Wat zij
Het dode
willen is een
thuis
punt
leven
zonder toekomst
TWEE KNAAPJES WILDEN
„EMIGREREN"
Tito's partisanen vochten bijna
met de Russen
Leger en aardappeloogst
s trr
Beweging van De Gaulle wordt
ontbonden
w eer kraaide rode liaan
in Zaandam
DE ZWARE BRAND IN DE
ZAANSE PAKHUIZEN
Arrestanten
mishandeld
m
Djakarta ontkent maar J
heeft nieuwe feiten
en
Den Haag
Indonesië
bedreigd
Eisenhower: „Kansen op wereld
vrede zijn gestegen"
v>
Mensen die de oorlog achterliet (3)
111 een
I
Beeldverhaal-romantiek
Nehroe in Peking
Eden tot ridder
geslagen
s w
Prins Bernliard terug
in ons land
„een uur voor een
Gen. Huil poogt Rhee
tot rede te brengen
Doel Zuid-Afrika: einde van de reis
aan de grens
Kinderen aan de dood
ontsnapt
Toestand bij aardappel
slag nog zorgwekkend
Oorzaak brandende schijnwerper
Wederom nota
overhandigd
Communistische agressie is echter nog niet
veel veranderd
PAGINA 3
ttnNTVF.RnAG 21 OCTOBER 1954
SS e'S/S we,rs S afXd» 5 avond avond in de ,ii voor
TOEKOMST"
,Höflichkeit
r°aU^mr0ShHaSunTrH!moJ
V
was, dat ze de grote koeienstal in
braiid staken
De helpende hand
„Alles zal beter zijn
Van China en India hangt de
toekomst af"
Steen voor steen.
Doch de foto van haar vader hart
zij nog. Die was in 1943 door de
Duitsers opgehangen, nadat zij ont
dekt hadden, dat hij met de parti
sanen samenwerkte.-„In 1944 - zei
Frau Schmidt, „was men dat blijk*
baar al vergeten. Zij joegen ons
weg, de communisten. Wij vertrok
ken met vier bundels kleren en
voedsel voor twee dagen. Het laat
ste wat ik van ons „Heim" zag,
Zwaar vergif als drop
uitgedeeld
Dienstplichtwet staat hulp hij J
rooien niet toe
Het zal hem tien jaren van on
menselijke arbeid kosten om er
weer iets van te maken, doch zijn
vrouw zal er opnieuw een „Heim",
zijn kinderen zullen er een toe
komst kunnen vinden. Met 20.000
Schilling zou hij kunnen beginnen,
doch hij is straatarm en sparen
kan hij niet. Zo zijn er tienduizen
den Schmidts nu in de vluchtelin
genkampen van Oostenrijk en
Griekenland. Als men hen eenmaal
over het dode punt heenhelpt, dan
helpen zij zich verder zelf. Met een
onverwoestbaar geloof en met
twee sterke handen die bereid zijn,
steen voor steen en jaar voor jaar
te bouwen aan een nieuwe toe
komst.
Britse financiële nood voorbij
MINISTERSSALARISSEN
WEER BIJGESPIJKERD
HERDENKINGSARTIKEL
OVER BELGRADO'S
BEVRUDING
fin rost! g, ge j aagd t
Bungalow-fabriek uitgebrand
Zuid-Afrika wil contacten met
Nederland verstevigen
S.O.S. van Japanse vrachtboot
„Opvarenden radio
actief!"
door MARTIN W. DTJYZINGS 0clober.
N ASTEN regendehet rggen sjoeg jn fejje vjagen over het vlakke land. In
De wind was g .^i:„rton ki pvp-n dp mnddovnadpn Ippp. Als men, rechts
De wma w L^Ungen bleven de modderpaden leeg. Als men, rechts
het kamP die tenslotte doodliep in een giftig geurende mestvaalt,
van de h°° bouten kerkje liep waar de Godslamp een vredig eilandje van
naar het ag -^den van dreigende, sombere schaduwen, zakte men tot ver
licht tovei wcg in de gele modder; en ergens verderop m het kamp
over zijn klagend een hond; en het was alsof men de treiterende trooste-
jankte vluchtelingenkamp al proeven kon nog voor men van zijn
ioosheid vm men hacL In het kleine dorp> dat aan gene zijde van de
g^tP weg naar Linz, gelaten in de herfst te sluimeren lag, herinnerde men
g.r°te, Lt.„-h;roH„n;J ,„„hw hniverim?. ..Het kamp", zeiden de dorpe
zich d
bahn die nooit voltooid zou worden, en in het doip Astei ju mppr
hoe zij tot laat in de avond rauwe, harde strijdliederen zongen, doch meer
dan eens had men ook andere geluiden gehoord:het alles door
van een jongensstem, als een der kampcommandanteni zijrhanteerde.
