HEIMWEE NAAR OVERAL
se wensen tc
uitbreiding
Rotterdamse
Graanmarkt
Interview op de valreep
Gezond sterk tandvlees met PEPKA
„Green cap" voor
nieuwe Commandant
Commando's
maandag
vrachtauto
IN-en UITVALLEN
SAN FRANCISCO
PAGINA 9
ZATERDAG 6 4UGUSTÜS 1955
Chirurgie en liedjes
Lekker en griezelig
Sparen door jongeren
CARMEN MIRANDA
OVERLEDEN
NEDERLANDS JAMBOREE
CONTINGENT VERTREKT
IN OOSTENRIJK
Nederlandse bus tegen
PRINS BERNHARD IN
DUBLIN
Chauffeur uit Hilversum direct
veroordeeld
Ook tegenstand op hoger
niveau
Vermoedelijk nog dit jaar behan
deling in gemeenteraad
AANKLACHT TEGEN
BENZinE-INDUSTRIE IN V S.
FRANSE WIJNBOEREN
DREIGEN
UTOYO VERZOEKT OM
PENSIOEN!
KONING TEKENT
WET-COLLARD
Graanmarkten volkomen
onder invloed der weer
berichten
STAKING BIJ VEERDIENST
OOSTENDE—DOVER?
C. BUDDINGTON KELLANI)
(Van onze correspondent)
Vanmorgen is op de appèlplaats van de
Engelbrecht van Nassaukazerne te Roo
sendaal de groene baret uitgereikt aan
de nieuwe commandant van het Korps
Commando Troepen, lt. kolonel P, de
Bruin. De officiële uitreiking geschiedde
door de Inspecteur der Infanterie, ge-
neraal-majoor H. M G. J. Lentz ten over
staan van de troep.
Lt. kol. De Bruin is hiermee de vierde
definitieve commandant van het K.C.T.
wie de „green cap", de hoogste onder
scheiding van het Korps, werd uitgereikt
De eerste commandant die de baret droeg
was res. It. kol. Gualtherie van Wezel,
thans hoofdcommissaris van politie tn
Den Haag. Hij werd. in Mei '52 opgevolgd
door lt. kol. T. Beets, die precies twee
jaar later het commando overgaf aan
lt. kol. Holl die ook drager werd van de
„green cap" doch na de stopzetting van
de opleiding overgeplaatst werd naar het
101e zware mortierbataljon te Ermelo.
De tegenwoordige commandant, die op
15 Juli het commando aanvaardde uit
handen van de tijdelijk commandant lt.
kol. E. d' Engelbronner. is oud-K.N.l.L.
officier.
Begin Maart '40 kwam hij naar Ne
derland en werd later als krijgsgevangene
weggevoerd naar Neurenberg. In '45
kwam hij terug naar ons land en scheepte
hij meteen in naar Malakka met bestem
ming Indonesië, dat hij in '46 bereikte.
Te Djakarta werd hij hier wnd. batal
jonscommandant. In '50 kwam hij naar
Den Bosch en werd daar „ingepast" bij
het Regiment Stoottroepen. Op 3 Fe
bruari van het vorig jaar volgde zijn
bevordering tot lt. kolonel. Alvorens naar
Roosendaal te komen, werd hij eerst nog
overgeplaatst naar het Regiment Stoot
troepen te Venlo. De nieuwe commandant
is 54 jaar oud.
merend zullen werken en aan de an
dere kant tot ontsparing of intering in
een of andere vorm zullen leiden Maat
regelen tot bevordering van het sparen
zullen dan ook een gedifferentieerd ka
rakter moeten dragen en daarop gericht
moeten zijn waar spaarcapaciteit aan
wezig is, terwijl zij er tevens toe moe
ten bijdragen spaarzin te kweken.
Niet overdreven, een half uur lang heb.
ben wij op de Nieuw Amsterdam rond
gezwalkt eer wü Linda Roberts vonden
Wjj hadden haar bij haar on-officiëie naam
Mrs Robert Schwartz laten omroepen per
scheepsradio en het enige dat zich meldde
was een allervriendelijkst echtpaar
Schwaab hij met een stokje en zj) met
leuke grijze krullen dat teleurgesteld
hoorde, dat het een „mistake" was.
