Bedrijvigheid en
slaaptabletten
De H-lijn
Marx en Wishinsky
De beul en een
onsverduistering
Een vesting viel
Twaalf seconden
Koninkrijk nieuwe
stijl
Beeldenstorm in
Thontuong
Dissonanten en
Don Camillo
IS iéts te melden
VRIJDAG 31 DECEMBER 1954
PAGINA 9
Toen de dag was 8 Mei
viel Dien-Bien-phoe. In Genève
toastten Molotov, Chou en Lai en
Nam II op het „recht dat altijd ze
geviert", doch Frankrijk en de
vrije wereld luisterden verbijste
rend en verslagen naar het laatste
bericht dat uit de rokende vesting
kwam voor men met een handgra
naat ook het laatste zendstation
aldaar vernietigde. „Fini!.zei
zwak een schorre stem, „ik her
haal: fini!"
En zo was dit jaar. In Indo-
China loste men het laatste schot
aan het laatste front dat de wereld
nog restte. Aan de conferentie
tafels bouwde men onverdroten
aan de vrede, maar men bewaart
deze vrede nog altijd achter prik
keldraad. Doch sterker wellicht
dan het spookbeeld van de dode
lijke paddenstoel die op 1 Maart
boven de Pacific de geleerden
duidelijk maakte, dat de mens
krachten ontketend heeft welke
hij niet meer schatten, dirigeren
en controleren kan, sterker dan
het prikeldraad waarachter men
zich noodgedwongen nog steeds
verschansen moet, is de hoop van
hen die inderdaad van goeden wille
zijn. Moge deze hoop in het jaar
dat hedennacht geboren wordt,
blijven groeien opdat 1955 wérke
lijk worde een
Zalig en Gelukkig Nieuwjaar!
:us-
der
be-
mse
Ar-
ior
jgs-
een
dan
clVa
:pen
oer-
Do-
kin-
:ago
dui-
nder
raid
ntry
lijke
verd
tot
r en
af-
•icts-
■iefje
aau-
evat-
die!"
kiln
van
John
t Er
wolk
lOtste
had-
dger-
e re-
i ver
bleet
ïr en
>p de
ruwe-
d had
rman,
veel
r het
vrije
ien en
chtig-
irlog",
ereld-
n sein
China
mmu-
-Bien-
Arab.-
aëliti-
inuten
/eelste
laarde
;en de
Oost-
iat en
ezorgd
rroris-
ch in
liezm-
s vrije
'erkie-
stem-
i voor
volzin
jl ty-
men
in en
Zahed-
ir men
naar
boven
Jan df
in eer.
e (,,wf
a San
n San
luizend
eer en
luizend
i ver"
linister
lbedui-
nadat
loorlog
senator
voor-
ranten.
De wereld nam vacantie, doch in diplo
matieke kringen heerste nog altyd koort
sige bedrijvigheid! Mendès France ge
bruikte voortaan bij gebrek aan tijd zqn
lunch op kantoor, Churchill en Eden reis
den naar Washington, Dulles vloog on
verwachts naar Londen. Adenauer pleitte
op alle fronten voor de Duitse souverei-
niteit en in Cairo ondertekende men het
accoord waarbij Engeland na 72 jaar de
Suez-kanaalzöne prijs gaf aan de Egyp-
tenaren.
er.dere kreten in die dagen. In Amerika
beschuldigde men dr J. Robert Oppenhei-
mer, de man onder wiens leiding destijds
óe eerste atoombom vervaardigd werd,
van communisisehe activiteiten, in Elten
hing men op grote schaal (Duitse) pam
fletten tegen de muren teneinde de voor
bijgangers er op te wijzen, dat wij ter
plaatse het „Deutschtum" reeds vijf jaar
lang hebben onderdrukt, nabij de Are de
Triomphe moleteerde men de Franse
ministers Laniel en Pleven in een demon
stratie vóór maarschalk Juin en tégen de
Europese Defensie Gemeenschap, in Duits
land publiceerde maarschalk Kesselring
zijn mémoires onder het motto: „Nur Rib-
bentrop war Schuld daran" cn temid
den van andere, doch even oorverdovende
kreten kwamen in België de socialisten
zegevierend uit de verkiezingen.