Later had het kamp andere bewoners smeedden voor
hongerloon in de mb.je H™™a°~™sJit|,energeid en leeggem.rteld, in
dl /aïernere no^lechls een b°yr»di]« ™eSS'lul!lmtodl'h!™S
vergetenen nog altijd als een magneet. Sehnsucht nach der ttei mcn
de titel, „ein Film mit Herz und He.matliebe In de 1kampbiloscmop^ Men
met bleke, strak getrokken gezichtennaard opnieuw, na zoveel
kon met geen mens meer praten m het kamp, ot hij spra«.vv
S.vh'die geschiedenis niet zonder huivering. „Het kamp
MCb t.4d de teeSeCnhSaaarnbtSS^
Een lawine van giro-strookjes
daalt nu reeds neer op het Comité
Vluchtelingenhulp 1954, dat zich het
lot der in Oostenrijk en Grieken
land verblijvende vluchtelingen
heeft aangetrokken. De actie ten
bate van de vluchtelingen heeft be
langstelling en begrip gevonden bij
het Nederlandse volk. Velen hebben
het niet bij een uur loon voor de
toekomst der vluchtelingen gelaten,
doch hebben er een dagloon van ge
maakt. Intussen ontvangt 't Comité
nu reeds talrijke aanbiedingen van
materiële hulp, en dat is niet de be
doeling. Het comité heeft uitslui
tend geld gevraagd. Het wil, m
overeenstemming met de Hoje Com
missaris voor de Vluchtelingen, met
dit geld een bijdrage leveren aan het
streven, het probleem der vluchte
lingen niet (met materiele hulp) te
rekken, doch het uit te roeien. Het
geld zal worden aangewend om de
vluchtelingen uit de kampen te
halen hun een vak te leren, hun
huizen te verschaffen, hun een be-
drijfskapitaaltje te geven, teneinde
hen in de gelegenheid te stellen een
zaak op te richten. Dat slechts is de
oplossing voor een probleem dat nu
al tien jaar als een vlek op de vrije
wereld ligt. Daarom ook verwacht
het comité bijdragen alleen in geld
op giro 510 0.
jaren, over het „Heim" dat hij ver weg in
In een der barakken sprak men met
Frau Barbara Schmidt.
Tmfkere.^riaar"rottend h^ten half ver-
ramen\tedereSkamprieeidtnge een gestencilde
foli^S- een Ifopp.ï^Takkerende
lïirifervlam las men de volgende, kwasi-
ZUFrau Barbara Schmidt had dat papiertje
drieTaar geleden voor het laatst gelezen
toen was in haar moede ogen ook het
allerlaatste glimpje humor voor goedge
storven. „Een eigen Heim zei Frau
den'vreemde achter gelaten had.
Vluchtelingen bouwen hun eigen huis.
Wat zij nodig hebben, is, dat men hen
helpt over - liet dode punt, dat zy zcij
niet kunnen overwinnen
;.f. ff'"
Generaal John Huil, de Amerikaanse
De herinnering aan het „Heim" dat
wreed verloren ging en dat men wellicht
nooit meer terug zal vinden, heeft Barbara
Schmidt op haar lange, bange lijdens-
tocht tot diep in Oostenrijk achtervolgd.
In het vertrek dat zij, in een der gore
barakken^ van het Lager Asten, nu be
woont, hangt een wanddoek met in gebor
duurde krulletters de volgende woorden;
Gott segne mein Heim, segne mein I. aus.
bring viel Glück herein und keines
Dezelfde spreuk", zei Barbara Schmidt,
hing destijds in. ons huis. Het was een
wandbord, wij moesten dat achterlaten.
Toen wij tenslotte hier in Asten terecht
kwamen en wij eindelijk weer een dak
boven ons hoofd hadden, heb ik die spreuk
op deze wanddoek geborduurd. Ik dacht,
er zal een tijd komen, dat wij ergens in
de vrije wereld een nieuw „Heim zuilen
hebben, een kleine boerderij, op onze
eigen grond. Maar nu.
Barbara Schmidt maakte die zin niet ai.
Doch men wist wat zij zeggen wnde.
negen jaar is te lang, de hoop is dood, men
raakt gewend aan de vunzige lucht der
barakken, en als men zich beklaagt dan
antwoordt de vrije wereld: Uw klacht i»
ongegrond, Frau Schmidt, vijf jaar ge
leden reeds hebben wij U de helpende
hand geboden, en waarom hebt haar
niet aanvaard?
Vijf jaar geleden kon men naar Amerika.
Daar woont, in Californië, een zuster van
Frau Schmidt. Zij emigreerde al voor de
jongste wereldoorlog, dat maakte het voor
de vluchtelingen allemaal wat gemakke
lijker. Toen het bericht kwam, dat de
Amerikaanse immigratie-autoriteiten be
reid waren, de van huis en hof verdreven
familie Schmidt de toegang tot het Be
loofde Land te verlenen, knielde trau
Schmidt in het kerkje van het Lager
Asten voor het kleine, zo vertrouwde
altaar en dankte zij God en ook de mensen.
Doch de familie Schmidt is nooit vertrok
ken. Er kwam een keuring, een st^el'Se
keuring, en tijdens deze keuring ontdekte
men een lichte longaandoening van voor
bijgaande aard bij de moeder van Frau
Schmidt. „O.K.", zeiden de immigratie
autoriteiten tot Frau Schmidt. „Uw immi
gratie-vergunning ligt gereed, doch uw
moeder blijft in Asten".