De minutenwijzer spoedde zich naar de
verticale stand van half vier en toen wij
een laatste poging waagden bij hut 155
zat daar het echtpaar Schwartz uit te
blazen na een kleine trip langs de haven
De dokter mr Schwartz is directeur
van de chirurgische inrichting van Wil-
iiamsburgh General Hospital in New York
(Brooklyn) zat in een wit plastic over
hemd in een stoel en zijn gade. kittig,
zwart en klein van stuk, had het zich
gemakkelijk gemaakt op één der bedden
Wat moesten wij nu zeggen? Mrs
Schwartz is de achtenswaardige eega van
een befaamde chirurg. Haar andere ik,
Linda Roberts, is de componiste van heel
wat populaire Amerikaanse liedjes en
schrijfster van het boek „Homesick for
Everywhere" (Heimee naar Overal), dat
binnenkort verschijnen zal
Het begon met de chirurgie, want zij
kwamen juist uit Denemarken waar de
koning de leden van het Internationaa!
Congres van Chirurgen had ontvangen
Het souvenir kregen we fluks toegediend
in de vorm van een slok Dansk Dry Gin
want hartelijke gastvrijheid blijkt een
eigenschap van de Schwartzen te zijn.
Maar nu die liedjes, Hilversum heeft er
nog zo pas één uitgezonden. „You should
have kissed me then". O, heerlijk roman
tisch voor de teenagers, lacht mevrouw
Schwartz, wier gezicht heel Amerika kent
van de televisie. Hoeveel liedjes ze heeft
gemaakt? Ze weet het zelf niet.
En nu dat boek, dat zij aan het
schrijven is
Phoeeeeeee! blaast de hoorn over de
Nieuw Amsterdam. Eerste sein voor de
genen die niet meereizen, om zich van
boord te haasten.
Ja. dat boek. Ik moet er nog één hoofd
stuk van afmaken. Het is eigenlijk een
verhaal van een paar mensen als Snip en
Snap, die door de wereld toeren en elkaar
vrijmoedig de dingen zeggen die ze zien"
Snip en Snap zijn niet de enigen die ze
kent. Heel wat namen uit de Nederlandse
radio-wereld zijn haar niet vreemd trou
wens in Nederland, waar zij heel wat ke
ren geweest is. geeft zij oren en ogen goed
de kost.
Ze vertelt zelfs, dat ze het Waterloo-
plein in Amsterdam lang zo levendig niet
meer vindt als vóór de oorlog:
„Ik ga altijd naar plaatsen, waar vee!
mensen zijn, zoals een markt. Ik ga ook
altijd naar de Hema om te kijken naar de
gewone winkelende mensen en dan let ik
vooral op wat ze er kopen. Het boek, dat
ik nu schrijf, gaat niet alleen over Ame
rika. Integendeel, Europa vult er het
grootste deel van en natuurlijk is er een
flink stuk gewijd aan Nederland".
„Zegt u er veel lelijks van?"
„Neen. Het enige wat ik hier niet leuk
vind 'is, dat de kellner je zo lang laat
wachten op de rekening als je gegeten
hebt. Wanneer je de rekening vraagt,
blijft hij een uur weg en dan had je al
weer een bezoek aan Spakenburg of zo
kunnen brengen. Maar dat is dan ook mijn
énige bezwaar.
Het leukste in Nederland? De haring!
