fë DIEREN WJ HUIS EN HOF i
ma Mig
Wat gebeurde er na Christus'
V errijzenis met de graf doeken?
BBEUOjV
VI OUD
ID
mm i m
Jij JÊJiJLfc
mmwwym m
ifi
Het Ned. Parenkampioenschap
SCHAKEN
1
HET GRABBELTONNETJE
Het Bijbelverhaal
Bridgerubriek
Honden houden schept verplichtingen
Paaspuzzle
WWo
iV«¥«#
mm fffj jj^
Hf |y| jfll x 1
Met Pasen
„Uw laatste kans
ZATERDAG 9 APRIL 1955
PAGINA fi
Blijde verrassing
- 5
f' v *- ^'1
1.
X
2.
X
3.
X
4.
X
5.
X
6.
X
7.
X
8.
X
9.
X
De H. Lijkwade
-
wf
-s/P'
a a
9 mm 'mm
V V 'au
i m s a o
m m m n 0-
a na n r
i fr§
■M
W/t wm
twaalf puntjes op de i
Oplossing
DE CHOCOLADE
PAASHAAS
Carnet
NLANGS lazen wij-in één van onze dagbladen een ingezonden stuk,
waarin de schrijver, die zijn stuk met „een hondenvriend" signeerde,
zijn beklag deed over het feit, dat in zijn buurt één van de deftigste
buurten van onze (toch al zo deftige) Hofstad de trottoirs zo veel
vuldig door honden werden verontreinigd. Hij betreurde dit feit in hoge
mate en stelde met name de politie in gebreke, die zo meende hij
aan de verordening, dat honden niet los op straat mogen lopen, te weinig
de hand zou houden.
LATEN wij beginnen met te verklaren,
dat wij het alhoewel wellicht niet
minder „hondenvriend" dan de bewus
te schrijver het in beginsel volkomen
met hem eens zijn. Alleen zouden wij
ingeval wij dit ingezonden stuk hadder.
geschreven eerder geneigd zijn geweest
de honden-eigenaars op de korrel te ne
men dan de politie. Want als deze eige
naars hun plicht begrepen en, dit doende,
ervoor zorgden, dat hun viervoeters zich
als welopgevoede honden gedroegen, dan
was er zo gezegd geen kou aan de lucht.
Dan zouden hun medeburgers waarschijn
lijk niet meer te klagen hebben over
„lastige" of „vieze" honden en dan wa
ren alle verordeningen, die hier van
kracht zÜn. in feite wellicht overbodig
Voor galg en rad
Wij hebben dit al eerder gezegd: een
hond houden schept verplichtingen. Dat
schept op de eerste plaats de verplichting
er voor te zorgen, dat zo'n hond geen
last is voor anderen. Met andere woor
den: wij zien het als een taak van de
bezitter van een hond zijn vriend en huis
genoot een goede opvoeding te geven. Hi;
moet hem dus bijbrengen wat hij wèl en
wat hij niet mag doen en hij moet erop
toezien, dat hij zich ook volgens die re
gels gedraagt. En, let wel, lezer, dit alles
is alleen mogelijk als de hond in kwestie
gehoorzaam is. als hij dus zoals de
vakterm luidt onder appèl staat.
Welnu, met die opvoeding van onze
honden is het maar al te vaak treurig
gesteld. Als men zijn ogen de kost
geeft en het doen en laten van honden
op straat of waar dan ook gadeslaat,
dan staat men vaak versteld hoe wei
nig er per saldo maar zijn, waarvan
wjj kunnen zeggen, flat zij zich correct
gedragen.
Dan is het jammer genoeg eerder regel
dan uitzondering, dat zij maar doen en
laten, waar zij zin in hebben: de baas de
arm bijna uit het lid trekken, links ot'
rechts lopen, al naar het hun uitkomt,
tuintjes en trottoirs bevuilen, ja, wat ai
niet meer.
Zeker, het is een feit, dat de ene hond
heel wat gemakkelijker gehoorzaam te
maken is dan deandere. Net als bij de
mensen is de één immers als „van na
ture" tot gehoorzaamheid geneigd, ter
wijl bij de ander telkens weer de schelm
om de hoek komt kijken en zo immer het
gevaar dreigt, dat galg en rad zijn voor-
CHBISJE
lachen kan ze ook nog
land zijn. Dat die laatste hond heel wat
moeilijker onder appèl te krijgen is dan
zijn soortgenoot, wiens vurigste wens het
van stonde af aan is geweest om het de
baas naar de zin te maken, spreekt van
zelf.
Chris je: een wonderlijk geval
Een wonderlijk geval in dit opzicht is
ongetwijfeld onze Chrisje U kent haar
nog wel: onze (eigen) herdershond, die
wij vroeger al eens aan U hebben voor
gesteld. Voor geen kleintje vervaard, die
Chrisje, dat verzekeren wij U. Voor de
duvel nog niet benauwd en een bewaak
ster van have en goed als geen ander.
