Merkwaardige
van
Zijn
een ernstige
faam als heilig bisschop
en wonderdoener
ziekte
Het
cadeau
Gillette
Kanttekeningen Oosten
China op de communistische
pijnbank
Wereld-olieproductie dit jaar op
nieuw hoogtepunt
Herinneringen aan Pio Nono
y
Aandelen voor kapitaalsreductie zullen
alsnog worden ingeleverd
Oud-missionaris
geeft zijn visie
Gloeilampjes
Neliroe en Tito vormen
„Vredesblok"
Rotterdam kon het
alleen niet af
Egypte krijgt nieuwe
grondwet
Haminarskjoeld lid van
Zweedse Academie
Th. Rietjens
De familie gaat boven alles
„Antwerpen, voor
naamste haven van
West-Europa"
Toeng Sieng Foe.
Res.-o ff icier en hoeven
geen huiswerk te maken
DINSDAG 21 DECEMBER 1954
PAGINA 5
ii
Naar Chili
De heilige bisschop
van Spoleto
Het conclaaf van 1846
Tussen Oost en West
B.B. liield „Oefening Bijstand"
MINISTER EDEN ZIEK
AMERIKAANSE KATOEN-
OOGST
APELDOORNSE NETTENF ABRIEK
scheerapparaat.
Een goeie morgenV begint met Gillette!
TWEE NIEUWE DIREC
TEUREN BENOEMD
Benoemd tot directeur van de
Stenografische Inrichting der
Staten Generaal
J an vele kanten vroeg men mij om eens wat te vertellen over
China en hoe eigenlijk het communisme dit volk zonder veel tegen
stand heeft kunnen overrompelen. Inderdaad, een zeer actueel
onderwerp, maar uiterst gecompliceerd, zodat het voor mij niet
gemakkelijk is om, in kort bestek, volledig hierop te antwoorden.
Plannen van de Belgische
regering
GROOTSTE VOORUITGANG
IN HET MIDDEN-OOSTEN
I an onze Romeinse correspondent)
Het is ondoenlijk om in een krantenartikel het fel-bewogen leven van
Pio Nono uitvoerig te beschrijven. En nu de laatste fase van zijn zalig-
verklarings-proces is ingezet, moeten we hopen, dat er binnenkort een
uitvoerige biografie zal verschijnen. Hij werd geboren in Senigaglia,
Bisdom Cremona, op 13 \1ei 1792 als Giovanni Maria, graaf Mastai
Ferretti, telg van een oud en zeer voornaam geslacht. Hij was leerling
van het „Collegio dei Nobili" in Vollerra. waar hij in 1808 de eerste
epileptische aanvallen kreeg. Deze vreselijke ziekte, aanvankelijk nog
latent, openbaarde zich tien jaar later in volle hevigheid. Desondanks
ontving hij al in 1809 de tonsuur, waarna hij zich in Rome vestigt bij
zijn oom, mgr Mastai, kanunnik van Sint I ictei. Zij woonden samen
ju enkele vertrekken van het Paus-paleis, het Quirinaal. Maar de Paus,
Pius VII, bevindt zich als gevangene in Parijs en de Eeuwige Stad is
door de Franse troepen bezet.
Giovanni volgt de filosofie-lessen aan
het Collegium Romanum. maar als de toe
stand in Rome onhoudbaar wordt keert
hij naar huis terug. De Fransen hebben
inmiddels geheel Italië ingelijfd en zo
wordt hij opgeroepen voor de militair*
dienst. Wegens zijn vallende ziekte even
wel wordt hij afgekeurd.
Na de val van Napoleon keert Pius VII
naar Italië terug: de historische zegetocht
zoals deze in het (door hem gestichte)
Museo Chiaramonte in het Vaticaans
paleis op lange wanden is afgebeeld. Op
zijn doorreis door Senigaglia wordt ook
Giovanni Mastai aan hem voorgesteld. De
jonge man raakt diep onder de indruk van
deze Paus. Hij vertrekt en reist zó snel
naar Rome, dat hij daar de glorieuze \n-
komste van de Paus bijwoont.
In de eerste maanden na zijn terugkeer
in Rome weifelt hij tussen het volgen van
de priesterroeping en het dienst nemen :n
de Pauselijke edelgarde (Hoe vreemd het
ook klinken moge: de zachtmoedige Pio
Nono heeft zijn gehele leven een voorkeu-,
gehad voor het militaire leven). Zijn ziekte
vormt evenwel het onoverkomelijke on
stakel Zijn oom steunt hem en dwingt
hem letterlijk om tenminste de studie te
hervatten; hij wordt ingeschreven aan oe
Accademia Ecclesiastics, maar draag-
lekenkleren. daar zijn epileptische aan
vallen thans in frequentie en hevigheid
zo toenemen, dat er vrijwel geen kans
meer bestaat op toestemming om priester
te worden.
gint liet Conclaaf. En op 16 Juni 1818
aanvaardt hij ziin uitverkiezing tot Paus
wijkend voor de overgrote meerderheid
van stemmen, die op hem zijn uitgebracht.