O, daar ben ik gek op. maar dan zó recht
je keel in aan een karretje Op een keer
vroeg een statige ober me, wat ik bliefde
Haring natuurlijk, zei ik. Nu. ik kreeg die
IN DIT LICHT bezien zou in eerste
instantie bevordering van het sparen
door jongeren, nog niet gehuwden,
in aanmerking komen. Aanmoediging
van jeugdsparen en van sparen door
jongeren in het bedrijfsleven en in over
heidsdienst, zodat z'ij een bedrag bijeen
krijgen om een behoorlijke huwelijks
uitzet te kopen, zou reeds belangrijke
resultaten kunnen opleveren. Zodoen
de zou voorkomen kunnen worden, dat
jongelieden met zware afbetalingsschul
den het huwelijksbootje instappen. Wel
licht zou ook het aldus bereikte uit
zicht op een behoorlijke uitzet er toe
bijdragen, dat het moment van huwe
lijkssluiting dat na de oorlog, on
danks de ongunstige omstandigheden,
in vele gevallen nog op jongere leef
tijd ligt dan voorheen iets wordt uit
gesteld, tot men er materieel en gees
telijk beter op is voorbereid. Een be
hoorlijke huwelijksuitzet vertegenwoor
digt een bezit van tamelijk grote duur
zaamheid en kan de basis vormen voor
verdere bezitsvorming, temeer omdat
de spaarzin reeds is opgewekt en het
nut van sparen duidelijk gebleken is.
Wellicht kunnen de directe tot sparen
aanzettende maatregelen nog worden
voortgezet tot ook een baby-uitzet is
verkregen. Ook in de eerste periode
na de huwelijkssluiting mag immers op
een zekere spaarcapaciteit gerekend
worden. Het is echter, gezien het bo
venstaande. duidelijk, dat daarna uiter
ste voorzichtigheid moet worden be
tracht.
Additionele besparingen over de ge
hele linie zullen slechts mogelijk zijn,
wanneer ook de inkomens stijgen, dus
wanneer de welvaart toeneemt. Al onze
krachten zullen daarop gericht moeten
zijn. Maar in het algemeen valt te be
denken, dat ook in dat geval de spaar
zin van meer betekenis is, dan extra
stimulerende maatregelen, mits maar
alles vermeden wordt, wat de lust tot
sparen kan bederven en op dit laatste
punt valt nog wel iets te verbeteren.
De commissie besteedt ook nog spe
ciale aandacht aan maatregelen, welke
van overheidswege zouden kunnen wor
den genomen om het sparen voor duur
zaam bezfit te bevorderen. Hierover nog
enkele opmerkingen in een volgend ar
tikel.
MRS ROBERT SCHWARTZ
Ofwel: Linda Roberts
netjes op een bordje met een vork en een
mes. Dan duizendmaal liever een haring
op straat.
Het griezeligste in Nederland? Een gla
zenwasser! Elk ogenblik houd ik mijn hart
vast als ik zo'n kerel een kilometer steil
een ladder op zie klimmen. Zomaar zon
der reddingsgordel of zo iets. Je krijgt
er hartkloppingen van
Phoeeeeeeü gaat de hoorn voor de twee
de maal. Wij moeten al van boord zijn.
Juist als de ene valreep wordt weggehe-
sen kunnen we nog ontsnappen over de
andere.
En nu maar wachten op dat boek....
Carmen Miranda is te Los Angeles op
40-jarige leeftijd overleden. Zij speelde
voor de eerste maal in een film in 1940.
Onder andere trad zij op in „Down Ar
gentina Way" en „That night in Rio".
Haar echte naam was Maria do Carmen
Miranda da Cunha. Zij maakte opgang
als Zuidamerikaanse doch men zegt, dat
zij in Portugal is geboren.
•\overientié
De Nederlandse deelnemers aan de we
reldjamboree zullen Maandag 8 Augus
tus a-s. met de „Groote Beer" naar Canada
vertrekken Het Nederlandse contingent,
dat bestaat uit leden van de vereniging
„De Nederlandse padvinders" en van
de verkenners van de katholieke jeugd
beweging, zal uitgeleide worden gedaan
door de beide hoofdcommissarissen, de
heren H. F. M. baron van Voorst tot
Voorst en dr J, s. Zaneveld. die aan de
beide troepen de nationale en de ver-
enigingsvlaggen xullen overhandigen.
Namens de Canadese ambassadeur zal bij
het vertrek aanwezig zijn de tweede se
cretaris van de ambassade de heer A. C
E. Joly de Lotbinière.
Deze tandpasta
alleen bij Apothe
kers en Drogisten
Prins Bernhard ls gistermorgen per
regerings-Dakota vertrokken naar Du
blin, waar hij twee dagen onofficieel de
gast is van de president van Ierland.