Voor een potje bakkeleien met de een of
andere buurtgenoot (hoe groot en hoe
sterk ook) is zij altijd te vinden. En kat
ten? Spreek Chrisje niet van katten, le
zer, want heus, dan is het huis 'letterlijk)
te klein (voor Chrisje).
Wilt U nog meer van Chrisje weten?
Welnu, wij hebben het meegemaakt, dv.t
zij hartje winter (op eigen initiatief nota
bene) in de vaart sprong, dat zij tussen de
ijsschotsen door ja lezer, wij vertellen
U geen sprookje: tussen de ijsschotsen
door haar weg naar de kant zocht en
eenmaal op het droge, tien meter verder
weer een duik in het water nam. En dat
alles met „een lachend gezicht", lezer (ge
gelooft het wellicht niet, maar lachen
kan ze ook nog, onze Chrisje).
Een rakker eerste klas dus, deze
Chrisje, zoudt ge zo zeggen. Maar ver
gist U zich niet. „In handen van de
baas" is deze zelfde Chrisje een lam
gelijk en met dat al het braafste hond
je van de hele wereld. Wat dat betreft,
hebben wjj waarlijk nooit een kind aan
haar gehad.
Dat is haar van kindsbeen af eigen ge
weest: ondanks alle aanvechtingen boven
al braaf willen zijn: doen wat de baas
wil, omdat de baas nu eenmaal.... de
baas is.
Neen, wat haar opvoeding betreft, heeft
Chrisje ons nooit veel hoofdbrekens ge
kost. Dat ging al vroeg van een leien
dakje. Toen zij begreep (na onze lessen)
wat wij van een gehoorzame hond ver
wachtten. was zij practisch nooit onge
hoorzaam. Toen zat Chrisje als de baas
„Chrisjezit!" had gezegd, toen lag
zij zonder mankeren als zijn „commando"
„Chrisjeaf!" had geklonken en toen
was het rechts-omkeert geblazen zelfs
met het verleidelijkste poezebeest in het
verschiet als zij zijn (stentor)stem
„Chrisje.... hier!" had gehoord.
Volgens de regelen
Waarmee wij maar zeggen willen, dat
het heus niet zo'n toer is om een Chrisje
gesteld natuurlijk, dat men zo'n Chrisje
„begrijpt" de nodige educatie bij te
brengen. Andere honden althans zijn op
dit punt vaak heel wat lastiger patiënten
Bij hen immers moeten in de regel heel
wat meer weerstanden worden overwon
nen.
En toch, lezer, en toch zijn wij van oor
deel. dat men vrijwel iedere hond de no
dige gehoorzaamheid kan bijbrengen. Mits
daarmee tijdig begonnen wordt de
kindsheid is daarvoor de beste tijd en
„mijn leren is spelen" het geëigende mot
to en mits daarbij de regelen van dit
spel nouwlettend in acht worden geno
men.
Over die „regelen" schreven wij
vroeger al eens. De belangrijkste zijn
wel: geduld en nog eens geduld, veel
belonen en weinig 'maar dan doeltref
fend!) straffen, en niet te vergeten:
altijd dezelfde „commando's" (zoals
men dat met een vakterm pleegt te
zeggen).
Dus als de pup bij U moet komen, niet
de ene keer: „Max, hier!", een andere
keer: „Max, kom bij de baas!" en een
derde keer: „Max, wil je wel eens gauw
bij het baasje komen!" Neen, als het
„hier" moet zijn. altijd: „Max.... hier!"
Als zitten wordt verlangd: „Maxzit!"
En als ge wenst, dat het hondje gaat lig
gen, altijd weer: „Maxaf!"
Tenslotte nog iets merkwaardigs van
Chrisje. Of vindt ge het niet merkwaar
dig, dat deze hond nooit of te nimmer
ook niet toen zij nog een puppy was
het trottoir heeft bevuild? Altijd werd,
als de nood hoog was, de rijweg -opge
zocht of een (veiliger) plekje op het gras.
En geloof ons vrij, wij hebben daar nim
mer de hand in gehad. Een aangeboren
gevoel van fatsoen? Wij weten het niet.
Een feit is in ieder geval, dat wij nooit
een andere hond hebben gehad, die deze
eigenschap zo kennelijk met de moeder
melk had meegekregen.
Zo zijn wij dan aan het eind van on3
stukje toch weer tot ons uitgangspunt
teruggekeerd. Eerlijk, lezer, het is ons
steeds weer een doorn in het oog: al die
viezigheid op de trottoirs. Het herinnert
ons telkens weer aan de tijden van wel
eer. toen de varkens nog vrijuit over
's Heren wegen flaneerden en daar deden
wat zij niet laten konden. Die varkens
wisten echter niet beter en onze honden
kunnen wèl beter weten, alshun ba
zen zich daarvoor althans enige moeite
willen getroosten. Want, neem dit van
ons aan, lezer, ook op dit punt is met „een
beetje" dressuur, met was consequente
africhting, veel te bereiken.