De machtigen der aarde vergaderden
intussen opnieuw, nu in het Palais des
Nations in Genève, doch het nieuws dat
zij produceerden verschilde in toon nau
welijks van het nieuws dat men van voor
gaande conferenties vernomen had. Vier
dagen achtereen besteedde de Britse pers
De
ee
Tritonin de Shannon. Tue
K.L.M.-rampen dicht op elkaar.
Evdokia Petrov kréég tijdens een tus
senlanding in Port Darwin het politiek
asyl waarom ook zij gevraagd had, en wat
er van de twee koeriers bij hun aankomst
in Moskou geworden is. verzuimde het
persbureau Tass ons te melden.
Daarnaast lazen de vacantie gang ers
zo zy niet door regen plensten, het vol
gende: Dr Otto John, het hoofd van de
Duitse inlichtingendienst, ging naar
Oost-Berlijn en keerde nooit meer terug,
in Engeland overleed in de ouderdom
van bijna vijftien jaar het vleesrantsoen,
boven het Kanaal stortte een Convair
van de Swiss Air omlaag omdat de be
manning tijdens een tussenlanding in
Genève vergeten had, benzine bij te tan
ken, in Marokko èn Tunis vielen er nog
altijd doden, en in Atlantic City V.SJ
belde Alvin Henderson zijn huisdokter
omdat hij zich niet zo fit als gewoonlijk
voelde. Hij had toen twaalf slaaptablet
ten tegen de kiespijn ingenomen, bene
vens vijftien benzedrinetabletten om het
slaperige effect der slaaptabletten te
elimineren, en zes aspirientjes voor het
geval hij zich na opgemelde behandeling
wellicht niet wèl zou voelen
Kolonel Nasser (links) en generaal Naguib. Tweemaal werd de generaal
afgezet, de laatste maal voor goed.
Mendès-France. Tussen de „Wehrmacht'
Europese eenheid.
méér aandacht aan de Yoke-Yoke
Engelse Bcac-verkeersviiegtuig waarvan
men dertig mijlen ten Noorden van Stiom-
boid na een ontploffing niet méér terug
vond dan wat verwrongen wrakstukken
en een olievlek; één etmaal lang had men
in Spanje uitsluitend belangstelling voor
een oude schuit die, feestelijk versierd,
aan de kade van Barcelona meerde met
241 overlevenden van de voormalige
„Blauwe Divisie" die dertien jaar tevoren
als een „symbolisch gebaar" naar Rusland
gezonden en slechts enkele weken later
uit elkaar geslagen was, en voor het ove
rige stond, Genève of géén Genève, een
half millioen Engelsen langs de Thames
teneinde te zien hoe Oxford de boatrace
won, heropende men met een luxe-liner,
de Caronia, het AmerikaansJapanse toe
ristenverkeer (de opvarenden lieten in
In de Nötre Dame hield
men een rouwdienst voor
hen die in de strijd om Dien
Bien Phoe het leven gelaten
hebben. Twee dagen lang
bleven de theaters gesloten
en Geneviève Galard, de Flo
rence Nightingale der ver
woeste vesting, kreeg niet
alleen het Croix de Guerre
doch ook het Legion d'Hon-
neur „De na-oorlogse phra
se", zou tegen het jaareinde
een teleurgesteld Amerikaans
diplomaat verklaren, „der
grote vier" was een vergis
sing: Frankrijk behoort niet
meer tot de grote mogend
heden", doch op het draai
toneel van de rest der we
reld ontbrak het niet aan
boeiende gebeurtenissen. In
Canada arriveerde de mil-
ïioenste emigrant, in Londen
begroette men koningin Eli
sabeth na een afwezigheid
van zes maanden, in Hondu
ras telde men voor veertig
millioen dollars schade na
één week staking in de ba-
naneninditstrie, in Ierland
verloor bij de verkiezingen
de partij van De Valera acht
zetels, in Paraguay hield men
een der kwartaal-revoluties
en installeerde men generaal
Alfredo Stroessner (van
Duitse herkomst) als presi
dent, in Engeland liep Roger
Bannister de mijl binnen de
magisch geheten vier minu
ten, in Cairo <in Cairo!) ver
toonde men in aanwezigheid
van generaal Naguib en Frau
Rommel, de première van 'n
nieuwe Duitse film „Das war
<j unser Rommel!", in Rome
verzamelde men 50.000 gelo
vigen op het Sint Pieters
plein ter gelegenheid van de
het heiligverklaring van Paus Pius X. en in
Washington overhandigde dr Kortènhorst
namens het dankbare Nederlandse volk
een beiaard van veertig klokken.
