Zee zal een belangrijke taak
van land kunnen overnemen
Tegelijk wapen in koude oorlog
Amerikaanse en Britse Saar-
beloften blijven van kracht
BICABPANF
Neger gaf schitterend antwoord
Eden in Irak
BRITSE DEFENSIE-BELANGEN
WORDEN NADER BESPROKEN
Zaterdagse
mijmeringen
Steeds maagpijn?
Emancipatie in Tanganyika gaat
vooruit met grote stappen
De stoel van Mozes
ZATERDAG 5 MAART 1955
PAGINA 3
De koude oorlog wordt niet alleen met
bedreigingen van atoomwapenen gevoerd.
Sjoekof en Molotof mogen dan de vrije
wereld willen intimideren door hoog op te
geven van de macht van het Kremlin en zijn
Voorraad atoom- en waterstofbommen, ze
weten heel goed, in welke mate een stille
bondgenoot voor hen werkt. Die bondgenoot:
is de honger in een groot 'deel van de
wereld en met name in Azië, het werelddeel
Vooral in Washington realiseert men zich, hoezeer de z.g. hulp
aan de achterlijke landen (Colombo-plan etc.) in werkelijkheid te
kort schiet, ondanks de vele millioenen en de mensen en het
materiaal, die er voor beschikbaar gesteld worden. De grote inter
nationale hulporganisatie i vaar aan ook ons vaderland met geld
mensen en materiaal zijn deel bijdraagt is slechts een druppel
in een oceaan van ellendeDe massa's in Azië worden steeds bewuster
gemaakt, door een even geraffineerde als doeltreffende commu
nistische propaganda, wat ze te kort komen. Eeuiven lang hebben ze
honger en ontbering met een schier verbijsterend geduld gedragen,
alsof het leven hun slechts dit alleen kon bieden. Heden ten dage
luisteren ze naar een stille en openlijke agitatie, die hen als
het ware in hun eigen naaktheid doet zien en levens de schuld er
van werpt op de Vrije Wereld, in het bijzonder het Westen.
drukwekkend de cijfers omtrent
de vangsten ook zijn, speelt nan
welijks een rol in de bevrediging
van de behoefte aan voedsel van
de wereldbevolking.
met zijn honderden millioenenmassa's.
Maar. ook in Washington beseft men,
dat de Vrije Wereld zich tegenover de
massa's van Moskou en Peiping niet zal
kunnen handhaven, op den duur, indien er
geen einde wordt gemaakt aan een
beangstigende toestand, waarvan de moge
lijke gevolgen de leidende politici in
Amerika en ook in Engeland steeds duide
lijker voor ogen komen te staan.
Men bezint zich in Washington
dan ook op de mogelijkheden,
Welke er schuilen in de productie
van kunstmatig voedsel. Scheeps
ladingen graan naar India zijn
kostbaar en onvoldoende. Men wil
grote massa's voedsel tegen een be
trekkelijk lage prijs produceren,
dat als aanvulling van het huidige,
2o magere diëet van de Aziatische
massa's kan dienen. En er worden
plannen voorbereid ,om de zee als
producent in te schakelen. Van de
zee als voedselproducent voor het
mensdom wordt nog slechts een
uiterst karig en primitief gebruik
gemaakt. De zeevisserij, hoe in-
Eens had de primitieve mens,
die jaagde, om aan zijn voedsel te
komen, bijna twintig vierkante ki-
lometers nodig, om zichzelf in het
leven te houden. Op dezelfde op
pervlakte konden later, toen deze
beploegd en bezaaid werd, niet
minder dan zes duizend mensen
wonen. Steden konden alleen ont
staan dank zij de graanakkers. Wat
het graan in de ontwikkelingsge
schiedenis van het mensdom bete
kend heeft, ligt voor de hand. Zijn
akker gaf de mens zijn eerste notie
van particulier eigendom. Hij werd
gedwongen, zon en sterren gade te
slaan, zodat het graan in het goede
seizoen geplant en geoogst werd.
