"Vordt bouw van Amsterdamse
IJ-tunnel bedreigd?
Korea-vrijwilligers ontvingen
Amerikaanse bronzen ster
CHIEF WHIP
COMMENTAAR
„Het wonderlijke leven van
Willem Parel"
3
Tsj oe antwoordt
Hammarsk j oeld
Deining over „geheime afspraken''
SAAR-ACCOORD AFZONDERLIJK
IN BONDSDAG
Na praten doortastenmaar....
Moderne bond was te ruw
Wetten moeten worden nageleefd
Baron, bankierszoon, advocaat....
TROUWLUSTIGE JONGEDAMES
LIEPEN ER IN
FILMS
deze
iveek
H
4
VRIJDAG 11 FEBRUARI I9W
PAGINA 3
Rijkswaterstaat zou veel voor brugplan
van ir Volkers voelen
Geven lagere kosten de
doorslag?
Tal van aantrekkelijke punten
Zilveren schotel voor
Elfsteden-winnaar
Legaat van W. J. (Pim) Muiier
Heel hartelijk bedankt..:
Prinses Margriet
en altijd
NATIONALE BLIKGROENTEN WEEK
Plechtigheid in
Haarlem
De Formosa-crisis
„Neen" in mildere termen
geniet U meer van
Al 33 jaar op ieders lip!
Bejaarde wielrijder
raakte onder truck
Aanrijdende chauffeur merkte
niets van dodelijk ongeluk
Henk van der Maze.
RUSSISCHE VOORSPRONG?
„NU NIET MEER!"
zeggen atoomgeleerden
I
H. Vader ontziet zieli
enigszins
Het begon met een
vulpen
„En zo origineel..."
Nederlandse film terug naar de Jordaan-lol
van de jaren dertig
Désirée of Napoleon?
Marlon Brando als Empereur
Samenzwering tegen
Nixon in Mexico?
(Van onze Amsterdamse redactie)
Wanneer men gedacht zou hebben, dat Amsterdam het reeds langer dan twee
Jaar oude eenstemmige besluit van de raad om een vaste IJ-oeververbinding te
creëren te beginnen met een autotunnel cn met het advies van de ministeriële
commissie, dat de bouw van deze tunnel urgent moet worden geacht, voorlopig uit
de tunnelmisère zou zijn en de minister nu spoedig zijn accoord zou geven, dan
heeft men het mis gehad. Naar verluidt zou namelijk het departement van Rijks
waterstaat nu opeens bijzonder veel aandacht schenken aan het brugplan van zijn
hoofdingenieur J. Volkers; een plan, dat in zjjn oorspronkelijke vorm door de ad
viescommissie voornamelijk is afgewezen om redenen van stedebouwkundige en
verkeerstechnische aard. Doch ir Volkers is nu met een gewijzigd voorstel ter
tafel gekomen, waardoor deze overwegende bezwaren zouden kunnen worden on
dervangen. In de Amsterdamse havenkringen heeft men dit nieuws „een ramp"
genoemd. Uitvoering van het plan zou in economisch opzicht Amsterdam veel
schade kunnen doen, doordat zijn reputatie van goedkope haven vernietigd zou
worden, omdat er met een brug een definitieve scheiding komt tussen het Westelijke
en Oostelijke havengebied.
niets beslist. Ook niet door het ministerie
van Verkeer en Waterstaat, zoals wij ver
namen. De overlast, die de scheepvaart
zal ondervinden bij haar vaart door het
„boogkanaal" zal, zo meent men, vooral
zwaar worden gevoeld door de bedrijven,
die in het Oostelijke havengebied zijn ge
vestigd. De meeste schepen gaan nog al
tijd die kant op. Doch ir Volkers is er van
overtuigd, dat zij kaden kunnen vinden,
die gunstig liggen ten opzichte van het
scheepvaartkanaal en trouwens, zo zegt
hij, „dit deel van de haven is vol en uit-
Ir Volkers wil een 12,5 meter diep zee-
vaartkanaal als boogkanaal om Amster
dam-Noord graven. Dit negen km. lange
kanaal zou zijn beginpunt dienen te heb
ben bij Zaandam tegenover de Petroleum
haven en zijn eindpunt bij Schellingwoude
voor de Oranjesluizen. De vaste brug (met
een doorvaarthoogte van 9 meter) over
het IJ van het Centraal Station naar het
Tolhuis zou in tweeërlei betekenis een
dubbeie brug moeten worden. Zij zou zich
moeten splitsen in twee afritten, één naar
de kant van het Westerdok en één naar
het Oosterdok. waardoor het bezwaar van
concentratie van het verkeer rond het
Centraal Station geen opgeld meer zou
doen. Bovendien krijgt de ontworpen brug
twee „verdiepingen" één voor voetgan
gers-, bromfiets- en rijwielverkeer aan de
onderzijde en één met twee banen daar
boven voor het autoverkeer. Voorts wil
ir Volkers een brede iJ-boulevard met
parkeerplaatsen en terrasruimten aanleg
gen. Dit onderdeel stond trouwens ook
ai in zijn door de commissie verworpen
plan. Aansluitend op de Westelijke afrit
zou een nieuwe West-Oost-snelweg ge
projecteerd moeten worden, terwijl van
de Oostelijke afrit een verkeersweg zou
moeten komen naar het Foelieplein, het
begintpunt van de door Publieke Werken
van Amsterdam ontworpen tunnel.
