DE TWINTIG JAAR ONDER MENSENETERS witte doek m Prix u Pater André Dupeyrat vertelt van zijn Papoea's Pill Ja eBl 111 11 Onze maatschappij Dieren boek Internationale actie WmÊÊÊm m Modern product Voedingsproblemen zate: Ne< ZATERDAG 27 NOVEMBER 1954 PAGINA 10 Vele jaren geleden zaten in een armzalige hut diep m ae verdriet hadden. Er waren er, die nog binnenlanden van Papoea-land twee blanke mannen bij een ™aar zlif Tadde^ ze^cte katjes heen klein olielichtje. Het waren Franse missionarissen, pater voor een afgehakt. Bacheher en zijn jongere collega pater Dupeyrat. Zaj bevonden mee Het gebeurde nadat een vrouw zich ver van de beschaafde wereld, temidden van wilden die een hevige ruzie met haar echtgenoot "ïii ei -1- had gehad. Heel het dorp luisterde ge- nog in het stenen tijdperk leeiden en soms weer vervielen in animeerd toe. opeens liep de vrouw, „de oude Kewoonten" namelijk het eten van mensenvlees en wild gebarend met de ar- en het doden van eerstgeborenen en ouden van dagen. L»e een stenen bijl. voordat de pater in paters waren doodop na een lange tocht door het dichte kon grijpen, hakte ze een stuk van oerwoud, berg-op, berg-ai. Fn nu zaten ze daar bil elkaar en omhoog ze was tevreden, want ze zc spraken geen woord. Ze voelden zich eenzaam en verlaten^ ervaringen. Maar hij kwam niet naar midden in deze wildernis. Humor Papoea-land om er avonturen te zoe- Opeens verbrak een van hen de stilte, Hij opende een boek land heel wat afschuwelijke en geheim- aan onbeschaafde Papoea's de H. en begon voor te lezen. En daar gebeurde iets wonderlijks zinnige dingen gezien maar hij ver- Communie ziet uitreiken, beseft wat o i I loor er gelukkig zijn gevoel voor hu- voor zegenrijk werk hij heeft verricht. Ill die hut: voor de twee mannen kwamen de dromen tot mor njct bij. Aan de Papoea's uit de En hoe veelzeggend is het ontroeren- leven, die de fijnzinnige Franse dichter Paul Claudel in het bergen, die niets bezitten dan een de en zo gevoelige afscheid, dat het pnkpl varken en riie 7ich slechts zeer opperhoofd. Golopoei van zijn vriend hoekje had opgeroepen. De ene pater las voort, de andere armelijk kunnen voeden, zodat ze slap de pater nam.... luisterde. Beiden voelden zich gsterkt Zij waren opeens JT niet eenzaam meer: duizenden en duizenden kilometers van ter liet hun een plaat van deze onge- „Mitsinan" is een in alle opzichten hun vaderland verwijderd, voelden zij zich sterk verenigd (jat het alleen voor volwassenen is be- met het Franse volk, waarvan een dichter de tolk was geweest. Pater. Dupeyrat reilu de HCom' stemd. De moeilijkheden van het jeugdprobleem „Film in beeldGeïllustreerde katechismus van de film kunst Critische zin en goede smaak Prachtig geschenk voor de komende feestdagen Meneer de Grappenmaker op Broadway Graaf Henri Bonaparte - Maharadja van Ba- rtlta,, Marlon Brando bij de critici in ongenade Maar de Italianen bieden hem 300.000 dollars Ethel, de laatste der Grote Barrymores Gaan Diana en John jr de traditie voortzetten? Michael Craig, filmdebutant Eerst op zee, nu in een film. m* lukkige, diepgezonken jongeling in de varkensstal zien. Maar..oh..hoe kon hij hem beklagen? De wilden, die hun varkens koesteren als hun kinde ren, verdrongen zich, om de welge voede, vette dieren op de plaat te tellen. Het waren er „meer dan twee handen"dus meer dan tien. Iemand die zulke beesten mocht hoeden in een paleis van een stal, moest wel vol- beschermelingen eerbied voor het le- maakt gelukkig zijn, meenden ze. De ven bij te brengen en hij deed alles Pater vond het toen maar het best, de om hen verschillende barbaarse ge- plaat te laten verdwijnen, woonten af te leren, bijvoorbeeld het Grappig is het verhaal, hoe hij afhakken van vingerkootjes. De vrou- een vreemde stam in de bergen ^de doodschrik op het lijf joeg. Hij was na de zware tocht erg bezweet en stroopte zijn witte overhemd af, dat aan zijn lijf plakte. Al de dapffere krijgers vluchtten halsoverkop uit de hut de meesten sprongen zelfs pardoes door de muren heen, die ge lukkig