Katholiek verkennen in deze
Strijd tegen de ontbinding in factoren
tijd
Met #t oog op de mensen rondom ons
DE ALTENBURG NODIGT U UIT.
Merkwaardige
Powell of
Lord Baden
Gilwell
i
i—
HONDENPRAAT
mshhi
Just for you
Laten wii hidden
Weekend te Nijmegen
Schaars fenomeen
Kanttekening over
de V. T. beweging
Gevaar wordt
onderkend
mmmam
ZATERDAG 28 MET 1955
PAGTNA
I
ill
li
f
„O, wat lijkt de ene alledaagse gedachte in mij op: Dé houding is
domkop toch op de andere! Wat die van de naastenliefde. Deze
zijn ze toch allemaal in één vorm
gegoten. Hoe voelt toch iedereen
hetzelfde bij dezelfde gelegenheid
en nooit iets anders." Met deze
verzuchting begon pater G. Mathot
zijn inleiding. Wanneer men mij
vraagt, aldus spr., mijn gedachten
te uiten over het onderwerp: „De
katholiek en de mensen rondom
hem" dan komt onmiddellijk de
„En nu, laten wij bidden
voor hen die het een of ander
ongelukkig brokje gezag be
zitten;
bidden wij voor allen door
wie wij ons moeten onderwer
pen aan de onpersoonlijke
dwingelandij van de staat;
voor allen die enquêtes en
tegen-enquêtes houden;
voor allen die volmachten
uitschrijven en verbodsbepa
lingen uitvaardigen;
bidden wij voor hen die het
niet kunnen nalaten om de
letter en bet cijfer belangrij
ker en levender te achten dan
vlees en bloed_
En maak, Heer, dat wij, een
voudige burgers van deze
aarde er niet toe komen om de
mens te verwisselen met de
functie die hij bekleedt. Maak
dat we ons steeds bewust blij
ven, dat het ons ongeduld, onze
luiheid, onze fouten, onze
angst voor de vrijheid en onze
ongerechtigheden zijn, waaruit
deze staat geboren werd, die
wij moeten dragen en verdra
gen voor de bevrijding en de
vergiffenis van onze zonden.
(Virgil Gheorghiu
„Gebed van Anderen")
vanzelfsprekende reactie trachtte
pater M. aan een dieper beschou
wend onderzoek te onderwerpen.
Het gaat om het mede-lijden van
de nood van een ander. Dus om het
openstaan voor zijn nood. De nood,
de behoeftigheid van de een en de
daaraan corresponderende hulp en
steun van de ander liggen op elk
niveau. De nood is het gemakke
lijkst waar te nemen op het louter
lichamelijk en stoffelijk terrein.
Moeilijker maar belangrijker is het
de eenzaamheid en de pijn van het
hart te zien en er tegemoet aan te
komen, de morele nood, die soms
zelfs door het slachtoffer niet als
een nood wordt ervaren; de dwa
lingen van de geest waarbij men
zich prettig voelt.
Altijd mee-lijden
Getuigen van de waarheid
T\E TITEL IMPLICEERT ds
noodzakelijkheid een schetst
te tekenen van de tijd waarin wij
leveiq een opgave die op een
krantenpagina, in een heel boek en
door het crème de la crème der
contemporaine wijzen niet te vol
brengen is. Het stof der geschiede
nis zal daartoe eerst over dit tijds
gewricht moeten waaien, er zal
eerst afstand moeten zijn om dat
beeld te tekenen.... en toch, wie
zijn leven inrichten wil en zijn
houding bepalen, wie een koers wil
varen zal de heilen en de feilen
van zijn tijd moeten kunnen zien.
Het is voor ons weinig interes
sant te weten dat de mensheid van
drie generaties verder duidelijker
de diagnose van onze tijd kan
stellen dan wij nu. Er moet nu
geleefd wordert, nu worden gezien,
nu worden begrepen. Om te weten
wat het Katholiek verkennen voor
de huidige jeugd kan betekenen,
moeten wij de tijd kennen waarin
die jeugd leeft. Meer in concrete,
moeten wij de impulsen, ten kwade
of ten goede, kennen die die jeugd
beïnvloeden. Ons leven, ons zijn op
dit ondermaanse is ontbonden in
factoren, wordt steeds nog verder
ontbonden in factoren, terwijl het
leven in factoren niet te ont
binden is.