Hij kiest zich de naam Pius, als hulde
aan de nagedachtenis van de zo vurig
vereerde Pius VII, die hem eerst tot het
priesterschap had gebracht en later van
zijn ziekte had genezen.
Het eerste artikel over Pius IX ver
scheen in ons nummer van 7 December.
Deze jaren (1814-1818) zijn een zware
beproeving voor hem. Door middel van
relaties en tengevolge van zijn onophou
delijk aandringen, wordt hem tenslotte
dispensatie verleend: op 18 December 18i»
ontvangt hij de lagere Wij-dingen en op
Paas-Zaterdag J819 wordt hij tenslotte tot
priester gewijd. Zijn overheden leggen
hem de verplichting op om nimmer alléén
de H. Mis te lezen, doch altijd in het bij
zijn van een andere priester. Als deze ver
plichting echter binnen enkele maanden
tot een zware beproeving wordt, vraagt
hij een audiëntie aan bij de Paus Het is
hun derde ontmoeting.
Giovanni Mastai legt zjjn toestand uit
aan de H. Vader, die aandachtig toeluis
tert. Hij smeekt om ontheffing van de
kwellende en vernederende verplichting,
waarop de Paus hem antwoordt: „Ja, Wij
willen ook déze gunst verlenen',, (na de
toestemming tot de priesterwijding), „maar
Wij doen dit vooral, omdat We ervan over
tuigd zijn, dat Uw ziekte niet langer tot
last zal zijn!" Na deze woorden legde Pius
VII even zijn hand op Giovanni's hooid
en verleent hem de Apostolische Zegen.
Het staat historisch vast, dat hij van dat
moment af tot zijn dood toe, nimmer meer
een epileptische aanval gehad heeft.
Kort na zijn wijding wordt hij door de
Paus benoemd tot president van het be
roemde Romeinse weeshuis „Tata Gio
vanni". In 1823 arriveert in Rome een
kanunnik van de kathedraal van Sint Ja
cobus van Chili, die namens de regering
en het Episcopaat van zijn land de Pa ts
het verzoek overbrengt om een nuntius te
willen zenden. De Paus benoemt mgr Muz-
zi en de staats-secretaris, kardinaal Con-
salvi, nodigt Giovanni Mastai Ferretti uit
om de nuntius te vergezellen.
Toen zijn moeder hiervan hoorde, in
het verre Senigaglia, schrijft zij een sme
kende brief aan Consalvi om een ander te
kiezen. En zo wordt Giovanni op het
Quirinaal ontboden en tot de Paus toe
gelaten. Deze zegt hem lachend: „De gra
vin, uw moeder, heeft aan Onze staats
secretaris geschreven om te verhinderen.
dat u naar Chili zult vertrekken. Wij
hebben haar echter persoonlijk geant
woord, dat U zonder enige twijfel veil.g
en behouden van deze missie zult terug
keren!"
Het was hun laatste ontmoeting: enke'e
maanden later overleed Pius VII. De jonge
Mastai vernam dit, toen hij na een zeer
lange reis (schipbreuk, ontmoeting met
zee-rovers) in Chili arriveerde. Hij bleef
hier tot 1825, toen de binnenlandse toe
stand zo kritiek was geworden, dat de
nuntius besloot het land te verlaten.
Na.terugkeer in Rome wordt Mastai be.
noemd tot president van het Pauselijke
„Ospizio di San Michele", dat evenals de
„Tata Giovanni" nog steeds bestaat en tal
van herinneringen aan hem bewaart. Zijn
beminnelijkheid, ijver en onverwoestbare
humor bezorgen hem een zodanige faam
als priester, dat hij door de Paus 'Leo XI
op 35-jarige leeftijd benoemd wordt tot
aartsbisschop van Spoleto
Hier ontstaat zijn faam als heilige en
zijn roep van moderne bestuurder. Hij
sticht een weeshuis, waar de kinderen een
beroep leren. Hij organiseert de armen
zorg en neemt vele armen ervan op in
zijn eigen paleis; verschaft voedsel en
kleding.
In 1831 barst de grota opstand uit tegen
de Oostenrijkse bezettings-troepen. Ei
komen niet minder dan vierduizend vluch
telingen naar Spoleto. achtervolgd door d-
Oostenrijkers. De aartsbisschop verleent
onderdak, werkt dag en nacht om de nood
te lenigen en weet het grootste deel veilig
weg te werken en aan de wraak van de
vreemde troepen te onttrekken. In deze
tijd verricht hij zijn eerste wonderen:
het volk vereert hem reeds nu als een
heilige.
Ook de aandacht van de H. Stoel richt
zich op de jonge aartsbisschop en enige
maanden later (1831) wordt hij benoemd
tot „amministratore" (prefect) var. de ge
hele provincie: een uiterst delicate positie,
gezien de verwarde binnenlandsepolitieke
toestanden en de internationale moeilijk
heden waarin de Kerkelijke Staat ziih
bevindt.
