Het Eiland BARRA
Rus Shilkov ontnam Broekman
liet Wereldrecord 5000 meter
Drie zwemrecords verbeterd
Romantiek
traditie
whisky
water
als
m
De 8-minufen barrière versplinterd
En werd „beste schaatser aller tijden"
Bep van Klaveren gaat
door om de Eur. titel
Zweed Sigge Ericsson
klopte alle Noren
HAANDAG 10 JANUARI 1955
PAGINA 4
Eiland zonder priesters
De Clan der MacNeills
De bevutk'ny tuurt ver
lanyend naar het schip beladen met „fully
Vurig Katholiek
Polly
Eiland van Bonnie
Prince Charlie
Nu tegen mede-canclidaat
Da Silva
Hjalmar Andersen onttroond
RAY ROBINSON KWAM
TERUG; EN HOE.
Hjalmar Andersen tweede
Geertje, driemaal eerste
BOLWERK VAN GELOOF
Die eilanden-groep van de Hcbriden
roept onmiddellijk een sfeer op
van Keltische romantiek, barheid
van klimaat en taaiheid van
traditie. En van al die ontelbare
eilanden aan de hoge Westkust van
Schotland is het meest Zuidelijk
gelegen Barra 't meest fascinerend.
IN iet alleen omdat het natuurschoon
van dit eiland door talrijke schil
ders is vastgelegd, maar ook om
de wonderlijke geschiedenis van dit
eiland, dat heel de Reformatie door
tot op de dag van heden het geloof
der Vaderen heeft bewaard.
Toen ik voor de zoveelste maal de
waarschuwingsbei in de machineka
mer van de ..Lochearn" hoorde gaan
wist ik dat de boot haar laatste be
stemming in zicht had, de 210 km
lange bergmuur van eilanden die
zich langs de NW kust van Schot
land uitstrekt. De reis van het vas
teland had lang geduurd; meer dan
twaalf uur, want de boten van Mac-
Brayne, die varen „God en weer die
nende" kunnen zich niet zo stipt hou
den aan het tijdschema, daar het ge
tij en de weersomstandigheden een
grote rol spelen bij de navigatie tus
sen de eilanden. Ik was maar een
kwartier te laat en de overtocht was
rustig geweest. De oude reisbeschrij
ving van Schotland van de Duitse
Jezuïet Baumgartner, die ik voor de
overtocht gelezen had, was niet be-
eiland Eriskay en het eiland Zuid-
Uist, terwijl de eilanden daarboven
gelegen, ais Harris en Lewis, bol
werken zijn van het uiterst streng
protestantisme van de „Wee Frees",
zoals de volksmond deze extreem
protestantse richting van de Free
Church gewoonlijk noemt. Zij zijn wel
te onderscheiden dus van de offi
ciële Kerk van Schotland. Het Is de
stroeve religie van de gesloten gor
dijnen op Zondag, het verbod om op
de Sabbath te wandelen, van een
vreze des Heren zonder enige blij
heid.
Dat de katholieken op dit eiland
Barra de Reformatie hebben over
leefd is des te verwonderlijker, als
men zich realiseert hoe deze eiland
bewoners jaren lang van alle pries
terlijke bediening verstoken zijn ge
weest. Gedurende de zeventiende
eeuw was het katholicisme in de
Westerse Hooglanden bijna geheel
afgesneden van de Laaglanden en er
bestond heel weinig contact tussen
deze twee kerkelijke gebieden. De
Hooglanden en de eilanden verkeer
den in zoverre in een gunstige posi
tie dat al de wetten die tegen de ka
tholieken werden uitgevaardigd in
deze afgelegen eilanden en in de ho
ge berglanden van het Westen prac-
tisch een dode letter waren. Wanneer
de katholieke godsdienst daar ver
dwijnt is het niet zozeer veroorzaakt
door de vervolging van de katholie
ken als door het gebrek aan pries
ters. Met uitzondering van Aeneas
Macdonald, die stierf in 1683, schijnt
er in de Hooglanden en op de eilan
den geen enkele roeping voor het
priesterschap geweest te zijn gedu
rende de hele zeventiende eeuw. Voor
een groot deel heeft dit als oorzaak
gehad de onwilligheid van de ouders
in deze uitermate gesloten gemeen
schappen om hun zonen naar het bui
tenland te sturen. Toen de laatste
priester van voor de Reformatie ge
storven was, is in deze gebieden ja
renlang geen regelmatige zielzorg
uitgeoefend. Ook slechts weinige pro
testantse predikers drongen door in
het verre Westen. De mensen ver
loren langzaam hun geloof door vol
slagen onwetendheid.
