
Van dit vonnis had verdachte hoger be
roep aangetekend en nu vroeg hij.
bijgestaan door zijn raadsman, clementie.
Hij was in 1951 uit de gevangenis ont-
vlucht, waar hij een vorige straf moest
ondergaan en had sedertdien in zijn on
derhoud door het plegen van inbraken
voorzien. Er waren er 13 van hem bekend,
die hij toegaf, alle gepleegd in 't Gooi en
in Haarlem en omstreken. Hij was ten
slotte gearresteerd en bleek toen in het
bezit te zijn van een pistool met patronen.
In een psychiatrisch rapport stond, dat
hij wei over vrij normale verstandelijke
vermogens beschikte, doch dat hij toch
enigszins verminderd toerekenbaar moest
worden geacht op grond van bijna pa
thologische wilszwakte en ongunstige
erfelijke mijieu-factoren, die hem er b v.
toe hadden gebracht reeds op dé lagere
school diefstallen te plegen. Het hof zal
op 15,October a.s. uitspraak doen.
De Staatscourant van gisteren bevat een
beschikking van de minister van Sociale
Zaken en Volksgezondheid, waarbij is be
paald dat. evenals vorige jaren, gedurende
de wintermaanden ter bevordering van de
werkspreiding in het bouwbedrijf een sub
sidie kan worden gegeven naast de premi-
die het ministerie van Wederopbouw er
Volkshuisvesting geeft voor woningver
betering en woningsplitsing.
o
In Nigeria, de grootste Britse kolonie,
is Vrijdag een nieuwe grondwet van
kracht geworden, op grond waarvan elk
der drie gebieden, waarin het land is ver
deeld, in 1356 zelfbestuur kan krijgen,
indien dc wens daartoe te kennen wordt
gegeven.
Men verwacht, dat de Oostelijke en Wes
telijke gebieden zelfbestuur zullen vragen,
in tegenstelling tot het Mohammedaanse
Noorden', dat politieke overheersing door
anderen, vreest.
De grondwet voorziet tevens in de over
dracht van aanzienlijke bevoegdheden van
de centrale regering op regionale besturen
om de moeilijkheden te overwinnen, die
het gevolg zijn van verschillen in gods
dienst, taal en stamtradities.
Nigeria telt dertig millioen inwoners.
In de week per 1 October ontwikkelde
zich de cacaomarkj onevenwichtig en on
regelmatig. De prijzen fluctueerden aan
zienlijk aldus het weekbericht van de
firma C. W. M. Heslenfeld. Amsterdam.
Er kwamen prijsverschillen van sh. 7 6
tot sh. 10— per 50 kg. per dag voor. De
fluctuerende tendens was hoofdzakelijk 'n
gevolg van manipulaties op de verschil
lende temijnmarkten. Baisseverkopen en
dekkingsaankopen veranderden regelmatig
het marktbeeld.
Op laagtepunten van de markt, was ook
de belangstelling voor „actuals" toene
mende Er werden diverse transacties in
hoofdoogst Accra en Franse cacao's afge
sloten Over het algemeen blijft de stem
ming echter onzeker De hoop blijft ge
vestigd op een verdere dalen der prijzen
en in deze verwachting wordt nog menige
aankoop uitgesteld.
De markt sluit flauw.
De Hollandsche Batik-Unie heeft van
baar kantoor te Mon'evideo bericht ont
vangen, dat de invoer-contröle-commissié
in Uruguay een importquotum ten bedrage
van $50D (inn heeft vastgesteld voor de tot
de eerste categorie van rubriek 85 beho
rende goederen, onverschillig van welke
oorsprong, nl. levende planten en bomen
in het algemeen, diverse soorten zaai
zaden, veevoeder in geconcentreerde vorm
Dit ogenblik had al het andere op de
achtergrond gedrongen Voor sommige,
zeer gevoelige mensen is een smart vaak
zó groot, dat zij een zwarte sluier werpt
over het verleden, maar ook over de toe
komst.
In het diepst van haar gebroken hart
verloochende mevrouw Bulté het geluk,
dat niet meer bestond en zij leefde in de
angst der dagen, die nog zouden komen.
Al deze dingen stonden geschreven op de
voorwerpen, die haar omringen, in dui
zend tekens! die alleen zij kon ontcijferen.
Zij had geen andere roman nodig.