Maar mgr Mastai vervult zijn functie
zodanig, dat hij over geheel Italië bekend
wordt als een strikt-eerlijk en vooral
heilig bestuurder. (In 1832 wordt zijn pro
vincie geteisterd door een vreselijke aard
beving en opnieuw verricht hij ware won
deren van liefdadigheid).
In 1840 volgt zijn benoeming tot aarts
bisschop van Imola en op 14 December van
dat jaar zijn verheffing tot kardinaal door
Paus Gregorius XVI, wiens Opvolger hij
worden zou. Hij was toen 48 jaar oud.
Ook in Imola richtte hij een groot wees
huis op. En hij stichtte er tevens een te
huis voor gevallen meisjeseen ong-:
hoorde en veelbesproken nieuwigheid. Hij
was het ook, die in' zijn bisdom het eerste
retraite-huis voor priesters stichtte en he*
was hier tijdens een door hemzelf te
midden van zijn priesters gevolgde re
traite dat hem op 1 Juni 1846 het be
richt bereikte van de dood van Pa.is
Gregorius
Op 12 J""' komt kardinaal Mastai Fer
retti in Rome aan. Twee lagen later be-
President Tito van Joego Slavië en pre
mier Nehroe van India die gisteravond
hun besprekingen te New-Delhi voortzet
ten, zijn, naar verluidt, in de afgelopen
dagen overeengekomen, dat zij zullen
trachten een gemeenschappelijke politiek
op te bouwen, welke de steun van zoveel
mogelijk Europese, Afrikaanse, Aziatische
en Latfjns-Amerikaanse landen zal kun
nen verkrijgen.
Beide staatslieden zouden, zo wordt
vernomen, afwijzend staan tegenover de
gedachte van de vorming van een „der
de macht", doch wel zouden zij voor
stander zijn van een coördinatie der poli
tiek van landen, die tot geen der beide
machtblokken behoren. Op deze wijze
zou het „vredesgebied", dat naar de me
ning van Nehroe als bufferzone tussen
de tegenover elkaar staande blokken
zou kunnen dienen, uitgebreid en ver
sterkt worden.
Het is voorts aannemelijk, dat tenge
volge van Tito's bezoek aan New Delhi
Nehroe's „vijf beginselen voor een vreed
zaam samenleven der volkeren", voortaan
een verdediger in Europa vinden in de
persoon van maarschalk Tito.
„Wc nemen aan dat Rotterdam is ge
bombardeerd en dat de B.B. uit de direc
te omgeving assistentie nodig heeft" Zo
luidde de veronderstelling, waar men van
uitging bij de B B.-oefening. „Bijstand",
die gisteravond in het hoofdkantoor aan
de Goudsesingel te Rotterdam is gehou
den. Bfjna zeventig personen, onder wie
commandanten uit Rotterdam, Schiedam,
Vlaardingen, het Westland en Ridder
kerk. namen deel aan deze proef op de
som, die een uur duurde en vele leerzame
resultaten opleverde.
Nadat om kwart over acht de huis
sirene op onheilspellende wijze had ge
loeid kwam het apparaat in werking. In
de telefoon-centrales zaten de meisjes op
haar post en de ordonnancen renden af en
aan met de berichten, die in groten getale
binnenstroomden. In een grote kamer,
waar o.a. ook hoofdcommissaris Staal de
verrichtingen gade sloeg tekende de
omvang van de ramp onder de nij
vere handen van de B.B.-ers zich duide
lijk op een levensgrote kaart af. Het bleek
dat de Galilei-centrale door bommen was
getroffen en dat men zowel bij de Zui
delijke ingang van de Maastunnel als op
het emplacement van het station Feijen-
oord te doen had met een z.g. nevelobject.
Voorts had een aangeschoten vliegtuig
enkele bommen laten vallen op woonwij
ken in Schiedam.
Toen de situatie eenmaal duidelijk was
afgetekend werden snel de beslissingen
genomen en voltrok de oefening „Bij
stand" zioh in goede orde. 'n Feit, waaruit
blijkt met welk enthousiasme de Rotter
damse B.B.-ers zich aan hun taak wijden
is wel, dat gisteravond niemand verstek
had laten gaan. De B.B. uit de Kring Rot
terdam, die, ook wat betreft omvang en
het aantal van de oefeningen, de verge
lijking met andere grote steden in ons
land glansrijk kan doorstaan, heeft voor
26 Januari a.s. een instructie-film over
atoombommen op het programma staan.
Ook is er weer een nieuwe practische
oefening in voorbereiding.
De Egyptische premier, Gamal Abd el
Nasser, heeft verklaard, dat de Egypti
sche ministerraad vandaag zal beginnen
met de bestudering van de toekomstige
grondwet, opdat het land zo spoedig
morelijk naar een „normale constitu
tionele toestand" kan overgaan.
