Mi 11 i oene 11 Ts j echen bewonderen
Spartakiade
-
m
Reizen voor
vluchtelingen
KATHOLIEKEN moeten meewerken aan
supra-nationale samenwerking der volkeren
IV
1
Suriname bereidt zich voor
op de komst van de Koningin
Kerk en Pax Christi-beweging van belang bij
verdediging van een wereldomvattend federalisme
G j II
280
Achter het IJzeren Gordijn (3)
Gloetlampjes
Aandacht gevraagd voor het
Brokopondoplan
Wie is toch Piet, die de f 60.000 stal?
Fantastische demonstratie massaal turnen
SS3 S «35.
fy -yi
liSlli
1, CBlosfatiii spartaldaóa 1955
II
Chefarine „4"
doet wonderen
Het grondstoffen-
vraagstuk wordt steeds
aeuter
Directeur-afslager
verduisterde bijna
40 mille
JOENSDAG 10 AUGUSTUS 1955
PAGINA 5
In een communistische maatschappij zijn ministeries natuurlijk nog
;'elangrijker dan bij ons. Weliswaar beweren ze daar, dat het erg moeilijk
ls om nu nog een kaart te bemachtigen, maar een paar uur later ligt er
'°ch eentje voor me bij de portier. En met de complimenten van het
Fantastisch
Groen zand
lilipHlillil
S
y
Voor België en Luxemburg geen
inreisvisum meer
Vstupanks
5. ceirvencel955
jUpMSnr IHbuna
Christelijke vrede een utopie?
(Van onze corresnondent)
PARAMARIBO, Augustus
Suriname is in afwachting van
de dingen, die komen gaan. En dat
zijn er voor dit land heel wat!
In de eerste plaats is daar het
bezoek van de Koningin, dat eind
October zal plaats vinden. Men
moet daar niet gering over denken.
In Nederland merkt het gewone
publiek van de voorbereiding van
daarmee te vergelijken vorstelijke
bezoeken meestal weinig of niets,
maar hier in deze betrekkelijk klei
ne gemeenschap (het hele land
heeft 200.000 inwoners) gaat dat
heel anders. De door de gouver
neur benoemde commissies zijn
druk aan het werk getogen. Er is
een commissie voor de stadsversie-
ring in Paramaribo, er is er een
voor jeugddemonstraties en ook een
die zich bezig zal houden met de
voorbereiding van folkloristische
opvoeringen. De procureur-gene
raal, de commandant van de gewa
pende politie en een hoge militair
zijn benoemd in de commissie voor
de veiligheid en niemand twijfelt
er aan dat zij zich voortreffelijk
van hun taak zullen kwijten. Zo is
er een brede organisatie opgezet,
waar vele verdienstelijke burgers
een ereplaats in hebben verkregen.
Feestcommissies in actie
Gouverneur Klaasesz toege
zongen Politieke opwin
ding rond geneesheren
Prof. Van Lier pleit voor
een fascinerend project: een
stuwdam in de Suriname-
rivier
Hartelijke ontvangst
Symphonie voor de vrede
Gemeentebestuur van Monniken
dam aansprakelijk gesteld
Roof uit P.T.T.-auto in hoger beroep
(Van onze correspondent Alfred van Sprang).
PRAAG, einde Juli 1955
De
portier van liet oude Palaee-Hotel in het centrum van de stad
£\jkt heel somher, als ik hem vraag, waar ik kaarten kan krijgen voor de
Spartakiade: het unieke turnfestijn waarmee de Sokols destijds al wereld-
Vennaardheid verworven hebben.
«Onmogelijk, mijnheer", verzkert hij.
«Waarom?"
«Alles is uitverkocht".
«Hoe kom ik er dan toch in?"
«Belt u liet ministerie van Buitenlandse Zaken even
Ministerie, wat wel zo voordelig is, want anders had ik er37.50
v'oor moeten betalen. En dat is nog niet eens één van de beste plaatsen.
Die kosten 70 per dag. En dat voor een volksfeest in een proletarische
staat
neerd is en door een orkest van 100 man
uitgevoerd wordt) kunnen horen. Het is
daardoor mogelijk de bewegingen, precies
gelijk uit te voeren. En dat gebeurt ook.
Het is werkelijk fantastisch.
Het is weliswaar niet allemaal zuiver
turnen. Er zijn ook demonstraties bij, wel
ke niets met turnen te maken hebben. En
een groot'deel van de gymnasten zijn le
den van militaire en semi-militaire orga
nisaties. Maar dat doet allemaal niets af
aan de schoonheid van het spektakel. De
ene keer is het de verbluffende gelijkheid
van bewegen van duizenden lichamen, die
een storm van applaus ontketent. Een an
dere keer is het de sierlijke vorm van het
menselijke patroon, dat in de immense
arena getekend wordt. Of de harmonische
kleurenweelde van costuums en vlaggen.
