Een belangrijk „S.O.S. initiatief te Lourdes JACOB MARIS PRIJZEN UITGEREIKT Aid el Kebir bracht nieuwe rouw over Marokko Rusland werkt aan eigen aard- satelliet Ontwikkeling der Kerkelijke leer over het gezin Collectie FATH: bijzonder VROUWELIJK Het Franse Secours Catholiqueen de internationale naastenliefde Het werk van Mgr Rodhain Limburgse Sociale Studieweek Dessès creëerde „mussenlijri Piloot speelde toreador Hij kwam, hij zag en vee gde Aan W. Hussem en Co Westerik Opstand laait op in El Glaoui's domein Tumult in Japanse Rijksdag over de defensie Na Marokko: Algiers en Tunis Bereidheid tot medewerking aan Amer. plan 8 Ismm A.B.C.-Cabaret MAANDAG 1 AUGUSTUS 1955 PAGINA 5 Wat is het „SOS"? TRAJANUSKOP VOOR MUSEUM KAM Fransen krijgen het steeds moeilijker Terwijl in Marokko de toestand iets rustiger wordt, zijn gisteren in Algiers nieuwe onlusten uitgebroken. Een ster ke bende „vogelvrijen" viel een convooi aan te Djellal Taberga, in de troosteloos verlaten Aures-bergen; 23 legionnairs werden gedood. Volgens de Franse auto riteiten verloren van de „vogelvrijen" 30 man het leven. „De kat van huis"! Geneviève Fath Gezin primair intimiteitsgroep Gezin krachtcentrale der liefde De vrijheid tegemoet OP EEN TRACTOR NAAR OOSTENRIJK GEVLUCHT Jean Dessès RUSSISCHE UITNODIGING AAN BILLY GRAHAM (Van onze Parijse correspondent) PARIJS, Zondagavond. MAANDAGOCHTEND heeft op de heuvel van de Béout te Lourdes een plechtigheid plaats, welke het symbool is van een der grootste initiatieven die aan het eeuwfeest van de Verschijningen (in 1958) bijzondere luister zullen geven. Mgr Théas, de bisschop van Tarbes en Lourdes, zal de eerste steen zegenen en leggen van het grote werk dat het Franse „S.O.S." daar onder neemt. Maar het is reeds een „gezegende steen", geheiligd door de Moeder Gods zelf, want hij is gekapt uit de rots van de Grot van Massabielle. Hij wordt geplaatst in een maagdelijk stuk natuur, dat de pelgrims wel kennen, want zij gaan er om heen bij het afleggen van de staties van de Kruisweg-berg van Lourdes. Juist achter de veertiende statie, bijna aan de top van de berg de Béout, waar aan de voet de heiligdommen van Lourdes zijn gelegen, ligt het terrein van ongeveer veertien hectaren, vanwaar men de Pyreneën in al hun pracht kan bewonderen en Lourdes overzien. Het „Secours Catholique", zoals de officiële naam van het „S.O.S." is, is daarvan eigenares geworden. En daar zullen de verblijven verrijzen voor de armsten der pelgrims, die naar Lourdes komen. Om de plek precies aan te wijzen: zij die het voorrecht hadden Lourdes te be zoeken, kennen de weg, die boven de basiliek en de Grot langs de pastorie der kanunniken voert naar het „Chalet" het Lourdes-verblijf van de bisschop. Door de Kruisweg en die weg ingesloten ligt de heuvelflank, die nu dus het oord zal worden voor een groot internationaal werk van naastenliefde. Voorlopig een kamp, totdat in 1958 als inleiding der jubelfeesten een enorm gebouw, vete ver diepingen hoog, zal kunnen worden inge- wiid als het verblijf voor onvermogenden. Ongetwijfeld is Lourdes een stad van intense naastenliefde, waarmee de zie ken en lijdenden worden omringd. De H. Maagd vroeg niet alleen om gebeden, zij vroeg en vraagt aan allen die naar de plek komen, waar Zij bijna een eeuw geleden verscheen, óók aan hen die niet bij de zorg voor de zieken betrokken zijn, daden van naastenliefde. Het ontzaglijke plan van het „Secours Catholique aan gemoedigd door de H. Vader en door het Franse Episcopaat, zal daartoe de ge legenheid geven. Mgr Rodhain, de leider van het „Se cours Catholique" die dit nieuwe initia tief leidt, heeft ons het plan uiteengezet. Het is niet alleen een poging om minver mogenden het verblijf te Lourdes moge lijk te maken. In alle landen stellen reeds bedevaart-organisaties en particu lieren mensen, die