Onder meer zal hierbij de ontwerp-
grondwet )n overweging genomen wor
den welke in 1953 door een commissie
van 50, waarin alle schakeringen der
openbare opinie vertegenwoordigd wa
ren, is samengesteld.
De toekomstige grondwet zal zich in
spireren op de grondwetten van Neder
land, België en Frankrijk.
Voorts zal de ministerraad de taak
hebben de datum en de wijze van de
toekomstige algemene verkiezingen te
bepalen en te beslissen over de be-
stuurshervormingen, welke bij het ein
de van de „overgangstoestand" nodig zul
len zijn.
In Londen werd gisteren officieel
medegedeeld, dat de Britse minister van
buitenlandse zaken, Sir Anthony Eden,
wegens een griepaanval het bed moest
houden.
Het tiende ontkorrelingsrapport. uitge
geven door het bureau voor de statistiek
van het Amerikaanse departement van
handel luidt als volgt (in duizenden run
ning bales):
seizoen Ginn. tot 16 Dec.
1954 13.039
1953 15,151
1952 13,938
1951 13,592
1950 9,178
1949 14,776
1948 13,430
Slotginn.
16,324
14,955
15,076
9,908
15,909
14,580
Dag Hammarskjoeld, de secretaris-ge
neraal der Verenigde Naties, is gisteren
geïnstalleerd als lid van de Zweedse Aca
demie en heeft aldus de zetel van wijlen
zijn vader ingenomen.
In de traditionele rede, gewijd aan zijn
voorganger schilderde Dag Hammars
kjoeld zijn vader die van 1914 tot 1917
Zwederi's premier was als „een her
vormend theoreticus met conservatieve
neigingen".
Na de toespraak van Hammarskjoeld
stak de voorzitter, ten teken van de opne
ming van het nieuwe lid, een kaars voor
diens zetel aan.
Op de plechtigheid waren de koning en
de koningin en andere leden van de ko
ninklijke familie aanwezig.
De academie, die 18 leden heeft en daar-
om ook wel „de achttien" genoemd wordt,
kent de Nobelprijs voor literatuur toe.
Geef met Kerstmis deze Gillette
52ADaar beleeft iedere man, èlkc
morgen weer pJezier van. Het is
een ééndelig precisie apparaat, zware
uitvoering, in sierlijk étui: met dis
penser, bevattende 10 Blauwe Gillette
mesjes prijs
Gillette precisie scheerapparaten verkrijgbaar van
F. 1.10 tot F. 25.-
(Van onze correspondent)
Er waren op de buitengewone aandeel
houdersvergadering van de Apeldoornse
Nettenfabriek von Zeppelin en Co N.V.,
welke Maandag in Apeldoorn werd ge
houden, twee punten, waarover zeer lang
en breedvoerig is gediscussieerd. Hierdoor
kwam het, dat deze vergadering, waarvoor
slechts vier punten op de agenda stonden,
de gehele dag in beslag heeft genomen.
De twee punten van discussie waren de
benoeming van een definitieve, uit twee
personen bestaande, directie en de in
levering van aandelen ingevolge het
saneringsplan.
Om bij de tweede kwestie te beginnen,
uit de vergadering werd de vraag gesteld,
hoe het eigenlijk stond met de inlevering
van de aandelen, tot een bedrag van in
totaal f 1% millioen. Het bleek, dat deze
aandelen nog niet bij de N.V. waren ge
deponeerd, zodat zij dus ook niet konden
worden ingetrokken. Verschillende aan
deelhouders vreesden, dat nu het gehele
saneringsplan op losse schroeven zou
komen te staan. De oorzaak scheen te
liggen in moeilijkheden tussen het bestuur
en de oud-directeur, de heer R. D. Jonker.
De laatste weigerde zijn aandelen in te
leveren zolang hij er niet op alle punten
zeker van kon zijn, dat de andere betrok
kenen hun aandelen zouden deponeren.
Dezen hadden hun aandelen echter reeds
ingeleverd, doch ze later teruggevorderd,
omdat de heer Jonker nog niet gedepo
neerd had.
De rechtskundig adviseur van de oud
directeur stelde toen voor, dat de verga
dering enige tijd zou worden geschorst en
dat er in de pauze zou worden gezocht
naar een middel om uit de impasse te ge
raken. Dit middel werd inderdaad gevon
den. Alle betrokkenen zullen een verkla
ring tekenen, dat zij hun aandelen voor 1
Januari 1955 zullen inleveren.
Er waren voor deze vergadering 2833
prioriteits- en gewone aandelen alsmede
585 onderaandelen, tezamen 1669 stemmen
vertegenwoordigende, gedeponeerd.
Zoals gezegd werd, leverde de benoe
ming van twee directeuren ook nogal
moeilijkheden op. De voordracht, waarop
de namen van de waarnemende directie
bestaande uit mr T. Vroom en de heer H.
C. Smith, waren vermeld, kon namelijk
niet de instemming van de gehele verga
dering verkrijgen. De bezwaren kwamen
hierop neer, dat beide genoemde heren
deel uitmaakten van het bestuur der N.V.