De kust van Barra
Kapitein Waggct, de fanatieke dienstklopper uit Whiskey Galore.
paald bemoedigend geweest. Zelf
was hij nooit zover gekomen, afge
schrikt als hij was door een jeugdige
Duitse jonker, die hij in Oban van de
boot had zien komen en die zijn be
levenissen als volgt kort samenvatte:
„Eén dag regen en zeeziekte, drie
dagen regen en storm temidden
van woeste en verlaten rotsen, en
daarna weer een dag regen en zee
ziekte. En dat genoegen kostte mij
5 Pond. Dagewesen - Ja! Amusiert -
Nein!" Deze arme Duitse jonker
moet het slecht getroffen hebben,
want tijdens mijn zeetocht en het be
zoek aan het eiland Barra heett de
zon geen dag verstek laten gaan. En
Barra in de zon is als een sprookje
van kleur. Ieder uur van de dag
schijnt het water van kleur te ver
anderen, en 's avonds, wanneer de
zon ondergaat en de diepe paars
blauwe tinten zich mengen met het
prachtigste rood en de grijze zeehon
den schichtig rondspringen op de rot
sen, vergeet je zelfs de sterke wind,
die rondom het eiland blaast
De baai van Barra wordt beheerst
door de burcht van de MacNeills, nu
onbewoond en voor een deel verval
len, maar nog altijd het trotse sym
bool van deze machtige clan, die het
eiland ook nu nog bewoont. Het is
jammer dat de Laird - het hoofd
van de clan der MacNeills - zelf niet
meer op het eiland woont, maar in
New York.
De Laird valt ook in zoverre reeds
geheel buiten de lijn der traditie van
het eiland dat de Lairds de continuï
teit vah het katholieke geloof op het
eiland doorbroken hebben toen zij
vooral onder financiële druk, het ge
loof van hun Vaderen hebben prijs
gegeven. Dit in tegenstelling met de
andere bewoners van het eiland, dat
nu op de tweeduizend bewoners nog
geen twintig protestanten kent.
Dit geldt ook voor de twee eilan
den ten Noorden van Barra, het
Kardinaal Respigliosi schreef dan
ook in zijn verslag aan de Propagan
da in Rome: „De bewoners van de
eilanden kunnen als regel noch ka
tholiek noch ketters genoemd wor
den. Van nature hebben zij een af
keer van de ketterij. Zij dwalen in
het geloof door onwetendheid, omdat
er geen priesters zijn om hen te on
derrichten. Wanneer een katholiek
priester op het eiland komt, noemen
ze hem de „getonsureerde".Zij ma
ken het kruisteken, roepen de Hei
ligen aan en dopen zelf hun kinde
ren". Het zijn de Franse missiona
rissen geweest, de zonen van de
H. Vincentius en de Ierse Francis
canen die zich het lot van de bewo
ners van de eilanden aantrokken en
van tijd tot tijd een missietocht langs
deze eiland-groepen ondernamen.
Zo schrijft de Ierse pater Corne
lius Ward in een brief, gedateerd 17
Augustus 1626, dat een paar jaar te
voren een missionaris op het eiland
Barra was geland en dat zijn komst
door de bewoners in een soort vi
sioen was voorzien. Dit moet Fr. He-
garty geweest zijn, die in 1631 een
uitvoerig rapport heeft gestuurd aan
de Propaganda. In het jaar 1638
werkte Fr. Ward zelf op de Hebri-
den. Enige jaren later roept Rome
de hulp in van de H. Vincentius, die
twee Ierse priesters van zijn congre
gatie naar deze gebieden stuurde.
Vermomd als kooplieden onderna
men zij hun reis naar deze uithoek
van Schotland. Het is interessant om
de brieven te lezen van deze paters
aan hun geestelijke vader in Parijs
over de toestanden op de Hebriden.