Dat alles. Doch bovendien herkoos
West-Duitsland Theodor Heuss als presi
dent der Bondsrepubliek, confereerde
Mendès-France in Brussel met het oog op
de naderende begrafenis der Eur. Defen
sie Gemeenschap, tekende men in Iran
een olie-overeenkomst en stelde men de
raffinaderijen in Abadan weer in wer
king, leed men in China onder de zwaar
ste regenval sedert duizend jaar en ging
de Yangste. dood en verderf zaaiend, bui
ten haar oevers, lanceerden in Parijs de
modekoningen Christian Dior en Jacques
Fath (welke laatste slechts enkele maan
den later een indrukwekkende uitvaart
zou krijgen) de H-lijn en de S-lijn, arri
veerde niet alleen de Dalai Lama doch
ook de Engelse oud-premier Attlee in
Peking, stierf in Friedrichshafen Dr Hugo
Eckener die destijds met de Graf Zeppe
lin rond de wereld vloog, registreerde
Londen de koudste Augustusdag sedert
1871, betreurde men in Italië de dood van
een uitzonderlijk begaafd staatsman, Dr
Alcide de Gasperi, lanceerde men tijdens
de Festspiele in Salzburg een nieuwe
opera (Penelope, van de Zwitser Rolf
Liebermann), klom keizer Hirohito in
Tokio voor het eerst van zijn leven in
een vliegtuig en maakte in Rio Brazilië's
president Getulio Vargas een eind aan
zijn leven nadat hij een politiek testa
ment voltooid had waarin hij de „Ameri
canos del Norte" in het algemeen en de
aandeelhouders van de Standard Oil
Company niet zonder nadruk als vijanden
van het Braziliaanse volk had afgeschil
derd.
de stad Orleansville na een aardschok tot
puin verging.
Terwijl de Nato-legers in Noord-West-
Duitsland met atoomkanonnen oefenden,
ontplofte „ergens in Rusland" de zesde
atoombom, verliet de „Agamemnon", een
luxe jacht vol koninklijke en prinselijke
gasten, de haven van Napels, had men in
Bonn de nieuwe „Wehrmacht" op papier
al gereed (12 divisies en slechts 35 a 40
generaals; in 1945 had men er rond 1500),
en prepareerde de wereld zich op Octo
ber, de „maand der accoorden". Anthony
Eden maakte een rondreis door West-
Europa, toen tekende men in Londen en
Parijs de protocollen die na Kerstmis nog
altijd op ratificatie van een weerspannige
Franse Kamer wachtten, sloten Mendès
France en Adenauer een Saar-accoord,
zonk zonder één Frans protest in Hanoi
voor goed de Franse tricolore en trokken
30.000 Viet Minh-troepen zingend de stad
binnen, en maakten Italië en Joego Sla-
vië tenslotte een eind aari het conflict
rond Triëst.
Zo stegen, zei men, dan inderdaad de
kansen op een blijvende vrede. In deze
vredige wereld staakte men intussen in
de Engelse havens, waren er bloedige on
geregeldheden in Algiers, ontdekte men
in Frankrijk nu ook een lek in het Franse
nationale defensie-comité, hoorde men tij
dens de viering van de vijfde verjaardag
der communistische overwinning in Pe
king voornamelijk strijdkreten aan het
adres van Tsjang Kai Sjek. en wemelde
het links en rechts op de aardbol opnieuw
van vliegende schotels. Doch in Neder
land begon men onder het motto „een
uur voor een toekomst" een actie ten bate
van de vluchtelingen welke de jongste
O
Er heerste in Nederland toen al een
Duitse toeristeninvasie die niet geheel
zonder incidenten verliep, doch wellicht
was het alarmerender dat er, anderhalve
maand na de ontploffing van de H-bom,
in Sydney plotseling een radio-actieve
regen viel en dat men in Frankrijk een
- v-- vxw cjj uai uien ui x-xaimiijK een
doÜaïTen volslaïem hL fnuvÜ! lek.in sjife met de staatsgeheimen be- Hoog bezoek aan Nederland. Onder de gasten van ons Vorstenpaar was
Keizer llaile Selassie.