Gisteren is
door de Gemeng- f 1
de Commissie uit mÊÊfr
de beide Kamers 1211
der Staten-Gene- -st,
raai voor de Ste- Wip
nografische Msafc»
Dienst benoemd
tot directeur van
de Stenografi
sche Inrichting
der Staten-Gene-
raal de heer Th.
Rietjens. Reeds
sinds Mei '52 was
de heer Rietjens
waarn. directeur
wegens ziekte
van de heer Bas-
tiaan die nu met
ingang van 1 Jan.
met pensioen gaat.
De voorzitter der Tweede Kamer heeft
van dit benoemingsbesluit kennis gege
ven in de vergadering der Kamer en
daarbij woorden van afscheid gesproken
aan het adres van de heer Bastiaan. De
heer Rietjens werd door hem met vrien
delijke woorden in zijn ambt bevestigd.
Vandaag zal dezelfde plechtigheid in de
Eerste Kamer plaats hebben.
De heer Rietjens is reeds sinds Sep
tember 1919 in dienst bij de Stenografi
sche Inrichting der Kamers, toen hij de
opengevallen plaats van de huidige mi
nister-president. Br W. Drees, bezette,
die toen wethouder van Den Haag was
geworden. Merkwaardigerwijze had zijn
•benoeming tot onder-directeur in 1947
dezelfde oorzaak, namelijk door de benoe
ming van de toenmalige onder-directeur,
de heer Van Zwijndrecht. tot wethouder
van Den Haag.
De heer Rietjens is voorts werkzaam
voor de verzorging van het stenografisch
verslag Nederlands en Vlaams door
de Assemblée voor de Europese Gemeen
schap voor Kolen en Staal te Straatsburg
en voor andere lichamen als de Kon.
Nederl. Maatschappij tot bevordering der
Geneeskunst.
Tot onderdirecteur werd benoemd de
heer V. d. Velden.
Allereerst moet ik opmerken, (U weet
zelf uit ondervindingE dat berichten
over
China dikwijls onbegrijpelijk klinken voor
een Westers oor en dat ze vaak de vol
gende dag weer worden tegengesproken.
zi„ redenen: 1 China is een
fand^biina zondernverkeersmiddelen, en
vwr' onze voorstelling onbenaderend
groot 2 - De mentaliteit van het volk
verschilt diametraal van de Westerse,
verschilt üi praktisch door nie
mand buitel China goed ve« en
zeker niet door een of andere,handtelsman
of „expert", die enige tijd in China
toefd heeft. U begrijpt wel lezers, wat ik
bedoel en 't is U al duidelijk, hoe
pliceerd alles wordt. Dit vooropgesteld,
zaï ik toch op uw vraag antwoorden en
verder geleidelijk spreken over al uw
uitroepen: „Hoe is dat alles mogelijk!.^
Hoe dan kon het Chinese volk in zo n
kort tijdsbestek communist worden? Mijn
antwoord is: Dat volk is tot op de huidige
dag nog voor zegge 95 procent anti
communistisch. Ik mag wel beweren, dat
het in geen honderd jaar communistisch
zal zijn. Eerstens, omdat de Chinezen als
volk zo hoog staan en reeds 8000 jaar zo
diep doordrongen zijn van zulk een echt
hoog zedelijke beschaving, dat ze niet ge
makkelijk hiervan kunnen worden los
gerukt, zeker niet in honderd jaar. Twee-
dens is het Chinese volk zo intelligent
en tegelijk zo diep religieus opgevoed,
dat een godloos en tevens materialistisch
stelsel als het communisme niet gauw vat
op hen zal hebben, althans niet in hon
derd jaar. Want vergeet ook niet, dat we
te doen hebben met een volk van bijna
500 millioen zielen. 'Kunt U zich dat rea'
liseren, lezers?
Ik zal U wat helpen met een verge
lijking, want tegenwoordig zijn we zo
ijselijk nuchter, als er sprake is van mil-
lioenen, alsof dat vanzelf spreekt. Ste)
u eens voor, dat 500 millioen mensen u
komen begroeten. U leest uw krant, dus
we moeten vlug zijn twee mensen per
seconde bijvoorbeeld dan zoudt u pas
na zes jaar en vier maanden rustig door
SJn"fn lezen en danwat een toe-
steeds nog met uw krant van
a™ iaar terug in uw han-
tt?„ fluistert iemand in mijn oor):
„Uw vrouw staat voor u, die een nieuw
vloerkleed moet hebben". Enfin, ik be
doel, dat betekent 500 millioen mensen,
die nog vliegensvlug voorbijtippelen,
twee per seconde. Maar elk zou nog
overtuigd moeten worden van het com
munistische paradijs en de voornaamste
leerstellingen moeten worden bijgebracht
U begrijpt, dat gaat niet in 100 jaar.
