van
Uw voorstelling
notoir onwaar
Er kwam zelfs nog een motie
uit de bus
zaken
is
YBERT
m
Onderwijs
practisch
Arbeidersorganisatie zal protest
actie steunen
België gisteren
een dag stil
Op 26 Juni werd een revolutie
in Moskou verijdeld
Malenkof wist ter elfder ure bet
gevaar te keren
Grenslijn dwars door German je
°us nrsri»
BURGER"-OORLOG
v.
de nieuwe SENATOR
Onthullingen van Rastworof
Ollenhauer laakt rede
van Mendès-France
Gloeilampjes
m a/Jcf tweb
Cairo zoekt minnelijke
schikking
DONDERDAG 25 NOVEMBER 1954
PAGINA 3
5?
BESCHERM
UW KEEL
Zeemansverhaal
Gratiebeleid
Vluchtelingen
Staatloosheid
Die pers toch!
Afschaffing minimumbróod-
prijs
'v - A
Mr
kwam terug
Burger
Eén millioen leerlingen
Madrid
Tokio
Minister Donker in conflict met
PvdA-fractievoorzitter
's-GRAVENHAGE, 24 jNovember 1954.
Het is tijdens de antwoordrede van minister Donker op de algemene
beschouwingen bij de behandeling van de Justitie-begroting tot een fel
debat "ekomen tussen de minister van Justitie en zijn partijgenoot de
F.v.d.A.-fractievoorzitter mr Burger.
Minister Donker beeft nu eenmaal niet de souplesse die zijn socialis
tische ambtgenoten Drees en Van de Kieft in zo hoge mate bezitten. Hi)
reageert scherp, soms zelfs onaangenaam, hij slaat terug, hard soms en
stug, hij ziet er niet tegen op zijn tegenstander, behalve de jas, ook bet hemd
uit te trekken. Dit viel vandaag te meer op, nu bet ging tegen een partij
genoot, die bovendien de functie van fractievoorzitter vervult en wiens
prestige men dan toch niet zó zou moeten aantasten als minister Donker
nu deed.
Het ging over de ten onrechte gedetineerden, waarvoor mr Burger bij
de algemene beschouwingen in het krijt was getreden. Deze bad gewezen
op het lage percentage vergoedingen, d.w.z. op bet hoge percentage, dat was
afgewezen. Minister Donker zette nu uiteen, dat bij de betreffende wet
K 450 de toepassing van deze wet in handen was gegeven van de rechter
en dat daarvoor dus de minister geen verantwoording droeg. Deze wet was
tot stand gekomen met medewerking van de Kamer zelf; wilde men dus een
correctie in deze wet aanbrengen dan zou dat evenzeer op de weg liggen
van de Kamer als van de regering. Dit was op zich een nogal vreemde
redenering.
Immers als de Kamer de minister wijst op een leemte in een bepaalde
wet men denke slechts aan de Zondagswet dan ligt bet op de weg van
de minister om een herziening van die wet te bevorderen of niet. Wil bij
dat niet, dan kan hij dat de Kamer zeggen en de gronden daarvoor aan
voeren. Eerst als de Kamer het met deze gronden niet eens blijkt te
zijn, zou de Kamer o.i. gebruik kunnen maken van bet recht van initiatief.
Per slot van rekening worden alle wetten gemaakt met medewerking van
de Kamer en dan zou een minister zelf nooit een wet behoeven te wijzigen.
Nu had do heer Burger gesproken over
een „ergerlijke" zaak. De heer Burger is
nu eenmaal wat impulsief, zoals de minis
ter hard en zakelijk is en htj drukt zich
dan ook nogal eens in wat warme be
woordingen uit.
