Het aantal niet-n
katholieken uitermate groot
Ingevolge minder woningbouw
Radio-Vaticana over bisschop
pelijke verklaring
Het wetsontwerp tot tegengaan van
lichtvaardige echtscheidingen
Minister Donker komt eindelijk
met zijn Memorie van Antwoord
te Vlaardingen
Vastenbrief 195i)
De Schooloorlog in België
Zuid-Afrikaanse Mijnbouw in 1954
Psychologische voorwaarden voor de
Benelux
Episcopaat bezorgd over de toenemende
ongodsdienstigheid en geloofsverslapping
Dispensatie Onthou
dingswet voor reizenden
Trekt gemeentebestuur toewijzing weer
geheel tot zich
financiële positie
overheidspersoneel
Massale vlucht 11a
aardschokken
Dr Bannister verwierf
William Hyde Prijs
Kardinaal Van Roey schrijft bijzondere
gebeden voor
betere vooruitzichten
Bewindsman koestert geen overdreven
verwachtingen van gezinsraden
Kinderen speelden niet
lucifers
EDEN IN CAIRO
Perzisch prinsje in
Genève
Eerst spijkers met
koppen slaan in Londen!
PAGINA 5
In Bisdom Haarlem
JAPIE KREEG EEN
KLINKENDE ZOEN
Pakistani herinnerden zich
rampjaar
Controle van eigen reacties
VOOR DIT JAAR
Leidt ontwerp tot moreel
gezondere toestanden?
Is gezinsraad voor zijn
taak berekend?
Twee branden te Alphen
aan de Rijn
Besprekingen met Nasser
Oproep tot gebed
In afwachting van de beslissing
van de Sjah
Moskou's plan voor
ontwapeningsconferentie
Te weinig bemanning op Vickers
„Viscount"?
FRANSE PILOTEN STAKEN
PROF. IR DE VOOIS f
MAANDAG 21 FEBRUARI 1955
Eigen deugdzaam leven moet
anderen ten voorbeeld zijn
DE AARTSBISSCHOP-COADJUTOR en de bisschoppen van Neder
land hebben zich ook dit jaar weer in een Vastenbrief gericht tot de
gelovigen. Ditmaal uiten zij hun bezorgdheid over de steeds voortwoe
kerende en toenemende ongodsdienstigheid en geloofsverslapping bij de
katholieken in ons vaderland. Dit herderlijk schrijven, dat gisteren in
alle kerken en kapellen, waarover een rector is aangesteld, werd voor
gelezen, luidt als volgt:
ET grote vreugde hebben Wij
gezien, hoe Onze gelovigen in
het nas gesloten Maria-jaar zich
beijverd hebben gevolg te geven aan de
oproep van de H. Vader. Zo hopen Wij
dat er bü velen iets bereikt is van het
geen de H. Vader zelf als een van de
eerste doelstellingen van dit Maria-jaar
had aangegeven nl. „dat leder met de
hulp van Gods genade zijn leven dage
lijks meer moge inrichten naar de
christelijke geboden; want het geloof
zonder de werken is een dood geloof en
niemand kan naar behoren iets uitrich: particulieren (d.w.z- in hun particuliere
ten voor het welzijn van anderen tenzij woning) dc maaitijd gebruiken, met uit-
leven zondering van Goede Vrijdag.
Meerdere malen en van verschillende
zijden is ons te kennen gegeven, aldus de
bisschop, dat het zeer te betreuren was,
dat in de nieuwe Vasten- en Onthoudings-
wet niet meer was opgenomen de vroeger
gegeven dispensatie in de Onthoudingswet
ten behoeve van degenen, die op reis zijn-
Mgr J. P. Huibers, bisschop van Haar
lem, heeft alle gelovigen van zyn bisdom
toegestaan, wanneer zft op reis zgn, onver
schillig of zbinnen of buiten Nederland
vertoeven, op onthoudingsdagen vleesspij-
zen te gebruiken, behalve wanneer zij b\j
hij eerst door zijn deugdzaam leven
voor anderen een voorbeeld is
Door een deugdzaam leven voor
anderen een voorbeeld zijn' Dat is de
apostolische roeping van iedere gelo
vige overeenkomstig het woord van
Christus zelf: „Gij moet Uw licht voor
de mensen laten schijnen, opdat zij Uw
uc ---- TT,,, Vader ver- ten behoeve van degenen, d
feiten die in de hemel is" (Mt. 5, Immers gebleken is- dat het voor reizenden
vaak bezwaarlijk is op onthoudingsdagen
een vleesloze maaltijd geserveerd te krij-
heeriljken, die in de hemel
16) Deze heilige opdracht geldt in alle
omstandigheden. Maar hoe meer wij
7an°°L1IVersgieappIingnavM godsdienstig Wij hebben begrip voor deze bezwaren
leven van achteruitgang van geloofs- en wij menen, dat aan deze bezwaren ook
be'eving en zelfs van afval van het ge- met in voldoende mate wordt tegemoet ge
loof des te meer moeten wij allen ons komen door de in 1950 gegeven richtlijnen
beijveren, allereerst door eigen persoon
lijke geloofsbeleving, om geloof en chris
telijke levenshouding te bewaren bij al
degenen die de Voorzienigheid ons op
orze levensweg doet ontmoeten.