Opletten is dan echter de boodschap.
Opletten of er „iets gaande" is en als
ge dat opmerkt het hondje stante pede
naar de zijkant van de rijweg dirige
ren. Of, wat nog beter is: direct bij
het uitlaten het grasveld ergens in de
buurt opzoeken en daar blijven tot het
hondje „braaf" is geweest.
Als gij dit enige tijd volhoudt, dan weet
Uw kleine huisgenoot dat verzekeren
wij U weldra zelf wel wat hem te doen
staat. Probeer het maar eens: het resul
taat zal voor U ongetwijfeld een (blijde)
verrassing zijn
'ii ;:>v'
Deze foto van de beide oudste Neder
landse Prinsessen, H.K.H. Prinses Bea
trix en H.K.H. Irene werd gemaakt in
Galtür voordat de vorstelijke vacantie-
gangsters zich hier een plaatsje zochten
op de rendiersleden, welke hen naar
Klosters in Zwitserland zouden brengen,
waar zij H.M. Koningin Juliana en haar
beide jongere zusjes hopen te ontmoeten.
Prins Bernhard, die met zijn beide oudste
dochters naar Galtür reisde, maakte de
tocht te voet en op de ski.
Correspondentie
adres: Postbus 8,
Hilversum
imvw
beroemdste grote reliquieën van Sint
Pieter en wordt in de Goede Week ge
toond. Het Gelaat des Heren is even
wel nauwelijks te onderscheiden.
Hoe groot was dan ook de ontroe
ring, toen men door middel van nauw
keurige photographieën tot de ontdek
king kwam, dat de H. Lijkwade, een
„negatieve" afbeelding van Christus
bevat, die op de gevoelige plaat: posi
tief wordt en - volgens P. Concordius
in: „Christus Koning" (6-l-'37) - de
gelaatstrekken vertoont van een groot,
mannelijk persoon, van Semietisch
(Joods) type, overdekt met wonden,
waarvan het bloed hier en daar het
linnen zelfs heeft doordrenkt. Een
„vera eikoon", een foto, een werke
lijke foto Onzes Heren, door de natuur
in de grafdoeken teweeggebracht.
Merkwaardig: kerkelijke hoogwaar
digheidsbekleders beschouwden de re-
liquie - door paus Pius VII vereerd
na zijn terugkeer uit de Franse bal
lingschap - aanvankelijk als een „for
gery" zegt de Engelse tekst, 'n ver
valsing, 'n namaaksel. Maar juist de
ongelovige wereld bleek sterk bij de
„vlekken" geïnteresseerd en consta
teerde, dat zij veroorzaakt waren door
contact met een menselijk lichaam.
En dat lichaam kon geen ander li
chaam wezen., dan het Lichaam van
de gekruisigde Christus. De „vlekken"
bleken veroorzaakt deels door bloed,
deels door de ouderdom van de wa
de, deels door vuur en water (1898);
een en ander onder inwerking der
aloé-zalf. TI
Gillett verwerpt, evenals dr W. Hy-
nek in diens verrassende studie: „De
ware afbeelding van Christus ontdekt
De Kruisweg wordt iedere Vrijdag gebeden door de Paters Franciscanen en jn'kifeid^^6 b'ed^reg^ke^ussenkomst.
de pelgrims in Jerusalem. Links een Mohammedaanse bewaker, aangesteld zoveel eeuwen terug - de hoge oud
heid van het linnen staat onomstote
lijk vast - kende men de scheikun
dige processen niet, die „vlekken" als
deze zouden kunnen veroorzaken. Men
wees er op, dat de nagels volgens de
photo's niet de handen doorboren,
maar de polsen, een afwijking dus van
de gangbare afbeeldingen? Inderdaad,
juist een bewijs voor de echtheid der
„Sindonè" - stelt Gillett, want een or
dinaire vervalser zou zich 'n derge
lijke afwijking zeker niet veroorloofd
hebben. De nagels-door-de-polsen
hechten 't Lichaam veel steviger aan 't
kruis, bovendien: geen beentje werd
op deze wijze gebroken. Want God -
aldus een oud-testamentische profetie
- zal waken over de rechtvaardige.
„Hij bewaart al zijn beenderen, niet
één van die wordt gebroken"!
Op de kruisjes komt de naam van
een liturgisch voorwerp, dat met vijf
wierookkorrels wordt versierd.
- <r <4
door de Frans-Jordaanse regering om orde en rust te handhaven.
Tegen de avond kwam een rijk man, afkomstig uit Arimatliea, Jozef
genaamd, en vroeg aan Pilatus liet Lichaam van Jesus. Jozef nam het
Lichaam en wikkelde het in een zuiver lijnwaad. Hij legde het in
zijn eigen, nieuw graf. Nicodemus kwam eveneens en bracht een
mengsel mee van myrrhe en aloé, ongeveer honderd pond. Ze
wikkelden het Lichaam met de geurige kruiden in het lijnwaad, zoals
dat onder de Joden bij begrafenis gebruikelijk is.