Hiertegen merkte de minister nu op,
dat in tal van
gevallen die
onschuld geen
bewezen zaak
was. Er werden
in de wet K 450
drie groepen
genoemd, die
eventueel voor
een vergoeding
in aanmerking
konden komen;
namelijk zij
wier zaak ge
ëindigd was
zonder opleg
ging van straf,
zij wier zaak
bij besluit van
het tribunaal
vervallen was
MINISTER DONKER verklaard en zij
11 „j. van wie de on-
Het zag er donker uu schu]d waj
bleken. Dat laatste was nu voor de eerste
twee groepen niet het geval. Nu had de
heer Burger? zo zeide minister Donker,
drie gevallen ten tonele gevoerd waar
onder een zeeman. Nu was Donker
P.v.d.A. geweest, aldus nu""
die bil het tot stand komen van
*ich had verzet tegen het geven
goeding aan criminelen. En wat
nu met die zeeman aan de hana.
was, zo deelde minister Donker m
tussen de jaren 1925 en 1942 19 maal ver
oordeeld, waaronder één keer wegens
poging tot doodslag en in totaal was hii
54 keer in aanraking met de politie ge
weest. En dat was dan het geval, dat de
heer Burger ten tonele had gevoerd.
Deze had ook gesproken over de onge
lijkheid in rechtsbedeling voor deze men
sen in Dordrecht en Botterdam. Hoe kan
dat nu?, zei de minister. Het zijn de drie
zelfde heren ^eweest d.e in heide steden
deze zaken hebben De drie
zelfde, mijnheer de en minis
ter Donker zweeg even om het succes van
zijn bewijsvoering 4 drjnRen En
die in de „roeenlratiekamp f_
iïXYi, ™„Tedtï d> bee- ...rt,
wilde. jjper
En daarmee was het geduld van
Burger blijkbaar uitgeput, hij snc, hatj
het achterste bankje, waar hii SfIa. P
zitten luisteren, naar de ministerstaie
beet de minister toe: ..Uw voorste
van zaken is noioir onwaar en onjU
dat" zal ik u zo dadelijk aantonen".
schied had minister Donker nogal hate
lijk opgemerkt.
Hij kreeg dit nu prompt terug van zijn
partijgenoot Burger, die hem naar aan
leiding van deze aanval er aan herinner
de, dat hij verleden jaar vragen dienaan
gaande had gesteld aan de minister van
Justitie, waarop hij nooit meer iets had
gehoord. Nu schijnt de collegialiteit tóch
niet de sterkste zijde van deze minister
te zijn, getuige zijn opmerking ten ant
woord op hetgeen freule Van Uyttewael
gezegd had over de Rozenhof, die zij
beter bestemd achtte als rustoord voor
overspannen departementsambtenaren. De
minister vond daarin aanleiding op te
merken, dat zijn ambtenaren niet over
spannen raakten, omdat hard werken, de
vreugde in de arbeid en het resultaat van
zijn arbeid aanschouwen de beste pre
ventie tegen overspanning was. Hij was
blijkbaar vergeten, dat minister Cals
momenteel zeer overspannen is.maar
ook, dat hij zelf overspannen was in de
tijd. dat hij voorzitter was van de Parle
mentaire Enquêtecommissie en hij toen
toch, getuige de massa dikke boekdelen,
die onder zijn handen vandaan kwamen,
wel zeer veel vreugde in zijn arbeid moet
hebben gehad.
"'11111111°
en voorkom ver
koudheid door ge
bruik van
Intussen was dus de heer Burger zijn
repliek begonnen met de relevatie van
het feit, dat zijn vragen een jaar lang
waren blijven liggen. Hij betoogde ook,
dat het overgrote deel van deze mensen
onschuldig was vastgehouden Slechts ter
illustratie had hij kortelings drie feiten
vermeld. Nu had de ministei er daaruit
één beet, gepakt, namelijk het geval van
die arme zeeman. Dat geval had de mi
nister dan, volgens hem, in een zonder
ling daglicht gesteld om daarmee ook de
beide andere gevallen van de tafel te
vegen. Maar dit geval was dan toch maar
zo, dat deze man anderhalf iaar in Duits
land gevangen had gezeten en toen hij
in Nederland teruggekeerd was, ge
arresteerd was als collaborateur Het had
vijftien maanden geduurd voor men er
achter was. dat deze man niet in Duitsland
had gewerkt, maar „verhaftet" was ge
worden.