Wie zou niet ernstig bezorgd zijn over
de verslapping van godsdienstig leven,
die zich in ons vaderland, ook bij de
katholieken aftekent. Op allerlei manie
ren o-penbaart zich een geest van on
godsdienstigheid, een achteruitgang van
veloof en geloofsbeleving. Het sterkst
komt die geest tot uiting in het feit dat
zovele katholieken hun kerkelijke p-lich-
ten niet meer waarnemen of daarin ten
zeerste zijn verslapt.
Dit verschijnsel van toenemende on
godsdienstigheid onder de katholieken
kan in een kort bestek niet volledig
worden beschreven of verklaard. Wij
willen in deze Vastenbrief slechts een
eenvoudig herderlijk woord daarover tot
U richten, opdat wij allen vervuld
mogen worden van een heilige aposto
lische onrust om het zielenheil van
ZO-vele medemensen en om allen aan
te sporen om door een persoonlijk en
bewust leven naar het geloof een dam
op te wei-pen tegen de steeds voort
woekerende ongodsdienstigheid en ver-
Sl Weliswaar moeten wij God dankbaar
zijn, dat er, bijzonder op het platte land,
altijd nog streken zijn. waar de katho
lieke bevolking trouw blijft vasthouden
hieromtrent, aldus mgr Huibers.
bewust geloofsleven. Van positieve afval
van het geloof kan men vaak niet eens
spreken, want een persoonlijk en bewust
hebben zij eigenlijk nooit gekend.
Al behoeft het niet-practiseren van
aanhangen van Christus en Zijn Kerk
deze mensen ons vaak niet te verwonde
ren, het moet ons wel bezorgd maken.
Want ook deze mensen zijn geroepen
om deel te hebben, door het geloof, aan
de volle rijkdom van Gods genade en
Gods liefde. Gods goedheid heeft hen
reeds door het Doopsel opgenomen in de
Kerk; zij zijn bestemd om als kinderen
Gods door het leven te gaan, bewust
levend in de stralende goedheid van
Gods liefde. In plaats daarvan hebben
zij God vergeten, omdat zij nooit geleerd
hebben van God te houden.
Maar door hun Doopsel zijn zij leden
van de Kerk, zoals wij, en heb-bèn zij
nog meer dan anderen recht op onze
liefde en onze zorg. En daarom mag het
ons niet onverschillig laten, dat zij God
vergeten en zonder het bewustzijn van
Zijn liefde door het leven gaan. Het is
onze taak ook aan dit deel van de Kerk
de boodschap van het heil te brengen,
opdat zij met ons weer deel hebben aan
de viering van de heilige Geheimen en
met ons het geloof belijden en beleven.
Overa.l in de steden wordt, met name
onder de maatschappelijk-zwakken, met
apostolische liefde en ijver gewerkt door
onvermoeide priesters en leken. Met hun
klein getal en met de gebrekkige ten
dienste staande middelen zijn zij nau
welijks opgewassen tegen die taak. Maar
in de geest van Paulus maken zij „zich
tot slaaf van allen, om er zoveel moge
lijk te winnen" (1. Cor. 9, 19). Wij moe
ten hun moeizame arbeid steunen met
ons gebed, en waar het kan, ook met
onze daadwerkelijke hulp.
N AAST deze grote groep van gedoop-
ten, die nauwelijks bewust gelovig
zijn geweest, kent onze katholieke
gemeenschap helaas steeds meer men
sen, die van huis uit veel meer aan
godsdienstig bewustzijn hebben meege
kregen, maar toch op een of andere
manier van de Kerk vervreemden. Zij
hebben, door welke oorzaak ook. het
juiste zioht op de Kerk verloren. Zij
zijn het meevieren van het H. Misoffer
en het ontvangen van de H.H. Sacra
menten gaan verwaarlozen, meestal niet
ineens, maar langzaam aan zij zijn
dorre ledematen van de Kerk geworden,
voor wie geloof en godsdienst weinig zin
meer hebben.
De oorzaken van deze vervreemding
van de Kerk, zal men gedeeltelijk in de
mens zelf moeten zoeken, gedeeltelijk
ook in het geestelijk klimaat, waarin
hij leeft en dat door allerlei factoren
in en buiten onze katholieke gemeen
schap wordt bepaald, mede ook door
de onkerkelijkheid en ongodsdienstig
heid. die zich in ons vaderland buiten
de katholieke gemeenschap aftekent.
Het is dan ook meestal niet een enkele
oorzaak of aanleiding, waardoor iemand
zijn geloof verliest of althans ophoudt
te practiseren; meestal werken een ge
hele reeks van omstandigheden en be
levenissen samen. Het is een lang pro
ces dat zich inwendig in de mens
afspeelt, maar door allerlei uitwendige
omstandigheden wordt beïnvloed. Vaak
zal men ergens in dit proces ontdekken,
aan de stipte vervulling van de kerke
lijke plichten. Wij hopen dat dit uiter
lijk bewijs van trouw voortkomt uit een
bewust innerlijk beleven van het geloof
en uit een persoonlijke behoefte aan
contact met God. Want dan alleen zal dit
kunnen standhouden.