maar van bladeren waren. Later hoorde de pater wat er aan de hand was geweest de wilden hadden gedacht, dat hij zijn huid afstroopte! Vermakelijk zijn voorts de verhalen over Jan de Kok, die J i wen deden dit, als zij boos waren of T, n r., 7.. l i De pater maakte zo'n operatie zelf -. in men, haar hut in en kwam terug met onverbeterlijk de afwas met zijn 1 a i een vinger af. Ze stak dit zegevierend tong schoonlikte, r, -i i had zich s-pwrnken' Zo vertelt pater Dupeyrat tal van j tj.. I Ti Pater Dupeyrat heeft in Papoea- ken. Wie hem, voor een armelijke hut, lil --li ii •••ï.i - ifascinerend boek. Men zal begrijpen, mume uit, ver van alle beschaving. Zij schreven Paul Claudel een dank- gebeuren ging. De onverschrokken- bare brief en de grote Fransman be- heid van de pater en zijn vinding- antwoordde deze in hartelijke bewoor- rijkheid en fantasie om zich uit derge dingen. Hij liet niet na, zijn warme lijke moeilijke situaties te redden, belangstelling uit te spreken voor het dwingen bewondering af en getuigen offervaardige werk van de beide van een groot geloof en Godsvertrou- paters. Was dat, zo vroeg hij zich af, wen. Ja, dikwijls bevond hij zich in niet meer bewondering waard dan het een uiterst gevaarlijke situatie; de schrijven van een mooi toneelspel of wilden zijn als kinderen. En verkeerd verhaal? woord, dat bepaalde gevoelens kwets- Thans is pater Dupeyrat in zijn *e;. en kon met hem gedaan zijn. vaderland teruggekeerd. Hij is een en Hij moest oppassen, dat hij zelf niet twintig jaar bij de Papoea's in Nieuw 'n de P°t terecht kwam.... Guinea geweest en hij heeft in een Heel voorzichtig en langzaam kon uitvoerig boek zijn ervaringen en hij voortgaan met zijn zegenrijk en avonturen neergelegd. Ook de dichter menslievend werk. Hij bond de strijd Paul Claudel leeft nog een eerbied- aan met de gevaarlijke tovenaars, die waardige oude man nu, maar met een cen geweldig kwade invloed op de wil- nog ongebroken sterke geest. Hij her- den uitoefenden. Natuurlijk haatten innerde zich de paters, die hem des- zjj hem en herhaaldelijk probeerden tijds een dankbrief schreven, nog heel ze hem op sluwe, wijsje uit de weg te goed en hij wilde dus graag het manuscript lezen. Hij was er enthou siast over, zozeer dat hij een gloed volle inleiding schreef. Het boek maakte direct grote op gang. In Frankrijk verscheen de ene druk na de andere, terwijl de Engelse en Amerikaanse editie op de lijst van bestsellers kwam te staan. Over enige weken zal onder de titel „MITSINARI" bij de Uitgeverij J.H. Gottmer te Haarlem een Nederlandse bewerking van André Dupeyrats inmiddels be roemde boek verschijnen. Waaraan is het geweldige succes van dit geschrift te danken? In de eerste plaats Is de stof bijzonder in teressant en boeiend. Papoea-land is het Zuidwestelijke deel van Nieuw Guinea. Het is pas sinds kort door de blanken in alle richtingen doorkruist en nog zijn er wilden, die nimmer een blanke hebben aanschouwd. De opper vlakte van Papoea-land is ongeveer 234.500 km2, terwijl het aantal in heemse inwoners op slechts 300.000 wordt geschat dat is veel minder dan de helft van de inwoners van de stad Amsterdam. Vele bijzonderheden over het leven van deze primitieve mensen waren tot nu toe nog niet bekend. Vooral echter is het de manier, waarop pater Dupeyrat zijn verhalen opdist, die dit boek tot zo onweer staanbaar fascinerende lectuur maakt. Hij is een voortreffelijk verteller. Er staan hoofdstukken in zijn boek, die een ervaren schrijver van short-sto- ries hem kunnen benijden. Wij denken bijvoorbeeld aan het verslag van de lugubere ontdekking die de pater deed toen hij met zijn trouwe metgezel, het opperhoofd Golopoei, een kleine ne derzetting in de bergen zou bezoeken. Kannibalen-festijn Het dorp was bij de nadering van de pater volkomen verlaten, maar., de vuren rookten nog. De pater kreeg een angstaanjagend vermoe den. Hij ging verder, ook toen in drukwekkende krijgers in oorlogs tenue, afschrikwekkend beschilderd, hem met pijlen en bogen en ver vaarlijke