De mens> die een totaliteit is en
existeert als een harmonische een
heid waarin al zijn krachten hun ei
gen en toch als op één doel gerichte
plaats hebben, dreigt een schaars
fenomeen te worden. Immers, het zijn
de mensen geweest die in duizend
specialismen het bestaan hebben ver-
splinterd en daarin thans moeten le
ven als specialisten, etend en drin-
kend van, denkend en handelend als B. P. bepaalde Hchting
de splinters die bij hem passen. De
mens tóch gedrongen als totaliteit te
leven, verabsoluteert de deelwaar
heid, die hij kent, heft zijn specialis
me in de orde van het absolute.
Het is deze volwassen mensheid,
die de jeugd benadert om haar op te
voeden, te vormen en te onderrich-
SaflHfl jJw*!
De vorige maal introduceer
den we U bjj de jubilerende ver.
kennersbeweging, door een com
missaris en een „doorsnee"-
aalmoezenier aan het woord te
laten er er boven een inleiding
te schrijven. Het onderwerp was
er niet mee uitgeput. Naast de
uiterlijke gestalte van de bewe
ging boeiend als bij geen an
dere en de vormende waar
den, waarover wij U berichtten,
is er de vraag naa rde plaats
van het Katholiek verkennen
in onze tijd. Met dat thema als
onderwerp besteedden we een
brokje tijd aan pennevruchten
en gesprekken met Hoofdaal
moezenier A. J. L. Verhoeven.
De neerslag daarvan vindt de
lezer hier
ten. De geweldige discrepantie is
duidelijk. De jeugd voor wie het le
ven nog een eenheid is, voor wie alle
handelen, alle doen en laten nog on
verbrekelijk in één concept gebon
den zijn, moet de ontbinding in fac
toren gedogen, want per factor wordt
hij klaar gemaakt voor het grote le
ven. Dat is het tragische verschijn
sel ten aanzien van de jeugd in on
ze dagen. Illustratiemateriaal is er
voor deze schets voldoende: Naast
elkaar behandelen de intellectuelen
de jonge mens op school, elk op zijn
terrein, er zijn er die uit zijn wezen
concluderen tot zijn beroepsmogelijk
heden, is hij moeilijk dan wachten
hem de kenners van zijn psyche, is
hij ziek dan de artsen, die eveneens
weer op gescheiden terreinen van elk
terrein alles weten. School naast ge
zin, geloof naast leven, spel naast
ernst, vrijheid naast gebondenheid,
ratio naast fantasio, kennis in ge
scheiden onderdelen. Wat in een hië
rarchie van waarden gebonden zou
moeten zijn in een geheel tracht een
eigen absoluut leven te leiden, dwa
ling, want het geheel is meer, is an
ders dan de som van de onderdelen.
Een min of meer apart hoofd
stuk bij onze verkenning van de
Verkennersbeweging behelsde
de Voortrekkerij, het derde
lid van de beweging, be
stemd voor de naar de zelf
standigheid groeiende mens
die de jeugdjaren achter zich
heeft. Op zeker moment im
mers komt het eindpunt van
zijn verkennersleven en kan hij
zich melden bij de stam.. Waar
het natuurlijk zeer beslist niet
de bedoeling is dat hij voortgaat
met het spel van verkennen en
in heimwee om de onbezorgde
jaren van weleer tracht te be-
dëvTVhlhii,had. Aangezien
de V\T:fr behoort tot wat wij nu
eigenlijk jongeren noemen moge
een kanttekening speciaal ovlr
hen op deze pagina niet ontbre-
ke. Tussen de verkennerij en
de V.T. beweging past geen kloof.
Er is ook geen kloof in de groei
naar de volwassenheid, accen
ten worden wel verlegd maar
opgroeien is toch evolueren. Dit
moge blijken in de goed geleide
beweging. De Voortrekker dient
uit de patrouille, uit de troep
gemeenschap te evolueren naar
een zelfstandige plaats in de
maatschappij. Een typering in
verkennersstijl kan dit zijn: Wie
's avonds een welpenhorde op
zomerbivak opzoekt vindt 24 sla
pende kinderen in het stro. In
de patrouilletenten van de ver
kenners slapen er nog 6. Een
voortrekker op trektocht is al
leen.