En het programma ontrolt zich precies op
tijd.
De ene groep van zoveel duizend deel
nemers is nauwelijks afgemarcheerd, of de
gordijnen van de toegangspoort schuiven
opzij om een nieuwe groep binnen te
laten.
Het slot komt om half zeven. Het is
een apotheose, waaraan bijna 40.000 man
nelijke en vrouwelijke militairen met een
zee van nationale en communistische vlag
gen deelnemen. In eindeloze colonnes mar
cheren zij het stadion binnen en scharen
zich om twee kolossale, zilverkleurige
ballons. En terwijl aan 'de ene mast de
vlag van Tsjechoslowakije, aan de andere
die van de communistische partij gestre
ken worden, klinkt over de luidsprekers
de gedragen stem van een declamator.
Het is kennelijk een lofzang op het com
munisme, welke hij voorleest. Ik begrijp
er echter niet veel meer van dan de gere
geld terugkomende woorden leger, demo
cratie en sovjet.
Derbluffend staaltje van turnkunst
°P de Praagse Spartakiade 1955.
Prestige
-Alles draait om de Spartakiade. Het is
- maar zo een sportfestijn. Het is een
_pestige-kwestie voor het regiem evenals
p stijds de Olympische Spelen in Berlijn
prestige-kwestie voor een ander re-
°lem waren. De Spartakiade moet de we-
aan beide zijden van het IJzeren
gordijn imponeren. Om dat te bereiken
?'in kosten noch moeiten gespaard. Een
«ar lang is er aan de voorbereidingen ge
werkt. Terwijl overal in het land gymnas-
voorgeschreven oefeningen aan het
instuderen waren, was men in Praag be
zig met het treffen van voorzieningen voor
het huisvesten van 300.000 deelnemers en
1.000.000 toeschouwers. Meer dan 300 scho
len en 75 andere gebouwen zijn voor hen
ingericht. Er zijn kleedkamers gebouwd
Waarin 65.000 turners zich tegelijk kunnen
verkleden. Er is 700.000 kilo stro tot ma
trassen verwerkt. En er zijn 600.000 nieu
we turnpakken, 900.000 trainingspakken
en 900.000 paar' gymnastiekschoenen be
steld. En dat was allemaal nog maar een
A'actie van wat er uiteindelijk nodig zou
jMn om de Spartakiade achteraf een suc-
Ces te kunnen noemen.
Het is imposant.
Vo enorme Strahov stadion (dat kort
°°r de oorlog voor de Sokols gebouwd
Js op deze laatste dag van het feest tot
dai a'ste plaats bezet. Dat wil zeggen,
«t er meer dan 150.000 mensen op de tri-
unes staan en zitten, waaronder de Tsje-
-j.ehe president Antonin Zapotocky met
■in forse vrouw en de Minister van De-
rensie in een fraai Tito-achtig uniform.
"Mt is een drukte van belang. Mensen lo-
heen en weer op zoek naar hun
Plaatsen, luidsprekers spuiten marsrou
te* over de menigte uit. Venters
'net ijs, limonade en knakworstjes prij-
zen hun waren aan. En intussen
ontvouwt zich in de met groen zand
nplaats van met kwetsbaar gras be-
e«te arena een boeiend schouwspel van
n eui7en gratie. De deelnemers komen bin-
j.pil oo°r een monumentale toegangspoort
Bn„ tegenover de eretribune. Boven de
on a ,?atJn srote letters: Bereidt u voor
Vaa—torih a en de Verdediging van het
twee lcninrAan weerszijden ervan steken
üTarpna beelden hoog in de lucht.
ter breed In ï0 meter Iang en 200 me-
luidsprekers dem zljn meer dan 100
umspresers ingegraven waardoor alle
gymnasten op hetzelfde ogenblik de com-
Spartakiade gecompo-
New-York
Het kan zijn gevaren wel eens hebben
om zo maar als figurant op te treden
m een televisieprogramma Millioenen
«ijkers zagen een mijnheer, die zich
11«]rn^ Mitchell noemde en die ver-
eide van zijn belevenissen als olifan
tenhandelaar. Nauwelijks; was de uit
zending achter de rug of kijkers uit
{Detroit hingen reeds aan de telefoon
"ij de New Yorkse televisie-maat
schappij met de verrassende medede-
hng. dat zij de ..olifantenhandelaar"
hadden herkend als de man. die hun
hhto's had gestolen. De politie werd in
hot geval gemengd en de kijkers ble-
ken gelijk te hebben.
Rome
Raliaanse geleerden hebben van atoom
energie gebruik gemaakt om het. rij
pingsproces van graan te bespoedigen.