krijgsdansen probeerden af te schrikken en te verjagen. ruimen. Verder trachtte de pater zijn Heel veel schrijvers hebben reeds ge tracht in een toneelspel het jeugdpro bleem te behandelen. Maar steeds weer tevergeefs. De eigenlijke kern van 't pro bleem te behandelen. Maar steeds weer te vergeefs. De eigenlijke kern van 't jeugd probleem werd niet geraakt. Men zocht het in iets buitennissigs, dat misschien op enkele jeugdige personen van toepassing is, maar waar de jeugd als zodanig bui ten staat. De fout van het stuk was dan altijd, dat men dit buitennissige de ge hele jeugd in de schoenen wilde schui ven. Het stuk was als zodanig een be lediging voor de jeugd. Want zoals de jeugd in dat stuk werd voorgesteld, is de jeugd niet. U kent allen ongetwijfeld het toneel spel „Boefje". Daarin wordt ook een jeugdprobleem behandeld, maar alleen het probleem van een zeer bepaald en maar heel klein gedeelte van de jeugd, namelijk het probleem van de straat boefjes uit de grootstad. Het stuk wil het nergens doen voorkomen, dat zo de gehele jeugd is. Stel je voor! Maar de meeste na-oorlogse stukken over de jeugd willen wel doen voorko men, dat de jeugd is, zoals zij haar af beelden. Zij willen immers HET PRO BLEEM VAN DE NA-OORLOGSE JEUGD op de planken brengen. Dat is heel prijzenswaardig, maar dan moet ook datgene wat er in gezegd wordt op de gehele jeugd van toepassing zijn en de kern van de zaak raken! Onlangs stuurde een uitgever mij een manuscript ter beoordeling van een spel dat eveneens voor zich opeiste 't jeugd probleem in zijn algemeenheid te behan delen; De inhoud van dit spel komt in het kort hierop neer. Een verlopen student keert uit de grootstad in zijn klein ge boortedorp terug. De jongen weet enkele leeftijdgenoten om zich heen te scharen en zet met dit groepje het dorp op stel ten. De haren van de dorpelingen rijzen ten berge bij het vernemen van de wan daden, die dit groepje uithaalt. Dan is het de school, die het ontgelden moet en waarin op een rustige Zondagmorgen de boel kort en klein geslagen wordt, dan zijn het alle lantaarnpalen, waarvan de ruitjes en de lampen worden kapot gegooid. De student weet de jongens ook (nee te lokken naar de grootstad en ze daar te brengen in verdachte huizen. De wandaden nemen steeds grotere vormen aan. Totdat er een auto gestolen wordt, waarmee de leider van de rebellenclub dodelijk verongelukt. Dit opent de ogen van alle inwoners van het dorp. Zij zien dat de jeugd in een noodtoestand ver keert en haar ondergang nabij is. Men steekt de koppen bij elkaar en vormt een Jeugdcomité, waarin ook de jeugd zitting krijgt. Hiermee eindigt het spel. Het heeft even de verdorvenheid van de tegenwoordige jeugd gedemonstreerd en de nootkreet geuit, dat het hoog tijd wordt om alle koppen bij elkaar te ste ken, wil men de jeugd niet geheel en al ten onder laten gaan. Ik heb het de uitgever teruggestuurd met de aanmerking „waardeloos". Want dit is onze jeugd niet. Wat hier geschil derd wordt zijn een stelletje boeven, die in een opvoedingsgesticht thuis horen. Waar dit gebeurt, behoeft men alleen de politie maar te bellen, om er een eind aan te maken. Dit groepje kwa jongens, dat hier optreedt, vertegen woordigt de jeugd niet. Integendeel! De jeugd is niet verdorven en heeft in de oorlog niet leren brandstichten en moor den en gappen en de boel kort en klein, slaan. De jeugd van tegenwoordig is integen deel zeer ernstig. Maar de jeugd heeft het moeilijk. Zij kan de grote vraagstuk ken niet meer aan. Zij heeft geen ver trouwen meer. Geen vertrouwen in de toekomst, in de ouderen, in de huidige maatschappij. Er is een grote afstand gegroeid tussen de jeugd en de ouderen. De oorlog heeft hier veel aan gedaan. De jeugd heeft die oorlog heel anders verwerkt dan de ouderen. De jeugd was toen veel ontvankelijker voor de indruk ken, die de oorlog hun gaf. In de oorlog moest de jeugd zich nog vormen terwijl de ouderen reeds gevormd waren De ouderen konden de oorlog overzien. De jeugd stond er klein middenin en wist er geen