Het Oude Testament voorspelde
reeds, dat Christus bij de rijken in
Zijn dood is geweest. Jozef van Ari-
mathea was blijkbaar een aanzienlijke
persoon, dat hij zich zo maar recht
streeks tot Pilatus kon wenden; hij
had wel vrije toegang- tot het Romeins
paleis. -
Nicodemus bracht volgens onze be
rekening ongeveer 35 kg bederfwe
rende zalven mee; myrrhe, bereid uit
de hars van de myrrhe-boom en aloé,
hars van de arendboom. Deze dure
zalven werden aangewend om aanzien
lijke afgestorvenen te zalven.
Op de eerste dag der week begaven
de H. Joannes en S. Petrus zich naar
het H. Graf. Beiden zagen toen de
zweetdoek, die Zijn hoofd had bedekt
en het lijnwaad liggen.
Dit vermeldt de H. Schrift.
Wij lezen nu in een Engels werk
„Relics of the Passion"; H. M. Gil
lett, Oxford) dat S. Petrus, na de
„wedloop" met S. Jan wie van hun
tweeën het eerst bij het H. Graf zou
zijn, de linnen lijkwade aan de discipe
len toonde. Dit ligt ook wel voor de
hand. En het is zo begrijpelijk, dat
dezen de overdierbare reliquie zorg
vuldig bewaarden. Zulks te meer, om
dat het grove linnen duidelijk bepaal
de vlekken vertoonde, die tot het Li
chaam des Heren in betrekking moes
ten staan.
De wade was ruim 4 m lang en één
m. breed.
Wij slaan nu allerlei wisselvallighe
den rond de reliek over om haar
dan omstreeks 1200 terug te vinden in
de cathedraal van de Franse stad Be-
sangon, het middelpunt van het Jura-
gebied en tegenwoordig zetel van een
Aartsbisschop.
De kerk van Besangon brandde in
1349 af; het Engels geeft: "was gut
ted out" wat ook op „uitplunderen
duiden kan.
Na dit voorval stond de reliek nog
eens aan brandgevaar bloot - de brand
gaten zijn dan ook prompt aanwezig -
om tenslotte in het bezit te komen van
het Huis van Savoye, het Stamhuis der
Italiaanse vorsten.
Omstreeks 1578 vinden wij de heilige
„Sindone" - zoals de Italianen de Lijk
wade noemen (de klemtoon valt op de
eerste lettergreep) - in Turijn. Bij
verschillende plechtige gelegenheden
van allerlei aard, werd zij openlijk ter
verering aan de gelovigen getoond. Zij
is geelachtig-wit van kleur; de vlek
ken zijn donkerbruin.
Het H. Aanschijn?
Wij kennen de legende van de H. Ve
ronica: toen Jesus de last van het
kruis torste, trad een vrome vrouw
op Hem toe en wiste Hem het zweet
van het aangezicht met de zweetdoek,
het „sudarium". Dit sudarium werd
door haar bewaard, want het vertoon
de nu het echte Christusbeeld „vera
eikoon" - in twee talen aan elkaar
gekoppeld twee woorden: „het ware
beeld". Sedertdien heet de vrouw: Ve
ronica.
Deze zweetdoek behoort tot de drie
mnir
- --W W» - .v,
No. 2052. 9 April 1955
Redacteur: G. J. A. VAN DAM,
Vossiusstraat 18 b, Amsterdam-Z.
Alle correspondentie aan dit adres. Bij
vragen om inlichtingen s.v.p. postzegel
voor antwoord insluiten.
HET ELEMENT DER COMBINATIE
in het wedstrijdspel
Dat ook in wedstrijdpartijen de com
binatie heel vaak een grote rol speelt, is
genoegzaam bekend. Toch veronderstelt
de niet zo sterke speler dikwijls, dat „de
cracks" nagenoeg alle slagdreigingen en
lokzetten wel opmerken, zowel in hun
eigen spel als in dat van hun tegenstan
ders. Niets is minder waar. Zelfs in
meestertournooien worden de sterkste spe
lers vaak door een lok- of slagzet over
rompeld. Om maar niet te spreken van de
soms prachtige positie-dwangcombinaties,
welke tijdens het spelen worden uitge
voerd Ik gaf daarvan in de rubrieken van
19 en 26 Maart reeds enige sprekende
voorbeelden.
Ook in het afgelopen winterseizoen zijn,
tijdens belangrijke wedstrijden in het bin
nen- en buitenland, weer heel wat interes
sante voorbeelden van „practische com
binaties" genoteerd. In de komende ru
brieken zullen de leerzaamste daarvan
worden besproken.