het minder breed hebben in de gelegenheid het genadeoord te bezoeken. Maar die mogelijkheid kan niet genoeg verruimd worden. Dat is het eerste oogmerk van het ini tiatief. Maar waar het dan tevens nog om gaat is de onvermogenden in staat te stellen onder de beste condities in Lour- Nog onlangs werd in de nabijheid van de Notre-Dame een zeer modern inge richt verblijf voor doktoren geopend, zes etages hoog, met grote slaap- en eet zalen, dus juist in het hartje van het oude Parijs. Ontzaglijk is ook de hulp die het „S.O.S." in Frankrijk zelf en in het buitenland bij rampen heeft geboden en men zal zich de komst der wagens van het „Secours Catholique" herinne ren, die onmiddellijk nadat de omvang van de Nederlandse watersnood bekend was. naar ons land kwam. Hulp aan het geteisterde Japan aan verschillende Duitse steden. Sommige acties hebben een permanent karakter, andere worden plotseling, als ergens een noodsituatie ontstaat, in het leven ge roepen. Het „S.O.S." ontvangt met de dag meer hulp van de Franse katholie ken. Dit werk vraagt millioenen en mil- lioenen, maar tot dusver heeft mgr Rod hain deze nog altijd gekregen. Hoe de kapitalen bijeenkomen? Door middel van belangrijke giften, door middel van een jaarlijkse collecte in alle parochies en door middel van „S.O.S.", een prachtig orgaan van opvoeding tot de christelijke naastenliefde, waarin het geestelijke vooropgaat en de kennis van de nood der volken op bijzonder indringende wijze wordt bekend gemaakt. Het. is een orgaan, waarin de katholiek wordt voor gehouden. dat hij lid is van de wereld gemeenschap en verplicht is zijn naasten liefde tot de gehele mensheid te doen uitstrekken. Dat ..S.O.S."-orgaan verze kert aan mgr Rodhain reeds een paar honderdduizend vaste contribuanten, een leger dat gereed blijft om in geval van rampen onmiddellijk in te grijpen met een uitgebreide hulpactie. Verschillende van deze acties verdienen nader bekend te worden gemaakt. des te verblijven, buiten de stad zelf in de prachtige natuur en in de onmiddel lijke nabijheid der heiligdommen, zodat heel hun verblijf één gebed kan worden. En natuurlijk zal daarbij niet naar her komst en nationaliteit worden gekèken, geheel volgens het, karakter van het Fran se „S.O.S." zelf. Het „Secours Catho lique" helpt over de hele wereld, de ka tholieken en ook de niet-katholieken. Wij zijn geneigd, om, wanneer wij- laten zien wat hef „Secours Catholique" is, eenvoudig te vertellen wie mgr Rodhain is, die van het ogenblik af dat het Franse Episcopaat in zijn bijeenkomst van kar dinalen en aartsbisschoppen van 1946 tot de oprichting van deze organisatie besloot met zijn ontzaglijk organisatie-talent de leiding ervan heeft gehad. Mgr Rodhain is een Lotharinger en als zodanig weinig spraakzaam, hardnekkig en met een inwendig vuur, dat aan Lo- tharingse persoonlijkheden in Frankrijk de naam heeft bezorgd van „princes ter rains". Hij werd in 1900 te Rémiremont geboren. Na zijn priesterstudie op het col lege van Saint-Dié volbracht te hebben, werd hij in 1924 priester gewijd. In 1936 werd hij toen pastoor van Mandres- sur-Vair naar Parijs geroepen als fe deraal aalmoezenier van de arbeiders- jeubdbeweging, de bekende „J.O.C." Hij organiseerde de onvergetelijke manifesta ties van de katholieke arbeidersjeugd van 1937 en toen hij dan ook in September 1939 bij het uitbreken van de oorlog ge mobiliseerd werd, werd hij onmiddellijk als hoofdaalmoezenier naar de derde di visie gezonden. In Juni 1940 bij de nederlaag gevangen genomen ontvluchtte hij reeds een maand later, maar met de kennis van de geeste lijke noden der krijgsgevangenen. Het Episcopaat keurde omiddellijk zijn initia tief goed voor het stichten van het aal moezenierswezen voor de krijgsgevange nen in de stalags, waardoor hij in rela tie bleef met 2600 priesters. Toen