Ae hebben dit klaargespeeld in 64 da-
Sen, hetgeen vijf maanden vlugger is
han normaal in de natuur het geval is.
Ronden
y^s hadden laatst al een monster in een
ootgmeer in Noorwegen. De maand
*\ugustus vorderde inmiddels reeds en
Mets was te horen van het gereputeerde
jhonster van Loch Ness in Schotland,
j °ch ook deze achterstand is thans
ogehaaid. We laten een Engelse mijn-
Pocr aan het woord: .Ik wandelde met
mijn vrouw langs de boorden van het
p°ch Ness toen ik plotseling twee
norme zwarte bulten uit het water
aS oprijzen midden op het meer. Dit
erschijnsel duurde ongeveer een mi-
uut en toen verdween het plotseling
®.er onder water. ..De naam van deze
Minheer luidt.. William Shakespeare.
Het stadion stroomt snel leeg. In een
speciale autobus met een delegatie uit
Een der entreebiljetten, zoals die
aan de toeschouwers werden
uitgereikt
Rood-China rijd ik naar het hotel teru
De Chinezen dragen allemaal eendere re
genjassen met bijpassende regenpetten.
Dat trekt op zichzelf al de aandacht. Bo
vendien wuiven ze onvermoeibaar naar de
mensen, die zich aan weerszijden van del
bus naar de trams haasten. Men zwaait
ietwat verrast en lachend terug. Mannen.
vrouwen, schoolkinderen, militairen,
tramconducteurs en zelfs de verkeers-1
agent.
Een paar uur later is de omgeving van
het Strahov stadion weer stil en verlaten.
De Spartakiade 1955 is voorbij.
(Nadruk Verboden).
In mijn vorige artikel heb ik per abuis 1
geschreven, dat mijn diner omgerekend
in Nederlands geld 22.50 kostte. Dit
moest zijn: 12,50.
Duizenden turners en turnsters
voeren in een frappante gelijkheid
en regelmaat de oefeningen uit in
de 60.000 vierkante meter grote arena
'i?
t -
In Mei j.l. is met België een overeen
komst gesloten ten behoeve van een vlot-
I ter reisverkeer voor houders van vluchte-
hngenpaspoorten. Niet alleen de geldig
heidsduur van deze paspoorten is ver
hoogd toi drie jaar, terwijl de kosten van
aanschaffing er van belangrijk vermin
derd zijn, maar. wat wellicht belangrijker
is, het reisverkeer met België is van het
beperkende inreisvisum te ontdoen.
Ook met Luxemburg is thans zulk een
overeenkomst gesloten en reeds in wer
king getreden- In het vluchtelingenpas-
poort moeten twee stempels zijn aange
bracht, waaruit blijkt, dat de houder van
het vluchtelingenpaspoort vrijgesteld is
van de Luxemburgse en Belgische inreis
visa.
Met een plechtig Heilig Offer
's morgens opgedragen in de kapel
van liet Nijmeegse Canisiuscollege
door Z. H. Exc. Mgr Joseph
Schröffer, bisschop van Eichstadl,
is gisteren de tweede dag van het
internationale Pax Christi-Congres
ingezet. Het was het begin van een
drukke dag, een van de zwaarste
congresdagen.
's Middags werden drie sectie
besprekingen gehouden, waarbij o.a.
dr Joseph Creyghton uit Maastricht,
hoogleraar aan het Canisianum, een
prachtig betoog heeft gehouden over
de Kerk en het Federalisme. Maria
SchlütcrHermkes, uiit Rhöndorf,
besprak de verhouding van de Kerk
en de United Nations, tijdens welke
sectie prelaat Albert Stehlin uit
Freiburg, als gespreksleider optrad
en mgr Paul Rusch uit Innsbruck
leidde een sectie, die in het Duits
toegesproken werd door Norbert
Schozelzee uit Den Haag, die sprak
over de Kerk in Europa.
Aan het slot van deze sectievergade
ringen gaf de congres-voorzitter prof.
Pierre Brachin een samenvatting van het
verhandelde in een resumé van conclu
sies, waartoe de congressisten waren ge
komen. Hun standpunt was, dat het over-
m <U>n
VH.KÏ STADION NA STft^llOVf
FfifCiSOD Öl> BRl-VNQV A
Cerm kil 23 ~-
VCHOT5
POSAO!