raad mee. Velen van hen werden in enkele dagen volwassen. An deren verdronken in de problemen, die zij niet konden verwerken. Zo groeide er een volkomen andere jeugd dan de jeugd van voor de oorlog. Maar mis schien een veel ernstiger jeugd. Zeker een veel eerder volwassen jeugd. Een jeugd, die al heel jong in aanraking komt met de grote levensproblemen, waarvoor vroeger de ouderen haar wis- Wij behoeven de problemen, waarmee de jeugd zit, heus niet alleen te zoeken in het immer dreigende eventuele oor logsgevaar, dat voor sommige pessimis ten de toekomst zo donker maakt. De jeugd is van nature optimistisch. Maar zij heeft zovele andere problemen, die zij niet verwerken kan. Het onrecht, dat gepleegd is in de oorlog: jodenvervol ging, concentratiekampen, uithongering, terechtstellingen. Het onrecht van nu: Kerkvervolgingen, de verhongering van millioenen kinderen en mensen, de wan orde, de vluchtelingen. Het koude ma terialisme van deze tijd. De geloofsaf val. De verwatering van het gezinsleven. De steeds meer om zich heen grijpende heidense huwelijksmoraal. Alle evenzovele problemen, temidden waarvan de jeugd hopeloze pogingen doet om een ideaal te vinden. Want de jeugd is van nature idealistisch. Maar in de huidige maatschappij kan zij geen ideaal meer vinden. Dit zijn de dingen, die het jeugdpro bleem in de kern raken. Incidentele straatschenderijen hebben hier niets mee uit te staan. En de koppen hiervoor bij elkaar steken hebben wij allang gedaan. Een toneelspel, dat dit probleem in al zijn vormen en zijn algemeenheid naar voren brengen kan, zullen wij van harte toejuichen. Want dit is in staat begrip te kweken bij de ouderen voor de te genwoordige jeugd. En de afstand tus sen de ouderen en de jeugd te over bruggen. Zolang een schrijver ervan uitgaat, dat de jeugd verdorven en licht zinnig is en dit tracht te demonstreren in een toevallig uit de band springen van een bepaalde groep, bereikt hij niets. HANS VAN BERGEN, „De Glazen Bol" door Kees Stempels Uitg. N.V. De Arbei derspers, Amsterdam. „De Glazen Bol" is een van de korte ten* te"beschermen"CEen'Teugdr'die veel verhalen uit deze kleine bundel Kees zelfstandiger is, omdat zij zelfstandig Stempels kieeg er de Rema Prinsen heeft leren denken. De jeugd ziet zo Geerligsprijs 19;i- voor. Het beste zijn scherp. Zij is critisch geworden. Z1J" schetsjes ogenschijnlijk vlot opge- De ouderen kunnen haar dikwijls zo ,en s°der uitgewerkt, maar daardoor weinig leren. De jeugd heeft het moei- lu,s'; soms zeer suggestief over jonge lijk. Het leven, de wereld, maakt het £"el?ser!;. V? 'even 'f1 die sfeer van on- haar moeilijk. Vanzelfsprekend zoekt zij bestemdheid, waarbij nog alles mogelijk daarom dikwijls verstrooiing. En juist ls e" die Seen problemen kennen, ook al om dit veelvuldig zoeken naar verstrooi- w°óden zlj> eF mee geconfronteerd; hun ing, dat de huidige maatschappij haar onbezorgdheid lost deze als vanzelf op. overvloedig biedt, neemt men zo vaak verhalen zijn doortinteld van een een quasilichtzinnige houding aan, juist tendenzen om haar moeilijkheden en problemen te in onze m°derne maatschappij, verbergen. Want de jeugd is vaak ge sloten, ook weer omdat zij geen ver trouwen meer heeft en de ouderen haar niet meer begrijpen. WERELDNIEUWS ze heeft nooit ook maar een enkel kran- John Jr., 21 Jaar> zit zonder werk in tenknipsel bewaard. ,,Ik herinner me Hollywood, maar hij trekt er zich niets u alles, wat ik me wil herinneren", zegt van aan: „Zolang er een theater is, zal lucht met vele en mooie foto's, waaronder t-« r, 1 r« l-iii non -anntnl in Irlnuxnn 1-11 J1 Y-> T „Met meneer Portielje mee naar Artis,, door dr A.F.J. Portielje Uitg. Elsevier, Amsterdam. Op enkele tientallen bladzijdes, ver- ze. „Waarom dan m'n huis vullen mei daar ergens een Barrymore zijn, al is hij oude historie?" maar toneelknecht" Haar woning is vol boeken, kranten en een aantal in kleuren, vertelt dr A.F.J. Portielje, wat er zo allemaal te beleven en te zien valt, als hij met een groepje kinderen een wandeling