De astronomie werd de basis van
de wiskunde, de landbouw deed de
mens van wielen gebruik maken,
irrigatieplannen uitdenken en
legde aldus de grondslag voor de
technische vooruitgang.
Thans zal de zee, naar velen ver
wachten, in belangrijke mate de
taak van het land moeten overne
men. Het zal niet eens zo moeilijk
zijn en de resultaten zullen ver
moedelijk de verwachtingen nog
overtreffen Immers, zo lazen we
dezer dagen in een wetenschappe
lijk blad, 1 ha zeewater brengt
driemaal zoveel op als een ha land
En driekwart van de oppervlakte
van de aarde is met water, groten
deels zee, bedekt. De totale opeen
hoping van planten in het zee
water is ongeveer tienmaal zo
groot als de hoeveelheid van alle
wilde en gecultiveerde planten op
het aardoppervlak. Een „oogsten"
in de zee zal daarbij roofbouw kun
nen zijn. Er is geen sprake van uit
putting van de grond, er behoeft
niet gemest te worden, want de
voedingsbodem is vrijwel onuit
puttelijk
-
Het plankton in de oceanen,
waarmede de enorme walvissen
zich voeden, heeft een grote voe
dingswaarde. Drie honderd kilo
plankton uit de Noordelijke zeeën,
waar het niet eens het weelderigst
voorkomt, bevat het dagelijks
voedsel voor 350 mensen. De droge
stof van het .plankton, waar het
water uit geperst is, bevat gemid
deld 59% eiwit, 7% vet, 20% kool
hydraten en o.a. 9.5% mineralen.
De reuk lijkt op die van garnalen.
Bepaalde soorten levende wezens
in het plankton, minuscule schaal-
diertjes, verwant aan de garnalen,
zijn heel voedzaam en kunnen ge
makkelijk in enorme hoeveelheden
aan boord van een soort tanksche
pen gezogen worden. Ze komen in
diepe lagen in de oceanen voor.
De mensheid weet sinds lang, dat
mosselen en haring voortreffelijk
voedsel zijn. Het plankton kan een
uitstekende aanvulling vormen.
Ook de zeeën leveren een bewijs
voor de stelling, dat de aarde nog
lang niet overbevolkt is en er zelfs
nog plaats kan gevonden worden
voor vier milliard mensen.
Maar de huidige bevolking en de
mensen, die nog komen zullen,
moeten deskundig gevoed worden.
Het is niet nodig, dat in grote ge
bieden, millioenen ondervoed blij
ven. Zelfs uit de lucht kan voedsel
getrokken worden, zowaar brood!
Hier ligt een reusachtige, maar
dankbare taak voor de Vrije
Wereld.
Observator
Laat LI niet kwellen. ^eem--T^\óoS
BI
Monseigneur Van Elswijk in grote moeilijkheden
Om 8 uur 's avonds werd er voor de zwarte en blanke bevolking
van Morogoro in Tanganyika (Brits Oost-Afriha) een lezing ge
houden over het huwelijk. In tegenwoordigheid van de stedelijke
autoriteiten, onder wie de bisschop van Morogoro, bepleitte de
Districts Commissioner kinderbeperkingNiet meer dan vier kin
deren per gezin, want Afrika werd bedreigd door overbevolking.
Na afloop der lezing stond "n ontwikkelde neger, een ambtenaar in
Engelse dienst cp en gaf de spreker die nota bene zijn hoogste chef
ivas, beleefd maar duidelijk te kenen, dat hij en de andere negers
niet van praatjes over kinderbeperking gediend waren. De volgende
dag ter verantwoording geroepen weigerde liij zij'1 ivoorden in te
trekken of excuus te maken.