OPDU j ItnllA
a-IV, oio
cv:bav,jïA prL> -.HiypciAv
dreven nationalisme moet worden over
wonnen; dat het onderlinge gevoel van
verantwoording tegenover andere landen
moet worden versterkt; dat de landen de
helpende hand moeten toesteken, in het
bijzonder aan die, welke in hun ontwik
keling achter zjjn gebleven; dat een
Europese sfeer moet worden geschapen
en dat naar positieve en constructieve op
lossingen op federatieve basis moet wor
den gestreefd. Ten aanzien van het fede
ralisme stelde men zich op het standpunt,
dat de Kerk en de Pax Christi-beweging
van belang zijn bij het verdedigen van
een federalisme van algemene aard, dat
zich over de gehele wereld uitstrekt. Aan
de hand van uitspraken van Z.H. de Paus
werd gewezen op de plicht van de ka
tholieken om in het kader van de U.N.O.
en de Unesco mede te werken aan een
supra-nationale samenwerking onder de
volkeren. Het optreden en de activiteit
van de katholieken in internationale or
ganisaties moet Worden bevorderd. De
katholieken moeten zich bij deze activi
teit op een breed standpunt stellen en
zich niet tevreden stellen, enkel en alleen
met hun religieuze plichten. De Kerk
moet niet met het Westen en met onze
cultuur worden geïdentificeerd. Uitgaan
de van de gedachte, dat Christus is ge
storven voor alle mensen, moeten het
Christendom en de vredesgedachte, welke
daarmede inhaerent is, ook buiten Euro
pa worden verspreid.
Aan dit alles was voorafgegaan een
algemeen referaat dat 's morgens werd
uitgesproken door de Oostenrijkse pater
Jezuiet, Mario von Galli, die o.a. hoofd
redacteur is van het maandblad „Die
Orientierung".
Hoe kunnen we de vrede van Chris
tus in de internationale betrekkingen en
in de wereld invoeren? Is een christelijke
vrede in de wereld geen utopie? Moet
dan de wereld niet eerst katholiek wor
den? Aldus de hoofdgedachten uit deze
inleiding van pater Mario von Galli.
Nooit, zo zeiile spreker, zal de wereld
in haar geheel katholiek worden, omdat
de Kerk altijd een teken van tegenspraak
zal zijn. De tekenen wijzen er op, dat we
een Christenheid als eenheid, zoals we
die in de middeleeuwen hebben gekend,
niet meer tot stand zullen brengen. Als
we dan zeggen, dat we de vrede willen,
betekent zulks dan alleen maar dat we
de oorlog willen vermijden? De leus
„vrijheid, gelijkheid en broederschap", in
de Franse revolutie gevoerd, maar niet
verwezenlijkt, was in de grond een denk
beeld van de katholieke kerk. Zo ziet
men vaker, dat in de niet-christelijke ge
meenschap der volkeren denkbeelden
worden gevolgd, die in wezen van chris
telijke oorsprong zijn.
Voor alle eeuwen blijft de opdracht:
het gemeenschapswerk volgens Gods H.
Wil voort te zetten in een geest van broe
derschap, die allen omvat. Op zichzelf ge
nomen is de veelheid en verscheidenheid
aan volkeren een goed, maar de volke
ren hebben veelal hun taak niet begre
pen en zich tegen God gekeerd. In de
razende wedloop van onze tijd, waarbij
we verlangen naar andere werelden, is
het niet onbegrijpelijk, dat de volkeren
zich meer gaan bezijmen op de gemeen
schappelijke taak om de opdracht, welke
ze van God ontvingen over de ganse aar
de te verspreiden.
Wanneer de wereld aan de Kerk de
vraag stelt, hoe zij de vestiging van de
vrede ziet. dan moet het antwoord lui
den: dat zij als een eenheid en een alge
heelheid in de wereld doordringt en alle
betrekkingen van mensen en staten ver
vult van haar geest. Zo diep en innig is
de eenheid van deze gemeenschap, die in
Christus haar middelpunt vindt, dat ze
een bron is voor de verbroedering der
mensen. De liefde moet daarbij bij alle
strevingen voorop staan. Alleen uit hoof
de van de haar toevertrouwde heilsbood
schap kan de Kerk de grote richtlijnen
aangeven, welke uit de orde van de na
tuur zijn afgeleid. De concrete uitwer
king moet de Kerk evenwel aan anderen
overlaten.
Pater Von Galli wees cr vervolgens
op, dat vóór Paus Benedictus XV nog
nooit op een dergelijke intense wijze xvas
aangedrongen op internationale samen
werking en in onze dagen doet de Kerk
op realistische wijze alles om in deze
geest verder te gaan. Spreker herinner
de er aan, hoe de Paus onomwonden zijn
veroordeling over de overval op Neder
land en België heeft uitgesproken in de
Advertentie)
BEROEMDE GENEESMIDDELEM
IN ÉÉN TABIET
TEGEN PIJNEN EN GRIEP. 20 TABLETTEN 85 c»
In de districten is men zelfs a! verder,
want verschillende jeugdgroepen waren
daar al in de gelegenheid een generale
repetitie op te voeren bij een recent be
zoek van de gouverneur mr J. J. Klaasesz.