Ir Volkers, die niet voorbijziet, dat an
dere deskundigen ook brugplannen ter
tafel hebben gebracht, meent, dat zijn
idee tal van aantrekkelijke punten biedt,
o.a. een ontlasting van het binnenstads-
verkcer (het verkeer uit West en Oost
behoeft niet meer door de city om bi)
het IJ te komen), een harmonische afslui
ting van de Amsterdamse grachtenring
door de boulevard, „opruiming" van al'e
ponten en een evenwichtige ontwikkeling
van Amsterdam-Noord. Het spreekt van
zelf. dat in het boogkanaal (dat veel gro
ter is dan het destijds door B. en W. van
Amsterdam voorgestelde binnenvaart-
kanaal) ook een verbinding moet worden
gemaakt. Een beweegbare brug wordt uit
den boze geacht cn daarom zal het wel
een tunnel worden, zo ir Volkers zijn plan
wr ?1^swa'erstaat weet door te zetten,
door li4 ecn belangrijk motief, dat wel
zal w'c,rrt„n„ Haag" OP een goudschaaltje
Iager7kos?e„eeW°Sen- name'«k "e V8e'
«tig1 oMerust'nnï maakt men zich ern
stig ongerust, ook aj is er nog helemaal
wij nog, binnenkort officieel tc proteste
ren tegen een vertraging van de IJ-tun-
neibouw door het in ogenschouw nemen
van nieuwe projecten.
(Van onze correspondent)
In dc eerstvolgende Elfstedentocht, het
grote Friese schaatsevenement, zal in het
vervolg de winnaar van de wedstrijd
ook een fraaie wisselprijs in bezit krijgen
namelijk een zilveren schotel. Dit werd
gisterenavond door het bestuur van de
Friese Elfstedentochtvereniging meege
deeld. De schotel heeft men laten bekos
tigen door de opbrengst van een legaat
van de promotor van deze tocht, wijlen
de heer W. J. (Pim) Muiier. Behalve het
wapen van de Mulier's zijn ook die van
de elf steden hierop aangebracht. De
namen van de winnagfs zullen op de
schotel worden gegraveerd.
Verder werd nog bekend gemaakt, dat
zij dig de tocht vijfmaal volbracht heb
ben. voortaan een speciaal certificaat
zullen krijgen. Ook zijn er maatregelen
genomen om moeilijkheden bij de finish
te vermijden; de rijders zullen tijdig van
de toestand bij de eindstreep op de
hoogte worden gebracht. Om tegen te
gaan, dat deelnemers aan de Elfsteden-
toch het risico lopen 's avonds laat achter
De 12-jarige Paul Neutz uit Wil
mington in de Ver. Staten heeft
antwoord gekregen op zijn felicita-
tiekaart, welke hij Prinses Margriet
met haar verjaardag had gestuurd.
De ouders van Paul hadden een
foto van het Nederlandse Prinsesje
in een krant gezien en gelezen, dat
zij op 19 Januari 12 jaar werd. Paul
verjaarde ook op die dag en daarom
stelden zijn vader en moeder hem
voor het Prinsesje een felicitatie te
sturen. Paul verzond zijn geluk
wens per luchtpost. De kaart, die
hij nu uit Nederland kreeg was ge
dateerd 19 Januari en door Prinses
Margriet zelf in het Nederlands ge
schreven. „Heel hartelijk bedankt
voor je goede wensen" schreef ze
breidingen komen toch in het Westelijke ^vunas raat acnter
havengebied dus vóór de brug". IÏL -Y.- d® laa,tste controlepos
ten in Franeker en Dokkum eerder wor-
De Kamer van Koophandel cn het IJ- den gesloten, namelijk respectievelijk -m
tunnel-comité zi'n van plan, zo vernemen half acht en half elf
half acht en half elf 's avonds.
