DE
TWINTIG JAAR ONDER
MENSENETERS
witte doek
m
Prix
u
Pater André Dupeyrat vertelt van
zijn Papoea's
Pill Ja eBl 111 11
Onze maatschappij
Dieren boek
Internationale actie
WmÊÊÊm
m
Modern product
Voedingsproblemen
zate:
Ne<
ZATERDAG 27 NOVEMBER 1954
PAGINA 10
Vele jaren geleden zaten in een armzalige hut diep m ae verdriet hadden. Er waren er, die nog
binnenlanden van Papoea-land twee blanke mannen bij een ™aar zlif Tadde^ ze^cte katjes heen
klein olielichtje. Het waren Franse missionarissen, pater voor een afgehakt.
Bacheher en zijn jongere collega pater Dupeyrat. Zaj bevonden mee Het gebeurde nadat een vrouw
zich ver van de beschaafde wereld, temidden van wilden die een hevige ruzie met haar echtgenoot
"ïii ei -1- had gehad. Heel het dorp luisterde ge-
nog in het stenen tijdperk leeiden en soms weer vervielen in animeerd toe. opeens liep de vrouw,
„de oude Kewoonten" namelijk het eten van mensenvlees en wild gebarend met de ar-
en het doden van eerstgeborenen en ouden van dagen. L»e een stenen bijl. voordat de pater in
paters waren doodop na een lange tocht door het dichte kon grijpen, hakte ze een stuk van
oerwoud, berg-op, berg-ai. Fn nu zaten ze daar bil elkaar en omhoog ze was tevreden, want ze
zc spraken geen woord. Ze voelden zich eenzaam en verlaten^ ervaringen. Maar hij kwam niet naar
midden in deze wildernis. Humor Papoea-land om er avonturen te zoe-
Opeens verbrak een van hen de stilte, Hij opende een boek land heel wat afschuwelijke en geheim- aan onbeschaafde Papoea's de H.
en begon voor te lezen. En daar gebeurde iets wonderlijks zinnige dingen gezien maar hij ver- Communie ziet uitreiken, beseft wat
o i I loor er gelukkig zijn gevoel voor hu- voor zegenrijk werk hij heeft verricht.
Ill die hut: voor de twee mannen kwamen de dromen tot mor njct bij. Aan de Papoea's uit de En hoe veelzeggend is het ontroeren-
leven, die de fijnzinnige Franse dichter Paul Claudel in het bergen, die niets bezitten dan een de en zo gevoelige afscheid, dat het
pnkpl varken en riie 7ich slechts zeer opperhoofd. Golopoei van zijn vriend
hoekje had opgeroepen. De ene pater las voort, de andere armelijk kunnen voeden, zodat ze slap de pater nam....
luisterde. Beiden voelden zich gsterkt Zij waren opeens JT
niet eenzaam meer: duizenden en duizenden kilometers van ter liet hun een plaat van deze onge- „Mitsinan" is een in alle opzichten
hun vaderland verwijderd, voelden zij zich sterk verenigd (jat het alleen voor volwassenen is be-
met het Franse volk, waarvan een dichter de tolk was geweest. Pater. Dupeyrat reilu de HCom' stemd.
De moeilijkheden van het jeugdprobleem
„Film in beeldGeïllustreerde katechismus van de film
kunst Critische zin en goede smaak Prachtig geschenk
voor de komende feestdagen Meneer de Grappenmaker op
Broadway Graaf Henri Bonaparte - Maharadja van Ba-
rtlta,, Marlon Brando bij de critici in ongenade Maar
de Italianen bieden hem 300.000 dollars Ethel, de laatste
der Grote Barrymores Gaan Diana en John jr de traditie
voortzetten? Michael Craig, filmdebutant Eerst op zee,
nu in een film.
m*
lukkige, diepgezonken jongeling in de
varkensstal zien. Maar..oh..hoe
kon hij hem beklagen? De wilden, die
hun varkens koesteren als hun kinde
ren, verdrongen zich, om de welge
voede, vette dieren op de plaat te
tellen. Het waren er „meer dan twee
handen"dus meer dan tien. Iemand
die zulke beesten mocht hoeden in een
paleis van een stal, moest wel vol-
beschermelingen eerbied voor het le- maakt gelukkig zijn, meenden ze. De
ven bij te brengen en hij deed alles Pater vond het toen maar het best, de
om hen verschillende barbaarse ge- plaat te laten verdwijnen,
woonten af te leren, bijvoorbeeld het Grappig is het verhaal, hoe hij
afhakken van vingerkootjes. De vrou- een vreemde stam in de bergen ^de
doodschrik op het lijf joeg. Hij was
na de zware tocht erg bezweet en
stroopte zijn witte overhemd af, dat
aan zijn lijf plakte. Al de dapffere
krijgers vluchtten halsoverkop uit de
hut de meesten sprongen zelfs
pardoes door de muren heen, die ge
lukkig maar van bladeren waren.