Zij schrijven dat zij de enige pries
ters zijn in de Westerse Hooglanden
en de eilanden. Zij reizen met twee
assistenten, beiden leken, waarvan er
een zorgt voor de bagage die zij over
al met zich moeten meenemen o.a.
een miskoffer, terwijl de andere de
paters helpt om de bevolking het On
ze Vader, het Wees Gegroet en het
Credo te leren. Zij beschrijven de
grote ontberingen van deze missie-
arbeid in bijzonderheden. Vlees is
practisch nooit op het menu van de
paters. Wat gerstebrood en gezouten
boter vormen met een stukje kaas het
voedsel van deze missionarissen.
In 1653 schrijft Fr. Duggan weer
aan de H. Vincentius: ..In het be
gin van de lente ben ik op een an
der eiland geland, Barra, waar ik
zag dat de mensen zo devoot wa
ren en zo verlangend om de gods
dienst te leren dat ik ten hoogste
verbaasd was. Het was genoeg om
één kind in ieder dorp het Onze
Vader, het Wees Gegroet en de ge
loofsbelijdenis te leren; binnen
twee dagen kende dan het hele dorp
deze gelieden, kinderen en volwas
senen.
Soms werden de inwoners van Bar
ra in hun verlangen naar een regel
matige zielzorg bijna agressief, zo
als in 1680, toen zij de visitator van
Rome, Fr. Leslie, alleen van het
eiland lieten vertrekken onder voor
waarde dat hij zou zorgen dat er nu
een vaste priester op het eiland
kwam. In zijn verslag beschrijft Les
lie dit afscheid als volgt:
„Ten slotte na veel geween en
geweeklaag vonden zij het goed,
dat ik vertrok, maar zij zwoeren
een bloedige eed, dat wanneer zij
geen priester kregen en een ande
re priester toevallig op het eiland
kwam, hij niet meer van het eiland
weg zou kunnen komen tenzij
door te zwemmen, want zij zouden
hem geen boot geven. Zij zwoeren
dat zij nog liever al hun boten zou
den verbranden dan de priester te
laten vertrekken. Het zou inder
daad geheel in de lijn liggen van
het karakter van deze mensen om
een priester van een naburig eiland
te stelen".
A~'
Het is niet te verwonderen dus op
dit verre eiland een vurig katholie
ke bevolking ook nu nog aan te tref
fen. Heel het leven op het eiland is
sterk geconcentreerd rondom de
kerk en drie priesters hebben thans
de geestelijke verzorging van de 2000
inwoners van het eiland. Hoog boven
de kust van Castlebay uitstekend,
verheft zich de kerk, Maria, Sterre
der Zee, die al van verre voor de
zeevarenden zichtbaar is. Op de
feestdag van Maria Hemelvaart is
in dit Maria-jaar bovendien een groot
Maria-beeld met vereende krachten
van de parochianen op de centrale
berg van het eiland geplaatst. Het
is een bijna nog middeleeuwse ge
meenschap met al de scherpe con
trasten van dien.
Electrisch licht is op het eiland nog
onbekend, de behuizing is uiterst
eenvoudig en soms zelfs primitief
volgens onze normen, al worden de
laatste jaren steeds grotere en ge
riefelijkere huizen gebouwd.
Er heerst ook een Middeleeuwse
vertrouwdheid met dood en ieven.
Een van de eerste avonden na mijn
aankomst, kwam d- hoofdonderwijzer
Campbell mij halen en nodigde mij
uit eerst voor een bezoek aan een
stervende en daarbij aansluitend
voor een feestje. Bij de stervende
vonden wij een kamer vol inwoners
van Barra, die allemaal afscheid
kwamen nemen van deze man, die
longkanker bleek te hebben en nu
wel spoedig zou sterven. Het was in
drukwekkend deze man, die als ma
troos over heel de wereld gezworven
had, met een ontroerende eenvoud
en overgave te horen spreken over
de dood. Nog geen vjjf minuten daar
na zaten wij op een „Ceilidh", het
Keltische woord voor een gezellige
avond van vrienden en buren, waar
bij de hoofdschotel gevormd wordt
door de oude Keltische liederen die
ofwel gezamenlijk of als solo door
de aanwezigen gezonden worden.
„Wij hebben geen radio nodig, wij
kunnen ons hier zelf wel amuseren"
zo sprak de gastheer, de oude varens
man, die bijna geen melodie over
sloeg. Het is een niet te vergeten
ervaring dit volk te horen zingen!