PERSFOTOGRAAF IN ACTIE
Priesternood in Duitsland
Justitie en beeldromans
Het laatste middel
Voor de missionarissen
En morgein
Harry Prikker.
SLAG om meer voedsel voor een
wereld in hongersnood
En het verzet groeit en wellicht zal het
niet eens meer lang duren, of de massa's
zullen zich in beweging zetten, of zich in
beweging laten zetten. Ze zullen weigeren,
nog langer honger te lijden en zich lenen
voor de sinistere doeleinden van het mili
taire communisme, waarin het Sovjet-Rus
sische en Rood-Chinese imperialisme de
motorische drijfkracht vormen. Hun hon
ger wordt misbruikt, zodra dit mogelijk
zal blijken, om hen te hanteren als wa
penen in de koude oorlog, welke thans op
alle fronten woedt,
President Eisenhower heeft dit terde
ge onderkend. Vandaar, dat hij en zijn
adviseurs een plan de campagne hebben
ontworpen, om wat ze noemen, de be
dreiging der menselijke ellende tegen te
gaan. Ze geven zich er rekenschap van,
dat wat tot dusver gedaan werd, onvol
doende is en het Westen op veel grootser
Schaal de economisch en agrarisch ach
terlijke landen te hulp moet komen en het
hun mogelijk maken, hun inwoners een
bevredigende mate van welvaart te ver
schaffen. Elke maand neemt de bevolking
van onze aardbol met twee millioen zie
len toe. De productie van voedsel houdt
hiermede geen gelijke tred. Integendeel,
is zij reeds sinds enkele jaren in belang
rijke mate ten achter bij de eisen, die aan
haar gesteld zouden moeten worden.
Onderzoekingen hebben uitgewezen, dat
bijna de gehele bevolking van Azië proteï
ne te kort komt, het zo belangrijke be
standdeel van de voeding van de mens.
Pro te ine is een verbinding van 55 pet.
koolstof, 7 pet. waterstof, 14.5 pet. stik
stof en 23.5 pet. zuurstof, schier onont
beerlijk voor het menselijk organisme.
Dat de zee als voedselbron en ook als
energiebron niet te becijferen mogelijkhe
den biedt, is bekend. Het is tevens be
kend, dat de zee als voedselleverancier
reeds hier en daar is ingeschakeld, met
name in ons land. In Mei wordt b.v. te
IJmuiden een fabriek geopend voor het
vervaardigen van kunstmest uit zeewa
ter. Deze kunstmest zal kali zijn en de
winning uit zeewater zal voor het eerst
in de geschiedenis plaats vinden. De fa
briek wordt door een Nederlandse maat
schappij in samenwerking met een Noor
se ingericht. Het gaat hier om een proef
fabriek, die 1500 ton kali per jaar zal
kunnen leveren. Er zal worden nagegaan,
of de productie hier te lande economisch
verantwoord is.
Kunstmest is natuurlijk nog geen voed
sel, doch ze maakt het mogelijk meer en
beter voedsel te produceren. Men heeft
kunnen lezen, dat de wetenschap zich
steeds meer gaat afvragen, of het mo
derne voedsel voor de mens wel toerei
kend is en misschien oorzaak van bepaal
de ziekteverschijnselen. Ook meent men,
dat de vermoeidheid van de bodem een
rol speelt en de landbouwproducten nade
lig beinvloedt, waardoor hun voedings
waarde daalt.
Ons land voert grote hoeveelheden kali
in per jaar 200.000 ton en heeft zijn
eigen probleem, wat betreft de verhou
ding tussen het bevolkingsaantal en de
productie van voedsel. In het grote geheel
vormt het uiteraard slechts een onder
deel. Echter, de voorgenomen productie
van kunstmest wijst er op, dat zelfs voor
ons land het probleem van de honger
nijpt, zij het anders dan in Azie.