Gedurende de lange, eenzame dagen,
terwijl de kinderen om hun studie van
huis zijn, leest zij er haar gehele leven in
de eenvoudige, haar lief geworden meube
len; die oude leuningstoel, het versleten
bankje, de zware ouderwetse tafel, nemen
de verschillende vormen van haar geiuk
en verdriet aan. Samen met haar oud ge
worden. zijn zij haar trouwe dienaren en
intieme vrienden, met wie zij lange, stille
gesprekken kan houden. Mooi? Lelijk? Zij
heeft het zich nooit afgevraagd. Maar wat
zij zich nu plotseling realiseert, een ont
dekking. die haar hart doet samentrekken,
is. dat het jonge meisje, dat daar voor
haar staat afs een koud beeldje, voor haar
een onverklaarbaar raadsel is, een vijand,
die zich tussen moeder en zoon stelt.
En Jacques houdt van dit meisje. Na
tuurlijk houdt hij van haar, anders zou hij
haar niet trouwen. Haar goede Jacques
die zó op zijn vader lijkt. Soms gebeurt
het. als zij zijn stap hoort, als hij groot
en fors in de deuropening staat, of wan
neer zij zijn stem hoort, dat de moeder
zich dertig jaar in het verleden terug-
waant en dan herleeft alles wat gestor
ven is. Haar Jacpues, haar zoon. De trots
van zijn moeder. Het verontrust haar,
haar zoon te zien veranderen in een we-
zen dat zij niet kent. Een vreemde
schaamte doet haar blozen en de ogen
afwenden.
Eliane staat midden in de kamer, uitda
gend. gereed om ruzie te maken. Zij wendt
zich 'tot Claire.
Ik weet eigenlijk niet of het verstan
dig is jullie beiden te vragen om mede te
gaan. Het is hier zo gezellig, zo vrolijk
Claire werpt een smekende blik op haar
verloofde.
Maat- Marcel Berieux ziet mets, wil
mJacques heef! eenzelfde blik op zijn
pantoffels, rij' huisjasje, de zachte stoel,
waarin hij zit, geworpen, waardoor Eliane,
die zich in haar trots voelt getast, onge
duldig wordt.
Jacques heeft een vermoeiende dag
gehad, hij is nauwelijks thuis, pleit me
vrouw Butté onhandig.
Een reden te meer om van lucht te
veranderen.
De strakke trek om de lippen logen
straft de luchtige toon. Zij stoot zich aan
hindernissen, die voor haar opdoemen.
Kom, Jacques, ik heb beloofd, dat wij
zouden komen.
Jacques heeft, heimelijk zuchtend, de
kamer verlaten.
Dan gaat Eliane, bewust van haar over
winning en toegevend tegenover de over
wonnene, met een vriendelijk gebaar naast
de moeder zitten en, zoals men het kind,
dat men heeft tegengewerkt, iets lekkers
geeft zegt zij
Hebt u nog altijd zoveel last van
rheumatiek moeder? Jacques is er erg
bezorgd over, de arme jongen, hij houdt
zoveel van u.
Zo ziet Jacques, nadat hij zich heeft
verkleed, zijn verloofde naast zijn moeder
zitten. Een gelukkige glimlach jaagt alle
schaduwen van zijn gezicht weg. Hij legt
zijn sterke mannenarm om de tengere
schouders van zijn moeder en zoent haar
op de bleke gerimpelde wangen.
Goede nacht, moederlief. En verstan
dig zijn. Beloof me dat. Wacht niet op mij
zoals verleden week. toen ik door 't raam
was binnengekomen en u op mij wachtte,
terwijl ik al urenlang sliep.
De liefkozingen irriteren Eliane. Haar
zenuwachtige hand ligt reeds op de knop
van de deur.
Eindelijk zijn zij weg. In de kamer no
ren de anderen de claxon van de wagen,
die in de avond verdwijnt.
Mevrouw Butté weet uit ervaring, het
ongeluk sluipt om de kalmste en geluk
kigste levens rond, het tragisch noodlot
werpt zich op degenen, wier schuchter
geluk zo veilig schijnt te zijn, alsof niets
het kan verstoren.
Als er vanavond maar geen ongeluk
ken gebeuren, fluistert zij angstig.
Frédérique en Marcel Bérieux antwoor
den beiden met een gelijkheid van ge
dachten, dié hen doet glimlachen
Wees niet bang. Jacques ztt aan het
stuur.
HOOFDSTUK III
Zij zitten in de tuin onder de jasmijn
en de geur van de bloemen omgeeft
hen.