De melodie is dikwijls verre van ge
makkelijk en heeft uiteraard een
sterke gelijkenis met oude volkslie
deren, die ik in Ierland had gehoord
De laatste jaren worden deze oude
liederen met grote zorg opgetekend
om ze te kunnen bewaren voor het
nageslacht, wanneer radio en televi
sie deze liefde voor het zingen van
het oude volkslied ook op Barra mis
schien zullen hebben verdrongen
Voorlopig ziet het er echter nog niet
naar uit. Veel groter is het gevaar
voor het uitsterven van de oude volks
verhalen, die van vader op zoon al
tijd werden overgeleverd Een jaar
geleden is nog een oude man op het
eiland gestorven, die lezen noch
schrijven kon, maar de kunst ver
stond om zijn gehoor een week lang
te boeien met één verhaal, waar
van hij op zeven achtereenvolgende
avonden twee uur lang vertelde.
Op deze Ceilidh maakte ik ook ken
nis met het geheimzinnige woord
„Polly". Meermalen was er die
avond in het gezelschap al be
zorgd gevraagd waar Polly toch
bleef, waarbij ik vanzelf dacht aan
een gast die nog verwacht werd. Tot
mijn verbazing bleek hiermee de
whisky bedoeld te worden waarop
met smart gewacht was en die met
vreugde begroet werd, toen een van
de laatkomers de whisky-fles triom
fantelijk binnenbracht. De naam Polly
stamt uit die onvergetelijke dagen
op Barra, die later op het filmdoek
zijn vastgelegd, in de film Whisky
Galore in Nederland gebracht on
der de naam Whisky als water toen
tijdens de laatste wereldoorlog na
lange sombere dagen op het geheel
droge eiland Barra het grote vracht
schip, de Politician, aan de grond
iep, tussen de kust van Barra en het
ïoger gelegen eiland Eriskay. Maan-
icn hadden de inwoners van Barra
leen druppel whisky geproefd en nu
neens een schip vol. Compton Mac
kenzie. die het boek geschreven
leeft van dezelfde naam. dat aan de
ilm voorafging, en die zelf ook op
iet eiland gewoond heeft, heeft in
ijn roman het schip omgedoopt in
'abinet Minister Maar de inwoners
/an Barra weten wel beter en heb-
en sinds die historische gebeurte-
is whisky altijd met een zekere af-
ectie „Polly" genoemd „Father"
o verzekerden mij de t» .oners nu
tog met schittering in hun ogen,
„het was whisky als melk. En wat
een hoeveelheid: 50.000 kisten whisky
met een inhoud van 12 flessen ieder,
hebben wij kunnen redden uit het
zinkende schip".
Nog is de echte „Polly" niet hele
maal op en de bezoeker uit het verre
Nederland kreeg nog als speciaal
betoon van gastvrijheid een scheutje
echte Polly in zijn whisky!
Niet alleen van Barra zijn de red
ders van de whisky gekomen, maar
ook van het eiland Eriskay. Dit
eiland is vol historische herinnerin
gen aan de romantische Prince Char
lie, de pretendent van de Stuarts,
die vanuit Frankrijk bij zijn poging
om in Schotland de troon te herwin
nen, op dit Hebriden-eiland voor het
eerst weer voet zette op Schotse bo
dem, in de natte stormachtige nacht
van 23 Juli 1745.
Het is op deze eilanden evenals op
het aangrenzende vasteland dat de
traditie en de romantiek die gewe
ven is rondom het koningschap van
de Stuarts nog het duidelijkst leven.
Het zou niet verwonderlijk zijn hier
nog een oude Schot aan te treffen
die ieder jaar nog het zwaard poetst
dat zijn voorvader hanteerde in de
slag van Culloden, zoals de grootva
der van Evan Maclan in de Ball and
the Cross van G. K. Chesterton.
In deze streken Is het Gaelic ook
de gewone spreektaal van het volk
niet alleen in de conversatie, maar
ook Zondags op de preekstoel in de
gebeden na de Mis etc. Verschillen
de inwoners van Barra spreken maar
moeilijk Engels en onder de ouderen
sommigen maar nauwelijks.
Het is niet te verwonderen, dat on
der de bewoners van deze eilanden
dan ook verschillende vurige nationa
listen te vinden zün, die streven naar
een grotere onafhankelijkheid van
Schotland, waarbij de Covenan
ters vooral ijveren voor een eigen
parlement in Edinburgh. „Wat
zien wij hier in de Hooglanden en op
de eilanden terug van de grote som
men belasting, die wfj ieder jaar
naar Westminster sturen?" riep een
vurige Schot uit, toen ik hem eerst
uitgelokt had met de vraag of Schot
land wel een hoofdstad had in de
eigenlijke zin van het woord en daar
op prompt het antwoord had gekre
gen dat een land zonder een eigen
parlement geen hoofdstad heeft.