dollars en volslagen leeggekochte souve
nirwinkels achter), werd in de Hellbron-
ner Strasse te Berlijn Ivan Trushnovich,
de leider van een Wit-Russische organisa
tie, door enige Rood-Russische landgeno
ten gekidnapt en naar Oost-Berlijn ge
sleept, opende minister Algera de nieuwe
weg AmsterdamUtrecht, veroverden tij
dens de gemeenteraadsverkiezingen te
Nazareth de communisten 6 zetels en 38
procent der stemmen, bestond de Anti-
Revolutionaire Partij 75 jaar, brachten
koning Frederik en koningin Ingrid van
Denemarken een officieel bezoek aan Ne
derland (in de loop van het jaar waren
ook het Noorse koningspaar, het echtpaar
Coty en keizer Haile Selassie te gast bij
ons koningshuis), liet de president der
General Motors zich ontvallen dat zijn
jaarsalaris onder de druk der omstandig
heden een vleugje gezakt is en dat het nu
nog slechts 637.233 dollar 's jaars
draagt, overleed Pim Muiier, de „vader
treffende Indo-China ontdekte. Het was
een maand waarin belangrijke dingen ge
beurden. De E-D.G. overleed en Mendès-
1 rance vormde een nieuwe regering, In
Genève creëerde men een wapenstilstand
voor Indo-China, in Amsterdam startte
de Tour de France, de wereld keek naai
de derde zonsverduistering van deze
eeuw, Nederland nam kennis van het
Mandement der Bisschoppen, Winston
Churchill werd Ridder in de Orde van de
Kouseband, in Guatemala eindigde de
revolutie die reeds maanden dreigde met
het vertrek van president Arbenz, die
niet nagelaten had. aan de vooravond der
bloedige gebeurtenissen nog twee mil
lioen Quetzal te graaien uit de staatskas;
in Barcelona arresteerde men na al die
jaren Juan Cormera, die in de dagen van
j _T 0 xx ut' Uclgexi vexxi
oud- een er aal Geo ree UK nnevTv^r! de burgeroorlog zowel de „Beul van Bar-
oud-generaal George C. Kenney, de voor
malige commandant van de Amerikaanse
tactische luchtmacht, dat een verrassende
vijandelijke aanval op Noord-Amerika
naar schatting twintig millioen levens zou
kosten en gaf hij ongevraagd de vrije we
reld een welgemeend advies: „hit the
criminals before they hit us!".
In Amerika hield de stad Spokane met
celona" als de „Lenin van Catalonië" ge
heten werd, en het zal Juan Cormera
nauwelijks getroost hebben, te vernemen,
dat wij juist die dag besloten, de Sovjet-
Unie in de loop van 1954 150.000 vaten
haring te zullen leveren.
De zomer naderde nu: in West-Europa
begon de natte moesson, doch het nieuws
blééf stromen, mèt de regen. In het Hi-
malaya-gebergte worstelde, ver van de
bewoonde wereld, Dr Edmund Hillary,
Zo vergleed de zomer. De K.L.M. werd
getroffen door twee vliegtuigrampen: de
„Willem Bontekoe" stortte ter hoogte van
Bergen in de Noordzee en slechts enkele
dagen later crashte de super-Constellation
„Triton" op een modderbank in de Shan
non. Boven Formosa ronkten nu voor het
eerst de motoren van communistisch-
Chinese bommenwerpers, doch generaal
De Castries, de held van Dien-Bien-Phoe,
keerde zwijgend uit krijgsgevangenschap
terug in Parijs en in de V.S. legde na
een onderzoek dat vele maanden had ge
duurd. de senaat Amerika's communisten
jager numero één, Joe McCarthy aan
banden. In Nederland sprak men in die
dagen voornamelijk over de allernieuw
ste spelling, de vinnige voetbaloorlog tus
sen de K.N.V.B. en de Rebellen en (voor
al) over Audrey Hepburn.