De Prins zal in Dublin het officiële in
ternationale concours hippique bijwonen,
dat enige dagen geleden is begonnen.
Erin, Bernhard werd bij aankomst in
Dublin begroet door president O'Kelly
en de Nederlandse gezant, jhr J. Snouck
Hurgronje- De Prins wordt bij zijn bezoek
begeleid door zijn moeder, Prinses
Armgard. Alvorens het vliegveld, in ge
zelschap van president O'Kelly te ver'a"
ten, inspecteerde de Prins een erewacht.
Een touringcar uit Amsterdam, die een
gezelschap naar de OostenrijksItaliaan
se grens bracht, heeft Donderdagmorgen
op de Bundesstr bij Jenbach, in de buurt
van Innsbruck, een vrachtauto aangere
den. Volgens een mededeling van de
chauffeur, E. J. uit Hilversum, is een der
inzittenden, wiens naam als C. M. uit
Amsterdam, worden opgegeven, gewond
geraakt en in een ziekenhuis opgenomen.
De vrachtauto, die aan de rand van de
weg geparkeerd stond, werd door de bus
I aangereden, waarbij de deur van de bus
werd afgerukt. De bus gleed dwars over
de weg en kwam buiten de linkerweg
kant tot stilstand. De rechtszitting ge
schiedde ter plaatse en de Nederlandse
chauffeur werd tot twee maanden voor-
waardelijk met een proeftijd van drie
1 jaar veroordeeld. De bestuurder van de
vrachtauto werd vrijgesproken-
De passagiers zijn. zoals gebruikelijk,
met een Italiaanse bus naar hun bestem
ming doorgereisd De bus wordt nu door
de chauffeur naar Nederland terugge
bracht
dat het voorstel zo het door de raad
wordt aanvaardt met een grote meer
derheid zal worden aangenomen. De frac
ties van de A.R. en de C.H.U. zouden
ernstige bezwaren koesteren. Voorts is
het nog twijfelachtig of de K.V.P.- en
V.V.D.-fractiss geheel of gedeeltelijk ach
ter het voorstel van het college zullen
gaan staan. Vooral in- K.V.P.-kringen zijn
de meningen over het nut en de nood
zaak van de annexatieplannen zeer ver
deeld. In ieder geval zullen er zèèr door
slaggevende argumenten ter tafel ge
bracht moeten worden om de K.V.P. met
de voorsteilen mee te krijgen.
Tenslotte menen vele insiders dat het
grenswijzigingsvoofstel, zo het door de
gemeenteraad zal worden aanvaard, op
tegenstand zal stuiten bij Ged. Staten
van Zuid-Holland en bij de minister van
Binnenlandse Zaken, die er uiteindelijk
een wetsvoorstel van zou moeten maken.
Men meent tussen de regels van de me
morie van antwoord betreffende de ge
biedsuitbreiding van Utrecht dóór, een
afwijzend standpunt ten opzichte van de
Haagse wensen te hebben gelezen Hier
voor heeft men steun gevondenin de
uitlatingen van de minister bij de behan
deling van de begroting van Binnenland
se Zaken. Intussen wordt met spanning
uitgekeken naar de afloop van de eerste
ronde, de openbare behandeling in de
Haagse raad, welke niet lang meer op
zich zal laten wachten.
(Van onze Haagse redactie)
In gemeentelijke kringen te Den Haag
verwacht men dat de voorstellen tot
grenswijziging, welke B. en W. vorig
jaar bü de raad hebben ingediend, nog
vóór het einde van 1955 in openbare be
handeling zullen komen. Zoals men weet
willen B. en W. delen van Wassenaar,
Wateringen en Leidschendam en nage
noeg heel Rijswijk en Voorburg toevoe
gen aan het Haagse grondgebied, omdat
de bouwgrond in de residentie over en
kele jaren geheel zal zijn uitgeput. De
kans, dat het grenswijzigingsvoorstel' ooit
tot wet zal worden verheven, wordt ech
ter steeds lager getaxeerd.