door Artis maakt tijdschriften, die ze eerder verslindt dan Het ruwe zeemansieven, zoals dat wordt Hij voert het kind voor wie dit aardige, leest, terwijl ze onophoudelijk sigaretten geschilderd in „Passage Home", een nieu- vlot geschreven en keurig verzorgde boek rookt in een filterpijpje. Ze gaat iedere we film van de Engelse Pinewood-studio's, .ie is bestemd door een wereld van morgen zwemmen. is dol op baseball- js niets nieuws voor Michael Craig een de meest verschillende dieren, door een voor de Koninklijke Familie van Broad- wedstrijden op de televisie en vermaakt debutant, die een belangrijke rol in deze atmosfeer van verre, vreemde landen En way, vergist zich. haar kennissen met scherpe commentaren film speelt. De 26-jarige Craig heeft vijf hlJ drukt zijn lezertjes tenslotte op het Op 75-jarige leeftijd is Ethe] nog een °p bet toneel: „Zief er vrij goed uit jaar ter koopvaardij gevaren, voordat hij bart om met honden „honds'met katten mooie vrouw. Zij heeft de afgelopen dagen boewei geen enkel meisje meer schijnt acteur werd. kmdear^nk;'Xhik fma^' niet gedacht aan haar broers: aan John, de te weten, hoe ze moet praten >Het merkwaardige is", aldus Craig, kinderachtig) moet om"aan Een leer- onstuimige, die in 1942 overleed en aan Op de film: „Ik ga er nooit heen, zelfs „dat ik hetzelfde werk had als de figuur, zaam boek1e ook_ dat noodt' tot een be- Lionel met de grommende stem, die ver- niet naar die van mezelf. Waarom zou ik7 die ik in de film speel en dat ik op een- zoek aan Artis. leden week stierf, trw'ijl hij Shakespeare Ik heb mezelf evenmin ooit op het toneel zelfde soort vrachtschip voer. Maar nog citeerde: „Out, oud brief candle" gezien". vreemder is, dat ik betrokken bert geweest „Doof, doof, kort brandend kaarslicht". Op televisie: „Afschuwelijk!" bij een, incident, dat precies gelijk is aan Maar Ethel zal niet lang aan het verleden En op het kuchende publiek: „Ik laat een scène 'n de film. Daar komt de be denken. Ze heeft pas haar autobiografie ze nooit kuchen dat durven ze niet". manning in opstand over de aardappelen, geschreven. Ze ziet uit naar een nieuwe Dit kaarslicht brandt dus nog, met fella die volgens hen niet te eten zijn. De televisieshow, en ze zal binnenkort optre- vlam. aardappelen worden in een van de voor- Maar na Ethel? naamste scènes in de film over boord ge- „Yearbook of the United Nations 1953" Voor Nederland N.V. Martinus Nijhoff, Den Haag. In een 906 grote bladzijden wordt in den voor een nieuwe film, getiteld..., j.« --- komt en maakt hij kennis met de perso- „The Young in Heart" (Jong van hart). Haar eigen drie kinderen hebben het uTA„fmL,/u,If 1 het zevende jaarboek een overzicht ge nen, die daaraan meewerken (waarbij de waarmee Miss Ethel Barrymore ten voe- toneel vaarwel gezegd, na een korist t et v geven van de activiteiten van de Verenig- bijdrage van de acteur tot de filmkunst ten uit is getekend. mogelijke optreden. De twee kinderen van In >Passaëe Home", die wordt geregis- de Naties in 19o.j Aan de belangrijke tot de juiste proporties wordt terugge- Regisseur George Cukor, een oude Lionel zijn jong gestorven. S?frcL, A R°y °c!2 tZ? j totstandkoming bracht) en de middelen, waarvan zij zich vriend van haar, zegt: „Ze denkt, spreekt, Alleen de kinderen van John, Diana en "Elghl7 Dangci'ous, M°rnftg Depart zunderliike^Tonti fï-t °P Kor?a; z"n bedienen, terwijl in een laatste hoofdstuk noch voelt zich oud.Vch gaat onder haar' John Jr, spelen nog toneel. De 26-jarige ^ker speelt 'Anihony Steel de twe 'dc natuurlijk aan de Algemene Vergadering ttemttteTTr8 füm0ktnsfeVaVmneraVmsteie prafhtiga Barrymore-arrogantie een grote Diana trad op de dag van Lionel's dood stuurman, die met de kapitein, vertolkt van de Uno bijzondere aandacht wordt elementen dei tuinkunst, camera-instel- verlegenheid schuil. Zelfs op naar leeftijd "P m de hoofdrol van het stuk „Pajama d00r Peter Finch dinat naar de gunsten geschonken uTf.d? denk' ze er niet aan, zondfer begeleider Tops" in Cincinatti: Zo is het toneel