Later hoorde de pater wat er aan
de hand was geweest de wilden
hadden gedacht, dat hij zijn huid
afstroopte! Vermakelijk zijn voorts
de verhalen over Jan de Kok, die
J i wen deden dit, als zij boos waren of
T, n r., 7.. l i De pater maakte zo'n operatie zelf
-. in men, haar hut in en kwam terug met
onverbeterlijk de afwas met zijn
1 a i een vinger af. Ze stak dit zegevierend tong schoonlikte,
r, -i i had zich s-pwrnken' Zo vertelt pater Dupeyrat tal van
j tj.. I Ti Pater Dupeyrat heeft in Papoea- ken. Wie hem, voor een armelijke hut,
lil --li ii •••ï.i - ifascinerend boek. Men zal begrijpen,
mume uit, ver van alle beschaving.
Zij schreven Paul Claudel een dank- gebeuren ging. De onverschrokken-
bare brief en de grote Fransman be- heid van de pater en zijn vinding-
antwoordde deze in hartelijke bewoor- rijkheid en fantasie om zich uit derge
dingen. Hij liet niet na, zijn warme lijke moeilijke situaties te redden,
belangstelling uit te spreken voor het dwingen bewondering af en getuigen
offervaardige werk van de beide van een groot geloof en Godsvertrou-
paters. Was dat, zo vroeg hij zich af, wen. Ja, dikwijls bevond hij zich in
niet meer bewondering waard dan het een uiterst gevaarlijke situatie; de
schrijven van een mooi toneelspel of wilden zijn als kinderen. En verkeerd
verhaal? woord, dat bepaalde gevoelens kwets-
Thans is pater Dupeyrat in zijn *e;. en kon met hem gedaan zijn.
vaderland teruggekeerd. Hij is een en Hij moest oppassen, dat hij zelf niet
twintig jaar bij de Papoea's in Nieuw 'n de P°t terecht kwam....
Guinea geweest en hij heeft in een Heel voorzichtig en langzaam kon
uitvoerig boek zijn ervaringen en hij voortgaan met zijn zegenrijk en
avonturen neergelegd. Ook de dichter menslievend werk. Hij bond de strijd
Paul Claudel leeft nog een eerbied- aan met de gevaarlijke tovenaars, die
waardige oude man nu, maar met een cen geweldig kwade invloed op de wil-
nog ongebroken sterke geest. Hij her- den uitoefenden. Natuurlijk haatten
innerde zich de paters, die hem des- zjj hem en herhaaldelijk probeerden
tijds een dankbrief schreven, nog heel ze hem op sluwe, wijsje uit de weg te
goed en hij wilde dus graag het
manuscript lezen. Hij was er enthou
siast over, zozeer dat hij een gloed
volle inleiding schreef.
Het boek maakte direct grote op
gang. In Frankrijk verscheen de ene
druk na de andere, terwijl de Engelse
en Amerikaanse editie op de lijst van
bestsellers kwam te staan. Over enige
weken zal onder de titel „MITSINARI"
bij de Uitgeverij J.H. Gottmer te
Haarlem een Nederlandse bewerking
van André Dupeyrats inmiddels be
roemde boek verschijnen.
Waaraan is het geweldige succes
van dit geschrift te danken? In de
eerste plaats Is de stof bijzonder in
teressant en boeiend. Papoea-land is
het Zuidwestelijke deel van Nieuw
Guinea. Het is pas sinds kort door de
blanken in alle richtingen doorkruist
en nog zijn er wilden, die nimmer een
blanke hebben aanschouwd. De opper
vlakte van Papoea-land is ongeveer
234.500 km2, terwijl het aantal in
heemse inwoners op slechts 300.000
wordt geschat dat is veel minder
dan de helft van de inwoners van de
stad Amsterdam. Vele bijzonderheden
over het leven van deze primitieve
mensen waren tot nu toe nog niet
bekend.
Vooral echter is het de manier,
waarop pater Dupeyrat zijn verhalen
opdist, die dit boek tot zo onweer
staanbaar fascinerende lectuur maakt.
Hij is een voortreffelijk verteller. Er
staan hoofdstukken in zijn boek, die
een ervaren schrijver van short-sto-
ries hem kunnen benijden. Wij denken
bijvoorbeeld aan het verslag van de
lugubere ontdekking die de pater deed
toen hij met zijn trouwe metgezel, het
opperhoofd Golopoei, een kleine ne
derzetting in de bergen zou bezoeken.