Wü weten echter allen hoe in meer
dere steden naast de vele practiserende
katholieken het getal van degenen die
het vervullen van hun kerkelijke ver
plichtingen achterwege laten, onrust-
harend groot is geworden. Het aantal
gedoopten dat 's Zondags geen contact
meer zoekt met God door deel te nemen
aan de hernieuwing van het Kruisoffer
heeft in sommige steden een percentage
bereikt, dat niet veel meer verschilt van
hetgeen' wij vroeger tot onze grote ont
steltenis vernamen uit grote steden in
het buitenland. In andere plaatsen is
dit getal wellicht geringer, maar toch
groot genoeg om ons diep bezorgd te
maken om zoveel geloofsgenoten, bü
wie de H. Mis en de Sacramenten in het
leven zo bitter weinig te betekenen heb
ben. Het lijdt geen twijfel, dat veelal
met deze genadebronnen ook Christus
Zelf, hun Verlosser en onze Verlosser,
en met Christus ook Zijn Vader, hun
Vader in de hemel, uit het gezichtsveld
van hun leven practisch verdwenen is.
Een zeer groot deel van deze niet-
practiserende katholieken, Dierbare Ge
lovigen, komt voort uit gezinnen, waar
de godsdienst, door welke omstandig
heden ook, zo goed als geen rol vervult.
Om een of andere traditionele reden
hecht men er nog waardet a£ar a'
kinderen worden gedoopt, ^aar vaak
moet men bij het Doopsel aldat
er, zonder een bijzondere d d;pn„ti
van deze kinderen ^der godsdmnrtig
oogpunt met veel zal tere, kathn
Ook al bezoeken zij nog wel ae Kd l°-
lieke school en ontvangen zij godsüienst-
onderricht. het gezin schiet te Korr.
geeft hun te weinig steun om te kunnen
komen tot een persoonlijk en bewust De
leven van wat hun in het godsdienst
onderricht werd bijgebracht. Zodra an
beleven moeilijk wordt, geven zij net
op. Bovendien zijn de maatschappelijke
omstandigheden, waarin deze mensen
moeten leven, dikwijls van dien aard,
dat zij moeilijk kunnen komen tot een
Het Gemeentebestuur van Vlaardingen
maakt bekend, dat in verband met het
toegenomen tekort aan woningen met in
gang van heden de richtlijnen inzake het
huisvestingsbeleid zijn gewijzigd.
Tot nu toe mochten de eigenaren voor
70% van ledigkomende en nieuwe wonin
gen zelf candidaten voordragen.
Doordat er .minder woningen gereed
zijn gekomen dan bij de invoering van
deze 70% regeling werd verwacht, ziet
het Gemeentebestuur zich helaas genood
zaakt, deze regeling in te trekken en zo
nodig voor alle woningen zelf candidaten
aan te wijzen. Wel zal, evenals in het ver
leden, zo mogelijk rekening worden ge
houden met de wensen van "de eigenaren.
Het ziet er naar uit, dat Vlaardingen
weldra in het grote woningtekort zou
hebben voorzien. In de jaren 1950 t.m.
1953 werden 1000 woningen met rijks
premie per jaar gebouwd. Daardoor werd
bereikt, dat het woningtekort per 1 Ja
nuari 1954 tot 450 woningen was terug
gelopen. Maar het richtcontingent aan
Vlaardingen toegewezen voor de jaren
1954 t.m. 1956 betekende een tegenvaller.
Het heeft tot gevolg gehad, dat het
woningtekort thans weer is opglopen tot
ruim 1000 woningen. Zouden hierin opge
nomen worden de mensen, die hier wel
werken, maar wier gezinn nog elders
wonen, alsmede de trouwlustigen, dan
kan het totale huidige tekort op 1500 wo
ningen worden geraamd.
Sinds half October 1954 is er geen nieu
we woning meer beschikbaar gekomen.
Het aantal woningzoekenden is opgelopen
tot 1900, waaronder 600 medisch of sociaal
urgente gevallen. Deze laatsten, voorna
melijk in samenwoning levend of in du-
plexwoningen ondergebracht, moeten op
korte termijn worden geholpen. Daarvoor
zullen de candidaten van huiseigenaren
moeten wijken. Er komen dit jaar welis-
De „Katingo", het meer dan 1200 ton
metende Panamese vrachtschip, dat twee
maanden geleden in een woedende storm
gp het Bergense strand werd geworpen,
is in de nacht van Vrijdag op Zaterdag
eindelijk door vier sleepboten vlot ge
trokken en naar Rotterdam overge
bracht, waar het schip een grondige
revisie in een van de dokken zal onder
gaan De foto toont de „Katingo" aan
de sleeptrossen van de vier sleepboten
op weg naar de Rotterdamse Waalhaven,
waar het schip, in afwachting van opne
ming in een dok, voorlopig ligplaats
koos.
waar vrij veel huizen gereed, maar daar
bij moet in ogenschouw worden genomen,
dat de gemeente aan de industrieën nog
een verplichting heeft van 365 woningen
en dat op de migratielijst reeds een jaar
en langer 250 personen staan ingeschre
ven: arbeiders, die hier werken, doch
wier gezinnen elders vertoeven Door een
en ander heeft de gemeente zich genood
zaakt gezien tot de volgende bekendma
king:
De Centrale Commissie voor georgani
seerd overleg in ambtenarenzaken is bij
een geweest ter bespreking van de finan
ciële positie van het overheids-personeel.
Men is nog niet gereed gekomen met het
behandelde onderwerp, zodat binnenkort
deze besprekingen zullen worden voortge
zet.
dat die persoon begonnen is niet meer
te leven naar hetgeen het geloof hem
voorhoudt. Wanneer men niet leeft, zoals
men denkt, gaat men tenslotte denken,
zoals men leeft. Zo kan men b.v. erva
ren. dat het niet onderhouden van de
wetten van het christelijk huwelijk in
vele gevallen een belangrijke factor is
bij verslapping van godsdienstig leven
en bij afval van de Kerk.