no van de schone Diane Cilanto, het meisje, Hpt faarboek is in. twee delen gesplitst; naar een partij te gaan' eenmaal. Oom Lionel zou het niet anders dat op een transatlantisch vrachtschip het eerste houdt zich met de V.N. als zo- Ethel is Amerika's grootste actrice, maar hebben gewild". met dertig man aan boord verzeild raakt. danjg bezig, het tweede met de gespe- Lionel Barrymore, die verleden week stierf, tertcijl hij Shakespeare citeerde. beeld, montage van beeld en geluid en ten slotte het voornaamste middel, waarover de filmkunstenaar beschikt: het filmrhyth- me. Het filmrhythme, dat de spanning veroorzaakt, die de film wekt, dat de toe schouwer in een bepaalde stemming brengt en de intensiteit van zijn meeleven be paalt, dat de ademhaling is van de film vertelling en daarom het begin en het einde van de filmkunst. Maar meer nog dan de woorden spre ken de beelden in dit boek een duidelijke en gemakkelijk verstaanbare taal, die zich aanpast aan de door de bioscoopbezoeker opgedane ervaringen- De bedoeling van de schrijvers is ge weest, de critische zin en de goede smaal: ten opzichte van de film te vormen en vooral de jongeren en hun opvoeders daar toe enige richtlijnen te geven. Maar ook de filmkenner zal met genoegen en be langstelling in dit platenboek bladeren, omdat hij er terugvindt, wat hij reeds wist, al zal hij enkele artikelen en foto's van dr Peters herkennen, die indertijd reed- in het tijdschrift „Filmforum" zijn gepu- maar met een hart vol angst en spanning. En de krijgers deden hjm niets. De pater stelde een onderzoek in en ----- -- --------7-. 0 K met steun van het ministerie van u„ en (Van onze filmredacteur). Onder de titel „De Film in beeld" is b(j de uitgever J. Muusses, te Purmercnd biicêerd. Pater Dupeyrat riep de hemel aan van de hand van dr J. M. L. Peters en A. A. £en pt.ac;htig geschenk voor de komende en liep door. onverstoorbaar, E. van Driel een boek verschenen, dat wij feestdagen, dat meer waarde zal geven aan de geïllustreerde kleine catec ismus van bet bioscoopbezoek van ieder, die zich de de filmkunst zouden willen noemen. moeite van het lezen en bekijken van dit In dit typografisch voortreitelyk ver- boek getroost zorgde bock, dat is uitgegeven onder auspi- cicn van het Instituut Film Meneer de Grappenmaker heeft Broad- zag zijn vermoeden bewaarheid: hij maaltijd gestoord. De wilden, die wis kundig inzicht gekozen fotomateriaal naast randen, stijve manchetten een gehoor- ten hoe de blanke man over „de oude ccn tot bet ujtCrst beperkte tekst, die hier apparaat, een kussen als embonpoint en gewoonten" dacht, waren in de bos- dezelfde rol speelt als in de film zelf. een ecn verveelde blik aan. sen gevlucht en wachtten af wat er poging en wel een zeer bevattelijke cn ge- Aldus uitgedost en als „Graaf Ilenri slaagde poging gedaan om de bioscoopbe- Louis Bonaparte" wist hij zonder invita- -ii zoeker meer onderscheidingsvermogen bij tiekaart de gala-première bij te wonen te brengen meUbetrekking tot het filmme- Van „Desiree", de film, waarin Marlon tlium. Brando Napoleon en Jean Simmons zijn Na enkele indrukwekkende cijfers geliefde speelt. (100.000 bioscopen met 50.000.000 zitplaat- Van de zomer wist deze geheimzinnige sen, waarvan door 10 millioen mensen per grappenmaker de première van de film Reinalda bij de bekroonde maquette jaar gebruik wordt gemaakt), geven de „The Egyptian" bij te wonen door een schrijvers een opsomming van de verschil- tulband te dragen en zichzelf de Maharadja lende drijfveren, die het publiek naar de van Barata te noemen. ~nT"7v bioscopen voeren en die ze illustreren met Barata betekent.... kakkerlak. "i y toepasselijke filmbeelden. De Amerikaanse filmcritici zijn overi- Uitgaande van het standpunt, dat amu- gens niet al te best te spreken over de t ..noTiAUnn !.-i..:t t v.»