M
U' 'E,"
De heer Andreas C- Ronhovde, raad
aan de Amerikaanse ambassade te 's-Gra-
venhage, heeft vandaag te Haarlem de
bronzen ster uitgereikt aan 24 militairen
en burgers, die hebben behoord tot het
voormalige Nederlandse detachement Ver
enigde Naties. Zoals bekend is, heeft de
president van de Verenigde Staten deze
onderscheidingen verleend als bewijs van
erkenning voor persoonlijke verdienste bij
gevechtshandelingen of buiten deze
handelingen in een gevcchtsgebied.
land. Van de ambassade waren verder
aanwezig kolonel James R. Pritchard-
militair attaché en luitenant-kolonel Aldon
M. Hoffman, adjunct-militair attaché. Vai
Nederlandse zijde waren o.m. aanwezig
generaal-majoor G. Dijkstra, territoriaal
bevelhebber West, luitenant-kolonel D.
baron Mackay en de garnizoenscomman
dant luitenant-kolonel F. G. P. Stuker.
De heer Ronhovde zeide, de prestaties
van de Nederlandse strijdkrachten in
Korea niet behoeven te beschrijven. De
Koreaanse oorlog had geleerd, dat wij als
vrije mensen, met de democratische idea
len die wij van onze voorouders erfden,
elkaar zullen steunen. Korea was de eerste
grote les in collectieve veiligheid. Kolonel
In Washington wordt op het ogenblik
ecn nieuw antwoord van premier Tsjoe
en Lai van communistisch-China op
V.N.-voorstelIen voor beëindiging der
vijandelijkheden in het gebied van For
mosa bestudeerd, aldus is Donderdag uit
gezaghebbende bron vernomen.
Naar verluidt betreft het hier een ant
woord op een persoonlijke boodschap
van de secretaris-generaal der V. N.. Dag
Hammarskjoeld. Deze had die boodschap
gevoegd bij de uitnodiging van de Veilig
heidsraad aan Peking om een afgevaar
digde te sturen ter bijwoning van bespre
kingen over een bestand.
Hoewel nog geen bijzonderheden over
de boodschap van Tsjoe beschikbaar zijn,
schijnt het nieuwe Chinese antwoord ook
op een verwerping van de V.N.-uitnodi-
ging neer te komen, zij het in mildere
bewoordingen dan waarin de officiële
verwerping van 3 Februari was vervat.
Men gaat nu na, of de tekst op de een
of andere wijze beloften inhoudt voor
verdere discussie tussen partijen.
Vermoedelijk Maandag of Dinsdag
zal de Veiligheidsraad bijeenkomen om
het debat over de toestand in het Ver
re Oosten, te schorsen, aldus wordt te
New York uit gezaghebbende bron ver
nomen.
De Saar-overeenkomst, waarover de willen maken met de beloofde gelijkstel-
Bondsdag tegen het einde van deze maand ling van de economische relaties tussen
zal moeten beslissen, is opnieuw in op- de Saar. Frankrijk en de Bondsrepubliek
De 72-jarige wielrijder M. W. uit Hel
den is gisterenmiddag omstreeks half vier
aldaar tegen een truck met oplegger of
vrachtauto met aanhangwagen gereden en
gedood. Hoe het ongeluk zich heeft voor
gedaan is nog niet bekend. De bestuurder
van de auto heeft blijkbaar niets van het
ongeluk gemerkt en is doorgereden. Een
ongeveer tien meter voor de heer W. rij
dende wielrijder hoorde een klap en zag
daarna de heer W. op de weg liggen. De
man bleek toen reeds te zijn overleden.
spraak geraakt Het verzet ertegen in de
gelederen der regeringspartijen in Bonn
is van die aard, dat dr Adenauer het raad.
zaam heeft geoordeeld het accoord te
scheiden van de overige verdragen van
Parijs. Het zal afzonderlijk aan de Bonds
dag worden voorgelegd en zoals de zaken
thans staan kan dr Adenauer slechts op
een zeer geringe meerderheid voor de
overeenkomst rekenen.