Ben je boos, Claire? Moet ik nu
tot morgen afscheid nemen en als enige
herinnering aan hedenavond de gedachte
aan die verdrietige lippen, die melan
cholieke ogen meenemen? Zeg eens eer
lijk, kind, is het omdat wij niet met
Eliane zijn meegegaan?
Ik ben bang, dat je ontzettend
jaloers bent.
Jaloers, ja. Tk ontken het niet. Net
zo jaloers als Othello is geweest. Ver
geef mij Claire. Ik had er vanavond nog
minder dan anders tegen gekund, om je
te zien dansen. De blikken die jou
overal volgen, dat geflirt.Neen, ik zou
je dansers woest hebben gehaat.
Maar waarom dans jij dan niet
met mij?
Ik? Om daardoor aan ai die vre
selijke mensen, die de vrienden van
Eliane zijn, mijn liefde voor jou bloot
te geven? Jou uit die gehate armen weg
te trekken als eên prooi, waar men om
vecht? Dank je wel, Claire, dat zal ik
nooit doen
Maar.. Marcel.. Ik vind het idioot,
dat je ruzie maakt om dergelijke on
schuldige ontspanningen. Er zijn ook
fatsoenlijke vrouwen, die naar een dan
cing gaan. Eliane.. zij houdt dolveel
van Jacques, maar die belet haar niet
om te dansen.
Dolveel, Claire, de hemel beware
mij voor zulk een liefde!
Als ik jou nu eens wilde plagen
Marcel! De woorden, die je tegen mij
zegt, heb je ook tegen anderen ge
sproken Je hebt andere meisjes gehad
Laten we nu eens eerlijk met el
kaar praten, zonder ruzie te maken. Ja,
Claire, ik heb andere meisjes gehad. Ik
ben 34 jaar oud, jij nauwelijks twintig.
Toen wij elkander voor het eerst zagen,
was ik al een man, jij een vrolijk kind
vol levenslust. Ik herinner mij nog zo
duidelijk je kleur van opwinding en je
blonde haren, die als een krans rond je
gezicht hingen. Je was aan het, touwtje
springen en steltlopen en daagde mij
uit, je na te doen. Je zette er mij toen
aan, pruimen voor je te plukken, omdat
lk net zo lang als „een bonestaak was.
Je stak je tong tegen mij uit en je
gooide mij met kersepitten omdat ik je
betrapte, toen je, in de boom van jullie
buurman zittend, zijn kersen stal. Toen
lag mijn hele toekomst, mijn gehele
leven nog vóór mij. Kon ik voorzien, dat
jij voor mij eens die toekomst zou zijn?
Is dat heus zo, Marcel?
Claire, spot niet met de ernst van
het leven. Geen dubbelzinnigheid tussen
jouw hart en het mijne. De tegenwoor
digs opvoeding beweert jullie te waar
schuwen. Maar gelukkig zijn jullie des
ondanks allemaal zonder uitzondering
kleine meisjes gebleven tot op de dag,
dat het leven in jullie hart kerft en uit
jullie maakt wat jullie moeten zijn. Het
leven grijpt ruw in...
Luister nu eens met je hele hart
naar mij, Claire. Onze toekomst hangt
van deze mooie avond af. Wij zijn
alleen.met ons beiden in deze grote
wereld en in ons is alles licht. Claire,
als heel klein kind heb ik geweten wat
een slecht huwelijk betekent.
Wat zeg je daar? Ik dacht., moeder
heeft mij verteld.was het niet een
'huwelijk uit liefde., bijna een roman?
't Is waar, mijn beide ouders aan
baden mij. Ik was hun trots, hun hoop,
het levend bewijs dat hun liefde niet
enkel een droom was geweest. Misschien
het spel onzer gevoelens is zo
duister had elk in mij lief wat hij
van de ander in mij terug vond. Ik be
wonderde mijn vader, ik vereerde mijn
moeder. Niet alle dagen waven mooi. Ik
heb heel vroeg leren begrijpen, dat zich
achter een elegante en schitterende voor
gevel een stomme tragedie kan af
spelen.
En ik die dacht...
Ja, voor de buitenwereld bleven
wij een alledaagse familie zonder ge
schiedenis. Nooit hebben mijn ouders
mij openlijk in hun onverzoenlijke ruzie
betrokken, en dit duel, dat geen er
barmen kende en zich in de schaduw af
speelde, was het ergste dat er bestond.