Kannibalen-festijn
Het dorp was bij de nadering van
de pater volkomen verlaten, maar.,
de vuren rookten nog. De pater
kreeg een angstaanjagend vermoe
den. Hij ging verder, ook toen in
drukwekkende krijgers in oorlogs
tenue, afschrikwekkend beschilderd,
hem met pijlen en bogen en ver
vaarlijke krijgsdansen probeerden
af te schrikken en te verjagen.
ruimen. Verder trachtte de pater zijn
Heel veel schrijvers hebben reeds ge
tracht in een toneelspel het jeugdpro
bleem te behandelen. Maar steeds weer
tevergeefs. De eigenlijke kern van 't pro
bleem te behandelen. Maar steeds weer te
vergeefs. De eigenlijke kern van 't jeugd
probleem werd niet geraakt. Men zocht
het in iets buitennissigs, dat misschien op
enkele jeugdige personen van toepassing
is, maar waar de jeugd als zodanig bui
ten staat. De fout van het stuk was dan
altijd, dat men dit buitennissige de ge
hele jeugd in de schoenen wilde schui
ven. Het stuk was als zodanig een be
lediging voor de jeugd. Want zoals de
jeugd in dat stuk werd voorgesteld, is
de jeugd niet.
U kent allen ongetwijfeld het toneel
spel „Boefje". Daarin wordt ook een
jeugdprobleem behandeld, maar alleen
het probleem van een zeer bepaald en
maar heel klein gedeelte van de jeugd,
namelijk het probleem van de straat
boefjes uit de grootstad. Het stuk wil
het nergens doen voorkomen, dat zo de
gehele jeugd is. Stel je voor!
Maar de meeste na-oorlogse stukken
over de jeugd willen wel doen voorko
men, dat de jeugd is, zoals zij haar af
beelden. Zij willen immers HET PRO
BLEEM VAN DE NA-OORLOGSE
JEUGD op de planken brengen. Dat is
heel prijzenswaardig, maar dan moet
ook datgene wat er in gezegd wordt op
de gehele jeugd van toepassing zijn en
de kern van de zaak raken!
Onlangs stuurde een uitgever mij een
manuscript ter beoordeling van een spel
dat eveneens voor zich opeiste 't jeugd
probleem in zijn algemeenheid te behan
delen;
De inhoud van dit spel komt in het
kort hierop neer. Een verlopen student
keert uit de grootstad in zijn klein ge
boortedorp terug. De jongen weet enkele
leeftijdgenoten om zich heen te scharen
en zet met dit groepje het dorp op stel
ten. De haren van de dorpelingen rijzen
ten berge bij het vernemen van de wan
daden, die dit groepje uithaalt. Dan is
het de school, die het ontgelden moet
en waarin op een rustige Zondagmorgen
de boel kort en klein geslagen wordt,
dan zijn het alle lantaarnpalen, waarvan
de ruitjes en de lampen worden kapot
gegooid. De student weet de jongens
ook (nee te lokken naar de grootstad en
ze daar te brengen in verdachte huizen. De
wandaden nemen steeds grotere vormen
aan. Totdat er een auto gestolen wordt,
waarmee de leider van de rebellenclub
dodelijk verongelukt. Dit opent de ogen
van alle inwoners van het dorp. Zij zien
dat de jeugd in een noodtoestand ver
keert en haar ondergang nabij is. Men
steekt de koppen bij elkaar en vormt
een Jeugdcomité, waarin ook de jeugd
zitting krijgt. Hiermee eindigt het spel.
Het heeft even de verdorvenheid van de
tegenwoordige jeugd gedemonstreerd en
de nootkreet geuit, dat het hoog tijd
wordt om alle koppen bij elkaar te ste
ken, wil men de jeugd niet geheel en al
ten onder laten gaan.
Ik heb het de uitgever teruggestuurd
met de aanmerking „waardeloos". Want
dit is onze jeugd niet. Wat hier geschil
derd wordt zijn een stelletje boeven, die
in een opvoedingsgesticht thuis horen.
Waar dit gebeurt, behoeft men alleen
de politie maar te bellen, om er een
eind aan te maken. Dit groepje kwa
jongens, dat hier optreedt, vertegen
woordigt de jeugd niet. Integendeel! De
jeugd is niet verdorven en heeft in de
oorlog niet leren brandstichten en moor
den en gappen en de boel kort en klein,
slaan.
De jeugd van tegenwoordig is integen
deel zeer ernstig. Maar de jeugd heeft
het moeilijk. Zij kan de grote vraagstuk
ken niet meer aan. Zij heeft geen ver
trouwen meer. Geen vertrouwen in de
toekomst, in de ouderen, in de huidige
maatschappij. Er is een grote afstand
gegroeid tussen de jeugd en de ouderen.
De oorlog heeft hier veel aan gedaan.
De jeugd heeft die oorlog heel anders
verwerkt dan de ouderen. De jeugd was
toen veel ontvankelijker voor de indruk
ken, die de oorlog hun gaf. In de
oorlog moest de jeugd zich nog vormen
terwijl de ouderen reeds gevormd waren
De ouderen konden de oorlog overzien.