Geloven is een gave Gods, maar het
is ook een overgave van de menselijke
persoon aan het heil, dat God ons in
Christus heeft geopenbaard; iedere
mens moet Persoonlijk kiezen en moet
persoonlijk God aanhangen.
Deze geloofshouding vraagt de inzet
van de hele mens. Zij vraagt een grote
offervaardigheid. Want zij vraagt van
de gelovige mens, dat hij ieder ogenblik
van zijn léven bereid is, om zo Aodig
eigen wil en verlangens, eigen gemak en
eigen inzicht prijs te geven om God te
blijven aanhangen. Dat kan alleen, wan
neer de mens een diepe waardering in
zich draagt voor de grote gaven van het
geloof en een offervaardige liefde voor
Christus, die uit louter liefde ons het
heil gebracht heeft.
DIERBARE Gelovigen. Het toe
nemen van de ongodsdienstigheid
en de geloofsverslapping en het
groeiende aantal van niet-practiserende
katholieken moet allen met grote be
zorgdheid vervullen. Ieder die de Kerk
liefheeft, zal er aan willen medewerken
om de voortwoekering van de ongods
dienstigheid tegen te gaan en om de af
gedwaalde^ voor de Kerk te behouden.
Wat dan .vóór alles nodig is, is ons eigen
persoonlijk voorbeeldig christelijk leven.
Vaak is het onze menselijke samen
leving, ook onze katholieke samenleving,
die het de medemensen moeilijk maakt
om trouw te blijven aan geloof en Kerk.
Misschien ook zijn wij persoonlijk door
ons eigen levensgedrag er schuld aan,
dat een of ander van onze broeders en
zusters in het geloof van Christus en de
Kerk is afgedwaald.
In deze heilige Vastentijd willen wij
ons voor God verootmoedigen en onze
schuld belijden. Waren wij allen betere
christenen geweest, had 'ieder van ons
persoonlijk beter het ideaal van de
Christenmens in zyn ieven laten zien,
wij zouden niet alle geloofsverslapping
hebben tegengehouden, maar er zou
minder ontrouw, minder verslapping en
minder afval van de Kerk zijn. Wij wil
len er daarom voor zorgen, dat wij nooit
door eigen gebrek aan christelijke liefde
en christelijke levenshouding onze
zwakke broeders ergeren en daardoor
afstoten van de Kerk en van de Kerk
verwijderd houden.
Integendeel, wij willen door het voor
beeld van een persoonlijk bewust chris
telijk leven een licht worden op de
levensweg van anderen. Zoals Wij U aan
het begin van deze brief reeds zeiden:
„Door een deugdzaam leven voor ande
ren een voorbeeld zijn", dat is de apos
tolische roeping van iedere gelovige.
Wij willen ook door de verstervingen
van deze weken God genadig stemmen,
om Gods barmhartigheid te winnen
voor de Kerk.-
En wilt in deze tijd van gebed en
boete ook veel bidden voor onze
H. Vader de Paus en de Bisschoppen,
dat God aan de leiding van de Kerk
Zijn licht en wijsheid mag schenken.
En bidt ook voor Hare Majesteit, onze
geëerbiedigde Koningin, dat God haar
mag geven haar volk in vrede te ge
leiden langs de goede weg.
Niet minder dan 15 keer heeft
Japie Visschraper 't Circus Strass
burger in Amsterdam, samen met
zijn 8-jarig vriendinnetje, als be
talend bezoeker bezocht. Zaterdag,
op zijn tiende verjaardag, was hij
echter met zijn „dame" de gast van
de directie. En dit 16e bezoek zal
hij niet gauw vergeten, want bü de
parade der artisten aan het einde
der voorstelling werd hij in de piste
geroepen, waar de 8-jarige Regina
Strassburger, het dochtertje van de
directrice, hem met een ruikertje
en een klinkende zoen feteerde.
Misschien heeft zün vriendinnetje
hierbij wat spijhg toegekeken. Maar
zonder twijfel zal zij, haar tranen
inslikkend, luid met de andere be
zoekers het „Rang zal hij leven"
hebben meegezongen.
De hoofdstad van Balocdsjistan, Quetta
in Pakistan, is door een aardbeving ge
troffen. Er zijn minstens twaalf doden en
ongeveer dertig gewonden. De electrici-
teitsleidingen zijn verbroken en ongeveer
100 woningen in de stad zjjn verwoest.
Het normale stadsleven is geheel tot stil
stand gekomen. De velden rond de stad
vertonen grote scheuren.
Quetta ligt ongeveer 480 mijl ten Noor
den van Karatsji. In 1935 werd de stad
door een rampspoedige aardbeving getrof
fen waarbij vijfentwintigduizend mensen
het leven lieten.
De eerste schok werd omstreeks drie
uur Zaterdagochtend gevoeld. Drie uur la
ter kwam een hevige schok, die grote
schade veroorzaakte.
De aardbeving ging gepaard met luid
gerommel en volgens ooggetuigen kon men
op de bergruggen in de nabijheid heldere
lichtflitsen waarnemen.
Gedurende de laatste drie weken zijn
in de omgeving van Quetta verschillende
schokken gevoeld. Een seismologische
ploeg is naar Quetta vertrokken om de
aardschokken te bestuderen.
De bevolking die zich het rampjaar
1935 herinnerde is zeer ongerust over het
feit, dat de schokken steeds terugkeren.