De ruzie begon om alles, om de kleur
van een japon, om slecht geknipt haar,
om een voorstelling in de schouwburg,
om mijn opvoeding, om de k^euze mijner
vrienden. Mijn gehele jeugd is hierdoor
verknoeid. Toen jouw vader was ge
storven, lieveling, kwam ik juist van een
van mijn lange reizen terug, die ik
maakte onder het voorwendsel, dat zij
nodig waren voor de zaken, maar die in
werkelijkheid dienden om ons huis te
ontvluchten. Samen met moeder had ik
juist jullie droevig huis verlaten en zei:
De dood zou twee mensen, die door
liefde zo nauw verbonden zijn, niet moe
ten scheiden.
Ik zal nooit het treurige gezicht van
mijn moeder vergeten, toen ik dit had
gezegd.
De dood scheidt niet, mijn kind, dat
kan het leven doen, als het alles ver
woest en bederft wat wij in hem,
die wij hebben uitverkoren, lief hebben
gehad. Zodat er een dag komt, waarop
niets meer in hem is overgebleven van
datgene wat wij liefhadden en het nieuw
ontstane wezen is voor ons een vreemde,
Madeleine Butté is nu dichter dan ooit
bij haar enige liefde. Zij draagt haar in
zich
En toen ik haar mooi wit haar kuste,
snikte zij tegen mijn schouder. Marcel,
mijn lief kind, beloof mij, dat je nooit,
zolang je leeft, een vrouw, die van je
heeft gehouden, zal doen schreien.
Zo kwam het, dat ik, zonder de reden,
die zij beiden zo diep in hun hart
hadden begraven, te kennen, tot op de
drempel van hun ellende ben doorge
drongen. Vergeef mij Claire, ik kon me
zelf vanavond niet beletten om aan al
deze dingen te denken. Met deze ge
dachten kon ik niet naar een dancing
gaan. Ie moeder voelde zich vanavond
erg ongelukkig. De eenzaamheid begint
zwaar op haar te drukken. Ook zij, daar
ben ik vast van overtuigd, dacht aan
het verleden. Mochten wij haar dan
alleen laten?
Marcel, daar betrap ik je, je maakt
moeder het hof.
Dat ontken ik niet, kleine plaag
geest Zonder je moeder zou jij er niet
zijn. In haar door het leven verwoest
gezicht vind ik jouw zorgeloos gezicht
terug en in de reine diepte van haar
door tranen verflauwde ogen zie ik jouw
lachende schitterende ogen. Ik kijk haar
aan en ik denk: zij behoort tot die
vrouwen, die slechts eenmaal kunnen
liefhebben. Haar lippen hebben nooit ge
logen. Zij heeft nooit verzuimd haar
plicht te doen. Claire, jij hebt misschien
gelijk. Het is mogelijk dat ik, dank zij
haar mijn moeder beschouwde haar
als haar beste vriendin naar jou ben
toegekomen. Je jeugd hield mij terug,
lieveling, ik was er een beetje bang
voor, Claire...
Ik vraag mij af, de stem van het
jonge meisje was vreemd diep en beefde
een weinig, ik vraag mij af, waarom
ik het ben, die je koos en niet Frédé
rique, die zoveel mgt jou gemeen heeft.
Waarom? Maar Claire, als ik kon
uitleggen waaronj, ik van je houd, zou
ik niet van je houden. Claire, mijn lief
meisje, de dingen, die ik vanavond tot
je heb gezegd, heeft niemand anders ge
hoord. Niemand zal ze ooit horen. Zeg
mij nü, dat je mij begrijpt, dat je er
mee instemt., dat je genoeg van mij
houdt om nog van mij te houden, zodra
jc al mijn mannelijke onvolmaaktheden
zult kennen. Zeg het mij, lieveling!
Claire sprong op, een lach, een kreet.
O, Marcel, wij hebbqn op Frédériques
begonia's gezeten en ze helemaal plat
gedrukt-
Arme Frédérique.
Ja, arme Frédérique.
En daardoor kwam het, dat Marcel in
deze schitterende nacht niet de beken
tenis van Claires lippen hoorde, die hij
zo graag had gehoord. Hij nam haar
arm en samen gingen zij het huis binnen.
Hij vroeg niet meer en kreeg ook geen
antwoord.
Sedert de verlovingen van Claire en
Jacques de gedachten van mevrouw
Butté zo bezig houden, gaat zij zeer laat
naar bed. Frédérique blijft in de een
zaamheid van de lange avonden bij haar
moeder Zij praten weinig. Mevrouw
Butté heeft te veel verdriet, dat door
niets verzacht kan worden en Frédérique
is te schuchter om óver de gedachten,
die ook haar bezig houden, te spreken.