de be zetter de arbeiders deporteerde wist hij tal van priesters te doen meesmokkelen om de weggevoerde massa's niet zonder geestelijke bijstand te laten. Ook de ge vangenkampen kenden zijn werkzaam heid vooral door de missies bij de bevrij ding van Dachau, Bergen-Belsen en Buchenwald; en toen eindelijk de tijd gekomen was waarop men van zijn dank- Een piloot, die gisteren met zqn zweefvliegtuig tussen het grazende vee in een wei by Lasham in Zuid- Engeland terecht kwam. zag zich voor de noodzaak geplaatst, voor dat hulp kwam opdagen, 25 minu ten lang zoete broodjes te bakken met een stier die het op zqn toe stel had voorzien. John Holder, de piloot, fluisterde het beest lieve woordjes toe en hield hem zoet door hem telkens een stuk van een kaart te eten te geven totdat hulp zou zij n gearri veerd. Doch toen de helpers in een auto met oplegger arriveerden en met veel lawaai en getoeter de weide opreden, keerde de stier zich tegen hen. Een meisje, dat in de dicky- seat zat, kón nog net op tijd de hiep over haar hoofd trekken, toen het woedende beest op de auto af stormde en met zijn horens een grote scheur in de zijkant van de laadbak trok. Hierop race-de de chauffeur met de wagen zo snel hjj kon kris kras door de weide., om het briesende dier kwijt te raken, maar vergeefs. Holder had intussen kans gezien zich uit zijn zweeftoestel los te ma ken en over een heg te ontkomen, waarna de auto met de helpers zich door het ingangshek in veiligheid bracht. Wat er daarna met het zweef vliegtuig is gebeurd vermeldt de historie niet. Mgr Rodhain met zijn herder in een ogenblik van verpozing. baarheid getuigen kon, kon mgr Rodhain 80.000 oud-krijgsgevangenen en gedepor teerden naar Lourdes leiden. Bij die ge legenheid deelde mgr Rodhain, die in middels door de regering met het hoofd aalmoezenierschap voor het gevangenis wezen was benoemd, mede, dat het Epis copaat de stichting van het „Secours Ca tholique' had goedgekeurd. Deze organisatie was door het Episco paat bestemd voor de uitstraling van de christelijke naastenliefde in de ruimste zin van het woord. Het doel werd om schreven als het materieel en moreel hulp bieden overal waar de behoefte zich doet gevoelen, ongeacht de nationaliteit of de politieke' wijsgerige of godsdienstige op vattingen, van degenen die hulp nodig hebben Het „Secours Catholique" werd het representieve orgaan van Frankrijk bij alle overeenkomstige organisaties in den vreemde en van alle Franse instellin gen en groeperingen op het gebied der naastenliefde. Hoe omvangrijk het werk is geworden is niet in een paar woorden te zeggen. De 63-jarige loco-burgemeester van Straatsburg, de heer Joseph Zeil, heeft Zaterdag een unieke prestatie geleverd door in een uur tijd de helft van het marktplein schoon te vegen, een karwei waar mee vier gemeente-arbeiders vier uur plegen bezig te zijn. Met veel zwier reinigde hij het plein van het achtergebleven rotte fruit en groente en een grote hoeveelheid stro en papier. Zeil had onlangs critiek geleverd op het werktempo der straatvegers en gezegd dat hij alléén de markt vlugger zou kunnen „doen", dan zij met hun vieren. De arbeiders had den hem daarop uitgedaagd een be wijs van zijn kunnen af te leggen, waarop hij nu Zaterdag met veel enthousiasme is ingegaan. Terwijl Zeil, na gedane arbeid, glimlachend met zijn veger onder de arm huiswaarts keerde, plakte een van de talrijke toeschouwers van deze „marathon-schoonmaak beurt" een briefje op een boom met de woorden: „Hier veegde loco burgemeester Zeil". Het Rijksmuseum Kam te Nijmegen is verrijkt met een bronzen kop in medaille- vorm van keizer Trajanus. Of de medaille in de omgeving van Nijmegen is opge graven, kon nog niet worden bevestigd. Reeds enige dagen wordt de bronzen kop van keizer Trajanus op de Trajanus tentoonstelling geëxposeerd. Van