Velen raakten min of meer in paniek
en de treinen, die Zaterdag uit Quetta
vertrokken, waren vol mensen, die het
geteisterde gebied ontvluchtten-
Dr Roger Bannister, de eerste athleet
die een mijl in minder dan vier minuten
heeft gelopen, heeft een onderscheiding
gekregen voor zijn onderzoekingen over
de invloed van zware inspanningen op
het menselijk lichaam.
Voordat hij in Mei van het vorig jaar
zijn recordprestatie leverde had Bannister
zich aan een strenge training onderwor
pen. Hij hield zich strikt aan een bepaald
dieet en ging nauwkeurig zün mentale en
lichamelijke reacties na bij buitengewone
inspanningen.
De onderscheiding de William Hyde
Prijs wordt jaarlijks toegekend door de
Raad van Onderzoek voor de Onderlinge
Betrekkingen van Medische Wetenschap
en Lichamelijke Opvoeding. Ze wordt uit
gereikt aan degenen die belangrijk werk
hebben verricht met betrekking tot de
samenhang van gezondheid en Iichameüj-
ke opvoeding.
(Van onze Brusselse correspondent)
De Raad van het Internationale Bureau
voor het Katholiek Onderwijs die te
Brussel onder het voorzitterschap van
mgr I. Op de Coul, voorzitter van dit
bureau en directeur van het Nederlands
Centraal Bureau voor Onderwijs en Op
voeding bijeen is, heeft een telegram ge
zonden aan kardinaal Van Roey. waarin
hij zün bewondering uitspreekt voor het
Belgische episcopaat voor de vastberaden
heid waarmede het in zijn bekende ver
klaring naar aanleiding van de schoolstrijd
in België, stelling heeft genomen voor de
verdediging van het katholieke onderwüs.
„Dit document", zo wordt in het telegram
gezegd, „herinnert met krachtdadigheid
en waardigheid aan de plichten en de
rechten der katholieken om hun kinde
ren een opvoeding en een onderwüs te
geven, dat in overeenstemming is met
hun godsdienstige tradities. Het herinnert
met eenzelfde duidelykheid de internatio
nale publieke opinie aan de principes van
de vrijheid, waaraan alle mensen die te
goeder trouw zijn, gehecht zijn en die
erkend zijn in de universele verklaring
van de Rechten van de mens. aangenomen
door de Verenigde Naties"
In het commentaar, dat zij heeft ge
leverd over de Belgische schoolstrijd,
noemde Radio-Vaticana de actie van de
Belgische bisschoppen een strijd voor de
godsdienst en de vrijheid, voor het volk
en zijn toekomst, vooral op het zo moei
lijke gebied van de opvoeding. „Eens
temeer is de Kerk door de omstandig
heden, bijna uit zelfverdediging, gedron
gen zich schrap te zetten tegen de mis
bruiken van de burgerlijke macht om déze
twee souvereine rechten: de godsdienst en
de vrijheid te verdedigen. Wat smartelük
verrast is, dat dit zich in het katholieke
België voordoet. Men denkt aan het ver
band tot uiting tussen de ongodsdienstig
heid. al gaat zij schuil onder het masker
van 'neutralisme en laïcisme, en de anti
democratie. Het is te hopen, dat men in
het katholieke België niet tot dit uiterste
gaat, maar zeker is, zoals trouwens kan
worden vastgesteld, dat het anti-gods
dienstig fanatisme gemakkelijk op onder
drukking uitloopt".
Niet alleen op de katholieken heeft deze
stem uit Rome indruk gemaakt. Zelfs „Le
De goudproductie in Transvaal en de
Oranje Vrijstaat heeft in 1954 een record-
waarde bereikt van 174.564.000, het
geen een toeneming van bijna 9 pet be
tekent ten opzichte van het voorafgaande
jaar. In 1954 werd meer dan 13 millioen
oz fijn geproduceerd tegen 11,3 millioen
oz gedurende 1953.
De nieuwe mijnen in de Oranje Vrij
staat en aan de Far West Rand hebben in
niet geringe mate tot deze vooruitgang
bijgedragen, zegt het maandoverzicht van
de Ned .Overzee Bank.
Begin Januari 1955 werd het zevende
uraniumbedrijf in de Unie (Luipaards-
vlei Estate and Gold Mining Company)
officieel geopend. De overige goudmijn
bedrijven, welke uranium extraheren zijn
Blijvooruitzicht, Daggafontein, Randfon-
tein. Stilfontein. West Rand Cons, en
Western Reeft. Naar wordt verwacht, zul
len verschillende andere bedrijven in de
loop van dit jaar het productiestadium
bereiken.
Alle diamantslijperijen te Johannes
burg waren voor het grootste deel van
December gesloten vanwege de jaarlijkse
vacantie. Op de binnenlandse diamant
markt ging weinig om. Toch bleef de
stemming vast.
De vooruitzichten voor de eerste paar
maanden van het nieuwe jaar lijken beter
dan zij de laatste jaren geweest zijn.
Volgens de Beers Consolidated Mines
bedroeg jde verkoop van diamant gedu
rende het laatste kwartaal van 1954
16.064.365. De totale verkoopcijfers voor
1954 waren 62.153.125 vergeleken met
61.155.940 in 1953.
De verkoop van industriediamant ver
toonde in 1954 een lichte daling, doch de
ze werd gecompenseerd door een aan
merkelijke toeneming bij de verkoop van
sierdiamant. De prijzen voor ruwe dia
mant zijn onlangs gestegen.