Nu harl de minister gesproken over
schrijnende gevallen, die hij wel wilde
voorleggen aan de minister voor Maat
schappelijk Werk, maar dan op sociale
overwegingen dat had de minister nl.
uitdrukkelijk gestipuleerd en nu kwam
de klap op de vuurpijl. De heer Burger
zeide namelijk, dat zulk een schrijnend
geval voor hem dan klaarblijkelijk het
geval van deze zeeman was Immers bij
brief van de minister van Justitie van
vorig jaar December, deelde deze aan de
Tweede Kamer mee. dat deze zeeman
voor schadeloosstelling naar zijn mening
in aanmerking kwam (sic).
Maar daarmee was de heer Burger nog
niet aan het eind van zijn tegenargumen
ten. Wij ken
nen de dossiers
niet, zeide hij,
de minister wel
en toch vraagt
hij van de Ka
mer 'n initia
tiefvoorstel. Hij
oestreed ook
dat het de
PvdA. was ge
weest. die bij
de behandeling
van het wets
ontwerp K 450
'n voorbehoud
Mr J. BURGER had gemaakt
voor criminelen
.Met een motieen hij las een
citaat namelijk de conclusie voor
uit de redevoering, die zijn partijgenoot,
de heer Scheps, bij de behandeling daar
van had gehouden en waarin duidelijk
stond, dat deze dit punt met opzet buiten
beschouwing had gelaten. Het waren de
communisten geweest, die dit voorbehoud
hadden gemaakt. En dat scheelt toch wel
wat, vond de heer Burger.
Maar als de minister, zo ging hij voort,
nu wél met de minister voor Maat
schappelijk Werk wil praten over sociale
vergoedingen voor deze mensen, waarom
heeft hij dat dan niet eerder gedaan?
Een herziening achtte hij geen diskwalifi
catie van de rechterlijke macht, evenmin
als de instelling van de Raad van Beroep
voor de Perszuivering een diskwalificatie
was voor de Commissie voor de Pers
zuivering.
Dat dit meningsverschil ernst was, bleek
wel aan het einde, toen de heer Burger
een motie indiende, waarin hij terwille
van de rechtsgelijkheid en de billijkheid
de regering verzocht nadere voorzieningen
te treffen.
Morgen zal deze „burger'-oorlog in
tussen worden voortgezet, als de minister
weer zal antwoorden en deze motie zal
worden behandeld. Of het zou moeten
zijn, dat de ruzie intussen is bijgelegd.
Op het punt van het gratiebeleid gaf I
de minister natuurlijk geen voet. Zijn
standpunt is overbekend; wordt de rechts
ongelijkheid opgeheven, wal zal de ge
wone crimineel dan zeggen? Bovendien
staat hij op het standpunt, cat dit residu i
van politieke delinquenten de zeer zwage
criminelen zijn, die geen gratie hadden
moeten hebben.
De heer Van Rijckevorsel (K.V.P) kwam
hierop bij de replieken terug en betoogde
aan de hand van een artikel van prof.
Langemeyer in het, Ned. Juristenblad, dat
gewone criminelen en politieke criminelen
niet met elkaar vergeleken kunnen wor
den. Hij wilde ook niet alle 464 naar huis
zenden, maar wel een belangrijke cate
gorie toetsen aan het beleid van de voor
ganger van de minister. Méér dan voor
de wetgever, aldus de heer Van Rijcke
vorsel. geidt het voor de minister, dat hij
het beleid van zijn voorganger aanvaardt
en gratiebeleid is rechtspraak.
Wat. de herzieningen van het B W. be
treft, zette de minister nog eens uiteen,
dat de afspraak met prof. Meyers deze
was, dat het hele B.W. in October van
dit jaai zou zijn herzien. Nu duurt dit
natuurlijk langer. Indien men bij de be
oordeling van de eerste vier boeken reke
ning moet houden met. de vijf andere, dan
wees hii erop, dat. indien de Kamer aan
het onderzoek betreffende de eerste vier
boeken toe is. de andere in voorontwerp
in ieder geval wel gereed zullen zijn en
dat voorontwerp zal niet veel afwijken
van de grondslagen, die prof. Meyers
daarvoor legde. Het systeem van de her
ziening ligt in het derde boek. de opzet
van bet vijfde en zesde boek is reeds be
paald door het derde. De overige boeken
bevatten onderdelen van het B W., die
worden geregeld naar de reeds vastgeleg
de beginselen. In gezamenlijk overleg met
de Kamer meende de minister een heel
eind te kunnen komen. Bij de replieken
echter bleek, dat de bezwaren van vele
leden bleven bestaan.