Zijne Excellentie kwam daar om bespre
kingen te voeren ter regeling van het be
zoek van de Koningin, die de wens te
kennen heeft gegeven geen district over
-te slaan, maar men heeft hem toegezon
gen en gehuldigd als had men te doen met
Hare Majesteit zelve.
Daar buiten in de districten is men dus
zo te zien al een heel eind gevorderd, in
de stad echter zal dat allemaal wel niet
zo vlot verlopen.
Er zijn nu eenmaal niet. veel zaken in
Paramaribo, die in alle stilte kunnen wor
den voorbereid, ai heel spoedig maakt de
publieke opinie zich meester van alle on
derwerpen die een bespreking in een van
de zeven hoofdstedelijke bladen waard zijn
en ik kan dus met een vrij grote mate
van zekerheid voorspellen dat binnenkort
felle discussies gevoerd zullen worden
over allerlei onderdelen van het. Ko-
ninküik Bezoek.
Kleine voorproefjes krijgt men er al
van: in enkele kranten staan raadgevingen
om bepaalde weggedeelten vóór October
nog maar eens goed onderhanden te ne
men, of enkele openbare gebouwen nu
eindelijk die kwast verf te geven, waar ze
al jaren en jaren om schreeuwen Straks
zal er zonder twijfel iemand zijn die be
toogt dat men voor de Koningin geen „Po-
temkin-scènes" moet. gaan opvoeren. Deze
man zal nog gelijk hebben ook, want wat
heeft het voor zin te ontkennen of te ca
moufleren dat er hier in Paramaribo op
vele plaatsen nog diepe kuilen in de we
gen zitten en dat het merendeel van de
huizen in een erbarmelijke staat van on
derhoud verkeren? Het is niet erg om te
constateren, dat we op velerlei gebied nog
achter zijn bij de 'weivaart in andere delen
van de wereld, het zou slechts erg zijn
als de wil ontbrak om daarin verbetering
te brengen. En aan die wil ontbreekt het
niet.
XXX
Behalve met het koninklijk bezoek wor
den de gemoederen bezig gehouden met
de politieke ontwikkeling.
De nieuwe regering is nog maar enkele
maanden aan het bewind en de Staten
hebben nog niet vee] in het openbaar ver
gaderd. De grotendeels nieuwe Staten
leden hebben we] vele huishoudelijke- en
commissievergaderingen gehouden, maar
de grote openbare debatten zullen wel
niet aanvangen voor de maand Septem
ber, op welk tijdstip de regering de begro
ting indient en haar plannen voor de
toekomst bekend zal maken.
Voor iemand, die gewend is aan de Ne
derlandse politieke verhoudingen, is het
zeer moeilijk inzicht in die van Suriname
te verkrijgen.
Daarvoor is niet. alleen nodig dat men
iets van de partijprogramma's weet,
maar het is veeleer vereist dat men de
mannen kent die daar achter staan. De
politieke strijd heeft hier iets weg van
de goede oude tijd in Nederland toen
men de geachte afgevaardigden waarop
men als kiezer ztin stem uitbracht vrij
aardig kende.
Dit is in Suriname op het ogenblik nog
het geval. Men kijkt door de papieren
programma's heen en kiest de man. Een
maal uitverkoren tot volksvertegenwoor
diger wordt men streng in de gaten ge
houden en heeft men zijn mond in de
Staten te roeren.
Ieder der een-en-twintig Statenleden
moet. zoals men dat hier uitdrukt, zijn
zegje doen. De politiek wordt hierdoor
helemaal in het persoonlijke vlak ge
trokken en bevredigend werkt dat niet
altijd. Het is in dit land uitermate moei
lijk voldoende belangstelling te krijgen
van grote, zakelijke problemen Liefst
worden die wat naar de achtergrond ge
schoven. De emotionele Surinamer loopt
echter dadelijk warm zodra het om een
persoonlijke kwestie gaat.
Zo is er op het ogenblik een rel aan de
gang over de tijdelijke waarneming van
de post van geneesheer-directeur van het
Lands Hospitaal Schriftelijke vragen aan
de regering en een interpellatie in de Sta
ten en dat alles omdat men vermoedt dat
de thans voor de waarneming aangewe
zen dokter op instigatie van een of meer
politieke figuren door de regering is be
noemd. De nieuwe minister van volksge
zondheid, dr Faverey, zal hei niet gemak
kelijk hebben, want dit is niet de enige
persoonlijke kwestie, waarover men hem
aanvalt. De gemoederen zijn ook zeer be
roerd door de verplaatsing van een van
de doktoren van Paramaribo naar Nicke-
rie. Deze dokter, een specialist die bij ge
breke van een goed geoutilleerd hospitaal
in Nickerie zijn specialisme daar niet zal
kunnen uitoefenen, werd op het bericht
van zijn verplaatsing prompt ziek en droeg
aan een advocaat op in kort geding tegen
het land te procederen. Van dit proces
staan de kranten vol. De details zal ik u
maar besparen.