En toch houden beiden vah deze stille
avonduren, waarin zij nu en dan een
kort onbeduidend gesprek voeren over
dingen, die een ogenblik dé treurige ge
dachten, die in beider zielen niet willen
sterven, verjagen.
Zal ik uw haar vlechten, moeder?
U hebt zoveel moeite om uw armen op
te heffen.
En nu, wel te rusten, moedertje.
Maakt u zich geen zorgen over één uwer
kinderen.
Frédérique heeft aan allen gedacht.
Voor het raam van haar kamer staande
ziet zij de schaduwen van Marcel en
Claire. Zij glimlacht toegevend. Marcel
is als een broeder voor haar. Zij houdt
van zijn eerlijk en oprecht karakter, van
de moed, waarmede hij tegenover het
leven staat, van de vrolijke kracht, die
uitgaat van een hart, dat nooit de dupe
wordt van het verstand.
Claire heeft met haar liefde ook haar
geluk gevonden. Dit huwelijk is een ge
luk voor ons allen. Onze familie zal
door Marcel Bérieux gesterkt worden en
ook bescherming krijgen. Maar (riet was
toch niet nodig, dat zij, om elkaar hun
geheimen te vertellen, op mijn begonia's
ging zitten Er zijn andere en gemakke
lijker zitjes.
Arme Frédérique!
Deze uitroep van Claire, die door
Marcel herhaald wordt, treft Frédérique
midden in het hart, de slag treft pijnlijk
zóals een steen, die onverwacht wordt
gegooid. Waarom beklagen zij haar? Me
nen zij soms, dat zij alleen de gehele
rijkdom van de wereld bezitten? Heeft
zij er met ook een deel van? Is men
arm als men, zoals zij, de schat der
herinneringen en der hoop in zich be
waart? Nu, in dit uur, waarin zij zo
eenzaam is, voelt zij het verlangen om
de gehele weg nog eens in gedachten
terug te gaari en bij iedere mijlpaal,
waarvan zij de détails nog zo goed kent,
te blijven staan.
Zolang zij zich herinnert heeft Robert
Haynautt een rol in haar leven gespeeld.
Zij is vijf jaar oud. Zij wonen op het
land, in hetzelfde huis, waar zij later,
na het grote ongeluk, heenvluchten. Zij
ligt graag in het hoge gras van de
boomgaard, waar de bloemen zich over
haar heen buigen. Zij verbeeldt zich, dat
Klein Duimpje door het bos is gekomen,
verdwaald en luidkeels om hulp roepend.
En de roodborstjes, de mezen, de dui
zend vogels, die in de bomen zitten of
elkaar vervolgen, zijn het, die de krui
mels hebben opgepikt en daardoor de
weg hebbpn uitgewist. In dit bos leeft
een doof haar geschapen wereld van
mensen, die, geholpen door haar fanta
sie, een fantastisch bestaan leiden en
die haai tegelijk aantrekken en schrik
aanjagen Claire is nog niet geboren.
Jacques, 'n heel klein kereltje, komt op
zijn dikke, korte beentjes naar haar toe
en zijn kinderogen vragen om een lief
woord De grote zuster is voor hem een
orakel en zijn geweten. Hij voelt zich
pas zeker als zijn handje haar rok vast
houdt.
Die middag zitten er gewichtige heren
in de tuin, ook de pachter Fumel, wiens
betoverd domein vol wonderen is: kui
kens met gouden dons, dartele kalveren,
ronddravende veulens, een brave schim
melmerrie, die je heerlijk op haar rug
draagt als zij naar de fontein gaat om
te drinken, terwijl je met een tak vol
bladeren de paardenvliegen van haar
flanken wegjaagt. Als men de kleine
Frédérique en haar broertje had ge
vraagd hoe zij zich de tovenaars voor
stelden, zouden zij zeker hebben geant
woord: „zoals pachter Fumel".
En als hij1 hen optilt om hen boven op
de hooiwagen te zetten, zijn zij trots,
maar ook een beetje bang, en zij grij
pen hem goed vast om niet te vallen.
Ja, pachter Fumel is een buitengewone
figuur onder de mensen van zijn om
geving.
Dan is er nog mijnheer Tardy, de
leraar voor wie de dorpsjeugd bang is.
Maar mijnheer Tardy dwingt respect
af, hij weet alles, kan alles, zelfs raden
wat die kleine zwarte mieren vertellen,
die onder de platen in de boeken staan en
die de mensen letters noemen.