Nu is op deze wankele grondslag der
overeenkomst in deze dagen nog een
nieuwe aanslag gedaan door de verboden
oppositie-partijen van het Saar-gebied, d:e
contact met de bondsregering hebben op
genomen. Zij hebben zich deze week
tegenover Adenauer's staatssecretaris
Halstein beklaagd over z.g. geheime af
spraken. waartoe minister-president Hoff
mann zich in Parijs zou hebben laten ver
leiden en waardoor de Franse positie in
het Saar-gebied in feite verzekerd zou
blijven. Volgens Parijs zou het hier slechts
een briefwisseling tussen Parijs en Saar-
briicken betreffen.
In elk geval heeft de publicatie van ge
heime afspraken hier afbreuk gedaan aan
het vertrouwen, dat Frankrijk ernst zal
De uitreiking geschiedde vanochtend
voor het front van de troep op het ter- pritchard ias vervoleens de hii de nnder
rein tegenover het Gouvernementsgebouw vervolgens de bij de onder
aan de Paviljoenlaan te Haarlem- De heer scheidingen behorende mutaties voor.
Ronhovde vertegenwoordigde de ambassa
deur van de Verenigde Staten in Neder-
«MUI—5
E3M86£S?!»c!ï TjïL. v* C -
In zijn bekende rede heeft onze onvolprezen mgr Poels o.a. ook nog verklaard,
dat onze werknemers met louter mooie woorden willen horen, doch ook daden
wensen te zien, en dat waar eenmaal lang genoeg is gepraat ook dient te worden
doorgetast.
Woorden uit 1927 maar helaas nog altijd nieuw voor deze tijd. Alleen loonsver
lagingen zijn direct gereed om doorgevoerd te worden. Nu zijn ook alle aangele
genheden niet zo „eenvoudig" als loonafslag. Doch alle zij het ietwat bittere scherts
terzijde.
Zaken die betrekking hebben op de hervorming van de maatschappelijke orde,
vragen veel tijd, ten eerste omdat wetten maken een secure arbeid is en ten tweede
omdat zo'n wet niet voor elke betrokken partij een cadeau is om wat men tegen
woordig noemt met rode inkt over naar huis te schrijven. Wijken, terugtreden
en aanvaai-.en kan de heersende mentaliteit geweld aandoen. Te grote ruwheid
van aanpakken kan een begeerd goed verder van huis brengen dan een gestaag
en voortdurend duwen in de gewenste richting.
De wet op de ondernemingsraden dateert van Mei 1950. Doch voor de instelling
daarvan en de contröle er op moesten bedrijfscommissies komen. Bij de metaal
industrie werd zo'n commissie na 2V4 jaar gevormd. Zij stelde een reglement-
ontwerp voor de ondernemingsraden vast, dat in Juli van bet vorig jaar aan de
belanghebbende ondernemingen werd toegezonden. De firma Hensen was lid van
een organisatie, welke niet in de bedrijfscommissie was vertegenwoordigd. Op
26 November werd de S.E.R. officieel verzocht bedoelde organisatie te erkennen.
Plotseling kwam nu de moderne bond met het ultimatum om voor 1 Maart een
ondernemingsraad te vormen. De firma Hensen deelde daarop mede in verband
miet de korte termijn aan de eis van instelling niet te kunnen voldoen. De moderne
bond gaf toen het stakingsparooi Uit. Terwijl in de hele metaalindustrie pas één
ondernemingsraad bestaat werd bij Hensen het werk stopgezet. Bovendien beging
de A.N.M.B. de overgeeflijke fout, om het „meningsverschil" niet aan de bedrijfs
commissie, die er krachtens artikel 19, gelijk „De Waarheid" zo keurig reeds na
speurde, is om geschillen te onderzoeken, voor te leggen.
Zeer terecht schreven dan ook de leidingen der katholieke en christelijke metaal
bewerkersbonden aan hun leden.
Vooral in een democratische staat als de onze. Dit geldt ook ten overstaan van
de A.N.M.B., die met zijn staking bij Hensen het recht in eigen handen nam en
daardoor rustig de aan de Wet op de Ondei nemingsraden ontleende Bedrijfscom
missie, waarvan nota bene! de Bondsvooi zi er van de A.N.M.B. voorzitter
is, tot een paskwil maakte.
Door de bemiddeling van de voorzitter van het College van Rijksbemiddelaars
was het conflict bijna voorkomen. Toen werd ei ec e p .e ing maar weer een
nieuw punt in geding gebracht; de Kern.
Ineens was de Ondernemingsraad niet meer belang So e Kern
in het geding brengen. De Kern die op non-actief was.