In dit verband zou ik de opmerking wil
len maken, dat het regelmatig Qplossen en
bestuderen van problemen (liefst van
allerlei genre en vooral de geconstrueer
de positie-studies, lokzetten en eindspelen)
een uitermate nuttige oefening is voor
ieder dammer, zwak zowel al sterk spe
ler. Meermalen ontving ik reeds brieven
van lezers, dat zij hun practische speel-
kracht aanzienijlk hadden kunnen opvoe
ren door het geregeld oplossen en na
spelen van de in deze of andere rubrieken
en in de damtechnische vakbladen behan
delde standen. Doe er dus Uw voordeel
mee!
winnen door 1621!, 27X16, 1721, 16X27,
24—30. 35X22, 12—17, 28X10, 17X48, 25X14,
met de vernietigende naslag over 34, 14,
27, 37, 38 en 10 naar 4. In no. 3088 bedreig
de wit de zwarte schijf op 23. Zwart
meende deze gevaarlijke dreiging uit de
weg te kunnen ruimen door 17—21, 26X17,
en 12X21, menende nu op 3323, rustig
2126 te kunnen spelen. De Jong leerde
hem echter anders. Het spel ging dus ver
der met 3328, en na 2126 volgde ver
rassend: 28X19, 26X28, 34—30!, 25X14,
3934, 20X29 en 34X3 met winst.
VOOR ONZE LADDERWEDSTRIJD
Vier „Notedopjes" als Paasproblemen
No. 3089
Van Tol Van
Prooyen
Rotterdam
No. 3090
A. Stuurman,
Schiedam
m'
'"'w m
r/T'mJr
1
V/A
0, W0/rr
Stand: Zw. 15, 21,
36, 37. Wit 10, 24,
33, 46, D. 4. Wit sp.
en wint.
No. 3091
Dr J. A.Picard,
Amsterdam
Stand: Zw. 21, 27,
29—31, 35. Wit 32,
36, 38, 48, D. 50. Wit
speelt en forceert
winst.
No. 3092
Leo Springer
Den Haag
No. 3087
Bizot (zwart)
No. 3088
P. Beers (zwart)
I i f j x
B. Dukel (wit)
Wim de Jong (wit)
Deze twee fragmenten zijn voorgekomen
in partijen gespeeld onj het kampioen
schap van Noord-Holland. In no. 3087
speelde wit de foutzet: 1. 4843? Zijn
tegenstander zag echter evenmin dat dit
fout was. Onze grootmeester R. C. Keiler,
<Ue thans een herkan.p gaat spelen met
H Laros om het personlijk kampioen
schap van Nederland, gaf na afloop van
ét partij aan, dat zwart hier had kunnen
0
Stand: Zw. 7, 10, 19,
20, 24, 35, D. 6. Wit
18, 30, 34, 40, 44, 49,
D. 22. Wit speelt en
wint.
Stand: Z,vf. 1, 6, 21,
23, D. 16, D. 50. Wit
8, 22, 30, 32, 33, 49,
D. 3. Wit speelt en
wint.
Vier niet al te moeilijke vraagstukjes,
als „eerste publicatie" voor de lezers van
deze rubriek afgestaan. In sommige af
wikkelingen zitten echter enige onver
wachte wendingen en geraffineerde zet
ten, alsmede enige variantjes, welke even
eens uitgewerkt dienen te worden. De op.
lossingen worden gaarne tot 19 April a.s.
tegemoet gezien aan het boven deze ru
briek vermelde adres. Na het vinden der
afwikkelingen zal men gemakkelijk het
verschil kunnen constateren, dat ligt tus
sen het constructie-genre, dat uitsluitend
in „notedopjes" tot zijn recht komt en van
dat andere, even mooie maar geheel
anders gerichte kleingoed, dat onder de
naam „miniatuurtjes" vermaard is.
UITSLAG LADDERWEDSTRIJD
(JanuariFebruari-serie)
De vier hoogstaankomende deelnemers
waren ditmaal de heren: Leo Springer,
Den Haag, met 74 punten; M. W. Diels,
Dreumel, 55 p.; A. Gorree, Rotterdam,
61 p.; T. Bruin, Amsterdam,. 50 p.
Deze vier oplossers ontvangen ied/r een
prijs van 2,50.
De puntenlijst van de overige deelne
mers zag er aan het einde van de
Januari—Februariserie als volgt uit
(alphabetisch): N. J. Boeren (17), Breda;
J .v. Berkum (40), Noordwijkerhout; W. v.
Beek (8), Noordwijkerhout; C. H. Blokzijl
(30), Amsterdam; L. P. de Caluwe (44),
Wateringen; H. P. J. Goessens (37), Ge
leen; S. H. F. v. Hateren (16), Rotterdam;
J. Janssens (25), Den Bosch; H. M. Kipping
(25), Den Bosch; S. Korpershoek (48),
Vlaardingen; H. v. Leeuwen (8), Noord
wijkerhout; H. Lorjé (4), Gouda; G. H. W.
v. d. Most (28), Rotterdam; dr R. J. F.