In het gesprek met hoofdaal
moezenier Verhoeven ontwikkel
de deze nog een typering die in
derdaad allesomvattend de
ontwikkeling schetst van de jon
gen die het katholiek verkennen
heeft gegrepen en omgekeerd er
door gegrepen is, een typering
dié samenvattend als ze is, deze
artikelenreeks voortreffelijk kan
besluiten.
1. De kleine knaap kent dit
beginsel: je doet het.
2. Als het gezichtsveld ruimer
wordt en de knaap de mogelijk
heden gaat ontdekken is het: je
doet het overal en altijd.
3. Met de jaren komt de be
zinning dat is rijping en rij
ping betekent diep tasten en
hoog reiken weeft geloof en
leven ineen: je doet 't om Chris
tus.
4. Die opdracht is zwaar en
moeilijk, maar moeilijkheden
schuwen is in strijd met de eer
en het ideaal bereiken is de
moeite waard: je doet het, wat
het ook koste.
5. Leeftijd en rijping verij
len de bindingen aan opvoedings-
en vormingsmilieus. Zelfstandig
wordt het doel van elk hande
len onderkend: Je doet het in
Christus, om het goede zelf.
De Verkennersbeweging is in die
wereld een bijzonder verschijnsel,
want met recht en reden bemerkt
degene, die zich in die beweging ver
diept, dat daar de jonge mens nog
zijn ganse zichzelf kan zijn. Hiervoor
verdient de stichter eerbiedige hul
de. De merkwaardige kwaliteiten van
B. P. zijn het geweest, die deze be
weging bouwde. Hoe juist hij handel
de moge bewezen worden door het
succes dat zijn beweging in de gehele
wereld oogstte. Men zou kunnen op
merken, dat dat succes geen argu
ment is, wij zouden het ogenblikke
lijk toegeven, ware het niet dat het
hier gaat om de jeugd die onbevan
gen nog met een zuiver aanvoelings
vermogen grijpt naar het ware en al
het andere afwijst. Lord Baden Po
well heeft met grote opmerkingsga
ve de jeugd geobserveerd en op wat
hij vond zijn beweging gebouwd;
daarom heeft hij niet misgetast, geen
systeem geconstrueerd en niet het
zoveelste experiment, vrucht van een
specialistisch denken over de jeugd
aan die jeugd opgedrongen. Hij be
paalde de richting en gaf mogelijk
heden aan. De natuur en het buiten
leven schenken respect voor de
schepping, ze eisen vaardigheid, so
berheid en sterkte om er zich in te
handhaven, individueel en in ge
meenschap. In het patrouillesysteem
leeft het sociale element en de eer
bied voor gezagsverhoudingen. Wet
en Belofte spelen in het spel hun
ideeële rol en beduiden dat dienst
baarheid, trouw, ridderlijkheid en
eer het handelen dienen te bepalen.
Er is nog dit gevaar: de verhef
fing van de beweging tot systeem. Dan
zou de beweging ondergaan aan 't
gevaar, dat ze als vijand zelf gesig
naleerd heeft. De jongen bouwt bij
het verkennen vanuit zijn eigen per
soonlijkheid zijn eigen leefgemeen
schap. De beweging wijst hem de
weg. Wie bij het systeem zweert,
buigt de mens waar het om gaat
naar dat systeem toe, het systeem
dat in zich nooit een doel kan zijn.
Wij mochten horen dat in de verken
nersbeweging dat gevaar wel bestaat
maar dor de verantwoordelijke lei
ders zo goed wordt onderkend, dat
met waakzame nauwgezetheid, met
behoud van het eigene der beweging
dat formatisme de deur wordt gewe
zen.
Wat voor ons het verkennen katho
liek maakt is de luisterrijke waarheid
dat alle bestaan, alle handelen zijn
kracht ontleent aan God zoals Hij
zich in de Kerk openbaarde. Goed
verkenner zijn geschiedt met de hulp
van Zijn genade, de gezagsverhoudin
gen bestaan niet alleen om de orde,
de dienstbaarheid, om de broeder of
om de medemens, maar om God, Die
van alles Begin en Einde is.
F.B.