Sinds het voorstel van het Haags col
lege publiek is geworden hebben de be
sturen van de randgemeenten alles in het
werk gesteld om de 'Haagse argumenten
te ontzenuwen. Zoals de kaarten thans
liggen lijkt het hoogst onwaarschijnlijk,
Te Boston js Woensdag bekend ge-
maakt, dat een Federal Grand Jury een
onderzoek zal instellen naar de ver-
jcoop-activiteiten der benzine-industrie
in de Ver. Staten. Dit onderzoek wordt
ingesteld naar aanleiding van een aan
klacht van de Amerikaanse regering,
die beweert, dat de industrie zich schul
dig beeft gemaakt aan overtreding van
de anti-trustwet door het aangaan van
prijsafspraken.
De Zuidfranse wijnbouwers hebben
gisteren gedreigd met een „open oor
log" als de regering hun overtollige
voorraad wijn niet tegen 10 Augustus
ter distillatie zal afnemen. De Franse
regering wil haar jaarlijkse aankoop
van deze wijn beperken, als onderdeel
van haar campagne tegen het alcoholis
me. De wijnboeren maken zich zorgen
over het gebrek aan opslagruimte voor
de nieuwe druivenoogst, die weldra
wordt binnengehaald.
Uit „zeer betrouwbare bron" is aan
het persbureau P.I.A. bevestigd, dat
generaal-majoor Bambang Utoyo -
wiens benoeming tot chef-staf van de
Indonesische landmacht oorzaak was
van de huidige kabinetscrisis in een
brief aan de Indonesische president en
de viee-president een aanvrage om
pensioen heeft ingediend.
Koning Boudewijn van België heeft
de schoolwet van minister Collard, die
tot zoveel beroering in de afgelopen
tijd aanleiding heeft gegeven, gete
kend.
In sommige Vlaamse gemeenten zyn
reeds op officiële gebouwen pamfletten
aangeplakt, dat „de dwangwet" aldaar
niet zal worden toegepast.
de Sovjet-Russen hebben de technici en
het materiaal, de Amerikaan de hersens.
Dit was inderdaad juist, want Werner von
Braun was de grote theoreticus en ont
werper. Hij toonde, wat hij waard was,
in de Amerikaanse laboratoria van White
Sands, waar de door Von Braun reeds
gedeeltelijk met de V I en V 2 in practijk
gebrachte theorieën nader werden uitge
werkt en bijzondere resultaten oplever
den.
Men kon toen vaststellen, dat Hitier
met zijn geheime wapens niet slechts ge
bluft had. Indien men in Peenemunde de
tijd had gekregen, wel, dan zou er nog
iets anders op Londen en Engeland te
recht zijn gekomen.
In de Verenigde Staten werd naast de
experimentele basis van White Sands, in
de staat Nevada, er nog een gesticht
te Huntsville tn de staat Alabama, waar
ook de atoomenergie in het vervolmaken
der geleide projectielen betrokken werd.
De Sovjet-Russen bouwden een basis te
Khimki, bij Moskou. Wat Werner von
Braun betreft, deze lanceerde direct net
idee van het vervaardigen van een kunst
matige maan, maar de leider van White
Sands, generaal Eddy, voelde er mets
voor. Hij wilde wapenen, geen hemelruim
teschepen. De maan ken hem niets sche
len. Pas later liet hij zich van de strate
gische waarde van een rond de aarde
cirkelende, kunstmatige satelliet overtui
gen en sindsdien is er hard aan de plan
nen en ontwerpen gewerkt. Het resultaat
zijn de recente publicaties.
In Juli 1954 kregen de mannen te White
Sands de schrik van hun leven. Militaire
waarnemers hadden door een telescoop
twee donkere voorwerpen ontdekt, die
met razende snelheid rond de aarde cir
kelden. Zouden de Sovjet-Russen ons voor
zijn geweest? vroegen ze zich ontzet
DE WEDLOOP IS NOG niet beslist.
Althans, als we de Sovjet-Russen
mogen geloven. Die zijn natuurlijk
óók met een kunstmaan bezig. En ze wil
len zelfs meehelpen met het maken van
de Amerikaanse kunstmaan. Maar zelf
zullen ze het wel alleen doen.
