De
Chinezen hechten
waarde
aan
slangen
grote
Hevige
hartje
brand
Amsterdam
van
Op weg naar de Monte-Carlo
Rallye
w%
3
1
Uitbreiding militaire terreinen
bedreigt recreatie
Eisenhower's Hulp-voor-Azië
programma
P syehologische, politieke ei
economische verwikkelingen
RH
J
,Obertwee porties cobra-soep
Een Chinese
slangenkennel
in optima
forma
in
HAMEA-GELEI
NA TIEN JAAR KAMPLEVEN IN
OOST-DUITSLAND
Snipverkouden
AKKERTJES
m
M 'S !sOr
ï»b cSS'a"
r»*- SS
Amerikaanse weerstand tegen:
MEDICIJN EN DELICATESSE
Geen aardgas voor de
industrie
Oostenwind voorkwam ramp
Afscheid Bekkering
HÉ
BBM'
Commissi.e Natuurbescherming w
zich tot Eerste Kamer
endt
Grote fraude bij
Surinaamse Bank
Door giftige dampen
bedwelmd
Twee hooischelven in
vlam
MAANDAG 10 JANUARI 1955
PAGINA 3
Patiënt
Voorraad van Nederlandse
bodem te klein
geefl handen
om Irols op Ie zijn
OP VACANTIE ZONDER
PRIKKELDRAAD
PASTOOR
TH. KWAKMAN
Als
secretaris van St. Christoffel
Martin Duyzings:
EVEN EEN KLEINTJE
KOFFIE IN ARNHEM EN
DAN. NAAR ATHENE
«•ISÉIilil 11
m
t WA I
hm r >Éf
Co-existentie problemen
Economisch initiatief
noodzakelijk
Bemiddeling van V. N.
Te Nickerie drie employe s
aangehouden
Schilder overleden, twee collega's
in het ziekenhuis
Pyromaan aan het werk
te Eemnes?
4000 ASSYRISCHE KLEI-
TAFELS ONTDEKT
(Van onze correspondent Alfred van Sprang)
TAIPEI (Formosa), December.
Boven een onaanzienlijk winkeltje in de roezemoezige zakenwijk van
Taipei staat in vergulde, Chinese karakters: „Instituut voor Wetenschappe
lijk Onderzoek van Giftige Slangen in Tropische Gebieden". In de ene
étalage bevinden zich ijzeren kooien met slangen erin en in de andere
leine potjes en flesjes met onbegrijpelijke opschriften.
„Een slangen-apotheek annex restaurantverduidelijkt de Chinese
collega, waarmee ik op verkenningstocht ben.
„Eet men die slangen?"
„Ja, heb je dat nog nooit geproefd?"
„Neen".
„Dan gaan we 't nou doen".
We stappen het winkeltje binnen. In een Onmiddellijk steken enkele slangen in de
,„r)21t e.®n dikke, kale Chinees in een étalage hun koppen op.
kuW0llen vest aan een schrijftafel. „Fluitmuziek maakt ze doezelig en dan
C.hao Tsung heet hij en hij geniet zijn ze gemakkelijk te grijpen", leg Lee
danoon m in TaiPei als een kenner van uit.
riniü. i en een genezer van mensen, die „Hebben ze nog voorkeur..?
ooor slangen gebeten zijn. De wanden „Ja, voor Beethoven
van Z1jn winkel hangen da nook voi met En Lee trekt er zo'n ernstig gezicht bij
dankbetuigingen, sommige op papier en dat ik hem niet durf te vragen, of 't ernst
andere op hout. is. of maar een grap
„Goeiemiddag", groet hij, als we aan een
tafeltje gaan zitten.
„Heb je soep?" informeert mijn colle
ga.
„Ja."
„Welke?"
„Cobra.'
We bestellen twee porties en kijken
wat rond. Het serveren van slangensoep
is eigenlijk maar een nevenbedrijf. In
eerste instantie gaat het om de gal van
de slangen. Die wordt namelijk als medi
cijn gebruikt en staat in hoog aanzien bij
vele Chinezen. Men kan die in natura
kopen maar ook verwerkt in capsules, ta
bletten, poeders en wijn. En als men de
Terwijl we de cobra-soep (met wat so-
ja-saus erin voor de smaak) zitten op te
lepelen, kom een oude, Chinese vrouw
binnen en begint met Lee te praten.
„Een patiënt", fluistert mijn begeleider.
„Wat scheelt ze..?"
„Last van haar ogen."