De President van de Rotterdamse Rechtbank wees e hrtef nf ki pm
uit liet komen, dat de A.N.M.B. zich tot dusverre met geen enkele brief of klacht
gewend heeft tot de bedrijfscommissie en derhalve had nage a en e c j
de weg te volgen, die de wetgever had aangegeven. Doelbewus ee ge e
de door de wetgever beoogde leiding van de bedrijfscommissie uitgesci
heeft zich niet gedragen zoals van een goed gedisciplineerd lichaam moe i w cn cn
verwacht, hetgeen temeer te betreuren is, omdat daaruit te constateren va t een
miskenning en een minachting voor de kennelijke bedoelingen van de wetgevei
ten deze.
Het geduld wordt heel dikwijls op de proef gesteld. Wij erkennen dat gaarne.
Maar in het onderhavige geval sloeg de moderne bond de organisatie-plank vol
komen mis. Er was geen enkele reden tot staken. En we kunnen begrijpen, dat de
katholieke en christelijke organisaties de vrees hebben geuit, dat door de daad van
de moderne bond „in een korte spanne tijds de in jaren vergaarde goodwill tussen
werkgevers en werknemers in gevaar is gebracht.
Het" is overigens te wensen, dat de ondernemers terdege hun verstand zullen
gebruiken geen uitstelpogingen hunnerzijds zullen proberen, maar con amore bij
redelijke kansen zullen meewerken. Mgr Poels sprak immers reeds in 1927 over
vief alleen mooie woorden, alsmede over na genoeg praten doortasten.
„Het is mogelijk dat de Sovjet-Unie
bij de vervaardiging van de waterstof
bom in 1953 tijdelijk in het voordeel is
geweest door het vinden van een nieuwe
afvuunnelhode voor een dergelijk pro
jectiel, die een aanzienlijke besparing
van tijd en benodigd splijtbaar materiaal
betekende. Doch de V. s., die de nieuwe
werkwijze bijna een jaar later vonden,
hebben sindsdien niet slechts het verlo
ren terrein geheel herwonnen, doch zijn
thans weer voor op de Sovjet-Unie",
aldus luidt het commentaar van Ameri
kaanse atoomdeskundigen op de uitlating
van de Russische minister van buiten
landse zaken Molotof, dat de Sovjet-Une
bij de ontwikkeling van de waterstofbom
voor zou zijn op de V. S.
Volgens Duitse berichten uit Saar-
brücken is ook daar door de afspraken
van Hoffmann veel deining gewekt en
heeft zich als gevolg daarvan in de Saar-
regering zelf een oppositie tegen de mi
nister-president gevormd.
De ontevredenheid over een tenachter
stelling m de economische ontwikkeling
van het Saar-gebied neemt volgens deze
berichten sterk toe. Men klaagt over het
gebrek aan investeringen in de Saarlandse
industrie, over de beperkte handelsver
bindingen met de Bondsrepubliek over
de belastingdruk en over het feit, dat de
Fransen vanuit hun eigen gebied rijke
kolenlagen van de Saar afgraven.
De voorzitters van de verboden Saar
landse partijen zijn nu voor Zaterdag a.s.
door prof. Erhard, de Westduitse minis
ter van economische zaken, uitgenodigd
om hun bezwaren te komen uiten.
In de Sixtijnse kapel is gisteren
om half elf de jaarlijkse uitvaartdienst
gehouden voor Paus Pius XI De Pontifi
cale H. Mis werd opgedragen door Zijne
Eminentie kardinaal Tisserant, deken van
het H. College van kardinalen, die ook
de absoute verrichtte. Het feit, dat de
Paus niet, zoals andere jaren, deze uit
vaart assisteerde, gezeten op de pauselijke
troon, en ook niet de absoute heeft ver
richt wil niet zeggen, dat een verslechte
ring in Zijn gezondheidstoestand is in
getreden. Het betekent slechts, dat de
H. Vader zich nauwkeurig houdt aan de
medische voorschriften, volgens welke
Hij zich zo min mogelijk mag vermoeien
De H. Vader, die ook Zijn nachtrust ver
lengd heeft door wat later op te staan en
zich wat vroeger ter ruste te begeven,
ontvangt dagelijks Zijn naaste medewer
kers mgr Tardini en mgr Dell'Acqua van
de pauselijke staatssecretarie.