Voor de bepaling van 't vluchtelingen
beleid vestigde de minister er de aandacht
op, dat van de vluchtelingen in „De
Rozenhof" de helft criminelen bleken te
zijn. Als de politie de beide jongelui, op
wie de heer Van Rijckevorsel doelde, her
haaldelijk en langdurig ondervroeg uit
vrees met spionnen te doen te hebben,
dan prees hij de politie. Een belangrijk
percentage van de vreemdelingen is niet
bonafide. Nu er een overkoepeling is tot
stand gekomen van de particuliere orga
nisaties, die op dit terrein werkzaam zijn,
verwachtte de minister een belangrijk
soepeler werking.
De toepassing van de wet tot opheffing
van de Staalloosheid had een vertraagde
werking gehad, doordat, waarschijnlijk
pecuniae causa, niet zoveel aanvragen
waren ingediend. De minister vond dit in
tussen een gelukkige omstandigheid, om
dat in Duitsland een wet in voorbereiding
is om voormalige buitenlandse S.S.-ers
het Duitse staatsburgerschap te verlenen
en zich dan de moeilijkheid zou kunnen
voordoen van een dubbele staatsburger
schap. Een kosteloze verlening van het
Nederlandse staatsburgerschap, waarom
de heer Van Rijckevorsel had gevraagd,
wilde de minister daarom liever nog even
afwachten.
Met de pers lag de minister ook al over
hoop. Het optreden van de politie met
wapenen of een nogal krachtdadig op
treden werd in de pers altijd sensationeel
vermeld, maar niet werd vermeld wan
neer politiemensen het slachtoffer waren
van gewelddadig optreden van burgers en
hij noemde de getallen; in het gewest Am
sterdam 17 slachtoffers bij de politie, in
het gewest Den Haag 24, Den Bosch 57,
Groningen 12 en Arnhem 36. Nu zijn deze
getallen óók afhankelijk van de omstan
digheden, zoals stroperij e.d.. maar boven
dien snijden zij geen hout, omdat dit de
politiemannen geen recht geeft in andere
gevallen dan ook maar gewelddadig op
te treden. Overigens is dit nu eenmaal
het risico van het politie-ambt.
Ook de ontsnapping uit de gevangenis
sen was volgens de minister een welkom
object voor nieuwsvoorziening, maar dit
aantal loopt de laatste jaren sterk terug
en is ten dele ook een gevolg van de
moderne richting in het gevangeniswezen.
Dat risico moet men daarbij nu eenmaal
aanvaarden.
Wat de salarisverbetering van het
politiepersoneel betreft dit in verband
met het .tekort aan personeel deelde de
minister mede. dat een salarisverbetering
voor de rang van wachtmeester tot adju
dant ongeveer in kannen en kruiken is.
Het tekort was niet op de eerste plaats
een kwestie van impopulariteit van de
politie, maar was hetzelfde probleem als
voor het hele bedrijfsleven In een aan
hangig maken van de zaak van uitleve
ring van de ontsnapte misdadigers uit
Breda bij het Internationaal Hof van
Justitie zag de minister weinig heil.
De richtlijnen voor de subsidie Kinder
bescherming waren opgesteld en toege
zonden aan de R.K. Vereniging voor Ge
zinsvoogdij en Patronage en aan Pro
Juventute. Daar zouden deze richtlijnen
binnenkort worden besproken.
De stemming onder de notarissen en
candidaat-notarissen over t.et pensioen
fonds zou naar de mening van de minister
nog dit iaar kunnen worden gehouden.
Bij de aanvang der vergadering deelde
de voorzitter, dr Kortenhorst mede. zoals
we gisteren reeds in een deel onzer edities
konden melden, dat ingekomen was een
brief van de minister van Economische
Zaken, waarin deze kennis gaf van het
besluit van de regering de afschaffing van
de minimumprijs op brood te handhaven
en dit besluit in werking te doen treden
op 20 December a.s.