Het kreeg in de kranten méér relief dan
de verkiezing van mr Van Kleffens tot
voorzitter van de Assemblee der V.N., of
de typhoon die in Japan meer dan drie
duizend levens kostte, of de twaalf ver
schrikkelijke seconden waarin, in Algiers,
wereldoorlog in Oostenrijk en Grieken
land zonder hoop en zonder toekomst
achter gelaten had, en de twee millioen
francs welke het Wereld-Vredescongres
aan Charles Chaplin overhandigde, gin
gen naar Abbé Pierre voor de daklozen
van Parijs.
Het jaar liep af. Winston Churchill
vierde zijn tachtigste verjaardag („ik
nader nu het einde van mijn reis") en
onder hen die in de laatste weken van
het jaar dat sterven ging, hun reis reeds
beëindigden, bevonden zich dr Wilhelm
Furtwaengler, Pins Ali Reza, de troon
opvolger van de Perzische Sjah, Fred
Smce, de jonge Amerikaan die achttien
jaar in een ijzeren long doorbracht en
van zich zelf zei: „I'm a man without
worries", de filmacteur Lionel Barrymore
en Andrei Vishinsky, de man tussen Mei
1937 en Februari 1938 tijdens de zuive
ringsprocessen in Moskou als openbare
aanklager meer dan 5000 doodvonnissen
had gevraagd en gekregen. -
Hij kreeg een staatsbegrafenis in
Moskou, Andrei Vishinsky, doch toen
bij het licht van enkele walmende olie
lampen op een naargeestige December
avond vijf doodgravers op het Londense
Highgate-kerkhof de lijkkist met het
gebeente van Karl Marx, de vader van
het communisme, opgroeven teneinde
hem na 62 jaar opnieuw te begraven
onder een gedenksteen welke het Bri
tish Marx Memorial Committee 200 m.
verderop had laten oprichten, waren
er geen belangstellenden.
Van het jaar 1954 telde men nu de
laatste dagen. In een kleine rechtszaal in
Digne flitsen de Blitzlichten der pers
fotografen rond de verweerde kop van
Gaston Dominici. De verpleegsters kre
gen salarisverhoging, doch de militairen
een liftverbod. Tijdens een meeting in het
Berlijnse Sportpalast hoorde men een
schreeuw die de buitenlandse journalis
ten bekend in de oren klonk: „Juden-
schweine!" In Japan viel het kabinet-
Yoshida, in Nederland sloot men een
voetbalvrede, nadat het Nederlands elftal
enkele weken tevoren eervol van de Bel
gen verloren had, in Hamburg nam de
clown Grock voor de derde maal in zijn
loopbaan definitief afscheid van de piste
(„nicht möööglich!), in de Spandauge-
vangenis van Berlijn herkreeg Baron Von
Neurath, een moe geleefde, half blinde
man die in niets meer aan de voormalige
protector van Bohemen en Moravië her
innerde de vrijheid, en in Klamath Falls
(V.S.) werd Clarence Strode veroordeeld
wegens valsheid in geschrifte nadat men
hem een jaar tevoren, toen hij voor een
ander delict in de gevangenis verbleef,
lezen en schrijven had geleerd. De secre
taris-generaal der V.N. vertrok naar Pe
king, bekommerd om het lot van 12
Amerikaanse vliegers die van spionnage
beschuldigd werden. In België kwam
Degrelle voor het eerst sedert jaren weer
eens in de krant. In de Ridderzaal onder
tekende men plechtig het statuut voor
het Koninkrijk Nieuwe Stijl; in de As-
semblée mislukte een Indonesische ma
noeuvre inzake Nieuw-Guinea; er loeide
dreigend opnieuw een orkaan die op de
Noordzee de golven beukte en die aan
onze kust de dijken te breken dreigde.
Doch toen de wereld Kerstmis vierde,
was ook op de Noordzee de storm voor
bij. „Vrede op aarde aan alle mensen
van goede wil", zei in de Kerstnacht Boris
Nikolai, de spreker van Radio Moskou.
En inderdaad: voor het eerst sedert 1931
toen de Japanners Mandsjoerije binnen
vielen, vierde de wereld het Kerstfeest
zonder fronten.