De H Vader zal op 22 Februari per
soonlijk deelnemen aan de plenaire eind-
zitting van de H. Congregatie der Riten,
die enige zaligverklaringsprocessen zal
afwikkelen.
(Van onze correspondent)
geld kwijt geraakt, met name mist een
jongedame uit Calcutta, met wie B. veel
in een grote slee van een auto door het
land toerde, een portemonnaie met zes
honderd gulden. Een hotel heeft nog een
rekening voor eenzelfde bedrag voor B.
Afwisselend als baron, bankierszoon uitklaar liggen en zo zijn er tal van aan
wijzingen, dat B. ten koste van trouwlus-
Op weg naar de ambtswoning van de Amsterdamse burgemeester passeren
de leden van het Nederlands Parelgenootschap met hun orgels het
Rembrandtplein. Beeld uit de nieuwe Nederlandse speelfilm „Het
Wonderlijke Leven van Willem Parel".
Djakarta, advocaat, medisch doctorandus
en zoon van een burgemeester is de 25-
jarige Amsterdamse vertegenwoordiger
verkoper C. J. p. b. de laatste'maanden
door het leven gegaan. Door middel van
een advertentie had hy contact gekregen
met tal van jonge vrouwen, die wel oren
hadden naar zyn trouwplannen. Het liep
echter spaak, toen de jongeman einde
Januari in Zwolle een greep deed in een
geldkistje van een weduwe, met wier
dochter hy door bedoelde advertentie in
relatie was gekomen. De Zwolse politie
kreeg de Amsterdammer te pakken by
diens ouders in Eindhoven en men vond
in een tas een grote stapel brieven van
reflectanten op de advertentie, alsmede
een aardig bundeltje foto's.
De politie is intussen naarstig vele van
de adressen afgegaan, waarbij is gebleken
dat B. zich met fantastische verhalen al
te veel vertrouwen heeft gewonnen. Ver
scheidene vrouwen zijn gedurende hun
contact met de gladde vertegenwoordiger
„En zo origineel!" zegt Wim Sonneveld met een stem, zwaar van
sarcasme, tot Peronne Hosang, die hem in de film „Het Wonderlijke
Leven van Willem Parel" als blijk van bewondering voor zijn Parel
creatie een miniatuur-draaiorgel met speeldoosmuziek komt aanbieden
In precies dezelfde gemoedsstemming zouden wij deze woorden willen
herbalen met betrekking tót het idee van Gerard Rutten, dat aan
Nederlands nieuwste speelfilm ten grondslag ligt. Een speelfilm, die
belaas een terugval betekent tot het peil van de allereerste Nederlandse
producten uit de jaren '33'36, al is er dan in filmtechnisch opzicht winst
geboekt en al hadden we maar al te gaarne over een product van eigen
bodem met een geheel uit Nederlanders bestaande staf van medewerkers
een gunstiger oordeel geveld.
Wim Sonneveld heeft besloten een ein
de te maken aan het illusoire aether- en
toneelbestaan van Willem Parel, de voor
zitter van het N P.G Willem Parel néémt
dit echter niet. Hij stapt uit de reclame
plaat, waarop zijn conterfeitsei prijkt, ver
schijnt aan zijn geestelijke vader en spoedt
zich daarop naar buiten om deze het 'e-
zo zuur mogelijk te maken. Een
in 2. e0n aardig meisje, belichaamd
m pa^u Femke Talma. doet Wil-
rlorm^
zonder verdere opgave van re-
keren ~«aat terug
filmstudio een lang en^elukkfg huwelijkt
leven vnftr Wim u s "uwcujhb
leven voor Wim sSnneveM enFemke Tal"
ma suggereert. lal"
Dit is dan in het kort het lumineuze
idee, waarop Gerard Rutten naar aan
leiding van „Het Wonderlijke Leven van
Willem Parel" is gekomen en dat in de
film leidt tot de sinds ,,De Jantjes" en
„Bleke Bet" onvermijdelijk geworden
schlager: „De Wonderen zijn de wereld
nog niet uit", welk lied in originaliteit
alleen nog maar wordt overtroffen door
het instructieve „Poenlied", waaruit de
leergierige bezoeker o.a verneemt, dat
.een duppie een beissie" en „een tientje
een joetje" Is.
Geen wonder dat Gerard Rutten. die
ook voor de regie tekent de assistentie
van producent Joop Gess*"^ Eli Asser
en Max Dendermonde nodi heeft gehad
om uit zo'n idee toch nog een draaiboek
samen te stellen.