Ook voor ons land blijkt echter allengs
meer, wat mogelijk is. Ten onzent zal
men zich eveneens moeten gaan realise
ren dat de voor de mensheid eens zo gewe-
dis belangrijke ontdekking van de moge
lijkheid, het in het wild groeiende graan
zelf te verbouwen en zulks op grote schaal
niet meer de veelomvattende betekenis
heeft, welke ze eeuwen en eeuwen ach
tereen bezat. De wereld kan niet meer
van graan en rijst leven. Want er is te
weinig, al wordt de productie b.v. in de
Verenigde Staten en Canada steeds hoger
opgevoerd. Er is ook daar een limiet
Sir Anthony Eden, De Britse minis
ter van buitenlandse zaken, heeft Irak
geluk gewenst met de toetreding tot
het wederzijns verdedigingspact met
Turkije, dat naar hij hoopte, een be
langrijke stap zou blijken in de ver
sterking van de veiligheid in het mid
den-Oosten.
Eden, die Vrijdag op zijn terugreis
van de Bangkok-conferentie in Bagdad
arriveerde besprak met de Iraakse
premier de internationale situatie. In
een gemeenschappelijk communiqué
wordt o.m. gezegd dat ook gesproken is
over Brits-Iraakse defensievraagstuk
ken, die verder onderzocht zullen wor
den wanneer Eden in Londen is terug-
gekeer.
Welingelichte kringen te Bagdad
hadden de verwachting uitgesproken,
dat de beide staatslieden zouden
spreken over het Brits-Iraakse ver
drag van 1930, op grond waarvan
Groot-Brittannië luchtbases heeft in
Irak. Het verdrag loopt in 1957 af. De
Iraakse premier is echter van mening
dat het reeds uit de tijd is.
Deze werkelijk moed gevende waar
nemingen vormen een weldadig tegen
wicht voor net toch wel benauwende voed
selprobleem van onze wereld, We merk-
ten reedis op, dat een groot deel van Azië's
bevolking net belangrijke voedselbestand-
deel proteïne mist. Hierbij komt een be
langrijk teit. Azjë en Afrika, die onge
veer 60 pet. van de bevolking onzer aar
de herbergen, leveren slechts 30 pet. van
de voedselproductie. Een aantal landen in
het Westen en ook de Sovjetunie, met
een naar verhouding veel kleinere bevol
king, staan voor 70 pet. van deze produc
tie.
Nu zou juist ;n Azië en Afrika de pro
ductie kunnen Worden opgevoerd door be
tere landbouwmethoden en een ratione
ler verdeling der producten. Hieraan
wordt sinds gerujme pjd gewerkt. In Afri
ka hebben de Engelsen o.a. getracht de
teelt van aardnoten te bevorderen. Ze zijn
hierin niet helemaal geslaagd, doch in
talrijke gebieden wordt hard aan verbe
tering gewerkt. t)jt geidt, naar we in vo
rige artikelen kquden constateren, ook
voor de onder Frans beheer staande lan
den.
In de eeuw, die tussen de jaren 1850
en 1950 ligt, is de productie van voedsel
in grote lijnen sneller toegenomen dan de
bevolking. Maar sindsdien valt er een
gestadigde achteruitgang te betreuren,
terwijl het tevens bedenkelijk wordt ge
acht, dat een groot gedeelte van West
Europa van geimP°r'eerd graan moet le
ven.
Des te meer reden, zo zeggen de voor
standers van een groots plan tot exploita
tie van de zee, om hieraan met alle
energie en in snel tempo te werken. Al
gen, wieren en plankton in de zee kunnen
dank zij de moderne techniek tot voed
sel worden verwerkt. In Japan zijn al
proeven onder de bevolking genomen met
uit algen vervaardigd, proteinerijk voed
sel. Het is nog te duur, doch ook hier zal
de techniek uitkomst boeten brengen.