Lee staat op en haalt een slang uit
èèn van de kooien. Met een hamer geeft
hij het beest een klap op de kop- Twee
andere ondergaan eenzelfde lot. Daarna
vilt hij hen aan een spijker in de winkel
pui. Met een scherp mes snijdt hij de
lichamen open en verwijdert de gaibla-
etiketten mag geloven, geneest die slan- zen. De oude vrouw slikt die alle drie
gengal hoofdpijn, huiduitslag, nachtblind- met een slokje water in alsof het aspe—
heid, bloedarmoede, vitaminegebrek, ze
nuwachtigheid, overvloedig maagzuur,
gebrek aan eetlust en zelfs tuberculose.
De Cantonezen vooral hebben er veel
vertrouwen in. Maar ook in Japan is er
een ruim afzetgebied voor deze slangen
medicijn.
rlge
rientjes zijn. Met een vies gezicht van
wege de nasmaak legt ze wat geld op
tafel.
„Wat kost dat nou?" vraag ik Lee.
„Acht gulden."
„En hoe dikwijls moet ze dat hei-halen?"
„Drie tot zesmaal.'
„En dan
Droog en taai „Dan hebben haar ogen weer nieuwe
kracht gekregen."
Lee zet twee kommen met thee-kleu- „En als je alleen de soep eet?"
(Van onze correspondent)
,,Ik ben van mening, dat het aardgas lang
niet z'n grote rol zal spelen in ons eco
nomische leven, als oorspronkelijk was ge
dacht". Deze woorden sprak ir C. T
Stork, gedelegeerd commissaris van de
Kon. Machinefabriek Gebr. Stork Co.
N.V. te Hengelo op de Nieuwjaarsbijeen
komst van de Vereniging „Leesavond" van
de machinefabriek.
De heer Stórk betoogde, dat de voor
beelden van een toenemende productie van
aardgas, zoals er in Italië en de V.S. te
zien waren, aanvankelijk te optimistische
verwachtingen hebben verwekt. Deze ont
wikkeling is in ons land zeker niet te ver
wachten. Het gasreservoir is hier niet van
die afmetingen als in genoemde landen.
Spr. was van mening, dat aardgas onte
genzeglijk voordelen biedt. Het kan het
product, dat de gasfabrieken leveren uit
stekend vervangen, maar het is onwaar
schijnlijk, dat het in voldoende mate aan
wezig is, om als brandstof voor stoom
ketels te dienen.
Over de fusie met Werkspoor zei de heer
Stork dat zij tot dusverre bevredigend
verloopt. De verwachting is gerechtvaar
digd, dat deze fusie een succes zal wor
den.
(Van onze Amsterdamse redactie)
„Ik geloof, dat er aan de overkant brand
is". Schuchter bracht een onbekend ge
bleven straatjochie Zaterdagavond j. i
deze onheilsboodschap in het café van d«-
heer W. Brummert aan de Warmocsstraa!
in Amsterdam. Het was v(jf over halt
negen. Een felle steekvlam schoot net uit
het dak van de tegenover de taveerne ge
legen koperslagerij op nummer 12. De
waard alarmeerde onmiddellijk telefo
nisch de brandweer met de waarschuwing
„Grote uitslaande brand". Enkele minu
ten later reeds waren vier autospuiteo
en evenzoveel laddcrwgaens gearriveerd
benevens het waterkanon en de reparatie
wagen. De drijvende motorspuit „Jan van
der Heyden" werd eveneens in allerijl
naar het Damrak gedirigeerd. In de War
mocsstraat richtten de brandweerlieden
(Advertentie)
„Vijf-en-zeventig cent.'
Slangen zijn goed voor alles.
Maar boven alles zijn ze goed voor Lee
Chao Tsung. Tenslotte is hij de enige
leverancier ervan in heel Taipei. En nu
verkoopt niet alleen de gal als medicu
en het vlees als soep. De ingewanden wo
den gebruikt voor Chinese snaa,r:ins"'""
menten. En van de huid maakt men
vloeistof voor ons. Op de bodem
van de kommen liggen wat stukjes blank meer vitaliteit, meer eetlust ook.
vlees: mootjes van een middelmatige co- „En wat kost zo'n portie soep
bra.
„Eet smakelijk.." wenst mijn gastheer,
„Ik hoop 't.antwoord ik lachend.
Met de twee eetstokjes vis ik een mootje
cobra uit de soep. Het vlees is vrij taai
en droog als alle uitgetrokken soepvlees.
Een bijzondere smaak zit er niet aan.
En de soep heeft wel iets van het vocht,
dat ontstaat als men een bouillonblokje
in warm water oplost.
„En?" informeert de collega tegenover
mij.
„Er is eigenlijk niets bijzonders aan",
zeg ik.
„Nee".