Toch zijn onder de katholieken hier
duidelijk twee stromingen te consta
teren. Terwijl de ene groep van me
ning is dat de katholieken zich niet
afzijdig moeten houden van deze po
litieke strijd voor een eigen parle
ment, ja zelfs een leidende rol hier
in moeten spelen, vragen andere ka
tholieken zich af of het niet gevaar
lijk is voor de katholieke zaak om in
een land waar nog sterke antipapis
tische tendenzen aanwezig zijn te
streven naar een groter zelfbestuur;
zij menen dat de katholieke belan
gen beter gediend worden door een
'bestuur, dat afhankelijk is van West-
minster. Men is b.v. bevreesd dat
de buitengewoon gunstige positie van
de katholieke school die in Schotland
in een bijna gelijke toestand ver
keert als in ons land wat de subsi
diëring betreft, wel eens bedreigd
kon worden door een eigen parle
ment.
Dr. Samuel Johnson schildert het
eiland Barra in zijn beschrijving van
deze Hebriden als „the Ultima
Thule of desolation". Niets is minder
waar. Barra is een stukje natuur
schoon dat een onvergetelijke indruk
achterlaat, een,ideaal oord voor rust
omdat het voor de vacantie-ganger
die bioscopen en kermis-attracties
zoekt geen aantrekkingskracht heeft;
deze bestaan eenvoudig niet op dit
eiland. Hier leeft nog de oude Kelti
sche cultuur in lied, verhaal en dans.
Bovenal is het een bolwerk van ge
loof in deze Westelijke eilanden, die
eens in de geschiedenis de spring
plank zijn geweest, vanwaar de Ierse
monniken Schotland en Noord Enge
land bekeerd hebben.
Drs Th. ZWARTKRUIS, pr.
De Russische schaatser Boris Shilkov
heeft de 5000 meter tijdens internationale
wedstrijden op de baan in de bergen bij
Alma Ata (Kaazkstan) afgelegd in de fan
tastische tijd van 7 min. 45,6 sec., niet min
der dan 21 seconden sneller dan het offi
ciële Wereldrecord van Kees Broekman,
dat onze landgenoot op Zondag 25 Ja
nuari 1953 te Davos heeft gemaakt met
een tijd van 8 min. 6.6 sec.
Niet alleen de Wereldkampioen Shilkov
vermorzelde het Wereldrecord van Broek
man, maar ook Sakunenko bleef hij
reed eerder dan Shilkov met een tijd
van 7 min. 54,9 sec. ruim onder het We
reldrecord van onze landgenoot.
Voor de eerste maal in de geschiedenis
van de hardrijsport zijn op de „wonder
haan" van Alma Ata internationale wed
strijden gehouden. In de afgelopen jaren
zijn in dit wintersportplaatsje uitsluitend
wedstrijden voor <je Russische hardrijders
gehouden; en het is voldoende bekend, da!
tijdens die wedstrijden verscheidene we
reldrecords zijn verbeterd, welke op één
na. die van Manovov op de 5000 meter
(8 min. 3,7 sec.), alle door de Internatio-
De prachtige revanche-overwinning van
Bep van Klaveren op de sterke Engelse
weltergewicht Terry Ratcliff op 1 Novem
ber jl. is inderdaad niét de laatste wed
strijd van het Rotterdamse boks-pheno-
meèn geweest. Integendeel, het is duide
lijk, dat Van Klaveren, ondanks zijn 47 ja
ren, nog altijd ambities heeft in de richting
van' het Europese kampioenschap. Dank zij
zijn unieke capaciteiten en physieke con
ditie kan hij dat ook.
Op 17 Januari bokst Van Klaveren in de
Ahoy'-hal te Rotterdam een partij over 10
ronden tegen de Portugese weltergewicht-
kampioen Raphael da Silva. die met Van
Klaveren behoorde tot het vijftal boksers
dat officieel door de Europese Boks Unie
is aangewezen als candidaten voor een
Europees titel-gevecht, uit welk vijftal
destijds de Fransman Dione als de eerste
uitdager werd aangewezen, welke Dione
zoals gemeld door de titelhouder de En
gelsman Wally Thom, daarna op punten
werd verslagen.