In de Franse Kamer vocht Mendès-
France nog steeds wanhopig voor de red
ding van de Europese eenheid, en van
een ziekbed in het Vaticaan klonk waar
schuwend een oude, verzwakte doch ver
trouwde stem: „met bloedend hart sme
ken Wij om hemelse troost en heroïsche
kracht voor al Onze kinderen die in ge-
gevangenissen en concentratiekampen zijn
ondergebracht en die waardig bevonden
zijn, te lijden omderwille van het geloof,
de waarheid en de rechtvaardigheid".
Tussen Jeruzalem en Bethlehem had
men in de Kerstnacht de weg vrij ge
maakt voor de pelgrims die daar hun
Kerstmis vierden. Doch op 26 December
was de weg opnieuw afgezet met mitrail
leurs en prikkeldraad.
nieiu ae stad Spokane met uewoonae wereia, ur t-amund nniary
het oog op de voorspellingen van de ge- de m^n die de Mount Everest bedwong
neraal alvast een nrnpf.ouo/.u'.i;». „„ux met een longontsteking en 7.iin levpn Tr
j-v'-.iib tau uc ge-
neraal alvast een proef-evacuatie; acht
tienduizend burgers holden in precies acht
minuten naar de evacuatie-plaatsen ter
wijl intussen een bommenwerper geduldig
kartonnen doosjes met het opschrift „dit
zou een atoombom kunnen zijn" in de
straten strooide. Doch in Engeland besloot
men de export van rubber naar de Sovjet-
Unie vrij te geven omdat „Rusland toch
alle rubber die het kopen wil, in Indone
sië krijgen kan"- Men had, in die dagen,
in Rusland niet alleen belangstelling voor
rubber. In Canberra vluchtte de derde
secretaris van de Russische ambassade,
Vladimir Petrov, met enige saillante bij
zonderheden aangaande een Russische
spionnage-ring naar de vrije wereld: toen
twee Russische koeriers zijn echtgenote
tegen haar wil naar Rusland wilden terug
brengen, demonstreerden 3000 vrijheids
lievende Australiërs op het vliegveld van
Sydney.
11 i 1 va a v- va V- luuuiit Jv c-x x. o L vl Tw t/xi g
met een longontsteking en zijn leven. In
Moskou verdedigde Botwinnik met suc
ces zijn wereldschaaktitel tegen Smyslov.
In Pretoria sloegen Pieter Grouws en
Pieter van Schalkwijk een 17-jarige ne
ger dood omdat hij een paar bretels ge
stolen had, In Den Haag ging de Berkel-
se arts in hoger beroep, in Maastricht
stond„President Robert" bleek doch
hautain voor zijn rechters, In West-Euro
pa experimenteerde men een Europees
televisienet, in Eisenstadt voegde men dc
schedel van Joseph Haydn, die na vele
omzwervingen in het gebouw van de Mu-
sikverein in Wenen terecht gekomen en
daar vergeten was, bij de rest van 's com
ponisten stoffelijke restanten In New
Delhi ruimde men 500 „heilige koeien"
op zonder dat de wereld verging, in de
V.S. stierven 150 mensen in een hittegolf
en het observatorium van Mount Palo
mar fotografeerde de explosie van een
ster die 20 millioen jaren geleden moet
hebben plaats gehad.
Voor het eerst in de Tour-geschiedenis: de Ronde van Frankrijk startte in Amsterdam.
Fini!pas toen in Dienbienphoe het laatste schot gevallen was, landden
er opnieuw de helicopters en versleepte men de zwaargewonden.
Op het vliegveld van Hanoi bliezen
terroristen onder het oog der schild
wachten twaalf kostbare transporttoestel
len op, in Tilburg overleed plotseling dr
M- J. H. Cobbenhagen, in Den Haag in
stalleerde men generaal b.d. Aler als
president-directeur van de K-L.M., in
Madrid vierde de Duitse kolonie feestelijk
het huwelijk van een man die er uitzag
ais een voormalig S.S.-generaal en die bij
nader inzien niemand minder dan Otto
Skorzeny, de „redder van Mussolini",
bleek te zijn; en als er een krant was,
die meldde, dat in Indo-China het dorp
Thantuong door communistische benden
overvallen en leeggeplunderd was, dan
liep dat bericht wel verloren tussen de
rest van het" nieuws.