Nivard (11), Nijmegen; E. Oosterbeek (16),
Amsterdam; O. Platt (28), Rotterdam; Th.
A. Romeijn (32), Rotterdam; J. Smeets (16),
Noordwijkerhout; M. Suyskens (25), Den
Bosch; L. W. Scholtes (26), Den Haag; C.
H. Spanjaard (13), Beverwijk; M. Uzeel
(41), Den Bosch; D. A. Venema (21), Den
Haag; C. v. d. Weide (34), Rotterdam, en
C. de Zeeuw (28), Rotterdam.
De deelnemers van wie de puntenaan-
tallen geen wijziging hebben ondergaan,
zijn, in verband met de plaatsruimte, niet
vermeld.
PROBLEEM No. 3064
De heer S. Korpershoek is de enige op
losser geweest, die mij er opmerkzaam op
maakte, dat hierin twee nevenoplossingen
voorkomen, namelijk: le. Wit 30, 23! (zw.
46X50 gedw.), 19!, X39, XI en wint door
overmacht; 2e, wit 23!. 19!. X19, xi wint
eveneens door overmacht. Beide B.O. zijn
weg te werken door toevoeging van een
zwarte schijf op 1, welke dan echter
slechts figurant is.' Het 13de vervolg van
de artikelenreeks „Eindspelgeheimen", in
de vorige rubriek is van de hand van de
heer Leo Springer, zoals onze lezers zul
len hebben begrepen.
Schaakredacteur: P. A. KOETSHEID,
Huize Sint Bernardus, Sassenhelm.
Zaterdag 9 April 1955
DE PROBLEMEN VAN DEZE WEEK
Met Pasen dient de rubriek in een feest
gewaad te verschijnen. Om dit idee een
weinig te bevorderen, hebben we voor
deze gelegenheid drie keurige opgaven
uitgekozen. No. 7256 achten wij de beste
van de vier, die ons de heer Jac. Haring
enige weken geleden voor plaatsing af
stond. No. 7257 is een eerste prijs van een
der beste componisten uit deze tijd. Ten
slotte no. 7258, een bijdrage van een der
grootste meesters uit de Boheemse school.
De sleutelzet is niet het beste deel van
deze opgave. De verdienste zit voorname
lijk in de fraaie matstellingen en de uit
muntende constructie.
No. 7256
JAC. HARING
Eerste plaatsing. Mat in twee zetten
No. 7257
O.STOCCHI
Eerste prijs Magasinet 1954 II
Mat in twee zetten
PROBLEEMOPLOSSINGEN
No. 7249. J. J. Rietveld. Opl. 1. Pb7—c5
dreiging 2. Dh4—e4tt.
No. 7250. G. Jönsson. Opl. 1. Pd5b4
dreiging 2. Db3doft.
No. 7251. P. Overkamp. Opl. 1. Pf5—h4
dreiging 2. Tf7—f5ft.
CORRESPONDENTIE
P. V. te V. Uw drie oplossingen ko
men geen van alle met die van de auteurs
overeen.
No. 7258
M. HAVEL
Eerste plaatsing. Mat in drie zetten
GOEDE OPLOSSINGEN
Deze drie problemen werden goed op
gelost door: A. v. d. Aa, Nijmegen; C. A.
van Arnhem, Rotterdam; drs R. Brom
berg, Roermond; P. M. Dekker, Rotter
dam; J. Dickhaut, Nijmegen; pastoor P.
v. d. Heijden, Budelschoot; E. Hoyng,
Veghel; kapelaan J. Lijten, Oisterwijk;
Paul Raschdorf, Hannover; G. G. Smit,
Schiedam; H. G. E. Teunissen, Zevenaar;
C. v. d. Weijde, Rotterdam.
Nos. 7249—7251 door F. Pijls, Maas-
bracht. No. 7249 door H. Th. van Goor,
Voorburg; W. H. Haring, Schipluiden. No.
7250 door J. de Jong, Venlo.
Nagekomen oplossingen: 72487247 door
A. v. d. Aa, Nijmegen.
1. Drie Paasdata: 1954 de 18e April;
1955: de 10e; 1956: 1 April. - Wat mag
de reden zijn, dat deze data zo sterk
uiteenlopen?
2. Deze regeling van de Paasdatum
bestaat reeds sinds 325. Welke rege
ling bestond dan vóór 325?
3. Wat wordt door de Paaskaars
verzinnebeeld?
4. De diaken wijdde de Paaskaars;
niet de priester. Waaraan herinnert
dit?
5. Wanneer wordt deze Paaskaars
voor goed gedoofd?
6. Maria Magdalena keerde zich naar
de Verrezene toe en riep uit: „Rabboe-
ni". Waarom niet: „Rabbi"?
7. „In die tijd gingen twee leerlingen
naar een dorp, dat zestig stadiën van
Jeruzalem gelegen was, en Emmaus
heette". Hoeveel km. is dat?