De jeugd stond er klein middenin en
wist er geen raad mee. Velen van hen
werden in enkele dagen volwassen. An
deren verdronken in de problemen, die
zij niet konden verwerken. Zo groeide
er een volkomen andere jeugd dan de
jeugd van voor de oorlog. Maar mis
schien een veel ernstiger jeugd. Zeker
een veel eerder volwassen jeugd. Een
jeugd, die al heel jong in aanraking
komt met de grote levensproblemen,
waarvoor vroeger de ouderen haar wis-
Wij behoeven de problemen, waarmee
de jeugd zit, heus niet alleen te zoeken
in het immer dreigende eventuele oor
logsgevaar, dat voor sommige pessimis
ten de toekomst zo donker maakt. De
jeugd is van nature optimistisch. Maar
zij heeft zovele andere problemen, die
zij niet verwerken kan. Het onrecht, dat
gepleegd is in de oorlog: jodenvervol
ging, concentratiekampen, uithongering,
terechtstellingen. Het onrecht van nu:
Kerkvervolgingen, de verhongering van
millioenen kinderen en mensen, de wan
orde, de vluchtelingen. Het koude ma
terialisme van deze tijd. De geloofsaf
val. De verwatering van het gezinsleven.
De steeds meer om zich heen grijpende
heidense huwelijksmoraal.
Alle evenzovele problemen, temidden
waarvan de jeugd hopeloze pogingen
doet om een ideaal te vinden. Want de
jeugd is van nature idealistisch. Maar
in de huidige maatschappij kan zij geen
ideaal meer vinden.
Dit zijn de dingen, die het jeugdpro
bleem in de kern raken. Incidentele
straatschenderijen hebben hier niets mee
uit te staan. En de koppen hiervoor bij
elkaar steken hebben wij allang gedaan.
Een toneelspel, dat dit probleem in al
zijn vormen en zijn algemeenheid naar
voren brengen kan, zullen wij van harte
toejuichen. Want dit is in staat begrip
te kweken bij de ouderen voor de te
genwoordige jeugd. En de afstand tus
sen de ouderen en de jeugd te over
bruggen. Zolang een schrijver ervan
uitgaat, dat de jeugd verdorven en licht
zinnig is en dit tracht te demonstreren
in een toevallig uit de band springen
van een bepaalde groep, bereikt hij
niets.
HANS VAN BERGEN,
„De Glazen Bol" door Kees
Stempels Uitg. N.V. De Arbei
derspers, Amsterdam.
„De Glazen Bol" is een van de korte
ten* te"beschermen"CEen'Teugdr'die veel verhalen uit deze kleine bundel Kees
zelfstandiger is, omdat zij zelfstandig Stempels kieeg er de Rema Prinsen
heeft leren denken. De jeugd ziet zo Geerligsprijs 19;i- voor. Het beste zijn
scherp. Zij is critisch geworden. Z1J" schetsjes ogenschijnlijk vlot opge-
De ouderen kunnen haar dikwijls zo ,en s°der uitgewerkt, maar daardoor
weinig leren. De jeugd heeft het moei- lu,s'; soms zeer suggestief over jonge
lijk. Het leven, de wereld, maakt het £"el?ser!;. V? 'even 'f1 die sfeer van on-
haar moeilijk. Vanzelfsprekend zoekt zij bestemdheid, waarbij nog alles mogelijk
daarom dikwijls verstrooiing. En juist ls e" die Seen problemen kennen, ook al
om dit veelvuldig zoeken naar verstrooi- w°óden zlj> eF mee geconfronteerd; hun
ing, dat de huidige maatschappij haar onbezorgdheid lost deze als vanzelf op.
overvloedig biedt, neemt men zo vaak verhalen zijn doortinteld van een
een quasilichtzinnige houding aan, juist tendenzen
om haar moeilijkheden en problemen te in onze m°derne maatschappij,
verbergen. Want de jeugd is vaak ge
sloten, ook weer omdat zij geen ver
trouwen meer heeft en de ouderen haar
niet meer begrijpen.
WERELDNIEUWS
ze heeft nooit ook maar een enkel kran- John Jr., 21 Jaar> zit zonder werk in
tenknipsel bewaard. ,,Ik herinner me Hollywood, maar hij trekt er zich niets u
alles, wat ik me wil herinneren", zegt van aan: „Zolang er een theater is, zal lucht met vele en mooie foto's, waaronder
t-« r, 1 r« l-iii non -anntnl in Irlnuxnn 1-11 J1 Y-> T
„Met meneer Portielje mee naar
Artis,, door dr A.F.J. Portielje
Uitg. Elsevier, Amsterdam.
Op enkele tientallen bladzijdes, ver-
ze. „Waarom dan m'n huis vullen mei daar ergens een Barrymore zijn, al is hij
oude historie?" maar toneelknecht"
Haar woning is vol boeken, kranten en
een aantal in kleuren, vertelt dr A.F.J.