Ik wil u alleen maar zeggen door een
dolle vergelijking, dat men maar niet met
een krachtige handzwaai 500 millioen
mensen kan brengen tot een levens
beschouwing, die voor een nuchter den
kend mens onaanvaardbaar is. Verder
nog dit: China heeft nog nooit een, vol
gens ons begrip, eigenlijk staatsbestuur
gekend. Practisch staat in China de fami
lie boven alles. Zij regeert haar kleine
rijk naar binnen en naar buiten, terwijl
de staat eigenlijk meer door de „hemel"
leidende macht is dan een heersende
kracht.
Onderschat ook het volgende niet, nl.
een Chinees werkt hard en wordt graag
rijk. Maar zijn zucht naar persoonlijke
welvaart hangt samen met zijn gods
begrip: Voorvaderencultus. Hoe rijker hij
persoonlijk is, hoe meer verering hij kan
brengen aan zijn voorvaderen en hoe
meer hij en zijn familie door de „hemel"
zullen worden beloond.
Zo is die 500 millioenmassa van huis
uit anti-communistisch en gekant tegen
de utopie van een staat, die alle rijkdom
beheerst, en gelijkelijk verdeelt.
Lezers, inderdaad is China momenteel
voor een groot gedeelte onder commu
nistische druk en nog wel de voornaam
ste havensteden, inderdaad een wereld
ramp.
Meen echter niet, dat deze millioenen-
bevolking communist is geworden. Ze
zijn helaas onder de voet gelopen, mil-
lioenen zijn gedood of gedupeerd. Toch
meen ik, dat het van tijdelijke aard zal
blijken te zijn Het feit is al erg genoeg.
Maar hoe kon zoiets gebeuren? Het
antwoord ligt in de leuze: „Divide et
Impera". (Verdeel en heers). Wat de
koloniale mogendheden al sinds eeuwen
hebben toegepast, is thans door Rusland
op grote schaal gedaan. Maak twee par
tijen, zorg, dat de ene kant. tijdelijk al
thans, meer macht bezit. Sla dan je slag
en het pleit is gewonnen. Ten Noorden
van China wonen Mongoolse nomaden
stammen. Het zijn geen echte Chinezen.
Zij staan over het algemeen op een min
der hoge trap van beschaving. Rusland
heeft reeds lang deze volksstammen be
werkt. Het zijn Ruslands buren en lang
zamerhand „gecultiveerd" tot het com
munistische idee. Eigen opinies houden
deze mensen er niet op na, tenzij het
principe van „Eigen voordeel boven
alles". Zij hebben altijd bestaan van roof
en zijn al ontelbare malen China binnen
gevallen. Zelfs de Manchoes, die tot 1911
de keizerstroon in Peking bezetten, waren
verwant aan hen en feitelijk geen eigen
lijke Chinezen van de oude cultuur. Ook
zij verkrachtten het Chinese volk zelfs
in die mate, dat iedereen een lange staart
moest dragen tot teken van onderwer
ping. Deze Manchoe-dynastie verdween
in 1911 en daarmee verdwenen ook on
middellijk de staarten. Deze horden zijn
op rooftocht geslagen, getraind door
Rusland in een soort militairisme, toe
gerust met een enorme hoeveelheid
wapens en munitie, die nog aangevuld
werd met wapenen, die Amerika geïm
porteerd had ten behoeve van de natio
nale troepen. Zo plonsten zij Noord-China
binnen, dezelfde tweebenige buffels, die
ik gekend heb als stoottroepen van de
Jappen in Indonesië physiek ware
giganten, overal doorheenstotend, alles
roven en elk mensenleven miskennend;
ook hun eigen leven is hun weinig waard,
roof en vernietiging is hoofdzaak: want
Ze zijn anti-mens voor anderen zowel als
voor zichzelf.
Daarbij moeten we niet het allerbelang
rijkste feit vergeten, dat Europa lam
geslagen lag door de wereldoorlog en
Amerika was afgemat. Het arme China
met Sjang Kai Sjek was uitgeput door
Japan en ook door de Mongoolse invallen,
waarover we juist spraken. Dat was juist
een kolfje in de hand van Moskou, om
haar overvloed van oorlogsmateriaal,
verkregen van de geallieerden, ten dien
ste te stellen van haar Mongoolse familie-
en geestverwanten. Zodoende kon dit
geboefte zijn furie uitrazen tegenover de
soldaten van Sjang Kai Sjek, terwijl Rus
sische generaals achter de schennen
stonden en een plan de campagne hadden
uitgestippeld. Tegen zulk een Noordwes
ter orkaan moest zelfs een flink leger
onder deze omstandigheden capituleren
en zie daar, de reden, dat deze horden
thans zijn doorgedrongen, vooral langs
de kuststreken tot aan de Portugese
kolonie Macao. Nu leest men wel in de
kranten, dat b.v. de bewoners van Amoy
de communisten met vlaggen begroetten.
Dit is puur een geste voor zelfbehoud.