Of de wedloop in werkelijkheid beslist
is, zal de naaste toekomst leren. Intussen
is het interessant, even na te gaan, wafi-
neer de wedloop begon.
Dat was tn 1945, in het halfverwoeste
Duitsland. De Sovjet-Russische en geal
lieerde legers stormden op Berlijn en de
Elbe af. De Sovjet-Russen slaagden er
in, Berlijn te veroveren, alsmede Peene
munde, de beroemde basis voor V 2's etc.
aan de Oostzee. Ze gaven een gedeelte
van Berlijn aan hun bondgenoten over,
doch rond Peenemunde hingen ze een ijze
ren gordijn, ettelijke malen steviger dan
dat om de rest van het door hen bezette
gebied.
„Operation Paperclip" van de Ameri
kanen mislukte daardoor grotendeels.
Hiermede was het plan aangeduid, vol
gens hetwelk men zich meester zou ma
ken zowel van al het materiaal als van
alle deskundigen in Hitiers geleide pro-
jectielenfabriek.
De Sovjet-Russen waren de eersten. De
afstand, die zij hadden af te leggen, was
korter. Ze konden zich ook van de tweede
basis, Nordhausen, meester maken.
Gelukkig voor de Amerikanen had het
O.K.W. enkele maanden te voren een aan
tal deskundigen en twintig procent van
het materiaal (apparaten etc.) naar Beie
ren laten overbrengen en de Amerikanen
konden de thans over heel de wereld be
roemde Werner von Braun en diens mede
werker Walter Doernberger gevangen ne
men. Beiden bleken ze direct bereid, in
Amerikaanse dienst te treden.Doernberger
kenschetste de ontstante situatie aldus:
(Bericht van A. Bosman N.V.
Graanmakeiaars).
Vooral In de Ver. Staten schommelen de
termijnmarkten deze week hevig en dit
hield hoofdzakelijk verband met de weers
omstandigheden daar. Voor de zeer be
langrijke graansoort, welke de mais is, zijn
we nn in de kritieke periode aangekomen
waarin regen de hoofdrol speelt en een
hittegolf in het productiegebied deed dan
ook de hoofdmarkt in Chicago hevig be
roeren. Intussen waren de laatste ver
wachtingen. dat regenvooruitzirhten de
stemming beïnvloeden en men weer lagere
termiinnoteringen zag.
Wat betreft gerst, haver, rogge en milo
zijn we geheel afhankelijk van de CCC,
die onafhankelijk van de termijnmarkten
de graanmarkt beheerst en ook deze week
weer posten graan tegen lage prijzen ter
beschikking stelde. De oogsten van deze
graansoorten zijn in hoofdzaak reeds
binnengehaald.
Uit het bovenstaande zal wel duidelijk
zijn, dat de Ver. Staten met alle soorten
de toon bleven aangeven en men over
andere graan exporterende landen nauwe
lijks meer spreekt. Van Argentinië b v.
hoort men alleen over wat ólatamais in
stomende en ladende boten, terwijl Noord-
Afrika. Irak en Syrië, landen die anders
voor onze markt toch ook van groot be
lang kunnen zijn. in het geheel met aan
de markt zijn. Van Rusland blHven de
berichten verwarrend en tot op heden is
er van serieus aanbod nog geen sprake.
De door de Amerikaanse landbouwpoli
tiek naar beneden gedrukte prijzen van
gerst en rogge gaven het Hoofdbedrijf
schap aanleiding tot het instellen van een
monopolieheffing van f 1 per 100 kg voor
beide graansoorten, terwijl, zoals bekend,
op milo reeds een invoerheffing van
f 2 lag.
De vraag bleef hier te lande zeer ber
vredigend. waarbij vooral gerst de hoofd
toon voerde en spoedige haver een groot
gedeelte van de premie verloor.