Portielje, wat er zo allemaal te beleven
en te zien valt, als hij met een groepje
kinderen een wandeling door Artis maakt
tijdschriften, die ze eerder verslindt dan Het ruwe zeemansieven, zoals dat wordt Hij voert het kind voor wie dit aardige,
leest, terwijl ze onophoudelijk sigaretten geschilderd in „Passage Home", een nieu- vlot geschreven en keurig verzorgde boek
rookt in een filterpijpje. Ze gaat iedere we film van de Engelse Pinewood-studio's, .ie is bestemd door een wereld van
morgen zwemmen. is dol op baseball- js niets nieuws voor Michael Craig een de meest verschillende dieren, door een
voor de Koninklijke Familie van Broad- wedstrijden op de televisie en vermaakt debutant, die een belangrijke rol in deze atmosfeer van verre, vreemde landen En
way, vergist zich. haar kennissen met scherpe commentaren film speelt. De 26-jarige Craig heeft vijf hlJ drukt zijn lezertjes tenslotte op het
Op 75-jarige leeftijd is Ethe] nog een °p bet toneel: „Zief er vrij goed uit jaar ter koopvaardij gevaren, voordat hij bart om met honden „honds'met katten
mooie vrouw. Zij heeft de afgelopen dagen boewei geen enkel meisje meer schijnt acteur werd. kmdear^nk;'Xhik fma^' niet
gedacht aan haar broers: aan John, de te weten, hoe ze moet praten >Het merkwaardige is", aldus Craig, kinderachtig) moet om"aan Een leer-
onstuimige, die in 1942 overleed en aan Op de film: „Ik ga er nooit heen, zelfs „dat ik hetzelfde werk had als de figuur, zaam boek1e ook_ dat noodt' tot een be-
Lionel met de grommende stem, die ver- niet naar die van mezelf. Waarom zou ik7 die ik in de film speel en dat ik op een- zoek aan Artis.
leden week stierf, trw'ijl hij Shakespeare Ik heb mezelf evenmin ooit op het toneel zelfde soort vrachtschip voer. Maar nog
citeerde: „Out, oud brief candle" gezien". vreemder is, dat ik betrokken bert geweest
„Doof, doof, kort brandend kaarslicht". Op televisie: „Afschuwelijk!" bij een, incident, dat precies gelijk is aan
Maar Ethel zal niet lang aan het verleden En op het kuchende publiek: „Ik laat een scène 'n de film. Daar komt de be
denken. Ze heeft pas haar autobiografie ze nooit kuchen dat durven ze niet". manning in opstand over de aardappelen,
geschreven. Ze ziet uit naar een nieuwe Dit kaarslicht brandt dus nog, met fella die volgens hen niet te eten zijn. De
televisieshow, en ze zal binnenkort optre- vlam. aardappelen worden in een van de voor-
Maar na Ethel?
naamste scènes in de film over boord ge-
„Yearbook of the United Nations
1953" Voor Nederland N.V.
Martinus Nijhoff, Den Haag.
In een 906 grote bladzijden wordt in
den voor een nieuwe film, getiteld..., j.« ---
komt en maakt hij kennis met de perso- „The Young in Heart" (Jong van hart). Haar eigen drie kinderen hebben het uTA„fmL,/u,If 1 het zevende jaarboek een overzicht ge
nen, die daaraan meewerken (waarbij de waarmee Miss Ethel Barrymore ten voe- toneel vaarwel gezegd, na een korist t et v geven van de activiteiten van de Verenig-
bijdrage van de acteur tot de filmkunst ten uit is getekend. mogelijke optreden. De twee kinderen van In >Passaëe Home", die wordt geregis- de Naties in 19o.j Aan de belangrijke
tot de juiste proporties wordt terugge- Regisseur George Cukor, een oude Lionel zijn jong gestorven. S?frcL, A R°y °c!2 tZ? j totstandkoming
bracht) en de middelen, waarvan zij zich vriend van haar, zegt: „Ze denkt, spreekt, Alleen de kinderen van John, Diana en "Elghl7 Dangci'ous, M°rnftg Depart zunderliike^Tonti fï-t °P Kor?a; z"n
bedienen, terwijl in een laatste hoofdstuk noch voelt zich oud.Vch gaat onder haar' John Jr, spelen nog toneel. De 26-jarige ^ker speelt 'Anihony Steel de twe 'dc natuurlijk aan de Algemene Vergadering
ttemttteTTr8 füm0ktnsfeVaVmneraVmsteie prafhtiga Barrymore-arrogantie een grote Diana trad op de dag van Lionel's dood stuurman, die met de kapitein, vertolkt van de Uno bijzondere aandacht wordt
elementen dei tuinkunst, camera-instel- verlegenheid schuil. Zelfs op naar leeftijd "P m de hoofdrol van het stuk „Pajama d00r Peter Finch dinat naar de gunsten geschonken
uTf.d? denk' ze er niet aan, zondfer begeleider Tops" in Cincinatti: Zo is het toneel no van de schone Diane Cilanto, het meisje, Hpt faarboek is in. twee delen gesplitst;
naar een partij te gaan' eenmaal. Oom Lionel zou het niet anders dat op een transatlantisch vrachtschip het eerste houdt zich met de V.N. als zo-
Ethel is Amerika's grootste actrice, maar hebben gewild". met dertig man aan boord verzeild raakt. danjg bezig, het tweede met de gespe-
Lionel Barrymore, die verleden week
stierf, tertcijl hij Shakespeare
citeerde.