In Kenya zijn de Engelsen bezig
de negerbevolking de rijstbouiv bij
te brengen, teneinde aldus de voed
selproductie op te voeren. Een pas
uitgelegde Sawah
Het Franse ministerie van buitenlandse zaken heeft hedennacht een ver
klaring uitgegeven, waarin wordt gezegd dat Frankrijk geen reden heeft
om aan te nemen dat de V.S. en Groot-Brittannië van gedachten zijn ver
anderd over hun steun voor het Franse plan om de huidige status van de
Saar te doen opnemen in een toekomstig vredesverdrag met Duitsland.
Met deze verklaring reageert de
Franse regering op de door Adenauer
op 25 Februari j.l. in de Bondsdag uit
gesproken verwachting dat de Britse
en Amerikaanse toezeggingen in deze
zaak, aan Frankrijk gedaan tijdens de
conferentie van ministers van buiten
landse zaken in 1947 te Moskou, thans
niet meer van kracht zouden zijn.
Mogelijk betekent de hedennacht
uitgegeven verklaring ook een techni
sche manoeuvre en wil men hiermede
de behandeling voorkomen van een in
de franse Senaat ingediende Gaullis
tische motie, of althans de schadelijke
uitwerking, ervan beperken. Deze
motie eist „volledige opheldering"
over de Saar-kwestie. Amendering
van de Parijse Verdragen in de Se
naat, zou een nieuwe behandeling in
de Franse Nationale Vergadering
vergen, waarvan men fatale gevolgen
vreest.
De ministeriële verklaring zegt, dat
Frankrijk naar letter en geest zal blij
ven vasthouden aan de Frans-Duitse
overeenkomst inzake de Saar van 23
October, die de instemming van de re
gering van de Saar heeft gekregen. De
Franse regering is van mening dat
het belangrijkste is zo snel mogelijk
het Europese Statuut in te stellen,
waarin de overeenkomst voorziet en
waarin onherroepelijk de politieke
autonomie van het gebied wordt vast
gelegd.
„Alleen de overeenkomst van 23
October kan volledig uitvoering
geven aan deze verzekeringen en
verklaringen, omdat deze eveneens
deze twee basis-voorwaarden om
vat, welke nu zijn opgenomen in
een Europees Statuut dat zowel door
Frankrijk als de Federale Republiek
is aanvaard", aldus de verklaring.
(.Advertentie)
land", zeide de bisschop, maar tot dus
ver is het bij verwachtingen gebleven.
Rome doet iets, de Pauselijke Liefde
werken zullen ook wel iets doen, het West-
land helpt, maar nog altijd ben ik verre
van de garantiesom, die ik moet storten.
Wie mij zou willen helpen, kan een bijdra
ge storten op giro 400028 ten name van
Mgr H. J. van Elswijk te Naaldwijk,
of na half April op giro 532911 ten name
van de Missieprocure van de Paters van
Ook hij belegerde de Roemeense
legatie te Bern. Maarhij gebruikte
wel een rijdend pantser, doch werkte
met een fototoestel
X
,"rse Inbrie
lndinSsbedrijf
°orse fabriek wordt brood uit de lucht gewonnen. Het is het
van Rjukan. Uit Anion Zischka: üc iccreld
blijft rijk).
Dit antwoord, aldus Mgr. H. J. van
Elswijk bisschop van Morogoro en tijde
lijk in ons land, typeert niet alleen de
gerijpte, zelfstandige neger in Tanga
nyika, maar ook de verandering, die zich
geleidelijk aan in de geestelijke
teit van de zwarte bevolking heeft vol
trokken.
De neger nadert zijn zelfstandigheid en
het zal, zo luidt Mgr. Van Elswijks voor
spelling. geen tien jaar meer duren of
wij zitten in Tanganyika midden in de
moeilijkheden tussen zwart en blank, en-
ADit'tenzij heeft Mgr. van Elswijk in een
langdurig gesprek uiteengezet. In t kort
komt het hier op neer, dat alleen het
Christendom de neger de basis kan geven,
waarop hij langs de weg der geleidelijk
heid zijn zelfstandigheid kan verwerven.