Inlandse granen: Nieuwe oogst zomer-
gerst werd reeds vrij vlot aangeboden,
doch het was moeilijk hiervoor premie te
maken. Haver oude oogst moest lager
worden afgedaan, terwijl nieuwe oogst-
monsters van zandgrond geoogste haver
een goede kleur doch licht gewicht lieten
zien. Het betrof hier echter meestal haver
die noodrtjp geworden is, zodat dit voor
de op zwaardere gronden geteelde haver
nog weinig zegt. Rogge wordt zo nu en
dan, wat betreft nieuwe oogst, laag af
gedaan. doch van algemene zaken kan
men nog niet spreken. Betrouwbare mon
sters van rogge werden nog niet vertoond.
Zeelieden werkzaam op boten van de
veerdienst OostendeDover zijn van
plan op 13 Augustus een weekeindsta-
king in te zetten. Zij willen staken voor
een erkenning van hun status- als ge
schoolde arbeidskrachten, waardoor zij
hogere lonen zouden krijgen.
Wat moet dat betekenen? Ralston
was opgesprongen en werd donkerrood
van woede. Wat is dat voor zwendel?
Er is inderdaad sprake van zwendel
mijnheer Ralston, maar niet door mij. H.
Wattles is niet iemand, die zich in een
hoek laat drukken. Dat zult U wel met
mij eens zijn. Wat ik op het punt sta
U te zeggen, moet uit de mond komen
van iemand, die enig gezag heeft, zodat
U er niet te lichtvaardig over zult den
ken. H. Wattles is Hephzibah, mijnheer.
Tijdens verscheidene transacties, die U
niet onbekend zullen zijn, heeft zij uit
sluitend mijn instructies uitgevoerd.
Hij stond te kijken - zoals men dat
pleegt te zeggen - alsof hij het tn Keulen
had horen donderen. Een blik op Anne-
ke's intelligent en resoluut gezicht was
voldoende om hem er van te overtuigen,
dat ze de waarheid sprak.
Jij, zei hij op scherpe toon, op wie
mijn vrouw en ik zo dol waren, die we
op alle mogelijke manleren hebben voor
uitgeholpen, jij hebt dus misbruik ge
maakt van ons vertrouwen.
Ik deel die mening niet, mijnheer,
zei ze vastberaden. Ik heb mijn oren
goed opengezet en mijn voordeel gedaan
met wat ik hoorde. Ik heb geen gehei
men verraden - aan niemand. Haar ogen
blikten vast in de zijne. Laten we het niet
hebben over moraal, mijnheer Ralston.
het aanvullen van haar garderobe en het
ontvangen van kennissen, die hun deel
neming kwamen betuigen met het ver
lies van haar huis. Ze wachtte op be
richt van James Flood, en ten langen
leste arriveerde er een telegram van hem,
dat slechts uit één woord bestond:
Ja.
Vergezeld van Hephzibah, die gekleed
ging in een eenvoudige zwarte japon en
een hoedendoos bij zich droeg, liet zij
zich naar de bank van Californië rijden.
Ze wist, dat Ralston het ontzettend druk
had, en zeker geen tijd te missen had
voor een jong meisje, hoe mooi- ze ook
mocht zijn.
Haar ogen glinsterden ondeugend toen
ze de bediende achter het loket aansprak.
Wilt u zo goed zijn tegen mijnheer Ral
ston te zeggen, dat H. Wattles hem wil
spreken?
De bediende was in een ommezien terug.
Wilt u mij maar volgen? Mijnheer Ralston
kan u dadelijk ontvangen.
Hij opende de deur van mijnheer Ral-
stons kantoor en liet haar binnengaan, ge
volgd door Hephzibah. Ralston keek op
van zijn papieren, en er verscheen een
misprijzende trek om zijn mond.
Anneke, zei hij, ik heb geen tijd
voor grapjes. Zoiets zouteloos had ik van
jou niet verwacht.
Ik maak geen grapjes, mijnheer Ral
ston, zei ze ernstig.Hephzibah!
Hephzibah opende de hoedendoos en
zette haar hoed met de sluier op.
U wilde toch kennis maken met
H. W. Attles, zei Anneke, Hier is ze!
Hephzibah reeds opengeworpen had.
Met enkele, grote passen waren zij bui
ten en renden naar de overkant. De straat
was verlaten. Zo snel had de brand om
zich heen gegrepen, dat de buren nog
niets gemerkt hadden. Hephzibah nam
de leiding.