rijks wege is deze thans aan het museum ge schonken. Bij de uitreiking van de Jacob Maris- prijs. V.l.n.r. Co Westerik, burgemees ter Schokking, W. Hussem en Jenny Dalenoord bij het bekroonde werk Touwtje springen". (Van onze Haagse redactie) Burgemeester F. M. A. Schokking heeft Zaterdagmiddag in Pulchri Studio de Haagse Salon 1955 de Jacob Maris-prijs voor de schilderkunst uitgereikt aan W. Husssem voor zijn schilderij „Compositie" en aan Co Westerik voor zijn schilderij „Touwtje springen". Beide schilders moe ten de prijs 1000) samen delen omdat de jury van mening is, dat zij ieder even veel recht hebben op de prijs omdat de schilderijen elkaar in kwaliteit evenaren. De Jacob Maris-prijs voor de grafische kunst werd toegekend aan Jenny Dalen oord voor haar linoleumsnede in kleuren, getiteld „De Fabriek". Het bestuur van de Jacob Maris-stichting overweegt om, de prijzen voortaan niet jaarlijks maar om de drie jaar uit te loven. De materiaalprijzen voor de schilder kunst (elk 300) gingen naar W. L. Bout hoorn voor „Figuren" en naar Willy Rie- ser voor zijn .Portret Jacques Vonk". De materiaalprijzen voor de grafische kunst werden toegekend aan W. J. Rozendaal voor zijn hoogdruk in kleuren „Zelfpor tret" en naar P. Nieuwenhuysen voor zijn litho „Spanje I"' Hussem en Westerik hebben reeds eer der een Jacob Maris-prijs gewonnen. Het is gebleken, dat 't steeds een klein groep je Haagse schilders is die voor de prijs in aanmerking komen. Het bestuur van de Jacob Maris-stichting zoekt daarom naar verbetering in het systeem van prijsuit- het eerste tussenliggende jaar zou dan telkens een jonge schilder in de gelegen heid worden gesteld een buitenlandse studiereis te maken en in het tweede jaar zou een publicatie worden uitgegeven over de persoon en het werk van een reeds meer bekend schilder. Voor de „Haagse Salon 1955" werden 411 werken ingezonden, waarvan er 301 zijn toegelaten. Er dongen 162 werken mee naar de prijs voor de schilderkunst en 26 naar die voor de grafische kunst. De jury bestond uit Jan van Heel (voor zatter), V H. Elenbaas, W. Jos de Gruy- ter, En Langui en Jan Wiegers. Deze jury was unaniem van mening, dat de schilderijen van Sussem en Westerik door d® uitdrukking van een sterke persoon lijkheid boven alle andere inzendingen uitstaken. Vier juryleden wensten de prijs tussen beide kunstenaars te verde len. De jury koos als de tien beste schil derijen uit, die van Geery de Bakker, Bouthoorn Hierck, Hussem, Mengels, Nanninga. Rieser, Ruth Salinger en Wes terik. Voor de toekenning van de grafi sche prijs werden aan een diepere be schouwing onderworpen de werken van Berserik- Van de Bundt, Jenny Dalen oord, Hens de Jong, Nieuwenhuysen, Ro zendaal en Wegner. De bezoekers van de „Haagse Salon 1955" mogen een stembiljet invullen, welk kunstwerk naar hun mening het mooiste is. De maker van het werkstuk, dat de vet uctcimg X11 "tl ÖJ oitviii van 1/ij.jöuii,- "1QAC1 van "Cf, WCXAÖtUA., Udl ac reiking en overweegt de prijs slechts meeste stemmen krijgt, zal Zaterdag a.s. ééns in de drie jaar toe te kennen. In| verblijd worden met een prijs van 250. In Marokko, waar de nationalisten Zaterdag het godsdienstige feest van Aid el Kebir toi dag van nationale rouw hadden uitgeroepen, is het op verschillende plaatsen tot zeer ernstige ongeregeldheden gekomen, waarbij in totaal vijftien doden en talrijke gewonden vielen. De meest ernstige incidenten deden zich voor in Marrakesj, in het domein van de geduchte en pro-ï ranse pasja El Glaoui. Hier vielen elf doden en 22 gewonden. Met minchting voor de bevelen van de pasja, die zijn domein met ijzeren hand regeert, trokken de nationalistische demonstranten door de straten van Marrakesj, onder het schreeuwen van leuzen ter ondersteuning van sultan Mohammed ben Yoessef, die destijds door de Fransen is afgezet