Daarvoor is het nodig, dat de missie
haar werk onbeperkt kan uitbreiden voor
al op het gebied van de directe missio
nering en van het onderwijs.
Dat kan de missie echter niet, omdat
zij niet beschikt over voldoende missiona
rissen en bovendien de priesters nog v°°r
een groot deel moet gebruiken voor het
onderwijs. „Ik zou graag lekenkrachten
aantrekken voor mijn scholen", aldus Mgr.
van Elswijk, „maar ik kan ze niet betalen".
Zodoende zit hij midden in de vicieuze
cirkel, waarin de meesten onzer zitten
ondanks hoogconjunctuur. Slechts een
zware geldelijke injectie zou hierin ver
andering kunnen brengen. Om een beeld
te geven van de omvang van zijn bis
schoppelijk missiebedrijf, diene, dat Mgr.
van Elswijk de zorg heeft voor 56 ker
ken. 33 parochies. 78 blanke en 12 in
landse priesters en verder het klein-se-
minarie met 110 studenten en het groot
seminarie met 22. alsmede ee~
school voor jongens en een voor ni»l»ies
(de beste van Tanganyika), 400 rimboe-
scholen met 430 onderwijzers, 87 assis-
tentscholen en nog enige middelbare scho
len. Dit moet draaiende worden gehouden.
En hoe moeilijk dat is met een nadelig
saldo op de bank, zal iedere econoom
kunnen getuigen. Mgr. Van Elswijk, pas
sedert vori« jaar bisschop, heeft dan ook
zware zorgen, temeer omdat hij absoluut
een nieuwe kerk moet bouwen. „Mijn
kathedraal", zegt hij glimlachend
Voor de nieuwe kathedraal
Op het ogenblik beschikt hij over een
klein kerkje; 400 zitplaatsen en boven
dien ongunsti" gelegen. Iedere Zondag,
zegt hij, staan er meer mensen buiten de
kerk dan er in- Het gebouwtje met zijn
dak van ijzeren golfplaten (met daarbo
ven de gloeiende Afrikaanse zon) is veel
en veel te klein voor de groeiende kudde.
Met veel moeite en voor veel geld dat
er nog niet is, he.eft hij beslag kunnen
leggen op een geschikt stuk grond. Onge
veer een hectare, of iets minder; net
genoeg voor een kerk met duizend zit
plaatsen, de pastorie en een zusterklooster,
ter.
Het gouvernement, dat met veel strub
belingen eindelijk dit stukje grond heeft
beschikbaar gesteld, komt nu weer met
hoge eisen n.l dat Mgr van Elswijk dit
stuk grond mag hebben, op voorwaarde,
dat hfj binnen drie maanden 10.000.—
op tafel legt, vóór 31 December minstens
voor een waarde van 80.000. erop heeft
gebouwd en binnen 5 jaren de kerk ge
reed is. Voorwaarde van de stedelijke
autoriteiten is. dat de kerk wordt gebouwd
van het in Afrika peperdure cement. Dit
van het in Afrika peperdure cement. Dit
in verband met de plannen voor stads
uitbreiding en de voorschriften van de
schoonheidscommissie. Alles bjj elkaar
komt het erop neer. dat Mgr van Elswijk
400.000.nodig heeft.
„Ik had mijn hoop gesteld op Neder-
de H. Geest te Halfweg, met vermel
ding „voor Kathedraal van Mgr van Els
wijk". Aldus deze bisschop, die in grote
nood zit.