Wij. Westerlingen, zullen dat laf noemen
en terecht, maar het gaat hier tenslotte
om levensbehoud en niet direct om
hogere principes. En tenslotte: Oost is
Oost en West is West. Wat daarachter zit?
Heidendom en christelijke beschaving,
voila tout! Alles overziende staan we
voor het feit: Het communisme beheerst
momenteel China.
Veel zal ervan afhangen, hoe de ver
houding tussen Mao Tse Toeng en Mos
kou zich ontwikkelt. Toch geeft het
aloude adagium de doorslag:
De pen (d.i. China's 6000-jarige be
schaving) is machtiger dan het zwaard.
in de tijd van de débacle, zodat men van
mening was, dat ook op hun schouders
een deel van de schuld aan deze débacle
rustte. De voorzitter kon begrijpen, dat
men hierin aanleiding voor wantrouwen
vond. Doch anderzijds moest hij erop wij
zen. dat de genoemde heren enorm veel
belangrijk werk hebben verricht om de
N.V. weer in het juiste spoor te bren
gen, zodat het wantrouwen, dat aanvan
kelijk ook bestond bij de speciaal in bet
leven geroepen commissie van onderzoek,
allang verdwenen was. Hij meende, dat de
vergadering vertrouwen moest hebben in
deze voordracht, omdat men vertrouwen
had getoond in de commissie van onder
zoek, die deze voordracht tenslotte had
samengesteld.
De rechtkundig adviseur van de oud
directeur, zelf ook aandéelhouder zijnde,
vroeg in een voorstel van orde statuten
wijziging, teneinde in de toekomst een
eventueel noodzakelijke schorsing of ont
slag van de directeur gemakkelijker te
maken dan tot nu toe het geval is Boyen
dien wilde hij de benoeming van de nieu
we directie uitgesteld zien.
Ir Van Brero zegde toe, dat in de eerst
volgende vergadering voorstellen tot wU-
ziging van de statuten tegemoet kunnen
worden gezien. Voor uitstel van verkie
zing van een directie voelde hij echter
niets. Het betrokken voorstel werd daar
op in stemming gebracht en toen verwor
pen. De heren mr T. Vroom en H. C.
Smith werden vervolgens tot directeur ge
kozen. In de raad van commissarissen
kregen zitting de heren R. E. Duin, G. J.
te Cate en ir A. J. van Brero. We] werd
daarbij de wens genit, dat deze raad van
commissarissen t.z.t. met enkele leden zou
worden uitgebreid.
(Van onze Brusselse correspondent).
Ter gelegenheid van plechtigheden
rond het 50-jarig bestaan van de Ant
werpse socialistische dokwerkersbond,
heeft de socialistische minister van P. T.
T., Transport en Marine, de heer Anseele,
verklaard dat de Belgische handelsvloot,
die maar een capaciteit van 400.000 ton
heeft, onvoldoende is en noodzakelijk
versterkt moet worden.
Ook de uitrusting der Belgische havens,
en meer speciaal die van de Antwerpse,
dient verbeterd te worden. Daartoe gaat
men thans beginnen met 'n grootscheepse
planning van het geheel. Bovendien wil
men een bijzonder fonds stichten.
In de komende halve eeuw, zo ging de
heer Anseele voort, zal Antwerpen een
rol op het eerste plan moeten spelen in
de Europese economie. Hij herinnerde er
ook aan, dat de eerste Belgische atoom
reactor, te Moll, zich bevindt in de nabij
heid der Antwerpse haveninstallaties.
„De huidige regering heeft een plan,
om van Antwerpen de voornaamste ha
ven van West-Europa te maken".
Zinspelende op de kanalisatie van de
Moezel, zeide de minister„dat sommige
nabuurlanden te stoute en onvoldoend ge
rijpte kanalisatieplannen koesteren".
Verder moet België, aldus de heer An
seele. zeer nauwkeurig de plannen volgen
van sommige buurlanden, voor wat be
treft de ontwikkeling van het vervoer per
rail en langs de weg, welke een grote
weerslag op de activiteit der haven van
Antwerpen zou kunnen hebben.
Reserve-officieren behoeven geen huis
werk te maken. Dit is de uitspraak van
het militaire ambtenarengerecht over een
klacht van de reserve-majoor der lucht
doelartillerie mr J. W. uit Arnhem, die
schriftelijke militaire lessen thuisgestuurd
kreeg. Mr W. en vele andere reserve
officieren vonden het volgen van deze
cursussen uiterst bezwaarlijk in verband
met hun dagelijkse arbeid. Daarom werd
een uitspraak van het militaire ambte
narengerecht gevraagd.
Aangevoerd werd, dat men Weliswaar
meer dagen voor herhalingsoefeningen in
de laatste jaren moest opkomen, maar dit
zou niet inhouden, dat in de plaats daar
van schriftelijke cursussen zouden kun
nen worden opgelegd. Volgens de voor
schriften, zo voerde mr W. aan, zouden
uitsluitend die reserve-officieren her-
halingsdagen door schriftelijke cursussen
kunnen vervangen, die daartoe uitdrukke
lijk de wens te kennen geven.
lïa uitvoerige overwegingen heeft het
militaire ambtenarengerecht de heer W.
in zoverre in het gelijkgesteld, dat in
derdaad een reserve-officier uitsluitend
op diens verzoek een schriftelijke mili
taire cursus kan worden thuisgestuurd.