8. Welke beroemde schilders hebben
de maaltijd van Christus met de Em-
maus-gangers geschilderd?
9. Wie kan deze zegswijzen aanvul
len: een groene Kerstmis, een Pa
sen, een witte Kerstmis, een Pasen.
10. Iedereen krijgt nu wel 'n Paas
eitje ten geschenke. - Wat is de „mys
tieke" betekenis van eieren met Pa
sen?
11. Hoe noemen we, in gewoon Ne
derlands, de Zondag na Pasen?
12. De H. Kerk noemt deze Zondag:
„Dominica in albis depositis" dus: „de
Zondag na het afleggen der witte kle
deren". Waarom heet deze Zondag zo?
Oplossing volgende keer.
1. Teken voor „zacht" in de muziek.
2. Zot van een rederijkerskamer of
aan een vorstelijk hof.
3. Houten kikker; een touw om een.,
slaan.
4. Als A. bijveroordeeld
wordt, was hij bij het wiizen van het
vonnis niet verschenen^
5. Kleinere zeilvaartuigen, oorspron
kelijk afkomstig van het voormalige
eiland Schokland.
6. Vee in de schaarweide brengen.
7. Gegoten of gesmeden stand van
metaal in verschillende vorm, ter ver
dere bewerking bestemd.
8. Het houten gevaarte, op Gods
bevel gebouwd ten tijde van de Zond
vloed.
9. Afkorting voor: heilig(e). Oplos
sing volgende keer.
1. De door ingenieur Eiffel gecon
strueerde Eiffel-toren, is 300 m hoog.
Hij geeft een gezichtsveld over het
omringende land met een straal van
70 km.
2. In Frankrijk stelt men het eerste
keizerrijk (Napoleon) tussen 1804 en
1814 (1815). Het tweede valt tussen de
jaren 1852—1870 onder Napoleon III.
zoon van onze Koning Lodewijk.
3. De Franse stad Lyon zou haar
naam te danken hebben aan: Lugdu-
num.
4. Het gezantschapsgebouw, of de
woning van een gezant is onschend
baar; huiszoeking is daar niet geoor
loofd bijv. De grond waarop het ge
bouw staat behoort evenwel niet tot
het land, dat de gezant afvaardigt.
5. De Liturgie der Z.E. Paters Do
minicanen is eeuwen oud. Zij heeft
andere „voetgebeden" vóór de H. Mis
en kent eveneens een vroegere toebe
reiding van de kelk dan de Romeinse
Liturgie.
6. Bruinvissen ziet men 's zomers
herhaaldelijk buitelingen maken in
de Noordzee. Zij zwemmen soms in
scholen tot honderd stuks: „de boer
met z'n varkens".
7. In de nacht van 21 op 22 Oct.
1904, tijdens de Russisch-Japanse oor
log, openden Russische schepen, op
weg naar het Oostelijk oorlogstoneel,
het vuur op Engelse vissersschepen,
er vielen doden en gewonden Dit
„Doggersbank-incident" werd later in
der minne geschikt.
8. Goederen „in de dode hand" be
horen aan kerken, kloosters en andere
stichtingen.
9. Zeewater heeft niet, zoet water
wel zijn grootste dichtheid bij 4 graden
C.
10. Blik is plaatijzer met een dun
laagje tin bedekt tegen de roest.
Voor het Paasfeest had tante Marie
een heerlijke chocoladepudding klaar
gemaakt. Ze dacht: wat zal ik er nu
bovenop zetten? Een Paaskipje met
'n mandje vol heerlijke Paaseitjes?
Nee - het werd een Paashaas. Een
chocolade Paashaas. Met mooie,
rechtopstaande oren en brede snorre
tjes. In zijn mond had hij een takje
Paaspalm.
Toen de Paaspudding op tafel kwam,
ging er een geloei op van vreugde.
Zo een prachtpudding had tante Marie
nog nooit gemaakt. Iedereen hield zijn
bord bij. Maar op 't laatst kon die
arme Paashaas haast niet meer zit
ten. Hij dacht: als dat zo doorgaat,
zal ik vast en zeker komen te vallen.
En dan eten ze mijn stukjes ook nog
op. Nam een geweldige sprong en wip
te de tuin in.
Tante Marie wist niet hoe ze 't had!
En de kinderschaar ook niet. Iets der
gelijks gebeurt dan ook niet alle dag
Ze stormden de Paashaas achterna.
maar die had al een flinke voorsPron§-
„Kom terug, Paashaas, kom
je bent voor de kinderen!" riep. lante
Marie. Maar de Paashaas hiel" zich
doof, al viel hem dat niet mee met
van die lange oren.
De hond kreeg nu ook in d en-
dat er iets aan 't handje was- £u toen
hij „haas" hoorde roepen, wfs, "let
meer te houden. Rende m®t pen
sen mee en kwam hun weld" VOór.