Maar hij verzekert, dat er buitengewoon
smakelijke gerechten van slang bestaan.
Canton is er de plaats voor Een feest
maal zonder slang is daar hetzelfde als
een kerstmaal zonder kalkoen in het wes
ten. Een uitverkoren (en duur) gerecht
is een schotel, waarin een vergiftige slang
en een kat verwerkt zijn. Ook slang en
kip wordt veel gegeten. Lee weet er uiter
aard alles van, want hij doet al vijf-en
- veertig jaar in slangen.
„Waar komen die slangen vandaan, im-
formeer ik.
„Hier van Formosa", antwoordt hij.
„Hoe vangt men die?"
„Er zijn verschillende manieren.
Het is een hele kunst om slangen te van
gen. Het eist vakmanschap en veel ge
duld. Eerst moet men wachten tot er èèn
uit haar hol komt. Daarna moet men
haar overvallen, zonder dat zij een kans
krijgt om te ontsnappen, of te bijten.
Ik doe het bij voorkeur met fluitmuziek',
°nTkUkiik hém ongelovig aan. Uit de la
,Hn schrijftafel haalt hij een bam-
van zijn scnnji ar spelen,
boefluit en begint er op f
Dat Ts ook "goed als een" tonicum voor schoenen en tassen. En dat plaatst de
..■i.Di.ii nrtb- slane bovena
slang bovenaan in de categorie van winst
gevende dieren.
Zaterdagnacht om twaalf uur zijn in
Leiden dertig jonge mensen uit Oost-
Duitsland gearriveerd, die sinds hun
kinderjaren in kampen hebben gezeten
en nu eens nader kunnen kennis maken
met de prikkeldraadloze vrijheden van
het Westen. Deze jongelieden die hier op
bezoek komen, zijn bij de laatste Sovjet-
amnestie vrijgelaten uit de concentratie-
en werkkampen van Oost-Duistland,
waarin zij hoewel hun leeftijden
vaneren van 20 tot 26 jaar ongeveer
10 jaren hebben doorgebracht. Sedert
(Advertentie)
Alfred van Sprang verorbert (blijk
baar niet erg gerust) een portie
cobra., terwijl Lee Chao-Tsoeng een
levende cobra speels voor zijn gezicht
houdt.
hun vrijlating verblijven zij in de vluch
telingenkampen van West-Duitsland,
waarheen zij zijn uitgeweken. De Ver
eniging van Ex-politieke Gevangenen
treedt als gastvrouw op.
De dertig Duitsers, onder wie 5 meis
jes en 25 jongens, zijn bij particulieren
ondergebracht. Het ligt in de bedoeling
hen in contact te brengen met verschil
lende facetten van de democratie De
Zondag hebben zij in huiselijke krin»
doorgebracht. In de loop van het bezoek
dat enkele weken duurt, zullen de Duit
sers colleges volgen aan de Leidse uni
versiteit. Voor deze colleges zijn aange
zocht de professoren, die de universiteit
in de oorlog tot een bolwerk der vrijheid
maakten. Voorts staan o.a. op het pro
gramma: bezoek aan het Leidse jeugd-
parlement, ontvangst op de Duitse am
bassade en bezoeken aan diverse musea
aan Schiphol, Katwijx en het Vredespa
leis.
Straks hebt U griep, tenmin
ste als U die infectie niet
gauw en goed de kop in
drukt met één of twee
...die helpen direct!
Te Ri.ip-Wetering, waar hij van 16 Fe
bruari 1924 af pastoor was, is Zaterdag
overleden de zeereerw. heer Th. Kwak
man, geboren te Volendam op 15 Januari
1875. Pastoor Kwakman werd priester ge
wijd op 15 Augustus 1898 en was achter
eenvolgens kapelaan te Berkel, Heiloo,
Rotterdam (H. H. Mart v. Gorcum), Am
sterdam (H. Hart v. Jesus), Rinnegom (Eg-
mond) en daarna pastoor te Middelharnies
tot 1924.
(Van onze Utrechtse redacteur).
Tijdens een drukbezochte receptie Za
terdagmiddag in Utrecht hebben tal van
personen uit het katholieke organisatie
leven afscheid genomen van de heer C.
G. Bekkering, algemeen secretaris van de
Ned. Kath. Vereniging van handelsver
tegenwoordigers, handelsagenten en ver-
zekeringsinspectéurs „St Christoflel",
die thans de pensioengerechtigde leeftijd
heeft bereikt.