Frau Schmidt heeft haar oude moeder
nooit verteld waarom de reis naar de Ver.
enigde Staten zo plotseling en op het aller
laatste moment werd afgelast. De oude
vrouw zit daar nu klein en mager m een
rieten stoel, het smalle, gerimpelde hoofd
verborgen onder een donkere hoofddoek.
„Binnenkort", zegt zjj de vreemdeling,
„binnenkort vertrekken wij naar Amerika.
Ik heb daar een dochter en vier kleinkin
deren. En dan zal alles weer beter Z"U
Buiten, in de duistere gang, legde Frau
Schmidt haar hand op de arm van de
vreemdeling. „Es ist schön", zei zij zacht,
„zu sorgen für Menschen die man hebt
Het klonk als maakte zjj een excuus.-..
Het verslinden van beeldverhalen was er de oorzaak van, dat twee jeugdige
avonturS uit Vikingen, twaalf en dertien jaar oud, Maandagmiddag aan
ein lange reis begonnen naar Zuid-Afrika. Zij kwamen echter niet verder dan
Zeeuwsch-Vlaanderen, want het tweetal werd Dinsdagmiddag m de nabijheid
van de grens aangehouden en weer naar Vlissmgen gebracht.
Aanvankelijk waren er drie knapen die wilden „emigreren De «en moest
te veel huiswerk maken, de ander thuis te hard werken, en nummer <frie had
weer wat anders, dat niet naar zijn zin was. De taapen wilden aan dit alles
een einde maken en besloten daarom naar Zuid-Afrika te trekken. Om hun
plannen te verwezenlijken was echter geld nodig. Een der avonturiers nam
daartoe op geregelde tijden thuis een gulden et een kleiner bedrag weg. Het
geld gingPvogor de helft naar de spaarbank, de andere helft werd weggestopt
in een hol". Deze ruimte bevatte onder meer nog dekens, etenswaren enz.
Zaterdag jl. hadden de knapen, na geruime tijd te hebben gespaard, m totaal
een bedrag van ongeveer 500 bijeen. Het drietal besloot Maandagmiddag de
grote stap8 te wagegn. Daartoe werden in een winkel te Vlissmgen nog uit
voerige inkopen gedaan; een tent, een primus, etenswaren, dekens, een
buks, luchtpistool, kortom een volledige kampeeruitrusting werd aangeschaft
Zelfs woordenboeken ontbraken niet. Maandagmiddag begonnen echter slechte
twee van het avontuurlijke drietal de reis, want een, de „geldschieter kwmn
niet opdagen. Overigens had een der „emigranten" en passant nog kans gezien
een met scherp geladen pistool van zijn vader te bemachtigen en m zijn gorae
te steken. Tenslotte maakte het tweetal zich meester van twee bijna nieuwe
fietsen welke werden weggenomen uit de rekken bij de Zeevaartschool en
een U L O.-school. Van deze diefstal werd aangifte gedaan bij de politie, die
«moedig dé namen van de daders wist op te sporen. Toen de jongens s avonds
niet thuis kwamen, werd een bericht via de politieradio omgeroepen met het
gevolg, dat het tweetal Dinsdag werd aangehouden.
Aan premier Nehroe van India, die thans
een bezoek brengt aan Peking, viel het
grootste welkom toe, dat ooit door de Chi
nese communisten voor een buitenlandse
bezoeker is bereid.
Langs de weg van het vliegveld naar de
stad 16 kilometer stonden bijna 'n
millioen mensen opgesteld, die hem toe
juichten aldus een vertegenwoordiger van
het nationale persbureau van India. De
menigte, waaronder ook Tibetanen en
mensen uit Mongolië, riepen slagzinen van
vriendschap en vrede.
Nehroe verklaarde, volgens radio-Pe
king, bij zijn aankomst in de Chinese
hoofdstad, dat de loop der gebeurtenissen
in de wereld zal afhangen van het op
treden van China en India.
Daarom, aldus Nehroe, is het van belang,
om de traditionele vriendschap tussen
beide landen te versterken.
Nehroe, zo vervolgde de radio, heeft Chi
na verzocht om mee te strijden in de ge-
meenschapelijke strijd voor de vrede in de
wereld. Hij zeide o.m. te hopen, dat zijn
twaalfdaags bezoek aan China zou bijdra
gen tot de vergroting van de geestdrift
voor deze nobele zaak. In het verleden wa
ren de goede betrekkingen tussen beide
landen gedurende enkele eeuwen on
derbroken geweest, doch deze „zwarte
bladzijde in de geschiedenis" is thans om
geslagen. Beide landen hebben dezelfde
moeilijkheden en hiervoor zijn dezelfde
oplossingen nodig om voorwaarts te kun
nen gaan.