beeld, montage van beeld en geluid en ten
slotte het voornaamste middel, waarover
de filmkunstenaar beschikt: het filmrhyth-
me. Het filmrhythme, dat de spanning
veroorzaakt, die de film wekt, dat de toe
schouwer in een bepaalde stemming brengt
en de intensiteit van zijn meeleven be
paalt, dat de ademhaling is van de film
vertelling en daarom het begin en het
einde van de filmkunst.
Maar meer nog dan de woorden spre
ken de beelden in dit boek een duidelijke
en gemakkelijk verstaanbare taal, die zich
aanpast aan de door de bioscoopbezoeker
opgedane ervaringen-
De bedoeling van de schrijvers is ge
weest, de critische zin en de goede smaal:
ten opzichte van de film te vormen en
vooral de jongeren en hun opvoeders daar
toe enige richtlijnen te geven. Maar ook
de filmkenner zal met genoegen en be
langstelling in dit platenboek bladeren,
omdat hij er terugvindt, wat hij reeds wist,
al zal hij enkele artikelen en foto's van
dr Peters herkennen, die indertijd reed-
in het tijdschrift „Filmforum" zijn gepu-
maar met een hart vol angst en
spanning. En de krijgers deden
hjm niets.
De pater stelde een onderzoek in en ----- -- --------7-. 0 K
met steun van het ministerie van u„ en
(Van onze filmredacteur).
Onder de titel „De Film in beeld" is b(j
de uitgever J. Muusses, te Purmercnd biicêerd.
Pater Dupeyrat riep de hemel aan van de hand van dr J. M. L. Peters en A. A. £en pt.ac;htig geschenk voor de komende
en liep door. onverstoorbaar, E. van Driel een boek verschenen, dat wij feestdagen, dat meer waarde zal geven aan
de geïllustreerde kleine catec ismus van bet bioscoopbezoek van ieder, die zich de
de filmkunst zouden willen noemen. moeite van het lezen en bekijken van dit
In dit typografisch voortreitelyk ver- boek getroost
zorgde bock, dat is uitgegeven onder auspi-
cicn van het Instituut Film Meneer de Grappenmaker heeft Broad-
zag zijn vermoeden bewaarheid: hij
maaltijd gestoord. De wilden, die wis kundig inzicht gekozen fotomateriaal naast randen, stijve manchetten een gehoor-
ten hoe de blanke man over „de oude ccn tot bet ujtCrst beperkte tekst, die hier apparaat, een kussen als embonpoint en
gewoonten" dacht, waren in de bos- dezelfde rol speelt als in de film zelf. een ecn verveelde blik aan.
sen gevlucht en wachtten af wat er poging en wel een zeer bevattelijke cn ge- Aldus uitgedost en als „Graaf Ilenri
slaagde poging gedaan om de bioscoopbe- Louis Bonaparte" wist hij zonder invita-
-ii zoeker meer onderscheidingsvermogen bij tiekaart de gala-première bij te wonen
te brengen meUbetrekking tot het filmme- Van „Desiree", de film, waarin Marlon
tlium. Brando Napoleon en Jean Simmons zijn
Na enkele indrukwekkende cijfers geliefde speelt.
(100.000 bioscopen met 50.000.000 zitplaat- Van de zomer wist deze geheimzinnige
sen, waarvan door 10 millioen mensen per grappenmaker de première van de film Reinalda bij de bekroonde maquette
jaar gebruik wordt gemaakt), geven de „The Egyptian" bij te wonen door een
schrijvers een opsomming van de verschil- tulband te dragen en zichzelf de Maharadja
lende drijfveren, die het publiek naar de van Barata te noemen. ~nT"7v
bioscopen voeren en die ze illustreren met Barata betekent.... kakkerlak.
"i y toepasselijke filmbeelden. De Amerikaanse filmcritici zijn overi-
Uitgaande van het standpunt, dat amu- gens niet al te best te spreken over de
t ..noTiAUnn !.-i..:t t v.»-x lUTnrlnn Rranrlo Ho rnl uon
V.l.n.r. prof. dr N. Vroom, de heer
G. J. v. d. Grinten en de heer M. A.
drie soorten v
an ruimten, waarvan elk
Wat men in zo'n werk het diepst voelt
is, dat de organisatie van de vrede een
werk is, dat slechts heel moeizaam zal
kunnen worden voltooid; een werk met
soms enige vooruitgang, maar vaak met
bittere teleurstellingen. Hoofdzaak is, dat
men de moed niet verliest, maar dag in
dag uit blijft voortzwoegen, in het ver
trouwen, dat het moeizaam pogen eens
met succes zal worden bekroond.