Het zou Frédérique en Jacques nooit
in de gedachte komen naar mijnheer
Tardy te gaan en zich aan hem vast
te grijpen als zij bang zijn. Maar toch
is mijnheer Tardy ook iets heel bijzon
ders. Er zijn nog andere mensen daar,
in de tuin, die de kinderen nooit: hebben
gezien. Zij zijn verlegen, zij zitten op
een afstand in het gras. Frédérique
speelt met. steentjes. Maar onder 't spe
len ontgaat haar geen woord van hetgeen
op enige afstand van haar wordt ge
sproken.
Het is maar het beste zo. Het is
alleen jammer, dat zijn vrouw van ver
driet is gestorven voordat.
Arm kind, wat een slag voor hem.
Ten slotte was hij toch zijn vader. En
nu blijft hij alleen. (Dit is mamma's
stem midden tussen de zware stemmen
van de heren).
Zijn vader! Een uitstekende op
ruiming. Wat een man!
Maar dat kan het kind niet helpen,
Fumel doe je toch niet strenger vopr
dan je bent. Ik wed, dat jij en je vrouw
hem zo zult verwennen, dat men zal
moeten ingrijpen. Men zegt, dat het een
intelligent kind is. Laten wij ons best
doen, dat er iets goeds van terecht
komt.
Deze woorden hadden op Frédérique
zulk een diepe indruk gemaakt, dat zij
ze nooit heeft kunnen vergeten. Nu, ter
wijl zij alles weet en begrijpt, is zij er
nog verbaasd over. Zo zijn er dus in het
leven momenten van helderziendheid, die
de kiem der toekomst in zich dragen.
Op dit ogenblik komt de dominéé door
de laan, een jongen loopt naast hem. De
elf jaren van de jongen imponeren het
vijfjarige kind. Zij stelt zich alle jongens
voor als hun Jacques: een jongen, die
zij verwent, wiens hand zij vasthoudt,
met wie zij speelt en wie zij standjes
geeft Deze jongen is een man. Zij zou
bijna lust hebben om hem „mijnheer" te
noemen. Maar waarom voelt zij zich tot
hem aangetrokken? Zijn kleren staan
hem goed en zijn keurig. Waarom meent
zij, dat men medelijden met hem most
hebben, waarom denkt zij, dat hij onge
lukkig is en honger heeft?
Moeder heeft hem bij hen gebracht et.
zacht gezegd: „Hij heet Robert. Hij heeft
geen papa en mama meer, jullie moe
ten erg lief voor hem zijn!"
Toen heeft Frédérique hem dadelijk on
der haar hoede genomen. Hij heeft grote
ogen. ogen, die je „opeten", zoals die
van de wolf in Roodkapje. Frédérique
heeft haar eigen opvattingen wat véolven
betreft. Voor haar is het betreurens
waardig ongeluk, de grootmoeder over
komen, het gevolg van een misverstand.
Als de wolf beleefd had gevraagd: „Als
tublieft, ik heb honger.geeft u mij een
stuk koek?" dan zouden Roodkapje en
grootmoeder dit hebben begrepen. En
dan zou er niets gebeurd zijn. En daar
om duwt Frédérique de koek, die zij in
de hand heeft, heel zacht in Robert's
hand Maar nu begrijpt zij de wolf niet
meer. Hij stoot haar hand bruusk terug
en zegt: „Neen, dank je wel, ik heb geen
honger, helemaal niet".
Zij is veertien of vijftien jaar. De
zelfde heren, die tien jaar geleden over
het lot van Robert Haynault beslisten,
zijn Opnieuw in dezelfde tuin samenge
komen en zitten aan dezelfde tafel als
toen.
Glimlachend, elegant en jong in haar
lichte japon, zoals mevrouw Butté in
die tijd steeds gekleed was, schenkt zij
thee. Opgewonden klinken de stemmen.
Frédérique zou er niet op letten, want
zij zit op een boomstronk en leert haar
geschiedenisles, als zij de naam van
Robert niet hoorde noemen. Een courant
gaat van hand tot hand. „Ik begrijp er
niets meer van", zegt de dominee. „Ik
heb Robert altijd als mijn eigen kind be
handeld. Mijn jongens hebben hem al»
een broer beschouwd, hij heeft nooit an
ders dan goeds gezien. Ik heb als een
vader voor hem gezorgd".
(Wordt vervolgd)