De Britse minister van buitenlandse
zaken, Anthony Eden, is gisteren door
H. M. koningin Elizabeth tot ridder ge
slagen. De ceremonie vond plaats korte
tijd vóór de minister vertrok naar Parus,
oni deel te nemen aan de negen-mogend-
hedenconferentie.
De 57-jarige minister zal voortaan de
titel Sir Anthony Eden voeren. Hü is op
genomen in de ridderschap van de Kou
senband, de hoogste adellijke rang In
Groot-Brittannië, die op hetogenblik
slechts 36 leden telt-
Vorig jaar, bij gelegenheid van de kro
ning van H. M. koningin Elizabeth, viel
dezelfde eer te beurt aan premier
Churchill.
opperbevelhebber van
de V.N. strijdkrach
ten in het Verre Oosten, vertrok gisteren
naar Seoel, waar hij een onderhoud zal
hebben met president Syngman Rhee van
Zuid-Korea. De generaal zal trachten het
heftige geschil te regelen, dat is gerezen
tussen de Zuidkoreaanse regering en de
Amerikaanse autoriteiten over financiële
vraagstukken, in het bijzonder over de
wisselkoers van de Zuidkoreaanse munt-
eenheid» de hwan.
Generaal Huil heeft al gedreigd de
7uid-Koreanen in dienst van de V.N. in
dollars uit te betalen en olieproducten
vftctreeks te verkopen aan Zuidkore-
r „cA firma's indien president Rhee bij
aanse firmde hwan te devalueren,
Zljni.v- ne officiële koers ten opzichte
zou blijven, ueo ogenbiik i80 0p één,
do?hd6in werkelifkheid is de hwan veel
minder waard. - Zuidkoreaanse
Door het geschil 1 wegens het ge-
ernstig geschokt. J
Schmidt, „als wij dat nog eens bereiken
konden". Het „Heim", dat zij en haar
familie destijds verlaten hadden, lag in
het district Ruma, diep in Joegoslavië. Men
kon daar na de bevrijding van Joegoslavië
niet meer blijven, zo men behoorde tot dat
wat men een „Duitse minderheid noemde
Een vruchtbare streek", zei Frau Schmidt,
terwijl zij met stuk gewerkte vingers in
een stapeltje oude, vergeelde foto s graai
de. De foto van de hoeve waarop zij ge
boren was, kon zij niet meer vinden, op
den duur raakt alles wel verloren
miniefcr va
economie
brek aan
Zuid-Koreanen in
ontvangen de
N. se-
vallen
olieproducten -de y N se
z,uia-ixoieanen in dienst meer vallen
den September al geen loon m Seoe,
woordvoerders van de rege ®m|ek der
voortdurend de economische Pom
V.S. in Korea aan en zijn de betrek B
tussen de Amerikaanse ambassade e
regering van Rhee uitermate gespannen.
(Van onzle correspondent).
De goede daad, die de melkhandelaar
K uit Deventer in Juli van het afgelo-
'aar tegenover enkele kinderen wil-
stellen had bijna een ontzettend dra-
stene», v j hp?»
Ter verklaring van het feit, dat de mi
nister van Oorlog niet maar zonder meer
militaire onderdelen te beschikking Kan
stellen voor het binnenhalen van de aard
appeloogst deelt de Legervoorlichtings-
dienst ons o.m. het volgende mede:
De militairen zijn. zoals bekend, voor
het overgrote deel dienstplichtigen, die
krachtens de Dienstplichtwet worden op
geroepen om eën militaire oefening te on
dergaan en zodanige militaire dienst te
verrichten, als de regering nodig zal ach
ten. De zeer nauwkeurig en duidelijk be
paalde taak, waarvoor de dienstplicht is
opgelegd, sluit uit, dat de minister van
Oorlog de dienstplichtigen mag of kan in
zetten voor andere doeleinden dan de mili
taire dienst.
Daarop bestaat slechts één uitzondering;
- licht van het militaire apparaat om
te eeven aan verzoeken om bijstand
de
oogst precair is geworden. De fabrieken
draaien op halve kracht en zyn veel te
laat begonnen en het risico is groot, dat
men door vorst zal worden overvallen.
pen
deren namelijk eens
had hun daarom een P°edc
waarvan hij dacht, dat het drop was
gegeven,
Het
de
paard van K. was ziek ge voor
dierenarts had daarom een P
geschreven, waarvan het dier sp
knapte. Dit poeder rook naar dr P
smaak dat constateerde K. me
natte vinger was ook die van drop.