„Enige aspecten van de ontwik
keling der aluminiumindustrie in
de eerste halve eeuw van haar
bestaan" door F W. Botzen Uitg.
Excelsior, 's-Gravenhage.
Bovenstaand werk, waarop de schrijver
aan de Ned. Economische Hogeschool
promoveerde, wil enig inzicht geven in
de groei van deze belangrijke bedrijfstak,
waarover in Nederland stechts zeer weinig
publicaties bestaan. Het geschrift legt de
nadruk op de economische aspecten die
met de groei van de aluminiumindustrie
samenhangen. De technische facetten
staan daarom in deze studie op de achter
grond.
De economisch-geografische aspecten
worden uitvoerig land voor land behan
deld, hetgeen ook geldt voor de orftwikke-
ling van de industrieën in de verschil-
lende landen. Vervolgens worden de pro
ductie en de drang naar capaciteitsuit
breiding besproken, terwijl aan het slot
van het werk twee belangrijke hoofdstuk
ken volgen over de structuur van alumi-
niummarkten en de vooruitzichten voor
de industrie.
Geconstateerd wordt o.m. dat Neder
land vooralsnog geheel buiten de ontwik
keling van de aluminiumindustrie staat;
in hoeverre het mogelijk zal ziin o.m. in
Suriname tot vestiging van 'n aluminium
industrie te komen, is thans nog niet ge
heel duidelijk. In een van de bij het proef-
/eer andere en met geringe eisen stelt, schrift gevoegde stellingen zegt de schrij-
Binnen het ruime, - driehoekige terrein ver dat de vestiging van een rendabel
groepeerde ir Van der Grinten dicht bij aluminium-reductiebedrijf hier te lande
elkaar een laag representatief blok en voorshands onmogelijk moet worden ge-
ement enige tijd de verveling kan verdrij- manier, waarop Marlon Brando de rol van De prix de Rome f954 is met een zekere baar, maar is misschien wel wat uit de c_en handige hoogbouw voor de leslokalen, acht.
-1 J#, au UaI 1...1..i- -.1 J - Tloei noo1' iiOpfAllrf 1 .1 1 j - - thv
ven,
rijker
maar dat men door het kunstwerk Napoleon in de film „Desiree vertolkt, geestdrift door de jury toegedacht aan zucht om vroegere eeuwen na te speien.
en groter in geestelijk opzicht wordt De „New York Times" o.a. schrijft: „Bran- jr q j van der Qrjnten en het laat zich geboren. Het samenstellen van de ver-
Hat rr»F>n 7!if»h in. rln'c IMannlfmn Ie nipte anHerS dan GGn Oü- onrndnnu t-. 11 - - „„„1r1ui^U
Vanuit deze laatste bouwmassa loopt als De gedegen studie welke met tal van
- - een lus- een arm die de hoge partijen interessante statistieken en andere over-
en constaterend, dat men zich enige in- do's Napoleon is niets anders dan een op- verstaan waarom. De bouwkunst ook in eitse ruimten tot één gesloten bouwblok w;i gaan omvademen, een gang met atelier zichten (bijv. t.a.v. de opbouw van het
spanning moet getroosten om een kunst- geblazen en soms domme facjade Nederland heeft decennia lang gestaan in is sedert de Renaissancetijd voortdurend en werkruimten uit óp een andere straat Aluminium Ltd. concern) is voorzien
werk ook het filmkunstwerk te leren Dit heeft intussen de Italianen1 met be- bej. teken van het ontleedmes. Het leek en met weinig variatie beoefend. Het a)s waaraan de representatie uitmondt. ons van groot belang voor allen die
verstaan, wijzen zij er op, dat de bioscoop- let om Marlon Brando een bedrag van er vaak 0Pj de moderne bouwkunst op Palazzo, met lokaliteiten gegroepeerd om wie het geheel in maquette overziet, be- z'c -va? de groei van deze jonge industrie
HG' bezoeker critische zin en goede smaak ten j 0.000 dollars (J 1.070000) aan te b'6 een anatomische cursus werd aangeleerd, een binnenhof, is eeuwenlang vrijwel hel merkt spontaan de kwaliteiten van dit hoogte willen stellen.