XXX
Dan is er. belangrijker voor Suriname
dan al het andere, het Tienjarenplan. Prof.
van Lier uit Wageningen, een van de di
recteuren van het Planbureau en Surina
mer van geboorte, was hier aanwezig en
hield er iezingen over, die nog eens ver
duidelijkten van hoeveel belang deze in
de Surinaamse verhoudingen grote con
ceptie kan zijn voor de sociale, agrarische
en industriële ontwikkeling van dit land.
De uitlatingen van deze autoriteit waten
vooral belangrijk omdat hij met bijzondere
nadruk nogmaals de aandacht vestigde
op een annox van het Tienjarenplan, het
z.g. Brokopondoplan. Dit is inderdaad een
fascinerend project, dat niet voldoende
publieke belangstelling krijgt, waarschijn
lijk omdat de voorbereidende werkzaam
heden zich diep in het binnenland afspe
len. Al een paar .jaar zijn experts daar
bezig opnemingen te verrichten en het
onderzoek wijst uit dat er de mogelijkheid
bestaat in de bovenloop van de machtige
Suriname-rivier een stuwdam te maken,
waardoor een meer ontstaat van een op
pervlakte van 1500 vierkante kilometer.
Een hydro-electrische installatie zal een
milliard kilowatt-uur per jaar kunnen
leveren, waardoor de vestiging van een
energie-verslindende aluminafabriek mo
gelijk wordt.
Dit is waarlijk een millioenenprojeet.
Een deel van de bauxiet zal dan in eigen
land verwerkt kunnen worden. Tal van
interessante problemen doen zich hierbij
voor. Om een eenvoudig voorbeeld te noe
men: hoe zal de primitieve bosnegerbevol
king een gedwongen landverhuizing op
nemen? En wat doet de flora en fauna als
het tropisch oerwoud verwezen wordt
naar de bodem van een reusachtig meer?
laatste oorlog. Niet alleen heeft de Paus
zijn plicht om te trachten een oorlog te
verhinderen niet verwaarloosd, bovendien
stelt hij alles in het werk de positieve
vrede te bevorderen. De plicht van de
leek is de Kerk in haar streven naar
vrede te steunen, temeer omdat het hier
om de eenwording van de wereld gaat
in christelijke geest, uit ons zelf, zonder
dwang.
Des avonds vond in de met bloemen
en planten prachtig versierde hal van
het Nijmeegse raadhuis de ontvangst van
de bisschoppen, en de andere deelnemers
aan het congres plaats, welke vanwege
zijn spontane hartelijkheid voor allen, die
er getuige van waren, onvergetelijk zal
blijven.
Burgemeester mr Ch. Hustmx kon na
mens het gemeentebestuur, waarvan alle
wethouders en ook de gemeentesecretaris
aanwezig waren, Z. Em. kardinaal Feltin,
mgr Alfrink, mgr Schröffer, mgr Rusch,
mgr Garcia y Goldaraz en zeer vele con
gressisten welkom heten. In zijn toe
spraak zeide de burgemeester, dat het
doel, waarvoor de congressisten naar Nij
megen zijn gekomen: de bezinning op de
Pax Christi, een bewijs is van de vurige
wil, welke in vele landen en volkeren
leeft naar werkelijke vrede.
Het samentreffen hier met broeders en
zusters uit geheel Europa manifesteert,
dat bij allen behoefte bestaat aan een in
nig persoonlijk contact, waaruit ongetwij
feld vele vriendschapsbanden zullen
groeien.
Aan het slot van zijn toespraak bood
de burgemeester aan de kardinaal en de
bisschoppen de legpenning aan, welke het
gemeentebestuur dit jaar bij het 1850 jaar
bestaan van de stad heeft laten slaan en
tevens een foto-documentaire over Nij
megen.
Kardinaal Feltin beantwoordde met
een brillante geïmproviseerde toespraak
de rede van de burgemeester.
Doelend op do Pax Christi-beweging
zeide de kardinaal: „Men denkt wel eens,
dat wij afschaffers zijn van het vader
land. Niets is in werkelijkheid minder
waar. Het tegendeel is juist het geval.
Wij beminnen immers volgens het gebod
van Christus ons vaderland en leven vol
gens de geschiedenis en de tradities daar
van. Wij streven naar de vrede van het
vaderland, waarbij elk land als een sym
phonie zijn eigen partij speelt, zich daar
bij richtend naar de dirigent. Elk vader
land speelt zijn eigen partij, volgens de
rebels van gerechtigheid en eerlijkheid.