Tijdens de zitting van de Zutphense
politierechter, waarvoor K. wegens 3ljn
domheid terecht moest staan, bleek, dat
de kinderen droespoeder hadden gegeten
in plaats van drop. Droespoeder is een
zwaar geneesmiddel voor paarden. Het
ene kind was op het nippertje aan de
dnod ontsnapt en het andere hield er al
leen een verschrikkelijke dorst van over.-
De politierechter en de officier van
•„cHtie wilden er rekening mee houden,
dat K het goed bedoeld had. Maar an-
J waren zij van mening, dat deze
derzijds ware JLmbeid toch gestraft
onvergeeflijke vonnis luidde vijf
diende te wenden. 11 f vijftien da-
en zeventig gulden Doeie v j
gen hechtenis.
ten, zoals
c-uiiatie ten aanzien van de
Zolang de s nationule noodtoe-
met gerechtigd de aieiraip
hun militaire oefening te °nttzekken en
aan het aardappelrooien te zett
Waartoe de minister wel g«ec^.gn°
het verlenen van individueel verlof aan
militairen. Van deze bevoegdheid nu neeu
hij gebruik gemaakt door bij leëel[
luchtmachtorder van 25 Augustus Jl. °e
militaire commandanten de bevoegdheid te
geven, buitengewoon verlof te verlenen
om, indien en voorzover de dienst zulks
toelaat, boerenzoons en landarbeiders in
de gelegenheid te stellen op het bedrijf,
waarop zij voor hun opkomst voor eerste
oefening werkzaam waren, tijdelijk de hel
pende hand te bieden.
i,-n Hectaren aardappelen zitten nog in
1350 H modderige bodem van Gro-
de drassige situatie blijft zorgwekkend,
Toch heeft de commissie, waarin zitting
hebben de Stichting voor de Landbouw,
het bedrijfsleven en de overheidsdien
sten, die "ich met de arbeidsvoorziening
bemoeien de beslissing over al ot rnet
vragen van militaire bijstand opgeschoit
tot haar vergadering van ^staande
Maandag. Gespeculeerd wordt n.l. hierDij
op twee belangrijke factoren; aanh°"d®"^
goed weer en een geregelde toevloed van
vrijwilligers.
Wanneer deze beide factoren gunstig uit
vallen, kan de oogst in drie weken worden
binnengehaald, zo vernamen wij. Momen
teel zijn dertig lichte rooimachines ter be
schikking gekomen en ingezet bij de aard
appelslag- Vooral Werpradrooimachines
zijn, hoewel ouderwets, uitermate geschikt.
Indien meer van dergelijke machines be
schikbaar zijn kunnen meer vrijwilligers
worden gemobiliseerd om achter deze
machines te rapen. Het rooien met de
hand moet grotendeels worden overgelaten
aan vaklieden.
In het kamp Asten leven vierentwintig
honderd mensen. Zij kwamen uit twee en
twintig verschillende landen en meer dan
de helft onder hen wordt uit de magere
middelen van de Oostenrijkse schatkist
beführsorgt" met enkele schamele Schil
lingen per week. omdat zij niet meer tot
nuttige arbeid in staat worden geacht.
Difficult Cases....", en het zal enorme
bedragen vergen, bet zal bovendien nog
vele jaren duren alvorens men ook voor
deze „Difficult Cases" een oplossing ge
vonden heeft.
Doch voor de man van Frau Schmidt
zijn er nog kansen, als men hem helpt! De
voormalige landbouwer uit Ruma in Joe
goslavië werkt nu als timmerman in Linz.
Hij verdient genoeg om zijn gezin te kun
nen onderhouden doch hij wil méér. hij
wil weg uit dit kamp, bij wil los van deze
mateloos deprimerende sfeer. Er staat een
boerderijtje leeg in de buurt van Linz. Het
i,a oud en vervallen, doch hij zou het willen
pachten.
Sir Winston Churchill is voornemens
de ministersalarissen binnenkort weer
van 4 000 tot 5.000 pond sterling te ver
hogen. alilus wordt uit gezaghebbende
kringen te Londen vernomen.
De premier had de salarissen drie jaar
geleden, toen hij aan de regering kwam,
verlaagd van 5.000 tot 4.000 pond als
voorbeeld voor bezuiniging op een ogen
blik. dat de Britse financiële positie
slecht was maar dank zij het conserva
tieve beleid is de economische toestand
thans een stuk beter geworden en dat
mag de mannen, die dat bewerkten, wel
ten goede komen, zo luidt de redenering.
De stafchef van het Joegoslavische leger,
generaal Peko Dapcevic, heeft Woensdag,
een herdenkingsartikel over de bevrij
ding van Belgrado in October 1944, ont
huld dat er bij de bevrijding van Belgrado
ernstige onenigheid bestond tussen de be
velhebber van de Russische troepen en die
van de Joegoslavische partisanen-korpsen.
Dapcevic beweert zelfs, dat het „een
kwestie van louter geluk" is geweest, dat
in de stad geen straatgevechten geleverd
zijn tussen Tito's partisanen en de Russen.
De herdenking van Belgrado's bevrijding
is ook verder opmerkelijk. Sedert Tito's
breuk met de Cominform hebben de Joe
goslavische autoriteiten n.l. steeds ver
klaard, dat de bevrijding van de stad uit
sluitend te danken was aan de partis?nen
van Tito. En Dinsdag nog viel in het week
blad .Belgrado Nieuws" te lezen, dat de
hele Russische bijdrage aan de bevrijding
van de stad had bestaan uit één batterij
kanonnen en vier tanks. Maar Woensdag
werd het Russische aandeel in de bevrij
ding van Belgrado weer erkend door de
onthulling van een monument op een Joe-
goslavisch-Russisch oorlogskerkhof. ..Op
dit monument staat n.l. te lezen dat bij de
strijd om de Joegoslavische hoofdstad
2.944 Joegoslavische en 951 Russische sol
daten sneuvelden.