De heer P. j. m. de Graaf heeft als
voorzitter van de vereniging, welke de
heer Bekkering sedert 1 Januari 1931 als
gesalarieerd bestuurder heeft gediend, de
moeilijkheden gememoreerd in de strijd
voor aansluiting bij de K.A.B. De heer
Bekkering had "hiervoor steeds geijverd
en de omstandigheden hadden later vol
komen de juistheid van zijn standpunt
aangetoond. De heer J. A. Middelhuis,
voorzitter van de 'CA.B. prees de heer
Bekkering als wijs man. die met veel
beleid en soepelheid te werk ging. Zijn
stem had in de Verbondsvergaderingen
gezag.
Daarna hebben nog gesproken be
stuursleden van de Unie van Handels
reizigers, de Kath, Vereniging van han
dels- kantoor- en winkelbedienden, de
Internationale van beambten en hoger
personeel en van de Belgische Landelijke
bediendenorganisatie. Een en ander ging
gepaard met het aanbieden van geschen
ken.
Talrijke personen zijn de heer Bekke
ring de hand komen drukken, van wie
we noemen dr L. Albering, secretaris j
van de K.V.P.; burgemeester jhr mr C. J. i
A. Ranitz met enige wethouders, vele le
den van de Utrechtse kath. raadsfractie,
waarvan de heer Bekkering deel uit
maakt; rector J- Doesburg, assessor van
de geestelijk adviseur van de K.A.B. en
bestuursleden van de onderscheidene
vakorganisaties.
Een afzonderlijke receptie werd gehou
den voor de afdelingsbestuurders en le
den van „St Christoffel".
(Van onze correspondent).
Zondagmorgen In Arnhem:
Gelre's hoofdstad lag nog te sluimeren
in de koude Zondagochtend, toen 't ruime
parkeerterrein voor Royal plotseling werd
gemarkeerd door twee sportieve wagentjes,
gepavoiseerd met de bekende onderschei
dingstekenen voor de Monte Carlo-Rallye.
De nieuwe Fiat 1100 T.V. met op de
portieren in ietwat brutale uitdagng het
nummer 7 en achter het ctuur J. Hulsker
met naast zich onze tengere reporter
Martin Duyzings, die voor onze lezers
deze jaarlijkse gebeurtenis op het gebied
van de automobielsport zal nebben te ver
slaan, schoof soepel en elegant naast de
wagen van onze fotograaf. Naast de Fiat
stond laag op zijn „poten" de nieuwe
Porsche, waaruit de markante gestalten
van D. van Voorden uit Zaitbommel en
prof. dr ir Van Lammeren uit Wagenin-
gen te voorschijn kropen. Hoe deze
Porsche ook in de belangstelling van de
sportenthousiasten ligt. wij, die ons bij
gebrek aan een eigen wagen, zo nodig
laten rondvoeren in een ruime taxi,
waarin wij bijna kamers kunnen verhuren,
deed de ruimte van deze nieuwe Duitse
wagen ietwat „benepen" aan.
Wij kunnen ons vergissen, maar de
„Porsche-anen" keken ietwat jaloers naar
de kleine Duyzings en diens metgezel
Hulsker. Dit vanwege de ruimte in hun
Fiat. Maar dat kan misschien wel ver
beelding zijn geweest.
Als men eenmaal in de Porsche zit. moet
het wel meevallen, want de passagiers
deden geweldig enthousiast.
De deelnemers hadden Zondagmorgen
10 uur de eerste meeting bij Royal in
Arnhem georganiseerd. Duyzings kwam ai
van Maastricht en had in Rotterdam zijn
plaats in de Fiat van Hulsker ingenomen
Even een kleintje koffie bij Royal en
dan op weg naar Athene, vanwaar men
start voor de Monte Carlo-raliye. Zij
hopen daar Donderdag of Vrijdag aan te
komen, maar de weerberichten zijn niet
al te gunstig.
Après nous le déluge. De wegen in
Griekenland zijn erbarmelijk Zondag gaat
het in één ruk door naar Garmisch
Partenkirchen en vandaag naar Triest.
Dan door Joego-Slavië waar de wegen nu
ook niet bepaald om te .zoenen" zijn,
maar de deelnemers zijn van plan zich
niet te laten ontmoedigen.
In ieder geval wil men over acht dagen
in Athene starten. Allemaal natuurlijk, ijs
en weder dienende.
Voor de wederwaardigheden tijdens deze
tocht naar Griekenland, alsmede voor de
bijzonderheden over de rallye zelf ver
wijzen wij naar de reportages van Martin
Duyzings, die achter een kopje koffie in
Arnhem verklaarde, er echt zin in te heb
ben. In dat „ritje" met, een omweggetje
even over Athene.