Het gaat cr om in ons leven de gedach
ten van God weer te geven onder lei
ding van de dirigent van het orkest, de
Paus, die ons zegt, dat wij er naar moe
ten streven de vrede in de familie, in de
stad, in ons land en in de wereld te be
vorderen." De kardinaal sprak de wens
uit, dat de vrede onder leiding van de
burgemeester in Nijmegen zou mogen
heersen en dat hij er in zou mogen sla
gen de stad te leiden naar de vrede, die
wij allen willen volgens de regels van
Christus en dat wij allen daarbij onze
plaats zouden mogen innemen in de sym
phonie voor de vrede van de wereld.
Prof. Pierre Brachin deed de medede
ling, dat kardinaal Feltin van Z. H. de
Paus een telegram had ontvangen, waar
in de H. Vader zijn bijzondere zegen
schonk aan de deelnemers van het con
gres. De H. Vader wenste hun succes toe
en had lof voor de activiteit, waarin de
Pax Christi-beweging onder leiding van
de kardinaal volgens de leer van de H.
Stoel de vredesgedachte onder de vol
keren verbreidt en de internationale sa
menwerking bevordert
Namens de hoogwaardige excellenties
en alle deelnemers aan het congres heeft
de kardinaal het telegram van Z. H. be
antwoordt met een eerbiedige dankbetui
ging voor de belangstelling van de H.
Vader in de Pax Christi-beweging en in
het congres te Nijmegen.
Vogens een door het secretariaat van
de Algemene Overeenkomst Inzake Tarie
ven en Handel (GATT) gepubliceerd rap
port neemt de productie-activiteit in de
gehele wereld veel sneller toe dan de
produciie van grondstoffen. Volgens dit
rapport zal dit vraagstuk waarschijnlijk
in de komende tüd overal de economische
ontwikkeling overschaduwen. Volgens het
rapport heeft men het vraagstuk lot dus
verre ten dele trachten te overwinnen
door een scherpe vermindering in de
hoeveelheid grondstoffen, welke gebruikt
werd voor iedere dollarwaarde aan ver
vaardigde goederen. Een ander mogelijk
gevolg van de huidige ontwikkeling zal
de toenemende neiging zijn de natuur-
grondstoffen te vervangen door synthe
tische vervangingsmiddelen-
Volgens het rapport is de totale waarde
van de wereldhandel sedert begin 1953
geleidelijk gestegen en heeft deze in de
tweede helft van 1954 een nieuw record
bereikt. Het volume van de wereldhandel
was in de tweede helft van 1954 bijna 29
pet groter dan voor het uitbreken van
de oorlog op Korea.
De kosten voor voeding zijn volgens het
rapport het meeste gestegen als gevolg
van de ontwikkelingen op het ge Died van
de internationale handel tot aan het be
gin van dit jaar. In de tweede helft van
1954 waren de prijzen voor voedingsmid
delen 38 pet hoger dan op het tijdstip voor
het uitbreken van de oorlog op Korea,
terwijl de stijging voor grondstoffen en
fabrikaten 16 pet heeft bedragen. Afge
zien van producten zoals cacao, koffie en
thee waren de exportprijzen voor voe
dingsmiddelen in de tweede helft van
1954 25 pet hoger dan in de eerste helft
van 1950.
Dit betekent, aldus het rapport, dat voed
sel duurder is geworden dan andere soor
ten artikelen in de Internationale handel.
De productie van voedsel in de primaire
prodnciiegebieden beeft nauwelijks ge
lijke tred kunnen houden met de toe
nemende bevolking sedert het einde van
de oorlog.
Dit was voornamelijk het gevolg van
de nadruk welke in die gebieden op de
industriële productie werd gelegd, hoewel
een aanzienlijk deel van de economische
hulpbronnen der geïndustrialiseerde lan
den op kunstmatige wijze in de landbouw
gehandhaafd wordt door middel van een
protectionistische politiek.
Gisteren heeft voor de rechtbank te
Amsterdam terecht gestaan de 43-jange
J. C. G., directeur-afslager van de visvei-
ling der gemeente Monnikendam. Hem
was ten laste gelegd dat hij in de periode
1947 tot Februari j.l. 39.573,65 aan ge
meentegelden had verduisterd.
De officier van Justitie, mr Smit, zei in
zijn requisitoir, dat naar zijn inzicht de
gemeente Monnikendam hoofdzakelijk
aansprakelijk moet worden gesteld voor
de gang van zaken, waarin de verdachte
zijn trieste rol heeft gespeeld. Immers, al
dus de officier; blijkens het psychiatrisch
rapport, dat over verdachte is uitgebracht,
moet men hem beschouwen als iemand
wiens verstandelijke vermogens ernstig
zijn beperkt en wiens oordeelsvermogen is
gestoord. G. is verminderd toerekenings
vatbaar, aldus het rapport. De positie, die
hij bekleedt ligt ver boven zijn vermogen.