DE film begint veelbelovend, waarbij
gebruik is gemaakt van een tvpisch
Nederlandse Journaal-techniek",
die een geestig spe] met woorden en beeld
bedrijft. Maar deze vreugde is van korte
duur. Zodra Wim Sonneveld voor de film
camera verschijnt, blijft deze van bewon
dering en verbazing stokstijf staan om
zich verder bijna uitsluitend te bepalen
tot het registreren van diens volledige
Parel-repertoire en de individuele pres-
taties van Hans Kaart. Peronne Hosang,
Herbert Joeks, de Drie Rubati's en vele
andere sterren aan de Nederlandse ar-
t.istenhemel. Over Femke Talma. die zelfs
iedere toneelroutine mist en die bij ge
brek aan een behoorlijke leiding van Ge
rard Rutten er alleen maar aardig en
Hollands-welvarend uitziet, zwijgen we
maar liever.
Het'zal voorlopig nog wel een onbeant
woorde vraag moeten blijven, of de zaak
van een zich uiterst moeizaam ontwikke
lende industrie sinds „Rechter Tho
mas" van Walther Smith die tenminste
de verdienste had nergens tegen de goe
de smaak te zondigen, hebben we bijna
anderhalf jaar moeten wachten be
ter is gediend met populaire grapjes. Jor-
daan-iol en goedkope liedjes, die in eerste
aanleg tijdens een korte radio-uitzending
desnoods nog acceptabel waren, dan wel
of juist hierdoor haar kansen in gevaar
worden gebracht.
In elk geval is de in deze rolprent ver
toonde grappigheid van een genre, dat in
de gangbare films als overwonnen kan
worden beschouwd. Dik opgelegde scènes
als die van de pretentieuze zangeres, Wil
lem Parel een slaatje bereidend, het mis
verstand voor de woning van de Amster
damse burgemeester, waar zich de le
den van het Parelgenootschap met hun
orgels hebben verzameld, de besprekingen
met voorzitter en bestuur van een denk
beeldige radio-omroep, zijn reeds lang
vervangen door een meer subtiele came
rabehandeling, zelfs in routine-producten.
OE Sonneveld. die met zoveel na
druk heeft verklaard, schoon ge
noeg te hebben van Willem Parel
er toe is gekomen deze figuur een vrij
wel onbeperkt leven-op-celluloid te ver
lenen en nog we! In deze vorm zal voor
velen een onoplosbaar raadsel blijven.
Toch twijfelen wij er niet aan, of dit
„Wonderlijke Leven van Willem Parel
zal grote belangstelling genieten van het
publiek. Maar dat zal veeleer te danken
zijn aan de populariteit van de door Wim
Sonneveld gecreëerde radiofiguur dan aan
de kwaliteiten van deze door Gerard Rut
ten zonder durf, originaliteit en goede
6maak vervaardigde rolprent.
Joop Geesink, de producent van de
film, loopt met plannen rond voor een
tweede productie, ditmaal met Franse me
dewerking. Een bezoek, dat hij gedurende
het komende week-einde aan Parijs brengt
zal beslissen of deze plannen zullen wor
den verwezenlijkt Wellicht kan hij dan
revanche nemen en de Nederlandse pro
ductie verrijken met een film, die een
positieve bijdrage zal worden genoemd tot
de ontwikkeling van een Nederlandse pro
ductie.
F.
Napoleon is de laatste tijd door de Ame
rikanen en de Fransen voor de cameia
gebracht. Wat het resultaat is van de
grootse productie, onder leiding van Sa-
eha Guitry tot stand gekomen, zal men
pas begin van de. volgende maand erva
ren. Henry Koster heeft in Hollywood
Napoleon In Cinemascoop opgenomen en
het resultaat is thans te zien.
In tegenstelling tot Sacha Guitry heeft
Henry Koster slechts een bepaald facet
van deze legendarische figuur belicht. Sa
cha Guitry heeft alle talenten van naam
in Frankrijk en Italië opgeroepen deel uit
te maken van de fantastische „cast". Niet
minder dan drie figuren had hij nodig om
zijn Napoleon te laten herleven, n.l. een
jongeman als de kleine Bonaparte; Da
niël Gelin als de generaal en Raymond
Pellegrin tenslotte als de Keizer Napo
leon.
Henry Koster is minder omzichtig te
werk gegaan. Hij heeft het bekende boek
van Annamarie Selinko „Desirée" als ba
sis genomen voor zijn gelijknamige
film en Marlon Brando als Napoleon ge
plaatst naast zijn titelheldin, vertolkt door
Jean Simmons.