en vervangen werd door een familielid van de pasja. Tegelijkertijd gaven de demonstranten uiting aan hun haat tegen El Glaoui's Berber- politie, die er voor bekend staat snel er op los te schieten wanneer er moei lijkheden dreigen. Gisteren, bij de begrafenis van de slachtoffers, deden zich nieuwe onge regeldheden voor. Een ploeg demon stranten trachtte binnen te dringen in het huis van een der adviseurs van de pasja. Zes Marokkanen werden ge wond toen de politie het vuur op de menigte opende. De pasja begaf zich gisteren naar Rabat om de situatie met de Franse autoriteiten te bespreken. Waarnemers zijn van mening, dat het oude Berber- stamhoofd ernstig geschokt is door het gewelddadige uitbreken van de na tionalistische agitatatie op zijn grond gebied. Ook in Moulay Idris, nabij Fez, de den zich Zaterdagavond ernstige inci denten voor. Een Franse brandweer luitenant werd ter dood gestenigd en een viertal Marokkanen werd door po- De zitting van de Japanse Rijksdag is gisteren gesloten in verwarring en hand gemeen, waarbij de voorzitter van de agendacommissie van het Hogerhuis ver wondingen opliep. Verscheidene belangrijke wetsontwer pen, waaronder een wet op de landsver dediging, werden niet aangenomen door obstructie van de zijde der oppositie. De directeur-generaal van de Japanse verdedigingsraad, Atara Sagoeitsji, maak te gisteren zijn aftreden bekend. Hij zeide niet langer te willen aanblijven, nu de wet op de landsverdediging, waarvan het Japanse verdedigingsplan op lange ter mijn afhangt, niet is aangenomen. litievuur gedood. Grote groepen na tionalisten trokken schreeuwend en brandstichtend door de straten en de monstreerden ten gunste van sultan Ben Yoessef. Toen de politie tegen hen optrad, zocht een vijftigtal demonstranten hun toevlucht in de „Horm", de hei lige plaats rond het graf van Moulay Idris, waar geen enkele ongelovige kan doordringen. Zonder succes deden deze mannen gistermorgen een uitvals- poging. Ook in de Parijse voorstad La Chapelle is het Zaterdag tot een treffen gekomen tussen ongeveer 4000 Noordafrikanen en de politie. Een twintigtal politie-agenten en een aan tal burgers werden gewond. Het strijdgebied ligt vlakbij de Tune sische grens. Algerijnse uitwijkelingen trokken deze grens over. Tunesië, dat zelfbestuur gekregen heeft, wordt met hongersnood op grote schaal bedreigd. Het heeft gebrek aan tarwe en andere levensmiddelen. Tunesië wil nu een be roep doen op internationale organisa ties, als Frankrijk niet bij kan springen. De Sovjet-Unie zal voortgaan met de uitwerking van haar plannen tot het afschieten van een eigen „aard-satel liet", maar zij is in principe bereid medewerking te verlenen aan hel Amerikaanse plan, dat Vrijdag door president Eisenhower werd goedge keurd, aldus heeft Karpenko, secreta ris van de interplanetaire afdeling van de Russische academie van weten schappen Zaterdag in Moskou ver klaard. Karpenko zeide verder, dat het moeilijk is een vergelijking te trekken tussen het Amerikaanse en Russische ruimtevaartplan „omdat wij misschien niet over voldoende gegevens beschik ken". „Het is ons niet mogelijk op dit moment reeds te zeggen", aldus de Rus „wanneer wij tot de bouw van onze „kunstmaan" zullen overgaan". Volgens Karpenko waren de Russi sche geleerden reeds op de hoogte van de Amerikaanse ruimtevaartplannen Het had hen echter verbaasd dat met de bouw van de Amerikaanse „kunst maan" reeds „zo spoedig" zou worden aangevangen. Terwijl de V.S. een kleine onbeman de satelliet willen lanceren zouden de Russen zich bezig houden met de mo gelijkheid van het afschieten van een met mensen bemande satelliet. De Russische pers heeft intussen nog geen commentaar geleverd op het door president Eisenhower goedgekeurde plan om een onbemande „kunstmaan" te lanceren. Verwacht wordt dat het voorstel tot het