In de eerste week van December zal de
regering de Kamer een nota doen toe
komen. waarin dp gronden van dit besluit
worden uiteengezet. Het besluit, dat aan
deze brief was toegevoegd, was onder
tekend door de minister van Landbouw.
F. S.
m
Ou»
(Telefonisch van onze Brusselse
correspondent).
BRUSSEL, Woensdagavond.
De proteststaking der Belgische katho
lieke leerkrachten, die vandaag plaats
had om te protesteren tegen de wijze
waarop de linkse regering tegen het ka
tholiek onderwijs is opgetreden, was zo
goed als algemeen over het gehele land.
Ongeveer dertig duizend onderwijzers en
leraren namen er aan d'el.
De meeste kinderen van de katholieke
onderwijsinstellingen waren thuis geble
ven. Hier en daar, waar toch enkele kin
deren naar school waren gekomen, waren
enkele leerkrachten aanwezig om toezicht
te houden.
De studenten van de Leuvense alma
mater en de katholieke studenten van de
Gentse universiteit hebben, uit solidari
teit met de stakers, geen colleges bijge
woond.
Te Leuven en omgeving was de staking
nagenoeg volkomen in het katholiek onder
wijs, doch ook katholieke onderwijzers
van gemeentescholen staakten. In de Rup-
pestreek was de staking in het katholiek
onderwijs eveneens algemeen. Vijftig pro
cent der leerkrachten uit het provinciaal
Wynand Fockink
technisch onderwijs hadden zich daarbij
aangesloten.
Ook was de staking volledig in Luxem
burg en zo goed als volledig in W. en O.
Vlaanderen. In verschillende Waalse cen
tra werd dezelfde situatie geconstateerd-
Te Antwerpen was de staking volledig
in het lager, middelbaar, technisch en
normaal katholiek onderwijs. Een grote
protestvergadering werd gehouden, waar
na een proteststoet door de straten trok.
Vergaderingen en optochten waren er
eveneens te Gent, waar studenten der
staatsuniversiteit zich bij aansloten. Er
werd gedefileerd onder de kreet: „Weg
met Collard" (de socialistische minister
van openbaar onderwijs).
Zelfs in het Waalse'gebied, en met name
in de stad Bei-gen, waarvan genoemde
heer Collard burgemeester was voor hij
minister werd, lag het onderwijs in de ka
tholieke scholen volledig stil.
Ook Limburg deed geheel aan de sta
kingsbeweging mee. Het zelfde kan gezegd
worden van Brussel en Brabant. Opval
lend was het groot aantal stakers van
niet-katholieke gemeentescholen. Zo wa
ren er in het Kortriikse slechts drie der 41
gemeentescholen waar les werd gegeven.
Bijna overal hadden de ouders gehoor
gegeven aan de oproep van de katholieke
pers om hun kinderen Woensdag niet naar
school te zenden.
Naar het K. N. P. meldt, heeft het Ka
tholieke Onderwijzersbond te Den Haag
aan de Belgische onderwijzers en leraren
van de bijzondere scholen zijn medeleven
uitgesproken in hun strjjd voor gelijke
rechten-
De heer Burger kwam erop terug bij
de replieken en hoe? Hij drong de
minister volkomen in de hoek en één
noot daarin was bijzonder frappant.
Tijdens het debat had minister Donker
zich ook een bijzonder oncollegiale op
merking veroorloofd ten opzichte van
minister Cals, toen hij naar aanleiding
van een vraag over een universitaire
notaris-opleiding de opmerking maakte,
dat dit al in '53 met ""«ster Cals was
besproken, die toen had gezegd dat h
zich in deze zaak in verbinding zou
stellen met de minister van Justitie.
Dat is inmiddels nog steeds niet ge-
Een woordvoerder van het Egyptische
ministerie van buitenlandse «.aken heef'
gisteravond te Cairo verklaard dat Egyp'e
'n vriendsehappel'ike oplossing zal zoeken
voor de huidige wrijving met Frankrijk
Hij zeide. dat de Egyptische militaire
attaché te Parijs, die Dinsdag te Caï-'O
rapport heeft uitgebracht over de situatie
naar Parijs zou terugvliegen om aan
Mendès-France voor te stellen dat beide
landen niet meer via pers en radio tegen
elkaar zouden ageren.