Ofschoon men dus hier te doen heeft
met een film over de stammoeder van
bet huidige Zweedse koningshuis, Eugé-
nie Bernardine Desirée Clary, een koop
mansdochter uit Marseille, wier zuster
trouwde met Joseph, de broer van Na
poleon Bonaparte, ligt toch het zwaarte
punt bij Napoleon. Dit is de grote zwakte
van de film. Napoleon is voor een ieder
meer dan de man, die zijn hele leven,
volgens de schrijfster Selinko, gebukt
ging onder een jeugdliefde, die hij voor
de befaamde Desirée heeft gekoesterd.
Ook Henry Koster beperkt Napoleon tot
de man. die in Desirée Clary de bijzon
der geliefde vrouw zag, maar die huwde
met Jean Baptiste Jules Berjiadotte, een
krijgsman, die het tot Frans maarschalk
bracht en die op voorstel van koning
Karei XLII tot opvolger van de Zweedse
troon werd aangewezen. Bernadotte gaf
zijn Franse nationaliteit op en zocht toe
nadering tot Rusland. Hij bevocht zelfs
zijn vroegere legeroverste Napoleon in
1813 door de noordelijke legers van de
bondgenoten tegen de Franse imperator
aan te voeren.
De film naar de roman van Annema-
rie Selinko beperkt zich tot een „love-
story". Men krijgt af en toe een glimp
van het Franse hof te zien, maar door
gaans is het Marlon Brando als acteur,
die boeit. Koster heeft een „gladde" film
gemaakt. De camera is aan banden ge-
egd door de eisen van het monsterbeeld
der Cinema-Scope en Marlon Bran
do vertokt een Napoleon, die his
torisch bezien, vrij lachwekkend is.
De Désirée-ro] van Jean Simmons
is sympathiek en vaak geestig. Dit
is de verdienste van een film, die soms
meer pretendeert dan ze wil zijn.
Als men er een liefdesgeschiedenis in
ziet van een historische figuur, zonder te
veel waarde aan de geschiedenis te hech
ten, zal men met genoegen dit product
kunnen aanschouwen. Maar als men een
Napoleonfiim wil zie, dan komt men bij
Brando-Napoleon bedrogen uit.
Bu.
tige jongedames vele maanden goede sier
heeft gemaakt.
Zijn verleden is ook niet van avontuur
gespeend. Hij betrad het criminele pad
op 16-jarige leeftijd, toen hij een vulpen
vond, maar niet aangaf. Korte tijd daarna
liet hij zich overhalen op wacht te gaan
staan bij een diefstal van autobanden. Hij
werd gegrepen en ook de kwestie van de
gevonden-vulpen kwam ter sprake..
Hierna doorliep B. de handelsschool en
schreef op een advertentie van een Am
sterdamse woninginrichting, die „een
jongeman van goeden huize" vroeg.' B.
werd aangenomen en hij verkeerde in
de directiekring en ging op gelijke voet
om met de zoon van de directeur. Hij
kon dit echter van zijn salaris niet be
kostigen en deed daarom enige malen
een greep in de kas. Enige maanden later
bleek, dat het de bedoeling was, dat B.
in de directie werd opgenomen. Hiervoor
moest hij aandelen ter waarde van
f 120.000 overnemen. De aap kwam toen
uit de mouw: dit was boven zijn kracht-
Een accountantsonderzoek bracht vervol
gens een tekort van f 5000 aan het licht
en B. ging voor een jaar de gevangenis
in.
Tevergeefs trachtte hij hierna werk te
vinden en uiteindelijk werd hij „runner"
aan het Centraal Station in Amsterdam.
Met vreemdelingen trok hij naar nacht
gelegenheden; ook verhuurde hij (in
tweede instantie) auto's aan met verlof
zijnde Amerikaanse militairen.
Volgens het Mexicaanse blad „Ultimas
Noticias" zijn veertien personen in de
Mexicaanse hoofdstad gearresteerd we
gens een samenzwering tegen de Ameri
kaanse vice-president, Nixon, die op het
ogenblik een bezoek aan Mexico brengt.
De politie wilde het bericht noch be
vestigen, noch tegenspreken.
Gisteren kwam Annemaric Selinko
schrijfster van het bock „Désirée", waar',
van meer dan 214 mülioen exemplaren
werden verkocht, voor eev bezoek van
enige dagen aan Nederland, op Schiphol
aan.