Landsch?taSt"comnilss^e voor Natuur- en
Eerste Kam^escl,erming heeft zich tot de
het vra°c-,tiJ gawend met een adres over
nen. De Nat„ J" militalre oefenterrei-
grote insterrunpf-e?chermin?' heeft met
de mededeling "fn *.enni? genomen van
zal gedogen.
Hoewel inderdaad de laatste jaren
oefeningen in groter verband grotendeels
in het buitenland worden gehoudln
moet de Natuurbescherming toch helaas
constateren, aldus net adres, dat tijdens
dp afgelopen twee jaar nog voortdurend
uitbreiding van de bestaande en aanwij
zing van nieuwe terreinen voor militaire
heleinden in ons land geschiedden.
bewezen wordt op de uitbreiding var
dot oefenterrein op de Oirschotse Heidz
militaire projector) in de duinen ten
Noorden van Callantsoog (hot Botga^ L
plannen voor schietoefening
bekende natuurmonument Dei «eer
het eiland Rozenburg,, aan!van
tie-opslagplaatsen in de bossen van
Baarn nabij de Lage Vuursche en pla^
nen voor nieuwe militaire welke P
eiland Vlieland, waardoor de ?ust
belangrijke recreatiegebied m
de mate dreigt te worden versto
Voorts worden enkele in Noord Dien
gelegen schiet- en oefenterreinen
totaal 100 ha. uitgebreid en zou m Q
nabijheid van Weert een bestaand min
tair oefenterrein van 200 ha op 10
worden gebracht. Ook zouden reeds P
nen bestaan om op de Veluwe °Pm®
700 hectare heideterrein te bestemmen
voor oefeningen met het tankwapen-
De commissie vraagt dan ook met Kie
de aandacht der Kamer voor het grote
volksbelang van de recreatie, dat dj
■cüere verdere uitbreiding van de reeds
'.o uitgestrekte oppervlakte aan militaire
terreinen in het gedrang dreigt te komen.
_1_ in Azië en Europa uitoefende. De Chi
(Van onze correspondent)
NEW YORK, December.
Het is waar dat de toegewijde Ameri
kaanse minister van financiën Humphrey
slechts het allerbeste voor heeft met de
inhoud van Amerika's schatkist en de
begroting. Het republikeinse partijpro
gram heeft de kiezers beloofd, dat de
begroting sluitend zou worden gemaakt
en minister Humphrey is de man, geko
zen om dat te doen. Kan men het in
alle oprechtheid de minister dan
kwalijk nemen, wanneer hij voor en
achter de schermen zich met hand en
tand verzet tegen zekere plannen van
economische hulpplannen, welke de
Eisenhower-regering koestert, sinds het
ben irip co-existentie in Washington is in
geburgerd, en waaraan de gedachte van
een politiek „concurrerende co-existen
tie" is ontsprongen? Want die concur
rentie gaat de V. S. onherroepelijk geld
kosten en derhalve is het Humphrey's
plicht de regering erop te wijzen, dat
hij met aïle fraaie Marshall-plannen voor
Azië zijn begroting nooit sluitend zal
kunnen maken. En de minister is wei
nig toegankelijk voor het argument van
de president, dat wanneer, dank zij die
phcnomenale „concurrerende co-existen
tie", oorlog voorkomen zou kunnen
worden, verdere reducties in militaire
uitgaven tot gevolg zou hebben.
Onmiddellijk nadat ex-premier Yos-
jida van Japan zijn voorstel aan presi
dent Eisenhower deed van een econo
misch hulpprogram voor Azië van vier
milliard dollar, begonnen de geruchten
te lopen, dat de president een grootse
economische actie in Azië van plan was,
waaraan enkele milliarden zouden wor
den besteed. De vroegere budget-direc
teur Dodge werd door president Eisen
hower verzocht om de grote lijnen uit te
werken voor een dergelijk hulpprogram.
Maar vrijwel onmiddellijk spraken andere
berichten uit Washington tegen, dat de
regering een multi-milliarden hulp over
woog.
Op dit punt staan we nu: niemand
weet precies wat er uit de bus zal ko
men. Wat wel zeker is, is dat er een
harde strijd gevoerd wordt tussen a) de
China lobbyisten, de Knowland-groep en
de medestanders van Humphrey en b)
de president, minister Dulles, de liberale
republikeinen en democraten. Een com
promis tussen beide is het waarschijn
lijkste vooruitzicht en de grenzen daar
van zullen straks wel door de presi
dent in zijn jaarboodschap aan het
Congres worden aangeduid. Momentcel
beloopt de schatting voor toekomstige
hulp aan niet geïndustrialiseerde landen
van Azië een 'ia.lf milliard jaarlijks.