De Tiltenburg, 't internationaal
Centrum van de Graal, Zilkerweg
38 Vogelenzang, heeft een uitno
diging aan meisjes rondgestuurd
in deze geest:
Er is een tijd van werken, een
tijd van uitrusten, een tijd van pra
ten, een tijd van stil zijn, een tijd van
nadenken, 'n tijd van uitbundigheid
Er is een tijd van vacantie: is
dat iets anders dan dit alles teza
men, in elkaar overvloeiend en
tenslotte uitmondend in die wonder
lijke nieuwheid die glans geeft aan
een beginnend werkjaar?
Al degenen die zo hun vacantie
willen doorbrengen nodigen wij har
telijk uit om tussen 28 Juli en 22
Augustus enkele dagen - enkele we
ken naar „de Tiltenberg" te komen.
Er zijn vele mogelijkheden:
voor hen die voelen voor de
techniek: er staat een bouwproject
op stapel;
voor hen die artistieke neigin
gen hebben: weven, boetseren, ma
rionetten vervaardigen in ons ate
lier.
voor hen die ervoor voelen een
paar dagen in rust en stilte door te
brengen: meeleven met de liturgie
en de rust van de kapel.
voor hen die voelen voor wan
delen en voor de natuur: de duinen
en de zee.
voor hen die graag met ande
ren van gedachten wisselen: inlei
dingen, besprekingen, uitwisseling
van ervaringen. Het gaat erowi sa
men te leven in een vol-christelijk
levensrhythme en te profiteren van
de rijkdom die het contact in in
ternationale kring geeft.
Voor 15 Juni moet bericht worden
wanneer men wenst deel te nemen.
De uitnodiging is ondertekend door
namen die duidelijk de internatio
nale sfeer demonstreren: Thérèse
Teilegen, Mad. Kim, Esther Gil
more, Roseline de Villaine, Geral-
da Dinig e.a.
Father James Keller, de bekende
schrijver van „You can change the
world", waarin hij de grondslag van
z'n Christophers-beweging aangeeft,
gaf mij bij gelegenheid van een ge
sprek bij het afscheid een boekje mee
„Just for you", „misschien ook iets
voor Holland?" zei hij. Ter kennisma
king geven we hier een bewerking van
een van de dagelijkse gedachten. Voor
elke dag bevat dit boekje n.l. een ge
dachte: in de geest van „Hoogtezon",
indertijd door H. de Greeve uitgegeven.
„Jij hebt een gulden en ik heb een
gulden", zei de een tegen de ander.
„Als we ruilen heb ik de jouwe en jij
de mijne. We worden er geen van bei
den beter van. Maar veronderstel nu
eens, dat we allebei een idee hebben.
Wanneer we dan ruilen hebben we bei
den twee ideeën".
Het is merkwaardig om te zien hoe
iemand, die geestelijke schatten deelt
met anderen toch zichzelf werkelijk rij
ker maakt, 't Is een oude geschiede
nis. Een van de beste manieren om je
geloof te bewaren is het aan anderen
mee te delen. Een van de radicaalste
manieren om je geloof te verliezen is
het voor je zelf te houden. Wanneer
je tracht om met anderen te delen het
beste dat je in je hebt, dan maak je
jezelf steeds sterker. Hoe meer takken
een boom krijgt hoe dieper zijn wor
tels de grond ingaan.
P.W.
59
59
Christelijke liefde is altijd mee-lijden
en de zorg voor de ander op zich ne
men al is het slechts in intentie. Ef
fectief mijn naaste is in Evangelische
zin onverschillig wie, zo spoedig ik
zijn nood onder mijn bereik erken.
Daarom: hoe fijngevoeliger onze ogen
onze oren, ons gemoed en onze geest
zijn om de behoeftigheid en de nood
telijke liefde kansen biedt en aanwak-
de wereld om ons heen aan onze Chris
telijke liefde kansen biedt en aanwak
kert. Het gaat om: payer de sa per-
sonne.
Pater Mathot besprak de gevaren
die zich voordoen bij het beoefenen
van de naastenliefde. Gevaren die de
liefde uit haar model trekken.
Zo kan men zich met de ander be
moeien onder de schijn van zorgende
liefde, eenvoudig en vooral omdat dit
voldoet aan eigen behoefte. Dit kan
gebeuren doordat men de nood van de
ander aanwendt om er zetf „heiliger"
door te worden. Maar echte liefde ver
geet zich zelf. Het kan gebeuren,
dat men eigen heerszucht en bedrijvig
heid en zucht naar activiteit uitviert.