Egypte protesteerde vorige week krachtig
tegen beschuldigingen van de Franse pre
mier. dat „Caïro en Boedapest achter de
schermen van de samenzwering in Noord-
Afrika zitten".
De Franse regering dreigde de econo
mische betrekkingen met Egypte te zullen
verbreken, indien de Egyptische regering
de radio-uitzendingen van de „Stem der
Arabieren", die elke avond de Noord-
afrikanen aanzet tegen Frankrijk op te
staan, niet zou verbieden.
Op het ogenblik is Frankrijk de groot
ste afnemer van de Egyptische katoen.
•Life" schrijft dat Rostworof, ^ls ^oofd
;e inl
gen van Moskou en dat hij in
.de spionnagedienst ^lichtin.
n O
ue voormalige leider van de Sovjet-spionnage-organisatie in Japan, Joeri
Rastworof, die onlangs naar de Amerikanen overliep, heeft in „Life" een
artikel gepubliceerd, waarin hij zegt, dat Lawrenti Beria vier maanden
na de dood van Stalin met behulp van twee divisies gepoogd heeft het
Kremlin aan zijn macht te onderwerpen.
Hij kad de tioepen reeds in slagorde in Moskou doen opstellen, doch ook
de huidige premier, Malenkof, had twee divisies gereed staan om zijnerzijds
Beria, die toen nog chef van de Russische geheime politie was, aan te vallen.
In de nacht van -6 Juni werd over het lot van de Sovjet-Unie beslist.
De twee tegenover elkaar staande strijdmachten waren gereed om slag te
leveren, doelt er werd geen schot gelost: de spionnen van Malenkof hadden
de spionnen van Betta (ze een meester-spion!) overtroefd en Beria werd
gearresteerd, om tenslotte ze terechtgesteld te worden.
sen van het Kremlin voor het meren
deel joden te doen vrijspreken. Zoals
Z1,c,h herinnert waren deze artsen
van c -gd van aanslagen op de levens
Tnt l' j d^rs.
dandprc belangrijkste militaire mede-
ma ndant va behoorden de com-
j„nt van Kren*lin en de comman-
hifi,011, en met medewerking
a de wj-wino0?1'!? Beria jn één enkele
slag de ïegeringsleiders en de hoofdstad
in handen te krijgen. Met een betrek
kelijk klem aantal trawanten in de rest
van de Sovjet-Unie hoopte Beria vervol
gens de macht m handen te nemen tot
in de verste uithoeken".
Beria's uur kwam, toen Malenkof Was-
cjlV Stalin, een zoon van de dictator, van
ziin post onthief. Generaal Pavel Arte-
micf een van Beria's medestanders, zond
toen'twee divisies uit de provincie naar
Moskou. Beria rekende erop, dat hij met
zijn aanhangers in Moskouenmet zun
ondergeschikten m alle delen van de
Sovjet-Unie cn in de „satellieten m en
kele uren tijds zijn macht kon vestigen
Volgens Rastworof werd Malenkof
door trouwe communisten, die van de
samenzwering van Beria op de hoogte
waren geraakt, gewaarschuwd. Malenkof
bracht toen zijn eigen medestanders in
het geweer. Tot deze medestanders be-
ji hoorden voor het merendeel de hoge be-
algemene amnestie te gelasten en de art-1 roepssoldaten. Zij schaarden zich achter
Malenkof uit afkeer tegen Beria en diens
terreur-apparaat. Tot hen behoorde ook
maarschalk Tsjoekof, de redder van Mos
kou en de veroveraar van Berlijn, die
bij Stalin in discrediet was geraakt.
Tsjoekof en zijn meerderen, maarschalk
Boulganin en 'maarschalk Vassiljefsky,
waren het erover eens, dat de troepen in
het district van Moskou niet te vertrou
wen waren, daarom werden in het ge
heim twee gardedivisies uit de Oeral
met pantserwapens naar Moskou ontbo
den.
Malenkof riep voor de 26ste Juni een
voltallige vergadering van de ceutrale
communie van de partg bijeen. Toen
schikking had over de geheimstet m icMin-
gen van Moskou en dat hi) in onafgeöro
ken contact met de belangrijkste Moskou
had
se functionarissen stond.