Dat zegt echter niets voor de toekomst.
Alle mogelijke factoren kunnen invloed
gaan uitoefenen op een intensiever en
op groter schaal uitgevoerd economisch
program. Het ligt er b.v. maar aan hoe
labiel de verhoudingen in de Aziati
sche onder-ontwikkelde gebieden wor"
den, hoe sterk de communistische invloed
er wordt, hoe de betrekkingen zich tus
sen de V. S. en de communistische we
reld verder ontwikkelen, ofwel kortom:
hoe snel de communistische invloeds
sfeer zich in Azië uitbreidt.
De achtergrond waartegen zich de strijd
over die economische hulp aan Azië in
Amerika afspeelt, is complex. Want de
kwestie van de hulp is niet alleen een
economische, maar een politieke aange
legenheid tevens. En geen eenvoudige.
Allereerst bestaat er nog steeds oor
log in Washington over het begrip co-
existentie. Iedereen heeft er zijn eigen
definitie van en ieder gebruikt er de
interpretatie voor, die hem het beste
in zijn politieke kraam te pas komt.
Daarom alleen al wordt men het niet
eens.
Verder wantrouwt de Knowland-groep
de co-existentie, omdat zij vreest dat
„verzoenende woorden en vriendelijkhe
den" de druk zullen opheffen, welke
Amerika totnutoe op de communisten
China
lobbyisten "op hun beurt zijn tegen de
ontspanning van de atmosfeer gestemd,
omdat zij vrezen, dat dit zal leiden tot
co-existentie met Mao's China in die zin,
dat het tot de Verenigde Naties zal wor
den toegelaten, en vooral dat, wanneer
de druk op de communisten milder
wordt of gewijzigd, Generaal Chiang
zijn strategische waarde voor de V .S.
verliest. Deze afwijzende houding tegen
de „co-existentie" speelt een directe rol
bij het gebrek aan enthousiasme voor
economische hulp aan Azië. Er zit een
angst-theorie achter, zo men wil, en daar
steekt meestal de logica van emoties in.
Maar gelukkig beseft de regering het
inhaerente gevaar in deze negatieve
houding t.o.v. een groots hulpplan voor
Azië. President Eisenhower en minister
Dulles weten, dat de V. S. de koude
oorlog op politiek en economisch ge
bied even gemakkelijk zouden kunnen
verliezen als op militair gebied, en mis
schien ze if gemakkelijker.
Zonder het onmiddellijk opnemen van
het economische wapen zou de „co-
existentie" zelf in, gevaar worden ge
bracht, wanneer de V. S. het economi
sche initiatief tijdens de nieuwe phase
van de koude oorlog zouden verlie
zen.
Wat helaas vele Amerikaanse politici
verwart is de „neutraliteit" van vele
Aziatische landen. Deze politici hangen
de theorie aan van: Wie niet met mij is,
is tegen mij en derhalve aarzelen ze
om voor landen, die niet duidelijk pro-
Amerikaans zijn, in de schatkist te grij
pen. Deze houding irriteert het buiten
land soms, maar men moet begrijpen
dat uitgesprokenheid en extremiteit in
het Amerikaanse karakter ligt. Ame
rikanen lopen koud of warm. En wan
neer ze het gevaar van iets diep be
seffen, zoals van het communistische
systeem, dan kunnen ze ten enenmale
een houding neutraliteit daartegenover
niet begrijpen.
Intussen is er aan de hele kwestie van
economische hulp voor Azië nog een
vraagstuk, waaraan tot dusver nog niet
veel woorden zijn verspild; n.l.: moet
de Amerikaanse strategie van de koude
oorlog gevoerd worden via het stelsel
der bilaterale hulp óf met hulp van de
Verenigde Naties?
Nu ligt dit idee het Amerikaanse Con
gres niet, omdat Amerikanen in het
algemeen zich te bewust zijn van de
advertentiewaarde van hun economische
hulpacties. Bovendien kan men aan bila
terale hulp eventueel politieke voor
waarden verbinden. En het Congres zou
de touwtjes van de beurs elk ogenblik
in handen hebben. Wanneer de V. S.
echter economische edelmoedigheid via
de V. N. gingen beoefenen, zou de
„advertentiewaarde" ervan voor Ame
rika verminderen; Amerika zou ook
zekere verplichtingen met de inter
nationale organisatie moeten aangaan,
waardoor deze mogelijk niet meer vol
ledig zegenschap over alle details van
de hulpverlening zou kunnen uitoefe
nen. En aangezien het volkeninstituut
van de V. N. in Amerika niet bepaald
populair kan worden genoemd, heeft
alles samen deze hulp aan Azië via
deze organisatie weinig kans.