Gebrek aan arbeiders
De grootste zorg van Morogoro's bis
schop bestaat echter in het feit, dat hij de
enorme oogst aan bekeringen niet kan
binnenhalen wegens gebrek aan arbei
ders. De negers, ook de Mohammedanen,
hebben grote eerbied voor de Kerk. Van
de ongeveer 450.000 inwoners van zijn bis
dom zijn er 110.000 katholiek, 35.000 pro
testant, 110.000 Mohammedaans en de
rest nog heidenen. De negers vragen om
gtedoopt te worden, aldus Mgr. Van Els
wijk, maar er zijn geen priesters genoeg
om alles bij te benen. Ook onder de Mo
hammedanen maakt het missiewerk goede
kansen, zeker bij de jonge generatie. De
ouderen zijn minder gemakkelijk te beke
ren als gevolg van de veelwijverij, waar
de Mohammedaan geen afstand van wil
doen. De 12 inlandse priesters doen reeds
prachtig werk, maar hebben nog leiding
nodig, want hun ontbreekt nog economisch
en organisatorisch' inzicht. Een zwarte
parochie kost driemaal zoveel als een
met een blanke pastoor. Dit ziin allemaal
de grote en kleine zorgen van Mgr van
Elswijk. Half April vertrekt hij weer naar
zijn missie, en het hangt van de Neder
landse katholieken af of hij de terugreis
met een popelend hart kan aanvaarden
of teleurgesteld, omdat hij zijn missie
werk niet kan doen, zoals zijn Opdracht
gever dat verlangt.
IN AANSLUITING op de reeds in
de rubriek „Ons Commentaar" ver
werkte gegevens, mogen hier nog
enkele mededelingen volgen:
Het gebrek aan priesters treedt wel
zeer duidelijk aan het licht in het op
twee na grootste bisdom van Duits
land, Hildesheim, dat iets groter is
dan Nederland. Van de ruim vijf mil
lioen inwoners zijn er nog geen 700.000
katholiek. De weinige priesters staan
voor een bijna hopeloze taak. Iedere
zielzorger heeft gemiddeld een gebied
van 76 km2 onder zijn hoede, waarop
gemiddeld vijftienhonderd gelovigen
wonen. Bijna alle 500 geestelijken
o.w. vele van landen achter het
ijzeren gordijn zijn in de zielzorg
werkzaam. Meer dan één vijfde der
priesters is ouder dan 65 jaar.
Verder commentaar is hier wel
overbodig!
MINISTER Donker wil vooralsnog
niet optreden tegen de beeldromans
waarin geweld een rol speelt. Hij be
twijfelt althans of strafrechtelijke be
teugeling het aangewezen middel is,
zo blijkt uit zijn memorie van ant
woord aan de Eerste Kamer.
Dat wijst er op, dat we liever de kat
moeten bekeren, terwijl het dier bij
het spek zit. Zouden we niet kunnen
beginnen met het spek weg te halen,
al is het dan misschien weer een
stukje onvrijheid, geacht aetherforum.
ER GINGEN in 1954 in 91 arbeids
conflicten ruim 59.000 arbeidsdagen
door staking verloren. Dat was onge
veer het dubbele van het jaar ervoor,
toen in 58 conflicten bijna 30.000
arbeidsdagen verforen gingen.
Van de 91 conflicten eindigden er
tien ten gunste, vijf en dertig ten na
dele van de arbeiders; 36 kwamen
door een schikking tot een oplossing.
Slechts vijftien stakingen werden ge
leid door een vakvereniging.
Geen ongunstige cijfers, al ziet men
uit de resultaten van de directe winst,
dat staking practisch eigenlijk het
laatste middel is. Hetgeen nog niet
zeggen wil, dat ondernemers en lei
dende figuren dus maar tot het uiter
ste kunnen gaan. Er zijn nog steeds
te weinig cursisten voor het vak ziel
kunde.