De officier van Justitie achtte het merk
waardig, dat het gemeentebestuur van
Monnikendam deze man op deze plaats
had gehandhaafd.
De eis luidde: één jaar gevangenisstraf,
waarvan acht maanden onvoorwaardelijk,
met aftrek en vier maanden voorwaarde
lijk met een proeftijd van drie jaar.
De verdediger van G. sloot zich in zijn
algemene beoordeling van het geval aan
bij de officier van Justitie. Hij zeide dat
G. reeds zes maanden in voorarrest had
gezeten en vroeg onmiddellijke invrijheid
stelling.
De rechtbank achtte tot een onmiddel
lijke invrijheidstelling geen termen aan
wezig.
Op Dinsdag 23 Augustus zal zij in deze
zaak uitspraak doen.
Opnieuw is voor een Amsterdams ge
rechtelijk college de intrigerende vraag
ter sprake gekomen: „Wie is toch de ge
heimzinnige Piet, die op 28 October van
verleden jaar op klaarlichte dag een
trommel en een postzak uit een P.T.T.-
wagen te Amsterdam roofde?" „Wie stal
toch die 60.00»?"
Voor het gerechtshof verscheen in ho
ger beroep de 29-jarige koopman H. E. S.
uit Amsterdam, in de Jordaan beter be
kend als „Rooie Henk", die evenals zijn
kameraad Frans J.H. door de rechtbank
te Amsterdam was veroordeeld tot 1 jaar
gevangenisstraf met aftrek wegens heling
van het gestolen geld. De officier, die te
gen Henk vier jaar wegens diefstal had
geëist, was alleen tegen het vonnis van
Henk in beroep gegaan, omdat volgens
hem de diefstal door hem zou zijn ge
pleegd.
„Ik deed mijn werk'.
Henk hield ook gisteren voor het hof vol
dat hij onschuldig is aan deze brutale roof
van de geldtrommel en de postzak uit de
postwagen. Hoewel hij aanvankelijk had
ontkend iets van het geld te weten, heeft
hij later en eveneens gisteren voor het
hof toegegeven dat hij ten huize van Frans
geld heeft geteld, dat afkomstig was uit
de postauto. Na ijverig speuren was de
recherche, dank zij een tipgever, er n.l.
in geslaagd te ontdekken, dat bij Frans
in een loods een trommel met een groot
bedrag aan geld onder de vloer zat ver
borgen. Met behulp van een politiehond en
vingerafdrukken, kwam men er achter,
dat Rooie Henk wel degelijk iets van het
geld af wist. Hij wilde niet antwoorden
op vragen van de president, wie er bij
het tellen nog meer aanwezig waren ge
weest. „Ik deed mijn werk en meer niet",
zo zei hij. „Ais de eerlijkste man van de
wereld hebt U een poosje meegeteld en
bent U, ondanks de duizenden guldens
weer rustig weggelopen?" wilde de presi
dent mr J. Sprey weten. „Ja" antwoordde
verdachte.
Ondanks de bezwaren van de verdedi
ger, werd de wegens heling in deze zaak
veroordeelde Frans als getuige gehoord.
„Als de procureur-generaal een getuige
voortbrengt, dan zal het hof hem horen"
zo zei mr Sprey.
De grote onbekende.
Frans verklaarde, dat de grote onbe
kende in deze zaak, een zekere Piet, het
geld in een krant gewikkeld op een avond
bij hem heeft gebracht en dat ze het geld
direct hebben geteld. Ook nu weer wilde
hij niet zeggen, wie die Piet was. „Hoe
verklaart U, dat Rooie Henk aan de bank
biljetten is geweest?", zo vroeg de presi
dent. Frans: daarover wil ik geen ver
klaring afleggen, Verdachte Henk vroeg
daarop aan de getuige: „Heb ik jou die
avond het geld gebracht?" „Deze vraag
moet u niet stellen aan de getuige onder
ede. Laten we in deze zaak fair blijven
en Frans niet in moeilijkheden brengen"
merkte de president op. Rooie Henk zag
toen van zijn vraag af.
Na het horen van enkele getuigen dé
charge, onder wie de vrouw van verdach
te, en na het voorlezen van bij vroegere
gelegenheden afgelegde verklaringen van
verdachte voor de rechter-commissaris
over door hem gepleegde diefstallen door
handig op auto's te springen, besloot het
hof de zaak aan te houden tot Vrijdag 23
September om 10 uur, voor het horen van
niet opgekomen getuigen.
„Het spijt me" zei mr W. van Haastert,
de raadsman. „Ik had gehoopt, Rooie Henk
vandaag nog vrij te krijgen, ik zie geen
wettig bewijs tegen hem'". Hij zag even
wel af van een verzoek tot onmiddellijke
invrijheidstelling