lanceren van een satelliet het voor naamste punt van bespreking zal uit maken op de vergadering van geleer den van zestien landen, waaronder Ne derland, welke vandaag in Kopenha gen haar zesde astronautische congres houdt. Tijdens dit congres zal vooral gesproken worden over de bouw van een ruimteschip met inbegrip van het soort metaal dat gebruikt dient te wor den in verband met de grote hitte in de ionosfeer. (Van onze verslaggever) De christelijk-sociale wijsbegeerte heeft pas de laatste jaren enige aandacht aan de gezinsgemeenschap geschonken. In onze sociale handboeken trett men practisch nergens een traktaat over het gezin aan. Heel de aandacht worm door de betrekkingen tussen de persoon en de staatsgemeenschap opgeëist. Het begrip „sociaal" wordt daardoor angstwekkend vernauwd tot een functio neel uitwisselen van diensten in onderling verband, terwijl men nog geen oog heeft voor de diepere vragen van het sociale, nl. de existentiële verbonden heid van personen met elkaar in wederzijdse liefde. Door deze verenging van het begrip „sociaal" heeft de christelijke sociale wijsbegeerte lange tijd het karakter van een kleurloos compromis gedragen. Tegenover het grove indivi dualisme benadrukte zij de sociale natuur, maar tegenover het collectivisme verklaarde men weer, dat de menselijke persoon niet totaal sociaal is en de "emeenschap transcendeert. In werkelijkheid is de mens totaal sociaal, totale 'iefdesbetrokkenheid op de ander. In een dergelijke eenzijdige visie waarin het sociale primair: leven in de maatschappij en in de staat betekent, wordt het gezin ook te veel uit de gezichtshoek van de maatschappij gewaardeerd. Een dergelijke waardering weerspiegelt zich in formuleringen als: het gezin is de cel van de staatsgemeenschap. Hierdoor begeeft de christelijke sociale wiisbegeerte zich gevaarlijk op hetzelfde vlak van een collectivistische ge zinsopvatting. Aldus leidde prof. dr N. G. Plattel O.P. zijn les over het chris telijk huisgezin als levensgemeenschap in op de 27ste Limburgse Sociale Studieweek, welke gisteren in Rolduc is begonnen en welke geheel gewijd is aan het gezin. Men kan, aldus de Tilburgse hoogleraar, de volgende kenschetsing geven van de ontwikkeling van de kerkelijke leer in de laatste anderhalve eeuw: van een meer negatief, defensief standpunt naar een meer positief idealistisch; van een apolo gie van het gezin naar de spiritualiteit van het gezin; van de moraal van het huwelijk naar de mystiek van het huwe- lijk; van het patriarchale naar het demo- I cratische gezin; van de autoriteitsgemeen- Wim Kan heeft weer een nieuwe lang speelplaat opgelegd en. zoals de laatste gebruikelijk, is Zaterdagavond ander maal van wal -gestoken in het Haagse „Diligentia'', zo pas na een reeks verbou wingen geheel gemoderniseerd en. voor zover dit mogelijk is met een complex stammend uit het midden der zeventiende eeuw, aan de eisen des tijds aangepast. Voor de cabaret-leiding intussen blijk baar nog niet genoeg; want deze is dit keer op de onzalige gedachte gekomen bij het uitnodigen der pers, anders dan voor heen, de dusgenoemde „plaatselijke" or ganen te scheiden van de „landelijke", welke laatste dan te elfder ure met de verrassing in kennis gesteld niet voor bijwoning van de eigenlijke première in aanmerking mochten komen. Voor dit populaire-plaatjesdraaien in de tempel der verfijnde kunst, een maatregel die ons ietwat zwaarwichtig overdreven voor kwam, doch waartoe we juist daarom maar liever verder het zwijgen doen. Overigens zullen we op de vertoning niet veel afdingen en haar onze volwas sen lezers gaarne aanbevelen. Met de titel heeft het geval weinig te maken. Vóór de pauze wordt een program van dertien cabaretnummers voor het voetlicht ge bracht door Corrie Vonk en de rest van het gezelschap (vijf dames waaronder twee, die