De president van Potgietersrust Plati
num Ltd betoogde in zijn jaarrede op de
aandeelhoudersvergadering, dat de we-
Eindelijk is dan de Memorie van Ant- I huidige wetgeving verlangt het ontwerp
woord verschenen op het voorlopig ver- daarom, dat verlof wordt verkregen voor
slag van de Eerste Kamer omtrent het
wetsontwerp tot wijziging van de bepalin
gen betreffende echtscheiding in het wet
boek van burgerlijke rechtsvordering. Dit
wetsontwerp beoogt door instelling van
gezinsraden lichtvaardige echtscheidingen
tegen te gaan. Het werd in Juni 1949 bt) de
Tweede Kamer ingediend, die het in
Maart 1952 heeft goedgekeurd met 68—:12
stemmen. In de Eerste Kamer werd een
voorlopig verslag over het ontwerp uit
gebracht en sindsdien is het niet verder
meer in behandeling genomen. Onlangs
is in ons blad de aandacht gevestigd op
deze onbevredigende toestand. Nu dan
eindelijk minister Donker met zijn M. v.
A. is gekomen, mogen we verwachten, dal
het ontwerp weldra in openbare behan
deling wordt genomen.
In het voorlopig verslag (V.V.) betwist
ten vele leden, dat vele echtscheidingen
overijld tot stand komen en dat echtschei
dingen onder de tegenwoordige wetgeving
bijzonder snel haar beslag krijgen Mi
nister Donker antwoordt hierop, dat in
dit opzicht niet te veel over een kam
moet worden geschoren. Bü echtschei-
dingsprocessen, waarin bewijslevering
wordt geëist, en die in verband met dij
bewijs geruime tijd duren, komen de echt
scheidingen stellig niet overijld tot stand,
indien men overijldheid uitsluitend be
paalt naar de tijd. Van langdurige pro
cessen kan echter niet zonder meer
worden gezegd dat de echtscheiding
lichtvaardig zou zijn. Het ontwerp gaat
daarom de lichtvaardigheid en overijld
heid tegen ten tüde dat de overheid wordt
geadieerd en onder de verhoudingen, zo
als die alsdan bestaan. Evenals bü de
bet instellen van de eis tot echtscheiding
en het ontwerp wil de verzoeningspogin
gen, welke voor dat stadium in de huidige
wet zijn neergelegd, verbeteren en zo
doeltreffend mogelijk maken.
Wat de in het V. V. opgeworpen vraag
betreft, of de in het ontwerp voorgestel
de maatregelen tot moreel gezondere toe
standen zullen leiden, hierop antwoordt
de minister, dat hü van de procedure van
het ontwerp geen overdreven verwach
tingen koestert. Het wetsontwerp beoogt
echtscheiding tegen te gaan. zolang niet
vaststaat dat echtgenoten dit zelf onver-
mjjdelük achten na inachtneming van
alle omstandigheden. In de huidige pro
cedure ontbreekt de waarborg daarvoor.
Het ontwerp dwingt echtgenoten, die wil
len echtscheiden, in zover tot bezinning,
dat een bepaalde verzoeningsprocedure
wordt voorgeschreven, welke enige tjjd
eist. Dat het in het ontwerp belichaamde
systeem nadelen heeft, behoeft overigens
evenmin te worden ontkend als te ver
wonderen. Welhaast elk systeem heeft na.
delen.
Ook is in het V. V, de vraag aan de orde
gesteld, of het verplichtend karakter van
de verwüzing naar de gezinsraad juist is
te achten, zodat die raad alle gevallen
van echtscheiding en scheiding van tafe.
en bed krijgt te behandelen. De minister
zo blijkt uit de M. v. A„ gaat er van uit,
dat een facultatief karakter van de ver
wijzing zou veronderstellen, dat bü de
eerste summiere verzoeningspoging door
de gezinsrechter de hopeloze gevallen in
voldoende mate onderkend kunnen wor
den. De juistheid van deze veronderstel
ling is evenwel aan gerechte twijfel on
derhevig. De bedoeling van het ontwerp
is daarom de verzoeningspoging toe te
vertrouwen aan een orgaan, dat geheel
anders is toegerust en daardoor tot de
achterliggende feiten kan doordringen.
Eerst aan dit andere orgaan, de gezins
raad, kan blijken of een geval als hope
loos moet worden beschouwd.
Naar aanleiding van de vraag, of de
gezinsraad voor zijn taak berekend zal
zün en welk het tijdstip van inwerking
treding der regeling zal zün, merkt de
minister het volgende op.
De aan de gezinsraad toegedachte
taak is nauw verwant met de huidige
taak van de voogdijraad om te advi
seren over de regeling van het gezag
over de kinderen na de scheiding. De
minister is zich terdege bewust, dat
voor deze taak en de daaraan ten
grondslag liggende onderzoeken be
kwame leden en behoorlijk opgeleid
personeel vereist zijn. Het is dan ook
noodzakelijk eerst de reorganisatie van
de voogdijraden te voltooien, waarop
dan de uitbreiding van de raden voor
de kinderbescherming met nieuwe
leden en personeel dient te volgen om
de taak van het ontwerp aan deze ra
den te kunnen toevertrouwen. Meteen
en ander zal ongetwüfeld tüd gemoeid
zijn De overgang van de bestaande
toestand naar die, welke bij inwer
kingtreding van het wetsontwerp ont
staat is in het ontwerp bevredigend
geregeld, doordat na inwerkingtreding
van de wet de alsdan bereids inge
diende verzoekschriften de oude loop
blijven behouden, zodat de gezins
raden zich niet bij de aanvang ineens
voor een aantal op tafel liggende ge
vallen zullen zien gesteld.