Met andere woorden: reserve-officieren
behoeven geen huiswerk te maken als zij
dat niet willen.
Arnhem
De Arnhemse chirurg dr J. Stuyt, die
een grote belangstelling heeft niet al
leen voor zijn eigen heelkundige vak,
maar ook voor de geschiedenis (hij
promoveerde indertijd te Parijs op een
proefschrift inzake het Naundorff-
mysterie). heeft heel wat curiosa ver
zameld. Hij heeft er een nieuw (of in
dien u wilt: oud attribuut) bijgekregen,
namelijk een guillotine. Dit exemplaar
heeft een plaats gekregen in een zijner
kamers (we nemen onmiddellijk aan. dat
het noch de wacht- of de spreekkamer
van de chirurg is) en dr Stuyt heeft het
geval opgediept in Zutphen. Nu martelt
hem de vraag: heeft deze valbijl ooit
dienst gedaan?
Hamburg
Service van de Duitse rivierpolitie. De
patrouilleboot voer in de Elbemonding
het uitvarende Nederlandse tankschip
„Mercurius" achterna. Er was namelijk
een achterblijver In Hamburg opgepikt.
Neen, niet in de Reeperbahn of enig
ander zeemanskwartier, het was de
scheepshond, die op de kade stond te
treuren. In grote dank werd het dier
door de bemanning aanvaard.
Glasgow
Zeven mannen moesten een ouderwetse,
omvangrijke vleugel brengen op de
tweede verdieping van een huis. Ze
waren reeds een flink eind gevorderd,
toen opeens de trap het begaf en de
mannen met de vleugel twaalf meter
naar beneden stortten. Zes van hen
liepen daarbij ernstige wonden op.
Moskou
De „Prawda", het Russische blad, heeft
er een speciale man aan gezet om eens
na te zoeken hoeveel zeer-ouden-van-
dagen er in de Sovjet-Unie leven. De
topklasse vormen de 717 heren en dames
boven de 110 jaar I (de oudsten zijn
twee dames, beiden 145 lentes tellend).
Verder telde men nog 4425 mensen tus
sen de 100 en 110 laar, terwijl er een
stadion vol is (40.000), die de negentig
zijn gepasseerd. De vrouwen overheer
sen in deze leeftijdsgroepen der oudjes
sterk: men treft er drie vrouwen tegen
één man aan.
De wereld-olieproductie zal naar men
aanneemt, dit jaar voor het eerst In de
geschiedenis meer dan 700 miliioen me
trieke ton bedragen. De stijging in de
voortbrenging is voornamelijk te danken
aan de grotere productie in de landen
van het Midden-Oosten. Volgens zojuist
door het Petroleum Informatie-Bureau
gepubliceerde ramingen, zal de productie
in 1954 ongeveer 710 millioen ton bedra
gen, vergeleken met 678 millioen metrie
ke ton in het voorgaande jaar.
Amerika was wederom veruit de groot
ste producent. De voortbrenging wordt
voor de Ver. Staten nl. op 340 millioen
gesteld (vergeleken met 343 millioen ton
in 1953). Voor de eerste maal in meer dan
een halve eeuw hebben de Ver. Staten
echter minder geproduceerd dan alle
overige landen tezamen. De laatste maal
dat dit ook het geval was, was in 1902
toen de Ver. Staten en Rusland ieder iets
minder dan 50 pet van de totale wereld
productie van 25 millioen ton voor hun
rekening namen. In 1954 bracht Amerika
48 pet voort, terwijl de Russische produc
tie welke op iets meer dan 60 millioen
ton wordt gesteld minder dan 10 pet
van de wereldproductie beliep.
Het Is voornamelijk aan het Midden
Oosten te danken, dat de wereldproduc
tie dit jaar een stijging heeft ondergaan.
De voortbrenging in dit gebied wordt
geraamd op 136 millioen ton, vergeleken
met 122 millioen ton in 1953, Kuweit en
Saudi Arabië namen dit jaar van de ge
noemde hoeveelheid ieder ongeveer 47
millioen ton voor hun rekening, terwijl
de productie voor Irak op iets meer dan
30 millioen wordt gesteld.
De productie van Venezuela wordt ge
raamd op iets minder dan 98 millioen ton,
vergeleken met 93 millioen ton verleden
jaar. Binnen het Britse Gemenebest is
Canada weer de leidende producent; hier
zal naar verwachting 12)4 millioen ton
voortgebracht worden. Brits Borneo zal
naar men aanneemt iets minder dan 5
millioen ton voortbrengen, terwijl de pro
ductie op Trinidad op bijna 3)4 millioen
wordt gesteld.