in haar creatie uit „De Bedrie gertjes" waren overgestapt, Mimi Kok en Marijke Honing en drie heren). De best geslaagde sketches zijn de laat ste drie: „De Filmcomedianten'' van Joop Vischer en Jaap Maarleveld. „De Tam boermajoor" van Corrie Vonk en „De wereld in zeven minuten" door het gehele ensemble. Zulke ernstige klanken doet ook het optreden van Wim Kan horen, die na de pauze weer een heel uur volbabbelt met zijn geestige invallen, maar toch in net voorbijgaan een serieus lied voordraagt over de kleine mens met zijn grote ideeën, een historisch beeld van de technische ontwikkeling, in de loop der eeuwen vast gelopen. tot we nu staan voor een cata strophe. Knap werk, waarvoor het lach-grage publiek gaarne zijn tol betaalt, L.Il. (Van onze speciale verslaggeefster.) PARIJS, Zondagavond. Was de invloed van Jacques Fath nog duidelijk merkbaar bij de vorige collecties, dit keer valt er niet veel meer van zijn invloed te bespeuren. Geneviève Fath, coquet als zij is, wil haar modellen iets bijzonder vrouwe lijks geven en maakt daarom veel werk van de corsages- Zij zegt terecht, dat men aan het japonlijfje meer ziet dan aan de hele jurk. Als de vrouw zit is de rok van geen belang. Daarom maakte ze een sluiting in schuine lijn, een knopen- garnering, een gedrapt. *d decolleté, een boord die door een grote gesp wordt vastgehouden of een geplis- seerd plastron, dat de aandacht op de corsage vestigt. De mantelpakken hebben nog dikwijls een rechte nauwe rug. Nieuwer zijn haar tail leurs met even klokkende rok. Deze laatste pakken zijn werkelijk perfect Het jasje sluit zonder overdreven strak te zitten om de taille en is van normale lengte. Er zijn mantels die wijd uitvallen, maar er zijn zeker evenveel rechte modellen. Ook hier veel bontgarnituren pelzen en bont mantels- Hoe langer hoe meer wordt het bont geverfd, het bever in grijs of wit. het persianer verkiest Gene viève Fath in donkergroen en af en toe komt zij met rose Breitschwantz. De twee laatste echter malligheidjes voor ontzettend verwende vrouwtjes. Zij koos voor haar japonnen enorm veel donkergroen. Ditzelfde groen zagen wij in alle hoedencollecties en hier en daar was er een enkele japon in gemaakt. Maar bij Fath is een groot deel van de collectie in het groen gehouden. Verder veel ree bruin, emeraude. brons en natuurlijk veel zwart. Madeleine de Rauch's collectie is stemmig en voornaam. Behalve anthracietgrijs, zwart, zandkleur, olijfgroen en bruin in alle schake ringen. Veel rechte mantels, maar ook modellen die van onder even uistaan. Martingales en bontkragen vinden wij op de meeste mantels terug. Madame de Rauch poseert het Australische opossum wat wij in jaren niet meer zagen. In dit huis veel overblousende ruggen. zowel bij tailleurs als bij j- onnen, maar ondanks dit blijft lijn slank, De lange pulls hebben iets van een schap naar de liefdesgemeenschap; van het gesloten naar het open gezin; van de onderdanige vrouw naar de gezel van de man. De functie van levensgemeenschap en intimiteitsgroep. zo betoogde de lesgever verder, is de belangrijkste. Het gezin is primair een intieme personengemeen- schap, waarin ik de ander bemin als een rug ver onder de taille. Dikwijls is die band niet eens in de kleur van Het is onbegrijpelijk, dat de coutu- de jurk en springt akelig in het oog. rters aan een dergelijke snit iets. geniaals vinden. Dessès japonnen zijn nauw en sluik of met veel laag aangebrachte ruimte in de rug. Hij komt met drie soorten mantelpakken- De eerste zijn klas siek, de padding is hier hoger aange bracht dan in andere huizen en geeft iets vierkants aan de schouderlijn. Bij de tweede is de schoot van voren al ver boven de tailleschuin wegge knipt en bij de laatste is die lijn nog geaccentueerd en lijkt de schoot van achteren absoluut op een ouderwetse korte herenrok. Voor de winter tijken deze modellen minder geschikt, of men moet ze onder een bontmantel dragen. Parijse „mussenlijn" heeft Dessès gemeend deze weggesneden schootjes te moeten noemen. Laten wij hopen, dat ze met de mussen ge meen hebben gauw verschrikt weg te vliegen. DINY K.