„Dat loopt mis - begreeP °e cho
colade Paashaas. „Die anderi211 kun-
nen me nooit inhalen. ^Pk]e
wel. Ik moet gauw naarschuil
plaats omzien. Maar waa
Daar hoorde hij hard roepen. Hier
heen. Paashaas, hierheen
Het geroep kwam v waari°njlnfn-
berg achter in de laaa-e we] de,k°-
het' hot waarin dejwas verdw
kon hij lekker ojf hem gauw n'
tante Marie rieP Iu-i" gauw terug.
Zij dacht: anders gaat hl] achter de
konijnen aan.
De 10 paren welke de A-groep van de
Nederlandse meesterklasse vormen, heb
ben onlangs in Utrecht gedurende een
weekeinde de slotseries gespeeld voor het
nationale kampioenschap. De strijd was
bijzonder zwaar en bijzonder spannend;
Zaterdags moesten de deelnemers 48 spel
len spelen en de volgende dag kwamen
er nog eens 60 bij. Elk paar speelde twee
malen tegen elk ander paar en Iedere
ronde bestond uit 12 spellen. Vier van de
tien deelnemende paren wist boven de
score van 50 pet te komen en het was
de AmsterdamsUtrechtse combinatie
CatsKramer welke door goed spel de
erepalm wegdroeg. Dit paar behaalde
489% punten (gem. 432). terwijl de Rotter
dams—Haagse combinatie Slavenburg-
Helleman na zeer spannende strijd met
478% op de tweede plaats eindigde.
Filarski—Stevens leverden met de Gebr
Kaiser (kampioenen van het vorige jaar"
een hardnekkige strijd om de 3e en 4t
plaats, welke tenslotte me+ 1 punt ve.
schil in het voordeel van de eerstgenoer
den werd beslist (450%449%).
Hieronder volgt een spel, waarin
tweemalen toe de Zuidspeler ontsnapt,
aan een groot gevaar:
4 H,8,7
O A.H.10
O A.V.6,3
4 B,4,3
4 V.10,5
V 8,3
O 10,8,7,5,2
4 V.9.5
4 A,B,9,6,2
C? 6,5,4
O B,9
4 A,8,6
4 4,3
V,B,9,7,2
O H,4
4 H,10,7,2
Noord was de gever en in vrijwel alle
gevallen werd met 1 SA geopend. Een-
meel kwamen NZ hierna terecht op
3 SA; Oost kwam met Schoppen 6 uit en
Noord kon niet veel anders doen dan
haastig zijn 9 slagen bijeen grabbelen, al
vorens O—W de kans kregen de vrije
Schoppens af te spelen.
Éénmaal opende Noord met 1 Ruiten,
waarna ook 3 SA het eindbod werd; Oost,
die nu Schoppen tegengeboden had, start
te ook met Schoppen 6 en het spelver-
loop was identiek aan het vorig ge
noemde. ti 4
Twee malen echter kwamen N—Z op
Harten terecht en in beide gevallen
I jst Schoppen geboden. „,tkomen,
De Westspelers die moesten u
.-.den in dit geval het bette.met
Schoppenvrouw kunnen uitkomen,
het contract ten dode gedoemd is. Als
rbutine-uitkomst kozen de Westspelers
echter Schoppe" en hierna is het spel
niet meer te verliezen Neemt Oost twee
Schoppenslagen, dan wordt Schoppenheer
vrii en Zuid kan dan op die heer. alsmede
op een hoge Ruiten van Noord, twee
verliezende Klaveren weggooien. Er blijft
dan nog slechts over te taxeren of de
Klaverenheer dan wel de 10 ingezet moet
worden als Klaveren wordt aangespeeld
doch daar Oost geboden heeft, is dat met
zo'n groot probleem.
Neemt West geen twee Schoppenslagen
mee, doch speelt hij direct een kleine
Klaveren na (nadat hij de eerste slag me(.
Schoppenboer gemaakt heen), dan moet
Zuid Klaverenheer zetten, troef halen, op
Ruiten zijn verliezende Schoppen weg
gooien en Klaveren naa£fLtn'
Het pleit voor de v®n de Zuid
spelers, dat zij het P^ ™ln Klaveren
goed oplosten en het ct wisten te
WDaae"'west ^^a^/niet aan sla§
-"en "hTde^rouw en de tien'^n^n
uitkomen, te™*®1 daar Noord In de
bieding "n0gHet is wbI S9ns-atout had
laten j10/®"-L QWe\ merkwaardig te
zien, daJ ,11 af s,aS beslissend
ls voor bet resultaat van dit spel
Éénmaal misten N-Z de manche en
bleven op 2 Harten hangen; ook nu wer
den er 10 slagen gemaakt, want ook deze
West kwam met Schoppen 5 uit. Soms is
het beter, dat meesters als beginnelingen
spelen en eenvoudig de hoogste van hun
partners kleur op tafel leggen.
MIMIR.