IN 1954 keerde de MIVA (Missie
Verkeersmiddelen Actie) een bedrag
uit van f38.000,waarmede aan 78
missionarissen bijdragen werden ge
schonken voor het aanschaffen van de
volgende verkeersmiddelen: 9 auto's,
1 boot, 4 boordmotoren, 4 bromfietsen,
24 fietsen, 7 jeeps, 24 motoren, 3 scoo
ters, 1 tractor met aanhangwagen. 3
vrachtwagens. De leden van de Sint
Adelbertsverenigingen brachten de
gelden bijeen voor een extra motor
1954. Door de speciale actie in het
MIVA-blad werden aan 14 missiona
rissen extra uitgekeerd 3 bromfietsen
en 11 fietsen.
In totaal heeft de Miva sinds het
einde van de oorlog ruim f 355.000,
uitgekeerd.
Maar let eens even op op de
wachtlijst staan vandaag nog 136 aan
vragen.
9
MORGEN is het weer Zondag. Al
weer de tweede van de Vasten. Maar
of het nu de eerste, tweede of derde
is, er moet voor de nieuwe kerken
worden geofferd. Gods wil is onze hei
ligmaking, aldus St Paulus in het
epistel, doch voor deze arbeid zijn ook
kerkgebouwen nodig. Geef op de col
lecteschaal en behaag aan God. Dan
zullen de dierbare gelovigen met Sint
Petrus in het evangelie kunnen zeg
gen: Het is ons goed hier te zijn.
Voor de rest een Thabor-Zondag
met het schitterende gelaat van
iemand, die noch zijn broeder ver
drukt, noch zijn medemens in enige
zaak bedriegt.
NDAG-LHïTvalfop:
In de geest van de Vastentijd zijn ook geleerden en farizeeën. We kunnen hun
de officies der H. Mis voor de volgende woorden navolgen, maar niet hun wer-
week vastgesteld. Een aaneenrijgen van ken. Want alle werken geschieden om
waarschuwingen om boete te doen, erbar- door de mensen gezien te worden. Ai! Zij
ming te vragen, opdat de Heer zal helpen, hebben gaarne de eerste plaatsen. Ai,
opdat we niet op tamarisken in de woes- „Al wie zich zelf verheft, zal vernederd
tijn gaan lijken, wonend in dorheid, in worden. En omgekeerd. Slechts de be-
een ziltig en onbewoonbaar land. Opdat scheidenheid wordt beloond. Want voor
we niet het lot behoeven te delen van de het goede ontvangen de hoogmoedigen
vrek, die Lazarus aan zijn lot overliet, reeds hier de beloning,
noch de rol van de verloren zoon spelen. Wie zijn geestelijk leven wat wil op-
De epistels en evangeliën zijn rijk aan hijsen, vindt volgende week stof te over.
levenslessen, brengen een overvloed van Vooral wanneer dat ophalen op hoger
waarschuwingsborden voor veilig verkeer plan geschiedt onder de smeking van wat
op de levensweg. Tegen de hoogmoed, als plicht is erkend met de hulp van
voor de nederigheid, tegen zonde en voor
deugd.
Op Dinsdag en Woensdag brengen de
evangeliën al zeer bijzonder stof voor
meditatie. Daarin is Christus Zelf aan het
woord. Waarbij ons overduidelijk aan het
verstand wordt gebracht, dat wie groot
wil zijn, dienaar moet zijn. Wie de eerste
Boven te mogen volbrengen.
Werp derhalve al uw zorgen op de
Heer. En Hij zal, gezien bij de goede wil
van de nederige vrager, in alles voorzien.
Doch eerste eis is, met ontzegging v»n
wat lichamelijk voedsel verderfelijke ge
breken pogen vaarwel te zeggen. Dan
wordt het niet alleen steunen op hemelse
wenst te zijn, knecht dient te worden, genade, doch kan men ook verzekeTd zijn,
Overeenkomstig het voorbeeld van de dat de hemelsche bescherming zal afko-
Mensenzoon. We moeten niet op de stoel men en gramschap en toorn zullen wor-
van Mozes gaan zitten, gelijk de schrift- den afgewend.