Anderzijds is het opgevallen, dat de Joe
goslavische partisanen ter gelegenheid van
deze tiende jaardag van de bevrijding van
Belgrado in verschillende Sovjetrussische
bladen zijn geprezen. Dit is de eerste keer
sinds Tito's breuk met de Cominform in
1948. Tito wordt zelfs persoonlijk genoemd
in de artikelen.
Aflvertentle)
Mijnhardt'» Zen u w tab I e tt en
sterken en kalmeren Uw zenuwen.
(Telegrafisch van onze Parjjse
correspondent)
In de omgeving van generaal Charles de
Gaulle werd gisteren een bevestiging ver
nomen van wat reeds gefluisterd werd na
het onderhoud van de generaal met pre
mier Mcndès-France, n.l. dat op de „na
tionale dag" van de Gaullistische bewe
ging de z.g. „Rassemtlement du Peuple
Francais" op 4 December a.s. de generaal
tot ontbinding van deze groepering zal
overgaan. In plaats daarvan zou De
Gaulle een andere bond willen oprichten,
waardoor de band tussen „Compagnons"
uit de tijd van het „Vrije Frankrijk" toch
behouden blijft. Een naam is voor deze or
ganisatie nog niet gevonden.
Op het besluit van De Gaulle moet de
politieke achteruitgang van zijn beweging
van grote invloed zijn geweest. Deze begon
reeds met de grote tegenvaller voor de
R.P.F bij de verkiezingen van 1951. Reeds
op 8 Mei van het vorig jaar had de gene
raal zijn aanhangers in de vertegenwoor
digende lichamen vrij gelaten hun eigen
Inzichten te volgen.
Een woordvoerder van de generaal heen
gisterenavond de eerder vernomen mede
delingen trachten af te zwakken, door
slechts te spreken over een voorgenomen
„reorganisatie" van de R.P.F., welke op
4 December zal worden bekend gemaakt
en welke zou beogen, de beweging meer in
overeenstemming te brengen met de huidi
ge politieke verhoudingen.
ningen. De
ondanks d® dan ook voor de hand,
willigers. Het Arbeidscontactcommis-
dat de Proyincia in haar vergade-
sie te Groningen 8 toestand ernstig
ring over
ondanks de energieke strijd van vele^rij-
ingci» -
de algehele
De
ie» minutieus onderzoek meent de Zaan.
Na herche te mogen aannemen, dat
damse re pakhuizen „Czaar Peter"
de """.„„land" te Zaandam is veroorzaakt
en »Ncde „h:tnWcrper, die brandend op
pakhuis ..C?aaz d eerste verdieping een
avond werd op dat lossers en
schijnwerper geplaag F Jaden
laders licht zouden ne werk-
van ei?n^nkvroeg een der lossers aan een
ZcaoH?ghaeddeniaVmpegn uit t. doe. waarn;
LSenhKrlegPde. De
lamp brandde "nog, doch de arbeidewing
naar de uitgang van de silo in de ve
derstelling dat deze weldra zou worden
gedoofd. Weliswaar werd het licht uitge
draaid doch niet dat van de schijn'we£pej'
Uitstraling was echter niet te zien. op1^
de lichtbron zich bevond tussen zak en
schijnwerperkap.
Proeven in de garage van het politie
bureau te Zaandam met een zak, kap en
lamp wezen uit dat na vier uur branden
een zwarte brandplek in de jute zak
zichtbaar was. In werkelijkheid lag ae
lamp in het pakhuis vele uren langer
brandend op de zak. hetgeen volgens de
politie de oorzaak van de hevige brand
moet worden genoemd.
Nederlandse regering heeft Dins
dag een nieuwe nota gericht tot de r®Ke"
ring van Indonesië inzake de Neder
landse arrestanten aldaar.
Zoals men weet heeft de Indonesische
politie Ïn het tijdvak van medio Decem
ber 1953 tot Maart 1954 34 Nederlan
ders. Wonende in West-Java gearres
teerd Wegens verdenking van deelne
ming aan tegen de Indonesische regering
gerichte subversieve actie. Slechts twee
hunner werden na maandenlange opslui
ting op vrije voeten gesteld; de overigen
wachten nog steeds in voorarrest hun lot
af. Slechts één zaak is tot nu toe door de
landrechter te Djakarta in behandeling
genomen, n.l. tegen de gearresteerde
hoofdverdachte Schmidt.
Het feit, dat aan deze verdachten on
danks veelvuldige verzoeken van het
Hoge Commissariaat der Nederlanden,
na maanden nog steeds generlei contact
met een juridische raadsman, noch met
Nederlandse consulaire ambtenaar
werd toegestaan, terwijl verscheidene
hunner door de met het vooronderzoek
met name te Bandung - belaste po
litiefunctionarissen op ernstige wijze
mishandeld en aan
zijn
bedreigingen
blootgesteld, is* voor de Nederlandse re-
gering aanleiding geweest verschillende
nota's tot de Indonesische regering te
rigjiten.