Het feit, dat Van Klaveren thans tegen
mede-candidaat Da Silva zal boksen, be
wijst te meer, dat hij zijn Europese titel-
aspiraties niet opgeeft. En bij een over
winning kan hij zijn aanspraken op een
ontmoeting met Thom des te sterker doen
gelden.
In hetzelfde programma van 17 Januari
komt Frits van Kempen, eveneens welter
gewicht, in de ring tegen de Fransman
Thieulin, terwijl de Nederlandse licht
gewicht-kampioen Piet van Klaveren te
gen de Fransman Clabe zal boksen. De
aangekondigde revanche van de bantam-
kampioen Hein van der Zee tegen de
Fransman Meunier (zij boksten op 1 No
vember onbeslist) gaat niet door: Van der
Zee komt nu tegen de Franse vlieggewicht
Jassé uit.
nale Schaatsenrijders Federatie zijn er
kend Alma Ata stond Zondag wederom
in hét middelpunt der belangstelling toen
Russische, Tsjechische Poolse. Hongaarse.
Oostduitse en Roemeense rijders er aan-
traden. Heden worden de wedstrijden
voortgezet; komt Shilkov, voor het eexst
op de 5000 meter beneden 8 minuten; ook
op de 10.000 meter beneden de 16 minuten?
Boris Shilkov heeft met zjjn tijd van 7
min. 45,6 sec. over de 5000 meter de kroon
op zijn werk gezet. Werd hij het vorig jaar
Europees kampioen (Davos) en Wereld
kampioen (Sapporo), thans heett hij een
Wereldrecord op één van de vier afstan
den op zijn naam gebracht, waarmede hij
tevens de beste rijder van alle t ij d e n
is geworden, een officieuze titel, welke
tot nu toe in het bezit is geweest van
Hjalmar Andersen.
De punten, over de klassieke vier af
standen behaald, worden namelijk, zo W'l
de traditie het in de internationale schaat
senrijderswereld. tezamen geteld, waarb'j
de tijden, met als basis die op de 500 me
ter, in punten worden omgerekend Hjal
mar Andersen had met 43.7 sec op de
500 meter, 2 min. 16,4 sec. op de 1500 me
ter 8 min. 7,3 sec. op de 5000 meter en
min. 32 sec. op de 10.000 meter een pun
tentotaal van 187.527, met Oleg Gontsja-
renko als tweede met 187,742 punten en
Boris Shilkov als derde met 187 743 pun
ten De tijden van Shilkov waren tot nu
toe: 42,8 sec., 2 min 13,3 sec.. 8 min. 10
sec. en 17 min. 10,2 sec Door zijn per
soonlijk record op de 5000 meter met 24,4
sec. te verbeteren, heeft hij zijn pun
tentotaal tot 185.303 teruggebracht en
daarmede de eerste plaats veroverd op
de Wereldranglijst aller tijden.
Sugar Ray Robinson, de oud-wereldkam
pioen middengewicht, vierde zijn terug
keer in de ring met een glansrijke over
winning In een gevecht tegen Joe Rindona
te Detroit sloeg hij zijn tegenstander in de
6e ronde k.o. Robinson was in uitstekend-;
vorm en gedurende de vijf voorgaand;
ronden scheen hi;i met zijn tegenstander m
spelen. Geen enkele maal kon Rindone
hem werkelijk treffen. Bij het begin van
de zesde ronde werd de oud-kampioen
geraakt, waarop hij antwoordde mot eert
serie linkse stoten en een rechtse die zijl
tegenstander naar het canvas zonden.
Na afloop zei Robinson, dat hij na twee
of drie van deze trainingswedstrijden ge
leed zou zijn voor „de grote strijd", m.a.w
voor een gevecht om de titel tegen Cai'l
Bobo Olson,
De match werd door ongeveer 12.000 toe
schouwers bijgewoond en volgen? specia
listen heeft Robinson getoond ot 34-jarig-
leeftijd nog in staat te zijn de strijd mal
de beste middengewichten aan te binden.