In de laatste periode van zijn leven
Stalin het gehele bestuursapparaat gere
organiseerd, teneinde het gehele gezag, be
halve zijn eigen persoonlijke macht, te
verzwakken, en de rivaliteit tussen de
„troonpretendenten" te verscherpen, zo
vervolgt het blad.
Beria, die Malenkof overigens gehol
pen had om steeds meer macht te ver
werven, realiseerde zich toen, dat de
inmense macht, die hij (Beria) bezat als
hoofd van de geheime politie en als
leider van het program ter ontwikkeling
van atoomenergie, hem (Beria) tot doel
wit maakte van een even grote algemene
haat. Als landgenoot van Stalin, even
eens Georgiër, wist hij ook, dat als hij
Stalin eventueel zou opvolgen, hij nog
meer wantrouwen bij de Russen zou ver
wekken.
Beria, zo vervolgt „Life" begon zijn
complot door het ministerie voor staats
veiligheid en het ministerie van binnen
landse zaken samen te voegen en dit laat
ste te zuiveren van „algemeei gehate
elementen". Hij deed verder een poging
om steun bij het volk te vinden door een
Beria in het gebouw aangekomen was
werden de deuren door gewapende leden
van het centrale comité versperd en
toen Beria in de vergaderzaal onraad
bespeurde en opstond om zich te verwij
deren werd terstond door Malenkof een
uiteenzetting gojeven van zijn (Beria's)
„verraad aan de partij" en zijn poging om
zich boven „de collectieve wil van de
partijleiders" te plaatsen.
Toen Malenkof zijn beschuldiging had
uitgesproken schreden de maarschalken
Tsjoekof en Korjef voorwaarts om Beria
te arresteren. Beria begon hierop om
genade te smeken en betuigde kruiperig
zijn loyaliteit aan zijn oude kameraden.
Hij werd echter door een zwaar gewa
pende groep weggeleid.
Toen Beria eenmaal achter de tralies zat
stortte ook zijn samenzwering ineen.
Artemiefs twee divisies kregen nooit
een kans en hij zelf werd met zijn on
dergeschikte bevelhebbers gearresteerd
en later terechtgsteld.
Honderden andere arrestaties werden
verricht. Beria's adjudanten werden in
gerekend en er begon een jacht op gro
te schaal op zijn andere medestanders,
hoog en laag. Al zijn afdelingen werden
gezuiverd en ook Wassily Stalin ver
dween. Sindsdien is nooit meer iets van
hem gehoord.
Het telegram, dat de Nederlandse Katho
lieke onderwijzers aan hun collega's in
België hebben gezonden, luidt als volgt:
„Twintigduizend Katholieke Nederlandse
Onderwijzers groeten hun Belgische vrien
den. Zij leven met hen mee, in hun strijd
tegen de aanvallen op de vrjje katholieke
school en wensen hun kracht en succe> toe
in deze strijd voor de vrijheid van onder
wijs, voor het recht van de ouders en voor
de gelijkberechtigdl-eid van de onderwij
zers".
Nader wordt nog vernomen, dat dit pro
test tegen de linkse regering door nage
noeg een millioen leerlingen werd ge
steund en dat naast tal van gemeente
scholen ook vele rijks middelbare scholen
haar leerlingen niet naar de klassen heb
ben zien komen.
In alle belangrijke provinciesteden na
men duizenden katholieken aan de op
tochten en vergaderingen deel, Behalve in
Gent en Antwerpen, waren er betogingen
van achttienduizend katholieken te Leu
ven, waar ook de Vlaamse «1 Waalse stu
denten van de partij waren, van zesdui
zend te Hasselt, drieduizend te Brugge,
vijftienhonderd te Namen, tweeduizend te
Luik enz. Te Leuven kwam het tot hevige
botsingen tussen studenten, politie en
gendarmen aldaar. Ook te Hasselt en nog
een paar andere plaatsen deden zich in
cidenten voor.