Hiermee gaat gemakkelijk gepaard
een gebrek aan eerbied voor de mens
met wie men te maken heeft. Een an
der gevaar schuilt in het streven om
voor alle noden een efficiënte georga
niseerde oplossing te bewerken. „De
Staat moet maar zorgen voor de eco
nomisch zwakken".
'n Gevaar van een andere strekking,
in onze tijd bijzonder actueel, is dat
men zich door moedwillige een
zaamheid in apathie buiten het leven
van de gemeenschap houdt.
Pater Mathot eindigde tenslotte met
een omschrijving van dit woord van
Jacques Maritain: „Zielen winnen
beurt niet door een actie die zich
voorneemt zielen te winnen, maar dat
doet een actie, die zich geen ander
doel stelt dan te getuigen van de waar
heid en wel met de volle, overlopen
de maat van de liefde".
De kerngroepen (DIT is le
ven) te Nijmegen hebben op het
buitengoed „De Campagne" van
de Paters Jezuïeten weer een
weekend gehouden. Het hoofd
thema luidde: „De katholiek in
de wereld" In 3 inleidingen werd
dit onderwerp behandeld: „De
katholiek en de mensen rondom
hem". G. Mathot C.ss.R.; „De
katholiek en de dingen rondom
hem": Frans Stormessand; „De
katholiek en de „anderen": De
heer Visser, ex-dominee te Bun
schoten.
Behalve de grote groep Nijme-
genaren namen ook jonge men
sen van elders deel aan dit week
end. We troffen o.m. aan verte
genwoordigers van Amsterdam,
Arnhem en zelfs van Nieuw-Mil-
lingen. De groepen van het Jon
gerencontact uit het Bisdom
Haarlem hielden dit voorbije
weekend hun bijeenkomst in
voor afvaardiging gezorgd.
Er zijn deze dagen veel be
langrijke dingen aan de orde ge
steld. Voor vandaag willen wij
ons beperken tot enkele gedach
ten die in Nijmegen naar voren
gebracht werden door pater Ma
thot. Want wij menen dat deze
gedachten bepalend waren voor
de zin en het belang van dit
weekend.
P. Wesseling C.ss.R.
WAT DE MENSHEID tot gro
te dingen in staat is zon
der dat daarbij het ver
standelijke en rede, de weten
schap een alles beheersende,
richting gevende invloed uit
oefenen is een ontdekking die tot
grote vreugde stemt omdat er 't
bewijs mee wordt geleverd dat
er blijkbaar nog andere krachten
tot die grote dingen in staat zijn.
Noem ze bijvoorbeeld: intuïtie
aan voelingsvermogen fantasie,
Een hele troost in een zwaar in
tellectueel-verstandelijke over
belaste wereld! B.P. behoort tot
een van de weinigen die met een
sublieme kinderlijkheid aan wat
wij onder het verstandelijke ver
staan, voorbijgaat en desniette
min dingen doet waartoe alleen
een grote geest in staat is.
Niet beter kan men dat ont
dekken in de overigens in
hoeveelheid geringe pennevruch
ten van zijn hand, handelend over
de beweging. In zijn „wenken
voor leiders" (de titel wijst er-
al op dat hij niet van plan was
een „boek" te schrijven) is een
man aan het woord die zelfver
zekerd zonder hoogmoed, in vol
maakte rust, zonder 'n sprankje
twijfel zijn Opvoedende en vor
mende jeugdbeweging becom
mentarieert voor hen die er lei
ding aan moeten geven., alsof
dat een hoogst eenvoudige opga
ve is. Ware het niet dat de be
weging een wereldomvattende
realiteit was, nooit zou iemand
met een verstandelijke inslag via
dit boek de beweging ingaan.
Het is beslist een zeer onweten
schappelijk geschrift; wie de
charme van de intuïtie, van de
inventie waarop het drijft niet
vatten kan bedankt én voor de
schrijver én voor zijn beweging.
Voor een vraagstuk waarmee
folianten gevuld zouden kunnen
worden, gebruikt hij drie zinnen
waarin dan nog theses en con
clusies staan met een hoogst
verrassend verband. „De wel
vaart van een Volk is niet zo
zeer afhankelijk van de sterk
te zijner bewaping(4) als wel
van 't karakter zijner burgers.