De jubileum-schaatswedstrijden van
„Falken" te Drontheim hebben een fraaie
zege vcor Sigge Ericsson, de Zweedse
tayer opgeleverd. Hij won drie van de vier
afstanden, de 5000 m op de eerste dag en
de 1500 en de 10.000 meter op de tweede
dag en werd gemakkelijk eerste in het
algemeen klassement met niet minder dan
3'i punt voorsprong op.... Hjallis Ander
sen, die na een zware verkoudheid zijn re
serves niet aansprak en experimenteerde
met zijn stijl, maar géén grootste indruk
maakte.
De goed getrainde Ericsson toonde zijn
kracht zeer duidelijk op de lange afstan
den. Zaterdag noteerde hij een tijd van 8
min 18.9 sec. op de 5.000 m.. met 4 min.
57 sec. over de eerste 3000 meter. En op
de tweede dag, in zijn rit tegen Andersen
op 10.000 meter, reed hij zijn 25 ronden zo
regelmatig als de klok. Zijn tijden schom
melden tussen 41 en 42 seconden. De eer
ste 5.000 meter werden afgelegd In 8 min.
42 sec., nadat de 3.000 was gepasseerd m
5 min 12 sec. Voor de tweede 5000 meter
had Ericsson 8 min. 40.sec. nodig, wel
een bewijs, dat de Zweed zijn krachten
voortreffelijk had verdeeld. Hjalmar An-
clftrser» bereikte 18.5 sec. later de eind
streep
De uitslagen luiden (waar geen nationa
liteit aangegeven betreft het Noren):
500 meter: 1 Finn Hodt en Hoar Elvenes
beiden 44,6 sec; 3 Tordd Hauer 45 sec; 4
Kauko Salomaa (Finland) 45,1 sec; 5 Sverre
Farstad 45.2 sec: 6 Hjalmar Andersen 45,3
sec; 7 Willy Melkvik 45,4 sec; 8 Sigge
Ericsson (Zweden) en Ivar Martinsen 45 9
sec; 10 Gunnar Nilsen en Odd -Soerensen
beiden 46 sec; 12 Odd Pedersen 46,1 sec;
13 Sverre Haugii 46,3 sec; 14 Rolf Iroeen,
Henry Overby en Knut Tangen allen 46,4
sec; 17 Olie Dalberg (Zweden) 46,6 sec; 18
Torsstein Seiersten 46,9 sec; 19 Ivar Loef-
ten 48 sec; Nic. Stene noteerde 58,8 sec.
na een valpartij.
5000 meter; 1 Sigge Ericsson 8 min 18,
9 sec; 2 Hjalmar Andersen 8 min 36,2 sec;
3 Gunnar Nilsen 8 min. 37,3 sec; 4 Odd
Pedersen 8,38,5; 5 Sverre Haugii, Kauko
Salomaa en Ivar Martinsen 8,41,6; 8 Finn
Hodt 8,41,8; 9 Torstein Seiersten 8,43.8; 10
Olie Dalberg 8.44,1; 11 Henry Overby
8 48 4- 12 Willy Melkvik 8.48,7; 13 Hroar
Elvenes 8,49,5; 14 Knut Tangen 8,55,2; 15
Rolt' Troeen 8,57,4; 16 Nic Stene 8,o9,s;
Sverre Farstad verscheen niet aan de
start.
1500 meter: 1 Sigge Ericsson 2 min 21
sec; 2 Kaukko Salomaa 2,22,1 sec; 3 Hroar
Elvenes 2,22,3; 4 Finn Hodt 2,23,5; 5 Gunnar
Nilsen 2,23,6; 6 Hjalmar Andersen 2,24.4;
7 Henry Overby 2,24.9: 8 Torsten Seier
sten 2 25,1; 9 Willy Helkvik en Sverre
Haugii' 'beiden 2,25,2; 11 Odd Pedersen
2,25,3: 12 Nic Stene en Ivar Martinsen bel
den 2,25,5; 14 Odd Soerensen 2,26.11; 15 Olie
Dahlberg 2,27,3; 16 Rolf Troeen 2,27,5; 17
Ivar Loeften 2,32; 18 Torodd Hauer 2,32,6
10.000 meter; Sigge Ericsson 17 min. 22.5
sec.; 2 Hjalmar Andersen 17 min 41 see.;
3 Kauko SaDmaa 17,50,2; 4 Odd Pedersen
17,53; 5 Ivar Martinsen 18,3,2; 6 Olie Dahl
berg 18,7,44; 7 Torsten Seiersten 18,8,6; 8
Finn Hodt 18,10.4 9 Sverre Haugii 18.15 8;
10 Henry Overby 18,25; 11 Gunnar Nilsen
18,27,6; 12 Willy Melkvik 18,27,8; 13 Rolf
Troeeen 13.48,6 sec; 14 Hroar Elvenes 18,53.5
15 Nie Stene 19,0,6; 16 Odd Soerensen 19.2.8
Eindklassement over 2 dagen: 1 Ericsson
194.615 pnt, 2 Hjalmar Andersen 198.103 pt;
3 Salomaa 198.137 pt, 4 Hodt 199.133 pt. 5
Pedersen 199 43 pt, 6 Martinsen 200.433 pt,
7 Nilsen 200 977 pt, 8 Haugii 201.320 pt. 9
Elvenes 201.658 pt, 10 Melkvik 202.060 pnt,
11 Seiersten 202.087 pt, 12 Dahlberg 202.480
punten
Ter gelegenheid van de opening van
het Kolpabad te Vlaardingen is een ploeg
van de R.D.Z. er in geslaagd een Neder
lands record te vestigen op de 4 x 100
meter wisselslag estafette dames, ue
ploeg onder leiding van mevrouw M.