Niettemin zou het wel eens kunnen
wezen, dat de V. S. met negering van
de V. N. in deze kwestie een belang
rijk wapen in de economische koude
oorlog ongebruikt laten. Want in eer
ste instantie: waarop doelt de Ameri
kaanse regering met economische hulp
aan Azië? Op het voorkomen, dat niet-
geïndustrialiseerde gebieden in de in
vloedssfeer van de communisten raken.
Als de V. N. over voldoende fondsen
konden beschikken, waarvan het leeu
wenaandeel door Amerika werd ge
schonken, om de onderontwikkelde ge
bieden te helpen zichzelf te helpen,
zou automatisch de kans om, die landen
in hun sfeer te trekken voor de com
munisten verminderen, en mogelijk af
doend. Dat wil echter niet zeggen, dat
die landen in kwestie even automatisch
pro-Amerikaans worden. En in deze. zin
vinden Amerikanen een grootse hulp
via de V. N. een voor henzelf gemiste
kans.
Toch wijzen symptomen duidelijk er
op, dat het psychologisch veel wijzer
zou zijn, indien Amerika de V. N. in
de arm nam om Azië tegemoet te ko
men met door Amerika verstrekle hulp.
Uit ervaring kon men hier weten dat
bilaterale hulp vaak eerder nijd en wrok
opwekt, dan dankbaarheid.
Een dergelijke reactie -vertoonden
Saoedi Arabië en Syrië toen deze landen
Amerikaanse missies, die opdrachten
voor „Punt Vier" uitvoerden, tot heen
gaan verzochten. Tevens representeert
Amerika voor de Aziaat het blanke ras
en associaties met kolonialisme worden
zo gemakkelijk daarmee verbonden. En
tenslotte wekt bilaterale hulp jalousie
op bij landen, die niets ontvangen, terwij)
communistische propaganda gemakkelijk
dit soort hulp kan aanvallen als expresr
sie van imperialisme, exploitatie etc.
Met dit al en men kan zeggen:
helaas! bestaat er weinig lust onder de
Amerikanen om hulp op grotere schaal
via de V. N. te geven. En zo valt het te
vrezen, dat het oorspronkelijk door pre
sident Eisenhower zo groots gedachte
economische hulpprogram een hinken
de affaire gaai worden niet groot
scheeps genoeg om afdoende tegen de
communistisch" 'n i loedsfeer te werken,
en niet „cr r-scanlijk" genoeg om on
gunstige reacties te vermijden.
twaalf waterstralen, afkomstig van drie
der autospuiten, op de vuurhaard, terwijl
de „Jan van der Heyden" en het water
kanon, dat opgesteld stond op dc hoek
van hel Damrak en de Nieuwebrugsteeg,
de achterzijde van het pand „onder vuur
namen. Tezamen stortten z\j 11 -000 liter
water per minuut op de vlammen.
In het huis, dat een diepte had van
vijftig meter, was behalve de kopersla
gerij Bosman-Smit ook nog een carton-
nagefabriek gevestigd, alsook een gedeel
te van de matrassen- en meubelfabriek
Bewo. Door het uitermate brandbare in
terieur en de hoge ouderdom der panden
leverden de in lichter laaie staande ver
diepingen een groot gevaar op voor het
oudste stadsdeel van Amsterdam de om
geving van het Oudekerksplein waar de
huizen immers zeer dicht opeen staan ge
bouwd. Gelukkig dreef de Oostenwind de
vlammen naar de waterzijde toe. waar
zij zeer geduchte tegenstanders vonden m
de beide waterkanonnen.
Aan de zijde van de Warmoesstraat liet
men zich evenmin onbetuigd. Vanaf de
aangrenzende daken en twee der ladders
poogden de brandweerlieden net vuur
meester te worden. Circa kwart voor tien
kon de commandant, de heer J. Schuite
maker het sein geven: „Brand meester"
De zolder en de derde en vierde etage
(de zesde en zevende, gerekend vanaf het
Damrak, waar de huizen doorlopen tot in
het water) werden volledig een prooi der
vlammen. Een verkoold geraamte was
alles, wat er van restte. Toen de huis
deur van nummer 12 werd geopend, stort
te een lawine water langs de trappen
op de straat. Er vormde zich een berg
grauw-wit schuim. Alhoewel het niet hard
vroor, hingen toch na vrij korte tijd ijs
pegels aan de vensterbanken en muren
Eer, der brandweerlieden werd licht ge
wond aan een been. Tegen elf uui kon het
grootste deel van het materieel naar zijn
standplaats terugkeren en werden de
oververmoeide spuitgasten door „verse"
collega's afgelost. Dezen zijn tot Zondag
middag bezig geweest emt de nablussings
werkzaamheden, waaronder het slopen
van de afgetakelde verdiepingen. De
juiste omvang van de schade, die aan
zienlijk is, (verzekering dekt de schade)
heeft men nog niet kunnen achterhalen
De politie stelt momenteel een onderzoek
m naar de oorzaak van de brand, welk
fraai, doch tevens luguber schouwspel
door duizenden Amsterdammers was gade
geslagen.