-W. „gij" met al de diepte, die in de term „gij" ligt opgesloten. In deze personengemeen- schap bemin ik de ander ondanks zijn fouten en tekortkomingen. Deze functie van intimiteitsgroep is in de grond niet te onderscheiden van de opvoedingsfunc tie van het gezin. De fijne paradox, welke er ligt in de opvoeding, namelijks zede lijke beginselen aan het kind overgedra gen zodat dit vrij accepteert, heterono mie en eventueel geweld aanwenden om autonomie en vrijheid aan te kweken, deze paradox wordt alleen tot een juiste synthese gebracht in het liefdevolle, per soonlijke contact tussen ouders en kinde ren, Hieruit blijkt ook. dat de opvoeding niet primair in het geven van raadgevin gen bestaat, maar in een liefdevol zorgen voor het kind. Al de andere functies, zoals de economische, de hygiënische en der gelijke hebben tot wezenlijke taak die in timiteit samen te manifesteren De kernfunctie van het gezin als inti miteitsgroep vraagt niet het gesloten. maar het open gezinstype. Het gesloten, naar binnen gekeerde gezinstype van de negentiende eeuw betekent veel meer een decadente vorm van de eerste levende gemeenschap. Het is een egoïstisch soli- dariteitsstreven. Het gezin is de ware levensgemeenschap, de natuurlijke, door God gewilde instelling om het samenzijn van de universele mensengemeenschap tot scheppende ontplooiing te brengen In het gezin moet de krachtcentrale zijn die de liefde tussen het mensdom opwekt en doorstuwt en deze liefde zal als afstraling het verlangen oproepen naar de absolute liefde van Hem, Wiens Vaderschap de grond van alle mensenverbondenbeid blijft, aldus prof. Plattel. In zijn openingswoord gaf hoofdaalmoe zenier mgr K. Roncken een summier over zicht van de veelzijdige groei van het sociale leven in Limburg. Madeleine de Rauch tuniek, maar zij staan slechts zelden wat van de rok af. Ook hier is werk gemaakt van corsages, voornamelijk met plastics of tamelijk grote, hoog aangebrachte zakken- Helaas is van deze collectie, perfect in zijn een voud, weinig te vertellen. Alleen de foto's kunnen er een goede voor stelling van geven. Dit keer is het Dessès, die ons verzekert, dat het brandpunt van de mode, waar alles om draait, het middel is, alsof wij dat nog niet weten 1 Maar de een behandelt dit thema gelukkiger dan de ander. Na genoeg bij al zijn toiletten loopt een tamelijk brede band, waar soms nog twee strikken op zijn genaaid, van onder de buste in een bocht naar de Drie Hongaren, twee mannen en een 14-jarige jongen, zijn op een landbouw- tractor naar Oostenrijk gevlucht, „na dat zij gehoord hadden, dat Oostenrijk thans weer een souvereine staat is", al dus de Oostenrijkse grenspolitie. De drie vluchtelingen, die politiek asyl hebben gevraagd, waren aan het werk op het land in de onmiddellijke nabijheid van de grens. De chauffeur, de vader van de jongen, maakte plotse ling een bocht en reed op de prikkel draadversperring in. Een mijn ontplofte en verwondde hem aan een arm, doch hij reed door en meldde zich bij de Oostenrijkse politie. De Amerikaanse evangelist Billy Gra ham is officieel uitgenodigd voor een bezoek aan de Sovjet-Unie, zo is Vrijdag door een lid van zijn gezelschap mede gedeeld. De uitnodiging is uitgegaan van de Russische delegatie naar het Baptistische wereldverbond in Londen, waarvoor Graham onlangs heeft ge sproken. Graham heeft echter als voor waarde voor het aannemen van de uit nodiging gesteld, dat hij in de Sovjet- Unie een volledige „kruistocht" kan ondernemen.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1955 | | pagina 3