Braun. bestond uit de dames de
Korte (rugslag) Corrie Homs (school
slag), Jopie van Alphen (vlinderslag) en
Els Steehouwer (vrije slag). Het record,
waarvoor een limiettijd van 5 min. 10
sec. was vastgesteld, werd gevestigd met
een tijd van 5 min 7.2 sec.
De tussentijden, welke door de thd-
waarnemers J. H. Maasdam, A. J. van
Senis. H. J. Steehouwer en J. L. Verwey
werden opgenomen bedroegen:
Korte 1.14 (rugslag), Corrie Homs 1.25.4
(schoolslag). Jopie van Alphen 1.19.2
(vlinderslag) en Els Steehouwer 1.08.6
(vrije slag).
Aan de Kapelstraat
Herman Willemse van de Robben uit
Hilversum heeft Zaterdagavond in de
overdekte zweminrichting aan de Kapel
straat het Nederlandse record voor de
200 m vrije slag heren met 1.8 sec. ver
beterd. en gebracht op 2 min 8.7 sec-
Het oude record stond op naam van W:m
de Vreng van de A. Z. 1870 te Amsterdam
met 2 min. 10.5 sec (11 April 99).
Tevens vestigde Mary Kok van de
Robben een record op de 200 m, vlinder
slag en bracht dit op 2 min. 52.5 sec De
door de sportcommissie van de KNZB
vastgestelde limiettijd voor de 200 m
vlinderslag was 2 min. 59 sec.
Bij internationale zwemwedstrijden in
het Forumbad van Olympisch Sta
dion te Berlijn heeft Geertje Wielema
de 100 meter vrije slag gewonnen in 1
min. 7.6 sec. Zij nam onmiddellijk de lei
ding en bracht het publiek vooral in
geestdrift door haar prachtige techniek
bij 't keren. Tweede werd Birgit Klomp
(Did.) in 1 min. 9 sec., derde mej. Auha-
i;en (Did.) in 1 min. 11 sec. en vierde
de Franse kampioene Josette Arene in 1
min. U.5 sec.
Ook de 200 meter vier zwemwijzen
eindigde in 'n overwinning voor Geertje
Wielema. In 2 min. 49.1 sec. tikte zij als
eerste aan, gevolgd door de 14-jarige
Birgid Klomp, die in de nieuwe Duitse
recordtijd van 2 min. 50.7 sec. tweede
werd. Derde werd Helga Schmidt (Did)
in 3 min. 3.2 sec. Dit nummer komt niet
voor op de Nederlandse recordlijst.
Ook op de tweede dag van deze zwem
wedstrijden heeft Geertje Wielema een
zege behaald. Op de 100 meter rugslag
legde zij in 1 min. 14.5 sec. overtuigend
op de eerste plaats beslag. Tweede werd
de Duitse kampioene Helga Schmidt in 1
min 17.6 sec. en derde de Franse titel-
houdster Marie Helene André in 1 min.
18 sec. De wijze, waarop onze landgenote
de keerpunten nam maakte op de toe-
zrhouwers zo'n indruk, dat zij op veler
verzoek later nog een kleine demonstra
te kee-iechniek ten beste gaf. De Duit
ser Paul Voel! nam de 100 meter vrije
slag heren in 57.8 sec. voor zijn rekening.