opzichte van het gebodene moet lac en e vo r e hoofdrol in een film, dte' ze Een raadhuis werd dikwijls bijna uitslui- standaardmodel geweest voor grotere ste- pjarb D'e rollen zijn ook in dit project
ontwikkelen. ,orerViillende ven caan rrfaVpr, mÏuVel nrn tend opgevat als een bijeengeplaatste drie- delijke gebouwen van profane aard en wej keurjg verdeeid, maar toch ontwik-
res,6 walrin'de meeste films kunnen wor- ducent David Selznick heeft hen en Mar- administratie, representatie ongeveer op dit model is °«^ongste keit_het geheel een to taai-aanblik^ blijft
den verdeeld: de komische film, de ,,Wes- Ion Brando gewaarschuwd, dat deze. film en n}ag r, zodat een gebouw ont- wereldoorlog herhaald
tern", de detectivefilm, de „thriller", de niet zal worden vertoond in de Ameri- s'°nd. waarin alle nadruk lag op de grepen. -.
avonturenfilm, de romantische film en de kaan bioscopen. Selznick heeft namelijk eigenheid en gescheidenheid van die Ir Van der Grinten geeft met zijn ont riumtehjk leven schijnen te putten. Hier
er een vormelijk gesloten betrekking tus
sen de drie onderdelen, die uit elkaar hun
HERDRUKKEN
de Prix de Romewedstrijd een
aan de vraag naar
is geanalyseerd en daarna gecomponeerd
zonder dat de vrucht van het ontleedwerk
analyse en synthese in wordt verdoezeld. Een geleed geheel
iwerk. waaraan het ontleedmes eerst en de boete
Ethel, de laatste van de Grote Barry- totaliteit die boven de afzonderlijkheid der De opdracht een gebouw te ontwerpen jeerstok later zijn aandeel leverde.
„Richtlijnen bij de toepassing van de
diëten" door Zr Benedicto Uitg.
de Koepel. Nijmegen.
Het bekende werk van de directrice der
Nijmeegse opleiding diëtisten is nu reeds
in geheel herziene tweede druk van de
Papoea-vrouwen koesteren hun
biggetjes als kinderen.
spronkeliikheid de vindingrijkheid, de ElneJ. <le iaatste van de Grote Barry- totaliteit die boven de afzonderlijkheid der De opclracnt een gcuuuw wuw^iira seerstok later zijn aandeel leverde, is de u ul, van afe
spannende opbouw, de siluatieschildering mores, heeft, toen ze de dood van haar delen moet uitgroeien, werd dikwijls nau- voor de Rijksacademie, van Beeldende belangwekkende oogst van de Prix de 1™ fidpTernleeesters meer h ,7\»fn
broer Lionel vernam, de blinden gesloten welijks gelet. Het ging meer om ontleden Kunsten te Amsterdam was al niet een- n„r„o,„ori=tHiH voor °e verpie g m bevattelijke
uva u..;<711 vPvnniIprsipH ppn in nralrti
en de karaktertekening.
Romewedstrijd
In een volgend hoofdstuk krijgt de le- van haar huisje in de buitenwijken vsn dan om componeren, meer om de delen voudig. Zij veronderstelt een in prakti- tecten, die gecompliceerde opdrachten ls verKemaK.ivc.ijm.-ti =Cu vra».
zer een beknopt, maar duidelijk inzicht Hollywood. Maar wie zou menen, da! zij dan om het geheel. De kentering vooral sche samenhang brengen van representa- voor een ruim bouwterrein hebben, een het boek toegelegd. Ook werd
r-, J.V v..aaa,/a Vvrtf doolr tri—! /~v v CT/Irtsrl l;«4 ,,^11^^. U 411.Iio\7P 73 Pfl 1 P.C I HlC» I Pfl Pn 3 1 P 1 P T PP h 1 n Pt kiMvirti-irl n«nmi,i "CiU
ln de wijze, wharop een film tot stand daarmee het doek voor goed liet vallen in het na-oorlogse bouwen is onmisken- tieve zalen, leslokalen en ateliercabines, boeiend project.
te vergemakkelijken een vragenlijst a
het boek toegeztegd. Ook werd een wi
danregister opgenomen.
z.
••■-'"V
Nede:
lief ge\
liek let
zijn ac
genegei
zijn to<
ren, op
waar o
een ke
of bij
woordi
zigheid
Maat
kelijke
hij ste1
altijd
dienaa
Oedt
zetters
dat hi.
hij toe
land,
hulpac
geplaa
En
nation:
kens t
rijke s
van d«
bouw
zwaar
Z- E
lid va
land, 1
diplon
deerdt
persoc
milieu
reiden
Bij
op 10
Buiter
Giobb
de hoj
in de
een
eerst
defini
gezan'
Stral
tig jai
als In
in on:
medej
tleke
wijzei
Ia
keer:
het
dat 1
zicht
ls ge
nend
kwaï
dubt
Al.
wijzi
Wati
Ee
wijl<
bela:
beho
Ba
Rijk
tussi
hage
gent
be gr
voor
3.:
wen
van
50
Noo
•zers
de z
geni
vooi
de s
bij I
rijbi
een
voo
kos!
op
M
dezi
ons
elk
tree
ken
lam
H
Zui.
22
lijk
mei
tem
de
en
en
gee
liik
bel:
te r
var
vnr
li
wei
var
E
ran
tot
kin