In de loop van de dag heeft het be
stuur van het machtige Katholieke Al
gemene Werkersverbond, dat 650.000
leden telt en de onderwijzers met alle
kracht steunt, een mars te Brussel aan
gekondigd indien intussen de regering
haar anti-katholieke politiek niet stop
zet. De datum van deze mars werd
nog niet vastgesteld. Doch ze zal moge
lijk op 13 Januari a.s. plaats vinden in
dien vóór 31 December de regering haar
houding niet zal hebben gewijzigd.
De aanmoediging, die Mendès-France
in New-York heeft gegeven voor de vor
ming van een ,,Oost-Europese verdedi
gingsgemeenschap", blijft in de Bondsre
publiek de gemoederen bezig houden.
De socialisten hebben eruit gelezen, dat
Frankrijk bestendiging wenst van de
grenslijnen, die dwars door Duitsland lo
pen. Naar aanleiding daarvan heeft de
heer Erich Ollenhauer gisteren een rede
voor de Berlijnse radio gehouden, waarin
hij de mening uitsprak, dat de Bondsre
gering ten spoedigste diende te vragen of
de Franse premier insluiting van Oost-
Duitsland in een door de Sovjet-Unie ge
domineerd pact wenste. Ollenhauer meen
de uit de woorden van Mendès-France
niets anders te kunnen lezen.
Een ontwikkeling als door de Franse
premier in uitzicht werd gesteld, was vol-
Mürugan, het jonge olifantje, 'n cadeau
tje van premier Neliroe aan de kinderen
van de Spaarndammerbuurt te Amster
dam is gisteren aangekomen. Hij icerd
natuurlijk aan alle kanten betast en ge
aaid door zijn nieuwe baasjes.
gens de socialistische leider gelijk aan een
permanent worden van de Duitse verde
ling, met alle daaruit voortvloeiende con
sequenties.
„Daarmee zouden wij, zij het ook zon
der voorafgaande oorlog, ook in Duits
land zijn aangeland bij de verdelingspo-
litiek die wij in Korea en Indo-China
hebben gezien", zo zei Ollenhauer.
Dr Adenauer, die reeds Dinsdag ge
tracht had het socialistische argument te
verzwakken door te wijzen op de toewij
ding der Westelijke mogendheden aan
de zaak van de Duitse eenheid, heeft gis
teren in een verkiezingsrede te Bayreuth
tegen de socialistische opvatting gepro
testeerd. Hij noemde de socialistische ver
denkingen een „miserabele politiek".
,,Een Duits politicus moet er zich voor
hoeden de Franse premier zulke bedoe
lingen in de schoenen te schuiven", zo
meende hij.
Antwerpen
Kampioen-brievensorteevder is de heer
Van Cauter geworden. Hij zag kar.s dui
zend brieven te sorteren in helemaal
elf minuten en negen seconden. En men
kon hem bij deze razende snelheid
slechts éénmaal op een vergissing be
trappen.
Spanje vooraan in de vooruitgang, al
thans het gemeentebestuur van Madrid.
Wanneer u op de Puerta del Sol. het
grote plein in het centrum van de
Spaanse hoofdstad, voortaan bij de
halte moet wachten op bus of tram, dan
zult u het in de winter niet koud heb
ben. U zult namelijk dan van gemeente
wege bediend worden door een infra
rode straalverwarming.
Nog altijd gevolgen van atoom- en w„-
terstofbomproeven in Japan. Men heeft
nu weer ontdekt, dat moerbeibomen in
verschillende delen van Japan radio
actief besmet zijn. De zijderupsen, die
van de bladeren aten, zijn op hun beurt
ook radio-actief geworden. Men neemt
aan, dat al deze radio-activiteit is ver
oorzaakt door radio-actieve regens en
men vreest voor een zeer nadelig ge
volg bij de teelt van de zijderupsen, die
deze radio-actieve besmetting wel eens
niet goed verwerken zouden kunnen.
Linz Oostenrijk
Een vlucht wilde ganzén zette een land
streek in de omgeving van Linz uren
lang in het donker. De dieren waren
namelijk in aanraking gekomen met
een bovengrondse kabel van het elec-
trische -iet en hadden daardoor een
kortslu ing veroorzaakt. Maar ja. daar
waren het dan ook domme ganzen voor.