De huidige taak van de kinderrechter
sluit meer dan die van andere rechters
aan bjj de taak, welke het ontwerp aan
de rechterlijke macht opdraagt. Uit dien
hoofde is de kinderrechter het meest ge
schikt te achten voor de vervulling van
de nieuwe taak.
reldvraag naar platina de uitbreiding van
de productiecapaciteit van Rustenburg
Platinum Mines Ltd gerechtvaardigd had.
In 1946 werd 300.000 ton verwerkt, terwijl
in 1954 ongeveer 1.500.000 ton werd gepro
duceerd. De Rustenburg Platinamijnen
behoren thans tot de grootste platina-
producenten van de wereld.
De president deelde mede, dat de vraag
naar platina zich gedurende het laatste
jaar had gehandhaafd, terwül de prijs
over het algemeen constant was gebleven,
zij het met enkele wijzigingen in het Ver.
Koninkrijk en de Ver. Staten. Vooral de
laatste maanden was Rusland in de
markt gekomen.
(Van onze correspondent)
In enkele dagen tijds hebben met lucifers
spelende kinderen tweemaal brand gesticht
op boerderijen te Alphen a- d. Rijn.
De eerste keer was Vrijdagmiddag vlak
bij de hooiberg van de veehouder P- N.
Kw. in de Van Manderloostraat. Hier
slaagde de eigenaar met behulp van om
wonenden zelf er in 't gevaar te keren nog
voor de brandweer arriveerde. De schade
bleef beperkt tot enkele tientallen guldens.
De tweede brand, die op dezelfde wijze
door toedoen van kinderen van 5 en 6 jaar
ontstond, trof de hooischuur van de vee
houder W. de J. aan de Machineweg 16.
Zaterdagmiddag omstreeks kwart voor
drie. Hier waren de gevolgen echter ern
stig. De brandweren van Ter-Aar en Aar-
landerveen konden niet voorkomen, dat
de schuur met de gehele inhoud tot de
grond toe afbrandde. Ongeveer 40 ton hooi
en 10 ton erwtenstroo gingen in de vlam
men verloren. Na een uur slaagde de
brandweer er in de belendende percelen,
zoals stallen en boerderij voor overslaan
van de vlammen te vrijwaren. Het vee was
intussen in allerijl in 'veiligheid gebracht.
De nablussing duurde tot Zondagmorgen
ongeveer 9 uur. De schade, die op tien
duizenden guldens wordt geschat, wordt
door verzekering gedekt.
De Britse minister van buitenlandse za
ken Sir Anthony Eden, is gisteravond in
Cairo aangekomen voor besprekingen met
de Egyptische regering.
Eden brengt een bezoek aan Cairo op
zjjn reis naar Bangkok, waar Woensdag
a.s. de conferentie der SEATO-ministers
begint.
Naar verluidt zou Eden trachten Nas
ser's onverzoenlüke houding te matigen
jegens het voorgenomen Turks—Iraakse
vendedigingsverdrag, dat deze twee landen
indirect binnen de Westelijke verdediging
brengt. Tevens zou Eden de gelegenheid
aangrijpen om de steeds nog zeer koele
Arabisch—Israëlische betrekkingen te be
spreken.
Gisteravond nog vond de eerste ontmoe
ting tussen Eden en de Egyptische pre
mier plaats.
Peuple". het hoofdorgaan van de socialis
tische partij van België, geeft de inhoud
van dat commentaar onder een grote kop
weer en voegt daar nagenoeg een kolom
weinig verheffende polemiek aan toe.
Kardinaal Van Roey heeft de gelovigen
van zün diocees opgeroepen te bidden,
„want de katholieke scholen zün in ern
stig gevaar". De kardinaal vraagt elke
dag na de Hoogmis een litanie te zingen.
Prins All Patrick Pahlevi, de «even-
jarige zoon van de verongelukte broer van
de Sjah van Perzië, prins AH Reza Pahle
vi, is Zondag in gezelschap van zijn moe
der, een Francaise van geboorte, zijn
halfbroer en een vertegenwoordiger van
de Perzische regering per vliegtuig naar
Genève gereisd.
De jonge prins zal een school te Gstaad
bezoeken. Via de Perzische ambassadeur te
Bern zal de Sjah gevraagd worden, of
Christiane Cholewsky Pahlevi, de moeder
van de prins, bü de jongen mag blyven.
Aanvankelijk bad de moeder met haar
kinderen naar Frankrijk willen reizen, om
dat zij Prins AU te Gstaad slechts twee
maal per maand zou mogen bezoeken. De
Italiaanse politie stond echter niet toe. dat
zij haar hotel te Rome met de prins ver
liet.
In afwachting van de beslissing van de
Sjah zal de prins met zün moeder veertien
dagen te Genève bUjven.
Zoals bekend verblüven de Sjah en Ko
ningin Soroja op het ogenblik in Londen.
Een woordvoerder van het Britse mi
nisterie van buitenlandse zaken heeft ver
klaard, dat Groot-Brittannië bereid zou
zjjn aan een wereldconferentie over ont
wapening .deel te nemen als son blijken-
dat de ontwapeningscommissie van de
V.N., die de 25ste in Londen bijeenkomt-
vorderingen maakt.