Uit de kluis van de Surinaamse Bank te
Nickerie werd, zoals onlangs gemeld, een
bedrag van f 364.000 vermist. Men dacht
aanvankelijk aan diefstal hij werd de
grootste genoemd in de geschiedenis van
Suriname maar het politie, en admini
stratieve onderzoek is thans zover gevor
derd, dat kan worden medegedeeld dat er
sprake is van een Interne fraude op grote
schaal. Drie leden van het bankpersoneel
zijn in hechtenis gesteld.
Op Oudejaarsdag kwam de kassier, P.B.
na de middagrust op het kantoor terug en
ontdekte, dat zijn kassierskamertje, dat
met gaas is afgesloten en slechts een deur
en twee loketten heeft, open stond. Op de
vloer lagen enkele pakjes papiergeld. Er
scheen een inbraak gepleegd en het eerste
onderzoek deed vermoeden, dat ruim drie
ton werd vermist.
Uit het verdere onderzoek bleek echter,
dat het denkbeeld van een inbraak kon
worden verworpen, aangezien er niets was
geforceerd. Later bleek ook. dat de boe
ken niet klopten. Er werden drie personen
aangehouden, o m. de kassier. Thans staat
wel vast, dat het een geval van interne
fraude ts. Huiszoekingen hebben niets op
geleverd De grootte van het bedrag is ook
niet precies op te geven, maar de aanvan
kelijke opgave van f 364.000 kan voorlopig
als juist worden aangenomen.
(Van onze correspondent)
Tijdens werkzaamheden in een lokali
teit van het scheikundig laboratorium aan
de Bloemsingel te Groningen zijn drie schil
ders onwel geworden. Omdat zich bij
hen vergiftigingsverschijnselen voordeden,
werden zij naar het Academisch zieken
huis overgebracht. De 55-jarige J. Ritsema
is aldaar aan vergiftiging overleden. De
twee anderen moesten weliswaar worden
opgenomen, doch voor hun leven bestaat
geen gevaar.
De celluloselak, waarmee de schilders
aan het werk waren, wordt nu onderzocht
door scheikundigen van het Academisch
ziekenhuis. Doorgaans wordt bij het lak
ken met cellulose een masker gedragen.
In djt geval is daarvan evenwel geen ge
bruik gemaakt, waarbij nog kwam. dat er
wegens de strenge kou, niet werd geven
tileerd.
Zaterdagavond is in Eemnes vermoede
lijk een pyromaan aan het werk geweest.
Op de boerderij van de familie Bruinekool
had zich een onbekende man vervoegd, na
wiens vertrek plotseling een hooischelf in
brand stond. Terwijl de Eemnesser brand
weer nog aan het blussen was, kwam er
opnieuw een brandalarm ditmaal van de
boerderij der 83-jarige weduwe Van We
gen, die ziek te bed lag. Ook daar was de
onbekende man geweest en ook daar stond
na zijn vertrek een hooischelf in vlam.
Ondanks de pogingen van de Eemnesser
en Baarnse brandweer brandde deze
schelf geheel uit, waarbij ong. 20.000 kg.
hooi verloren ging. De boerderij, die in de
onmiddellijke nabijheid stond bleef ge
spaard omdat men het rieten dak ervan
met zeilen had afgedekt. Voorzover bekend
dekt verzekering de schade. Bij de eerste
boerderij ging slechts een geringe hoe
veelheid hooi verloren.
In de omgeving vu. Oeroek, weleer de
hoofdstad van het Assyrische Rijk, heb
ben Duitse archeologen meer dan 4000
kleitafels opgegraven, waarop de ge
schiedenis van een oude beschaving be
schreven staat. Zij hebben ook de obelisk
van koning Sargon II, die van 722 tot 705
vóór Christus over Babyion heerste, ge
vonden.
Slechts 400 der ontdekte kleitafels wa
ren intact, doch men is van mening dat
deze van groot belang zijn. Men hoopt, dat
de tafels, wanneer ze eenmaal ontcijferd
zullen zijn. licht zullen brengen over een
tot nu toe onbekende periode van de
Assyrische beschaving.