Het enige resultaat is geweest, dat con
sulaire bijstand zij het dan onder poli
tiecontrole werd toegestaan.
In haar antwoordnota van 9 October
j.l verklaarde de Indonesische regering,
dat een onderzoek had uitgewezen, dat de
Nederlandse beschuldiging van mishan
deling en bedreigingen geheel ongegrond
waren en zij verwierp op grond daarvan
het desbetreffende protest van de Neder
landse regering. Ook de overige verzoe
ken der Nederlandse regering verklaar
de zij niet te kunnen inwilligen
De Nederlandse regering heeft hierin
aanleiding gevonden thans nogmaals een
vertoog tot de Indonesische regering
richten, waarin zij de in haar vorige nota
gestelde verzoeken niet slechts hana'
haaft doch tevens krachtig aandringt op
effectieve hescherming van de betrokken
arrestanten tegen de voxatoire handelm-
gen der met het vooronderzoek belaste
politie-instantie.
Tegenover de verzekering der Indone
sische regering, dat zijdens de politie geen
mishandelingen of bedreigingen hebben
plaats gehad, stelt de nota, dat na de in
de nota van Juli gememoreerde feiten
het haar sedertdien gebleken is, dat een
aantal gearresteerden, die tevens als ge
tuigen zijn opgeroepen in de rechtszaak
tegen de Nederlander Schmidt, bedrCigd
zjjn geworden met ernstige represailles,
Terwijl de brand in de pakhuizen „Ne
derland" en „Czaar Peter" nog altijd niet
geheel geblust is. is gisterenavond om
streeks kwart voor tien een felle brand
uitgebroken in een 75 meter lange, groten
deels houten loods van de firma Baerveidt
en Stapel in het Westzijderveld te Zaan
dam, een bedrijf dat houten bungalows en
woonschepen bouwt. De brandweer van
Zaandam, waarvan een groot deel aanwe
zig was op een receptie van een jubile
rende brandweerman, stond voor een on
mogelijke taak. Het bedrijf is alleen via
water of over een hoge smalle brug be
reikbaar. Met draagbare spuiten moesten
de brandweerlieden er op af maar reeds
lang voordat zij water konden geven was
duidelijk, dat van het hele bedrijf niets
was te redden. Enige woonschepen, die
naast het in brand staande perceel lagen,
gingen eveneens in vlammen op. Na onge
veer een uur was er slechts een ruïne van
dit pand over. Omtrent de oorzaak' tast
men nog in het duister.
Het bedrijf was verzekerd en mede door
de gunstige wind was het te danken, dat
in de buurt liggende bedrijven en hout-
loodsen konden worden gespaard.
De schade wordt geschat op 80.000 k
90.000. Het gehele bedrijf is vrijwel ver
nietigd.
„Ik heb een bijzonder interessant en
Afrika gebracht. Met zeer grote harte-
plezierig bezoek aan de Unie van Zuid-
lijkheid heeft men mij als vertegenwoor
diger van Nederland ontvangen. Het is
mij wel heel duidelijk gebleken, dat
men het in de Unie op prijs stelt de con
tacten op elk gebied met Nederland to
bewaren en waar mogelijk te verstevi
gen".
Aldus Z. K. H. Prins Bernhard in een
verklaring, die hij aflegde, nadat hij
gistermorgen om kwart voor twaalf met
de regeringsdakota op 't vliegveld Soester-
berg was aangekomen.
Deze geneigdheid tot samenwerking
zo zeide de Prins o.m. nog, geldt ook op
economisch gebied. Ik heb hoop, dat ik
door verschillende besprekingen, die ik
heb gehad, iets heb kunnen doen voor
het wegnemen van e£n aantal oneffen
heden op dit gebied, of voor het openen
van de weg daartoe". lt
„Tenslotte wil ik nog even zeggen zo
vervolgde Z. K. H„ „hoe ik heb genoten
van het contact met de duizenden Neder
landse emigranten. Overal kwamen ze
opdagen, soms van honderden mijlen ver.
Ik geef hierbij hun heel hartelijke groe
ten door aan al hun familieleden in
Nederland. Zij, die hier zijn gebleven,
kunnen er verzekerd van zijn, dat zij
het goed maken en gelukkig zijn.
Ik eindig met nog eens mijn diepge
voelde dank uit te spreken jegens de re
gering van de Unie van Zuid-Afrika voor
de echt hartelijke wijze, waarop zij mij
heeft willen ontvangen. Ik hoop,_ dat ik
mijn afscheidswoord in Pretoria „tot
ziens" spoedig waar kan maken".
De regeringsdakota werd door Prins
Bernhard zelf aan de grond gezet. H. M.
de Koningin was ter begroeting van
haar gemaal op het vliegveld aanwezig
Namens de regering werd Z. K. H. ont
vangen door de secretaris-generaal va!
het departement van Algemene Zaken»
mr C. Fock.