De woordvoerder, zeide naar aanleiding
van het Zaterdag door ons gepubliceerde
Sovjet-voorstel tot het büeenroepen van
een wereld-ontwapeningsconferentie, dat
het er naar uitzag, dat er geen punten in
voorkomen, die niet reeds uitvoerig in de
V.N. zün besproken.
Volgens Henry Cabot Lodge, die de V.S.
in di commissie zal vertegenwoordigen,
wordt het grootste struikelblok bij ont
wapening gevormd „door het wantrou
wen dat de vrije wereld wel moet hebben
ten aanzien van het communistische im
perialisme". Een ontwapeningsplan, zo
zei hij in New York bij zijn vertrek naar
Londen, moet alle grote landen en alle
soorten wapens omvatten. Men moet bij
ontwapening de zekerheid hebben, dat
alle landen het doen.
Vrjjwel alle toestellen van de genatio
naliseerde Franse luchtvaartmaatschap
pij „Air France" zijn gistermorgen aan de
grond gebleven. Na een oproep van de
Franse bond van verkeersvliegers tot de
piloten van de „Air France", brak Zater
dag te middernacht een 48 uurs-staking
uit.
De bond heeft tot deze staking opgeroe
pen, omdat hg het er niet mee eens is,
dat op de vliegtuigen van het type Vic
kers „Viscount" slechts twee bemannings
leden vliegen. Volgens de bond moet om
veiligheidsredenen ook een radiotelogra-
fist meevliegen.
Volgens de ..Air France" is de aanwe
zigheid van radiotelegrafisten minder
noodzakelük geworden, daar alom instal
laties worden gebouwd om vliegtuigen
van de grond af te leiden en radiotelefo
nie morse vervangt.
In de vroege ochtend is ten zynen huiïe
le Arnhem op 80 jarige leeftüd overleden
prof. ir. J.P. <ie Voois, oud-directuer van
de A.K.U. en oud minister van Econo
mische Zaken in het Kabinet Colijn. Prof
de Voois werd in 1875 te Gouda geboren.
Van 1930-1941 was hü directeur van de
AKU Hü heeft daar de büzondere ver
dienste gehai^ het bedrüf in de jaren van
de laagconjunctuur naar een betere toe
komst te sturen.
Professor de Voois studeerde aan de
vroegere polytechnische school te Delft
en werd in 1899 inspecteur van de Ar
beidswet. Van 1911-1917 was hij hoogle
raar aan de T.H. te Delft. De overle
dene was commandeur in de Orde van
Oranje Nassau. In 1939 heeft hij zitting
gehad in het Kabinet Colijn dat slech»s
14 dagen in functie was. Ook was hü in
dat jaar voorzitter van de Economische
Raad.
Van zün hand verschenen verschillen
de werken op technologisch gebied. Ook
enkele dichtbundels zagen van zün hand
het licht.
de geschiedenis niet lang. Met al zijn zo
genaamde luchthartigheid en levensblij
heid. weerspiegeld in de uitdrukking „on
se débrouille", heeft de Belg wel degelijk
bewondering voor de stugheid en taaiheid
van zijn Noorderbuur, ook al ontaardt die
soms in zwaarwichtigheid en gebrek aan
fantasie en improvisatievermogen.
Gelijk de voorzitter, prof. mr A. Pitlo,
de wederzijdse bezwaren samenvatte: De
Belg leeft zonder te denken, de Neder
lander denkt zonder te leven.
Hoe moet. aldus dr Jaspar, büvoorbeeld
de uitwerking zün van de liberalisering
van het kapitaalverkeer als de betrokke
nen een natuurlük wantrouwen jegens el
kaar koesteren? Er moet geleidelijk een
psychisch cement worden gevormd en
men kan daarvoor niet beter beginnen
dan bü de jeugd, t.w. door uitwisseling
op grote schaal tussen studenten, scholie
ren en kinderen van leden van vakbon
den. De middelbare diploma's in de Be
nelux zijn nu gelijkgeschakeld en naar
gelijkschakeling van academische graden
wordt gestreefd. Het is daarbij van be
lang. aldus dr Jaspar, dat de Franse taal
haar volle aandeel in de sociale en cul
turele gemeenschap blijft behouden.
..Belg leeft zonder te denken,
Nederlander denkt zonder te
leven"
De psychische eenheid in de Benelux is
büna nog belangrijker dan de econo
mische of sociale, aldus heeft mr dr E. J.
E. M. H. Jaspar, secretaris-generaal van
de Nederlandsche-Belgisehe-Luxemburg-
sche Douane-Unie verklaard in een lunch-
causerie getiteld „Psychologische voor
waarden voor de Benelux", welke hij voor
de afdeling Amsterdam van het comité
van Belgische- Nederlandsche-Luxem-
burgse Samenwerking heeft uitgesproken.
Geef u zoals u bent, geef u moeite el
kaar te begrijpen en laat iedere neiging
tot het gevoel van superioriteit varen,
aldus spr. De Nederlanders maande mr
Jaspar tot begrip voor het Belgische in
dividualisme en gevoel voor vrijheid. In
België, met zijn historie van zo menig
vreemd bewind, waaronder het een na
tuurlijke drang was wetten te overtreden,
hebben de wetten, heeft de burgerzin,
nog niet in dezelfde mate wortel gescho
ten als in Nederland, want 125 jaar is in