-x lUTnrlnn Rranrlo Ho rnl uon V.l.n.r. prof. dr N. Vroom, de heer G. J. v. d. Grinten en de heer M. A. drie soorten v an ruimten, waarvan elk Wat men in zo'n werk het diepst voelt is, dat de organisatie van de vrede een werk is, dat slechts heel moeizaam zal kunnen worden voltooid; een werk met soms enige vooruitgang, maar vaak met bittere teleurstellingen. Hoofdzaak is, dat men de moed niet verliest, maar dag in dag uit blijft voortzwoegen, in het ver trouwen, dat het moeizaam pogen eens met succes zal worden bekroond. „Enige aspecten van de ontwik keling der aluminiumindustrie in de eerste halve eeuw van haar bestaan" door F W. Botzen Uitg. Excelsior, 's-Gravenhage. Bovenstaand werk, waarop de schrijver aan de Ned. Economische Hogeschool promoveerde, wil enig inzicht geven in de groei van deze belangrijke bedrijfstak, waarover in Nederland stechts zeer weinig publicaties bestaan. Het geschrift legt de nadruk op de economische aspecten die met de groei van de aluminiumindustrie samenhangen. De technische facetten staan daarom in deze studie op de achter grond. De economisch-geografische aspecten worden uitvoerig land voor land behan deld, hetgeen ook geldt voor de orftwikke- ling van de industrieën in de verschil- lende landen. Vervolgens worden de pro ductie en de drang naar capaciteitsuit breiding besproken, terwijl aan het slot van het werk twee belangrijke hoofdstuk ken volgen over de structuur van alumi- niummarkten en de vooruitzichten voor de industrie. Geconstateerd wordt o.m. dat Neder land vooralsnog geheel buiten de ontwik keling van de aluminiumindustrie staat; in hoeverre het mogelijk zal ziin o.m. in Suriname tot vestiging van 'n aluminium industrie te komen, is thans nog niet ge heel duidelijk. In een van de bij het proef- /eer andere en met geringe eisen stelt, schrift gevoegde stellingen zegt de schrij- Binnen het ruime, - driehoekige terrein ver dat de vestiging van een rendabel groepeerde ir Van der Grinten dicht bij aluminium-reductiebedrijf hier te lande elkaar een laag representatief blok en voorshands onmogelijk moet worden ge- ement enige tijd de verveling kan verdrij- manier, waarop Marlon Brando de rol van De prix de Rome f954 is met een zekere baar, maar is misschien wel wat uit de c_en handige hoogbouw voor de leslokalen, acht. -1 J#, au UaI 1...1..i- -.1 J - Tloei noo1' iiOpfAllrf 1 .1 1 j - - thv ven, rijker maar dat men door het kunstwerk Napoleon in de film „Desiree vertolkt, geestdrift door de jury toegedacht aan zucht om vroegere eeuwen na te speien. en groter in geestelijk opzicht wordt De „New York Times" o.a. schrijft: „Bran- jr q j van der Qrjnten en het laat zich geboren. Het samenstellen van de ver- Hat rr»F>n 7!if»h in. rln'c IMannlfmn Ie nipte anHerS dan GGn Oü- onrndnnu t-. 11 - - „„„1r1ui^U Vanuit deze laatste bouwmassa loopt als De gedegen studie welke met tal van - - een lus- een arm die de hoge partijen interessante statistieken en andere over- en constaterend, dat men zich enige in- do's Napoleon is niets anders dan een op- verstaan waarom. De bouwkunst ook in eitse ruimten tot één gesloten bouwblok w;i gaan omvademen, een gang met atelier zichten (bijv. t.a.v. de opbouw van het spanning moet getroosten om een kunst- geblazen en soms domme facjade Nederland heeft decennia lang gestaan in is sedert de Renaissancetijd voortdurend en werkruimten uit óp een andere straat Aluminium Ltd. concern) is voorzien werk ook het filmkunstwerk te leren Dit heeft intussen de Italianen1 met be- bej. teken van het ontleedmes. Het leek en met weinig variatie beoefend. Het a)s waaraan de representatie uitmondt. ons van groot belang voor allen die verstaan, wijzen zij er op, dat de bioscoop- let om Marlon Brando een bedrag van er vaak 0Pj de moderne bouwkunst op Palazzo, met lokaliteiten gegroepeerd om wie het geheel in maquette overziet, be- z'c -va? de groei van deze jonge industrie HG' bezoeker critische zin en goede smaak ten j 0.000 dollars (J 1.070000) aan te b'6 een anatomische cursus werd aangeleerd, een binnenhof, is eeuwenlang vrijwel hel merkt spontaan de kwaliteiten van dit hoogte willen stellen. opzichte van het gebodene moet lac en e vo r e hoofdrol in een film, dte' ze Een raadhuis werd dikwijls