Het Japanse vrachtschip „Jintsoegawa
Maroe", dat uit een Philippijnse haven
naar Japan is vertrokken, heeft radiogra
fisch medegedeeld, dat 48 opvarenden ra
dio-actief besmet zijn. Van tien patiënten
is de toestand ernstig.
Een Japans patrouillevaartuig vaart op
topsnelheid naar de door de „Jintsoegawa
Maroe" opgegeven positie. De koopvaar
der Is in het jongste voorjaar dicht onder
de kust van het eiland Bikini waar de
Amerikanen proefnemingen met atoom
wapens hebben gedaan geweest, waarbij
toen vier opvarenden radio-actief besmet
werden. Eén hunner, die aan leucemie
lijdt, bevindt zich nog steeds in een zieken
huis.
De eerste ziekteverschijnselen der opva
renden van de „Jintsoegawa Maroe" wa
ren hevige koorts, gevolgd door buikloop.
zoals opzending voor onbepaalde tijd
naar Nusakembangan, ontvoering en
maaregelen tegen hun familieleden, wan
neer zij bij het onderzoek ter terechtzit
ting in hun verklaring zouden afwijken
van hun in het voortmderzoek afgelegde
verklaringen.
Tegen deze ontwikkeling van z.aken
die door haar met bezorgdheid wordt ge
volgd, tekent de Nederlandse regering
andermaal protest aan. Zij handhaaft
dan ook het gestelde in de nota van het
hoge commissariaat d.d. 14 Juli 1954 en
meent onder de bovengenoemde omstan
digheden van de Indonesische regering
bovendien te mogen verlangen dat haar
op korte termijn de verzekering worde
gegeven:
le. dat ook naar de in deze nota voor
het eerst onder de aandacht van de Indo
nesische regering gebrachte gedragingen
van de politie een onpartijdig onderzoek
worde ingesteld, waarbij de bedreigde
personen zullen worden gehoord in een
omgeving, waar zij niets te vrezen zullen
hebben terwijl zij 'O spoedig mogelijk
buiten 'de directe of indirecte invloed
van de politieautoriteiten, die thans hun
zaken in handen hebben, zullen worden
gebracht.
2e dat Nederlandse arrestanten getui
gen, die tijdens het onderzoek ter terecht-
ziting verklaringen wensen af te leggen,
welke afwijken van hetgeen zij tijdens het
vooronderzoek hebben verklaard, van re-
presailles zullen worden gevrijwaard en
dat deze getuigen, na afloop van de te
rechtzitting niet zullen worden terugge
bracht in de macht van de daadwerkelijk
met het vooronderzoek belaste ambtena
ren.
President Eisenhower heeft gisteren in
een rede op een diner in het Sheraton-
Astorhotel in New York verklaard, dat de
ontzagwekkende kracht van de vrije
wereld een machtige afschrikking is voor
oorlog en dat het communistische stelsel
dat aan bepaalde volkeren opgedrongen
wordt deze macht nooit zal kunnen
evenaren.
De vorderingen, die gemaakt z(jn bij de
organisatie van de West-Europese ver
dediging. het verdrag voor Zuid-Oost-
Azië en het verbeteren van de toestand
in het gebied van Suez, Triëst en Guate
mala betekenen volgens de Amerikaanse
president, dat de vriie wereld „werkelilk
moed kan vatten" ten aanzien van de
kansen op wereldvrede.
De V.S. zullen onvermoeibaar blijven
streven naar vrede gebaseerd op ge
rechtigheid. Dat is tegelijkertijd onze
religieuze plicht en ons nationale beleid.
Vrede in vrijheid is het Ideaal waarop de
Amerikaanse buitenlandse politiek is ge
richt, zo zeide de president. Zijn rede
werd door radio en televisie in het gehele
land uitgezonden.
Op de weg naar blijvende vrede ston
den echter volgens Eisenhower de voort
durende agressieve plannen van Moskou
en Peking, waarin nog steeds geen teke
nen van echte verandering vallen te
bekennen, ondanks de herhaalde malen
uitgesproken wens om de spanningen te
verminderen en de vrede te verstevigen.
De president verzekerde, dat de Ameri
kaanse strijdkrachten, die steeds worden
aangepast aan de snel ontwikkelende mili
taire wetenschappen, nooit zullen worden
gebruikt om een oorlog te beginnen Om
tot een blijvende vrede te komen moeten
de Verenigde Staten onvermoeibaar, met
alle middelen die ter beschikking staan,
trachten de voorwaarden te scheppen voor
een eervolle vrede, de eenheid er. de ge
zamenlijke kracht van andere vrije vol
ken te versterken en voldoende militaire
kracht te handhaven om agressie af te
schrikksn
De „ontzagwekkende kracht" van de
vrije wereld moet en zal gehandhaafd
blijven, want wij zijn vastbesloten, op elk
ogenblik in de huidige onzekere wereld
in staat te zijn om doelmatig dp te treden,
onder alle omstandigheden die zich kun
nen voordoen, zo zeide de president.