Niettemin: toen Franse troepen het dorp
twee dagen later bereikten, waren er van
de tweeduizend mensen die er gewoond
hadden, nog slechts zeshonderd over. In
het kleine kerkje van de Dominicaner
pater Bartheiémy had een beeldenstorm
gewoed, en uit de brandstapel waarop de
pater zijn leven gelaten had, kringelde
toen nog altijd wat witte, scherp geurende
rook.
Men heeft in Thantuong nooit vernomen,
dat de stad Eindhoven intussen 150.000
inwoners gekregen had, dat Limburg niet
tevreden bleek met de nieuwe Zondags
wet, dat mèt het rapport van de Delta
commissie ook het „Moerdijk-kanaal" in
de Lage Landen de pennen in beroering
tracht, dat Sir Nelson King Johnson, de
Engelse meteoroloog die destijds het weer
voor de invasie in Normandië zo feilloos
voorspelde, in Londen overleed, dat in
Hongarije de staat van beleg, die er sedert
1948 had geheerst werd opgeheven zonder
dat men dit in Budapest onmiddellijk aan
het stadsbeeld merken kon, en dat in
München Frau Anni Winter, de voor
malige huishoudster van de voormalige
rührer, dank zij een rechterlijke uitspraak
de beschikking kreeg over een oude koffer
van Hitier, vijf exemplaren van Mein
Kampf en drie door de Führer eigenhandig
geverfde aquarellen.
„Van de opbrengst", verklaarde Frau
Winter, die Hitier een voorbeeldig kost
ganger is blijven vinden, „hoop ik een café
te kopen". Het bod dat men op de drie
aquarellen deed, was nauwelijks voldoen
de om er 'n dozijn koppen Bohnenkaffee
mee te kopen, doch Frau Winter was, in
Maart, de enige niet die ondervond, dat
het leven de mens zo nu en dan wel een
teleurstelling te bieden heeft. In New
York derailleerde tijdens het afscheids
concert van Arturo Toscanini het N.B.C.-
orkest in enige nimmer gehoorde disso
nanten: „the sad time has come", zei droef
de oude maestro, „when I must reluctantly
lay asside my baton"; in Budapest ver
oordeelde men Gabor Peter, die twee jaar
geleden als chef van de staatsveiligheids
dienst nog ongedwongen over het leven en
de dood van duizenden beschikte, tot
ievenslange kerkerstraf „wegens misdaden
tegen de staat en het volk", in Testus
(V.S.) werd Ira C. Lowe die weliswaar varj
kanker genezen was doch die niettemin
250.000 dollars schade-vergoeding gevraagd
had van de sigarettenfabriek van wier
merk hij sedert 1930 twee pakjes per dag
gerookt had, door de rechter in het on
gelijk gesteld (het leidde in Amerika tot
een nieuwe hausse in filtertip-sigaretten),
in Boekarest werd Patrascanu, destijds
een der mede-oprichters van de iandelijke
communistische partij, uit naam van hei
volk geëxecuteerd en onder hen die in
deze lente-maand links en rechts op de
aardbol hun kleine misgrepen met wat
gevangenisstraf boeten moesten, was Gio
vanni Guareschi, de man die met zijn Don
Camillo honderdduizenden had doen glim
lachen.
Men schreef April.
In Dien-Bien-Phoe hield men nog steeds
zijn stellingen. Toen, op Paas-Zondag, de
mensheid kennis nam van een indruk
wekkende Paasboodsehap uit het Vaticaan
een waarschuwing tegen het gebruik
van nieuwe vernietigingswapens met een
verschrikkelijke kracht"), seinde de fort
commandant Do Castries slechts drie
woorden naar zijn hoofdkwartier in Hanoi:
„Rien a signaler!" Doch er vielen in de
wereld rondom wel andere dingen te sig
naleren. In Amerika werd zelfs Joe Mr
Carthy verdrongen door 'n H-bom-paniek,
zodat Eisenhower met nadruk verklaren
moest: „natuurlijk zijn er bij het experi
menteren met een H-bom risico's, doch er
is voorlopig geen reden om er hysterisch
van te worden", doch op de grote vismarkt
van Tokio protesteerde men niettemin
tegen de waterstofbom met hysterische
kreten, en in het Engelse Lagerhuis teken
den 130 Labourleden een petitie ten
einde een nieuwe H-bom-ontploffing in de
toekomst te voorkomen. Men hoorde nog