Om in het leven te slagen is ka
rakter van groter waarde dan
boekenkennis. Zowel voor een
volk als voor het individu is ka
rakter DUS (benadrukking
van ons. Red.) van primair be-
lang".
Elders gebruikt hij echter een
halve bladzijde om te zeggen dat
havermout eten zo goed is. Hij
gebruikt zijn kostbare bladzijde
van het toch al dunne boek zelfs
voor het volgende „vers" dat hij
van een jongen kreeg.
Ik was bleek en ongezond
Doch nu ben ik weer dik en rond.
Door het gebruik van havermout
Werd ik een stoere, sterke scout.
....en dat vindt men tussen
vraagstukken als het karakter,
beroepskeuze, kerk en opvoeding
enz.
B.P. is ook een meester in het
springen van de hak op de tak.
Vlak achter een alinea over het
eigenlijk doel van de beweging:
opvoeden, gaat hij uitleggen dat
een troep 't beste kan bestaan
v-«
uit 32 jongens. De reden waar
om grenst aan het ongelofelijke:
„Op grond van ervaring heb ik
gezegd dat ik 16 jongens indivi
dueel kan oefenen, doch aanne
mende dat ik slechts de halve
capaciteit heb van de ervaren
jongensleider stelde ik voor een
troep het aantal op 32 vast"!
Een kinderlijke primitiviteit
spreekt uit zijn schema van be
trekkingen die er zijn (en waar
hij zich zonder aarzeling aan
waagt). Hij deelt ze in die
met en die zonder vooruitzich
ten. Onder dat laatste hoofdstuk
schrijft hij: krantenjongens,
knechtje op transportwagen, be
steldienst, straatverkoop, loop
jongenwaarmee de zaak is
afgedaan.
Dit zijn slechts enkele voor
beelden van hetgeen dit werkje
aan zonderlings te bieden heeft
en toch is de schrijver de man
die het bestaan heeft een we
reldomvattende jeugdbeweging
te stichten die vandaag nog al
tijd, misschien wel juist nu (ge
kunt dat elders lezen) een aller
heilzaamst opvoedingsinstituut is
springlevend en op het lijf ge
schreven van duizenden jonge
mensen. Het is het wonder van
de mens, die met hart en ziel
bij een zaak is, het goede wil en
al zijp talenten aanwendt: in
zicht, waarnemingsvermogen,
intuïtie, fantasie en eigenlijk ook
verstand, want ïhet is ook al weer
een verstandelijke dwaasheid te
concluderen uit zijn geschriften
dat die laatste factor niet in het
spel was!
SS.-*S.-S,VS„V,
,,.\u het Haringconflict is opgelost",
aldus Hond met een zucht van ver
lichting, „kan ik mij wederom ge
heel wijden aan de nog steeds voort
sukkelende kabinetscrisis. Voor een
nieuw kabinet ontbreekt dus, zoals
we allerwegen konden lezen, de ba
sis. Welnu, wat doet men in zo'n ge
val? Men gaat op zoek naar een ba
sis. Er zijn verschillende soorten:
smalle, brede en allerbreedste. De
vorige week heb ik gepleit voor de
allerbreedste basis, waardoor een ka
binet zou ontstaan, waarin minstens
één hond, desnoods zonder portefeuil
le, zou worden opgenomen. Wil men
ook daar niet aan, dan zie ik alleen
nog maar heil in wat ik zou willen
aanduiden als een zakenkabinet van
nieuw kabinet ontbreekt dus, zoals
honden. Waar mensen niet kunnen
regeren of niet willen regeren, moet
men de politiek maar eens aan hon
den in poten geven. Een fox-terrier
op Financiën dus, een trekhond op
het departement voor Publiekrechter
lijke Bedrijfsorganisatie, zoals ik
reeds eerder betoogde. En vervolgens
een Pekingees op Buitenlandse Za
ken, een Duitse herder op Oorlog,
een speurhond op Justitie, een Sint
Bernard op Sociale Zaken en Maat
schappelijk werk, een Bloedhond
op Economische Zaken, een poedel
op Waterstaat en een uit de kluiten
gewassen tax op Binnenlandse Zaken-
Van de hond uit bekeken, is dit
helemaal niet zo'n gek voorstel.
Het is natuurlijk eerst even wennen
voor de ministers, voor de kamer
en voor het publiek; maar we zijn
tenslotte wel vaker aan vreemde ka
binetten gewend geraakt.."