bijna uitslui- standaardmodel geweest voor grotere ste- pjarb D'e rollen zijn ook in dit project ontwikkelen. ,orerViillende ven caan rrfaVpr, mÏuVel nrn tend opgevat als een bijeengeplaatste drie- delijke gebouwen van profane aard en wej keurjg verdeeid, maar toch ontwik- res,6 walrin'de meeste films kunnen wor- ducent David Selznick heeft hen en Mar- administratie, representatie ongeveer op dit model is °«^ongste keit_het geheel een to taai-aanblik^ blijft den verdeeld: de komische film, de ,,Wes- Ion Brando gewaarschuwd, dat deze. film en n}ag r, zodat een gebouw ont- wereldoorlog herhaald tern", de detectivefilm, de „thriller", de niet zal worden vertoond in de Ameri- s'°nd. waarin alle nadruk lag op de grepen. -. avonturenfilm, de romantische film en de kaan bioscopen. Selznick heeft namelijk eigenheid en gescheidenheid van die Ir Van der Grinten geeft met zijn ont riumtehjk leven schijnen te putten. Hier er een vormelijk gesloten betrekking tus sen de drie onderdelen, die uit elkaar hun HERDRUKKEN de Prix de Romewedstrijd een aan de vraag naar is geanalyseerd en daarna gecomponeerd zonder dat de vrucht van het ontleedwerk analyse en synthese in wordt verdoezeld. Een geleed geheel iwerk. waaraan het ontleedmes eerst en de boete Ethel, de laatste van de Grote Barry- totaliteit die boven de afzonderlijkheid der De opdracht een gebouw te ontwerpen jeerstok later zijn aandeel leverde. „Richtlijnen bij de toepassing van de diëten" door Zr Benedicto Uitg. de Koepel. Nijmegen. Het bekende werk van de directrice der Nijmeegse opleiding diëtisten is nu reeds in geheel herziene tweede druk van de Papoea-vrouwen koesteren hun biggetjes als kinderen. spronkeliikheid de vindingrijkheid, de ElneJ. <le iaatste van de Grote Barry- totaliteit die boven de afzonderlijkheid der De opclracnt een gcuuuw wuw^iira seerstok later zijn aandeel leverde, is de u ul, van afe spannende opbouw, de siluatieschildering mores, heeft, toen ze de dood van haar delen moet uitgroeien, werd dikwijls nau- voor de Rijksacademie, van Beeldende belangwekkende oogst van de Prix de 1™ fidpTernleeesters meer h ,7\»fn broer Lionel vernam, de blinden gesloten welijks gelet. Het ging meer om ontleden Kunsten te Amsterdam was al niet een- n„r„o,„ori=tHiH voor °e verpie g m bevattelijke uva u..;<711 vPvnniIprsipH ppn in nralrti en de karaktertekening. Romewedstrijd In een volgend hoofdstuk krijgt de le- van haar huisje in de buitenwijken vsn dan om componeren, meer om de delen voudig. Zij veronderstelt een in prakti- tecten, die gecompliceerde opdrachten ls verKemaK.ivc.ijm.-ti =Cu vra». zer een beknopt, maar duidelijk inzicht Hollywood. Maar wie zou menen, da! zij dan om het geheel. De kentering vooral sche samenhang brengen van representa- voor een ruim bouwterrein hebben, een het boek toegelegd. Ook werd r-, J.V v..aaa,/a Vvrtf doolr tri—! /~v v CT/Irtsrl l;«4 ,,^11^^. U 411.Iio\7P 73 Pfl 1 P.C I HlC» I Pfl Pn 3 1 P 1 P T PP h 1 n Pt kiMvirti-irl n«nmi,i "CiU ln de wijze, wharop een film tot stand daarmee het doek voor goed liet vallen in het na-oorlogse bouwen is onmisken- tieve zalen, leslokalen en ateliercabines, boeiend project. te vergemakkelijken een vragenlijst a het boek toegeztegd. Ook werd een wi danregister opgenomen. z. ••■-'"V Nede: lief ge\ liek let zijn ac genegei zijn to< ren, op waar o een ke of bij woordi zigheid Maat kelijke hij ste1 altijd dienaa Oedt zetters dat hi. hij toe land, hulpac geplaa En nation: kens t rijke s van d« bouw zwaar Z- E lid va land, 1 diplon deerdt persoc milieu reiden Bij op 10 Buiter Giobb de hoj in de een eerst defini gezan' Stral tig jai als In in on: medej tleke wijzei Ia keer: het dat 1 zicht ls ge nend kwaï dubt Al. wijzi Wati Ee wijl< bela: beho Ba Rijk tussi hage gent be gr voor 3.: wen van 50 Noo •zers de z geni vooi de s bij I rijbi een voo kos! op M dezi ons elk tree ken lam H Zui. 22 lijk mei tem de en en gee liik bel: te r var vnr li wei var E ran tot kin

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1954 | | pagina 10