Laat branden, zei ze, en ze kon een
zekere opluchting niet onderdrukken. Laat
branden en hem erbij. Dat bespaart
ons een boei lastige vragen.
De mensen begonnen nu toe te stro
men; in de verte naderde de brandspuit,
maar het was te laat om nog iets te
redden, en het ging er alleen nog om de
belendende huizen te behouden. Anneke's
woning, oud en kurkdroog, was bezig tot
de grond toe af te branden, met het lijk
van John Slack in het midden van de
vuurzee.
Anneke huiverde in Juan Parneli's ar
men. Ze was zich nauwelijks van zijn
aanwezigheid bewust, maar onderging
werktuigelijk de kalmerende, geruststel
lende invloed van zijn nabijheid. Op dat
ogenblik was zij niet meer de berekenende
Anneke Villard,. Vergeten waren haar
eerzucht en haar plannen. Voor het eerst
in haar jeugdig leven was zij geheel en
al vrouw.
Juan Parnell hield haar dicht tegen
zich aan, en langzaam verscheen op zijn
gezicht die onweerstaanbare, ironische
glimlach, die haar zo dikwijls geërgerd
had.
Kan het zijn, dat ik op het kritieke
moment mijn naam heb horen roepen?
vroeg hij.
Dat was ik, zei ze zacht.
Reusachtig! zei hij. Doe dat altijd als
je een man nodig hebt. Je kunt te allen
tijde op mij rekenen.
Ze keek naar hem op en glimlachte
witjes. Liefste, zei ze, dat is een heer
lijk idee.
HOOFDSTUK 27
Beroofd van hun woning en van al
haar kleren, behalye wat zij aan hadden,
namen Anneke en Hephzibah hun intrek
in Lick House, waar een paar geriefelijke
kamers in gereedheid waren gebracht.
Het was een vreselijke, schokkende ge
beurtenis geweest. Anneke was lichame
lijk en geestelijk volkomen uitgeput, maar
Hephzibah, die vrouw van Ijzer en staal,
scheen juist opgetogen te zijn. Dat zij een
mens gedood had, scheen haar even wei
nig te deren als had zij een bord in
stukken laten vallen. Bij de deur van
haar kamer stak Anneke, eenvoudig als
een kind, Juan haar lippen toe.
Ik dacht, dat je me in de steek
gelaten had, fluisterde zij.
Jongedame, antwoordde Juan, ik heb
je huis dag en nacht geen ogenblik uit
het oog verloren. Ga nu maar slapen,
ik zal een oogje in het zeil blijven hou
den.
De dagen vérstreken én tot Anneke's
verbazing bleef de verdwijning van John
Slack onopgemerkt. Toen de mensen het
zich tenslotte begonnen te realiseren, bleef
h-t benige verwondering, Slack was
-s. en er werd nooit een spoor
vii- - i gevonden.
Inmiddels had Anneke het druk metl
Zich over de hijgende, worstelende man
nen heen buigend, wachtte zij op het
gunstige ogenblik. En toen dat ogenblik
daar was, bukte zij zich zover voorover,
dat zij eenvoudig niet missen kon en
haalde de trekker over. De knal was oor
verdovend. Slack trok een paar keer
krampachtig met zijn benen, en bleef toen
stil liggen, terwijl de vlammen speels aan
zijn broekspijpen lekten. Het vuur speelde
nu langs het vloerkleed en de gordijnen.
Anneke slaakte een gil. Juan Parnell be
woog zich niet dadelijk. Anneke sprong
op hem toe en rukte hem aan zijn schou
ders omhoog. De vlammen knetterden on
heilspellend.
Weg! beval Hephzibah scherp.
Parnell was overeind gekrabbeld en
pakte Anneke op.
Slackl riep Anneke. We moeten hem
naar buiten brengen!
Hephzibah duwde hen allebei naar de
deur. Laat hem liggen, zei ze kortaf.
Juan daalde wankelend de trap af, met
Anneke in zijn armen, en achter hem
laaide een vuurzee. Rook en vlammen
achtervolgden hen tot gan de deur, die
(wordt vervolgd)
